หัวข้อ: เรื่อง ของ .... เรา .... (เรื่องราวของเอกับป่าน) At Last P.467/ ส่งข่าวค่ะ

[Namehoto]

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามโพสต์ข้อความที่ไม่เหมาะสมและเกิดความขัดแย้ง
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
 





นำเรื่อง

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ คนในเรื่องมีตัวตนจริง และเจ้าของเรื่อง อนุญาตให้ นาเมฮ์ เอาเรื่องราวของเขามาเล่าให้เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ฟังได้  (การถ่ายทอดในเรื่อง เป็นเหมือนเชิงเล่าเรื่อง ทุกครั้งเจ้าตัวจะพิมพ์ส่งมาให้ แล้วจะให้เนาเมฮ์เอามาลงนะคะ บางทีอาจจะมีการต่อเติมจากนาเมฮ์บ้าง ถ้าไอ้ตัวเจ้าของเรื่องมันนินทา)

แต่เจ้าตัวขอปรับแก้บางสิ่งบางอย่างให้ผิดไปจากความเป็นจริง เพื่อคงความเป็นส่วนตัวของเจ้าของเรื่องด้วยนะคะ

เรื่องราวนี้ เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อนานมาแล้ว และยังดำเนินอยู่ในปัจจุบัน เป็นเรื่องที่เจ้าของเรื่องอยากให้ลงไว้ เพื่อวันใด เขามาอ่าน ก็จะได้ย้อนคิดถึงเรื่องราวต่างๆ ที่ผ่านมา


ไม่อนุญาตให้นำไปโพสที่ไหน และ ไม่อนุญาตให้ส่งต่อ นอกจากเข้ามาอ่านจากในบอร์ดนี้เท่านั้นนะคะ

*************


เรื่อง ของ ..... เรา .....


ผมชื่อ เอ ครับ อย นน สส อย่าไปรู้มันเลย ฮ่าๆ เอาเป็นว่า ผมไม่ใช่วัยรุ่นแล้ว เรียนจบ ทำงานเป็นเรื่องเป็นราวแล้วละครับ ส่วน อีกคนที่ทำให้ ผม กลายเป็นเรา ชื่อว่า ป่าน ครับ

ผมคงเริ่มเรื่องที่ว่า ผมกับป่านเจอกันได้ยังไง


ย้อนอดีตไป กี่ปีอย่าไปรู้มันเลย (อีกแล้ว ฮ่าๆ) ไอ้นาเมฮ์เองมันก็บอกว่า โอ้ย ก็บอกๆ ไปเหอะแก แต่ผมบอกมันว่า ไม่เอา ข้าไม่อยากให้ใครรู้ว่าแก่ (อ้าว แล้วผมจะบอกทำไมเนี่ย)

จำได้ว่าวันนั้น มันมีนัดกินข้าวของบอร์ดๆ หนึ่งเกี่ยวกับเรื่องดนตรี ที่น้องสาวผมเขาไปเล่นอยู่ด้วย แล้วผมก็แจมบ้างเป็นระยะๆ ก็เลยพามันไป ไปถึง ผมก็ปล่อยให้สาวๆ เขาไปวี๊ดว๊ายกัน ผมก็นั่งคุยกับคนอื่นไปตามเรื่อง

อ้อ บอกก่อนนะครับว่า ตอนนั้นผมไม่ได้เป็นเกย์นะ ยังหน้าหม้ออยู่เลย หลีสาวอะไรยังงี้ แฟนเก่าที่เพิ่งเลิกไป (เพราะทนความเอี้ย เอ้ย ไม่ใช่ๆ ทนความไม่เป็นโล้เป็นพายต่างหาก) ก็เป็นผู้หญิง

วันนั้นเป็นวันแรกที่ผมได้เจอ ป่าน ครับ

เขาก็มาเพราะเล่นบอร์ดนั้นเหมือนกัน

ตอนแรกก็ไม่ได้ปิ๊งแป๊ง อะไรหรอกครับ ผู้ชายหน้ากลมๆ ตัวเล็กๆ ใส่แว่น ไมได้มีอะไรเป็นออร่าออกมาให้ปิ๊งเลย (ก็บอกแล้ว ตอนนั้นผมยังเป็นไอ้หน้าหม้อสาวอยู่เลย)

และปรากฏว่า ป่านเนี่ย อายุก็รุ่นราวคราวเดียวกับผม (อ่อนกว่าสองปี) เออ ก็คุยอะไรกันรู้เรื่องดีเหมือนกัน เพลงก็ชอบฟังคล้ายๆ กัน หนังก็ชอบแนวสืบสวนเหมือนกัน

ก็เลยเมาท์แตกไปบ้างครับ แต่ก็ยังไม่มีอะไร แค่คุยกันเฉยๆ แล้วก็ขอเบอร์โทรกันไว้ เพื่อไว้ติดต่อกัน

นั่นเป็นหนแรกที่ผมเจอเขาครับ


แล้วจากนั้น เราก็โทรคุยกันบ้าง

ส่วนมากเป็นการคุยเรื่องทั่วไป เพลง หนัง หนังสือ (เอออ เว้ย มันชอบหนังสือแนวฆาตกรรม สืบสวนเหมือนตูอีก) ไปๆ มาๆ ผมก็รู้สึกว่า การโทรคุยกับเขาก่อนนอน เป็นอะไรที่ กรูทำทุกวันไปตั้งแต่เมื่อไหร่วะ


แต่ตอนนั้นยังไม่รู้ตัวหรอกครับ ก็คุยไปเรื่อย ฮาๆ แต่ก็รู้สึกว่า เอออ คุยกะมันแล้วสนุกดี


ทีนี้มีอยู่วันนึง ป่านเขาก็โทรชวนผมออกไปเลือกกีตาร์ เขาอยากได้กีตาร์โปร่ง ไอ้ผมมันก็พอเล่นได้ ก็เลยเออ ไปๆ

เดินตากแดดหัวแดงกันอยู่แถวเวิ้ง กว่าจะได้อันที่พ่อเจ้าประคุณถูกใจก็หลายชั่วโมง เขาก็เลยบอกว่า เออ เดี๋ยวเลี้ยงข้าวตอบแทนที่มาเดินเป็นเพื่อน

ไอ้ผมก็ เฮ้ยๆ ไม่เป็นไร ไม่ต้องล้ง ต้องเลี้ยงอะไร แต่เขาก็ไม่ยอม ก็เลยไปกินข้าวกันแถวสยาม

เออ ทำไมต้องถ่อไปสยามวะ ไม่เข้าใจ

พอกินข้าวเสร็จ ก็เลยเดินแถวนั้นต่อ เข้าร้าน CD นำเข้า สั่งอัลบั้ม สมัยก่อนพวกเพลงบางอย่างมันต้องสั่งถึงจะมีมาขาย จนกระทั่งเย็น

แล้วก็แยกย้ายกลับบ้าน

(มาดิดตอนนี้ นั่นเป็นเดทแรกของผมกับเขาเลยนะ โดยที่เราไม่รู้ตัวว่า เดท ฮ่าๆๆ เพราะใครจะไปนึกว่า ไปๆ มาๆ จะมาลงเอยกันแบบนี้)

กลับไปถึงบ้านไม่ทันไร ผมก็โทรไปหาป่าน ถามเขาว่ากีตาร์เป็นไง (ช่วยตั้งเสียงให้ก่อนเขาจะกลับ) เขาก็บอก เออ เนี่ยลองดีดอยู่ ฟังไหม

แล้วมันก็เล่นเพลงมาให้ผมฟัง

ให้ตายเถอะว่ะ  เล่นเป็นป่ะเนี่ย ทำไมเพลงมันเพี้ยนๆ รั่วๆ แบบนั้นฟะ ผมหลุดปากออกไป

เสียงกีตาร์เงียบไปเลยครับ

แล้วมันก็บอกว่า ก็คนเพิ่งหัดเล่นนี่หว่า

(มิน่า ตอนเลือกที่ร้าน เอาแต่ยัดเยียดให้ผมลองเล่นแทนซะงั้น)

แล้วก็นั่นแหล่ะครับ เราก็คุยกันแบบนี้ ทุกวัน ทุกวัน จนผมรู้สึกกลายเป็น ชีวิตประจำวันไปแล้ว ที่ต้องคุยกับไอ้ป่านมัน เหมือนไม่ได้คุยแล้วมันขาดๆ ไงไปก็ไม่รู้

แต่ตอนนั้น ยังไม่คิดเลยนะครับ ว่าจะไปชอบมันเข้าหรือเปล่า มันเองก็ไม่ได้คิดเหมือนกัน


แต่ มันเริ่มมามีอะไรให้ผมสะดุดใจเอาก็ตอนที่


วันนึง ป่านมันโทรหาผม


บอกว่า เฮ้ย เอ เราจะไปญี่ปุ่น


อ้าว ไปเที่ยวเหรอวะ เฮ้ยๆ ฝากซื้อของด้วย


เปล่า เราจะไปเรียน แบบพวกแลกเปลี่ยนอ่ะ



ผมเริ่มใจหายยังไงไม่รู้


ไปนานไหม


ก็ หกเดือน


(เฮ้ยยยยย ในใจผมร้องลั่น หกเดือน แม่งครึ่งปีเลยเนี่ย)



บอกไม่ถูกครับว่า ตอนนั้น มันโหวงๆ ไงไม่รู้


นี่กรูเป็นไรวะเนี่ย


.....................................


