หัวข้อ: [เรื่องสั้น] เรื่องรักเศร้าๆจากเล้าเป็ด

[Poes]

ระวังจะโดนตัดเขา แล้วจะไม่มีให้ขวิดนะ คึคึ 

คบยังไม่ทันไรเมาแล้วเป็นงี้หรอไอ้หมา  แล้วมีการไล่กลับไปก่อนด้วย

รีบวางโทรศัพท์อีก หมายความว่างัย  ฉุนแทนปี้ป้อม  โทษนะใส่รมณ์ไปนิสนุง

[gobgab]

........เมาแล้วหื่น.....พอกันอ่ะ.....

[maabbdo]

อืม  หื่นตอนเมาอย่างเดี่ยวอ่ะเปล่า

 

[krappom]

เมาแล้วหื่นอ่ะค่ะ

รับไม่ได้อ่ะค่ะ

 

[abcd]

ป๊อมเพื่อนร้ากกกกกกกกกกกกกกก มาลงเรื่องละเหรอ โทษที อาทิตย์ที่แล้วยุ่งๆ ดูเด่ะเข้ามาอ่านเรื่องช้ากว่าช้าวบ้านเค้าอีกแระ เหงเปงเรื่องสั้นเหรอ สั้นเหมือนของตะเองป่ะ  เมื่อไหร่จะได้มีโอกาสยลโฉมเด่ะใหม่ซะทีน๊า ว่างๆพามาให้แทะโลมเลย แต่กว่าจะมาถึงแน๋วคงเหลือแต่ซากแล้วชิมิ เพราะคงต้องผ่านพี่สอง เรย์ น้องถุงตุง มาก่อน 

[~ScAreD:SAcreD~]

แน๋วค๊าบ - ก็วันนั้นไม่ยอมมาเองนี่นา อดยลโฉมและคงไม่ได้ยลแล้วล่ะ 555 ไว้รอคนใหม่ล่ะกันนะ เด๋วจะส่งตัวให้ไปจิกกัด
คราวนี้จะไม่ให้เจ๊ เรย์ ถุงตุง แทะโลมหรอก เราเนี่ยแหละ แทะเอง 555

ป๋อม - เมาแล้ว รับไม่ได้หรอเคอะ ไม่รู้ดิ ขึ้นอยู่กับอารมณ์ แต่ปกติก็ไม่ค่อยรับน๊า 5555 อ๊ากกกกซ์ รับตัวเองไม่ได้

maabbdo - หื่นหลายตอนค๊าบ อยากทดสอบเปล่า เอิ๊กๆๆๆๆๆ

ถุงตุง - อันนั้นอ่ะ รู้อยู่ว่า หื่นจริง อิอิ

ป้าหนึ่ง - ไม่มีเขาก็ขวิดได้นะ ป้า แต่ให้อภัย เพราะมีอารมณ์แทน ร๊ากกป้าหนึ่งจริงๆ

benxine - คนเมาอ่ะครับ เรื่องธรรมดา ผมก็เป็น

ตอบหมดล่ะ มาอ่านกันต่อ อาทิตย์นี้คงลงจบล่ะ
============================================
-6-

หลังจากคืนนั้นผมก็มาถามมันถึงเรื่องนั้น แต่ดูเหมือนไอ้หมาจะเมามากจนจำอะไรไม่ได้
แม้กระทั่งว่ามันไปคุยอะไรกับเจ๊บิ๋ม เพื่อนผมเอาไว้มั่ง
แต่ก็ช่างเถอะครับ ผมไม่ได้ใส่ใจอะไรกับคนเมา เพราะเวลาผมเมา ผมก็เลื้อยรั่วอยู่บ่อยๆเหมือนกัน


เราคบกันไปเรื่อยๆครับ ดูหนัง กินข้าว แบบคนที่เป็นแฟนกันทั่วๆไป
เราคุยกันก่อนนอนทุกคืน คุย MSN กันทุกวัน ดูเหมือนว่าจะไม่มีปัญหาอะไร


ผมเริ่มมีความมั่นใจมากขึ้นกับความรักระหว่างผมกับไอ้หมาว่าจะต้องไปรอด
ถึงขนาดที่ว่าไอ้มาร์คมาขอคืนดี ผมก็บอกว่าตอนนี้ผมมีคนที่คบกันอยู่แล้ว
หรือไอ้เอกที่สร้างวีรกรรมให้ผมช้ำใจ (จนมาเขียนนิยายพร่ำเพ้ออยู่สองเรื่อง) มาคุยด้วย
ผมก็บอกแค่ว่า เป็นเพื่อนกันเหอะ ทั้งๆที่ผมยังรู้สึกดีๆกับมันอยู่พอสมควร


คืนวันศุกร์ น้องคนนึงในเล้าที่ถ่อเข้ามาเข้ากรุงเทพมาเพื่อ X Japan โดยเฉพาะ ก็นัดให้ผมไปเจอตอนกลางคืน
หลังจากที่ผลัดและผิดสัญญามาหลายรอบ ผมเลยตัดสินใจไปเจอน้องเค้าซะที
ก่อนหน้าที่จะไปเจอกันที่ อตก. ผมเลยนัดไอ้หมามากินติ่มซำแถวบ้านและนั่งรอเวลาไปเรื่อยๆ

“ไอ้อ้วน วันนี้เค้าไปเที่ยวรัชดานะ”

“หรอ เค้าไปกับพวกในเล้าอ่ะ แน๋วกับเจ๊สองน่าจะไปนะ สนใจเปล่า”

“ไม่อ่ะ เค้าไปกับเพื่อนเค้าดีกว่า”

พอน้องในเล้ามาถึง เราเลยแยกย้ายกันไป ร้านใครร้านมัน ผมไปกับน้องในเล้าที่ อตก. ส่วนไอ้หมาแยกไปกับเพื่อนที่ รัชดา
จริงๆผมก็พอรู้แหละว่ามันไม่อยากไปแถว อตก.เท่าไหร่ เพราะมันคงไม่อยากเจอแฟนเก่ามัน เป็นเค้าเป็นขาประจำอยู่ที่ร้านที่พวกผมกำลังจะไป
ผมมาเฮฮากับสองแล้วก็น้องเค้าตามปกติ กลุ่มเดิมๆที่ไม่ได้เจอมานาน
ส่วนแน๋วโดนตามตัวกลับบ้านเลยขอตัวไปก่อน

พอกินไปได้สักพัดก็มีข้อความส่งเข้ามาทางมือถือว่า “เดี๋ยวเจอกันนะ ไอ้อ้วน ย้ายร้านไปที่อตก.”

“เออ เดี๋ยวแฟนกูมานะ อยากเจอนักไม่ใช่หรอ” ผมหันไปบอกน้องเค้า

“จริงหรอ เจ๊ พี่สะใภ้จะมาหรอ ดีใจจัง อยากเห็นหน้า” (มันเรียกผมว่าเจ๊ ช่างไม่ดูตัวกูมั่งเล๊ย)

“อ้าว แฟนจะมาหรอ คนไหนล่ะ” เจ๊สองถาม

“ไม่ใช่คนที่เคยให้เจ๊ดูรูปหรอก คนนั้นเลิกกันไปแล้ว คบคนหล่อๆแล้วเครียด ไม่เอาดีกว่า คนนี้คนใหม่ เพิ่งคบกัน แต่จะว่าไป เจ๊น่าจะเคยเห็นแว๊บนะ เพราะคราวที่แล้วต๋องออกไปกะมัน”

“จำไม่ได้แล้วอ่ะ เดี๋ยวมาแล้วชี้ให้ดูหน่อยล่ะกัน” ซึ่งผมก็ตอบรับไป

“อ้าว มาแล้วอ่ะ เจ๊ นั่นไง” ผมบอกให้เจ๊สองหันไปดูหลังจากที่ผมไปห้องน้ำแล้วไอ้หมามันเดินเข้ามาทัก ซึ่งโต๊ะมันกับโต๊ะผมก็ไม่ห่างกันเท่าไหร่ พอมองเห็น

“แอร๊ยยยส์ ผิดสเปกคุณน้องนะเนี่ย ปกติต้องสูงๆ หล่อไม่ใช่หรอ”

“หล่อๆคบแล้วมันเครียด เจ๊ แบบนี้แหละ สบายใจดี”

“ต๋อง เสื้อชมพูข้างเสาแอบมองนะ” พี่แบงค์ เพื่อนของเจ๊ในโต๊ะแอบมากระซิบ

“ไม่เอาอ่ะ พี่ ตอนนี้ขอรักเดียว ใจเดียว ฮิ้วววว น้ำเน่าเนอะ 555”

แต่คืนนั้นผมไม่สนใจใครจริงๆนะครับ ไม่ได้มองใครเลย

สักพัก ไอ้หมาก็เดินมาหา “ไอ้อ้วน เมาแล้ว กลับบ้านได้แล้ว” พร้อมกับลากให้ออกจากโต๊ะที่กำลังกินกับเจ๊อยู่เพื่อให้ผมกลับบ้าน

“เออ ๆ กลับก็ได้ โหย ไอ้หมาอ่ะ  เพิ่งเที่ยงคืนครึ่งเอง”

“เมาแล้ว กลับไปได้แล้ว”

“เออ ถึงบ้านโทรมาด้วยล่ะ” ผมบอกไปเหมือนทุกทีที่แยกกันโดยที่ผมไม่รู้เลยว่า ทำไมมันถึงอยากให้ผมรีบกลับนัก

[oaw_eang]

ว้ายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

มีเดี๋ยนอยุ่ในเหตุการณ์ด้วยคะคุณๆ ขา

แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยส์

รุ้สึกว่าตัวเองเป็น ดารา ยังไงไม่รุ!

 

[THIP]

อืมๆ  ตอนนี้เจ้สองแย่งซีนหรือเปล่า 

[Poes]

มีความลับดั๊วะ คบยังไม่ทันไร น้ำแตกรึยังเนี่ย มีเค้าลางร้ายแระ 

เจ้ขรา ดีใจด้วยเคอะเจ้ได้เป็นราดาแระ ได้รับค่าตัวยังค่ะ เบิกกะปี้เรย์นะ 

[Kirimanjaro]

ว้ายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

มีเดี๋ยนอยุ่ในเหตุการณ์ด้วยคะคุณๆ ขา

แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยส์

รุ้สึกว่าตัวเองเป็น ดารา ยังไงไม่รุ!

 

ถ้าเจ้แสดงหนัง AV ผมจะตามไปเป็นช่างกล้องนะครับ  555+

[maabbdo]

อ่อ  ลายเริ่มออกรึเปล่า 

แบบนี้นี่เอง  คบกันแต่ปิดบังกัน

มันจะรอดรึ

 

[benxine]

สัญญาณอันตราย ที่พวกผู้ชาย แม่งมีอะไร แอบแฝง


เจอประจำ


หึหึหึ



!!!!~

[gobgab]

........แฟนบอกคำเดียว....รีบเสด็จด่วยจี๋....

........ทิ้งน้อง....ทิ้งเพื่อนหมด.....

[crazykung]

สั้นจังหงิงๆๆ



ขออีกได้มะงับ คิคิ


 

[helmet]

เมื่อไหร่บิวจะได้เจอพวกพี่ๆน้องๆในเล้าที่ อตก. บ้างนิ

[nOn†ღ]

รักมันจะไปไม่รอดเพราะว่ามีเรื่องปิดบังกันละมังเนี่ย 

[~ScAreD:SAcreD~]

ฮือออออ วันนี้งานเยอะอ่ะ

เบลอๆ เหมือนไม่สบาย สงสัยขาดเหล้า อิอิ
=======================================
-7-

วันเสาร์ ผมชวนไอ้หมาไปดูหนังกันที่ House ครับ “Cyborg She “
จำได้แม่นเลยครับ เพราะเกือบตลอดทั้งเรื่อง ไอ้หมาไม่ยอมให้ผมจับมือ ไม่รู้ทำไม
ซึ่งตามปกติแล้ว เวลาเราไปดูหนังกันเราจะจับมือดมหัวกันตลอด
ก็เริ่มรู้สึกแปลกๆนิดๆแล้วล่ะครับ แต่ก็ยังไม่อะไรมาก

หลังจากนั้นผมกับไอ้หมาก็แยกกันไป เพื่อนใคร เพื่อนมันเหมือนเคยโดยบอกว่าถ้าถึงร้านแล้วให้โทรบอกกันด้วย
ผมแยกไปวันเกิด “อิโอ๋”ที่ร้านแถวท่าพระอาทิตย์
ส่วนไอ้หมาไปแถวเกษตร คนละทิศกันเหมือนเดิม แต่ก็คืนวันเสาร์นี่ครับ ต่างคนต่างไปอยู่แล้ว
คืนนั้นประมาณห้าทุ่ม ผมก็กลับถึงบ้าน เพราะร้านที่ไปกินมันเลิกเร็วครับ เป็นร้านนั่งๆธรรมดา
ผมรอโทรศัพท์จากไอ้หมาจนหลับไป


วันอาทิตย์ ผมก็โทรไปคุยตามปกติ แต่ผลที่ได้รับกลับมาคือการคุยแบบถามคำ-ตอบคำ และวางหูภายในห้านาที
ผมก็เริ่มเอะใจขึ้นมาเหมือนกันว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ก็พยายามไม่คิดอะไรมาก
เพราะผมกลัวกับคำตอบที่ผมจะได้เจอเหมือนกัน
อีกเรื่องที่ผมรู้มาเลย ก็คือ วันที่เราไปที่ อตก. มันเจอแฟนเก่าจริงๆ
แต่ไอ้หมาบอกว่า แฟนเก่ามันมากิ๊กกับคนที่ยืนอยู่โต๊ะข้างๆโต๊ะผม


วันจันทร์ การคุย MSN ที่เคยตอบกันถี่ยิบก็หายๆเพราะไอ้หมาบอกว่าไปประชุมข้างนอก
แต่หัว MSN เปลี่ยนชื่อว่า “กำลังสับสน”
ผมคิดอยู่ในใจแล้วล่ะครับ ว่า เอาแล้วไง สับสนอะไรวะเนี่ย แต่ก็พยายามทำตัวเหมือนปกตินะครับ
โทรไปหา นัดมากินข้าวเย็น อ่ะไม่มา
โทรไปหาก่อนนอน ก็คุยแป๊ปเดียว
มันชักยังไงๆอยู่นะ จากหน้ามือเป็นหลังเท้าเลย คุยกันเหมือนไม่ค่อยอยากคุยเท่าไหร่


วันอังคาร ทำงานกันเหมือนปกติ แต่ ไม่คุย MSN อีกเหมือนเดิม
ไปประชุมข้างนอก (อีกล่ะ) หัว MSN ขึ้นว่า “สับสนหนักกว่าเก่า”
ผมเลยชวนมาออกกำลังกายเหมือนอย่างที่เคย ที่การพูดคุยระหว่างเราก็น้อยลงอย่างเห็นได้ชัด


ถึงตอนนี้ผมรู้แล้วล่ะ ว่ามันจะต้องเกิดอะไรขึ้นแน่ๆ
ผมจะไม่ถามมันก่อนหรอกครับ ผมจะรอ
เพราะผมเคยบอกมันเอาไว้ตั้งแต่ตอนแรกๆที่จะคบกันแล้วว่า ถ้าวันไหนจะไปให้บอกกันตรงๆ ไม่ต้องอ้อมค้อม เพราะผมเคยโดนหลอกมาแล้ว ซึ่งถ้ามันอ่านนิยายผมจริง มันก็น่าจะรู้ว่าผมเจอกับเรื่องอะไรมาบ้าง

ผมทำได้แค่รอมันออกกำลังกายเสร็จ ขับรถไปส่งมันที่อนุสาวรีย์
แล้วเราก็แยกย้ายกันกลับบ้านเหมือนเดิม

โดยที่ตอนนั้น ผมไม่รู้เลยว่า นั่นจะเป็นครั้งสุดท้ายที่ผมจะได้เห็นและอยู่กับมัน


วันพุธ ผมเริ่มเครียดมากจนไมเกรนขึ้นเลยMessageไปบอกไอ้หมาว่า คืนนี้ขอนอนเร็วเพราะปวดหัวมาก
ซึ่งมันก็ไม่ว่าอะไร ออกไปกินข้าวเย็นกับเพื่อนๆในกลุ่มปกติ
แล้วก็โทรมาหาผมตอนห้าทุ่มกว่า ซึ่งตอนนั้นผมกินยา หลับไปแล้ว

“อ้วน นอนแล้วหรอ”

“อือ วันนี้ปวดหัวอ่ะ ไมเกรนกินกบาล ส่ง message ไปหาแล้วไง ไม่ได้หรอ”

“งั้นไม่เป็นไร อ้วนนอนเหอะ เอาไว้พรุ่งนี้ค่อยคุยกัน”


วันพฤหัส เช้าวันนั้นผมมาทำงานปกติเหมือนทุกๆเช้าเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
อาการไมเกรนก็ยังมีอยู่บ้างแต่ก็ดีขึ้นแล้ว แล้วผมก็ไม่คิดว่าผมจะมาเจอเรื่องอะไรแบบนี้ ... วันนี้

ไอ้หมาเป็นคนทักผมก่อนทาง MSN
เป็นไงบ้าง

ดีขึ้นแล้ว เมื่อคืนกินยาแล้วนอนไป

อืม ดีแล้วล่ะ

จ้า ขอบคุณที่เป็นห่วงนะ

อ้วน เค้ามีอะไรจะบอก ผมนึกในใจ เอาแล้วไง กูว่าแล้ว

ว่าไง มีอะไรอ่ะ

แฟนเก่าเค้ากลับมา เค้าก็ยังไม่รู้ว่าจะเอาไงดีอ่ะ สับสน

แล้วจะให้เค้าทำไงล่ะ หมามาบอกเค้าอย่างงี้นี่ เอาเหอะ ขอให้หมาโชคดีล่ะกัน ขอบคุณนะที่บอกกับเค้าตรงๆ

เค้าไม่อยากให้มันค้างๆอย่างงี้

เอาเหอะ เค้าจะทำอะไรได้ล่ะ โชคดีล่ะกันนะ บายครับ

ขอโทษครับ 

และนั่นก็เป็นประโยคสุดท้ายที่เราคุยกัน

[THIP]

ที่แท้แฟนเก่าเค้ามา เราก้เลยต้องลาจร   

[abcd]

รับประทานแห้วอีกละสิเพื่อนป๊อม  เอาหน่าผู้ชายไม่ไร้เท่าใบพุทรา เด๋วเราค่อยไปสอยหาเอาใหม่ ตามต้นมะขามเยอะแยะ 

[~ScAreD:SAcreD~]

เอาเด็กๆใน สต๊อค แน๋ว มาสอยสักคนดิ อิอิ

[maabbdo]

เฮ้อ.......

ทำไมคนเราไม่เข็ดกับเรื่องเก่าๆ

หาใหม่ดีกว่าเนอะ  แต่เรื่องมันคงไม่จบแค่นี้ใช่ม๊ะ

แล้วมันยังไงต่ออ่ะ  อยากรู้.......

 

[Poes]

จบแล้วแต่คงไม่เศร้าชิมิปี้ป้อม เอาน่าผู้ชายเยอะแยะ วันก่อนนั่งดูรายการตีสิบ

เค้าบอกว่าชายแท้เหลือ 30% อีกตั้ง 70% นั่นคือผุ้ชายที่ปี้ป้อมจะเลือกหาได้นะ

ผู้หญิงดิน่ากลัวกว่า แค่ 30% แย่งกันตายห่านนนนน 

สู้ๆนะ  ต้องมีสักคนที่เป็นของเรา 

[benxine]

ช๊อคอย่างแรงงงง!!!!~~




จากจะง่ายไปไม๊อ่ะ



เวลาที่ผ่านมาหล่ะไม่มีคุณค่าอะไรเลยหรอ



T^T



เป็นซิน นะ ร้องไห้ตายๆๆๆๆ

[しろやま としんや]

........แฟนบอกคำเดียว....รีบเสด็จด่วยจี๋....

........ทิ้งน้อง....ทิ้งเพื่อนหมด.....

ถูกเลยถุง แฟนมาทิ้งน้องทิ้งเพื่อน 

มากะน้องแต่กลับกะแฟนโหยคนเรา







หาใหม่ดีกว่า

หาพี่สะใภ้คนใหม่นะ

มะต้องเศร้าไปไย

แค่สามวันก็พอแล้ว

สู้ๆ








PSC-เป็นกำลังใจให้เหมียนเดิม

[~ScAreD:SAcreD~]

ตอนแรกกะว่าจะลงวันพรุ่งนี้ แต่วันพรุ่งนี้ยุ่งนรกเลยครับ
เลยเอามาลงไปเลยดีกว่า

จบแล้วนะครับ เรื่องรักสั้นๆของผม
ขอบคุณทุกคนมากมายที่ตามอ่านกัน
=================================================
-8-

วันนั้นเล่นเอาผมทำงานไม่ค่อยได้ ทั้งๆที่มี Present งานใหญ่รออยู่
ผมนั่งทำงานแบบเบลอๆทั้งวัน หัวมันตันๆไปหมด
ผมกินอะไรไม่ลง ไม่เข้าใจว่าทำไม ผมทำอะไรผิดหรือเปล่า
ผมจริงใจเกินไปหรอหรือว่าอะไร ทำไมเค้าทำกับผมแบบนี้

ผมเลิกกับไอ้มาร์คแฟนคนเดิม เพื่อจะมาคบกับเค้า
ผมปฏิเสธไอ้เอกที่กลับเข้ามาในชีวิต เพื่อที่จะคบกับเค้า แ

ต่สิ่งที่ผมกลับมาคือ พอแฟนเก่าเค้ามาขอคืนดี
ผมก็ไม่มีค่าอะไรเลยทันที ... งั้นน่ะหรอ


แค่บอกว่ากำลังสับสน ผมก็รู้สึกแย่แล้ว
เพราะผมไม่สับสนเลยตอนผมปฏิเสธคนเก่าๆที่กลับเข้ามา
ผมบอกกลับไปอย่างเต็มปากเต็มคำว่า “แต่ว่าตอนนี้เรามีแฟนแล้ว ขอโทษด้วย”
ผมไม่ลังเลที่จะบอกใครว่า ไอ้หมาเป็นแฟนผม


หกโมงเย็น หลังจากที่เลิกงาน ทันทีที่ประตูรถปิด น้ำตามันก็เริ่มปริ่มออกมา
ไม่รู้มันมาจากไหนมากมายเหมือนกัน
อารมณ์ที่ผมกลั้นเอาไว้ตอนทำงาน มันมาพร้อมๆกับน้ำตาที่ไหลซึมออกมาตอนขับรถกลับบ้าน
อารมณ์เศร้ามาจากไหนไม่รู้มากมาย

ผมทำเหมือนเดิมที่เคยทำ ลบ Hi5 ลบ Msn ลบรูปและเบอร์ในมือถือ
ลบทุกอย่างที่เกี่ยวกับเค้าให้ออกไปจากชีวิตของผม อย่างน้อยผมก็ไม่เศร้ามากขึ้นเวลาที่เห็น


ผมมันไม่ใช่พวกที่ต้องแย่งความรักให้คืนมาด้วยสิ
ผมมันประเภทถ้าเค้าไม่รัก ก็ช่างเค้า ปล่อยเค้าไป

แต่หากว่ามันยิ่งนานยิ่งเจ็บ ยิ่งทำร้ายใจทุกข์ทน
ต้องมีสักคนที่จะต้องเจ็บ เพื่ออย่างน้อยก็ให้มีคนหลุดพ้น

ปล่อยไปตามหัวใจ เลือกรักใครสักคน
ไม่ต้องคิดคำนึงถึงเหตุผล เลือกคนที่เธอต้องการ
ปล่อยไปตามหัวใจ และรักเขาให้นานๆ
แม้ว่าคนที่เหลือ นั้นจะคือตัวฉัน
ก็ดีกว่ารักเรานั้น เป็นอย่างนี้

คืนนั้นผมนอนร้องไห้ไปสักพักใหญ่ๆ เพื่อนก็โทรมาปลอบใจมั่ง ด่าให้ตาสว่างมั่ง
ที่ฮาสุดคงเป็นไอ้เรย์แหละครับ
ผมโทรไปพี่แกเล่นมาบ่นปัญหาของตัวเองให้ฟังเฉยเลย พร้อมขอคำปรึกษา
จากผมเครียดๆร้องไห้เรื่องโดนทิ้งอยู่ กลายเป็นต้องมานั่งคุยเรื่องปัญหาของมันไปซะงั้น
แต่ก็ดีนะครับ เพราะมันทำให้ผมลืมเรื่องนั้นไปซะสนิทใจ


ส่วน เจ๊บิ๋ม ก็ใช้คำพูดที่ผมเคยพูดให้เค้าฟังตอนที่พี่โทชิแฟนเก่าของเจ๊ที่ทิ้งเจ๊ของผมไปแต่งงานกับผู้หญิงญี่ปุ่นด้วยกันแทนว่า
“เค้าเป็นใคร ทำไมมาปล่อยให้เค้าเข้ามามีอิทธิพลกับหัวใจเรามากมาย
เค้าเป็นพ่อเป็นแม่เราหรอ ถึงต้องร้องไห้ให้กับเค้าขนาดนี้
อยากร้องก็ร้องคืนนี้ซะให้พอ ตื่นมาแล้วก็คิดแค่
ช่างแม่ง แล้วเดินต่อไป หาใหม่ดิ คนอย่างแก หาได้อยู่แล้ว” สมพรปากนะครับ เจ๊


จากอารมณ์เศร้าๆ ผมเปลี่ยนมาเป็นโกรธ โกรธมาก
ผมทำอะไรเพื่อมันไปตั้งหลายอย่าง
ทั้งๆที่ผมมีโอกาสหลายครั้งที่จะนอกใจ แต่ผมก็ไม่ทำ เพราะผมรักเค้า
สิ่งที่ผมได้กลับมากลับกลายเป็นผมก็ต้องอยู่คนเดียว
ส่วนเค้าก็คงกลับไปอยู่กับแฟนเก่าสบายใจ เพราะเค้าทิ้งคนโง่ๆอย่างผมไปแล้ว


จากโกรธ ผมเปลี่ยนมาเป็นเริ่มเข้าใจอะไรๆได้มากขึ้น
หลังจากที่ได้ฟังเพลงนี้แบบไม่ได้ตั้งใจทางวิทยุ

ผิดทั้งสองคน ::

รู้ เธอนั้นกังวลแค่ไหน
กับเขาที่หัวใจเธอต้องการ
ฉันก็ยังอยู่และรู้ใจมานาน
ฉันเองก็เข้าใจ

เมื่อฉันกับเขาเหมือนดินกับฟ้า
ต่างกันจนรู้รั้งเธอไม่ไหว
ฉันที่เธอชอบ กับเขามันคือใช่
ไม่เหมือนกับฉัน
รู้ว่าตัวเองคงไม่มีประโยชน์อะไร
แล้วไม่ได้โทษใคร เราก็คงต้องผิดเท่าๆ กัน
ความผิดเธอคือรักฉันไม่มากเท่านั้นเอง
ความผิดของฉันคือฉันไม่ใช่เท่านั้นเอง

สุดท้ายอยากขอเธอครั้งสุดท้าย
ให้เธอรักเขาให้มากเข้าไว้
ขอให้มั่นคงไม่พบไม่เจอใครที่ใช่กว่าเขา

รู้ว่าตัวเองคงไม่มีประโยชน์อะไร
รู้ว่ายังไงเธอก็คงต้องจากไปสักวัน
ไปเถอะทำตามที่ใจของเธอมันต้องการ
ความผิดของฉันคือฉันไม่ใช่เท่านั้นเอง

ความผิดของฉันคือฉันไม่ใช่เท่านั้นเอง


พอฟังเพลงนี้แล้วทำให้ผมคิดอะไรได้หลายอย่างทีเดียว ไ
อ้หมากับแฟนเก่าเค้าผ่านอะไรมาด้วยกันเยอะกว่าผม มีเรื่องราวในอดีตที่เค้าผ่านมาด้วยกันมากกว่าผม
ผมเพิ่งคบกับเค้าแค่สองเดือน ซึ่งเมื่อเปรียบเทียบกันแล้วมันเป็นเวลาที่น้อยมาก
เค้าเคยไปนอนเฝ้ากันที่โรงพยาบาล
เค้าเคยไปช่วยงานกันจนดึกดื่น
มาด้วยกันทุกเช้า กลับบ้านด้วยกันทุกวัน
ผมเป็นใคร บ้านเค้าผมยังแทบจะไม่รู้จักเลย

มันไม่แปลกอะไรเลยที่เราจะเลือกคนที่เรารู้จัก เราสนิทสนมมากกว่าคนที่เราเพิ่งรู้จัก
มันเป็นธรรมดาของมนุษย์ทุกคนอยู่แล้วล่ะครับ ที่จะต้องเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้กับตัวเอง

[WEERACHOT]

 >>>ขอบคุณครับผม

ปล.เป็นกำลังใจ ให้เขียนเรื่องต่อๆไป

[~ScAreD:SAcreD~]

- Epilogue -

การที่คนสองคนจะมาเดินบนเส้นทางเดียวกันได้ แน่นอนว่ามันจะต้องมีอะไรหลายๆอย่าง
ทั้งที่เหมือนกัน ทั้งที่ต่างกัน ทั้งที่ต้องเสียสละไป เพื่อรักษาหรือประคับประคองความรักอันนั้นเอาไว้
ต้องเข้มแข็งพอเมื่อมียิ่งยั่วตายั่วใจอยู่รอบๆ
ถ้าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งมันไม่พยายาม หรือพยายามไม่พอ ความรักมันก็จบครับ


ความรักมันต้องรู้จักพอ พอใจในส่งที่มี และ ปลงให้ได้ในสิ่งที่จะเกิดขึ้น
ไม่ว่ามันจะเป็นในรูปแบบไหน ชาย-ชาย ชาย-หญิง หญิง-หญิง
เพราะความรักแบบนี้มันเป็นความรักที่เกิดจากการสร้างสมของคนสองคน
ไม่ใช่ความรักแบบครอบครัวที่มาจากสายสัมพันธ์ภายในสายเลือด


ในเมื่อมันไม่ใช่ และอีกฝ่ายเลือกที่จะไป ก็คงต้องเข้าใจเค้า ให้อภัยเค้า
และเราก็ต้องก้าวเดินต่อไป

ไม่จำเป็นต้องไปโกรธเค้า เพราะคนเรามีสิทธิที่จะเลือก และเค้าเลือกที่จะไม่หยุดความรักไว้ที่เรา
เรื่องทั้งหมดมันก็แค่นั้น


ตอนนี้ผมไม่ได้โกรธ ไม่ได้เกลียดหรือรู้สึกอะไรที่ไม่ดีกับไอ้หมามันเลยครับ
2 เดือนที่ผ่านมาอย่างน้อยผมก็มีความสุข มีความรู้สึกดีๆให้กับมันในช่วงที่เรายังคบกันอยู่ เท่านั้นมันก็เพียงพอแล้ว

มันเพียงพอแล้วจริงๆครับ


อย่างที่บอกตั้งแต่ต้น เรื่องนี้ผมเขียนมาจากมุมมองของผมคนเดียว
ถ้าไอ้หมามันมาเขียน ทุกคนก็อาจจะให้กำลังใจมันแล้วก็ด่าผมก็ได้
ที่เขียนขึ้นมา ไม่อยากให้ว่าอะไรกัน คนในเล้าเหมือนๆกัน
ผมแค่อยากเอามุมมองความรักของผมให้ทุกคนได้อ่านกัน


ทุกวันนี้ถึงแม้ผมจะไม่ได้คุยหรือติดต่อกับไอ้หมาแล้ว แต่ก็ยังเห็นมันเข้ามาในเล้าอยู่บ้างเหมือนกัน
ไม่รู้ว่าจะได้อ่านเรื่องนี้รึเปล่า
แต่ถ้าได้อ่าน ก็อยากจะบอกจากใจจริงๆแค่ว่า ขอบคุณนะ แล้วก็ ขอให้มีความสุขนะ


แล้วผมก็คงต้องก้าวเดินต่อไป สักวันมันก็คงจะเจอคนที่ใช่ และอยากจะเดินไปเคียงคู่กันกับผมบ้าง
แล้วถ้าผมเจอเค้าจริงๆ ผมคงจะเข้ามาเขียนเรื่องรักที่สมหวังของผมให้ทุกคนได้อ่านกันมั่งล่ะน่า
เขียนมา สี่ เรื่อง อกหักทุกเรื่องเลย 555


เลิกเศร้าแล้วไปกินเหล้าดีกว่า

- จบล่ะครับ-

[น้ำค้าง]

เศร้า เครียด กินเหล้า...

ป๊อม ไปกินเหล้าขอให้เจอแฟนคนใหม่นะจ๊ะ

[( = ___ = )]

 :กอด1:โอ๋ๆ ดีแล้วที่ไม่เอาตัวเองไปจมกับความเศร้า

ความรักก็เหมือนสินค้าฟุ่มเฟือย ไม่มีก็มีชีวิตอยู่ได้...มีไว้ชีวิตก็มีความสุข มีสีสัน ทำให้เลือดสูบฉีด555555

อิอิ สู้ๆน้า ป้อมเป็นคนคิดอะไรดีๆได้ขนาดนี้ จริงๆต้องเป็นคนน่ารักแน่ๆ
โซเป็นกำลังใจให้ฉะเหมอ
แล้วก็เชื่อว่า...วันหนึ่งต้องได้เจอความรักที่ดีแน่นอน

จารออ่านเรื่องรักแฮปปี้เอนดิ้งและแฮปปี้เอเวอร์ เอเวอร์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆอาฟเตอร์น้า ชูวับๆๆ

[THIP]

ทางที่แต่ละคนเลือกเดิน