ตอนที่ 8
เป็นแฟนกันนะ
ดิน
นี่คือสิ่งที่ไอ้พี่ดินมันเขียนลงในการ์ด เขียนขนาดนี้ แถมยังทำขนาดนั้น (ในห้องแต่งตัว) ผมจะรอดจากเงื้อมมือของพี่มันได้ยังไง หลังจากแสดงละครเวทีจนครบทั้งสองรอบ ผมและพี่ๆในคณะก็อยู่ช่วยกันเก็บข้าวเก็บของ แล้วถึงแยกย้ายกันกลับบ้าน บอกเลยว่าการแสดงวันนี้โคตรเหนื่อยแต่ก็รู้สึกภาคภูมิใจที่ได้เห็นงานชิ้นนี้สำเร็จและผ่านไปได้ด้วยดี ซ้ำเสียงตอบรับของผู้ชมก็ดีอีกด้วย บอกได้เลยว่าเป็นอะไรที่น่าปลื้มมาก
“เหนื่อยไหม” พอผมเดินออกมาจากคณะ ไอ้พี่ดินก็เดินเข้ามาหาผมอย่างรวดเร็ว พี่มันยังอาสาหยิบของในมือของผมไปช่วยถืออีกด้วย แหมวันนี้ทำตัวดีชะมัด
“เหนื่อย... แต่ดึกดื่นป่านนี้ทำไมพี่ไม่กลับบ้าน อย่าบอกนะว่าอยู่รอรับผม”
“อือ รอรับกลับบ้านพร้อมกัน” ไอ้พี่ดินมันยักคิ้วพร้อมยิ้มมุมปากให้ผม ยังจะมาทำหล่อใส่อีก น่าหาไม้มาฟาดจริงๆ โทษฐานทำให้หัวใจผมทำงานหนักเกินไป “แล้วนี่หิวไหม เดี๋ยวพาไปหาไรกิน” พี่มันยังถามผมต่อ
“ไม่หิว แต่โคตรง่วง”
“ก็สมควรง่วงอยู่หรอก ดูเวลาดิปาไปเที่ยงคืนแล้ว”
“งั้นรีบพาผมกลับบ้านที อยากนอนอ่ะ”
“นอนบ้านกูนะ” ไอ้พี่ดินมันกระแซะผมเบาๆ เล่นทำผมหน้าเหวอ เลยตีมันไปทีก็ดูดินับวันพี่มันจะหื่นไม่รู้จักเวล่ำเวลา ”เขินเหรอ”
“บ้า! พูดอะไรก็ไม่รู้ น่าอายชะมัด”
“กูก็พูดธรรมดา ก็หมอนข้างมึงอยู่บ้านกูไง กูรู้ว่าไม่มีหมอนข้างมึงนอนไม่หลับหรอก”
“ถึงไม่มี วันนี้ผมก็คงนอนหลับ ไม่ต้องห่วง!”
“เห้ย กูเป็นห่วง งั้นเดี๋ยวกูไปนอนเป็นหมอนข้างให้มึงกอดก็ได้เนอะ แฟร์ดี”
“ทะลึ่งแหละ”
“เห็นหน้ามึง กูก็อยากทะลึ่งตลอดเวลาแหละ”
“เดี๋ยวเถอะ!!!” ผมกำหมัดขึ้นมาจะทุบไอ้พี่ดิน แต่พี่ดินดันชี้ไปที่ปากของมันก่อนจะพูดเบาๆออกมาว่า เอาดิมึงทุบกูจูบ วันนี้ผมเลยต้องขอยอมแพ้มันไปก่อน
“ฟ้า” พอเดินไปถึงที่รถมอเตอไซค์คันเก่งของพี่ดิน พี่มันก็เอาข้าวของๆผมไปแขวนไว้ที่แฮนด์รถ ก่อนที่พี่มันจะเรียกผมขึ้นมาอีกครั้ง “ได้อ่านการ์ดกูยัง”
“การ์ดอะไร”
“จำไม่ได้จริงๆอ่ะ”
“การ์ดอะไรอ่ะ”
“ฟ้า” พี่มันนั่งพิงมอเตอร์ไซต์แล้วจ้องมองผมเขม่ง “อ่านรึยัง”
“เออ อ่านแล้ว”
“คำตอบคือ”
“...”
“คืออะไร บอกหน่อยอยากรู้” พี่ดินมันเดินเข้ามาเขย่าแขนผมเบา นับวันพี่มันจะเหมือนเด็กเข้าไปทุกที
“เออ”
“เอออะไร”
“ก็เออ เป็นก็เป็น”
“เป็นอะไร”
“เป็นแฟนกัน”
“น่ารักวะ” พี่ดินมันจิ้มแก้มผมเบาๆ ผมเห็นมันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดกล้องถ่ายรูป
“จะทำอะไร”
“ถ่ายรูป”
“ถ่ายทำไม”
“ถ่ายอวดเพื่อน”
“เพื่อ?” ผมมองพี่มันแบบไม่เข้าใจ
“มีแฟนแล้ว แถมโคตรน่ารัก” พี่มันพูดจบแก้มผมก็เหมือนจะร้อนขึ้นมายังไงก็ไม่รู้ ไอ้พี่บ้า!!! ทำร้ายจิตใจกันทุกเวลา ตอนนี้พี่ดินมันยิ้มจนปากจะฉีกถึงหู ผมเห็นมันเอาแต่กดถ่ายรูปผมกับมันเป็นสิบๆรูป ส่วนผมก็เขินม้วนไปสิ พอมีแฟนแล้วทำไมต้องขี้เขินเป็นสาวน้อยด้วยวะ
“น่ารักวะ ส่งอวดไอ้เมืองดีกว่า”
“พอแล้ว อยากกลับบ้าน”
ระหว่างที่ผมกำลังเขินไอ้พี่ดินอยู่นั้น ไอ้พี่ลมแม่งไม่รู้วิ่งมาจากทางไหน พี่ลมเรียกผมขึ้นมาด้วยท่าทางเหนื่อยหอบ
“ฟ้า” พี่ลมยืนหอบอยู่สักพัก ก่อนจะจ้องมองผมกับพี่ดินสลับกัน
“เออ คือ...พี่ลมยังไม่กลับบ้านอีกเหรอ”
“อืม พี่อยากจะมาขอโทษฟ้า” พี่ลมคว้ามือผมไปกุมไว้หลวมๆ ส่วนผมก็ทำอะไรไม่ถูก ได้แต่มองไอ้พี่ดินที่ตอนนี้ทำหน้านิ่งแต่ตา
แม่งโคตรจะแผ่รังสีอำมหิตออกมา ถ้าตามึงเป็นมีดมันคงบาดคอกูไปแล้ว ทำลายล้างเหลือเกิน!
“เรื่องอะไรเหรอพี่ลม” ผมพยายามจะดึงมือพี่มันออก แต่พี่ลมก็ยังยื้อมือผม แถมยังจับไว้แน่นกว่าเดิม
“จูบ”
“อะ...อ๋อไม่เป็นไรพี่ มันก็แค่การแสดง”
“สำหรับฟ้ามันอาจจะเป็นแค่การแสดง แต่สำหรับพี่มันไม่ใช่นะฟ้า”
“พี่ลม คือ...”
“พี่ชอบฟ้า” พี่ลมมันมองหน้าผมด้วยสายตาแน่วแน่ ส่วนผมนะเหรอ ก็ต้องมองไอ้แฟนวันแรกของผมอ่ะดิ ไอ้พี่ดินแม่งทำหน้าตาโคตรกวนตีน มันหัวเราะออกมาในลำคอหนึ่งที ก่อนจะยกมือทั้งสองข้างขึ้นมากอดอกเอาไว้ มันเอาแต่มองผมนิ่งๆ แถมไม่ช่วยอะไรผมเลย
“คือ”
“พี่อยากคบกับเรา ที่พี่ทำไปทั้งหมด พี่ชอบเราจริงๆนะฟ้า”
“คือว่า..”
“เป็นแฟนกันนะฟ้า”
“ผม”
“ไอ้ลม” พี่ดินมันเดินมายืนข้างๆผม แถมยังมองพี่ลมด้วยใบหน้านิ่งเฉย ตามสไตล์ของพี่มัน
“อะไรของมึงไอ้ดิน กูรู้ว่ามึงก็ชอบน้องมัน แต่ว่าคนนี้กูขอนะ กูชอบมากวะ”
“คนนี้กูให้ไม่ได้วะ อีกย่างมึงปล่อยมือฟ้าได้แล้ว”
“ทำไมกูต้องปล่อย!”
“ก็นี่แฟนกู มึงจะมาจับมือมันได้ยังไง”
“แฟนมึง”
“เออ ฟ้าแฟนกู”
“เดี๋ยวๆ มึงไปคบน้องมันตอนไหน”
“นานแล้ว”
“จริงเหรอฟ้า”
“ก็....” ผมมองหน้าไอ้คนขี้โกหก กูเพิ่งคบกับมึงเมื่อกี้นี่เองนะไอ้พี่ดิน แต่พอพี่มันมองผมกลับมาด้วยสายตาดุ ผมเลยต้องพยักหน้าตอบพี่ลมมันกลับไป “ประมาณนั้นครับ”
“กูช้ากว่ามึงตลอดเลยนะไอ้ดิน”
“เรื่องแบบนี้มันไม่มีช้ามีเร็ววะลม มันมีแต่ใช่หรือไม่ใช่มากกว่า” อือหื้อกูเป็นพี่ลมกูจุกอ่ะ ไอ้พี่ดินพูดไม่เกรงใจคนฟังเลย
“ยังไงกูก็สู้มึงไม่ได้เลยสักครั้ง”
“มึงพยายามรึยังล่ะ!”
“....”
“เรื่องของฟ้ากูบอกเลยว่ากูพยายามมากกว่ามึงเป็นร้อยเท่า ทั้งๆที่กูก็ไม่รู้ว่าตอนจบของกูมันจะเป็นยังไง มันอาจจะจบไม่สวยก็ได้ แต่อย่างน้อยกูก็ได้พยายามทำให้ฟ้ามันรู้ว่ากูชอบมันจริงๆ ว่ากูรักมันจริงๆ” พี่ดินคว้ามือผมเข้าไปกุมไว้แน่น ผมมองหน้าพี่มันอย่างไม่เชื่อในสายตา คนอย่างพี่มันพูดอะไรดีๆได้ด้วยเหรอวะ ซึ้งเบาๆ
“เออกูแพ้มึง มึงมันคงพยายามมาก จนขนาดเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อฟ้า”
“กูไม่ปฏิเสธว่ากูเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อฟ้า แต่กูก็เปลี่ยนแปลงตัวเองให้ดีกว่าเดิมเพื่อตัวกูเองด้วย ตัวกูที่จะพร้อมรับไอ้ยุ่งคนนี้เข้ามาในชีวิต”
“....” ไอ้พี่ลมมันยืนนิ่งไปสักพัก ก่อนที่มันจะพูดอะไรบางอย่างขึ้นมาด้วยใบหน้าเศร้าๆ “งั้นมึงก็ดูแลฟ้าดีๆละกัน กูให้มึง กูยอมถอยให้มึงเลย”
“มึงไม่ต้องให้กูหรอกไอ้ลม เพราะฟ้ามันเป็นของกูตั้งแต่แรกแล้ว ส่วนมึง กูไม่เคยมองว่ามึงเป็นคู่แข่งเลยสักครั้ง กูมองมึงเป็นเพื่อนมาตลอด อกหักแค่นี้ไม่ถึงกับตายนะเพื่อน” ไอ้พี่ดินมันตีไหล่พี่ลมเบาๆสองสามครั้ง ถ้าผมเป็นไอ้พี่ลมผมต่อยไอ้พี่ดินล่ะ แหมดูทำพูดเข้า โคตรน่าหมั่นไส้อ่ะ
“ไอ้สัส มึงก็พูดได้นิ” พี่ลมปัดมือพี่ดินออกด้วยความหงุดหงิด
“อ้าว มึงผิดเองที่มาชอบแฟนกู”
“กูจะรู้เหรอว่าฟ้าแฟนมึง โอ๊ยอยากร้องไห้วะ” พี่ลมมันมองผมด้วยสายตาเศร้าๆ
“งั้นมา กูให้ยืมไหล่ไว้ซับน้ำตา” ไอ้พี่ดินมันแกล้งอ้าแขนออก
“ฆวยเถอะ” พี่ลมมันหัวเราะขึ้นมาเบาๆ
“ด่ามาเถอะ เพราะกูไม่ให้มึงแน่ ของกู... กูจะเก็บไว้ใช้กับเมีย” พี่ดินมันหันมามองผมด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ โอโห้คันไม้คันมือจนอยากจะต่อยพี่มันไปสักหมัดจริงๆ คือตอนนี้ถอนคำพูดได้ไหม ไม่อยากเป็นแฟนพี่มันแล้ว กูรู้สึกคิดผิดยังไงไม่รู้
“ไอ้พี่ดิน!”
“ไอ้ดินมึงนิมัน โอ๊ยกูไปแล้ว ไปแดกเหล้าย้อมใจดีกว่า เพิ่งเคยรู้สึกอกหักก็วันนี้”
“ทุกทีคงไปหักอกคนอื่นเขาละสิ” พี่ดินมันตอกย้ำ
“เออ กูไปล่ะ ฝากดูแลฟ้าด้วย”
“ไม่ต้องฝาก คนนี้กูก็ต้องดูแลอยู่แล้ว”
“เออๆ อิจฉาวะ ไอ้เด็กนี่สเป็กกูเลยนะ” พี่ลมทำหน้าหมาหงอยหันมามองผม ต่างกับไอ้พี่ดินที่ทำตัวเป็นหมาร่าเริงดูระริกระรี้จนอยากเตะตัดขา
“อือ ก็สเป็กกูเหมือนกัน”
“ไม่ต้องตอกย้ำ”
“มึงได้ตัดใจง่ายๆไงเพื่อน คนน่ารักในโลกมีเยอะแยะ อย่ามายุ่งกับไอ้หมาของกูเลย”
“มึงไม่ต้องปลอบ เพราะกูรู้สึกเจ็บกว่าเดิม”
“เดี๋ยวกูพูดข้อเสียของฟ้าให้มึงตัดใจง่ายๆเอาไหม”
“ฟ้ามันมีข้อเสียด้วยเหรอ กูเห็นน้องมันออกจะดี”
“มีดิ แฟนกูไม่เห็นมีอะไรดีเลย ตัวก็เตี้ยแต่เสือกน่ารักสำหรับกู หน้าตาก็งั้นๆแต่ก็ดันเสือกน่ารักกับกูอีก ดูมือดิ ป้อมๆ เหมือนโดเรมอนแต่ก็ยังน่ารักสำหรับกูอยู่ดี ดูรวมๆแล้วไอ้เด็กนี้มันดูไม่ได้เลย แต่ทำไมน่าถึงน่ารักในสายตากูนัก เบื่อวะ ไปน่ารักไกลๆได้ไหม เราอ่ะ” พอไอ้พี่ดินพูดจบมันก็ยกนิ้วขึ้นมาจิ้มแก้มผมไปมา แถมยังยิ้มหวานให้ผมจนไอ้พี่ลมต้องเดินหันหลังออกไปเพราะคงรำคาญพี่มัน ส่วนผมอ่ะเหรอ ก็ตายตั้งแต่ประโยคแรกแล้วครับ หัวใจจะวายเพราะทำงานหนัก
และหลังจากที่พี่ดินมันทำผมอายม้วนต้วนจนแทบเดินไม่เป็น พี่มันก็พาผมมาส่งที่บ้านแถมยังดื้อจะขึ้นมานอนกับผม กว่าจะพูดให้พี่มันกลับไปนอนที่บ้านมัน เล่นเอาผมเหนื่อยเหมือนกัน คนอะไรมันจะดื้อได้ขนาดนี้
10.00น
“พวกมึงดูแฟนกูดิ ทำไมนอนได้น่ารักขนาดนี้นะ” ระหว่างที่กำลังนอนหลับสบายๆอยู่บนเตียงผมก็ได้ยินเสียงใครบางคนคุยกันงุงงิงๆจนรำคาญหู พอตั้งสติได้และรู้ว่าเป็นพวกพี่ดินกับไอ้เพื่อนจังของผมทั้งสอง ผมเลยต้องแกล้งหลับแล้วฟังพวกมันคุยกันต่อ
“น่ารักตรงไหนวะพี่ดิน นอนน้ำลายก็ยืด หัวเหอก็กระเซอะกระเซิง น่ารักตรงไหนวะพี่ แม่งโดนไอ้ฟ้าทำของใส่แน่” เสียงแบบนี้ไอ้เต๋าแน่นอน อย่าให้กูตื่นนะไอ้ห่าเต๋ากูจะกระทืบมึงให้แบนคาเตียงกูเลย
“จริง ไอ้ฟ้านอนน่ารักตรงไหน อย่างกับพยูนเกยตื่น ไอ้เหี้ยอยากยืมแก้มไปนวดขนมปังวะ เบียดกันซะจมูกแบนไปหมด แล้วนั้นหน้าผากหรือสนามกีฬาวะพี่ ขอเอาไปตากผ้าได้ไหมวะกว้างดี” ผมฟังที่ไอ้เชี่ยสิงห์พูดแซวผม ไอ้เพื่อนเวรถ้ามึงจะพูดแบบนี้ มึงเอากูไปเผาเหอะ โคตรดูไม่ได้เลย
