หลังจากกลับมาจากหัวหิน พวกอิชั้นก็เริ่มหางานกัน พี่เต็มไม่อยากให้อิกวางทำงาน แต่การที่มันทำงานคนเดียวก็ไม่เวิร์ค เพราะเงินมันจะไม่พอเหลือเก็บ เพราะมันตัดสินใจซื้อต่อคอนโดไอ้บ่างเลย เพราะอยู่มานานแล้วไง เกรงใจ อิบ่างก็ไม่อยากได้ แต่มันไปตกลงกันยังไงไม่รู้ เพื่อความสบายใจทั้งสองผ่ายด้วยมั้ง อิบ่างเลยให้พี่โหดผ่อน มีก็เอามาให้ ไม่มีก้ไม่ต้อง แต่ก็เห็นพี่เต็มมันเอามาให้ทุกเดือน อิกวางมันก็เห็นว่าภาระพี่เขาเยอะแล้ว เลยไม่อยากรบกวนพี่เขาอีก ตอนแรกพี่โหดจะซื้อรถใหม่ด้วย แต่คุณหญิงแม่อิชั้นไม่ยอม บอกว่าให้ใช้รถอิชั้นไปนั่นแหละ เพราะเอาไว้ที่อิชั้น อิชั้นก็ขับไม่เป็น จอดไว้ให้สนิมแดกเล่นอยู่ดี
พวกเราก้เริ่มออกหางาน สองสามเดือนแรกก้แข็งขันดีค่ะ สักพักก็ขี้เกียจ ทำไปทำมา อิเก้งก้เอาก่อนคนแรก เข้าไปทำในบริษัททัวร์ของมันเลย อารมณ์ที่อยากหาประสบการณ์ได้จางหายไปอย่างรวดเร็ว หลังจากงานแม่มไม่รับสักที! คนต่อมาก็อิบ่างโดยลากเอาอิกวางไปทำงานด้วยกันที่โรงแรมมัน ตอนแรกมันจะลากอิชั้นไปด้วย แต่อิชั้นไม่อยากไป อยากลองหางานด้วยตัวเองก่อน ไม่อยากใช้เส้นเพื่อน ก็มองๆ หางนอยุ่ ระหว่างนั้นก็ช่วยแม่ตรวจบัญชีอยู่บ้านไปพลางๆ (แม่อิชั้นก็รับเอาบัญชีมาทำที่บ้านอ้ะค่ะ ตั้งเป็นบริษัทรับทำบัญชีเล็กๆ มีแม่กะเพื่อนแม่อีก 2-3 คน ) จนเสาร์อาทิตย์หนึ่งที่อิชั้นยังดำรงตนเป็นสาวว่างงานอยู่นั้น อิพวกเพื่อนเลิฟทั้งหลายที่มีงานทำก็มาพักผ่อนหย่อนใจที่บ้านอิชั้น กำลังเล่นไพ่กันอยู่ดีๆ โทรศัพท์อิกวางก็ดังขึ้น อิกวางก็ออกไปคุยเงียบๆ สักพักก็วิ่งเข้ามาหน้าบานเป็นจานดาวเทียม วิ่งมาหาอิชั้น กอดหมับ!
"อิชะนีๆๆๆๆๆๆ แม่พี่เต็มโทรมาเว่ยยยยยยยยยยยยยย" พูดไปเขย่าอิชั้นไป ตาเกือบไหลไปรวมกัน
"เอ๊ออออออออ กูรู้แล้วเลิกเขย่ากูก๊อนนนนน"มันก็เลิกเขย่า อิสองตัวที่เหลือก็รีบเข้ามาชิด สอบถามด้วยความเสือกส่วนตัวทันที
"โทรมาทำไมวะ" อิเก้งถามด้วยความอยากรู้สุดลิ่มทิ่มประตู อิกวางยิ้มปากจะฉีกแล้วก็บอก
"โทรมาชวนไปกินข้าวว่ะ เขาอยากคุยด้วย" อิชั้นแทนที่จะดีใจ ออกแนวเครียดมากกว่า
"เฮ้ย...มึงเค้ามีอะไรแอบแฝงป่าววะ จู่ๆ ชวนไปกินข้าว" พออิชั้นวางระเบิดที่เรียกว่ามองโลกในแง่ร้ายสุดๆไป อิกวางก็เริ่มนิ่ง หน้าซีด
"เออ ว่ะ กูจะเจออะไรอีกวะเนี่ย" พวกเราเริ่มอยู่ในโหมดหวาดระแวง
"ให้พวกกูไปเป็นเพื่อนไม๊" อิบ่างมันถาม อิกวางนิ่งคิดก่อนส่ายหน้า
"ไม่ต้องหรอก กูว่าเค้าคงอยากคุยด้วยเฉยๆ ก็ดี กูจะได้รู้ว่าตกลงเค้าจะเอายังไงกับกู กูจะได้รับมือถูก" อิชั้นก็กอดมันตอบ
"เออ กูเห็นด้วย เคลียๆ กันให้จบ จะได้ไม่มีปัญหาคาใจทั้งสองฝ่าย บางทีเราอาจจะคิดมากเกินไปก็ได้ ตอนกลับมาแม่เขาก็ดูมีทีท่าอ่อนลงนี่หว่า" อิชั้นก้พูดไปตามที่เห็น อิกวางพยักหน้า
"แล้วเขานัดกี่โมง" อิบ่างมันก็ถาม
"พรุ่งนี้ตอนเย็นว่ะ"
"งั้นพรุ่งนี้มึงเลิกงานครึ่งวันเลยก้ได้ ไปเตรียมตัวเตรียมใจ กูอนุญาติ" น่า มาดกรรมการผู้จัดการออก อิกวางกระดี๊กระด๊า
"งั้นกูลาทั้งวันเลยได้ป่าว กูต้องไปอาบน้ำแร่แช่น้ำนมอีก" อิบ่างปรายตามามอง
"สัด! ได้ข่าวว่ายังไม่พ้นช่วงทดลองงาน กูให้มึงครึ่งวันกูก็โดนด่าแล้ว ยังจะเสือกลาทั้งวัน สาดดด" อิกวางเบ้หน้า มาออ้นอิชั้น
"อิชะนี ดูเพื่อนมึงดิ โหดอิ๊บอ๋าย แม่ม เจ้านายเชี่ยไรวะ โครตเขี้ยว"
"ช่าย...กูคิดถูกนะเนี่ยที่ไม่ไปทำงานที่บริษัทเมิงงง" อิบ่างฟังแล้วคงหมั่นไส้ค่ะ ไล่ตบกบาลอิชั้นกะอิกวางเป็นที่สนุกสนาน
รุ่งขึ้นอิกวางก้ไปตามคำเชิญของแม่อิพี่เต็ม พวกอิชั้นก็เพิ่งรู้ว่าพี่เต็มมันไปด้วย เนื่องจากว่าอิชั้นนี่ว่างอยู่คนเดียวก็เกิดอาการจิตตกห่วงเพื่อนมากมายมหาศาล โทรไปจิกอิบ่างทุกๆ 5 นาทีจนมันรำคาญ มันเลยโดดงานมาอยู่เป็นเพื่อน บทสนทนาระหว่างมันกะอิชั้น
ชะนีจิตตก : มึงว่าเค้าเรียกอิกวางไปทำไมวะ
อิบ่างเบื่อหน่าย : รอมันกลับมาเดี๋ยวมันก็เล่าให้ฟังเอง
ชะนีจิตตก : อืมมมมม
5 นาที ต่อมา
ชะนีจิตตก : มึงว่าอิกวางจะโดนอะไรวะ
อิบ่างเบื่อหน่าย :ไม่รู้รอมันกลับมาก็ถามดิ
อีก 5 นาทีถัดมา
ชะนีจิตตก : มึงว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับอิกวางวะ
อิบ่างเบื่อหน่าย : เดี๋ยวมันกลับมาก็รู้เองแหละ
5 นาทีต่อจากนั้น
ชะนีจิตตก : มึงว่าแม่อิกวางจะคุยเรื่องอะไรวะ
อิบ่างเบื่อหน่าย : รอมันกลับมาเดี๋ยวก็รู้
5 นาทีถัดมาอีก
ชะนีจิตตก :มึงว่า....
อิบ่างเบื่อหน่าย :(อิชั้นยังพูดไม่จบ อินี่ก็วางหนังสืออย่างแรง) สัด! มึงจะถามเชี่ยไรเยอะแยะ กูบอกว่าเดี๋ยวมันกลับมาก็รู้เองแหละ มึงจะอยากรู้อะไรนักหนา กูก็นั่งอยู่กะมึงเนี่ย กูจะรู้ไม๊
ชะนีจิตตก :(งอนมากมายมหาศาล) เชี่ย มึงพูดเหมือนมึงไม่ห่วงมัน
อิบ่างเบื่อหน่าย : ห่วงแต่ทำอะไรได้ ฮ๊ะ มึงบอกกูดิมึงทำอะไรได้ นอกจากรอ ห๊าาา
อิชะนีค้อนใส่หนึ่งยก สะบัดตูดไปนั่งหน้าบ้าน งอนมากมาย
10 นาทีต่อมา
ชะนีจิตตก :อิบ่างมึงว่าาาา..........
อิบ่างเบื่อหน่าย วางหนังสืออย่างเรียบร้อย จับอิชั้นพาดบ่า เดินดุ่มๆ ไปโยนไว้บนที่นอน
ชะนีจิตตก : แอ้ก! ทำเชี่ยไรวะ กูจุกนะเว่ย
อิบ่างเบื่อหน่าย : (ไม่พูดพล่ามทำเพลง ลงมานอนล็อคตัวอิชั้น ไม่ให้ดิ้นหนี) มึงนอนเนี่ยๆๆ นอนไปเลยนะมึง แล้วอย่าเสือกถามอะไรอีก หุบปากแล้วนอนไป แม่ม รำคาญ เว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย!
TBC.....
มุขควายๆ จากผู้ชายชื่อไอ้บ่าง 2
นี่คือMassage ล่าสุดจากอิบ่าง
ถ้ามึงเป็นทราย
กูจะเป็นทะเล
ถึงคลื่นลมจะเกเร
แต่ทะเลไม่เคยพรากจากทราย
-*- ได้ใจสัด! มึงจะหวานหรือจะถ่อยเอาให้แน่ กูเห็นแล้วเครียด!!!
ปล. รักทุกคนเหมือนเดิมค่ะ จุ๊บุจุ๊บุ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
