หัวข้อ: เรื่อง ของ .... เรา .... (เรื่องราวของเอกับป่าน) At Last P.467/ ส่งข่าวค่ะ

[in_nov]

ขอบคุณ คุณเอกับคุณป่านค่ะ
 
ขอบคุณนาเมฮ์ค่ะ

[SJ]

สุดท้ายแล้วจริงๆเหรอเนี่ย ขนาดทำใจล่วงหน้า ยังอดใจหายไม่ได้เลยค่ะ
โชคดีเดินทางปลอดภัยนะค่ะ พี่เอพี่ป่าน
รีบๆเรียนแล้วกลับมาอยู่บ้านเรานะค่ะ
ทุกคนที่นี่คงจะไม่มีใครลืมพี่ทั้งสองแน่นอนค่ะ
ท้อใจหรือเหนื่อยก้อเข้ามาหากำลังใจได้ที่นีื่นะค่ะ
บ๊าย บายค่ะ หวังว่าคงได้พบกันอีกนะค่ะ

[arjinn]

ว้า..จบซะแระ

พรุ่งนี้ ไม่มีแล้วซินะ  



แล้วจะทำไรตอนเช้าตอนค่ำล่ะทีนี้
เป็นความเคยชิน เสมือนหนึ่งเคยตัวด้วย
ที่ต้องมารออ่าน...




เดินทางปลอดภัย  

รับปากกันแล้ว ดูแลกันให้ดีด้วยละ
คิดถึง นึกถึงกันบ้างนะ


สวัสดีมีชัยค่ะ  

[manami1155]

ขอสารภาพคะพี่เอว่า1ทำใจอยู่นานเลยอะ
กว่าจะตัดสินใจกดเข้ามาอ่าน T^T

แต่ยังงัยก็หนีความจริงไม่พ้นเลยต้องกดเข้ามาจนได้
มาถึงตรงนี้ก็ต้องขอบคุณพี่เอกับพี่ป่านแล้วก็พี่นาเมฮ์มากๆค่า
ที่เสียสละเวลามาพิมพ์เรื่องมาลงเรื่องราวประสบการณ์ดีๆให้ได้อ่าน
ตั้งแต่วันแรกที่1เข้ามาอ่านจนถึงวันนี้ ไม่มีวันไหนเลยคะที่1ไม่รู้สึกดี
1รู้สึกมีความสุขทุกๆครั้งที่ได้อ่านเรื่องของพี่เอกับพี่ป่าน
ได้เห็นการกระทำที่แสดงออกถึงความรักของพี่ทั้งสองคน
แล้วก็ได้รับความรู้ข้อคิดดีๆของการใช้ชีวิตคู่แบบยั้งยืน
ขอบคุณพี่เอกับพี่ป่านและพี่นาเมฮ์มากๆค่ะ
 

จากนี้ไปเรื่องของ...เราจะเก็บอยู่ในความทรงจำของ1ตลอดไปคะ
ดีใจที่ตัวเองคิดไม่ผิดที่ตอนแรกตัดสินใจกดเข้ามาอ่านเรื่องนี้
สงสัยเราจะมีวาสนาต่อกันเหมือนกันนะคะพี่เอ อิอิ

พิมพ์มาซะยืดยาวเลย แหะๆ อวยพรพี่เอกับพี่ป่านมั้งดีกว่า
เดินทางปลอดภัยนะคะพี่ๆ แล้วก็รักษาสุขภาพด้วยค่า
แล้วก็ขอให้ประสบณ์ในด้านการเรียนด้วยคะ
ถ้าเบื่อๆเหงาๆเมื่อไหร่ก็แวะมาทักทายในเล้าบ้างนะคะ
ทุกๆคนยังรอพี่เอกับพี่ป่านอยู่เสมอค่า

แล้วไว้เจอกันอีกนะคะ
รักพี่เอกับพี่ป่านมากๆค่า
 

[vvoonsen]

ขอให้มีความสุขที่สุดในโลกกกกกกกก

[Simply Blue]

.... เพิ่งได้รู้ว่ารักแท้และมั่นคง....มีจริงในโลกนี้......

ขอให้รักกันดูแลกันไปนานเท่านาน มีความสุขมากๆๆๆ  ประสบความสำเร็จนะค่ะ 

[bbyuqin]

สวัสดีค่ะพี่เอ พี่ป่าน พี่นาเมฮ์
แล้ววันนี้ก็มาถึงจริงๆ...ใจหายมากมาย พรุ่งนี้ก็จะไม่ได้อ่านเรื่องของพี่เอกับพี่ป่านผ่านตัวหนังสือแล้วสินะ (ขอเม้นท์แบบยาวๆเลยนะคะ หุหุ)
ผึ้งเชื่อนะคะว่าจากที่ผ่านมาและจากนี้ตลอดไปความรักของพี่ๆที่มีให้กันมันไม่มีวันน้อยลงแต่มันคงจะเพิ่มขึ้นๆเหมือนที่พี่ๆมีให้กันมาตลอด
ขอบคุณค่ะพี่เอ พี่ป่าน ที่ทำให้รู้ว่า รักแท้มีอยู่จริง
ทุกครั้งที่อ่าน รู้สึกอบอุ่น มากๆๆ ซาบซึ้ง หวาน หวีทๆ อะไรอีกมากมาย อิจฉากันไปตามระเบียบ ทุกๆการกระทำ ทุกๆคำพุดที่พี่มีให้กัน ดูแลกันมันมากจากใจจริงๆเลยนะคะ อ่านทุกๆตอนแล้วรู้สึกได้จริง จากหน้าแรกถึงหน้าปัจจุบัน สิ่งที่พี่เอ มาเล่าเนี่ย มันมากกว่าแค่มาแบ่งปันความรักของพี่ๆให้กับทุกคน แต่ยังสอนทำอาหาร เป็นไกค์พาเที่ยว เป็นที่ปรึกษาในหลายเรื่อง...เอร่อ...ถ้าพี่ๆเรียนจบ พี่มีลู่ทางทำอาชีพได้อย่างน้อยก็สามอย่างข้างต้นแล้วล่ะ...เหอเหอ..รู้เลยว่าตัวเองผูกพันกับเรื่องของพี่ๆมากมาย มันเหมือนกิจวัตรไปแล้วที่จะได้ยิ้มหลังจากอ่านเรื่องของพี่ๆ นี่ขนาดมาปิดเรื่องยังน่ารักให้หวานส่งท้ายกันได้อีก ไม่กล่าวคำลาเหมือนกันค่ะ..
แต่อยากอวยพรให้พี่ๆมีความรักที่สวยงาม ดูแลกันและกัน อยู่เคียงคู่กับแบบนี้ตลอดไป ขอให้พี่ๆโชคดีนะคะประสบความสำเร็จในทุกเรื่อง คุณพระคุ้มครองค่ะ

และคนนี้เลยขาดไม่ได้....ขอบคุณพี่คุณนายนาเมฮ์ นะคะ
ไม่มีพี่คุณนาย บ.ก. คนขยัน ที่แนะนำให้พี่เอรู้จักเล้าและช่วยเอาเรื่องมาลงให้ พวกเราคงไม่ได้อ่านเรื่องดีของคู่รักคู่หนึ่ง และได้รับความรู้สึกดีๆแบบนี้นะคะ ตลอดปีกว่าที่พี่คอยโพสท์เรื่องที่พี่เอส่งมาทุกวันเนี่ย ต้องขอบคุณพี่มากจริงๆค่ะ ที่เสียสละเวลามาลงให้ แล้วอย่างนี้พี่เอไปเรียนต่อ พี่คุณนายก็เหงาแย่สิ...ไม่มีคนมาไถโอวัลตินตอนเช้าๆ หุหุ

ขอบคุณตัวเองที่หลงเข้ามาในเล้า แล้วมาเจอเรื่องพี่เอพี่ป่านเมื่อปลายกันยาปีก่อน แล้วได้อ่านแบบไม่ลืมหูลืมตาจนทันเม้นท์ตอนล่าสุด ณ.ขนะนั้น...(หุหุ...พี่ๆไม่ว่ากันเน้อมาขอบคุณตัวเองซะงั้น)ไม่รู้ว่าตัวเองจะได้วนเวียนอยู่ในเล้าเป็ดอีกนานแค่ไหน  .. แต่ในขณะที่ยังอยู่บอกได้เลยค่ะ ว่าจะวนเข้าไปดูที่กระทู้พี่ทุกครั้งที่เข้ามา แม้ว่าจะถูกย้ายไปห้องเรื่องที่จบแล้วก็ตาม แค่หวังว่าจะได้ยินข่าวจากพี่ๆบ้างนะคะ ช่วงเรียนเหนื่อย มาเล่าให้ฟัง หรือแม้แต่มาบอกถึงความสำเร็จที่พี่ๆได้มา..พวกเรายังรักและเป็นกำลังใจให้พี่ทั้งสามคน (พี่เอ พี่ป่าน พี่นาเมฮ์) เสมอนะคะ .. ผ่านไปนานแค่ไหน..เรื่องพี่ๆก็ยังเป็นความทรงจำดีๆที่จะเก็บไว้ในใจแน่นอนค่ะ.... (โห..ว่าจะไม่ซึ้ง เอาซะน้ำตาซึมเลย)

สุดท้าย....แต่ไม่ท้ายสุด...ฝากเพลงให้พี่ๆนะคะ ให้รู้ว่าพวกเราเพื่อนๆพี่ๆน้องๆในเล้าเนี่ยรักพี่ๆทั้งสามจริงๆ
"หัวใจผูกกัน" บอย โกสิยพงษ์

วันเวลาดี ๆ เหล่านั้น
เธอยังคงจำมันได้ไหม
วันที่เคยร่วมทุกข์และสุขจนล้นหัวใจ
วันที่เราได้ผ่านมาด้วยกัน

แต่ว่าเวลาที่ผ่านพ้นไป
อาจจะทำให้ใจของใครลืมสิ่งนั้น
อยากจะมีเพลง เพลงนึง
ถ่ายทอดเรื่องราวเป็นพัน ๆ ให้เธอรู้

*ให้ทุก ๆ ครั้งที่ได้ฟังเพลงนี้
ก็ขอให้รู้ ที่แห่งนี้นั้นยังมีรักอยู่
เคยเป็นยังไงในตอนนี้ขอให้รู้
จะไม่มีเปลี่ยนไป

**และทุก ๆ ครั้งที่ได้ฟังเพลงนี้
ก็ขอให้รู้ที่ตรงนี้ไม่ว่าจะนาน เท่าไหร่
เราจะมีกันและกัน เป็นหนึ่งในดวงใจตลอดไป
ก็เพราะหัวใจเราผูกกัน

