10
ซิงตื่นมาในตอนเช้าด้วยอาการวิงเวียนศีรษะและปวดเมื่อยกล้ามเนื้ออย่างรุนแรง นอกจากปวดหลังและเอวแล้ว ยังเจ็บและรู้สึกเหนอะหนะ...
“...ไม่” วินาทีแรกที่สังหรณ์ใจถึงเรื่องที่เกิดขึ้น ซิงหันซ้ายขวาหาบุคคลที่ 2 ทันที และพบว่า...ซองยังนอนหลับอยู่ข้างๆ บนพื้นลามิเนตเย็นเยียบ สวมกางเกงบ็อกเซอร์เพียงตัวเดียว ส่วนตัวเขามีเสื้อเชิ้ตของซองคลุมอยู่บนตัว
หัวใจเหมือนหล่นวูบหายไปใต้ฝ่าเท้า หลุดลอยไปไกล เหงื่อกาฬไหลบ่า ตัวชาวาบ
“ตื่นแล้วเหรอ?” เสียงน้องชายดังงึมงำพร้อมแขนหนักๆ ที่พาดข้ามผ่านต้นขามากอดเอวไว้ โดยที่ซิงนั่งตะแคงตัวมองอีกฝ่ายด้วยใบหน้าซีดเผือด มือกำเสื้อเชิ้ตที่ปกปิดร่างกายไว้แน่น
“ซอง! นี่มันอะไรกัน!?” ร่างโปร่งหวีดลั่น ทั้งผลักและดันร่างของน้องออกด้วยมือเพียงข้างเดียว แต่ซองกลับตวัดแขนมากอดรัด รั้งให้ลงไปนอนทับบนตัว เสื้อที่กำไว้หลุดร่วง ซิงยิ่งดิ้นพล่าน ทุบอกอีกฝ่ายระรัว จนซองต้องยอมตื่นเต็มตา กอดพี่ชายให้อยู่นิ่งๆ
“ใจเย็นดิซิง! เมื่อวานยังน่ารักกับผมอยู่เลย ครางเสียงหวานจนผมอดใจไม่ไหวตั้งหลายรอบ” เด็กหนุ่มแสยะยิ้ม ผงกหัวขึ้นหอมแก้มซิงฟอดใหญ่ มือที่โอบกอดไว้เริ่มซุนซน ลูบไล้ไปตามแนวสันหลังจนถึงบั้นท้าย
“อย่า! ปล่อยมือนะซอง!” ซิงเอื้อมไปตะปบมือที่กำลังแหวกแก้มก้นตัวเอง ก่อนที่นิ้วร้อนๆ จะแทรกเข้าไป
“ไม่เอาน่า ผมแค่จะเอาน้ำออกให้ไง ดูดิ เต็มเลย” นิ้วร้อนสากยัดพรวดเข้าไปในช่องทางที่มีน้ำข้นเหนียวไหลเยิ้ม ซิงหน้าร้อนฉ่า กัดปากกลั้นเสียงสุดชีวิต ซองเห็นแบบนั้นยิ่งได้ใจ ทั้งล้วงคว้านภายในรูดเอาน้ำของตัวเองให้ไหลออกมาเปรอะเต็มต้นขาของพี่ชาย หน้าแดงก่ำกับเสียงหอบของซิง ทำให้เขาเกิดอารมณ์ขึ้นมาอีก
“พอ...พอแล้ว...ซอง...” ซิงครางห้ามเสียงหวาน ยิ่งทำให้ซองหยุดไม่ได้เข้าไปใหญ่ เด็กหนุ่มซึ่งไม่ได้ปลดปล่อยตัวเองกับใครมาหลายปี อยากจับพี่ชายที่รักกดเสียตอนนี้จนตัวสั่น ซองดันนิ้วเข้าไปเพิ่ม ควานหาจุดไวสัมผัสให้พี่ชายมีอารมณ์ร่วมตามมา
ซิงเกร็งไปทั้งตัว ถีบเท้ากับพื้นทั้งที่อยู่ในท่านอนคว่ำทับตัวซอง ลมหายใจหอบถี่ จุดกระสันถูกรังแกซ้ำๆ จนอยากปลดปล่อยเต็มที ซองยิ่งกดและขยับกระแทกนิ้วใส่ถี่ยิบ จนในที่สุด ซิงก็ร้องครางเสียงดังอย่างทนไม่ไหวและปลดปล่อยออกมาเลอะเต็มหน้าท้องของซอง
“ซิงเซ็กซี่โครตๆ ผมขออีกรอบนะ” ซองเอ่ยเสียงพร่า ดึงนิ้วออกแล้วพลิกร่างซิงลงนอนบนพื้นแทนที่ ก่อนจะขึ้นคร่อมทับ ยกขาสองข้างของพี่ชายแยกออกกว้างแล้วดันสะโพกเข้าใส่
“อ่ะ...อย่า...ซอง! ไม่!” ซิงถีบเท้าในอากาศ มือข้างหนึ่งดันหน้าท้องของน้อง อีกข้างยันพื้นกระเถิบตัวหนี แต่ซองก็รั้งสะโพกมากดไว้แน่น แล้วแทงตัวเองเข้าไปจนสุดพลางเงยหน้าซี้ดปากอย่างสุขสม แม้พี่ชายจะกรีดร้องแทบคลั่ง เด็กหนุ่มโน้มตัวลงกอดรัดร่างของคนที่กำลังดิ้นรนหนีจนหยดสุดท้าย
ไม่ให้หนีอีกแล้ว...ซิง
“ซิงเป็นของผม...ในที่สุดก็เป็นของผมแล้ว” เสียงครางเครือนั้นดังก้องในหัว ซิงน้ำตาไหลอาบแก้ม ไม่อยากรับรู้อะไรทั้งนั้นในตอนนี้ อยากจะคิดว่ามันคือความฝัน มันเป็นแค่ฝัน แต่สัมผัสที่ได้รับนั้นจริงยิ่งกว่าจริง ซองขยับสะโพกซอยเข้าออกถี่ยิบ ขบกัดไปทั่วคอและแผ่นอก ทั้งเจ็บและเสียวไปพร้อมๆ กัน เพราะร่างกายของซิงคุ้นเคยกับเซ็กส์อันบ้าคลั่งอย่างนี้มาจากไอเดีย...
ริมฝีปากถูกกัดจนได้เลือดเมื่อน้องชายได้ปลดปล่อยภายในร่างที่สั่นเกร็งนั้น ซิงหลับตาแน่น สะดุ้งแรงด้วยความเจ็บ ที่ยิ่งกว่านั้นคือความรู้สึกร้อนวาบไปทั่วช่องทางด้านหลัง
“อึก ฮือ...” น้ำตาหยดแล้วหยดเล่าหลั่งริน...
ครั้งนั้น ตัวเขาเคยทำเรื่องเลวทรามต่ำช้ากับซองไว้ ทำให้น้องสูญเสียคนที่รัก ทำให้ติดยา ทำให้โดนพ่อไล่ออกจากบ้าน ทำให้ซองสูญสิ้นทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิต
ทำให้ซองต้องร้องไห้แทบเป็นแทบตาย
แล้วนี่คือการแก้แค้นสินะ?
“อา...ซิง...ผมจะไม่ยอมยกซิงให้ไอ้หมอนั่นอีกแล้ว” ซองทิ้งตัวลงทับโดยที่ไม่ยอมถอนตัวออก เขารู้ตัวนานแล้วว่าคิดยังไงกับซิง ตั้งแต่มีไอ้หมอนั่นเข้ามา ซองก็ค่อยๆ เข้าใจตัวเองทีละน้อย
มันไม่ใช่แค่ไม่อยากสูญเสียพี่ชายไป แต่เขาไม่อยากให้ใครได้กอดซิงแบบนี้เลย
อยากเป็นเพียงคนเดียวที่ได้ครอบครอง
ผู้หญิงคนนั้น คนที่ซองเคยคิดว่ารัก แท้จริงแล้วก็คงแค่อยากใช้เป็นตัวแทนพี่ เพราะหล่อนชอบพี่ เขาเลยต้องพยายามหันเหความสนใจ ไม่ให้ไปยุ่งกับซิง กลัวซิงจะชอบคนอื่น
แต่ซิงคงเข้าใจว่าเขารักผู้หญิงคนนั้นมากจริงๆ ถึงได้ทำเรื่องแบบนั้นลงไป
วันนั้นที่ซิงใส่ยาปลุกเซ็กส์ไว้ในอาหารที่ซองกิน และทำให้เขาต้องทำเรื่องเลวร้ายกับผู้หญิงคนนั้น จนเธอเกลียดและกลัวเขา หนีไปจากชีวิตของเขา วันที่ซิงยืนยิ้มราวกับผู้ชนะ...
ตอนนั้นเพราะไม่เข้าใจว่าซิงทำทำไม เขาเลยเครียดจัดและเริ่มต่อต้านพี่ด้วยการเสพยากับเพื่อน ยาที่เป็นผลึกสีสวยใสคล้ายน้ำแข็งซึ่งราคาแพงยับ แค่ลองเพื่อประชด และใช้มันถี่เกินไปจนเกิดอาการช็อคจนเกือบตาย ซิงเป็นคนพาส่งโรงพยาบาล คอยดูแลจนหายดีและพากลับบ้าน แต่เรื่องที่เขาเสพยาเกือบตายก็แพร่กระจายไปเรียบร้อยแล้ว
ซิงพาเขามาอยู่ด้วยที่ห้อง ไม่ถึงกับกักขัง แต่ก็ไม่ได้ให้อิสระขนาดออกไปเที่ยวที่ไหนกับใครได้ ซองต้องอุดอู้ในคอนโดมาตลอด ไม่ได้เจอใครนอกจากเด็กสาวข้างห้อง และทำให้เกือบเผลอมีอะไรกับเพื่อนเพียงคนเดียวของตัวเองไป หากวันนั้นซิงไม่กลับมาเจอเสียก่อน
ซองแค่อัดอั้น อยากระบายกับใครสักคน เพราะรู้ว่าไม่มีวันทำแบบนั้นกับซิงได้ อิจฉาและเกลียดไอเดียที่ได้ตัวซิงไป อยากฆ่ามัน อยากขยี้มันให้จมดิน แต่ก็ได้แค่คิดในใจ
เพราะยังไงซิงก็เป็นพี่ชายที่มีสายเลือดเดียวกันครึ่งหนึ่ง
ถ้าซิงไม่เป็นคนเริ่มก่อน เขาคงไม่กล้าทำอะไรไปจนตาย
ซิงหลับไปนาน ตื่นมาก็ยังมีซองนอนกอดอยู่เหมือนเดิม...ไม่ใช่ความฝันจริงๆ
“ซอง ตื่น พี่จะกลับแล้ว” ซิงสะกิดเรียกอย่างอ่อนแรง เสียงก็แหบแห้งไปหมด ซองรู้สึกตัวลืมตาขึ้นมอง
“กลับไปไหน ที่นี่คือบ้านของเราไม่ใช่เหรอ” เด็กหนุ่มว่าพลางกระชับอ้อมกอด เอาจมูกแนบกับแก้มของพี่ชาย
ซิงถอนหายใจเบาๆ เรื่องระหว่างตนกับซองอยากให้มันจบแค่วันนี้ ไม่อยากให้ยุ่งยากไปกว่านี้แล้ว
“เดี๋ยวไอเดียมาตาม ถ้าพี่หายไปนานเกิน” เพราะบอกไว้ว่าอยู่เวรที่โรงพยาบาลยาว แต่วันนี้ไม่กลับคงโดนตามจิกแน่
“เลิกกับมันซะ” ดวงตาของซองคมปลาบขึ้นมาทันที
ไม่ใช่ว่าซิงไม่อยากเลิก แต่ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใด ก็เลิกไม่ได้สักที
ซิงส่ายหน้า “ตอนนี้ยังเลิกไม่ได้หรอก”
“ทำไม?” ซองขมวดคิ้ว เผลอบีบแขนพี่ด้วยความหงุดหงิด
“นายไม่เข้าใจหรอกซอง” ซิงดันตัวออกจากวงแขนที่กอดรัด ลุกขึ้นสวมเสื้อเชิ้ตของซองที่กองอยู่บนเอว “ถ้าเลิกได้ พี่คงเลิกไปนานแล้ว”
“มันทำอะไรซิง? มันขู่เหรอ? ทำร้ายซิงเหรอ?” เรื่องที่ซองว่ามานั้นถูกเผง แต่ซิงไม่อยากยอมรับ อย่างน้อยไอเดียก็ดีกับตนในหลายๆ เรื่อง ยกเว้นที่ชอบใช้กำลัง
“ถึงเลิกได้ พี่ก็คงไม่...ไม่คบกับซองแบบนั้น” ซิงว่าพลางพยุงตัวลุกขึ้นช้าๆ ซองรีบลุกตาม กอดเอวพี่ไว้แน่น
“ไม่! ผมไม่ให้ซิงกลับไปหามัน!”
“ปล่อยเถอะ พี่ขอ” ซิงหลับตาลงอย่างข่มใจ ขอบตาร้อนผ่าว เสียใจกับเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้น ทั้งในอดีตและปัจจุบัน
มันกลายเป็นแบบนี้ได้อย่างไร ไม่รู้เลยจริงๆ
tbc
เรื่องนี้จะอึนมันทั้งเรื่องเลยใช่ม้ายยยยยย แต่งแล้วเครียดๆ เลยพักเป็นระยะ ใครวางพลอตฟระ
หัวข้อ: นิยายเรื่องนี้ไม่มีตัวร้าย (แต่ก็ไม่มีพระเอกเช่นกัน) Drama Incest 18+ Ep.11 3/8 (อ่าน 9724 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก