บทที่ 17 ข้อตกลงของการเป็นแฟน
“ คัทครับ ”
เฮ้อ โล่ง
เกือบหลุดขำละตะกี้
เพราะไอ้บ้าขุนนี่แหละ
“ เบรกกองครึ่งชั่วโมงนะ นักแสดงก็เปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อเล่นซีนสุดท้ายเลยนะครับ ” พอสิ้นเสียงสั่งจากท่านผู้กำกับทุกคนก็แยกย้ายกันกระจัดกระจายไปคนละทิศคนละทาง
แลดูรีบเนอะแต่ละคน
ตอนนี้เป็นเวลาประมาณบ่ายสามกว่าๆครับ วันนี้อากาศดีกว่าเมื่อวานเยอะเลยแดดก็ไม่ค่อยแรง แสงนี่สวยเชียว เหมาะกับการถ่ายหนังมาก เราถ่ายกันมาตั้งแต่เช้าแล้วครับจนตอนนี้เหลือแค่ซีนสุดท้ายกับการเก็บอินเซิร์ท ตอนแรกเจ้าพวกเพื่อนๆผมบอกว่าให้ผมพักวันนี้ก่อนเพราะเมื่อวานเจอเรื่องร้ายๆมา แต่ผมก็บอกว่าไม่เป็นไร ผมโอเคที่ถ่ายต่อทันทีเพื่อที่งานมันจะได้เสร็จไวไวและพวกเราก็จะได้พักทีเดียว
ไงล่ะ สปิริตแรงกล้ามาก
อีกอย่างเมื่อวานน่ะมันไม่ได้มีเรื่องร้ายอย่างเดียวนะครับ มันมีเรื่องดีมากๆเกิดขึ้นด้วยนั่นก็คือเรื่องที่ไอ้ขุนกับผมตกลงคบกัน นึกแล้วก็เขินว่ะ เมื่อคืนนี่จับมือนอนด้วยกันทั้งคืนเลย ก่อนนอนบอกฝันดีแล้วพอตื่นเช้ามาก็บอกอรุณสวัสดิ์แถมไอ้หล่อมันยังจุ๊บมือผมแล้วยิ้มหวานด้วยนะ
ใจจะละลายอ่ะบอกเลย
“ แก้มแดงอีกแล้วเป็นอะไรเนี่ย ” ไอ้คนที่เดินอยู่ข้างๆถามผม “ นึกถึงเรื่องดีดีรึไง ”
“ อย่ามาทำเป็นรู้มาก ”
“ แปลว่าใช่สินะ ”
“ เออใช่ ” ผมเหลือบมองมัน “ แต่ไม่บอกมึงหรอกว่าเรื่องอะไร ”
“ ทำไมงั้นล่ะ ” ไอ้หล่อมันทำหน้ามุ่ย “ บอกหน่อยไม่ได้หรอ ”
“ ไม่ได้ ไปเปลี่ยนเสื้อได้แล้วไป ” ผมรีบยัดเสื้อผ้าใส่มือไอ้หล่อแล้วดันมันเข้าไปเปลี่ยนชุดในเต๊นท์ทันที
“ ไม่เข้ามาด้วยกันหรอ ”
เข้าหน้ามึงอ่ะ
“ ไม่เข้า รีบๆเปลี่ยนเลยนะ ” ผมสั่งมันเสียงขุ่น เปลี่ยนช้ากูเข้าไปทุบจริงๆด้วย
ผมนั่งรอไอ้ขุนอยู่หน้าเต๊นท์เปลี่ยนเสื้อผ้าครับ เมื่อกี้ตอนที่ถ่ายซีนช่วงอดีตมันแกล้งผมด้วย เลวมาก ผมนี่เกือบจะหลุดขำ แม่งมีความนอกบทชิบหายด้วยแต่ว่ายังดีที่พากันแถได้ ท่านผู้กำกับก็คงเห็นว่าเล่นกันแบบไหลลื่นก็เลยไม่สั่งคัทปล่อยให้แถกันอยู่นั่นอ่ะ
เกือบจะตาย
หนังสั้นของพวกผมถ่ายกันจนมาถึงซีนสุดท้ายแล้ว เสร็จนี่ก็ปิดกองละส่งเทปไปตัดต่อได้เลย ซึ่งคนที่ทำหน้าที่ตัดต่อนั่นก็คือไอ้บ้าหมีนั่นเอง คือมันตัดต่อพวกวิดีโอเก่งมากครับเชื่อมือมันได้เลยเรื่องนี้ และเมื่อวานตอนที่อยู่โรงพยาบาลพวกผมคุยเรื่องงานกันแต่ไอ้หมีมันไปเข้าห้องน้ำ เหล่าผองเพื่อนก็ตกลงกันไว้ว่าพอปิดกองปุ๊บจะให้ไอ้หมีตัดต่อปั๊บและพวกที่เหลือก็จะไปเที่ยวกันทันทีโดยทิ้งไอ้หมีให้ทำงานที่บ้านคนเดียว
เป็นความคิดที่โคตรเลว
น่าสงสารเพื่อนหมีเนอะ
ไอ้หมีมันจะต้องงอแงมากแน่ๆอ่ะครับถ้ามันทำงานอยู่คนเดียวโดยที่เพื่อนๆพากันไปเที่ยวจนหมด ผมก็เลยตัดสินใจว่าจะอยู่เป็นเพื่อนมันแล้วก็คอยดูงานไปเรื่อยๆด้วย เผื่อมีอะไรช่วยมันได้ก็จะได้ช่วยงานจะได้เสร็จไวไวและก็จะได้ไปเที่ยวกันแบบพร้อมหน้าพร้อมตา
