::: สุภาพบุรุษสุดปลายตรีน :::
[ ๕ ]
“ อ้าวแฮ็คมากับแซนได้ไงอะ ” เพื่อนสาวคนหนึ่งในโต๊ะทักผมครับ
“ ......เราก็ตามเมียเรามาไง .......” อึ้งทั้งโต๊ะที่น้อง กลุ่มเพื่อนมันในห้องครับ ชาย ๒ หญิง ๓
.
.
“ เลวละ หุบปากไป ”
“ กล้าด่าผัวตัวเองเหรอไงวะ ” หุหุ เริ่มก็แรงเลยกรู
“ แฮ๊คชอบแซนเหรอ ” นุ้ยถามผม ( เพื่อนสาวคนนึงในโต๊ะ )
“ นุ้ย ไม่ต้องไปสนใจมัน ” ไอ้แซนตอบนุ้ย
“ ไม่สนใจได้ไงวะ ...เพื่อนเค้าถามอะ ก็ตอบไปตรงๆ ดิ อายไรวะ ” ผมบอกไอ้แซน
“ แล้วแฮ๊คเป็น....เกย์เหรอ ” .....คุงหญิงนุ้ยถามงี้ มาตบกรูดีกว่ามะ สาดดดดด
“ .......ถามไรเนี่ย เราอายเป็นเหมือนกันนะ นุ้ยบ้าที่สุด......” -*- กระแดะหวะ
คุยกันสักพัก ก็สั่งอาหารกันครับ .....ไอ้เชี่ยแซนไม่แดรกปลาดิบเหมือนกรูเลย ถึงว่าเราเกิดมาคู่กัน อิอิ
“ เดี๋ยวไปดูหนังกันมะ ” เพื่อนอีกคนในกลุ่มชวนดูหนัง
“ เอาดิ ๆ เราอยากดูชัตเตอร์อะ ” ไอ้แซนมันชอบดูหนังแนวนี้ครับ อีกแนวที่มันชอบคือ SAW อะ มันบอกว่าสะใจดี หุหุ
ว่าที่เมียกรูน่ากลัวใช่เล่น
“ เมิงไม่ต้องดูก็ได้นะ ” ไอ้แซนบอกผม
“ เหรี้ยละ เมียกรูดู กรูก็ต้องดูดิ ”
“ เมิงพูดดี ๆ ไอ้ห่า เดี๋ยวเค้าก็เข้าใจผิดกันหมด ”
“ เข้าใจผิดเชี่ยไร เข้าใจถูกแล้วเว่ย ” …..ต่อไปก็ดูหนังครับ .....ก็สมใจอยากไอ้แซนมัน ชัตเตอร์คนเยอะสาด
เหมือนแจกตั๋วฟรีเลยหวะ.......
“ ไอ้แฮ๊คเมิงมาได้ไงวะ ...” ....เชี่ยละกรู หมาตัวไหนมาเรียกกรูวะ.....ไม่อยากหันไปเลยหวะ
“ ไอ้สัด ” .....พอผมไม่หันไป มันก็เดินมาหน้าผม
“ อ้าวไอ้ต่อ ว่าไงเมิงมาได้ไงวะ กรูมาเดินเล่นหวะ เจอพวกไอ้แซนพอดี เลยมาดูหนัง …..เนียนป่าววะ ”
“ ไม่เนียนหวะ ”
“ เมิงตามไอ้แซนมาใช่ปะ เมิงมีแผนไรวะ ” -*- เจอใครไม่เจอดันมาเจอไอ้เชี่ยต่อ ไอ้นี่มันเป็นเพื่อนสนิทผมสมัย ป. 1 จนถึง ม.6 ไม่รู้แมร่งจะตามกรูทำเชี่ยไร แต่ดีที่มันเป็นนักบาส ตะก่อนที่มันจะเล่นบาสมันเตี้ยกว่าผมอีกนะ แต่ตอนนี้แมร่งสูงเท่ากันละ ไอ้เชี่ยต่อมันเป็นชายหุ่นดีครับ หน้าตาดีแต่ไม่ถึงขั้นหล่อ
หนังหน้ามันคล้าย ๆ ดิว The Star 4 แต่ความหล่อดรอปลงมานิดนึง.....มันเล่นบาสจนได้เป็นตัวจังหวัดครับ
มันเคยได้รับคัดเลือกไปเรียน ม.ปลาย ที่กรุงเทพฯ ในโรงเรียนแห่งหนึ่งที่มีชื่อเสียงเรื่องบาส แต่มันไม่ชอบกรุงเทพฯ สำนึกรักบ้านเกิดจริง ๆ
“ กรูออกจะซื่อ มีแผนอะไรได้วะ ” ผมบอกไอ้ต่อ
“ แน่ใจนะเมิง แต่กรูพอรู้สันดานเมิงแล้วหวะ ” ไม่ชอบเวลามันทำเป็นรู้เรื่องกรูเลยหวะ แมร่งเอ้ย
เจี๊ยวลงรูจะสำเร็จมั้ยเนี่ย กรูเขียน proposal ( ข้อเสนอ , แนวทาง ) นานนะเมิง ไม่ยอมให้โครงการนี้ล้มกลางคันแน่
“ ไอ้ต่อมาดูหนังเหรอวะ ” ไอ้เชี่ยแซนทักไอ้เชี่ยต่อ
“ มาถูพื้นมั้ง ” โห ดูไอ้เชี่ยต่อตอบ แมร่งส้นตรีนหวะ
“ ตอบดี ๆ ได้ปะ ” ผมบอกไอ้ต่อ
“ แหม ๆ มีปกป้องนะเมิง ” ....มันแซวผมพร้อมสายตาที่เจ้าเล่ห์สาด.....
“ ไอ้ต่อเมิงดูเรื่องไรวะ ” ไอ้แซนถาม
“ เรื่องเดียวกับเมิงอะ ” ....ไอ้เชี่ยนี่มันรู้เรื่องที่ไอ้แซนจะดูได้ไงวะ ไอ้เชี่ยต่อแมร่งร้ายกว่าที่กรูคิดแฮะ
จะจับผิดกรูให้ได้อะเด้
“ แซนอ้าปากหน่อย ” ไอ้เชื่อต่อบอกไอ้แซน…ไอ้เชื่ยแซนก็ว่าง่ายจริงวุ้ย -*- ดันอ้าปากตามคำสั่งมัน
แล้วไอ้เชี่ยต่อก็เอาป๊อปคอร์นใส่ปากมัน.....ไอ้ต่อมันเอานิ้วชี้คาไว้ที่ปาก ไอ้เชี่ยแซนก็งับนิ้วไอ้ต่อ
“ เป็นไงมั่ง ได้รสชาติความรักจากกรูมะ ” ดูไอ้ต่อมันพูด........เสี่ยวโคตร
“ รสชาติเชี่ยไรวะ จะอ้วก ” ไอ้แซนด่าไอ้ต่อ
“ งั้นลองปากกรูมะ ” ....ไอ้นี่แมร่งมันเอาจริงวุ้ย.....
“ หนังเข้าแล้ว ” ผมรีบดึงมือไอ้เชี่ยแซนออกมาจากที่เกินเหตุ ไม่ไหว ๆ ไอ้เชื่ยต่อแมร่งน่ากลัว
“ เชี่ยเจ็บนะเมิง ”
“ เมิงก็แมร่งเล่นตามมันทำไมวะ ”
“ หวงเหรอ ” ....น้านเจอมันตอกกลับ
“ พอ ๆ ไปดูหนังได้ละ ” ตัดบทเลย รำคาญไอ้เชี่ยต่อ ไอ้เชี่ยนี่ได้แดรกส้นตรีนกรูซักวัน
อยู่ในโรงหนังกรูแมร่งจับมือไอ้เชี่ยแซนซะแน่นเลย กลัวมันหายหวะ ถ้าหายไปจากใจนี่กรู sad แน่เลยหวะ หุหุ
หนังน่ากลัวดีนะ -*- เอาซะกรูขนเพชรลุกเลยหวะ ไม่ใช่ละ หุหุ ออกมาก็เย็นแล้วครับ คนเยอะอีกดังลึ่มเลย
“ เฮ้ยไอ้แซนเปิดเครื่องหน่อยดิ พี่บีมจะคุยด้วย ” หญิงนุ้ยบอกไอ้แซน....บีมนี่ใครวะ คุ้น ๆ หวะ....
“ เออหวะลืมเปิดเครื่อง ” ………แล้วไอ้แซนก็แยกตัวไปคุยโทรศัพท์.....คุยนานมากครับ -*- นานได้อีกนะเมิง
แล้วมันก็เดินมา......พร้อมกับพูดว่า “ พี่บีมโกรธกรูหวะ ”
“ เรื่องไรวะแก ” หญิงอุ้มถามไอ้แซน
“ ไม่ได้บอกพี่เค้าว่าจะมาดูหนังอะ ”
“ แล้วพี่เค้าอยู่ไหน ”
“ กำลังมารับอะ ” ……เอากรู งง ไปใหญ่ ไอ้บีมที่มันคุยกับเนี่ย มันเป็นใครวะ
“ แลวแกทำไง ”
“ ไม่รู้ดิ ก็คงรอพี่เค้าอะ ” …..
“ เฮ้ย พี่บีมนี่มันเป็นใครวะ ” ไม่ไหวจะเคลียร์ถามไปเลยดีกว่า
“ เมิงอย่าเพิ่งเสือกได้ปะ ” ไอ้แซนด่าผม แรงเลยหวะ ท่าทางจะเป็นคนสำคัญมาก แต่กรูไม่รู้สึก
ผมเลยไปจับข้อมือมันแล้วบีบ ( ไม่แรง )
“ เมิงจะบอกไม่บอก ” ทำเสียงดุ เล็กน้อย หุหุ
“ เมิงเป็นบ้าเหรอไงวะ หยุดเลยนะเมิง เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเมิง ” มันดิ้นครับ ท่าทางไม่ยอมง่ายๆ
“ กรูยอมเป็นบ้าหวะ กรูจะต้องรู้ให้ได้ ”
“ เอาดิ๊ จะต่อยกรูด้วยปะ หรือจะเตะดี เอากรูให้ตายห่าเลยก็ดี ” …….มันทำหน้าดุด้วยหวะ.....
เห็นแล้วใจไม่ดี
“ ทำไมวะ ก็แค่บอกว่ามันเป็นใคร มันจะตายห่าเลยไงวะ ” ผมก็เริ่มใส่อารมณ์
“ มันเป็นผัวกรู ได้ยินชัดยัง พี่บีมเป็นผัวกรู ” …….
“ เมิงมีเจ้าของแล้วเหรอวะ ” เชี่ยแมร่ง......ไปไม่ถูกเลยกรู มึนตึ้บเลยหวะ เหมือนโดนส้นตีนตบที่หัว
เอาไงต่อดีวะ......
“ ทำไมเหรอ ตกใจจนหน้าเหรี้ยเลยเหรอไง ”
“ ป๊าว ไม่มีไรหรอก ” ........สักพักคนที่ชื่อบีมก็มาครับ........
“ พี่บีมสวัสดีครับ / ค่ะ ” ทุกคนทักทายพี่บีมแต่ผมกลับนิ่ง....นิ่งจริง ๆ ....ไม่รู้จะทำยังไงต่อ......
“ สวัสดีครับ แซนเดี๋ยวพี่ไปส่งนะ ”
“ ครับผม ” …..อ่าวเฮ้ย .....แล้วกรูหละ......
******
เธอเป็นคนแรกที่สอนให้ฉันรู้จักรัก
เธอเป็นคนแรกที่ทำให้ฉันได้เข้าใจ
เธอเป็นคนแรกที่ทำให้รู้ว่าการรักใคร
ข้างเดียวมันเจ็บเพียงไหน….
ก็ฉันจะรักเธอได้อย่างไร เมื่อใจรู้ดีว่าดีไม่พอ
ไม่อาจขอ…แม้เพียงให้เธอสนใจ
แล้วฉันจะรักเธอได้อย่างไร
ยิ่งคอยถามใจก็ยิ่งว่างเปล่าเรื่อยไป ฉันควรจะหยุดใช่ไหม
หรือควรจะเก็บเธอไว้ รักเพียงในใจ
******
รสชาติของการถูกทิ้ง ถูกเมินเฉยมันเป็นอย่างนี้เองเหรอวะ......รสชาติมันช่าง....กล้ำกลืนฝืนทนจริง ๆ
[[[ TBC. ]]]
โทษทีครับช่วงนี้งานเยอะสาดดดด ไม่ไหวจะเคลียร์ ฝนตกทั้งวันอีก
ไอ้เชี่ยนัทมันตากฝนบ่อยโคตร แต่มันถึกหวะ ไม่เป็นไรเลย 555+
แล้วจะรีบมาต่อให้ครับ
หัวข้อ: กรูเนี่ยแหละผู้จัดการทีมฟุตบอล... (อ่าน 999671 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก