หัวข้อ: เรื่อง ของ .... เรา .... (เรื่องราวของเอกับป่าน) At Last P.467/ ส่งข่าวค่ะ

[knight_king]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เพ่ป่าน สุดยอด ได้ใจมากๆ ค่ะ 
ฝากพี่เอจุ๊บพี่ป่านให้คุณน้อง 19 ที
สำหรับความกล้าหาญ จริงใจและความรักที่มีให้พี่เอยิ่งใหญ่ไม่แพ้กันเรยยยย

  ซึ้ง


v
v
v
v
ส่วนอิต้น ... ฮึ่ม  คนอ่านหวงพี่ป่าน(ให้พี่เอ)นะ  HANDS OFF!
แต่ในใจก้อแอบคิดว่าว่าเพื่อนก้อน่าจะห่วงความสุขของเพื่อนมากกว่า
...คงช่วยปกป้องบ้างอะไรบ้าง


รักพี่เอพี่ป่านนะคะ
เป็นกำลังใจให้เสมอค่า สู้สู้

+1 ให้คุณนายคนขยันค่า

[blackberry2214]

เดี๋ยวนี้ทำตัวเหนียวหนึบเปนตังเมอยุหน้าคอม

เพราะเรื่องนี้แท้ๆ เลย


^_______________________^

[phung]

(เสียใจด้วยนะครับ นิยายเรื่องนี้ ไม่มีทางเปลี่ยนพระเอกหรอกครับ ฮ่าๆ)

ชอบวงเล็บนี้มาก

วงเล็บ...ของเค้าเด็ดจริง 555555+

ว่าแต่ พี่ป่านเท้าหนักเนอะ

เอาซะพี่เอจุกเลย

กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

[Lala]

เจิมก่อนอ่าน

ด้วยความคิดถึงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

-------------------

วงเล็บพี่เอ เค้าชอบบบบบบบถึงชอบมากกกกกกกกกก

หลากอารมณ์มากมาก เด๋วฮา เด๋วฮาเด๋วฮา - หลากตรงไหน 555+

ประทับใจจริงจัง

รู้สึกว่าพี่เอ หลงตัวเองมากขึ้นกว่าตอนแรก กร้ากกกกกกกกกกก

เขียนได้มีเสน่ห์ขึ้นด้วย ดูเป็นตัวของตัวเอง(ด้านร้าย) มากขึ้น

ที่ร่ายมานี่ คื อ

ชอบบบบบบบบบบบบบ ปลื้มมมมมมมมม นะ

เก่งๆๆ

ส่วนอันนี้

(เสียใจด้วยนะครับ นิยายเรื่องนี้ ไม่มีทางเปลี่ยนพระเอกหรอกครับ ฮ่าๆ)

ไม่มีคอมมเนต์จริงจัง ชิส์

ยังไงก็ขอให้พรุ่งนี้เป็นอีกวันที่พี่เอกะพี่ป่านมีความสุขมากมากนะค้า~

อิอิ

จุ๊บุๆ[/color][/b]

[GajonG]

ตอนแรกกะมาแบบเครียดๆ
ไหงสุดท้ายกะหวีดวิ้ดวิ่วกันได้น้า 

[SunLoveMoon]

ตอนแรก ตอน เอ เจอ ต้นอะ
ล้นๆๆ มากๆ
แต่ สุดท้าย พระเอก หนึ่ง้ดียวของเรา ก็ ชนะ วะ ฮะ ฮ่า
แต่ พอ เอ มา เจอ ป่านนี่
โลกมันเปลี่ยน
มีแต่ความ
น่ารัก
หวาน
โอ๊ยยย
ถึงตอนนี้ ไม่ไหวแระ
อ่านไป ยิ้มไป
แก้มแตกเป็นเสี่ยงๆ
เพราะยิ้มกว้างเกิ๊น
ความรัก และ ความน่ารัก ทั้งคู่
ทำให้ คน อ่าน ละลาย ละลายยยยยยยย หมดแล้วววววววววววววว
รัก เอ ป่าน
รัก คนถ่ายทอดเรื่องราว เอ ป่าน
คืนนี้ หลับ ฝันดี แระ
ดี จริงๆ นะ

รัก แท้ (เอ&ป่าน) มี อยู่ จริง

[sakiko]

 

[The Lover]

 

[omelordkung]

ยิ่งอ่านยิ่งชอบเรื่องนี้จิง ๆ ครับ

พี่เอกับพี่ป่าน

คงเป็นคู่รักในฝันของใครหลายๆ คนแน่ ๆ

[bixzz]

  ขอยกนิ้วให้กับประโยคเด็ด...
(เสียใจด้วยนะครับ นิยายเรื่องนี้ ไม่มีทางเปลี่ยนพระเอกหรอกครับ ฮ่าๆ)
ปลื้มใจจริงๆ   

[yee]

โอ้มายกอส.........................................

[maabbdo]

ดีแล้วๆๆๆ  ไม่อยากจะเปลี่ยนพระเอกเหมือนกัน

 

[mist]

ยังคงความหวานแบบนันสต็อป 

[ไอ้หัวแห้ว]

โฮกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก


ตามทันแล้ว


เหนื่อยมาก...

แต่ไม่ไหวแร้ว

เลือดจะหมดตัว
หื่นสุดๆๆๆ
(แต่ชอบสุดๆ ฮ่าๆๆ)


ตอนหลังนี่ พี่ป่านเจ๋งมาก

กร๊ากๆๆๆ


 

[christiyaturnm]

 
อดทนนะครับ
คนที่เขาคิดไม่เหมือนเรามีอีกเยอะ

ของอย่างนี้ต้องใช้เวลาครับ

[Bg LoVe NT]

เปลี่ยนได้ไงเนอะพระเอกอ่ะ

เราไม่ยอมเด็ดขาด

ป่านต้องคู่เอ

เอต้องคู่ป่านเท่านั้น

 

[PAfc]

เริ่มเหนใจพี่ต้นขึ้นมาหน่อย

แต่ก็เหมือนพี่เอค่ะ

ยังไม่ไว้ใจ

แต่ไงพี่เอกะพี่ป่านก็รักกันมากๆอยู่แร้ว อะไรก็ไม่เปนอุปสรรคหรอกค่ะ


***
เค้าประทับใจประโยคนี้

ไม่มีใครรักป่านมัน มากกว่าผมแล้วล่ะ


อาจจะดูเหมือนหลงตัวเองนะครับ แต่ผมมั่นใจแบบนั้นจริงๆ

ปลื้มมมมมมมมมม

ช่วงนี้พี่ป่านคงเครียดๆแน่เรยยย เค้าจะเครียดแทนพี่ป่านระ

พี่เอดูแลพี่ป่านดีๆนะค่ะ(ก็ต้องอย่างงั้นอยู่แร้วไม๊55)

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

พี่เอมั่นใจอย่างแรงเลยนะ อิๆ ว่าไม่เปลี่ยนพระเอก อะนะ

อ่านตอนนี้แล้ว หวานโดนได้อีกตอนท้าย

จะเป็นกำลังใจให้นะคราบ

[wan]

ตอนนี้จะเป็นเครื่องพิสูจน์ นายต้น ว่าที่ว่ารักป่าน นะรักจริง หรือ ติงนัง ( บ้านนอกจัง )

เป็นกำลังใจให้นะครับ เอ เวลาจะเป็นเครื่องยืนยันว่า คำพูดของเอ กะ คำพูดของต้น

ใครจะหนักแน่นกว่ากัน

ขอบคุณ คุณนายนาเมฮ์  ที่ขยันคงเส้นคงวา 

[Namehoto]

รอบเช้าค่า

**********************************

มีบางคนเริ่มเห็นใจไอ้ต้นมันแล้วสิครับ จะว่าไปตอนนั้นมันก็นับว่ากล้าเหมือนกันที่ยอมรับว่ารักไอ้ป่านน่ะนะครับ แต่ก็นั่นแหล่ะครับ ชะตาฟ้าลิขิตมาแล้วว่าไอ้ป่านต้องเป็นของผม มันก็ต้องเป็นของผม ฮ่าๆๆๆ 

มาต่อกันเลยครับ

**********************************


หลังจากวันนั้นไอ้ต้นก็หายเงียบไปครับ ส่วนป่านก็ยุ่งๆ กับงานเหมือนเคย ไหนจะต้องคอยตรวจสอบโปรเจคค์เดิมให้เป็นไปตามที่ตกลงกับลูกค้าไว้ ไหนจะต้องเตรียมโปรเจคค์ใหม่อีก ผมไปรับไปส่งมันอยู่ประมาณอาทิตย์หนึ่ง รถมันก็ซ่อมเรียบร้อย มันก็เลยไปกลับเอง แต่ผมก็บอกนะครับว่าวันไหนมันเหนื่อยๆ โทรเรียกให้ผมไปรับได้

