อีกหนึ่ง...”ความคิด” ของผม
.....
.
.........
...
ผมเสียใจ...ที่ผม ชอบทำให้คนที่รักผม...ทุกๆคน ที่ได้ก้าวเข้ามาในชีวิตผม “ร้องไห้”
ผมเคยรักคนๆนึง ผมรักเค้ามาก เราคบกันมาเกือบ 8 ปี หลายครั้งที่เราทะเลาะกันแล้วเราต้องบอกเราเลิกกัน...เราก็ยังกลับมาคบกันใหม่...หลายครั้งที่ผมบอกเค้าว่า ถ้าเค้ามีคนใหม่ที่ดีกว่าผม...ผม ก็พร้อมที่จะเป็นฝ่ายไป เพราะผมทำผู้ชายคนนั้นร้องไห้มานับครั้งไม่ท้วน ผมเสียใจทุกครั้งที่ผมเห็นน้ำตาเค้า และเจ็บทุกครั้งที่ผมทำร้ายเค้า
แล้วมีอยู่วันนึงเค้าก็เดินมาบอกผม ว่าเค้าเจอคนคนนั้นแล้ว....ผมเลยปล่อยเค้าออกไปจากห้วงชีวิตความรักของผม เราปิดฉากคำว่า “รัก” ในวันเกิดของผมเอง....
ผมกับเค้าเรารู้จักกันมากเกินกว่าจะจากกันได้อีก...เราจึงตกลงที่จะเป็นพี่น้องกัน แล้วผมก็มีความสุขที่ผมยังเห็นคนที่ผมรักมีความสุขอยู่ข้างๆ อยู่ในสายตาผมที่ผมยังสามารถดูแลเค้าได้ หลายต่อหลายครั้งที่เค้าขอกลับมาคบกับผมอีก แต่ผมก็เลือกแล้วที่จะจบชีวิต “รักๆเลิกๆ” ของผม
ผมก็คงเป็นคนที่ดูไม่ดี...ในสายตาของใครหลายๆคน...แต่ผมเลือกที่จะเห็นคนที่ผมรักมีความสุข ผมไม่อยากให้ใครมาเสียน้ำตาเพราะผมอีก
..
...
.
หลายๆคนที่ผมได้คุยด้วย...เค้าบอกว่าผม เป็นคนที่อบอุ่น ผมก็ไม่เค้าใจหรอกนะว่ามันเกิดขึ้นมาจากอะไร มันคงเป็นเพราะว่า ผม อยากอยู่เป็นเพื่อนใครสักคน ในเวลาที่เค้าอ่อนแอ
ไม่ต่างกับตรอง....คนที่ทำให้นาฬิกาชีวิตของผม เริ่มต้นเดินอีกครั้งหนึ่ง ผมเคยอยู่เป็นเพื่อนเค้าในวันที่เค้าไม่มีใคร เคยบอกเค้าว่า...ไม่เป็นไร ยังคงมีคนอีกหลายคนที่รักตรอง คืนนั้น...คงเป็นคืนที่ ตรอง...คงได้รับความรู้สึกที่อบอุ่นของผมมั้ง
หลายครั้งที่ตรองเคยถามว่า “รัก” ตรองมั้ย แล้วผมก็ต้องคอยเลี่ยงตอบ โอ้มโน่นอ้อมนี่ ผมบอกว่าคำว่ารัก มันต้องนานๆพูดครั้งนึงสิ ที่จริงแล้วตัวผมเองที่ไม่กล้าพูดคำนั้นอีก ผมรู้ว่าการที่จะพูดคำว่า “รัก” ได้นั้นมันต้องแน่ใจแล้วถึงจะพูดออกมาได้ แล้วหลายครั้ง ผม ก็ได้พูดออกไปทั้งที่เจ้าตัวไม่ได้ถามก่อน เพราะผมเริ่มมั่นใจแล้วไง ที่จะพูดคำๆนั้น
ผมเสียใจที่...ตรอง ร้องไห้ เสียใจ เพราะเรื่องของผมหลายครั้ง ผมก็เป็นอีกคน...ที่เห็นแก่ตัว ขี้ขลาด ไม่ยอมพูดในสิ่งที่ตัวเองต้องพูด ผมไม่อยากหลอกใครให้มารักผมอีกแล้ว.....
ยังมีอีกหลายอย่าง หลายความคิด...ที่ผมไม่ได้บอกตรอง
หมอนสีแดงใบเล็กๆใบนั้น...มันยังคงอยู่ข้างๆตัวพี่ ข้างๆที่เคยมีคนๆนึงได้นอนอยู่.......
เหมือนกับตุ๊กตาตัวนั้น ที่อยู่ที่หัวเตียงของพี่ทุกคืน.....
ขอบคุณนะครับ ^ ^
..
….
..
.
สุดท้ายนี้....
ผมอยากขอโทษทุกๆคนในที่แห่งนี้ คนที่รักและเป็นห่วงตรอง
ขอบคุณทุกกำลังใจที่มีให้ตรองเค้า ขอบคุณมากๆคับ...
เล้าแห่งนี้ เป็นที่ๆผมเข้ามาแล้วมีความสุขกลับไปทุกครั้งที่มานั่งอ่านเรื่องราวต่างๆ ที่เพื่อนๆพี่ๆหรือน้องๆได้มาเล่าให้ฟัง
ผมจะยังคงอยู่....ในที่แห่งนี้ ไม่ว่าใครจะคิดยังไง คิดด้านไหน ดี หรือร้าย หรืออาจจะเกลียดใครๆก็ตาม
ผมอยากจะบอกว่า....
ผมก็มีส่วนผิดในเรื่องราวครั้งนี้......
..
…..
.
ผมขอโทษนะครับ Z’TronG ………
ปล.ต่อไปนี้ต้องเข้มแข็งขึ้น ต้องไม่ร้องไห้แล้วนะคับ ตอนเที่ยงๆคงไม่มีคนโทรปลุกแล้วนะต้องตื่นเองรู้มั้ย ตอนเที่ยงคืนคงไม่มีใครโทรไปทะเลาะด้วยอีกแล้ว....ดูแลตัวเองดีๆ นะคับ แล้วก็ตั้งใจเรียนกับที่เรียนแห่งใหม่นั้น....คงมีคนที่ดีกว่าพี่วินด์รออยู่นะคับ หาคนที่ได้อยู่ใกล้ๆกันตลอดเวลา หาคนที่คอยปกป้องดูแลตรองได้ เวลาที่ตรองอ่อนแอ หรือไม่มีใคร พี่วินด์ไม่สามารถเอามือตรองมากุมไว้ข้างกายได้ ไม่สามารถโอบกอดตรองไว้ได้เวลาที่ตรองร้องไห้ พี่ขอโทษนะคับ
รัก...และเป็นห่วง ตลอดไป
By สายลม...ที่เคยหวังดี และจะหวังดีตลอดไป ไม่ว่าจะเค้า...หรือเธอ ก็ตาม
...
..
.
อีกนิดนึงนะคับ....เรื่องที่ผมพูดออกมานี้ มันอาจจะเป็นเรื่อง ”โกหก” ของผมก็ได้นะคับ แต่สำหรับผม...ผม ก็เชื่อคนง่าย อย่างที่เค้าว่าซ๊ะด้วยสิ
ปิดฉากคำว่า ”รักๆ..เลิกๆ” ของผมสักที ผมอยากรักใครอีกคนที่ผมไม่ต้องเลิกกับเค้าแล้ว....มันจะมีมั้ย
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
