::: สุภาพบุรุษสุดปลายตรีน :::
[ ๓ ]
“ ไปกินข้าวด้วยกันมะ ” มันชวนผมไปกินข้าวครับ
“ แหนะ ๆ มาอ่อยกรูเหรอวะชอบกรูอะเดะ ” .....ทำเป็นอารมณ์ดีไว้ก่อน หุหุ
“ อืม ก็ชอบนะ ” ..............ใบ้แดรกรอบสองเลยกรู.....................
.
.
“ อ่าวเมิงอึ้งเลยเหรอไง ”
“ ใครไม่อึ้งมั่งวะ มีผู้ชายมาชอบเนี่ย ” ผมตอบมัน
“ เหรอวะ กรูรู้เมิงก็ชอบกรู ” ........ไปไม่ถูกเลยกรู........
“ เชี่ย.....ไรเมิง กรูเป็นผู้ชายเว่ย ” ทำไมกรูต้องพูดติด ๆ ขัด ๆ ด้วยวะ -*-
“ เหรอวะ แล้วกรูจะคอยดู ปะกรูหิวละ ” อยู่ดี ๆ ไอ้เชี่ยแซนก็ตัดบท แต่ก็ดีหวะ เป็นบทสนทนาที่เอากรูเหงื่อตก
ถ้าคุยต่อไปอาจมีเพลี้ยงพล้ำได้ เกือบเสียชื่อไอ้แฮ๊คละ 5555+ แล้วมันก็ซ้อนมอไซค์ฯ ผมไปหาไรกินกัน....
แล้วเย็นนี้เสรือกเป็นไรไม่รู้ มันหนาวผิดปกติ กรูขี่ไปสั่นไป.....แต่สิ่งที่ทำให้ผมยิ่งกว่าสั่นคือ......
“ หนาวจัง ขอกอดหน่อยนะ ” ....ยังไม่ทันที่ผมจะเอื้อนเอ่ยอะไร...มันก็ได้ทำอย่างที่มันพูด......มันเป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูกจริง ๆ ครับ แฟนเก่าผมไม่เคยซ้อนมอไซค์ฯผมเลยแม้แต่คนเดียวเพราะคุณเธอทั้งหลายชอบนั่งรถยนต์มากกว่าไม่ใช่สิต้องเรียกว่าคุณเธอไม่นั่งมอไซค์ฯ เพราะกลัวจะเสีย look ......ตอนนี้ผมอุ่นมากอะ รู้สึกดีจริง ๆ
ผมเลยขี่มอไซค์ฯ ให้ช้าลงอยากหยุดเวลาได้จริง ๆ ครับ อยากอยู่อย่างนี้ไปนาน ๆ ......
“ ถ้าเมิงชอบกรูก็คงดีเน๊อะ ” ……อยู่ดี ๆ ไอ้เชี่ยแซนก็พูดประโยคเด็ดออกมา......
“………………….” ผมกลืนน้ำลายแล้วได้แต่เงียบ.....พูดไม่ถูกจริง ๆ ยอมรับว่าตัวเองยังคงรับไม่ได้กับการที่ตัวเองเป็นอย่างนี้ ผมยังคงปิดตัวเอง.....สิ่งที่ตัวเองเกลียดหรือไม่อยากเจอกลับต้องมาเจอ......
“ ถึงที่แล้วเมิง ” ผมบอกไอ้แซน ตลอดทางมันแมร่งกอดผมแน่นเลย
“....................” ไอ้เชี่ยแซนดันเงียบ
“ เฮ้ย ปล่อยได้แล้วดิ .....” ไอ้เชี่ยนี่ดั๊กปากเจ้า ( เงียบสัด ) ผมเลยหันไปมองมัน.....เหรี้ยแล้วมันนอนอะ
นอนไปได้ไงวะ นอนได้นิ่งโคตร ๆ ถ้าตกมานี่กรูจะเอาไปใช้คืนแม่มันไงวะ ไม่รู้ทำไงหวะอยากปลุกมันตื่นนะ
ผมเลยตัดสินใจขี่มอไซค์ฯต่อไปครับเพื่อที่จะไปแถว ๆ ตีนดอยมันจะมีสวนอยู่ ข้าวแมร่งไม่ต้องแดรกกันละ
ถึงที่มันก็ยังไม่ตื่น ผมเลยค่อย ๆ แกะแขนที่กอดผมอยู่ให้มาคล้องที่คอผมแทนจากนั้นผมก็ค่อย ๆ จับขามัน
แล้วก็ยกตัวมันขึ้น ...สรุปก็คือผมแบกมันไว้ข้างหลังครับ จากนั้นก็เดินเข้าไปในสวนก็มีคนออกกำลังกายมากมาย
บ้างก็เดินเล่น.....แต่ก็มีไม่น้อยที่มองมาที่ผม ก็คงแปลกอะครับผู้ชายสองคนทำเชี่ยไรกันเนี่ย
แต่สิ่งที่แปลกสำหรับผมคือ....ผมไม่ค่อยจะแคร์สายตาคนอื่น ๆ แล้วอะ ถ้าแต่ก่อนคงไม่ทำอะไรแบบนี้แน่ๆ
ประมาณว่ากลัวคนจะมองว่าตัวเองเป็นเกย์มันจะดูไม่ดี....ไม่รู้ว่าอะไรทำให้ผมเปลี่ยนไป...เฮ้อออ
ผมค่อย ๆ แบกมันเดินไปรอบๆสวนครับ....ตอนนี้เริ่มมืดมากแล้ว เวลาผ่านไปเร็วจริง ๆ ครับ เดินเยอะครับตอนนี้เริ่มเหนื่อยแล้วเลยขอนั่งพักก่อน......ผมค่อย ๆ แกะมือมันที่คล้องคอผมอยู่ จริง ๆ ก็กลัวยุงกัดมันนะ เลยนั่งปัดให้มัน อย่างคนบ้าเลยหวะ 5555+ ทำไปได้นะกรู......
“ ทำไรอยู่วะ ” ......อ่าวเวนไอ้เชี่ยแซนตื่นแล้วครับ
“ เช็คเมลล์อยู่มั้ง ถามโง่ๆ นะเมิง ” ผมตอบ
“ แล้วกรูมาอยู่นี่ได้ไงวะ ”
“ ก็เมิงแมร่งหลับคาหลังกรู เรียกไงก็ไม่ตื่นกรูเลยพามาเดินเล่นหวะ ”
“ เมิงทำไรกรูป่าววะ ” -*- มันพูดพร้อมกับสำรวจร่างกาย
“ พ่อเมิงเหรอ กรูจะทำไรเมิงวะ กรูยังชอบสาว ๆ อยู่เว่ย ” ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องตอบแบบนี้
มันเหมือนเป็นการร้อนตัวมากกว่า
“ จริงเหรอวะ แล้วไอ้ที่เมิงทำกับกรูคืนนั้นหละ ”……………
“ มันก็สิ่งที่กรูอยากลอง ได้ลองมันก็แค่นั้นหวะ ไม่รู้สึกไรเลยหวะ ”......ตอบไปด้วยความสมเพศตัวเอง
“ อ่าวเหรอวะ อืม ๆ โทษทีนะกรูเข้าใจผิดเอง .....เดี๋ยวกรูมานะ ” .....นึกว่ามันจะไปไหน...ไปโทรศัพท์นี่เอง
ตอนนี้ทำไมผมรู้สึกว่าระยะห่างระหว่างมันกับผมเริ่มไกลกันขึ้นวะ เกลียดตัวเองที่ตอบอะไรอย่างนั้นออกไป
ทำไมกรูงี่เง่าอย่างนี้หวะ
“ เดี๋ยวมีคนมารับกรูละ เมิงกลับก่อนเลย ” ........ใจแป้วเลยหวะ......ทำไมคำพูดแค่นี้มันทำให้กรู sad วะ
“ ใครมารับวะ ”
“ เมิงสนใจกรูด้วยหรอวะ เมิงก็แค่อยากลองไม่ใช่เหรอ ตอนนี้มันหมดเวลาที่จะลองแล้วหวะ ”
“....................” แล้วตอนนี้ความเงียบก็เข้าครอบงำผมสองคนครับ มันเงียบจนน่าขนลุก
ตอนนี้ผมหูชาไปหมดแล้วอะ ตัวสั่นเลยกรู
“ กรูไปก่อนนะ ” ........แค่มันหันหลังไป.....น้ำตาผมไหลเลยอะ.....มันยิ่งห่างไปเรื่อย ๆ ไกลจนเกินจะคว้า
“ .....เดี๋ยวดิวะ..... ” ผมพูดยังไงเสียงมันก็ดังไปไม่ถึงมัน......เจ็บหวะ เอากรูวูบเลย.......แล้วนี่กรูจะทำไรต่อวะ
กรูจะเดินไปทางไหนดี .....ไม่เคยอ่อนแอไรอย่างนี้เลยหวะ......ผมนั่งคิดอยู่ตรงม้านั่งในสวนสาธารณะที่ตอนนี้
มันทั้งมืดและเงียบงัน......คิดอะไรมากมาย เยอะแยะ จนสักพักผมก็รู้ว่าคำตอบของเรื่องทั้งหมดมันคืออะไร
เหมือนผมได้เดินออกมาจากความมืด......เหมือนผมรู้ทางเดินของตัวเองแล้ว……..บางครั้งที่เราอยู่กับความเงียบจนตัวเองมองเห็นตัวเอง.....เราจึงได้รู้อะไรบางอย่างที่อยู่ภายใจจิตใจของเราเอง....ไม่มีใครจะทำร้ายเราได้นอกจากเราทำร้ายตัวเอง....การที่ไม่ยอมรับตัวเองมันก็เกินพอแล้ว .... ไม่รู้ว่ามันสายไปมั้ย
ถึงแม้ว่ามันจะสายไปแล้วแต่ก็ขอทำสิ่งที่ใจต้องการ
*****
รักวันวานในความเจ็บช้ำ
เคยทำให้คนอย่างฉันลำบาก ก็รู้ดีไม่เคยลืม
พ้นวันวานไม่นานก็พบ เจอเธอเข้ามาให้แสงสว่าง ให้ฉันเองเกิดความหวัง
ในหัวใจแม้จำได้ดีว่าวันนั้นมีน้ำตาเท่าไร วันนี้ฉันก็ยังคงเต็มใจ
ลองดูกับเธออีกครั้งเป็นไงก็เป็นกัน จะเจ็บอย่างเดิมซ้ำๆ ก็ให้มันรู้ไป
และวันนี้ฉันอยากจะบอกว่า
เธอคือความรักครั้งใหม่ เป็นตายร้ายดีจะลองดู
เพราะเธอเดินเข้ามาสลาย ความกลัวและความบอบช้ำของใจ
ให้ฉันยืนได้อีกครั้ง รักวันวานที่เคยผิดพลั้ง
เธอเป็นบทเรียนให้รักครั้งใหม่ ก็หวังไว้ว่าอย่างนั้น
*****
เช้าวันต่อมากรูเริ่มปฏิบัติการเจี๊ยวลงรู ตอนสายผมบึ่งมอไซค์ฯ ไปที่บ้านมัน ถึงหน้าบ้านก็กดกริ่งอย่างมั่นใจ
“ อ้าวแฮ๊ค มาหาแซนเหรอ ” .....ม๊าไอ้แซนออกมาตอนรับครับ ผมเคยมาบ้านมันไม่กี่ครั้งแต่ม๊าก็จำผมได้
เพราผมหล่อ 5555+ มั่นใจโว้ยยย
“ ครับผม ม๊าครับนี่ส้มครับ ผมเอามาฝาก ” หุหุ เริ่มเข้าทางแม่เลยกรู กลางทางเห็นส้มเลยสอยมาซะเลย
หนึ่งในอาวุธพิชิตประตูหลังไอ้แซนเสร็จกรูแน่
“ แซนอยู่บ้านมั้ยครับ ” จริง ๆกรูรู้แหละ ว่ามันอยู่บ้านแต่เราต้องตามสเตป หุหุ
“ อยู่บนห้อง แอ๊คจะขึ้นไปหาเลยมั้ยหรือให้ม๊าเรียกให้ ” เสร็จโจร ตามแผนเป๊ะ ๆ
“ ไม่รบกวนม๊าดีกว่าครับ เดี๋ยวผมขึ้นไปตามมันเอง ” เริ่มเก็บข้อมูล ผมสังเกตสิ่งของเครื่องใช้ต่าง ๆ
ภายในบ้าน ดูว่าบ้านนี้นิยมใช้ของอะไร มีอะไรขาดเหลือมั้ย .......แล้วก็ถึงเป้าหมาย.....ห้องไอ้เชี่ยแซน
ก๊อก ก๊อก ก๊อก .......ก๊อก ก๊อก ก๊อก .......ก๊อก ก๊อก ก๊อก .......
เริ่มไม่ไหว ตึง ตึง ตึง.....ตึง ตึง ตึง......ตึง ตึง ตึง.......อ่าวเวนไอ้เชี่ยนี่เป็นห่าไรของมันวะ ไม่ออกมาต้อนรับกรู
“ ม๊าเหรอ เข้ามาเลยไม่ได้ล๊อค ” ว่าจะทุบให้แรงกว่านี้ นี่นะมันพูดมาก่อน...ผมก็ไม่รอช้ารีบเปิดเข้าไปโดยพลัน
สาดดด ดูท่ามันนอนดิ๊ นอนกอดหมอนข้าง กางเกงขาสั้น ( โคตร ) เสื้อแขนกุด ยั่วกรูชัด ๆ แมร่งเอาเจี๊ยวกรูแข็ง
รับผิดชอบเลยไอ้แซน
เอาแบบสั้น ๆ ไปก่อนนะ ไม่ค่อยมีเวลาพิมพ์ ไอ้เชี่ยนัทก็จิกกรูอยู่นั่นแหละ
ดีนะวันนี้มันพากรูไปแดรก MK ละ 5555+ เลยมีกำลังใจพิมพ์ต่อ
ปล. ไอ้แซนมันหน้าตาคล้าย ไก่ ภาษิต แต่ตัวเล็กกว่า หุหุ จิ้นกันตามสบายนะน้อง 555+
[[[ TBC.]]]
หัวข้อ: กรูเนี่ยแหละผู้จัดการทีมฟุตบอล... (อ่าน 876268 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก