หัวข้อ: เรื่อง ของ .... เรา .... (เรื่องราวของเอกับป่าน) At Last P.467/ ส่งข่าวค่ะ

[Bg LoVe NT]

แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

พี่ป่าน ขอ แน่นๆอีกที (คราวนี้กอดเองไม่ฝากพี่เอแล้ว อิอิ)

พี่เอพี่ป่าน เค้าจะเป็นเบาหวานตายแล้ววววววววววววววววว

น้ำตาลในเลือดสูงเกินนนนนนนนนนนน

พี่เอพี่ป่านต้องรับผิดชอบเค้าด้วย (เกี่ยว???)


รักพี่เอพี่ป่านนะค๊าาาาาา

HBD น้องแข BG ด้วยค่ะ

ขอบคุณมากนะคะ พี่ tammy

[both^^]

กีสสส พี่ป่านแอบฮึ่ม!!
ฮ่าๆ
แค่นี้พี่เอก็เกรงใจจะแย่แล้วม้ายย
(มีแซว  ก๊ากก)

[K2KARN]

พี่ป่านน่ารักจริงจัง 



อ่านเรื่องพี่เอกับพี่ป่านทีไรยิ้มออกตลอด
มีความสุขทุกๆวันนะคะ 

[zilveria]

รักกันตลอดไปนะค้าบบบบ

ที่พี่เอบอกว่า คู่พี่เอเป็นคู่ธรรมดาๆ ที่อยู่อย่างเข้าใจกัน

นั่นก้เรียกว่าโชคดีแล้วนะ ผมว่า


หายากนะคับ  แม้แต่ ชาย หญิง ธรรมดายังหาคู่ที่จะเป็นแบบนี้ยากเลย




รักยืนยงนะคับ   

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

 

อยากกอดพี่ป่านเองจังเลยอะน่าร๊ากซะขนาดนี้

พี่เอ นี่โชคดีจังเลยนะคราบที่ได้เจอคนที่ตัวเองจะทุ่มเทความรักให้เต็มที่ได้

ขอให้พี่ทั้งสองมีความสุขมากๆนะคราบ

 

[โมชิ]

 .............มาขอบคุณจากใจครับ.............

ผมเข้ามาขอบคุณพี่เอและพี่ป่านที่ช่วยกันบอกกล่าว และให้คติเตือนใจ ผมจะจำไว้ทั้งหมดครับ ในภายภาคหน้าผมจะคิดให้ดี จะตั้งสติให้มั่นก่อนที่จะถามและทำอะไรลงไปครับ...ขอบคุณพี่ทั้งสองคนมากครับ

...มีคำสั่งให้ผมแก้ไขปรับเปลื่อนตัวเองเสียใหม่ ด้วยวัยวุฒิและคุณวุฒิก็มิใช่น้อยแล้ว....
(ด้วยอาชีพและหน้าที่การงานของผมแล้ว กับบุคคลแปลกหน้าที่ผมต้องพบเจอมากหน้าหลายตาในแต่ละวัน ผมกลับใจเย็นและรับฟังปัญหาที่เกิดขึ้นของแต่ละบุคคลได้อย่างรอบคอบ และลงมือกระทำการกับบุคคลเหล่านั้นด้วยความมุ่งมั่นและใจเย็นที่สุดเลยครับ...แต่กับพี่เขาแล้วทำไหมผมถึงได้ร้อนใจทุกครั้งที่มีเรื่องราวต่างๆเข้ามาพัวพันกับพี่เขาได้หนอ...กลุ้ม...)

บทลงโทษ..ที่ดูเหมือนง่ายแต่ยากมากครับสำหรับผม ที่ต้องทำตาม...
ในระหว่างนี้พี่ให้ผมนอนห้องเล็กและให้ผมอ่านนิยายและเรื่องเล่าทั้งหมด 10 เรื่อง จนกว่าผมจะอ่านจบ และถ้าเขาถามถึงเรื่องไหน ผมต้องเล่าให้เขาฟังด้วย พี่เขาถึงจะยอมรับการขอโทษและยกโทษให้ผม...
....แล้วปีนี้ผมจะอ่านจบหมดทุกเรื่องได้หรือเปล่าครับนี่...

***น้องบี ช่วยพี่ด้วยครับ พี่จะเอาเวลาที่มีอันน้อยนิดตรงไหนไปนั่งอ่านให้จบได้ตั้ง 10 เรื่องเล่าครับ***

ขอโทษและขอบคุณมากครับ พี่เอ พี่ป่าน และคุณNamehoto เจ้าของกระทู้ที่เข้ามารบกวน
และเข้ามาเกะกะสายตาใครหลายๆคนครับ ที่ทำให้ไม่สบอารมณ์

โมชิ........

[rannie]

  พี่มาเป็นกำลังใจให้น้องโมชิ น่ะ แค่นี้เอง สู้ๆๆน่ะ คนข้างตัว เดี๋ยวเค้าก็ใจอ่อนแหล่ะนะ   

[mist]

น่าร้ากกกกกกกกกก 

[Namehoto]

ส่งต้นฉบับค่ะ


***********************************

เมื่อเช้าผมไปนั่งเล่นที่ห้องทำงานคุณนายครับ กะว่าจะพิมพ์เรื่อง แต่บอร์ดก็เข้าไม่ได้เลย เห็นคุณนายถามเพื่อนๆ ก็บอกว่าเข้าไม่ได้กันแสดงว่าไม่ได้เป็นที่เครื่องคุณนายมันเครื่องเดียว ต้องรอทางบอร์ดแก้ไข

ก็เลยไม่ได้มาส่งต้นฉบับรอบเช้าเลยครับ ได้แต่นั่งคุยกับคุณนายมัน แล้วก็ขอโอวัลตินมันกินเล่นไปแก้วนึง แล้วก็ไปทำงาน

จริงๆ ก็จะเข้ามาอ่านที่ป่านพิมพ์น่ะแหล่ะครับ เพราะเมื่อคืนก็ไม่ยอมให้ผมอ่าน ให้ผมนอนดูทีวีไปพลางๆ ตอนเขาพิมพ์ เห็นจิ้มดีดอยู่นานเลยกว่าจะมาเรียกว่าเรียบร้อยแล้ว (ป่านมันพิมพ์ไทยไม่ค่อยเก่งครับ ใช้จิ้มๆ เอา)

พอได้มาอ่านที่มันโพสก็ดีใจนะครับ แต่ก็เดี๋ยวจะบอกมันเรื่องที่มันกังวลที่บอกว่ารู้สึกว่าตัวเองไม่ได้ทำอะไรให้ผมเท่ากับที่ผมทำให้มัน ผมก็ไม่อยากให้มันมาคิดอะไรแบบนี้หรอกครับ เพราะที่ผ่านมามันก็ดูแลผม เอาใจใส่ผม และทำอะไรเพื่อผมมาหลายอย่างเหมือนกัน เวลาไปเที่ยวไหนๆ ที่เคยมาเล่า มันไม่เคยให้ผมเลี้ยงมันฝ่ายเดียวเลยนะครับ ออกเท่ากันคนละครึ่งตลอด คอนโดที่ว่าจะซื้อ ก็ว่าจะลงเงินคนละครึ่ง

แล้วมันเองด้วยซ้ำเป็นคนบอกว่า ให้แบ่งเงินส่วนนึงจากเงินเดือนเราแต่ละเดือนเก็บฝากประจำไว้ (ชื่อบัญชีร่วมกันครับ) จะได้ไว้เป็นเงินเก็บของเราสองคน แล้วก็อีกหลายๆ เรื่องที่มันทำให้ผม

แล้วไอ้คนกินยายากอย่างป่านนะครับ เวลาผมไม่สบาย มันน่ะแหล่ะเป็นคนคอยเคี่ยวเข็ญให้ผมไปหาหมอ กินยา (คือบางทีเนี่ยผมก็ไม่ได้เป็นอะไรมากนะครับ อย่างหวัดเนี่ย นอนพักให้พอ กินวิตามิน เดี๋ยวก็หาย แต่ไอ้ป่านมันไม่ยอมครับ มันต้องลากผมให้ไปหาหมอทันที ถ้าผมไอขึ้นมาสักแค่กนึง)

แล้วพอกลับจากไปหาหมอ มันก็จะไล่ดูถุงยาที่ผมได้มา ว่าอะไรต้องกินตอนไหน อะไรก่อนอาหาร หลังอาหาร กี่มื้อ กี่เม็ด แล้วมันก็จะคอยเตือนผมตลอด

เคยมีหนนึงนะครับ ผมเกิดอาการอาหารเป็นพิษและลำไส้อักเสบ ก็ช่วงเรียนโทที่ยุ่งๆ กับทำ thesis แหล่ะครับ ไม่ได้กินอะไรเป็นเรื่องเป็นราวเท่าไร วันนั้นไม่รู้ไปกินอะไรเข้านะครับ กลับบ้านมาเอาเลยครับ เริ่มปวดท้อง แล้วก็ท้องเสีย อาเจียน

พอดีวันนั้นไอ้ป่านมันกลับจากทำงานมาเร็ว มันเลยมาเห็นผมอ้วกอยู่ในห้องน้ำ มันตกใจเลยครับ รีบตาลีตาเหลือกลากผมไปส่งรพ. ตอนแรกหมอทำท่าจะให้ผมนอนค้างสักคืนนะครับ ไอ้ป่านมันก็บอกว่าจะนอนเฝ้าผม แต่ผมดูอาการมันแล้วเนี่ย

มีแววไอ้คนนอนเฝ้านอนหลับไม่สนิทแน่ๆ ไอ้ป่านมันกลัวผีไงครับ แล้วในรพ. ตอนกลางคืน คนกลัวผีนี่ก็หวาดเอาง่ายๆ เลยนะ

ตอนแรกผมก็บอกมันว่าไม่ต้องเฝ้าหรอก แค่คืนเดียว พรุ่งนี้ค่อยมารับก็ได้ แต่ไอ้ป่านก็ไม่ยอมครับ มันบอกว่าจะปล่อยให้ผมนอนคนเดียวได้ยังไง เดี๋ยวผมไปหลีพยาบาลเข้า (ไหงงั้นล่ะป่าน) แล้วมันก็บอกว่า ล้อเล่น แต่มันเป็นห่วง ไม่อยากปล่อยผมไว้คนเดียว

ผมก็เลยต่อรองหมอ ว่าขอกลับบ้านดีกว่า หมอเลยบอกให้รอให้น้ำเกลือหมดถุงแล้วค่อยไป

ขากลับก็มันแหล่ะครับพยุงผมกลับห้อง มันก็บ่นนะครับว่าทำไมผมไม่ยอมนอนค้างรพ. ผมก็เลยบอกมันไปตรงๆ ว่าถ้าผมนอนแล้วมันก็ยืนยันจะนอนเฝ้า ผมก็สงสารกลัวมันจะนอนไม่หลับ กลับมาพักที่บ้านดีกว่า

พอมันพาผมไปนอนแล้ว มันก็เอาถุงยามารื้อ แล้วก็นั่งจัดยาใส่กล่อง (เคยเห็นไหมครับที่เป็นกล่องยาเล็กๆ แบ่งตามมื้อ) อันนี้ก่อนอาหาร ช่องนี้หลังอาหาร

แล้วมันก็ไปสั่งข้าวต้มจากร้านอาหารที่เขารับส่งในคอนโดมาให้ผม ตอนแรกมันก็บอกว่าอยากทำเอง แต่กลัวผมจะยิ่งอาหารเป็นพิษไปกันใหญ่ เลยสั่งเอาดีกว่า

เนี่ยแหล่ะครับเวลาผมป่วย มันก็คอยดูแลเอาใจใส่ตลอด พูดยังงี้มันก็อาจจะบอกว่าก็เหมือนๆ กับที่ผมดูแลมัน

แต่ไม่รู้สิครับ มันทำกับข้าวไม่ค่อยจะเป็น แต่ก็เคยที่พยายามจะต้มข้าวต้มให้ผมกินกับหมูหยอง หรือไม่ก็นั่งปอกส้มให้ผมกินทั้งๆ ที่มันก็ไม่ค่อยชอบส้มเท่าไร (มันบอกว่าไม่ชอบรกส้ม เวลามันกินนะครับ ต้องนั่งลอกๆๆๆ ออกให้หมด แล้วนั่นแหล่ะ มันก็นั่งลอกรกส้มออก แล้วป้อนผมทีละกลีบๆ)

บางทีก็นั่งปอกแอ๊ปเปิ้ลให้ผมกิน (คือเรื่องปอกเนี่ยเป็นเรื่องเดียวที่ผมยอมแพ้มันครับ ไม่ว่าจะปอกอะไร ผมเป็นคนที่ใช้มีดปอกผิวอะไรบางๆ ไม่ได้เลย แม้กระทั่งใช้มีดปอกเนี่ย ทำแฉลบบาดมือบ่อยมาก)

คืองานมันก็ยุ่งนะครับ แต่มันก็ใส่ใจเรื่องเล็กๆ น้อยๆ พวกนี้ แล้วก็ตั้งอกตั้งใจทำให้ผมมาก แล้วช่วงที่ผมไม่สบาย ไอ้ป่านกลับบ้านเร็วตลอด มันปัดนัดลูกค้าหลายที จนบางทีผมก็ต้องบอกมันว่าไปเถอะ อย่าให้เสียงาน เดี๋ยวแม่จะว่าเอา

นั่นแหล่ะครับ มันถึงไปบ้าง แต่ก็รีบกลับทุกที

แค่นี้ผมก็ดีใจแล้วนะครับ ที่ผมเป็นคนสำคัญของมันเนี่ย

ไม่จำเป็นต้องมาวัดหรอก ว่าใครทำอะไรให้ใครมากกว่ากัน ก็เหมือนอย่างที่หลายๆ คนบอกแหล่ะครับ ว่ามันวัดกันไม่ได้หรอกครับ แค่ที่มันรักผม ฝากชีวิตไว้กับผม อยู่กับผมมาจนทุกวันนี้ มันก็ทำให้ผมรู้สึกว่าตัวเองมีค่าพอที่จะดูแลใครสักคนแล้วล่ะครับ

ไอ้เอ ของ ป่าน(คนเดียว) ครับ







ปล. คุณโมชิ และ คุณ poom_โอ๋ ผมก็ยินดีและดีใจนะครับ ที่เรื่องของผมหรือคำแนะนำจากผม จะช่วยให้คุณสองคนเข้าใจกันได้มากขึ้น

ขอให้ใช้เวลาที่คุณเรียกว่าถูกลงโทษเนี่ย คิด และทบทวน เพื่อทำให้ความรักของคุณที่มีให้กับคนที่คุณรัก มากขึ้นทั้งความเข้าใจ และ ความเชื่อใจนะครับ

ที่คุณโมชิบอกว่า ทำไมเวลาเป็นเรื่องของคุณสองคนแล้วคุณถึงใจร้อน ไม่ใจเย็นแล้วก็จัดการกับสิ่งต่างๆ ได้เหมือนเรื่องอื่นๆ หรือกับคนอื่นๆ

คำตอบง่ายๆ นะครับ เพราะเรามีความคาดหวัง มีความต้องการ และมีใช้อารมณ์มาเป็นตัวตัดสินมากกว่าเหตุผลน่ะสิครับ ความรักทำให้เราเห็นแก่ตัวมากขึ้น เรียกร้องมากขึ้น เพราะเราอยากเป็นคนสำคัญของเขาคนเดียว

ปรับตรงนี้นะครับ อารมณ์ เหตุผล และความเข้าใจ ให้มันมาพร้อมๆ กัน ไม่มีใครเข้าใจใครหรือเป็นไปอย่างใจของใครได้ทั้งหมดนะครับ เพราะต่อให้รักกันขนาดไหน แต่เราก็ยังเป็นคนละคนกัน มาจากคนละครอบครัว คนละพื้นฐาน คนละสิ่งแวดล้อม การปรับความเข้าใจกัน และพูดกันด้วยเหตุผล ดีกว่าที่จะใช้แต่อารมณ์และคำว่า ทำไมไม่เข้าใจล่ะ นะครับ

แล้วก็ เลิกคิดมากหรือกังวลอะไรเกินกว่าที่มันเป็นนะครับ (เช่นในกระทู้ผม เข้ามาโพสเถอะครับ อยากจะโพสอะไรผมไม่ห้ามหรอก ถ้ามีอะไรให้พอช่วยได้ ก็บอกครับ)

แล้วก็ขอให้ตั้งใจอ่านนิยายตามโจทย์ที่คุณ poom_โอ๋ ตั้งไว้ให้ได้เร็วๆ นะครับ อ่านอย่างตั้งใจ และ หาข้อดีของแต่ละเรื่องไปใช้กับความรักของคุณทั้งสองนะครับ

โชคดีครับ ป่านฝากอวยพรอีกคนด้วยครับ


********************************

วันนี้คงมีรอบเดียวล่ะค่ะ  ....... อ่านเรื่องที่เล่าแล้ว มัน ฮุฮิๆ ยังไงไม่รู้ อิจฉาจริ๊ง คนรักกันเนี่ย

[unnoname]

           ^
           ^
           ^
 แหะๆ วันนี้ทันจิ้มแหละ ^^

                                      ไม่รู้จะเม้นท์อะไรเหมือนกันค่ะ  อ่านไปก็ยิ้มไป 
       บีว่ามันบรรยายเป็นคำพูดไม่ได้แล้วหละค่ะความรักความเอาใจใส่ดูแลซึ่งกันและกันของพี่ทั้ง 2คนอะค่ะ
                      ยังไงก็ขอให้วาเลนไทน์ที่ใก้ลจะมาถึงปีนี้ของพี่ทั้ง 2 คนทีความสุขมากนะค่ะ

                                            ฝากพี่เอกอดพี่ป่านแน่นๆที่นึงนะค่ะ
                                        แล้วก็ฝากพี่ป่านหอมแก้มพี่เอทีนึงด้วย ^O^

                                                                                                 

[C2U]

อ่านแล้ว ก็อมยิ้ม เขินๆ ไปด้วยเหมือนกัน 


อะไรจะน่ารักกันขนาดนี้ นะ เอ ป่าน 


จะแซว ก็ไม่อยากแซวละ 

รักป่าน รักเอนะ 

[menano]

โหหหหหหหหห

ไม่น่าเชื่อนะเนี่ย

ว่าพี่เอจะยอมแพ้พี่ป่านเรื่องปอกเปลือกเนี่ย

ทำเก่งสารพัด ขอขำหน่อยเหอะ  

แต่ว่าพี่ป่านก็น่ารักจังดูแลคนป่วยตลอดเลย

พี่เอนี่เอาใจใส่ความรู้สึกพี่ป่านตลอดเลยอ่ะ

ขนาดไม่ยอมโรงพยาบาลเพราะสงสารพี่ป่านเนี่ย

โหหหหหหหหหห นับถือจริง ๆ นะ

อิจฉาได้อีกค่ะ อิจฉาได้อีก

รักทั้งพี่เอทั้งพี่ป่านนะคะ  

[Bg LoVe NT]

^

^

จิ้มนู๋ปาน


กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด

คุณนายอ่ะ มาต่อไม่มีบอกกันเลยนะ


พี่เอพี่ป่าน

ยังหวานนนนนนนนนนนนนนนนนนกันอย่าต่อเนื่อง

โอยยยยยยยยยยยยยยยยยย

อิจฉาๆๆๆๆๆ

น่ารักจังเลยอ่ะ




 :กอด1:พี่เอพี่ป่าน

[bremen_77]

เย๊  ในที่สุดก็อ่านทันตอนปัจจุบันแล้ว  โหวววว   
พี่ป่านกับพี่เอ..พี่สองคนน่ารักมากค่ะ  มาขอสมัครติดตามเป็นกำลังใจด้วยคนนะคะ

13 ปี เป็นอะไรที่สุดยอดมากๆ เลย  พี่เป็นตัวอย่างของการใช้ชีวิตร่วมกันจริงๆ ช่วงเวลาแต่ละปีๆ ที่คนสองคนจะมาใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันได้มันไม่ง่ายเลย  แม้ว่าที่ผ่านมาจะมีทั้งเรื่องดีๆ เรื่องที่ไม่ดี  มีทั้งสุข เศร้า หรือ ทุกข์  แต่พี่ก็ได้ร่วมกันผ่านพ้นมันมาได้จนถึงทุกวันนี้  ประทับใจมากๆ เลย  และแม้ว่ามันจะผ่านมาแล้วเป็นสิบปี  แต่พี่สองคนก็ทำให้เรารู้สึกว่ามันไม่ได้เปลี่ยนแปลงไปจากเดิมเลย  พี่ทำให้เรารู้สึกว่าเรื่องของพี่น่ะมันเพิ่งจะผ่านมาเมื่อวานเองนะ 

ยังคงยืนยันคำเดิมว่า..พี่สองคนน่ารักมากๆ ค่ะ 
ขอเป็นกำลังใจเล็กๆ กำลังใจนึงให้กับความรักของพี่ทั้งสองคนนะคะ  ขอกอดหน่อยยย   

[april]

น่ารักเหมือนเดิมคู่นี้

วันนี้ไม่แซวเหมือนกัน

แต่ฝากคุณเอจุ๊บคุณป่านกับฝากคุณป่านจุ๊บคุณ เอคนละที 

[Millet]

อิจฉา อิจฉา

เข้าใจหม๊ายยยยยยยยยยย

พี่เอ พี่ป่านนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน

[rannie]

    ครั้งนี้ไม่ฝากคุณเอกอดน้องป่าน และฝากน้องป่านกอดคุณเอแล้วน่ะ 

แต่อยากจะบอกว่า อยากกอดทั้งสองคน ด้วยตัวเองจริงๆๆๆๆ 

น่ารักได้อีกน่ะ   

[mist]

หวานกันไม่มีหยุด 

[LIZZ]

ไอ้เอ ของ ป่าน(คนเดียว) ครับ

วี๊ด~ ว้าย~ กรี๊ด~ สวีทวี๊ดวิ้ว~ 

[over_time]

คิดว่าความรักของทั้งสองคนที่ให้กันไม่มีใครมากน้อยไปกว่ากันหรอกค่ะ
ความรักที่ให้ต้องสมดุลกันชีวิตรักถึงมั่นคงยืนนานขนาดนี้
เพียงแต่ว่ารูปแบบของการแสดงความรักของแต่ละคนอาจไม่เหมือนกันเท่านั้นเอง
รู้สึกดีจริงๆกับความรักในแบบของเอกะป่าน
ทั้งคู่ถ่ายทอดเป็นตัวหนังสือได้น่ารักมากๆ มาอ่านทีไรก็ชุ่มชื่นหัวใจจริงๆ


ปล. เอาใจช่วยคุณโมชิด้วยนะคะ 10 เรื่องเอง

[MaryGoesRound]

มดขึ้นทุกวันเรื่องนี้...อิอิ


 

[โมชิ]

...ขอบคุณมากคับ ที่ทำให้คนๆหนึ่งยอมที่จะฟังและยินดีที่จะยอมรับความผิดที่ก่อขึ้นมาทั้งหมดโดยไม่โต้แย้งอะไรเลย....

คับเขามีความกลัวอยู่ลึกๆในใจเสมอมา..เขาอาจไม่รู้ว่าความพยายามของเขาชนะใจผมได้อย่างหมดจดจนผมเองไม่เหลือสายตาที่จะมองใครได้อีก...ผมไม่เคยเหลียวมองใครอื่นเลยแม้แต่น้อย...

รู้ว่าขี้หีง ก้อพยามไม่ทำให้หึง รู้ว่าห่วง ก้อพยามทำให้ไม่ต้องเป็นห่วง เราประคับประคองกันด้วยดีตลอดมา...

เพียงแค่..มีเมล์แปลกปลอมเวียนเข้ามาพูดคุยและขอในสิ่งที่พวกเขาอย่างได้...มากจนเกินควร..เขาคงคิดว่าผมคุยกับทุกคน ทั้งที่จิงแล้วป่าวเลยคับ ผมเพียงปฎิเสธทุกคนที่เข้ามาขอเท่านั้นเอง แค่นี้จิงคับ...ที่เป็นเรื่อง

เขาโกรธและไม่ฟังอะไรเลยลงมือกระทำจนผม...เจ็บแทบขาดใจ...
ลงโทษแค่นี้มันยังน้อยไปคับ...เขาเป็นคนที่คอยรักษาคนอื่นให้หายจากการเจ็บป่วย...แล้วจะเอาเวลาที่ไหนมานั่งอ่านในสิ่งที่ผมบังคับได้หมดถายในเวลารวดเร็วจิงไหมคับ...ถ้ายังอ่านได้ไม่หมด...นอนคนละห้องไปนะดีแล้วคับ...จะได้เข็ดหลาบและหลากจำ...

ที่เข้ามาขอบคุณพี่เอและพี่ป่านแทนเองเพราะเขาโดนเรียกตัวด่วนคับ....

(หวังว่าตัวเองเข้ามาอ่านแล้วจำที่เขาพูดไว้ด้วยนะ)(พวกแม่ๆกะพ่อๆฝากมาว่า..สมน้ำหน้า)

****ขอให้พี่ทั้งสองคนเป็นคู่รักที่สังคมเล้าชื่นชอบและเอาเป็นตัวอย่างที่ดีเสมอไปนะคับ
รักกันดูแลกันจนผมเขามาอ่านทุกครั้งต้อง...อิจฉา อย่างมี อย่างได้ และอย่างเป็นเหมือนพี่เอและพี่ป่านทุกทีเลยสิเอา...****

ขอบคุณมากคับ.........

โอ๋.........

[wan]

รักกัน รักกัน หนูโมชิ กะ หนูโอ๋  มีอะไรค่อย ๆ คุยกัน เหมือน ป่าน กะ เอ ไง

กว่าจะรักกันได้มันยากแค่ไหน  จึงสมควรที่จะรักษาไว้ให้ตราบนานเท่านาน 

เป็นกำลังใจให้นะครับ และขอบคุณ ป่าน ที่ให้ข้อคิด ดี ๆ กับพี่น้อง ในเล้า ( ที่เปรียบเสมือนบ้าน )

หลังเล็กอันแสนอบอุ่น 

[april]

ตกลงต่อไปนี้เราจะมีคู่หวานอีกคู่ใช่มั๊ยคะ

คุณเอกับคุณป่าน
คุณโอ๋กับคุณปุ่น

รักกันมากๆนะคะ 

[Mint]

 

10 เรื่องเลยเหรอ



...
...
...
...
อยากเป็นคนอ่านแทนจริงๆ
 

 :a2:สู้ๆ Poom_โอ๋ xxx โมชิ

ป.ล. โมชิๆ ถ้าอยากกลับห้องนอนเร็วๆ ให้มิ้นช่วยอ่านก็ได้นะ แต่...คิดค่าช่วยแค่... แฟน โมชิ 18 ทีเอง
        อ่ะล้อเล่น เรารู้ว่าโมชิหวง  

ป.ล.   รอคู่หวาน พี่เอ พี่ป่านด้วย

[april]

^
^
ขอจิ้มมิ้นท์ทีนึง
ขอบคุณที่เมื่อวานช่วยเข้ามาตอบให้ค่ะ 

[patee]

 

ไม่เคยเห็นหน้า ไม่เคยรู้จัก ไม่เคยพูดคุย (ยกเว้นในบอร์ด)

แต่เราประทับใจในตัวคุณทั้งสองคนมากๆ

รักษาความรักของกันและกันไว้ให้ดีนะคะ

คอยเป็นกำลังใจให้ค่ะ

[tvemmyxq]

อิดฉาเหมือนกันค่ะ ^^


เมื่อไหร่จะมีความรักแบบพี่เอพี่ป่านเข้ามาในชีวิตบ้าง

[จันทร์ผา]

หวานได้ใจจ๊ะพี่เอคุณป่าน

[Tsuki_dark]

พี่ป่านน่ารัก
เป็นคุณพยาบาลที่น่ารักที่สุดเลย อิอิ
อยากมีพยาบาลแบบนี่บ้างจังเลย

ปล.สู้ๆนะคะ คุณโมชิ 10 เรื่องๆ จะเป็นกำลังใจให้นะคะ