ขนมหวานละลายใจ : ถ้วยที่ 11
“ กูไม่ได้รูดซิปเปล่าวะ ทำไมคนมองแปลกๆ ?? “ ปิงหันไปถามเพื่อนที่เดินมาด้วยกัน
“ ฝีมือไอ้พร้าวนะสิ ใครขอคลิปมันก็ให้เขาไป นี่ได้กันไปครึ่งมหาวิทยาลัยแล้วมั้ง “
“ คลิป ?? “
“ อ่อ มึงคงยังไม่ได้ดู เอ้าดูซะ FULL HD เลยนะมึง เครื่องนี้ซื้อมากูใช้คุ้มละ “ พร้าวยิ้มและยืดอกขณะส่งมือถือให้ปิง ในคลิปสั้นความยาวแค่เพียง 2นาทีกว่าๆ แต่คนดูที่เคยดูกลับใช้เวลาดูถึง10 นาที เพราะว่าเหตุการณ์มันรวดเร็วจนเกินไป จนถึงกับมีคนใช้ไปเปิดในคอมแล้วใช้การดูแบบเฟรมต่อเฟรมแทน แต่กับปิงไม่ใช่ เพราะว่าปิงเห็นชัดเจนทุกอย่าง
“ ส่งเข้าเครื่องให้ด้วยนะ อยากรู้ว่าพลาดตรงไหน เซนเซก็คงอยากดูเหมือนกัน “
“ เซนเซ ใครอีกวะ ? “ ดำสงสัยจึงถาม
“ โทษที เซนเซ แปลว่าครู หรือ อาจารย์น่ะ พอดีคุณตาเรียกมาจากญี่ปุ่นให้มาสอนเพิ่มเติม “
“ สอนวิชาอะไร “
“ อืม ก็ ยูโด คาราเต้ ฟันดาบ พวกศิลปะป้องกันตัว “
“ โห ยังต้องเรียนเพิ่มอีกเหรอ “
“ ถ้าอยู่ที่โน้น ถ้าพลาดก็คือตาย แต่กูไม่ยอมจะมาตายก่อนไม่ได้ยูกิยังไม่โต ... “
“ ถ้ามันเครียดขนาดนั้นไม่ต้องเล่าก็ได้วะ ที่นี่เมืองไทยคงไม่ดุเผ็ดขนาดนั้นหรอกมั้ง แล้วอีกอย่างหน้าตามึงไม่เหมาะที่จะมาทำหน้าเศร้าๆเหงาๆ หรอก กูกลัวผู้ชายอกสามศอกมันจะเข้าหา แม่งเอ้ย !!! น่าตามึงอะปิงน่ารักเกิ๊นไปละ ถึงว่าพี่พิงถึงห่วงและหวงมึงขนาดนั้น “ พร้าวอ่อนใจกับหน้าตาของเพื่อนที่ออกจะน่ารักเกินหล่อไปไกลสุดขอบ
“ เห้ย กูไม่ใช่แบบไอ้พิงมันนะ “
“ เออ ๆ พวกกูจะพยายามเข้าใจละกัน “ ทั้งดำและพร้าวต่างพากันหัวเราะ เพราะหลังจากที่ฟังพิงบ่นมาเยอะว่าคนตัวเล็กข้างๆ ชอบทำตัวแมนใจใหญ่ขนาดไหน
“ น้องปิงงงงงงวิ่งสู้ฟัด มาแล้วเหรอค่า “ เสียงแหลมเสียดแทงแก้วหูดังมาแต่ไกล
“ พี่ข้าวฟ่างอย่าวิ่งครับ เดี๋ยวล้ม สงสารถนนหน่อยครับ มันจะร้าว “
“ แหม ไอ้พร้าวปากดีเดี๋ยวแม่จับหมก แล้วถอยไปไอ้พวกขี้เหร่ หนูปิงลูกหายดีแล้วหรือจ๊ะ ไหน ๆ ได้แผลตรงไหนอีกหรือเปล่าคะ โถ คนดี ผีคุ้มนะคะ ขวัญเอ๋ยขวัญมา “ พี่ข้าวฟ่าง รุ่นพี่ปี3 ในภาค รุ่นพี่ร่างใหญ่หุ่นคล้ายนักซูโม่ที่มีใบหน้าเปื้อนยิ้มอยู่เสมอ
“ พี่ฟ่าง เดี๋ยวแผลมันเปิด อย่าไปรัดมันแบบนั้นทำตัวเป็นงูเหลือมไปได้ “
“ แหม อิจฉาละสิ ปิงตัวห๊อมหอม แล้วก็เนื้อนิ่มจัง ดูสิผิวดีกว่าพี่อีก บอกมาเลยนะใช้ครีมอะไรทาผิว พี่จะไปเหมาโรงงานขวดสองขวดคงไม่พอ ขนาดพี่ต้องใช้เป็นลิตร “
“ เหรอพี่ ปิงก็ว่าธรรมดานะ ยูกิก็หอมก็นิ่มเหมือนกัน เอ!!! หรือว่าจะเป็นเพราะน้ำมันมะพร้าวกันนะ “
“ นั่นสิ พี่ก็ว่ากลิ่นคล้ายมะพร้าวแต่ไม่คิดว่าจะใช้น้ำมันมะพร้าว ไปได้สูตรจากไหนมาเหรอน้องปิง “
“ ที่บ้านผมทำขนมไทย เลยกินกะทิกินมะพร้าวมาแต่เด็ก บางทีก็คลุกๆกันกับพวกน้ำมันกับกะทิมั้งพี่ ให้มาทาผิวแบบที่พี่คิดเนี่ยไม่เคยทำนะคงเพราะกินเยอะมากกว่าครับ “
“ โถ่ ไอ้ปิง พี่ข้าวฟ่างอะ คงทั้งกินกับทาไม่ไหวแล้วละแค่นี้พี่แกก็เหยียบ100แล้ว มึงคิดด้วย ถ้าทาคงเป็นหมูหันภูเก็ตละกูว่า คงเยิ้มน่ากลัวพิลึก “
“ โห ขึ้นเลย ขึ้นเลย ไอ้น้องชั่ว เดี๋ยว!!!อย่าให้รู้ว่าใครเป็นพี่รหัส หึหึ ...... “ พูดไม่พูดเปล่าพี่ข้าวฟ่างเอานิ้วชี้มาทำท่าปาดคอ
“ โห พี่อย่าแค้นฝั่งหุ่น ผมไม่กล้าแล้วครับ พี่ข้าวฟ่างคนสวยคราวหน้ากลับมาจากสมุยจะเอาน้ำมันมะพร้าวสกัดเย็นมาฝากสักปิ๊บนะคร้าบให้พี่เอาไว้อาบไว้ทาเลยคร้าบบ นะน้า “
“ ดีมากประหยัดไปเยอะ น้ำมันมะพร้าวแพงจะตาย ไอ้ดำด้วยละช่วยกันแบกมาไม่งั้นฝังคู่ “
“ อะไรละพี่ ผมอยู่ของผมเฉยๆ เลยนะเนี้ย ไอ้พร้าว ปากมึงนะ สักวัน !!! กูจะพาไปคณะสัตวแพทย์ไปผ่าหมาออกสักที ว่าแต่พี่ข้าวฟ่างมีอะไรหรือเปล่าครับ ถึงมาหาถึงนี่ “
“ อ้อ เกือบลืมเลย น้องปิงคะตอนเย็นไปที่สโมสรด้วยนะค่า พวกพี่จะฟิตติ้งกับไอ้ผึ้งมัน ภาคเรามีการแสดง1ชุดตอนประกวดคณะ เจอไอ้ผึ้งฝากบอกมันให้ด้วยนะ “
“ คร้าบพี่ “
“ เห้อ ตกลงต้องลงประกวดใช่ปะวะเนี้ย “ ปิงหันไปบ่นกับเพื่อนๆที่อยู่ชั้น
“ โห ปิงมาจนถึงขนาดนี้แล้วยังไม่เชื่ออีกหรือไง มึงเห็นไหม ?? เดินไปมาที่ไหนก็มีแต่คนมองมึง กูเดินข้างยังเสียวหลังแทน “
“ ยังไงวะ “ ปิงสงสัยทำไมต้องเสียวหลัง
“ ชั้นรู้ ชั้นรู้ “ ผึ้งที่นั่งเรียนอยู่ข้างๆยกมือราวเด็กประถม
“ รู้อะไรเหรอผึ้ง ?? “ ปิงถาม
“ พวกปี2 ปี3 เขาสงสัย ว่าปิงกับผึ้ง ใครเป็นดาวใครเป็นเดือน “
“ โห ไอ้ผึ้งมึงถามไม่คิด มึงนั้นแหละเดือน!!! หน้าคมคิ้วเข้ม ผิวน้ำผึ้งซะขนาดนั้นอย่าคิดหวังว่าจะมึงจะเป็นดาวเลย นั่นขาวสว่างโอโมอย่างไอ้ปิงนั้นแหละถึงเหมาะสม นี่แหละกูเดินข้างมันไปไหนมาไหน ก็มองแต่ไอ้ปิง มองงงงกันจนเหลียวหลัง ทีกูละมองแต่ตูดกู เซ็ง หน้าตากูสู้ไอ้ปิงไม่ได้ตรงไหนว่ะ พร้าว??? “ ดำที่ตอบซะยาวยืดหันไปขอความเห็นกับเพื่อน
“ ทุกตรง ไอ้ดำ “ ทุกคนพร้อมใจกันตอบ ในขณะที่ปิงทำหน้าเซ็ง ๆ
และ หลังจากการประชุมตอนเย็นของรุ่นพี่ในภาคแล้วสรุปผลได้ออกมาว่า ให้2คนไปคิดเอง !!! แล้วจะเรียกมาทำม้ายยว้อย .......... เวลาเตรียมตัวแค่เพียงสองอาทิตย์ ไหนจะเรียนไหนจะกิจกรรม หลังประกวดยังต้องมีรับน้องอีก แค่คิดคำนวณไว้วันหนึ่งจะมีเวลาว่างสักกี่ชั่วโมงกันที่เหลือเวลาเอาไปไว้ซ้อม แรกๆ จากที่ไม่ได้ตั้งใจจะประกวดกลับกลายเป็นว่า ยิ่งตั้งใจมากกว่าเดิม ยูกิ...น้องสาวคนเดียว เตรียมลาหยุดเอาไว้เพื่อไปดูจากที่เคยแค่ตั้งใจจะทำส่งส่งกลับกลายเป็นว่า ไม่อยากให้น้องเสียใจที่ต้องมาดูอะไรที่ไม่ได้เรื่อง และหลังจากที่คุยกับไอ้ผึ้งแล้วมันก็เห็นดีด้วย เพราะอะไรนะเหรอ มันจะต้อยยูกิอีกคนแล้ว !!! ไอ้ฟ้างานเข้ามึงละ
และหลังจากผลสรุปออกมาและตกลงกันได้ด้วยดีคงไม่พ้นการแสดงดาษๆที่90% จะต้องทำ หลังจากที่ได้ซักซ้อมกันมาจนคิดว่าน่าจะรอด ไอ้ผึ้งมันก็ไม่ค่อยเท่าไรเพราะว่ามันช่วยได้แค่นิดหน่อยเพราะว่าตัวมันก็ไม่ถนัด เลยต้องตกหนักมาลงที่ปิงซะส่วนมาก เพราะว่าห่างเหินมาเสียนาน แต่รอด หรือเละ แค่ไหนก็คงต้องรอดดูวันงานแล้ว
“ แม่ง คนเยอะสัด แต่ก็ดี มึง มึง นั้นดู ขาวฉิบหายแดกอะไรเข้าไปวะ หูยย โคตรใหญ่กระดุมแม่งจะปริแล้วมึง ไอ้ดำ อูวว “
“ เหี้ยพร้าวดูเฉยๆ จะพากย์ทำห่าไร เดี๋ยวไก่ตื่นหมด “ เหล่าชายหื่นกระหายต่างก็พากันเอ็ดที่มะพร้าวเสียงดัง
“ แหม พวกแกไม่ตั้งใจมาเชียร์เพื่อนเลยใช่มะ “ เสียงพี่ข้าวฟ่างพี่เลี้ยงภาคเครื่องกลอดที่จะกระเซ้ารุ่นน้องไม่ได้
“ แหมพี่ ของสวยงามใครๆก็อยากดูจริงไหมละ ไอ้ปิงกับไอ้ผึ้งยังไงก็ได้เห็นทุกวันอยู่แล้ว วันนี้มันแดนสวรรค์ชัดๆ ไม่รู้ไปหากันมาจากไหนเยอะแยะเนี้ย “
“ ขอบคุณที่ชมคะ “ ข้าวฟ่างสะบัดบ๊อบสวยๆเบาๆ
“ ........... “
“ เออ จบนะ “ ข้าวฟ่างเบ้ปาก
“ ยินดีต้อนรับ พี่ๆน้องๆ เข้าสู่การประกวดดาวและเดือน ของวิศวกรรมศาสตร์นะครับ เย่เย้ ขอเสียงผูสาวที่มาเบ่งผูช่าย และ ผูช่ายที่มาเบ่งผูสาวหน่อยเด้ “ เสียงพิธีกรที่กำลังขอเสียงจากผู้ชมที่มาจากหลากหลายคณะที่พร้อมใจกันมาเหล่หนุ่มวิศวะกันเต็มที่ เพราะวิศวะเน้นขายเฉพาะหนุ่ม ๆ (กรี๊ดดดด)
“ ปิง เต้นไหม ??? “
“ อะไรนะผึ้ง ??? “
“ อ้อ ตื่นเต้นจังจะถามว่า ตื่นเต้นไหม โทษที ผึ้งสั่นไปหมดละ รอลุ้นผลเอ็นฯยังไม่สั่นนี้เลยปิง “
“ ฮ่า ฮ่า นั้นสิ แต่ที่จริงก็น่าตื่นเต้นนะ วันนี้ ผึ้งสวยมากเลยนะรู้ไหม นี่ถ้าไม่มีการประกวดนี่ ไม่รู้จะเห็นผึ้งใส่ชุดแบบนี้ไหม ชุดนี้ เรียกว่าอะไรนะแม่หญิงการะเกดเหรอ “
“ แหมพี่หมื่นท่านก็สง่างามนะเจ้าคะ “ แล้วทั้งคู่ก็พากันหัวเราะ
“ เพื่อเป็นการไม่ให้เสียเวลานัก ขอเริ่มจากผู้ประกวดภาคแรกเลยครับ ไม่ได้เรียงจากตัวอักษรนะครับ เรียงจากฝีมือในการจับฉลากผู้ขึ้นเขียงภาคแรก คณะ........ “
“ ใครจับฉลากภาคเรา พี่ฟ่าง “ เสียงรุ่นน้องในภาคถาม
“ ประธานเอ็งนะสิ “
“ เชี่ยแล้ว “
“ เออ เชี่ยแล้ว “ ทั้งรุ่นน้องและข้าวฟ่าง ต่างก็รู้กิตติศัพท์ความดวงกุดว่าประธานภาคปีนี้ดวงตกต่ำเรี่ยราดขนาดไหน
“ ภาคเครื่องกล ครับ “
“ สัด “ กูว่าแหละ และรุ่นน้องในภาคทั้งหมดต่างก็นึกปลงอนิจจังแทนรุ่นน้องที่ต้องขึ้นประกวดเป็นภาคแรก
“ ฮาฮะ แหม อินเทรนกันมากเลยนะครับ กับทีมบุพเพสันนิวาสเลยนะครับ ถ้าอย่างนั้นขอเชิญแม่หญิงการะเกดกับพี่หมื่น ขึ้นมาบนเวทีเลยครับ “
เสียงกรี๊ดเวทีแทบแตกที่เพียงได้เห็น ผึ้งก้าวขึ้นมาก่อน ด้วยชุดผ้าแถบรัดหน้าอกโชว์เนินเนื้ออกและหน้าท้องเนียนห่มด้วยสไบพาดเฉียงสีชมพูอมส้ม เกล้าผมเป็นมวยสูงปักปิ่นดอกมะลิสดห้อยเป็นสายระต้นคอระหง สวมทับด้วยสังวาลย์ลายดอกพิกุลประดับทับทิมสีแดงสด ที่กางร่มกระดาษสาสีฟ้าทะเล ที่เจ้าตัวออกจะประหม่าไม่กล้ามองหน้าใครนอกจากก้มตัวเดินงุดๆไปกลางเวที
“ เชี่ยแล้ว ไอ้ผึ้งตัวจริงใช่มะ พี่ฟ่างไม่ได้ไปลักพาตัวใครที่ไหนมาแทนใช่ไหม ?? แม่งสวยฉิบหาย “ หนึ่งในรุ่นปี1 ต่างพากันส่งเสียงระงมรวมไปถึงผู้ชายคณะอื่นๆด้วย
“ ชั้นจะรู้ไหมละ เจ้สวยแกไม่ให้ใครเข้าไปช่วยหลังเวทีเลยบอกเดี๋ยวไม่เซอร์ไพรส์ เซอร์ไพรส์จริงๆวะ ไอ้ผึ้งมันสวยจริงๆ โอ้ยตายแล้ว ผู้หญิงภาคชั้นเกิดแล้วมีตัวเกิดแล้วโว้ย “ เสียงพี่ข้าวฟ่างตื่นเต้นจนจนทำให้น้องๆในคณะต่างก็ปลื้มใจที่รุ่งน้องดาวปีนี้แต่งตัวได้สวยเลยทีเดียว
ถัดมาที่เรียกเสียงกรี๊ดได้ไม่ต่างจากคนแรก ปิงในชุด เสื้อแขนยาว คอจีนตั้งรัดแนบลำคอขาวผ่อง ผ้าสีน้ำตาลพิมพ์ลายประจำยามสีทองซึ่งขับให้ผิวสีขาวเด่นยิ่งเด่นขึ้นไปอีก ผ้านุ่งเป็นสีเดียวกัน จับจีบหน้านางปล่อยชายเป็นผ้านุ่ง เคียนทับด้วยผ้าผูกเอวสีน้ำตาลแดงเหลือบเงิน ที่ก้าวเดินแบบมั่นใจไม่มีอาการประหม่าสักนิดให้เห็น ยิ้มเพียงน้อยๆไม่ได้แสดงออกมาก เพียงแค่อมยิ้มจนลักยิ้มข้างแก้มบุ๋มขึ้นมา
เสียงกรี๊ดคอแทบแตกจากบรรดาสาวๆแท้สาวเทียม ทั้งในคณะและต่างคณะต่างพร้อมใจเรียก พี่หมื่นน้อยกันถ้วนหน้าด้วยว่า ปิงไม่ใช่คนสูงใหญ่ออกจากบางและด้วยความสูงแค่170 จึงไม่ได้ถือว่าสูงมากเท่าไรเลย
“ กูอยากห่อเอากลับบ้านฉิบหาย ไอ้ฟ้า “ เสียงพิงอดจะบ่นไม่ได้
“ ทำไมวะ “ เสียงฟ้าเอียงหูถามเพราะเสียงที่ร้องเรียกยังดังไม่หยุด ไหนจะคอยประคองยูกิไม่ให้หล่นลงมาเพราะเจ้าตัวน้อยนี่ก็ส่งเสียงร้องเรียกไม่หยุดเหมือนกัน
“ กูกลัว มึงเห็นสายตาผู้ชายที่มองมันไหม ฟ้า!!! กูไม่ดีใจที่มันเด่นแบบนี้วะ มันอันตรายถึงแม้ว่ามันจะเก่งแค่ไหนก็เถอะ มันจะรอดทุกครั้งหรือเปล่าละ ? “
“ คงต้องเตือนมันบ้างละ ปิงมันไม่ค่อยทันคนเรื่องแบบนั้น ถ้าเรื่องชกต่อยตอนนี้ก็ไม่กังวลแต่กูกลัวมันพลาดจะเสียทีใครเขา ”
“ เออ คงต้องได้แต่คอยดูและคอยระวังให้มัน ” ทั้งสองคนเริ่มหนักใจกับการที่เพื่อนสนิทเริ่มเด่นฉายแสงออกมาจากมุมอีกแล้ว
“ แหม แค่ภาคแรกของวิศวะยังเรียกเสียงได้ถึงขนาดนี้ ถ้าอย่างนั้นขอถามเลยละครับ วันนี้มาแสดงความสามารถอะไรกันครับ แม่หญิงการะเกด “
เสียงพิธีกรที่กว่าจะพูดได้ก็ต้องรอจนเสียงกรี๊ดเงียบลง
“ ต้องบอกก่อนเลนคะ พวกเราทั้งคู่ไม่มีความสามารถในการร้องแบบภาคอื่นๆ อันนี้เพื่อนๆคอนเฟิร์มให้ ” เสียงหัวเราะดังลั่นแดงว่าเห็นด้วยเต็มที่
“ ดังนั้นเราเลยของอยู่เบื้องหลังแทน พวกเราขอเป็นนักดนตรีแทนแล้วกันนะครับ “ เสียงปิงตอบยิ้ม
“ วันนี้ พวกเรามีเพลงที่กำลังเป็นกระแสและช่างเข้ากับชุดมากดังนั้น ขอให้เพื่อนๆและพี่มีความสุขกับการแสดงของพวกเรานะคะ “
“ ใช่แล้ว และขอมอบเวทีนี้ให้กับภาคเครื่องกลเลยครับ “ พิธีกรกล่าวก่อนจะถอยหลังไป และพี่ในภาคก็ถือเครื่องดนตรีขึ้นมาส่งให้
ไฟบนเวทีดับทำให้ทั้งเวทีตกอยู่ในความมืด ก่อนที่ทีวีวอลล์ด้านหลังค่อยสว่างพร้อมกับเสียงดนตรีบรรเลงเบาๆ และ
https://www.youtube.com/watch?v=ZuvRRdAorjY (เพื่ออรรถรถขอแนบนำมาเสนอ)
เสียงจากเครื่องเป่าที่แสดงถึงความตั้งใจของคนตัวเล็กที่ละเมียดตั้งใจ และเมื่อที่ดนตรีเริ่มทุกคนก็รู้ว่าเป็นเพลงอะไร พร้อมกับจอด้านหลังที่มีเนื้อร้องตามเสียงบรรเลง ทุกคนที่ดังฟังต่างก็คลอตามกันได้อย่างง่ายดาย ฟลุต เป็นเครื่องดนตรีที่ปิงถนัด เพราะว่าแม่สอนเล่นมาตั้งแต่เด็กๆ เป็นเครื่องดนตรีชิ้นเดียวที่ทำให้ปิงระลึกถึงแม่ได้อยู่เสมอ และเมื่อถึงท่อนโซโล่ไวโอลินก็เป็นคราวของผึ้งที่บรรจงสีให้ได้ตามที่ซ้อมมา ระหว่างปิงกับผึ้ง ปิงจะถนัดมากกว่าปิงจึงได้ส่วนของเพลงค่อนข้างมากทำให้ผึ้งเบาแรงลงไปเยอะทีเดียว ตอนนี้ทั้งฮอล ผู้ชมทุกคนต่างก็เป็นนักร้อง ที่ร้องตามเนื้อเพลงขนาดใหญ่ที่แสดงอยู่ทางด้านหลัง ทั้งผู้ชมและผู้แสดงต่างก็เป็นส่วนหนึ่งของกันและกันซึ่งขาดอย่างหนึ่งอย่างใดไปไม่ได้ รอยยิ้มที่ผึ้งยิ้มอย่างมีความสุขในส่วนที่ปิงบรรเลงช่วยให้ทุกคนยิ้มตามเพราะแม่หญิงการะผึ้งใช้พัดช่วยโบกเอาใจพี่หมื่นน้อยที่กำลังใช้ลมในการเป่าอย่างเต็มที่ และที่ไม่พลาดไป ยูกิถ่ายวีดีโอเอาไว้ไปอวดคุณตาและเพื่อนที่โรงเรียน โชว์แรกจบอย่างมีความสุขและประสบผลสำเร็จ
สิ้นเสียงตะโกนเรียกพี่หมื่นน้อยเบาลงไป พิธีกรถึงกลับมาดำเนินการต่อได้เพราะการแสดงจบแต่คนฟังยังไม่จบร้องเรียกชื่อทั้งพี่หมื่นน้อยกับแม่หญิงกันจน ภาคที่รอต่อไปพากันชะโงกหน้าออกมาดู
“ แหม กว่าจะเงียบกันได้ เก็บเสียงไว้กรี๊ดให้ภาคอื่นบ้างก็ได้นะครับเราไม่ได้มีการแสดงชุดเดียวนะครับ อ่า ... ขอถามพี่หมื่นน้อยหน่อยครับ อะไรคือแรงบันดาลใจของการแสดงชุดนี้ครับ “ พิธีกรส่งไมค์ไปให้ปิง
“ ความถนัดครับ พวกเราไม่ถนัดร้องจริงๆ มีดีให้อวดได้บ้างก็เพียงเท่านี้ครับ “ ปิงตอบก่อนจะส่งไมค์ต่อไปให้ผึ้ง
“ เหมือนกับว่าคนเรามีความถนัดไม่เหมือนกัน ไม่จำเป็นต้องทำเหมือนกันๆในการแสดงเพื่อให้คนอื่นดู พวกเราไม่ยัดเยียด พ่อแม่เราให้มาน้อยคะ พี่น้อง .... “ ผึ้งทำมือเป็นรูปเขาควายชูสูงๆส่งให้คนดูซึ้งเรียกเสียงหัวเราะได้มากกับความทะเล้น
“ ครับ ถ้าอย่างนั้นรักใครชอบใครก็ลงคะแนนผ่านแอปของคณะได้เลยนะครับ 1รหัส1คะแนนเท่านั้น ต่อไปเป็นการแสดงของภาค.... “
“ โครตโล่ง เลยปิง สบายใจละนึกว่าจะล่มซะแล้วสิ ปิงดูมีความสุขจังเวลาเป่าฟลุต “
“ แม่เป็นสอนให้เล่นมาตั้งแต่เด็กแล้วละ เวลาว่างแม่จะชอบเป่าให้เรากับน้องฟังบ่อยๆ เสียงมันทำให้เรานึกถึงแม่ “
“ ดีจัง “
“ ลูกสาวแม่ทั้งสองคนเก่งจังเลยคะลูก “ เสียงพี่ข้าวฟ่างที่แหวกคนจะเข้ามาถึงห้องแต่งตัวด้านหลังได้
“ อย่าเพิ่งถอดชุดกันนะคะ ไปถ่ายรูปก่อนเลยเร็วๆ คุณแม่ตัวจะแตกอยู่แล้วคะ มันอิ่มใจ มันดีงาม ไปคะไปข้างนอกลูกค้ารออยู่เยอะ เรียกคะแนนกันเร็ว ปิงหนูไม่ต้องกลัวนะลูก คุณแม่จ้างบอดี้การ์ดเป็นทอมแอนด์เจอรี่ของภาคมาขนาบตัวไว้แล้วรับรองผู้ชายไม่เสียดมาโดนหนูแน่ๆ แต่ทำใจหน่อยนะคนมันเยอะนี่แม่ขนมา7-8ไม่รู้จะพอไหม “
“ อะไรกันพี่แค่ถ่ายรูปไม่ใช่เหรอ ทำไมมันเยอะขนาดนั้นเลยเหรอ “
“ เห้อ เวรกรรมชั้น ใครใช้ให้ปิงยิ้มเรี่ยราดละคะ พี่หมื่นน้อยฟีเวอร์แล้วข้างนอกนั่นน่ะ แล้วไอ้ผึ้งแก โอ้ยชั้นไม่อยากจะพูดพวกบัญชีเกือบตบกันแล้วแกรู้ไหม “
“ ขนาดนั้น “ ทั้งผึ้งและปิง ต่างพากันสงสัย
“ พร้อมนะ “ ข้าวฟ่างย้ำ
ทั้งสองคนได้แค่พยักหน้าแบบงงๆ และเมื่อเปิดประตูออกไป จำนวนสาวกพี่หมื่นและแม่หญิงต่างก็กรูกันจะเข้ามาขอถ่ายรูป ดีที่คนในภาคช่วยกันเอาไว้ก่อนคนจำนวนเกือบร้อยที่รอเหมือนมารอรับขอแจกผู้ประสบภัยน้ำท่วมโบกมือกันไหวๆขอถ่ายรูปแค่รุ่นพี่ในภาคก็ครึ่งร้อยแล้วไหนจะคณะอื่นๆอีก งานหนักเลยตกกับพวกปี3 ที่จัดงานกับพวกเพื่อนปีหนึ่งที่ต้องคอยลำดับคิวให้ แต่เพื่อคะแนนของภาคก็เลยต้องให้คนในภาคอื่นมาถ่ายรูปก่อนเพื่อขอคะแนน
“ อีฟ่าง ลัดคิวเลยกูไปลากเดือนปีที่แล้วภาคโยธามาได้ ดิน สุดหล่อของเจ๊มาเลยคะ ดาวเดือนได้3 คะแนนเลยนะ มากดเลยคะ มากดคะแนนให้ดาวเดือนภาคเครื่องกลของเจ๊หน่อย “ นิตาพี่ปี3ภาคเครื่องกลที่จูงมือนำหนุ่มน้อยหน้ามนที่ความสูงต่างกันมากแหวกฝูงชนจนไปถึงข้างหน้า
“ อ้าว อีตา ไปลากเดือนเค้ามา เขาไม่ลงให้ภาคตัวเองเหรอ ?? ” ข้าวฟ่างงง
“ มึงไม่รู้อะไร เดือนเค้าสละสิทธิ์ตะกี้ ดาวก็ท่าทางจะไม่รอดหรอก ต้องยกผลประโยชน์ให้ไอ้ผึ้งมัน ปากดีพูดแทงใจดำเขาอะสิ ”
“ ยังไง วะ “ หลายคนที่มุงอยู่เลยพากันสงสัย
“ เดือนดาว ภาคโยธาปีนี้เขาไม่ถนัดร้องเพลงเหมือนกันแต่ก็ร้องครับ เพราะรุ่นพี่ให้ร้องเพราะว่าหน้าตาขายได้ และน้องมันก็ไม่ค่อยชอบเท่าไรอยู่แล้วด้วย เดือนมันก็เลยสละสิทธิ์เหลือแต่ดาวประกวดแทน ผมว่ายังไงก็ไม่รอดหรอกผมไปดูซ้อมมาแล้ว “ บดินทร์เดือนปีที่แล้วของภาคโยธาเป็นคนเล่าออกมา
“ นี่ไง กูเลยหา3คะแนนมาให้ น้องดินสุดหล่อถ่ายรูปคู่หน่อยไหมคะ 3คะแนนเอง “
“ ไอ้ปิง ค่าตัวมึงถูกจัง “ พร้าวแซว
“ ก็ดีกว่าคะแนนพวกหล่อนละยะ พวกตัวละบาท “ พี่ตาหันไปค้อนใส่
“ หวัดดีน้องปิง หรือพี่หมื่นน้อยดีละครับ หืม พี่ดูคลิปแล้วนะ เก่งนะเราตัวแค่เนี้ย หะ “ ดินชะงัก
“ อย่าพี่!!! ไอ้ปิงมันดูได้อย่างเดียว ห้ามถูกตัวมันแพ้สัมผัส “ ดำที่มือไวกว่าจับข้อมือของรุ่นพี่เอาไว้ที่เห็นว่ากำลังจะไปจับมือปิง บดินทร์สงสัย เลยหันไปมองพวกพี่ปี3ภาคเครื่องกล และทุกคนก็พยักหน้า
“ อ่อ เหรอครับ ขอโทษทีครับพี่ไม่รู้ ขอโทษด้วยแล้วกันถ้ายืนข้างๆถ่ายรูปได้ใช่ไหม “ ดินถาม ปิงยิ้มให้และดึงให้ผึ้งมายืนขนาบข้างให้รุ่นพี่อดีตเดือนอีกคน ความสูงที่ต่างกันมากทำให้คนถ่ายต้องถอยหลังออกไปอีกเยอะ เพราะอดีตเดือนภาคโยธากินความสูงไปเกือบร้อยเก้าสิบทิ้งให้ผึ้งและปิงสูดมลพิษของข้างล่างแทน
“ อย่าลืมคะแนนด้วยนะดิน พี่อยากให้ภาคเครื่องกลปีนี้เกิดคะ อยากไปชิงเวทีเดอะมหาวิทยาลัย “ นิตาหัวเราะ
“ ล้างรูปมาให้ด้วยนะพี่ตา จะเอาไปอวดที่บ้านว่าปีนี้น้องๆมีแต่น่ารัก ” ดินยิ้มหวาน
“ น่ารักเป็นบางคนหรือเปล่าพี่ ถ้าใช่งานหนักนะ โน้นอีพวกนั้นไปลากใครมาถ่ายรูปอีกละ ผึ้งเอ็งไม่ต้องเสียใจนะ เดือนปีนี้เขาดีจริงๆถึงจะสวยอย่างเอ็งก็หมองวะ ” พร้าวขำที่เห็นเพื่อนๆไปลากใครต่อใครในคณะมาลงคะแนนให้ภาคตัวเองเยอะแยะ
“ ไอ้พร้าว ผึ้งออกจะน่ารัก เนอะยูกิ ” ปิงหันไปขอความเห็นกับน้องสาวที่ยืนอยู่ใกล้ๆ กัน
“ พี่ชาย สวยกว่า เดี๋ยวยูกิจะถ่ายเยอะๆจะเอาไปให้เพื่อนๆดูเพื่อนต่างชาติไม่ค่อยเห็นคนแต่งชุดไทยแบบนี้ ”
“ พี่ชายต้องหล่อสิคะ ยูกิใช่คำไม่ถูกนะ ” ปิงสอนน้อง
“ พี่ชายต้องสวยน่ะถูกและ เนอะยูกิ ” ฟ้าได้ทีจึงเกทับปิงเต็มที่ทำให้ปิงมองค้อนใหญ่ ผิดกับพิงที่ยืนเงียบ ไม่ค่อยกรี๊ดกร๊าดเหมือนทุกครั้ง
หัวข้อ: Dessert ๑ ขนมหวานละลายใจ ๑ กลับ [8/8/2018] (อ่าน 17572 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก