เรื่องรักเศร้าๆ จากเล้าเป็ดข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความที่ไม่เหมาะสมและเกิดความขัดแย้ง
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขอนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับกรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0===============================================================
เรื่องรักเศร้าๆ จากเล้าเป็ด-Intro-ขอบอกเอาไว้ล่วงหน้าก่อนนะครับ ว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องค่อนข้างใกล้ตัว
คนที่อยู่ในเรื่องก็เป็นคนกันเอง
แต่รับรองว่าไม่พาดพิงให้เกิดความเสียหายหรือความรู้สึกที่ไม่ดีต่อกันแน่นอน
แล้วที่ผมเขียนขึ้นมา เพราะอยากให้เห็นมุมมองและความรู้สึกข้างในของผมเท่านั้น
และแต่ละตอน คงโพสแบบสั้นๆ
เรื่องทั้งหมดก็คงเป็นเรื่องสั้นๆ นะครับ
ไม่นานก็คงจบแล้ว
ขอบคุณครับ
-1-ในสองสามเดือนที่ผ่านมา เกิดเรื่องราวที่เปลี่ยนแปลงมากมายในชีวิตของผม
มีทั้งเรื่องราวดีๆ ที่น่าจดจำ และเรื่องราวเศร้าๆที่น่าจะลืมๆมันไป
ผมนายต๋อง พี่ต๋อง น้องต๋อง (คงมีหรอก) หรือไอ้ต๋องคนเดิม หลายๆคนในนี้คงพอจะจำผมได้นะครับ
ผมเคยเขียนเรื่องราวความรักที่ผ่านมาในชีวิตของผมลงในเล้าเป็ดแห่งนี้ นานมาแล้ว
และนั่นเองก็เป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องรักสั้นๆเรื่องนี้ของผม
เล้าเป็ด สนามเด็กเล่นที่มีคนมากหน้าหลายตาวนเวียนเข้ามา
ทั้งหาเพื่อนใหม่ ทั้งมาอ่านนิยาย
ทั้งมาขีดเขียนเรื่องราวมากมายของตัวเองที่มีทั้งจากจินตนาการและเรื่องจริงในชีวิต
มันไม่น่าเชื่อนะครับ ว่า เพียงแค่ตัวหนังสือไม่กี่ตัวก็สามารถทำให้เราเกิดความรู้สึกคล้อยตาม สนิทสนมกับคนๆนั้นได้
หลังจากที่ผมเปลี่ยนมาอยู่ที่ทำงานใหม่ได้ไม่กี่วัน งานที่เข้ามาก็ยังไม่ค่อยจะมีเท่าไหร่ ผมมานั่งทำงานแบบหายใจทิ้งไปเรื่อยเปื่อย
เพื่อนๆที่ทำงานใหม่ก็ยังไม่สนิทพอจะคุยเล่นกันได้
สิ่งที่ผมพอจะทำได้ก็คือ เล่น Internet ไปเรื่อยๆเปื่อย เข้าในเล้ามาอ่านนิยายมั่ง เข้าไปทักเพื่อนๆใน Hi5 มั่ง
และผมก็เห็นว่า มีคนมา Request ผม
ใครวะเนี่ย หน้าตาไม่ค่อยคุ้นเลย เข้าไปดูใน profile ก็ไม่เห็นจะมี common friends สักคน
แต่ก็นะ แอดๆไปก็ได้ ขำๆ เพราะผมเป็นประเภท แอดมาก่อน ไม่คุยค่อยลบทิ้งไปก็ได้
และผมกับเค้าก็เริ่มทำความรู้จักกัน ผ่านโลกอินเตอร์เน็ต.... ตั้งแต่วันนั้น
และเรื่องราวทั้งหมด ก็เป็นเรื่องที่ผมกำลังจะเขียนเล่าเรื่องให้ทุกๆคนได้อ่านกัน
รวมไปถึงมุมมองความรักของผมในครั้งนี้ด้วย
ผมไม่ได้เขียนเล่าเรื่องราอะไรแบบนี้มาเกือบปีแล้ว และไม่ได้เขียนเรื่องอะไรเพิ่มอีกเลยหลังจากที่เขียนเรื่องที่แล้วจบไป
และที่สำคัญ ความรักมันเกิดขึ้นเพราะเล้าเป็ดแห่งนี้ซะด้วยสิ
เลยต้องมาเล่าให้ฟังกันหน่อย อิอิ
=======================================================
ใครที่ยังไม่เคยอ่าน เรื่องเก่าๆ ของผม ก็ตาม Link นี้นะครับ
เหตุผลที่เราต้องพบกัน เส้นบางๆ ... ที่กั้นระหว่างเรา ประวัติศาสตร์มีไว้ให้ซ้ำรอย ... จริงหรอ