::: สุภาพบุรุษสุดปลายตรีน :::
[ ๒ ]
มาต่อละครับ เพื่อพี่น้องชาวประชาที่นิยมชายไทยรักกัน
“ พี่แฮ็คคร้าบ กอดเค้าหน่อยจิ เหมือนตอนหน้าห้องน้ำไง ”
ตอนนี้ทุกสายตาต่างจับจ้องมาที่ผม....ผมไม่ใช่เรนนะ หุหุ
“ เชี่ยละ มันไม่มีอะไรเว่ยมันก็แค่......” ผมยังไม่ทันพูดจบไอ้แซนก็ล้มลงที่ผม ( อีกแล้วเหรอวะ ~!!!! )
.
.
“ เฮ้ย สาดดดดด ” -*- เชี่ยมากไอ้แซนมาล้มที่กรูอีกละ กรูไม่ใช่ที่พักพิงนะเมิง
“ ไอ้แฮ๊คเมิงรับผิดชอบไอ้แซนด้วย ตอนนี้มันอยู่ในความครอบครองของเมิงแล้ว ” ไอ้เชี่ยตุ้ยแมร่งโยนขี้ละ
แถมเป็นขี้ก้อนใหญ่ด้วย
“ ไอ้เชี่ยตุ้ยมันนั่งข้างเมิงนะเว่ย ”
“ แต่ตอนนี้มันอยู่ในอ้อมกอดเมิงนะ ” ......ไปไม่ถูกเลยกรู สาดดดเอ้ย ถ้าเป็นคนอื่นจะไม่ว่าเลย
แต่ดันเป็นไอ้เชี่ยแซนนี่เดะ เริ่มหวั่น ๆ แล้วไง
“ เออ ๆ งั้นกรูพามันไปนอนก่อนนะ ” ต้องรีบพามันไปนอนครับ กอดกรูนาน ๆ เอากรูถึงตายได้
“ ไอ้เชี่ยเมิงอย่าทำไรมันนะเว่ย ”
“ สัด ถ้าไม่หุบปากพ่อเมิงตายแน่ ” ผมด่าไอ้ตุ้ยออกแนวแช่ง 555+
ผมก็อุ้มไอ้แซนไปที่ห้อง ซึ่งเป็นห้องที่ใหญ่ที่สุดของบ้าน ( ห้องเดียวกับที่ไปอาบน้ำ ) เตียงนอนจะอยู่ด้านบน
ต้องขึ้นบันได แล้วบันไดดันแคบอีก สาดมาก -*- ลำบากโคตร ๆ ต้องเปลี่ยนท่าอุ้มมันเป็นอุ้มแบบเด็กอะครับ
ที่หัวจะอยู่ตรงไหล่ ดีนะที่ไอ้นี่มันตัวไม่หนักเท่าไหร่.....ถึงเตียงผมก็โน้มตัวลงมาให้มันนอนราบ....แต่แล้ว
“ อย่าทิ้งผมไปนะ อยู่กับผมนะครับ ผมเหงา ” ...มันพูดพร้อมทั้งน้ำตา...เพิ่งรู้ว่าการแพ้น้ำตามันเป็นยังไง
แล้วมันก็กอดผมแน่น กลิ่นเหล้าฟุ้งเลยหวะ -*- อยากจะด่ามันเหลือเกินทำไหล่กรูเปียกหมด.....
