หัวข้อ: เรื่อง ของ .... เรา .... (เรื่องราวของเอกับป่าน) At Last P.467/ ส่งข่าวค่ะ

[K2KARN]

อ่อยยย ,, อ่านไปเขินไปตอนที่พี่เอเล่าถึงตอน Make Love เนี่ยแหล่ะ
แค่สัมผัสกันก็มีความสุขแล้ว  เขินจริงๆนะเนี่ย ฮ่าฮ่า


พี่นาเมฮ์อ่ะ โทรไปจังหวะนั้นพอดีอี๊ก
น่าอิจฉาจริงจังมากๆ ฮ่าฮ่า 

[Namehoto]

สวัสดีึครับ

เมื่อวานขอโทษด้วยนะครับที่ไม่ได้ส่งเรื่องรอบค่ำ พอดีฝนตกหนักมาก ลมก็แรง ไอ้ป่านกว่าจะกลับมาถึงบ้านก็สามทุ่ม รถติด แล้วฟ้ามันคะนองครืนๆ ด้วยผมเลยไม่ได้เปิดคอม ต่อเนทอะไร เลยไม่ได้ส่งเรื่องมาให้ แก้ตัวเช้านี้นะครับ

***********************

เช้าวันเสาร์ ผมก็ตื่นมาก่อนเหมือนเคยครับ แต่ไม่ได้ลุกจากเตียงเพราะมีคนนอนซุกไหล่อยู่ เมื่อคืนใช้งานห้องเล็กเสร็จก็กลับมานอนห้องใหญ่เพราะมันสบายกว่า (แต่ห้องเล็กก็สบายนะครับ) วัีนนี้ทางโรงแรมเขาขอให้ย้ายห้องเพราะมีแขกมาเข้าพัก ก็เลยเดี๋ยว ย้่ายไป pool villa เหมือนกัน แต่ถัดไปอีกเนินนึง (คือหลังที่อยู่มาสองคืนเป็น top สุดน่ะครับ)

ก็โอเคนะ เขาก็อุตส่าห์มาเปลี่ยนให้ ย้ายของให้ บริการดีมากๆ แถมที่นี่ตอนกลับให้เชคเอาท์เลทได้ถึง 6 โมงเย็นเลยทีเดียว (แต่คิดค่าห้องเพิ่มเหมือนกันนะ ครึ่งราคา)

ผมก็นอนให้ไอ้ป่านซุกไหล่อยู่แบบนั้น ลูบผมมันเล่นบ้าง แก้มมันแดงๆ นะครับคงเพราะโดนแดดด้วย ชอบเวลามันหลับครับ บางทีมันก็ทำหน้าตลกๆ เคยแกล้งแฟนหรือเพื่อนเวลาหลับบ้างไหมครับ เขี่ยจมูกมั่ง เขี่ยขนตาบ้าง ไอ้คนนอนหลัีบมันจะขมวดคิ้ว ทำจมูกฟุดฟิดๆ แล้วถ้าแกล้งมากๆ จะมีเสียง

อื๊อออ

แล้วเอามือมาปัดๆ

ผมแกล้งป่านมันบ่อยเหมือนกันแบบนี้ มันตลกดีครับเวลามันทำหน้าย่นๆ แต่ก็ยังหลับตาอยู่

เช้าวันนั้นก็แกล้งมันอีกครับ มันก็ยุกยิกๆ แต่ยังไม่ลืมตา ผมก็แหย่จมูกมัน ไอ้ป่านมันก็

ฮื๊ออออ

ผมก็แหย่อีก

เออ่ะ ป่านยังง่วงอยู่นะ  มันทำเสียงง่องแง่งมาแล้วครับ

ก็นอนสิ เอไม่ได้ทำไรสักหน่อย

ก็เอมาเขี่ยแก้ม เขี่ยจมูก อยู่แบบนี้ป่านจะนอนได้ไงเล่า  มันว่าแล้วซุกหน้ากับไหล่ผม กะหลบมือผมนั่นแหล่ะครับ

ผมเลยหอมหัวกลมๆ มันไปที

ไม่ตื่นมาเล่นน้ำเหรอ วันนี้ไปลงสระใหญ่ กับลงทะเลกันไหม ผมถามมัน คือรู้ว่ามาแบบนี้ มันน่ะตื่นแล้วล่ะครับ แต่ขี้เกียจลุกมากกว่า

ใส่บิกินี่อีกป่ะ  มันว่า แล้วเงยหน้ามามองหน้าผม ทำยิ้มๆ อีก

ไม่ได้ วันนี้ไปสระใหญ่ ใส่กางเกงขาสั้นน่ะแหล่ะ

โห ไรวะ ไม่ใจเลย

ไม่ใจล่ะครับ ใส่โชว์ เดี๋ยวคนอื่นเห็น ห้ามเด็ดขาด

แก่แล้ว จะมาหวงทำไมเนี่ย ใครจะมามอง

เออน่ะ หวงสิ รักมากหวงมาก

พอผมพูดแบบนี้ ไอ้ป่านมันก็ยิ้ม

เอ

หือ

น้ำเน่าว่ะ

เออ บอกรักก็น้ำเน่า เออ  ผมแกล้งงอนมันครับ ลุกจากที่นอนมานั่ง (แกล้ง) ทำหน้าเฉยๆ บึ้งๆ

โห ไรกัน งอนไรเนี่ย มันว่าแล้วก็ลุกมานั่งใกล้ๆ ผม ผมก็ทำมองเมินๆ ไปนอกห้อง (ดูวิวทะเล สวยเป็นบ้า)

ได้ยินบ่อยเลยเบื่อแล้วดิ ผมทำเปรยๆ

ไอ้ป่านเลยกอดผม

โอ๋ๆๆๆๆ อย่างอนเลย แก่แล้วงอนเนี่ย หัวล้านเร็วนะ

ผมก็ทำเสียงเรียบๆ

ไอ้เราหรือ รักก็อยากบอก ไม่เหมือนป่านหรอก นานๆ จะพูดสักที

มันเลยเอาหัวมาชนไหล่ผม

ก็รู้อยู่แล้วนี่ว่ารัก จะต้องให้พูดบ่อยๆ ทำไมอ่ะ

บางทีก็อยากฟัง ถึงมันจะรู้อยู่แล้วก็เถอะ

ป่านมันก็กอดผมแน่นขึ้นอีก

อยากฟังจริงๆ เหรอ

ยังจะถามอีก

มันก็ยกมือจากที่กอดผมอยู่ขึ้นมาจับหน้าผม (ที่ทำเมินไปมองทะเล) หันมามองหน้ามัน


เอ

ว่า





ใครจะบอกง่ายๆ กันเล้า ฮ่าๆๆๆๆ มันตะโกนใส่หน้าผม แล้วก็หัวเราะ

หนอยยยยย 

ผมเลยจับมันจั๊กจี๋ครับ ไอ้ป่านมันบ้าจี้

จะบอกไหม จะบอกไหม

ไม่ ไม่ ฮ่าๆๆๆๆ ปล่อยนะ ไอ้เอบ้า ฮ่าๆๆๆๆๆๆ  ป่านมันดิ้นโครมครา่มเลยครับ ผมก็ไม่ปล่อยมันหรอก ตามจี๋เอวมัน ท้องมัน ไอ้ป่านมันก็ดิ้นๆๆๆ หวิดจะถีบผมด้วย แต่ผมหลบทัน

โอ้ยยย อย่า โอ้ย ฮ่าๆๆๆๆ บอกแล้ว บอกแล้ว  มันโดนผมจั๊กจี๊ หัวเราะจนหอบ

บอกอะไร ผมยังไม่เลิก

รักเอคร้าบบบบ มันตะโกนลั่นบ้านเลย

ผมก็เลยหยุดจี๋เอวมัน ไอ้ป่านนอนหอบเลยครับ หัวเราะจนเหนื่อย

เออ่ะ ป่านขาดใจตายไปจะว่าไง มันว่าผมเสียงหอบๆ

ก็มาแกล้งเอก่อนทำไมเนี่ย ผมว่าแล้วลงนอนข้างๆ มัน

มันก็พลิืกตัวมากอดผม


แล้วก็ปีนมานอนทับตัวผม


มองตาผม


เอ

หือ

ป่านรักเอนะ


มันบอกผมอีกที แล้วก็ก้มลงมาจูบผม

แล้วก็











อีกชั่วโมงกว่า ถึงได้ลุกจากเตียงมาอาบน้ำครับ หนนี้ป่านมันบ่นผมไม่ได้ด้วย เพราะมันเป็นคนเริ่มก่อน แต่มันก็ไม่ให้เล่านะครับ มันบอกว่า เยอะไปแล้ว แค่นั้นพอ

ผมก็บอกได้แค่ว่า

เร่าร้อน และ เซ็กซี่มากๆ ครับ


หลังจากลุกมาอาบน้ำ แต่งตัวแล้ว (ใส่กางเกงขาสั้นที่จะเล่นน้ำไว้เลย) ผมก็เก็บของลงกระเป๋า เตรียมไว้ให้เขามาย้ายห้องให้ ไอ้ป่านมันถือกระเป๋าผ้าแบบคล้ายๆ ย่าม แต่ดูเท่ๆ หน่อย ใส่ของที่เราจะไปเล่นน้ำวันนี้ไว้ครับ ก็พวกแว่นตาว่ายน้ำ ครีมกันแดด อะไรแบบนี้

ก็เดินออกไปกินอาหารเช้า (สาย) ที่ห้องอาหาร แจ้งพนักงานเรื่องย้ายห้อง (ขำทั้ง front ขำทั้งแขก ย้ายห้องกันสามรอบ แต่เขาก็บริการดีมากๆ นะึครับ)

ระหว่างกินข้าวผมก็ถามป่านว่า จะไปว่ายน้ำทีไ่หน จะแค่แถวๆ หน้ารีสอร์ท หรือจะไปอ่าวไหน จะได้จองเรือ (ถ้าไปก็เหมาลำอีก) มันก็บอกว่า เอาเรือออกไปตระเวณ แล้วค่อยกลับมาเล่นน้ำสระที่โรงแรมก็ได้ ยังไม่ได้เห็นทะเลแหวกเลย

ก็เลยตกลงว่าจะไปเหมาเรือเร็วไปเที่ยวกันครับ สั่งอาหารกลางวันที่รีสอร์ทให้เขาใส่กล่องไปด้วย ไว้กินกลางวัน พออิ่มอาหารเช้าแล้ว ก็เตรียมตัวไปตะลอนๆ กันล่ะครับ

แต่วันนี้วันเสาร์ ทำใจไว้ก่อนเลยว่า คนจะเยอะ One Day Trip เยอะแน่ๆ แต่ไม่เป็นไร ที่ไหนคนเยอะ เราก็ไม่เข้าไป ไปหามุมสงบๆ จอดเรือเล่นน้ำกันก็ได้




เห็นทีจะต้องยกไปตอนหน้าครับ เสาร์อาทิตย์นี้บ้านใครบ้านมัน ถ้าไงจะรีบมาอัำพ แต่เย็นนี้เห็นว่าคุณนายมีภารกิจ อาจจะไม่ได้มาลงเรื่องให้


ตอนหน้า มีเรื่องไปคุยเรื่องสึนามิกับพวกคนพื้นที่ด้วยครับ


ตอนนี้ไปทำงานก่อนนะครับ

เอ (บ่อยแค่ไหนก็อยากได้ยิน) กับ ป่าน (น้ำเน่าแค่ไหน ก็ชอบเหมือนกัน) ครับ

[k_U_K_K_I_K]

โอยยยยยยยยย หวานมากมายคร้า หวานจนน่าอิจฉา

อ้าวเราเป็นคนแรกเหรอเนี่ย

ขอ

^

^

^

พี่เอ พี่ป่าน และพี่นาร์มาเฮย์แล้วกันคร้า

[uuro]

มีอะไรจะสารภาพ คือเข้ามาอ่านหลายตอนแล้วค่ะ แต่ไม่ได้รีพลายเลย เพราะหาที่รีพลายไม่เจอ งงอยู่หลายวันจนหงุดหงิด เพิ่งนึกได้อ่อลืม ล็อกอิน โถตู
          จะบอกพี่เอพี่ป่านว่าหนูก็เพิ่งกลับจากกระบี่เมื่อวันจันทร์ที่ 30 เหมือนกัน เคยไปกระบี่ พีพี ครั้งแรกเมื่อ 8 ปีที่แล้ว สวยแบบตกหลุมรัก แถมอิจฉาคนกระบี่ที่ในที่สวยงามขนาดนี้ แต่ไปคราวนี้หนูว่าน้ำมันสกปรกขึ้น ฟองอะไรไม่รู้เยอะแยะ แล้วก็มีเศษโฟม     ซากขวดพลาสติก ที่คนเอาไปกินแล้วไม่เก็บอีก
          หนูก็ลงดำน้ำหลายจุด แต่ว่าก็ไม่ได้เห็นอะไรมากมายนักไม่เหมือนเมื่อก่อนยังไม่ลงน้ำก็เห็นปลาแล้ว แต่นี่ดำแล้วดำอีกไม่รู้ไปอยู่ไหนกันหมด โดยเฉพาะตรงมาหยา ไม่เหมือนเดิมเลย เสียดาย
          อีกวันเลยเน้นเล่นน้ำกันซะมากกว่า นี่กลับมาดำปี๋เลย แดดแรงมาก
เข้ามาอ่านที่พี่เอเขียน นี่หวาน อบอุ่น โรแมนซ์ มาก พี่ป่านก็ขี้อายน่ารักดี รักและดูแลกันแบบนี้ตลอดไปนะคะ คู่แท้ที่หากันเจอ

[underscoreONES]

โอย... อ่านแล้วยิ้มแก้มปริ 

เป็นทริปที่คุ้มค่าจริงๆค่ะ พี่เอกับพี่ป่านอบอุ่น น่ารัก มากๆ 

[pukpra]

พี่ป่านค้า บอกรักกันบ่อย ๆ ดีออกค่ะ คนที่เรารักเค้าก็อยากได้ยินคำว่ารักจากเรา ฟังแล้วชื่นใจออกเนอะพี่เอเนอะ

แต่ แหม บอกรักแล้วต่อด้วย...เนี่ยะ พี่เอค้า  

ช่างเป็นคู่รักที่น่ารักที่สุดเลย  

[rannie]

ขอกอดน้องป่านก่อนน่ะ   

น้องป่านบอกรัก ได้น่ารักน่ะ   

เขินแทน คุณเอ เลย   รักกัน รักกัน 

[u-only-one]

  คุณเอช่างเป็นคนโรแมนติกมากๆ อ่านตามแล้วซาบซึ้ง..

คุณน้องป่าน...คนนี้ น่ารักมากๆอีกเหมือนกัน เป็นบุคคลที่มีหลากมิติอารมณ์ อยู่ด้วยแล้วไม่มีเบื่อเลย (ใช่ป่ะคะคุณเอ...)

น่ารักมากมาย คำบรรยายว่าน่ารักแล้ว เวลาเค้าเขียนเองก็รู้ได้ทันทีว่าน่าร๊ากกจริงๆ....


...เพ้อไปแล้วววว....กลับไปนั่งทำงานต่อ...

[mist]

พีพี หวานนนนน 

[boboaje]

 .  .พี่ป่านค่ะ ที่หนูอ่านมาเนี้ย เรื่องนี้เล่าตอน  .. . ได้นุ่มนวลและก็หวานมากๆ ค่ะ ไม่ได้หวานเพราะภาษาที่ใช้นะคะ .  .

 .. . แต่มันออกมาจากความรู้สึกอ่ะคะ ไม่ได้ออกเรทx ถึงแม้ท่วงท่า จะเป็นตามนั้นอ่ะ พี่เอเค้าเก่งนะ หนูอ่านตอนแบบนี้ทีไร

มันรู้สึกหวานๆ อ่ะค่ะ อย่างที่พี่เอ เล่าตอนนัวเนีย หนูยังชอบมากกว่าตอนทำซะอีก ไม่ต้องแคร์สื่อนะคะ พี่ป่าน ยังไงพี่ป่าน

ก็น่ารักอยุ่ดีอ่ะ คิดซะว่ามันเป็นเรื่องธรรมชาติของคนน่าตาดี กะคนน่ารักแล้วกันเน้อ อิอิอิ หนูก็เลยอยากรู้เรื่องของคนน่าตาดี
กะคนน่ารักที่เค้า อะโช๊ะ กันไรเงี้ย  .. . .

[JENA]

 


หวานไม่บันยะบันยัง
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
อิจฉา 

[C2U]

อ่านแล้วต่อมอิจฉาทำงานเลย เอ

ไมเราไม่หวีท อย่างนี้บ้างนะ   

ส่วนตอนที่ตัดออกไป  ไม่ผ่านกองเซ็นเซอร์ ที่ว่า 

เร่าร้อน และ เซ็กซี่มากๆ

  เนี่ย  ก็แอบกรี๊ดดดดดดด อยู่นะ   


ูคู่นี้  ไม น่ารักงี๊ เนี่ย   



รักเอ   รักป่าน  น๊า

[HydrA]

พี่ป่านอ่ะน่ารักจริงๆ ขอกอดหน่อย  นู๋ล่ะขำตอนพี่ป่านเอากางเกงว่ายน้ำมาให้พี่เอใส่จริงๆ คงไปแอบวางแผนการมานานล่ะสิใช่ป่าวพี่ป่าน 
แต่ก้อเนอะพี่ป่านจะเป็นตัวของตัวเองมากที่สุดก้อตอนอยู่กับพี่เอแหล่ะเนอะ

[luv_yj]

 

น่าร๊ากกก บอกได้คำเดียวว่าตอนนี้น่ารักมากค่ะ

พี่ป่านอ่า แอบแกล้งพี่เอด้วย แต่ตอนบอกรักนี่ไม่ไหวแล้ว น่ารักจังเลย

ฮ่า ๆ แอบฮา ต้องเปลี่ยนห้องบ่อยกันได้อีก

คิคิ

รออ่านตอนสึนามิค่ะ บรื๋ยยส์ 

[Joobperman]

อ่านเรื่องของน้องเอ น้องป่าน แล้วมีความสุขมากจ๊ะ  

[zilveria]

คู่นี้ก้หวานได้ใจจิงๆ

 

[PEAK]

"เร่าร้อน และ เซ็กซี่มากๆ ครับ" ... ไม่ต้องมีคำบรรยายใด ๆ ก็อิจฉาสุด ๆ แล้วคร้าบบบ

ขอบคุณมาก ๆ ครับ  ...  เป็นเรื่องเล่าที่อ่านแล้วมีความสุขไปด้วยทุกครั้งเลย^__^

[hula-hoob]

อ้าว  เห็นเว้นที่ว่างตั้งเยอะ
ไอ้เราก็คลุมดำ  จะอ่านสักหน่อย
ไม่มีซะงั้น  (หื่นจังวะเรา  ฮ่าฮ่าๆ)


 
ตาลายเลย 


เรื่องไปเที่ยวเล่าละเอียดมาก  เก็บทุกเม็ด(ทราย)จริงๆ
อยากไปเที่ยวบ้างจัง   เฮ้อออออออออออ 

[melon_jung]

พี่ป่านน่ารักอ่ะ...มีนอนซุกไหล่ด้วย 
พี่เอค่ะ...แค่เรื่องแกล้งพี่ป่านตอนหลับเนี่ย...พี่เอจะเล่าได้
น่ารักไปหนายค่ะ..แถมมีแกล้งงอนให้พี่ป่านบอกรักด้วยอ่ะ
(เค้าแอบอิจนะเนี่ย..อิอิ) 

[spokesman]

ตอนงอนง้อ บอกรักกัน  โอยยยยยย น่ารักไม่ไหวแล้วค่ะพี่เอพี่ป่าน...
งื้อออออออ....


อายุเป็นเพียงตัวเลขค่ะพี่ป่าน.....อิอิ
พี่เอพี่ป่านเล่นกันน่ารักจิง......

เปลี่ยนห้องบ่อย ก็ดีอย่างจะได้เปลี่ยนบรรยากาศเรื่อยๆเนอะ  น่าสนุกดี


รออ่านเรื่องสึนามิค่ะพี่เอ (มีแบบหลอนๆป่ะ??)

แล้วจะรออ่านนะค๊า~~
แฮปปี้วีคเอนจ้า...................

[LIZZ]

อ่านสามตอนรวดดดด สะจายยยมาก5555

น่ารักมากมาย อ่านกี่ทีก็ชอบมากๆเลยค่ะ เวลาพี่เอพูดถึงพี่ป่านหรือพี่ป่านพูดถึงพี่เอ
มันให้ความรู้สึกได้ถึงบรรยากาศของความรัก ความห่วงใจ ใส่ใจ เอื้ออาทร และอื่นๆมากมาย
ลอยอบอวลอยู่รอบๆคนทั้งคู่ อ่านแล้วกรี้ดได้ทุกตอนเลยยย

พี่ป่านอนุมัติตอนเอ็นซีด้วยยยย อ่านแล้ว  พี่ป่านจะน่ารักไปหนายยยย แต่แค่สองตอนเองหรอ ... เอาอีกๆ55
แต่เปลี่ยนห้องบ่อยมากๆเลย อย่างงี้ก็ต้องเก็บเข้าเก็บออกอ่ะซิคะ
แต่จากที่อ่านห้องดูน่าพักมาก ท่าจะวิวสวยสุดๆ

รอตอนต่อไปฮ้าบบบบบ

[madamheng]

พี่เอกะพี่ป่าน โคตรจะชอบอ่ะ แบบไม่ไหวแล้วอ๊า
พี่ทำเอานู๋คลั่งๆๆๆๆๆ 

ถึงเพิ่งจามาอ่านก็เหอะลงทุนสมัครจีเมลเลย แต่แบบประทับใจสุดกำลัง 5555555



นู๋ถึงกับคั่นปริ้นแล้วเย็บเล่มเอง
เพราะเรียนพิเสดแล้วไม่ค่อยมีเวลามาอ่าน 55555555


โฮ้ยยิ่งอ่านยิ่งคลั่ง

[madamheng]

อ๊าก ฮือๆๆลืมขออนุยาดปริ้น เก็บไว้อ่าน
T^T รู้สึกผิดเลย



จาโกดมั๊ยอ่าเนี่ย 
แต่ไม่ได้เอาไปเผยแพร่น่ะค๊า  เก็บไว้คนเดียว เหมือนเป็นของที่ต้องพกแล้ววง่า 

[Ferfa]

ขอบคุณค่ะพี่เขียนเรื่องดีๆให้อ่านค่ะ

อ่านไปยิ้มไป สุขใจจริงๆๆ

ปล. ฟะว่าจะไปทะเล จะไปช่วยรักษาทะเลด้วยคนค่ะ 

[Namehoto]

เอส่งเรื่องมาตอนบ่ายค่ะ แต่นาเมฮ์เพิ่งกลับมาจากไปธุระกับที่บ้าน เลยเพิ่งเปิดคอม

ขออภัยที่ช้านะคะ

เดี๋ยวจะออกไปข้างนอกอีกเหมือนกัน แต่มาลงเรื่องให้ก่อนค่ะ

สำหรับเรื่องที่ save เรื่องไว้ แล้วเอาไป print ไว้อ่านเอง เอไม่ว่าอะไรค่ะ แต่ห้ามส่งต่อหรือเอาไปซีรอกซ์กันเผยแพร่ไปในทางอื่นๆ อันนี้ขอจริงๆ ว่าห้ามค่ะ แต่ถ้าเอาไว้อ่านส่วนตัว ไม่ว่า แต่ถ้าจะให้เพื่อน ให้แนะนำเขาเข้ามาอ่านในบอร์ดดีกว่านะคะ

********************************

สวัสดีครับ

หลังจากกินอาหารเช้าแล้ว ก็ออกไปเที่ยวกันเลยครับ ตอนแรกคนขับเรือก็ถามว่าจะไปมาหยาหรือเปล่า แต่ดูจากวี่แววแล้ว ก็แค่ไปโฉบเรือผ่านอีกตามเคยครับ เพราะว่าคนเยอะมาก  เห็นเรือนั่งท่องเที่ยวจอดหลายลำเลยทีเดียว แค่มองไปไกลๆ ก็เห็นคนนั่งๆ นอนๆ เล่นน้ำกันเยอะแล้วครับ

อ่าวมาหยาเนี่ย ขึ้นชื่อว่าเป็นสถานที่ท่องเที่ยวดังเพราะหนังเรื่อง The Beach ไงครับ แต่เห็นคนพื้นที่บอกว่า ก็โดนปรับพื้นที่ไปเยอะเหมือนกัน ไม่เหมือนก่อนถ่ายทำ มันก็สวยนะครับ แต่ไม่เหมือนเดิม ต้นมะพร้าวโดนตัดไปเยอะ เพื่อให้ชายหาดว่างโล่ง ขาว สวย สมกับที่จะไปอยู่ในภาพยนตร์ ตอนนี้ก็เป็นสถานที่ท่องเที่ยวจุดใหญ่ๆ ที่คนต้องมาดูกันแล้ว มันก็ไม่สงบเหมือนก่อน

เราเลยผ่านอ่าวมาหยาไปครับ

ไปที่อ่าวปิเละแทน อ่าวปิเละเนี่ย  อยู่เลยจากถ้ำไวกิ้ง (ที่วันนี้ก็เข้าไม่ได้ เพราะเป็นช่วงนกนางแอ่นทำรัง) เป็นอ่าวที่มีลักษณะเหมือน Lagoon ครับ คือ จะเป็นเวิ้งน้ำที่เกิดจากการยุบตัวของ ผืนดินกลางเกาะในอดีตที่ยุบตัวลงจากการที่ผนังถ้ำใต้น้ำรับน้ำหนักหินปูนที่อยู่ด้านบนไม่ไหว ถึงยุบตัวลงมา กลายเป็นเวิ้งตรงกลาง (ปรากฏการณ์แบบนี้จะเกิดขึ้นได้ทั้งบนบกและในน้ำนะครับ ถ้าเป็นบนบกก็จะเป็นเหมือนถ้ำใต้ดินรับน้ำหนักไม่ไหว แต่ถ้าเป็นถ้ำใต้น้ำยุบตัวกลายเป็นแอ่งกลางเกาะในทะเล ก็จะกลายเป็นทะเลใน หรือที่เรียกว่า ลากูน ที่เป็นแอ่งน้ำทะเล ล้อมรอบไปด้วยผาหินปูน มีทางเข้าทางเดียวและน้ำทะเลมีขึ้นลงได้ แต่ภายในทะเลในหรือลากูน น้ำทะเลจะนิ่ง ไม่มีคลื่น (เพราะผาหินล้อมรอบหมด)

เรือผ่านทางเข้าเข้าไปครับ น้ำทะเลในอ่าวปิเละใสและนิ่ง เหมือนสระว่ายน้ำที่มีผาหินปูนล้อมรอบ น้ำใสจนมองเห็นปะการัง และปลาที่ว่ายอยู่ในบริเวณนั้นชัดเจน  แต่น้ำลึกมากนะครับ ถ้าจะเล่นน้ำที่นี่ แล้วว่ายน้ำไม่แข็ง ใส่ชูชีพไว้จะดีมากๆ

ผมกับป่านลงเล่นน้ำที่นี่ แล้วดำน้ำตัวเปล่ากันนิดหน่อย ปะการังที่นี่จะเป็นพวก ปะการังก้อน ปะการังจาน ปะการังถ้วยนะครับ เห็นมีขยะอยู่เหมือนกัน ก็เก็บเท่าที่เก็บได้ เพราะไม่ได้เอาอุปกรณ์ดำน้ำลึกลงไป (แอบเสียดาย เห็นเศษกระป๋อง ขวดอะไรอยู่เหมือนกัน ก็คงมาจากนักท่องเที่ยวบางคนที่มักง่าย โยนลงไปน่ะแหล่ะครับ แทนที่จะเอาใส่ถุงขยะมาทิ้งบนฝั่งมันจะไปยากนักหนาอะไรกันเชียว)

แล้วเราก็ไปนั่งเล่นกันที่ก้นอ่าวที่ปิเละครับ เป็นหาดทรายเล็กๆ เงียบๆ หน่อย เพราะส่วนมากคนเข้ามาวนๆ ดูแล้วก็ออกไป ไม่ค่อยมาตรงนี้เท่าไร แต่ก็พอมีนักท่องเที่ยวมาอาบแดดบ้างเหมือนกัน ก็นั่งๆ นอนๆ กินอาหารกลางวันที่เอามาด้วย แล้วก็นอนเล่น (แต่หลบๆ แดดหน่อยแค่นี้ก็เริ่มเกรียมแล้ว) ผมมองซ้ายมองขวาไม่ค่อยมีใครก็เลยนอนตักไอ้ป่านมันครับ

เอ กินแรง ป่านกะจะนอนซะหน่อย  มันยิ้มๆ แล้วก็บอกผม

งั้นป่านนอนก็ได้ ผมทำท่าจะลุกมาให้มันนอนตักผมแทน แต่มันก็บอกว่าไม่เป็นไร ให้ผมนอนไปเถอะ

ก็นั่งๆ นอนๆ คุยกันไปแหล่ะครับ

จากปิเละ ไอ้ป่านบอกว่าอยากไปดูทะเลแหวก ซึ่งมันต้องไปทางเกาะปอดะ ที่จะไกลออกไปหน่อย (ไปทางกระบี่น่ะครับ) ก็คำนวณเวลากับคนขับเรือ (เพราะว่ามันต้องดูน้ำขึ้นน้ำลงด้วยนะครับ ไม่งั้นไม่เห็นทะเลแหวก)  เขาบอกว่าไปตอนบ่ายๆ ก็น่าจะพอดีเวลา แล้วเย็นค่อยกลับไปที่แหลมตง มันมีหมู่บ้านชาวเลที่นั่น  (ใกล้กับที่พักผมด้วย)

ก็นั่งเรือกันไปครับ (เรือที่ผมใช้ เป็นสปีดโบ้ทนะครับ แต่ก็มีแบบที่เป็นเรือหางยาว รับส่งนักท่องเที่ยวเหมือนกัน แต่ผมเลือกสปีดโบ้ทเพราะเร็วกว่าและไปได้ไกลกว่า แต่ราคาก็แพงกว่านิดหน่อย)

ทะเลแหวกเนี่ย พวกชาวบ้านจะเรียกว่าหาดสามเส้านะครับ คือจะเป็นเกาะสามเกาะที่มีสันดอนทรายเชื่อมต่อกัน คือ เกาะทับ เกาะหม้อ และเกาะไก่ หรือเกาะปอดะนอก หรือพวกชาวบ้านจะเรียกว่าเกาะด้ามขวาน จัดเป็น Unseen Thailand อีกทีเลยนะครับ

ไปถึงก็เห็นเรือนักท่องเที่ยวจอดอยู่เยอะเหมือนกันนะครับ น้ำยังไม่ลงดีนัก เริ่มเห็นสันทรายกำลังปริ่มๆ น้ำ ก็เลยลงไปเดินลุยๆ กัน น้ำประมาณท่วมข้อเท้ามานิดหน่อย แต่ว่ามันก็ค่อยๆ ลงไปเรื่อยๆ นะครับ แล้วก็เห็นความสวยงามของทะเลแหวก (ซึ่งจริงๆ มันก็คือสันทรายที่เราเดินเข้าไปมาระหว่างสามเกาะได้ครับ)

ตอนแรกคนขับเรือก็ถามว่าจะเล่นน้ำไหม เพราะที่นี่ก็ลงเล่นได้ แต่ดูจากนักท่องเที่ยวที่มากันเยอะแล้ว ผมกับป่านเลยไม่ลงดีกว่า แต่วิวสวยมากนะครับ ยิ่งถ้าได้ถ่ายมาจากมุมสูงๆ จะยิ่งสวย

หลังจากเราใช้เวลาอยู่ที่ทะเลแหวกพักนึงแล้ว ก็วนเรือกลับไปที่พีพีดอนครับ ที่แหลมตง พีพีดอนจะมีหมู่บ้านชาวเล หรือชาวมอแกนที่อพยพมาจากเกาะหลีเป๊ะ ตั้งแต่ก่อนที่เกาะพีพีจะดัง กลายเป็นสถานที่ท่องเที่ยวอย่างในปัจจุบันนี้ อยู่ประมาณเกือบๆ ยี่สิบครอบครัวนะครับ มีนักท่องเที่ยวเข้าไปดูชีวิตความเป็นอยู่ของพวกเขาเหมือนกันนะครับ แต่เท่าที่สอบถามมา เขาพูดภาษามอแกนกัน แต่พูดไทยได้นะครับ เลยคุยกันได้สบายมาก

เขาเล่าว่าตอนที่เกิดสึนามิ ก็เริ่มผิดสังเกตตั้งแต่น้ำทะเลลดหายไปอย่างน่าแปลกใจ คนเฒ่าคนแก่เคยบอกเล่าต่อๆ กันมาว่า เมื่อทะเลลดลงไปมากๆ แบบนี้ คลื่นใหญ่จะมา ทำให้ก็พยายามอพยพขึ้นไปอยู่ที่สูงๆ บนเกาะกัน แล้วคลื่นก็มากวาดหมู่บ้านทั้งหมู่บ้านลงทะเล

ยิ่ง ตรงอ่าวต้นไทร คลื่นเข้าทำลายมากกว่า เพราะเป็นหาดกว้าง คลื่นเข้ากวาดสิ่งก่อสร้าง เรือ และ คน ลงทะเลไป เหลือเพียงซากปรักหักพัง และ ร่างผู้เสียชีวิต เศษซากต่างๆ จมลงก้นทะเล จนปีแรกๆ ต้องมีการดำน้ำลงไปเก็บกวาดหลายครั้ง ของที่เอาขึ้นมา มีทั้งของกิน ของใช้ จากโรงแรมต่างๆ รองเท้า ของใช้ส่วนตัว จากผู้ประสบเหตุ ที่บางชิ้นไม่รู้เลยว่าเจ้าของมันจากไปหรือยังอยู่

พีพีในวันนั้น หาดทรายสวยๆ กลายเป็นหาดโคลน จากน้ำที่ซัดขึ้นท่วมเกาะ ทำให้ตัวอาคารบ้านเรือน ร้านค้า ราบไปหมดเลยครับ เหลือตึกที่เป็นโรงแรมใหญ่ๆ อยู่แค่สองตึกที่ยังพออยู่ได้ แล้วพื้นที่ทั่วเกาะก็ระเกะระกะไปด้วย ซากเรือ ซากปะการัง ซากสิ่งก่อสร้างต่างๆ และ ศพ (ไอ้ป่านหน้าซีด) นอกจากนั้นพวกที่เหลือรอดทั้งชาวบ้าน นักท่องเที่ยว ก็อยู่ในสภาพติดเกาะ ต้องรอคอยความช่วยเหลือกัน
ช่วงนั้น เกาะพีพีจากที่เป็นที่ท่องเที่ยวที่สวยงาม ก็กลายเป็นเหมือนเกาะร้าง คล้ายกับหลายๆ ที่ๆ สึนามิเข้าถล่ม ระหว่างที่มีเจ้าหน้าที่เข้ามากู้ภัย เก็บซาก และเก็บศพ และเข้ามาฟื้นฟูเกาะแห่งนี้ ซึ่งแม้จะผ่านมาหลายปีแล้ว และมีการทำบุญอุทิศให้กับผู้ประสบภัยสึนามิทุกปี แต่บางครั้ง ก็มีเหตุการณ์ที่หาคำอธิบายไม่ได้เกิดขึ้นเหมือนกัน

บางคน เคยได้ยินเสียงเหมือนเสียงคนร้องขอความช่วยเหลือไกลๆ มาจากในทะเลบ้าง (ไอ้ป่านฟังเขาเล่าแล้วก็หน้าซีดลงไปอีก) บางครั้ง ก็จะเห็นเหมือนมีนักท่องเที่ยวมาเดินเล่น มานอนอาบแดด (ในเวลากลางดึก) กันหลายคน (ไอ้ป่านเริ่มกระเถิบมานั่งใกล้ๆ ผม) จนทุกวันนี้ ก็ยังมีคนพบเจออยู่

เขาคงไม่รู้ทางไปจริงๆ  ทำได้ก็แค่ทำบุญให้เขาล่ะนะ แต่ถ้าเป็นฝรั่งเนี่ย เราทำบุญแบบบ้านเราไป เขาจะได้รับหรือเปล่าเราก็ไม่รู้ พี่คนที่เล่าให้เราฟัง บอกผม

แต่ผมว่า ถ้าจิตเราตั้งใจส่งให้เขาจริงๆ เขาก็คงได้ละครับ

ส่วนชีวิตชาวมอแกนที่นี่ก็ยังดำรงชีวิตคล้ายๆ เดิมครับ ออกไปจับปลามาไว้กินในครอบครัว แต่ที่มีเพิ่มมาก็คือรับจ้างนำเที่ยว หรือขับเรือหางยาวบ้าง แต่เขาก็บอกว่า มันก็เหลืออยู่ไม่มากแล้วครับ กับชุมชนมอแกนแบบดั้งเดิม เพราะความเจริญ และอื่นๆ

ก็น่าเสียดายเหมือนกันนะครับ

วันนั้นเราลาชุมชนมอแกนมา กลับที่พักของเราตอนเย็นๆ ครับ ไอ้ป่านยังดูหลอนๆ อยู่จากเรื่องที่ได้ฟังมา ผมก็ปลอบๆ มันไปนะครับ ว่าคงไม่มีอะไรหรอก

คิดๆ ไปก็น่าสงสารนะครับ คนที่มาเที่ยว มาพักผ่อน มาดื่มด่ำกับธรรมชาติสวยๆ แต่กลับต้องเอาชีวิตมาทิ้งไว้ที่นี่ บางคนไกลจากบ้านเกิด ไกลจากครอบครัว มาตายเพียงลำพัง บางคน โชคดีที่ได้กลับบ้าน แต่บางคนจนป่านนี้ ยังไม่รู้เลยว่า ร่างของเขาสูญสลายไปที่ไหน มีเพียงชื่อทิ้งไว้ในความทรงจำ

