ขอชื่นชมคู่น้องเอน้องป่านจากใจจริงเลยค่ะ
ตามอ่านมานานแล้ว ระยะเวลาที่ผ่านมาไม่ใช่น้อยนะคะ
แม้แต่คู่ชาย-หญิงก็อาจเลิกรา หย่าร้างกันไปแล้ว
นี่เป็นรักแท้ที่หาได้ยากยิ่ง ถนอมไว้ให้ตลอดกาลนานเลยนะคะ
พี่คงแก่กว่าน้องเอน้องป่านมาก มีชีวิตครอบครัวตามปรกติ
แต่ก่อนเคยมองแง่มุมของชายรักชายในมุมแคบๆ และไม่เข้าใจ
(หัวโบราณ ถูกเลี้ยงมาแบบโบราณ)
แม้แต่เรื่องสรีระ ยังเคยไม่เข้าใจว่าทำไมชายถึงไม่ต้องการสรีระของหญิง
เมื่อได้รู้มากขึ้น ยอมรับว่าบทโรแมนติคของชาย-ชาย ก็มีแง่มุมสวยงามมากมาย
หลายครั้งที่อ่านแล้วดีกว่าบทโรแมนติคของหญิง-ชายเสียอีก
เคยไปเดินห้าง เจอชายหนุ่มวัยทำงานคู่หนึ่งกำลังช่วยกันเลือกเครื่องใช้ในครัว
ทั้งสองคนดูท่าจะไม่ค่อยรู้เรื่อง(ทำครัว)พอๆกันค่ะ คือแอบเห็นมีถกเถียงกันเล็กน้อย
สองคนนั้นพูดกันเบาๆ ระหว่างช่วยกันเลือกของ ..นี่มั๊ย ..นั่นมั๊ย
ไม่ได้ทำท่าอะไรที่ดูน่าเกลียดเลย ถึงยืนใกล้กัน ก็ไม่ได้ยืนเบียด
คล้ายๆเพื่อนมาซื้อของ แต่ระหว่างกันและกันมันมีแรงดึงดูดที่ทำให้มองออกว่าไม่ใช่แค่เพื่อนแน่ๆ
น่ารักค่ะ ...จะแอบมองนานก็กลัวเสียมารยาท
ได้แต่นึกนิยมความน่ารัก ความอบอุ่นของคนคู่นั้นอยู่เงียบๆ
และยังจำติดตามาได้จนทุกวันนี้
อยากให้น้องเอนำคอมเมนต์ในกระทู้นี้ให้น้องป่านอ่านค่ะ
อ่านไปเรื่อยๆ น้องป่านควรได้รับรู้ว่ามีคนรักและหวังดีต่อหนูทั้งสองคนมากมาย
กำลังใจเป็นสิ่งสำคัญสำหรับภาวะที่เปิดเผยไม่ได้ของหนูสองคนนะคะ
เวลาหนูสองคนทุกข์ คนในกระทู้ก็พลอยเหงา พลอยกระวนกระวายไปด้วย
อยากให้น้องป่านเห็นบรรยากาศในนี้จริงๆค่ะ
สุดท้ายขอให้หนูสองคนมีสุขภาพกาย ใจ ที่แข็งแรงนะคะ
ไปเที่ยวสถานที่ ที่หนูเปิดเผยได้ เพื่อเติมเต็มชีวิตบ้าง
(ที่จริงก็ไม่ต้องบอกเนอะ หนูคงทำกันอยู่แล้ว)
ขอให้ชีวิตคู่มั่นคง ยาวนาน เป็นตัวอย่างที่ดีให้คู่อื่นๆตลอดไปค่ะ
แม้รู้จักแต่ตัวอักษร ก็หวังดีต่อหนูสองคนอย่างจริงใจนะคะลูก
หัวข้อ: เรื่อง ของ .... เรา .... (เรื่องราวของเอกับป่าน) At Last P.467/ ส่งข่าวค่ะ (อ่าน 2244745 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก