FAKE RULE !! >>> เรื่องราวขับขานของ 'นักเล่านิทาน' กับ 'ควาย' !!!.
.
.
RATING :: เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่าสิบแปดปีควรได้รับคำแนะนำจากผู้ปกครอง เนื่องจากอาจมีภาพ เสียง เนื้อหา หรือพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม !!!
INSPIRATION :: ผู้ชายหมายเลขสี่ และ สายลม
DATE :: 12.02.09
POST SCRIPT :: ใครอ่านแล้วไม่เข้าใจ .. ไม่ต้องร้อนรนไปนะครับ มันเป็นเรื่องของ ผม .. เขา ... และมัน !!!.
.
.
... ก า ล ค รั้ ง ห นึ่ ง .........
....
..
.
... นิทานส่วนใหญ่มักขึ้นด้วยคำสวยๆคำนี้ ... ฟังดูดีนะ ... แต่นิทานที่ผมจะเล่าให้คุณฟังมันขึ้นต้นด้วยคำอื่นว่ะครับ ...
.
.
.
" น้องตรอง .. มีคนเค้าอยากคุยด้วย " หน้าต่างจากโปรแกรมสนทนาในคอมพิวเตอร์ส่งข้อความมาตามระบบอินเตอร์เน็ต
" ใครอะ "
" เขาอ่านนิยายของน้องตรองด้วยนะ " หลังจากนั้นชีวิตของผมก็มีคนแปลกหน้าคนนึงเข้ามาในชีวิต ขอเรียกว่า ' พี่เจ ' แทนละกัน ... ผู้ชายผิวขาว ร่างบาง สูงร้อยหกสิบนิดๆ เรียนจุฬาฯปีสาม ที่บ้านประกอบธุรกิจส่งออกเครื่องใช้ไฟฟ้าอันดับต้นๆของเมืองไทย ... มีเพื่อนรักที่หลงรักตัวเขาคอยปกป้องและดูแลสองคน ขอแทนด้วยชื่อ ' โก้ ' กับ ' ตี๋ ' ละกันนะครับ ... มีพี่อีกคนที่คอยเป็นห่วงเป็นใย ขอแทนด้วยชื่อ ' พี่โมทย์ ' ... สาเหตุที่ต้องเอาชื่อตัวละครจากเรื่อง 'ระเบียงรักนักศึกษา' ของคุณ G มาใช้ ก็เพราะฟังเรื่องของนักเล่านิทานคนนี้แล้วมันนึกถึง เจ ... ในระเบียงรักฯขึ้นมาทันทีเลย ...
' คุณสายลม ' รู้จักพี่จคนนี้ก่อนที่จะรู้จักผมประมาณสองเดือน ... และเคยชอบคนถึงขั้นคิดจะจีบ แต่ไม่รู้ว่าคุยกันแบบไหนถีงได้แปรเปลี่ยนความสัมพันธ์มาเป็น 'พี่ชาย' แทน ... สาเหตุก็เพราะพี่เจบอกว่าเขามีพี่ชายแท้คนนึง เป็นคนใจดีและรักเขามาก แต่เสียชีวิตด้วยโรคลูคีเมียไปแล้ว ... พี่เจเลยให้คุณสายลมเป็นพี่ชายแทนที่ 'พี่โจม' พี่ชายเขาอ้างว่าตายไปแล้ว ...
คุณสายลมห่วงผม ... แต่ก็ไม่มากเท่าเขา ...
คุณสายลมหวงผม ... แต่ก็ไม่มากเท่าเขา ...
คุณสายลมแคร์ผม ... แต่ก็ไม่มากเท่าเขา ...
คุณสายลมรักผม ... แต่ก็เคยจะได้เท่าครึ่งนึงที่รักเขา ...
ต้องบอกก่อนว่าแม้จะคุยและรู้จักกันเป็นเวลาหลายเดือน .. แต่ทั้งผมและคุณสายลมก็ไม่เคยจะได้พบปะเจอะเจอพี่เจคนนี้เลย .. ไม่มีแม้กระทั่งเบอร์โทร .. อีเมล์ที่เขาใช้ติดต่อก็ไม่มีข้อมูลอะไรเลย ... ทั้งใน GOOGLE และ HI5 .. หลายครั้งที่เมล์ของเขามี ' โก้ .. ตี๋ .. หรือพี่โมทย์ ' มาคุยแทน ... เพื่อบอกเล่าเรื่องราวของพี่เจคนนี้ ...
คืนหนึ่งผมเจอ 'โก้กับตี๋' ที่อ้างว่ามาเล่นเอ็มแทนเพราะเจอาบน้ำอยู่ ... ตี๋บอกว่าเขาเรียนอยู่ปีสาม คณะเภสัช มหาวิทยาลัยมหิดล ... จำประโยคนี้ไว้ดีๆนะครับทุกคน ^^ ...
ตลอดเวลาที่รู้จักกันพี่เจมักจะบอกว่าเข้าโรงพยาบาลอย่างโง้นอย่างงี้ ... ทำตัวป่วยตลอดเวลา ... ดูคล้ายจะตายได้ในอีกวันสองวัน !!! บอกตามตรงว่าตอนนั้นผมเองก็เห็นใจและสงสารตามประสาคนหัวอกเดียวกัน ... ผมไม่ใช่คนสุขภาพดีอะไรนัก .. ผมไม่ใช่คนแข็งแรงอะไร ... วิ่งเล่นในโรงพยาบาลมาตั้งแต่เด็ก ... ทุกครั้งที่ถามเกี่ยวกับตัวเขาพี่เจมักจะหลีกเลี่ยงที่จะตอบคำถามอย่างตรงไปตรงมา ต้องใช้วิธีหลอกถามไปเรื่อยๆ จนในที่สุดผมก็ได้คำตอบว่าเขาเป็นคนไข้ประจำของโรงพยาบาลพญาไท 1 ...
.
.
.
" น้องตรอง .. เมื่อคืนพี่เจรถคว่ำ " ประโยคบอกเล่าจากคุณสายลมบอกให้ผมฟัง ... ดูเป็นเรื่องปกติไปแล้วที่จะต้องมีเรื่องของพี่เจเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในการสนทนาระหว่างผมกับคุณสายลมทุกค่ำคืน
" แล้วเป็นไงมั่งอะครับ "
" พี่เจไม่เป็นไรเลย .. แต่คนขับรถเข้าโรงพยาบาล "
" แน่ใจเหรอว่าเรื่องจริง ? "
" อื้อ .. พี่เจเขาเป็นคนดี เขาจะโกหกพี่ทำไมล่ะ ? " .... เพื่อเรียกร้องความสนใจไง ! ... ผมได้แต่คิด ไม่ได้พูดออกไป ... นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมถามคุณสายลมว่าแน่ใจได้ยังไงว่าพี่เจไม่ได้โกหก ... เพราะหลายครั้งที่สิ่งที่พี่เจพูดกับความเป็นจริงที่ผมรับรู้มา มันเป็นคนละเรื่องกัน ... แต่คุณสายลมมักจะแก้ตัวและปกป้องแทนพี่เจเสมอ ... จนผมเบื่อที่จะเตือน ...
.
.
.
แล้วตอนจบของนิทานก็มาถึง ....
คืนวันที่ 12 กุมภาพันธ์ .. พี่เจเข้ามาทักทายผมตามปกติ ... แต่คงเป็นผมเองที่ไม่ปกติ ผมอยากรู้ว่าเขาต้องการอะไรสำหรับคำโกหก ... เพราะสิ่งที่ผมเพิ่งจะได้รับรู้มาล่าสุดคือ .. คณะเภสัชศาสตร์ ชั้นปีที่สาม ของมหาวิทยาลัยมหิดล ... ไม่มีใครรู้จักคนชื่อตี๋ ที่บอกว่าเป็นเพื่อนเจเลย ...
เขายังยืนยันว่าเขาพูดเรื่องจริง ... จนผมต้องต้อนและบีบไปเรื่อยๆ สุดท้ายสิ่งที่ได้รับมาก็คือ ...
" โก้กับตี๋มีตัวตนอยู่จริงๆนะตรอง แต่มันไม่ได้เรียนอยู่ที่นั่นจริงๆนั่นแหละ มันเรียนที่อื่น ... พี่ขอโทษ " วันนั้นไอ้ตี๋มันเป็นคนบอกเอง ไม่ใช่มรึงนี่ มาขอโทษทำไม๊ !!
" พี่เข้าโรงพยาบาลจริงๆ แต่ไม่ได้เข้าที่พญาไท " แล้วหมาตัวไหนมันบอกว่าโรงพยาบาลแถวศรีอยุธยา แถวประตูน้ำ ... แถวนั้นมันโรงพยาบาลอะไรอีกวะ ! =[]=;
" พี่ก็แค่อยากมีตัวตนบนโลกอินเตอร์เน็ตเท่านั้นเอง " ... ใช่มันเท่านั้นเอง ... แค่เท่านั้นเองแล้วจะโกหกกันทำไมวะฮ๊ะ !?? ?
ยังจำได้ไหม ... จำได้รึเปล่า .. วันที่ผมถามถึงสถานศึกษาของตี๋ ... ตี๋เป็นคนบอกเองว่าเรียนที่นั่น ... แล้วทำไมวันนี้ถึงกลายเป็นว่าพี่เจมาขอโทษที่ไม่บอกความจริง ...
เอาง่ายๆ คนมันจะโกหกมันก็แถไปเรื่อยเวลาโดนจับได้นั่นแหละ ... อีกหลายเรื่องที่คืนนั้นยังไม่ได้ถาม ... แต่หมดอารมณ์ซะก่อน รู้สึกเซ็งเชี่ยๆ .. มึงจะแถไปถึงไหน ... เห็นแล้วมันรำคาญลูกหูลูกตา .. อยากกระโดดถีบสลัดๆ !! ... บันทึกสนทนาคืนนั้นผมยังเซฟเก็บไว้นะครับ ใครอยากอ่านขอได้นะครับ ...
แต่ .... ยังไม่จบครับ ... เพราะมันคงคิดว่ามันเป็นดาวพระศุกร์มั๊ง .. มันเลยพิมพ์ข้อความมาอีกประมาณว่า ... ตรองคงไม่สบายใจถ้าพี่จะยังคุยกับพี่วินด์ .. พี่วินด์เป็นคนดี พี่วินด์รักตรองมาก ... ตรองคบกับพี่วินด์จริงจังแล้ว คงไม่ดีถ้าพี่จะคุยกับพี่วินด์ต่อ ... ช่วยโทรบอกให้พี่วินด์ออนได้ไหม พี่อยากร่ำลา ...
ผมเลยบอกให้โทรไปคุยเองพร้อมกับให้เบอร์โทรไป ...
ผมไม่รู้ว่าหลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้น ...
สิ่งที่พี่วินด์รับรู้จะเหมือนกับที่ผมรับรู้หรือเปล่า ...
รู้แต่คืนนั้น ... สิ่งที่ผมได้รับกลับมาคือข้อความสั้นๆ ว่า
" ขอพี่วินด์อยู่คนเดียวก่อนนะครับคืนนี้ ขอโทษนะครับ "ตั้งแต่ตีหนึ่งยี่สิบห้า .. ผมนั่งรอโทรศัพท์จากคนที่เคยโทรมาทุกคืน ... รอ รอ รอ รอ รอ รอ รอ รอ .... รอจนถึง สิบเอ็ดนาฬิกาสิบแปดนาที ... ในที่สุดการรอคอยกว่าสิบชั่วโมงของผมก็สิ้นสุดลง
" น้องตรองทำแบบนี้ทำไม ? " ... นี่คือสิ่งที่ผมได้รับกลับคืนมา .. นี่คือรางวัลของการรอคอยอย่างงั้นเหรอ ? ... ผมคิดว่าเมื่อคืนที่เขาไม่โทรมาเพราะเขาเสียใจที่โดนคนที่ไว้ใจและเชื่อใจหลอก ... แต่ไม่ใช่ ... ผมคิดผิด !!! เขาไม่โทรมาเพราะเขาโกรธผม ... ที่ผมทำให้พี่เจหายไปจากชีวิตเขา
" ตรองแค่ไม่อยากให้เขาโกหก ... ตรองไม่ชอบคนโกหก "
" พี่เจเค้าคงมีเหตุผลของเค้า " ... คำแก้ตัวแทนที่ได้ยินมันดังออกมาจากโทรศัพท์พร้อมกับน้ำตาของผม ... เมื่อคืนผมเล่าเรื่องนี้ให้พี่คนนึงในเล้าฟังด้วยความอัดอั้นตันใจ ... พี่เขาแนะนำมาว่า ... ถ้าเขาเลือกที่จะเชื่อคนในเน็ตที่ไม่มีตัวตน .. มากกว่าคนที่รักและมีตัวตนจริงๆ ก็ปล่อยเขาไปเหอะ ! ... ผมอยากจะบอกพี่คนนั้นจังเลยครับ ... ว่าพี่วินด์เขาเชื่อไอ้เชี่ยนั้นมากกว่าผมว่ะครับ ... ทั้งที่รู้ว่าโดนหลอกแต่เขาก็ยอมหลับหูหลับตาเป็นควายให้มันหลอกต่อไป .... นี่ไม่ใช่ครั้งแรก .. หากแต่เป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ ที่เราสองคนทะเลาะกันเพราะเรื่องของไอ้เชี่ยนี่ !!!
สำหรับพี่วินด์ ... ไอ้นั่นมันยังคงเป็นคนดีเสมอ .. เป็นคนดีที่พร้อมจะยอมเสียสละและหลีกทาง .. เป็นคนน่าสงสารที่สมควรได้รับความรักและความเห็นใจ ... เป็นคนไม่เคยโกหก .. หากจะโกหกก็คงจะมีเหตุผล .... เป็นคนใสซื่อบริสุทธิ์ไร้เดียงสา ...
ส่วนผม .. คงเป็นอะไร ... ที่ไม่มีในตัวไอ้พี่เจนั่นเลยสักนิด ... ถ้ามันเป็นนางเอก ผมก็คงเป็นตัวร้าย !!!
.
.
.
... ผมไม่ได้เสียใจที่ถูกหลอกใช้ให้เป็นตัวละครหนึ่งของนิทานเรื่องนี้ ... ไม่ได้เสียใจที่รู้ว่าสิ่งที่เชื่อมาตลอดมันไม่มีอยู่จริง .... แต่แค่เสียใจที่คนที่คุณเลือกคือเขา .... ไม่ใช่ผม ! ....
... ฉากจบไม่เหมือนกันเสมอไป .. แต่ไม่ว่าจะจบยังไงต้องมีคนเสียใจแน่ๆ .. คนเสียใจน้อยกว่าก็ทำท่าว่าไม่แคร์ .. คนเสียใจมากก็โทษตัวเองว่าแพ้ หมดน้ำยา ...
... ฉากจบต่างกันเพราะต่างใจ .. คิดมากไปวันเก่าก็ไม่ย้อนคืนมาหา .. จบฉากร้าวรานปิดม่านน้ำตา .. มีอีกหลายฉากที่รอการค้นหา .. หลายฉากที่ทำให้ชีวิตมีค่ามากกว่าฉากรักเลวๆ ... ... น่าเสียดายนะครับ .. ที่นิทานที่เรื่องต้นด้วยคำว่า ' กาลครั้งหนึ่ง ' ไม่ได้มีตอนจบที่ลงท้ายด้วยคำว่า ' ... แล้วเจ้าหญิงกับเจ้าชายก็อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข .... ' เสมอไป ...
... ด้วยรัก และ สมเพชเวทนา ...
... ZETRONG3 .. MODE HARMFULNESS * ...
http://media.imeem.com/m/XUa7uzH8sBใหม่ใหม่ก็รัก ใหม่ใหม่ก็ดี
เธออยู่ทุกที เมื่อฉันต้องการไม่เคยห่าง
ทั้งหวงและห่วง ทั้งทุกข์และสุข
ทุกครั้งจะอยู่ดูแล ไม่เคยจะมีข้อแม้ สำคัญกว่าใคร
แปลกแปลก เดี๋ยวนี้ ไม่ดีเหมือนเคย
เป็นฉันที่คอย รองรับอารมณ์ของเธอทุกที
หรือฉันมันเก่า แค่รักเก่าเก่า แล้วฉันทำผิดตรงไหน
* ใช่สิเธอได้หมดแล้ว ทั้งตัวและใจ ถึงเป็นอย่างนี้
** ใหม่ๆ เธอรักฉันแค่ไหน ฉันจำได้หมดทุกอย่าง
แรกๆ อะไรก็หวาน สัญญากันอย่างดี
ไม่เคยจะคิดเลยสักนิดว่าเธอจะเป็นอย่างนี้
หรือมีใครกันนะมาทำให้เธอเปลี่ยน
เธอเบื่อใช่ไหม ทำไมไม่มา
ทำไมไม่มา ไม่คิดถึงกันบ้างหรือไง
ถ้าฝนมันตก แล้วไฟมันดับ แล้วฉันจะอยู่อย่างไร
ซ้ำ *,**
ใหม่ๆ เธอรักฉันแค่ไหน ฉันจำได้หมดทุกอย่าง
แรกๆ อะไรก็หวาน สัญญากันอย่างดี
ไม่เคยจะคิดเลยสักนิดว่าเธอจะเป็นอย่างนี้
หรือมีใครกันนะ
ใหม่ๆ เธอรักฉันแค่ไหน ฉันจำได้หมดทุกอย่าง
ฉันเลยได้ปล่อยให้เผลอใจไปอย่างนี้
ไม่เคยจะคิดเลยสักนิดว่าเธอจะเป็นอย่างนี้
หรือมีใครกันนะมาทำให้เธอเปลี่ยน
.
.
.
... ไม่ต้องมาขอร้องหรอกครับ .. เพราะมันไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้นมาเลย ...
... การทำแบบนี้มันทำให้อย่างน้อยผมก็รู้ว่าคุณเกลียดผมเพราะอะไร ?? ..
... เพราะผมมันร้าย มันแรง มันเลว ! ...
... เราเลิกกันเพราะผมทำตัวผมเอง ...
... ก็ยังดีกว่าที่ผมจะต้องรับรู้ว่าเราเลิกกัน ...
... เพราะคุณรักมันมากกว่าผม !!! ...
... ผมรักคุณนะ ! ...
... แต่คุณรักมัน !! ...
... เราเลิกกันเถอะครับ !!! ...
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