To Be Continue



*** ขออนุญาตแก้ไขคำห้อยท้ายของชื่อเรื่อง เพื่อลดความรุงรังของหัวข้อ  แต่หากผู้แต่งมีเรื่องแจ้งเพิ่มเติม ก็สามารถแก้ไขชื่อเรื่องได้ตามปกติค่ะ
 ทิพย์โมบอร์ดนิยาย

[hunkung11]

^
^
^
^
^
^

จิ้มคนเขียนงับ 555+

 

[nana]

 :L2:มาให้กำลังใจเรื่องใหม่

[PEAK]

      เย้!!  มาต้อนรับเรื่องใหม่ด้วยคน

    ขอบคุณ  และเป็นกำลังใจให้นะ   

[boboaje]

ตอนรับเรื่องใหม่  แต่ว่านะ  ชื่อเรื่องมันคุ้นๆ ไงก็ไม่รุอ่ะ

ต้องลองดู นิยายที่จบไปแล้วซะหน่อยแระ

[ken_krub]

เป็นกำลังใจให้ครับ

[chocolate_angel]

ชอบๆๆๆ

มารออ่านต่อค่ะ

 

[Namehoto]

อัพรายสะดวก (ไอ้เอมัน) นะคะ ถ้ามันส่งต้นฉบับมา นาเมฮ์ก็จะมาอัพให้


แล้วที่ บอกว่าชื่อเรื่องมันคุ้นๆ ก็คงเพราะ คนเขียนไม่รู้จะตั้งอะไร ก็เอาง่ายๆ มันยังงี้ แต่รับรองว่า ใหม่แน่ๆ ค่ะ



*****************


มันจะไป ญี่ปุ่น หกเดือน

หกเดือน

แม่เจ้า หกเดือน


ผมฟังป่านมันพูดแล้วใจแป้ว แต่ตอนนั้นก็ได้แต่ เออๆ ว่ะๆ ไปกับมัน แล้วก็บอกมันว่า ไว้จะเมลไปหาละกัน มันก็เออๆ มา ว่าถ้าจะฝากซื้ออะไร ให้โอนตังมาด้วย มันไม่มีออกให้ก่อน (โหย... งก)


ช่วงนั้นผมก็คุยกับมันทุกวันเป็นปกติ

มันก็จะเล่าเรื่องโน่นนี่ให้ฟัง วันนี้มันไปส่งเอกสาร มันไปทำพาสปอร์ต หรือต่อใหม่อะไรของมันเนี่ย มันโน่น มันนี่

จนจะถึงวันที่มันไป

ผมก็บอกว่า ผมไม่ไปส่งหรอกนะ ไฟล์ทที่มันไปดึก ผมส่งมันทางโทรศัพท์ก็แล้วกัน มันก็อือๆ มา


แล้วอยู่ๆ มันก็เงียบไป


ผมก็เงียบ


ตอนนั้นไม่รู้จะพูดอะไรครับ ไอ้อวยพรให้เดินทางดีๆ เรียนดีๆ อะไรเนี่ยก็พูดไปหมดแล้ว แล้วมันก็บอกว่า เออ เราจะไปเข้าเกทแล้วนะ

ผมก็อือๆ ไป แล้วมันก็วางสายไป

มันไปแล้วครับ


คืนนั้นผมยังไม่ค่อยรู้สึกอะไรเท่าไหร่หรอก เพราะกว่าจะวางสาย มันไปขึ้นเครื่องก็เวลาพอๆ กับที่ผมคุยกับมันทุกวันน่ะแหล่ะ แต่พอวันรุ่งขึ้นสิครับ ทำงาน อะไรก็แล้ว ยังไงก็แล้ว พอตอนเย็น

มือมันจะหยิบโทรศัพท์มาโทร แล้วก็นึกขึ้นได้ อ้าว มันไปญี่ปุ่นแล้วนี่หว่า

ไม่รู้ตัวเหงามันมาจากไหนครับ แม่มโดดเกาะผมทันทีเลย เออ เหงาอิ๋บเลยว่ะ เปิดทีวี ดูโน่นนี่ นั่งเซ็งๆ จนน้องสาวยังถาม เฮ้ย พี่เป็นไรอ่ะ หน้ายังกะหมาเหงา

เปล่า พี่เหนื่อย (ในใจ นี่กรูอาการออกขนาดนั้นเลยเหรอ)  

แล้วมันก็อือๆ ออๆ แล้วก็ไปคุยจุ๊กจิ๊กกับแฟนมันต่อ (ทางโทรศัพท์) ไอ้ผมก็เลยเดินเข้าห้อง ญี่ปุ่นมันห่างจากไทยกี่ชม. วะ  อืม เร็วกว่าสอง งั้นตอนนี้ที่โน่นก็ค่ำแล้ว ไปถึงแล้วเข้าที่พักหรือยังหว่า จะเป็นไงบ้าง

แล้วผมก็ไม่รู้จะทำอะไรดีไปกว่า เปิดคอม

แล้วผมก็เห็นว่า mail box ของผม มีเมลใหม่เข้ามา ไอ้ผมก็กดทันที

เย้ ไอ้ป่านส่งเมลมาจริงๆ ด้วย

มันก็ส่งมาเล่าว่ามันไปถึงแล้ว ตอนกี่โมงๆ อากาศเป็นไง ที่พักเป็นไง อะไรไปเรื่อยของมันน่ะแหล่ะ ผมก็รีบตอบไป แล้วก็บอกให้มันออนเอ็ม เพื่อจะได้คุยกัน แต่วันนั้นมันไม่ได้ออนครับ ก็กว่าผมจะไปเปิดคอม ก็ดึกอยู่ มันคงนอนไปแล้วล่ะ

แต่ก็แปลกดีเหมือนกัน ที่ แค่ได้อ่านเมลจากมัน ไอ้ตัวเหงาที่มันโดดเกาะผมเป็นจูออนอยู่เมื่อกี้ มันหายไปไหนแล้วก็ไม่รู้


ระหว่างที่มันอยู่ที่โน่น ผมก็เมลคุยกะมันบ้าง ออนเอ็มคุยกันบ้าง (เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ คะ จริงๆ ไอ้คุณเอมันใช้ icq ค่ะ แต่มันบอกว่าเปลี่ยนเป็นเอ็ม จะได้ไม่รู้ว่า มันแก่ แต่นาเมฮ์จะเผามันค่ะ ฮ่าๆๆๆ .... นาเมฮ์)


แต่แล้ว ผมก็ดันจะต้องมีไปทำงานที่ต่างจังหวัด 1 อาทิตย์ ตายล่ะหว่า แล้วผมจะเช็คเมลยังไง แล้วผมจะออนเอ็ม (icq ๆๆๆ ย้ำ icqๆๆๆ .... นาเมฮ์) คุยกับไอ้ป่านมันยังไง แล้วจะทำไงดีวะ  หรือต้องไปหาร้านเนทเล่น ตอนโน้นมันก็ไม่ได้หาง่ายๆ เหมือนเดี๋ยวนี้เสียด้วยสิ  แล้วก่อนผมจะไปต่างจังหวัด ผมก็คุยกะไอ้ป่านผ่านจอคอมเหมือนเดิม

เออ พรุ่งนี้จะไปต่างจังหวัดอ่ะ

ไปไหนอ่ะ

หลายจังหวัด ไปทำงานอ่ะ มันต้องไปหลายที่

อืมๆ


แล้วอะไรไม่รู้ครับ ดลใจให้ผมถามมันไปว่า


ป่าน มีเบอร์หอที่โน่นป่ะวะ

มี ไมอ่ะ

ขอหน่อย เพื่อจะโทรไปฝากซื้อของ

เฮ้ย ค่าโทรมันแพงนะ

เออน่า


แล้วมันก็ให้เบอร์ผมมาครับ


แต่ตอนนั้นยังไม่คิดว่าจะโทรหรอกครับ เพราะค่าโทรข้ามประเทศมันก็หลายตังอยู่ ไอ้ผมเองก็คิดว่า ขอมาเพื่อๆ ไว้ก่อนงั้นแหล่ะ คงไม่ได้โทรหรอก เดี๋ยวกลับจากต่างจังหวัดค่อยมาคุยก็ได้

วันนั้นเราคุยเรื่อยเปื่อยทางเอ็ม (เหอเหอ ....นาเมฮ์) ไปอีกนิดหน่อย ก่อนจะแยกกันไปนอน เพราะผมก็ต้องตื่นไปแต่เช้า

ไอ้ตอนทำงานน่ะ ไม่รู้สึกอะไรหรอกครับ เพราะมันยุ่งเสียจนไม่มีเวลา


แต่พอตกเย็น


เอาอีกแล้วครับ ไอ้ตัวเหงา มันตามมาจูออนผมอีกแล้ว นี่กรูเป็นไรเนี่ย  

แต่ยังครับ วันแรก ยังไม่ได้โทรหรอก เพราะผมยังวุ่นๆ กับงานอยู่ ไหนจะต้องเตรียม ไหนจะต้องสรุปงาน ไหนพวกทีมที่ไปด้วยกัน แม่มจะลากไปกินเหล้าอีก

วันที่สอง ผมก็ยังไม่ได้โทร แต่รู้สึกว่า ตัวเหงามันจะหนักขึ้นเรื่อยๆ แล้วล่ะครับ

วันที่สาม ครับ ผมลงมายืนเก้ๆ กังๆ อยู่หน้าโทรศัพท์สาธารณะแบบโทรไปต่างประเทศได้ พร้อมบัตรโทรศัพท์ ที่เพิ่งซื้อจากฟอนท์ของโรงแรมหมาดๆ


เอี้ย โทรไงวะ กรูไม่เคยโทรไปนอก  

อ่านๆ ขั้นตอนที่เขาแป่ะไว้ แล้วมือก็ค่อยๆกดตาม

ใจงี้ เต้นระทึกออกมานอกอก เวร ใครจะรับวะ กรูยิ่งปะกิตห่วยแตกด้วย เขาจะฟังกรูรู้เรื่องไหม (คิดงี้ตลอดเลยครับ)


แต่ผมลืมไปว่า ผมโทรไปญี่ปุ่น


เพราะฉะนั้น เมื่อมีคนรับสาย มันก็เลย.....


มุชิ๊ มุฉี


เวรแล้วววววววว กรูจะพูดยังไงวะ .....



*********************


To Be Continue

[maabbdo]

เรื่องน่ารักจัง

จะเป็นไงต่อไปน้า

เป็นกำลังใจให้กับเรื่องใหม่

 

[Otaku]

เข้ามาต้อนรับเรื่องใหม่ครับ

 

[ไอ้หัวแห้ว]

 



ดีคร้าบ...
พี่โอ ป่ะเนี้ยยยยย


หึหึ



ไว้มาอ่านนะคร้าบบบบ

สอบๆๆ

[( = ___ = )]

เข้ามาให้กำลังใจเรื่องใหม่จ้า
+1ให้นาเมฮ์คนโพสเยย

 เหะเหะ บวกให้เจ้าของเรื่องมะได้
งั้นเอา :จุ๊บๆ:ฟอดใหญ่ๆไปแทนละกัน555555


ติดตามต่อปายยยยย

[panari]

  

แวะเข้ามาอ่านเรื่องใหม่ อิอิ

เป็นกำลังใจให้นะคะ  มาต่อไวๆ เน้อ รออ่านอยู่จ้า 

[สาวตัวกลม]

 

[Siri_nan]

เรื่องใหม่ อิ อิ

[Namehoto]

ไอ้คนเขียนมันฟิตค่ะ แค่บอกว่า มีคนชอบเรื่องที่มันเล่า เลยส่งมาอีก (ขยันแบบนี้ให้ตลอดนะแก)

เอ ฝากขอบคุณทุกคนด้วยนะคะ ที่ชอบเรื่องจากมือใหม่หัดเขียนอย่างเขาค่ะ   

มาต่อกันเลยแล้วกันนะคะ กับการโทรไปเมืองนอกหนแรกของ ไอ้คุณเอ


****************


มุชิ มุฉี้ 


ผมยังอ้ำอึ้งตะลึงตะไลอยู่ พร้อมตัวเลขในบัตรโทรศัพท์ที่กำลังนับถอยหลัง เงินที่หดหายไปทำให้สติกลับมา ผมก็เลยตะกุกตะกัก ภาษาปะกิต รั่วๆ ของตัวเองไป

เมย์ ไอ สะปี๊ค ทู  มิสเตอร์ ........ (นามสกุลไอ้ป่านมันครับ) พลีสสส

เวรละครับ ปรากฏว่าเสียงตอบมาเป็นประโยค โนะๆ เนะๆ โอะๆ เอะๆ ให้วุ่นไปหมด ตายห่ะล่ะกรู จะได้คุยไหมเนี่ย

มิสเตอร์ ........  พลีสสส (ผมย้ำไปอีกที)

หนนี้ได้ยินจับใจความได้แค่ว่า

ชอตโตะ

ชอตโตะ แปลว่ารอเดี๋ยว โฮฮฮฮ เค้าฟังกรูรู้เรื่องแล้ว


ผมก็ถือหูรอและมองจำนวนเงินที่นับถอยหลังไปอีกอย่างใจตุ้มๆ ต่อมๆ เร็วๆ ซิเว้ย มันเปลืองงงงงงง

สักพักเสียงปลายสายก็ดังมาอีกหนครับ

........ สปีคกิ้ง (อ๊ากกกกก เสียงไอ้ป่านครับ ไอ้ป่านแน่ๆ ผมจำเสียงมันได้ ก็แหงล่ะ คุยกันอยู่ทุกวัน)

เฮ้ย เราเอง เอ อ่ะ (ผมไม่รอช้า รีบพูดไทยไปทันที)

อ้าว เฮ้ย โทรมาได้ไง (มันก็แปลกใจโวยวายมาตามสาย)

แล้วผมก็เลยถามโน่นถามนี่มัน แล้วก็บอกว่า ผมมาทำงานที่ต่างจังหวัด วันนี้ว่างเลยโทรไปหา มันเป็นไงบ้าง มันก็บอกว่าเนี่ย มันเพิ่งอาบน้ำเสร็จพอดี คนไปตามที่ห้อง มันก็เลยรีบแต่งตัวแล้วก็รีบมา นึกว่าที่บ้านมันโทรไปหา

แล้วเราก็คุยโน่นนี่อีกนิดหน่อย .... ก็ คุยจนเสียงเตือนจากบัตรโทรศัพท์ดังล่ะครับ ถึงได้วาง

ตังหายไปหลายร้อยเลยทีเดียวกรู 

จากนั้นผมก็โทรหามันอีกหน สองหน จนผมกลับมากรุงเทพ ตอนนี้ก็ประหยัดหน่อยเพราะใช้คุยเอ็มกับเมลแทน

คือตอนนั้นผมก็ไม่รู้หาอะไรมาคุยกับมันเป็นวรรคเป็นเวรนะครับ ทั้งเรื่องให้มันเล่าให้ฟังว่าวันๆ ไปทำไร ไปไหนมาบ้าง ผมเองก็เล่าว่า วันๆ ผมทำอะไรบ้าง

เหมือนมีสาระแต่ไม่มี ฮ่าๆๆๆ

บางทีก็ชวนมันเล่นเกมแข่งกันบ้าง แต่ไอ้ป่านมันไม่ค่อยถนัดเรื่องเกมครับ พอผมเล่นชนะมันทีไร มันก็จะบ่น แล้วพาลไม่เล่นไปซะงั้น (แบบนี้เรียกว่างอนหรือเปล่า?)

เราคุยกันแบบนี้ ตลอดเวลาที่มันไปเรียนที่โน่นครับ หลังๆ มันต้องย้ายจากหอไปอยู่บ้านโฮสท์ (คล้ายๆ เด็กเอเอฟเอส ที่จะมีพวกครอบครัวอุปถัมภ์เพื่อเรียนรู้ธรรมเนียมประเพณีอะไรของเขาน่ะครับ) แล้วไอ้ป่านมันก็มาเล่า ว่า โอก้าซังบ้านนี้เขายังงี้ โอโต้ซังเขายังงั้นๆ (บางทีผมก็โทรไปหามัน บางทีก็คุยเอ็มอะไรกันไป)

มีพามันไปไหว้พระ ไปงานเทศกาลอะไรของมันไป มันบอกว่าซื้อของมาฝากผมเยอะแยะ แต่ไว้รอตอนมันกลับมาก็แล้วกัน

ผมเลยบอกว่า เออ ถ้าเป็นขนมกว่ามันจะกลับมา ไม่บูดหมดแล้วเหรอ มันก็พิมพ์ 55555 แล้วด่าผม

ไอ้บ้า ขนมไว้ค่อยซื้อตอนจะกลับดิ

ผมก็เลยบอกมันไปว่า ไม่เอาขนมได้ป่ะ ขอสาวยุ่น หมวยๆ น่ารักๆ แบบดาราหนังเอวีสักคนเด่ะ

มันเงียบไปพักนึง แล้วพิมพ์มาซะยาวเหยียดว่า

อ๋ออออออออออออออออออออออออออออออออ (ประมาณถ้าออกเสียงคงลากซะยาวเลยละครับ) เพิ่งรู้ว่าดูหนังโป๊กับเขาด้วย

ผมก็อ้าว แล้วไม่เคยดูเรอะ

เท่านั้นแหล่ะครับ

มันรัวนิ้วมาเลย

ไอ้บ้า ใครจะไปลามกเหมือนเอ็งวะ ไอ้โรคจิต ไอ้หื่น ไอ้ลามก บลาๆๆๆๆๆๆ

แล้วมันก็ออฟไลน์ไปซะงั้น


ผมทำผิดไรเนี่ย ..... 


