ตอนที่ 33
เรื่องการถ่ายแบบไหลวนอยู่ในหัวแทบไม่ต่างจากตอนมีกระทู้ข่าว แฟนครุ่นคิดกับตัวเองตั้งแต่พี่ไก่ออกไป กระทั่งกลับมาถึงห้องเรื่องนี้ก็ยังคงไม่ออกจากหัว แต่แล้วสิ่งที่วนเวียนคิดต้องถูกพักเอาไว้เมื่อเดินตามหาหินแล้วได้กลิ่นบางอย่างลอยเข้าจมูก
“ทำอะไร”
ประโยคคำถามจากทางด้านหลังทำให้คนที่กำลังง่วนอยู่หน้าเตาหันขวับกลับมาจากนั้นจึงรีบหันกลับไปทำอาหารต่อ
“กลับมาแล้วเหรอ กูกำลังทำผัดไทย” แฟนเลิกคิ้วขึ้นพลางขยับเข้าไปดูอาหารในกระทะที่หินกำลังผัด
“หอมจัง ใกล้เสร็จหรือยัง ได้กลิ่นแล้วหิวเลย” กุ้งตัวโตล่อตาล่อใจจนรู้สึกหิวขึ้นมาเสียดื้อๆ
“ใกล้แล้ว มึงไปเปลี่ยนชุดก่อนไป จะได้สบายตัว”
ใบหน้าสวยกดลงรับพลางเขย่งเท้าขึ้นจูบแก้มสาก ก่อนจะหมุนตัวแล้วก้าวออกไปจากห้องครัว
“ดีจริง กลับมาก็มีคนทำอาหารไว้รอ”
หินส่ายหัวให้กับประโยคที่ได้ยินคล้ายอ่อนใจทว่ามุมปากกลับโค้งขึ้นเป็นรอยยิ้ม ดวงตาคมเป็นประกายอย่างเป็นสุข
สิบนาทีต่อมาผัดไทยกุ้งสดก็ถูกวางเสิร์ฟลงบนโต๊ะอาหารทั้งสองฝั่ง ส่งกลิ่นหอมฉุยน่าทานจนแฟนรู้สึกเหมือนได้ยินเสียงท้องตัวเองร้อง
“กินเลยนะ”
เอ่ยถามคนอายุมากกว่า เมื่อได้รับคำอนุญาตมือเล็กก็รีบหยิบช้อนกับส้อมขึ้นมาจัดการ เนื้อกุ้งหวานฉ่ำเต็มคำพร้อมด้วยเส้นเหนียวนุ่มที่ถูกปรุงด้วยรสชาติพอดีทำให้คนได้ลิ้มรสถึงกับร้องหืม
“อร่อย”
หินทำอาหารอยู่บ่อยครั้งแต่ไม่เคยทำผัดไทยให้ทาน ครั้งนี้เป็นครั้งแรกจึงรู้สึกแปลกใหม่กับรสมือของอีกฝ่าย
คนอะไรเก่งไปหมดทุกอย่าง
“เพราะมึงหิวหรือเปล่า” คนถูกชมเอ่ยเย้าพลางลงมือจัดการผัดไทยของตัวเอง
“มันอร่อยจริงๆน่า”
“อร่อยก็กิน ในกระทะยังมีอีกเยอะ”
แฟนพยักหน้าพลางโยกตัวไปมาอย่างอารมณ์ดีขณะที่ในปากเต็มไปด้วยอาหาร ใบหน้าและดวงตาคู่สวยเป็นประกายจนหินยิ้มตาม ไม่คิดว่าแค่เพียงผัดไทยจะทำให้แฟนมีความสุขขนาดนี้
“กูมีเรื่องจะปรึกษามึงหน่อย”
หลังจากทานมื้อเย็นในตอนห้าโมงกว่าผ่านไปแฟนก็เอ่ยปากขึ้นยามกำลังนั่งดูโทรทัศน์เป็นการรออาหารย่อย
“ว่า” หินซึ่งหารายการที่ตัวเองอยากดูได้แล้ววางรีโมทลงบนโต๊ะ ก่อนจะหันมาถามคนข้างตัว
“คือ...”
“คือ?”
“มีพี่คนนึงเป็นบก.นิตยสารเกี่ยวกับคู่รัก เขาเห็นกระทู้ข่าวเกี่ยวกับเราเลย...สนใจ อยากได้เราไปขึ้นปก จริงๆกูก็พูดไปแล้วว่าเราคงไม่เหมาะ แต่เขาก็...ยังอยากให้เราลองคุยกันก่อน”
แฟนเล่าออกไปด้วยเสียงแผ่วเบา เว้นจังหวะเพื่อดูปฏิกิริยาของหินเป็นระยะ กระทั่งพูดจนจบอีกคนก็ยังไม่ได้มีท่าทีอะไร
“นิตยสารชื่ออะไร”
“SOULMATE”
“ตกลง”
“หืม?!” เสียงอุทานมาพร้อมกับดวงตาที่เบิกกว้าง ไม่คาดคิดกับคำตอบอันรวดเร็วของหินยิ่งกว่าตอนได้ยินพี่ไก่บอกว่าอยากให้ไปขึ้นปกนิตยสารให้
“กูโอเค หรือมึงไม่โอเค”
คิ้วเข้มเลิกขึ้นยามหินเอ่ยพูดด้วยสีหน้าสบายๆ ไม่มีแววของคนที่ชอบความเป็นส่วนตัวเลยแม้แต่น้อย
“ทำไมมึงตกลงง่าย ปกติไม่ชอบถ่ายรูป แล้วก็ไม่ชอบเปิดเผยเรื่องส่วนตัวด้วยไม่ใช่เหรอ”
“เรื่องสโคปงานเราจะลองคุยกับเขาก่อน...กูอยากให้คนอื่นเข้าใจความรักในแบบเรา มันอาจจะมีประโยชน์และทำให้สังคมเข้าใจคนอื่นๆ ได้มากขึ้น”
อาจเป็นเรื่องน่าแปลกใจที่หินตกลงกับงานนี้ หากแต่เมื่อได้ฟังเหตุผลแล้วแฟนกลับไม่แปลกใจเลยสักนิด
นั่นสินะ มันอาจทำให้สังคมเข้าใจมากขึ้นก็ได้
“เป็นคนดีอีกแล้ว”
แฟนยกมือขึ้นประกบหน้าของอีกคนจากนั้นจึงแกล้งหมุนไปมาเบาๆ ด้วยความหมั่นไส้
“ธรรมดา...นอกจากจะเป็นคนดีแล้วยังหล่อ แถมเก่งด้วย บางทีก็ไม่เข้าใจว่าทำไมตัวเองต้องสมบูรณ์แบบขนาดนี้”
ได้ยินดังนั้นคนฟังก็ถอนหายใจดังเฮือกพร้อมทั้งกลอกสายตามองบนเป็นเลขแปด ถึงทั้งหมดที่เจ้าตัวพูดมาจะเป็นความจริงแต่ก็ยังรู้สึกเอือมระอากับการเยินยอตัวเองแบบนี้
“อืมมมม แต่คนสมบูรณ์แบบกลัวเข็มฉีดยาเป็นเด็กอนุบาลเลยนะ”
ประโยคที่แฟนยกขึ้นมาย้อนกลับทำเอาคนสมบูรณ์แบบชะงักกึก ดวงตาคมวูบไหวไปเนื่องจากไม่อาจเถียงเรื่องนี้ได้
“ก็...แค่นิดหน่อย”
หินไหวไหล่น้อยๆ พยายามรักษาภาพลักษณ์ตัวเองเอาไว้อย่างสุดความสามารถ ท่าทางที่แฟนมองแล้วได้แต่สายหัวอ่อนใจ จากนั้นจึงถามย้ำเรื่องการถ่ายแบบอีกครั้ง
“สรุปจะลองคุยก่อนใช่ไหม กูจะได้โทรบอกเขา”
“อืม ตามนั้น”
--
“ตัวจริงดูดีกว่าในรูปอีก คงเก่งมากใช่ไหมถึงได้เป็นอาจารย์สอนมหาลัยนั้นในอายุแค่นี้” บก.นิตยสารดังเอ่ยขึ้นด้วยรอยยิ้มหลังจากกล่าวคำทักทายกันแล้วเรียบร้อย
สถานที่คุยงานคือร้อนอาหารซึ่งอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากที่ทำงานของแฟนนัก ยิ่งได้เจอเธอยิ่งรู้สึกว่าตัวเองเลือกคนไม่ผิด เมื่อทั้งสองนั่งอยู่คู่กันแม้จะไม่ได้อิงแอบแนบชิดใดๆ แต่บางอย่างกลับทำให้สัมผัสได้ถึงความพิเศษ ดูลงตัวอย่างเป็นธรรมชาติ
“ก็ไม่ได้ขนาดนั้นหรอกครับ” หินตอบกลับด้วยท่าทางสุภาพ
“พี่ดีใจมากเลยตอนที่แฟนโทรมาบอกว่าจะลองคุยรายละเอียดกันก่อน”
“พอดีพี่หินเขาอยากรู้สโคปของงานก่อนน่ะครับ อยากรู้คอนเซ็ปต์ว่าเป็นยังไง แล้วก็ต้องการสื่อถึงคนอ่านในด้านไหน”
“โอเคจ้ะ งั้นเดี๋ยวพี่อธิบายให้ฟัง...”