วันที่เราไม่เคย ย่อท้อ วันที่เราต่างมีความฝัน
และทำทุก ๆ สิ่งด้วยหัวใจเดียวกัน
เธอยังคงจำมันได้ใช่ไหม

แต่ว่าเวลาที่ผ่านพ้นไป
อาจจะทำให้ใจของใครลืมสิ่งนี้
อยากจะมีเพลงเพลงนึงตอบเรื่องราวที่ดีดีเตือนให้รู้
 (ซ้ำ *,**,*,**)

เราจะมีกันและกัน เป็นหนึ่งในดวงใจตลอดไป
ก็เพราะ”หัวใจเราผูกกัน”
http://www.youtube.com/watch?v=NMe8MLtRhJk

[Solar cell]

มีความสุขมาก ๆ น๊า เราจะคอยเอาใจช่วยเสมอ:bye2:

[tsubomi]

ในเมื่อไม่ได้บอกว่าลาก่อน เราก็ยังคงมีโอกาสได้รับรู้เรื่องราวของพี่สองคนผ่านทางนี้อีกไม่วันใดก็วันหนึ่ง

ขอบคุณที่เอาเรื่อง และข้อคิดดีๆ มาแบ่งปันกัน

ดีใจกับพี่สองคนที่มีวันนี้ได้ พบเจออะไรหลายอย่างมาด้วยกัน และสามารถผ่านมันไปได้ จนถึงวันนี้ ตอนนี้ ที่อะไรหลาย ๆ อย่างในชีวิตที่ลงตัว และพี่ก็กำลังจะไปเจอกับสังคมใหม่ ความท้าทายใหม่ ๆ ในชีวิต ขอให้พี่สองคนดูแลกันและกันตลอดไปนะคะ

 

[nutspicy1123]

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆนะครับ...

ที่ทำให้ผมยิ้มอย่างมีความหวังว่า สักวันคงต้องมีวันของผม

แบบพี่เอ พี่ป่าน . . .

A love Pan Forever @ Pan love A Forever รักกันอย่างนี้ไปตลอดนะครับ

[Angel_K]

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวและประสบการณ์ดีๆ ของพี่ทั้งสองคน
ขอบคุณที่ช่วยให้ได้แง่คิดอะไรมากมายกลับไป (ไม่ใช่เพียงแค่ความสุขและความบันเทิง)
ขอบคุณที่แบ่งปันความสุขของพี่มาให้อีกหลายๆ คน ได้ร่วมมีความสุขไปกับพี่ทั้งสองคนด้วย
ขอบคุณที่ทำให้มั่นใจและเชื่อมั่นว่า "รักแท้มีอยู่จริง"

ขอให้พี่ทั้งสองคนปลอดภัยและพบแต่ความสุขและสิ่งดีๆ ตลอดการเดินทางนะคะ 

[┗◎┗◎]

ขอบคุณพี่เอและพี่ป่าน และพี่คุณนาย

ได้อ่านเรื่องราวความรักแสนหวาน น่ารัก อบอุ่น
อ่านแล้วอิ่มใจ

ขอบคุณมากๆ  คิดถึงพี่ๆนะพี่  

[Zeal]

ใจหาย.....

ขอบคุณคุณเอ คุณป่าน คุณนาเมฮ์ สำหรับทุก ๆ อย่าง
ขอให้คุณเอ คุณป่าน เดินทางไป-กลับด้วยความปลอดภัย
ขอให้มีความสุขทุก ๆ วัน
ขอให้ประสบความสำเร็จในสิ่งที่มุ่งหวังนะคะ...

[Mr.Frog]

ขอบคุณสำหรับทุกๆเรื่องราวของพี่เอพี่ป่านนะคะ
ขอบคุณคุณนายนาเมฮ์ด้วยคะ

หนูขอให้พี่สองคนโชคดี พบเจอแต่สิ่งดีๆนะคะ
รักพี่เอพี่ป่านคะ
หวังลึกๆว่าจะได้รับรู้เรื่องราวของพี่สองคนอีกครั้งนะคะ
 

[Chubby]

โชคดีจังที่ได้อ่านเรื่องราวของทั้งสองคน
ขอบคุณมากๆเลย
 

[aorpp]

ขอบคุณมากค่ะสำหรับเรื่องราวน่าประทับใจ
ที่ให้ข้อคิดดีดีมากมาย

เดินทางปลอดภัย และอย่าปล่อยมือจากกันนะคะ

 

(เม้นท์ไม่ออกง่ะ แอบเศร้าและเริ่มเหงา ขอไปปาดน้ำตาก่อนน้า แบบว่าเริ่มคิดถึงป่านกับเอแล้วง่ะ   )

[luvY]

ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง  
ขอบคุณพี่เอ&พี่ป่าน
สำหรับเรื่องราวดีๆของพี่ทั้งสอง
ขอให้โชคดีและประสบผลสำเร็จในทุกๆเรื่อง
ขอให้ดูแลกันและกันด้วยความรักความเข้าใจกันตลอดไปนะคะ
และหวังว่าในอนาคต คงได้มีโอกาสรับรู้เรื่องราวของพี่ๆอีกครั้งนะคะ
สุดท้ายต้องขอบคุณพี่นาเมฮ์ ในฐานะ บก.
ที่เป็นคนนำเรื่องราวมาโพส
ขอบคุณค่ะ

 

[getto]

 :กอด1:พี่เอ พี่ป่าน พี่นาเมฮ์ค่ะ อยากจะขอบคุณพี่ๆเหมือนกันค่ะที่นำเรื่องราวดีๆแบบนี้มาเล่าให้พวกเราฟัง การที่พี่เอพี่ป่านมาเล่า พี่นาเมฮ์มาลงให้พวกเราเกือบทุกเช้าเย็นเนี่ย ต้องขอบคุณจริงๆนะคะ บางครั้งพี่ๆเหนื่อยกัน แต่ก็ยังมาลงเรื่องให้พวกเราหายคิดถึงกัน ขอบคุณจริงๆค่ะ
             อยากบอกพี่ๆว่า
             เรื่องนี้จะเป็นความทรงจำที่ดีในใจของพวกเราตลอดไปค่ะ รู้สึกใจหายจริงๆ เพราะทุกครั้งที่เข้าเล้าก็ต้องมาเปิดเรื่องนี้ทุกครั้ง ตามอ่านเกือบทุกเช้าเย็น(แต่ไม่ค่อยได้เม้น แหะๆ) ไม่รู้ว่าพี่ๆจะได้กลับมาเล่าความน่ารักแบบนี้ให้พวกเราได้อ่านอีกมั้ย ยังไงก็แวะมาบ้างนะคะ
             ขอบคุณพี่ๆที่นำเรื่องราวที่แสดงให้เห็นทั้งความรักที่มั่นคง วิธีการคิดและการใช้ชีวิตที่น่าเป็นแบบอย่าง แถมยังมีที่เที่ยวกับของกินดีๆมาแนะนำ เรื่องราวของพี่ๆเป็นเรื่องธรรมดาที่ไม่ธรรมดานะคะ อาจเหมือนไดอารี่ที่เขียนกันเกือบทุกวันแต่ว่าก็ไม่ธรรมดาในความรู้สึก อ่านเรื่องนี้แล้วทุกครั้งจะสัมผัสได้ถึงความรักและน่ารักของพี่ๆทั้งสองคนเสมอ อ่านแล้วริมฝีปากจะต้องยกขึ้นตลอดเลยล่ะค่ะ มีความสุขทุกครั้งที่ได้เข้ามาอ่านเรื่องของพี่ๆ ยิ่งอ่านเรื่องของพี่ๆมากเท่าไหร่ก็ยิ่งรู้สึกรักและผูกพันกับพี่ๆมากขึ้นเลยล่ะค่ะ  
           ขอบคุณพี่ๆที่คอยตอบคำถามนะคะ  ยิ่งพี่ๆตอบก็เหมือนยิ่งได้รู้จักพี่ๆมากขึ้น ยิ่งมั่นใจมากขึ้นว่าการเข้ามาอ่านเรื่องนี้ทำให้เห็นได้ว่าคนที่จิตใจดีจริงๆเป็นยังไง เห็นได้ชัดจากทุกตัวอักษรเลยค่ะว่า ไม่ใช่การพยายามทำตัวแสนดี ไม่ใช่การสร้างภาพ แต่เป็นสิ่งที่ออกมาจากจิตใจของพี่ๆจริงๆ
             สุดท้ายนี้ขอขอบคุณพี่ๆจริงๆค่ะที่มาทำให้รู้จักกับคำว่ารักแท้ รักที่มั่นคง รักที่อบอุ่น รักที่ไม่มีวันจืดจาง รู้สึกว่าตัวเองโชคดีมากๆที่ได้มาเจอกับพี่ๆแม้จะผ่านตัวหนังสือก็ตาม ขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำให้มาเจอกับพี่เอ พี่ป่าน คู่รักที่โชคดีและน่ารักที่สุด และพี่นาเมฮ์เพื่อนและพี่บก.ที่ดีที่สุดนะคะ

ขอบคุณเรื่องเล่าที่ดีที่สุด "เรื่อง ของ  ...... เรา ..... (เรื่องราวที่มีต่อมา ของเอกับป่าน)" ค่ะ

[Tsuki_dark]

คงไม่พูดว่าลาก่อนหรอกนะคะ ฮ่าๆๆ
ขอบคุณพี่เอพี่ป่านนะคะ สำหรับเรื่องราวความรักดีๆที่ได้แบ่งปันให้เราได้รับรู้ด้วยแบบนี้
ขอบคุณสำหรับข้อคิดดีๆทุกข้อนะคะ อ่านเรื่องนี้แล้วได้ข้อคิดเยอะจริงๆ
ขอบคุณคุณนายนาเมฮ์นะคะที่ลงเรื่องตั้งแต่ต้นจนถึงตอนนี้
ขอบคุณจริงๆค่ะ!

[berlyn]

โชคดีในการไปเรียนต่อค่ะ

ใจหายนะคะ ไม่พูดว่าลาก่อนเหมือนกันค่ะ

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ

[nunuch]

ขอบคุณพี่เอ พี่ป่านด้วยเช่นกันจ้ะ
ได้อ่านเรื่องของพวกพี่ทีไร ก็ทำให้ยิ้มได้ทุกที
ขอบคุณคุณนาเมฮ์ด้วยคะ ^^

อืม...ก็ขอให้พี่เอพี่ป่าน เดินทางปลอดภัยนะจ้ะ
เจอแต่คนดีๆ ใจดี คอยช่วยเหลืออุปถัมภ์ ^^

ขอบคุณพี่เอพี่ป่านคะ ^^

(กอดหน่อยๆๆๆๆๆๆๆ)

[เกริด้า(๐-*-๐)v]

ไม่รู้จะพูดอะไรให้มากมาย......

อยากบอกว่า "ขอบคุณ" ขอบคุณทุกสิ่ง ไม่ว่าจะเป็นพระเจ้า พรหมลิขิต โชคชะตา ที่ทำให้เราได้พบกัน ถึงจะไม่เคยเห็นหน้ากัน ถึงจะได้พูดคุยกันผ่านทางออนไลน์เท่านั้น แต่สิ่งนี้ก็เป็นสื่อที่ดีอย่างหนึ่งตราบใดที่เราซื่อสัตย์ต่อกันไม่หลอกลวงกัน internetก็สิ่งที่ดี ....... พวกพี่เปรียบเสมือนเหมือนเพื่อนข้างบ้าน ที่ได้เจอกันทุกๆวันได้พูดคุยทักทายกันเล็กๆน้อยๆแต่ก็เรียกรอยยิ้มได้ทุกๆวัน เพียงแต่วันนี้พี่จะย้ายบ้านแล้วก็เท่านั้น พี่จะก้าวต่อไปแล้ว.... ไอดีใจที่ได้พบเห็น "รักแท้" มันมีอยู่จริงๆ  คนเราตกหลุมรักกัน มีความรักกันได้ตลอดเวลา แต่ความรักที่เป็นความรักจริงๆไม่ใช่แค่puppy love ... ความรักแบบพี่นี้หายากจริงๆ ไม่เกี่ยวหรอกว่าจะเป็นเพศเดียวกันไหม ผู้ชายผู้หญิงไม่จำเป็นต้องคู่กันเสมอไป ถ้าเราไม่รักกัน ความเห็นไม่ตรงกันก็ไม่มีใครลงให้กันก่อน บอกว่าเข้ากันไม่ได้ ไม่ใส่ใจกันและกัน ไม่ว่าจะเป็นใคร เพศอะไร อายุเท่าไหร่ ก็ต้องเลิกกันไปอยู่ดี ... แต่ ถ้าเรารักกัน ใส่ใจกันและกัน หมั่นเติมเต็มความหวานให้ชีวิตคู่ของเรา ฟังว่าคนของเราพูดอะไร ไม่มีคำว่าเข้ากันไม่ได้แน่ ,, ดีใจที่ได้พบพี่ค่ะ พี่ทำให้ไอมีความสุขมากๆ ทุกครั้งที่ได้อ่านเรื่องราวของพี่ไป ไอก็จะมีแต่รอยยิ้ม ^^ พี่ๆเป็นคนที่โชคดีมากนะคะ ถ้าไม่ได้พบกัน เวลาเจอเรื่องราวอะไรที่หนักๆ ก็คงผ่านพ้นไปได้ แต่ก็คงไม่ได้มีความสุขเท่าทุกวันนี้ อยากว่าไอทั้งอิจฉาและดีใจไปด้วยจริงๆค่ะ

ดูแลสุขภาพกันและกันด้วยนะคะ เดินทางไปไหนมาไหนก็ขอให้ปลอดภัย โชคดีนะ!

พี่เอ... ผู้ชายที่แสนดี พี่นี่เท่ห์จริงๆเลยนะ

พี่ป่าน... พี่เป็นคนที่น่ารักจริงๆนะ ยอมรับซะเถอะ 555+

     
 
                 

                         

                         

                       

                         

[เกริด้า(๐-*-๐)v]

ขอบคุณพี่นาเมฮ์ด้วยนะคะ ถ้าไม่มีพี่ พวกเราก็คงไม่ได้อ่านเรื่องราวดีๆแบบนี้แน่ๆเลย ขอบคุณจริงๆค่ะ 

[Joobperman]

เอลงเรื่องนี้ครั้งแรกเมื่อวันที่ 24.9.08 พี่มาเม้นท์ในกระทู้เรื่องของเอ ครั้งแรกในวันที่ 27.9.08
ตั้งแต่นั้นก็เป็นกิจวัตรที่ต้องอ่านทุกวันตลอดเวลา 1ปี 7เดือน 10วัน (ละเอียดไปมั้ยยยยยย หุหุ)
แม้จะเม้นท์แค่ช่วงแรก ๆ เท่านั้น แต่ก็อ่านเรื่องของเอกะป่านตลอดนะ (นิสัยไม่ดีเน๊อะ)
คราวนี้ขอโพสยาวๆสักครั้ง

มีหลายช่วงหลายเวลาในเรื่องของเอกะป่าน

ช่วงลุ้นและตื่นเต้นมากที่สุด...ก็ตอนที่เอบอกกะป่านเป็นครั้งแรกว่าลงเรื่องของ..เราในเล้าแห่งนี้ เพื่อเป็นของขวัญในวันครบรอบที่เจอกะป่าน
ยังจำความรู้สึกตอนนั้นได้ คอยลุ้นว่า ป่านจะรู้สึกอย่างไร โกรธมั้ย ลงโทษเอยังไง เรื่องราวชีวิตคู่ต่อไปจะเป็นอย่างไร ป่านให้เอต่อเรื่องรึเปล่า
ขนาดน้องนาเมฮ์โทรไปถามข่าวคราว เอก็เงียบหายไป 3-4 วัน หุหุ สารพัดจะนึกคิด..เอาใจช่วยเอมาก อย่าให้ป่านทำอะไรเอเล้ย

ช่วงเวลาระทึกที่สุด..ก็ตอนที่คุณแม่ป่านรู้เรื่องของเอกะป่านเป็นครั้งแรก ระทึกมาก เอาใจช่วยให้ทั้งสองผ่านไปให้ได้

ช่วงที่เศร้าที่สุด...ก็ตอนที่เอทำร้ายป่านถึงขั้นข่มขืน (เออย่าโกรธน๊า..ไม่ใช่เป็นการตอกย้ำนะ)ทำให้เอกะป่านต้องห่างกันไป
แต่ที่สุดก็ผ่านมาได้ด้วยความรักของเอกะป่าน ที่มีให้กันและกัน มีคุณยายป่านช่วยเอด้วย ชอบ ชอบ

ช่วงที่ NC ที่ดีที่สุด (อิอิ)...ตามความคิดของพี่คือตอนที่เอกะป่านไปมัลดิฟด้วยกันเป็นครั้งแรก เหมือนทั้งสองได้ปลดปล่อยสิ่งแวดล้อมรอบข้างออกไป
ไม่ต้องคอยระวัง จีงเป็น NC ที่สุดดดดดด...ยอด ของพี่ ให้อารมณ์มากกกกกกกก

ช่วงสวีทหวานแหว๋วที่สุด...ก็ตอนที่เอทำเซอร์ไพร์สป่านทุกวันครบรอบ ไม่ว่าจะเป็น วันเจอกันครั้งแรก วันแต่งงาน วันเกิด ฯลฯ
เอทำให้ช่วงเวลานี้หวานนนนนนที่สุดมาก ทำเอาพี่เขินแทนป่านเลย แต่จริงๆแล้ว เกือบจะทุกตอนก็หวานอยู่แล้ว เพราะทั้งคู่รักและเอาใจใส่ด้วยกันตลอดเวลา

และยังคงมีช่วงเวลาอื่นๆอีกมากมาย ที่เป็นความทรงจำของพี่ที่มีต่อ"เรื่องของ...เรา"เอกะป่าน

ขอบคุณมากๆนะคะ..น้องเอ+น้องป่าน

ขอบคุณที่นำเรื่องราวต่างๆ มาเล่าให้พวกเราที่เล้าแห่งนี้

ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของความรักของน้องทั้งสอง...ที่ต้องผ่านอุปสรรคต่างๆเพื่อให้ครอบครัวยอมรับซึ่งกันและกัน
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของการใช้ชีวิตคู่...ที่เอและป่านคอยดูแลเอาใจใส่อย่างสม่ำเสมอไม่ได้ขาด มีความมั่นคง ให้เกียรติซึ่งกันและกัน
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของสุขภาพร่างกาย...ที่เอแนะนำ..ด้านอาหาร ด้านกีฬา..ด้านสปา..ฯลฯ
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของการท่องเที่ยวสถานที่ต่างๆ...ที่ให้ความรู้เพิ่มติมเยอะแยะก่ายกอง
และมีเรื่องอื่นๆอีกมากมายเป็นเกล็ดสาระและให้ข้อคิด

อยากบอกว่า..อ่านเรื่องของเอกะป่าน มีความสุขทุกครั้ง
บางเรื่องราว..บางเหตุการณ์..ของเอกะป่าน
พี่ก็นำไปใช้ ไปปรับเปลี่ยนประยุกต์ มาใช้ในชีวิตของพี่เหมือนกัน
และคิดว่าพี่ๆ น้องๆ ที่อ่าน  "เรื่องของ...เรา"  ก็เป็นเช่นเดียวกับพี่

ใจหายจัง...ต่อไปนี้กิจวัตรประจำวันของพี่ที่ได้อ่านเรื่องของเอกะป่าน...ไม่มีอีกแล้ว...

พี่ขออวยพรให้ชีวิตของน้องทั้งสอง มีความสุขตลอดไป มีความเจริญก้าวหน้าในอาชีพการงานมั่นคง และมีสุขภาพแข็งแรงนะคะ
ขอให้สำเร็จการศึกษาโดยเร็วนะจ๊ะ  เอาชนะอุปสรรคต่างๆให้ได้
และรีบกลับมาเป็นที่พึ่งพา..ดูแล..ผู้หลักผู้ใหญ่ของครอบครัวเร็วๆนะคะ

พี่ไม่บอกลาก่อนเหมือนกัน เพราะหวังว่าสักวันหนึ่ง..เอกะป่าน คงจะมีช่วงเวลาดีๆ ว่างๆ
ฝากเมล์น้องนาเมฮ์..มา..เซย์ฮาโหล..กะพวกเราในเล้าแห่งนี้บ้าง
พี่...จะ...คอย...นะคะ

สุดท้าย..ที่อยากขอบคุณ คือ น้องนาเมฮ์

ขอบคุณที่ช่วยเหลือดูแล... "เรื่องของ...เรา"เอกะป่าน
ขอบคุณที่เสียสละเวลาส่วนตัว...คอยลงเรื่องราวของเอกะป่านอย่างสม่ำเสมอมิได้ขาด
ขอบคุณที่เสียสละโอวัลติน (ก็คงหลายถุงอ่ะนะ)...ให้กะน้องเอ เวลาเอมาพิมพ์เรื่อง
ขอบคุณที่เสียสละให้เอใช้เครื่องคอมฯก่อน...ในตอนเช้า
ขอบคุณที่เสียสละทำเมล์ที่พี่ๆน้องๆได้โพส...ให้เอกะป่านได้อ่าน
และอื่นๆอีกมากมาย...ขอบคุณจริงๆ

[JChloe]

(แอบบอกว่าแค่เห็นหัวโพสขึ้นต้นคำว่า "สุดท้าย.." ใจมันก็หวิวๆแล้ว แบบนี้สิเนอะที่เค้าเรียกว่าใจหาย ^ ^)
ขอบคุณความรักของพี่เอและพี่ป่านที่ทำให้ทู้นี้เกิดขึ้นและอยู่มาจนมีวันนี้ วันที่พี่เอพี่ป่านมาปิดทู้อย่างเป็นทางการเพื่อที่จะก้าวเดินไปตามเส้นทางความรักของพี่ต่อไป
ขอบคุณนะคะที่มาแบ่งปันความรักให้คนอ่านได้รับรู้และอิ่มใจ
ขอบคุณพี่นาเมฮ์ที่ทำหน้าที่บก.ส่งต่อความรักได้อย่างดีไม่มีที่ติ
เรื่องราวของพี่สองคนจะอยู่ในใจของคนอ่านตลอดไปนะคะ (แอบคิดถึงเพลงความทรงจำในลมหายใจยังไงไม่ทราบ)
โชคดีและเทคแคร์นะคะพี่เอ&พี่ป่าน
 

[N.T.❁]

มีเพลงมาฝากค่ะ ฟังแล้วนึกถึงพี่เอพี่ป่านทันทีเลย อิอิ

http://www.youtube.com/v/O1FTgOnkR6Y&hl=en_US&fs=1&

The Way You Look At Me,
:: Christian Buatista ::

Credit translation: คนตามสื่อ


______________________________

No one ever saw me like you do
ไม่เคยมีใครรู้จักตัวตนของผมได้ดีเท่ากับคุณ…

All the things that I could add up too
ในทุกสิ่งที่ผมเป็น และทุกอย่างที่ผมทำ….

I never knew just what a smile was worth
แม้กระทั่งคุณค่าของรอยยิ้ม…..ผมก็ไม่เคยที่จะรู้…

But your eyes see everything without a single word
แต่ดวงตาของคุณมองเห็นทุกสิ่ง โดยที่ไม่ต้องมีถ้อยคำใดใดมาอธิบาย

‘Cause there’s somethin’ in the way you look at me
เพราะมันมีบางสิ่งบางอย่าง ในสายตาที่คุณส่งมายังผม..

It’s as if my heart knows you’re the missing piece
ราวกับหัวใจผมจะรับรู้ได้ว่า คุณนี่เองคือส่วนที่ขาดหายไป

You make me believe that there’s nothing in this world I can’t be
คุณทำให้ผมเชื่อว่า…ไม่มีอะไรในโลกที่ผมจะทำไม่ได้…

I never know what you see
ผมไม่อาจจะรู้ได้ว่าคุณมองเห็นอะไร..

But there’s somethin’ in the way you look at me
แต่ผมแน่ใจ ว่ามันคือบางสิ่งบางอย่าง ในสายตาที่คุณส่งมาให้ผมนั่นเอง

If I could freeze a moment in my mind
หากผมสามารถจะเลือกจดจำช่วงเวลาใดใดไว้ในใจได้ตลอดกาล…

It’ll be the second that you touch your lips to mine
ช่วงเวลาที่ผมจะเลือก คงจะเป็นช่วงเสี้ยวนาทีที่ริมฝีปากของเราสองคนสัมผัสกัน….

I’d like to stop the clock, make time stands still
ผมอยากที่จะหยุดเวลาไว้ตรงนั้น ให้มันคงอยู่ตราบนานเท่านาน

‘Cause, baby, this is just the way I always wanna feel
ที่รัก เพราะนี่แหละคือความรู้สึกที่ผมโหยหามาตลอดเวลา

[Repeat CHORUS]

BRIDGE
I don’t know how or why I feel different in your eyes
ผมไม่รู้ว่าผมสัมผัสถึงความแตกต่างในดวงตาคุณได้อย่างไร และทำไม

All I know is it happens every time
ผมรู้แค่ว่า… มันเกิดขึ้นทุกทุกครั้ง….

[Repeat CHORUS]

The way you look at me
ในสายตาที่คุณส่งมาให้ผม….

__________________________


ไม่ขอพูดว่าลาก่อนเหมือนกันค่ะ แต่จะคอยอวยพรให้พี่สองคนเสมอ
ไม่ต้องบอกว่าขอให้รักกันมากๆ เพราะรู้ดีว่ายังไงพี่เอพี่ป่านก็ต้องรักกันมากอยู่แล้วแน่ๆ
ขอให้พี่สองคนเดินทางโดยสวัสดิภาพนะคะ
แล้วก็รักษาสุขภาพด้วยค่ะ
ไปอยู่นู่นก็ขอให้เรียนอย่างมีความสุข จบได้เร็วๆ ถ้ามีเวลาว่างก็อย่าลืมแวะมาทักทายส่งข่าวคราวเพื่อนๆในนี้บ้างนะคะ

แล้วก็อยากบอกว่า ขอบคุณพี่เอและพี่ป่านมากๆค่ะ สำหรับเรื่องราวต่างๆมากมาย
ที่ทำให้คนๆนึงที่ไม่ค่อยจะรู้จักความรักได้รับรู้ว่ารักแท้มันก็มีอยู่จริงในโลกนี้
ขอบคุณที่ทำให้ทุกครั้งที่อ่านเรื่องของพี่แล้วยิ้มได้พร้อมๆกับความรู้สึกอบอุ่นในใจแบบนี้นะคะ

ขาดไม่เลย...ขอบคุณพี่นาเมฮ์สำหรับการโพสต์เรื่องที่น่ารักมากๆเรื่องนี้ด้วยค่ะ

  พี่เอ พี่ป่าน และพี่นาเมฮ์ค่ะ.  

 

[wan]

ตอนสุดท้าย ก็มาถึงแบบโหวง ๆ ทั้งยินดีกับการข้างหน้า แต่มันก็เหมือนขาดอะไรไปบางสิ่งบางอย่าง

เรื่องราว ความรัก ความหวงหา อาทร ของคนสองคน ที่ได้ถ่ายทอดออกมาเป็นตัวอักษร

ให้กับ เพื่อนพ้องน้องพี่ได้อ่าน ได้ซึมซับ กับความรักที่ทั้งสองมีให้กัน มันมีค่ามากกว่าที่คิด

เอาเป็นว่า ยินดีกับ น้องเอกับน้องป่าน ที่กำลังจะไปทำในสิ่งที่ดีกับอนาคตของตัวเองและครอบครัว

ก็หวังว่าการเดินทางครั้งนี้ คงมีอะไรดี ๆ มาฝากให้เหล่า เพื่อน พ้อง น้อง พี่ ได้รับรู้ข่าวสารบ้างเล็ก ๆ น้อย ๆ

โชคดีนะครับ รักน้องทั้งสองคน 

ปล. ถ้าไม่รักเกียจ คุณนายก็คอยส่งข่าว เป็นระยะ ๆ ก็น่าจะดี  

[jeaby@_@]

บอกตามตรง ว่าใจหายมากๆๆ
เพราะเช้ามาก่อนทำงาน ต้องอ่านเรื่องของพี่เอป่าน
มันเป็นสิ่งที่ทำเกือบทุกวันหลายเดือนมานี้

ดีใจที่ได้อ่านเเละได้ข้อคิดมากมาย

รักพี่ทั้งสอง เเละพี่นาเมฮ์
ขอบคุณมากค่ะ

จะรอเสมอ

[xela]

ิอ่านหัวข้อกระทู้แล้วใจหายวูบเลยค่ะ ก็รู้นะคะว่าจะต้องมีวันนี้ เพราะคุณเอก็เกริ่นๆ มาสักพักแล้ว แต่พอมาถึงวันนี้จริงๆ มีความรู้สึกเหมือนเพื่อนหายไปเลยค่ะ ดูจากที่คุณเอเล่าแล้ว คิดว่ารุ่นราวคราวเดียวกันล่ะค่ะ เข้าใจว่าติดตามเรื่องเล่านี้มา.. น่าจะตั้งแต่วันแรก จนถึงวันนี้ ใจหายจริงๆ นะคะ

ยังไงก็ขอให้ทั้งสองคนมีความสุขมากๆ ขอบคุณจริงๆ ที่ได้เล่าเรื่องราวมาจนถึงวันนี้

อยากเก็บเรื่องดีๆ เรื่องนี้ไว้นานๆ จังค่ะ เวลาคิดถึงจะได้เอามาิอ่าน ไม่ทราบว่าใครมีเก็บไว้เป็น file word บ้างไหมคะ รักเรื่องนี้มากจริงๆ คุณเอเป็นตัวอย่างของความเสมอต้น เสมอปลายได้ดีจริงๆ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ

[miz_zu]

อ่านแล้วทั้งฮา ทั้งขำ ทั้งน่ารัก เขิน แล้วก็ซึ้ง
อ่านได้ไม่นาน (แหงละ = =* พอจะอ่าน ตามตั้งสามสี่วันกว่าจะครบบ แต่ไม่ท้อ ความสำเร็จมีอยู่จริง     )

อ่านแล้วรู้สึกดีที่มันเป็นเรื่องที่มีอยู่จริง แล้วก็โรแมนซ์ซะขนาดนี้
แบบว่าบางทีไปอ่านเรื่องของคนอื่น แล้วแบบ ... ยังไงดีอ่า (?) ที่แบบว่าเป็นเรื่องเล่าเหมือนกันนะคะ
แต่รู้สึกไม่ค่อยดี มันยังไงก็ไม่รู้สิ แหงล่ะ ชีวิตจริงไม่ได้เป็นอย่างในนิยาย มีนอกจงนอกใจยังพิมพ์ไอค่อน 555 มาได้อีก = =*


แต่อ่านเรื่องของเราแล้ว ทำให้ต้องเพลงพี่บี้ "รักแท้ ยังมีอยู่จริง " (กรี๊ดดดดด เสี่ยว กุเล่นไปได้ยังไง   )


สุดท้ายนี้ ขอให้มีความสุขกับทุกสิ่ง ... นะคะ  ไม่รู้จะอวยอะไรดี



ว่างๆกลับมาหากันบ้างก็ได้น้า~ (ยัง ยังไม่เลิก -*-)



อ่านย้อนกลับไปตั้งแต่หน้าแรก ซ้ำๆ ยังไม่เบื่อเลย ^_____________________________________^



รักป๋าๆทั้งสองนะคะ ^^
แล้วก็รักคุณนายนาเมฮ์ ด้วย ขอให้คุณนายแฮปปี้วิธเอวรี่ติง แอนด์บิ๊วตี้ฟูไลค์ พอลล่า เทเลอร์  แอนด์ เทเลอร์ สวิตช์ ไอเลิ๊ฟยูเวรี่มัชนะเบบี๋  เอิ่ม พูดไทยๆ 555 ขอให้คุณนายมีความสุขมากๆค่า ~