แล้วมันก็หายไปครับ อีกวันก็ไม่ออน ปกติมันออนทุกวัน ผมเริ่ม อ้าวเฮ้ย โกรธไรกรูเนี่ย กรูทำไรผิ๊ดดดด โทรไป โอก้าซังอะไรนั่นก็บอกแต่ว่า ป่านคุง หลับแล้ว

โทรตอนห้าโมงที่เมืองไทย หนึ่งทุ่มที่โน่น หลับแล้ว

เวรแล้วไหมกรู


ผมก็ไม่รู้จะทำไง ก็เมลไปหามัน ถามมันว่าผมทำไรให้มันโกรธเหรอ ถ้าผมทำไรไปก็ขอโทษ บลาๆ สารพัดสารพันจะเมล มันก็เงียบ

จนผมชักยั้วะ อยู่ๆ มาโกรธอะไรกรูวะ พูดก็ไม่พูด ค่าโทรทางไกลมันแพงนะเว่ย

ผมก็เลยเงียบมั่ง

ตอนนั้นเหลือประมาณอีกสักเกือบๆ เดือน มันจะกลับไทยแล้วล่ะครับ

แต่ผมก็ออนเอ็ม เปิดเมลตามปกติ เพื่อมันจะติดต่อมา แต่ก็เงียบครับ ผมก็เลย คิดว่า ถ้าจะมาโกรธกันเพราะเรื่องแบบนี้แล้วไม่พูดกันเนี่ย ผมก็ไม่รู้จะทำไงแล้ว


ตอนนั้นผมก็เลยเข้าสภาพ หมาหงอย ไปอีกที แต่เป็นหงอยแบบยั้วะๆ นะครับ


เวลาผ่านไป จนเหลืออีกอาทิตย์กว่าๆ ก็จะถึงวันที่มันกลับมาแล้วล่ะครับ


วันนั้นผมกลับบ้าน ก็เปิดเมล เปิดเอ็มตามปกติ

มันออนครับ

แล้วก็ทักผมมา

เฮ้ย เอ

โหยยย ตอนนั้น รู้สึกตัวเองมันยังไงบอกไม่ถูกครับ ดีใจ ปนๆ โมโห ปนๆ น้อยใจ ปนๆ อะไรก็ไม่รู้เต็มไปหมด

ผมเลยกวนตรีนกลับไป

ไร?

โทษที เรายุ่งๆ อ่ะช่วงนี้เลยไม่ได้มาออนคุยด้วย มีกิจกรรมเยอะ กลับบ้านมาก็เหนื่อย เลยหลับเร็ว

เหรอ?

อ่านเมลแล้วนะ เราไม่ได้โกรธแล้วอ่ะ

เหรอ?

เอ ขอโทษนะ ที่อยู่ๆ ก็ออฟไลน์ไปเลย วันนั้นอ่ะ

อืม?

เฮ้ย โกรธเราดิ

ก็ไม่รู้ว่ะ ตกใจมากกว่ามั้ง ก็เล่นออฟไปเลย แล้วก็ติดต่อไม่ได้ เมลไปก็เงียบ เรายังไม่รู้เลยว่าไปทำไรให้นายไม่พอใจ

ก็เปล่าหรอก แต่ไม่รู้เหมือนกัน วันนั้นก็โกรธขึ้นมาซะเฉยๆ

อ้าว ตกลงนายโกรธเรานี่หว่า

ก็ไม่ได้โกรธแล้วไง เราก็ไปคิดๆ ดู เราจะไปโกรธอะไรนายทำไม มันก็เรื่องปกติ ผู้ชายดูหนังโป๊ไรเนี่ย

(หลุดปากออกมาแล้วครับ)

ตกลงโกรธเรื่องนั้นจริงๆ อ่ะ?

ก็ไม่รู้ดิ

ไม่รู้แต่ด่ามาเป็นชุดเลยนะคร้าบ ไอ้คุณป่าน

ก็ขอโทษแล้วไงงงงงงง

เออๆ เอาเป็นว่าหายกันก็แล้วกัน ซื้อเกมมาฝากด้วย

แล้วเราก็คุยกันต่อตามปกติครับ



ผมเคยมาถามมันทีหลัง จากนั้นอีกนานเหมือนกัน ว่า ทำไมมันถึงโกรธ กะไอ้เรื่องแค่ผมเคยดูหนังโป๊ มันบอกว่า ไอ้หนังโป๊อ่ะไม่เท่าไร แต่ให้หาสาวๆ หมวยๆ มาฝากเนี่ย ตอนนันมันปรี๊ดดดดดดดดด ขึ้นมาซะจนตัวเองก็ตกใจเหมือนกัน

สรุป หึงกรูอ่ะดิ๊ ฮ่าๆๆๆๆ


แต่ตอนนั้น ต่างฝ่ายก็ต่างไม่ได้มานั่งคิดหรอกครับ ว่าตกลงคิดกับอีกคนยังไง เพราะจะว่าผมจีบมันก็ไม่ได้จีบอะไร มันจีบผมก็ไม่ ก็คุยกันเรื่อยเปื่อย เรื่องโน่นนี่ไปตามเรื่องมากกว่า อีกอย่าง ผมไม่เคยชอบผู้ชาย ผมก็เลยไม่รู้ว่าไอ้ที่เป็นอยู่เนี่ย มันชอบแบบไหน หรือแค่ว่า เออ แม่มชอบอะไร คล้ายๆ กรูดี คุยแล้วสนุก ส่วนมันเอง ก็มาบอกตอนหลังว่าก็คิดเหมือนผมนี่แหล่ะ เพราะมันก็ไม่เคยชอบผู้ชายมาก่อนเหมือนกัน

มันก็เลยเหมือนกึ่งๆ พี่ กึ่งๆ เพื่อนสนิทกันละมั้งในตอนนั้น มันคุยกะผมทุกเรื่อง ผมก็คุยกับมันทุกเรื่อง


จะมีก็แต่ตอนนั้น ไอ้ความคิด สีหญิง จีบสาวอะไรเนี่ย มันหายไปจากหัวไอ้คนหน้าหม้ออย่างผมไปหมดเลย


แล้ว ก็ถึงวันที่มันจะกลับมาแล้วครับ


หกเดือน ไปๆ มาๆ มันผ่านไปแป๊บเดียวเอง มันจะกลับมาแล้วครับ


คืนก่อนวันที่มันจะขึ้นเครื่อง มันก็ถามผมว่า จะไปรับมันไหม

ผมก็ถามมันกลับว่า ปกติใครไปรับ

มันก็บอกว่า พ่อมันคงขับรถไป ผมก็เลย เออ งั้นผมไม่ไปดีกว่า เพื่อแม่มัน น้องมัน จะได้แห่กันไปต้อนรับ ผมไปเดี๋ยวจะแปลกๆ เพราะมันก็บอกว่าเพื่อนๆ มันก็คงไม่ไปหรอก คงนัดเจอทีหลังมากกว่า

ผมก็เลยบอกให้มันเดินทางกลับดีๆ ไว้ค่อยนัดเอาของฝากมาให้ผมทีหลังแล้วกัน

มันด่า ไอ้งก แล้วก็ออฟไลน์ไป


มันจะกลับมาแล้วครับ เย้ 


ผมจะได้เกมใหม่มาเล่นแล้ว เย้ 


ก๊อกๆๆ

มีราย

เพ่เป็นไร ตะโกนลั่นบ้าน แม่ตกใจหมด (น้องสาวผมมันร้องถามมาจากหน้าห้อง)


อ้าว ตายห่ะ นี่กรูเผลอตะโกนออกไปด้วยเหรอ


ป่าวๆ ไม่มีไร ดูบอลน่ะ


ผมแถไปหน้าตาเฉย



แต่มันก็จะกลับมาแล้วล่ะครับ เย้ 


*********


To Be Continue

[น้ำค้าง]

มาอ่านเรื่องใหม่ สองหนุ่ม เอ ป่าน น่ารักจังนะ
 

[nana]

น่ารักกันจริงๆเลย


ชอบๆ


 

[maabbdo]

555  ขยันลงจังเลย

 

[Namehoto]

อัพสุดท้ายของคืนนี้ เพราะไอ้คุณชายเอมันไปนอนดู CSI แล้วค่ะ

*********************

คืนนั้น คืนที่มันจะกลับมา ตอนแรกผมก็ตื่นเต้นๆ มันจะกลับมาแล้วๆ นึกว่าจะนอนไม่หลับ แต่ไปๆ มาๆ ไม่รู้ตื่นเต้นมากไปหรือยังไง ผมหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้ครับ วันรุ่งขึ้นเป็นวันหยุดด้วย ผมก็เลยนอนซะยาว ไม่ต้องตื่นไปทำงาน ปกติวันทำงาน ถ้าเห็นว่าเช้าแล้วผมไม่ตื่นแม่ก็จะปลุก แต่ถ้าวันหยุด แม่จะปล่อยให้ผมนอนไปตามสบาย

คุณชายค่อดๆ

แล้ววันนั้นผมก็ตื่นมาด้วยเสียงโทรศัพท์ครับ

อาโหล (เสียงยังเมาขี้ตาอยู่เลยผม)

เฮ้ย ตื่นยังเนี่ย นอนกินบ้านกินเมืองมากๆ

อ้าว เฮ้ยยยยย (ไอ้ป่านครับ มันโทรมา)

เออ จะโทรมาบอกว่า ถึงเมืองไทยแล้ว เย็นๆ ว่างไหม จะนัดมาเอาของฝาก

ว่าง ว่างดิ (ผมรีบตอบมันไป)

โหย นี่งกของฝากใช่ไหมวะ รีบตอบเชียว

เออ ก็ด้วยแหล่ะ มีเกมใหม่ๆ มาฝากเปล่าล่ะ

ไว้รอดูเอง

แล้วมันก็วางไปครับ ส่วนผมก็เลยตื่นเลย ลุกจากเตียงมาทำโน่นทำนี่ อาบน้ำอาบท่า เออ ไม่ได้เจอมันมาตั้งนาน ไปอยู่โน่นจะขาวขึ้นไหมวะเนี่ย (คิดตรรกกะประหลาดๆ คนไปเมืองนอกต้องขาวขึ้น คิดไปได้กรู)

หาเรื่องทำฆ่าเวลา อาบน้ำหมา ล้างรถ จนกระทั่งบ่ายๆ ผมก็ไปอาบน้ำแต่งตัว


แต่งปกติครับ ไม่ได้หล่ออะไรนักหนา ยังไม่ขนาดนั้น ฮ่าๆๆ


นัดกันที่สยามอีกแล้วครับ  ทำไมต้องสยามวะ ไม่เข้าใจ


ผมไปถึงก่อน ก็ไปนั่งรอๆ มันไป จนได้เวลานัด

ยังไม่มาครับ

มันสายประจำ

แต่ไม่นานก็เห็นมันเดินมาครับ หอบถุงอะไรมาพะรุงพะรังเลยเชียว

เฮ้ยยย มานานยัง

นาน นัดกี่โมงเนี่ย

อะไรวะ ช้านิดช้าหน่อยบ่น เอ้าๆ นี่ ของฝาก

มันยัดถุงที่ถือมาในมือมาให้ผมครับ อะไรของมันมั่งวะเนี่ย ผมก็คุ้ยๆ ดู เกม ขนม แล้วก็พวกของที่ระลึกอะไรของมันนี่แหล่ะ แต่ก็หลายอย่างเหมือนกัน

โห เยอะว่ะ ขอบใจนะ แล้วที่ฝากซื้อล่ะ

ก็ไม่ฝากตังจะเอาที่ไหนมาให้วะ

โหยยยยย ออกให้ก่อนก็ไม่ได้ ผมบ่น มันก็หัวเราะ (เพราะแค่ที่มันซื้อมาฝากผมก็เยอะแยะแล้วครับ)

แล้ววันนั้น เป็นวันแรกที่ผมกับมันไปดูหนังด้วยกัน



แล้วมันก็หลับในโรงหนังซะงั้น สรุป มันจ่ายค่าตัวเป็นร้อยเนี่ย ได้ดูถึงยี่สิบหรือเปล่าก็ไม่รู้ พอหนังเลิกผมก็สะกิดๆ มัน มันก็งัวเงียๆ

แล้วผมก็เลยโดนด่าอีก ว่าทำไมไม่ปลุกมัน ปล่อยให้มันหลับตอนหนังฉายได้ไง มันเลยไม่ได้ดูเลย

ข้าสะกิดแล้วววววววว  แต่เอ็งไม่ตื่นไหมมมมม ไอ้ป่านนนนนน

มันก็บ่นกระปอดกระแปดของมันไป เสียดายค่าตั๋ว แต่ผมว่ามันคงง่วงเพราะเพิ่งนั่งเครื่องมาถึงด้วยล่ะมั้ง เลยบอกว่าไว้ผมจะเลี้ยงหนังมันใหม่อีกรอบทีหลังแล้วกัน

ดูท่าทางมันง่วงๆ ครับ ผมเลยบอกมันว่า เออ เดี๋ยวขับรถไปส่งให้เอาไหม ง่วงๆ แบบนี้จะขับกลับไหวเหรอ (วันนั้นผมไม่ได้เอารถไปครับ) มันก็ตกลง

บ้านมันกับบ้านผม คนละทางกันเลยครับ แล้วตอนนั้นก็ดึกแล้วเหมือนกัน มันก็เลยบอกว่าเอางี้ ค้างกับมันเลยก็ได้ ผมจะได้ไม่ต้องเสียเงินนั่งแท็กซี่กลับบ้าน

ผมก็ เออ ไงก็ได้ เลยโทรไปบอกที่บ้านหน่อยนึงว่าจะไปค้างบ้านเพื่อน พรุ่งนี้กลับ ซึ่งบ้านผมแค่บอกให้รู้ เขาก็ไม่ว่าอะไร

แล้วผมก็ขับรถมันไปที่บ้านมันครับ โดยมีมันหลับๆ ตื่นๆ บอกทางบ้าง คุยบ้าง หาวบ้างอยู่ข้างๆ


นั่นคือหนแรกที่ผมไปบ้านมันครับ


แล้วก็เป็น


หนแรกที่ผมค้างกับมันด้วย


*********


To Be Continue

[แมววาย]

เรื่องน่ารักอ่ะ  ขอให้ตอนนี้ก็ยังรักกันอยู่นะจ๊ะ 

[Namehoto]

หวัดดีครับ วันนี้กระผม ไอ้คุณเอ ไอ้เอ ไอ้เชรี่ยเอ ตัวจริงเสียงจริง ตบล๊อคอินคุณนายนาเมฮ์มันมาใช้ครับ เพราะมันบอกว่า วันนี้มันมีอบรม ให้ผมมาลงเอง (เป็นเลขาที่ไม่ได้เรื่องเลยจริงๆ ยัยคนนี้)

แต่ก่อนอื่นขอตอบเมนท์ก่อนครับ ขอบคุณทุกคนสำหรับการตอนรับมือใหม่หัดเขียนอย่างผมนะครับ จะเขียนผิดๆ ถูกๆ ไปบ้างก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ 


ส่วนที่บอกว่าเรื่องน่ารักดี ก็ขอบคุณเหมือนกันครับ แต่อ่านๆ ไปอาจจะไม่ใช่แค่น่ารักอ่ะครับ อาจจะมีแบบ มันเป็นบ้าไรกันเนี่ย ด้วย  ฮ่าๆๆๆ

แล้วจากเมนท์ก่อนหน้านี้ที่บอกว่า ขอให้ตอนนี้ยังรักกันอยู่  ...... ผมยังรักมันอยู่ครับ

มาต่อเลยแล้วกันนะครับ


*******************

ผมขับรถไปถึงบ้านมัน มันก็บอกให้โทรเข้าไปในบ้าน ให้แม่บ้านมาเปิดประตู แต่ทันทีที่ไฟหน้ารถส่องเข้าไปในรั้ว โอ้โห หมาครับ โกลเด้นรีทีฟเวอร์ ห้าตัว มันวิ่งแข่งกันมาตะกายประตู

บ้านไอ้ป่านมันเลี้ยงหมาตัวบะเร่อ ห้าตัว โว้ววววววววววววววววววววว

ผมแทบกรี๊ด เปล่าครับไม่ได้กลัว ผมชอบหมา ชอบมาก ที่บ้านก็เลี้ยง แต่เป็นพันธุ์ธรรมดาๆ ประเภททาวสั้นเวย์ อะไรทำนองเนี้ย

เสียงแม่บ้านเขาจับไอ้เจ้าลูกสมุนทั้งหลายให้วุ่นวาย ก่อนจะเปิดประตูครับ

ตอนขับรถเข้าไป แม่บ้านแกก็มองๆ คงงงว่าใครที่ไหนมาขับรถให้คุณหนูวะ  (ครับ มันเป็นคุณหนู ฮ่าๆๆ) เอารถเข้าที่จอดแล้ว ไอ้คุณป่านก็เปิดประตูออกไป

พี่แจ่ม ปล่อยหมาได้แล้วคร้าบบบ (โหยพูดกะแม่บ้านเสียงอ่อนเสียงหวานเชียวเมิง)

สักพัก ไอ้ห้าตัวเมื่อกี้ ก็วิ่งมาตะกุยตะกายไอ้ป่านกันใหญ่ แล้วมันก็เลยลามมาตะกุยตะกายผมด้วย


การที่โดนหมาตัวใหญ่ ปีน ตะกาย พร้อมๆ กันเนี่ย เล่นเอาเซไปเหมือนกันครับ เสียงไอ้ป่านดุหมามัน

กะปิ อย่า เสื้อเลอะหมดแล้ว พริกไทย อย่าดิ๊  เอ๋าๆๆๆ

ห๊ะ? หมาชื่อไรนะ

ผมหันไปถามมัน นึกว่าได้ยินไม่ถนัด

อ้อ ไอ้นี่กะปิ ไอ้นี่น้ำปลา ตัวโน้น พริกไทย ตัวนู้นซีอิ้ว แล้วก็นี่ ผักชี

โอ้ยยยยยย แม่เจ้า ผมแทบลงไปกอง โกลเด้นครับพี่น้อง โกลเด้นชื่อ กะปิ น้ำปลา พริกไทย ซีอิ้ว ผักชี เอรี้ยยยยเอ้ยยยย น่ารักฉิบหัยเรย

ผมหัวเราะซะ จนมันหันมาทำตาขวาง

หัวเราะไรวะ

ใครตั้งชื่อหมาบ้านนี้วะเนี่ยถามจริง

แม่กรูตั้ง


แป่ว ........ หุบปากสนิทเลยครับ หยุดหัวเราะแทบไม่ทัน หวิดซวยตั้งแต่มาบ้านมันหนแรกแล้วไหมเนี่ย


แล้วมันก็ร่ำลาจากวงล้อมของหมามัน พาผมเข้าไปในบ้าน (พร้อมขนหมาเต็มเสื้อเต็มกางเกง) เข้าไปก็เจอแม่มันนั่งดูทีวีอยู่ที่ห้องโถง ก็สวัสดีครับกันไป มันก็บอกว่าผมเป็นเพื่อน มาค้างบ้านอะไรเงี้ย

แล้วเดินเลยไปอีก ก็เป็นห้องทำงานพ่อมัน เห็นพ่อมันนั่งทำงานอยู่ (เขามีกิจการของตัวเองครับบ้านนี้ พ่อมันเลยต้องทำงานอยู่เกือบตลอด) ผมก็ไปไหว้

เจอพ่อกับแม่มันครบแล้ว มันก็พาผมขึ้นไปที่ห้องมันครับ

เปิดประตูเข้าไป


แม่มเอ้ยยยยยยยยยยยยยยย โคตรรกเลย กองการ์ตูนเป็นตั้งๆ ทั้งรวมเล่ม ทั้งรายสัปดาห์ กระดาษรายงานอะไรของมันเกลื่อนไปหมด กระเป๋าเดินทางยังเปิดหรา ของยังอยู่ในนั้น


ป่าน ห้องรกโคดเลยว่ะ

เออ กลับมายังไม่ได้จัดเลย

ผมแอบคิดว่า ถึงต่อให้มันจัดมันก็คงรกอยู่ดี เพราะไอ้กองหนังสือการ์ตูนของมันน่ะแหล่ะ ส่วนมันก็เดินฉับๆ ไปเปิดตู้เสื้อผ้า หยิบผ้าเช็ดตัวโยนมาให้ผมก่อน แล้วมันก็หันกลับมา

จะใส่ไรนอน

เอ๋า มันถามอะไรกรูแปลกๆ วะ


แล้วปกติใส่ไรนอน ผมถามกลับ

มันก็หยิบชุดนอนออกมา โอ้โห ผมเชื่อแล้วว่ามันคุณหนูมากๆ ไอ้ชุดนอนลายทางแบบนี้ ตั้งแต่โตมาผมไม่เคยใส่เลย อีกอย่างผมสูงกว่ามัน ใส่ชุดมันคงเต่อๆ ไงไม่รู้

มีกางเกงขาสั้นไหม บอกเซอร์ก็ได้ ผมเสียงอ่อยๆ ปกติผมก็ใส่แบบนั้นแหล่ะนอน

มันก็ไปริ้อๆ เอาบอกเซอร์มาโยนให้ผมตัวนึง กะเสื้อยืดอีกตัว ตอนแรกผมบอกว่าเสื้อไม่ต้องก็ได้ เพราะผมนอนไม่ค่อยใส่เสื้อมาตลอด แต่มันบอกว่าแอร์ห้องมันเย็น ใส่ไว้ก่อนละกัน

แล้วมันก็ไล่ผมไปอาบน้ำ แล้วก็บอกว่ามีแปรงสีฟันใหม่ๆ อยู่ในตู้ในห้องน้ำ ให้เอามาใช้ได้ ส่วนตัวมัน มันบอกว่าเดี๋ยวมันจะจัดเตียงหน่อย ซึ่งก็ควรล่ะครับ เพราะบนเตียงมันยังมีแต่หนังสือการ์ตูน กะ นิยายเพชรพระอุมาเนี่ย ไม่งั้นผมคงต้องแหวกๆ แล้วค่อยนอน

ผมก็เลยเข้าไปอาบน้ำ

ออกมาอีกที เตียงมันค่อยมีสภาพเป็นเตียงหน่อย มันก็ไปอาบน้ำบ้าง ส่วนผมก็ โน่น รื้อการ์ตูนมันมาอ่าน

ไอ้ป่านเสียงเขียว

อ่านแล้วเก็บที่ด้วยนะ เพิ่งจัด

เอออ รู้แล้ว

(ที่ของเมิงเนี่ย เอาลงมาวางเป็นตั้งๆ ข้างเตียงเนี่ยนะ)

อ่านๆ ไปสักพักก็ง่วงล่ะครับ ผมก็เลยนอน ส่วนมันยังอาบน้ำไม่เสร็จ

ไอ้ป่านอาบน้ำนานอิ๋บเลย

เคลิ้มๆ หรือหลับไปแล้วก็ไม่รู้นี่แหล่ะ มารู้สึกตัวอีกที ตอนเตียงมันยวบๆ ผมก็งึมงำ

อาบน้ำนานฉิบเลย

เออ สระผมด้วย รอมันแห้ง

แล้วมันก็นอนลงข้างๆ ผมครับ

ผมเพิ่งรู้นะ ว่าการที่มีคนอาบน้ำมาใหม่ๆ มานอนข้างๆ กลิ่นหอมๆ ของสบู่มันโชยมาเข้าจมูกเหมือนกัน (ปกติที่เคยนอน ส่วนมากไม่ได้มีเวลาเก็บรายละเอียดส่วนนี้เท่าไร มักไปส่วนอื่น ฮ่า)

มันปิดไฟครับ แต่เปิดโคมเล็กๆ ไว้ดวงนึง

ไมไม่ปิดไฟหมดวะ

ชินอ่ะ เปิดแบบนี้มาตั้งแต่เด็กๆ แล้ว

ไฟดวงเล็กๆ แสงนวลๆ พอเห็นกันรางๆ



เอ ....

หืมม์

นอนกรนป่ะ

ไม่รู้ว่ะ ไม่มีใครเคยบอก

เออ อย่ากรนนะ หนวกหู

อ้าว ถ้ากรนของมันห้ามได้เหรอ (ผมแย้งขำๆ)

เออ ว่ะ


แปลกครับ พอมันมานอนข้างๆ ไอ้ที่ง่วงๆ อยู่เมื่อกี้ หายไปแล้ว แต่จะถามว่าตื่นเต้นไหม ตอนนั้นก็ไม่ขนาดนั้นนะครับ ไม่ได้ถึงขนาดใจเต้นระทึกเหมือนกลองเพล แต่ ตึ่กๆ ตี๊กๆ ตี่ก รัวเล็กน้อยแบบแนวละตินหน่อยๆ มากกว่า (ว่าไปโน่นกรู)


ผมก็นอนลืมตามองโน่นนี่ไป เสียงคนข้างๆ มันหาว


ผมหันไปมองมัน มันนอนหลับตาตะแคงหน้ามานิดๆ  ท่าทางคงจะหลับแล้วมั้ง

ผมก็เลยจะหลับมั่ง

แต่อยู่ๆ

เอ .....

หืมม์




เราไม่อยู่ คิดถึงเราไหม ......


ผมหันขวับไปมองหน้ามัน


ปรากฏว่า มันหลับครับ ไม่รู้แกล้งหลับหรือหลับจริง

ถามไรนะ

ผมถามย้ำอีกที


มันก็เงียบไป มีแต่เสียงหายใจ ฟี้ ฟี้ (มันนอนหายใจเหมือนแมวครับ ฟี้ ฟี้ แต่ไม่ได้กรนนะ)


ป่าน


เงียบ


อ้าวเฮ้ย มาถามกรูไว้แล้วหลับไปซะงั้นน่ะ


เออ แล้วกรูคิดถึงมันหรือเปล่าวะ


ผมเลยถามตัวเอง





...... แล้วก็ตอบตัวเองไม่ได้ ว่าผมคิดถึงมันไหม เวลามันไม่อยู่


ผมรู้แต่ แม่งเหงาอิ๋บอ๋ายเลย



แล้วคืนนั้นผมก็หลับไปโดยที่ตั้งใจว่า พรุ่งนี้เช้าจะถามมันว่า มันถามอะไรผมก่อนนอนนี่มันละเมอหรือถามจริงๆ



นี่ละครับ หนแรกที่ผมไปค้างกับมัน


ฮ่าๆ ผิดหวังล่ะเซ่ 


*********

โปรดติดตามตอนต่อไป ตอนนี้ไปทำงานก่อนครับผม

[FÂntastic 1st™]

เรื่องราวน่ารัก
..
.
...มากมายคับป๋ม 

[nana]

อะหุ อะหุ ไม่มีอะไรเกิดขึ้น

[Just let it be]

ว้า

แย่จัง  ไม่มีอะไรเกิดขึ้น  อุตส่าห์ลุ้นให้เกิดอะไรขึ้นนะเนี่ย

อิอิ  เลวจริงตรู  555+

[Namehoto]

เอาเวลาพักเที่ยงมาพิมพ์ พิมพ์ไปพิมพ์มาไฟดับ

กว๊ากกกกกก หายหมดเลย ฮือออออออออ เอาใหม่นะครับ

ขอบคุณนะครับที่ชมว่าเรื่องผมน่ารัก แต่ต่อๆ ไปมันอาจจะไม่น่ารักก็ได้ เหอเหอ อาจจมีหื่น มีเศร้า มีเฉา มีหงอย หรืออาจจะแบบอ่านไปแล้วทำหน้า 

มาต่อกันครับผม วันนี้ผมยึดลอคอินยัยเพื่อนตัวดีครับ ขอนินทามันหน่อยเหอะ คนไรก็ไม่รู้ ตั้งลอคอินตัวเองแล้วเอาชื่อแฟนเป็น พาสเวิร์ด เน่ามากกกกกก แหว่ะๆๆ ฮ่าๆๆๆ

มาต่อเรื่องของผมกับไอ้ป่านกันครับ

***********************

คืนนั้นนอนๆ อยู่ อึ่ก! ผมสะดุ้งตื่น

ไอ้ป่านครับ มันฟาดแขนมาบนอกผมเต็มแรง แม่ม นอนดิ้นด้วย อกผมแทบร้าว แขนมันก็ไม่ใช่เล็กๆ ถึงจะเล็กกว่าผมก็เหอะ

ผมก็จับแขนมันออก มันก็พลิกตะแคงแล้วนอนขดๆ

เป็นครั้งแรกครับที่ผมนอนมองหน้ามันแล้วรู้สึกใจเต้นแปลกๆ จริงๆ แล้วพอมันถอดแว่นเนี่ย หน้าตามันน่ารักนะครับ ถึงจะหน้ากลมๆ ไปหน่อย (แต่มันไม่อ้วนนะครับ แต่เป็นคนหน้ากลม) จมูกโด่งๆ แล้วปลายเชิด แบบที่เขาเรียกว่าจมูกรั้นน่ะครับ ปากมันบางๆ โหงวเฮ้งบอกเลยว่า เป็นคนเอาแต่ใจโคตรๆ

ส่วนผม ก็หน้าตาถึกๆ ควายๆ ธรรมดาครับ ไม่หล่ออะไรกะใครเขาหรอก (ถ่อมตัว ฮ่าๆๆ)

คนบ้าไรวะ นอนกรนฟี้ๆ เหมือนแมว

แล้วไอ้ที่มันนอนขด เพราะผมดันไปดึงผ้าห่มมาห่มซะเกือบหมด เหลือที่มันอยู่นิดเดียว แอร์ห้องมันหนาวจริงๆ อย่างที่ว่าครับ ขนาดไปลดแอร์แล้วนะ หรือเพราะช่วงนั้นอากาศเริ่มเย็นๆ แล้วด้วยมั้ง

ผมเลยค่อยๆ ดึงผ้าห่มออกไปห่มให้มันครับ มานอนบ้านเขา ทำเจ้าของบ้านเป็นหวัดก็คงไม่ดีใช่ป่ะ

มันก็ยังนอนตะแคงหันหน้ามาทางผม ขดๆ อยู่ดี ผมก็เลยว่าจะหลับต่อ

แต่อยู่ๆ มันกอดแขนผมหมั่บเลยครับ

อ้าวเฮ้ย ไรเนี่ย

กอดแขนผมแล้วก็ซุกหัวมาใกล้ๆ แล้วก็ ฟี้ ฟี้ ของมันต่อ

ท่าทางมันจะติดหมอนข้างครับ เพราะก่อนนอนอ่ะ บนเตียงมันมีหมอนข้างตั้งสองอัน แต่ผมเอาลงหมด เกะกะ เตียงมันใหญ่ก็จริง แต่หมอนข้างมันก็ใบบะเร่อ สงสัยเอาไว้กันมันดื้นตกเตียง

มันเลยกอดแขนผมแทนซะงั้นละมั้ง

แล้วผมก็เลย ....



















หลับต่อสิครับพี่น้อง ฮ่าๆๆๆๆ จะให้ทำอะไรล่ะ 



เช้าครับ ผมตื่นก่อน เพราะหน้าต่างห้องมันหันหาแดดเช้าแดดส่องหน้าผมพอดี เลยตื่น ส่วนไอ้คุณป่าน มันยังนอนฟี้ๆ อยู่ข้างๆ นี่แหล่ะ

แถม มันเอาขาก่ายกรูเหมือนหมอนข้างเลยเชียวนะ ไอ้เวร

ผมก็สะกิดมันครับ

เฮ้ยยย

หือออ

เอาขาออกไป หนักเว้ย

อือออ อีกห้านาทีนะแม่   ...... ดูมันงึมงำตอบผมมาครับ

ไอ้ป่านครับ ข้าไม่ใช่แม่เอ็งงงงง (ผมเน้นเสียงทีละคำ)

แล้วก็เอามือดันขามันออกจากตัวครับ

มันก็เลยงัวเงีย ลืมตา

อ้าว เอ โทษว่ะ นึกว่าแม่มาปลุก

เออ หนักนะเว้ย ก่ายมาได้

แฮ่ะๆ ก็เราติดหมอนข้าง

แบบนี้ใครมาค้างด้วย ไม่กอดเขาไปหมดเหรอวะเนี่ย ผมว่าพลางลุกจากเตียงจะไปห้องน้ำ

ไม่มีใครเคยมาค้างบ้านหรอก เพิ่งมีก็หนเนี้ย ปกตินอนมีหมอนข้างนี่หว่า มันแก้ตัวอ่อยๆ

ตอนนี้มันลุกมานั่งคุกเข่าอยู่บนเตียง หัวยุ่ง หน้าตางัวเงียๆ  แถมเสื้อนอนที่มันใส่ ไม่รู้มันนอนยังไงกระดุมเม็ดแรกมันหลุดครับ แล้วคอเสื้อมันเลยตกๆ ตรงไหล่ เห็นคอขาวๆ ไหล่ขาวๆ (มันเป็นคนผิวดีมากนะครับ ไอ้ป่านเนี่ย ทั้งๆ ที่ไม่ได้บำรุงอะไรนักหนา มันได้ผิวแม่มันมาน่ะครับ) ผมมองมันแล้วก็มีคำๆ นึง ผุดขึ้นมาในใจ



น่ารักจังแฮะ



แล้วไอ้ความคิดนี้ก็ทำให้ผมตกใจครับ เฮ้ย กรูเพิ่งคิดว่าไอ้ป่านมันน่ารักเหรอ เฮ้ย นี่กรูเป็นไรเนี่ย เฮ้ย บ้า

ผมกำลังงงๆ กับตัวเอง ไอ้ป่านมันก็ยังนั่งมองหน้าผมอยู่ยังงั้น ผมก็เลยรีบหันหลังให้มัน ก่อนที่จะฟุ้งซ่านไปมากกว่านี้

เออ ไปล้างหน้าแปรงฟันก่อนล่ะ คุยแบบนี้ เหม็นขี้ฟันชะมัด

ผมว่าแล้วก็เดินเข้าห้องน้ำไป

ไอ้ใจที่เต้นจังหวะละตินเมื่อคืน มันดันระทึกซะตัวเองตกใจเลยครับ ส่วนอะไรๆ ที่มันก็จะตื่นมาเคารพธงชาติตามปกติ วันนี้มันก็ดูแปลกๆ ยิ่งตอนที่ผมคิดถึงหน้าไอ้ป่านตอนตื่นนอนเมื่อกี้ มันก็ยิ่ง ประเทศไทย รวมเลือดเนื้อ ชาติเชื้อไทยซะ

ย๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก นี่กรูเป็นไรไปเนี่ยยยยยยยย กรูคิดอกุศลกะเพื่อนเหร๊อออออ


มันผู้ชายนะเว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

ผมเลยอาบน้ำซะเลยครับ สงบสติอารมณ์ แล้วก็พยายามคิดไปว่า มันคงเป็นแค่อะไรแปลกๆ ที่แว้บเข้ามาเดี๋ยวก็หาย บ้า กรูไม่ใช่เกย์นะ ไม่เคยมองผู้ชายน่ารักสักที ฟุ้งซ่าน ประสาทแดกไปแล้วเมิง ไอ้เอ

อาบน้ำเย็นแม่มเรย จะได้หายบ้า


ย๊ากกกกกกกกกกกกกก หนาวฉิบหัยยยยยย


แต่ก็ช่วยให้อะไรๆ มันหดไปได้ครับ









ผมหมายถึงความคิดครับพี่น้อง  ความคิดฟุ้งซ่านของผม  คิดไรกันเนี่ย   

ออกมาผมก็ก้มหน้าก้มตารื้อเสื้อกับกางเกง (ที่ไอ้ป่านมันเอาไปให้แม่บ้านมันปัดขนหมาจากกางเกงให้ผม กับไปหาเสื้อตัวใหม่ของมันมาให้ผมยืมใส่) มาใส่ ส่วนมันก็เดินเข้าห้องน้ำไป

แต่อยู่ๆ มันก็เปิดประตู โผล่มาแต่หน้าครับ

เอๆ

ไร?

วันนี้ว่าจะไปฟิตเนสอ่ะ ไปต่ออายุ เอไปกะเรานะ เขาให้เอาเพื่อนไปเล่นฟรีด้วย


(ปกติผมไม่ได้ไปฟิตเนสอะไรกะเขาครับ เตะบอล วิดพิ้น ว่ายน้ำ วิ่งอะไรไปตามเรื่อง แต่ไอ้เอเนี่ย บ้านมันเป็นสมาชิกฟิตเนสอยู่ที่หนึ่งทั้งบ้านเลยครับ  แต่ไม่ใช่ ไอ้ที่เขาฮิตๆ กันนะ)

ได้ๆ (ได้เล่นฟิตเนสหรูๆ ฟรีๆ ใครจะไม่เอาละครับ ฮ่า)


แต่ผมไม่รู้เลยว่า ไอ้ความคิดแปลกๆ ที่เกิดขึ้นในเช้าวันนั้น กับ การไปฟิตเนสหนนี้ จะเป็นจุดเริ่มต้น เรื่องราวระหว่าง ผม กับ ไอ้ป่าน มัน



จุดเริ่มต้นที่ทำให้ มันกลายเป็น เรื่องของ .... เรา ....




แล้วจะมาเล่าให้ฟังครับ


**************

[nana]

รอๆๆ

[Namehoto]

กลับมายึดลอคอินคืนแล้วค่ะ ท่าทางไอ้คุณเอมันจะติดใจ หรือให้มันสมัครลอคอินมาโพสเองเลยดี?

แต่มันบอกว่ากลางคืนมันโพสไม่สะดวกค่ะ เลยต้องใช้นาเมฮ์อยู่ดี 

เอาเป็นว่า มาต่อให้มันเลยค่ะ มันส่งต้นฉบับมาให้เพิ่มแล้วค่ะ


*****************

พอมันหายเข้าห้องน้ำไปแล้ว ผมก็เพิ่งมานึกได้ว่า ลืมถามมันไปเลยเรื่องที่มันละเมอ (หรือเปล่า?) ถามว่าผมคิดถึงมันไหม เมื่อคืน แต่ก็นั่นแหล่ะครับ ตอนนั้นผมกำลังงงๆ กับความคิดตัวเองก็เลยคิดว่า ไม่ถามดีกว่า หาคำตอบให้ตัวเอง เรื่องทำไมอยู่ดีๆ คิดว่ามันน่ารักขึ้นมาให้รอดก่อน

แล้วผมก็เลย นอนอ่านการ์ตูนต่อ


แล้วก็


หลับไปอีกที


มันอาบน้ำนานมากกกกกกกกกกกกกกกกกกก ครับพี่น้อง


มาตื่นเอาตอนไอ้ป่านมันเขย่าตัวครับ

เฮ้ยๆ ตื่นๆ ไปลงไปกินข้าวเช้าก่อน แล้วค่อยไป (ข้าวเช้าของมันตอนเกือบจะเที่ยง เหอเหอ)

ผมก็เลยลุกมาล้างหน้าล้างตา แล้วเดินตามมันลงไปข้างล่างครับ บ้านมันอย่างเงียบ เห็นแม่บ้านมันว่า พ่อกับแม่มันออกไปธุระแล้ว ส่วนน้องสาว (มันมีน้องสาวเหมือนผมครับ) มันก็ออกไปเรียนพิเศษแล้ว

ผมกับมันก็เลยนั่งกินข้าวเช้ากันสองคน

แต่ก็ไม่ได้กินอะไรมากหรอกครับ ผมเป็นคนที่เพิ่งตื่นจะไม่ค่อยอยากกินอะไรเท่าไร

แล้วจากนั้นเราก็ออกจากบ้านมันครับ

แล้วอยู่ๆ มันก็หันมาถามผมว่า

เออ แล้วเนี่ยไม่มีชุดกีฬาใช่ป่ะ

อ้าว จะมีได้ไงวะ ก็เมื่อคืนมาบ้านเอ็งกระทันหันไหม

เออ ลืมหยิบมาเพื่อ เดี๋ยวนะ

แล้วมันก็กลับรถครับ ขับกลับไปบ้านมัน แล้วบอกให้แม่บ้านมันขึ้นไปหยิบชุดออกกำลังอะไรของมันมาให้ผมอีกชุด ส่วนรองเท้า ผมใส่ผ้าใบอยู่แล้ว เลยรอดไป


แล้วก็มันก็ไปที่ฟิตเนสกันครับ แต่ก่อนนั้นมันก็ไปแวะซื้อของอะไรเรื่อยเปื่อยนิดหน่อย เพราะเพิ่งกินข้าวเช้ากันมา ไปเล่นเลยก็จะไม่ดี

พอบ่ายๆ หน่อย ก็ไปที่ฟิตเนสที่มันเล่นครับ ตัวมันก็ไปต่ออายุ จ่ายตังอะไรของมันไป ผมก็เดินดูโน่นดูนี่ไปตามเรื่อง สักพัก มันก็หันมาเรียกเอาบัตรประชาชนกับให้ผมกรอกอะไรนิดหน่อย ว่าเป็นแขกของลูกค้ามาเล่น

แล้วเราก็ไปเปลี่ยนเสื้อกันครับ

ไอ้ป่านมันเอากระเป๋าที่ใส่เสื้อผ้าที่มันให้แม่บ้านไปหามาให้ผมยืมกับกุญแจตู้ลอคเกอร์มายื่นให้ผม (ให้อะไรเยอะแยะวะเนี่ย) แล้วมันก็แยกไปเปลี่ยนเสื้อ

ส่วนผมพอหยิบเสื้อที่มันให้แม่บ้านเอามาให้เนี่ย ก็ 

คุณแม่บ้านเล่นหยิบเสื้อบอลทีมแมนยูมาซะงั้น ผมไม่ได้มาเตะบอลนะเฟ้ยยยย และอีกอย่าง ผมเป็นเด็กหงส์ด้วย ไม่ใช่เด็กผี โหยยยย อารมณ์เสียยยยยยย

แต่ยังดีที่ไม่แถมกางเกงบอลกับสตั๊ดมาด้วย เป็นขาสั้นธรรมดา

ผมเปลี่ยนเสื้อแล้วก็เดินหน้าบูดออกไปเจอกับไอ้ป่านมันข้างนอก มันก็หัวเราะก๊าก แล้วบอกผมว่า โทษทีมันลืมบอกว่าให้หยิบเสื้อยืดธรรมดาๆ มาให้

ผมยังคงหน้าบูดอยู่


มันก็เลยบอก เอาน่าๆ รีบๆ เล่นเดี๋ยวจะได้เปลี่ยนเสื้อ อาบน้ำแล้วกลับ


ผมบ่น ทำไมต้องเสื้อแมนยูวะ

มันก็บอกว่า ใส่ๆ ไปเหอะน่า เรื่องมากจริง


โฮฮฮฮฮ ไอ้ป่านไม่เข้าใจอารมณ์เด็กหงส์อย่างผมเลยยยย


ผมก็เลยหน้าบูดๆ ตามไปเล่นฟิตเนสกับมันครับ ก็เวียนไปตามเครื่องต่างๆ อะไรแบบนี้ กว่าจะครบเซท ครบเครื่องก็กินเวลาอยู่

แล้วพอเล่นครบแล้ว ป่านมันบอกว่า เออ ที่นี่มีซาวน่าด้วยนะ เข้าป่ะ

เข้าดิ ไม่เคย อยากลอง ว่ามันจะร้อนแค่ไหน

ก็เลยนั่งพักให้เหงื่อแห้ง กินน้ำกินท่ากันเล็กน้อย แล้วก็ค่อยผลัดเสื้อผ้าไปเข้าซาวน่าครับ

วันนั้นเราไปเล่นเร็วมั้ง เลยไม่ค่อยมีคนเท่าไร ห้องซาวน่าจะอยู่ถัดจากลอคเกอร์ไป แต่ก่อนถึงห้องอาบน้ำ ผมกับมันก็เดินตามกันเข้าไปข้างในครับ

ทีนี้ในซาวน่าเนี่ย ไอ้ป่านมันก็ไม่ได้ใส่แว่นเข้าไป มันถอดไว้ในลอคเกอร์ มันก็จะมองอะไรไม่ค่อยชัดเท่าไร (มันตาสั้น บวกเอียงครับ) เวลามันจะคุยอะไรกับผม ก็เลยต้องชะโงกหน้ามาใกล้ๆ

ผมก็คุยกับมันไปเรื่อยเปื่อย แล้วถ้าใครเคยนั่งซาวน่าตามฟิตเนส ก็จะรู้นะครับว่าไฟมันเหลืองๆ นวลๆ เหมือนกัน (ซาวน่าอื่นผมไม่รู้นะ ผมไม่เคยเข้า ฮ่า)


ผมคุยกับมันไป ก็มองมันไป


มันเป็นผู้ชายตัวค่อนข้างเล็กครับ เพรียวๆ แต่ไม่ใช่ผอม แบบว่ามีกล้ามบ้างแต่ไม่ขนาดล่ำบึ๊กอะไร แล้วเข้าซาวน่า มันก็ใส่แต่ผ้าเช็ดตัว

มันขาวนะครับ ไม่รู้เพราะไปนอกมาด้วยหรือเปล่า (ตรรกกะประหลาดๆ มาอีกแล้วผม)

แล้วมันก็เล่าโน่นนี่ เรื่องไปลงออนเซ็นอะไรของมันไป คือถ้าเล่าแบบนี้ดูเหมือนผมนั่งกันนาน แต่จริงๆ ไม่นานนะครับ

ผมก็ฟังไปมัน หันไปมองหน้ามันไป คือเรานั่งข้างๆ กันน่ะครับ


ซาวน่าแม่มไม่มีใครเข้ามาเลย




ผมฟังมันพูดไปๆ แต่ไปๆ มาๆ ผมก็ไม่รู้เลยครับว่ามันพูดว่าอะไรบ้าง


เพราะ


ผมมองปากมันเพลิน มันเล่าจ๋อยๆๆๆ ปากบางๆ แดงๆ เพราะความร้อนในห้องซาวน่า


แล้วอยู่ๆ ก็นึกขึ้นมาว่า









ปากแม่มน่าจูบชะมัด













แล้วไม่รู้ว่าเพราะผมมึนไอร้อน หรือควันถ่านหิน



รู้ตัวอีกที



ผมชะโงกหน้าไป



.....จูบ......



มันเข้าให้แล้วครับ



*******************

To Be Continue  (โปรดติดตามว่า ผมกับมันจะเป็นไงต่อไป)



ใครจะด่าไปด่าไอ้เอเอานะคะ มันส่งมาแค่นี้จริงๆ ตอนนี้ก็อยากจะด่ามันด้วยค่ะ 

[PEAK]

แง้ว แง้ว      

กำลังสนุก ลุ้น ตื่นเต้นอยู่เลยอ่ะ ตัดซ๊างั้น  งือ ๆ 

แต่มะเปนไร เจ้าของเรื่องขยันเขียน  คนรับเรื่องขยันโพส  +1 ให้ ขอบคุณน้า   

เนื้อเรื่องน่าสนใจ สนุก น่ารัก  รออ่านตอนต่อไปนะ   

[chocolate_angel]

จูบแล้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

 

ต่อด่วน

ค้างอย่างแรงเลย