เรื่องสั้นตอนเดียวจบ l All Night Long
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: เรื่องสั้นตอนเดียวจบ l All Night Long  (อ่าน 3993 ครั้ง)

ออฟไลน์ รินดาwดาริน

  • OnTop&N'Song
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 172
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +243/-2
***************************************************************************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิ์ส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรูปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ
หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสต์กระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทู้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพสต์ หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเว็บแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล์ บอกเมล์ แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสต์นิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insert quote ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เว็บ http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม้อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเว็บ แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสต์จนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสต์ในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรื่องบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสต์นิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสต์ให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเว็บบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เว็บไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสต์ชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเว็บไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสต์อ้างอิงชื่อผู้โพสต์หรือเว็บไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเว็บไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสต์และเว็บไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสต์ค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเว็บไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสต์ได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพสต์
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฎการซื้อขายของเล้าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสต์เรื่องสั้นให้มาโพสต์ที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฎทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17



เว็บไซต์แห่งนี้เป็นเว็บไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฎหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเว็บไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเว็บไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเว็บไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

*****************************************************************************************
Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 12-11-2017 02:31:07 โดย RindadaRin »

ออฟไลน์ รินดาwดาริน

  • OnTop&N'Song
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 172
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +243/-2
Re: เรื่องสั้นตอนเดียวจบ l All Night Long
«ตอบ #1 เมื่อ12-11-2017 02:24:40 »

All Night Long


 “เฮ้ย ไอ้ทิววันนี้มึงต้องไปงานวันเกิดไอ้ตุลย์ด้วยนะเว้ย”เสียงแหบตะโกนของฟลุค พี่รหัสของแทนดังอยู่หน้าประตู ในห้องสโมฯมีเขาที่กำลังนั่งพิมพ์กำหนดการกิจกรรมกีฬาสีอยู่คนเดียว ทิวาละสายตาจากจอคอมฯหันไปมองคนพูดอย่างมึนๆ


“ห๊ะ พี่ว่าไงนะ…”เหมือนจะหูแว่วๆได้ยินชื่อของตุลย์ด้วย ทิวามองฟลุคที่ยืนพิงกรอบประตูห้องที่เปิดอ้าไว้ด้วยความมึนงง 


“ไอ้ตุลย์มันชวนมึงไปงานวันเกิด…”พี่รหัสย้ำอีกครั้งและมีสีหน้าแปลกใจไม่ต่างจากเขานัก ‘ไอ้ตุลย์เนี่ยนะชวนเขา’


“แต่ก็แปลกนะที่มันไม่มาชวนมึงด้วยตัวเอง เพราะพวกมึงสองคนเอาแต่หลบหน้ากัน คนเขาเลยซุบซิบกันว่ามึงกับมันต้องเคยมีซัมติงกันแน่ๆ”


“คนก็พูดไปเรื่อย ผมกับมันเนี่ยนะ…”ทิวาถึงกับทำหน้าเซ็ง แต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีมูล แต่ถ้าเลือกได้เขาเองก็ไม่อยากเข้าไปข้องเกี่ยวกับคนแบบตุลย์อีก ถ้าเลี่ยงได้เขาก็เลี่ยง แต่ไม่รู้ทำไมคนในคณะถึงพยายามยัดเยียดให้เขาญาติดีกับตุลย์มันนักก็ไม่รู้     


“มึงไม่เคยได้ยินเลยหรอวะ พวกไอ้เบลล์มันซุบซิบมาตั้งนานแล้วว่ามึงน่ะเคยเป็นเด็กไอ้ตุลย์มัน.. เพราะแบบนี้มึงถึงไม่เคยชอบขี้หน้ามัน"ฟลุคพูดก่อนจะเหลือบมองอีกฝ่ายที่เหมือนว่าจะหน้าเสียไป มีท่าทีแปลกๆจริงด้วย ‘...สงสัยข่าวลือมีมูลแหงๆ’


"..บ้าหรอพี่.. ผมกับไอ้ตุลย์เนี่ยนะ หน้ายังไม่เคยมองได้นานเกินหนึ่งนาที..พวกพี่เบลล์ก็ดีแต่สร้างเรื่อง...”ทิวามุ่ยหน้า รู้สึกเสียอารมณ์ขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูกก่อนจะขยับเก้าอี้เข้าหาคอมฯสนใจโปรแกรมเวิร์ดตรงหน้า


“ไม่รู้ว่ะ เห็นว่ากันมางั้น”


“พี่ก็เชื่อด้วยเหรอ”ทิวาจ้องมองปฏิกริริยาของรุ่นพี่คนสนิท เจ้าตัวไหวไหล่ยกมือขึ้นมากอดอกก่อนจะพูดออกมา


“กูแค่เคยสงสัยว่าทำไมมึงถึงดูไม่ชอบไอ้ตุลย์ขนาดนั้น…แต่ช่างเหอะ ไม่ใช่เรื่องของกูเสียหน่อย”ฟลุคยอมเลิกราไปเรื่องของรุ่น
น้องปากร้ายคนนี้ไปเสียก็จบเรื่อง


“แค่เรื่องไม่เป็นเรื่องน่ะครับ ผมเคยเรียนมัธยมที่เดียวกับมัน ไม่ค่อยจะถูกชะตากันเท่าไหร่ แค่นั้นแหละ”ทิวาเอ่ยออกไปตามตรง…แต่ก็ไม่ใช่ความจริงทั้งหมด เรื่องบางอย่างปล่อยทิ้งไว้ให้ลืมๆไปจะดีกว่า เขากัดฟันกรอดเมื่อนึกถึงเรื่องราวเก่าๆ เขามันดวงซวยเองแหละที่ต้องมาติดคณะเดียวกันกับมัน ระหว่างนั้นเขาเหลือบมองหน้าพี่รหัสของตัวเอง เดาใจไม่ออกว่าพี่แกเชื่อที่เขาพูดไปรึเปล่า


“อ้อ…งั้นเหรอ แต่งานนี้มึงน่าจะโผล่หน้าไปสักหน่อยนะ เผื่อคนจะเลิกนินทาเรื่องไม่เป็นเรื่องซักที”ทิวานิ่งไปซักพักอย่างใช้ความคิด  “แล้วเรื่องงานวันเกิดมันใครว่าผมจะไม่ไป มันชวนมาขนาดนี้ กี่โมงว่ามาเลยพี่ ผมจะได้เคลียร์ๆงานให้เสร็จๆ"”


“หกโมงเย็น ที่ร้านเฮียขวัญ”พี่ฟลุคตอบ


“โอเคครับ”เขาพยักหน้า


"เออดี แล้วเจอกันเว้ย เอาของขวัญมาให้ไอ้ตุลย์ด้วยนะเว้ย ไม่ต้องแพงหรอก" พี่ฟลุคบอกก่อนจะเดินออกจากห้องสโมฯไป ทิวาหันกลับมาสนใจจอคอมต่อ ร้านเฮียขวัญเป็นร้านเหล้าที่ค่อนข้างมีชื่อซึ่งอยู่ใกล้ๆกับมหาลัย เจ้าของร้านรู้จักกับพี่ๆในคณะพอดี เวลามีงานสังสรรค์ เพื่อนพี่น้องที่คณะจึงมักเลือกไปจัดที่ร้านนั้น ทิวาถอนหายใจเอนพิงเก้าอี้อย่างเซ็งๆ เปิดเฟสบุ๊คเข้าไปที่เฟสของไอ้ตุลย์ซะหน่อย ‘คิดถึงวันเก่าๆ’แล้วก็แท็กที่ชื่อโรงเรียนมัธยมเก่า..กำลังเช็คเรตติ้งหรือไงกัน  เขาคิดอย่างก้าวร้าวก่อนเลื่อนเมาส์ไปกดปุ่มถูกใจอย่างลังเล ไลค์แรกของเขาสำหรับไอ้ตุลย์ ทั้งๆที่อุตส่าห์หลบหน้าทำเป็นไม่รู้จักมันมาได้ตั้งนาน ตั้งแต่เข้าปีหนึ่งมา ตอนนี้เขาอยู่ปีสอง ทิวากับตุลย์ก็แทบไม่เคยได้พูดกันยาวๆหรือสานต่อความสัมพันธ์เก่าๆ 


ว่าแต่…นึกยังไงถึงได้ชวนเขาไปงานวันเกิดมันกันนะ?  ทิวาเลิกฟุ้งซ่านแล้วรีบทำงานให้เสร็จเรียบร้อย เพราะนี่ก็ห้าโมงครึ่งแล้ว ด้านนอกฟ้ามืดกลุ่มเมฆลอยต่ำ เขาเก็บของหลังจากที่ปริ้นกำหนดการที่ไม่ผิดพลาดเก็บไว้ในลิ้นชัก แล้วปิดคอมฯทันที ‘ต้องไปหาของที่จะให้ไอ้ตุลย์อีก รู้แบบนี้ไม่ตกปากรับคำไปซะก็ดี’


..........................



หลังจากที่ทิวากลับไปเปลี่ยนชุดที่หอพัก เขาขี่เวสป้าแก่ๆแต่ยังสวยอยู่ไปที่ร้านเฮียขวัญพร้อมกับถุงกระดาษใบเล็กขนาดเท่าครึ่งเอสี่ ตอนนี้มันซุกอยู่ในกระเป๋าสะพายของเขา ก็แค่ของถูกๆเท่านั้นล่ะ อันที่จริงไม่อยากซื้ออะไรให้อีกฝ่ายเลยต่างหาก
เสียงเพลงที่เปิดคลอภายในร้านเฮียขวัญดังกระหึ่มเมื่อทิวาก้าวเข้ามาในร้าน คนไม่เยอะอย่างที่คิด แสงไฟก็ไม่ได้วิบวับชวนให้ตาลายด้วย เขากวาดตามองไปรอบๆหาพี่ฟลุค พี่รหัสของตัวเองเพราะไม่รู้จะนั่งที่โต๊ะไหน คนส่วนใหญ่ที่มาก็เป็นเพื่อนๆในสาขา และพี่ปีสี่ที่คุ้นหน้าคุ้นตา หนึ่งในนั้นคือพี่แทคพี่รหัสของตุลย์

เขาเบี่ยงสายตาไปทางอื่นเพราะกลัวถูกเรียกไปที่โต๊ะนั้น  บางทีเขาอาจคิดผิดที่มาก็ได้ เพราะตอนนี้เขากลายเป็นจุดสนใจไปแล้ว แน่ล่ะ นานๆทีเขาจะมาเข้าร้านเหล้า แถมยังมางานเดียวกับตุลย์อีก ใครๆก็ต้องมองว่าเป็นเรื่องแปลกอยู่แล้ว


"เฮ้ย ทิว มาๆ วันนี้กูต้องทำให้มึงเมาให้ได้ ไม่เมามึงไม่ต้องกลับเลย ฮ่าๆ"พี่แทคพี่รหัสของตุลย์ตะโกนเรียกชื่อเขาซะดังลั่น ทันทีที่เมื่อเห็นเขาทำท่าจะเดินเลี่ยงไปที่อื่น อย่างกับมีตาทิพย์


“โหพี่ เมาแล้วจะกลับได้ไง ผมขี่รถมาเองอ่ะพี่”เขาบ่ายเบี่ยงแล้วเดินเลี่ยงไปที่โต๊ะอื่นน่าจะปลอดภัยกว่า เขาอยากไปนั่งกับเพื่อนร่วมเอกน่าจะสบายใจสบายหูกว่า แต่แล้วก็มีร่างสูงมายืนขวางทางเอาไว้ ทิวาชะงักกึก


…ตุลย์


"....ไง..."อีกฝ่ายเอ่ยทักทายออกมาก่อน แค่คำสั้นๆ


"เออ หวัดดีเว้ย..."ทิวาตอบกลับไปเรียบๆ


"ไม่น่าเชื่อว่ามึงจะมา โคตรเซอร์ไพร์เลยว่ะ "ตุลย์ยิ้มเล็กน้อยมองเขาด้วยตาวาววับ รูปร่างสูงผอมเพรียว เรือนผมสีน้ำตาลเข้มยาวระต้นคอทรงเดิมมาตั้งแต่ปีหนึ่งยันปีสาม แต่ก็ไม่ทำให้มันดูหมองหรือจำเจอยู่แล้วล่ะ ทิวากับตุลย์ความสูงไล่เลี่ยกัน แต่สีหน้าของอีกฝ่ายดูมีออร่าขึ้นมา ไม่รู้ว่าไปทำอะไรมาถึงได้ดูดีขึ้น อันนี้ก็จำใจชมจริงๆ


 “กูพูดจริงๆนะ ไม่คิดว่ามึงจะมา ปกติมึงเอาแต่หลบหน้ากูตลอด”ตุลย์หันมองเขาเขม็ง


“ก็แค่มาตามมารยาทเฉยๆ ...นี่ของมึง"ทิวาเปลี่ยนเรื่อง ทำเป็นไม่ได้ยินประโยคด้านหลัง เลยถือโอกาสหยิบถุงกระดาษอันเล็กในกระเป๋าสะพายยื่นให้อีกฝ่ายไปจะได้จบเรื่อง วันเกิดของมันนี่นา จนกระทั่งมีเสียงโห่ฮิ้วตามมาทำให้แทนรู้สึกพลาดเข้าให้แล้ว


“มีของให้กันด้วยหรอวะ พวกมึงสองคนนี่ไปถึงขั้นไหนแล้ววะ ฮ่าๆ”พี่แทคหัวเราะ


“เปล่าพี่ ก็พี่ฟลุคบอกให้ซื้อ”ทิวารีบบอกอย่างกระอักกระอ่วน หันไปเห็นตัวการที่กำลังเดินยิ้มร่ามาที่โต๊ะ


“กูพูดเล่นไม่นึกว่าจะซื้อจริง”


‘อ้าวไอ้เวรนี่’ เขาฉุนขึ้นมาอยากซัดปากคน


“ขอบคุณนะสำหรับของขวัญ”ตุลย์ยิ้มหวาน 


“ไหนๆก็มาแล้ว อยู่ด้วยกันนี่แหละ ไอ้ฟลุคก็มาพอดี”พี่แทคคว้าแขนทิวากับไอ้ตุลย์ให้นั่งลงที่โต๊ะ พี่ฟลุคนั่งอยู่ข้างๆยักคิ้วมาให้ รอยยิ้มบนหน้าทำให้เขารู้สึกตงิดใจแปลกๆ


“น้องมึงมาจริงๆด้วยว่ะฟลุค ขนาดในคณะยังแทบไม่ชายตามองน้องกูเลย”พี่แทคมองเขากับตุลย์สลับไปมา


“กูเป็นคนขอให้มันมาเอง รำคาญพวกปากมาก”พี่ฟลุคตอบ


 “นิดๆหน่อยๆเอง ไม่เป็นไรหรอก มึงเป็นเจ้าของวันเกิด พูดอะไรหน่อยซิ”พี่แทคหันไปหาตุลย์ที่ยืนบื้ออยู่


   “ช่างเถอะ ไหนๆก็มาแล้วนี่ จะรีบกลับทำไม”


“อ่ะๆ มึงสองตัวอยู่คณะแท้ๆไม่เคยเห็นมึงดวดเหล้ากันเลยว่ะ ตุลย์แม่งคอแข็งอยู่แล้ว แล้วมึงวะทิว แน่จริงป่าวลองแข่งกับไอ้ตุลย์หน่อยเป็นไง”


“ไม่ต้องห่วงถ้ามึงเมา ก็นอนหอเฮียขวัญไปก่อนก็ได้เป็นอะไรไปวะ ซอยใกล้ๆนี่เองใช่ไหมไอ้แทค”พี่ฟลุคพูดขึ้นมาทันที พี่แทคเห็นด้วย พี่ฟลุคยื่นแก้วเหล้าที่เพิ่งชงมายื่นให้เขา พอเห็นสายตาที่กดดันมาแล้วก็ต้องจำใจ ฉีกยิ้มก่อนจะรับแก้วมาถือในมือ


“ถ้าเมาเละก็อย่ามาบ่นนะพี่ๆ”ทิวาหัวเราะเบาๆ กลบเกลื่อนความไม่สนุกของตัวเอง


“ได้อยู่แล้ว ทิวมันคอแข็งจะตาย”


“อ้าว เคยแข่งกันแล้วหรอ มึงรู้ได้ไง”พี่แทคถามด้วยท่าทางพร้อมกินเผือก


“ครับ...บ่อยจะตาย”ตุลย์พูดช้าๆ สายตาอ้อยอิ่งจับจ้องมาที่ทิวาอย่างจงใจ เขานิ่วหน้า “เมื่อก่อนน่ะพี่ สภาพตอนไอ้ทิวเมาไม่น่าดูหรอก”ตุลย์ตอบพร้อมรอยยิ้ม เขาได้แต่กัดฟันแน่น เพราะอีแบบนี้ไงถึงไม่อยากมาเจอมัน! กลัวเรื่องที่ปิดๆมาได้ตั้งนานจะมาแตกเอาวันนี้น่ะสิ! พี่ฟลุคเลิกคิ้วอย่างสนใจ


ตุลย์ไม่ตอบแต่ยื่นหน้ามากระซิบใกล้ๆหูเขาแทน


“มึงอย่าเมาก่อนกูล่ะ....จำได้ไหม”เขาชะงักทันทีกำแก้วเหล้าในมือแน่น หวนนึกไปถึงครั้งหนึ่งที่ตุลย์เคยพูดประโยคนี้เมื่อนานมาแล้ว ตุลย์ผละออกห่างจากผมราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น นั่งลงที่เก้าอี้ส่งยิ้ม ยักคิ้วมาให้อย่างคนอารมณ์ดี แต่กิริยาเมื่อครู่น่ะ คนทั้งโต๊ะก็เห็นกันจนลูกตาแทบกระเด้งมาโดนหน้า เขาดึงสติกลับมาทำเป็นไม่สนใจก่อนจะยกแก้วขึ้นมาดื่มเงียบๆ ‘กูไม่สนล่ะ แดกเงียบๆแล้วรีบเผ่นกลับให้ไว’ 


พี่ฟลุคเกาจมูกลอบมองมาที่เขากับไอ้ตัวดีไปมาก่อนจะหันไปอบยิ้มกับเพื่อนตัวเอง พี่แทคนั่นไง ที่เขากับมันไม่ค่อยได้เจอกัน และทิวาลงเรียนคนละเอกกับตุลย์  ก็ไม่ค่อยได้มีโอกาสได้นั่งร่วมห้องกันอีกหลังเรียนวิชาเบื้องต้นไปตอนปีหนึ่ง


*

*

*


พวกพี่สายรหัสเหมือนพยายามจะมอมเมาทั้งทิวาและตุลย์ ถึงแม้จะบอกว่าเป็นการดวลเหล้ากันระหว่างทั้งสองคนก็เถอะ ทิวายังเริ่มมึนจึงลุกจากโต๊ะเพื่อไปเข้าห้องน้ำ ซึ่งในตอนนี้ไม่มีใครสนใจเขาและเจ้าของวันเกิดอย่างตุลย์ เขาเดินไปล้างหน้าเพื่อเรียกสติตัวเอง


ซ่า...


“เมาแล้วเหรอ”เสียงของตุลย์ดังมาจากด้านข้าง ทิวาที่กำลังก้มหน้าก้มตาอยู่เหนืออ้างล้างหน้าหยุดชะงัก เขาเอื้อมไปปิดก๊อกน้ำ


“กูไม่อ่อนแบบเมื่อก่อนหรอกนะเว้ย”ทิวาเงยหน้ามองอีกฝ่ายผ่านกระจกเงาที่สะท้อนภาพ ชายหนุ่มร่างเพรียว ผู้มีเรือนผมสีน้ำตาลเข้ม แววตาคู่นั้นมีประกายขึ้นมาก่อนจะหยักยิ้มแบบที่ชอบทำ เขาเบ้ปาก “ยังเจ้าคิดเจ้าแค้นกับเรื่องคืนนั้นอีกเหรอ”


“หึ ถ้าเป็นมึงล่ะ จะทำยังไง”ทิวาสะบัดมือ ไล่หยดน้ำที่เปียกแฉะ เหลือบตาไปมองอีกฝ่ายผ่านกระจกเช่นเคย


“มึงแน่ใจได้ยังไง ต่อให้วันนั้นมึงไม่เมา มึงสามารถพลิกกูได้เหรอ”ตุลย์เอ่ยออกมาช้าๆ ย้ำความจริงที่เกิดขึ้นในคืนนั้น ทิวาพ่นลมหายใจแรง ไอ้เรื่องแบบนี้มันไม่มีทางรู้ได้หรอก คืนนั้นเขาพลาด...เพราะเมา! ไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำว่าเป็นฝ่ายเพลี่ยงพล้ำให้แก่ตุลย์ ทั้งๆที่เขาไม่เคยตกเป็นเบี้ยล่างของใครนะเว้ย


“มึงอย่ามาพูดดีน่า กูไม่คุยกับมึงล่ะ”


“ป๊อดว่ะ ที่หลบหน้ากูเพราะเรื่องนี้เองเหรอเนี่ย”ตุลย์หัวเราะร่วน ไม่คิดว่าคนตรงหน้าจะคิดมากขนาดนี้


“แหม ทำเป็นลืม หลังจากนั้นมึงก็หายหัวไปเลยนี่หว่า”


ใช่ เขารู้สึกโกรธ มันทำให้เหมือนโดนฟันแล้วทิ้งต่างหาก แล้วยังจะมีหน้ามาตีสนิทเขาอีกแหนะ


“อ้อ เรื่องนั้นกูมีคำอธิบาย...แต่ถ้ามึงรู้สึกไม่แฟร์ คืนนี้เราก็ไม่ได้เมานี่หว่า...กูก็อยากจะรู้เหมือนกันนะว่าใครจะแน่...อืม แต่กูชดใช้ให้ล่ะกัน กูยอมทำหน้าที่เมียก็แล้วกัน...หึหึ อยู่ที่มึงล่ะมีน้ำยาเป็นผัวกูไหมล่ะ”ตุลย์ยิ้มกว้าง ไม่มีท่าทางหวั่นเกรง ทิวามองอีกฝ่ายอย่างพิจารณา ความรู้เหม็นขี้หน้าอีกฝ่ายหายไปหมดแล้ว...


ถ้ามันจะถ้าเขาขนาดนี้ล่ะก็...ทิวาจะยอมแพ้ได้ยังไง


   สิ้นคำพูดของตุลย์ บรรยากาศในห้องน้ำเหมือนจะครุกกรุ่นขึ้นมา ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะรู้ว่าการทำให้ทิวา โมโหนั้นง่ายดายเพียงใด แค่พูดจาหมาๆออกมา ก็พอจะกระตุ้นความโกรธของเขาได้อย่างง่ายๆราวกับเปิดปิดสวิทซ์ เขาไม่แปลกใจเลยที่ตุลย์มันพูดจาแบบนี้ เป็นอีกปฏิกิริยาหนึ่งที่เขาคาว่าจะได้รับจากอีกคน


“กูต้องเต้นไปตามเกมส์ของมึงด้วยไหม”ทิวาหัวเราะเบาๆ ก่อนจะกอดอกมองคนตรงหน้าอย่างเต็มตาอีกรอบ อีกฝ่ายสบตากับเขาไม่ละไปไหน สีหน้าที่ดูพยศนิดๆของตุลย์ทำให้เขารู้สึกกระปรี้กระเปร่าขึ้นมา เหมือนมีตัวอะไรมาทุบอยู่ในอก จะว่าไป ใครกันแน่นะที่กำลังวิ่งตามเขาอยู่กัน...แบบไม่รู้เนื้อรู้ตัวน่ะ


“รู้ดีจังนะ ถ้ามึงไม่เมา เรากลับกันเถอะ ไปฉลองด้วยกันสองคนดีกว่า”ไม่ทันไรอีกฝ่ายก็มาทำตีสนิทกับเขาอีกแล้ว หึ ไม่หลาบจำจริงๆ คนแบบนี้ต้องทำยังไงถึงจะออกไปจากชีวิตนะ... ‘หรือจะเล่นมันคืน ก็สิ้นเรื่อง จะได้จบๆไป’ เรื่องสมัยตอนมัธยมปลายทำให้เขารู้สึกเสียศูนย์อยู่พอตัว


“อะไร พี่ๆเขาจัดวันเกิดให้แท้ๆ จะหนีกลับก่อนได้ไงวะ”


“ทำไมอยู่ๆ ทิวถึงอยากให้ผมอยู่ต่อล่ะ”ตุลย์แสร้งทำเป็นพูดจาเสียงอ่อนหวานที่ฟังแล้วระคายรูหูเหลือเกิน เขาไหวไหล่ ไม่ได้สนใจหรอกว่าใครจะกลับหรือไม่กลับ ประเด็นอยู่ที่ว่า กลับไปห้องใครต่างหาก เขาไม่ได้ไร้เดียงสา แต่ว่านะ คนมันไม่ได้คุยกันมานาน จะให้มาจูบปากคืนดีกันเพียงชั่วข้ามคืนมันเป็นไปไม่ได้หรอก สารท้ารบของตุลย์เขาเองก็ไม่อยากปฏิเสธมันไป เป็นโอกาสดีเลยแหละ ที่จะเอาคืน


“อย่ามาทำตอแหลว่ะ จะทำอะไรก็เรื่องของมึง อย่ามาทำให้ภาพลักษณ์กูเสียหายก็พอ”


“อ้อ ลืมไปว่าพี่ๆน้องๆเขาเชื่อว่าทิวาจะฝักใฝ่ในตัวผู้หญิง แย่จังนะ”ตุลย์แค่ยิ้มมุมปาก พูดเสียงนุ่มคล้ายจะล้อเลียนเขา


“กูไม่คุยกับมึงล่ะ ไร้สาระ”เขาเลิกสนใจอีกฝ่าย ก่อนจะล้วงมือไปที่กระเป๋ากางเกงหยิบซองบุหรี่พื้นๆออกมา มวนสุดท้ายของเดือนนี้ เขาไม่อยากสูบบ่อย เลยให้ลิมิตตัวเองว่าจะสูบเฉพาะเวลาดื่มเท่านั้นเอง เพราะเขาไม่ค่อยออกมาเที่ยวกลางคืนบ่อยนัก เขาควานหาไฟแช็กจากกระเป๋ากางเกงไม่เจอ ได้แต่จิ๊ปากหงุดหงิด


‘ฉิบ สงสัยไม่ได้เอาติดมา’ ทิวาคาบบุหรี่ไว้ในปากก่อนจะทำหน้าเบื่อโลก เดินออกไปนั่งบนรั้วเตี้ยๆประมาณเอวข้างห้องน้ำ กั้นระหว่างห้องน้ำหญิง เขาเห็นได้จากหางตาว่าตุลย์ยังเดินตามมานั่งข้างๆเขาอย่างเสนอหน้า ไม่ได้ต้องการซะหน่อย


“มาเล่นเกมส์กันดีกว่าว่ะ เหมือนตอนม.4 ไง จำได้...ตอนนั้นที่ริมทะเล เราแลกบุหรี่กันสูบจนกว่าจะหมด”ตุลย์เอ่ยช้าๆราวกับต้องการทวนความจำให้เขา จากนั้นก็หยิบไฟแช็กในกระเป๋าของตัวเองออกมาพร้อมกับจุดไฟรอ เจ้าตัวพยักหน้าให้เขาเข้าไปหาไฟเอง ทิวาไม่คิดอะไรมากจึงยื่นหน้าเข้าไปหาไฟแช็กที่อยู่ไม่ห่าง สายตาเหลือบไปมองการเคลื่อนไหวของตุลย์อยู่ตลอด เผื่อว่ามันจะตุกติกอะไร


บุหรี่ถูกจุด สะเกล็ดไฟสีแดงเป็นประกายวาบขึ้นมา เขายืดตัวออกห่าง ก่อนจะพ่นควันบุหรี่ออกมาโขมงใหญ่ เกมส์ที่อีกฝ่ายว่า ก็แค่แลกบุหรี่กันสูบจนกว่าหมดมวนจริงๆ ใครสามารถสูบเป็นคนสุดท้าย ก็ถือว่าชนะ มือแกร่งขาวผ่องของตุลย์ยื่นมารับบุหรี่จากเขา 


“คิดถึงว่ะ มึงกับกูแทบไม่ได้คุยกันหลังจบม.หก”อีกฝ่ายกล่าว แววตาดูเว้าวอน แต่เขาไม่เอาเก็บมาคิดจริงจัง ตุลย์ยกบุหรี่ขึ้นสูบ ไฟสีแดงวาบ จากนั้นรอบตัวก็มีควันโขมง เขารับบุหรี่มาสูบต่อ


“หึ ก็ไม่เห็นมีใครตาย”เขาพูดก่อนจะหัวเราะอย่างขบขันที่ได้ยินตุลย์พูดแบบนี้ออกมา หลังจากที่เข้าเรียนปีหนึ่งมา ไม่มีครั้งไหนที่เจ้าตัวจะเสนอหน้ามาคุยกับเขาก่อน ไม่รู้เพราะอะไรเหมือนกัน เขาก็ไม่คิดจะสนใจค้นหาหรอก แต่พอมาปีนี้ ตุลย์กลับทำตัวแปลก ชวนเขามางานวันเกิด แถมยังพูดคุยกันยาว


“ใจร้ายจริงๆนะ”อีกฝ่ายพึมพำอย่างไม่จริงจังนัก ก่อนจะดึงบุหรี่ออกจากมือของเขาไป แววตาสีดำสนิทคู่นั้นมีประกายความสนุกสนานให้เห็น ทิวากับตุลย์แลกกันสูบบุหรี่ไปเรื่อยๆ จนกระทั่งบุหรี่ค่อยๆสั้นลง บุหรี่วนกลับมาที่เขา ดูแล้วเขาคงชนะนั่นแหละ เขาคิดว่าตุลย์อยากให้เขาสูบเป็นคนสุดท้ายมากกว่าเพราะเท่าที่สังเกต หมอนั่นไม่ได้อัดบุหรี่เข้าไปลึกมากมายอะไร ทำให้เขาสงสัยว่ามันกำลังคิดจะทำอะไร


ทิวาเตรียมตัวจะลุกขึ้นยืน เขาออกมาเข้าห้องน้ำนานไปแล้ว เดี๋ยวมีคนสงสัยขึ้นมาอีก ไม่อยากตอบคำถามซ้ำๆ ไม่ทันได้ลุกขึ้นยืนแบบเต็มข้อ มือแกร่งของงตุลย์ก็คว้าคอเสื้อของเขา ก่อนจะดึงเข้าไปหา เขาเบิกตากว้างด้วยความตกใจ ไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะบ้าบิ่นแบบนี้ ใบหน้าของตุลย์ยื่นเข้ามาหา ประกบปากของเขาไว้อย่างรวดเร็ว อาศัยจังหวะที่เขาไม่ทันตั้งตัว บีบคางของเขาออก พร้อมกับขบเม้มริมฝีปากล่างก่อนจะดึงเอามวนบุหรี่ออกจากปากเขาได้สำเร็จ บุหรี่นั่นใกล้จะดับอยู่ร่อมร่อจึงไม่ร้อนมาก ตุลย์จึงไม่คิดมากที่จะแลกมันมาด้วยจูบ บุหรี่ยังไม่ดับเพราะไม่ได้โดนน้ำลายของอีกฝ่ายแค่ใช้ปากกัดไว้เท่านั้น
ทิวาจ้องเข้าไปในดวงตาคู่นั้นที่ไม่หลบเลี่ยงไปไหน แววตาท้าท้ายเขาอย่างโจ่งแจ้ง


“มึงแพ้แล้ว ไม่อยากแก้แค้นเหรอ”ตุลย์เอ่ยยิ้มๆ ก่อนจะคีบบุหรี่ออกจากปาก แล้วหมุนอีกด้านมาสูบจนหมดก่อนจะโยนลงถังขยะที่อยู่ไม่ไกลกัน


ใครบอกว่าเขาจะแก้แค้น แค่อยากทวงคืนนิดหน่อยให้พอแสบๆคันเท่านั้นเอง


“มึงอย่ามาบ้า”เขาแค่นเสียง หมายถึงการกระทำเมื่อครู่ ก่อนจะถ่มน้ำลายลงพื้นต่อหน้าอีกฝ่าย


 “มาเอาคืนกูสิวะถ้าคิดว่าเจ๋งนัก”ตุลย์เผยยิ้ม ทิวาจ้องมองอีกฝ่ายอย่างพิจารณา นี่ไม่ใช่สารท้ารบแล้วล่ะ ไอ้ตุลย์มันกำลังยั่วเขาอยู่ล่ะสิ


