ตอน คนบ้ามันรำคาญกัน
มือยังจับกันอยู่ ยืนก็ใกล้กันแค่นี้
แต่ใจไปอยู่ที่ไหนกันแน่ มืออุ่น ความรู้สึกที่ได้คือความอบอุ่น
แต่ใจ....ทำไมรู้สึกว่ากำลังจะกลายเป็นน้ำแข็ง
หนาว
หนาว
หนาว
ถ้าไม่รู้สึกอะไรเลยสักนิดก็คงดี
ใบหน้าของปลาทองตาโตเรียบเฉย ไม่แสดงท่าทางอะไรออกมา ไม่พูดไม่ยิ้ม ไม่โวยวาย
ได้แต่ยืนนิ่ง ๆ
ยืนเฉย ๆ
ยืนเพื่อทำหน้าไร้ความรู้สึก ในขณะที่คนที่กุมมือเอาไว้
กำลังยิ้มระรื่น พูดคุยกับหญิงสาวคนหนึ่ง
หน้าลูกครึ่ง สเป็คของไอ้เป้นี่
สวย
ถูกใจไปหมดทุกอย่าง
แล้วมาจับมือเอาไว้ทำไม จะฆ่ากันทั้งเป็นหรือไงกัน
"งั้น..เป้ไปก่อนนะ...พอดีน้องชายเป้..อยากดูหนัง เป้เลยพามา เดี๋ยวยังไงวันหลังเราไปเที่ยวด้วยกันอีกนะครับ"
อยากดูหนังงั้นเหรอ ใครอยากดูหนังกัน
ไม่ได้อยากดูหนังสักนิด
แค่คิดว่าจะได้มาเที่ยวด้วยกัน ก็ดีใจ แล้วต้องกลายสภาพมาเป็นน้องชายงั้นเหรอ
ดีนะ
สนุกดี
เล่นพี่น้องกันสนุกดี
สนุกตายล่ะ
หญิงสาวผละจากไปแล้ว
และไอ้เป้ตาหยียังไม่หุบยิ้ม ก่อนจะค่อยหันมามองใบหน้าเรียบเฉยของคนที่ยืนอยู่ข้าง ๆ
"เป็นอะไรวะ....เป็นอะไรขึ้นมาอีก .. เอาใจยากจริง ๆ เดี๋ยวยิ้ม เดี๋ยวโกรธ แล้วนี่โกรธเรื่องอะไรอีก ทำหน้าแบบนี้ ไม่ต้องบอกหรอกนะ
ว่าไม่โกรธ แล้วเป็นอะไรโกรธอะไรก็ว่ามา..ทำหน้าแบบนี้มันอึดอัดใจนะรู้มั้ย"
อึดอัดใจ
อ๋อ...........ไม่โวยวาย ไม่โมโห
ทำให้อึดอัดใจ
ทำหน้าเฉย ๆ แบบนี้ ทำให้อึดอัดใจเหรอ
แล้วจะให้ทำยังไง ยิ้มเหรอ หัวเราะ ดีใจ เลยดีมั้ย
ใบหน้าเรียบเฉย ค่อยคลี่ยิ้ม ออก ยิ้มแบบฝืน ๆ
ยิ้มแล้วนี่ไง ยิ้มแล้ว จะเอายังไงอีก จะทำให้เดี๋ยวนี้แหละ
"อย่ามาประชดได้มั้ยวะไอ้นก.....มึงไม่พอใจยิ้มก็ไม่ต้องมาทำเป็นยิ้มหรอก..เสียอารมณ์ชิบหายเลยว่ะ"
อ๋อ......พอยิ้มแล้วเสียอารมณ์ใช่มั้ย
ตลกจังเลย
เวลายิ้มแล้วเสียอารมณ์ เวลาทำหน้าเฉย ก็หาว่าโกรธ แล้วจะให้ทำยังไง จะให้ทำหน้ายังไงก็บอกมาซะทีสิ จะได้ทำตัวถูก
ทุกอย่างที่คิด แปรเปลี่ยนเป็นความโกรธ กำลังจะอ้าปากพูด
แต่ไอ้เป้ตาหยีกลับยิ้มกว้าง และแตะฝ่ามือเข้าที่ศรีษะของคนที่กำลังโมโห แล้วก็ส่งยิ้มอ่อนโยนมาให้
"คงหิวล่ะสิ.......กินข้าวกันก่อนนะ....เดี๋ยวไปดูหนังกัน.....มึงอยากกินอะไรล่ะ...กินราเม็งมั้ย....แต่ไม่มีราเม็งกุ้งแห้ง
กูอยากกินกุ้งแห้ง.....มึงบอกให้เลิกกินกูเลยเซ็ง......เบื่อข้าวจะแย่แล้ว...งั้นกินราเม็งกันนะ"
เสียงทุ้มนุ่มเอ่ยบอก ดวงตายิบหยีเบิกกว้าง
จูงมือ ..................น้องชายฝาแฝด........................อย่างที่คนอื่น ๆ เข้าใจกัน
เดินว่อนไปทั่ว
ไม่ได้ถามเลยสักนิด ว่าอีกฝ่ายกำลังรู้สึกยังไง
โมโห โกรธ กำลังจะด่า กำลังจะเดินหนี แต่คนที่เดินหัวเราะไปเรื่อยเปื่อย กลับทำให้หยุดความคิดลงฉับพลัน
เป็นแบบนี้
เป็นแบบนี้อีกแล้ว
พอทำท่าจะโมโหใส่ ไอ้เป้มันก็มาทำดีด้วยอีก แล้วจะให้ทำยังไง
จะโมโห ก็หายโมโหอีกแล้ว
ไอ้เป้..........ไอ้บ้าเป้.............นิสัยเสีย........จะทำยังไงกับมันดีนะ
"นก......กูเบื่อหน่ายมึงจังเล้ย.........ต้องมามีภาระไปไหนคนเดียวก็ไม่ได้ .......... เซ็งจริง ๆ ต้องเดินกับมึงเนี่ย
เออ..........ราเม็งอะไรดี....มึงคิดหรือยัง.....แล้วหนังล่ะมึงจะดูเรื่องอะไร......แล้ว......................................."
พูดคำด่าคำ
พูดคำก็หาเรื่องอีกหนึ่งคำ
พอเริ่มรู้สึกโมโหขึ้นมา กลับโดนกอดแน่น
พอเริ่มโมโห กลับโดนหอมแก้ม
พอเริ่มโมโห ไอ้คนที่จูงมือกลับหันหน้ามายิ้มให้
แล้วจะให้ทำยังไง..........แล้วแบบนี้จะให้ทำยังไงดี นอกจากปล่อยเลยตามเลยไป ก็เท่านั้น
"เบื่อเหมือนกัน.........รำคาญเหมือนกันแหละ......นึกว่าอยากเดินกับมึงนักหรือไง......กูมีบัตรลดตั๋วหนังสองที่นั่งด้วย...เอาบัตรกูไปเป็นส่วนลด
ก็ดีเหมือนกัน ประหยัดไปได้อีกหน่อย......เนอะ"
TBC....
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