ส่วน Thesis ผมก็แก้โน่นแก้นี่ เรียบเรียงตามที่อาจารย์แนะนำมา แล้วก็ผมก็ต้ัองหัวแทบแตกกับการแปลมันเป็นภาษาอังกฤษ คือผมอ่ะ ถ้าแค่พูด ฟัง มันก็พอกระดิกอยู่บ้างนะครับ เรียกว่าไปเมืองนอกก็ไม่อดตายเพราะสื่อสารไม่ได้หรอก แต่ไอ้การมานั่งเขียนเป็นทางการเป็นประโยคเป๊ะๆ ตามแกรมม่าเนี่ย ถึงขนาดปาดเหงื่อกันเลยทีเดียวล่ะ เพราะจะว่าไป Thesis มันก็คือหนังสือเล่มหนึ่งที่เป็นวิชาการ ถ้าจะเขียนก็ต้องถูกต้องเป๊ะๆ ผมก็บอกตรงๆ ไม่ถนัดเอาเสียเลย

ไอ้จะไปจ้างเขาแปล ก็แพง ผมเลยเปิดหนังสือ รื้อตำราแล้วก็ด้นๆ ไปให้อาจารย์แก้ หลายรอบหน่อยแต่ประหยัด ป่านมันก็ช่วยผมดูบ้างนะครับ แต่เจอพวกศัพท์เทคนิค ศัพท์เฉพาะอะไรของผมเข้าไป มันก็งงๆ ไปเหมือนกัน

ช่วงนั้นผมก็เทียวไปเทียวมา คณะ คอนโด บ้าน (เสาร์อาทิตย์ครับ เอาหน้าไปให้พ่อให้แม่เห็นหน่อย) พอๆ กับไอ้ป่านที่เทียวไปเทียวมา บริษัท คอนโด บ้าน หรือบางทีก็ตามที่ต่างๆ ที่มันนัดลูกค้าไว้

หลายหนที่มันต้องไปงานเลี้ยง หรือไปงานสังคมอะไรต่างๆ บ้าง ไอ้ป่านก็บ่นๆ นะครับว่ามันน่าเบื่อ ไปก็ต้องไปใส่หน้ากากเข้าหากัน คุณพี่ คุณน้อง ครับ ครับ อะไรไป แต่ก็ต้องไป เพราะผลประโยชน์ทางธุรกิจบ้าง หรือความมีหน้ามีตาบ้าง แต่ก็ดีอย่างที่มันแพ้แอลกอฮอลล์ มันเลยเอามาอ้างได้ ว่ามันจะไม่ดื่มเหล้า เพราะไม่งั้นถ้าลองออกงานบ่อยๆ แล้วต้องดื่มถึงจะแค่เพื่อทางสังคมก็เหอะ

แต่มันก็ทำให้ตับแข็งเหมือนกันน่ะแหล่ะ


แต่มันก็ไม่ใช่แค่เรื่องนี้หรอกครับ ที่ไอ้ป่านมันเบื่อ มันบอกว่า พวกเพื่อนแม่ พวกคุณหญิงคุณนาย ก็ชอบมาถามว่ามันมีแฟนหรือยัง เมื่อไหร่แต่งงาน มองสาวที่ไหนไว้บ้างไหม

มันก็จะเลี่ยงๆ ว่าอยากทำงานก่อน รอน้องมันจบตรี มันจะไปต่อโท ยังไม่อยากมีใครตอนนี้ อะไรก็ว่าไป

บางคนก็ซอกแซกมาอีกว่า แล้วมันใส่แหวนใครยังกะแหวนหมั้น (ใครบอกแหวนหมั้นฟะ แหวนแต่งงานตะหาก) มันก็เลี่ยงไปว่า แหวนมันเอง ใส่ไว้เฉยๆ

ผมเองก็เจอนะครับ คำถามแบบนี้เวลาเจอพวกญาติๆ แต่ผมโดนไม่มากเท่ามัน เพราะผมมักจะยิ้มๆ เฉยๆ เสียมากกว่า

ป่านมันเคยชวนผมไปงานพวกแบบนี้นะครับ แต่ผมก็ยังไม่เคยไปกับมันเสียที ไอ้ผมมันไม่ค่ีอยถนัดงานแบบนี้เสียด้วย เลยบอกมันว่าขอบายตลอด บางทีไอ้ป่านก็บ่นๆ เพราะมันอยากให้ผมไปเป็นเพื่อน มันไปคนเดียวก็เบื่อจะแย่ ยิ่งงานไหนแม่มันไปด้วยเนี่ย ไอ้่ป่านแทบจะไม่อยากไปเลยทีเดียว

แล้วพอมันไปงานแบบนี้กลับมาทีไร มันก็หิวซ่กมาทุักที ผมก็ถามนะครับว่างานเขาไม่มีอะไรให้กินเหรอ ป่านมันว่าส่วนมากงานพวกนี้มันจะเป็นแบบคอกเทลแล้วส่วนมากก็เห็นแต่ถือแก้วคนละแก้วแล้วก็เอาแต่เมาท์ๆ กันอยู่นั่น

ครั้นไอ้ป่านจะไปตั้งหน้าตั้งตาจิ้่มๆ กินก็ไม่ได้ มันเลยหิวซ่กกลับมาให้ผมทำไรให้กินตลอด

ทีนี้มันมีอยู่งานนึงครับ มันเป็นงานที่แม่ป่านจะจัด เนื่องจากท่านได้เลื่อนตำแหน่งสูงขึ้นในหน่วยงานที่ท่าบวกกับครบรอบยริษัท ก็เลยจะจัดงานพร้อมกันไปเลย

ไอ้ป่านบอกผมว่างานนี้ห้ามเบี้ยว เพราะเป็นงานของแม่มันเองด้วยงานบริษัทมันด้วย แล้วคุณยายก็จะมาด้วย ป่านบอกว่าจะให้ผมไปช่วยกันดูแลคุณยาย

ผมก็เลยตกลง




วันงานเราก็หล่อกันเต็มทีครับ ไอ้ผมไม่ได้ใส่สูทเต็มที่มานาน ก็ดูเขินๆ ดีนะไม่ต้องผูกไทด์ด้วย เอาแค่ลำลองนิดๆ แต่ดูดี

ไอ้ป่านบอกว่าเอารถไปคันเดียวก็พอ ส่วนทางบ้านมันแม่กับยายกับน้องมันคงให้คนขับรถพาไปอยู่แล้ว ผมก็เลยถามว่าจะเอาของผมหรือของมันไป

คันเอดิ เอขับ มันบอก

ก็ตกลงตามนั้นครับ

เราขับรถไปถึงงานก่อนเวลาเล็กน้อย เพื่อเตรียมตัว แล้วที่มาไล่ๆ กันก็รถจากที่บ้่านป่านครับ ผมเดินตามป่านไปไหว้แม่มัน แล้วก็คุณยาย

คุณยายถามผมกับไอ้ป่านว่า

ไม่ได้เจอกันนาน ไม่เห็นไปหายายที่บ้านสวนบ้างล่ะลูก

งานยุ่งๆ อ่ะครับเลยยังไม่มีเวลาไปเลย ป่านตอบ

เอล่ะลูก เรียนโทอยู่เหรอ เป็นไง ใกล้จบยัง

เกือบแล้วครับ ผมตอบ

แม่มันเดิืนแยกไปเตรียมตัวต้อนรับเพื่อนฝูง ลูกน้อง บลาๆ อะไรของเขาไป ผมกับป่านก็เลยพาคุณยายเข้าไปข้างใน

คุณยายจะทานอะไรไหมครับ เดี๋ยวเอไปเอามาให้  ผมถาม หลานเขยที่ดีต้องทำหน้าที่บริการ

ยังล่ะลูก

ไอ้ป่านอยู่กับผมกับคุณยายสักพัก มันก็โดนแม่มันเรียกไปรู้จักคนโน้น คนนี้ ผมมองตาม ก็เห็นนะครับว่ามันต่างจากตอนมันอยู่กับผมมาก มันมีมาด เวลามันไหว้ มันยิ้ม ทุกอย่างมันไม่เหมือนเวลาป่านมันเป็นป่านอย่างที่อยู่กับผม

มันเหมือนยังไงล่ะ มีเปลือกบางๆ หุ้มตัวอยู่ เหมือนมันต้องทำ ต้องเป็นไปตามบทบาทที่กำหนดว่า นี่แหล่ะ คือ คุณป่าน ท่านประธานบริษัท ......... ลูกชายคุณ .......... 

มันต่างกันนะครับ ตัวตนแท้ๆ ที่เราเป็น กับ คนที่เราต้องเป็น

ผมเห็นมันต้องเป็นแบบนั้นแล้วอดสงสารมันไม่ได้





คุณยายมองผมที่มองตามไอ้ป่านไป แล้วก็พูดว่า

นั่นแหล่ะ ที่ป่านมันต้องเป็น แล้วเอจะไหวไหมล่ะลูก

ไหวเรื่องอะไรครับ ผมถาม

ก็ถ้าเรื่องป่านคบกับเอ จะไม่สามารถบอกใครได้ไงล่ะลูก

ไหวครับ ผมตอบคำถามนี้โดยไม่ต้องหยุดคิดเลย

ไม่อึดอัดหรือลูก ที่ต้องปิดบังน่ะ

จะให้ตอบตรงๆ ก็คงเป็นนะครับ แต่ผมไม่อยากให้ป่านเดือดร้อนด้วย ป่านมันต้องทำงาน มันต้องพบเจอคน ผมมันพอจบโท ก็ทำงานธรรมดาๆ ไม่ได้ต้องเจอใครมากมายอะไรอย่างมัน ผมไม่เดือดร้อนหรอก ถ้าใครจะรู้หรือไม่รู้ แต่ป่านมันไม่ใช่ เพราะงั้นถ้าเพื่อป่านมัน ผมทนได้ครับ

ผมตอบคุณยายไป

คุณยายยิ้ม

ให้มันได้ยังงี้สิ หลานยาย

แค่คุณยายไม่รังเกียจเอ เอก็ดีใจแล้วครับ

มีหลายคนนะครับ ที่เดินเลยมาไหว้คุณยายที่นั่งอยู่ที่โต๊ะ (คุณยายขาไม่ค่อยดีครับ ยืนนานๆ จะปวด เลยมานั่ง) คุณยายก็บอกให้ผมไหว้คนโน้นคนนี้ แล้วก็แนะนำผมว่าเป็นเพื่อนสนิทของป่าน แล้วคุณยายก็รักเหมือนหลานอีกคน

ผมก็รู้สึกดีนะครับ ที่คุณยายแนะนำแบบนั้น

สักพัก ป่านมันเดินมาหาผมกับคุณยาย

เอ

หือ

ต้นกับที่บ้านมันมา ป่านมันบอก ผมเลยหันไปที่ประตู เห็นพ่อกับแม่ต้นกำลังคุยกับแม่ป่านอยู่ ส่วนไอ้ต้นมันก็ยืนอยู่ข้างๆ แล้วก็มองเลยมาทางผม

แม่มันหันมาทางที่ผม ป่านและคุณยายอยู่ พ่อแม่ของไอ้ต้นกับมันก็เดินมา พ่อแม่มันทักคุณยาย ขณะที่ผมกับไอ้ป่านยกมือไหว้

ส่วนไอ้ต้น ผมหันไปพยักหน้าให้มันหน่อยนึง มันก็พอกัน

พ่อกับแม่ไอ้ต้นคุยกับคุณยายอยู่พักนึงก่อนจะขอตัว แต่ไอ้ต้นยังยืนอยู่กับผมและป่าน ตอนแรกเราไม่ได้คุยอะไรกัน แต่พอพ่อกับแม่ไอ้ต้นไปแล้ว มันก็หันมาหาผมสองคน

พามางานกะเปิดตัวเหรอ มันถามด้วยเสียงที่ผมฟังไม่ออกว่ามันถามเฉยๆ หรือมันกวนตรีน

ไอ้ป่านขมวดคิ้ว แต่ผมตอบมันก่อนเอง

ก็มายิืนดีกับแม่ป่าน ใครก็มาได้ ผมตอบด้วยน้ำเสียงพอๆ กัน

ก็ไม่ได้ว่าอะไร มันยักไหล่อีก

ไอ้ป่านขมวดคิ้ว

ต้น เอเป็นแขกของกรู กรูชวนมาเอง  ไอ้ป่านมันว่า

กรูรู้ว่ามันเป็นคนของเมิืง ไม่ต้องย้ำ ไอ้่ต้นหันไปตอบมัน

ผมชักยั๊วะ มันจะหาเรื่องหรือยังไง

ถ้าจะมาพูดแบบนี้ ไปพูดกันนอกงานไหม ผมถาม

ไอ้ต้นยักไหล่อีก

เอาเหอะ ก็ระวังดีๆ แล้วกัน อย่าให้คนเอาไปนินทาได้  มันว่าแล้วก็เดินไป

ไอ้ป่านเครียดเลยครับ

มันหันมาหาผม เอ อย่าไปอะไรกับต้นมันเลย ช่างมันเหอะ

ผมส่ายหน้า

เอก็ไม่อยากจะยุ่งนะ แต่มันกวนแบบนี้ เอไม่ชอบ

ตาโตๆ ของป่านมองตาผมเป็นเชิงขอร้อง

ช่างมันเถอะนะเอ เห็นแก่ป่านนะ

ก็ได้ป่าน แต่ถ้ามันหาเรื่องก่อน ก็อีกเรื่องนะ

ป่านมันทำหน้ายุ่งครับ แต่มันก็ต้องไปรับแขกกับแม่มันต่อ ผมเองก็เลยอยู่ดูแลคุณยายให้มันแหล่ะครับ เพราะน้องสาวมันก็อยู่กับแม่มันเกือบตลอด

ไอ้ต้นมันก็ไม่ได้มากวนอะไรอีก แต่ผมก็เห็นมันมองป่าน กับหันมามองผม ส่วนป่านพอมันว่างๆ จากที่ต้องคุยกับคนโน้นคนนี้ มันก็จะหันมามองผมที ผมก็จะยิ้มให้ไป

มีเรื่องอะไรกันหรือลูก

คุณยายถามหลังจากเห็นท่าทีแปลกๆ ของผมไอ้ป่านและไอ้ต้น

ผมเลยเล่าให้คุณยายฟังคร่าวๆ คุณยายก็ถอนใจเบาๆ

คุณยายว่าไอ้ต้นมันจะทำให้ป่านเดือดร้อนไหมครับ

ไม่รู้สิลูก แต่ดูท่าทางต้นเขาก็ไม่ได้อะไรนะ ยายก็เคยเจอเขามาตั้งแต่เด็กๆ ก็สนิทกับป่านมันตลอด อาจจะเพราะเอเข้ามาดูแลป่านได้ดีกว่า มากกว่า ละมั้ง เพราะยายว่า ต้นเขาก็คงไม่ได้ชอบป่านมันแบบนั้น แต่คงชอบมาก แต่มันไม่มากพอที่จะทำให้เขากล้าที่จะข้ามเส้นคำว่าเพื่อนไงลูก

ผมนั่งฟังคุณยาย

แต่เอกล้า แล้วเอก็ทำให้ป่านมันเห็นว่าเอดูแลมันได้ ยายก็ดูเออยู่นะลูก ตั้งแต่แรกๆ ก็เห็นว่าเอเป็นห่วงเป็นโยป่านมันตลอด จนมาเห็นแหวนนั่นแหล่ะถึงแน่ใจว่า เอคงมาจีบหลานยายเข้าให้ัซะแล้ว แอบไปจองไม่มาขอยายก่อนเลย

ยายพูดยิ้มๆ ทำเอาผมอดยิ้มไปด้วยไม่ได้

ยายถึงไม่่ว่าอะไรไง แต่ก็เป็นห่วงนะลูก เพราะก็ต้องเจออะไรกันอีกเยอะ ยิ่งป่านมันทำงานแบบนี้ด้วย มันไม่ง่ายหรอกลูก

เอก็รู้ครับว่ามันคงไม่ง่าย แต่ขอแค่มีป่าน จะต้องทำยังไง ต้องอดทนแค่ไหน เอก็ไหว ผมบอกคุณยาย

มืออุ่นๆ ของคุณยายเลยลูบหัวผมเบาๆ

ยายฝากป่านมันด้วยนะลูก แล้วก็มีอะไร ถ้าอยากปรึกษายายก็โทรหายายได้ เอก็เหมือนหลานยายอีกคนนะลูก

ผมน้ำตาคลอเลยครับ คือผมก็รู้ว่าคุณยายรับเรื่องของผมได้ตั้งแต่หนก่อนแล้ว แต่หนนี้ ผมก็ได้รู้ว่าไม่ใช่แค่คุณยายรับได้ แต่ยังดูแล เป็นห่วง และนับผมเป็นหลานไปอีกคน

อย่ามาขี้แยตรงนี้นะ เดี๋ยวก็หมดหล่อหรอก คุัณยายแซวเมื่อผมน้ำตาปริ่มตา ผมเลยยกมือปาดมันออก

ว่าแต่ ยายถามอะไรสักอย่างได้ไหมลูก

ครับ อะไรครับ









คุณยายเอนตัวมากระซิบกับผม









ตกลงเอเป็นหลานเขย หรือหลานสะใภ้ของยายล่ะลูก




ผมกลั้นหัวเราะแทบไม่ทันเลยครับ




แล้วผมก็ตอบว่า








คุณยายคิดว่าผมเป็นหลานเขยหรือสะใภ้ละครับ








คุณยายอมยิ้ม ก่อนจะบอกว่า













ดูจากอาการฟ่อดแฟ่ด ง่องแง่ง ของป่านมันเวลาอยู่กับเอต่อหน้ายายเนี่ย ยายว่ายายได้หลานเขยมาแล้วล่ะ







ถูกต้องนะคร้าบบบบบบบบบบบ คุณยาย 

*****************************


ขึ้นมาซะเครียด จบซะฮา ปรับอารมณ์ไม่ทันจริงๆ

[sooyuu]

จิ้มๆๆๆ คนแรก อิอิ
อ่านตอนนี้แล้วอยากจะบอกว่า คุณยายท่าค่อดจะน่ารักเลย
ชอบคุณยายที่ซู๊ดดดดดด นึกหน้าตาคุณคงเป็นคนใจดี๊ใจดีอ่า อ๊ากกก
รักคุณยายด้วยคน ฮี่ๆๆๆๆๆๆ
ขำตอนหลังที่คุณยายถาม คุณยายสงสัยจะเป็นสาววายรุ่นแรกๆ แน่เลย
ถามซะ อิย่ะฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ

[dahlia]

คุณยายท่านคงสงสัยมาตั้งแต่รู้เรื่องแน่ๆๆ เลย  คุณยายน่าร๊ากกกกกกกกกกกกกก

ขอบคุณคุณเอ-คุณป่าน กับ คุณนาเมฮ์ค่า

[blackberry2214]

ขยันจังเลย

ยกนิ้วให้คนเล่ากับคนอัพ

ร้ากกกพี่เอ ร้าาาากพี่ป่าน

ร้าาากกพี่นาเมฮ์

 

[gigabeam]

ดูท่าแล้ว คุณยายคงเป็น วายตัวแม่แน่แท้แม่นมั่น 

[Lala]

คุณยายเอนตัวมากระซิบกับผม









ตกลงเอเป็นหลานเขย หรือหลานสะใภ้ของยายล่ะลูก

+แต้มให้คุณยายได้ม้ายยยยยยยยยย

ชอบมากมาก คูณยายได้ใจสุดๆ

ยายก็ดูเออยู่นะลูก ตั้งแต่แรกๆ ก็เห็นว่าเอเป็นห่วงเป็นโยป่านมันตลอด จนมาเห็นแหวนนั่นแหล่ะถึงแน่ใจว่า เอคงมาจีบหลานยายเข้าให้ัซะแล้ว แอบไปจองไม่มาขอยายก่อนเลย

มีการดูออกตั้งแต่แรก มามั่นใจตอนใส่แหวน

ประทับใจ วิีดวิ้ววววววววว

สาววายตัวแม่ มากมาก

[เกริด้า(๐-*-๐)v]

     
คุณยายของพี่ป่านน่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกสุดๆไปเลยค้~า   
ช่างเป็นคำถามที่โดนนนนนนนนนนนนนนนนใจซะเหลือเกิน  อิอิ   
ปล.อย่างว่าแหละ~~ขึ้นมาซะเครียด ลงท้ายอย่างฮา     ว่าแล้วก้อกลับไปอ่านตอนเก่าๆดีก่า(ยังอ่านไม่จบเลยดันอยากข้ามมาอ่านตอนล่าสุดซะก่อน ^^)

[ranny]

   รักคุณยาย (สาววายตัวแม่ ) จัง



และยังยืนยันว่า


ไอ้ต้น..ถ้าซ่ามาก


แกจะโดน :เตะ1:

[maabbdo]

คุณยายหัวใจวายจริงๆๆด้วย 

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

รักคุณยายของพี่ป่านจัง อิๆ

[yee]

 
 


................................คุณยายแน่มาก..................................loveยาย