“กระจอกจริงๆ มึงคิดผิดมหันต์เลยล่ะเรื่องของกูน่ะ”ทิวายิ้มให้อีกฝ่าย สาวๆชอบบอกว่าเขามีเขี้ยวด้วยนะ มันมีเสน่ห์ก็ไอ้ตรงนี้ล่ะ เขาเอื้อมไปดึงรั้งใบหน้าของอีกฝ่ายเข้ามาใกล้ ไม่วายต้องขยุ้มกลุ่มเส้นผมสีน้ำตาลอ่อนสวยๆนั่นมาด้วย พอได้สัมผัสด้วยมือตัวเองแล้วก็ไม่ผิดหวัง ออกจะนุ่ม เขาออกแรงกระชากนิดหน่อยเพื่อความสะใจส่วนตัว


“ตอนนี้กูสติแจ่มเปรี๊ยะไปเลยว่ะ”เขาบอก ก่อนจะกระชับฝ่ามือขึ้นอีก รู้สึกถึงเส้นผมที่แน่นตึงในมือ ตุลย์ไม่ร้องสักแอะแค่หยักยิ้มมาให้ เขายื่นหน้าเข้าไปกัดริมฝีปากล่างอีกฝ่ายแรงๆจนแตกก่อนจะปล่อยมือออกจากเรือนผมสีน้ำตาล แล้วยืดตัวลุกขึ้นยืน


“แหม ทำให้มึงโกรธซะได้”ตุลย์เอ่ยพร้อมเจือหัวเราะเบาๆ แลบลิ้นเลียปากที่มีเลือดซึมออกมา แล้วลุกขึ้นจากรั้ว ยืนเอามือลูบเส้นผมป้อยๆบ่งบอกว่าเจ็บหนังศีรษะ เขาปัดมือไปมาคิดว่ามีเส้นผมของอีกฝ่ายติดมาบ้าง


“ห้องใครดีล่ะ”เขาเอ่ยถามเสียงเรียบเฉย ไม่ยินดียินร้ายอะไรมาก อย่างน้อยคืนนี้ก็มีเนื้ออุ่นๆให้กก


“ห้องกูเถอะ”ตุลย์บอกเสียงต่ำๆ ก่อนจะเดินมาใกล้ ดึงมือของเขาให้คอยเดินตามหลัง พ้นจากห้องน้ำออกมาก็เจอกับแสงสีวิบวับ เสียงเพลงจังหวะสนุก ดูเหมือนว่าทุกคนจะสนุกกับงานวันเกิดของตุลย์มากไปหน่อย เค้กสักก้อนยังไม่มีมาแม้แต่เงา


พวกพี่แทคกวักมือเรียกเขาสองคน พี่ฟลุค พี่รหัสของเขาเหลือบตามองมาเหมือนคนรู้ตื้นลึกหนาบาง เขาแยกกับตุลย์ เดินไปนั่งข้างๆพี่รหัส


“มาก็ดี เดี๋ยวเบลล์มันกำลังไปหยิบเค้กมา เป่าเค้กแล้วคืนนี้มึงจะไปเป่าอะไรต่อดีล่ะ”พี่แทคหันไปพูดกับตุลย์ รายนั้นแค่ยิ้มอย่างนึกสนุก แววตาคู่นั้นเลื่อนมาหาเขาแวบเดียว


“กลับไปนอนที่ห้องเงียบๆนี่แหละพี่ หึหึ”น้ำเสียงเจือหัวเราะเบาๆนั้นระคายหูเขาพอสมควร ทิวาพ่นลมหายใจด้วยอารมณ์เซ็ง ก่อนจะยกแก้วเหล้าขึ้นมาจิบเบาๆ ไม่นานนักทั้งร้านก็ปิดไฟสลัว เหลือเพียงไฟสีแดงอ่อนที่บริเวณหน้าบาร์ จากนั้นพวกพี่ๆก็ร้องเพลงอวยพรเจ้าของงาน กับเค้กก้อนยักษ์


"หายไปไหนมาวะทิว พี่ก็มองหาตั้งนาน”


“ไปเข้าห้องน้ำมาครับ”เขาตอบ ไม่อยากมองหน้าพี่รหัสมากนักเพราะสายตากรุ้มกริ่มที่เหมือนจะลวนลามเขาได้ อีกฝ่ายยื่นหน้ามากระซิบกระซาบ


“รู้นะว่าหายไปไหนมา”เสียงนั้นหัวเราะอย่างล้อเลียน อีกหนึ่งข่าวลือ พรุ่งนี้คงสะพัดไปทั่วคณะนั่นแหละ



...



แน่นอนว่าหลังจากจบจากงาน เขากลับไปพร้อมกับตุลย์ ช่างหัวคนอื่นไปชั่วคราวเถอะ
“นึกว่าจะหรูกว่านี้ซะอีก”เขาพูดก่อนจะสำรวจไปรอบห้อง ไม่ทันไรร่างเพรียวของตุลย์ก็เข้ามากอดเขาจากด้านหลัง ลมหายใจอ่อนรดต้นคอใกล้ๆทำให้เขาขนลุกซู่ได้ไม่ยาก ทิวาหัวเราะ


“เมาเหรอ”


“อืม คิดว่าแบบนั้นไหมล่ะ”เจ้าตัวพึมพำ ยังคงคลอเคลียไม่ห่าง ปากอุ่น ปลายลิ้นเย็นๆลากไล้ดูดดุนอยู่บริเวณท้ายทอยเขาอย่างเมาส์มัน ท่อนแขนที่โอบรัดรอบตัวเขาไม่อยู่สุข เลื้อยเข้ามาพัวพันใต้เสื้อ สัมผัสหยอกล้อกับผิวกายเนียนละเอียดจนร้อนรุ่มไปหมด  เขาปล่อยให้อีกฝ่ายทำตามใจชอบ ไม่นานเขาทั้งคู่ก็ล้มลงบนเตียง เสื้อผ้าหลุดลุ่ย เหมือนกระหายอาหารเลิศรสมานาน เขายื่นหน้าไปจูบอีกฝ่าย สองมือวุ่นอยู่กับท่อนล่างของอีกฝ่าย


“อืม ...”เขาดูดซับความหวานจากโพรงปากอุ่นไปทั่ว รุกเร้ากันไปมาจนเปียกชุ่มไปหมด เขาถอดกางเกงออกอย่างรีบร้อน ก่อนจะจับข้อมือหนาของอีกฝ่ายไว้แน่นแล้วกดลงกับเตียง


“ทำไมรุนแรงจัง”อีกฝ่ายหัวเราะเบาๆ น้ำเสียงนั้นหยอกเหย้าซะจนเขาก้มลงไปกัดฝังเขี้ยวลงบนบ่าอีกฝ่ายจนร้องออกมา “โอ้ย...”ก่อนจะไล่เลียไปตามลำคอ ขบเม้มจนเกิดรอยแดง ลากลิ้นไปตามกล้ามเนื้อลำคอเรื่อยมาจนถึงลูกกระเดือกที่ขยับไปมาเพราะกำลังครางอื้ออาอย่างอดไม่อยู่


“อือ เลียสิ”ตุลย์พึมพำ เขาเลียตามที่บอกดูดเม้มผิวเนื้ออีกฝ่ายเหมือนน้ำหวานอร่อย ลากลิ้นลงมาเรื่อยๆจนถึงแผ่นอกเนียนแน่น เขาใช้ปลายลิ้นเหย้าหยอกกับตุ่มไตเล็กๆไปมาก่อนจะดูดเลียจนเปียกชุ่ม คนใต้ร่างครางรับสัมผัสของเขาเป็นอย่างดี ตุลย์ดิ้นหลุดจากการกดของเขา อีกฝ่ายเป็นอิสระ เขาขยับไปจูบปากอีกฝ่ายต่อไม่ให้เจ้าตัวหายใจได้ง่ายๆ ท่อนแขนหนักๆเปลี่ยนมาโอบรัดลำคอเขาแทน


คืนนี้หมอนี่คงพร้อมรับมือกับเขาแล้วแน่ๆ ไม่สิ ตุลย์ตั้งใจจะมารับมือกับเขาจริงๆ ไม่รู้ว่ามันคิดจะทำอะไรแต่เขาไม่ปล่อยเนื้อหวานไปง่ายๆแน่ ไม่งั้นก็โง่เต็มที สองร่างพัวพันกันไม่ห่าง ริมฝีปากของทั้งคู่คลอเคลียกันไม่หยุด แลกความความปรารถนาของกันและกัน ค่ำคืนนี้คงไม่มีใครหยุดความกระหายของอีกฝ่ายได้ จนกว่าจะเต็มอิ่มกันไปทั้งสองฝ่าย


“อือ อะ”เสียงครางกระเส่าเร้าอารมณ์คนด้านบนได้ไม่ยากเมื่อทิวาสอดใส่เข้าไปในร่างของตุลย์เป็นที่เรียบร้อย อาจยากเย็นไปสักนิดแต่ไม่นานนัก คนใต้ร่างดูเหมือนจะตอบรับเขาเป็นอย่างดี ไม่ว่าเขาจะกระทำตามใจชอบแบบไหน อีกฝ่ายก็รองรับเขาได้หมด


หมอนี่ไปเรียนรู้มาจากไหนกันนะ


“อืม อือ ทิว จูบกูสิ”อีกฝ่ายเร่งเร้า ทิวาขยับกายทาบทับลงไปยื่นหน้าไปจูบอีกฝ่ายที่ราวกับจะดูดกลืนความเสียวสะท้านที่ได้รับผ่านเรียวปาก ลิ้นร้อนที่จาบจ้วงเข้ามาไม่หยุด เหมือนเป็นฝ่ายร้องขอ เขากระแทกย้ำความเป็นชายให้อีกฝ่ายได้รับรู้อย่างถึงพริกถึงขิง คล้ายกับให้อีกฝ่ายจดจำสัมผัสเหล่านี้  ท่อนขาแกร่งเกร็งแน่นโอบรัดเอวของเขาไว้แทนเหมือนส่งสัญญาณเป็นนัยว่ายอมรับตัวตนของเขาอย่างเต็มใจ ไม่วายฝากฝังลอยเล็บลงกลางหลังอย่างจงใจ พร้อมๆกับแรงกัดที่ไหล่ของเขาอีก ถึงอย่างนั้นเขาก็เร่งจังหวะสวนกลับอีกฝ่ายไปจนคนใต้ร่างครางหนักกว่าเดิม เขาขยับกายสอดเข้าไปในตัวอีกฝ่ายจนสุดความยาวกระแทกร่างลงไปย้ำหนักๆจนใกล้ถึงขีดจำกัด


ตุลย์ตอบสนองต่อทุกสัมผัสของเขา คล้อยตามแรงที่เน้นย้ำลงมา ไม่นานนักร่างของเขาทั้งคู่ก็ปลดปล่อยกำหนัดอารมณ์ออกมาจนหมดทั้งคู่ เขาหอบแฮ่ก ขยับกายเข้าไปจูบอีกฝ่าย


“อืม”ยิ่งจูบล้ำลึก ร่างกายท่อนล่างยังคงฝังแน่นอยู่ในร่างของอีกคน มือหนาของตุลย์ลูบไล้มาที่ก้นและต้นขาของเขาอย่างแผ่วเบา


“ค้างที่นี่นะ”เจ้าตัวกระซิบข้างหู


“อืม”เขาตอบสั้นๆ ก่อนจะถอดตัวออกจากร่างของอีกฝ่าย ทุกการกระทำอยู่ในสายตาของตุลย์ เขาเหลือบมองอีกฝ่ายที่ไม่เขินอาย
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 12-11-2017 02:33:21 โดย RindadaRin »

ออฟไลน์ รินดาwดาริน

  • OnTop&N'Song
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 172
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +243/-2
Re: เรื่องสั้นตอนเดียวจบ l All Night Long
«ตอบ #2 เมื่อ12-11-2017 02:26:23 »


“อ่อยให้เหรอไง”ทิวาพึมพำ

"หายโกรธหรือยังล่ะ"ตุลย์ถาม เขาหัวเราะ นึกไม่ถึงว่าอีกฝ่ายจะถามแบบนี้


"..."

"ถ้าเอาคืนได้เเล้ว จะหายไปเหมือนกูไหมล่ะ..."


"หายไปได้เหรอ หนีไม่ได้หรอกน่า"ทิวาส่ายหน้า


"รู้ไหม ทำไมถึงยอม"ตุลย์เอ่ย ส่งยิ้มมาให้ เขามองอีกฝ่าย ไม่อยากคิดว่ามันจะคิดอะไรลึกซึ้ง แต่อดนึกถึงที่มันแอบคิดถึงวันเก่าๆ

"เมา"ทิวาพูดสั้นๆ


"กูชอบมึงเหมือนเดิมนะ"


"แล้วหายไปไหนมา"


"ไม่ได้หายไปไหน แต่มึงหนีกูตลอด มาตอนนี้กูไม่อยากเสียเวลาไปเปล่าๆ"ตุลย์เอ่ยกระซิบ ทิวานิ่งพลางคิดใคร่ครวญ

"มึงฟันเเล้วทิ้งต่างหาก ทิ้งให้กูอยู่อย่างอัปยศ"ทิวาขมวดคิ้วยังจำเรื่องราวในวันนั้นได้ดี เป็นวันเกิดของตุลย์นี่แหละ เป็นสุดท้ายของการเรียนม.หก เขาพลาดท่าเพราะน้ำเมา ไม่คิดว่าเพื่อนสนิทอย่างตุลย์จะทำกับตนได้

"เรียนจบ มึงก็ไร้การติดต่อไปเอง แค่กูหายไปวันเดียว มึงก็หนีกูไป ใช้ได้ที่ไหน"ตุลย์ส่ายหน้าหัวเราะ ทิวามองคนใต้ร่างด้วยสายตาสับสน สำหรับครั้งแรกตื่นมาก็ควรเจอคนนอนของตัวเอง แต่ทิวาไม่เจอหน้าตุลย์ มันหายตัวไป ทิ้งให้รู้สึกเหมือนคนฟันเเล้วทิ้ง

"สรุปกูผิดสินะ"

"เปล่า...แต่ช่างเถอะ ตอนนี้กูก็เป็นของมึงเเล้วนี่"ตุลย์ยื่นหน้ามาใกล้ เขามองมันนิ่งๆ ตัดเรื่องที่เคยไม่ชอบหน้าอีกฝ่ายออก เขาก็อยากย้อนกลับไปช่วงมัธยมนะ ที่ยังคงสนุกด้วยกันได้

"หึ อยากเอาชนะมากกว่ามั้ง"

"กูยอมขนาดนี้เเล้วยังจะใจร้ายอีก..."


"..."


"กูชอบมึงนะ ยังชอบเหมือนเดิมนั่นแหละ แค่กูมีธุระกับครอบครัว ไม่ได้บอกมึงก่อน มึงกลับคิดเองเออเอง"ตุลย์ส่ายหน้า ก่อนจะหัวเราะอย่างขบขัน

"นี่มึงพูดจริงเหรอ"ทิวาตกใจนิดหน่อย

"ช่างเถอะ แต่ตอนนี้ กูก็อยู่ตรงนี้นี่หว่า"ตุลย์ยิ้ม ยื่นหน้ามาหอมแก้มเขาโดยไม่ทันตั้งตัว เขาชะงักค้างไป ก้มมองคนที่ยอมตกเป็นของเขาแบบเต็มตา ตุลย์มันท้าทายเขา เพราะอยากให้เรื่องมันมาจบที่ตรงนี้งั้นสินะ ทำไมไม่พูดมาตรงๆ

"จะให้กูเดินไปบอกมึงว่ากูชอบ แบบนี้น่ะเหรอ คงเชื่อกูสินะ"ตุลย์เอ่ยเหมือนเดาความคิดเขาออก เขามองอีกฝ่ายด้วยความอึ้ง พูดไม่ออกไปบ้าง ...อา...มันลงทุนมาก จะว่าไปช่วงนี้มันดูมีอ่อร่าไม่น้อย


"ชอบกูจริงๆเหรอ"ทิวาถามซ้ำ พลางสะหลัดความคิดไม่ดีเกี่ยวกับตุลย์ตลอดปีออกจากหัว

"เออ ยังไงซะ กูก็จะจีบมึง"


"ใช่สิ คนเขานินทาว่าร้าย ว่ากูกับมึงแอบกิ๊กกันอยู่ไม่ใช่เหรอ...."ทิวาพูดอย่างนึกขัน ก่อนจะเห็นสีหน้าของตุลย์ที่ดูมีความสุขไม่สะทกสะท้าน

"อย่าบอกนะว่ามึงปล่อยข่าวเองน่ะ"

"อืม ก็นะ  เดี๋ยวลือๆไป ผีก็ผลักเองแหละ เหมือนคืนนี้ไง"ตุลย์เอ่ยด้วยรอยยิ้มก่อนจะ ดึงร่างเขามากอดแน่นซะจนหายใจไม่ออก แต่ทิวายังคงจับต้นชนปลายไม่ถูก

"ให้โอกาสได้ไหมวะ"ตุลย์ถามเบาๆ ดังอู้อี้ เขารู้สึกว่าอีกฝ่ายกำลังกัดเส้นผมของเขาอยู่ โอกาสงั้นเหรอ....กับตุลย์เนี่ยนะ ทิวาคิดไม่ตก แต่หวนนึกถึงเรื่องเก่าๆ ก็พลอยใจอ่อนลงได้ไม่น้อย


"ก็ได้...แต่จำไว้นะ กูจะเอาคืนจนกว่าจะพอใจเลยแหละ"ทิวาหัวเราะ ก่อนจะก้มไปจูบอีกฝ่ายด้วยความหยอกล้อ ตุลย์ขมวดคิ้ว "เสียเปรียบฉิบ"อีกฝ่ายเอ่ยเบาๆ แต่ก็ยอมโอบกอดเขาไว้ต่อ

ทิวาเปลี่ยนเครื่องป้องกันใหม่ ทาบทับตัวลงไปอีกครั้ง ท่อนขาแกร่งขยับเปิดทางให้เขาอย่างว่าง่ายก่อนจะยกขึ้นมาโอบรัดเอวของเขาทันที ก่อนจะซุกไซร้กกหูของอีกฝ่าย ตุลย์ครางงึมงำในลำคอ บทรักอันหื่นกระหายได้ดำเนินต่ออย่างหยุดไม่ได้



เป็นการเอาคืนที่คุ้มค่าจริงๆนั่นแหละ






จบ




 :pig4:
ค้นจากกรุมาลงเป็นเรื่องสั้นแทน
ขอบคุณค่าาา
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 12-11-2017 02:37:37 โดย RindadaRin »

ออฟไลน์ sebest

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 72
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
น่ารักก  :hao3:

ออฟไลน์ puiiz

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3378
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +135/-4
 :z1: :z1: :z1:

ออฟไลน์ Petit.K

  • Petit parapluie
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 840
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
 :hao7:
โอยยยยยยยเผ็ช เป็นการกดที่แบบลุ้นมากว่าสรุปใครจะแพ้ ใครจะชนะ สรุปพลิก ทิวาได้ คิดว่าตุลย์จะกดเหมือนเดิมซะอีก5555555

ออฟไลน์ tasteurr

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 573
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-0
ตุลย์น่ารัก ยอมทิวเพราะรัก แต่คงเตรียมตัวเตรียมใจนานไปหน่อย ทิวเหม็นขี้หน้าไปเป็นปีเลย

ออฟไลน์ ืniyataan

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3324
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-1
 :pighaun: :pighaun: :pighaun:

ออฟไลน์ MacaroonCookie

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 109
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
ชอบจังตุลย์ที่ยอมเพื่อให้ได้รักคืนมา รักกันก็ต้องงี้สิ ผลัดๆกันฟิน  :-[

ออฟไลน์ MayA@TK

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4991
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-7
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: เรื่องสั้นตอนเดียวจบ l All Night Long
« ตอบ #9 เมื่อ: 18-11-2017 10:17:39 »
ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด