^
^
^
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ขอเค้ากรี๊ดก่อนได้ไหม?
เอาล่ะเข้าสู่โหมดปกติ
สวัสดีค่ะ พี่เอพีป่าน (ยิ้มมมมมมม)
เค้าดีใจที่ได้อ่านที่พี่ป่านเขียน ><
กำลังคิดว่าถ้ายังไม่มา เค้าคงไปอาบน้ำเข้านอนแล้วล่ะ พรุ่งนี้จะตื่นขึ้นมาทำอาหารเช้า+เที่ยง ไปกินเองเสียหน่อย
เปิดมาเจอก็เลย... ดีใจจนลืมตัวไปเลยค่ะ
พี่เอทำงานมาเหนื่อย อีกไม่กี่วันก็ได้พักแล้ว สู้ๆนะคะ พี่ป่านก็เช่นกันค่ะ แต่ว่าพอเหนื่อย มีคนมาให้กำลังใจ มาเอาใจใส่อย่างนี้ มันก็ทำให้รู้สึกดี ขึ้นมาเลยใช่ไหมคะ?
ขนาดเค้าเป็นคนนอก อ่านแล้วยังรู้สึกดีเลย
เมื่อสองวันก่อนไปเจอหนังสือเล่มนี้ในร้านอาหารเลยแอบถ่ายรูปมา

เห็นแล้วนึกถึงพี่เอกับพี่ป่านเลยค่ะ
อ่านเรื่องพี่เอพี่ป่านทุกๆวัน ทำให้เค้าอยากทำอะไรต่อมิอะไรตั้งหลายอย่าง ไม่ว่าจะทำอาหารกินเอง (พี่เอมาเล่าเหมือนมันง่ายมากๆ แบบใครๆ ก็ทำได้ แต่จริงๆแล้วมันมีอะไรมากกว่านั้นใช่ไหมคะ?) อยากจะขับรถให้เก่งๆ อยากไปออกกำลังกาย อยากไปเที่ยวเมื่อมีวันหยุด อยากแบ่งเวลาให้ลงตัว ที่สำคัญ อยากทำงานหนักค่ะ
เพราะว่าเมื่อทำงานหนักแล้ว พอเค้าเหนื่อย มาอ่านเรื่องพี่เอพี่ป่าน ทำเอาเป็นการปิดหนึ่งวัน ที่ทำให้เค้ารู้สึกอิ่มอกอิ่มใจยังไงบอกไม่ถูก
ขอให้หลับฝันดีนะคะ เหนื่อยๆ มาอย่างนี้ มีคนข้างๆดูแล น่าจะเป็นยาที่ดีเนอะ
tsuki