แต่ก็ด่าไม่ลง ไอ้แซนที่แข็งแรง อดทน กล้า กับสิ่งต่าง ๆ มันอ่อนแอขนาดนี้เลยเหรอวะแมร่งอยากถ่ายคลิปจริง ๆ
5555+ เอาไปประจาน -*- เลวละกรู จะทำยังไงมันก็ไม่ยอมปล่อยกอดกรูแน่นเลยนะเมิง คิดไรกับกรูป่าวเนี่ย
“ เฮ้ยปล่อยได้แล้ว กรูจะไปแดรกเหล้าต่อ ” พยายามโคตรเลยกรู คิดถึงเหล้าจับจิต
“ ...........พี่บีม รอผมก่อน ผมอยู่นี่ ..........” เริ่มเพ้อละเมิง บีมไหนวะ น้านมีผัวแล้วเหรอวะ แต่ตอนนี้
กรูไข้กิ๋นเหล้าโว้ยยยยย ปล่อยกรูนะเมิง .....เฮ้ออออ ตอนนี้มันเริ่มสงบลงแล้วครับ ผมค่อย ๆ วางมันลง
...แต่พอเห็นหน้ามันเท่านั้นแหละ สาดดดด ความสงสารบังเกิดพ่อพระจริงกรู หน้ามันดูเศร้า ๆ ครับ
แดงระเรื่อ พร้อมด้วยคราบน้ำตาที่เต็มหน้าไปหมด....จนแล้วจนเล่าเลยต้องไปหาผ้ามาเช็ดหน้าให้ครับ
เอาวะเป็นคนดีหน่อย......ผมค่อย ๆ เช็ดตรงตา ไล้มาถึงแก้มแต่ต้องมาหยุดตรงที่.....ปาก......เช็ดไปใจเต้นแรง
รู้สึกแปลก ๆ ตัวเองหวะ .....ตอนนี้ตากรูแมร่งจ้องแต่ที่ปากมัน....ใจมันก็คิดว่า...ปากผู้ชายมันจะเหมือนปากผู้หญิงมั้ยวะ....คิดได้ไงวะ แล้วถ้าอยากรู้เราก็ต้องพิสูจน์ จะดีเหรอวะ ถ้ากรูติดใจขึ้นมาหละ....ตอนนี้ความคิดกรูแมร่งจะตีกันตายในหัว ...เอาวะ !! ลองหน่อยก็ดีไม่มีใครรู้นี่หว่า.....ว่าแล้วผมก็ค่อย ๆ โน้มตัวลงไป ปากผมกับปากมันค่อย ๆ ประกบกัน เท่านั้นแหละใจกรูไปถึงไหนต่อไหนเริ่มใช้ลิ้นชอนไชในปากมัน
มีรสชาติของเหล้าอ่อน ๆ ด้วย กรูยิ่งชอบเลย จริง ๆ กะว่าจะไม่นานแต่ไอ้เชี่ยแซนแมร่งดันจูบตอบ
ยอมรับว่าตอนนี้กรึ่ม ๆ แล้ว ( ถ้าคะแนนความเมาเต็มสิบตอนนี้กรูก็ได้ ๖ ละ ) สติมันก็ไม่เต็มร้อย
ผมจูบอย่างรุนแรงขึ้นแล้วไปแวะที่หูไอ้แซนมันคงเสียวมากถึงขั้นครางออกมาแล้วเอาแขนมากอดผมอีก
จากนั้นก็ไล่ไปที่คอ......ไซร้อย่างเมามัน ไอ้นี่ก็นะร่างกายมันตอบรับได้อย่างดี แถมเสียงครางมันแบบว่า sexy โคตรอะ เหมือนผู้หญิงเลยหวะ.....ผมนัวเนียมันสักพัก...ก็เริ่มที่จะถอดเสื้อมันออก....
“ พอเถอะเมิง ”.....อยู่ดี ๆ ได้เชี่ยแซนพูดออกมา เอากรูใบ้แดรกมันยังรู้ตัวเหรอวะ ....เชี่ยละ
“..................” เอากรูอึ้งเลย
“ กรูรู้.....เมิงอยากลอง แต่มันไม่....ดี...กับเมิงหรอก....นะ ” ไอ้แซนมันแทบพูดไม่เป็นคำแต่มันก็ยังจะพูดอยู่
พูดเสร็จมันก็ฟุบไปเลยครับ คราวนี้คงหลับจริง ๆ แล้ว......ห่มผ้าให้มันเสร็จผมนั่งที่ปลายเตียงเอามือกุมขมับเลย
คือ...นี่กรูเป็นไรวะ กรูกำลังทำอะไรอยู่.......กรูบ้าไปแล้วเหรอวะ ถ้าไอ้แซนมันไม่ห้ามไว้.....กรูก็คงมีอะไรกับผู้ชายไปแล้ว แถมเป็นเพื่อน.......เชี่ยไม่รู้จะด่าตัวเองว่าอะไร......ตอนนี้สับสนมาก ใจเต้นอยู่เลย......
เอาซะกรูสร่างเลย คำถามมันเกิดขึ้นมากมายหวะ เป็นคำถามที่ไม่มีคำตอบซะด้วย
....อีกนานมั้ยวะที่กรูจะได้คำตอบนั้น นั่งสักพักก็กลับไปวงเหล้าตามเดิมครับ
ตอนนี้ศพเริ่มเรี่ยราดละ ค่อย ๆ ไปสวรรค์ ( หลับ) กันทีละราย
“ ไอ้แฮ๊คเมิงไปตายไหนมาวะ ” ไอ้เด่น ( เพื่อนที่เป็นนักบอล ) ถามผมครับ
“ ป่าวหวะ แดรกต่อเถอะ ” ผมตอบมัน
“ ไม่ใช่ว่าไปทำไรกับไอ้แซนนะเว่ย มันยิ่งน่าเอาอยู่ ” ......ไอ้เด่นพูดเสร็จผมจ้องหน้ามันเลยครับ.....
“ ไอ้เชี่ย พ่อเมิงตายเหรอวะ เมิงพูดเชี่ยไรเนี่ย แมร่งเอ้ย ” ผมด่ามัน...แต่ผมไม่รู้สาเหตุที่ด่า.....
“ เมิงเป็นบ้าเหรอวะ ห๊ะ ปากเชี่ยนะเมิง แม่เมิงไม่สั่งสอนเหรอไงวะ ” ตอนนี้ผมไม่รู้ทำใจแต่มันหงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูก
ผมลุกออกไปจากวงเหล้า.....เพราะขืนอยู่ต่อแมร่งได้นองเลือดแน่.......ผมออกไปนอกบ้าน
ซึ่งต้นไม้จะเยอะมากผมนั่งสงบสติอารมณ์สักพัก...รู้สึกดีขึ้นเลยกลับเข้ามานอนครับ วงเหล้าค่อย ๆเล็กลง
เหลือประมาณสิบกว่าคนได้ ที่เหลือก็นอนตายห่าแถว ๆ นั้นแหละ ว่าจะไปนอนห้องเล็กแต่กระเป๋าอยู่ห้องใหญ่
เลยแวะเข้าไปเอา.... แต่พอจะออกจากห้องใจมันก็แวบคิดถึงไอ้แซนขึ้นมา....ลองขึ้นไปดูหน่อยดีมั้ยว้า ......
มันจะห่มผ้าอยู่มั้ยว้า มันจะหนาวมั้ยว้า เฮ้อออ......มันเป็นแค่ความห่วงของเพื่อนที่มีต่อเพื่อนใช่ปะ ใช่ละ
มันต้องเป็นอย่างนั้นแน่ ๆ เอาวะ ~!! ลองขึ้นไปดูมันหน่อย.....โห สาดดด นอนตายกันหลายตัวเลยหวะ
บนเตียงมีไอ้แซนกับเพื่อนผู้หญิงสองคน พื้นข้างเตียงมีอีกสามตัว .....แล้วไอ้พวกบนเตียงแมร่งดันแย่งผ้าห่ม
ไอ้แซน...เห็นแล้วไม่ปลื้มวุ้ย....ผมเลยลงทุนข้ามศพทั้งหลายที่นอนเรี่ยราดอยู่บนพื้นเพื่อไปห่มผ้าให้ไอ้แซน...
กว่าจะฝ่าเข้าไปได้ .......ห่มเสร็จก็กำลังจะเดินลงมา ดั๊นซวย
“ แฮ๊คแกทำไรวะ ” .......เชี่ยละ ความบรรลัยมาเยือน เพื่อนสาวนางหนึ่งทักมา
ผมนิ่งไปพักนึงแล้วหันหน้าไปหามันแล้วบอกมันว่า “.......ฝันดีนะ.......”
มันคิดไรไม่ออกจริง ๆ หวะ ตัวกรูเองยังไม่รู้เลยว่าตัวกรูทำอะไรลงไป......ทำไมกรูต้องห่วงเพื่อนขนาดนี้วะ
แถมเป็นเพื่อนผู้ชาย.....นี่มันคือความรู้สึกอะไรวะ.....มันมีชื่อเรียกมั้ย .......ใครก็ได้บอกกรูที..........
...........แล้วเวลาสังสรรค์ก็หมดลง...........นับจากนั้นอีก 2 เดือน....เราถึงจะได้เจอเพื่อนครับ.........
เพราะโรงเรียนผมหยุดให้ ม.๖ อ่านหนังสือเตรียมเอนต์ฯ .....ผมก็ว่าง...โรงเรียนผมติดโควตาเยอะครับ
๓o % ได้....หลังจากคืนนั้นผมก็ไม่ได้คุยกับไอ้แซนอีกเลยครับ....ผมไม่รู้ว่าคืนนั้นที่มันบอกให้ผมหยุดมันจะรู้สึกตัวมั้ย
ยิ่งคิดยิ่งไม่เข้าใจ ยิ่งคิดเหมือนยิ่งไกล ยิ่งคิดเหมือนยิ่งไกล.....วัน ๆ ผมก็ไม่ทำไรเอาแต่เล่นกีฬา
บ่าย ๆ ก็ไปฟิตเนส เย็น ๆ ก็ไปซ้อมบอลให้รุ่นน้อง......ชีวิตแมร่งไม่มีไรเลยหวะ......แต่สิ่งที่มันเพิ่มเข้ามาคือ
กรูคิดถึง....ไอ้แซน ความเจริญมากฉิบหายมาเยือนกรูจะเป็นเกย์ป่าววะ....เฮ้ออออ วันนี้ซ้อมจนเหงื่อท่วมตัว
เลยเข้าเซเว่นไปหาเครื่องดื่มชูเจี๊ยวซะหน่อย.....เกตเตอร์เรท ช่วยคุณได้ หุหุ ไปถึงร้านแกะดื่มโดยพลัน
จากนั้นก็เดินตากแอร์ว่อนทั่วร้าน.....แต่ตอนจะคิดเงินนี่ดิ.........ฆวยเอ้ยยยย เป๋าเงินกรู นรกมาเยือน
พนักงานก็มองหน้า.....กรูก็ตกใจเหงื่อออกมากกว่าเดิมอีก....มือถือก็ไม่เอามา ซวยอะไรอย่างนี้วะ
“ คิดรวมกันเลยครับ ” .....ใครวะเสียงคุ้น ๆ ....
“ ........................” ใบ้แดรกเลยกรู
“ ใส่รวมกันเลยครับ ” นอกจาก เกตเตอร์เรทที่ผมดื่มเหลือแต่ขวดแล้วก็ยังมีน้ำเปล่ากับขนมอีกนิดหน่อย....
ผมได้แต่เงียบ.......หลบอยู่หลังมันอายคนที่มาต่อแถวหวะ -*- แมร่งมาซื้อของแต่ลืมเอาเป๋าตังค์มา
“ เดี๋ยวกรูคืนเงินให้นะ ” ผมบอกมัน
“ ช่างเถอะเล็กน้อยหวะ ”
“ เออ ๆ ขอบคุณละกัน แล้วเมิงมาโรงเรียนไมวะ ” ผมถามมัน
“ กรูมาหาครูแนะแนวหวะ มาถามเรื่องมหาลัย ”
“ มหาลัยอะไรวะ ” ....ความสงสัยบังเกิด
“ กรูจะไปเรียนกรุงเทพหวะ ” ......วูบเลยกรู หูชาเลยหวะ เหมือนโดนตรีนลูบหน้า.....
“.........................” จ๋อยไปเลยกรู......แล้วทำไมต้องรู้สึกงี้วะ เหมือนผิดหวังอะไรซักอย่าง
“ เงียบไมวะ ”
“ ........ป่าวหวะ แล้วเมิงคิดดีแล้วเหรอวะ .......”
“ เออเดะ ” ตอบไม่คิดเลยนะเมิง
“ ไปกินข้าวด้วยกันมะ ” มันชวนผมไปกินข้าวครับ
“ แหนะ ๆ มาอ่อยกรูเหรอวะชอบกรูอะเดะ ” .....ทำเป็นอารมณ์ดีไว้ก่อน หุหุ
“ อืม ก็ชอบนะ ” ..............ใบ้แดรกรอบสองเลยกรู.....................
พอละ หุ หุ ไอ้นัทมันไม่ยอมเลี้ยงฟูจิกรู เอาน้อย ๆ ไปละกัน 55555+
ไปด่ามันเองละกัน แล้วบอกมันด้วยนะ ไอ้พวกคำที่กรูด่าแรง ๆ อย่าเปลี่ยนได้มะ
แค่นี้รับไม่ได้เหรอไง อย่าทำตัวแบ๊วเดี๋ยวจะเจอกรูเอารองเท้าตบปาก
[[[ TBC. ]]]
หัวข้อ: กรูเนี่ยแหละผู้จัดการทีมฟุตบอล... (อ่าน 999662 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก