อยากจะบอกว่า น่ารักมากๆเลยค่ะ

นั่งอ่านตั้งแต่หน้าแรก จนถึงตอนนี้
บอกตามตรงนะคะ ตอนแรกแค่เห็นจำนวนหน้า

ก็ถอดใจซะแล้ว 555
แต่พอเข้ามาอ่าน รู้สึกว่าดีจังที่ได้เข้ามาอ่านเรื่องของพวกพี่ ๆ
มันทำให้รู้สึกว่า ความรักที่มั่งคง มันเกิดขึ้นได้เสมอ
และกว่าจะอ่านตามจนทัน ก็เล่นไป 3 วันเต็มๆเหมือนกันนะคะ เล่นเอาหน้ามืดเหมือนกัน 555
จนในที่สุดก็ตามทัน
อ่านไปก็มีทั้งขำ นั่งยิ้ม แอบน้ำตาคลอหน่อยๆ (ตอนซึ้งๆอ่ะค่ะ) จนแม่งงๆ ว่าลูกสาวตัวเองเป็นอะไร 555
ก็ไม่รู้จะพูดอะไรแล้วอะคะ แค่อยากจะบอกว่า อาจจะมาเม้นท์ให้ไม่ได้ทุกตอน (เพราะทำงานเหมือนกัน)
แต่จะคอยเป็นกำลังใจให้พี่ทั้งสองคนตลอดไปนะคะ
ป.ล.เห็นเจ้าคุโระ แล้ว นึกถึงแมวตัวเองเลยคะ ชื่อยามะจัง อืม...อ้วนพอๆกันเลย 555
