และแล้วอิชะนี ก้เศร้าได้ไม่ถึงวัน!
สืบเนื่องมากจากที่อิชั้นได้เล่าไปแล้วว่า แอบหลงรักหนุ่มผมยาว......
ในที่สุดอิชั้นก็ได้ฤกษ์พุดคุยทำความรู้จักสุดหล่อนั้นจนได้ อร๊ากกกก
หลังจากปล่อยให้หนุ่มผมยาวมาวิ่งล่ออยู่หน้าบ้านได้ไม่กี่วัน อิชะนี ก็งัดสโลแกนประจำตัวมาใช้ทันที มีทุกอย่างยกเว้น...ยางอาย! ทำเป็นยืนรดน้ำต้นไม้อยู่หน้าบ้านเป็นที่แปลกประหลาดและมหัศจรรย์แก่น้องดวง สาวพม่า ผู้เป็นแม่บ้านที่บ้านอิชั้นอย่างมากมาย แต่ก็นั่นแหละสนที่ไหน ความสตอเบอแหล มันมิเข้าใครออกใครอยู่แล้ว555+
ก็ไปยืนสตอเบอแหล รดน้ำต้นไม้ คุยกะหมาข้างบ้าน รอเวลาว่าหนุ่มมยาวของเราจะวิ่งมา อ๊าาาาาา มาแว้วๆๆๆ อิชะนีน้อยทำเป็นไม่สนใจ จนเขามาใกล้ในรัศมี 5 เมตร อิชั้นก็ทำเป็นเหลือบตามอง อย่างมีมารยามากมาย แต่เขาดันยิ้มให้ค่ะ! อร๊ากกกกกกก กูนี่น่ารักใช้ได้นะเนี่ย
ระหว่างที่กำลังปลาบปลื้มในความสวยของตัวเอง หนุ่มหล่อก็มายืนตรงหน้า ยิ้มให้อย่างน่ารัก เห็นลักยิ้มสองข้าง ความหล่อมันสะท้อนแสงแดดยามเย็นเป็นประกาย ระยิบระยับ
อิชั้นแทบจะเป็นลมกับความหล่อ เสื้อขาวที่มีเปียกนิดๆ มองเห้นกล้ามรำไร อร๊ากกกกกก เอาปืนมายิงกูเลยดีกว่า เลือดกุจะไหลหมดตัวไหมเนี่ย สาดเอ๊ยยยยย
อิชั้นก็ทำเนียนสะกดกลั้นอารมณ์ ยิ้มตอบพร้อมทำหน้าแปลกใจ อย่างน่ารัก (อย่ามาทำหน้าไม่เชื่อ! อิชั้นทำหน้าน่ารักๆ เป็นค่ะ อย่ามาทำหน้าเหมือนอิชั้นกำลังเพ้อเจ้อเช่นนั้น!) หนุ่มผมยาวก็ยิ้มให้ แม่มเอ๊ย หล่ออีกละ มึงจะฆ่ากูด้วยความหล่อของมึงอยู่แล้วนะคะน้อง กูอดใจไม่ไหว กระโดดปล้ำ อย่ามาร้องไห้กระซิก ๆ น่ะเว้ยยยยยย
และแล้วบทสนทนาแรกก้เริ่มขึ้น
"พี่ชะนีน้อย จำผมได้ไหมครับ" อิชะนีน้อยก้เอ๋อแดก ใครวะ ใช้สมองคิดอย่างเร็วจี๋ นี่กูพลาดลืมผู้ชายหล่อๆ แบบนี้ไปได้ไง ไม่มีทาง ระหว่างที่ใช้สมองอย่างหนัก ปากก็เจือกพูดออกไปก่อน
"ใครอ้ะ จำไม่ได้" สุดหล่อหัวเราะ
"นั่นสิครับ ไม่เจอกันตั้ง 7 ปีใครจำได้ก็แปลก" อิชะนียิ่งงงหนัก หน้านี่คงแสดงอาการเอ๋อแดกอย่างแรง
"แล้วน้องเป็นใครคะ พี่จำไม่ได้จริงๆคะ" พูดจาเรียบร้อยมากมาย อ๊ะ ต่อหน้าผู้ชายจะมาแสดงสันดานก็กะไรอยู่จริงไหมคะ โฮะ โฮะ
อิน้องนั่นหันมาหัวเราะอีกแล้ว
"ผมออฟไงพี่ ออฟตร้าอ้ะ" อิชั้นนิ่งไปสามวิก่อนจะคิดได้
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด อิออฟหน้าเหียก สิวเขรอะ กวนตีน หน้าหม้อ ตัวดำอ้ะนะ" อิออฟทำหน้าแหยๆ ที่อิชั้นได้สาธยายสรรพคุณมันได้แสบสรร
"โหยพี่ พุดซะผมไม่มีดีเลย" อิชะนีน้อยดีใจมากมาย
"หูยย...มึงหายไป7ปี หล่อขึ้นจมเลยหว่ะ แม่ม เมื่อก่อนยังตามกูต้อยๆ จีบกูให้กูเล่นตัวใส่อยู่เลย เดี๋ยวนี้แม่มหล่อ จนกูอยากเปลี่ยนใจแล้วสิ" (เอ่อ พอเป็นเพื่อนเก่า สันดานก็ออก)หุหุ แอบเอาความคิดในใจ บอกมันซะหน่อยเผื่อมันอยากสานต่อเรื่องราวในอดีตต หุหุ
คืออิออฟเนี่ย มันเป็นเด็กแถวบ้านอิชั้นเนี่ยแหละค่ะ ตอนเด็กๆ เราสนิทกัน อยู่แก็งค์เด็กหลังหมู่บ้านเหมือนกัน พออิชั้นเข้าม.5 มันอยู่ม.1 มันก็มาไล่จีบอิชั้นให้อิชั้นเล่นตัวใส่ แต่พอมันขึ้นม.ปลายมันก้หายไป ทิ้งให้ชะนีอย่างอิชั้นอกกลัดหนอง หาผุ้ชายมาดามใจ ไม่มี กระซิกๆ เศร้ามากมายยยยย
แต่เมื่อก่อนหน้ามันอย่างที่บรรยายไปเมื่อกี๊แหละค่ะ แต่ดูตอนนี้สิ หน้าหล่อใสกิ๊ง ผมยาวสไลด์เป็นทรงสวย หน้าขาวปากแดง เวลายิ้มมีลักยิ้ม สิวก้ไม่มี อร๊ากกกกกกก มึงไปทำไรมาว้า
ชะนีน้อยก็ชวนเพื่อนเก่าเข้าบ้านมานั่งคุยกัน ก็คุยกันหลาย ๆ เรื่อง เลยได้รู้ที่อยู่ ๆ มันหายไปจากหมู่บ้านเพราะย้ายไปอยู่ออสเตรเลีย อร๊ากกกกไงล่ะหนุ่มนักเรียนนอก (กุรู้แล้วกวางกูจะใส่ชุดนอนที่มึงซื้อให้ล่อใคร!) ก็คุยๆ กัน สรุปมันคิดถึงเมืองไทย เลยมาเยี่ยมบ้านที่นี่
"เนี่ย ผมจำบ้านพี่ไม่ได้รู้รึเปล่า แต่ผมคิดถึงพี่มากเลยนะ วิ่งรอบหมู่บ้านก้ไม่เคยเห็นพี่เลย เนี่ย!กำลังจะถอดใจแล้วเชียว พี่นึกยังไงถึงออกมารดน้ำต้นไม้ ปกติขี้เกียจจะตาย" ฉึก!! แทงใจอิชะนีอย่างแรง ให้กูบอกไม๊ล่ะ ว่าออกมารดล่อมึง สาดดด
"ก็ว่างๆ ทำไม กูจะนิสัยดีขึ้นไม่ได้เลยใช่ม่ะ" (คงความถ่อยประดุจเกลือรักษาความเค็มจริงๆกู
) อิออฟหัวเราะ
"ก็ไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย น่ารักขึ้นเนอะพี่เนี่ย" อร๊ากกก อิชะนีน้อยลิงโลดในใจ สรุปเราใจตรงกันใช่ม่ะน้องจ๋า
"แหม ก้มีบ้าง มึงยังน่ารักขึ้นเลย สาวเพียบเลยสิมึง" น่านหยอดซะหน่อย อิออฟหัวเราะ
"ไม่มีหรอกพี่ สาวเสว มัวแต่เรียนเท่านั้นแหละ พี่ล่ะมีแฟนรึยัง" อร๊ากกกกกก จีบกูสิๆๆๆ
"โหย เถื่อนอย่างกูใครเค้าจะเอา" หุหุ ถล่มตัวซะหน่อย อิออฟตาโต
"จริงดิ ผมเห็นพี่มีหนุ่มๆ มาหาบ่อยจะตาย" อิชะนีขมวดคิ้ว
"โหย ก็พวกเพื่อนๆ พี่นั่นแหละ อีกอย่างพวกมันเป็นเก้งกวางกันหมดแหละ" อิชะนีรีบปฏิเสธทันที แม่ม พวกเชี่ยนี่ เกือบทำเหยื่อกุหลุดมือแระ อิออฟก็ยิ้มๆ
"จริงดิพี่ เป็นเกย์กันหมดเลยหรอ"
"จิงดิ จะหลอกทำไม" ทำหน้าบ้องแบ๊วมากมาย เพื่อความน่าเชื่อถือ
"ผู้ชายที่หล่อๆ คนนั้นก็เกย์ด้วยหรอ"
"คนไหนวะ" อิชั้นงง
"ก็ที่สูงๆ อ้ะ หน้าคล้ายๆ ฝรั่ง ที่ชอบใส่สูทมาบ้านพี่อ้ะ"
"อ๋อ อิบ่างหรอ อืมก้เป็นนี่ทำไมอ้ะ" อิบ่างถึงมึงจะไม่เกย์เท่าไหร่ แต่วันนี้มึงจงเป็นไปซะ กูจะได้สามีตัดหน้ามึงแล้วเว่ยยยยยยยย แต่ทำไมมันถามเยอะจังวะ จีบกูก็ถามเรื่องกูเด้ อิออฟยิ้ม
"งั้นผมขอเบอร์เขาหน่อยดิพี่ ผมชอบอ้ะ" O.o อิชะนีใบ้แดกไปสามวิ อร๊ากกกกกกกกกกกกก
"ห๊า...อิออฟ มึงเป็นเกย์หรอ" อิออฟทำหน้าค้อนได้อย่างน่าหมั่นไส้
"หูย แล้วผู้ชายที่ไหนเค้าจะสำอางขนาดนี้ล่ะพี่ พี่ก้ถามแปลกๆ ผมนึกว่าพี่รู้แล้วซะอีก" อร๊ากกกก กูม่ะรู้ กูเมา กูอยากตายยยยยยยยยย
นี่กูหนีไม่พ้นเกย์เลยช่ายม้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
แม่มเอ๊ยยยย ทำไมชีวิตชะนีน้อยหอยสังข์อย่างอิชั้นถึงได้ So Sad ขนาดนี้ อร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก
ผู้ชายในโลกมานหายไปไหนหมดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ปล. อิชะนีนอนตาย เศร้ามากมาย
ปล.2 โทรไปเล่าให้อิกวางฟัง มันหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง กุเซ็ง!!!
ปล.3 โทรไปหาอิเก้ง มันบอกว่า อิชั้นคงมีเกย์ด้าในตัวน้อยเกินไป มันแนะนำให้แก้อาการโดย เอาเกย์ทำสามี อาจจะทำให้อะไรๆ ดีขึ้น สัด!!
ปล.4 เล่าให้อิบ่างฟังมันหัวเราะอย่าสะใจแล้วบอกว่า "สมน้ำหน้า เสือกนอกใจกู" อิเชี่ย ได้ข่าวว่ากูกะมึงยังไม่ได้กันนะ สาดดดดดดดดด
ปล.5 รักทุกคนเหมือนเดิมแต่ขอไปเลียแผลใจสักพักค่ะ โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
