หัวข้อ: กรูเนี่ยแหละผู้จัดการทีมฟุตบอล...

[boboaje]

 . . .ฮิ้ว ว ว ว ว    ให้กับความน่ารักของพี่นัท ไปเรียนนะ ยังไปเหล่เด็กอีก  .. . 555+ สงสารพี่แหกอ่ะ แซน

คงไม่ได้รักพี่จริงหรอก เค้ามีแฟนตั้งแต่แรกแล้วไม่ใช่เหรอ สงสัยคงอยากมีกิ๊กตามเทรนด์ไรงี้เฉยๆ อ่ะ  .. เชื่อเหอะ หาใหม่

ไฉไล กว่าเป็นไหนๆ เน้อ   .. .

[ToeY_@_KP]

   รอเฮียแฮ๊คต่อปาย....

[@BUA@]

พี่แหกเศร้าตั้งแต่รักแรกเลยเรอะ 
แต่ต่อไปไม่เศร้าแล้วใช่ป่ะ

[yunjaelover]

อกหักดีกว่ารักไม่เป็นเน๊อะ แต่ต่อไปคงมีแต่ไปหักอกคนอื่นแน่เลย

ว่าแต่รักครั้งใหม่เนี่ย เจอคนแก่กว่าหรือเปล่า

[moonoi_sert]

 :m15:ความรักครั้งแรกของพี่แหกก็ไม่สมหวังซะแล้ว
 :L1:รออ่านตอนต่ไปว่าพี่แหกจะเจอความรักครั้งใหม่หรือไม่

[tagloveX-Mark]

โหย อุตส่าห์ลุ้น ผิดหวังซะงั้นอ่ะพี่แฮ๊ค เหอ ๆ
มะเป็นไรเอาใหม่ ปฏิบัติการหาพวกใช่มะ 555 (กูจะทำเป็นพวกกู 55 ชอบ ๆ กวนดีจิง ๆ) คริ ๆ
มาสั้นไปหน่อยอ่ะคับ อยากอ่านยาว ๆ ง่ะ ชอบยาวววววววว 5555+
+1 ให้แล้วนะค้าบ ^^

[pupper]

เน๊อะพี่เนมเน๊อะ แ...ดได้อีก
เวลาผ่านไป มันก็จะทำให้ใจเราเข้มแข็งมากขึ้น
ความรักเมื่อจากไป มันก็ทำให้เราเจ็บเจียนตาย
แต่เมื่อเราผ่านมันไปได้แล้ว เราจะแกร่งยิ่งขึ้น
ประสบการณ์ที่ไม่มีในตำรา แต่ต้องเรียนด้วย
ตัวเอง อกหักครั้งเดียวไม่เป็นไร อย่างน้อยก็ยัง
พูดได้เต็มปากว่า อย่างน้อยครั้งหนึ่งยังได้รู้จัก
ความรักว่ามันเป็นอย่างไร สู้ต่อไปพี่แหก

[Magnolia]

   >>>   

มาเพราะคิดถึง คนแต่ง .........

หรือเปล่า ... 555

สู้ ......... นะจ๊ะ 

[iiดาวพระสุขლii]

อกหัก ป็นเรื่องธรรมชาติ พี่แหก...
(แต่รักเด็ก เป็นเรื่อง เหนือธรรมชาติ    )

ไม่มีใคร ใจตรงกันกะเราไปซะ ทุกคนหรอก....

และก็ไม่มีใครที่จะอยู่กะเราไปได้ตลอดเช่นกัน



ผ่านมา ผ่านไป 

ชีวิตก็ต้อง ดำเนินต่อไป..... 

[wan]

เริ่มแรกก็โดนซะแล้ว

มิน่าพอเป็นรุ่นพี่ถึงได้ซ่านัก

+1 ให้ทั้งสองคนนะครับ รอตอนที่ 7 อยู่นะครับ

[[€]ŝĊörŦ]

ว๊ากๆๆๆๆ

ตกไปหน้าสองแล้วเจ้าข้าเอ๊ยยยย

ลากขึ้นมา อึ๊บๆๆๆๆๆๆ

      

[HydrA]

ถือว่าเป็นประสบการณ์อย่างนึงที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเนอะพี่แหกเนอะ  แต่ในรั้วมหาลัยต้องมีอะไรน่าหนุกรอพี่แหกอยู่ใช่ป่าวค๊า อย่างน้อยๆก้อมีพี่นัทแล้วหนึ่ง
ปล.พี่นัทค่ะขอปลากินเหยื่อยนะค่ะ คริกๆ

[Bourne_Js]

.
.
หุหุ ไม่ได้เข้ามาตั้ง ๑ วัน คนอ่านน้อยลงเนอะ ตกไปหน้าสองละ หุหุ
ตอนนี้นับวันรอจะได้เจอน้องเกรียน อิอิ
ช่วงนี้งานเยอะสาดดมากพี่น้อง
ตอน ๗ part : ความผิดหวังครั้งที่ ๒ ไม่เกินศุกร์นี้ได้อ่านครับ

*****
เดินอยู่กลางลมฝน สู้ทนฟันฝ่า กายที่มันอ่อนล้า แทบยืนไม่อยู่
เดินต่อไปคงล้ม มันหมดแรงจะสู้
เปิดประตูรับหน่อย ได้ไหม ยืนอยู่ตรงประตู เนื้อตัวหนาวสั่น
ช่วยแบ่งปันห้องใจ ให้พักสักครู่ ข้างนอกมันเหน็บหนาว ถ้าเธอนั้นเอ็นดู
เปิดประตูรับหน่อย ได้ไหม อย่าปล่อยให้ฉันยืน
อยู่คนเดียวเปลี่ยวใจเหลือทน ฝ่าพายุฝ่าแดดลมฝน จนมาพบเธอ
อย่าปล่อยให้ฉันรอ ด้วยใจท้อและทรมาน เปิดประตูให้ฉันพักพิงอิงแอบ สักครั้ง
ถ้าหากใจเธอนี้ มีผู้ใดครอบครอง มีเจ้าของ จับจองเอาไว้ก่อน
ขอซอกเพียงเล็กเล็ก ที่จะพอซุกนอน
ตื่นขึ้นมา ก็พร้อมจะจากไป....
*****

--------
ขอบคุณคนอ่านทุกคนครับ
--------
 
.
.

[[€]ŝĊörŦ]

เย้ๆ

ได้จิ้มนัทคุงอีกแร้วววว ฮ่าๆๆๆ

      

[« ‡± ÚêKí ±‡ »]

จิ้มๆๆๆๆๆ รอพี่นัทมาต่ออย่างรุนแรง 

[RAKDEK_KA]

 

จะเอา เจ็ด เจ็ด เจ็ด   

 

[Ak@tsuKII]

อกหักซะแร้ววว

สงสารพี่แหก



แล้วมาทำเหมือนมีใจ เฮ้อ ทั้งที่มีแฟนแล้วแท้ๆๆ




   รอตอนเจ็ดค่ะ  เป็นกำลังใจคนเขียน

[Otaku]

::: สุภาพบุรุษสุดปลายตรีน :::
[ ๗. ] Part : ความผิดหวังครั้งที่ ๒

“ เออ....พี่เล่นตำแหน่งไรครับ ”
“ กรูกองกลางหวะ ” อ่อ ๆ นึกว่ากองขี้ 555+
“ แล้วก็เป็นกัปตันทีม ” นั่นไง....ตัวพ่อเลย วันนี้วันเชี่ยไรวะเจอแต่ตอ
.
.
มารู้จักกัปตันทีมกัน จริง ๆ ไม่ค่อยอยากจะรู้จักเท่าไหร่ มันชอบใช้งานกรู สาดด
ชื่อ :  สุธี  วันทาป๊อก ( อ่านนามลกุลก่อฮู้ละ คนเมืองแต้ ๆ หน้าก่อเมือง อู้ก่อเมืองแถมปะแล๊ดไทยแหม 55+ )
ชื่อเล่น :  โจ๊ก
อายุ : ๒o ปี
สูง / หนัก :  ๑๗๖ / ๖๖
การศึกษา :  ปี ๓ คณะวิศวะ ( คณะอื่นบ่ามีฮื้อเฮียนละก๋า )
สถานะ : ข่าวว่ามีเมียละ ผ่าน 555+

เป็นน้องใหม่มันก็ไม่ค่อยมีอะไรมากครับ แค่ต้องเอาหนังหน้ามาให้ดูหน่อยก็พอ แบบว่าต้องเป็นที่รู้จัก หุหุ
กรูเลยเสนอหน้ามาแมร่งทุกวันเลย 555+ ไม่มีเชี่ยไรก็มา โดนไอ้พี่โจ๊กใช้งานเยี่ยงทาสกรูก็มา
เพื่อความฝันในการเป็นตัวจริง
“ ไอ้แฮ็คเมิงนี่ขยันนะ มาซ้อมแมร่งทุกวัน ” พี่โจ๊กพูดกับผม
“ ผมเต็มใจครับ ” ....เต็มตรีนละไม่ว่า กรูทำขนาดนี้แล้วไม่ได้เป็นตัวจริงเมิงได้ลิ้มรสเบอร์ 42 ของกรูแน่ไอ้พี่โจ๊ก
“ ขยัน ๆ ซ้อมหละเมิง จะถึงเวลาคัดตัวแล้ว ปีนี้เอาเด็กใหม่แค่ ๔ คนนะเว่ย ” สาดดดดน้อยเชี่ย ๆ ปีนี้งานบอลระดับมหาลัยจัดที่ ม.รัฐ ที่ชลบุรี ไอ้พวกรุ่นพี่มันก็แมร่งอยากไปแรดกัน เลยเอาเด็กใหม่ไปน้อย เชี่ยมาก
ทางมหาลัยกำหนดให้ทั้งทีมไม่เกิน ๒๕ คน...ตั๋วทัวร์เมืองชลเหลืออีกแค่ ๔ ที่เท่านั้น กรูจะเอามันมาให้ได้ 55+
“ เฮ้ยไอ้แฮ็คเมิงสนใจจะเป็นผู้จัดการทีมป่าววะ ” ……เชี่ยแล้วไงบ้วนขี้ใส่กรูอีกละ
“ ผมเตะเป็นอย่างเดียวอะพี่ ” กรูไม่ยอมเป็นขี้ข้าเมิงหรอกเว่ย
“ แล้วใครจะเป็นวะ แมร่งไม่มีใครอยากเป็นเลยหวะ ”
“ แล้วพี่โรเบิร์ตหละครับ ” เรียกชื่อพี่นี้ทีไรแมร่งกระดากปากหวะ พ่อแม่ตั้งชื่อได้ไม่ดูหนังหน้าลูกตัวเองเล้ย
“ แข่งเสร็จมันก็ไม่อยู่แล้ว ” ...อ่าวเวน เสือกออกตอนเที่ยวเสร็จ คนเยี่ยงนี้น่าดีดไข่จริง ๆ
ช่วงนี้นอกจากเรียน + รับน้อง แล้วกรูก็มาเสนอหน้าซ้อมบอลแมร่งทุกวัน
.
.
แล้วก็ถึงวันคัดตัว ......ผมมาถึงก่อนเวลาเล็กน้อยครับ หุหุ แสดงให้เห็นถึงความรับผิดชอบของกรู
มาถึงก็เจอไอ้พี่เบิร์ตก่อนเลย ต้นตอที่เกือบทำให้กรูเกือบเป็นผู้จัดการทีม
“ พี่โรเบิร์ตครับ ”
“ ว่าไงวะ ”
“ พี่จะออกแล้วเหรอครับ ” ยิงคำถามตรง ๆ เลย
“ มีไรป่าววะ ” อ้าวกรูถามเมิงก่อนไม่ใช่เหรอวะ เสือกมาถามกรูกลับเดี๋ยวกรูบีบฆวยแมร่งเลย
“ ถามดูเฉย ๆ ”
“ ไม่มีไรหรอก แค่ไม่อยากทำแล้ว ”
“ ส้นตีนหวะ ”
“ ห๊า เมิงว่าไงนะ ”
“ ป่าวครับ ๆ ผมคันตีนเฉย ๆ ครับ “
“ นึกว่าด่ากรู ” อีดอกกกกก กรูด่าเมิงนั่นแหละ สรุปกรูก็ไม่รู้ว่ามันออกเพราะไร ช่างแมร่งไปเปลี่ยนเสื้อผ้าดีกว่า
พร้อมโคตร ๆ โย่วว ........สักพักพี่โจ๊กก็มา ก็มีการคุยกันเล็กน้อยก่อนที่จะคัดตัว.....การคัดตัวพี่แกเล่นง่ายครับ
แบ่งทีมกันแข่ง ปี ๑ มีทั้งหมด ๕๗ คน คนที่ลงคัดตัวมี ๓๒ คน แบ่งเป็นทีมละ ๑๖ คน คิดได้ไงวะ -*- ไม่ชนกันตายห่าเหรอ แล้วก็เป็นดั่งที่กรูคิดจริง ๆ แมร่งวิ่งว่อนกันทั่วสนาม กรูวิ่งไปไหนก็ชนตลอดสาดดดดด แทบไม่ได้เลี้ยงลูกเลย 30 นาทีผ่านไป......กรูได้จิบอลไม่ถึง 30 วิ -*- ต๋ายเหี๋ยไข้หุยง่าว  ( ไปตายซะ อยากตะโกนดัง ๆ หวะ ) ......แล้วก่อเป๋นไปตามตี้กูกึ๊ด ( แล้วก็เป็นไปตามที่กรูคิด ) ......กรูบ่าติด......กรูบ่าติด....บ่าอยากเจื้อเลย
คัดตั๋วฮ้าหยังวะ มันบ่าใจ้อะ .......ผมบ่นกับตัวเอง.....ตั้งแต่ผิดหวังกับแซนครั้งนี้ก็เป็นอีกครั้งนึงที่ผมเสียใจ
รู้ผลเสร็จยังไม่ทันที่พี่โจ๊กสั่งเลิก ผมก็เดินออกมาก่อนครับ.....ทำไมอะไร ๆ มันไม่ได้ดั่งใจวะ หรือกรูหวังมากไป
แต่ถ้าเราไม่หวัง เราก็ไม่มีเป้าหมายอะดิ ....เฮ้อ สับสนหวะ....ทำไรต่อดีวะ....แต่ตอนนี้ขอออกมาจากที่นั่นก่อน
ขับออกมาจากมหาลัย...ตรงขึ้นไปบนดอย....แล้วก็เจอ......สวน....สวนตรงตรีนดอย...อีกแล้วเหรอ ??
มันคือที่เดิมของกรูนี่หว่า......เอาวะกรูคงผูกพันกับที่นี่จริง ๆ ผมเลยไปนั่งพัก เวลาเย็น ๆ ก็จะมีคนมาวิ่งเล่น
ออกกำลังกายปะปรายครับ .... นั่งไปนั่งมาเหงาหวะ เฮ้อออ เป็นเอามาก คิดถึงแซนจริง ๆ ครับ สามเดือนแล้วที่ขาดการติดต่อไป.....มันคงมีความสุขดีเน๊อะ.......
“ ขอนั่งด้วยคนนะค่ะ ” ...ใครวะผมหันไปตามเสียง.....
“ ............................” อู้หยังบ่าบอกเลยกรู นี่มันตัวเชี่ยไรวะเนี่ย กะเทยดึกดำบรรพ์ อ๊ากกกก
“ มาคนเดียวเหรอค่ะ ” แอบมาจับมือกรูอีก สาดดไม่เอาโว้ยยย
“ อย่ามาแตะกรู กรูบีบนมเมิงเละแน่ ” ...มันหน้าหวอแล้วก็หนีไปเลยครับ ผมไม่ได้รังเกียจกะเทยนะครับ
แต่ไม่ชอบที่จะมาเกาะแกะผม อย่าทำตัวให้ดูไร้ค่า เกิดมาเป็นอย่างนี้แล้วต้นทุนน้อยกว่าเค้าถ้ายังทำอย่างนี้อีก
แล้วจะเมิงอยู่ยังไงวะ ? ...... ถึงตอนนี้ผมยอมรับแล้วนะครับว่าผมเป็นเกย์แต่ก็มีมองสาว ๆ บ้าง.....

/////////////
นอกเรื่องนิดนึงครับ ผมฝากไปถึงคนอ่านที่เป็นเกย์ ต้นทุนเราน้อยนะครับ
ถ้าไปสมัครงาน ระหว่างชายแท้กับเกย์ เค้ารับชายแท้ก่อนแน่นอนครับ ถ้าเป็นเกย์แบบที่ไม่แสดงออกก็แล้วไป
 ไม่มีองค์กรไหนอยากรับเพศที่สามเข้าทำงานสักเท่าไหร่ครับถ้าไม่จำเป็นหรือไม่มีทางเลือก
ถึงคุณจะทำดีแค่ไหนมันก็เท่าตัว มันไม่ได้มีอะไรเพิ่มขึ้นมาเลย
แต่กลับกันถ้าคุณผิดพลาดคุณจะโดนเหยียบจนจมดิน...เฉกเช่นความผิดติดตัว ล้างไม่ออก
คุณอาจจะไม่เชื่อที่ผมบอก แต่มันเกิดขึ้นจริง ๆ ครับ สังคมมันโหดร้ายเกินกว่าที่เราคิดเยอะครับ
ชีวิตการเรียน เป็นช่วงเวลาที่ต้องเก็บเกี่ยวความสุขไว้ให้มาก ๆ ครับ
สังคมการทำงานมันต้องมีทั้งความอดทน อดกลั้น ต้องเจอกันเล่ห์เหลี่ยมของคนที่คอยกลั่นแกล้ง
แรงเสียดทาน แรงอคติ แรงริษยา พยาบาท
ยิ่งคุณอยู่สูง ก็จะยิ่งไม่มั่นคง .....ตำแหน่งที่สูงส่ง สวยหรู สุดท้ายมันก็แค่......บัลลังค์เมฆ
******
คนบางคน ชีวิต ช่างยากช่างเย็นเหลือเกิน เดินกันไป ไม่เคยจะได้ดี
แต่ตัวเราเองยังหวัง ด้วยพลังที่มี
จึงทำความดีไม่เคยจะท้อใจ

อย่างน้อย สิ่งที่เรานั้นทำลงไป
ไม่คิดอะไร ก็แค่ภูมิใจที่เป็นคนดี
อย่างน้อย ก็บอกตัวเองหนทางยังมี
แม้ว่าวันนี้ มันช่างโหดร้าย

ก็ยังคงทำดีไม่เคยหวั่น รู้ว่าสักวัน ต้องได้ดี…..
******
/////////////

แล้วชีวิตปี ๑ ก็ผ่านไปครับ ไร้รสชาติจริง ๆ เพื่อนเริ่มเยอะครับความเก๋าเริ่มมีมากขึ้น ผมก็ยังคงซ้อมบอลอยู่เรื่อย ๆ นะครับ  ยังไม่ยอมแพ้กรูจะเอาให้ได้ 555+ พอไอ้กลุ่มพี่โจ๊กเริ่มหมดอำนาจลง ปี ๒ นี่เองที่ทำให้ผมได้เป็นตัวจริงสุดตรีน 5555+ โคตรจะดีใจอะ แต่ตำแหน่งผู้จัดการทีมมันก็ยังว่างหวะ ยังไม่มีใครหลงมา กะว่าจะดักตีหัวแล้วลากมาเป็นดีมะ .......ปีนี้มีน้องใหม่หน้าใหม่ เป็นที่จับตามองอยู่คนนึงครับ มันเป็น ๑ ใน ๖ คนที่ติดเป็นตัวจริงได้ เจ๋งโคตรอะ สันดานดีด้วย จนมันกลายเป็นบัดดี้ผมไปเลย มารู้จักไอ้เด็กใหม่กัน

ชื่อ : เอกสิทธิ์  สุริยะวงษ์
ชื่อเล่น : เดี่ยว  /  สีซอ
อายุ : ๑๘  ปี
สูง / หนัก :  ๑๗๖ / ๖๘
อาชีพ :  ปี ๑ คณะวิศวะฯ มหาวิทยาลัยเดียวกัน
สภานะ : โสด  ( ไม่รู้เป็นเกย์มั้ยแต่เกย์ดาร์กรูไม่ขยับหวะ )

[[[ TBC. ]]]

[Bourne_Js]

.
.
มาแว้วว ตอน ๗. มาแนวซีเรียสหน่อย หุหุ แถมสั้นอีก แบบว่างานเยอะครับ

ตื่นเช้ามาพร้อมสายฝน....สาดดดดดดด

ปล. ใครเป็นเฟรชชี่ ม. ผมมั่ง รายงานตัวหน่อยเผื่อได้เจอกัน อิอิ

*****
ขอบคุณคนอ่านทุกคนครับ
*****
 
.
.

[pongsj]

โชคดีที่ที่ผมทำงานอยู่ การเป็นเกย์ที่นี้ไม่ใช่เรื่องแปลกเท่าไหร่นัก คนส่วนมากเป็นกันแล้วรับได้

ที่เหลือก็แค่ความสามารถ เส้นสาย แค่นั้นเอง เฮ้ออออออออออออออออออออออ

[mist]

เริ่มใกล้ความจริงเข้ามาแระ 

[jokirito]

ว้า...อุตสาห์ลุ้น
ถ้าปีนั้นพี่แหกคัดตัวติด 
เราอาจจะได้เจอกันไปแล้วววนะพี่แหกกก   กร๊ากกก   

[ToeY_@_KP]

   ให้เฮียแฮค..

[woradach]

แอบอ่านในที่ทำงานแหะๆ มาให้กำลังใจนักเขียน สู้ๆนะคร๊าบ อาจจะซีเรียสไปหน่อยแต่ก็พอจะเข้าใจนะคร๊าบบบ 

[boboaje]

 . .. พี่แหกเริ่มจะแผลงฤทธิ์แระ  .. . อ่านเรื่องนี้มีคติสอนใจด้วยดีจังค่ะ  . .. รอพี่นัท ...พี่แหก . . .พี่แซน คงไม่มาละ

[yunjaelover]

เออ ตกลงว่า กับแซนเนี่ย ได้เคลียร์กันก่อนจากมาหรือเปล่าเนี่ย

ไม่รู้มีอะไร แต่ สู้ๆ นะ

[[D]a[D]a [T]oo[N]]

คติสอนใจเยี่ยมสุดๆอ่ะ

[pupper]

บอกได้เลยในตอนที่ ๗ ที่ได้ฝากความเป็นจริง
ของสังคมให้กับคนอ่านได้รับรู้ บอกได้คำเดียว
ว่า นายแน่มากๆ 

พี่แหกก็ได้ลิ้มรสชาติความผิดหวังอีกครั้ง แต่ไม่
เป็นไรมันเป็นสิ่งผลักดันให้เรามีพลังที่จะก้าวไป
ข้างหน้าได้เป็นอย่างดี และแล้วเดี่ยวก็ออกมา
แล้ว ดูกันต่อไปว่าพี่นัทของทุกๆคนจะออกมาแรด
เมื่อไหร่

[moonoi_sert]

 :m15:แหกผิดหวังครั้งที่ 2 อีกแล้ว เห็นด้วยเลยนะทำไมสังคมเราต้องวัดกันที่ว่าเราเป็นอะไรด้วย ทำไมไม่วัดที่ความสามารถนะ

[watermoonj]

คนอ่านไม่น้อยลงหรอก แต่นิยายมันเยอะขึ้น
เรื่องใหม่ผุดเป็นดอกเห็ดเลย อย่าน้อยใจไปดิ
.
.
.
อ่านชื่อตอนนึกว่าพี่แฮ็คจะอกหักกับใครอีกแล้วเหรอ
โล่งอกไปหน่อยที่ไม่ใช่ประเด็นนั้น แต่ก็เศร้าด้วยที่ซ้อมหนักขนาดนั้นแต่ไม่ได้ เฮ่อ ชีวิต

พี่แฮ็คยังคงลัลล้ากัดใครต่อใคร(ในความคิด)เหมือนเดิม อ่านแล้วขำ อิอิ
ตอนหน้าจะเจอนัทแล้ว ลุ้นมากๆ(ไม่รู้ลุ้นอะไรเหมือนกัน)