“พวกมึงก็พูดไป แฟนกูออกจะน่ารัก ถ้ากูตื่นขึ้นมาแล้วเจอแบบนี้ทุกเช้านะ กูจะจับฟัดให้หัวแม่งยุ่งกว่านี้ แล้วจะดึงมากอด มาหอม จะบีบแก้มจิ้มจมูก จุ๊บปาก ตบก้นจี้เอว แล้วจับมาซุกอกแล้วหลับต่อ กูจะทำทุกวันแม่งเลย” ดูไอ้พี่ดินพูดเข้า กูไม่เขินก็ไม่รู้จะพูดยังไงแล้ว
“คนนอนหลับแม่งหน้าแดงได้ด้วยวะ” ไอ้เต๋าพูดขึ้นมาอีกรอบ
“เออ.. จริงของมึง คนบ้าอะไรนอนยังหน้าแดงได้ งั้นฝากไอ้ฟ้าไว้ด้วยนะพี่ พวกผมขอไปเก็บงานที่คณะก่อน”
“โอเค เดี๋ยวกุดูแลเพื่อนมึงให้อย่างดี”
“ไปล่ะ เจอกันพี่”
“เออ”
พอสิ้นบนสนทนาผมก็ลองแอบเปิดตาขึ้นมาหน่อย แล้วก็ไม่วายเห็นไอ้พี่ดินมันนั่งมองผมอยู่ข้างเตียงแบบตาไม่กระพริบ ทำเอาผมอายยิ่งกว่าเก่า จนต้องหยิบผ้าห่มขึ้นมาคลุมโปร่งหนีสายตาพี่มัน
“มาทำไมแต่เช้า”
“คิดถึง”
“....”
“อยากเจอ ไม่กล้านอนเลย กลัวว่าเรื่องที่ฟ้าบอกเมื่อคืนจะเป็นแค่ฝันไป” พี่ดินมันทิ้งตัวลงมานอนข้างผม ก่อนจะรวบตัวผมเข้าไปกอด
“บ้า” ผมดิ้นเบาๆ ก่อนที่พี่มันจะดึงผ้าห่มของผมออกไป เราทั้งคู่สบตากันสักพัก พอยิ่งเห็นว่าพี่มันอมยิ้ม ก็เล่นเอาใจผมมันสั่นมากกว่าเก่า โคตรทำตัวไม่ถูก โอ๊ยอยากจะบ้าตาย “ปล่อยได้แล้ว ผมจะไปอาบน้ำ”
“ไม่ต้องอาบก็ได้ ตัวยังหอมอยู่เลย” พูดจบพี่มันก็ซุกซอกคอผม ก่อนจะกดจูบเบาๆ เล่นเอาขนลุกเกรียวไปหมด
“ไอ้พี่ดิน อย่ามาทำทะลึ่งกับผมนะ” ผมผลักให้พี่มันออกห่างจากผม แต่ด้วยแรงควายของมัน สุดท้ายผมก็ยังอยู่ในอ้อมกอดพี่มันอยู่ดี
“อยากได้วะ”
“ทะลึ่งล่ะ”
“ตัวมึงหอมอ่ะ กลิ่นเหมือนแป้งเบบี้มายเลย”
“อือก็ผมใช้เบบี้มาย”
“ถึงว่า โคตรหอม” พี่มันยื่นหน้ามาหอมแก้มผมทั้งสองข้าง “ตรงนี้ยิ่งโคตรหอมอ่ะ” หอมแก้มไม่พอ มันยังกดริมฝีปากลงบนซอกคอผมอีก
“อะ... อือ... ไอ้พี่ดิน ถ้ายังทำแบบนี้อีกผมจะงอนนะ” โอ๊ยพอตอหนวดเล็กๆของพี่มันโดนต้นคอ ก็เล่นเอาจักจี้ไปหมด พ่อจ๋าแม่จ๋าหนูยังไม่อยากได้ผัววันนี้นะ เพิ่งมีแฟนแค่วันเดียวพี่มันจะรีบเปลี่ยนสถานะไปไหน “อือ พี่ดินอย่า ผมจะงอนจริงๆด้วย”
“โธ่ ก็แค่อยากรู้ว่าเบบี้มากลิ่นอะไร เพื่อจะไปซื้อใช้มั้ง” พูดจบมันกดก็จมูกฝังลงมาบนแก้มผมอีกครั้ง ดู ดูความกะล่อนของมันดิ พอเห็นมันยิ้ม ผมเลยตีพี่มันไปที
“ปล่อย ถ้าไม่ปล่อยผมจะตีพี่ให้ตายคามือไปเลย”
“โอ๊ย อย่าตี พี่ก็แค่อยากรู้ว่าฟ้าใช้แป้งกลิ่นอะไร”
“สวีทตี้พิ้งค์ โอเคนะ ปล่อยเลยถ้าไม่ปล่อย ผมโกรธแล้ว” ผมต้องใช้ไม้แข็งไม่งั้นไอ้พี่ดินมันดื้อ ไม่ยอมปล่อนผมแน่ๆ
“ก็ได้ ขี้เหนียววะ”
“อย่ามาว่าผมนะ พี่มันไอ้คนฉวยโอกาส” ผมลุกขึ้นนั่ง ก่อนจะเดินไปหยิบผ้าขนหนูเพื่อเตรียมตัวอาบน้ำ “จะอาบน้ำ กลับบ้านไปได้แล้วป่ะ”
“ไม่กลับ”
“ทำไมดื้อ”
“ก็แค่อยากจะนั่งรอแฟนตัวเอง” ไอ้พี่ดินั่งกอดอก ก่อนจะทิ้งตัวลงนอนตะแคงแล้วมองผมด้วยสายตาหวานเยิ้ม โอ๊ยถ้ารู้ว่าเป็นแฟนจะเกาะติดหนึบขนาดนี้ ผมจะคิดใหม่ทำใหม่
“อยากรอก็รอไปเลย”
“อยากอาบน้ำด้วยวะ”
“อย่ามาหื่น”
“ก็แฟนน่ารักจะไม่ให้หื่นใส่ได้ไง”
“ไอ้พี่ดิน พูดอะไรไม่น่าฟังเลย!!!”
“อยากขย้ำวะ ขอกัดได้ป่ะ อยากรู้ว่าจะนิ่มขนาดไหน”
“บ้า ไปแล้ว คุยกับพี่แล้วแม่งเหนื่อย”
ผมรีบเดินไปอาบน้ำ ถ้ายังอยู่คุยกับพี่มันต่อละก็ มีหวังโดนพี่มันแทะโลมทางสายตาแน่ๆ พอผมอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ไอ้พี่ดินมันก็ลากผมไปที่บ้านของมัน แถมระหว่างทางพอเจอใครที่ไหน ไม่ว่าจะเป็นพี่ไม้ พี่คีย์ ไอ้บ้าพี่ดินก็ชอบพูดอวดว่าผมเป็นแฟนมัน
“ไอ้ห่าดินมึงเลิกจ้องหน้าแฟนมึงได้ล่ะ แฟนมึงอึดอัดแย่” พี่เมืองถือจานมาเคาะหัวพี่ดินไปหนึ่งที ก่อนจะเอากับข้าวมาเสริฟ์ที่โต๊ะอาหารหน้าบ้าน ตอนแรกผมกะจะไปช่วยพี่เขาทำอาหารเช้า แต่พวกพี่เมืองห้ามไว้ก่อนเพราะกลัวว่าไอ้พี่ดินมันจะตามเข้ามาทำงานในครัวด้วย พวกพี่เขาแค่กลัวว่าบ้านแม่งจะบึ้ม
“เฮ้อ ฟินวะ”
“เลิกพูดอะไรที่มันน่าอายได้ละ กูแสลงหูแทนฟ้าชิบหาย” คราวนี้เป็นพี่ภูที่เดินทำหน้าเหนื่อยบวกระอาเข้ามานั่งที่โต๊ะกินข้าว
“แดกเถอะ”
“ฟ้า พี่ต้องขอโทษแทนไอ้ดินด้วยนะ เป็นแฟนมันก็ต้องทนความกากความด๋อยของมันหน่อย” พี่เมืองหยิบหม้อหุงข้าวมาวางไว้ทีโต๊ะ อาหารฝีมือพี่ภูกับพี่เมืองแม่งน่ากินไม่เคยเปลี่ยน อยากจะพาพี่เขาไปเป็นพ่อครัวประจำบ้านจริงๆ ทำอะไรก็ดูน่าอร่อยไปหมด ส่วนไอ้พี่ดินแฟนหมาดๆของผม ปล่อยให้มันซื้อกินไปเถอะครับ อย่าได้ให้ทำครัวเด็ดขาดถ้ายังอยากให้บ้านและร่างกายอยู่ครบสมบูรณ์ “พวกมึงแดกกันไปก่อนเลย เดี๋ยวกูไปตามไม้แปบ ทำงานจนลืมกินข้าวอีกแล้วแน่”
“เออ” พี่ภูพยักหน้า ส่วนผมก็ตักข้าวให้ตัวเองและก็ไอ้ผู้ชายที่เอาแต่นั่งทำตาเยิ้มอยู่ข้าง
“พี่ดินจะกินไหมข้าวอ่ะ” ผมหันไปมองพี่มันแบบดุๆ
“มันคงไม่อยากกินข้าวหรอก ดูแบบนี้คงอยากกินฟ้ามากกว่า”
“อือ ขอกินหน่อยดิ”
“เพ้อเจ้อล่ะ กินข้าวได้แล้ว”
“มีความสุขวะ”
“เฮ้ออออ ชักเริ่มทุกข์แล้ววะ”
“ทุกข์เรื่องอะไร หืม” พี่ดินยังคงจ้องผม
“ทุกข์เรื่องพี่นั้นแหละ เลิกมองผมได้แล้ว กินข้าวซะ” ผมยัดมะระต้มใส่ปากพี่มัน ตอนแรกคิดว่าพี่ดินมันจะโกรธที่ไหนได้ ยังยิ้มแป้นแล้นน่าถีบเหมือนเดิม
“มะระยังหวานอ่ะ”
“เว่อร์ พอเห๊อะ ทำตัวปกติได้แล้ว” ผมมองพี่ดินแบบขอร้องอย่างจริงจัง
“ฟ้า ทนมันหน่อย มันอุตสาห์แอบรักฟ้ามาตั้งนาน พอได้เป็นแฟนกันก็ฟินเว่อร์แบบนี้แหละ” พี่ภูอธิบายแทนเพื่อนตัวเอง
“ผมเข้าใจ แต่ดูดินั่งตาเยิ้มเป็นคนเมากัญชาไปได้ มองเหมือนผมจะหายไปอย่างนั้นแหละ” ผมมองค้อนไอ้พี่ดิน
“ก็น่ารักทำไมล่ะ”
“พูดอีกแล้ว อึดอัดวะ”
“โอเค ถ้าอึดอัดจะทำตัวปกติล่ะ” พี่ดินมันหันไปสนใจกับข้าวตรงหน้า
“งอนอีก”
“ไม่งอนสักหน่อย”
“จริงอ่ะ”
“จริงดิ”
“ก็ดี งั้นกินข้าวเถอะ เดี๋ยวผมต้องเข้าไปเก็บงานที่เหลือที่คณะอีก”
“อืม”
“งอน พูดแบบนี้งอนแน่” ผมเอียงหน้ามองพี่ดินมัน ดูทำตัวเป็นเด็กขี้งอนไปได้มันน่าทุบจริงๆ
“ไม่ได้งอน ลองกินแกงจืดเต้าหู้ดิ อร่อยนะ” พี่ดินมันตักแกงจืดให้ผม แต่สายตามันก็ยังไม่มองผมอยู่ดี ดูสิเป็นแฟนไม่ถึงวันมางอนกันเรื่องไร้สาระเสียแล้ว
“มองผม”
“ไม่อยากมอง กลัวฟ้าอึดอัด”
“หืม งอนเป็นเด็กไปได้” พอทำอะไรไม่ถูก ผมก็เลยจับมือของพี่มันข้างที่ว่างมากุมไว้หลวมๆบนตักของผม “พี่ดิน เดี๋ยวไปส่งฟ้าด้วยนะ” เล่นลูกอ้อนเลยล่ะกัน เพราะรู้ว่าพี่มันแพ้อะไรแบบนี้
“อืม” ไอ้พี่ดินมันยิ้มออกมานิดนึง ก่อนมันจะหุบยิ้มอีกครั้ง
“อ่ะ หมูทอด ฟ้าป้อนอ้าปากเร็ว” นี่มีแฟนเป็นผู้ใหญ่กว่านะ ยังต้องทำตัวง่องแง่งแบบนี้เลย โอ๊ยเขินตัวเองชิบหาย
“อืม” พี่ดินมันอ้าปากรับหมูทอด”
“คนเก่งของฟ้า”
“ไอ้ห่าดิน คีพลุคผู้ใหญ่หน่อยนะ พอมีแฟนก็อ้อนแฟนจนน่าถีบเลย” พี่เมืองพูดขึ้นมา ก่อนพาพี่ไม้เข้ามานั่งร่วมวงอาหารเช้าด้วยกัน
“ก็แฟนกูน่ารักนิ” พี่ดินพูดพลางตักกับข้าวให้ผม
“โคตรน่าหมั่นไส้อ่ะ” ไอ้พี่ภูพูดขึ้นมา
“ช่วงโปรโมชั่นก็งี้” พี่ไม้พูดเสริม
“ถ้าพวกรุ่นน้องที่คณะเห็นว่าไอ้ดินมีแฟนจะทำตัวได้น่าถีบแบบนี้ คงหมดความศรัทธา” พี่เมืองตอกย้ำไปอีก แต่พี่ดินก็ยังทำหน้าไม่รู้สึกรู้สาอะไร แถมยังเอาแต่ยิ้มให้ผมอีกด้วย
“เรื่องของกูไหมล่ะ”
“แหม น่าถีบจริงๆ” พี่ภูส่ายหน้า แล้วพี่แกก็ก้มหน้าก้มตากินข้าวในจานตัวเองต่อส่วนพี่เมือง ตอนแรกที่ด่าพี่ดินเอาไว้ว่าทำตัวโคตรง่องแง่ง ถ้าทุกคนมาเห็นไอ้พี่เมืองตอนนี้ก็ไม่ต่างจากพี่ดินเลย อ้อนพี่ไม้ซะไม่มีเดี๋ยวก็เรียกไม้อย่างนู้นไม้อย่างนี้ คือตอนนี้ชักอยากรู้แล้วว่าเด็กเกษตรเวลามีแฟนแล้วเป็นแบบนี้กันทุกคนเลยเหรอ
“ไม้ กินนมไหมเมืองไปหยิบให้”
“อืม เอามาสิ”
“หยิบให้แฟนกูด้วย” พี่ดินพูดขึ้นมา
“อืม”
“พี่ดิน ผมไม่อยากกินนมตอนเช้าอ่ะ กลัวปวดท้อง”
“ไม่ต้องกลัวนะฟ้า ก่อนหน้านั้นพี่ก็ไม่กล้ากินเพราะกลัวปวดท้อง แต่พอกินของคณะเกษตรทีไร ไม่เคยปวดท้องเลยสักที” พี่ไม้พูดขึ้น ก่อนจะรับนมจากพี่เมืองมาวางไว้ตรงหน้าผมและตัวเอง
“ครับ งั้นผมจะลองกินดู”
“ถ้าเป็นอะไรไป พี่จะรับผิดชอบฟ้าตลอดชีวิตเลย เอาดิ” พี่ดินหันมามองผม
“หืม สรรพนามเปลี่ยน ไม่กูมึงแล้วเหรอ”
“เรียกแฟนกูมึงมันดูไม่ดี แฟนน่ารักจะมาใช้กูมึงได้ไง ต่อไปจะแทนตัวเองว่าพี่แล้ว”
“แปลกหูอ่ะ แต่ก็ดี” ผมยิ้มให้ไอ้พี่ดิน ก่อนจะถูกไอ้พี่ดินมันจับหยิกแก้มไปสองสามที ให้ตายเถอะอยู่กับพี่มันทุกวันมีหวังแก้มช้ำแน่
“คนอะไรน่ารักจังวะ”
“เบื่อคำว่าน่ารักแล้วอ่ะ ขอซื้อทิ้งได้ไหม พี่ชมผมมาตั้งแต่เมื่อวานแล้วนะ พูดคำอื่นบางเห๊อะ”
“งั้นคำนี้ล่ะกัน..."
"อะไร"
"รักนะ”
ตายอย่างสงบศพสีชมพูไปเลยสิกู!
....tbc.......
สองอาทิตย์นี้คงไม่ได้อัพพี่ดินน้องฟ้านะคะ
พอดีติดงานกีฬาที่โรงเรียน
ขอบคุณที่ยังติดตามพี่ดินกับน้องฟ้าน้า
ตอนนี้ก็ดูความเห่อแฟนของพี่ดินไปก่อน
ขอบคุณมากค่ะ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