ไงล่ะ คนดีไปอีกอ่ะ
หลังจากผ่านไปไม่นานไอ้หล่อก็ออกมาจากเต๊นท์ด้วยชุดใหม่ หน้าหล่อก็ยิ้มแฉ่งมองผม “ เสร็จแล้ว หล่อไหม ”
“ ไม่ ”
“ เดี๋ยวสิ ” ไอ้ขุนมันดึงข้อมือผมไว้ “ ไม่หล่อจริงหรอ ”
“ จริง ”
“ ออกจะหล่อ ”
“ หลงตัวเองจริงๆเลยนะมึงอ่ะ ” น่าหมั่นไส้ชิบ
“ ใช่สิ ” ไอ้หล่อมันเลื่อนมือขึ้นมาลูบแก้มผมเบาๆ “ ก็ตัวเองน่ารักขนาดนี้เค้าจะไม่หลงได้ยังไง ”
ตึกตัก
โอ้ยยไอ้สัสเอ้ยยยย
“ มึงนี่มัน....กูไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล่ว ” ผมรีบเดินหนีเข้าไปในเต๊นท์ทันที อยู่ยากละตรงนี้อ่ะ
หน้าโคตรร้อนเลยอ่ะ เขินว่ะเขินชิบหายแล้วเนี่ย ไอ้ขุนนี่มันเก่งเรื่องแบบนี้จริงๆเลยนะ ไม่เคยคิดด้วยว่ามันจะพูดอะไรเลี่ยนๆแบบนั้นออกมา เค้ากับตัวเองนี่นะ โอ้ยไม่ไหวๆ เลิกคิดเลยนะหนมแล้วก็รีบเปลี่ยนเสื้อผ้าซะงานรออยู่จะชักช้าไม่ได้ พอคิดได้แบบนั้นผมก็รีบเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วก็เดินออกมาจากเต๊นท์ทันที
นั่งยิ้มซะหน้าบานเชียวนะมึง
“ เสร็จแล้วหรอครับ ”
“ เสร็จแล้ว ไปสิเดี๋ยวพวกมันรอนาน ” ผมบอกก่อนจะเดินนำไอ้ขุนกลับไปที่กองถ่าย ป่านนี้ไอ้พวกนั้นคงจะรอกันอยู่แล้วล่ะมั้ง
“ หนมครับ ”
“ หืม ”
“ ขอเทคเดียวผ่านเลยนะ ”
“ ถ้ามึงไม่พากูออกนอกบทอีกล่ะก็นะ ” ถ้ามันนอกบทก็อาจจะเสียหลายเทคเพราะคิดสดไม่ทัน
“ รอบนี้ไม่พาออกนอกบทแน่ ” ไอ้หล่อมันบอกพร้อมกับยักคิ้วให้ผม
เออกูจะรอดู
ผมกับไอ้ขุนเดินมาจนถึงกองแล้วครับตอนนี้เหล่าทีมงานก็เตรียมอุปกรณ์กันอย่างเต็มที่ ผมเองก็ต้องเตรียมสติเหมือนกันจะได้ถ่ายผ่านในเทคเดียวเลย ส่วนไอ้ขุนไม่น่าเป็นห่วงเพราะมันจำบทได้แน่ๆแต่เดี๋ยวจะคอยดูครับว่ามันจะพานอกบทไหม ถ้ามันทำอีกคงจะต้องมีบทลงโทษกันบ้าง
โดนแน่มึง
“ ซีนสุดท้ายแล้วนะครับทุกคน ” ท่านผู้กำกับบอกกับเหล่าทีมงาน “ พร้อมแล้วเอาเลยนะ ”
ผมมองไอ้ขุนที่กำลังจะสวมบทเป็นน่านน้ำ ผมเองก็เป็นผืนฟ้า ยากเหมือนกันนะที่ต้องเค้นความคิดถึงที่ไม่ได้เจอกัน 5 ปีออกมา ผมว่าผืนฟ้าจะต้องคิดถึงน่านน้ำมากแน่ๆเลยว่ะ ขนาดผมไม่เจอไอ้ขุนแค่ 2 อาทิตย์นี่แทบจะเป็นบ้า ละคู่นี้ไม่เจอกันตั้ง 5 ปี
แต่ไม่เป็นไรผืนฟ้า
เดี๋ยวจะได้เจอน่านน้ำแล้วล่ะ
“ กล้องพร้อม นักแสดงพร้อม เทปเดิน ”
ไอ้ไผ่ถือเสลดมาอยู่หน้ากล้อง “ ซีน 5 เทค 1 คัท 1 แอคชั่น ”
ผมค่อยๆเดินเข้าไปหยุดอยู่ที่ใต้ต้นไม้ช้าๆ ก่อนจะหันหน้ามองออกทะเล ตอนนี้ก็แค่มองทะเลบิวท์อารมณ์ไปนิ่งๆครับรอให้ไอ้ขุนมันเดินเข้ามาหา คลื่นลมตอนนี้นี่สงบกว่าเมื่อวานเยอะเลยครับ ทะเลนี่ไม่ว่าจะเป็นตอนไหนก็น่ามองไปหมดแหละ ให้หลายอารมณ์และความรู้สึกดีจริงๆ
เดี๋ยวแต่งนิยายให้มีฉากทะเลดีกว่า
“ ฟ้า ” ผมหันไปตามเสียงก็พบกับไอ้ขุนที่ยืนอยู่ไม่ไกลสักเท่าไหร่ ในมือนั่นถือดอกกุหลาบสีขาวช่อใหญ่มาด้วย พอเห็นแบบนี้แล้วนึกถึงวันที่มันเอาดอกไม้ไปให้ผมได้เลยว่ะ
คิดแล้วเขินแปลกๆแฮะ
“ น้ำ ”
“ ใช่ฟ้าจริงๆด้วย ” ร่างสูงค่อยๆเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าผม “ ไม่เจอกัน 5 ปี ฟ้าเปลี่ยนไปเยอะเลยนะ ”
“ น้ำก็เหมือนกัน ”
“ แต่ความรู้สึกของน้ำยังเหมือนเดิมทุกอย่างนะ ” มือเรียวค่อยๆยื่นช่อกุหลาบขาวมาทางผม “ น้ำยังจำได้ทุกอย่างว่าฟ้าชอบอะไรและก็ไม่ชอบอะไร ”
ผมรับช่อกุหลาบขาวมาถือไว้ก่อนจะยิ้มบางๆ “ ขอบคุณนะที่ยังจำได้ ขอบคุณที่น้ำยังเหมือนเดิม ”
“ ฟ้าก็ยังรู้สึกเหมือนเดิมอยู่ใช่ไหม ”
“ เหมือนเดิมสิ ไม่มีอะไรมาเปลี่ยนใจฟ้าได้อยู่แล้ว ”
เลี่ยนว่ะ แต่งเองรู้สึกเลี่ยนเอง
“ น้ำมีเรื่องจะอยากเล่าให้ฟ้าฟังหลายอย่างเลยนะ ” ไอ้ขุนมันยกมือขึ้นมาเกลี่ยแก้มผมเบาๆ “ แต่ว่ามีเรื่องๆนึงที่สำคัญมากๆและน้ำก็ต้องบอกฟ้าก่อนเรื่องอื่น ”
“ เรื่องอะไรหรอ ”
“ น้ำรักฟ้านะ ”
ตึกตัก
ผมยืนมองไอ้หล่อตาค้าง ถึงรู้ว่านี่คือบทก็อดเขินไม่ได้ว่ะ รู้สึกดีใจนะครับที่ผมเป็นเจ้าของไอ้คนที่ยืนอยู่ตรงหน้า เป็นเจ้าของใบหน้าหล่อที่ยิ้มหวานๆอยู่นั่น เป็นเจ้าของมันในชีวิตจริง
ไม่ใช่แค่ในบทละคร
“ บอกรักแค่นี้อึ้งเลยหรอหืม ”
“ ปะ...เปล่าสักหน่อย ” ผมยกมือขึ้นลูบแก้มตัวเองเบาๆ “ ก็อยู่ดีดีน้ำมาบอกรักอ่ะ ฟ้าก็ต้องตกใจเป็นธรรมดา ”
“ งั้นหรอ ” มือเรียวเอื้อมมาจับมือผมเอาไปกุมไว้ “ ฟ้าครับ ”
“ หืม ”
“ ต่อจากนี้ขอให้น้ำได้ดูแลฟ้าตลอดไปเลยนะครับ ” เสียงนุ่มเอ่ยบอกพร้อมกับยกมือผมขึ้นมาจูบเบาๆบนหลังมือ “ เป็นแฟนกันนะ ”
ตึกตัก
ฉากที่มันขอผมเป็นแฟนกลับมาเลยว่ะ
เขินโว้ยเขิน
“ ว่าไงครับฟ้า ตกลงไหม ”
“ ครับ ฟ้าตกลง ” ผมตอบรับพร้อมกับยิ้มหวาน พอหลังจากนี้กล้องมันก็จะแพลนไปทางอื่นแล้วก็รอฟังเสียงคัทจากท่านผู้กำกับก็จะเป็นอันจบแล้วครับ งานกำลังจะเสร็จแล้วโว้ย
ฟอดดดด
“ รักฟ้านะครับ ” ไอ้หล่อมันยิ้มหวานบอกผมหลังจากที่มันขโมยหอมแก้มผมไปฟอดใหญ่
ไอ้สัสขุนนนนนน
มึงนอกบทอีกทำไมมมม!!!
“ ฟ้า....ก็รักน้ำครับ ” แถครับแถ ส่วนนี้แม่งไม่ได้อยู่ในบทที่ผมเขียน ไอ้บ้าขุนเอ้ยไว้คัทเมื่อไหร่มึงเจอกูแน่
ผมว่าไอ้ขุนมันต้องตั้งใจที่จะหอมแก้มผมตั้งแต่แรกแล้วแน่ๆ ร้ายกาจชะมัด ผมรู้อยู่หรอกว่าพอเป็นแฟนกันแล้วไอ้เรื่องแบบนี้มันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกที่แฟนเขาทำกันแต่ไม่คิดว่ามันจะมาทำเอาตอนนี้ไง โคตรของโคตรฉวยโอกาสเลยเอาจริงๆ
แบบนี้ต้องลงโทษละ
“ คัทครับ ”
“ เย่ปิดกอง ” เสียงแหกปากของไอ้หมีมันดังเข้ามาทันที คือกูไม่อยากทำให้เศร้านะหมีถึงแม้ว่าจะปิดกองก็จริงแต่มึงจะต้องทำงานต่อคนเดียว
“ เก็บของกลับบ้านเลย ” ท่านผู้กำกับสั่งเหล่าทีมงานครับ ผมมองค้อนใส่ไอ้หล่อก่อนจะเดินสะบัดหนีมันมาทันที
“ เดี๋ยวก่อนสิหนม ” ไม่ต้องมาเดี๋ยวก่อนเลยนะมึง
โดนกูลงโทษแน่ไอ้สัส
“ ขนของกลับบ้านซะ ” ผมสั่งมันด้วยเสียงจริงจัง หน้าหล่อนั่นเหวอไปนิดนึง มันคงจะคิดว่าผมงอนมันแน่ๆ ดีครับให้มันคิดแบบนั้นแหละ
เก็บของกลับบ้านเสร็จก่อนเถอะไอ้ขุน
เจอกูแน่
“ รู้ไหมว่ามึงทำอะไรผิดอ่ะ ”
“ รู้ครับ ”
“ รู้แล้วทำไมถึงทำแบบนั้น ”
“ ก็แค่อยากทำเอง ” ไม่ต้องมาทำเสียงอ่อนๆกับแววตาอ้อนๆเลยนะ
หลังจากที่เราขนของกลับมาที่บ้านเสร็จเรียบร้อยผมก็ลากไอ้ขุนเข้ามาคุยในห้องกันสองคน ไอ้หมีมันก็แยกไปตัดงานอยู่ที่ห้องส่วนไอ้พวกที่เหลือก็คงจะแอบย่องหนีไอ้หมีไปเที่ยว ไม่เป็นไรนะหมีเดี๋ยวกูเคลียร์กับไอ้หล่อมันแปปนึงเดี๋ยวกูจะไปอยู่เป็นเพื่อนมึงเอง
“ อย่าโกรธเลยนะครับ แค่งอนพอนะ ” มือเรียวยื่นมากอดขาผมไว้ ตอนนี้ผมนั่งอยู่บนเตียงส่วนตัวมันนั่งอยู่กับพื้นครับ ใบหน้าหล่อๆเกยอยู่บนเข่าผมพร้อมกับส่งสายตาปริบๆ
น่าหมั่นไส้จริงๆเลย
“ มึงผิดคำพูดอ่ะ มึงบอกว่าจะไม่นอกบท ”
“ แต่ก็ผ่านในเทคเดียวนะ ”
“ ยังจะมาเถียงอีก ” ผมตีไหล่ไอ้ขุน “ มึงหอมแก้มกูด้วย ”
“ ก็อยากหอม ชอบอ่ะ แก้มนิ่ม ” คนพูดบอกก่อนจะยิ้มหวาน
ผมยกมือขึ้นไปดึงแก้มทั้งสองข้างของมันแรงๆ “ ไม่ต้องมายิ้มเลย โทษฐานที่มึงนอกบทมึงจะต้องทำตามที่กูสั่ง ”
“ ว่ามาเลยครับ กูทำได้ทุกอย่างอยู่แล้ว ”
“ งั้นถอยออกไปให้ห่างจากกูเมตรนึงก่อน ” พอผมพูดเสร็จไอ้ขุนมันก็ถอยหลังออกไปให้ห่างจากผมพร้อมกับนั่งมองผมนิ่งๆ
ผมเอื้อมไปหยิบโทรศัพท์ไอ้ขุนมาก่อนจะกดไปที่กล้องเพื่อที่จะอัดวิดีโอ คืองี้ครับก่อนที่จะมาที่นี่ผมไปพนันกับไอ้หมีไว้ว่าถ้าผมถ่ายวิดีโอไอ้ขุนอย่างนึงไม่ว่าอะไรก็ได้แล้วเอาไปลงในเฟซบุ๊กหรือว่าไอจี และถ้ามียอดวิวมากกว่า 2000 วิวภายใน 3 วัน ไอ้หมีมันจะยอมบอกเรื่องที่ผมถามมันหนึ่งเรื่องโดยที่มันจะบอกความจริงทุกอย่างโดยไม่ปิดบัง ผมว่าผมจะถามมันเรื่องไอ้ขันครับ
หึ เสร็จกูแน่ไอ้หมี
“ มึงจะให้กูทำอะไรอ่ะ ”
“ ทำตามที่สั่งก็พอแล้วก็พูดเพราะๆนะ ” ผมกดบันทึกวิดีโอถ่ายไอ้หล่อที่ทำหน้ามึนอยู่ “ ไหนยิ้มดิ้ ”
ไอ้ขุนมันฉีกยิ้มกว้างทันทีที่ผมสั่ง “ นี่จะให้ทำอะไรเนี่ยะ ”
“ ชื่ออะไรหืม ”
“ ชื่อขุนศึกครับ ”
“ มีแฟนรึยัง ”
“ มีแฟนแล้วครับ ” แม่งยิ้มจนตาหยีเลยอ่ะ แถมแก้มขาวๆนั่นก็ขึ้นสีอีกต่างหากเขินอะไรของมึงวะไอ้บ้า
คนเขินมันควรเป็นกูหนิ
“ รักแฟนมากไหม ”
“ รักมาก ”
“ รักมากแค่ไหนทำมือให้ดูหน่อยดิ้ ”
“ รักมากเท่านี้เลย ” ไอ้ขุนมันวาดแขนออกจนสุดแล้วยิ้มหวานมองผม “ แล้วเรารักพี่ไหม ”
“ ไม่ ” ทันทีที่ผมบอกไม่ หน้าที่ยิ้มๆอยู่นั่นก็จ๋อยไปในทันที
ไอ้ขุนมันขยับเข้ามากอดขาผมไว้เหมือนเดิมก่อนจะเงยหน้ามองผมอย่างอ้อนๆ “ ต้องรักนะ ถึงงอนอยู่ก็ต้องรัก ”
“ ถ้าไม่รักอ่ะ ”
“ ไม่ได้ คนเป็นแฟนกันก็ต้องรักกันสิ อย่างอนเลยนะ ” ไอ้ขุนมันชูนิ้วก้อยมาทางผม “ ดีกันนะครับ ”
ผมอมยิ้มมองมัน “ ต้องใจอ่อนไหม ”
“ ต้องใจอ่อนครับ เพราะว่าพี่รักเรา ” ยอมแพ้กับไอ้รอยยิ้มหวานๆนี่จริงๆว่ะ
ผมยกนิ้วก้อยไปเกี่ยวกับนิ้วก้อยไอ้ขุน “ ไหนส่งจุ๊บให้กล้องดิ้ ”
“ จุ๊บ ” ไอ้บ้านี่ก็บ้าจี้ทำตามทุกอย่างเลยว่ะ ผมกดหยุดวิดีโอก่อนจะกดเข้าไปที่เฟซบุ๊กชื่อของไอ้ขุนนั่นแหละครับ แล้วก็จัดการอัพโหลดด้วยชื่อต้นคลิปว่า
บทลงโทษของขุนศึก
“ หายโกรธแล้วใช่ไหมครับ ” ผมพยักหน้ารับมันเบาๆก่อนจะมองวิดีโอที่ถูกอัพโหลดเสร็จแล้วอย่างพอใจ เดี๋ยวค่อยมาไล่ดูยอดวิวทีหลัง ผมจัดแจงส่งคลิปเข้าไปในไลน์ตัวเอง เดี๋ยวจะเอาไปโพสไว้ในไอจีครับ
ไอจีผมน่ะคลังแสงชีวิตไอ้ขุนเลย
ดีนะที่มันไม่ได้ฟอลโลว์ผม ไอจีผมตั้งเป็นไพรเวทไว้ตั้งแต่ที่ผมรู้ตัวว่าชอบไอ้ขุน ผมลงรูปมันอยู่ในไอจีผมเต็มไปหมด จนแบบเพื่อนๆนี่แซวแล้วแซวอีก ผมว่าพอลงคลิปอันนี้แล้วเดี๋ยวจะเปิดเป็นสาธารณะแล้วครับ เป็นแฟนกันแล้วก็ไม่จำเป็นต้องปิดใครอ่ะนะ ตอนนี้ผมกับไอ้ขุนยังไม่ได้ตั้งสถานะคบกันเลยนะครับแต่คิดว่าจะต้องตั้งเพราะว่าผู้หญิงจะได้เลิกมายุ่งกับมันสักที
ผมหึงอ่ะบอกตรงๆจากใจ
“ อ่ะเอาไป ” ผมยื่นโทรศัพท์ไปให้ไอ้ขุน
“ แอบทำอะไรเนี่ยะ ” ไม่บอกโว้ยยย เดี๋ยวมึงก็เห็นเองแหละ
“ ขุน กูว่าเราน่าจะมีข้อตกลงของการเป็นแฟนกันนะ ” เพื่อที่จะได้ปรับตัวเข้าหากันและอยู่ด้วยกันไปได้นานๆ
“ กูก็ว่าจะพูดเรื่องนี้กับมึงอยู่เหมือนกัน ”
“ อืมงั้นมึงว่ามาก่อนเลย ”
“ กูอยากให้เราพูดกันเพราะๆ ก็ไม่จำเป็นต้องเพราะเว่อร์แต่ว่าอยากให้เปลี่ยนสรรพนามจากกูมึงอ่ะ เป็นไปได้ก็อยากจะได้ยินมึงเรียกกูว่าพี่ขุนแล้วก็แทนตัวเองว่าหนมนะ ”
ให้พูดเพราะๆนี่
เป็นเชี่ยอะไรที่ยากมาก
ผมนั่งมองไอ้ขุนนิ่งๆ เอาจริงๆไอ้การพูดเพราะมันก็พูดได้แหละแต่มันก็ขึ้นอยู่กับว่าพูดกับใครไง ผมใช้คำหยาบกับไอ้หล่อมันมาตลอดให้เปลี่ยนมาพูดดีดีก็ไม่รู้ว่าตัวเองจะทำได้ไหม มันชินไปแล้วหนิครับ อีกอย่างผมก็ไม่ได้พูดเพราะกับใครมากซะด้วย ขนาดไอ้ขันที่มันเป็นพี่แท้ๆของผม ผมยังไม่เคยเรียกมันว่าพี่เลย
เอาไงดีเนี่ยะหนม
“ นะครับหนมนะ น้าๆๆๆ ”
โอเคยอม
ยอมแล้วววววว
“ ก็ได้ กูจะ...ไม่สิ หนมจะพยายาม ”
“ ดีมาก ” ไอ้หล่อมันยกมือขึ้นมาขยี้หัวผมเบาๆ “ พี่ก็จะพูดเพราะๆกับเราเหมือนกัน โอเคไหม ”
“ โอเค ” ผมพยักหน้ารับพี่มันเบาๆ “ เรื่องต่อมาคือเรื่องพวกกอดหอมแก้มจับมืออะไรเถือกๆนั้น ”
“ เรื่องนี้มันทำไมหรอ ”
“ คือเข้าใจว่าเป็นแฟนกันไอ้ที่จะทำเรื่องนี้ก็ไม่แปลก แต่ว่าบางทีก็ต้องดูสถานการณ์รอบข้างด้วยเข้าใจไหม อย่างวันนี้มึงอ่ะ....ไม่ดิ่ พี่อ่ะมาหอมแก้มหนมนอกบท เออละถ้าแบบหนมสติหลุดไปจนเสียเทคเงี้ยะมันก็ต้องเสียเวลาถ่ายใหม่ งานที่จะเสร็จไวมันก็จะช้ากว่าเดิม คือไม่ได้จะห้ามว่าไม่ให้ทำ แต่แค่อยากให้ดูเวลา ”
ทำหน้ามึนๆนี่เข้าใจหรือไม่เข้าใจวะ
“ ครับผม ต่อจากนี้จะระวังนะครับ ” ไอ้หล่อมันยื่นหน้าขึ้นมาใกล้ผม “ ตอนนี้อยู่ในห้องสองคนพี่ก็หอมได้สิ ”
“ ไอ้บ้า ” ผมดันหน้าพี่มันออกห่าง “ คิดแต่เรื่องแบบนี้นะ ”
“ แน่นอน หนมไม่รู้หรอกว่าพี่รอเวลานี้มานานแค่ไหน ” คนพูดส่งรอยยิ้มกรุ้มกริ่มกับสายตาแทะโลมมาให้ด้วย
หวั่นใจแปลกๆว่ะ
ดักทางแบบนี้ต้องดักทางไว้
“ เดี๋ยวจะโดนนะ บางอย่างอ่ะต้องได้รับอนุญาติจากหนมก่อนถึงจะทำได้เข้าใจไหม ”
“ พี่รู้นะว่าเราคิดถึงอะไร ” มือเรียวเลื่อนขึ้นมาดึงแก้มผม “ เด็กลามก ”
“ พี่นั่นแหละลามก ” ผมตีไหล่มันไปสองที “ แล้วมีเรื่องอะไรอีก ”
“ เรื่องกางเกงของหนม ”
ผมเลิกคิ้วมองมัน “ กางเกงมันทำไมอ่ะ ”
“ เดี๋ยวพอกลับไปใช่ไหมพี่จะเอากางเกงสั้นๆของหนมไปทิ้งให้หมด ไม่ให้ใส่ ”
ม่ายยยย
เอาไปทิ้งไม่ได้นะ
ผมชอบใส่กางเกงขาสั้นเพราะว่ามันสบาย แล้วผมก็ไม่ค่อยได้ใส่ไปข้างนอกป้ะวะ ก็ใส่อยู่แหละแต่ไอ้ที่แบบสั้นมากๆนั่นก็อยู่แค่ในหอไง ไม่มีใครได้เห็นอยู่แล้วนอกจากเพื่อนๆ นี่คิดว่าพี่มันจะไปเก็บกางเกงผมทิ้งก็ปวดใจแล้วอ่ะ
ไม่เอานะ
“ ไม่ทิ้งไม่ได้หรอ ”
“ ไม่เอา พี่หวง ขาขาวๆของเราพี่ควรได้เห็นมันแค่คนเดียว ”
“ ถ้าทิ้งหมดเลยแล้วเวลาอยู่ห้องจะใส่อะไร ให้ใส่กางเกงขายาวก็ไม่เอาหรอกนะ ”
“ ก็ไม่ต้องใส่ไง พี่ก็โอเคนะ ” วกกลับเข้ามาเรื่องอะไรแบบนี้อีกแล้วว่ะ
มึงนี่มันร้ายจริงๆเลยนะไอ้บ้าขุน
“ พี่นี่แม่ง....” ผมทำหน้ามุ่ยใส่มัน “ ไม่รู้แหละ กางเกงขาสั้นหนมจะเอาไว้ใส่นอนห้ามทิ้ง ”
“ ใส่สั้นมากๆระวังเราจะไม่ได้นอนนะ ”
“ พอๆเลิกคุยเรื่องนี้ ไว้มีข้อตกลงเพิ่มเติมค่อยบอก ” ไม่ไหวแล้วครับรู้สึกว่าไม่ว่าจะคุยเรื่องอะไรมันก็เข้าไอ้เรื่องแบบนั้นตลอดเลย
โคตรหื่นกาม
ผมว่าหลังจากนี้มันก็จะต้องมีปรับตัวเข้าหากันหลายอย่างนั่นแหละ ผมไม่เคยมีแฟนมาก่อนด้วยก็ไม่รู้ว่ามันต้องทำอะไรยังไงบ้าง เอาเป็นว่าปล่อยให้มันเป็นไปตามสัญชาตญาณก็แล้วกันนะ และผมไม่รู้ด้วยว่าพี่ขุนมันเคยมีแฟนมาก่อนรึเปล่า ไม่เคยคิดจะถามด้วยครับ เพราะยังไงนั่นก็คือสิ่งที่เป็นอดีตไปแล้ว
เพราะงั้นช่างแม่ง
“ ไปหาไอ้หมีกัน เดี๋ยวจะไปคอยดูงานด้วย ”
“ ไปสิ แล้วเพื่อนๆเรานี่ไปเที่ยวกันจริงๆสินะ ”
ผมพยักหน้ารับเบาๆ “ ไว้งานเสร็จแล้วเราค่อยไปเที่ยวพร้อมกันเนอะ ”
“ พี่ยังไงก็ได้ แค่ได้อยู่กับหนมพี่ก็พอใจละ ”
“ ปากหวานจริงๆเลยนะ ” ผมลุกขึ้นก่อนจะดึงให้พี่มันลุกตาม “ ไปเร็ว ”
“ ครับผม ”
ผมเดินออกมาจากห้องตัวเองโดยมีพี่ขุนเกาะไหล่เดินตามมาด้านหลัง ตอนนี้น่าจะสักห้าโมงเย็นได้แล้วล่ะครับ มองด้านนอกผ่านหน้าต่างนี่พระอาทิตย์กำลังสวยเลย แดดอ่อนๆแบบนี้น่าไปเดินเล่นเหมือนกันนะ แต่วันอื่นละกันวันนี้ต้องอยู่เป็นเพื่อนหมีก่อน
เดี๋ยวมันจะเป็นบ้าซะ
ผมเปิดประตูห้องไอ้หมี “ เป็นไงบ้างวะ ”
“ หมั่นไส้ ” มันหันมามองผมพร้อมกับเบ้ปาก “ ไปเป็นแฟนกันตอนไหนห้ะ ”
“ ก็เป็นเมื่อวาน ” ผมบอกก่อนจะเดินมานั่งข้างเพื่อนรักที่นอนทำงานอยู่โดยที่พี่มันก็มานั่งลงข้างๆผม ไอ้หมีมันก็ยังคงจ้องผมอย่างอาฆาตเหมือนเดิม
เป็นเชี่ยไรมึง
“ ทำไมอยู่ดีดีก็ไปคบกันได้เนี่ยะ ”
“ เออน่า คบก็คบสิวะมึงจะถามมากทำไม ” ผมมองจอโน้ตบุ๊คไอ้หมีที่กำลังตัดวิดีโออยู่ ตอนนี้มันจัดเสียงกับภาพให้ตรงกันแล้วครับ ต่อไปก็เหลือแค่ตัดแล้วก็ใส่เพลงใส่เอฟเฟ็ค เอาจริงๆก็เหลือเยอะแหละนะแต่ไม่เป็นไรเพื่อนหมี
กูจะให้กำลังใจมึงอยู่ตรงนี้เอง
“ หนมครับ ” ไอ้หล่อมันละสายตาขึ้นมาจากจอโทรศัพท์ก่อนจะมองผม “ ลงคลิปที่ถ่ายพี่หรอ ”
“ ใช่ ไหนดูหน่อย ” ผมชะเง้อคอไปมองหน้าจอที่ปรากฎยอดวิวอยู่
รับชม 4,856 ครั้ง
ฮ่าๆๆๆเสร็จกูละเชี่ยหมี
“ คนแชร์เต็มเลยเนี่ยะ ”
“ เออคนแชร์เยอะจริง ” ผมมองยอดแชร์คลิปที่เกือบจะสองร้อย มึงนี่คนของประชาชนเหมือนกันนะเนี่ยพี่ ไม่ใช่แค่ยอดแชร์ที่เยอะคอมเม้นต์ก็เยอะชิบหายเหมือนกัน คอมเม้นต์บนสุดนี่คือไอ้คนที่ตัดต่อวิดีโออยู่นั่นเอง
หมีน้อย กลอยใจ : รำคาญ Kanom KananutSayam naja : เรียกแฟนได้เต็มปากนี่คืออะไรห้ะไอ้เด็กเชี่ย มึงๆๆๆๆ Gangpaaa - Gong Rice - Khaw H - Cha Cha เปิดตัวของจริงลันตา อาอี้ยา : น้องรอแดกเหล้า555555
GE AR : จากเสือนี่กลายเป็นแมวเลยว่ะ เชื่องเชียว55555555555555555555555555555
อันนี้จากบรรดาผองเพื่อนครับ
เรามาดูจากแฟนคลับบ้าง
แนนนี่ ตุ๊ดซี่ผู้เลอโฉม : มึ้งงงงงงงงง ริชชี่ ตุ๊ดซี่ผู้เลอโฉม พี่ขุนเค้าเป็นจริงๆด้วยเห็นไหมแป้งจี่ คนงาม : โอ้ยยยยยยยยเหมือนโดนพี่ขุนหักอกเลยอ่ะ T^Tเตยเองไง จะเป็นใครที่ไหนล่ะ : วรั้ยยยยยๆๆๆๆๆเค้าคบกันแล้วววววว คือนี่เคยเห็นอยู่ที่ตึกวิศวะบ่อยนะ คือเชียร์มาก ชอบบบบบบบบบบบ เคมีเข้ากันดีโคตร คือดี ใครคิดไงไม่รู้แต่มันคือดี คบกันนานๆนะคะพี่ขุนนนน *-*
ปลาอะไรเอ่ย เดินได้ : แฟนพี่ขุนคือใครอ่ะอยากเห็นหน้ามากๆ ไปดูที่หน้าเฟซมาก็เห็นหน้าตรงๆไม่ชัดเลย โง้ยยยยอยากเห็นอ่า
พระจันทร์ ยิ้มแฉ่ง : พระอาทิตย์ ตกดิน มึงมาดูพี่ขุน มีความอิฉามากโว้ยยยยยยย คือเข้าใจว่าพี่ขุนแม่งหล่อมากแต่ไม่คิดว่าจะมีมุมน่ารักชิบหายแบบนี้ด้วยอ่ะ โอ้ยยยยยยยยยย รักกันนานๆนะครับพี่ อยากเห็นหน้าแฟนพี่ชัดๆอ่ะอยากรู้ว่าใครมัดใจพี่ไว้ได้ // เลี้ยงสละโสดน้องด้วยนะครับอย่าลืมคำพูด อิอิ
และก็อีกมากมายหลายหลากคอมเม้นต์
อ่านสามเดือนก็ไม่หมดอ่ะจริงๆ
“ แฟนคลับพี่ฮือฮากันใหญ่เลย ”
“ ฮือฮาสิ พี่ว่าคนแอดเราไปเป็นพันละมั้ง ”
“ เว่อร์อ่ะ เค้าจะแอดหนมมาทำไม ”
“ เพราะหนมเป็นแฟนพี่ไง ” พี่มันบอกพร้อมกับยิ้มหวาน ผมก็อดไม่ได้ที่จะดึงแก้มขาวๆนั่น
“ ยิ้มอยู่ได้ ” ผมอมยิ้มมอง “ น่าหมั่นไส้นัก ”
“ เออน่าหมั่นไส้ แหมมมมมม พอเป็นแฟนกันนี่พูดกันไพเราะเสนาะหูเลยนะ ” ไอ้หมีมันมองค้อนใส่ มือมันก็ทำงานไปด้วย
“ ไม่อิจฉาสิหน่องหมี ”
“ ไม่อิจฉาหรอกพี่ ใครมีแฟนก็ไม่อิจฉา ” น้ำเสียงนี่ไม่ค่อยอิจฉาเลยนะมึงนะ
ผมนั่งมองไอ้หมีที่ทำงานต่ออย่างคล่องแคล่ว ไว้งานเสร็จแล้วก็อยู่กับมันสองคนก่อน เดี๋ยวจะถามให้รู้แจ้งแจ่มชัดเลยว่ากับไอ้ขันมันเป็นไงมาไงแน่ มันชอบไอ้ขันมากขนาดไหน ชอบขั้นจริงจังหรือแค่ปลื้มๆ แล้วที่ว่าไอ้ขันเกลียดมันนั่น เกลียดถึงขนาดไหน แล้วทำไมไอ้ขันถึงเกลียด ไม่ๆเรื่องนี้ควรไปถามไอ้ขันไม่ใช่ไอ้หมี ขืนไปถามแบบนั้นเดี๋ยวมันจะไปสะเทือนต่อมแซดไอ้หมีอีก
คนร่าเริงจะกลายเป็นคนซึมเศร้าไปในทันที
“ เออหมีซีนนี้เอาอินเซิร์ทนี้เข้าไปใส่นะ ”
“ ได้ แล้วตรงนี้ใส่เฟดเข้าใช่ไหม ”
“ อื้ม ใส่เสียงเอฟเฟ็ค 2 อ่ะ ” ในขณะที่ผมกำลังคุยกันเรื่องงานไอ้คนที่นั่งอยู่ข้างก็เลื่อนลงมานอนหนุนตักผมเรียบร้อย
สบายเชียวนะมึง
ไอ้หมีมันจ้องพี่มัน “ หมอนก็มีนะพี่ขุน ”
“ กูจะหนุนตักหนม ”
“ พี่ไม่ถามหนมก่อนอ่ะว่าให้หนุนไหม ”
พี่มันมองผมแล้วยิ้มแฉ่ง “ พี่ขอหนุนหน่อยนะครับ ”
เออยอม
ยอมแล้วววววว
“ ก็ได้ แต่ต้องเงียบๆนะเพราะไอ้หมีมันต้องใช้สมาธิตัดงาน ”
“ ได้เลยครับ พี่จะเงียบๆ ” พี่มันรับคำก่อนจะเล่นโทรศัพท์ไปเงียบๆ ทำดีมากพ่อหนุ่ม ว่านอนสอนง่ายแบบนี้สิถึงจะน่ารัก
“ ไม่ได้อิจฉาหรอกนะ ” ไอ้หมีมันเบ้ปากใส่ผมอีกครั้ง “ เออแล้วคนอื่นๆอ่ะไปไหนวะ บ้านเงียบๆนะ ”
“ มันไปเที่ยวกัน ”
“ ถามจริง ” มึงจะทำหน้าตกใจอะไรขนาดนั้นวะไอ้บ้าหมี
“ อืม มันวางแผนกันไว้ตั้งแต่เมื่อวานแล้วแหละว่าปิดกองแล้วจะไปเที่ยวกัน ”
“ ไม่เห็นมีใครบอกกูเลย ” คนโดนเพื่อนทิ้งเบะปากอย่างน่าสงสาร “ พวกมันคือคนเลว ”
“ เอาน่ะ คนดีอย่างกูก็อยู่เป็นเพื่อนมึงแล้วนี่ไง ” ผมยกมือแตะไหล่ปลอบใจไอ้หมี “ รีบทำให้เสร็จพรุ่งนี้ไว้ไปเที่ยวพร้อมกัน ”
“ ซึ้งใจมากอ่ะหนม ไหนมาจูบปากทีมา ”
“ ไอ้หมี ” เสียงขุ่นจากคนที่นอนหนุนตักผมอยู่ดังขึ้นมา “ เดี๋ยวกูจะเตะมึง ”
“ โหดมาเชียว ” ไอ้หมีมันยิ้มแห้งๆก่อนจะทำงานต่อ อะไรของพวกมึงกันเนี่ยะไอ้บ้า
ถ้างานนี้เสร็จแล้วพรุ่งนี้พวกเราก็จะไปเที่ยวกัน และหลังจากนั้นก็กลับไปทำหน้าที่ของตัวเองกันต่อไป กลับไปนี่พวกผมจะต้องเจอกิจกรรมรับน้องครับ พวกพี่กริมแม่งต้องหาเรื่องไว้แกล้งพวกผมแน่เลยว่ะ พอหลังจากรับน้องก็ต่อด้วยประกวดดาวเดือนในอาทิตย์ต่อไป งานนี้ต้องเอาใจช่วยเพื่อนเป้ให้มันชิงชัยตำแหน่งเดือนมหาลัยมาให้ได้ เพื่อเป็นหน้าเป็นตาให้กลุ่มท่านประธานของพวกผม
ก่อนที่จะไปลุยกับกิจกรรม
ขอไปเที่ยวกับแฟนให้หนำใจก่อนละกัน
“ หน้าแดงทำไมไอ้สัสหนม ”
ตามองคอมอยู่แท้ๆยังรู้ว่าหน้ากูแดงได้
ยอมใจมึงจริงๆไอ้เพื่อนรัก
TBC.
ถ้าชอบก็คอมเม้นต์เพื่อให้กำลังใจกันได้นะคะ เรื่องนี้อยู่โปรเจ็กต์เดียวกับ S'Diary : ไดอารี่ของสมปอง นะคะ
#LoveWriteเขียนสื่อรัก #ขุนศึกขนม #ขุนหนม
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านน้าาาาา