เนื่องจากต่างฝ่ายต่างมีเวลาไม่มาก รายละเอียดของงานจึงถูกพูดถึงอย่างรวดเร็ว โดยมีหินและแฟนคอยบอกถึงความต้องการและขีดจำกัดของตัวเองคร่าวๆ เมื่อพูดคุยทุกเรื่องจนเสร็จเรียบร้อยก็เป็นการนัดแนะถึงเวลาและสถานที่ในการถ่ายแบบ
เวลาผ่านไปรวดเร็วจนแฟนแทบไม่ได้ตั้งตัว สองอาทิตย์ต่อมาวันถ่ายแบบก็มาถึง แม้คอนเซ็ปต์จะไม่ได้โชว์เรือนร่างมากนักแต่หินก็ฟิตหุ่นอย่างหนักทั้งยังบังคับอีกคนด้วยเช่นกัน
“กูเบื่อไข่กับอกไก่จะแย่แล้ว”
ร่างเล็กบ่นออกมาเมื่ออาหารในกล่องที่หินพกมาด้วยไม่ได้แตกต่างไปจากทุกวัน ถึงจะไม่ใช่เมนูเดิมแต่วัตถุดิบก็มีเพียงอกไก่ ไข่ขาว และผัก เป็นแบบนี้มาตลอดสองสัปดาห์ ทั้งยังต้องออกกำลังกายแทบทุกวัน
“อดทน เดี๋ยวถ่ายเสร็จจะยอมให้กินได้ตามใจ”
ทีมงานซึ่งกำลังเตรียมตัวอยู่หน้าเซ็ตลอบมองคนทั้งสองด้วยรอยยิ้ม อีกคนกำลังมีอาการงอแงเล็กๆ ขณะที่อีกคนก็พูดด้วยท่าทีที่ดูใจเย็น
“อยากถ่ายเสร็จแล้ว” พูดไปพร้อมทั้งตักไข่ขาวเข้าปากด้วยความเบื่อหน่าย
แม้แต่ไข่แดงยังกินไม่ได้เลย
“อีกนิดเดียวน่า”
หินปลอบคนงอแงไปตลอดมื้อเช้ากระทั่งคะยั้นคะยอให้แฟนกินอาหารจนหมดได้จึงยอมตามใจด้วยการให้กินช็อกโกแลตหนึ่งชิ้น
ต่อจึงเป็นเวลาของการแต่งหน้าและทำผม ได้เห็นชุดทั้งหมดที่ต้องสวมใส่แล้วหินก็รู้สึกพึงพอใจ เนื่องจากเป็นไปตามที่ตกลงกันเอาไว้ว่าไม่อยากให้โชว์เรือนร่างมากเกินไปนัก
ใช้เตรียมตัวก่อนถ่ายราวๆ สองชั่วโมง เมื่อเสร็จแล้วทั้งสองก็เดินออกมาหน้ากล้อง ต่างฝ่ายต่างดูแปลกตาไปจนอดแซวกันไม่ได้ และเมื่อถึงเวลาทำงานหินและแฟนก็พยายามผ่อนคลายแล้วทำตามคำแนะนำของทีมงานอย่างตั้งใจ แม้ช่วงแรกจะติดขัดบ้างแต่เซ็ตแรกก็ผ่านพ้นไปได้ด้วยดี
“เมื่อกี้แกล้งกูทำไม”
หลังจากเปลี่ยนชุดเพื่อถ่ายเซ็ตต่อไปและรอทีมงานจัดไฟอยู่แฟนก็เอ่ยถามคนตรงหน้าขึ้น
เซ็ตที่แล้วอีกคนแกล้งส่งสายตาให้จนเกือบหลุดยิ้มอยู่หลายครั้ง
“ไม่ได้แกล้งสักหน่อย” หินอมยิ้ม แสร้งทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้
“นิสัยไม่ดี”
แฟนยู่ปากใส่คนขี้แกล้งก่อนหินจะยักคิ้วกลับ ท่าทางนั้นดูกวนอารมณ์จนแฟนโขกหัวใส่ปลายคางแกร่งเบาๆ ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกับที่แสงแฟลชสว่างวาบ
“พี่เห็นว่าเมื่อกี้น่ารักดีเลยกดถ่าย คงไม่ว่ากันนะ”
ช่างภาพมืออาชีพเอ่ยบอกกับคนทั้งสองที่หันพรึบมามองเนื่องจากถูกถ่ายรูปโดยไม่ทันตั้งตัว แฟนและหินหัวเราะแห้งๆ ก่อนจะหันมองหน้ากันด้วยความงงงวย
น่ารักเหรอ...
“พร้อมแล้วค่า”
ทว่ายังไม่ทันจะได้คิดอะไรมากกว่านั้นเสียงทีมงานก็ดังขึ้นให้ต้องเข้าสู่โหมดเตรียมพร้อมทำงาน ช่างแต่งหน้าเข้ามาเช็กความเรียบร้อยอีกครั้งก่อนจะขยับออกไปในจังหวะที่ช่างภาพพร้อมทำงานต่อ
“หินขยับมือลงอีกหน่อยครับ...ดี” เสียงของช่างภาพสั่งพร้อมทั้งเอ่ยชมเมื่อได้ท่าทางที่พึงพอใจ
“เขาแค่ให้ขยับ ไม่ได้ให้เขี่ยด้วย”
แฟนกัดฟันพูดยามปลายนิ้วของหินกำลังแอบซนจนต้องเอ่ยเตือน ทว่าร่างสูงกลับไม่สนใจฟัง หากมีช่วงไหนที่สามารถแอบแกล้งหรือแอบลวนลามกันได้ก็ลงมือเสมอจนช่วงเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นเซ็ตต่อไปแฟนจึงฟาดคนตัวโตไปสองสามที
“บอกว่าห้ามแกล้ง”
หินทำเพียงแค่ส่งเสียงหัวเราะในลำคอ ยิ่งเห็นท่าทางเง้างอนของคนถูกแกล้งยิ่งอารมณ์ดี
เพราะผมของแฟนถูกมัดไปครึ่งหัวแล้วเซตให้เป็นทรงเล็กน้อย ใบหน้าสวยถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางบางๆ ขลับให้เจ้าตัวน่าเอ็นดูจนเผลอแกล้งไปหลายต่อหลายครั้ง พยายามจะห้ามมือของตัวเองแล้วแต่เมื่ออยู่ใกล้กันแบบนั้นจึงอดไม่ได้
“ถ้าแกล้งอีกจะไม่ให้ปล้ำสองวัน” แฟนพูดกระซิบพูดด้วยเสียงหมายมั่น
“คิดดีๆ ว่าใครจะทรมาน”
คิ้วเข้มเลิกขึ้นพลางมองหน้าคนที่เอ่ยคาดโทษด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ เมื่อได้ยินหินพูดดังอย่างนั้นแฟนจึงกัดปากฉับ
นั่นสินะ
“เออ เปลี่ยนเป็นต้องใส่ถุงตลอดเดือนนึงก็ได้”
“แน่ใจว่ามึงจะไม่อยาก”
“งั้นจะแกล้งก็แกล้งไปเลย ถ้าเขาด่ากูจะบอกว่าเป็นเพราะมึง!”
สุดท้ายแฟนเลยได้แต่กัดฟันพูดด้วยเสียงรอดไรฟันเนื่องจากไม่ว่าจะลงโทษอะไรก็ดูตัวเองจะมีผลกระทบด้วยทั้งหมด ขณะที่หินหัวเราะร่วน ขำกับความสู้ไม่ได้ของแฟนจนโดนหยิกหลายทีเป็นการเอาคืน
ภาพซึ่งตกอยู่ในสายตาของคนรอบข้างที่ลอบมองมาด้วยรอยยิ้ม
และแล้วการถ่ายแบบวันนี้ก็ผ่านพ้นไปด้วยดี ทันทีที่งานเสร็จสิ้นแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยหินก็ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก หลายครั้งที่ตัวเองทำได้ไม่ดีแต่ทีมงานทุกคนยังคงใจเย็นจนมันผ่านไปได้ในที่สุด
“ยินดีที่ได้ร่วมงานกับน้องทั้งสองมากๆ ภาพออกมาดีมาก ไว้ยังไงเดี๋ยวพี่ส่งให้นะ แล้วก็พรุ่งนี้ที่มีสัมภาษณ์เดี๋ยวจะบอกเรื่องหนังสืออีกที ขอบคุณมากนะจ๊ะที่ตกลงมาขึ้นปกให้พี่” คนที่แสนพึงพอใจกับงานวันนี้เอ่ยพูดกับแฟนและหินด้วยรอยยิ้ม
“ขอบคุณพี่ไก่เหมือนกันครับ ถ้าแฟนกับพี่หินทำได้ไม่ดียังไงก็ขอโทษด้วย”
“มันดี มันดีจริงๆ เราทั้งสองคนถ่ายทอดออกมาได้ดีมาก” คนฟังทั้งสองยิ้มรับพลางเหลือบสายตามองกันเล็กน้อย “วันนี้เรียบร้อยแล้วจ้ะ กลับไปพักกันเถอะ แล้วพรุ่งนี้เจอกัน”
“ครับ/ครับ” แฟนและหินรับคำพร้อมกันจากนั้นจึงยกมือขึ้นไหว้ลาคนตรงหน้า ก่อนจะบอกลาพร้อมทั้งกล่าวคำขอบคุณทีมงานทุกคนแล้วไปต่อยังร้านอาหารที่แฟนบ่นว่าอยากกินจนแทบทนไม่ไหว
“ผู้ชายแท้ๆ อย่างผมยังว่าพวกเขาเหมาะสมกันเลยพี่ ทั้งท่าทางและการวางตัว ไม่ได้จิ๊จ๊ะอะไรกันมากมายแต่กลับดูรักกันจนเราสัมผัสได้”
“นี่แหละ...ความรัก” บก.คนดังมองภาพบนจอคอมพิวเตอร์แล้วยกยิ้มด้วยความเป็นสุข
ภาพทุกภาพเต็มไปด้วยความรู้สึกมากมาย สายตาของทั้งสองคนไม่ได้หวานเชื่อมแต่กลับลึกล้ำทั้งยังเจือปนไปด้วยความรักอันแสนอบอุ่นอยู่ในนั้น
นี่แหละคือสิ่งที่เธอตามหาในการทำนิตยสารเล่มนี้
ความธรรมชาติจากความรักที่ลงตัว
--
‘หิน ศิลา คณานนท์’
‘แฟน ธารัญ พิพัฒน์ไพศาล’
คู่รักที่จะมาเปิดอีกหนึ่งมุมมองให้คุณได้เข้าใจในความรักมากขึ้นแฟนเปิดดูรูปและเนื้อหาข้างในแต่ละหน้าอย่างละเอียด กระทั่งอ่านครบทุกหน้า ดูจนหมดทุกซอกทุกมุมจึงปิดมันแล้ววางลงข้างหัวเตียง ก่อนจะขยับตัวไปหาคนที่นอนอ่านหนังสือวิชาการอยู่ข้างกัน
“เพื่อนกูกับพ่อแม่ส่งไลน์มาหาไม่หยุดเลย”
คางเล็กวางลงบนหน้าท้องแกร่งยามเอ่ยพูด หินจึงวางหนังสือในมือของตัวเองลงแล้วตอบกลับ
“เพื่อนกูก็ต่างกันที่ไหน ยิ่งกับแม่นี่จนต้องปิดเครื่องหนี” แฟนหลุดหัวเราะออกมาพร้อมทั้งขยับปลายคางขึ้นไปวางบนอก
“รูปที่ถ่ายมาสวยทุกรูปเลยเนอะ กูชอบรูปหน้าปกที่สุดเลย”
ร่างสูงอยู่ในชุดคล้ายๆ กับที่ใส่ไปสอนทุกวันโดยท่อนแขนแกร่งโอบรอบเอวของแฟนซึ่งอยู่ในชุดทำงาน ขณะที่มือหนาทางด้านหลังถือไม้กลองคู่หนึ่ง พร้อมทั้งทอดสายตามองคนในอ้อมแขนที่กำลังอ่านเอกสาร โดยแฟ้มเอกสารนั้นถูกวางอยู่กับอกด้านซ้ายของตัวเอง ดวงตาและรอยยิ้มเล็กๆ ของคนมองทอความอบอุ่นจนแฟนมองภาพนั้นไม่วางตา
ไม่รู้เลยว่าหินเคยมองกันด้วยสายตาแบบนี้
“กูชอบทุกรูป”
“ไม่คิดเลยว่าเราจะได้มาขึ้นปกนิตยสารกับเขาทั้งที่ไม่ได้เป็นดารา” เสียงหัวเราะแผ่วดังขึ้นด้วยความขบขัน
“บางทีดาราก็ไม่ได้ตอบโจทย์ทุกเรื่องที่ทีมงานเขาอยากสื่อสาร”
“อืม...อีกไม่กี่อาทิตย์ก็เปิดเทอมแล้ว เด็กต้องกรี๊ดมึงตรึมเพราะเรื่องถ่ายแบบและเรื่องเพลงแน่นอน”
แฟนเอ่ยพูดด้วยท่าทางหวงแหนไม่ต่างจากทุกครั้ง พอไปถ่ายแบบประวัติบางส่วนก็ไม่ใช่ความลับอีกต่อไป นอกจากนั้นเพลงที่หินได้ร่วมงานกับต่างชาติก็ถูกปล่อยออกมาจึงเป็นที่พูดถึงได้พร้อมกัน
“กรี๊ดอะไร กูเป็นอาจารย์ ไม่ใช่ดาราสักหน่อย”
“แต่เป็นอาจารย์สุดฮอต” คนฟังหัวเราะในลำคอพลางส่ายหัวให้กับคำนั้นเบาๆ
“ก็ฮอตแต่กับมึง” ประโยคนั้นทำให้แฟนยกยิ้ม จากที่นอนวางคางอยู่กับอกก็ขยับขึ้นไปบนตัวของอีกคน
“แฟนรักพี่หินนะ ขอบคุณที่เดินเข้ามาหาในวันนั้น”
คิดถึงบทสัมภาษณ์ทั้งหมดในหนังสือแล้วแฟนจึงเอ่ยบอกความรู้สึกของตัวเองเพียงเพราะแค่รู้สึกอยากพูด ทางด้านคนถูกบอกรักก็ยิ้มรับ ยกมือขึ้นมากอดเอวแฟนพลางเอ่ยกลับ
“ดีใจที่มึงชวนขึ้นห้องเหมือนกัน” คนฟังหัวเราะร่วนเมื่อย้อนคิดไปถึงตัวเองในวันนั้น
“ก็ห้องนี้มันใกล้นี่”
“เดินมาด้วยกันอาจจะไม่นานมาก แต่ก็ไม่น้อยแล้ว ดื้อให้น้อยลง เป็นเด็กดีแบบนี้ไปเรื่อยๆ เข้าใจไหม” หินเอ่ยบอกยามที่สายตาทอดอ่อนจนคนมองรู้สึกเขินขึ้นมาดื้อๆ
“จะพยายาม”
“เวลามีปัญหาอะไรก็รับฟังและคุยกันเหมือนที่ให้สัมภาษณ์ไป...รักแล้ว กูจะไม่มีวันปล่อยมือไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น”
แฟนพยักหน้ารับ หัวใจค่อยๆ พองโตกับคำบอกรักจนกลายเป็นเต้นแรงขึ้น
หินไม่ค่อยพูดคำนี้บ่อยนัก เมื่อได้ยินจึงอดรู้สึกเป็นสุขไม่ได้
“น้องก็จะไม่ยอมปล่อย”
“เมื่อไหร่ที่ทะเลาะกันก็ให้นึกถึงตอนนี้”
“อืม” แฟนรับคำด้วยรอยยิ้มกว้าง ใบหน้าสวยเป็นฝ่ายเคลื่อนเข้าไปใกล้จากนั้นริมฝีปากที่อยู่ห่างจึงแนบกันสนิท เสียงจูบดังคลอเคลียกับความเงียบรอบตัว
“พี่รักแฟน”
หินกระซิบชิดริมฝีปาก คำบอกรักซึ่งหวานหูเหลือเกินในความรู้สึกทำให้แฟนกดจูบลงบนริมฝีปากที่เอ่ยคำนั้นอีกครั้ง
ชอบคำนี้จากปากของหินจัง
“แฟนก็รักพี่หิน รักมากๆ” ตอบกลับพร้อมทั้งจรดริมฝีปากลงบนแก้มสาก นิ่งค้างอยู่อย่างนั้นแนบแน่นเนิ่นนาน
ความรักของพวกเขามันเป็นเพียงจุดเริ่มต้น ต่อจากนี้มีหลายสิ่งหลายอย่างที่ต้องผ่านไป และมือที่จับกันเอาไว้คู่นี้จะไม่มีวันปล่อยออกจากกัน
แฟนพร่ำขอบคุณผู้ชายคนนี้ที่เดินเข้ามาหาในวันนั้นอยู่เสมอ ขอบคุณที่พี่หินเลือกมาฉลองปีใหม่ที่นั่น และขอบคุณตัวเองที่ไม่ไปต่างประเทศกับครอบครัว
ขอบคุณทุกช่วงเวลาที่มีอีกคนเคียงข้างกาย ทุกวินาทีมันวิเศษจนไม่อาจหาคำไหนมาอธิบายได้
ขณะที่หินก็นึกขอบคุณตัวเองในวันนั้นไม่ต่าง ขอบคุณที่เดินเข้าไปหาแฟน ขอบคุณที่ถูกใจจนต้องขออีกคนเป็นแฟน ขอบคุณทุกเรื่องราวที่ต่อจากวันนั้นจนกระทั่งถึงวันนี้
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นจะดูแลคนตรงหน้านี้ให้ดีที่สุด
อีกกี่สิบปี ยี่สิบปี หรือร้อยปี ร่างกายอาจเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา แต่ความรู้สึกนี้จะไม่มีวันเปลี่ยนผัน
THE END.
เมื่อเดือนที่แล้วหลายคนคงได้เห็นข่าวของอาจารย์มหาวิทยาลัยดังกับคนรักเพศเดียวกันตามเพจต่างๆ มาบ้าง วันนี้ SOULMATE พามาทำความรู้จักกับคนทั้งสองให้มากขึ้นผ่านทางเรื่องราวชีวิต มุมมองความรัก ทัศนคติ และความรู้สึกต่อกันที่ไม่เคยเปิดเผยที่ไหนมาก่อน
แล้วทุกคนจะได้สัมผัสและรู้จักคำว่าความรัก ทั้งอาจทำให้คุณเปิดใจกับความรักแบบพวกเขามากยิ่งขึ้น...แนะนำตัวกันก่อนสักนิดแฟน : ชื่อแฟนครับ อายุ 23 ปี เพิ่งเรียนจบจากคณะบริหาร ตอนนี้กำลังช่วยงานธุรกิจของที่บ้านอยู่
หิน : หินครับ อายุ 26 เรียนจบปริญญาโททางด้านดนตรี ตอนนี้เป็นอาจารย์พิเศษสอนอยู่ที่มหาลัย xxx
เมื่อเดือนที่แล้วมีข่าวของเราตามเพจต่างๆ ทั้งสองรู้สึกอย่างไรกันบ้างแฟน : ตอนแรกแฟนเครียดนิดหน่อย เครียดเพราะด้วยหน้าที่การงานของพี่หิน แล้วเขาก็ไม่ใช่คนที่ชอบเป็นที่สนใจมากนัก เลยกังวล แต่พอได้คุยกันก็โอเค ไม่ได้มีปัญหาอะไร
หิน : ผมไม่ได้ให้ความสนใจหรือให้ค่ากับมันมากนัก ไม่ว่าคนอื่นจะแสดงความคิดเห็นอย่างไรนั่นเป็นสิทธิ์ของเขา ทุกความคิดเห็นมันสะท้อนถึงตัวตนของคนพูด ไม่ได้สะท้อนถึงตัวตนเราสองคน ฉะนั้นจึงไม่ใช่เรื่องจำเป็นที่จะต้องใส่ใจ
แน่นอนว่ามีทั้งความเห็นทางด้านบวกและด้านลบ อีกทั้งยังมีเรื่องส่วนตัวบางส่วนถูกเปิดเผย ตรงนี้มีวิธีรับมืออย่างไรแฟน : เราทำอะไรไม่ได้นอกจากปล่อยวาง ถ้าเก็บมาคิดเก็บมาใส่ใจคงไม่ไหว เพราะไม่ว่าใครจะพูดอะไรแต่ตัวเราเองย่อมรู้ดีที่สุด
หิน : วิธีการรับมือก็คือไม่ใส่ใจอย่างที่บอกไป เราควบคุมความคิดตัวเองได้ก็ทำตรงนั้น ส่วนคำพูดคนอื่นเราควบคุมไม่ได้ก็ปล่อยผ่าน
แล้วพอมีข่าวออกไปมันส่งผลกระทบต่อหน้าที่การงานและสังคมรอบตัวไหมแฟน : ไม่ได้ส่งผลกับอะไรเลย เราโชคดีที่ครอบครัวเข้าใจ และเราไม่ได้ใช้เพศในการทำงานแต่ใช้ความสามารถ ฉะนั้นแล้วไม่ว่าเราจะเป็นอะไรก็ไม่มีผล
หิน : ผมเหมือนกัน ไม่มีผลกระทบอะไร
เรื่องรสนิยมมีการพูดคุยกับพ่อแม่อย่างไรบ้างแฟน : ของแฟนเราคุยกันทุกเรื่องมาตลอดตั้งแต่เด็กๆ อาจจะไม่ได้คุยเรื่องนี้กันจริงจังนักแต่เขารับรู้และเข้าใจได้ตั้งแต่แรก
หิน : ผมเข้าไปคุยกับพ่อแม่หลังจากเรียนจบปริญญาตรี ไม่ได้รู้สึกกดดันหรือซีเรียสเพราะคิดว่าเขาคงเข้าใจได้ ตอนแรกพ่อกับแม่ก็นิ่งไป จากนั้นเขาก็ค่อยๆ เข้าใจเรามากขึ้น
แนะนำอะไรให้คนที่กำลังคิดจะพูดคุยเรื่องนี้กับพ่อแม่หน่อยแฟน : สิ่งที่เราเป็นไม่ใช่เรื่องผิดปกติ ไม่ใช่เรื่องแปลก บอกออกไปด้วยความเคารพในตัวเอง ทุกอย่างมันจะดีแน่นอน ถ้าหากมันออกมาไม่ดีก็พิสูจน์ให้เขาเห็นว่าสิ่งที่เราเป็นนั้นไม่ได้เลวร้าย
หิน : ซื่อสัตย์กับสิ่งที่ตัวเองเป็น ยอมรับกับสิ่งที่จะตามมา ไม่ว่ายังไงแล้วพ่อกับแม่ก็รักลูกเสมอ ทุกอย่างอาจต้องใช้เวลา แต่วันนั้นที่เขาเข้าใจจะมาถึง
แล้วคิดว่าเรื่องนี้มีผลกระทบสำหรับคนที่มีสังคมแบบอื่นไหมแฟน : แน่นอน สังคมรอบตัวเราสองคนก็ใช่ว่าจะเข้าใจได้ทุกคน แต่เราเลือกสนใจเฉพาะคนที่เรารัก ถ้าคนที่เรารักเขายังไม่เข้าใจก็ให้เวลากับเขา แฟนเชื่อว่าวันหนึ่งเขาจะเข้าใจตัวตนของเราได้ในที่สุด
หิน : อย่าแคร์คำพูดของคนทั้งโลก อย่าดูถูกตัวเองด้วยการให้ค่ากับคำพูดที่เราไม่ได้เป็นแบบนั้น แคร์แค่คนที่เรารัก อย่างที่แฟนบอกไปว่าถ้าเขาไม่เข้าใจก็ต้องให้เวลา แล้วทุกอย่างจะผ่านไปได้
ตอนนี้ก็มีบางกลุ่มตั้งตัวเป็นแฟนคลับเราด้วย รู้เรื่องนี้หรือเปล่าแฟน : เรื่องนี้แฟนพอทราบ ก็เอาให้พี่หินดูแล้ว...แน่นอนว่าเราต้องรู้สึกยินดีแล้วก็ขอบคุณมากๆ ความชื่นชอบและความหวังดีเป็นเรื่องที่ดีเสมอ
หิน : รู้เพราะแฟนเอาให้ดู ก็ขอบคุณทุกคนครับ
ทั้งสองอยากจะบอกอะไรให้กับคนบางกลุ่มที่เขาไม่เข้าใจความรักในแบบของเราบ้างแฟน : อืม...ความรักเป็นสิ่งที่ไม่มีข้อจำกัด ไม่มีขอบเขต ฉะนั้นมันจึงไม่ใช่เรื่องที่แย่ไม่ว่าจะเกิดขึ้นกับเพศใดๆ อย่าใช้ความคิดมาตัดสินแต่ให้ใช้ความรู้สึก แล้วไม่ว่าคุณจะเป็นใคร อายุเท่าไหร่ คุณก็จะเข้าใจ
หิน : คนที่ไม่เข้าใจไม่ต้องพยายามมาเข้าใจ เพียงแค่คุณเคารพในตัวของคนอื่นเหมือนที่คุณอยากได้ความเคารพ เท่านั้นก็พอ
มีคนชอบพูดว่าความรักของเพศเดียวกันนั้นไม่ยั่งยืน คิดว่าจริงไหมแฟน : ไม่จริง เรื่องนี้มันไม่ได้เกี่ยวกับเพศเลย มันเกี่ยวกับคนสองคน ขึ้นอยู่กับคนสองคน ไม่ว่าจะเพศไหนก็มีสิทธิ์เลิกราหรือรักกันจนแก่เฒ่าเท่าๆ กัน
หิน : คู่รักชายหญิงเลิกรากันมากมาย คู่รักชายชายที่รักกันจนแก่ก็มีให้เห็น มันน่าจะสะท้อนคำตอบของข้อนี้ได้ดี ถ้าความรู้สึกของใครสักคนไม่ลดลงจากวันแรกความรักก็ย่อมยั่งยืน อย่ามองว่าความล้มเหลวของความรักนั้นมาจากเพศ แต่ให้มองที่ความรู้สึกของคนเราดีกว่า
ขอถามเรื่องส่วนตัวบ้าง ทั้งสองพบกันได้อย่างไรแฟน : เราบังเอิญไปฉลองคืนข้ามปีที่เดียวกันเลยได้เริ่มต้นความสัมพันธ์มาตั้งแต่ตอนนั้น
ความสัมพันธ์ตลอดมาราบรื่นดีไหมแฟน : มันไม่มีคู่ไหนหรอกที่จะราบรื่นร้อยเปอร์เซ็นต์ เราก็เหมือนคู่อื่นทั่วไป ทะเลาะกันบ้าง ไม่เข้าใจกันบ้าง แต่สิ่งสำคัญคือต้องเรียนรู้และปรับตัวเข้าหากันและกัน ถึงจะสะดุดในบางจังหวะแต่ก็ยังแฮปปี้
หิน : ไม่มีทางเลยที่คู่รักจะไม่มีปัญหากันสักเรื่อง มีหลายอย่างที่เราต้องพูดคุย ทำความเข้าใจ และปรับตัวเข้าหากัน อีกหนึ่งอย่างที่สำคัญคือต้องคุยกันให้มาก อย่าคิดไปเองว่าอีกฝ่ายจะเข้าใจความคิดของเราทั้งหมด
เรื่องที่ทะเลาะกันรุนแรงที่สุด และวิธีการจัดการเมื่อทะเลาะกันแฟน : สำหรับแฟนคิดว่าเรื่องที่รุนแรงที่สุดคือเรื่องที่เขาไม่ชอบพูด ไม่ชอบเล่า ที่ทนไม่ไหวคือพี่หินไม่ได้บอกเรื่องวันเกิดและเรารู้เป็นคนสุดท้าย นั่นแหละที่โกรธที่สุด ตอนนั้นคือไม่อยากฟังเขาพูดอะไรเลย
หิน : เรื่องนี้เป็นการทะเลาะที่รุนแรงที่สุดแล้ว คือมันมีครั้งอื่นๆ บ้างแต่ครั้งนี้คือผมเป็นคนผิด แล้วเป็นช่วงที่เรายังไม่เข้าใจกันทั้งหมด มันเลยมีหลายจุดที่ต้องทำความเข้าใจกัน ส่วนวิธีการจัดการก็คือพูด...พูดทุกอย่างให้อีกฝ่ายเข้าใจได้มากขึ้น แล้วก็พยายามปรับตรงจุดที่เขาไม่โอเค
ใครบอกรักใครก่อนแฟน : แฟนบอกก่อน บอกตอนทะเลาะกันนั่นแหละ
หิน : ความจริงแล้วผมบอกก่อน แต่เขาแค่ไม่รู้
แฟน : ไม่จริง บอกตอนไหน (หันไปถาม)
หิน : ก็...ตอนที่ให้ไม้กลองไป นั่นคือบอกแล้ว
แฟน : ให้เฉยๆ ไม่ได้บอกอะไรสักหน่อย
หิน : การบอกรักไม่จำเป็นต้องพูดคำว่ารักเสมอไป
นิสัยแต่ละคนเป็นอย่างไรแฟน : พี่หินเขาไม่ค่อยชอบพูดชอบเล่าอะไร บางทีเราเลยต้องพยายามเข้าใจความคิดเขา เข้าใจตัวตนของเขา แล้วก็เป็นคนที่มีความเป็นผู้ใหญ่กว่าเรามาก
หิน : เพราะแฟนเกิดมามีทุกอย่าง เขาเลยค่อนข้างเอาแต่ใจ แต่ว่าก็เป็นคนที่เอาใจใส่คนอื่น เป็นนิสัยคนละด้านที่หักล้างกันได้
ถ้าวันข้างหน้าไม่ได้อยู่ในสถานะนี้กันแล้วแฟน : ไม่เคยคิดเลย จินตนาการไม่ออก แฟนเชื่อมั่นในตัวเองและตัวพี่หินว่าวันนั้นจะไม่มาถึง
หิน : ถ้าไม่ได้อยู่ในสถานะนี้ก็คงเป็นสถานะคู่ชีวิต คงจะมีความสุขไม่ต่างจากตอนนี้
พูดอะไรถึงกันและกันแฟน : สิ่งที่เราชื่นชมในตัวเขาคือเป็นคนดี เก่ง จริงจัง แล้วก็มั่นคง ไม่ว่าเวลาที่เรามีปัญหาอะไร การมีเขาทำให้รู้สึกว่าทุกอย่างมันจะผ่านไปได้ รู้สึกขอบคุณเขาตลอดที่อยู่ตรงนี้ อดทน มีเหตุผล แล้วก็คอยดูแลทุกอย่างเลย
หิน : ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรนอกจากดีใจที่เป็นคนนี้...ขอบคุณเหมือนกัน ขอบคุณที่เข้าใจคนเข้าใจยากแบบนี้ ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง
สุดท้ายแล้ว ให้แง่คิดมุมมองความรักกับทุกคนหน่อยแฟน : จริงๆ ความรักในแต่ละคู่มันไม่มีกฎเกณฑ์ตายตัว แต่ว่าโดยพื้นฐานแล้วสิ่งสำคัญคือต้องเข้าใจกันและกัน เชื่อมั่นในกันและกัน ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นระหว่างทางจงใช้หลักพื้นฐานสองข้อนี้ แล้วทุกอย่างจากที่มันใหญ่มันหนักก็จะเล็กและเบาลง
หิน : จงนึกถึงวินาทีแรกที่รู้สึกว่ารักอีกฝ่ายแล้วเอาไว้ หัวใจเต้นแรงยังไง ยิ้มยังไง มีความสุขยังไง ตอนทะเลาะกันก็แค่คิดถึงมัน
ทั้งแง่คิดในการใช้ชีวิต แง่คิดเกี่ยวกับสังคมและครอบครัว รวมไปถึงแง่คิดเกี่ยวกับความรัก SOULMATE หวังว่าทุกคนจะได้สัมผัสและได้เรียนรู้อะไรจากพวกเขาทั้งสองเช่นเดียวกันกับเรา ตลอดการพูดคุยและการทำงานทุกคนได้เห็นความเรียบง่าย ความเป็นธรรมชาติ และความเป็นตัวเอง ทุกอย่างระหว่างคนทั้งสองดูลงตัวจนทีมงานต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่านี่แหละคือความรักที่เราตามหาจากการทำงานตรงนี้มาตลอด
หากคุณมีความรัก จงเรียนรู้ที่จะปรับตัวและเข้าใจ ไม่เพียงแต่กับคนรักแต่รวมไปถึงคนรอบข้างและคนที่รักคุณ
แล้วพบกันใหม่ในความรักครั้งหน้าค่ะ
SOULMATE. จบ.
หัวข้อ: ◈ Happy New Boyfriend! ◈ รายละเอียดการจองหนังสือ : 26/09/2018 p.40 (อ่าน 272480 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก