หัวข้อ: (เรื่องสั้น) slow love จบแล้ว (ตอนพิเศษเฉพาะกิจ!!!+ตอบเม้นท์ 5/1/2559)

[♠DekDoy♠]

น่ารักสุด ๆ

[lazyishappy]

น่ารักม้ากมากค่ะ จำได้ว่าตอนแรกเคยอ่าน แงงแต่มาอ่านอีกทีรวดเดียวจบเลย สนุกมากกก ใจตรงกันแบบนี้รักกันนานๆเลย ตอนพิเศษก็ดีมากๆค่ะ 

[Pakbung Mazo]

น่ารักมากค่ะ ชอบ ฮืออ จะเอาตอนพิเศษอีก ฮืออออ

[B52]

สนุกดี

[bevobova]

 Part :  พิเศษเฉพาะกิจ





ฮัลโหลๆๆๆ เทสๆๆๆ    กระผม โต๋ หรือนาย ฮูโต๋   เกียรติเจริญไพศาล  อยู่ปี 2 จากคณะวิทยาศาสตร์ สาขาวิทยาการคอมพิวเตอร์ครับ   วันนี้ผมได้รับหน้าที่เป็นผู้ดำเนินเรื่องเอง 


ณ ตอนนี้ เรากำลังอยู่ในลานกว้าง ที่มีชื่อว่า  ลานไซ(Sci)โซนครับ เป็นลานกว้างของคณะวิทยาศาสตร์

ซึ่งวันนี้ใช้เป็นจุดนัดพบ รุ่นน้องปีหนึ่งนั่นเอง  นี่ก็ผ่านมาครึ่งเทอมแล้ว แต่การรับน้องไม่จบครับ  ก็ยังมีที่ต้องมาเข้าระเบียบ  ฟังไอ้โรมและพวกผมว๊ากซัก 1 ชม.  อ่าาาา ไม่ใช่ว่าพวกผมใจร้ายนะครับ แต่มันเป็นธรรมเนียมที่ทำมาตั้งแต่สมัยก่อนนู่นแล้วอ่ะ  เอาจริงๆ พวกผมก็ไม่ได้รับน้องโหดแบบใช้กำลังหรอกครับ   แค่ใช้เสียงเข้าข่มบวกกับจิตวิทยาเล็กน้อยๆ  แต่ในกรณีของไอ้โรมที่แม่งใช้ทั้งหน้าตา+คำพูด+จิตวิทยา+ความสามารถพิเศษ   

เฮ้อ ไอ้ห่านี่เกิดมาเพื่อเป็นพี่ว๊ากจริงๆ ไม่ต้องไว้หนวด แค่ทำหน้าตาบูดๆ คิ้วขมวดๆ มันก็โหดแล้วครับ  (แม้สำหรับผมมันจะเหมือนไอ้หมาพันธุ์ปั๊กก็ตาม) เอวัง~


“จะไม่มีใครตอบผมใช่ไหมครับ!!”  เอาล่ะ เฮดว๊ากเข้าสิงจ่าฝูงผมแล้ว


 “ถ้าไม่ตอบล่ะก็........กอดคอย่อเข่าลงไป!!!!” สิ้นเสียงขอโรม  เด็กปีหนึ่งทั้งหมดก็พร้อมใจกันกอดคอย่อเข่า

 
วันนี้เป็นวันรับน้องวันสุดท้ายแล้วครับ ตามกำหนดการแล้วว๊ากเสร็จ ก็เป็นสันทนาการ เฉลยสายรหัส แล้วก็ปล่อยน้องกลับบ้าน


ไอ้โรมยังคงทำตามหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายมา บวกกับอินเนอร์เล็กน้อยถึงปานกลาง   

ส่วนตัวผมหรอกครับ  ฮ่าๆ ใช้หน้าตาเข้าข่มอย่างเดียว  เห็นผมหน้าตาเถื่อนๆแต่ใช่ว่าผมจะถ่อยนะค้าบ  ที่ได้ตำแหน่งที่สองนั้นมาก็เพราะหน้าตาอันหล่อเหลาต่างหาก  ถุยยยยยยย


“พวกคุณคงไม่ชอบให้ใครมาว๊ากคุณแบบนี้  ผมรู้ครับ เพราะตัวผมเองก็ไม่ชอบที่จะมาแหกปากใส่พวกคุณเหมือนกัน แต่ที่ต้องทำเพราะว่า  !#@$%^&*(() x     บลาๆ”   แล้วก็สาธยายตามสคริปเด๊ะๆ


“มีใครข้องใจอะไรไหมครับ  ถ้าไม่มี เชิญพี่สวัสดิการครับ”  ว่าแล้วก็เดินออกมาจากแถว แล้วปล่อยให้พวกสวัสดิการคอยรับช่วงต่อ


“ไง พี่ว๊าก  หน้าตากินเลือดกินเนื้อเชียว”

ผมจิ้มแก้มมันเล่นเบาๆ  แต่ไอ้นี่เสือกกัดนิ้วผม  ห่ารากกกก เป็นรอยฟันเลย

“สัด” ด่ามันไปที แต่มันกลับยักคิ้วข้างเดียวมาให้  กวนตีนละไอ้จ่าฝูง

“มึงเริ่มก่อนเอง” ว่าเสียงเรียบตามสไตล์ แล้วสะบัดบ๊อบไปที่กระเป๋ามัน  ประจวบเหมาะกับที่โทรศัพท์มือถือของมันสั่นพอดี
 
ไอ้โรมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู  ก่อนที่ตากลมๆมันจะโตขึ้น พร้อมกับลุกลี้ลุกลน แปลกๆ  พอตั้งสติได้ ก็กระแอมเสียงเบาๆ  ให้เดาเลยนะ  ไอ้คินโทรมาชัวร์ !!

“ฮัลโหล~”

จากเสียงดุๆที่เคยตะโกนก้องเมื่อไปกี่นาทีที่แล้ว กลายเป็นเสียงหวานทันที 

อื้อหืออ  เสียงสองมาเชียว   แอบกลอกตาใส่มันแล้วพูดลอยๆ  “เสียงสองเชียวนะมึง”

ก่อนจะได้ลูกตาขวางๆเหมือนหมาแม่ลูกอ่อนหวงลูกจากเพื่อนตัวเล็ก

“คินเลิกแล้วหรอ”
“อยู่ไซโซนอ่า”
“คิดถึงเหมือนกัน อือ  แค่นี้นะ” 

“ผัวมาระริกระรี่เลยนะมึง”


“เสือกไรด้วยอ่ะ”
เห็นไหมล่ะ ผมผิดที่ไหน เมื่อกี้ยังเสียงสองอยู่เลย กับลูกสมุนหวังจะได้ยินมันพูดแบบนี้ใส่เลย

 
“เดี๋ยวนี้ปีกกล้าขาแข็งนะน้องโรม”
คว้าคออีกคนมากอด  ไอ้ตัวเล็กดีดดิ้นเต็มกำลัง แต่ขอโทษที แรงเท่าลูกหมา จะสู้อะไรได้


“ปล่อยยยยยยย”  ไม่ปล่อยครับ  อย่าหาว่าผมใจร้าย  แต่ผมกำลังรออะไรบางอย่างอยู่ .....

“โต๋~”  นั่นไง เริ่มละ


“ปล่อยโรม” ฮ่าๆ  พูดจาน่ารักๆแบบนี้ ก็ต้องปล่อยไปตามระเบียบ   เห็นหน้ายุ่งๆของมันแล้วน่าแกล้งครับ  รู้สึกโรคจิต แต่ผมรู้คุณก็คิดเหมือนผม ฮ่า 


“ไอ้กรล่ะ”   มันมองหาลูกสมุนฝ่ายซ้าย


“อ้อ ไปซื้อขนม เดี๋ยวมา” 

มันพยักหน้าหงึกๆ  ก่อนชะงักเหมือนเห็น BMW คันคุ้นตา มาจอดใกล้ๆลาน พร้อมกับร่างสูงของอดีตเดือนมหาลัยอย่างภาคิน ในชุดเสื้อยืดสีดำกับเสื้อช๊อปสีเข้มพาดบ่าไว้เดินตรงเข้ามา ทำเอาเหล่าสาวๆที่อยู่บริเวณนั่นมันมองมาเป็นทางเดียว 

 หมั่นไส้ว่ะครับ!


ผมมองร่างสูงออร่าเดือนเปล่งประกายก็ได้แต่เบ้ปากใส่ ยิ่งเห็นเพื่อนตัวเล็กที่ยืนเขินอยู่ข้างๆ ยิ่งทวีความหมั่นไส้ ก่อนจะผลักหัวมันเล่นๆ  ทำเอาร่างเล็กถึงกับด่าลั่น


“ไอ้โต๋!” สุ้มเสียงที่อาจทำให้คนอื่นๆกลัวจนหัวหด แต่ไม่เป็นผลกับผม เพราะชินแล้ว  ยิ่งเห็นมันดิ้นเท่าไหร่ ผมยิ่งอยากแกล้งเท่านั้น


“พูดไม่เพราะเลย” นิ้วเรียวของภาคินเกลี่ยแก้มของโรมเบาๆ แต่ก็ทำให้แก้มและใบหูนั้นแดงระเรื่อขึ้น


“มันแกล้งก่อนอ่ะ” เบะปากใส่อย่างน่ารัก เรียกรอยยิ้มขำจากภาคิน


“น้ำมะนาวครับ” โรมก้มมองแก้วพลาสติดใสที่บรรรจุน้ำมะนาวสีเหลืองอ่อน ก่อนจะเงยหน้ามองร่างสูงที่ส่งยิ้มให้  แล้วอ้าปากส่งเสียงอ้าเบาๆ    บอกกลายๆว่าอยากให้ป้อน  ซึ่งภาคินก็ไม่ขัดศรัทธาจับหลอดสีส้มจ่อที่ปากสีแดงอ่อนๆ


ผมหันหน้าหนีกับบรรยากาศสีชมพูอมม่วงนี้


ก่อนจะเดินออกมา


แล้ว

........
.........
...........
.............


ควักมือถือขึ้นมา






เข้าแอปกล้อง



กดถ่าย




อัพลงโซเชียล




ให้แคปชั่นว่า  “รชตหิวน้ำจังภาคิน~”


แปปเดียวเท่านั้น   ยอดไลค์ขึ้นมาเป็นพัน  เพราะอิทธิฤทธิ์ของภาคินอดีตเดืนมหาลัยกับรชตสุดยอดพี่ว๊ากตัวร้ายจริงๆ








หึหึ
ผมนี่แหล่ะครับ
แอดมินเพจ “ภาคินจะรักรชตคนเดียว”   
อย่าลืมไปกดไลค์กันนะครับทุกคน 

-----------------------------------------------------------

มาเฉลยผู้ก่อตั้งเพจค่ะ  ฮ่าาาา      คนใกล้ตัวนี่เอง 

เรื่องนี้มีเรื่องการรับน้องเยอะเลย  บางคนอาจจะไม่ชอบ  แต่เก๊าอยากถ่ายทอดเนื้อหาแนวนี้  อยากได้นายเอกที่เป็นคนโหดๆแต่น่ารักกับพระเอกคนเดียว เลยกลายเป็นนิยายเรื่องนี้ขึ้นมา  >////<   ส่วนพี่ว๊ากข้ามๆไปเนอะ  (แอบอินไปหน่อย จากปสก.ตรง )   กำลังซุ่มแต่งเรื่องยาวอยู่ค่ะ แต่หลายวันผ่านมาก็ได้แค่ 2 หน้า    ไม่เหมือนเรื่องนี้ เขียนได้ปรื้ดมาก 


ช่วงตอบเม้นท์ค่าาาาาาาาาาาาาาา    

โรมโดนกินไปแล้ว ฮือๆ

แอบดีใจกับคินด้วย ในที่สุดก็ได้กินโรมซะที

แต่โดดเรียนวันแรกนี่ไม่ดีเลยนะ 

(นึกไม่ถึงว่าโรมเองจะชอบเสื้อคู่อะไรทำนองนี้ เป็นคนรักที่เปิดเผยดีมาก แถมหึงได้น่ารักอีกตะหาก อิอิ)

Beva :    โดดแค่วันเดียวเอ๊งงงง   // น้องโรมเป็นผู้ชายมุ้งมิ้ง แต่มุ้งมิ้งกับพี่ภาคินคนเดียว  กับคนอื่น  หึหึ

โรมน่ารักอ่ะ ว๊ายๆๆๆๆๆ

ฺBeva :  หวายๆๆ   

  โอ๊ย หวานมุ้งมิ้งเหลือเกิน
ขอบคุณมากค่ะ

ิBeva :  เป็นนิยายที่มุ้งมิ้งตั้งแต่คนแต่งยันตัวละครค่าาา   

หวานมาก #อิจฉามาก

ฺBeva : คนแต่งก็อิจค่ะ  อยากมีแบบนี้ในชีวิตบ้างงงงง ฮ่าาาาาาาาาา    

อิจฉาตาร้อนผ่าว คินโรมน่ารัก

 

ิBeva : ได้แฟนอย่างภาคินซักครั้งจะตั้งใจเรียนเลย   

เขิน

ฺBeva :  เราก็เขิน แต่งเองเขินเอง  ยิ่งตอนพิเศษนี่แบบ   

โรมขี้อ้อนมากกกก น้องปีหนึ่งรู้สึกยังไงบ้างค่ะถ้าเฮดว้ากของน้องมุ้งมิ้งกับแฟนเขาต่อหน้าน้อง55555

ฺBeva : น้องปีหนึ่งเก็บความฟินไว้ในใจค่ะ  (เกือบครึ่งในสาขานี้เป็นแฟนเพจของพี่โต๋ค่ะ อร๊ายย  )

โอ๊ยยยย หวานๆ น่าร๊ากกกกก

ชอบตอนโรมอ้อนที่สุดเลยยย

ฺBeva : อ้อนทีเดียวเสียตัวเยยยยยยย   

น่ารักสุด ๆ

Beva :  น่ารักแล้วรักเค้าด้วยน๊าาาาาาาา   

น่ารักม้ากมากค่ะ จำได้ว่าตอนแรกเคยอ่าน แงงแต่มาอ่านอีกทีรวดเดียวจบเลย สนุกมากกก ใจตรงกันแบบนี้รักกันนานๆเลย ตอนพิเศษก็ดีมากๆค่ะ 

ฺBeva :  ฮรืออ ขอบคุณมากค่าาาา   

น่ารักมากค่ะ ชอบ ฮืออ จะเอาตอนพิเศษอีก ฮืออออ

Beva :  เก๊าจะพยายามแต่งมาให้เยอะๆนะ  (เรื่องนี้ยังเป็นเรื่องสั้นอยู่มั๊ย 55555) 

สนุกดี

ฺBeva : ขอบคุณค่าา 

[magarons]

โต๋ พี่น่ารักมากก พี่ทำดี สวรรค์ต้องโปรดปรานพี่

[arij-iris]

โอ้ มือโพสอยู่ใกล้ตัวกว่าที่คิดนะเนี่ย 5555

[BlueCherries]

อ๋ออออออ

แอดมินนี่เอง หึหึ

โต๋ต้องมีคู่นะคะ รู้ไหม ~~~

[lazyishappy]

แอดมิน ขอภาพคู่สวีทเยอะๆนะคะ5555 น่าร๊ากก  เดี๋ยวจะตามไปไลค์เพจเบย 

[panitanun]

งื้ออออออน่าย้ากก

[lizzii]

อ่านตอนพิเศษแล้วแบบ ว่าแล้ววววแอดเพจนี้น่าจะเปนคนใกล้ตัว ฮ่าๆๆ

[♥►MAGNOLIA◄♥]

น่าร๊ากกกก โรม คิน ชอบบบบ น่ามีตอนพิเศษอีกน้าาาา   

[ketekitty]

มดขึ้นจอจร้า #อยากตามไปเป็นลูกเพจ

[twinmonkey0311]

 

[MSeraph]

งืออออ น่ารัก หวานเว่อออ
ขอบคุณค่ะ

[unicorncolour]

แหม..นึกว่านิยายใส ๆ ...ตอนพิเศษนี่แซ๋บเวอร์   

พี่คินกินน้องโรม...ถูกใจ   

พิเศษสุดท้าย ชอบแอดมินเพจ “ภาคินจะรักรชตคนเดียว”  จริง ๆ     กดไลค์