ศพอีกมากมายที่นอนอยู่เดียวดาย ในสุสานไม้ขาว เพราะเราไม่สามารถระบุได้ว่าเขาหรือเธอ เป็นใคร บางคนสูญเสียคนในครอบครัว พ่อ แม่ ญาติ พี่น้อง หรือแม้แต่ คนรัก ในชั่วเวลาเพียงไม่กี่นาทีที่คลื่นซัดเข้ามา

คิดแล้วก็ สะท้อนใจ

เราสองคนกลับที่พัก ป่านมันก็บอกผมว่า

เอ พอเรากลับกรุงเทพแล้ว ไว้หาเวลาไปทำบุญกันอีกสักทีนะ

อื้ม ได้สิ

คืนนั้นไอ้ป่านมันบอกว่ามันกลัวเรื่องที่เขาเล่า มันก็เลยต้องเป็นหน้าที่ผมที่ทำให้มันลืมเรื่องนั้นไปเสีย พอดีสั่งบาร์บีคิวไว้เป็นมื้อค่ำด้วยครับ เขาก็มาตั้งเตาให้ข้างสระ ผมก็เลยบอกว่าเดี๋ยวจะดูแลกันเอง ก็เลยกินบาร์บีคิวกัน จากนั้นก็ลงไปเล่นน้ำกันใน Pool villa อีก คุยกันเรื่องเรื่อยเปื่อย ว่าทริปดำน้ำหนหน้าจะไปที่ไหนดี

มันก็ยังดูหวาดๆ อยู่นะครับ ผมก็เลยดึงความสนใจมันไปเรื่องอื่นเสีย ไหนๆ คืนนี้ก็เป็นคืนสุดท้ายแล้ว พรุ่งนี้วันอาทิตย์เราก็ต้องกลับกันละ ขอใช้เวลาให้คุ้มค่าหน่อย

ก็ดึงความสนใจมันสำเร็จนะครับ จากที่กลัวๆ อยู่ กลายเป็นรู้สึกอย่างอื่นแทนจนไม่มีเวลามาคิดเรื่องกลัวอะไร

จากสระ ก็ไปต่อที่เตียง

คืนนั้น มันก็หมดแรงหลับคาอกผมไปน่ะแหล่ะครับ ไม่ได้ลุกไปอาบน้ำต่อด้วย หมดแรงกันไปทั้งคู่ มาตื่นอีกทีก็เกือบจะเช้า

ป่านมันก็บ่นๆ ว่าปล่อยให้นอนไปทั้งแบบนั้นได้ไง มันเหนอะ แล้วทิ้งไว้นานๆ ก็ล้างยากด้วย ก็เลยไปช่วยมันล้าง

หรือไปช่วยทำเลอะอีกก็ไม่รู้เหมือนกันครับ  … แฮ่ะๆ

อาบน้ำแล้วก็มานอนเล่นกันจนสาย ถึงได้เก็บของครับ แล้วก็ออกไปหาอะไรทานกัน แล้วค่อยกลับมาเชคเอาท์ครับ จริงๆ ก็อยากเชคเอาท์เลท แต่พอดีก็ไม่อยากถึงกรุงเทพค่ำมากนัก ก็เลยกลับกัน

เป็นอีกทริปที่มีความสุขมากๆ นะครับ แม้จะมีเรื่องให้เสียอารมณ์บ้าง แต่โดยรวมทะเลบ้านเรายังสวย น่าไปเที่ยว ทรัพยากรธรรมชาติของเรายังมีมากมาย แต่ก็ต้องช่วยกันดูแล ช่วยกันอนุรักษ์ อย่าทำให้มันเสื่อมโทรมลงไปกัน

แล้วเราจะได้มีทะเลสวยๆ น้ำใสๆ ให้ได้ไปเที่ยวกันอีกนาน

จบทริป พีพี ไว้ที่ตอนนี้นะครับ

อ้อ ที่พักที่ผมไปกับป่าน เป็นรีสอร์ทที่ชื่อมาจากต้นไม้ ชื่อต้น “รักทะเล” ครับ

เอ (รักทะเล และรักคนชอบไปทะเลด้วยกัน) กับ ป่าน (ชอบไปทะเลกับคนรักทะเลครับ)


********************************

อยากไปทะเลมั่งละ

[arjinn]

รีสอร์ต ต้น "รักทะเล" สวยมากค่ะ
อิอิ เหมือนที่บรรยายเลย 

เรื่องราวที่เล่าหนนี้ ได้อรรถรส และหลายมุมมาก


ขอบคุณที่รักกันค่ะ  

[HydrA]

ชอบๆอ่านแล้วเพลินดีค่ะ
อ่านไปยิ้มไป พี่ป่านเค้าน่ารัก
เนอะ ทริปนี้พี่ป่านขาดทุนไปหลาย

[hula-hoob]

เรื่องลึกลับ กลัวเรื่องแบบนี้นะ  แต่ชอบฟังมากๆ


สงสารคนเหล่านั้นนะ
ได้เห็น ได้ยิน ได้ฟัง  รู้สึกเศร้าแบบแปลกๆ


ทริปนี้ยาวนานจริงๆ  เล่าเป็นอาทิตย์ๆเลย

[mist]

อยากไปเที่ยวทะเลมั่งจัง 

[zilveria]

จะน่ารักกันไปไหนค้าบ