หัวข้อ: |:.Fall in Lust ประสบกามประสบรัก.:| Ch.48 : How do you feel?.:29.10.19:[END]

[EoBen]

ไอติมจะโอเครใช่ไหม

เราหวังว่าจะโอเคนะ

ค่อนข้างห่วงเลยละ กลัวจะพูกพันแบบไม่รู้ตัว

[Moonoii]

มิชชั่นคอมพลีทท555 กลับได้แล้วนะน้องไอติม
ติดตามเรื่อยๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ เขียนดีมากก

[คุณเจ้]

อยากรู้​จริงๆค่ะว่าน้องติมลงทุนเก็บหนังโป๊ไปเยอะแค่ไหนกี่คอนเลคชั่นน้องดูเชี่ยวมาก5555555​  เอ็นดู​น้อง​ น้องจะกลับแล้วแล้วเค้าจะสานต่อกันยังไงต่อดีคะ​ น้องไม่อยู่​ดูเค้าถ่ายหนังก่อนหรอ

น้องรู้น้องเห็น น้องเป็นผู้เชี่ยวชาญ เพราะน้องดูบ่อย 5555555

[19august]

ฮื่อออน้องน่าร้ากกกก กลัวจะดราม่าจัง หนูต้องเข้มแข็งนะไอติม

[PoPoe]

รอติดตามค่าา
แอบรู้สึกหน่วงเบาๆ เขาบอกลากันแล้ว

[TachibanaRain]

อ่านแล้วก็คิดว่านี่เพิ่งเริ่มต้นนะยังไม่เห็นเหตุการณ์อะไรที่ชวนเข้าสู่บทนำเลย และคิดว่าติมยังไม่น่าได้กลับไทยหรอกต้องมีเรื่องอะไรให้อยู่ต่อแน่ๆ

[คุณเจ้]

Fall in lust, Chapter 10 :: Something about you. (อะไรบางอย่างในตัวคุณ)


 

   เดนนี่เดินถือถาดใส่อาหารสามอย่างและข้าวเปล่าสองจานมาที่โต๊ะตัวหนึ่งฝั่งกระจกติดฟุตปาท เขาวางถาดอาหารลงบนโต๊ะแล้วหันไปมองเพื่อนสนิทตัวเล็กของตัวเองที่กำลังคุยเริงร่ากับฝรั่งโต๊ะหนึ่งด้วยภาษาอังกฤษงู ๆ ปลา ๆ ของมัน เขายิ้มที่เห็นมันพยายามใช้ภาษาอังกฤษ ยืนมองอยู่สักพักไอติมก็เงยหน้าขึ้น เขาเลยกวักมือเรียก เพื่อนตัวเล็กของเขาพยักหน้า เดินเอากระดาษจดออเดอร์ไปให้พนักงานสาวที่เป็นคนเอเชียอีกคนตรงเค้าน์เตอร์ครัวก่อนจะเดินเข้ามาหาเขาพร้อมกับรอยยิ้ม
   

“กินข้าวก่อน เดี๋ยวเป็นลมไปทั้งแม่มึงและแม่กูจะหาว่ากูเอามึงมาทรมาน” ไอติมชะโงกหน้าดูอาหารในถาดที่เดนวางไว้บนโต๊ะก่อนจะทำตาโต
   

“ปีกไก่ทอดดด” พอเห็นของโปรดของตัวเองก็เดินไปทิ้งก้นลงบนเก้าอี้ หยิบไก่ขึ้นมากินหนึ่งชิ้น เดนนี่จัดการยกจานอาหารกับจานข้าวออกจากถาดแล้ววางถาดไว้บนเก้าอี้ฝั่งตัวเอง ช่วงเวลานี้ลูกค้ายังไม่เยอะ เลยมีโต๊ะเหลือให้เขาสองคน ไม่ต้องไปแออัดอยู่ในครัวหรือหลังเค้าน์เตอร์ จะไปกินที่ห้องพักผ่อนพ่อก็นอนหลับอยู่
   

“ภาษาอังกฤษเริ่มคล่องปากยัง” เดนถามพลางตักไข่เจียวกุ้งใส่จานตัวเอง ไอติมเคี้ยวหงับ ๆ ก่อนตอบ
   

“ยังอะ แต่สมองก็เริ่มสั่งการไวขึ้นนะกูว่า” เดนมองเพื่อนที่กำลังเคี้ยวไข่และตักข้าวเข้าปากตาม
   

“อยู่ช่วยงานที่ร้านกูให้ครบเดือนมั้ยล่ะ ถือว่าฝึกภาษา” ไอติมหรี่ตาลงมองเพื่อนลูกครึ่งรูปหล่อทันที
   

“แน่ะ หลอกใช้งานกูอะดิ” หนุ่มเข้มหัวเราะเบาๆ
   

“เอ้า เหลืออีกอาทิตย์กว่า ๆ มึงก็อยู่ให้ครบเดือนไปเล้ย” ไอติมทำปากยื่น ตักน้ำจิ้มราดไก่แล้วเอาเข้าปากอีกคำ เดนนี่ที่กำลังเคี้ยวข้าวมองเพื่อนอย่างพิจารณาแวบหนึ่ง
   

“ทำไมมึงถึงตัดสินใจกลับมากับกูวะ” ว่าจะถามตั้งแต่วันแรกที่กลับมาแล้ว แต่เห็นมันดูปกติดีเลยไม่คิดถาม ก็เลยคิดว่ามันคงอยากกลับ แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังอดสงสัยไม่ได้ ก่อนหน้านี้ระริกระรี้อย่างกับอะไรดี ดิ้นรนมาหาไอ้พระเอกถึงนี่ แต่พอถึงคราวจะกลับก็กลับง่าย ๆ งี้เลย
   

“ทำไมอะ กลับมาก่อนไม่ได้เหรอ” ไอติมถามหน้าตางงๆ
   

“ได้ กูแค่สงสัย ก็มึงตั้งปณิธานจะอยู่กับไอ้พระเอกนั่นให้ครบเดือน” ไอติมเคี้ยวไก่จนหมดแล้วถึงตอบ
   

“ก็ตอนนั้นกูคิดว่ากูจะได้กับเขาช้า แต่อันนี้มันได้เร็วกว่าที่คิดอะ”
   

“ยิ่งทำให้กูสงสัย มึงได้กับมันไปแล้วตั้งสองรอบ เกินที่มึงตั้งใจไว้ มึงไม่คิดอยู่ต่อเพื่อรอบสามสี่ห้าหกเหรอ ทำไมถึงยอมกลับมาก่อน” เดนนี่กลับมาก่อนเพราะแม่เกิดอุบัติเหตุข้อเท้าพลิกเลยรีบกลับมาดูแม่ ก่อนกลับก็โทรถามมันเฉย ๆ เผื่อมันเปลี่ยนใจ แต่สรุปว่ามันดันกลับด้วยจริง ๆ เล่นเอาเขาเหวอไปเหมือนกัน
   

ไอติมเคี้ยวไก่ไปพลางทำหน้านึกไป ค่อย ๆ คิดคำตอบกับตัวเองก่อนจะตอบเพื่อน “ก็อยากอะ แต่มันก็ได้ตามที่ต้องการแล้วอะมึง อยากได้อีก แต่พอแล้วก็ได้”
   

เดนนี่มองใบหน้านิ่วคิ้วขมวดของเพื่อน เหมือนมันก็กำลังสับสนว่าตัวเองจะต้องรู้สึกนึกคิดยังไง “พอแล้วจริงเหรอวะ”
   

ไอติมส่ายหัวรัวๆ “ก็ถ้าได้อีก กูก็เอา”    


“เอ๊า ก็นี่ไงกูถึงได้สงสัยว่าทำไมมึงถึงกลับมา อยู่นู่นมึงยังมีโอกาสได้กับมันอีกนะ…” ไอติมเคี้ยวไก่ไม่หยุดปาก สีหน้าสบสันมึนงง เดนนี่หรี่ตามองน้อยๆ
   

“…หรือมันทำอะไรให้มึงไม่พอใจ”
   

“ไม่มีหรอก เขาใจดีกับกูนะ…”


“…เหรอวะ” ไอห่าติมมันไม่ได้สนใจจริง ๆ แหละว่าไอ้พระเอกนั่นทำหน้าอย่างกับอยากจะบีบมันให้ตายคามือ


“…เออดิ มึงว่าเขาไม่ใจดีเหรอ” ไอติมถามด้วยความสงสัย เดนนี่เคี้ยวข้าวจนหมดปากแล้วก็ส่ายหน้า


“กูก็เดา ๆ เอาว่ามันอาจจะเป็นคนดุละมั้ง” ไอติมเคี้ยวไก่พลางทำหน้านึก


“ก็ดุนิด ๆ นะ แต่กูว่าก็ยังใจดีอยู่ดีอะ อึมๆๆ…” ไอติมหยุดพักเคี้ยวไก่ พอเคี้ยวจนหมดปากก็พูดต่อ


“…เขาไม่จูบผู้ชาย แต่พอกูขอ เขาก็จูบ รู้สึกดี๊ดีอะ” ไอติมยิ้มตาหยี ท่าทางรู้สึกดีอย่างที่ปากว่าจริงๆ


“ยิ่งน่าสงสัยเข้าไปใหญ่ มึงรู้สึกดีขนาดนั้น แล้วมึงก็ปล่อยโอกาสให้หลุดมือเนี่ยเหรอ…” เดนนี่ขมวดคิ้วมองเพื่อน คนโดนมองเม้มปากเบาๆ


“…มึงต้องมีอะไร คนอย่างมึงไม่น่าปล่อยโอกาสให้หลุดลอย หรือมันชัดเจนแล้วว่าไม่เอามึงต่อแน่ๆ” ไอติมชะงักนิ่ง แต่กระนั้นก็ยังยกไก่เข้าปากเคี้ยวแบบช้า ๆ เดนนี่มองเพื่อนเปลือกตาไม่ขยับ แล้วสักพักไอติมก็ทำปากยื่นและพยักหน้าขึ้นหนึ่งที


“อือ…” เดนนี่กลับไปทำหน้านิ่วคิ้วขมวดตามเดิม ไอติมพ่นลมหายใจ ยกมือซ้ายเกาหัวแบบคนงง ๆ ท่าทางมันจะงงกับความรู้สึกนึกคิดตัวเองจริงๆ


“…ครั้งที่สองกูดีใจมากเลยนะ แล้วกูก็รู้แหละว่าไม่น่าจะมีครั้งที่สามแล้ว”


“ทำไมมึงคิดงั้น อาจจะมีก็ได้” ไอติมย่นคิ้วพร้อมกับสั่นหัว


“เขาเป็นพระเอกหนังโป๊นะมึง ถึงจะเล่นหนังน้อยเรื่อง แต่เขาเอากับคนอื่นก็ได้ ละคนอื่นที่ว่าก็เป็นผู้หญิง…” เดนนี่เลิกคิ้วขึ้น มองไอติมที่เริ่มกลับมาเคี้ยวไก่แบบแรง ๆ อีกครั้ง


“…ถึงกูไม่มีตารางงานเขา แต่กูว่าเดี๋ยวก็กลับไปถ่ายหนังโป๊ แค่นั้นเขาก็ได้เอาละ” หรือถึงไม่มีหนังโป๊ แต่จากวันที่เจอกันวันแรกที่ซานฟรานฯ แล้วมีผู้หญิงมารับพร้อมชูถุงยางให้ดู อันนั้นก็เป็นอีกทางที่แซ็ค เอ้ย ไบรอั้นจะได้นอนกับคนอื่น


“โอ่โห ความคิดนี้พอมาจากมึงกูถือว่าความคิดนี้โตขึ้นนะ”


“แหม่ กูก็ไม่ได้โง่จนใช้สมองไม่เป็น มันก็เห็น ๆ กันอยู่ กูรู้หรอกไอ้เดน…” เดนนี่หัวเราะเบาๆ


“…ก็ถือว่าคุ้มแล้วแหละวะที่ข้ามน้ำข้ามทะเลมา” เดนนี่ยกนิ้วชี้ข้างขวาขึ้นชี้หน้าเพื่อน


“อันนี้กูเห็นด้วย ไอ้บัตรทองคำของมึงช่วยมึงได้เยอะ โคตรใบเบิกทางให้มึงอย่างดี ไหนจะมีเพื่อนฝรั่งของมึงที่พูดไทยได้อีก โชคชะตาเขาก็คงอยากให้มึงเสียตัวนั่นแหละ”


“โห่ โชคชะตาก็ไม่ช่วยเปล่าล่ะถ้ากูไม่เปย์อะ เงินนำพากูมาโว้ย” เดนนี่หัวเราะถูกอกถูกใจ มันก็พูดถูกของมัน ไอ้บัตรทองใบนั้นและเพื่อนฝรั่งคนนั้น ไอติมจะไม่ได้ทั้งสองอย่างเลยถ้าไม่จ่ายเงินเพื่อผู้ชายของมัน


“มึงนี่ได้มากกว่าติ่งเกาหลีอีกนะ บางคนเสียเป็นแสนแขนไม่ได้จับ มึงถือว่าไปไกล เสียเป็นแสน ได้มากกว่าแขนอีก” ไอติมยิ้มยิงฟันพร้อมกับหัวเราะคิกคักด้วยอาการเขิน


“อันนี้กูภูมิใจมากเลยเดน กูได้จับแขน จับขา จับหน้า จับๆๆๆ จับทั้งตัวเลย เว้นแต่อมนิ้วตีนกับนิ้วมือนี่ละมั้ง”


“แหวะ กูจะอ้วก มึงอย่าไปอมนะ นิ้วมือยังพอได้ นิ้วตีนมึงอย่า สกปรก” เดนนี่ว่าอย่างจริงจัง เพราะกลัวเพื่อนไปอมตีนใครสักคน


“แต่ถ้าถามว่ากูคิดถึงเขามั้ย กูคิดถึงนะเดน”


“คิดถึงในแง่ไหน แง่เงี่ยนหรือแง่คิดถึงเฉยๆ” ไอติมมองหน้าเดนนี่แล้วใช้ความคิดกับตัวเอง


“คิดถึงตอนอยู่บนเตียงด้วยกัน”


“แง่เงี่ยน” ไอติมเม้มปากกลั้นยิ้มเขิน เดนนี่ส่ายหัวด้วยความระอาเล็กๆ


“ก็… แหม มันตรึงใจอ่า”


“เดี๋ยวกูจัดให้ก็ได้ถ้าแค่หงี่อะ กูอาจจะเด็ดกว่าพระเอกมึงก็ได้” ไอติมกัดริมฝีปากล่าง มองหน้าเดนนี่อย่างครุ่นคิด หนุ่มลูกครึ่งเลิกคิ้วขึ้นและกดหน้าลงหนึ่งทีเป็นการบอกว่ากูจัดให้ได้นะ


“ไอบ้า” เดนนี่ทำหน้าหยี


“เชี่ย มึงอย่างทำเสียงแง๊ว ๆ แบบนี้อีกนะ มึงไม่ใช่สาวน้อยนมโตนะมึง” ไอติมหัวเราะ เดนนี่แกล้งทำหน้ายี้ ไอติมเคี้ยวไก่และตักข้าวเข้าปากอีกคำ ในขณะที่ในหัวยังไม่หยุดคิดถึงภาพแซ็คกับตัวเองอยู่ด้วยกันบนเตียง






แซ็คที่ท่อนบนเปลือยเปล่านั่งกระดกเบียร์ด้วยท่าทางราวกับคนไร้วิญญาณอยู่ตรงเค้าน์เตอร์ครัวของบ้าน ตรงหน้ามีสเต๊กเนื้อชั้นดีใส่จานวางไว้สำหรับกินแกล้มกับเบียร์ แต่ผ่านมาเกือบชั่วโมง เนื้อก็พร่องไปยังไม่ถึงครึ่ง ส่วนเบียร์หมดไปสามกระป๋องแล้ว ใบหน้าของแซ็คเรียบนิ่ง แววตาคล้ายจะเหม่อลอยแต่ก็ยังไม่ถึงกับว่างเปล่า


“Hey…” เสียงแผ่วเบาดังขึ้นข้างหูและตามด้วยความรู้สึกอุ่นตรงหน้าอกทั้งสองข้างด้วยสองมือที่ลูบวนเบาๆ


“…You wanna talk?”


“No.” แซ็คตอบทันควันด้วยน้ำเสียงราบเรียบก่อนจะยกสองมือดึงมือที่กำลังลูบผิวกายตัวเองอยู่ออก วางกระป๋องเบียร์ในมือลง หยิบกุญแจรถแล้วเดินตรงไปทางประตูบ้านโดยไม่หันไปสนใจอีกคนเลยสักนิด


“Are you sure you wanna do this?”


“Why? You wanna get me out? Do it now.” แซ็คตอบอย่างมีอารมณ์ทั้งที่ไม่ได้หันไปโต้ตอบกับอีกคน เอาแต่เดินดุ่ม ๆ ออกจากบ้านอย่างเดียว


ดวงตาสีอ่อนมองตามร่างหนาใหญ่ของแซ็คด้วยสายตาที่ถ้าแซ็คหันกลับไปมอง เขาจะรู้ตัวทันทีว่าควรทำตัวอย่างไรให้เหมาะสม




แซ็คเดินเปลือยท่อนบนมาที่รถของตัวเอง ขึ้นรถได้ก็สตาร์ทรถแล้วขับออกไปในช่วงเวลาบ่ายของวัน ใบหน้าของเขาแดงระเรื่อด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ แต่แค่สองกระป๋องครึ่งนั้นสบายมาก ดวงตาสีเทายังคงดูปกติไม่ได้เยิ้มย้อย ภาพที่เห็นผ่านดวงตายังคงชัดเจนไม่มีเลือนลาง มือใหญ่หนาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วกดโทรหาแอนโทนี่ รอสัญญาณอยู่สี่ครั้งอีกฝ่ายก็รับสาย


“แกอยู่ไหน… เจอกัน” แซ็คกดวางสายหลังจากรับรู้สถานที่ที่เพื่อนอยู่ เขากำลังจะขับไปตามเส้นทางที่คุ้นเคย แต่แวบหนึ่งความคิดบางอย่างก็พุ่งวาบเข้ามา แซ็คขับรถไปตามทางที่จะพาไปลองบีช แต่ขับเลยไปจากจุดนั้น ขับเลยไปตามเส้นทางที่เพิ่งคิดขึ้นได้เมื่อกี้นี้


ระหว่างทางที่ขับรถไปสู่จุดหมายปลายทางที่เพิ่งนึกได้ เขาก็จมอยู่กับความคิดของตัวเอง ความคิดเกี่ยวกับเรื่องราวในชีวิตของเขาในช่วงหลายเดือนที่ผ่านมาก็ไหลวนอยู่ในหัวเหมือนทุกครั้ง และทุกครั้งมันก็จะวนอยู่แบบนั้นโดยที่ยังหาทางออกไม่ได้


ไม่หรอก ทางออกน่ะมี แต่เขาออกไปไม่ได้หรืออาจจะเป็นเพราะเขาเองที่ไม่กล้าออกไป เขาไม่แน่ใจว่าแบบไหนชัดเจนมากกว่ากัน


‘เหมือนหมา…’


แซ็คขบกรามเบา ๆ แววตามองท้องถนนอยางเรียบเฉย แต่กระนั้นก็ยังแสดงออกถึงความคับคั่งภายใน


‘No. You are human.’


ตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่เขาลืมว่าตัวเองเป็นคนและหลงอยู่กับบางสิ่งจนกลายเป็นหมาจริงๆ


ขับมาแบบที่ไม่ได้จดจ่อกับถนนหนทาง ขับมาแบบเรื่อยเปื่อย แซ็คก็มาโผล่ที่ซานดิเอโก้แบบเพิ่งจะรู้ตัวว่าถึงแล้ว เขาขับรถต่อเข้าไปในซอยหมู่บ้านที่คุ้นเคย หรืออย่างน้อยก็เคยคุ้นเคย รถ SUV สีดำเคลื่อนตัวช้า ๆ จนกระทั่งไปจอดอยู่ฝั่งตรงข้ามกับบ้านสีขาวหลังขนาดกลางชั้นเดียวหลังหนึ่ง แซ็คลดกระจกลงไม่ถึงครึ่ง มองไปที่สนามหญ้าหน้าบ้านที่มีผู้หญิงต่างวัยสองคนกำลังนั่งอยู่ด้วยกัน คนหนึ่งวัยกลางคนแต่ยังคงสะสวยมีผมสีน้ำตาลอมแดง ส่วนอีกคนผมสีดำน่าจะวัยที่อยู่ในช่วงประถมศึกษา ดวงตาสีเทาอ่อนมองภาพนั้นอย่างสงบ พักนึงก็มีผู้ชายตัวสูงและท่าทางสูงวัยคนหนึ่งเดินออกมาจากในบ้านพร้อมกับจานอาหารในมือ เขาก้มลงจูบกับผู้หญิงวัยกลางคนคนนั้นและวางจานลงบนโต๊ะสีขาวในสนามหญ้าหน้าบ้าน


เขาขับรถมาสองชั่วโมงกว่าเพื่อมาเห็นอะไรแบบนี้ทั้งที่รู้อยู่แล้ว แต่ตอนที่ตัดสินใจกะทันหันว่าจะมา เขาคิดว่าเขาอาจจะไม่เห็น มันเป็นช่วงเวลาที่เขาอยากเจอใครที่ทำให้ความว้าวุ่นมันสงบ


แววตาของแซ็คสลดลง กระจกสีดำเลื่อนขึ้นปิด เป็นจังหวะเดียวกับที่ผู้หญิงวัยกลางคนเงยหน้าขึ้นมองเห็นรถสีดำแล่นออกไปจากหน้าบ้าน เธอมองตามด้วยความสงสัยสักพักแล้วก็ไม่ได้สนใจใคร่รู้ต่อ


แซ็คขับรถกลับไปตามทางเดิมอย่างเลื่อนลอย โทรศัพท์เขาส่งเสียงดัง เขาหยิบขึ้นมาดูก็เห็นว่าเป็นแอนโทนี่โทรมา พอกดรับสายฝ่ายนั้นก็ฝากซื้ออาหารเข้าไปด้วย เขารับคำสั้น ๆ แล้วกดวางสาย ถอนหายใจช้า ๆ แล้วก็เหยียบคันเร่งกลับไปที่ลองบีชซึ่งเป็นสถานที่ที่แรกที่เขาควรจะไปตั้งแต่ต้น
V
v
v

[คุณเจ้]

V
v
v

“เฮ้ มาสักที ท้องฉันร้องจนจะเป็นเพลงแล้ว” แอนโทนี่ที่นอนเหยียดขาอยู่บนโซฟาเอ่ยทักด้วยสีหน้าเหมือนคนกำลังจะจมน้ำแล้วมีมือมาช่วยดึงให้ขึ้นจากน้ำได้ทันท่วงที


“บ้านนี้แล้งอาหารขนาดนั้นเลยรึไง” แซ็คว่าพลางวางถุงวัตถุดิบทำอาหารลงบนโซฟาในห้องนั่งเล่น


“เหลืออยู่ไม่มาก ลูคัสเลยถือโอกาสฝากแกซื้อเข้ามาตุนไว้ เดี๋ยวเราจะทำเนื้อย่างกัน…”


“…เฮ้ มาแล้วเหรอ ไปริมสระเลย” เสียงของลูคัสดังมาจากในครัวของบ้าน แอนโทนี่เด้งตัวขึ้นจากโซฟา ช่วยแซ็คถือของออกไปวางตรงโต๊ะริมสระที่มีเตาถ่านวางอยู่ในสนามหญ้าเล็ก ๆ ข้างสระน้ำโดยมีพื้นปูนกั้นแบ่งเขตสระกับเขตสนามหญ้าเอาไว้


“ส่งเนื้อกับเนื้อหมูมา” ลูคัสเลื่อนหน้าต่างบานกระจกในโซนครัวซึ่งอยู่ติดกับสระว่ายน้ำของบ้าน แซ็คยกถุงเนื้อกับเนื้อหมูให้ลูคัส เจ้าของบ้านรับวางไว้บนโต๊ะในครัวแล้วยกถังน้ำแข็งจนกล้ามแขนขึ้นเป็นลูก แซ็ครับกระติกสีน้ำเงินสี่เหลี่ยมทรงยาวมาวางไว้บนสนามหญ้าข้างกับเก้าอี้อาบแดด


“ไอ้ดัสตินมารึเปล่า” แซ็คถามพลางหยิบกระป๋องเบียร์ออกมาเปิดแล้วกระดกเข้าปาก


“มา วันนี้มีแค่สี่หนุ่มสี่มุม” แอนโทนี่ตอบอย่างอารมณ์ดีในขณะที่เตรียมถ่านในเตา แซ็คยิ้มหัวเราะเบาๆ


“ลูคัส วันนี้ฉันขอนอนด้วย” แซ็คตะโกนบอกโดยที่ไม่ได้หันไปมองเจ้าของบ้าน


“ฉันไม่มีปัญหา แต่นายจะมีรึเปล่า” หนุ่มล่ำกล้ามโตตอบในขณะที่กำลังทำการหมักเนื้ออยู่ในครัว


“ไม่” แซ็คตอบแบบเฉย ๆ วางกระป๋องเบียร์ไว้บนโต๊ะปูนสี่เหลี่ยมแล้วถอดเสื้อยืดสีขาวออก วางพาดไว้บนขอบไม้ด้านบนของเก้าอี้อาบแดด หยิบกระป๋องเบียร์ขึ้นมาจิบพร้อมกับเอนตัวลงนอน


“เพราะแกมีอยู่แล้ว” แซ็คหันไปมองแอนโทนี่แล้วก็กลอกตา หนุ่มแว่นยกไหล่สองข้างขึ้น เจ้าของบ้านหัวเราะเบาๆ


“อย่าหยาบคายน่าแอนโทนี่” ลูคัสพูดด้วยรอยยิ้ม แอนโทนี่เบ้ปากน้อย ๆ จัดการเขี่ยถ่านที่เริ่มติดไฟไปหลายก้อนแล้ว


“มันกำลังจะจบลง” แอนโทนี่กับลูคัสหันมองตากันนิ่งและสื่อสารกันผ่านสายตาแวบหนึ่งก่อนที่แอนโทนี่จะหันกลับไปหาไอ้เพื่อนหัวทอง


“แกรู้ใช่มั้ยว่าพวกฉันอยากจะช่วยและลำบากใจในเวลาเดียวกัน” ไม่ใช่ไม่อยากแบ่งเบาปัญหานั้น แต่พูดกันตรง ๆ ก็คือ ปัญหาที่เกิดขึ้น คนรอบข้างของแซ็คไม่ถึงกับจนปัญญา แต่ไม่รู้ว่าจะหาทางไหนช่วยดี


“รู้ตัวใช่มั้ยว่านายฝังปัญหานี้เข้าไปในชีวิตนายเอง” ลูคัสมองแซ็คด้วยความเป็นห่วงในฐานะรุ่นพี่ที่อาจจะเป็นรุ่นพ่ออีกฝ่ายแล้วด้วยก็ได้


“รู้สิ มันถึงยาก”


“เฮ้อ มันย้อนกลับไปแก้ไขไม่ได้แล้วโว้ยเพื่อน เอาเป็นว่าถ้ามีอะไรที่แกคิดว่าพวกฉันอาจจะช่วยได้ ก็ลองบอกดูก่อน แต่ยังไม่รับปากว่าจะช่วยมั้ยนะ” แอนโทนี่ทำให้เสียงหัวเราะกลับมาอีกครั้ง แซ็คกระดกเบียร์เข้าปาก ยกนิ้วกลางข้างขวาให้เพื่อน ลูคัสส่ายหัวและยิ้มน้อยๆ


จะเรียกว่าพวกเขาเป็นแก๊งค์เพื่อนสนิทได้มั้ยนั้น ก็อาจจะเรียกได้ แต่ก็ยังไม่ใช่สนิทสนมกลมเกลียว ถึงขั้นเป็นเพื่อนรักเพื่อนตายแบบกลุ่มไฮสคูลอะไรทำนองนั้น อาจเพราะทุกคนมาเจอกันตอนโตแล้ว เลยเป็นกลุ่มเพื่อนแบบที่มีชีวิตใครชีวิตมัน ไม่ได้แชร์ทุกเรื่องราวไปทั้งหมด ยิ่งกับลูคัสที่อายุมากที่สุดในก๊วนนี้ ก็เกินคำว่าเพื่อนไปแล้ว เพราะแทบจะเป็นพ่อของทุกคน แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็สามารถเข้ากับทุกคนได้ดีแม้วัยจะต่างกันเป็นสิบ ๆ ปี


และถึงแม้จะไม่ใช่เพื่อนตาย เพราะทุกคนยังมีชีวิตอยู่ แต่เวลาใครมีปัญหาอะไร ต่างคนต่างก็จะช่วยกันเท่าที่จะทำได้ อย่างน้อยแซ็คก็ถือว่าเขานั้นยังมีเพื่อน ไม่ได้โดดเดี่ยวเดียวดาย แถมยังมีพ่อประจำก๊วนด้วยอีกต่างหาก นอกจากจะอายุเยอะสุด ประสบการณ์ชีวิตลูคัสก็ถือว่าเยอะสุดด้วยเช่นกัน ก็แน่ล่ะ แก่สุด ก็ต้องเจอะอะไรมาเยอะกว่าเขาและคนอื่น ๆ อยู่แล้ว


“แกคิดว่าฉันไม่คิดเหรอเรื่องย้ายไปที่อื่น…” แซ็คทำหน้าเซ็งพลางหั่นเนื้อย่างในจานของตัวเองให้พอดีคำ


“…ฉันคิด แต่ก็ได้แค่คิด” แซ็คมองตาเพื่อนวัยเดียวกันและต่างวัยแบบที่รู้กัน อีกสองคนยักคิ้วขึ้นพร้อมกันแล้วตามด้วยการทำหน้าปลดปลง ลูคัสยกกระป๋องเบียร์สีเงินขึ้นดื่มก่อนจะว่า


“ฉันว่าช่วงนี้นายกดดันชีวิตเกินไป หน้าตาตึงเครียดไปหมด…” ลูคัสเคี้ยวเนื้อที่เพิ่งจิ้มเข้าปากและยกส้อมสีเงินชี้ไปที่รุ่นน้องก่อนเอาไปจิ้มเนื้อชิ้นใหม่อีกชิ้น


“…หาเวลาไปพักบ้างก็ดีนะ” แซ็คพ่นลมหายใจสั้นๆ


“เออ ฉันว่าก็ดีนะ พักสมองหน่อย น่าจะดีกว่าพยายามคิดให้หัวแตก”


“ฉันก็มีช่วงพักให้ตัวเองน่า” แซ็คว่าพลางจิ้มเนื้อเข้าปาก


“ฉันรู้ ฉันเห็นแล้วละ เช่น การที่แกนอนกับไอศกรีม” หนุ่มหัวทองขมวดคิ้วแวบหนึ่งแล้วหันไปมองหน้าเพื่อน แอนโทนี่ยักคิ้วและทำหน้าประมาณว่าฉันพูดอะไรผิดงั้นเหรอ


“อ้า! พูดถึงเด็กคนนี้ เขาน่าทึ่งมากเลยนะ…” ลูคัสปรบมือหนึ่งที สีหน้าและแววตาดูทึ่งตามที่ว่าจริงๆ


“…ฉันว่าจะคุยเรื่องนี้กับนายพอดี” ลูคัสเลื่อนสายตามองแซ็ค หนุ่มหัวทองทำหน้างง


“เกี่ยวอะไรกับฉัน”


“ฉันอยากได้เขามาร่วมงานกับพวกเรา และฉันอยากให้นายช่วย” แซ็คขมวดคิ้ว หน้าตายิ่งงงเข้าไปอีก


“ช่วยยังไง” ลูคัสหัวเราะเบาๆ


“ช่วยพูดกับเจค”


“โว้ว~” แอนโทนี่อ้าปากค้าง สีหน้าตะลึงหน่อยๆ


“ฉันว่านายคนเดียวก็พูดกับเขาได้แล้ว เขาฟังนายจะตาย” มันเป็นแบบนั้น เรื่องเกี่ยวกับในค่าย เจคเชื่อใจลูคัสเสมอมา แนะอะไร บอกอะไร ถ้าเป็นลูคัสยืนยัน เขาก็จะขัดน้อยลงและท้ายที่สุดก็ไม่ขัดอีกเลย


“ฉันคุยไปแล้ว หลังจากวันที่ฉันคุยกับไอศกรีมเสร็จ อีกวันฉันก็คุยกับเขาเลย แต่…” ลูคัสยกมือขวาขึ้นและชี้นิ้วชี้มาที่แซ็คจนเจ้าตัวที่งงอยู่แล้วไม่หายงงสักที


“…นายไปนอนกับเด็กคนนั้น” แซ็คนิ่งไปสักพักก่อนจะพ่นลมหายใจเบา ๆ พร้อมกับทำหน้าเหนื่อยหน่าย


“จำเป็นต้องเป็นเด็กคนนี้ด้วยเหรอ” แซ็คถาม ไม่ได้เพราะเรื่องมากหรือต่อต้านใด ๆ แค่นึกสงสัยว่าทำไมลูคัสถึงอยากได้เจ้าเด็กมือไวมาทำงานด้วยนักหนา


“ฉันจะพูดแบบง่ายที่สุดแล้วกัน…”


“…เอ้ ฉันมาแล้ว” ผู้ชายตัวสูงใส่กางเกงผ้าร่มข้าสั้นสีดำกับเสื้อยืดสีขาวตัดแขนโชว์รอยสักทั้งสองข้างเอ่ยทักทายเพื่อนอีกสามคนด้วยความอารมณ์ดี แต่สิ่งที่คนเพิ่งมาถึงได้กลับไปคือความเฉยเมย เจ้าตัวทำเพียงยิ้มขำ มีแอนโทนี่ที่ทำมากกว่าใครหน่อยคือการชี้บอกว่าผู้มาใหม่ควรนั่งตรงไหน


“อยากกินอะไร จัดการเองเลยดัสติน” แอนโทนี่บอกเพื่อนอีกคนในก๊วน ตากล้องรูปหล่อมองสองพระเอกหนังโป๊เบอร์หนึ่งต่างยุคกำลังนั่งคุยกันด้วยท่าทางจริงจังหน่อยๆ


“เอาแบบง่าย ๆ เด็กคนนั้นมีพรสวรรค์เรื่องเซ็กซ์ดีมาก” แซ็คขมวดคิ้ว ดัสตินที่เพิ่งมาก็ขมวดคิ้วตามไปด้วย


“พรสวรรค์?” แซ็คทวนคำนั้น ลูคัสจิ๊ปากหนึ่งที หน้าตาดูครุ่นคิดไม่ตก


“ฉันไม่รู้จะใช้คำว่าอะไรดี และไม่รู้จะอธิบายยังไงดี คือ… เด็กคนนั้นมีเซ้นส์ในเรื่องพวกนี้ค่อนข้างดี ซึ่งจริง ๆ ฉันว่าดีมากเลยแหละ เอาแค่เรื่องมองคน…” ในระหว่างที่ลูคัสกำลังคุยกับแซ็ค แอนโทนี่ก็กำลังอธิบายให้ดัสตินฟังว่าก่อนหน้าที่เขาจะมานั้น กำลังพูดถึงประเด็นไหนกันอยู่


“…เด็กคนที่บอกให้ฉันเล่นหนังโป๊เกย์น่ะเหรอ”


“คนนั้นแหละ ลูคัสอยากได้มาทำงานกับพวกเรา แต่ติดที่เจค” ดัสตินแสร้งทำหน้าขยาด แอนโทนี่เลยหัวเราะ


“ฟลุครึเปล่า แบบว่าดวงดีพอดีเลยจิ้มคนนั้นได้” แซ็คพูดด้วยความรู้สึกกังขา หน้าตาดูไม่ค่อยอยากเชื่อ


“อันนี้ก็ต้องพิสูจน์เพื่อความชัดเจนอีกที” ลูคัสพยักหน้ายืนยันตามที่พูด เพราะเขาเองก็อยากให้ประเด็นนี้มันเคลียร์จริง ๆ ว่าสิ่งที่เขาคิดมันใช่ตามนั้น ไม่ได้เป็นเรื่องบังเอิญ


“แต่ไอศกรีมที่เพิ่งเคยเจอไอ้ดัสตินก็บอกให้มันไปเล่นหนังโป๊นะ แกก็รู้ว่าไอ้ดัสมันเป็นนักรบบนเตียงชั้นยอดคนหนึ่ง ใช่มั้ยดัส?” บุคคลที่ถูกเอ่ยถึงกำลังนั่งรินน้ำอัดลมใส่แก้วที่ใส่น้ำแข็งไปก่อนหน้านี้


“อะไรนะ อ๋อ เอ่อ ใช่ เด็กคนนั้นบอกให้ฉันเล่นหนังโป๊เกย์ และบอกด้วยนะว่าฉันจะดังมาก…” ดัสตินยิ้มขำเมื่อนึกถึงคำพูดของเด็กคนนั้นในวันที่เจอกันครั้งแรก


“…หมอนั่นพูดเหมือนมาอยู่บนเตียงเวลาฉันเอากับใคร ก็ดูไม่ผิดนะ พวกแกก็เคยเห็น” ดัสตินหัวเราะเบา ๆ ด้วยความตลกที่ต้องมาคอนเฟิร์มเรื่องบนเตียงของตัวเองด้วยตัวเอง


แซ็คท่าทางงุนงง หันไปมองลูคัส อีกฝ่ายก็ยักคิ้วขึ้นพร้อมกับยิ้มมุมปากทั้งสองข้าง “อย่างน้อยตอนนี้ไอศกรีมก็มองถูกไปสองคนแล้ว”


“แน่ใจแล้วเหรอคอลลิน” ดัสตินเรียกชื่อในวงการของลูคัส เขาเรียกชื่อนี้มาจนชินปาก นาน ๆ ทีจะเรียกคอลลินว่าลูคัส


“ฉันแน่ใจมากว่าเด็กคนนี้จะมาช่วยทำเงินให้เราเพิ่ม ไอเดียของเขาและเซ้นส์ของเขาที่มีต่อเรื่องพวกนี้มันว้าวมากจริง ๆ นะ” แซ็คชะงักไปนิด ความคิดบางอย่างที่ยังไม่ชัดเจนพุ่งวาบเข้ามาในหัวแล้วทำท่าเหมือนจะหายไป แต่เขาก็จับมันเก็บไว้ในความจำก่อน


“ไอ้เด็กลามกนั่นน่าสนใจขนาดนั้นเชียวเหรอ” แซ็คว่าอย่างไม่อยากเชื่อ เด็กนั่นดูจะเอาแต่คิดเรื่องจะนอนกับเขาอย่างเดียว ก็ไม่อย่างเดียวขนาดนั้นหรอก แต่ก็เป็นอะไรที่ชัดเจนที่สุดของเด็กคนนั้นนั่นแหละ


“น่าสนใจสิ นายต้องลองได้คุย ถ้าเพียงนายช่วยคุยกับเจคอีกแรง อย่างน้อย ๆ ให้เจคได้เจอกับไอศกรีม ได้พูดคุยกับเขา เจคอาจจะชอบ หรือถ้าไม่ชอบ ฉันก็อยากให้นายทำให้เจคชอบไอศกรีมให้ได้” แอนโทนี่กับดัสตินหัวเราะชอบใจกับการบังคับของลูคัส คนพูดยิ้มขำ ส่วนคนฟังกลอกตาหนึ่งที


“ใช้ความเป็นเบอร์หนึ่งของค่ายให้เกิดประโยชน์อีกหน่อยน่าเพื่อน” แอนโทนี่เอ่ยแซวด้วยรอยยิ้มขำสนุกสนาน


“ว่าแต่ แกนอนกับเด็กคนนั้นสองครั้งเลยเหรอวะ แกห่างจากถ่ายหนังโป๊นานไปใช่มั้ยเพื่อน” ดัสตินแซวอีกคน แต่คนละประเด็น เสียงหัวเราะดังครื้นเครงในช่วงยามบ่ายของวัน


“ครึ่งปีแล้วมั้ง” แซ็คตอบแบบหน้าตาย อีกสามคนที่เหลือหัวเราะกันสนุกสนาน


“แต่ฉันว่าวิธีที่เจคให้แกมีหนังน้อยเรื่องก็เป็นประโยชน์กับแกเหมือนกันนะ คนถึงเรียกร้องแกเยอะไง”


“มันคือการเพิ่มมูลค่าให้กับนาย” ลูคัสเสริมต่อจากแอนโทนี่ แซ็คส่ายหน้าเซ็ง ๆ ดัสตินเห็นแบบนั้นก็หัวเราะ


“พวกเรารู้น่าว่าแกอยากถ่ายหนังเดือนละไม่ต่ำกว่าสิบเรื่องกับสาว ๆ พวกนั้น”


“อาทิตย์ละสิบเรื่องเลยต่างหาก” แซ็คพูดด้วยใบหน้ากระเหี้ยนกระหือรือ สร้างเสียงหัวเราะให้เพื่อนอีกสามคน รวมทั้งสร้างรอยยิ้มขำขันให้กับตัวเขาเองด้วย


“สรุปนายจะช่วยฉันใช่มั้ย” ลูคัสถามอีกที แซ็คที่สีหน้าดูผ่อนคลายขึ้นยักคิ้วหนึ่งครั้ง


“มาอยู่ด้วยกันแล้วก็อย่าทำให้เราขาดทุนล่ะ” ลูคัสยิ้มกว้าง


“แจ๋ว!” พระเอกรุ่นใหญ่ยิ้มอย่างอารมณ์ดี เขาไม่ได้นิ่งนอนใจหลังจากคุยกับไอติมจบ เขาประทับใจในตัวเด็กคนนั้นมาก เขารู้เลยว่าถ้าได้เด็กคนนั้นมาทำงานด้วยมันคือการได้หัวสมองชั้นเลิศในเรื่องเซ็กซ์มาอยู่ใกล้ตัว ลูคัสพยายามโน้มน้าวเจคทุกวันตั้งแต่หลังจากวันที่ได้คุยกับไอติม แต่ก็ยังไม่สำเร็จ แต่ก็ไม่ถึงขั้นจะล้มเหลว แค่ต้องหาคนช่วยกระทุ้งอีกคนเท่านั้นเอง ซึ่งคนที่เหมาะที่สุดก็พระเอกเบอร์หนึ่งของค่าย ณ ตอนนี้นี่แหละ


“ถ้ามาอยู่ใกล้กันแล้ว แกไม่นอนกับเด็กคนนั้นทุกวันเลยเหรอวะ” ดัสตินยังคงไม่หยุดแซวเพื่อน คนโดนแซวยักคิ้วหน้าตาคล้ายคนง่วงนอน


“สองครั้งพอ ไม่มีอีกแล้ว” แซ็คว่าเอื่อย ๆ จบก็กระดกเบียร์เข้าปาก


“ครั้งที่แล้วแกก็พูดว่าครั้งเดียวพอ แล้วก็มีครั้งที่สอง”


“ก็ครั้งนี้ครั้งที่สองพอแล้วจริง ๆ ไง” ดัสตินกับแอนโทนี่หัวเราะ ลูคัสยิ้มขำ มองแซ็คที่ทำหน้าเหมือนอยากจะขว้างกระป๋องเบียร์ใส่หน้าคนพูดแบบเต็มแรง






‘แล้วน้องติมยังไม่มีแฟนเหรอลูก’ สาวข้ามเพศผิวเข้มหน้าไทยแท้แต่เนียนนี หนึ่งในเพื่อนของน้าแพนที่น้าแพนฝากฝังให้ดูแลไอติมช่วงที่อยู่ซานฟรานฯ เอ่ยถามด้วยความรู้สึกเอ็นดูหลานชายของเพื่อน

‘ยังฮะ ติมยังไม่รู้สึกว่าอยากมีอะ’

‘ดีแล้วลูก สนุกกับชีวิตก่อน กินเล่น ๆ ไป เอาให้อิ่มหนำก่อน มีเป็นตัวเป็นตนแล้วเดี๋ยวจะยาก’ ไอติมหัวเราะตาหยี เพื่อนสาวสองของน้าแพนยกมือขึ้นมือหยิกแก้มไอติมเบา ๆ

‘น้าเห็นแต่เล็กแต่น้อย โตขึ้นมาหน้าตาน่ารักจังลูกเอ๊ย’ ไอติมยกมือไหว้

‘ขอบคุณฮะน้า’

‘มารยาทก็ดี๊ดี พี่แพนกับพี่สาวแกเลี้ยงหลานเก่งเนาะ’ อีกหนึ่งสาวข้ามเพศหน้าตาหมวยเอ่ยชื่นชมรุ่นพี่กับแม่ของเด็กคนนี้ด้วยความจริงใจ

‘น้องติม หนูโสดแน่เหรอลูก หืมมม’ ผู้ชาย เอ่อ ผู้ชายออกสาว ตัวใหญ่ผิวคล้ำ ใส่วิกผมหัวฟูชำเลืองตาไปมองเดนนี่ที่นั่งรอไอติมอยู่นอกบ้านของพวกเพื่อน ๆ น้าแพน

‘เดนนี่เพื่อนติมฮะ เพื่อนสนิทกันตั้งแต่ปีหนึ่งแล้ว’

‘หูย ลูก ปล่อยให้เป็นแค่เพื่อนได้ยังไง นั่นน่ะกินได้เลยนะ โภชนาการสูงมากแน่ ๆ เป็นพี่ไม่ได้เลยนะคะ ต้องมากกว่าเพื่อน’ ไอติมหัวเราะกับจริตท่าทางเปรี้ยวปากของพี่ที่ยังไม่ได้เฉาะเหมือนคนอื่น ๆ

เอ๊ะ หรือคนอื่น ๆ ก็ยังไม่ได้เฉาะแต่แค่แต่งหญิงนะ

‘ไม่กินคนนี้ ติมก็กินคนอื่นใช่มั้ยลูก’ พี่ผิวเข้มผมยาวคนแรกเอ่ยด้วยสีหน้าแซวเต็มที่ ไอติมยิ้มเขินๆ

‘ทำหน้าแบบนี้ ชัวร์เลย…” สามสาวหัวเราะคิกคัก ไอติมยิ้มยิงฟันกลบความเขินของตัวเอง

'…แต่รูของเรา ใช้ซะน้องติม เกิดมามีรูเดียว เสียวให้เต็มที่ไปเลยค่ะ’ พี่หน้าหมวยบอกและหัวเราะเสียงแหลม ไอติมยิ้มตาหยีพร้อมกับห่อไหล่สองข้างเพราะความเขิน ปกติหน้าด้าน แต่พอเป็นพี่ ๆ พวกนี้แซว ไอติมรู้สึกว่าเขามีจริตการแซวที่ชวนเขินเป็นพิเศษ

‘ใช่ แค่เอา ไม่ได้รัก ถ้ารัก มีได้รักเดียว แต่ถ้าเอา จะเอากี่คนก็ได้’ คราวนี้เสียงหัวเราะดังขึ้นกว่าเดิมเมื่อพี่หัวฟูผู้มีร่างกายกำยำใหญ่โตพูดจบ ไอติมหัวเราะจนตาแทบปิด

หลังจากเสร็จงานที่ร้านอาหารของเดนนี่ ไอติมก็ให้เพื่อนพามาเยี่ยมเพื่อนน้าแพนที่น้าแพนฝากให้ดูแลหลานชายของตัวเอง ตั้งแต่มาถึงที่นี่ไอติมก็ยังไม่ได้แวะเข้ามาหาพวกน้า ๆ พี่ ๆ เขาเลย เพราะมัวแต่ไปตามฝันเสียบริสุทธิ์ แต่วันนี้มีจังหวะและเวลาที่เหมาะสมเลยแวะมาหาพวกเขาสักหน่อย น้าแพนจะได้สบายใจว่าได้เจอกันแล้ว

‘รักกับเซ็กซ์ มันคนละอย่างนะลูกนะ เก็ทใช่มั้ยลูก…’ ไอติมพยักหน้าทั้งที่ยังยิ้มกว้าง เพื่อนน้าแพนยิ้มพอใจ

‘…แม้จะเกิดมามีจิ๋มเดียว แต่เราสามารถสร้างความเสียวได้ด้วยคxxหลายอัน ขอบคุณค่า’ น้าแพนคิดแบบนี้สินะ ถึงซื้อกินอะ ฮ่าๆๆ







“ยังไม่ง่วงเหรอวะ” เดนนี่ที่เดินเช็ดหัวออกมาจากห้องน้ำถามเพื่อนตัวผอมที่นอนตาแป๋วอยู่บนเตียง


“กำลังคิดอะไรเรื่อยเปื่อย” ไอติมตอบพลางมองเดนนี่ใส่กางเกงนอนขาสั้นตัวเดียว ท่อนบนเปลือยหุ่นล่ำสันแบบพอดิบพอดี ไม่ใช่แข็งแบบก้อนหิน


“อ้าว มึงมีสมองให้คิดด้วยเหรอ” ไอติมขยับปากด่าเป็นสัตว์เลื้อยคลานชนิดหนึ่งแบบไร้เสียง เดนนี่หัวเราะพลางนั่งลงบนเก้าอี้เขียนหนังสือ


“เดน…” ไอติมเรียกเพื่อนตัวโตเสียงเบา คนถูกเรียกหันมองทั้งที่มือยังเช็ดหัวอยู่


“…มันแยกกันจริง ๆ เหรอ รักกับเซ็กซ์อะ” เดนนี่หยุดเช็ดหัว มองหน้าเพื่อนนิ่ง ๆ แปบหนึ่งก่อนจะตอบ


“ก็แยกนะ แต่ถ้ามึงเจอคนที่มึงรักแล้วมีเซ็กซ์กับมึง มันก็รวมเป็นความรู้สึกเดียวกันได้แหละมั้ง ถามทำไมวะ ถามอะไรที่กูไม่ถนัดด้วยนะ” ไอติมมองเดนตาใส


“มึงไม่ถนัดจริงเหรอ เวลามึงเอากับผู้หญิงที่เจอกันที่ผับ มึงรักเขาเหรอเดน” คนถูกถามส่ายหัว


“ไม่รักดิ เอาก็แค่เอา จบบนเตียงแล้วก็แยกย้าย”


“น่ะ แล้วมึงจะมาบอกว่าไม่ถนัดได้งะ” เดนนี่ถลึงตาใส่ไอ้เพื่อนตัวดีที่ทำหน้าว่าไม่ยอม


“ก็แบบนั้นแหละ กูเอาใครสักคน กูก็ไม่ได้รักคนนั้นเสมอไป แต่ถ้ากูรักใคร กูก็เอาเขาอยู่ดี” ไอติมอ้าปากหวอ มองเพื่อนลูกครึ่งด้วยความทึ่งปนงงงวยจนเดนนี่ขำด้วยความตลกหน้าเพื่อน


“เอากัน ไม่ต้องรักกันก็ได้เนอะ” เดนนี่ยักไหล่สองข้างก่อนตอบชิลๆ


“อย่างถ้ากูเอากับมึง กูก็ไม่ได้รักมึง มึงก็ไม่ได้รักกู เราแค่เอากัน ประมาณเนี้ย” ไอติมเบิกตากว้าง หน้าตาสนใจสิ่งที่เพื่อนพูด


“จริงเหรอ”


“ตอนมึงเอากับไอ้พระเอกนั่นมึงรักกันรึไงล่ะ ก็ไม่ป้ะ” ไอติมส่ายหน้าทันที


“กูรักที่จะเสียตัวให้เขามากกว่าอะ กูไม่รักเขา แต่กูรักมากเลยนะที่เขาเอากู” ไอติมกัดริมฝีปากล่างแล้วยิ้มหน้าเคลิ้ม เดนนี่แกล้งทำหน้าหยีใส่เพื่อน


“ก็มันเป็นความเงี่ยน ไม่ใช่ความรัก” ไอติมหุบยิ้มวืด


“พูดหงี่ก็ได้ พูดเงี่ยนหยาบคายสัสอะ”



“อ้าวไอ้เหี้ยนี่” แม้จะหยาบคายใส่เพื่อน แต่เดนนี่ก็ยังคงหัวเราะจนตาหยี ไอติมทำปากยื่น หน้าตาครุ่นคิดสักแปบก่อนจะโพล่งออกมาแบบซื่อๆ


“เดน ยังเอากูได้อยู่ป้ะ” คนถูกถามขมวดคิ้ว มองใบหน้าซื่อตาใสของเพื่อนที่ไม่ได้แสดงอาการผิดปกติอะไรออกมา


“อะไรนะ”


“ถามว่า ถ้าให้เอากู เอาป้ะ” เดนนี่ไม่ได้ตกใจ แค่กำลังทึ่งและสับสนว่ามันอำเขาเล่นหรือมันจริงจังเบอร์ไหน


“มึงเงี่ยนเหรอ” ไอติมยิ้มแห้ง พยักหน้ายอมรับแบบคนเขินอาย เดนนี่ขมวดคิ้วมากกว่าเดิม


“จู๋มันก็แข็งอะ คงหงี่แหละ” เดนนี่รู้สึกเอ๋อไปแล้ว


“เอ้ย ไอ้ห่า มึงมาหงี่อะไรกับกูเอาป่านนี้ อยู่ด้วยกันมาตั้งนานแล้ว” เดนนี่มองเพื่อนด้วยความพิลึก ไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวหรือขนลุกอะไรกับเพื่อน


“เอ้า จะป่านนี้ป่านไหน ถ้ามันเงี่ยนก็เงี่ยนป้ะล่ะ” ไอติมว่าหน้าตางอแง เดนนี่คลายคิ้วแล้วหัวเราะกับหน้าตาของมันตอนพูด อย่างกับเด็กอยากได้ของเล่นแล้วโดนพ่อขัดใจ


“กูใช้งานมึงหนักไปเหรอ มึงถึงเบลอเนี่ย” ไอติมมุ่ยหน้า


“ไม่ใช่!...” เสียงใส ๆ เหวี่ยงอย่างน่าเอ็นดูให้เดนนี่ยิ้มขำ หนุ่มลูกครึ่งดึงผ้าขนหนูออกจากหัว ลุกเดินไปปิดไฟในห้องนอน เหลือแต่โคมไฟบนโต๊ะเขียนหนังสือ ร่างสูงล่ำเดินไปขึ้นเตียงฝั่งที่ตัวเองนอน


“…เราไม่ได้รักกัน เราก็เอากันได้ไม่ใช่เหรอเดน แต่ก่อนมึงยังจะเอากูอยู่เลย” เดนนี่ขำไม่หยุดในขณะที่ทิ้งตัวลงนอนบนเตียง ไอติมพลิกตัวนอนมองเพื่อนสนิท ใบหน้าบูดบึ้งน่ามันเขี้ยว


“มึงเล่นตัวเองอะ ตอนนี้กูหมดอารมณ์กับมึงแล้ว” เดนนี่ยิ้มขำ ไอติมมองค้อนเล็ก ๆ ก่อนจะยื่นมือซ้ายไปใต้ผ้านวม ล้วงเข้าไปในกางเกงของเดนนี่แล้วคว้าเดนน้อยที่นอนสงบอยู่เต็มมือ


“อย่างน้อยมึงก็เคยมีอารมณ์กับกู ใช่ป้ะ” เดนนี่เลิกคิ้วขึ้น กลอกตาทำหน้านึกถึงความรู้สึกที่ชอบพูดกับเพื่อนตัวเองว่าเขาเอามันแทนไอ้พระเอกนั่นก็ได้ กำลังทบทวนว่าตัวเองเคยเกิดอารมณ์กับไอ้ติมมั้ย


“มันก็มีตอนมึงชอบมากอด ชอบหอม ชอบไซ้ ชอบนั่งขย่มกูนั่นแหละ โดนบ่อย ๆ กูก็เริ่มห้ามตัวเองยากแล้วมั้ยล่ะ” ไอติมยิ้มวิ้ง!


“งั้นถ้ากูทำให้มึงมีอารมณ์ได้ มึงก็เอากูได้ใช่มั้ย” เดนนี่ทำหน้าเหลือเชื่อ


“เหี้ย มึงจะล่วงละเมิดกูให้ได้เลยใช่มั้ย” ไอติมหัวเราะคิกคัก ปล่อยมือซ้ายออกจากส่วนนั้นของเพื่อนสนิทแล้วลุกขึ้นนอนคร่อมร่างหนาของเพื่อน เดนนี่มองเพื่อนตัวเล็กด้วยความตะลึงหน่อย ๆ แต่ไอ้เพื่อนตัวจ้อยมันยิ้มตื่นเต้น ตาเป็นประกายเชียว


“ถ้าแข็งแล้วต้องเอากูนะ” เสียงใสว่าอย่างมาดมั่น เดนนี่อ้าปากค้าง


“มึงเอาจริงเหรอไอ้ติม” ไอติมพยักหน้าลงอย่างแข็งขัน


“อื้อ กูจะให้มึงเอากูจริง ๆ กูอยากอ่า”


“เฮ้ยๆ เอากันนะไอ้ห่าติม ไม่ได้ชวนกันกินข้าว”


“ก็ใช่ไง แต่ก็เหมือนชวนกินข้าว แค่ไม่ได้ไปกินข้าว แต่มากินกัน” ไอติมยิ้มกริ่ม สีหน้าท่าทางของมันบ่งบอกว่าไม่ได้คิดว่าเป็นเรื่องแปลกอะไรกับการชวนใครสักคนเอากัน


เลเวลมันเหนือกว่าเขาอีก มันชวนเหมือนชวนเรื่องทั่วไปอะไอ้ห่าเนี่ย


“สติมึงครบถ้วนนะ” เดนนี่เลิกคิ้วขึ้นสูง ถามเพื่อความแน่ใจ คนถูกถามพยักหน้าหงึกๆ


“ครบสิ… โอ๊ะ เนี่ย มึงแข็งแล้วๆ” ไอติมว่าด้วยความตื่นเต้น แต่มันกลับทำให้เดนนี่เกือบจะหดเหี่ยว ที่มันแข็งเพราะเขาตื่นเต้นกับวิธีการที่มันชวนเอากันเนี่ยแหละ มันพูดโคตรชิล บรรยากาศไม่ได้เร่าร้อนอะไรด้วยนะ พูดแบบสบาย ๆ เหมือนกำลังบอกว่าวันนี้อากาศดีจัง แต่แม่งชวนให้อะดรีนาลีพุ่งพล่านชิบ


“มึงอย่ามาร้องไห้ก็แล้วกัน” เอาล่ะ เขาไม่คิดปฏิเสธหรอกนะ ตัวเขาเองก็ไม่ได้นอนกับใครและไม่ได้ช่วยตัวเองมาสองเดือนแล้ว


“แต่ร้องครางได้ใช่ป่าว” นั่น… มึงนี่มันหน้าเป็นนักนะ


เดนนี่มองเพื่อนสนิทด้วยความหมั่นไส้และมันเขี้ยวกับความอยากได้อยากโดนของมัน เขาไม่ได้รู้สึกเครียดหรือกลัวว่าความสัมพันธ์ของเพื่อนจะแปลกประหลาดไปหลังจากได้เสียกัน ก็จะให้ไปรู้สึกอย่างนั้นได้ยังไงล่ะ ดูไอ้คนชวนสิ ตัวมันประหลาดล้ำหน้าก่อนความสัมพันธ์ของเขาสองคนไปแล้ว และด้วยท่าทางที่แสนจะปกติ ชิล ๆ ของมัน เขาเลยรู้สึกว่า เออ ก็ได้


“อย่ามาเรียกร้องความรับผิดชอบนะมึง กูไม่ยกขันหมากไปขอมึงนะ”


“เรียกสินสอดไม่แพงหรอก ฮิๆ” กูบอกว่ากูจะไม่ไปสู่ขอมึงไง






“อือ เดนใหญ่จัง…” อ้าว เฮ้ย ลงไปอมเต็มปากเต็มคำแล้ว

[Maii2206]

เอ้ยยย หนูติมลูกกก หนูต้องใจเย็นๆหน่อยน่าาา นี่เพื่อนเองงงง

[naruxiah]

เอาจริงหรอน้องติมเอ๊ย​ น้องเชี่ยวจริงจนทีมหนังโป๊อยากได้ไปร่วมงาน​ด้วยเลย​ เสีย​เป็นแสนเริ่มคุ้มค่าแล้ว55​ จริงๆก็โสด​ บรรลุ​เป้าหมาย​แล้ว​ ตอนนี้​ฟรีแล้วก็ไม่ผิดนะน้องอย่างที่น้าๆบอก​ แต่แอบกลัวว่าน้องติมจะคิดพิสูจน์​เอากะใครไม่รักก็เหมือนๆกันนั่นแหละ​ คือเรื่องจริง​รึป่าว​ เลยจะลองกะเดน​ แต่เดนก็ดูแซบอยู่นะคะ

[PoPoe]

น้องไอติ๊มมมมม หนูต้องใจเย็นๆน้าา

[aiyuki]

น้องติมกำลังสะสมประสบการณ์ใช่มั้ยลูกกก แซ่บแท้

[areenart1984]

หนูติม ของเพื่อนเว้นไว้คนหนึ่งแล้วกันนะ 

[วายซ่า]

น้องติมมมมม ทำไปแล้วจะมาเสียใจทีหลังไม่ได้นะคะลูก

[Moonoii]

 

[rotedump]

น้องไอติมมมมม หนูจะกินเพื่อนไม่ได้ 5555

[Grey Twilight]

โอ้ น้องติมจะได้กินของโภชนาการสูงสุดยอดแล้วใช่ไหมครับเนี่ย (หัวเราะ) เยี่ยมๆ ผมรอดูฉากอัศจรรย์อันร้อนแรงอยู่นะครับ ไม่ได้มาสเตอร์เบด แถมไม่ได้นอนกับใครมาเป็นเดือน อย่างนี้นี่น้องติมไม่ฟ้าเหลืองเลยเหรอครับ แหม่ เดนนี่นี่ไม่ใช่ย่อยๆนา (หัวเราะ)

ผมเห็นหลายคนดูจะบอกให้น้องติมหยุดก่อน อย่ากินเพื่อน หรืออะไรแบบนั้น แต่ผมมองอีกแบบนะครับ ถ้ามองในแง่มุมของมิติวรรณกรรม เรื่องนี้คือเราค่อนข้างเน้นเส้นเรื่องของแซ็คกับไอติม ซึ่งโทนเรื่องแน่นอน มันก็จะออกแนวพิศวาสร้อนแรง มีฉากบนเตียงเยอะ อันนี้เป็นจุดที่ควรระวัง เพราะถ้าเขียนออกมาได้ไม่ดี มันจะทำให้คนอ่านเบื่อ มองเป็นวรรณกรรมโรแมนซ์เกลื่อนตลาดมากไป

แต่คุณเจ๊เขียนมันออกมาได้ดีครับ อย่างที่ผมเคยคอมเมนท์บอกไปในคอมเมนท์ก่อน คุณเจ๊เขียนฉากอัศจรรย์ออกมาเพื่อสื่อถึง ‘อารมณ์’ ของคนในฉากได้ชัดเจน คนอ่านรับสารได้ดี ฉากที่ไอติมได้เสียกับแซ็คนั้นคือฉากเซ็กซ์ที่เราไม่รู้สึกถึงความรู้สึกร้อนแรงใดๆเลย มันไม่มีความรักเข้ามาเกี่ยว มีแต่การยุ่งกันแล้วก็จบ มันสื่อถึงอารมณ์ของแซ็คที่ไม่ได้รู้สึกอะไรกับไอติมเลย การที่คุณเจ๊สามารถทำตรงจุดนี้ออกมาได้ดี สื่อสารผ่านฉากอัศจรรย์ได้ครบถ้วน มันทำให้ผมวางใจในฝีมือการเขียนของคุณเจ๊ครับ ว่าอนาคต ถ้าเราจะพัฒนามุมมองของฝั่งหนึ่งต่ออีกฝั่งหนึ่ง เราสามารถใช้บทอัศจรรย์ของคู่เดิม แต่จากอดีตเทียบกับปัจจุบัน เพื่อให้เห็นพัฒนาการด้านความรู้สึกได้

ทีนี้ถามว่ามันเกี่ยวอะไรด้วย? อย่างที่บอกว่าโทนเรื่องนี้ออกแนวโรแมนซ์ ดังนั้นการสื่อปม พล็อต หรือนิสัยตัวละคร ถ้าเราจะรู้สึกว่ามันกลมกลืนมากที่สุด ก็ต้องให้มันสื่อสารผ่านฉากพวกนี้นั่นแหละครับ ดังนั้นฉากการร่วมรักระหว่างไอติมกับเดนนี่ ผมอยากเห็นนะ เพราะมันเป็นหนึ่งในไม่กี่ฉากที่เราจะเห็นมิติของคาแรกเตอร์เดนนี่อย่างชัดๆผ่านโทนเรื่อง เราบอกว่าเฮ้ย ผมชอบเดนอะ เพราะเดนดูร้อนแรง เซ็กซ์แอพพีลสูง รูปร่างเท่บาดใจและสกิลบนเตียงไม่ต่ำกว่าพวกดาราในวงการหนังใต้ดินตัวท็อปแน่ๆ แต่เรามีฉากอะไรมาสนับสนุนข้อคิดเห็นนั้น? ดังนั้น ผมถึงมองว่าฉากแบบนี้มันควรต้องมีน่ะครับ มีกับไอติมนี่ยิ่งดีใหญ่ เพราะมันอาจทำให้เราสอดแทรกประเด็นอ่อนไหวบางอย่างเข้าไประหว่างการทำกิจกรรมได้ มันก็จะทำให้ฉากอัศจรรย์มีมิติที่เกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่องมากขึ้น

ที่อยากชมอีกอย่างคือการเชื่อมหรือโยงปมบางอย่างเข้ามาในแนวเรื่องครับ คุณเจ๊ทำได้ดีนะครับ แม้เราจะอ่านแล้วรู้สึกเหมือนโทนเรื่องเบาๆสบายๆ (เนื่องด้วยความหื่นของน้องไอติม) แต่พอเราถอยออกมามองให้ดี เรื่องนี้มีมิติของตัวละครที่ลึกและน่าสนใจนะครับ ยกตัวอย่างเช่น แซ็ค แซ็คนี่เราเห็นชัดๆเลยว่ามีปมประเด็นดราม่าของชีวิต ซึ่งตรงนี้อาจจะต้องรอการขยายต่อไป แต่ผมมองว่าแซ็คเป็นคนที่จิตใจเย็นชานะครับ คือเนื่องด้วยสภาพแวดล้อมมันสบายๆชิวๆแหละ เลยทำให้แซ็คเป็นคนเรื่อยๆไม่เรื่องมาก แต่ตัวปมที่ผูกชีวิตของเขามันหนักอยู่ และเขาเป็นอเมริกันด้วย บางทีเค้าจะไม่ค่อยเข้าใจแนวคิดเชิงพุทธของคนเอเชียที่ปล่อยวางได้ง่ายกว่าและหลุดจากความเครียดได้ จะเห็นว่าในหลายๆฉาก แซ็คชอบนั่งเงียบๆคิดอะไรคนเดียว เป็นเพราะเขากังวลกับชีวิตและอยากหาทางออกแหละ แต่ทางเลือกมันบีบคั้น เขาจำต้องทำ

แม้แต่ตัวไอติมเอง ก็มีปมประเด็นชีวิตที่คุณเจ๊สอดแทรกมาไว้มาแนบเนียน ผมสังเกตได้ตอนฉากแรกๆน่ะครับ ชีวิตของไอติมคือพ่อกับแม่มีปัญหากันหรือแยกกันอยู่ อันนี้เรายังไม่ทราบสาเหตุแท้จริง และเรายังไม่เห็นคาแรกเตอร์คุณพ่อของไอติมอย่างชัดๆ เลยไม่รู้ว่าเป็นตัวดีหรือตัวร้ายยังไง การที่ไอติมมีปมประเด็นชีวิต แต่ยังใช้ชีวิตแบบหลั่นล้า อาจจะเพราะการเลี้ยงดูของน้าและแม่ ที่ใช้ความเข้าใจกับเด็กเป็นหลัก สอนให้ไอติมไม่ต้องไปกังวลหรือคิดมาก การเลี้ยงแบบนี้ดีนะครับในแง่ทำให้เด็ก ‘ดูเป็นคนปกติ’ แต่ปัญหามันจะเกิด เมื่อโตขึ้นและเข้าสู่ช่วงรอยต่อระหว่างมหาวิทยาลัยกับการเป็นผู้ใหญ่ครับ เพราะการที่ทำให้ไอติมไม่คิดอะไรมาก มันดีตรงที่เด็กจะไม่เครียด ปล่อยวางกับเรื่องหนักๆในชีวิตได้เร็ว แต่ข้อเสียคือเด็กจะวางแผนล่วงหน้าไม่เห็น ขาดทักษะการมองเห็นปัญหาที่อาจจะเกิดขึ้นได้จากการกระทำของตัวเอง เพราะเนื่องจากไม่คิดอะไรมาก ทำให้บางครั้งอาจทำอะไรที่ไม่ค่อยคิด ทำให้เป็นปัญหายุ่งๆได้

ดังนั้นจะเห็นว่ามิติตัวละครแบบนี้ซ่อนอยู่ในโทนเรื่องโรแมนซ์ และการบรรยายที่ดูเรียบเรื่อยชิวๆของโทนเรื่อง เป็นการแฝงนัยยะที่ดูมีฝีมือและมีเสน่ห์ สำหรับตัวละครหลักอย่างแซ็คและไอติม ผมเห็นพอสมควรแล้ว แต่ตัวละครเสริมที่เราจะให้เด่นอย่าง ลูคัส หรือเดนนี่ ยังไม่มีฉากที่บรรยายเสริมเข้ามาเพื่อที่จะเห็นตัวละครชัดขึ้น อย่างเดน ก็คงจะมีฉากอัศจรรย์นี้ที่จะทำให้เราเห็นความ ‘แกร่ง’ ของเขาชัดขึ้น ความจริงเดนนี่นี่มีออกมาหลายฉากแล้วนะครับ แต่จะโฉบไปโฉบมาไม่เห็นชัดๆ ฉากที่ดูแลไอติมให้ความห่วงใยนี่ก็ดีนะครับ แต่มันเหมือนไม่วาบหวามยังไงก็ไม่รู้ เหมือนมี Barrier บางๆกั้น ถ้ายังไงก็อาจจะรบกวนดูตรงนี้นิดนึงครับ ให้มันดูสนิทสนมและวาบหวามเพื่อความหวานของความสัมพันธ์หน่อย อาจจะต้องลดดีกรีความบ๊องของไอติมลง หรือให้เดน penetrate ผ่านการมองอะไรแบบไม่คิดมากของไอติม ลงไปถึงความรู้สึกลึกๆข้างใน เพื่อไปแตะปลอบโยนหรือเข้าใจไอติมจากหัวใจได้จริงๆ

[EoBen]

OMG น้องติมขา

คุณพี่ไม่จำเป็นต้องเป็นห่วงนู๋ใช่ไหมคะ

แค่อยากก็เอาเนอะ ไม่มีอะไรเนอะ



ติมนี่แดนเอง เพื่อนติมไง 5555

[Snowermyhae]

เอาใจช่วยน้องไอติมค่ะ อย่าไปแคร์ เห็นจากตอนเปิดแล้วเราจะต้องชนะแบบสวยๆแน่ๆ 

[maddy_moody]

  เราตีน้องติมได้มั้ยยยย​ โอ้ยยยยยย​ หัวใจคนเป็นแม่  บางไปหมดแล้ววววววว​ 

[ณ ที่เดิม™]

โอ้โห!! ใจบางกับน้องติม   

[SoSweetCB]

กรี้ดดดดดดด แอบเชียร์ให้เดนติมได้กัน ไรต์ก็จัดจริงๆ ฮือออออ
ตอนต่อไปขอส่วนต่อจากตอนล่าสุดเลยนะคะ ไม่ตัดเข้าโคมไฟได้มั้ย 5555555
น้องติมแซ่บๆ ช้อบบบบบบบบ ขอแซ่บก่อนจะดราม่า 

[Hananijinji]

เอ้า น้องติมมมม ยังไงคะยังไงคะ ถ้ากำลังจะป่ามป๊ามแล้วไม่มีใครมาขัด จะถือป้ายไฟเชียร์คู่นี้ละนะ น่ารักเหลือเกิน ดูแลกันมาตั้งนาน

[t2007]

น้องไอติม น่ารักที่สุด ที่สุด ที่สุด บทร้อนแรงเรื่องบนเตียง แต่ทำไมรู้สึกนุ่มละมุน

[jinnyjayb]

น้องงงงง น้องงงงงงงงงงงงง
นั่นเพื่อนหนูนะติมลูกกกก

[คุณเจ้]

Fall in lust, Chapter 11 :: Sex sense. (สัมผัสที่หก) [ครึ่งแรก]




   “อือ… อือ…” เสียงครางแผ่วเบาดังมาจากร่างเล็กที่นอนอ้าขาให้ร่างสูงใหญ่ล่ำขยับอาวุธกลางกายเข้าออกอย่างเนิบนาบแต่ทว่าก็หนักแน่นแบบนี้มาสิบนาทีกว่าแล้ว ร่างผอมแต่ไม่ได้ผอมโซเหมือนคนอดยาก แต่ผอมแบบพอดี มีเนื้อมีหนังให้บีบติดมือมาบ้างกำลังหลับตาหน้าเคลิ้ม สองมือจับต้นแขนล่ำสีเข้มของคนด้านบนเอาไว้หลวม ๆ คนด้านบนยกมือซ้ายขึ้นลูบผมที่ปรกหน้าของคนด้านล่างออกแล้วก้มลงหอมหน้าผากอีกคน
   

ถึงกำลังเอามันอยู่ แต่ความรู้สึกเอ็นดูที่เขามีให้มันก็ยังไม่ได้หายไป ไอ้นี่มันเป็นคนหน้าตาทำให้คนอื่นเคืองยาก 
   

“เดนจะแตกยังอะ…” ไอติมลืมตาแล้วถามเสียงเบาหวิว เดนนี่ยิ้มมุมปากพร้อมกับกระตุกคิ้วสองข้าง ไอติมกัดริมฝีปากล่างยามมองใบหน้าของเพื่อนสนิทที่ดูจะแตกต่างจากช่วงเวลาปกติของเขาทั้งสองคน
   

“…หน้ามึงทำไมดูเงี่ยนจังอะเดน” เดนนี่ถึงกับต้องหยุดสะโพกและคาของตัวเองไว้ในรูฟิต ๆ ของไอติม ไอ้ตัวผอมยิ้มงงสลับกับทำหน้าเสียว หน้าท้องมันหดขึ้นหดลง
   

“คxxกูแทงตูดมึงอยู่นะ ให้กูรู้สึกไงอะนอกจากที่มึงว่า” ไอติมทำหน้าคิด เหมือนกำลังหาคำตอบ แต่ก็ไม่ได้ตอบอะไรออกมา เดนนี่ขยับสะโพกต่อและก้มลงจูบปากไอติม สัมผัสริมฝีปากเพียงครู่ไอ้เพื่อนตัวเล็กของเขาก็อ้าปากแลกลิ้นทันที วินาทีที่ลิ้นทั้งสองอันเกลี่ยกัน ไอติมก็เริ่มหายใจแรงขึ้น สองมือเลื่อนขึ้นไปลูบแผ่นหลังที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามสีเข้มของเดน ขนของไอติมลุกซู่ พอเดนปล่อยปากออกก็หายใจหอบเสียงกระเส่า สองมือเลื่อนขึ้นมาสอดนิ้วเข้ากับเส้นผมของเดนและดึงให้เดนลงไปที่คอของตัวเอง เดนนี่ไม่ต้องรอให้บอก ซุกไซ้คอและดูดเนื้อขาว ๆ ของเพื่อนซี้อย่างอ่อนโยน ไอติมแหงนหน้าขึ้น เปลือกตาปรือ ตวัดสองขาขึ้นเกี่ยวบั้นเอวของเดนแน่นโดยที่เดนก็ยังคงขยับสะโพกด้วยจังหวะเน้น ๆ และแน่น ๆ ต่อไป
   

“อา… อะ… เดน ดีมากเลยอะ” ไอติมเพ้อเสียงเบา เดนเงยหน้าขึ้นจากซอกคอขาวขึ้นมองหน้าเพื่อน สีหน้าไอติมตอนนี้ถ้าเรียกว่าเซ็กซี่ก็คงไม่ผิดนัก แต่ก็ไม่ใช่เซ็กซี่แบบหญิงสาวแบบที่เขาเคยนอนด้วย หน้ามันแดงระเรื่อ ดวงตาสีน้ำตาลหวานฉ่ำ เปลือกตาขยับเชื่องช้า ริมฝีปากสีแดงดูอวบอิ่มเพราะเพิ่งโดนดูดไป
   

เดนนี่รู้สึกเสียวตรงเส้นเอ็นจนต้องเกร็งหน้าท้อง ดันสองแขนขึ้นค้ำร่างแล้วซอยสะโพกถี่ยิบ ไอติมเผยอปากกว้างขึ้นกว่าเดิม เปลือกตาหรี่จนปิดลง สองมือยกขึ้นจับโครงเหล็กหัวเตียงแน่น เสียงเตียงดังเอี๊ยดอ๊าดขึ้นจากเดิมตามจังหวะโยกที่เพิ่มแรงขึ้น
   

“ดะ… เดน เตียงสั่น… แม่… แม่กับพ่อมึง…”
   

“ห้องไม่ได้ติดกัน เขาไม่ได้ยินหรอก ฮืมมมม” เดนนี่กัดฟันแน่น เนินก้นอันเต่งตึงเด้งเข้าเด้งออกอย่างรวดเร็วและแข็งแรงจนกล้ามเนื้อก้นขึ้นชัด กล้ามเนื้อบนแผ่นหลังขึ้นสัดส่วนชัดเจน ท่อนขาแข็งแรงที่อ้ากว้างยันร่างตัวเองขึ้นกล้ามเนื้อตรงหน้าขาและตรงน่องเป็นลูก แล้วพักเดียวในชั่วครู่สั้น ๆ กล้ามเนื้อเหล่านั้นก็นิ่งแข็งยามที่เจ้าของดึงแก่นกายออกมาจากรูสีอ่อนของเพื่อนแล้วดึงถุงยางสีใสออก ปล่อยให้น้ำสีขาวข้นมันวาวพ่นลงบนหน้าท้องของเพื่อนด้วยความหยาดเยิ้ม มันไม่ได้พุ่งรุนแรงแต่มันไหลเยิ้มออกมา
   

“อะ!” เดนนี่วางถุงยางในมือซ้ายไว้บนท้องเพื่อน มือขวายกมาชักตรงนั้นเบา ๆ เพื่อช่วยรีดน้ำออกมาให้หมด ไอติมนอนมองตาใสแม้จะรู้สึกหอบเล็ก ๆ มองแผ่นท้องที่เป็นกล้ามท้องแบบอ่อน ๆ ไม่ใช่แข็งขนเส้นเลือดขึ้นด้วยสายตาหยาดเยิ้ม ไอติมยกมือไปลูบคลำกล้ามท้องของเพื่อนสนิทแผ่วเบาครู่หนึ่งแล้วดึงมือออกมาตรงหน้าท้องตัวเอง ใช้นิ้วกลางปาดน้ำสีขาวข้นติดปลายนิ้วมาหยาดเล็กๆ
   

“ชิมได้ป้ะ” เดนนี่ที่คลายสีหน้าเสียวแล้วเลิกคิ้วขึ้นสูง
   

“มึงกล้ากินด้วยเหรอ”
   

“ก็ลองไง อยากรู้รสชาติอะ”
   

“อร่อย มึงชิมเหอะ” ไอติมเบ้ปากด้วยความหมั่นไส้ ยกนิ้วกลางอันนั้นขึ้นมาเข้าปาก ปาดหยาดน้ำขุ่นข้นบนปลายลิ้น ขยับปากสองสามทีก่อนกลืนลงไป
   

“แหวะ กลิ่นเหล้า” เดนนี่หัวเราะ ไม่เดือดไม่ร้อนอะไร ก็ก่อนหน้านี้กินเหล้ากับพ่อมาสามสี่แก้วกลิ่นเลยติดออกมากับไอ้น้ำพวกนี้ด้วย ใครจะไปรู้ว่าจะได้มาเอากับมันวะ
   

“กูชักให้” ไอติมพยักหน้า ยกขาขึ้นตั้งฉาก เดนนี่ก้มลงมองรูด้านหลัง มันยังคงขยายเป็นโพรง เขาก้มมองของตัวเองที่ยังจะพอแข็งอยู่บ้าง
   

“กูเอาเข้าไปได้ป้ะ แต่ไม่ใส่ถุงนะ แต่ก็ไม่ขยับ ยัดเข้าไปให้มึงเสียวเฉยๆ” ไอติมทำตาโต
   

“ไม่ใส่ถุงก็ไม่ปลอดภัยดิ” เดนนี่กลอกตาและทำหน้าว่า เออ ๆ เรื่องของมึง
   

“เออ งั้นกูชักอย่างเดียว ไม่ต้องยัด” ไอติมพยักหน้าหงึก ๆ เดนนี่นั่งคุกเข่าตรงหน้าเพื่อน มือขวาใช้ชักให้ไอ้เพื่อนตัวเล็ก ไอติมครางแผ่วเบา ลมหายใจกระเส่าชวนเร่าร้อน ข้อดีอย่างมากของไอติมตอนเอากันคือมันไม่ใช่คนร้องเสียงดัง แหกปากเว่อวังเหมือนพวกหนังโป๊ มันร้องเสียงอ่อน ๆ ออกแนวอ้อน ๆ ในบางครั้ง ยิ่งสีหน้าของมันคือแสดงออกน้อยแต่ได้ (อารมณ์) มาก
   

“โอ๊ย… เดน แตก.. แตก…”
   

“เออ มึงแตกแล้ว” เดนนี่ว่าแล้วปล่อยมือออกจากน้องชายไอ้ติมที่เปรอะน้ำสีขาว แต่ไม่ข้นเท่าของเขา ปาดนิ้วมือที่เลอะน้ำของไอติมลงบนท้องของมัน หยิบถุงยางขึ้นมา เดินเข่าลงไปจากเตียงเอาไปทิ้งในถังขยะและหยิบผ้าขนหนูมาเช็ดทำความสะอาดให้เพื่อนที่นอนร่างปวกเปียกอยู่บนเตียง ถึงแม้จะไม่ได้เหนื่อยหอบจัด แต่มันก็ดูหมดพลังไปไม่น้อย
   

“ไอ้พระเอกนั่นมันเอากับมึงท่าไหนมั่ง” เดนถามระหว่างที่เช็ดหน้าท้องไอติมจนสะอาดแล้วปล่อยให้ไอติมเช็ดส่วนสำคัญด้วยตัวเองมันเอง
   

“ท่าหันหลังแล้วก็ถ้าเมื่อกี้”
   

“ท่าเบสิค เอาไปก่อน ถ้ารอบหน้ามึงอยากกับกูอีกค่อยลองท่าอื่น” ไอติมยื่นผ้าขนหนูให้เดนหลังจากเช็ดเสร็จแล้ว
   

“แล้วมึงจะอยากกับกูอีกป้ะ” ไอติมถามยิ้ม ๆ เดนนี่นิ่งเงียบ ใบหน้าเคร่งขรึม แต่พอโดนยิ้มหน้าทะเล้นของไอติมก็แกล้งเอามือซ้ายผลักหัวเพื่อนเบาๆ
   

“นอนได้แล้ว กูเสียน้ำ กูเหนื่อย”
   

“กูก็เสีย กูยังไม่เห็นเหนื่อยเลย” เดนนี่ยิ้มมุมปาก
   

“เออ มึงเก่ง” เดนนี่โยนผ้าขนหนูใส่ตะกร้าผ้าอย่างแม่นยำ ดึงผ้านวมขึ้นแล้วสอดตัวลงนอนข้างเพื่อน ไอติมหันหน้าเข้าหาหนุ่มลูกครึ่ง
   

“รู้สึกดีอะเดน ขอบคุณนะที่เอากู” ไอติมยื่นหน้าไปหอมแก้มซ้ายของเดนหนึ่งฟอด เดนนี่บิดหน้าไปมองเพื่อนแล้วก็ยื่นหน้าไปหอมหน้าผากเพื่อนกลับ
   

“ให้กูเอาแต่แรกก็จบแล้ว ไม่ต้องถ่อบินมาถึงนี่หรอก” ไอติมทำปากจู๋ ก่อนจะเขยิบหัวขึ้น เดนนี่กางแขนซ้ายออกอย่างรู้งานว่าเพื่อนจะนอนหนุนแขน
   

“ไม่เหมือนกันหรอก แซ็คคือความฝันกู ซึ่งมันก็เป็นจริงไปแล้ว”
   

“แล้วถ้ามึงมีโอกาสเอากับมันอีก มึงจะเอาอีกมั้ย”
   

“เอา” ไอติมตอบทันทีแบบไม่เสียเวลาทำหน้านึกหรือคิดเยอะ
   

“ร่านว่ะ” เดนนี่ยกมือขวายีหัวไอติมจนผมยุ่ง
   

“ร่านตรงไหน เขาเรียกใช้สิทธิ์รูจิ๊ต่างหาก” เดนนี่หัวเราะ
   

“เออ ๆ สิทธิ์อะไรก็สิทธิ์ของมึงเหอะ นอนๆ”
   

“ครับผัว”
   

“เดี๋ยวเถอะมึงๆ” แกล้งทำเสียงดุไปงั้น แต่ก็ก้มลงหอมหัวเพื่อนตัวเล็กไปหนึ่งที ไอติมยิ้มขำ นอนหลับตาลงด้วยความรู้สึกสบายตัวแบบฟินๆ


   
รุ่งเช้าทั้งสองคนยังคงนอนอยู่บนเตียง ไอติมนอนซบไหล่ซ้ายของเดน เจ้าของห้องนอนยกแขนขวาขึ้นวางเหนือหัว ทั้งคู่หลับสนิทแม้จะเป็นช่วงเวลาเก้าโมงเช้าแล้ว แต่ก็ไม่ต้องรีบตื่นไปทำอะไรที่ไหน ร้านค่อยเข้าช่วงบ่ายเอาก็ได้ และพ่อกับแม่เดนก็นาน ๆ ทีจะมาวุ่นวายด้วย นอกซะจากมีธุระสำคัญจริง ๆ ถึงจะมายุ่มย่ามที่ห้องของเดน
   

ครืดดด! ครืดดด!
   

โทรศัพท์เครื่องเล็กสั่นอยู่ในกระเป๋าเป้สีเขียวของไอติม ซึ่งวางอยู่บนพื้นใกล้กับฝั่งที่เดนนอน หนุ่มลูกครึ่งเปิดเปลือกตาขึ้นแบบง่วง ๆ เหวี่ยงแขนขวาไปหยิบกระเป๋าขึ้นมาวางใส่ไอ้เจ้าของ
   

“ติม โทรศัพท์” เจ้าของโทรศัพท์ยังนอนนิ่ง เดนที่ยังสะลึมสะลือรูดซิบเปิดกระเป๋าหยิบไอโฟนสี่เอสของมันขึ้นมาแล้ววางไว้บนแก้มของมัน ไอ้เพื่อนตัวเล็กลืมตาขึ้นแบบงง ๆ พักเดียวมันก็ทำหน้าตกใจ มือซ้ายเหวี่ยงมาหยิบโทรศัพท์ออกจากแก้ม ยกขึ้นดูหน้าจอด้วยสายตาง่วงๆ
   

“แอนโทนี่… ฮัลโหล…” ไอติมหลับตารับโทรศัพท์ แต่มันก็ยังคงสั่นไม่หยุด ไอติมเลยยกขึ้นมาดูอีกรอบถึงได้เห็นว่ายังไม่ได้กดรับ เลยใช้นิ้วโป้งเลื่อนกดรับสาย
   

“ฮัลโหล” ไอติมพูดทั้งที่เสียงยานคาง
   

[โว้ว เถ่อยังอยู้ในอเมริกาสินะ ฉั๋นดีใจจิงๆ] น้ำเสียงแอนโทนี่โล่งอก ตอนที่โทรหาไอติมติดก็โล่งไปหนึ่งขั้น แต่ระหว่างรอสายก็ต้องลุ้นว่าจะยังเป็นไอติมที่ใช้เบอร์นี้อยู่หรือเปล่า
   

“อยู่ซานฟาน ฮะ ฮ้าววว” แอนโทนี่หัวเราะด้วยความโล่งใจเบา ๆ ที่ไอติมยังไม่บินกลับไทย เมื่อวานนี้ไอ้ไบรอั้นบอกว่าเด็กนี่จะกลับไทยแลนด์แล้ว
   

[หย่างไม๊ตื่นหลอ]
   

“ตื่นแล้วฮะ แต่ตื่นไม่เต็ม” ไอติมตอบแบบงัวเงีย ๆ เปลือกตาพยายามเบิกให้กว้างเข้าไว้
   

[Oh, sorry นะที่โทรมารบกวน]
   

“ไม่ฮะ คุยได้ๆ” ไอติมอ้าปากกว้าง หาวแบบไร้เสียง ดันตัวลุกขึ้นพิงหัวเตียง
   

[โอเค คือหยั่งงี้ ลูคัส ฝากหม่าถามว้า เป็นไป่ได้มั๊ย ถ่าเถ่อจะมาหาเข๋าที่แอลเออีก] ไอติมนั่งนิ่งแบบง่วง ๆ สักแปบก่อนจะถามกลับแบบงุนงง
   

“ให้ไปหาที่นู่นเหรอ”
   

[อื้อ เกี่ยวกับจ๊อบ เอ่อ งานน่ะ งานที่เถ่อกับลูคัสคุยกันสองคนน่ะ จัมด่ายมั้ย] ไอติมทำหน้านึกแล้วก็นึกออกหลังจากนิ่งไปเป็นนาที
   

“อ๋อ เขาบอกจะติดต่อกลับมาอีกที”
   

[ช่าย เข๋าให้ฉั๋นคอนแทคเท้อกลับมาน่ะ ให้ถามว่าเธอจะสะดวกสบายที่จะมาหาเข๋าอีกรอบหรือป่าว] ไอติมชั่งใจ หันไปมองเดนที่หลับสนิทแบบไม่สนใจเสียงรอบข้างใดๆ
   

“ผมไม่แน่ใจ ต้องลองหาวิธีไปก่อนฮะ” ไอติมงง ๆ ว่าจะต้องไปที่นู่นยังไง หกชั่วโมงก็เป็นเวลาที่นานในการเดินทาง แต่เรื่องเวลาไม่ใช่ปัญหาหลัก ปัญหาหลักคือเขาจะไปยังไง จะให้เดนไปส่งอีกทีก็ไม่รู้ว่าจะใจดีพาไปอีกมั้ย และถ้าจะไปเองจะไปหลงทางหรือเปล่า


งานที่คุยกันไว้ก็ไม่ได้มีการกรอกใบสมัคร ไม่มีหลักฐานเป็นชิ้นเป็นอันที่ทำให้ไอติมรู้สึกว่าตัวเองกำลังโดนสัมภาษณ์งาน มีแค่ลูคัสที่บอกว่ามีงานอยากให้ไอติมทำ อยากร่วมงานด้วย แต่ก็ยังไม่บอกว่าทำอะไรยังไงบ้าง ซึ่งวันนั้นเป็นเหมือนการนั่งพูดคุยกันปกติทั่วไป แต่หัวข้อที่คุยกันไม่ใช่เรื่องทั่วไป ไม่ใช่เรื่องดินฟ้าอากาศ ไม่ใช่การสอบถามประวัติการเรียนหรือกิจกรรมในมหาวิทยาลัยที่เคยทำมา แต่คุยกันเกี่ยวกับหนังโป๊และเซ็กซ์ กว่าไอติมจะแปลออกได้แต่ละประโยค และตอบกลับได้แต่ละครั้งเลยทำให้การคุยนานกว่าที่ควรจะเป็น
   

[โว้ว ลืมถามเลย เถ่อล่ะ ซ้นใจงานนี้หรือป่าว ที่ลูคัสชวนทำ]
   

“ผมยังไม่รู้เลยว่าเขาจะให้ผมทำตำแหน่งอะไร รู้แต่ว่าจะให้เข้าไปทำงานด้วยกันอ่า”
   

[ฉั๋นขิดว่านะ อาจจะเป่นผุ่ช่วยลูคัส แต่เถ่อไม๊ต้องห่วง มีชื่อตั้มแหน่งให้แหน่นอน] แอนโทนี่หัวเราะเบา ๆ ไอติมยิ้มแบบเอ๋ออ๋า
   

“เรื่องชื่อตำแหน่งไม่ใช่ปัญหาหรอกฮะ”
   

[มันนี่หลอ โอ้ ถ่าเจคตอบรับเถ่อเข้าทำงาน เรียกเงินด่ายเลยนะ] ไอติมยิ้ม ก็ดีใจเนื้อเต้นขึ้นมาหน่อย ๆ อยู่หรอกที่เรียนจบมาแล้วมีแววจะได้งาน มันเป็นเรื่องที่ดีของเด็กจบใหม่ แถมงานที่อาจจะได้ก็เป็นสิ่งที่ชอบ ชอบมากด้วย
   

“ผมสนใจฮะ แต่เดี๋ยวผมขอถามเพื่อนก่อนว่าไปส่งผมได้มั้ย เพราะผมไปเองไม่น่าจะรอด”
   

[ซอรี่ทีนะที่ทำให้ลำบากกลับไปมา แต้หว่า กว่าจะขุ่ยกันลงตั่วน่ะ]
   

“ผมเข้าใจฮะ” ไอติมเข้าใจตามที่บอก ก็พอจะรู้ว่าการรับคนเข้าทำงานมันก็น่าจะประมาณนี้ คงทำปุบปับเลยไม่ได้ ต้องมีขั้นมีตอนของเขา ค่ายหนังโป๊ก็เหมือนบริษัทบริษัทหนึ่งนั่นแหละนะ
   

[ถ่ามาผรุ่งนี้ได้ ก็จะเพอร์เฟ็กต์เลย]
   

“เดี๋ยวผมโทรบอกอีกทีนะฮะ” แอนโทนี่รับคำแล้ววางสายไป ไอติมหันไปสะกิดเพื่อนที่นอนอยู่ข้างกัน
   

“เดน เดน เดนๆๆ” เจ้าของชื่อลืมตาตื่น หันมองคนเรียกด้วยสายตาดุ ๆ และคิ้วก็ขมวดมุ่น
   

“อะไร” ไอติมยิ้มกริ่ม
   

“ดู๊ดุ” คนตัวผอมหัวเราะคิกคัก หนุ่มลูกครึ่งหลับตาแล้วพ่นลมหายใจยาว ๆ ก่อนจะลืมตามองเพื่อนอีกทีด้วยสายตาประมาณว่ามีอะไร
   

“เรื่องงานที่กูเคยบอกอะ เขาโทรมาให้ไปสัมภาษณ์เพิ่มเติมแหละ” ไอติมเล่าเรื่องนี้ให้เดนนี่ฟังช่วงที่เดินทางกลับจากแอลเอมาซานฟรานฯ ตอนนั้นไอติมยังเล่าแบบไม่ได้คาดหวังอะไรมาก เพราะแปลที่คุยกับลูคัสเข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้าง เดนนี่เลยบอกว่างั้นรอให้ฝ่ายนั้นโทรมากลับมาอีกที
   

“อือ แล้วไง สัมภาษณ์ที่ไหน”
   

“แอลเออะ” เดนนี่ไม่ได้มีท่าทีตื่นตกใจ หน้าก็ยังดูเป็นคนที่เพิ่งตื่นเหมือนเดิม
   

“จะให้กูพาไป?” ไอติมยิ้มอ้อน ไหลตัวลงนอนข้าง ๆ เพื่อนสนิทก่อนจะเอาหัวขึ้นเกยบนอกล่ำสีแทน
   

“กูไปเองไม่รอดแน่ ๆ ก็มีแต่พี่เดนแหละที่จะช่วยน้องติมได้ง่ะ”
   

“กูเกลียดน้ำเสียงอ้อนตีนมึงจริงๆ” ไอติมหัวเราะคิก แหงนหน้ามองหน้าเดนอ้อน ๆ ใบหน้าหล่อแบบลูกครึ่งเอือมนิดหน่อยแต่ก็พยักหน้าขึ้นหนึ่งที ใบหน้าเรียวสวยได้รูปยิ้มกว้าง
   

“เย้ เดนใจดีกับติมที่สุดดด” ไอติมกระเถิบตัวขึ้นไปหอมแก้มเดนนี่รัว ๆ เจ้าตัวหลับตาและพยายามเอียงหน้าหนี
   

“โอ้ย พอๆ” ไอติมหยุดหอมแก้มเพื่อนและนอนมองใบหน้าหล่อคมเข้มของเพื่อนสนิทที่บิดหน้ากลับมามองเขาตอบแบบระแวดระวัง
   

“มึงอย่ามองตาเยิ้มแบบนั้นได้มั้ย”
   

“เอ้า ทำไมอะ ก็ชื่นชม” ว่าจบก็ยื่นหน้าไปจุ๊บปากเดนนี่หนึ่งที หนุ่มลูกครึ่งแสร้งทำหน้าอ่อนใจแต่ก็กระตุกยิ้มมุมปากหนึ่งที
   

“มีรางวัลให้กูมั้ย” ไอติมหน้าเหวออ้าปากหวอ
   

“รางวัลไรอะ ต้องออกไปซื้อให้มั้ย” เดนนี่ยิ้มกริ่มด้วยมุมปากทั้งสองข้าง
   

“ไม่ต้องออกไปไหน เดี๋ยวกูเอาเข้าเอง” ไอติมย่นคิ้วนิดหน่อย เดนนี่ยักคิ้วให้หนึ่งที ไอติมหรี่ตามองเพื่อนตัวโต ก่อนจะเบิกตากว้างเมื่อพอจะเข้าใจความหมายที่เพื่อนสื่อ
   

“มึงจะเอากูอีกเหรอ…” เดนนี่ขำแบบไม่มีเสียง มองหน้าตื่น ๆ ของไอ้เพื่อนตัวเล็ก
   

“…ฮู้ยยย เดนหงี่อ่า”
   

“กูล้อเล่น” เดนนี่ยิ้มขำเป็นรอยยิ้มกว้าง ไอติมยิ้มตาประกายวิบวับ มือซ้ายล้วงเข้าไปใต้ผ้านวม จับอวัยวะกลางลำตัวของเดนเต็มมือ
   

“ล้อเล่นจริงเหรอออ” ไอติมลากเสียงยาน มือก็ลูบความหยาบกลมกลึงสองลูกวนไปมา
   

“เดี๋ยวเถอะมึงๆ” ไอติมยิ้มหน้าทะเล้น มือซ้ายทั้งลูบทั้งบีบตรงจุดนั้นของเดนจนมันเริ่มตื่นตัวสู้ทีละนิด ร่างกายเดนนี่นอนนิ่ง แต่มือซ้ายเลื้อยไปลูบก้นของเพื่อนเบาๆ
   

“เอาไงเดน เล่นไม่เล่น” ไอติมเย้า ยิ้มหน้าแป้นยักคิ้วหงึก ๆ สองที เดนนี่พ่นลมหายใจสั้นๆ
   

“ไป ห้องน้ำ อาบน้ำไปด้วยเลยถ้างั้นอะ”
   

“งุ้ยยยๆ”


รู้แหละว่ามันชอบอะไรแบบนี้มานานแล้ว แค่มันไม่เคยโดนของจริง มีแต่โดนในจินตนาการกับดิลโด้ของมัน แต่ไม่คิดว่ามันจะดูสนุกกับเซ็กซ์แบบนี้ เดนนี่กำลังสงสัยว่ามันกำลังจัดให้เซ็กซ์เป็นเหมือนเครื่องเล่นในสวนสนุกอยู่รึเปล่า ไอ้ห่าติมยิ่งมีความคิดประหลาดในหัวบ่อย ๆ อยู่ด้วย

[mxb]

ถ้าคนแรกไม่สนใจก็สุดเหวี่ยงไปเลยรู้กกก เกิดมาเอาให้คุ้ม555555 /เดี๋ยว นี่ชอบแบบฟิลกู๊ดนะ!!!

[rotedump]

 

[คุณซี]

น้องโตมาแบบไม่คิดเล็กคิดน้อยใดๆกะเรื่องพวกนี้จริงงงงง ถ้าแดนหวั่นไหวขึ้นมาน้องจะทำยังไง

[Snowermyhae]

สมน้ำหน้านังแซ็คในอนาคต