*
Day1 ผ่านไปได้อย่างไม่น่าเชื่อ ทีมฝั่งตรงข้ามค่อนข้างเอาเรื่องแต่สุดท้ายพวกเขาก็พา ‘KSBrothers’ ผ่านเข้ารอบ Day2 ได้ในขณะที่เวียดนาม มาเลเซีย และประเทศอื่น ๆ ที่จำต้องกอดคอกันกลับบ้านไปก่อน ชัยชนะวันแรกคือของขวัญวาเลนไทน์ที่ธีร์ตั้งใจว่าจะมอบให้เด็กเด๋อ และเขาก็ทำมันสำเร็จ
ตากล้องจับภาพหัวหน้าทีม KSBrothers บ่อยเป็นพิเศษ เกมเมอร์หนุ่มชาวไทยกลายเป็นกระแสในโลกโซเชียลเมื่อรูปถ่ายระหว่างเล่นเกมถูกอัปโหลดลงเว็บไซต์เกาหลี สาว ๆ ต่างหวีดร้องและควานหาอินสตาแกรมผู้ชายคนนี้จนจำนวนฟอลโลวเวอร์เพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณ และสมาชิกคนอื่น ๆ ในทีมก็เช่นกัน
“โอ้โห สาว ๆ เกาหลีมาเมนต์ภาษาไทยเต็มเลยครับ คงแปลจากกูเกิ้ลทรานสเลทมาแน่เลย น่ารักจัง”
“หึงก็บอกมา”
“ไม่นะครับ พี่ธีร์เป็นของทุกคนตั้งแต่แรกอยู่แล้ว ตอนนี้ก็แค่เพิ่มโซ่เข้าไปด้วย” เด็กเด๋อพูดจ้ออย่างไม่โกหก อันที่จริงจะว่าดีมันก็ดีหรอกนะ แต่ลึก ๆ เขาก็อยากให้น้องหึงบ้าง อยากเห็นคนหัวร้อนเป็นฟืนเป็นไฟเพราะความฮอตของพี่ธีร์จ๋าที่เสือกหน้าตาดีกว่าเกมเมอร์ทั้งหลายที่ลงแข่งในวันนี้
“ถ้ามีคนมาจีบพี่เราจะทำยังไง?” ธีร์อยากรู้ว่าคนเข้าใจทุกคนจะเข้าใจตัวเองเวลาเจอเรื่องแบบนี้หรือไม่ พูดก็พูดเถอะ ต่อให้จะเป็นคนใจกว้างดุจมหาสมุทรแค่ไหน แต่อารมณ์หึงหวงมันต้องเกิดขึ้นกับคนเป็นแฟนกันบ้างดิวะ
“โซ่ทำอะไรไม่ได้หรอกครับ ทุกอย่างขึ้นอยู่กับพี่ธีร์นี่นา”
“ขึ้นกับพี่ได้ไง ถ้ามีคนทักมาเราก็จะปล่อยให้พี่คุยกับเขาน่ะเหรอ?”
“ไม่รู้สิครับ แต่โซ่คงไม่ห้ามด้วยการแย่งมือถือพี่ธีร์มาไว้กับตัวแน่ ๆ แบบนั้นไม่น่ารักเลย” แค่ถามเล่น ๆ ทำไมต้องทำหน้าจริงจังเบอร์นี้ นี่อยู่ในช่วงพัก Day2 ก่อนแข่งรอบสุดท้ายของวันนะ จะมาทำตัวน่ารักเกินเหตุเกินเบอร์เรี่ยราดไม่ได้
“แล้วแบบไหนถึงจะน่ารักล่ะ?”
“ไม่รู้อีกแล้วครับ โซ่คิดอะไรไม่ออกเลย ถ้าพี่ธีร์อยากคุยกับคนอื่นโซ่คงทำได้แค่นั่งคิดว่าจะทำยังไงให้ตัวเองไม่น่าเบื่อ ทำยังไงพี่ธีร์ถึงจะหันมาสนใจล่ะมั้ง... แล้วมันก็ยากมากด้วย”
“ไปนู่นเลย” ชายหนุ่มหัวเราะพลางยีกลุ่มผมสีเข้มของคนข้าง ๆ “พี่อยากคุย อยากอยู่กับเราตลอดเวลาแบบนี้ จะเอาใจจากไหนไปอยากคุยกับคนอื่นเหรอขอถามหน่อย?”
“แน่ะ แล้วก็มาลองใจโซ่เฉย” น้องหรี่ตามองพลางชี้หน้าเขา
“ก็อยากรู้ว่าจะหึงเปล่า พี่อยากเห็นเวลาเราหงุดหงิดอะ อยากเห็นคนเป็นลมบ้าหมู”
“ไม่เห็นดีเลยครับ ถ้าหึงแล้วโซ่คงนอยด์ที่จัดการความรู้สึกตัวเองไม่ได้ แล้วพี่ธีร์ก็คงไม่ชอบคนงี่เง่าด้วย... ใช่ไหมครับ?” เออ พูดอีกก็ถูกอีก แต่มันไม่เหมือนกันนี่หว่า จะอธิบายแบบไหนให้น้องเข้าใจดีวะว่าของแบบนี้มันต้องมีบ้างเพื่อรสชาติในชีวิต
“แต่พี่ก็อยากให้เราหึงอยู่ดี พี่จะได้รู้ว่าตัวเองสำคัญกับเรามากแค่ไหน”
“โห มากจนพี่ธีร์นึกไม่ออกเลยล่ะครับ...” เด็กเด๋อเขย่งขาขึ้นมากระซิบแล้วกลับไปยืนนิ่งเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น นั่นไง... จะมาพูดให้อยากรู้แล้วทำเฉยใส่กันแบบนี้ไม่ได้นะเว้ย!
“แค่ไหนอะ บอกหน่อยดิ” ชายหนุ่มกระแซะแฟนเด็กจนเซ แต่น้องเด๋อก็เอาแต่ส่ายหน้าพรืดปฏิเสธ เขาจึงแกล้งด้วยการโอบไหล่ให้เข้ามาชิดกัน โดยไม่สนใจสายตาเกมเมอร์ทีมอื่นที่เดินผ่านไปเข้าห้องน้ำ
“ไม่บอก” ตัวก็แค่นี้ทำเป็นกอดอกยืดหลังตรง เข้มตายแหละน้องเด๋อ
“Excuse me.” ทั้งคู่หันไปตามต้นเสียง ก่อนจะพบผู้ชายตัวผอมผิวขาวตาตี่ ซึ่งถ้าให้วิเคราะห์ด้วยตาเปล่า ธีร์คิดว่าเกมเมอร์ชาวเกาหลีนี่คงอายุยี่สิบต้น ๆ แต่ไม่เกินยี่สิบห้าแน่นอน
แต่ประเด็นคือ... มันไม่ได้เข้ามาคุยกับเขาสองคน เพราะสายตาไอ้เด็กนี่เอาแต่จ้องมองน้องเด๋อเหมือนไม่รู้ว่า Thr33Gamer มีตัวตนอยู่ตรงนี้
“I'm not good in English, but I saw you played last game and I impress it. What's your name?” ( เราพูดภาษาอังกฤษไม่เก่ง แต่เราเห็นนายแข่งแล้วประทับใจมากจนอยากเข้ามาทำความรู้จัก นายชื่ออะไรเหรอ? )
คนได้รับมิตรภาพจากชาวต่างชาติถึงกับตาโตเป็นประกาย โซ่ชะงักไปครู่หนึ่งพลางหันไปหาพี่ธีร์ ก่อนจะยิ้มอย่างเป็นมิตรให้ผู้มาใหม่
คนเป็นหัวหน้าทีมควบตำแหน่งแฟนยืนหัวโด่อย่างซากศพมีชีวิต ธีร์พยายามขยับเข้าไปชิดน้องเพื่อแสดงการมีตัวตน แต่บักกิมจิก็หาใดจะสนใจไม่ ถ้าเป็นอนิเมะญี่ปุ่น ภาพคงออกมาแบบเกมเมอร์เกาหลีตาเป็นประกายวาววับพร้อมฟิลเตอร์กลีบดอกไม้ฟุ้งเป็นฉากหลัง ส่วนน้องเด๋อก็ยืนยิ้มตาเป็นสระอิท่ามกลางออร่าสีชมพู
“My name is So -- So-oh -- this is how to pronounce it correctly.” ( ผมชื่อโซ่ครับ – โซ่ – ออกเสียงแบบนี้ )
อันยอง ๆ กูยืนอยู่ตรงนี้เกาหลีมองเห็นไหมเอ่ย?
“Whoa... Sor? Sor... Soh... right? My name’s Cho Yuntae. Nice to meet you, I like you so much. Ah -- I mean I like how you play.” ( อา... ซ่อ? ซ่อ... โซ่... แบบนี้ใช่ไหม? เราชื่อโจยุนแท ยินดีที่ได้รู้จักนะ เราชอบนายจริง ๆ – เอ่อ เราหมายถึงชอบฝีมือการเล่นของนายจริง ๆ )
“Ah... I'm flattered. In fact, I still got a lot to improve. However, I'm really appreciated. Yesterday, I also got an opportunity to watch your performance. It was so cool. You guys did a great job.” ( โห... เขินเลยครับ อันที่จริงผมยังทำได้ไม่ดีเท่าไหร่แต่ก็ขอบคุณมากนะครับ... เมื่อวานผมก็ได้มีโอกาสดูทีมเกาหลีแข่งเหมือนกัน สุดยอดไปเลยครับ )
นี่ก็ไปชมเขาเฉย มันจะดีสักแค่ไหนก๊าน คนที่ควรได้รับคำชมมากที่สุดคือ Thr33Gamer ที่เล่นได้ดีและยืนเป็นวิญญาณหมาอยู่ตรงนี้ปะ?
“I mean it for real! And it’s be good if we play together for once.” ( เราพูดจริงนะ แล้วมันคงดีมากเลยถ้าเราสองคนจะได้เล่นด้วยกันสักครั้ง )
ความพยายามสื่อสารเป็นภาษาอังกฤษอย่างยากลำบากของบักกิมจินั่นก็น่าชื่นชมอยู่หรอกนะ แต่คำว่าเล่นด้วยกันสักครั้งนี่มันควรจะหันมาเห็นเงาหัวเขาคนนี้บ้างอะไรบ้าง เกรงใจกันหน่อย
“So, can you give me a Kakao ID? Oh no. Your country... ah… your country does not use Kakao right? So can I add Facebook or follow your Twitter?” ( เพราะงั้นเราขอ Kakao Talk ของนายหน่อย – โอ้ไม่สิ ประเทศนายคงไม่ได้ใช้ Kakao ใช่ไหม? งั้นเป็นเฟซบุ๊กหรือทวิตเตอร์ก็ได้ )
แหม่... เอาทุกทางเลยนะมึง...
“I don't have Twitter. I'm not a Facebook person too, but I have Line ID. Is that okay?” ( ผมไม่ได้เล่นทวิตเตอร์ ส่วนเฟซบุ๊กก็ไม่ได้เล่นน่ะครับ แต่ผมมีไลน์นะ แบบนั้นได้ไหมครับ? )
“Yes Yes Okay! I’ll download now!” ( ได้สิได้ เดี๋ยวเราโหลดแอปตอนนี้เลย )
มันก็ดีที่น้องเด๋อจะได้เพื่อนใหม่ ยิ่งเป็นเกมเมอร์ชาติอื่นก็ยิ่งดูเป็นวงกว้างกว่าเดิม ซึ่งธีร์ก็มีเพื่อนต่างชาติเยอะแยะในฐานะสตรีมเมอร์ แต่ไอ้ยุนแทอะไรนี่ก็เกินเหตุเกินเบอร์ไปหน่อยว่ะ อย่างน้อยถ้ามันหันมามองหน้ากันสักนิดแล้วถามชื่อให้พอเป็นพิธีเขาก็คงไม่หงุดหงิดแบบนี้
แต่นี่เล่นมองแฟนเขาตาเป็นประกาย ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ แถมยังเนียนขยับเข้ามาใกล้จนผิดปกติของคนที่อยาก ‘ผูกมิตร’ ตามลักษณะนิสัยผู้ชายทั่วไป
“It’s already done. But wait for a sec, I’m going to register Line ID.” ( โหลดเสร็จแล้ว แต่รอแป๊บนึงนะ เราขอสมัครไอดีก่อน )
ธีร์เอาโทรศัพท์มือถือออกมาจากกระเป๋า เปิดดูข้อความในแชทที่เคยไปขอความช่วยเหลือจากเพื่อนเก่าเรื่องภาษาเกาหลีที่จำเป็นต้องใช้ มีหลายประโยคที่เขาได้มีโอกาสเปิดออกมาอ่านทีละคำเพื่อชื่นชมฝีมือการทำอาหารของป้าร้านข้าว แต่ก็มีบางประโยคที่ถามเพื่อนเผื่อไว้ และธีร์กำลังจะได้ใช้มันตอนนี้กับไอ้หน้าม่อตาตี่
“Add friends means adding as a friend, so do not cross the line.” ( แอดเพื่อนก็คือแอดเพื่อน แต่อย่าให้มากกว่านั้น )
ยุนแทเงยหน้ามองคนตัวสูงที่วางมือลงบนหน้าจอโทรศัพท์มือถือของเขา พร้อมจ้องมองมาอย่างไม่สบอารมณ์นัก
“What do you mean?” ( หมายความว่าไงครับ? )
เด็กหนุ่มแดนกิมจิถามอย่างใคร่รู้ บางทีคน ๆ นี้อาจจะไม่พอใจที่เขาไม่ได้เอ่ยทักทาย ซึ่งยุนแทก็ไม่เข้าใจว่าจะทำไปเพื่ออะไรในเมื่อเป้าหมายของเขาคือการผูกมิตรกับจู๊กมาสเตอร์ทีมนี้
“I mean” ( ฉันหมายความว่า )
ชายหนุ่มเว้นจังหวะไปครู่หนึ่งพลางลดระดับสายตามองข้อความที่คุยกับเพื่อนเก่า ก่อนจะวางมือลงบนไหล่เกมเมอร์เจ้าบ้านแล้วเลื่อนใบหน้าเข้าไปใกล้หูโดยมีน้องเด๋อยืนมองอยู่
“내 남자 손대지마.” ( อย่ามายุ่งกับแฟนฉัน )
โซ่เบิกตากว้างอย่างไม่อยากเชื่อหูตัวเองว่าจะได้ยินภาษาเกาหลีนอกเหนือจาก ‘อันนยองฮาเซโย คัมซาฮัมนีดา’ ออกมาจากปากพี่ธีร์ เขาได้แต่ยืนนิ่งกับความหมายที่ไม่เข้าใจ และพอดูสีหน้าของยุนแทตอนนี้ยิ่งทำให้สงสัยเข้าไปใหญ่ เพราะอีกฝ่ายท่าทางจะช็อกเหมือนกัน
“아... 네 알겠습니다.”
ยุนแทตอบเป็นภาษาเกาหลี และคนฟังยังคงมีสีหน้าไม่ต่างจากเดิม พี่ธีร์ฟังออกด้วยเหรอโซ่ไม่เคยรู้มาก่อนเลย ว่าแต่ทั้งคู่คุยอะไรกันอยู่นะ... หรือว่าพี่ธีร์จะบอกให้ยุนแทแอดตัวเองไปด้วย โห... เก่งจัง ไม่คิดว่าจะฟังรู้เรื่อง ตอนคุยกับคุณป้าร้านข้าวน่ะแกล้งทำเป็นพูดไม่เป็นสินะ เฮ้อ พี่ธีร์นี่ร้ายจริง ๆ เลย
“I think I have to go now.” ( เราว่าเราคงต้องไปแล้วล่ะ )
“Okay. Keep going with the next round.” ( อื้อ แข่งรอบต่อไปก็สู้ ๆ นะครับ )
ไอ้เด็กเกาหลียังคงกล้ายิ้มให้น้องเด๋อ ก่อนจะชำเลืองมองมาทางนี้อย่างหวาด ๆ ก่อนจะโค้งศีรษะให้ตามมารยาทแล้วเดินจากไป
“โหพี่ธีร์ครับ”
“อะไร?” ชายหนุ่มล้วงมือเข้าไปในกระเป๋าเสื้อทีมโดยไม่หันไปมองเจ้าของเสียงสดใส
“พูดเกาหลีได้ด้วยอะ สุดยอดไปเลย” เด็กเด๋อชูนิ้วหัวแม่มืออย่างชื่นชม โดยที่ยังไม่รู้ว่าตอนนี้มีคนกำลังจะเป็นลมบ้าหมูเพราะพิษรักแรงหึง “ว่าแต่เมื่อกี้คุยอะไรกันเหรอครับ?”
“ไม่มีอะไรสำคัญหรอก”
ใช่ เพราะแท้จริงแล้วเขาแปลไม่ออก แต่เนียนทำเป็นเข้มต่อหน้าเกาหลีไปอย่างนั้น มันโช้งเช้งอะไรมาก็ไม่รู้ แต่ได้พูดประโยคที่เพื่อนสอนมาแล้วก็พอใจ
“หูย ได้ไงครับ เมื่อกี้พี่ธีร์ชวนยุนแทเล่นด้วยกันใช่ไหมล่ะ ต้องใช่แน่เลย”
“มะเหงกสิ ใครจะชวนมารหัวใจที่เข้ามาจีบแฟนตัวเองต่อหน้าต่อตาเหรอถามหน่อย?” สุดท้ายก็ทนไม่ไหว พ่นความขี้หึงออกไปอย่างหมดเปลือกไม่ว่าจะเป็นทางสีหน้าหรือคำพูด
“...” รอยยิ้มของเด็กเด๋อหายไปแล้ว แต่มันไม่ใช่สัญญาณร้ายเมื่อแก้มทั้งสองข้างของอีกฝ่ายกำลังขึ้นสีระเรื่อ และนั่นทำให้เขาเริ่มรู้สึกดีขึ้นมาหน่อย “พี่ธีร์หึงเหรอครับ...?”
“มาก ได้ยินไหม?” คนหัวร้อนเป็นไฟหันไปสบตากับแฟนจ๋าที่ไม่ได้ทำผิดอะไรเลยแม้แต่นิด “พี่ไม่อยากเปิดโอกาสให้ใครเข้าหาเราด้วยเจตนาอื่นที่ไม่ใช่เพื่อน แล้วก็ไม่ชอบให้ใครมาทำตาหวานใส่เราแบบนั้น”
“ตาหวานด้วยเหรอครับ โซ่นึกว่าเขายิ้มเพราะเป็นมิตร...” เด็กหนุ่มตัวผอมพูดเบา ๆ เขาไม่อยากให้พี่ธีร์อารมณ์เสียเลย แต่ก็ไม่รู้ว่าทำไมใจต้องเต้นแรงด้วย อยู่ดี ๆ พี่ธีร์ก็หล่อขึ้นกว่าเดิมเฉยเลย
“พี่ทำแบบนั้นกับเราได้แค่คนเดียว”
โซ่ยืนนิ่ง ช้อนตามองคนตัวโตกว่าที่ก้มหน้าลงมาใกล้จนใบหน้าห่างกันเพียงคืบเดียว
“พี่พูดได้ไม่กี่ภาษาหรอก แต่ถ้าคนชาติอื่นเข้ามาจีบเราอีก พี่ก็จะพูดภาษานั้นเป็นทันที”
“...”
“หยุดน่ารักใส่คนอื่นแล้วน่ารักกับพี่แค่คนเดียว นี่คือคำสั่งของหัวหน้าทีม เข้าใจแล้วก็ปฏิบัติตามด้วย”
โซ่ไม่กล้าพยักหน้า อันที่จริงเขาไม่ได้ทำอะไรมากเกินไปกว่ายืนโง่ ๆ อยู่กับความเขิน สายตาอีกฝ่ายตอนนี้จริงจังไม่ต่างจากตอนแข่งเลย เขามีค่าจนทำให้พี่ธีร์เป็นแบบนี้ได้ด้วยเหรอ
ใจเต้นแรงไปหมดแล้ว...
To be continued
ขอบคุณทุกคนที่อ่านมาจนถึงตอนนี้นะคะ
ส่วนสเป ( DLC ) อีก 4 ตอนจะมีให้อ่านในเล่มนะฮับ
ช่วงนี้อยู่ในช่วงเขียน DLC ที่เหลือ+ทำรูปเล่มไปด้วย เพราะก่อนหน้านี้เราไม่สบายยาวเป็นอาทิตย์ก็เลยทำให้รูปเล่มเสร็จช้าไปกว่าที่คิดนิดหน่อยค่ะ ขอโทษสำหรับความล่าช้าด้วยนะคะ <3
ปล. สำหรับคนที่อยากได้เล่มแต่มาไม่ทัน หลังจากเราจัดส่งรอบพรีครบแล้ว เราจะเปิดรอบสต๊อกนะคะ
(น่าจะเป็นช่วงกลาง พ.ค. ค่ะ)
ติดตามรายละเอียดได้ในเพจ หน่วยกล้าวาย ในเฟซบุ๊ก และทวิตเตอร์ @Brave2Y ได้เลยค่ะ <3
สุดท้ายนี้ที่โจยุนแทตอบพี่ธีร์ก็คือ "อ่า... ครับ เข้าใจแล้ว" นะคะ แต่อีพี่ฟังไม่รู้เรื่อง
แต่ต้องทำเข้มไว้ก่อน 55555555
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
