รอบค่ำค่ะ
********************************
สวัสดีครับ
มาอ่านเรื่องเล่าจากพีพีกันต่อนะครับ
หลังจากตระเวนดำน้ำตื้นกันทั้งวันแล้ว ก็กลับเข้าฝั่งกันตอนเย็นๆ ครับ คนขับเรือถามด้วยว่าจะแววพีพีเล อ่าวมาหยา อะไรหรือเปล่า ก็บอกว่าเอาไว้รุ่งขึ้นดีกว่า แต่เขาก็บอกเสียก่อนว่า หน้านี้ ไปถ้ำไวกิ้ง ก็จะไม่ได้เข้าไปนะ เพราะว่า เป็นหน้าที่นกนางแอ่นมาทำรัง ทางเกาะไวกิ้งมีสัปทานรังนก เขาเลยไม่ให้นักท่องเที่ยวเข้าไปดูในช่วงนี้เพราะเกรงว่าจะไปรบกวนนกครับ
ก็เลยกลับโรงแรมมานั่งกินข้าวเย็นใต้แสงดาว เคล้าเสียงคลื่น โรแมนติกริมหาด (เล่าเป็นสโลแกนเลยผม) เหมือนเคยครับ แล้วก็รีบนอนเอาแรง เพราะวันรุ่งขึ้น เรามีแผนออกไปดำน้ำกันตั้งแต่เช้ามืดเลยครับ เพราะจะไปดำน้ำลึก เลยต้องนอนเยอะๆ ไว้ก่อน
พอตอนเช้าก็ตื่นกันแต่มืด พอดีก่อนหน้านั้นไปสอบถามเรื่องทริปดำน้ำ ก็พอดีจะมีเรือที่จะออกไปดำน้ำลึก (ไปกันทั้งวันเลยครับ กลับดึกๆ เพราะจะมีไนท์ไดร์ฟด้วย) และพอดีทริปนี้เป็นทริปพิเศษนิดนึงคือ แม้จะเป็นทริปที่เป็นชาวต่างชาติไปกัน (มีไทยสองคนก็ผมกับป่าน) ไดร์ฟลีดเดอร์ก็เป็นฝรั่งนะครับ แต่เขามาอยู่ไทยนานแล้ว เป็นสิบกว่าปี แต่งงานตั้งรกรากที่นี่ (แอบมองหน้าป่านมันครับ หลังจากรู้ว่าไกด์มาอยู่ไทยนานแค่ไหนแล้ว พอๆ กับที่เราคบกันมาเลย)
เขาชวนว่านอกจากเราจะไปดำน้ำดูโลกใต้น้ำแล้ว ขอให้เป็นทริปเก็บขยะที่เราพบเจอที่ใต้น้ำไปด้วย ผมกับป่านเลยไม่ลังเลที่จะไปกับทริปนี้เลยครับ ขนาดคนต่างชาติยังสนใจเรื่องอนุรักษ์ทะเลบ้านเราขนาดนี้ เราเอง เป็นคนชาตินี้เองแท้ๆ จะพลาดได้ยังไง
ออกกันแต่เช้าเลยครับ (วันนี้ใส่เวทสูทแขนยาวขายาวกันเลย ทั้งผมทั้งป่าน กันแดดกันลม) เพราะจะไปหลายที่ ที่แรกที่เราไปคือ หน้าอ่าวต้นไทรครับ เพราะจะเป็นจุดที่มีอนุสรณ์ใต้น้ำ จากเหตุการณ์สึนามิอยู่ ตัวอนุสรณ์เป็นศาลาพักผ่อน และมีแท่นหินสี่แท่นใหญ่ๆ แทน ดิน น้ำ ลม ไฟ มนุษย์ และมีแท่นคำจารึกจากประเทศต่างๆ ที่เขียนเพื่อเป็นอนุสรณ์และไว้อาลัยแก่นักท่องเที่ยวจากชาตินั้นๆ ที่เสียชีวิตครับ
จุดที่เป็นที่ตั้งของอนุสรณ์สึนามิใต้ทะเล หรือที่เรียกว่า บ้านแสนสุข จะมีทุ่นสีเหลืองเป็นเครื่องหมายให้มองเห็นได้ครับ เราก็ไปลงดำที่นั่นกันครับ เนื่องจากอนุสรณ์สถานแห่งนี้อยู่ใต้ทะเลมาหลายปีแล้วนะครับ ตรงนั้นก็เลยเป็นจุดที่มีปะการังและสัตว์ใต้ทะเลมาอาศัยอยู่เป็นจำนวนมาก แต่ก็ยังเห็นเป็นรูปร่างอยู่นะครับ ธงชาติไทยใต้น้ำก็ยังอยู่แต่ก็เก่าลงตามกาลเวลา มีตู้ไปรษณีย์สีแดงตั้งอยู่ด้วย เห็นว่าตอนเปิดเป็นที่ๆ ไว้ใส่แผ่นไม้ที่เขียนคำจารึกถึงผู้ที่เสียชีวิตในเหตุการณ์สึนามิครับ และเห็นว่ามีผูกตามจุดต่างๆของหลังคาศาลาที่เป็นไม้โปร่งๆ ด้วย แต่ตอนนั้นมีโน่นนี่มาเกาะจนมองไม่ค่อยเห็นแล้วครับ
กลายเป็นจุดดำน้ำที่น่าลงไปชมอีกจุดนะครับ ส่วนแท่นหินที่เขียนคำไว้อาลัยไว้ ก็พออ่านได้บ้างไม่ได้บ้าง เราก็ลงไปวนๆ กันอยู่พักใหญ่ครับ ก็จะมีพวกปะการัง ดอกไม้ทะเล ดาวขนนก หอยเม่น ปลาน้อยใหญ่ มาเกาะอยู่อาศัยกันเยอะพอสมควรเลย
จากจุดอนุสรณ์สึนามิใต้น้ำ เราก็พักน้ำก่อนครับ แล้วก็ลอยตัวขึ้น เพื่อเตรียมเลยไปไดร์ฟต่อไปครับ
ตอนลงไปที่อนุสรณ์สถานสึนามิ ไอ้ป่านว่ายตามผมแจเลยครับ มันมาบอกหลังจากขึ้นจากน้ำแล้วว่าถึงจะผ่านไปหลายปีแล้วก็ยังหวาดๆ อยู่ดี ยิ่งลงไปเห็นอนุสรณ์แบบนี้ด้วยแล้ว
ตรงอนุสรณ์สถานก็มีพวกเศษขยะบ้างนะครับ มีเศษอวนที่น่าจะถูกน้ำพัดมาจากที่อื่นก็เก็บกันขึ้นมา แต่ขยะตรงนี้ยังไม่เยอะเท่าไรครับ
ต่อไป เราไปที่จุดดำน้ำลึกอีกจุดนึงที่พีพีเลครับ แต่ไม่ได้แวะจุดท่องเที่ยวหลักของพีพีเล อ่าวมาหยา จริงๆ แล้วไดร์ฟลีดเดอร์บอกว่าที่มาหยาก็มีจุดดำน้ำลึกได้นะครับ แต่จะเป็นแบบไม่ลึกนัก แต่ด้วยความที่ว่าเรือนักท่องเที่ยวเข้าเยอะ เราเลยผ่านไป
เราไปกันที่โละซามะก่อนครับเลยออกจากพีพีเลไปหน่อย จุดเด่นๆ ของโละซามะจะเป็นแคนย่อนหรือช่องเขาใต้น้ำ เป็นลักษณะเหมือนถ้ำลอดครับ ที่ถ้าเราดำน้ำลอดออกไปจะไปโผล่ที่อ่าวมาหยาได้ แล้วก็จะมีพวกปะการังอ่อน แส้ทะเล ดอกไม้ทะเล ปลา ดาวทะเล เหมือนๆ กัน แต่จะมีสีสันหลากหลายครับ ตรงนี้ผมเจอมอร์เรย์ด้วย แอบในซอกหิน ช่องโน้น ช่องนี้หลายตัวเหมือนกันครับ แล้วป่านมันก็ชี้ๆ ให้ดูว่ามีพวกปลาสิงโตกางครีบอยู่สองสามตัวด้วยครับ
แต่ยังไม่เห็นเต่ากับกระเบนเหมือนเดิม
ตรงนี้จะมีเศษอวน เศษลอบอยู่หลายจุดครับ บางที่เศษอวนคลุมอยู่บนกอปะการังอ่อน ตามที่ตกลงกัน ก็จะค่อยๆ ช่วยกันเอาเศษอวนเศษลอบพวกนี้ขึ้นไปใส่เรือเพื่อเอาไปทิ้งให้ถูกต้องบนฝั่ง ส่วนเศษอวนที่คลุมอยู่บนกอปะการังก็ต้องใช้มีดพกหรือกรรไกรคมๆ ค่อยๆ เลาะออกทีละน้อยครับ ใช้เวลานานอยู่เหมือนกันนะครับแต่ละจุดเนี่ย เพราะว่าต้องระวังมากๆ ไม่ให้ไปโดนปะการังเข้านะครับ
เอาขึ้นมาได้เยอะเหมือนกันนะครับ นี่แสดงว่ามีเรือมาลากอวนจับปลาบริเวณนี้ เห็นแล้วก็สะท้อนใจนะครับ มันแนวปะการังแท้ๆ เลย
ใช้เวลาอยู่ตรงนั้นเกือบชั่วโมงครึ่ง กว่าจะนำเศษอวน เศษลอบอะไรขึ้นมาหมดครับ แล้วก็ค่อยๆ ไต่ขึ้นผิวน้ำกัน ไดร์ฟลีดเดอร์บอกว่าขยะที่เก็บมา ขากลับเราจะเอาไปส่งเทศบาลของเกาะพีพีครับ
หลังจากดำที่โละซามะแล้ว ก็พักกินอาหารกลางวันกันบนเรือครับ แล้วก็พักผ่อนกันนิดหน่อย เพราะไดร์ฟต่อไปเราจะไปที่เกาะห้อง และ ปิดท้ายด้วย หินม่วง หินแดง (เป็นไนท์ไดร์ฟ) ก่อนกลับที่พักครับ
แล้วจะมาเล่าตอนต่อไปนะครับ ที่เหลือเป็นไงบ้าง
เอ (ใส่เวทสูททำไมยังดำ) กับ ป่าน (คนนี้แค่คล้ำลงนิดหน่อย) ครับ
********************************
หัวข้อ: เรื่อง ของ .... เรา .... (เรื่องราวของเอกับป่าน) At Last P.467/ ส่งข่าวค่ะ (อ่าน 2239122 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก