-
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์ และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
แฮ่ๆ .. เรื่องนี้เป็นภาคต่อของฮว๊ากกก ฯ นะครับ .. ใครที่ยังไม่ได้อ่านแนะนำว่าควรไปตามเก็บเรื่องเก่ามาก่อน .. ไมงั้นอ่านไม่รู้เรื่องตรองไม่รับผิดชอบนะครับ .. XD
•• ฮว๊ากกก .. ใครก็ได้ที่ไม่ใช่เอ็ง !!! •• (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=5415.0)
^
^
^
จิ้มโลดเลยครับ !!
ใครที่เพิ่งเคยอ่านเรื่องของผมก็ฝากด้วยนะครับ .. หวังว่าคงชอบ ^^
บทที่ 1 :: GO TO UNIVERSITY .+
" ฮว๊ากกก ก !! มหา'ลัยจะเปิดอยู่แล้วเว้ย ขี้เกียจ ขี้เกียจ ขี้เกียจจจ จ จจ !! " ผมตะโกนลั่นห้องหลังจากเก็บของที่ขนมาจากที่บ้านเข้าหอเสร็จ
" ยังไม่ทันจะเปิดเทอมเลยขี้เกียจแล้วนะมึง " ไอ้ชีสหันมาด่าผม
" แล้วมึงไม่ต้องไปมหา'ลัยรึไง .. ได้ข่าวว่าพวกธรรมศาสตร์แม่งเริ่มทำกิจกรรมกันตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้วนี่หว่า " ผมบ่นไอ้ชีสไปตามเรื่องตามราว
" กูไปแล้วใครจะช่วยมึงขนของ ? " มันหันมาทำหน้ากวนตีนใส่ผมอีก -*-
" เดี๋ยวกูขนกับไอ้อาร์มก็ได้ .. เนอะไอ้อาร์ม "
" เออ " ไอ้อาร์มตอบสั้นๆก่อนจะก้มหยิบหนังสือในกล่องใสขึ้นมาเรียงบนโต๊ะ ... เนปาลประมาณสะดือ , โตเกียวไม่มีขา , ณ , อิฐ , ฯลฯ นี่มันหนังสือเล่มโปรดของไอ้ปริ๊นซ์ทั้งนั้นเลยนี่หว่า (ที่รู้เพราะผมก็แฟนพันธุ์แท้พี่เอ๋ 'นิ้วกลม' เหมือนไอ้ปริ๊นซ์มัน)
" เดี๋ยวนี้มึงอ่านหนังสือของนิ้วกลมด้วยเหรอวะ "
" อ่อป่าวหรอก .. กูก็แค่เห็นปริ๊นซ์กะมึงชอบอ่านกันจัง กูก็อยากรู้ว่ามันสนุกตรงไหน " ไอ้อาร์มบอกก่อนจะหันไปจัดหนังสือต่อ ..
" กูอยู่กะพวกมึงด้วยได้ป่าว "
" เป็นเชี่ยไรไอ้ชีส !! หอในก็มีอยู่เสือกมาเสนอหน้าอะไรแถวนี้ " ผมด่าไอ้เด็กนิติฯธรรมศาสตร์ไป
" ก็กูเหงาอ่า " ไอ้ชีสทำปากจู๋ทำเสียงอ้อนๆ .. ซึ่งผมดูยังไงมันก็ดูน่าถีบอยู่ดี
" เดี๋ยวเจอรูมเมทหล่อเข้าหน่อยขี้คร้านก็ไม่ยอมกลับบ้านกลับช่อง " ผมเอาหมอนสติ๊ซปาใส่หน้ามันก่อนจะเดินหนีเข้าห้องน้ำ
ชิบหายแล้ว !!! มัวแต่ลั้ลลาเดินไปเดินมาอยู่ในซอยหอข้างๆมหา'ลัย เผลอแป๊บเดียว ... นี่มันวันที่ 2 มิถุนาแล้วนี่หว่า ... กริ๊ซๆ >___________<;;; มหา'ลัยเปิดแล้วอ่า
" เชี่ยอาร์มตื่นได้แล้ว " ผมปาหมอนข้างใส่ไอ้อาร์มที่นอนหลับอุตุอยู่บนเตียง .. ผมปลุกมันตั้งแต่ผมตื่นแล้วนะ จนตอนนี้ผมอาบน้ำเสร็จแล้วมันยังนอนอยู่ที่เดิม ท่าเดิมเด๊ะ !!!
" จะเรียนมั๊ยมึง .. ไอ้เด็กสินกำ !!! " ผมตะโกนใส่หูมัน .. ได้ผลครับมันสะดุ้งลุกขึ้นมานั่งเลย
" วันนี้กูเรียนสิบเอ็ดโมง !!! " ไอ้อาร์มหันมาตะโกนใส่หน้าผมกลับก่อนจะล้มตัวลงนอนต่อ ... อ้าวกำ แล้วก็ไม่บอกกูก่อน =[]=;; ;
ไอ้อาร์มแม่งขี้โกงว่ะมีเรียนสายๆด้วย .. แต่ผมอ่ะอาทิตย์นึงเรียนสี่วัน .. แถมยังเรียน 8 โมง 40 ทุกวัน !!! ... เข้าเรียนเช้าเกิ๊นน น น .. ตอนมอปลายผมยังเข้าโรงเรียนสายกว่านี้เลย ... อุ๊บ !!! อาจารย์ฝ่ายปกครองจะแอบเข้ามาเล่นในเล้าป่าววะเนี่ย ?? ?
8 โมง 30 นาทีผมยืนอยู่หน้าห้องเรียนแรกของชีวิตเด็กมหา'ลัย ... และวิชาแรกที่ผมต้องเจอก็คือ ' STAT ' ... ทำไมต้องเรียนสถิติด้วยฟระ =[]=;; ; ผมเคยบ่นให้ไอ้ชีสไอ้อาร์มฟังตั้งแต่เห็นตารางเรียน ....
' แอ๊ดดด ด ' ผมค่อยๆแง้มประตูเข้าไปก่อนจะส่งอวัยวะที่เรียกว่า 'หัว' เข้าไปสังเกตการณ์ก่อน .. อืมมีผู้หญิงนั่งอยู่ประมาณสิบกว่าคน .. มีผู้ชายนั่งอยู่ประมาณห้าหกคน .. มีคนที่ระบุเพศไม่ได้อีกหนึ่งคน ... และตอนนี้ทุกคนกำลังมองมาที่ผม !!!
" แฮ่แฮ่ " ผมเปิดประตูให้กว้างขึ้นก่อนจะก้าวเท้าเข้ามาในห้อง .. เขิลครับเขิล .. ตอนนี้ทุกคนยังมองตามผมอยู่ .. ผมเลยเดินไปนั่งหลังสุดของห้องเลย
" เธอๆ ชื่อไรอ่ะ " ผู้หญิงหน้าตาอิมพอร์ตมาจากเยาวราชตะโกนจากแถวหน้าสุดมาทางผม .. ซึ่งแน่นอนทุกคนที่อยู่ในห้องก็หันมารอฟังคำตอบจากผมเช่นเดียวกัน
" เอ่อ .. " ผมชี้ที่ตัวผมก่อนจะหันหลังไปมองหาคนอื่น
" เธอนั่นแหละ " ยัยหมวยเยาวราชใช้นิ้วชี้จิ้มมาทางผม ... เฮ้อ ท่าทางจะถามกูชัวร์ๆ >O<
" อ่า .. ชื่อตรองครับ "
" อ่อ .. เราชื่อ กิ๊ฟนะ ยินดีที่ได้รู้จักนะกลอง " ยัยหมวยนั่นบอกก่อนจะหันไปบอกเพื่อนที่นั่งข้างๆต่อได้ยินแว่วๆว่า 'เขาชื่อกลอง ' .. ' ถามแล้วชื่อกลอง ' ...... อ้าวเวร !!! ยัยหมวยนรกหูตึงก็ไม่บอก -*-
" เอ่อเธอ .. กิ๊ฟต์ " ผมตะโกนกลับไปเรียกชื่อยัยหน้าหมวย
" ฮ๊ะ .. ว่าไงกลอง " ยังจะหันมายิ้มให้อีก =[]=;; ;
" คือว่าเราชื่อตรอง "
" อ๋อรู้แล้วๆ ชื่อกลองใช่ม๊า " ใช่ป้าแกสิ !!!
" ตอเต่า "
" อ้าว .. ตกลงชื่อกลองหรือชื่อตอเต่า " ยัยนั่นทำหน้างง ผมเลยตัดสินใจลุกขึ้นเดินไปเข้าไปหายัยหน้าหมวยนั่น
" ตอเต่า รอเรือ อออ่าง งองู ... อ่านว่าตรองครับ " ผมพูดช้าๆชัดๆ
" อ่อ ชื่อตรองคราวหลังก็พูดชัดๆสิ " ยัยหมวยพยักหน้ารับรู้ ... นี่ผมพูดไม่ชัดหรือยัยป้านี่แกคั่วเม็ดเกาลัดที่เยาราชจนหูตึงกันแน่ฟระ =[]=;; ;
" อืมขอโทษละกัน " ผมเดินหงุดหงิดกลับมานั่งที่เดิม .. เห็นยัยหน้าหมวยแอนด์เดอะแก๊งค์นั่งหัวเราะกันคิกคักอยู่ ... ผู้หญิงนี่รู้จักกันเร็วชะมัดเลยเนอะ
" ตรงนี้นั่งได้ป่าวนาย " ชายหนุ่มแปลกหน้าหุ่นเหมือนไจแอนท์แห่งเรื่องโดเรม่อนยืนถามผม
" อืม .. เก้าอี้มันก็ไม่ได้เจ๊งนี่ "
" กวนตีนนะเนี่ย .. มีคนนั่งตรงนี้ป่าววะ " น่าน !! เรื่องขึ้น 'วะ' ไม่สุภาพนะมึงเนี่ย -*-
" ก่อนหน้านี้ไม่มีใครนั่ง แต่ตอนนี้ดูเหมือนจะมีอะไรบางอย่างอยากนั่ง แต่กูก็ไม่รู้ว่ามันเป็นคนรึป่าวว่ะ " ผมตอบแล้วทำหน้ากวนตีนใส่มันไป
" เอองั้นกูนั่ง " มันพูดจบก็นั่งลงทันที ... ก่อนจะหยิบไอพ็อดขึ้นมากดฟังเพลงโยกหัวไปมา .. ดูแล้วเหมือนควายกะลังกินหญ้า !!!
เก้าโมงสิบห้านาที ... อาจารย์เพิ่งจะเข้ามาในห้องด้วยเหตุผลที่ว่ารถติด ... โอ้วว ว !! อ้างอะไรอย่างงั้นล่ะครับอาจารย์ .. นี่มันรังสิตนะครับ เส้นวิภาวดีมันเคยรถติดกะเค้าด้วยเร๊อะ นอกจากไอ้วันที่ม็อบบุกยึด NBT น่ะ !!
" มีปากกาอีกป่าวกูไม่ได้เอามา " ผมหันไปมองเจ้าของคำถาม
" กูถามมึงนั่นแหละ " ไอ้ไจแอนท์นั่นถอดหูฟังไอพ็อดออก แล้วหยิบปากกาจากมือผมไปเขียนเฉยเลย
" นิสัยเสียนะมึงเนี่ย " ผมบอกก่อนจะหยิบปากกาด้ามใหม่ออกมาจากกระเป๋าที่วางอยู่บนเก้าอี้แล็คเชอร์ข้างหลัง
" กูชื่อ ไมล์ จำไว้ด้วยกูขี้เกียจบอกหลายรอบ "
" แล้วกูไปถามชื่อมึงตอนไหน "
" กูรู้ว่ามึงอยากรู้ "
" ฝันไป ... กูไม่เคยอยากรู้เลยเหอะ " ผมกระแทกเสียงใส่มัน .. ให้ตายสิ !! ทำไมวันแรกก็เจอแต่ไอ้พวกที่ทำให้หงุดหงิดวะ
" แล้วมึงชื่ออะไร "
" แล้วทำไมกูต้องบอกมึงด้วยวะ "
" มึงคิดจะมีเพื่อนกับเค้ามั่งมั๊ยวะฮ๊ะ " มันเริ่มขึ้นเสียงครับ
' ซีตรอง .. คนไหนชื่อซีตรองคะ ' เสียงอาจารย์เรียกชื่อใครสักคนในใบรายชื่อให้ตอบคำถาม .. ผมจะไม่เดือดร้อนอะไรเลยถ้านั่นมันไม่ใช่ชื่อผม >____________<;; ;
ทุกคนในห้องต่างมองหาไอ้คนชื่อแปลกคนนั้น .. เสียงเรียกย้ำจากอาจารย์ทำให้ผมต้องลุกขึ้นยืนอย่างจำใจ - -*
" ชื่อ ซีตรอง แม่งชื่อเหี้ยว่ะ " ไอ้ไจแอนท์เริ่มปากหมาต่อทันที่ผมนั่งลงหลังจากตอบคำถามเสร็จ
" แล้วมึงจะเสือกอะไรกะชื่อกูล่ะ " ผมหันไปมองหน้ามัน .. นี่มันชื่อที่แม่กูตั้งให้เลยนะเว้ย !!
" เห็นม๊ะ สุดท้ายแล้วกูก็รู้ชื่อมึง "
" เออมึงเก่ง !!! " สองชั่วโมงกับการนั่งเรียนวิชาแรกของชีวิตมหา'ลัย ผมไม่ได้อะไรติดหัวกลับไปเลยครับนอกจากคำว่า ...
'กูเกลียดมึง .. ไอ้เชี่ยไมล์ !!!! '
*** ขออนุญาตแก้ไขคำห้อยท้ายของชื่อเรื่อง เพื่อลดความรุงรังของหัวข้อ แต่หากผู้แต่งมีเรื่องแจ้งเพิ่มเติม ก็สามารถแก้ไขชื่อเรื่องได้ตามปกติค่ะ
ทิพย์โมบอร์ดนิยาย
-
o13..ภาคสองมาแล้วววววว....ไปอ่านก่อนนนนนนน :oni2:
+1ให้กะภาคใหม่
-
ซีตรองมาแล้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
อ้อ..............ชื่อตรองมาจาก ชื่อรถยนตร์นี่เอง
-
มาแล้วๆ :m1:
ไมล์ดูกวนๆดี5555 :m20:
เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าชื่อมาจากซีตรอง นึกว่าไตร่ตรองไรงี้
เก๋มากๆ โฮะๆ
-
เข้ามาจิ้ม +1 สำหรับภาคใหม่คับผม
ดี ๆ เข้าเรียนที่ไหม่วันแรกก็เจอของดีเข้าให้ ท่าทางจะมีดวงทางนี้น่ะเนี๊ย
ปล.ขอเถียงหน่อยเห่อะ ไอ้วิภาวดี-รังสิต เนี๊ย ตัวแม่ของรถติดเลยล่ะขอบอก เซ็งได้่ทุกวัน เซ็งจิต
-
มาอ่านภาคใหม่ของนายตรองคับ :t2:
-
:mc4: :mc4:
มารออ่านภาคใหม่
:oni1: :oni1:
-
มาต้อน.....น้องใหม่
เป็นนักศึกษาแล้วแต่ก็ยังซ่าเหมือนเดิม
เหอะๆๆๆๆวิภา-รังสิต ใครว่ารถไม่ติด(ฟระ)
-
:t2:มาลงทะเบียนอ่านต่อจ๊ะ
-
:m1: มาติดตามแร้วค้าบบบ คุณ "ซีกลอง..." :laugh:555+ :m14:
แบบนี้ตรองก็เป็นโนบิตะอะป่าวอิอิ
:L2:
-
เข้ามาตอนรับใหม่คร๊า บบ บ
อิอิ
-
ว้าว
มาแล้ว มาแล้ว
มาเร็วกว่าที่คิดอีก
แต่เปิดมา เฮี้ยไมล์ก็เหี้ยเลยนะคร๊าบ
:laugh: :laugh: :laugh:
-
วิ่งตามจากเรื่องเก่า...มาเรื่องใหม่ :oni1:
อยากขับซีตรองม่างงง :t2: แถมเหยียบมิดไมล์ด้วย อิอิ
-
^
^
^
จิ้มพี่วินส์ เหอะๆ
เปลี่ยนชื่อก็ม่ายบอก
ซีกลอง กร๊ากกกกกก :t2:
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
อ่าครับดีใจที่กลับมาครับผม
ภาคที่แล้วทำร้ายจิตใจคนอ่าน
หวังว่าภาคนี้คงสมหวังนะครับ
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
ปฐมฤกษ์คับ
:mc4: :mc4:
แล้วชีสกับตรองเรียนคนละคณะเหรอ?
ไมล์ (ไจแอนท์)ก็กวนได้โล่ :angry2:
-
ชีสสสสสสสสส :o8:
:mc4:
-
เยี่ยมมมมมมมมม จ๋าาาาาาาาาาาาา
คิดดดดดดดดดด ถึงงงงงงงงงงงง
-
:m1:
แอบมาให้กำลังใจ
-
มาแล้ว มาแล้ว :oni2:
-
คุณไมล์ไม่ค่อยจะกวนเลยนะ o12
-
ว่างๆเลยแอบแวะมาเยี่ยมทู้น้องตรองใจซะหน่อย :L2:
-
บทที่ 2 :: FRIEND AND FOE .+
'กูเกลียดมึง .. ไอ้เชี่ยไมล์ !!!! ' ผมนั่งพัดหูตัวเองไม่ให้ควันมันพุ่งออกมา ... ส่วนไอ้ตัวต้นเหตุน่ะเหรอครับ เดินออกจากห้องตามตูดอาจารย์ไปเลย ... หายหัวไปไหนก็ไม่รู้ แถมปากกาผมมันก็ไม่คืน !!!
" นี่ตรองไปไหนต่ออะ " ไอ้แว่นที่นั่งข้างหน้าผมหันมาถาม
" ไม่รู้ว่ะกินข้าวมั๊ง " ผมตอบมันแบบเซ็งๆ .. มันหันไปเก็บของบนโต๊ะเสร็จก็ถอดแว่นเก็บใส่กล่องก่อนจะหันหลังมาถามผมต่อ
" งั้นเราไปด้วยนะ " เชี่ย !!! มันถอดแว่นออกแล้วดูหล่อมากแต่เสียดายมันเตี้ยไปหน่อย ... จริงๆก็ไม่หน่อยล่ะ สูงประมาณร้อยหกสิบถึงหรือเปล่าเหอะ
" แล้วไม่มีเพื่อนกะเค้าหรือไงวะ " ผมยังนั่งเอาแขนวางไว้กับพนักพิงมองหน้ามันอยู่
" (-_- )~ ( -_-) " มันส่ายหน้าซ้ายขวาซ้ายขวา
" เออไปก็ไป !!! " ผมบอกก่อนจะเดินลงบันไดห้องเล็คเชอร์แบบสโลปลงมาหน้าห้อง
" แล้วกระเป๋ากับของอะตรอง " ไอ้แว่นหล่อนั่นตะโกนถามผมตามหลังมา
" เออกูลืม ... เก็บมาให้กูด้วย !!!" .. ผมป่าวนิสัยเสียนะ .. ถ้าจะโทษต้องโทษไอ้ไมล์คนเดียวเลย .. ดูดิผมโมโหมันจนลืมของหมดเลยเนี่ย
.
.
" เออค่อยหายหงุดหงิดหน่อย " ผมบอกไอ้แว่นหล่อก่อนจะนอนไหลไปบนโต๊ะในหอสมุดที่เปิดแอร์เย็นฉ่ำ
" ง่วงเหรอ " ไอ้แว่นนั่นนั่งลงด้านตรงข้ามผมก่อนจะวางกระเป๋าของผมกับของมันไว้บนโต๊ะ
" เชี่ย !! เอาออกไป " ผมขยับปากบอกมัน
" ทำไมอะ " มันตกใจรีบหยิบกระเป๋ามาถือไว้ในมือ
" กูมองไม่เห็นหน้ามึง ... เดี๋ยวกูคุยไม่ได้ "
" อ่าๆ " มันพยักหน้าเชิงเข้าใจก่อนจะวางกระเป๋าบนเก้าอี้ตัวที่ยังว่างอยู่
" แล้วมึงชื่อไรเนี่ยมาเดินตามกูต้อยๆ "
" ตาเบน "
" ฮ๊ะ !!!? " ผมส่งเสียงออกไป
" กะแล้วว่าต้องทำท่างี้ .. ชื่อ ตาเบน " มันบอกชัดๆอีกรอบ
" แปลว่าไรวะ "
" ไม่รู้เหมือนกัน " มันบอกก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมาเล่น .. ส่วนผมก็นอนหลับตาฟังเสียงบรรยากาศรอบตัวไปเรื่อย .. เคยเป็นกันไหมครับไม่ได้อยากนอนหลับ .. แค่อยากหลับตาอยู่นิ่งๆเฉยๆอ่ะ .. ตอนนี้ผมกำลังเป็นอยู่
" นี่ตรอง .. เคยเข้าไปเปลี่ยนพาสเวิร์ดในเมล์มหา'ลัยยังอะ "
" เปลี่ยนแล้วดิ .. เค้าให้เปลี่ยนทุกคนตั้งแต่วันขึ้นทะเบียนนักศึกษาแล้วนี่หว่า " ผมตอบมันกลับทั้งที่ยังนั่งหลับตาอยู่ .. สภาพผมตอนนี้คือนั่งเอาคางเกยโต๊ะ มือสองข้างปล่อยให้ห้อยลงตามแรงดึงดูดของโลก หลับตา ปากขยับตอบคำถามไอ้ตาเบน ... ดูไกลๆนี่มันคนนอนละเมอชัดๆ !!!
" เนี่ยเราเข้าเน็ตมหา'ลัยไม่ได้อะ .. ลองเอาเมล์ตรองล็อคอินให้หน่อยสิ "
" ขี้เกียจพิมพ์ .. กดตามที่บอกละกัน " ผมขยับปากบอกเมล์กับพาสเวิร์ดมันไป .. ซึ่งผลก็คือเข้าไม่ได้เหมือนกัน
" เออสงสัยมาตั้งนานแระ เพิ่งจะนึกออก " ผมลืมตาตื่นแล้วถามไอ้ตาเบน
" มึงรู้ชื่อกูได้ไงวะ " ผมถามมันไปแต่ไอ้ตาเบนกลับนั่งหัวเราะอยู่พักนึงถึงจะยอมตอบคำถามผมกลับมา
" ตอนนี้ในเซ็ค (section) เค้าก็จักชื่อตรองทั้งนั้นแหละ "
" ทำไมวะ "
" ก็อาจารย์เค้าเรียกนี่ จำไม่ได้เหรอ " เออใช่ .. ซวยแว้วววว ว ว !!! นี่คาบแรกกูก็เกิดเลยเหรอวะเนี่ย >__________<
" เออลืม " ผมบอกมันไปแค่นั้นก่อนจะหลับตานอนต่อ ....
แชะ แชะ แชะ !!! .. อืมเสียงเหมือนคนถ่ายรูปอยู่ ...
แชะ แชะ !!! .. สวยแล้วค้าบสวยแล้ว .. เลิกถ่ายเห๊อะ .. กูหนวกหู
แชะ !!! .. ไม่ไหวแล้วเว้ย .. ผมลืมตาทันที .. ไอ้ตาเบนดูตกใจเล็กน้อยก่อนจะทำสีหน้าปกติ
" ใครถ่ายรูปวะ " ผมงัวเงียถามมัน
" เอ่อ .. เราเองแหละ ขอโทษทีนะ " ไอ้ตาเบนทำหน้าแหยๆเหมือนจะร้องไห้บอกผม
" เออ "
" เดี๋ยวเราลบก็ได้นะ " มันละล่ำละลักบอกผม
" เฮ้ย !! ลบทำเชี่ยไร อยากถ่ายก็ถ่ายไปดิเรื่องของมึงนี่ " ผมบอกมันไป ... ไอ้บ้านี่ก็แปลกผมแค่ถามว่าใครถ่ายรูป ทำเป็นกลัวไปได้
" จริงเหรอ .. ขอบคุณนะ " มันยิ้มอย่างดีใจก่อนจะรีบเก็บมือถือใส่กระเป๋า
" ใกล้เข้าเรียนยังวะ "
" อีกสิบห้านาที " มันก้มดูนาฬิกาที่ข้อมือก่อนจะบอกผม
" เอองั้นไปเหอะ .. จะไปหาอะไรกินด้วย " ความจริงผมตั้งใจว่าจะกินตั้งแต่เลิกเรียนสถิติแล้วล่ะครับ แต่โรงอาหารคนแน่นหยั่งกะแจกข้าวกล่องพันธมิตร .. ผมเลยลากไอ้ตาเบนหนีคนมานั่งในหอสมุดแห่งนี้
" ขอเข้าห้องน้ำก่อนนะ " มันบอก .. ผมพยักหน้าให้มันไป
เข้าห้องสายสิบห้านาที .. กว่าผมกับไอ้ตาเบนจะเอ้อระเหยออกจากหอสมุด แวะเข้าห้องน้ำ แวะกินข้าวไก่ทอดกันอีก (ความจริงผมกินคนเดียว ไอ้ตาเบนนั่งรอ แฮะแฮะ ^^) แล้วถึงจะเดินมาที่ห้องเรียนมันก็เลยสายครับ แฮ่ !! =P
" เฮ้ยชีทหมดแล้วว่ะ " ผมบ่นกับไอ้ตาเบนแม่ง .. อารมณ์เสียอีกแระ
" เฮ้ยนาย .. เอาของเราก็ได้ " ไอ้หน้าโหดข้างหน้าหันหลังเอาชีทของมันมาให้ผมกับไอ้ตาเบนคนละแผ่น
" อ้าว แล้วของเอ็งล่ะ " ผมถามมันกลับไป .. นี่มันเป็นห่วงกลัวผมเรียนไม่รู้เรื่อง หรือ ว่ามันขี้เกียจเรียนกันแน่วะ =[]=;; ;
" แฮ่แฮ่ .. เรามีแล้ว .. พอดีเราเรียนวิชานี้ไปแล้วเมื่อเช้า " ไอ้หน้าโหดบอก
" อ้าว เรียนเมื่อเช้าไปแล้ว แล้วมานั่งเรียนทำไมอีกวะ "
" เมื่อเช้าเราเข้าห้องผิด แฮ่แฮ่ " มันบอกต่อ
" เออดีเนอะ .. ท่าทางจะฟิตภาษาไทยนะเนี่ย เรียนแม่งทั้งเช้าทั้งบ่าย " ผมแซวมันก่อนจะหันไปจดรายละเอียดที่อาจารย์เขียนบนกระดานไวท์บอร์ด
หมดคาบภาษาไทย .. ไอ้สองตัวที่นั่งข้างหน้าหันมาคุยกับพวกผมอย่างเป็นจริงเป็นจังสักที หลังจากที่แอบคุยกันมาตลอดทั้งคาบ 5 5555 5 5 +
" เราชื่อ อาบัง " ไอ้หน้าโหดแนะนำตัวเอง .. ชื่อแม่งเข้ากับหน้าตาอย่างดีอะ .. หน้าเหมือนแขกขายผ้าแถวประตูน้ำเด๊ะๆ !!!
" กูชื่อบอล " อีกคนแนะนำตัวด้วยสำเนียงทองแดงแบบคนใต้ .. แต่หน้ามันหล่อได้อีกอะ .. หน้าขาวจั๊วะปากแดงเข้มตามประสาหนุ่มสุขภาพดี แห่งปี 2008 ... คิ้วหนาหยั่งกะชินจัง
" นี่คิ้วจริงหรือมึงเขียนวะเนี่ย " ผมถามไอ้บอลไป มันไม่ตอบแต่ก้มหน้าลงมาให้ผมเอานิ้วจิ้มคิ้ว
" เชี่ย !! ของจริงเหรอะวะเนี่ย " หลังจากเอานิ้วลูบไปมาสองสามรอบ .. ผมก็รู้ว่ามันคือขนคิ้วจริงๆไม่ใช่สีมาสคาร่าหรืออายไลน์เนอร์ ... อิจฉาว้อยย ย !! กูอยากคิ้วดกมั่ง (สารภาพตามตรงเลยครับว่าผมพิการทางขนมาตั้งแต่กำเนิด TT^TT ขนรักแร้เพิ่งจะขึ้นเมื่อตอนเข้ามหา'ลัยเนี่ยแหละ .. ช้ากว่าคนอื่นไปสี่ห้าปี ขนหน้าแข้งก็ขึ้นมาหร็อมแหร็ม หนวดนี่โกนแล้วโกนอีกก็ไม่เคยจะเห็นแม้แต่ไรขน .. ไหนเค้าบอกว่ายิ่งโกนยิ่งขึ้นไงฟระ !!! )
" มึงจะยืนคุยกันจนเค้าปิดห้องเลยป่ะ " เสียงไอ้ไมล์ลอยมาตามสายลม ...~
" แล้วมึงจะเสือกอะไรกะกูนักวะ " ผมหันไปถามันมอย่างอารมณ์เสียสุดขีด กวนตีนกูตั้งแต่เช้าแล้วนะมึงเนี่ย .. ปากกากูอีก แท่งนึงตั้งแปดบาทเชียวนะว้อย ยืมแล้วทำลืม ชิชิ !!!
" เกะกะขวางทางจริงมึงนี่ " ไอ้ไมล์บอกก่อนจะเดินกระแทกไหล่ไอ้บอลออกไปหน้าตาเฉย
" เฮ้ย !! อย่าชิ่งดิวะ ชนแล้วหนีนี่หว่า ไอ้บอยป๊อด !! " ผมตะโกนด่าตามหลังมัน จริงๆจะเดินตามไปด่าต่อแต่ไอ้บอลมันจับไหล่ห้ามไว้ก่อน
" ช่างเหอะ .. กูไม่เป็นไร " ไอ้บอลบอกก่อนจะพากันอพยพลงมานั่งที่โรงอาหาร
ไอ้ตาเบนมันไม่ยอมกินข้าวครับ .. ได้แต่นั่งดูดน้ำแดงปั่นมองพวกผมกินข้าวขาหมูฟูลออฟชั่นกัน ( คือใส่ทุกอย่างนั่นแหละ ตั้งสามสิบห้าบาทแพงชิบ !! แต่อร่อย ^^)
" พวกมึงนี่ก็บ้าเนอะ .. เสือกเข้าห้องผิดได้ .. ตึกหนึ่งกะตึกสามมันห่างกันตั้งเยอะ " ผมแซวไอ้สองตัวข้างๆหลังจากที่มันเล่าเรื่องเข้าห้องผิดเมื่อตอนเช้าให้ฟัง
" ก็กูตื่นสายไงก็รีบวิ่งมา .. เจอไอ้บอลยืนเซ่ออยู่หน้าห้องพอดีกูเลยชวนเข้ามาพร้อมกัน " ไอ้บังแก้ตัว .. ตอนแรกก็พูดเพราะอยู่แรกไม่ทันข้ามวันสันดานออกเหมือนกูเล๊ยยย ย ย ^.^ 5 55555 5 5 +
" หาเพื่อนโง่ว่างั้น "
" โห่ไอ้ตรอง .. สี่ตีนยังรู้พลาด นักปราชญ์ยังรู้พลั้ง " ไอ้บอลบอกด้วยสำเนียงทองแดงที่ตอนนี้ผมเริ่มชินกับมันแล้ว
" กินป่าว " ผมถามไอ้คนที่นั่งดูดน้ำอยู่ตรงข้ามไม่พูดไม่จา
" (-_- )~( -_-) "
" ไม่หิวเหรอวะ "
" (-_- )~( -_-) "
" เออตามใจ " ผมเลิกสนใจไอ้ตาเบนแล้วหันมาสนใจขาน้องหมูที่นอนอ่อยอยู่ในจานต่อ .. อ้ามมม ม !! อาหย่อยๆ ^_____^
" แล้วนี่มึงจะไปไหนต่อวะ " ไอ้บอลกินเสร็จก็เริ่มถามเลยครับ
" กูคงกลับหอแหละ .. มึงอะ " ผมตอบไอ้บอลก่อนจะถามไอ้ตาเบนต่อ ...
" กลับบ้าน " มันตอบสั้นๆ
" แล้วมึงสองตัวอะ " ผมหันไปมองไอ้สองคู่หูที่เพิ่งเก็บตกได้จากห้องภาษาไทย
" กูกะไอ้บังจะไปเล่นเกมกันในซอย "
ใครเป็นเด็กมอกรุงเทพก็คงจะเข้าใจนะครับถึงสภาพแวดล้อมที่ผมเขียนในฉาก ส่วนใครที่ไม่ใช่เนี่ยคงต้องนั่งอธิบายกันหน่อย ..
ซอยที่ไอ้บอลมันบอกก็คือ ซอยรังสิตภิรมย์ครับ อยู่ติดกับกำแพงด้านเหนือของมหาวิทยาลัยเลย เป็นศูนย์รวมของหอพัก ร้านอาหาร ร้านเกมส์ รวมถึงร้านเหล้า !!! เรียกว่าเป็นแหล่งมั่วสุมชั้นดีเลยทีเดียว 5 55555 555 5 + ซึ่งหอของผมก็อยู่ในซอยนี้ด้วยแหละครับ =P อย่างว่า .. ผมมันต้องอยู่ใกล้ๆความแอลกอฮอลล์ ไม่งั้นลงแดงตาย =D
กลับมาที่จานข้าวขาหมูในโรงอาหารต่อ ...
" งี้ไอ้ตาเบนก็เป็นเด็กบ้านคนเดียวอะดิ "
" ใครบอกมึงไอ้ตรอง .. กูก็เด็กบ้าน " ไอ้บอลรีบบอก
" อ้าวบ้านมึงอยู่ไหน ?? " ผมถามไอ้คิ้วชินจังไป
" สุราษฎร์ !!! " ... ตึ่ง โป๊ะ !!
" สัส !! กูหมายถึงที่กรุงเทพเนี่ย "
" ฝั่งธนฯ "
" อ้าวเหรอ .. เราก็อยู่ฝั่งธนฯ " ไอ้ตาเบนรีบบอกอย่างดีใจเมื่อรู้ว่าบ้านใกล้เรือนเคียงกะไอ้คิ้วชินจัง
" ไกลเกิ๊นนน น !!! ทำไมมึงไม่เรียนพวกราชภัฏฝั่งธนไปเลยวะ ถ่อมาทำไมถึงรังสิต "
" ก็กูอยากเรียนนี่อะ .. มึงมีไรป๊ะ " แล้วไอ้คิ้วชินจังก็หันมากวนตีนผมมั่งหลังจากที่ผมกวนตีนมันไปหลายหมัด
" ก็ป๊าวว ว .. ~ "
" แล้วมึงอยู่แถวไหนวะไอ้ตาเบน " ไอ้บอลหันไปสนใจกับคนที่บ้านอยู่ฝั่งธนเหมือนกัน .. เชอะเชอะไอ้พวกบ้านนอก !!! (เอ๊ะ บ้านผมก็อยู่ตรงดรีมเวิร์ลนี่หว่า .. ปริมณฑลกว่าพวกมันอีก =[]='' )
" เจริญนคร XX " ไอ้ตาเบนบอกซอยบ้านมันไป
" เฮ้ย !! กูอยู่เจริญนคร XX " ไอ้บอลบอกซอยบ้านมันซึ่งถัดจากบ้านไอ้ตาเบนไปสองซอย ... ทำไมบางทีโลกมันก็บังเอิญกลมได้อย่างน่าตกใจนะ ,,
" งั้นมึงก็กลับพร้อมกันเลยดิ " ผมบอกพวกมันไป
" แล้วตกลงมึงจะไปเล่นเกมกะกูปะวะ " ไอ้บังถามไอ้บอล .. ไอ้บอลหันไปมองหน้าไอ้ตาเบน นี่มันตระกูลบอใบ้ไม้หมดเลยนี่หว่าเพื่อนกู .. งี้กูต้องเปลี่ยนเป็นชื่อ 'ไอ้บรอง' ด้วยป่าววะ ?? ?
" วันนี้เราต้องรีบกลับไปหาพี่อะ " ไอ้ตาเบนบอก
" เอองั้นวันหลังจะกันมึง " ไอ้บอลบอกไอ้อาบัง
พวกเราแยกย้ายกันเป็นสองทาง .. ไอ้บอลกับไอ้ตาเบนเลี้ยวขวาเดินขึ้นสะพานลอยข้ามไปนั่งรถตู้กลับบ้าน ส่วนผมกับไอ้อาบังเลี้ยวซ้ายเดินกลับเข้ามาในซอยหอ
" พรุ่งนี้เจอกันเว้ย!! " ผมบอกไอ้บัง (หรือชื่อเต็มว่า อาบัง) ตอนที่มันจะแยกเข้าหอ .. แมร่งเด็กต้นซอยเลยนี่หว่า .. แล้วผมก็เดินเข้าไปในซอยต่อ ...
" มึงอยู่หอไหนวะ ?? ? " เสียงใครสักคนถามผมจากด้านหลัง ผมเลยหันหลังกลับไปมอง
" ไอ้เชี่ยไมล์มึงอีกแล้วเหรอ !!!! "
-
ไมล์ นี่ยังไงๆๆอยู่นะ อย่านะของเฮียชีสเค้า
-
เพื่อนใหม่ รักใหม่
แต่หัวใจเค้า มีแต่น้องเยี่ยมนะจ้ะ คริๆ
-
คงไม่เจอรักครั้งใหม่ที่ไม่ใช่ชีสหรอกนะ
เชียร์ชีส ขาดใจ
-
ไมล์ นี่น่าสงสัยในพฤติกรรมจริงๆ :laugh:
-
รักใหม่นองนายตรองรึเปล่านายไมค์เนี่ย
ยังไงก็แล้วแต่เชียร์ชีส
-
:serius2:เยี่ยมเค้่่าอยู่ไหน ไม่เห็นเล่าเลยอ่ะ คิดถึงเยี่ยม o7
-
เราชอบอันนี้.. >>>> " (-_- )~ ( -_-) " <<<< น่ารักดี อิอิ
ตาเบนมีใจให้ ซีตรอง แหง๋ๆเยย อิอิ :a1:
:L2: :L2: :L2: แล้วจะตามอ่านต่อไปน๊า :oni1:
-
:m4:ตามมาอ่าน แล้วนะครับ ชีวิตในมหาวิทยาลัย เป็นหนุ่มเต็มตัวแล้ว :a2:
เป็นกำลังใจให้นะครับ :L2: :bye2:
-
สงสัยตาเบนกะไมล์ ยังไงๆอยู่น้า...... :m12:
รอต่อฮ้าบ...... :oni2:
-
ไมล์ ชักจะยังไงๆ :o8:
-
เอ่อ ไมล์นี่แปลกๆเนอะ
แต่ยังงัยก็ขอเชียร์ชีสคุงเหมือนเดิม
:a2:
ปล.ชื่อบรองก็ดีนะ ปลาร้าบรองไง กร๊ากกกกกกกกกกกก
-
มาเป็นกำลังใจให้จ้า :L2:
-
ตามมาหลอนดีจริงๆ :laugh:
-
อืม สงสัยพระเอก จะเป็น.... :oni3:
-
บ้านอยู่ดรีมเวิล์ดเนี๊ยหมายถึงตรงข้ามรึเปล่าคร๊าฟฟ
อิ ๆ นั้นมันวัดน่ะครับวัด :laugh: :laugh:
อ่ะล้อเล่ง เด็กหลังวัดก็ได้คับซีตรอง :laugh:
-
หวัดดีค่ะ ตรอง
ตามอ่านมาจนทันได้นะเนี้ย กิ๊ว...กิ๊ว โดนทิ้ง (น้องแฮมไม่น่าเห็นดอกบัวเป็นกงจักรได้เลย เฮ้ย! ไงว่ะ)
ชอบปริ๊นค่ะ ให้อาร์มเขียนเรื่องของเค้ากะปริ๊นบ้างดิ ไม่ค่อยพูดแต่น่ารักชอบค่ะ
กาซิก...กาซิกมีน้ำตาเล็ดอ่ะ ตอนนั้น (ที่คุณกะรู้ว่าตอนไหน)
-
:m15:
-
ชอบอันนี้อ่ะ
(-_- )~ ( -_-)
o13
เจ๋งดี
-
:m22: แว่บมาดู... ยังมะได้ลงตอนใหม่อีกหรอครับ ตรอง อิอิ
รออยู่น๊า......... :L2:
-
บทที่ 3 :: เหตุเกิดที่ห้องน้ำ .+
" ไอ้เชี่ยไมล์ !!!! " .. นี่มันเดินตามหลังผมมาตั้งแต่ตอนไหนวะเนี่ย ?? ?
" เออกูเอง " มันทำหน้าง่วงตอบกลับมา
" ปากกากูล่ะ !?? ? " ต้องรีบทวงครับ .. เดี๋ยวมันแกล้งลืมอีก
" หาย "
" เชี่ย !! แท่งละตั้งแปดบาทเชียวนะมึง ยืมแล้วแม่งไม่รักษา "
" งกเชี่ยไรนักวะ ปากกาแค่แท่งเดียว " มันส่ายหัวอย่างไม่ใส่ใจ
" ก็ไอ้ปากกาแค่แท่งเดียวที่มึงพูดเนี่ย .. มึงยังเก็บรักษาไว้ไม่ได้เลย "
" ตกลงมึงจะตอบกูได้ยังว่ามึงอยู่หอไหน " มันเฉไฉไปเรื่องอื่น
" แล้วทำไมกูต้องบอกมึงด้วยวะ -*-
" ไม่ต้องบอกก็ได้ .. แต่กูก็จะเดินตามมึงไปเรื่อยงี้แหละ "
" ... t(-_-t) ... " เดี๋ยวคนอื่นเขาได้คิดว่ากูเป็นซูเนโอะอะเด๊ะ .. มีไจแอนท์เดินตามหลังต้อยๆเนี่ย =[]=;; ;
" ว่าไงจะบอกกูมั๊ย "
" แล้วมึงจะเสือกอะไรกะชีวิตกูนักวะ "
" ก็ .... ป๊าว กูก็แค่อยากรู้ "
" เออๆ กูอยู่ SKY VIEW " ผมบอกชื่อหอในซอยไปหอหนึ่ง ซึ่งความจริงไม่ใช่หอผมหรอกครับ .. บอกมันมั่วๆ
" ห้องอะไร ?? ? " มันยังถามต่อ
" มึงจะรู้ไปทำเหี้ยอะไร .. เสือกนะเนี่ย "
" ห้องอะไร ?? ? " มันยังถามคำถามเดิม แต่กดเสียงให้น่ากลัวขึ้นอีก
" อ่า .. เอ่อ .. 1112 " ผมบอกชื่อห้องไปมั่วๆ .. เลขมันคุ้นๆมาจากเดอะพิซซ่า แฮ่ !
" อย่ามาโกหก " มันพูดเสียงเรียบ
" .. ป .. ป๊าว กูพูดจริงๆ "
" นั่นมันห้องกู " มันยังพูดด้วยน้ำเสียงระดับเมโลดี้เดิม
" อ๊าาา .. ทำไมซวยงี้วะ " ทำไมไอ้ความบังเอิญบางทีก็ช่างน่าหมั่นไส้จริงๆอะ ... ผมคงไม่มีดวงทางด้านการโกหกอย่างที่แม่เคยบอกจริงๆด้วย TT^TT แง๊แง๊ .. ไอ้ไจแอนท์นี่มันจะกระโดดทับผมม๊ายย ย ย >o< ม่ายน๊าาาาา .
" นั่นไงมึงโกหกกูจริงด้วย .. แกล้งพูดนิดพูดหน่อยออกอาการเลยนะมึง "
" เชี่ย .. เมื่อกี้มึงหลอกกูเหรอ !? "
" เออ " มันยอมรับหน้าตาเฉย ... กริ๊ซๆ >O< ไอ้ไจแอนท์ขี้โกงเอ๊ย .. กูโป้งมึง !!! ผมเดินหนีมันเข้ามาในซอยต่อ
" มึงจะเดินตามกูจริงดิ " ผมเดินมาถึงหน้าหอแล้ว .. แต่ไอ้บ้าไมล์ยังเดินตามเป็นเงาอยู่เลย -*-
" เออ ! " o>__________<o ทำไงดี ทำไงดี คิดสิคิด ... ใช้'หมอง .. ต๊อก ต๊อก ต๊อก ต๊อก ต๊อก ... ปิ๊ง !!
" เฮ้ยเซเลอร์มูนมีปีกเดินควงมากับนินจาเต่าอะ !!!? " ผมชี้นิ้วไปทางข้างหลังมัน
" O____________________O;; ; " ไอ้บ้าไมล์มันก็บ้าหันตามครับ
" บ๊ะแหล่ววว ว ว !!! " ผมก็รีบชะแว้บวิ่งหน้าตั้งเข้าหอมาเลย ..
แฮ่ก แฮ่ก !! กว่าผมจะหนีไอ้ปลิงควายที่หุ่นเหมือนไจแอนท์ขึ้นมาที่หอได้ก็เล่นเอาเหนื่อยแทบแย่ ... สงสัยต้องหาเวลาว่างไปบริจาคโลงศพมั่งละ .. สัมภเวสีก่อกวนเหลือเกิน !!!
ไอ้อาร์มไม่อยู่ ... คงไปเยี่ยมไอ้ปริ๊นซ์ที่โบสถ์ ... เฮ้อ นี่มันก็ผ่านมาเดือนกว่าแล้วนะที่ไอ้อาร์มกลายเป็นคนเก็บตัว พูดน้อย ไม่กวนตีนเหมือนก่อน ... ไอ้ปริ๊นซ์มันจะรู้ไหมนะว่าการจากไปของมันทำให้ใครบางคนเปลี่ยนแปลงตัวเองไปได้ถึงขนาดนี้ ... เฮ้อ ~
บนโต๊ะคอมพ์ยังมีรูปหมู่ที่พวกเราถ่ายกันเมื่อครั้งไปเที่ยวบ้านไอ้อาร์มที่พัทยา ... มันเป็นทริปสุดท้ายของพวกเราที่ได้ถ่ายรูปด้วยกันครบทุกคน .. ก่อนที่ไอ้ปริ๊นซ์จะจากไป ..
" ปริ๊นซ์ทุกคนคิดถึงมึงเสมอนะ " ผมยืนพูดกับรูปถ่ายใบนั้น .. มึงคงกำลังนั่งฟังที่กูพูดอยู่ที่ไหนสักแห่งใช่มั๊ยวะ .. ไอ้ปริ๊นซ์
~ ... เธอเคยถามกับฉันที่ฉันรักเธอ ว่าอยากจะรู้รักเพราะอะไร ... ~ เสียงเพลงที่ตั้งขึ้นเพื่อใครบางคนโดยเฉพาะดังมาจากกระเป๋ากางเกง
" ว่าไงไอ้กร๊วก !! " ผมใช้นิ้วชี้จิ้มแป้นสีเขียวก่อนจะกรอกเสียงผ่านอากาศไป
" เปิดเทอมวันแรกเป็นไงมั่ง " ปลายสายถามโดยมีเสียงโหวกเหวกโวยวายรอบตัวโผล่เข้ามาเป็นระยะๆ
" ก็ดีว่ะ .. มีคนกวนตีนเหมือนมึงด้วย "
" เฮ้ย !! อะไร กูออกจะน่ารัก เรียบร้อย พูดน้อย แม่หวง " ปลายสายพูดสโลแกนที่ผมชอบพูดให้มันฟังเป็นประจำกลับมาครับ
" สัส !! นั่นมันของกู อยากมีเป็นของตัวเองต้องหัดคิดซะมั่งนะ "
" ขอโทษค้าบ (-/l\-) "
" แล้วโทรมามีไรป่าววะ .. อยู่ไหนเนี่ยเสียงดังสัสอะ " ผมถามมันไปก่อนจะนั่งลงกอดหมอนสติ๊ซ
" อยู่มหา'ลัย เดี๋ยววันนี้มีรับน้องต่อว่ะ โคตรเหนื่อยอะกิจกรรมเยอะเว่อร์ "
" เอาน่า .. ครั้งนึงในชีวิตนะมึง "
" อืมใช่ .. มันก็แค่ครั้งนึงในชีวิต มึงอย่ามัวแต่ติดอยู่กับอดีตล่ะ " ดูเหมือนมันกับผมจะพูดคนละเรื่องเดียวกันนะ
" เป็นเชี่ยไรอีกไอ้ชีส -*- "
" ..... กูคิดถึงมึงนะไอ้ตรอง "
" กูก็ ... คิดถึงมึง "
" จริงป่าว ?? ? " ปลายสายดูน้ำเสียงจะตื่นเต้นตกใจกว่าปกติจนจับได้
" กูยังพูดไม่จบ .. คิดถึงไอ้เยี่ยม ไอ้ปริ๊นซ์ แล้วก็ไอ้อาร์มด้วย "
" โห่ .. งี้กูก็เป็นเพื่อนเหมือนคนอื่นอะดิ " ไอ้เด็กกฏหมาย ทำมะสาดดดด ด ... เริ่มโวยวาย
" หรือมึงจะไม่เป็นเพื่อนกูแล้ว ? "
" อ่ะ .. อย่างน้อยก็ยังดีกว่าไม่ได้เป็นอะไรเลยวะ "
" เออ .. หัดพอใจในสิ่งที่ตัวเองมีอยู่ซะมั่ง !! "
" เฮ้ยๆ งั้นเดี๋ยวกูไปก่อนนะ ... ไว้คิดถึงจะโทรมาใหม่ "
" เออ " ... ปลายสายวางไปแล้ว ... หน้าจอโทรศัพท์กลับมาเป็นหน้าเมนูหลักเหมือนเดิม ... ถึงแม้ตอนนี้อะไรหลายอย่างจะไม่เหมือนเดิมแล้วก็ตาม ...
ผมเปิดโทรทัศน์ค้างไว้ที่ช่อง TRUE AF ให้เสียงมันดังๆไว้งั้นแหละ ... แต่ความสนใจของผมกลับจับจ้องอยู่กับหน้าจอคอมพิวเตอร์ ...
ผมกำลังนั่งอ่านเรื่องราวความรักของคนสองคน ... 'คุณเป็ดกับคุณอ้อย' ... บอกตามตรงว่าจนถึงวันนี้ผมก็ยังไม่สามารถตอบคำถามให้กับตัวเองได้ ... ผู้ชายกับผู้ชายมันจะรักกันได้จริงเหรอวะ ?? ...
ร้องไห้เหมือนใครหลายคนครับ .. เมื่ออ่านจบ !!! 'รักแท้' คงมีอยู่จริง ... แต่จะมีสักกี่คนกันเล่าที่จะได้ 'พบเจอ' ... บางคนอาจ 'พบเจอ' แต่ก็มิอาจ 'ครอบครอง' ...
" กลับมาสักทีนะมึง " ผมหันไปทักคนที่เพิ่งเดินกลับเข้ามาในห้อง
" อืม " ไอ้อาร์มตอบสั้นๆเหมือนอย่างที่เคยเป็น
" วันนี้ไปทำไรให้ปริ๊นซ์มาวะ "
" เอากุหลาบช่อใหม่ไปเปลี่ยน แล้วก็แวะไปหาแม่ปลา(แม่ไอ้ปริ๊นซ์)ที่บ้าน " ไอ้อาร์มพูดไปพลางหยิบอัลบั้มรูปบนชั้นหนังสือมาวางไว้บนเตียง
" ไอ้อาร์ม .. กูขอคุยด้วยได้ป่ะวะ " ผมหมุนเก้าอี้ไปคุยกับมันตรงๆ
" อืม " มันนั่งห้อยขาอยู่ปลายเตียงหันหน้ามาคุยกับผมเหมือนกัน
" กูรู้นะเว้ยว่ามึงรักไอ้ปริ๊นซ์มาก กูกับคนอื่นๆก็รักไอ้ปริ๊นซ์ไม่แพ้มึง ... " ผมค่อยๆเริ่มต้นการสนทนาครั้งนี้ ไอ้อาร์มยังนั่งนิ่งฟังอย่างตั้งใจ
" มันคงยากที่เราจะลืมใครสักคนที่รักและผูกพัน ... แต่มึงเองก็ต้องอย่าลืมว่ามึงก็ต้องมีชีวิตอยู่ .. อยู่เพื่อวันพรุ่งนี้ "
" ทุกวันนี้มึงรู้มั๊ยว่ามึงเปลี่ยนไปขนาดไหน .. มึงไม่เหมือนไอ้อาร์มคนเก่าเลย มึงเปลี่ยนไปมากนะเว้ย "
" ............ " ไอ้อาร์มยังคงนั่งฟังนิ่ง มีเพียงน้ำตาเท่านั้นที่เอ่อล้นจนไหลออกมาเปื้อนสองแก้ม
" กลับมาเป็นไอ้อาร์มคนเก่าเหอะนะ .. เพื่อพวกกู เพื่อไอ้ปริ๊นซ์ เพื่อทุกคน " ผมลุกจากเก้าอี้เดินเข้าไปจับไหล่มัน
" ฮึกก .. ฮึก .. กู .. กูอ่อนแอใช่มั๊ยวะไอ้ .. ฮึก .. ไอ้ตรอง " น้ำตาลูกผู้ชายตรงหน้าทำให้ผมได้แค่ยืนจับไหล่ที่สั่นไหวตามการสะอื้นของไอ้อาร์ม
" ............... "
" ............... "
" ............... " ไอ้อาร์มยังนั่งร้องไห้อยู่อย่างนั้น .. หกปีที่รู้จักกันมาผู้ชายที่นั่งอยู่ข้างๆผมแทบจะไม่เคยร้องไห้ให้ใครเห็น .. นี่คงเป็นอีกครั้งนึงที่เป็นสิ่งยืนยันว่าสำหรับพวกเราทั้งห้าคน มันเป็นมากกว่า 'เพื่อน' กันแล้ว
" เปล่าเลยไอ้อาร์ม .. มึงเข้มแข็งมากต่างหาก " ผมตบไหล่มันเบาๆ
.
.
.
เช้านี้ผมลากสารร่างเน่าๆเดินล่องลอยมามหา'ลัยในสภาพไม่ต่างจากผีในสี่แพร่ง -*- ... เมื่อคืนนั่งดีดกีตาร์แหกปากร้องกับไอ้อาร์มอยู่สองคนห้องครับ .. จะออกมาร้องริมระเบียงเอาบรรยากาศก็เกรงใจห้องข้างๆ กลัวเขาจะฟังแล้วเคลิ้มจนเผลอปาไนกี้รุ่นล่าสุดมาใส่หัว 5 5555 5 5+
ผมเดินเข้ามาในห้องเจอแก๊งค์ยัยหมวยเยาวราชนั่งคุยอยู่กับแก๊งค์ผู้หญิงถึงผู้หญิงกันอย่างสนุกสนาน ... ผมเดินเลยกลุ่มสาวๆไปวางกระเป๋าไว้หลังห้องก่อนจะเดินกลับออกมาทางประตูหน้า
" นี่ตรอง .. รู้จักเพื่อนเยอะยังอะ " ยัยหมวยนั่นถามผมตอนที่ผ่านโต๊ะพวกเธอ .. ผมเลยต้องหันมาคุยกับพวกเธออย่างขัดไม่ได้
" สามสี่คนเอง " ผมบอกไปตามความจริง
" อยากรู้จักสาวๆมั๊ย เดี๋ยวกิ๊ฟต์แนะนำให้ " ยัยหมวยขายเกาลัดบอกก่อนจะบอกชื่อเพื่อนที่นั่งจับกลุ่มเม้าท์กันตั้งแต่เช้าไล่ทีละคน
" อ่ะ .. เอ่อ เราจำไม่ได้หรอก .. ฟังไม่ทัน แฮ่แฮ่ " ผมยืนเกาคิ้วบอกพวกเธอไป
" ซะงั้น !! .. ไม่เป็นไรพวกเราจำซีตรองได้อยู่แล้วเนอะ " ยัยหมวยบอกพลางหันไปหัวเราะคิกคักกับเพื่อนๆ
" อืม งั้นเดี๋ยวเราไปข้างล่างก่อนนะ " ผมรีบหนีพวกเธอลงมาข้างล่างหน้าห้องน้ำพลางโทรเรียกไอ้อาบังให้มาอยู่เป็นเพื่อนโดยด่วน
ไอ้อาบังเพิ่งตื่น .. ไอ้ตาเบนกับไอ้บอลเพิ่งอยู่ในรถตู้ที่อนุสาวรีย์ชัยฯ .. ชิบหายแล้วกูอยู่คนเดียวไม่ได้ ... กูกลัวสาวๆในเซ็ค >________<'' .. ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกันนะครับ แต่เวลาต้องอยู่กับสาวๆจำนวนมากแล้วผมประหม่าทำอะไรไม่ถูกทุกที .. มันเกร็งๆบอกไม่ถูก .. แล้วเซ็คผมจำนวนผู้หญิงต่อผู้ชายประมาณ 10 ต่อ 1 โอ้วพระเจ้า !!! ปีหน้าผมซิ่วไปวิด'วะดีมั๊ย เผื่อผู้หญิงจะน้อยลง - -*
" ซีตรองๆ " เสียงใครสักคนเรียกชื่อผมที่ยืนถือโทรศัพท์เซ็งอยู่หน้าห้องน้ำ
" อ้าว .. เอ่อ " ผมพยายามนึกชื่อมนุษย์ผู้ระบุเพศไม่ได้ที่เรียนอยู่เซ็คเดียวกัน แต่นึกขึ้นได้ว่ายังไม่เคยคุยกับมันเลยนี่หว่าจะไปรู้ชื่อได้ไง ??
" เราชื่อเขมมิกา "
" พูดจริง ? " ผมหัวเราะพรืดออกมาก่อนจะเก็บอาการแล้วถามมันกลับไป
" จริงๆชื่อเข้ม แต่อยากให้ซีตรองเรียกเขมมิกามากกว่า " ไอ้เข้มทำเสียงเล็กแบบสาวๆแต่ผมฟังแล้วรู้สึกมันน่าขนลุกมากกว่า
" เอ่อ เออ เขม .. มิกา มีไรกะเราอะ "
" ทำไมมายืนคนเดียวอะ .. แล้วเพื่อนที่อยู่ด้วยเมื่อวานไปไหนล่ะ "
" อ๋อพวกไอ้แก๊งค์บอใบไม้อะนะ .. มันยังไม่มากันเลยว่ะ "
" เออซีตรองมีเบอร์มั๊ย เผื่อวันไหนเรามาสายจะได้โทรบอกให้ซีตรองจองที่ให้หน่อยอะ " ไอ้เข้มทำท่าบิดไปบิดมาก่อนจะเอ่ยปากขอเบอร์ผม
" แล้วเพื่อนเข้ม .. เอ๊ยเขมมิกาล่ะ เห็นกลุ่มเบอเร่อเลยนี่หว่า " ผมพูดพลางมองไปหันเพื่อนๆไอ้เข้มที่ยืนรออยู่ไม่ไกลนัก
" โอ๊ย .. ไอ้พวกนั้นมันตื่นสายจะตาย "
" เอ่อ .. อ่า " ผมทำท่าตะกุกตะกัก
" หรือว่าซีตรองรังเกียจเรา ไม่เห็นเราเป็นเพื่อน " ไอ้เข้มทำออเซาะแบบผู้หญิง .. แม่งอยากถีบจังว้อยย ย !!
" อ่ะๆ 085058x850 " ผมบอกเบอร์โทรศัพท์ไป ไอ้เข้มก็รีบหยิบมือถือมาจิ้มๆๆตามตัวเลขที่ผมบอก
" งั้นเราไปละนะ .. ขอบใจจ๊ะ " ไอ้เข้มถือมือถือโบกไปโบกมาก่อนจะเดินบิดซ้ายบิดขวากลับไปที่กลุ่ม ผมได้แต่ยืนมองตามหลังมันไปอย่างเซ็งๆ
... ว่าแต่ทำไมไอ้เข้มมันเอามือถือยื่นให้ไอ้หัวทองที่ยืนรออยู่ในกลุ่มวะ ?? ?
-
เย้!! น้องตรองมาแว้ว :กอด1:
ชีส กับอาร์ม ยังน่ารัก :man1:
สภาพแวดล้อม คนรอบตัวที่แห่งใหม่นี้น่าสนใจแหะ
ทั้งไมล์ ที่แปลก ๆ; หนุ่มน้อยตาเบน ผู้น่ารัก (แย่จังตอนนี้ยังมาไม่ถึงมหาลัย); เข้ม ที่มาบิดมาบิดไปขอเบอร์ อืม แล้วยังหัวทองใครนี้อีก...น่าสนใจ
-
ก็ยังคง pop เหมือนเคยนะจ้ะ
แต่ไม่ยอมนะ บทน้องเยี่ยมหายไปเลย ซิกๆ
-
:laugh: :laugh: :laugh:
เนียนขอเบอร์กันอย่างนี้เลยเหรอ
:oni2: :oni2:
รอตอนต่อไปนะจ้ะ
:กอด1: :กอด1:
-
หุหุ ยังน่ารักเหมือนเดิมเลยน๊าาาาา
น่าจับมา :man1:
-
โห.........................เข้ม เป็น เขมมิกา.....................ข่างกล้า 555 :t2:
-
ขอโทษทีนะครับที่หายหน้าหายตา ..
กำลังอยู่ในช่วงทำใจไม่ได้ ..
ตรองกำลังตามหาตัวพี่จึเหยา ..
จากเรื่อง หรือจะให้เป็นแค่ความทรงจำ ของคุณภัคD อยู่อะ ..
ยังไม่หายอินเลย .. เศร้า เศร้า และเศร้า ..
TT^TT ..
ขอบคุณที่ยังไม่ลืมกันนะครับ ^^
: 222222: :loveu: : 222222: :loveu:
-
มุกน่าเอาไปใช้...
แต่เลยวัยนักฉึกฉามาแล้วอ่ะน้อง...
พี่จะทำเยี่ยงไรดี
T^T
:sad2:
-
:t2:น่ารักจริงๆน้องตรอง
เอาไปใช้บางดีกว่าวิธีเนียนของเบอร์เน้ย ตรองยังคงเนื้อหอมเหมือนเดิมเลยนะ อิอิ
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
สรุปแล้วภาคนี้ชิสก็ยังแอบรักตรองอยู่
สงสารชิสอะครับตรอง
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
ตัวเลือกมาอีกแล้วหัวสีทองด้วย แต่ว่าจะหลบไอ้ไมล์ได้หรือเปล่า :bye2:
-
มาอ่านเรื่องใหม่ครับ
นายตรอง
-
:m1: ซีตรองเนื้อหอมเจงๆ เบอร์ที่ให้นั่นลองโทรบ้างดีมั้ยน๊า.... 555+
:L2:ให้กำลังใจนะครับ แล้วมาต่อเร็วๆล่ะอิอิ
-
น้องตรองเนื้อหอมจิงๆ ขนาดเพิ่งเปิดเทอมนะเนี่ย555 :m13:
ไมล์นี่สุดๆอ่ะ เปิดเผยอย่างแรง คิคิ :m14:
-
เค้าเป็นใครน้า ผมทองด้วย
-
ซีตรองเนื้อหอม คิดถึงเพื่อนซีตรองทุกคนเลย :กอด1:
-
เธอคือใคร :laugh:
-
ไอหัวทองเป็นใคร แล้วตกลง จะเป็นคนไหน ก็ไม่เอาจะเอาเฮีย ชีส อะ
-
เราก็เคยเศร้าเวลาอ่านเรื่องของพี่พี่ในเล้า
ตอนนี้หาอ่านแต่เรื่องที่ไม่สะเทือนอารมณ์ค่ะ
ซีตรองเนื้อหอมมากเลยอ่ะ ไอหัวทอง
ไหนจะไมล์อีก ชีส(อดีตพี่เขย) หล่อเลือกได้จริงๆ
-
บทที่ 4 :: ไอ้หัวทอง .+
" ตอนบ่ายเรียนเชี่ยไรวะ ?? " ไอ้บอลที่นอนเอาคางเกยกระเป๋าที่วางอยู่บนโต๊ะในโรงอาหารหันมาถามผม
" มาร์เก็ตติ้ง " ผมหยิบตารางเรียนขึ้นมาดูก่อนจะบอกมันไป
" นี่กูรู้จักพวกมึงมาจะอาทิตย์นึงแล้วเหรอวะเนี่ย .. แม่งเร็วว่ะ " ไอ้บอลบอก
" เค้าว่ากันว่าเวลาแห่งความสุขมักจะผ่านไปเร็วเสมอ ... " ผมตบไหล่ไอ้บอลสองสามทีก่อนจะพูดต่อ " ... แต่ทำไมกูแม่งรู้สึกช๊าช้าวะ ฮ่าฮ่าฮ่า "
" เชี่ย !!! " ไอ้บอลหันมาอวยพรตั้งแต่หัววัน
" นายสองคนนี่สนิทกันจังเลยเนอะ " ไอ้ตาเบนที่นั่งฟังเงียบมานานเริ่มพูดมั่ง .. ส่วนไอ้อาบังกำลังนั่งอ้าปากค้างมองสาวสวยโต๊ะตรงข้ามที่ใส่กระโปรงยาวประมาณสองคืบแถมยังนั่งไขว่ห้างอีก .. เห็นไปถึงก้านสมองแล้วเธอ !!!
" เออ .. ทำไมมึงพูดเพราะจังวะไอ้ตาเบน " ไอ้บอลถามในแบบทองแดงตามสไตล์มัน
" ก็ติดแล้วอะ "
" ไหนๆมึงลองกูดิ๊ .. กู กะ มึง " ผมขยับปากพูดช้าๆ
" กู กับ มึง " ไอ้ตาเบนขยับปากพูดตาม
" ก็พูดได้นี่หว่า "
" อืม .. แต่เราไม่ชินอ่ะ " ไอ้ตาเบนกลับมาพูดเพราะเหมือนเดิม
" =________= " เฮ้อ .. น่าเบี่ยย !! การทำให้คนดีหันมาทำความเลวนี่มันยากซะจริงจริ๊งง ง !!
' เพี๊ยะ !!! ' ไอ้บอลตบหัวผมอย่างแรง .. แมร่ง เห็นหัวกูเป็นลูกเทนนิสรึไงวะ ?? หวดโฟร์แฮนด์มาเต็มข้อซะขนาดนี้ -*-
" มันพูดเพราะก็ดีแล้ว .. มึงจะไปสอนมันทำไม " ไอ้บอลบ่นหยั่งกะคนแก่ ก็มึงเป็นคนเปิดประเด็นเองไม่ใช่รึไง๊ !?? ?
" ไอ้ตรองขอไฟหน่อยดิ " ไอ้บังบอกหลังจากที่เราเพิ่งเดินเข้ามานั่งรออาจารย์ในห้องเรียนการตลาดได้ไม่ถึงสองนาที
" ไอ้ห่าแล้วเมื่อกี้ไม่ดูด " ผมบ่นก่อนจะหยิบไฟแช็คในกระเป๋าส่งให้ไอ้บังแล้วลุกตามมันไป
" มึงจะไปไหนวะไอ้ตรอง " เสียงไอ้บอลถาม
" กูจะไปเยี่ยว "
" ไอ้ห่าแล้วเมื่อกี้ไม่เยี่ยว " ไอ้บอลด่าก่อนจะลุกเดินตามผมมา ทิ้งไอ้ตาเบนนั่งรออยู่ในห้องคนเดียว
' ตื๊อ ดึ่งง ' เสียงโทรศัพท์ดัง .. ผมใช้มือขวาจับไอ้ตรองตรอง ส่วนมือซ้ายก็ล้วงเอามือถือให้กระเป๋ากางเกงขึ้นมากดอ่านแมสเซจ
'... อาจารย์เข้าแล้ว โดดเรียนไปไหนเนี่ยนิสัยไม่ดีๆ ...'
089532xxxx ... เบอร์ใครวะ ?? ?
ไอ้บอลชะโงกหน้าถามโถข้างๆข้ามมาตั้งหน้าตั้งตาเสือกอย่างเป็นทางการ -*-
" ใครส่งมาวะ " ไอ้บอลถาม
" (-_- )~( -_-) " ผมสะบัดหน้าซ้ายขวา .. ก่อนจะสะบัดไอ้ตรองตรองเก็บเข้าที่เหมือนมือถือ ..
' ตื๊อ ดึ่งง ' เสียงโทรศัพท์เครื่องเดิมส่งเสียงบอกว่ามีข้อความเข้า .. ผมเลยเดินไปเช็ดมือที่เปียกน้ำจากอ่างล้างมือกับเสื้อไอ้บอลแล้วหยิบมือถือมาอ่าน
' ... อาจารย์เช็คชื่อนะ กลับมาเช็คชื่อก่อนเหอะ ... '
089532xxxx ... เบอร์เดิมอีกแล้ว ใครว๊า ?? ? จะว่าไอ้ตาเบนก็ไม่ใช่เพราะเบอร์ไอ้พวกนี้ผมเม็มไว้ทั้งกลุ่มแล้ว
" นอกจากพวกกูแล้วยังมีคนเค้าคบมึงเป็นเพื่อนด้วยเหรอวะเนี่ย ?? " ไอ้บอลที่ยืนอ่านแมสเซจอยู่ข้างหลังแถมยังเอาคางมาเกยไหล่ผมพูด
" เชี่ย !!! " ผมอวยพรมันกลับมั่ง .. ก่อนจะผลักประตูห้องน้ำออกมาข้างนอก
" อาจารย์เช็คชื่อ " ผมบอกไอ้บังที่ยืนดูดบุหรี่อยู่ริมระเบียงสั้นๆก่อนจะวิ่งกลับเข้ามาที่ห้องเรียนอีกครั้ง
ฉิวเฉียดครับ .. พวกผมกลับมาทันเช็คชื่อแบบเส้นยาแดงผ่าแปด .. ฟู่ววว ว ~ ต้องขอบคุณไอ้เจ้าของแมสเซจนะเนี่ย
ผมจิ้มแป้นโทรศัพท์พิมพ์แมสเซจส่งกลับไป ' ขอบคุณนะเว้ย ' หลังจากมีข้อความปรากฏว่าข้อความได้ส่งแล้วก็มีเสียงฮือฮาดังมากลุ่มของไอ้เข้ม ... ผมว่าผมพอรู้แล้วว่าเบอร์ใคร
หมดคาบวิชาการตลาด ... พวกผมมายืนรอไอ้เข้มที่หน้าระเบียงพอมันเปิดประตูออกมาเจอพวกผมมันก็แกล้งทำเป็นเดินไปอีกทาง
" ไอ้เข้ม !!! " ผมตะโกนเรียกชื่อมัน
" ว๊ายย .. หยาบคายๆ บอกให้เรียกว่าเขมมิกา " มันหันมาโวยวายทันที
" เบอร์ใคร ?? " ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาชูให้มันดู
" อะไร ?? เบอร์ใคร ?? ไม่รู้ " ไอ้เข้มรีบปฏิเสธ .. ผมหันไปมองหน้าไอ้บอลแว่บนึงเป็นสัญญาณให้มันโทรออกหาเบอร์ปริศนานั่น ก่อนจะหันมามองหน้าไอ้เข้มต่อ
" มึงจะบอกไม่บอก " ผมเริ่มขึ้นเสียง .. ตอนนี้ไอ้เข้มได้แต่ยืนหน้าซีด ส่วนเพื่อนๆอีกเจ็ดแปดคนก็ได้แต่มองหน้าอย่างไม่สบอารมณ์นัก
~ .. จำตัวเองได้ไหมว่าเคยแสนดี .. ~ เสียงเพลงจากโทรศัพท์เครื่องหนึ่งดังขึ้นท่ามกลางความเงียบ .. ทุกคนหันกลับไปมองที่มาของเสียงนั่น ... ไอ้หัวทอง !!!
" ว่ามา ... " ผมยืนกอดอกมองหน้าพวกมัน ส่วนไอ้บอลก็กดวางสายเมื่อรู้ตัวเจ้าของเบอร์นั่น
" คือ .. เอ่อ .. คือว่าซีตรอง " ไอ้เข้มพูดอย่างคนติดอ่าง
" จะติดอ่างอีกนานมั๊ย ?? " ผมเอียงคอบีบมือทั้งสองข้างดัง กร็อบ แกร็บ ..
" คือว่าทอยซ์มันให้เรามาขอให้อ่ะ .. มันขี้อาย "
" แล้วทำไมไม่บอกดีๆ โกหกทำไมวะ " ผมถามมันด้วยเสียงเรียบๆ
" แล้วมันขอดีๆ แกจะให้มันมั๊ยล่ะ ?? " เสียงหญิงสาวคนนึงในกลุ่มดังขึ้น .. ผมเลยละสายตาจากไอ้เข้มไปมองเธอคนนั้นแทน
" อ่อ .. แม่สาวจิตแพทย์ " ผมจำได้ครับแม่สาวคนนี้อะ .. เพราะเมื่อวานก่อนเธอเดินออกไปพูดหน้าชั้นว่าอนาคตเธออยากเป็น 'จิตแพทย์' ทำเอาฮาทั้งห้องครับ ... ก็นี่มันคณะนิเทศนี่หว่า !!!
" ว่าไงล่ะ " แม่สาวจิตแพทย์ยังคงยืนมองหน้าผมอย่างไม่เกรงกลัว
" แล้วทำไมเราต้องไม่ให้ด้วยล่ะ จริงป๊ะ ? " ผมบอกไป ..
" สรุปว่าไอ้หัวทองนั่นมันพูดเองได้ป่าววะ ให้เพื่อนมายืนพูดแทนอยู่ได้ " คราวนี้ผมหันไปบอกกับไอ้คนที่ยืนก้มหน้าอยู่หลังสุด
" เอ่อ .. เราขอโทษละกันนะ " ไอ้หัวทองเดินมายืนตรงหน้าผมก่อนจะเอ่ยปากขอโทษออกมา
" คราวหลังมีอะไรก็บอกตรงๆ .. กูไม่ได้โหดอะไรขนาดนั้น ทำไมก็จะให้ไม่ได้ล่ะแค่เบอร์โทรเนี่ย .. เพื่อนกันนี่หว่า " ผมยิ้มแล้วตบบ่าไอ้หัวทอง .. มันเงยหน้ามายิ้มทันทีครับ คราวจริงผมไม่ได้โกรธอะไรเลยตั้งแต่แรก เพียงแค่วิธีการที่มันทำก็เท่านั้น ... เพื่อนกันมีอะไรก็น่าจะพูดกันตรง ... ผมคิดแบบนั้นจริงๆนะ
" ว่าแต่ชื่อไรวะ " ผมถามไอ้หัวทอง
" ทอยซ์ "
" ที่แปลว่าของเล่นอะนะ "
" อืม " มันพยักหน้า .. เมื่อได้คำตอบจากสิ่งที่อยากรู้แล้วพวกผมก็เดินกอดคอกันเดินจากมา ...
.
.
" กูว่าไอ้เชี่ยทอยซ์มันแอบชอบมึงแน่เลยว่ะ " ไอ้บอลเริ่มสันนิษฐานตอนที่เรานั่งเล่นกันอยู่ใต้ตึกหอสมุด
" เชี่ย !! เพื่อนกัน " ผมทำหน้าเมากัญชาหันไปบอกมัน
" แต่กูว่าไม่แน่นะเว้ย " ไอ้บังดันเห็นด้วยกับไอ้บอลซะนี่ -*-
" คิดอุบาทว์ๆกันเนอะพวกมึงนี่ " ผมตบหัวมันไปคนละทีเป็นรางวัลความคิดสร้างสรรค์ยอดเยี่ยม
" แต่คนชื่อทอยซ์เค้าเป็นเกย์จริงๆนะ " ไอ้ตาเบนเงยหน้าจากสมุดเล็คเชอร์บอกพวกผม
" แล้วมึงรู้ได้ไงวะไอ้ตาเบน ?? " ไอ้บอลขยับหน้าเข้าไปใกล้ๆไอ้ตาเบน
" เอ่อ .. ก็ .. ก็นั่นล่ะ .. เอาเป็นว่าเค้าเป็นเกย์แน่ๆ "
" มึงนี่ประหลาดนะเนี่ย " ไอ้บอลส่ายหัวอย่างเซ็งๆ
~ ... เธอเคยถามกับฉันที่ฉันรักเธอ ว่าอยากจะรู้รักเพราะอะไร ... ~ เสียงเพลงคุ้นหูดังขึ้น ผมหยิบมากดรับก่อนจะกรอกเสียงลงไป
" ว่า ... "
" ไปเที่ยวกะกูมั๊ย วันนี้นัดไอ้เยี่ยมไว้ที่สยามด้วย " ไอ้ชีสกรอกเสียงตอบกลับมา
" ไอ้อาร์มอ่ะ ? "
" อยู่บนรถกับกูเนี่ย ถ้าไปเดี๋ยวกูเข้าไปรับ "
" เออ .. กูรออยู่ใต้หอสมุด ให้ไอ้อาร์มบอกทางละกัน "
" อืม .. เจอกัน " ปลายสายบอกก่อนจะวางสายไป ...
" พวกมึงจะกลับกันยัง ? " ผมหันไปถามเพื่อนใหม่ที่เพิ่งจะรู้จักได้อาทิตย์นึง เพราะเพื่อนเก่ากำลังจะมารับ
" ทำไมวะ "
" เดี๋ยวเพื่อนกูจะมารับ มึงกับไอ้ตาเบนจะติดรถไปลงสยามป่าว "
" เออ .. ไปๆประหยัดตังค์กู " ไอ้บอลรีบบอกโดยไม่รอความเห็นจากไอ้ตาเบน
" แล้วมึงอะไอ้ตาเบน "
" อืมก็ได้ "
" โห่งี้กูก็เดินกลับคนเดียวอะดิวะ " ไอ้บังโวยวายมั่ง
" กูติดรถกูไปลงหน้าซอยหอ .. ยังไงมันก็ต้องผ่านอยู่ดี " ผมบอกมันไป .. ไม่หล่อแล้วยังฉลาดน้อยอีกนะมึงนี่ -*-
-
หัวทองขี้อายน่ะเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
-
น้องซีตรองนี่มีแต่คนเข้ามาหาเนอะ :jul3:
-
หล่อเลือกได้เลยนะตรอง ไอ้คนข้าง ๆ ดู ๆ ก็ไว้ใจไม่ค่อยได้เท่าไหร่เลย รู้มั่งเปล่า :t2: :bye2:
-
เห่อ ๆ ๆ คราวนี้เป็นไอ้หัวทองเหรอเนี๊ย ..ท่าทางหงิม ๆ น่ะ แล้วจะได้ใจตรองรึเปล่าเนี๊ย
แต่ว่าเจ้าตาเบนนี้แหม่งๆ น่ะรู้ได้ไงว่าเค้าเป็นเกย์
หรือว่า ผีเห็นผี :laugh:
-
หัวทองแต่ขี้อาย......อืมน่าคิดๆ
แบ่งมาให้สักคนก็ได้นะ คริๆ
ปล. ตอนต่อไปดีใจมากๆ ได้เจอน้องเยี่ยมแล้ว กรี้ด
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
อ่าครับผม ชอบมากเลย
แล้วไอ้หัวทองมานเปนใครครับ อิอิ
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
งานเข้าอีกแล้วตรอง
:o8:
-
หุ หุ ชีสมารับไปเที่ยวด้วย :m1:
-
:m12:ซีตรองเนื้อเจงๆ.... อยากไปดมใกล้ว่าหอมขนาดไหน งิงิ....
มาติดตามต่อนะค้าบบบบ :L2: :L2: :L2:
-
ซีตรองเนื้อหอมเกินไปแระนะ
:laugh: :laugh:
-
น่าสงสารหัวทองเล็กๆตอนนั้นคงกลัวน้องตรองอย่างแรง555 :laugh:
รอต่อฮ้าบ....... :oni2:
-
อายทำมัย ความประทับใจเกิดเมื่อแรกเจอ :t4:
-
เปนชื่อเป็นซีตรองแล้วไฮโซขึ้นเยอะเลย อิอิ
เมื่อวานไปตามอ่านภาคแรกมาสนุกมกาเลยครับ
รอตอนต่อไปนะครับ อิอิ :m1:
-
ตรองๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ มาโหดๆๆๆๆๆ คิดถึงเฮียชีสๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
ตรองๆ เนื้อหอมจังเลย ชีสมาแล้ววววววว :oni2:
-
ฮว๊ากกก .. ใครก็ได้ที่ไม่ใช่เอ็ง !!
เรื่องนี้เปนเรื่องจิงป่าคับเนี่ย หรือเปนนิยายอ่าคับ ?
อยากรุ้อ่ะ แหะๆๆ ๆ ๆ
อ่านจบแล้วเส้ามากเลยอ่าค๊าบ บบ T^T
ปล.สุ้ต่อไปทาเคชิ *
-
ฮว๊ากกก .. ใครก็ได้ที่ไม่ใช่เอ็ง !!
เรื่องนี้เปนเรื่องจิงป่าคับเนี่ย หรือเปนนิยายอ่าคับ ?
อยากรุ้อ่ะ แหะๆๆ ๆ ๆ
อ่านจบแล้วเส้ามากเลยอ่าค๊าบ บบ T^T
ปล.สุ้ต่อไปทาเคชิ *
ZETRON3S. ::
เรื่องจริงครับ ^^
ตรองป่าวโหดน้า .. ก็แค่โหมดจริงจัง แฮ่ๆ !!
แล้วก็ป่าวเนื้อหอมด้วย ย .. สงสัยช่วงนั้นราหูกำลังอมจันทร์มั๊ง .. พวกนั้นก็เลยหน้ามืดตามัว .. ฮ่าฮ่า !!
XD
-
บทที่ 5 :: ONE NIGHT IN BLUE .+
น้องแจ๊สสีดำของไอ้ชีสกำลังวิ่งปุเลงๆ อยู่บนทางด่วนเหนือถนนวิภาวดีรังสิต .. โดยมีไอ้ชีสเป็นคนขับและผมนั่งข้างๆ ส่วนข้างหลังก็มีไอ้อาร์ม ไอ้ตาเบน แล้วก็ไอ้บอลนั่งโฟร่กันอยู่ ... หลังจากเรื่องวันนั้นที่ผมคุยกับไอ้อาร์ม .. ไอ้อาร์มมันก็กลับมาเป็นไอ้อาร์มคนเดิมครับ .. ปากหมา กวนตีน ขี้โวยวาย .. นี่ผมคิดผิดหรือคิดถูกวะที่ทำให้มันกลับมาเป็นแบบนี้เนี่ย ?? ? -*-
" เรียนเป็นไงมั่งวะมึง " ผมชวนไอ้ชีสคุยแข่งกับไอ้สามตัวข้างหลัง
" ยากดีว่ะ .. แต่กิจกรรมโคตรเยอะอ่ะ "
" ซิ่วมาอยู่กับพวกกูมั๊ย " ผมเสนอโปรโมชั่นให้มันไป
" เอาไว้ไม่ไหวก่อน .. กูจะย้ายมาอยู่กับพวกมึงแน่ๆ "
" อย่าหาเรื่อง !! สอบติดแล้วก็ต้องเรียนให้ไหวดิวะ " ผมอบรมมันไป ... ปากดีจริงๆนะผมเนี่ย .. ตัวเองยังเอาไม่รอดเล๊ยย ย ย =[]=; ;;
หลังจากส่งไอ้บอลกับไอ้ตาเบนขึ้นรถไฟฟ้าเรียบร้อยแล้ว พวกผมก็เดินมาหาไอ้เยี่ยมที่นั่งวุ่นวายกับการหยิบโน่นใส่นี่อยู่ที่ MK สยาม
" ไง .. แอบกินก่อนพวกกูป่าวเนี่ย " ไอ้ชีสทักทายแต่ไกล
" กินเชี่ยไรล่ะ กูก็เพิ่งมาแป๊บเดียวเนี่ย " ไอ้เยี่ยมหันไปโวยวายก่อนจะใช้ตะเกียบเขี่ยหมูนุ่มลงไปนอนเล่นน้ำในหม้อ
" ไอ้ตรอง .. มานั่งกะกู " ไอ้ชีสสั่งเมื่อเห็นผมทำท่าจะนั่งลงข้างๆไอ้เยี่ยม
" =_________=; ;; " ผมจำใจเดินมานั่งฝั่งไอ้ชีสโดยมีไอ้อาร์มนั่งยิ้มทางสายตา ปิ๊งงๆ ~__~
หนึ่งชั่วโมงยี่สิบห้านาที .. ที่เราใช้เวลาไปกับการนั่งกิน นั่งคุย นั่งเล่น .. และเต้นไปกับพนักงานในร้าน MK ... ตอนนี้พวกเราย้ายก้นจากเก้าอี้นุ่มๆในร้านสุกี้ มาเป็นเก้าอี้ไม้ที่ทอดยาวขนานกับแนวน้ำพุระหว่างสยามพาราก้อน กับ สยามเซ็นเตอร์
" ชีวิตคนเรามันก็เท่านี้แหละเนอะ .. เข้ามาให้พบเจอแล้วก็ผ่านไป " ไอ้อาร์มบอกทั้งที่สายตายังมองผู้คนที่เดินไปมาบนลานว่างแห่งนี้
" พวกมึงยังดีอยู่ใกล้กัน .. กูดิอยู่คนเดียวโคตรเหงาเลยว่ะ "
" ที่เอแบคไม่มีใครเค้าคบมึงเลยรึไง ? " ไอ้ชีสหันไปแซวไอ้เยี่ยม
" ยังไงมันก็ไม่เหมือนพวกมึง " ไอ้เยี่ยมหันมาบอกพวกผม .. ใช่ !! ไม่มีใครเหมือนพวกมึงหรอกว่ะ .. ผมพยักหน้าเห็นด้วยกับคำพูดไอ้เยี่ยม
" เหงาก็ขับรถมาหาพวกกูได้นะเว้ย "
" รังสิตกับบางนาเนี่ยนะ ?? " ไอ้เยี่ยมหันมามองหน้าผม
" อืม "
" ไอ้บ้า !!! มึงคิดว่าบ้านกูเป็นประธานกลุ่ม OPEC ผลิตน้ำมันเองรึไง "
" ถ้าไอ้ปริ๊นซ์อยู่กูว่ามันคงสนุกกว่านี้เนอะ " ไอ้ชีสพูดออกมาก่อนจะรีบหุบปากเมื่อนึกขึ้นได้ .. ผมหันไปมองหน้าไอ้อาร์ม
" เออ .. ถ้าปริ๊นซ์อยู่ แต่มัน ... ก็ไม่อยู่แล้ว " ไอ้อาร์มนั่งเอาแขนยันเก้าอี้พูดออกมาเบาๆ
" เฮ้ย !! คิดมากกูไม่เป็นไรสักหน่อย ^^ " ไอ้อาร์มปรับอารมณ์กลับมายิ้มแย้มเหมือนเดิม ... กูบอกแล้วว่ามึงเข้มแข็ง .. ไอ้อาร์ม .... กายพร้อม ใจพร้อม เราทำได้ !!! 55 5555 5 5 +
คืนนี้ไอ้เยี่ยมกับไอ้ชีสมันมานอนที่หอผมเพราะพรุ่งนี้วันอาทิตย์ .. พวกเราจะไปหาไอ้ปริ๊นซ์กันที่โบสถ์ ...
นานๆจะอยู่กันครบทีมครับ .. วันนี้บรรยากาศเลยครึกครื้นเป็นพิเศษ
" ว๊ะเฮ้ย !! น้องโซระของใครวะเนี่ย " ไอ้เยี่ยมชูแผ่น CD ที่ค้นเจอในกล่องบนชั้นหนังสือ
" เอามาดูดิ๊ .. " ไอ้ชีสหมุนเก้าอี้หน้าโต๊ะคอมพ์มาหยิบ CD ในมือไอ้เยี่ยมก่อนจะใส่ลงไปในคอมพิวเตอร์
" โอ้วว ว้าวว ว "
" ของจริงด้วยมึง .. โนวเซ็นเซอร์ "
" เชี่ย !!! " ผมเดินออกมาจากห้องน้ำเห็นช็อตเด็ดพอดี .. เลยรีบโวยวายใส่ไอ้สองตัวที่ยืนตาโตอยู่หน้าคอมพ์ .. ผมว่าผมซ่อนดีแล้วนะ !! ส่วนไอ้อาร์มนอนฟังเพลงอยู่บนเตียง
" อะไรของมึงไอ้ตรอง " ไอ้เยี่ยมทำเสียงหงุดหงิดใส่ผมที่ขัดจังหวะการชมภาพยนตร์ของมัน
" มึงไปเอามาจากไหนเนี่ย "
" ในกล่อง " ไอ้เยี่ยมบอกหน้าตาเฉยก่อนจะหันกลับไปมองน้องโซระต่อ .. ส่วนไอ้ชีส สมาธิแน่วแน่ครับ .. ไม่สนใจเสียงผมเลยแม้แต่นิดดดด ด ด =[]=; ;;
.
.
" ไงมึง .. ได้ฤกษ์นอนแล้วเหรอ " ผมหันมากัดไอ้คนที่เพิ่งล้มตัวลงนอนบนเตียง ไอ้อาร์มชิ่งหลับไปก่อนเพื่อนเลย ส่วนไอ้เยี่ยมยังคงรักษาระดับเสียงกรนไว้เหมือนเมื่อครั้งมอปลายไม่เปลี่ยนแปลง
" อืม "
" หัดนอนดึกนะมึงเนี่ย .. พรุ่งนี้ต้องไปโบสถ์ตอนเช้านะเว้ย "
" นั่นดิ .. หัดนอนดึกนะมึงเนี่ย เห็นนอนตั้งนานแล้วทำไมไม่หลับวะ " มันถามผมกลับบ้าง
" ........... "
" รอกูอะดิ๊ " ไอ้คนที่นอนข้างๆไม่พูดเปล่า ยังรวบตัวผมไปนอนกอดแทนหมอนข้างอีก
" เชี่ย !!! " ผมสะดุ้งเลยครับ .. เผลอเอาหมอนสติ๊ซที่กอดอยู่ปาใส่ไอ้คนข้างๆทันที
" อะไรของเมิง .. ยังไม่ชินอีกเหรอ "
" =_________=;; ; "
" ไม่คิดถึงกูมั่งรึไงวะ " ไอ้คนข้างๆเริ่มอ้อน
" ไม่ !! "
" ไม่อยากกอดกูจริงดิ "
" ไม่ !! "
" เฮ้อ .. คนเราอะน้าาา า " มันถอนหายใจก่อนจะคลายอ้อมกอดลงเล็กน้อย
" ........... " ส่วนยังนอนนิ่งอยู่เหมือนเดิม
" ไม่เป็นไร .. กูคิดถึงมึงคนเดียวก็ได้ ^^ " แล้วไอ้อ้อมกอดที่คลายออกไปเมื่อกี้ก็กลับมารัดแน่นกว่าเดิมซะอีก -*-
" ฝันดีนะไอ้ตรอง " เจ้าของอ้อมกอดกระซิบบอกผมข้างๆหู
" อืม ฝันดีไอ้ชีส " ผมบอกมันกลับไป .. ก่อนจะหลับตาลงในอ้อมกอดของไอ้บ้าที่นอนข้างๆ
.
.
ภาพสยามในบรรยากาศเดิมค่อยๆเด่นชัดขึ้นในสายตา .. หากจะต่างออกไปจากที่เคยเห็นทุกครั้ง คงเป็นเพียงสีของภาพที่เป็นเพียงสีซีเปีย .. คล้ายภาพเก่าที่หมุนวนอยู่ในจอสไลด์
ผมนั่งอยู่กับไอ้ชีสสองคนตรงหน้าจอเช็คเกอร์ สกรีนขนาดใหญ่เหนือร้าน MILK PLUS .. ผู้คนรอบตัวต่างเดินผ่านมาและผ่านไปอยู่ตลอดเวลา คงมีเพียงผมกับมันเท่านั้นที่นั่งนิ่งอยู่ข้างกันเนิ่นนาน ...
' มันจบลงแล้วใช่มั๊ยวะไอ้ชีส '
' อย่าคิดมากน่ะมึง '
' ที่ผ่านมาไอ้แฮมมันไม่เคยรักกูเลยใช่ปะ '
' .......... '
' กูกลายเป็นไอ้โง่ที่ให้น้องมึงหลอกแล้วหลอกอีกใช่ปะ '
' .......... '
' เหอะๆ .. ทำไมกูแม่งโง่จังวะ '
' ไอ้ตรอง ... มึงสังเกตมั่งปะว่ามีคนเดินผ่านมึงตั้งแต่นั่งตรงนี้มากี่คน '
' ไม่รู้ '
' นั่นเพราะมึงไม่ใส่ใจกับมัน .. ทีนี้ถ้ากูลองเปลี่ยนคำถามเป็นเพลงในจอนั่นมันเล่นไปกี่เพลงแล้ววะ '
' สี่เพลง ' ผมตอบโดยไม่ลังเล
' มึงตอบได้ .. เพราะคราวนี้มึงใส่ใจกับคำตอบของคำถาม '
' ........... '
' มันอยู่แค่ว่ามึงจะ ..ใส่ใจ หรือ ไม่ใส่ใจกับมัน.. '
' ............ '
' รีบๆลืมไอ้แฮมเหอะ .. เพื่อตัวมึง เพื่อไอ้แฮม .. แล้วก็เพื่อ ... ' ไอ้ชีสค้างไว้แค่นั้นก่อนจะลุกเดินหนีไปทางลานฮาร์ดร็อคคาเฟ่ นั่นเป็นวันสุดท้ายเท่าที่ผมจำได้ว่าผมได้เห็นแผ่นหลังของมันเดินนำหน้าผมอยู่ .. เพราะหลังจากวันนั้นมันจะคอยเดินตามหลังผมอยู่เสมอ ...
ผมลุกขึ้นมานั่งบนเตียงยกมือทั้งสองข้างลูบหน้าไล่ความฝันบ้าๆนั่นออกไปจากหัว ... ทุกครั้งที่ผมมีเรื่องไม่สบายใจคนที่จะปรากฏตัวอยู่ในภาพของความทรงจำในหัวผม คือ 'ไอ้ชีส' ... มันจะอยู่ข้างๆผมตลอด แม้บางครั้งเรื่องของผมมันจะไม่เข้าใจอะไรเลยก็ตามแต่มันก็จะยืนเอามือวางบนบ่าผมไว้ตลอด คล้ายกับจะบอกว่า 'กูอยู่นี่นะ อยู่ข้างๆมึงเสมอ '
ผมหันกลับไปมองไอ้คนที่ถูกพาดพิง .. ยามหลับใบหน้าของไอ้ชีสดูคล้ายเด็กซนๆคนหนึ่ง .. แขนขวายังคงพาดมาวางไว้บนหมอนผม ดวงตาที่คอยมองผมตลอดเวลาตอนนี้กลับปิดลงนิ่ง ขนตาแผงสีดำยังคงดกสวยเหมือนเดิม .. ปากคู่เดิมที่เคยบอกผมอยู่เสมอว่ากูจะยืนอยู่ข้างหลังมึงตลอดบัดนี้กลับไม่ขยับดังเคยแม้แต่น้อย . แล้วนี่ผมจะมานั่งมองหน้ามันทำบ้าอะไรตอนตีสามกว่าวะเนี่ย
ผมลุกขึ้นยืนว่าจะเดินไปรับลมที่ระเบียง หากสายตากลับสะดุดเข้ากับโทรศัพท์เครื่องคุ้นตาที่วางอยู่บนชั้นข้างโทรทัศน์
ประตูระเบียงถูกเปิดออก .. ผมก้าวขาเดินออกมาในชุดนอนลายสติ๊ซมือซ้ายเอื้อมออกไปเกาะราวระเบียง ส่วนมือขวากำโทรศัพท์ที่หยิบติดมือออกมาด้วยทันทีที่สัมผัสปุ่มแสงสว่างจากหน้าจอก็ติดขึ้นทันที ภาพหน้าจอทำให้ผมแปลกใจอยู่พอสมควร เพราะรูปที่เคยคุ้นบัดนี้กลับถูกเปลี่ยนให้กลายเป็นอีกภาพนึง
รูปทริปเมื่อครั้งเราไปเที่ยวทะเลที่บ้านไอ้อาร์มที่เคยตั้งไว้เป็นภาพเมนูหน้าจอ ไม่เคยถูกเปลี่ยนมาเป็นเวลากว่าหกเดือนถูกแทนที่ด้วยรูป
ชายหนุ่มเจ้าของเครื่องโทรศัพท์นอนยิ้มยิงฟันขาวอยู่บนเตียง .. ไม่แปลก ... เพราะนี่มันเป็นโทรศัพท์ของเขานี่ หากหญิงสาวหน้าตาเซ็กซี่ที่ยิ้มอยู่ข้างๆชายหนุ่มบนเตียงนั่นต่างหากที่ทำให้ผมแปลกใจ ... เธอเป็นใคร ?? ?
' ตอนนี้กูป๊อปนะโว้ย มีสาวๆมาจีบกูถึงที่คณะเลยนะ ทั้งเฟรชชี่ทั้งรุ่นพี่ ' ประโยคที่เจ้าของรูปพูดเมื่อตอนเย็นผุดขึ้นมาในหัว
หรือว่ารูปมันกับแฟนมัน ...
ผมเดินเข้าไปในห้องที่ปิดไฟมืดก่อนจะเดินออกมาที่ระเบียงอีกครั้ง ... โทรศัพท์ในมือบัดนี้ถูกวางไว้ตำแหน่งเดิมก่อนที่ผมจะหยิบมันออกมา .. แต่กีตาร์ถูกหยิบมาไว้ในมือขวาแทนที่
เสียงกีตาร์แหวกอากาศลอยล่องไปอย่างไม่มีจุดหมาย .. ผมไม่ได้หวังให้ใครสักคนตื่นมาฟังบทเพลงที่ผมเล่นผ่านไปบทแล้วบทเล่า .. ผมเพียงแค่กำลังร้องเพลงให้ตัวเองฟัง ..
จำไว้นะไอ้ตรอง .. ผู้ชายน่ะเขาต้องคู่กับผู้หญิง ... จำใส่หัวตัวเองไว้ !!!
-
:oni1:
มาจิ้ม แต่ว่ามัยมันเศร้าจังอะ ตอนท้าย
ไม่อาว ตรองอย่าคิดมากกก
-
โอ๋ๆไม่เป็นไรน้ะจ้ะน้องตรอง
มามะมาซบอกพี่ดีกว่า
ตอนนี้อารมณ์ดีเจอน้องเยี่ยม เย่ๆ
-
ยังไงตรองก็รีบๆเปิดใจให้ชีสเถอะ
เห็นไหมว่าชีสรอตรองอยู่เสมอ
เยร์ชีสไม่เปลี่ยนแปลง :t2:
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
อ่าครับ เศร้าจังครับ
สงสารชิสมากๆเลย อิอิ
เป็นกำลังใจให้ครับผม
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
เอาอีกแล้วตรอง
เศร้าอีกแล้ว
:o12:
-
:sad2: :sad2:
-
อะไรกันชีสมีแฟนนน ไม่นะะ :m15:
-
สงสารตรองงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง :o12:
-
:เฮ้อ: ยังเศร้าได้อีกคับตรอง
-
อืม.....ตรองสู้ๆ ตรองสู้ตาย ไว้ลายสู้ๆ :กอด1:
ใจร่มๆนะตรอง ถามชีสก่อนมั๊ยอ่า....... :o12:
มะเป็นไร ยังมีหัวทอง ตาเบน ไมล์ บลาๆๆๆ นะ อิอิ (มะช่ายแล้ว วู้!) :เตะ1:
555ล้อเล่นน้า...... :o8:
-
คู่กันแล้วไม่แคล้วกัน
คิดอะไรมาก ถ้าไม่ใช้ร้องให้ตายมันก็ไม่ใช้ :o12:
-
เรื่องนี้จะมี พระเอกมั้ยเนี่ย..?
เอ๊ะ..หรือ นางเอก?
...ชีส ทำท่าคล้ายๆจะเป็นได้แค่เพื่อนตัวเอก?
-
:L2: :L2: :L2:............. :o12: เส้า
ขอให้เข้มแข็ง และรักษามิตรภาพต่อไปนะครับ.....
:L1: :L1: :L1:ให้กำลังใจ ซีตรองครับ
-
โทรศัพท์ของใครกัน :a6: ชีวิตไม่สิ้น ต้องดิ้นต่อไป
-
หรือชีส เป็นได้แค่คนที่อยู่ข้างหลัง แต่ไม่ใช่คนที่อยู่ข้างเธอ :n1:
-
เธอคือใคร :o
-
เหงาได้ใจแท้ๆๆๆๆๆๆ
-
รออ่านตอนต่อไปเน้อ
รีบ ๆ มาอัพนะนายตรอง
-
o12เอาตรอง มีอู้นะเราอ่ะ มาต่อเร็ว รออยู่
-
สงสารพี่ชีสจัง T^T
เชียร์พี่ชีสๆๆ ๆ ๆๆ 555+
ปล.รออ่านอยุ่น้าก๊าบ บบ ^^
:m13: :m13: :m13: :m13:
-
ทำไม..ผู้ชายต้องคู่กับผู้หญิงเท่านั้น
ไม่จริงหรอก
เค้าไม่เชื้อ..ไม่เชื่อ :o12:
เยี่ยมเหงาเหรอ..อยากไปอยู่เป็นเพื่อน..เยี่ยม
-
บทที่ 6 > วงกลมกลางฤดูฝน .+
ช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมา .. ชีวิตยังคงวิ่งวนอยู่ในรูปแบบเดิมๆ .. กลิ้งซ้าย กลิ้งขวา กลิ้งไป กลิ้งมา .. คล้ายกับวงกลมที่กลิ้งไปอย่างไม่มีวันหยุด
กลิ้งไป .. กลิ้งไป .. ไม่ยอมหยุดนิ่ง .. ฝนยังทำหน้าที่ของมันได้ตามฤดู .. เปียก แฉะ ..
ฝนตกทุกครั้งผมมักจะลากเก้าอี้ออกมาริมระเบียง หูทั้งสองข้างเสียบหูฟังเครื่องเล่นเพลงที่วางไว้บนตัก แล้วยื่นมือทั้งสองข้างออกไปสัมผัสกับน้ำเย็นเฉียบที่หล่นลงมาจากฟ้า
" เหม่ออะไรวะ " เสียงเรียกจากข้างหลังทำให้ผมเงยหน้าหันหลังไปมองก่อนจะหันกลับมาเล่นน้ำฝนต่อ เจ้าของเสียงเรียกส่ายหัวเบาๆก่อนจะล้มตัวลงอ่านหนังสือที่ถือค้างไว้บนเตียงต่อ ..
... 'มองฟ้าครึ้มอยู่บนถนน มีเม็ดฝนที่ล่วงมา ดูผู้คนสับสนวุ่นวาย ไม่เห็นมีใครมองมา' ...
เสียงเพลงเบาๆจากเครื่องเล่นเพลงส่งท่วงทำนองมาถูกจังหวะอะไรเช่นนี้ .. ความรู้สึกที่ห่างหายไปนานตอนนี้กลับมาทักทายอีกครั้ง ... ในฐานะ 'คนคุ้นเคย' ..
ตอนนี้มองไปทางไหนสีสันของสิ่งต่างๆดูหม่นลงจากเดิมเล็กน้อย .. ออกจะเป็นสีเทาตุ่นๆ .. เข้ามาในหัวใจอีกจนได้สินะ ..
ผมยิ้มให้กับสายฝนที่ตกลงมากระทบกับฝ่ามือทั้งสองข้างจนรู้สึกเย็นและชาไปหมด ... ' สวัสดีเจ้าความเหงา ' ... ดีใจนะ ที่ได้พบเจอแกอีกครั้ง ..
.
.
.
สองอาทิตย์แล้วที่เขาไม่มานอนที่นี่ ... สองอาทิตย์แล้วที่เขาส่งเสียงมาทักทายผ่านโทรศัพท์ .. แม้จะโทรมาทุกคืนหากแต่เวลาในการสนทนาแต่ละวันกลับดูลดน้อยลงกว่าเดิมอย่างน่าใจหาย .. จากที่เคยโทรมาคุยครั้งละหลายชั่วโมงกลับเหลือเพียงไม่กี่นาที ..
'กิจกรรม' ถูกยกขึ้นมาเป็นเหตุผลของการห่างหายไปของเขา ... ฝนที่ตกตั้งแต่เมื่อตอนบ่ายจนถึงตอนนี้ .. ที่ท้องฟ้าแปรเปลี่ยนจากสีฟ้าหม่นเป็นสีดำมืดสนิทไปแล้วยังคงโปรยปรายลงมาไม่ขาดสาย ... ตอนนี้มึงกำลังทำอะไรอยู่นะ 'ไอ้ชีส'
รูปในโทรศัพท์เมื่อคืนนั้นปรากฏขึ้นในหัวอีกครั้ง .. รอยยิ้มของเขาและเธอคนนั้นยังคงแจ่มชัดในความคิด .. ผมควรจบมันได้แล้ว !
ผมควรหยุดความคิดบ้าๆนี่ !! ไอ้ชีสมันกำลังทำในสิ่งที่ถูกต้อง .. ผมไม่ควรดึงมันให้กลับเข้ามาในวังวนนี้อีก .. ผมควรปล่อยมันไป
ผมเอื้อมมือขวาไปหยิบกระเป๋าสตางค์ลายสติ๊ซที่วางไว้บนโต๊ะขึ้นมาถือไว้ในมือ ..
' เอ้า .. กูให้ ' ไอ้ชีสพูดแล้วโยนถุงที่ถืออยู่ให้ผมซึ่งนอนอ่านการ์ตูนอยู่บนโซฟาคอนโดไอ้อาร์ม
' อะไรของมึง '
' เปิดดูเองดิวะ ' มันบอกก่อนจะเดินหายเข้าห้องครัว แล้วกลับมาพร้อมแก้วน้ำส้มในมือสองใบ
' อะไรวะไม่อยากรู้เลยเหรอ ' ไอ้ชีสวางแก้วน้ำส้มบนโต๊ะ ทิ้งตัวลงบนโซฟาตัวเดียวกับที่ผมนอน แล้วถามขึ้นเมื่อเห็นว่าถุงใบที่มันให้ผมยังไม่มีร่องรอยการแกะดู
' ขี้เกียจ ! ' ผมพูดโดยไม่ละสายตาออกจากโคนันเล่มล่าสุดในมือ
' กูอุตส่าห์ตั้งใจซื้อมาให้ '
' ขอบใจ ! ' ผมพูดตามมารยาท มันยื่นแก้วน้ำส้มให้
' ป้อนกูซะเลยดิ !! ' ผมประชดมันไป .. โทษฐานที่ชอบทำตัวเป็นแม่ แต่พอเห็นว่ามันทำท่าเหมือนจะทำจริง ผมเลยจำต้องรับแก้วน้ำส้มจากมันมาถือไว้ในมือแล้วลุกขึ้นนั่งดีๆ
' ทีกูไม่เห็นเอามาให้มั่งวะ ' ไอ้อาร์มที่นั่งเล่นบัดดี้ โรล กับไอ้เยี่ยมอยู่ตะโกนถาม
' อยากกินก็เดินไปห้องครัวเองดิวะ ' ไอ้ชีสตอบกลับพร้อมปาหมอนบนโซฟาใส่หลังไอ้อาร์ม
' ปริ๊นซ์จ๋า ~ ' ไอ้อาร์มทำเสียงอ้อนไอ้ปริ๊นซ์ .. ไอ้ปริ๊นซ์ไม่พูดอะไร แค่ลุกขึ้นแล้วเดินหายเข้าไปในห้องครัว ก่อนจะออกมาพร้อมเหยือกน้ำส้มและแก้วเปล่าสามใบ
ผมนั่งดื่มน้ำส้มจนหมดแล้วก็ล้มตัวลงนอนเหมือนเดิม .. ไอ้ชีสส่ายหัวเบาๆแล้วเอื้อมมือไปหยิบถุงบนโต๊ะ
' เอ้า ! ' ไอ้ชีสแกะถุงนั้นแล้วโยนสิ่งที่อยู่ข้างในลงบนหน้าอกผม
' อะไรวะ ' ผมยังคงจับจ้องอยู่กับลายเส้นของการ์ตูนในมือ ... ฟุ่บ ! ไอ้ชีสหยิบโคนันไปถือไว้ในมือ
' สนใจกูนิดเห๊อะ '
' ขอบใจๆ ' ผมพูดแล้วหยิบของที่ทับอยู่บนอกขึ้นมาดู
' ว๊ะเฮ้ย ! ไปเอาจากไหนวะ ' มันคือกระเป๋าสตางค์ลายสติ๊ซแบบที่ผมเคยเปิดเจอในเว็บ .. บัดนี้มันคือของขวัญที่ไอ้ชีสซื้อให้เนื่องในโอกาสอะไรผมก็ยังนึกไม่ออก
' ซื้อมา .. ชอบป่ะ '
' ชอบๆๆ ' ผมอยากกระโดดหอมแก้มมันจัง .. แต่ผู้ชายสองคนหอมแก้มกันมันก็ยังไงอยู่นา .. ผมเลยแค่ตบไหล่บอกมันไป
' ชอบจริงดิ ' ไอ้ชีสถามด้วยสายตาเจ้าเล่ห์
' ชอบ .. เอ่อ .. กูหมายถึงกระเป๋าตังค์นะ ' ผมรีบบอกทันทีที่นึกออกถึงสิ่งที่ซ่อนอยู่ภายใต้สายตานั่น
' เออ กูก็หมายถึงกระเป๋าตังค์ ' ไอ้ชีสบอกแล้วยื่นการ์ตูนในมือคืนให้ผม ก่อนจะลุกลงไปนั่งเล่นกับไอ้สองคนที่กำลังสู้กันอยู่ในเกมบัดดี้ โรล
ตั้งแต่วันนั้นกระเป๋าสตางค์ของผมก็คือไอ้สติ๊ซอันนี้ตลอดมา ... ผมเปิดมันออกแล้วหยิบรูปใบนึงออกมาเสียบไว้ในหนังสือเล่มหนึ่งบนชั้น ..
มันคือรูปที่ไอ้ชีสแอบใส่ไว้ตั้งแต่ตอนที่ให้กระเป๋าใบนี้มา .. รูปใบเก่าที่เคยอยู่ในช่องใส่รูปของสติ๊ซใบนี้ .. ' รูปผมกับไอ้ชีสใส่ชุดนักเรียนโดยมีมันดึงแขนผมที่ทำหน้าเหวออยู่หน้าลานตรงเวิร์ลเทรดตอนไปดูไฟเมื่อวันคริสมาสต์ ' ...
ข้างหลังรูปมีข้อความที่เขียนด้วยลายมือยึกยือของไอ้ชีสสั้นๆ ... ' ตรองกับชีส . คริสมาสต์ CT.WORLD ' ... จากวันนี้ไปมันจะไม่มีคำนั้นอีกแล้ว ... ' ตรองกับชีส ! '
ความจริงวันนั้นเราไปด้วยกันหมดทุกคนนั่นแหละครับรวมทั้งไอ้แฮมด้วย .. แต่รูปนี้ไอ้ชีสมันขอให้ไอ้เยี่ยมเป็นคนกดชัตเตอร์ให้ .. ด้วยเหตุผลที่ว่าไฟข้างหลังสวยดีมันอยากถ่ายคู่กับไฟ .. แต่พอไอ้เยี่ยมนับถึงสอง มันก็วิ่งมาดึงแขนผมเข้าไปในเฟรมด้วย .. สาม ... แชะ ! รูปก็เลยออกมาในสภาพนั้น
~ ... เธอเคยถามกับฉันที่ฉันรักเธอ ว่าอยากจะรู้รักเพราะอะไร ... ~
" ว่าไง " ผมจิ้มนิ้วลงบนแป้นสีเขียวก่อนจะทำเสียงให้ปกติที่สุดถึงแม้ขอบตาจะรู้สึกร้อนผ่าวอยู่ก็ตาม
" ทำไรอยู่ "
" ก็จัดของไปเรื่อยเปื่อยแหละ "
" กินข้าวยัง ? " ทุกครั้งที่มันโทรมาประโยคเดิมเหล่านี้จะมีอยู่ทุกครั้ง .. ทำอะไร กินข้าวหรือยัง อยู่กับใคร ไปไหนมามั่ง ...
" ยัง .. รออาร์ม "
" ไปโบสถ์เหรอ "
" อืม "
" อาทิตย์นี้กูมีกิจกรรมนะ .. คงไม่ได้ไปนอน " นี่ก็ประโยคเดิมๆที่ผมได้ยินมาสองอาทิตย์แล้วเหมือนกัน
" อืมรู้แล้ว "
" ทำไมเดี๋ยวนี้พูดน้อยจังวะ .. มึงงอนไรกูป่าวเนี่ย "
" ป่าว .. มึงมีธุระอะไรอีกป่าว "
" ไม่มีๆ "
" งั้นแค่นี้นะ กูปวดหัว " ผมตัดสินใจบอกมันไปแบบนั้น
" เฮ้ย แล้วมึงกินยา ... " .. ก่อนที่มันจะพูดอะไรมากกว่านั้นผมก็เอานิ้วจิ้มปุ่มสีแดง แล้วทิ้งตัวนอนคว่ำลงกับเตียงโดยที่มือยังกำโทรศัพท์แน่น ..
ทันทีที่ล้มตัวลงขอบตาแดงร้อนผ่าวที่กั้นน้ำตาไว้ก็ทลายลง .. น้ำตาไหลออกมาแข่งกับสายฝนที่ยังตกอยู่ในคืนนี้ .. ผมกำลังนอนร้องไห้ ..
... คุณเคยร้องไห้ออกมาทั้งที่ไม่รู้ว่าร้องทำไมรึเปล่า ... ตอนนี้ผมยังนอนร้องไห้อยู่ในสภาพเดิม .. ร้องออกมาทั้งๆที่ไม่รู้ว่าทำไมต้องร้อง .. ผมไม่ได้โกรธ ไม่ได้เจ็บ ไม่ได้รู้สึกอะไรเลยทั้งนั้น .. ทุกอย่างมันเป็นไปเกินกว่าที่ร่างกายจะสั่งให้หยุดได้ นี่แหละมั๊งที่เขาเคยว่า ' สูญเสียการควบคุม ' ...
เสียงเคาะที่ประตู .. ทำให้ผมใช้แขนปาดน้ำตาอย่างลวกๆแล้วเดินไปเปิดประตูในสภาพหัวยุ่ง ตาแดงก่ำ ..
" ไอ้ตรอง .. มึงเป็นอะไร ! " คนที่ยืนอยู่หน้าประตูรีบถลาเข้ามากอดพร้อมกับลากผมให้นั่งลงบนเตียงทันทีที่เห็นสภาพผม
" มึงมาทำไม !? " ผมถาม .. สภาพคนที่เพิ่งมาถึงก็ดูไม่ได้พอๆกับผม .. เสื้อนักศึกษาที่พับแขนขึ้นอย่างลวกๆ บ็อกเซอร์ รองเท้าแตะ หัวยุ่ง ... เฮ้อ ! นี่ถ้าไม่ขับรถมาเอง กูสงสัยว่าแท็กซี่ที่ไหนเขาจะยอมให้มันขึ้นมั๊ยนะ ? ผมเผลอหัวเราะออกมาเบาๆ
" ขำอะไร " มันถามพร้อมกับก้มหน้าสำรวจตัวเอง ..
" มึงมาทำไม !? " เมื่อหยุดหัวเราะได้ผมก็ถามคำถามเดิมกับมันอีกครั้ง
" ก็มึงไม่สบาย " มันบอกพลางเปิดตู้เย็นแล้วหาอะไรบางอย่าง
" มึงไม่มียาติดห้องกันเลยเหรอวะ " มันชะโงกหน้าจากตู้เย็นถามผม
" ไม่มี " ผมบอกมันสั้นๆ
" งั้นเดี๋ยวกูมา .. " มันบอกก่อนจะเปิดประตูออกไป
" อย่าเพิ่งตายล่ะ .. ที่รัก ! " มันทิ้งท้ายก่อนจะรีบปิดประตู .. เฟี้ยวว ว ! ตุ้บบ !! หมอนสติ๊ซที่ผมขว้าง .. โดนบานประตูก่อนจะร่วงลงกับพื้น
" เฮ้อ ! ลำบากกูจริงจริ๊ง " มันกลับมาพร้อมกับถุงพลาสติกในถือสองสามถุง .. ไอ้นี้ ! เขารณรงค์ให้ใช้ถุงผ้าอยู่ .. ไอ้ตัวทำโลกร้อน !!
" ลำบากก็ไม่ต้องทำ ! "
" เล็กน้อย .. เมียกูคนเดียวกูก็ต้องดูแลดิวะ "
" O_____O;; "
" กินเองหรือให้กูป้อน " มันวางโจ๊กที่แกะจากถุงใส่ในถ้วยแล้ววางบนโต๊ะ ก่อนจะเปิดตู้เย็นหยิบขวดน้ำออกมา
" กูปวดหัว .. ไม่ได้เป็นง่อย "
" กูป้อนดีกว่า " มันกดบ่าผมให้นั่งลง .. แล้วลากเก้าอี้อีกตัวมานั่งข้างๆ ตักโจ๊กเป่าปู๊ดๆ ก่อนจะยื่นใส่ปากผม
" เปื้อนน้ำลายมึงหมด " ผมพูดไปงั้นแต่ก็อ้าปากกินโจ๊ก .. เฮ้อ .. รำคาญความใจอ่อนของตัวเองว่ะ .. มันตักโจ๊กใส่ปากผมมั่ง ใส่ปากตัวเองมั่ง ..
" เดี๋ยวก็ป่วยหรอกมึง " ผมว่ามันไป
" เป็นห่วงกูเหรอ ^^ " มันแซวแล้วยิ้มจนตาเป็นสระอิ SIZE 14 .. ผมเลยถีบขามันไปแก้เขิน
หลังกินยาเสร็จมันก็สั่งให้ผมขึ้นเตียง !!! ... นอนพักผ่อน ... ส่วนตัวมันนั่งเล่นคอมพ์อยู่ปลายเตียง ..
" มึงไม่กลับไปมหา'ลัยเหรอ "
" ไม่ .. กูไปแล้วใครจะอยู่เป็นเพื่อนมึง " มันตอบแล้วหันมามองหน้าผม
" ... กู .. กูอยู่ได้ " ผมบอกไปอย่างนั้นทั้งที่ความจริงอยากให้มันอยู่ด้วย ... ที่นั่นยังมีคนรอมึงอยู่ .. ไอ้ชีส .. มึงกลับไปหาเขาเหอะ
" ไหนบอกกูดิ .. มึงงอนอะไรกูค้าบ " มันย้ายที่มานั่งบนเตียงข้างๆผม โน้มตัวเอาศอกมาท้าวบนที่นอนแล้วเล่นเส้นผมบนหัวผม
" กูป่าว "
" ให้กูเชื่อมั๊ย " มันจ้องตาผมนิ่ง .. หากสัมผัสบนเส้นผมยังคงลูบไล้อย่างสม่ำเสมอ
" กูไม่ได้เป็นไร " ผมบอกแล้วพลิกตัวหันหลังให้มัน
" อืม .. อยากบอกกูเมื่อไหร่ก็ค่อยบอกแล้วกัน " มันห่มผ้าให้ผมก่อนจะกลับไปนั่งที่หน้าคอมพ์ต่อ
วงกลมของชีวิตผมยังคงวิ่งวนอยู่เหมือนวันเก่า .. กลิ้งซ้าย กลิ้งขวา กลิ้งไป กลิ้งมา ... กลิ้งไป กลิ้งไป .. อย่างไม่มีจุดจบ ..
วงกลมของไอ้ชีสก็คงคล้ายกัน .. กลิ้งซ้าย กลิ้งขวา กลิ้งไป กลิ้งมา ... กลิ้งไป กลิ้งไป .. อย่างไร้จุดหมาย ..
อาจมีหลายครั้งที่วงกลมสองวงจะวิ่งเข้ามาซ้อนทับกัน .. แต่เพียงไม่นานมันก็จะกลิ้งออกไปอย่างไร้ทิศทาง ..
วงกลมนี้ไม่ใช่ของผม .. ผมไม่ใช่เจ้าของมัน ... ผมมีความสุขแค่เพียงเวลาวงกลมสองวงจะกลับมาซ้อนทับกันใหม่อีกครั้ง ...
... จะให้กูพูดอะไรได้ล่ะ .. ให้กูบอกว่าอยู่กับกูนะ .. กูไม่อยากเป็นคนเห็นแก่ตัวว่ะ ... ไอ้ชีส .....
-
^
^
จร๊วบบบบบ..ตรอง
ฝากไปให้เยี่ยมทีนะๆๆๆๆ
อารมณ์ของตรองตอนนี้
มันเข้าข่าย
หวง ห่วง หึง
-
ช่วงนี้อารมณ์เปลี่ยวจัง ชวนให้เศร้าไปด้วย
^
^
จร๊วบบบบบ..ตรอง
ฝากไปให้เยี่ยมทีนะๆๆๆๆ
ไม่ให้....คริๆ
-
ช่วงนี้อารมณ์เปลี่ยวจัง ชวนให้เศร้าไปด้วย
^
^
จร๊วบบบบบ..ตรอง
ฝากไปให้เยี่ยมทีนะๆๆๆๆ
ไม่ให้....คริๆ
ไรอ่ะ..คีน่า
เป่ายิ้งฉุบ..ชุ้บๆ กันม้ายยยย
-
ค้างมากมายอ่าค๊าบ บบ บ
สรุปชีสเอายังงัยกานแน่เนี่ย ?
สงสารตรองน้าๆ ๆ ๆๆๆ ๆ
แต่ก้สงสารชีสเหมือนกัน 555+
ถูกตรองเมินตอนแรก T^T
สุ้ต่อไปทาเคชิ *
-
"ผมถาม .. สภาพคนที่เพิ่งมาถึงก็ดูไม่ได้พอๆกับผม .. เสื้อนักศึกษาที่พับแขนขึ้นอย่างลวกๆ บ็อกเซอร์ รองเท้าแตะ หัวยุ่ง ... เฮ้อ ! นี่ถ้าไม่ขับรถมาเอง กูสงสัยว่าแท็กซี่ที่ไหนเขาจะยอมให้มันขึ้นมั๊ยนะ ?"
โดนมากค่ะ ซีตรองจ๋า เปลี่ยนจากอดีตพี่เขย
เป็นฝามี ..... เหอะนะค่ะ .... น่ารักมากมาย
ไม่เอาจะเอาเองแล้วน้า (เค้าไม่เอาอ่ะอิ)
-
:angry2: ยังไม่ยอมรับความจริงอีกหรือ ตรอง ว่ายังไงหัวใจส่วนที่ยังไม่ให้ใคร
ตอนนี้ถูกเก็บไว้แล้วแถวรังสิต
ถ้าจะบอกไอ้ชีส ว่าพยายามต่อไป จะว่าอะไรผมหรือเปล่าครับ ตรอง
รอตอนต่อไปดีกว่า +1 ให้กับความเหงา และไม่ยอมรับใจของตัวเอง :L2: :bye2:
-
..... รู้สึกได้ถึงความเหงา... และเส้นบางๆ ที่ไม่อยากล้ำ.... :o12:
:L2: :L2: :L2:
:n1:
:กอด1: ให้กำลังใจตรองนะคับ...
-
:n1: ให้ตรองกะชีส
มาต่อเร็วๆนะเรารอ +1เป็นกำลังใจให้ด้วย
-
เหอๆ ลูกค้ามาอ่านต่อ...อิอิ
เศร้าเนาะ ตอนนี้ :m15:
-
ฝนตกทุกครั้งผมมักจะลากเก้าอี้ออกมาริมระเบียง หูทั้งสองข้างเสียบหูฟังเครื่องเล่นเพลงที่วางไว้บนตัก แล้วยื่นมือทั้งสองข้างออกไปสัมผัสกับน้ำเย็นเฉียบที่หล่นลงมาจากฟ้า
อารมณ์แบบนี้เคยทำบ่อยน่ะ ฝนตก รู้สึกเย็นสบาย อะไรที่เครียด ๆ ก็คอย ๆ ผ่อนคลาย มันไม่ใช่อารมณ์เหงา แต่แค่อยากปล่อยอารมณ์ให้ลอยไปเฉย ๆ ปล่อยสมองให้ว่าง ๆ สัมผัสบรรยากาศเย็น ๆ สบาย ๆ ผ่อนคลายได้เยอะ
บางครั้งก็นั้งคิดเรื่องราวเรื่อยเปื่อย....ปล่อยความคิดไปเรื่อยๆ ........อืมม
-
บางทีเรื่องบางเรื่องมันต้องพูดกันให้เข้าใจ
เพราะเหตุผลของแต่ละคนไม่เหมือนกัน สถานการณ์ก็ไม่เหมือนกัน
ฉะนั้นการหันหน้ามาคุยกันดีที่สุด :a2:
วงกลมสองวงที่ถึงแม้ว่ามันจะวิ่งวนไปมาได้ไกลแค่ไหน แต่สุดท้ายมันก็กลับมาหากันอยู่ดี
มีบ้างไหม? ที่มันไม่เคยกลับมาพบกัน.....
เวลาท่ามกลางกำแพงบางๆเท่านั้น ถ้าเราผลักมันออกไปได้ วงกลมสองวงนั้น มันก็จะกลายมาเป็นวงเดียวกัน
มันเหลือแค่เพียงว่า เราจะกล้าที่จะพูดมันออกมาหรือเปล่า
กล้าที่จะยอมรับในสิ่งที่เราเพิ่งจะรู้จักมันหรือเปล่า
ก็แค่นั้น.......... :n1:
-
ถามเลยตรอง อย่าให้มันค้างคาอยู่ในใจ
บางคนต้องสวนกันทั้งที่ไม่จำเป็นเพียงเพราะ"ไม่ถามไม่พูด"
แล้วเมื่อไรวงกลมจะเกี่ยวกันล่ะ :n1: เค้าคงไม่มีเรดาร์อ่านใจ ชิมิ :a4:
บางทีแค่พูดออกไปวงกลมรสชีสอาจจะมาเกี่ยวกะวงกลมซีตรองก็ได้น้า....
รอลุ้นต่อไป.......สู้! o13
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
อ่าครับเชียร์ชิสละกันครับภาคนี้
ชิสสู้ๆๆ
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
:o12:
ขอความศรัทธาที่มีต่อความรัก
จงเกิดขึ้นในใจอีกครั้ง....
ขออีกซักครั้ง.....
นะครับ
-
ชีสคุงสู้ๆๆ :man1:
-
.
.
.
ฝันดีนะครับทุกคน ..
เป็นอีกหนึ่งคืนที่ได้นอนหลับภายใต้ไออุ่นจากคนข้างๆ ..
:*)) )
.
.
.
-
ู^
^
^
อิจฉาอะ......นอนคนเดียว ซิกๆ
-
เศร้าๆ บางครั้งถามออกไปเลยตรงๆว่าชีเป็นใคร ก็อาจจะดีกว่า ถามเลยว่า ที่ตรงนั้นยังเป็นเหมือนเดิมไหม :a6:
-
ถามไปเลย อย่าแอบคิดอยู่คนเดียว :a2:
-
อยู่ดีๆๆก็ร้องไห้ออกมาโดยไม่มีเหตุผล ไม่รู้ว่าทำไม เศร้าเนอะ เชื่อว่าหลายๆๆคนก็เป็น เวลาที่เราท้อ
ต้องการกำลังใจจากใครสักคน อะ อันนี้เป็นบ่อย อิอิ
-
ค้างคาค่ะ
-
น่าสงสารซีตรอง อ่าา
หรือว่าชีสวางแผนให้ตรองหึงนะ
อิอิ :m12:
-
:m32: รอซีตรองค่ะ
ใคร ?..... คนข้างๆ นั้นใคร
อยากนอนด้วยค่ะอ่ะ :t3:
-
ทำไมนายตรองไม่บอกความรู้สึกให้ชีสรู้ละ
รีบๆบอกเถอะนะ
แล้วตรองเองจะได้มีความสุข :m1:
-
:m14: รีบมาต่อเร็วๆนะครับตรองเรารออ่านอยู่นะ งิงิ :man1:
-
อ่านไปก็เข้าใจตรองนะ
:o12:
ผมก็เคยเป็น
-
บทที่ 7 > เรื่องเล่าจากไอ้ชีส .+
สวัสดีครับ ^___________^ ผมคือใคร ใครคือผม . ผมชื่อ 'ชีส' ครับ . ผมเป็นผู้ชายธรรมดาที่ใช้ชีวิตปกติเหมือนคนอื่นทั่วไป .
จะต่างก็ตรงที่วันนึงผมตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าตัวเองหลงรัก 'เพื่อนสนิทที่เป็นผู้ชาย' . ผมไม่รู้ว่าจนถึงตอนนี้ผมยังเรียกตัวเองว่าผู้ชายได้อีกหรือป่าว .
แต่นอกจากเพื่อนคนนั้นผมก็ไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับผู้ชายที่ไหนนะครับ .
ต้องออกตัวไว้ก่อนว่าผมเป็นคนเขียนอะไรกับเขาไม่ค่อยเก่ง . ไม่เหมือนไอ้ตรองกับไอ้แฮมที่หลายคนเคยผ่านตาฝีมือการเขียนมามั่งแล้ว .
ไอ้ตรอง. กูเขียนให้มึงแล้วนะครับหนึ่งตอนถ้วน . ไม่ขาดไม่เกิน !.
.
ตอนเย็น ริมสระเป็ดศาลาไทย มหา'ลัยไอ้ตรอง
.
ไอ้ตรอง ...
.
ตรอง : ...
ตรอง : มึงว่าความรักคืออะไร
ผม : คือสิ่งที่กูรู้สึกกับมึง
ตรอง : ..... สัส
ผม : ..... ( เจ็บ !!)
ตรอง : ความรักของมึงรูปร่างหน้าตาเป็นไง
ผม : มึงไปส่องกระจกดิ
ตรอง : อย่ามาตลก
ผม : เอ้า! กูตลกตรงไหนวะเนี่ย
ตรอง : มึงรักกูจริงดิ ?? ?
ผม : เท่าที่จำได้ กูยังไม่เคยบอกว่ารักมึงเลยนะ
ตรอง : ทำไมมึงไม่หาเมียสักทีวะ มาวิ่งตามกูอยู่ได้
ผม : มึงรำคาญกูเหรอ
ตรอง : ป่าว กูแค่อยากใส่ชุดเพื่อนเจ้าบ่าวแล้ว
ผม : เปลี่ยนเป็นชุดเจ้าสาวแทนได้ป๊ะ
ตรอง : .... สัส !
ผม : ..... ( เจ็บอีกรอบ !!)
กลางคืน .. หอไอ้ตรอง .
.
ตรอง : พรุ่งนี้มึงกลับมหา'ลัยกี่โมง
ผม : เย็นๆ
ตรอง : ให้กูไปส่งป่าว
ผม : มึงขับรถไม่เป็น
ตรอง : กูหมายถึงส่งขึ้นแท๊กซี่
ผม : หน้าปากซอยหอเนี่ยนะ
ตรอง : เออ
ผม : ไกลเกินไปปะ สัส !!
ตรอง : คิดอยู่ . งั้นพรุ่งนี้กูส่งขึ้นหน้าตึกหอกูแทนละกัน
ผม : ครวยย !!
ตรอง : ไม่ต้องมาให้ของกูก็มี ยังไม่อยากออกงานวัด !
ผม : :m19:
.
ไอ้ตรองลุกหนีเดินเข้าห้องน้ำไป .
.
อยู่แบบนี้ก็ดีเหมือนกัน . ผมไม่อยากเร่งรัดอะไรมัน . ส่วนมันเองก็คงสบายใจในแบบนี้มากกว่า . ทุกคนก็ด้วยใช่มั๊ยครับ .
.
ตรองมันบอกว่าในนี้มีคนเชียร์ผมอยู่ด้วย . ยังไงก็ช่วยกล่อมมันด้วยก็ดีนะครับ . (กำลังสงสัยว่ามันจะลบที่ผมเขียนตรงนี้ออกก่อนอัพลงเว็บรึป่าว)
.
.
สำหรับตัวมันเองผมก็ยังยืนอยู่ในตำแหน่งเพื่อน . ซึ่งผมก็เต็มใจกับฐานะที่มันหยิบยื่นให้ . เพื่อนก็เพื่อนวะ .
.
แต่ถ้ามีใครมาถามผมว่าผมมีคนรักหรือยัง . คำตอบที่จะได้กลับไปก็คือมีแล้ว .
.
หากคำถามยังคงมีต่อว่าแล้วคนๆนั้นเป็นใคร . ผมก็คงชี้ไปที่ไอ้ตรอง .
.
แล้วเราเป็นอะไรกัน . มันก็วนกลับมาที่คำสั้นๆ ว่า 'เพื่อนกัน' .
.
อย่าเพิ่งงงกับความสัมพันธ์ของผมเลยนะครับ . ผมเองก็ไม่รู้ว่าจะเขียนอธิบายออกมายังไงให้ทุกคนเข้าใจดี .
.
เอาเป็นว่า ' ไม่ต้องรู้ว่าเราคบกันแบบไหนก็ละกัน ' . ถึงแม้ไอ้ตรองจะชอบเถียงกลับว่า 'กูไปคบมึงตอนไหน ' บ่อยๆเวลาที่ผมพูดคำนี้ก็ตาม .
.
ตรอง : แล้วไอ้แฮมกับแฟนมันเป็นไงมั่ง
ผม : ยังไม่เลิกกันอย่างที่มึงภาวนาหรอก
ตรอง : ไอ้ห่า !
ผม : กูชื่อชีส
ตรอง : :o10:
ผม : เห็นไอ้แฮมมันบอกว่าไอ้เพียวแอบไปกิ๊กกับเด็กเซนต์คาเบรียล
ตรอง : ครั้งที่สี่แล้วอะดิ
ผม : นี่มึงจำด้วยเหรอว่ามันแอบกิ๊กกับคนอื่นกี่ครั้ง
ตรอง : คงงั้น
ผม : จำทำไมวะ
ตรอง : นั่นสิ . กูจะจำทำไมวะ !
ผม : ถามจริง . มึงลืมไอ้แฮมได้ยัง
ตรอง : ตอบตรง . มึงว่าไอ้อาร์มมันลืมไอ้ปริ๊นซ์ได้รึป่าวล่ะ
ผม : กูถามมึง
ตรอง : กูก็ตอบมึงแล้ว
ผม : ในรูปแบบประโยคคำถาม ?
ตรอง : เออ !
ตรอง : แต่ทำไม . ทำไมต้องจำเมื่อเธอไม่คิดจริงใจ . ทำไมทำไมความรักที่เธอนั้นลืมต้องเก็บมาคิดฟูมฟาย . อะไรอะไรยังย้อนเข้ามาทุกช่วงเวลานั้นยังไม่เคยจางหาย . วันที่ฉันมีเธอไม่ว่าเวลาจะนานเท่าไหร่ . ฉันลืมไม่ได้จริงๆ .
ผม : วันที่ฉันมีเธอไม่ว่าเวลาจะนานเท่าไหร่ . ฉันลืมไปได้จริงๆ ... ( เจ็บ !)
.
ไม่เอา .
ผมไม่อยากเจ็บแล้ว !.
.
.
ผม : ตรอง ..
ตรอง : ง่วงแล้ว !
ผม : .....
ตรอง : .....
ผม : เป็นแฟนกับกูนะ
ตรอง : .... (คิดว่าคงอึ้งอยู่ !)
ผม : นับสามไม่พูดถือว่าตกลง
ตรอง : .....
ผม : หนึ่ง !
ตรอง : .....
ผม : สอง !
ตรอง : .....
ผม : สาม !
ตรอง : .....
ผม : งั้นแสดงว่ามึงตกลงแล้วนะ .
ตรอง : zZzZZZzZ zZ (เสียงกรนเบาๆ)
ผม : ... (เจ็บ !)
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
อ่าครับผมเชียเฮียชิสอยู่นะครับ
ดูๆจากที่เล่ามาแล้วดูเฮียจะเข้มแข็งลุยๆไม่เรื่องมากนะครับ
เป็นกำลังใจให้ต่อไปครับเฮีย สู้ๆ :oni2:ต่อไปครับ เดี๋ยวผมจะคอยเปาหูพี่ตรองให้ครับผม อิอิ
ไม่ชอบเพียวละครับ แต่เข้าใจแฮมนะครับที่ต้องเลือกเพียวอ่า
รักไปแล้วถอนตัวยาก แต่คิดดูว่าเพียวมันสมควรได้ความรักจากแฮมไหม...
ถ้าไม่สมควรก็ควรเลิก ยอมรับตัวเองและตัวเขา อิอิ ว่าไปด้วยกันไม่ได้จริงๆ
ก็เลิก เปล่าประโยชน์ที่เราจะทน ถามว่าถ้าจะทน ทนเพื่อไร..
อยากให้แฮมคิดดีๆนะครับ บ๊ายบาย
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
เฮียชีส...เฮียชีส .... พวกเราชาวเล้าเป็ด
ขอสัญญาว่า จะจงรักภักดีต่อเฮียชีส
และสงเสริมให้เฮียได้ซีตรองไวไว พวกเราสัญญา
.......ซีตรอง กรุณารับพิจารณาด้วยค่ะ......
รอทั้งวัน ... เฮ้อออออออ
-
ขอบคุณสำหรับแรงเชียร์ครับ .
ตรองมันใจแข็งครับ แต่ก็เข้าใจมันนะตอนเรื่องไอ้แฮมมันก็รักมากเจ็บมาก .
ไม่อยากไปเร่งรัดมันเหมือนกัน .
ไอ้แฮมก็น่าสงสารโทรมาเล่าว่าเพียวมันแอบไปกิ๊กกั๊กกับคนอื่น .
อยากช่วยมันแต่ตัวเองก็ยังเอาไม่รอดเลยเรื่องความรักเนี่ย .
ชอบเว็บนี้จังมีการ์ตูนอีโมชั่นให้เล่นเยอะดี .
-
:L2:มาให้กำลังใจชีส :L2:
ตรองก็ยอมรับซะทีเหอะว่ามีใจอ่ะ :m12:
แต่อยากรู้สาวที่ถ่ายรูปกับชีสอ่ะใครเหรอ :m23:
-
เท่าที่อ่านมา ก็ยังไม่เห็นตรงไหนที่ชีสไม่ดีนี่นะ ที่จริงก็เชียร์ชีสมานานแล้วอ่ะ แต่แอบเชียร์
แล้วชีสรู้ได้ยังไงว่าตรองไม่ได้รักชีสเหมือนกัน เค้ารักแต่ไม่ยอมบอกก็ได้ แบบว่าปากแข็งอ่ะ
:oni1: :oni1:
-
เป็นกำลังใจให้ชีสสส
พอจะเข้าใจ ไอ้ที่รู้สึกเจ็บเลย
เป็นอยู่เหมือนกัน
เป็นคนรอนี่มันทรมาน แต่ก็ดันมีความสุข เห้อ :เฮ้อ:
-
:L2: เข้ามาทักทาย เอาใจช่วยเฮียชีส :L2:
:L2: ฝากความรัก กำลังใจให้น้องแฮมที่น่ารักด้วยน้า :กอด1:
-
น้องชีสน่ารักง่ะ ดูเป็นคนมั่นคงดี เมื่อไรตรองจะใจอ่อนน้า หรือว่าใจออนไปแล้วแต่ปากแข็ง
-
:angry2:ตรองเรื่องที่มันจบแล้วมันก็จบแล้ว
จะเก็บมาให้ทิ้มแทงคนที่อยู่ทำมัย
หันมามองคนที่เค้ามองเราไม่ดีกว่าหรือ
ให้แฮมกะเพียวเค้าวนเวียนในสิ่งที่เค้าสร้างเถอะ
ตรองจะขังตัวเอง เพื่อใคร เพื่ออะไร ปลดปล่อยใจให้กำสิ่งที่คู่ควรดีกว่านะ :L2:
-
จับปล้ำเลยซิ ชีสส
5555 ไปดีกว่า เดี๋ยวโดนเตะ
-
เฮียชีสสุ้ๆๆ ๆ ๆ
เชียร์เฮียชีสอยุ่ 555+
^_________________^
-
:o8: ชีสเอ้ย นายลองกลับไปอ่านบทที่ 6 ดูเดะ มันมีนัยยะแอบแฝงอยู่นา
พยายามต่อไป อีกหน่อยตรองเค้าก็เลิกปากแข็งเองแหละ คงไม่ต้องเชียร์มากนักหลอกน่า
เอาเป็นว่าเอาใจช่วยนายแล้วกัน :a2:
ซีตรอง นายพลาดแล้ว ที่ให้ชีสเข้ามาเก็บคะแนน :m14: :n1: ซะนะ :bye2:
-
.
.
.
ง่า T^T งอนไอ้ชีสสามสิบวิ !!!
บอกให้เข้ามาอัพนิยาย ..
แมร่งมานั่งอ้อนแม่ยกซะงั้น !!!
กูโป้งมึงแล้ว ชิ !!!
:o11: :o11: :o11:
.
.
.
-
^
^
^
555 จิ้มตรอง...(ชีสอย่าโกรธนะ555) :jul3:
เชียร์ชีสด้วยคน.....ตรองก็อย่าใจแข็งนักเลย..... :m12:
รับรักไปเลย ลุย!!!!! ชีสก็สู้ๆน้า......(ความพยายามตื้อ อยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั้น :laugh: )
รอตอนต่อไปฮ้าบ....... :oni2:
-
ไมตรองทำงี๊อ่าา....
:angry2:
อุตส่าห์ลุ้น
-
ชิชะ......แม่ยกแห่มากันใหญ่เลย
เรียกคะแนนเข้าจ้า สู้ๆ
-
กร๊ากกกกก ชีสเข้ามาแป๊ปเดียวได้ใจพ่อยก แม่ยกแถวนี้ไปเพียบ เมื่อไหร่ซีตรองจะใจอ่อนสักทีล่ะคร๊าบบบบ :n1:
-
พี่ชีสสู้ๆๆ
เชียร์อยู่น้า :m1: :m1:
-
o13 ตอนที่ชีสลงนี่ น่ารักจังครับ เรียบง่ายแต่ได้ feel ^^ (ชอบๆจังงับ)
:n1: คงจะมีสักวัน..... เอาใจช่วยทั้ง2คน ขอให้ลงตัวในสถานภาพเร็ววันนะครับ
(หรือแบบนี้คือลงตัวแล้วก็ไม่อาจแน่ใจได้... แต่ยังไงก็อย่าหมางใจกันและมีความสุขกับชีวิตที่มีนี้ให้มากๆนะครับทั้ง2คนเลย งิงิ) o13
-
ถึงมันจะไม่ราบลื่นหนักแต่อย่างน้อย....ก็อยู่ใกล้ๆกันนะครับ
สู้ๆนะครับพี่ชีส :m4:
-
เชียร์ชีสสสสสสสสสสสสสสสอีกคน อิอิ
-
ถ้าตรองไม่รักชีส ก็ไม่ใช่ "ฮว๊ากกก ใครก็ได้ที่ไม่ใช่เอ็ง" สิ :oni1:
-
ไม่เป็นไรนะชีส
ตรองไม่รักแต่เรารักน๊า
กร๊ากกกกกกกกกกกกกก :t2:
-
ชีสคร๊าบ
ผมว่าตรองเค้า"รักนะแต่แสดงไม่ออก"
อย่าลองใจเค้าด้วยการทำให้หวง ห่วง หึง อยู่เลย
จับกด
จับกด
จับกด
:oni1: :oni1:
-
.
.
.
ง่า T^T งอนไอ้ชีสสามสิบวิ !!!
บอกให้เข้ามาอัพนิยาย ..
แมร่งมานั่งอ้อนแม่ยกซะงั้น !!!
กูโป้งมึงแล้ว ชิ !!!
:o11: :o11: :o11:
.
.
.
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
อย่าไปโป้งเฮียชิสนะครับพี่ตรอง ขอร้อง :impress:
เฮียชีสดีขนาดรักพี่ตรองมากนะครับ
โปรดเก็บเฮียชีสไปพิจารณานะครับ
อะไรที่ผ่านแล้วผ่านไป ต้องยอมรับนะครับ
นะเฮียตรอง นะๆๆๆ..................
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
:m13: ซีตรองจ๋าเค้าไม่ใช่แม่ยกนะ
แต่เปงแควนขับ.........เรียกให้มันอินเตอร์หน่อยจิ
ยังยืนยันจ้า ว่า..............เฮียชีสสสสสสู้!
-
เฮีญชีส สู้ๆ :mc4: :a2:
-
อีกนิดชีส
สู้ๆๆๆ :a2:
-
เฮียชีสมาแล้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ความรักไม่ว่าจะมาในรูปแบบไหนก็คือความรัก ไม่ต้องเร่งรีบที่จะเปลี่ยนไปตามรูปแบบที่เราต้องการหรอก ปล่อยมันให้เปฌนไปตามธรรมชาติ จะดีกว่า เชื่อว่าสักวันหนึ่งความรักจะมีรูปแบบที่มันควรจะเป็นในแบบของมันเอง
-
ตามอ่านมาจนถึงตอนปัจจุบันแล้วนะคะ
รวมถึงภาคแรกด้วยนะ
อ่านแล้วแบบว่าเชียร์ชีสนะ
เชียร์ เชียร์ เชียร์ แล้วก็เชียร์
รับรองเด๋วอีกไม่นานก็ต้องใจอ่อนเข้าสักวัน
แต่เราก็ว่าที่ตรองทำแบบนี้ก็ดีเหมือนกันนะ
อย่างน้อยก็ไม่เลือกที่จะเอาชีสมาแทนที่ใครเหมือนที่แฮมทำ
เพราะการทำแบบนั้นน่ะมันเจ็บเหมือนที่ตรองเคยเจ็บไง
อดทนไว้นะชีส รับรอง เหอะเหอะ ตรองไปไหนไม่รอดหรอก
o13 o13
:laugh: :laugh:
ติดตามให้กำลังใจทั้งคู่นะจ๊ะ
-
รออ่านตอนต่อไปครับ
เชียร์ทุกคน
อิอิ
-
บทที่ 8 > 1 วันกับหลายคน .. เหนื่อย ! .+
เพื่อนที่มหา'ลัยเริ่มมากขึ้นตามระยะเวลาของวันที่เปิดเทอม ... มากขึ้น มากขึ้น มากขึ้นเรื่อยๆ .. เพื่อนในเซค เพื่อนในสาขา เพื่อนในคณะ เพื่อนในชมรม เพื่อนต่างคณะ และอีกมากมายหลากหลายที่ .. จะมาอะไรกันเยอะแยะวะ ..
" วันนี้มึงเตะบอลป่าว ? " ไอ้บอลถามตอนนั่งกินข้าวขาหมูฟูลออฟชั่น แถมราดน้ำหมูแดงด้วย
" อึงอีไอ (มึงมีไร) " ผมเงยหน้าถามมันอย่างไม่สะดวกนักเพราะข้าวคาปากคำเบอเริ่ม
" กูอยากดูหนัง "
" เรื่องเชี่ยไร " ผมถามก่อนจะหยิบน้ำแดงมาดูด ปู๊ดๆ
" รักสามเศร้า "
" ใครไปมั่งวะ "
" กู .. มึง ไอ้ตาเบน ไอ้อาบัง "
" เฮ้ย !! วันนี้เดี๋ยวเพื่อนกูที่จันฯจะมาหา กูไม่ไปๆ " ไอ้อาบังขอบายงานนี้ .. มันเป็นเด็กจันทบุรีครับ .. ลูกชายเจ้าของสวนเงาะกับทุเรียนแถวโน้น อาเสี่ยย่อยๆ
" ไอ้ห่า .. ผู้ชายสามคนนั่งดูรักสามเศร้าเนี่ยนะ .. เกย์ไปมั๊ย !?? ? " ผมบอกก่อนจะหันไปขอความเห็นไอ้ตาเบน
" งั้น .. บอลไปชวนกลุ่มแนนด้วยดิ " ไอ้ตาเบนเสนอ .. แนนคือเพื่อนผู้หญิงคนนึงในเซค สวย สวยมาก .. เคยประกวด Miss Thailand Universe .. ไม่รู้มาซี้กับพวกผมได้ไง .. แก๊งค์ดอกฟ้ากับหมาแดกแฟ้บชัดๆ !!!
ครึ่งชั่วโมงต่อมา .. พวกผมย้ายที่จากมหา'ลัยมายืนอยู่หน้าโรงหนัง .. มีผม ไอ้บอล ตาเบน แนน แล้วก็แอมป์ (เพื่อนผู้หญิงอีกคนที่อยู่ในกลุ่มแนน)
" ให้ผู้หญิงนั่งกลางละกัน ผู้ชายประกบข้าง " ผมเป่ายิงฉุบแพ้พวกมันเลยต้องยืนแกร่วเข้าแถวยาวเหยียดรอซื้อตั๋ว ส่วนพวกมันยืนเล่นกันอยู่แถวร้านขายโมเดลของเล่น
" ไม่เอาอะตรอง .. เราอยากนั่งริม เผื่อคนข้างๆหล่อ คริคริ " แอมป์รีบปฏิเสธความหวังดีของผม -*-
" เอามานี่ !! " ไอ้บอลหยิบตั๋วจากมือผมไปก่อนจะฉีกแยกออกจากกัน .. แล้วคว่ำตั๋วให้จับคนละใบ
" เชี่ย !! กูได้ A 15 " ผมหยิบคนแรกได้นั่งริมเลยครับ
" แนนได้ A 12 "
" เราได้ A 13 " ไอ้ตาเบนได้นั่งกลาง ชิชิ !!
" โห่ เราได้ A 14 นั่งระหว่างตรองกับไอ้ตาเบนเนี่ยนะ .. ไม่ตื่นเต้นเลยว่ะ " แอมป์หยิบตั๋วมาดูเลขก่อนจะบ่นอย่างเบื่อหน่าย .. จริงใจมากว่ะแอมป์ =[]=;; ;;
" งั้นที่เหลือก็ที่กู " ไอ้บอลเก็บตั๋วใส่ไว้ในกระเป๋าเสื้อโดยไม่ดู ... ซึ่งแน่นอนมันคือ A 11
ไอ้ตาเบนวิ่งมาลากแขนผมไปดูโมเดลที่ตั้งโชว์อยู่หน้าร้าน ส่วนไอ้บอลก็พาสาวๆไปนั่งกดเกมจับผิดที่ตู้เพื่อรอเวลาเข้าโรงหนัง ...
" น่ารักป่ะ " ไอ้ตาเบนชี้นิ้วไปที่กลุ่มตุ๊กตาญี่ปุ่นแล้วถามผม
" เล่นเป็นเด็กเลยนะมึง " ผมยืนกอดอกมองดูไอ้ตัวตุ๊กตุ่นในตู้
" เราว่าจะสะสมอะตรอง "
" เออ ! เรื่องของมึง " ผมชะโงกหน้าเข้าไปใกล้ตู้กระจกมากขึ้นเพื่อดูราคา ... แมร่งตัวเท่านิ้วก้อย ขายตั้งเกือบพัน .. เอาไว้เกิดเป็นลูกสุลต่านแล้วจะกลับมาซื้อ !!
" วันนี้ซื้อตัวไหนดีอะ " แววตาไอ้ตาเบนเป็นประกายเหมือนผมตอนเด็กเวลาแม่พาไปเที่ยวสวนสนุกเลย
" มึงจะสะสมจริงดิ "
" อืม ทำไมเหรอ " มันหันมาถามผมด้วยแววตาไอ้เด็กอนุบาลนั่น
" กูว่าแม่งแพงไปว่ะ เอาไว้มึงหาเงินได้เองค่อยสะสมเหอะ เสียดายตังค์พ่อแม่ "
" อ่า ... " ไอ้ตาเบนมองหน้าผมสลับกับตุ๊กตาในตู้กระจกก่อนจะยกนิ้วโป้งขึ้นมาอมตรงหัวเหมือนเด็กกำลังคิดอะไรอยู่สักอย่าง
" เอ้า ! อยากได้ก็ซื้อตามใจ " เห็นท่าคิดหนักของมันแล้วผมเลยบอกมันไป .. ตังค์มันนี่หว่า ไม่ใช่ตังค์ผมสักหน่อย
" ขอบคุณนะ " ไอ้ตาเบนยิ้มกว้างก่อนจะลากแขนผมวิ่งเข้าไปในร้านอย่างดีใจ ... ก่อนจะเดินออกมาพร้อมถุงที่ใส่ตุ๊กตาอยู่ในนั้นสองตัว ...
พวกเราเข้ามาในโรงภาพยนตร์เป็นกลุ่มแรก .. ผม แอมป์ ตาเบน แนน ไอ้บอล นั่งตามลำดับ .. ไม่นานคนอื่นก็ทยอยเข้ามากัน ... แสงไฟในโรงเริ่มหรี่ลงจนดับไปในที่สุด ในขณะที่ภาพบนจอหนังเริ่มฉายหนังตัวอย่างอย่างต่อเนื่อง
" ตรองเดี๋ยวเรากลับก่อนะ พี่รออยู่ลานจอดรถแล้ว " แอมป์บอกผมหลังจากวางโทรศัพท์ไป ..
" เสียตังค์ร้อยยี่สิบเพื่อมาดูหนังตัวอย่างเนี่ยนะ " ผมแซวก่อนจะเดินออกมาส่งแอมป์ที่ลานจอดรถ ส่วนไอ้สามคนนั่นมันบอกว่ากลัวไม่ได้ร้องเพลงสรรเสริญพระบารมี .. มันเลยให้ผมเดินออกมาส่งแอมป์คนเดียว - -*
ผมกลับเข้าไปในโรงหนังอีกที .. หนังเริ่มไปแล้ว .. พลาดเลยกู =[]=;; ; เสียตังค์ตั้งร้อยยี่สิบ ตอนนี้หายไปสามบาทแล้ว .. ไม่คุ้มๆ
" มานั่งเชี่ยไรนี่ !?? " ผมกระซิบถามไอ้ตาเบน .. มันขยับจากที่เบอร์ 13 มานั่งเบอร์ 14 แทนที่แอมป์
" กลัวตรองเหงา " มันก้มมากระซิบบอกก่อนจะเอนหลังเลื้อยไปตามเบาะ ... หนังสนุกดีในระดับหนึ่งครับ .. แต่มันไม่มีสมาธิยังไงบอกไม่ถูกเหมือนมีใครบางคนนั่งมองหน้าอยู่ตลอดเวลา .. เหลือบไปมองคู่นั้นเห็นแนนซบไอ้บอลอยู่เลยรีบหันกลับมา .. มิน่าไอ้ตาเบนถึงย้ายมานั่งนี่ .. สงสัยกลัวเป็น กขค. ก้างขวางควาย !!
" ซบไหล่นะ " ผมไม่แน่ใจว่านั้นเป็นประโยคคำถาม หรือ ประโยคบอกเล่าของไอ้ตาเบน .. เพราะมันบอกแค่นั้นแล้วก็ซบเลย ..
" เชี่ยนี่ ! " ผมยักไหล่ไปสองสามที แต่มันก็ยังอยู่เหมือนเดิมผมก็เลยปล่อยให้มันซบไป ..
หันมาสนใจหนังต่อได้แป๊บนึง .. สักพักก็มีข้อความเข้ามาในโทรศัพท์ครับ .. ' ขอมือซ้ายหน่อย .. ตาเบน ' ... ไอ้ตาเบนมันส่งข้อความมาครับ .. เมื่อกี้เห็นมันหยิบโทรศัพท์มาดูก็นึกว่าใครโทรมา ที่แท้นั่งส่งแมสเซจ -*-
" อะไรของมึง " ผมเก็บมือถือไว้ในกางเกงก่อนจะหันไปถามมัน .. มันไม่ตอบครับ แค่เหลือบตามามองผมก่อนจะเอียงหัวมาซบไหล่ผมต่อ
" อ่ะ " ผมแบมือซ้ายให้มันไป ... เสือกจะอยากมาดูหมออะไรตอนนี้วะ .. แต่ไอ้ตาเบนกลับเอามือขวาของมันมาประกบแล้วดึงไปซุกไว้ในเสื้อกันหนาวมันครับ .. ผมเลยได้แต่อึ้ง !!
" อยู่อย่างนี้จนกว่าจะจบเรื่องนะ " มันกระซิบบอกก่อนจะมองไปที่จอหนังต่อ .. เวร !! มาทำงี้แล้วคิดว่ากูจะดูหนังต่อได้ปะวะเนี่ย ... สมาธิหายหมด >o<
18.30 น. เดินออกมาจากโรงหนัง .. ต้องมาดูอีกรอบ .. ไม่ใช่ติดใจ แต่เพราะรอบนี้ไม่ได้อะไรติดหัวกลับไปเลย !! ใจมันจดจ่ออยู่กับไอ้มือที่กุมอยู่ใต้เสื้อกันหนาวนั่นมากกว่า .. ร้อยยี่สิบบาทกู ชิชิ !
ส่งไอ้สามคนนั่นขึ้นรถตู้หน้าเมเจอร์ .. กำลังจะข้ามไปขึ้นรถกลับหออีกฝั่งไอ้หัวทองก็โทรเข้ามาพอดี ...
" ว่า !? "
" ตรองอยู่ไหน " ไอ้ทอยซ์ถาม (ไอ้หัวทองนั่นล่ะครับ มันชื่อทอยซ์)
" เมเจอร์กำลังจะกลับหอ "
" จริงดิอยู่ตรงไหนอะ .. ทอยซ์ก็อยู่แถวนี้ " ชิบหาย ! ทำไมมันบังเอิญจนน่าเตะงี้วะ
" ข้างหน้าเมเจอร์เลยอะ "
" งั้นรอแป๊บนะ เดี๋ยวไปหา "
" เฮ้ย ! ไม่ " ... แกร็ก ตู๊ดด ๆ ๆ !! .. ไม่ทัน .. แง๊แง๊ TwT
ไม่นานไอ้ทอยซ์ก็วิ่งหัวสีทองชี้มาแต่ไกล .. ยิ้มเชี่ยไร !! เห็นหน้ากูมั๊ย .. เหมือนท้องผูกมาสามเดือนแล้วเนี่ย !! .. มันมาถึงก็ลากผมเดินไปหาไรกินกันในห้างไม่ได้สนใจหน้าผมเล๊ยย ย ~
" กินไรวะ " ผมเดินเกาคอถามมันไป
" ไม่รู้ดูก่อน " .. ไม่รู้แล้วมึงจะมาทำไมวะ - -*
" สักที กูเมื่อย กูเหนื่อย กูง่วง "
" อ๊ะได้แล้วๆ " มันหันมายิ้มก่อนจะลากแขนเข้าไปในร้านอาหารญี่ปุ่นร้านนึง ... มันสั่ง .. ผมกิน .. มันก็กิน ... แล้วทำไมกูจ่ายคนเดียววะ =[]=;; ; ?? ? วาย วาย วาย why ?? ?
" กลับแล้วนะ " ผมบอกมันตอนเดินออกมาจากร้าน
" ทำไมรีบกลับอะ "
" (-_-;) " ผมหันไปมองหน้ามันก่อนจะบอกแบบถนอมน้ำใจว่า ... " ไม่เสือกนะเรื่องเนี๊ยะ ! " แล้วผมก็เดินตัวปลิวจากมา
อาบน้ำเสร็จ .. เปิดตู้เสื้อผ้า .. ทำไมกูมีแต่ชุดนอนลายสติ๊ซวะ .. อารมณ์เสีย !! เดินไปเปิดตู้ไอ้อาร์มได้ชุดนอนลายอุลตร้าแมนมาใส่แทนคืนนี้ .. อารมณ์ดียิ้มๆ :*)) )
มานอนคิด .. ทำไมวันนี้หงุดหงิดแบบไม่มีสาเหตุวะ .. ไอ้ทอยซ์เลยซวยไปเลยโดนผมติสท์แตกใส่ .. คิดทำไหร่ก็คิดไม่ออก โทรศัพท์ดังซะก่อนเลยไม่ได้คิดต่อ ..
" ว่า !? "
" ถึงหอยัง ?? "
" อ่าฮะ .. มีไรไอ้ตาเบน " เห็นชื่อมันเมื่อกี้เลยนึกออก .. หาสาเหตุได้แล้วทำไมถึงหงุดหงิด .. เพราะมันเลย มันคนเดียว !! ใช่รึเปล่าก็ไม่รู้ แต่โทษมันไว้ก่อน . 555 555 5 5 +.
" ก็ .. เอ่อ .. วันนี้ขอบคุณนะ " มันอึกอักอยู่สักพักก่อนจะเอ่ยบอกมา
" ขอบคุณเชี่ยไร กูไม่ได้เลี้ยงหนังมึงสักหน่อย "
" ก็ .. อ่า .. ก็นั่นล่ะ ขอบคุณ "
" เออๆ "
" ตรอง .. อ่าคือว่าตรอง .. เอ่อ "
" มีไรก็ว่ามา .. มัวแต่อึกๆอักๆ มันเปลืองค่าโทสับนะเว้ย "
" ถ้าเราถามไป .. ตรองก็ตอบเราได้ป่าวล่ะ "
" ก็ขึ้นอยู่กับว่าคำถามมึงยากแค่ไหน .. บอกไว้ก่อนกูโง่นะเว้ย "
" ตรองตอบได้แน่ๆ .. แต่ตรองจะตอบหรือเปล่าล่ะ "
" มึงก็ถามมา ! "
" ตรอง .. แบบ .. เอ่อ .. ตรองเป็นเกย์เปล่า " ชิบหาย !! ไม่น่าบอกให้มันถามเล๊ยย ย T^T
" กูไม่ได้เป็นเกย์ ! " ผมบอกมันไปตามที่ไอ้ชีสมันเคยบอกผม .. ไอ้ชีสมันบอกว่าผมไม่ได้เป็นเกย์ .. ผมแค่เป็นผู้ชายที่ชอบผู้ชายก็แค่นั้น !
" อ่ะ .. ระ.. เหรอ "
" แล้วมึงเป็นไรเนี่ยมาถามกูแบบเนี๊ยะ "
" อ่า .. เปล่าๆ เราแค่เข้าใจผิดน่ะ "
" ว่าแต่มึงเหอะเป็นตุ๊ดรึเปล่า ทั้งจับมือกูทั้งซบกูเนี่ย "
" อ่า .. คือ .. "
" มีไรก็บอกกูได้นะเว้ย .. เพื่อนกันมีไรก็คุยกันตรงๆ "
" เอ่อตรอง .. แค่นี้ก่อนนะ เดี๋ยวเราไปกินเข้าก่อน " ไอ้ตาเบนรีบบอกก่อนจะวางสายไปในทันที ... ชอบทำตัวแปลกๆนะไอ้นี่ !! เอ๊ะ .. หรือว่ามันจะเป็นเกย์จริงๆวะ ?? ?
ลงไปเล่นเกมที่ร้านเน็ตข้างล่างหอ ... (บนห้องมีคอมพ์ มีเน็ต .. แต่มันเต่า!!! เลยจำต้องจรลีลงไปแด๊นซ์ในเกมข้างล่าง)
กลับขึ้นมาบนห้องห้าทุ่มครึ่ง .. 26 สายไม่ได้รับ 2 ข้อความใหม่ .. ของไอ้ชีสคนเดียวทั้งหมด
' ... มึงไม่คุยกับกูมาสี่วันแล้วนะเว้ย รับสายกูเหอะนะ ... ' 22.14 น.
' ... ตรองครับชีสขอโทษ .. ชีสไม่รู้ว่าทำอะไรผิด แต่ตรองหายโกรธเหอะนะ .. ดีกันๆ ... ' 22.58 น.
ส่งข้อความกลับให้มันไป ... ' มึงไม่ได้ผิดอะไรหรอก .. กูผิดเอง ' ...
วางโทรศัพท์ ..
นอน ..
ร้องไห้ ...
-
ช่วงนี้ดูแปรปรวนจังเลย
กินยาเบนโลบ้างนะจ้ะจะได้ใจเย็น
เอ้ย......ม่ายช่าย......
ค่อยๆคิด ค่อยๆทำ อย่าพาลหงุดหงิดง่าย
เดี๋ยว จิตจะหงุดเงี๊ยว
-
เป็นใครก็ติสแตกคับตรองๆๆๆๆๆๆๆ
-
หรือว่าเมนส์จะมา 555
-
ตาเบนรุกคืบได้น่ากลัวมั่ก น่าจะถามก่อนพาไปจับมือในโรงหนังนะ :o
-
ยังไงก้เชียร์ชีส 555+
^________________________^
-
ตรองอารมณ์แปลปรวนมากเลยดิ
กินยาเบนโลก็ไม่หน้าหาย กินยาชื่อชีสหน้าจะดีขึ้นนะตะเอง
จากที่อ่านดูทั้นหมดตรองใจนายมันอยู่กะชีสแล้วดิ
แต่ตรองไม่กล้าเปิดใจอีกกลัวเจ็บใช่ป่ะ พูดไปมันไม่หน้ากลัวอย่างที่คิดหลอกเชื่อดิ
ไม่ทุกข์ก่อนจะสุขได้ไงจริงป่ะ :jul3:
-
สงสัยงอนชีสอยู่ล่ะสิ ไม่งั้นจะโมโหไม่ใส่ชุดนอนสติ๊ชได้ไง :t2:
-
ตรองก็แปรปรวน
ตาเบนก็น่ากลัว
ชีสก็หวงก้าง
โอ้ย!!! :serius2: :serius2:
-
ตาเบนส่งกองหน้ามาตีกรุงแล้ว!!!! :m12:
แต่ก็ดู่นารักดีนะ อิอิ :m1:
ส่วนเรื่องชีส ก็...... ถามจิ หายโกรธเถอะน่า.... o13
แต่ตอนนี้ดูอารมณ์ตรองขึ้นๆลงๆจิงๆ :o
-
เฮ้อออออออออ
คนใหม่ก็น่ารัก
คนเก่าก็น่ารัก
งั้นก็.........................
เอาทั้งสองเลยดิ หุหุ
-
....ไม่เอาคนไหนบอกมา...มะมาซบที่อกเราเอง......ขอไอ่คนที่ทำให้นอนร้องไห้ได้ป่าวคนเนี้ย...ชอบมากกกกก :oni2:
-
แงๆๆ ไม่นะะ ต้องเปนชีสเท่านั้น
เชียร์เฮียชีสๆๆๆๆ :m1:
-
เออ
เอาเข้าไป แล้วเมื่อไหร่มันจะดีกันซะทีเนี่ย
"มึงไม่ผิด กรูผิดเอง" เนี่ย ฟังแล้วเจ็บแหะ
คุยๆกันไปเลยง่ายกว่า
เหอะๆๆๆๆๆ
-
โกรธไรกันอ่ะ
ชีสเอ้ยอุปสรรคเยอะจริงๆ
-
หลายคนจังเลยนะครับ
ขอคนนึงได้ไหมครับ
เหงา ๆ
-
:a5: ยิ่งอ่านก็ยิ่งสงสาร ชีส
คิดให้ดีแล้วรีบตกลงซะ ตรอง ก่อนที่จะสายไป :L1: :กอด1: :bye2:
-
เฮ้ออออออออออออออออออออ :เฮ้อ:
สงสัยตรองจะอยู่ในช่วงเมนส์มานะเนี่ย
อารมณ์แปรปรวนได้อีกนะจ๊ะ
น่าสงสารชีสจะแย่ ตรองไม่สงสารชีสบ้างเหรอ
คุยกับชีสเหอะนะ :oni2: :oni2:
-
อ่านไปอ่านมา
ตาเบนน่าร๊ากกกกกกกกกก
ขอเหอะ :m1:
-
o2 ไม่เข้าใจอ่ะ .... ซีตรอง....โกรธเฮียชีสเรื่องไรอ่ะ
คายยยยย.....ช่วยบอกทีดิ แล้วซีตรองร้องไห้ไมจ้ะบอกได้มั้ย
สงสารเลย...... ท่าทางเก็บกด :o12:
-
โอ้ววว... :m25:
รักหลายเศร้า :laugh:
เง้อ o12
ซีตรองเนื้อหอมจัง :m25:
อิอิ
-
อ่านไม่ทันหว่ะตรอง
ค้างไว้ตั้งแต่ต้นเรื่อง
เด๋วสอบไฟนอลเสร็จค่อยตามเก็บ
.
.
.
.
.
.
.
.
พร้อมทั้งเก็บตรองด้วยยยยยยยยยยยย :m22:
-
:L2: :L2: :L2:
มรสุมกำลังแรง... ถาโถมใส่คนเนื้อหอม อิอิ...
คงไปกวนตะกอนบางอย่างให้ฟุ้งขึ้นมาสินะ...
-
หวัดดีคับเจ้าของเรื่อง
เข้ามาอ่านตั้งนานแต่ไม่ได้เมนท์เหอะๆๆ :m23: (คนมานเม้นท์ไม่อ่ะ.......แฮะๆๆๆๆๆ)
เปงกำลังจายให้แล้วกานครับ สุ้สุ้ :bye2:
-
บทที่ 9 > ไอ้ตรองขายตัว .+
วันนี้มาเรียนคาบเช้าไม่ทัน .. ตื่นสาย แฮ่แฮ่ !! รู้สึกตัวหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู เวร .. ไอ้พวกแก๊งค์บอใบไม้โทรจิกหยั่งกะเจ้าหนี้ !! ทีวันที่กูไปเช้าอะเสือกไม่โผล่หัว วันนี้เผลอตื่นสายวันเดียวดันเสนอหน้ามาเรียนกันแต่เช้าเชียวนะ ฮึ่ม ฮึ่ม !!
" ว่าไงไอ้ขี้เซา " เสียงไอ้บอลนั่งบนโต๊ะหลังตึกตะโกนแซวแต่ไกล
" เออๆ " ผมวางหนังสือลงบนโต๊ะก่อนจะหันไปมองสำรวจกลุ่มคนหน้าแปลกที่มานั่งแปลกหน้ารอบๆตัว
" เพื่อนใหม่เว้ย เซคเดียวกัน ! " ไอ้อาบังใช้รองเท้าขยี้บุหรี่ลงกับพื้นก่อนจะบอกชื่อแก๊งค์สิงห์อมควันที่นั่งอยู่อีกสี่ห้าคน ... จริงๆผู้ชายในเซคก็สูบกันทั้งนั้นแหละครับ ยกเว้นไอ้บอล กับ ตาเบน !! ผมเองก็สูบนะแต่สูบไม่เป็นหรอกได้แค่อมๆควันไว้ในปากแล้วก็ปล่อยออก .. ส่วนใหญ่ก็พกไว้ให้คนอื่นเวลามันขอกันแหละครับ .. โดยเฉพาะไอ้อาบัง วันไหนฝากไว้กับมันนะหมดทั้งซอง .. หายเกลี้ยง !!
" กี่ตัวแล้วมึงอะ " ผมถามไอ้อาบังเมื่อเห็นมันทำท่าจะหยิบตัวใหม่ขึ้นมาสูบต่อ
" สาม "
" พอแล้ว เชี่ยนี่แต่เช้าเลยนะ ! " ผมคว้าบุหรี่ออกจากปากมัน แล้วเอาใส่ไว้ในกระเป๋าเสื้อแทน
" เพลาๆมั่งมึงอะ " ไอ้บอลเดินไปยืนพิงหลังตึกปรามไอ้บังด้วย ไอ้อาบังพยักหน้าก่อนจะเดินไปล้างปากในห้องน้ำ
" เดี๋ยวเราขึ้นห้องก่อนนะ " ไอ้ตาเบนหยิบกระเป๋าไว้ในมือก่อนจะบอกผมกับไอ้บอล
" จองที่ให้ด้วย " ไอ้บอลบอกเหมือนเคย ไอ้ตาเบนพยักหน้าให้ก่อนจะเดินขึ้นตึกไป
.
.
" ไอ้นั่นมันเป็นตุ๊ดป่าววะ " เสียงใครบางคนในกลุ่มเพื่อนใหม่ดังขึ้นทันทีที่ไอ้ตาเบนลับหลังไป
" กูว่าชัวร์ว่ะโคตรออกอะ " เสียงอีกคนสนับสนุน
" เฮ้ย ! ไอ้บอลมันเป็นตุ๊ดป่าววะไอ้เบนอะไรนั่นอะ " คนที่นั่งยกเท้าอยู่บนโต๊ะถามไอ้บอล
" กูไม่รู้ ! " ไอ้บอลมองหน้าผมอยู่พักนึงก่อนจะตอบกลับไป
" เชี่ย .. กูว่าอีกหน่อยเป็นเพื่อนไอ้เชี่ยเข้มอะไรนั่นแน่เลยว่ะ ฮ่าฮ่าฮ่า ~ " เสียงไอ้พวกหน้าใหม่หัวเราะกันอย่างสนุกสนาน แต่ผมกลับไม่รู้สึกว่ามันน่าขำตรงไหน
" โทษทีว่ะ " ผมเดินไปตรงโต๊ะที่ไอ้พวกนั้นนั่งสูบบุหรี่หัวเราะอยู่ แล้วยกเท้าขึ้นมาวางก่อนจะค่อยๆผูกเชือกรองเท้าอย่างบรรจง
" ไอ้ตาเบนมันตุ๊ดหรือไม่เป็น .. มันไปหนักหัวใครวะครับ " ผมบอกก่อนจะส่งยิ้มหวานแล้วยักคิ้วให้พวกมันไปหนึ่งที
" เชี่ยนี่ !! " ไอ้พี่คนนึงกำหมัดเงื้อมาที่ผม (มันซิ่วมาจากคณะบริหาร)
" หยุด !! " ไอ้บอลวิ่งมาชี้นิ้วใส่ไอ้หน้าแก่นั่นก่อนจะคว้ากระเป๋ามาสะพาย
" ใครทำเพื่อนกู .. กูไม่เอาไว้แน่ " ไอ้บอลจ้องหน้าไอ้นั่นอย่างอาฆาต .. ก่อนจะกอดคอผมเดินหันหลังจากมา ... ทำไมไอ้พวกนั้นมันต้องกลัวไอ้บอลขนาดนั้นด้วยวะ ... ผมได้เก็บคำถามนี้ไว้ในใจ
.
.
ขึ้นมาบนห้องไอ้ตาเบนนั่งรออยู่โดยมีแก๊งค์สาวๆมานั่งคุยด้วยล้อมหน้าล้อมหลังเต็มไปหมด ...
' ไอ้ตาเบนแม่งป๊อปเว้ย ' ผมกระซิบบอกไอ้บอล
' กูว่ามันดูเป็นผู้หญิงถึงผู้หญิงมากกว่า ' ไอ้บอลเองก็คงรู้สึกถึงความแปลกในตัวไอ้ตาเบนเหมือนผม .. เพียงแต่มันไม่ใช่เรื่องสำคัญที่พวกผมจะต้องมานั่งคาดคั้นอะไร ถึงเวลามันอยากบอกมันก็คงบอกเองแหละ !!
' คุยเชี่ยไรกันไม่เคยบอกกู ' ไอ้อาบังที่ทำหน้างงตั้งแต่หน้าห้องน้ำแทรกหน้าเข้ามาขอเสือกอย่างเป็นทางการ
' ไม่เสือกนะเรื่องเนี๊ยะ ' ผมกับไอ้บอลบอกแทบจะพร้อมกันก่อนจะหัวเราะเอิ๊กอ๊าก
" หัวเราะมาแต่ไกลเชียวนะสามหนุ่มสามมุม "เสียงแนนที่นั่งคุยกับไอ้ตาเบนอยู่แซวพวกผม
" จองที่ไว้ตรงไหนวะ " ไอ้บอลถามไอ้ตาเบน
" แถวหลังนี่แหละ " แนนตอบไอ้บอลแทนไอ้ตาเบน -*- .. ผมวางกระเป๋าลงก่อนจะเงยหน้ามาพบว่านั่งตรงแถวเดียวกันกับไอ้ทอยซ์ !!
" 'จารย์มาแล้วๆ " เสียงผู้หญิงที่นั่งอยู่ข้างหน้าตะโกนส่งข่าว .. พวกผมเลยสลายตัวนั่งที่ใครที่มัน ... อยู่มหา'ลัยแล้วทำไมความรู้สึกมันเหมือนตอนอยู่โรงเรียนเลยวะเนี่ย ฮ่าฮ่า :)) )
นั่งเรียงกันสี่คนเป็น F4 เลยครับ .. ไอ้อาบัง ไอ้บอล ไอ้ตาเบน แล้วก็ผม .. ทางขวาเป็นทางเดิน ถัดจากทางเดินก็ ... เชี่ย ! ไอ้ทอยซ์นั่งยิ้มอยู่ กริ๊ซๆ >o< ... หันมาข้างหลัง เวร ! ไอ้กลุ่มที่จะต่อยกันข้างล่างนั่งทำหน้าสลดอยู่ .. แต่ไม่มีไอ้หน้าแก่ที่ซิ่วมาจากบริหารนั่น .. คาดว่ามันโดด (ปีหน้าได้ซิ่วอีกรอบแน่มึง !!)
' อย่าหันหลัง .. เจ้ากรรมนายเวรนั่งอยู่สี่ตัว ' ผมเขียนใส่กระดาษสมุดที่ใช้เขียนเพลงยาวแซวสาวๆในเซคส่งให้ไอ้บอล
' มันบอกว่าเลิกเรียนมีเรื่องจะคุยด้วยว่ะ ' ไอ้บอลเขียนส่งกลับมา .. โดยมีไอ้ตาเบนนั่งมองสมุดอย่างไม่รู้เรื่องอะไรเลย ... ผมก็อ่านเสร็จก็หันไปมองหน้าไอ้บอลก่อนจะพยักหน้าเล็กน้อย
.
.
หมดคาบ .. คนอื่นต่างเก็บของใส่กระเป๋าเตรียมตัวไปเรียน Introduction For Communication Arts ต่อ .. ผมกับไอ้บอลส่งไอ้ตาเบนไปกับกลุ่มสาวๆก่อน .. โดยบอกว่าไปจองที่ให้ด้วย ขอแอบหลับไปนี้แป๊บ .. ไอ้ตาเบนแปลกใจพอดูแต่ก็ยอมเดินหน้างงออกจากห้องไป
" มึงมีเชี่ยไรอีก " ไอ้ตาเบนปิดประตูไปปุ๊บ ไอ้บอลก็เริ่มต้นการสนทนาระหว่างพันธมิตร (กับรัฐบาล) ปั๊บ !!
" กูขอโทษ " ไอ้หัวสกินเฮดก้มหน้าพูด
" ขอโทษใคร ?? พวกกูเหรอ " ผมนั่งคร่อมเก้าอี้มองหน้าพวกมัน .. ไอ้บอลยืนกอดอกหน้านิ่ง .. ไอ้อาบังยืนหน้าเหวอเหมือนแขกขายโรตีแล้วนมข้นหวานหมด -*-
" เออ " คราวนี้เป็นเสียงของไอ้หัวขาว ... ผมว่ามันต้องเป็นลูกเป็นหลานนางพญาผมขาวในหนังจีนแน่ๆ !!
" ง่ายดีเนอะ .. ตอนทำเสือกไม่คิดทีอย่างงี้เสือกมาทำหงอย " ไอ้บอลพูดพลางเดินไปอยู่ข้างหลังไอ้สี่คนที่นั่งก้มหน้ามองโต๊ะอยู่
" แล้วจะเอาไงอีกวะ !! " ไอ้หัวขาวลุกขึ้นกำหมัดแน่น แต่สุดท้ายก็จำต้องนั่งลงอย่างเจียมตัวเมื่อเห็นหน้าไอ้บอลที่แทบจะฆ่ามันได้ด้วยมือข้างเดียว
" โอ้โห .. น่ากลัวจังว่ะ .. กูต้องกลัวมั๊ย " ไอ้บอลชะโงกหน้าเข้าไปพูดข้างหูไอ้หัวขาวนั่น
" เฮ้ย ! ไอ้บอลพอเหอะ .. " ผมปรามไอ้บอลไปก่อนจะหันมาสนใจคนที่นั่งก้มหน้าอยู่
" ทำไมพวกมึงถึงมาขอโทษพวกกูล่ะ " ผมลุกจากเก้าอี้เปลี่ยนมานั่งบนโต๊ะแทน
" ตอนนั้นมันแค่สนุกๆ .. กูไม่นึกว่าพวกมึงจะจริงจังขนาดนี้ " ไอ้เปรตที่ตัวสูงที่สุดพูดบ้างหลังจากนั่งก้มหน้าจนผมนึกว่ามันหลับไปแล้ว ..
" อ่อ .. ถ้าพวกกูไม่จริงจังพวกมึงก็คงเอาเพื่อนกูไปพูดเหี้ยๆอีกใช่ปะ "
" ไอ้บอล .. ฟังมันก่อน ! " ผมต้องปรามไอ้บอลอีกครั้ง
" แล้วไอ้ตัวต้นเรื่องมันหายไปไหนวะ " ผมถามถึงไอ้คนที่ซิ่วมาจากคณะบริหารนั่น
" ไม่รู้ .. พอพวกมึงเดินออกมาจากโต๊ะ พวกกูก็เดินตามออกมาเลย "
" นั่นเพื่อนกลุ่มพวกมึงไม่ใช่เหรอ "
" ใครบอก .. พวกกูก็เพิ่งรู้จักมันวันนี้เอง " ไอ้หัวสกินเฮดรีบปฏิเสธ
" เอาไงดีวะไอ้บอล " ผมหันไปขอความเห็นกับไอ้บอล .. มันทำท่าเอามือเกาคางอยู่สองวิก่อนจะเอ่ยออกมา
" พวกกูยกโทษให้ .. " ไอ้สี่ตัวนั่นรีบเงยหน้ายิ้มกระดี๊กระด๊ากันใหญ่
" แต่ ... กูมีข้อแม้ ! " คำพูดไอ้บอลทำเอาไอ้สี่ตัวนั้นหุบยิ้มกันแทบไม่ทัน ..
" อะไรวะ !? " ไอ้หัวทองถามอย่างระแวง .. ไอ้บอลบอกข้อแม้ของมัน ไอ้สี่ตัวนั่นทำหน้าหนักใจอยู่พอดู แต่สุดท้ายก็ยอมตกลงโดยดี
" คุยเชี่ยไรกันวะ กูไม่รู้เรื่อง !!!! " เสียงไอ้อาบังตะโกนลั่นห้องอย่างเหลืออดก่อนที่พวกผมจะเดินหัวเราะออกมา ...
.
.
.
ผมกำลังวิ่งแข่งกับไอ้บอลอยู่ในลู่วิ่งข้างสนามบอล .. โดยมีไอ้อาบังยืนยิ้มถือธงรอที่เส้นชัย .. ส่วนไอ้ตาเบนรอหน้างอดูดน้ำส้มอยู่บนอัฒจรรย์
" เฮ้ย ! ไม่ลงมาวิ่งกับพวกกูจริงดิ " ผมตะโกนถามไอ้เตี้ยที่นั่งทำหน้างอนๆอยู่ข้างบน
" ไอ้ตาเบนมันกลัวขาใหญ่ .. เดี๋ยวไม่สวย " ไอ้บอลกระซิบแซวไอ้ตาเบน ... ไอ้ห่านี่ก็ปากหมาพอๆกับไอ้แก๊งค์เต่านินจาสี่ตัวนั่นเลยนะเนี่ย -*-
" ทำไมไอ้พวกนั้นมันยังไม่มาอีกวะ "
" เออน่า .. ให้มันเตรียมใจกันหน่อย " ไอ้บอลยิ้มบอกก่อนจะนั่งลงในท่าเตรียมพร้อม .. สิ้นเสียงนกหวีดที่ไอ้บังเป่าผมกับไอ้บอลก็วิ่งไปชิงธงในมือไอ้คนที่ยืนรออยู่ที่เส้นชัย ... กติกาวันนี้คือ .. ใครแพ้เลี้ยงข้าวเย็นวันนี้ !!
.
.
'แฮ่ก แฮ่กกก ก ' ผมกับไอ้บอลนอนหอบหายใจแรงอยู่บนแสตนท์เหมือนหมาหอบแดดไม่มีผิด .. ในมือไอ้บอลยังกำธงไว้ไม่ยอมปล่อย
" วันนี้กูอยากกินอาหารญี่ปุ่นขึ้นมาซะงั้นว่ะ " ไอ้อาบังเดินอมยิ้มมาแต่ไกลก่อนจะนั่งลงบนแสตนท์
" แฮ่. .. แฮ่กก .. สัส ! " ผมเงยหน้ามาด่ามันก่อนจะทิ้งน้ำหนักลงบนเก้าอี้แสตนท์ต่อ
" อะ .. เช็ดหน้า " ไอ้ตาเบนยื่นผ้าเช็ดหน้าที่เอาน้ำเย็นราดไว้ให้ผมกับไอ้บอลคนละผืน
" มึง .. มึงพกผ้า .. เช็ดหน้าทำไม .. ตั้งสองผืน " ไอ้บอลถามไอ้ตาเบนด้วย นอนหอบไปด้วย
" อันนี้ของเรา " ไอ้ตาเบนหมายถึงอันที่ผมกำลังเช็ดอยู่
" ส่วนนั่นน่ะของบัง " ส่วนผืนที่ไอ้บอลเช็ดอยู่เป็นของไอ้บัง
" เชี่ย !!! " ไอ้บอลรีบโยนผ้าที่เช็ดหน้าตัวเองอยู่ใส่ไอ้บังทันทีที่รู้
" ผืนที่มึงเช็ดขี้มูกเมื่อเช้าอะนะ !!! " ไอ้บอลตกใจจนลืมหอบ .. ส่วนไอ้บังก็ยืนยิ้มถือผ้าเช็ดหน้าพยักหน้าเบาๆ
พอดีกับที่ไอ้สี่ตัวแห่งแก๊งค์เต่านินจาเดินขึ้นมาบนแสตนท์
" มีคนเค้าอยากคุยกับมึงน่ะ " ไอ้บอลบอกก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินหายลงไปข้างล่างแสตนท์กับไอ้บัง
" มันมาดี " ผมบอกเมื่อเห็นหน้าไอ้ตาเบนเริ่มเหมือนจะร้องไห้ ก่อนจะลุกเดินตามไอ้บอลไป
" เดี๋ยว !! " ผมหันมามองหน้าไอ้ตาเบน ที่เอามือรั้งแขนผมอยู่
" ตรองอยู่กับเรานะ " ผมคิดอยู่พักนึงก่อนจะเงยหน้าไปมองไอ้สี่ตัวนั่น .. มันพยักหน้าเบาๆผมเลยนั่งลงข้างไอ้ตาเบน
" ตาเบน .. เอ่อ ... " เสียงหนึ่งดังมาจากกลุ่มเต่านินจา
" คือ ... เราชื่อแฮมนะ " ไอ้หัวสกินเฮดเริ่มแนะนำตัว .. เฮ้ย !!! มะกี้มึงบอกว่าชื่ออะไรนะ ..O_O;; ชื่อนี้มันของแสลงหัวใจกรู TT^TT
" ผมชื่ออาร์ท ^^ " ไอ้ตัวสูงพูดพร้อมกับก้มหัวลงเล็กน้อย มันยิ้มจนตาที่มีน้อยอยู่แล้วหายวับไปอย่างง่ายดายเลยแฮะ
" เรา .......... " ไอ้คนที่สามแนะนำตัว แต่ผมมัวแต่นั่งมองหน้าไอ้หัวขาวอยู่เลยไม่ได้ฟังว่ามันชื่ออะไร .. โทษทีว่ะ ฮ่าฮ่า
" อู๋ !! " พยางค์เดียวสั้นๆหลุดออกมาจากริมฝีปากที่เชิดขึ้นอย่างน่าหมั่นไส้ ของชายหนุ่มผมสีขาวที่ยืนเอามือล้วงกระเป๋ากางเกงอยู่ทั้งสองข้าง
" อ่า .. ยินดีที่ได้รู้จัก " ไอ้ตาเบนพยักหน้าตอบกลับแบบงงๆ
" คือ ... " เสียงดังขึ้นก่อนจะหายไปชั่วครูหนึ่ง
" ข อ โ ท ษ ! ! ! " สองพยางค์จากผู้ชายสี่คนที่ตอนนี้นั่งคุกเข่าอยู่ต่อหน้าไอ้ตาเบน .. ผมเหลือบไปมองตรงบันไดเห็นไอ้บอลกับไอ้บังยืนยิ้มอยู่ ในใจมันคงตะโกนว่า 'เยส !!! '
" เฮ้ย ! มาขอโทษเราทำไม " ไอ้ตาเบนรีบดึงตัวไอ้สี่คนนั้นให้ลุกขึ้นยืนแต่พวกมันยังขืนตัวนั่งคุกเข่าต่อ
" คือ ... "
" ยกโทษให้พวกมันรึป่าวล่ะ " ผมนั่งยกขาขึ้นกระดิก พาดแขนทั้งสองข้างไว้บนเก้าอี้ ถามไอ้ตาเบน
" เรื่องอะไรล่ะ " ไอ้ตาเบนหันมาถามผม
" คำตอบของมึงมีแค่ยกโทษให้ หรือ ไม่ยกโทษ " ผมบอกมันกลับไป
" อ่า .. อืมๆ เรายกโทษให้พวกนายทุกคนเลยนะ "
" จะนั่งกันอีกป่ะ ! ลุกดิเว้ย " ผมบอกไอ้สี่คนนั้น .. ไอ้บอลกับไอ้อาบังก็เดินยิ้มแฉ่งออกมาจากตรงบันได .. นี่แหละครับ 'ข้อแม้' ของไอ้บอลมัน ... มันแค่อยากให้ไอ้สี่คนนี่มาขอโทษไอ้ตาเบนด้วยตัวเอง !!
" เรายังไม่เข้าใจอะ " ไอ้ตาเบนดูเหมือนยังจะไม่ยอมจบง่ายๆ
" เออน่ะ .. ไปกินอาหารญี่ปุ่นกันดีกว่า " ไอ้บอลบอกปัดก่อนจะกอดคอไอ้ตาเบนเดินไป ... คงจะดีกว่าถ้าไอ้ตาเบนไม่ต้องรับรู้เรื่องราวที่เกิดขึ้น
" พวกมึงก็ไปด้วยกันนะ .. ไอ้ตรองมันเลี้ยง !! " ไอ้บอลเดินไปได้สองสามก้าวก็หยุด ก่อนจะหันมาชวนไอ้สี่ตัวแก๊งค์เต่านินจา ..... >__________< เชี่ยบอล .. จะเดินไปเลยก็ไม่ได้นะเมิงง ง !
" เออ .. ขอบคุณๆ " ไอ้สี่ตัวนี้ก็เสือกใจง่ายยอมไปอีก ..... >_________<333 3 ... เขาชวนตามมารยาท !! รู้จักมั๊ยฮ๊ะ .. มารยาทน่ะ !!!!!!
" กูให้ยืมตังค์มั๊ย .. ดอกร้อยละเจ็ดสิบ " ไอ้อาบังบอกก่อนจะเดินยิ้มตามไอ้สี่ตัวนั้นไป ...... กริ๊ซซซซ ๆ .. อยากกระโดดลงไปเอาหน้าไถลไปกับลู่วิ่งให้มันตายไปให้รู้แล้วรู้รอด !!! กรรมอะไรของกูวะเนี่ย ... ทั้งหมดเนี่ยความคิดมึงไม่ใช่เร๊อะ ... ไอ้ห่าบอล !!!!
.
.
.
ผมเดินถือถุงปลาหมึกย่างเข้ามาในห้องอย่างช้ำหัวจายยย ย ย ~* ... จ่ายค่าอาหารญี่ปุ่นเลี้ยงไอ้เจ็ดตัวนั่นไปห้าพันสี่ร้อยกว่าบาท TT^TT ตอนจะกลับไอ้บอลวิ่งไปซื้อปลาหมึกมาให้สองไม้ ..... ' เห็นตอนอยู่ในร้านมึงไม่ค่อยกิน .. กลัวอ้วนใช่มะอ่ะงั้นกินนี่ ! ไม่อ้วน อร่อยด้วย ' ...... มันบอก
กินแกลบแน่ไอ้ตรองเอ๋ย ... ไอ้พวกนั้นก็กินกันอย่างกะชีวิตนี้ไม่เคยได้ลิ้มรสวาซาบิ สั่งเอาๆ .. ถามมั่งมั๊ยว่ากระเป๋าตังค์กูมีอยู่เท่าไร !!! ชิชิ ... ขายตัวแลกค่าข้าวแน่ๆเลยกูงานนี้ -*- ......
" อาร์ม .. ตังค์กูหมดแล้ว .. กูว่าจะไปขายตัวหาตังค์ว่ะ หน้าตาดีๆอย่างกูคงได้คืนละไม่ต่ำกว่าแสน " ผมวางถุงปลาหมึกลงบนโต๊ะก่อนจะหันไปบอกไอ้อาร์มที่นั่งดูทีวีอยู่
" ไอ้ตรอง .. ธรรมดาหมามันย่อมยกหางตัวเอง .. กูเข้าใจ "
" อาร์ม .. ถ้ากูตายไปแล้วเกิดใหม่กูจะหล่อเหมือนเดิมป่าววะ "
“ ไอ้ตรอง คนเรามันตายสองหนไม่ได้หรอก มึงจะตายอีกหนได้ไง ”
" อาร์ม .. กูขายมึงพันนึงเอาป่าว "
" ไอ้ตรอง .. อย่างมึงอะนะ ครั้งละห้าสิบตังค์ ไม่ก็ฮอลล์เหลืองกะฮอลล์ขาวสองเม็ด เลือกเอาแล้วกูจะซื้อ !! "
.
.
เดินหนีเข้าห้องน้ำ ... งอนไอ้อาร์ม เชอะเชอะ !!!!
มันไม่รู้หรือไงว่าผมชอบกินฮาร์ทบีท .. ไม่ชอบกินฮอลล์ !!!!~
-
เด๊วโทรบอกชีสก่อนน่ะ คาดว่าคงทุ่มทุนสร้าง
ทุ่มสุดตัวล่ะงานนี้ :laugh:
-
เด๊วโทรบอกชีสก่อนน่ะ คาดว่าคงทุ่มทุนสร้าง
ทุ่มสุดตัวล่ะงานนี้ :laugh:
ต้ายยยย......ใช่ๆเห็นด้วยๆ
ชีสคงทุ่มทุน
ให้ฮาร์ทบีตที่ชอบแน่เลย เอื้อก
-
ให้น้องตรองสามสลึงเลย แต่จะเอาไปเฝ้าบ้านน่ะ กระต่ายเฝ้าบ้าน อิอิ
-
โทรหาชีสดิ รับรองอยู่ฟรีตลอดชีวิต หรือเปล่า
-
ต้าย...น้องตรองค่าตัวน้องทำไมมันถึง....แบบนั้นล่ะ
ทำใจไม่ได้ :jul3:
-
:m1: อ้อนเข้า เดี๋ยวไอ้อาร์มเกิด ok ขึ้นมามึงเอ้ย อะไรจะเกิดขึ้น :m20:
มาลุ้นกันดีกว่าว่า ตรองจะขายได้หรือเปล่า คืนละแสน นะ :o8: :bye2:
-
ตรองขายที่ไหนอ่ะจะตามไปซื้อเป็นของฝากชีด อิอิ
-
ฮาๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :laugh:
ถ้ายอมชายให้ชีส พี่แกคงทุ่มสุดตัวและหัวใจ :mc4: :m25: :m1:
ฮิ้วๆๆๆๆๆๆ
ถ้ายกแม่มาขอได้คงแจวเรือไปพามาด้วงแหงมๆๆ :a2:
o13
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :oni1:
-
ตรองครับ
พี่ให้ ห้าพันสี่ร้อยกว่าบาท เท่าค่าซูชิ แถม ฮาร์ทบีทสองเม็ด
ฮี่ๆ :m23:
กลัวชีสกราโดดถีบจัง
:m22:
-
โธ่ !!
นึกว่าขายจิง 555+
-
ขายแต่ตัว เมื่อไหร่จะขายหัวใจให้ชีส ซะที :t2:
-
โห๊ะ ๆๆๆๆๆ 'เยส'
......
.....
....
...
..
. >>> พี่ชีสอยู่ไหนคับเนี่ย มาดูแลพี่ตรองหน่อย :laugh:
-
ลองถามชีสดูดิ
เค้าน่าจะอยากซื้อนะ
เหอๆๆ
-
ขายให้ชีสดีกว่านะคะ แม่ยกหนับหนุน
-
งั้นก็แสดงว่าจ่ายตรองเป็น ฮาร์ทบีท2เม็ดก็ได้สินะคร้าบบบ :c5: ...อิอิ :t2:
สนุกจังคับแล้วมาต่ออีกนะค้าบบ ตรองไซด์ไลน์ ...^^...
-
ขายให้ชีสดีกว่านะคะ แม่ยกหนับหนุน
ยกมือหนับหนุนด้วยคน
:laugh: :laugh:
-
:jul3: :jul3: :jul3:
ว้ายตรองจะขายตัวค่า
ใครก็ได้ช่วยบอกข่าวชีสหน่อยนะ
คาดว่านะตรองถ้าอยากจะขายน่ะขายให้ชีสเลย
รับรองนะคาดว่าชีสคงจะซื้อทั้งตัวและหัวใจกันเลยทีเดียว
:o8: :o8: :o8:
-
มาเบิกเงินเดือนล่วงหน้าก่อนมั้ย :laugh:
ปล. กินกันเป็นปล้นเลยแฮะ เด็กๆสมัยนี้ :m29:
-
:oni2:.....มามะใครไมซื้อน้องซีตรองของพี่....เพ่เอาเอง.....ช้อบชอบ.....ละอ่อนแบบนี้หว๊านหวาน :oni2:
-
ตกลงขายให้เฮียชีสยังอ่ะ
หน้าจะมีคนเดียวแหละที่พอจะโก่งราคาได้หน่อย :jul3:
พวกเราเหล่าพันธมิตรแม่ยกทั้งหลายเราเชียร์เฮียชีส สู้ขาดใจกันไปข้าง
:m26:เฮียชีสขราาาา เงินไม่พอยืมหนูได้นะเฮียไม่คิดดอก อยากให้ตรองเสียตัวเร็วๆอ่ะ :m3:
มันจะจริงใจไปมั้ยเนี้ย :กอด1: เค้ารักตะเองนะตรองใจ ใจตรอง :pandalaugh: :loveu:
-
.... ซีตรองจ๋า รู้สึกขายผิดคนอ่ะ ..... :jul3:
... ไมไม่ขายให้เฮียชีสสสสสอ่ะ ....... รับรองแสนนึงยังน้อยไป :man1:
-
ขายแถวไหนอ่ะตรองจาไปซื้อ
ให้สองแสนเลยอ่ะ
-
:m13:
-
อ้าว ยังตกลงราคากันไม่เสร็จเหรอคับตรอง หายเงียบไปเลยแฮ่ะ :laugh:
-
พี่ตรอง..... !!!!
.....
....
...
..
. >>>> มาต่อได้แล้วคับ อยากอ่านแล้ว ลุ้นนะเนี่ย :serius2:
-
ระหว่างรอน้องตร่องตร๊อง.....มาเปิดประมูลกันดีมั้ย :m4:
เริ่มต้นที่ลูกอม 2 เม็ด :laugh:
-
บอลกับตรองแมนมากเลยตอนนี้ o13
แต่ตรองน่าจะเลือกคนซื้อหน่อยน้า.....จะได้ขายออกไง :m12:
-
นั่นสิบอกให้เฮียชีสเอาหัวใจมาแลกดีกว่า 555+
-
มารอแล้วลครับ
รีบมาต่อนะคร้าบ
ลุ้นกันแทบแย่ อิอิ :oni1: :oni1: :oni1:
-
ขายที่ไหนจะตามไปซื้อ
:laugh: :laugh:
-
บทที่ 10 > Select .. Start .+
ขึ้น ๆ ลง ๆ ซ้าย ขวา ซ้าย ขวา A B A B Select Start ...
.
.
ไอ้หน้ามึนนั่งกดเกมแข่งกับไอ้อาร์มอยู่หน้าทีวี ... ส่วนผมนอนอ่านหนังสืออยู่บนเตียงโดยเหลือบไปมองบุคคลที่สนุกกับเกมอยู่เป็นระยะระยะ
.
หนึ่งอาทิตย์เต็มๆที่ผมไม่คุยกับมัน .. ไม่พูด .. ไม่รับโทรศัพท์ .. ไม่ติดต่ออะไรทั้งสิ้น .. ถึงแม้มันจะโทรเข้าเครื่องไอ้อาร์มแล้วขอคุยกับผม .. ผมก็กดตัดสายทิ้งอยู่ดี
.
ตัวอักษรคำว่า 'PAUSE' ปรากฏค้างอยู่ที่หน้าจอโทรทัศน์ ... ไอ้ชีสรับโทรศัพท์ก่อนจะเดินออกไปคุยที่ระเบียง
.
.
" เดี๋ยวกูมานะลงไปรับเพื่อนกูก่อน " โทรศัพท์ถูกเก็บเข้าไว้ในกระเป๋ากางเกงเหมือนเดิม .. ก่อนจะมันจะกลับเข้ามาบอกไอ้อาร์มกับผม
" ใครวะ " ไอ้อาร์มวางจอยสติ๊กในมือแล้วหันมาถาม
" เออน่า .. เพื่อนที่มหา'ลัย " ไอ้ชีสบอกก่อนจะหยิบคีย์การ์ดแล้วเปิดประตูออกไป .. ผมได้แต่มองตามไปจนประตูปิด
" ไอ้ตรองมาเล่นกะกูหน่อยดิ "
" กู ง่ ว ง ! " ผมบอกเสียงยานคางก่อนจะปล่อยหนังสือในมือตกลงมาปิดหน้า แล้วส่งเสียง 'คร่อกก ฟรี้ ~'
.
.
นานเท่าไหร่ไม่รู้ .. แต่ผมได้ยินเสียงเปิดประตูเข้ามาพร้อมกับเสียงคนคุยกันอยู่รอบๆตัว
" อ้าว .. กูไปแป๊บเดียวมันหลับแล้วเหรอ " เสียงไอ้ชีสถามใครสักคนซึ่งก็น่าจะเป็นไอ้อาร์ม
" แป๊บเดียวอะไรของมึง กูเล่นแพ้ไปสองตาแล้วเนี่ย "
" เออนี่ 'แพร' .. อ่า .. เพื่อนกู " เสียงไอ้ชีสแนะนำบุคคลที่สาม
" ดีค่ะ " เสียงใสกล่าวทักทายไอ้อาร์ม
" สวยอย่างงี้ เป็นเพื่อนจริงเหรอวะไอ้ชีส "
" เชี่ยอาร์ม .. เพื่อนเว้ยเพื่อน "
" เออ .. แล้วอย่าเสือกทำแบบไข่ย้อยกับดากานดาละกัน " ไอ้อาร์มบอกก่อนที่เสียงเกมจะดังต่อ
" แล้วคนที่นอนอยู่ใครเหรอชีส " เสียงบุคคลที่สามที่เพิ่งจะเข้ามาที่ห้องถาม
" อ๋อไอ้ตรองน่ะ .. มันชื่อตรอง "
" คนที่ชีสพูดถึงบ่อยๆน่ะเหรอ "
" เออนั่นแหละ " ไอ้ชีสตอบรับก่อนจะมานั่งเล่นผมบนหัวผมอย่างคุ้นเคย ... แต่ผมกลับไม่รู้สึกถึงความคุ้นเคยจากมือคู่นี้อีกแล้ว
" เหวออ !! " ไอ้คนที่นั่งเล่นหัวผมอยู่ผงะเล็กน้อยที่อยู่ๆผมก็ลุกขึ้นมานั่ง ... ผมทำตาปรือเหลือบไปมองหน้าผู้หญิงที่นั่งยิ้มให้อยู่บนเก้าอี้ก่อนจะลุกเดินเข้าห้องน้ำ
.
.
ผู้หญิงคนนั้นใส่ชุดเดรสสีขาวน่ารักเหมือนตุ๊กตาดูกลืนไปกับสีผิวของเธอ .. ขนตาแผงยาวถูกปัดด้วยมาสคาร่าดูคมเข้มตัดกับดวงตาคู่หวาน ริมฝีปากถูกแต่งแต้มด้วยลิปกลอสสีใสแวววาว ... ทำไมแค่เหลือบตาดูกูจำได้เยอะจังวะ -*- ... ผมใช้มือรองน้ำจากอ่างล้างหน้าก่อนจะวักขึ้นมาล้างหน้า ...
.
' ... คนเดียวกัน ... ' ภาพสองภาพปรากฏซ้อนทับกัน .. หญิงสาวที่นั่งอยู่ข้างนอกนั่นคือคนเดียวกับที่ถ่ายรูปคู่กับไอ้ชีสในโทรศัพท์
.
ผมถ่วงเวลาอยู่ในห้องน้ำให้นานที่สุด .. ตอนนี้ผมไม่กล้าเปิดประตูออกไปเผชิญหน้ากับทั้งคู่ ... ใช่ครับ ผมมันแค่ไอ้ขี้ขลาดที่กลัวความจริง ... ผมยังไม่พร้อมที่จะเปิดประตูรับความผิดหวัง ... ทำไมกูไม่เอาหมอนเข้ามาในห้องน้ำด้วยวะ จะได้นอนแม่งในนี้เลย !!
.
.
" เฮ้ย .. กูปวดเยี่ยว " เสียงไอ้อาร์มตะโกนเรียกก่อนจะมีเสียงทุบประตูรัวตามมาอีกสามสี่ชุด ผมเลยจำต้องเปิดประตูออกไปให้ไอ้อาร์มมันเข้ามา
" จะยืนดูกูเยี่ยวเหรอวะ " ไอ้อาร์มถามต่อเมื่อเห็นผมยืนนิ่งอยู่หน้าอ่างล่างหน้า .. ผมหันไปยักคิ้วให้มันทีนึงก่อนจะเดินออกมาข้างนอก
" ไอ้ตรอง .. นี่แพร .. เอ่อ เพื่อนที่มหา'ลัยกู " ไอ้ชีสละสายตาจากทีวีมาบอกผม
" ครับ .. ผมตรอง " ผมก้มหัวเล็กน้อยให้หญิงสาวที่นั่งยิ้มอยู่บนเก้าอี้ ... ตอนนี้ผมไม่รู้ว่าจะทำตัวยังไงดี ดูเป็นส่วนเกินของห้องนี้ยังไงไม่รู้ผมเลยเดินไปหยิบโทรศัพท์กับกระเป๋าตังค์ก่อนจะเปิดประตูห้อง
" ไปไหนวะ " ไอ้ชีสวิ่งมาจับประตูถาม
" หาไรกิน " ผมบอกก่อนจะเดินจากมา
" รอแป๊บดิวะ " เสียงไอ้ชีสลอดผ่านประตูที่เปิดค้างไว้ .. แต่ผมเดินมายืนรอลิฟต์แล้ว
.
'ตึ๊ง !! ' ประตูลิฟต์เปิดออกผมแทรกตัวสวนกับคนที่เดินออกมาหากแต่ถูกจับข้อมือไว้
" เป็นไรตาแดงๆ " ชายหนุ่มแปลกหน้าที่เดินสวนออกไปจับข้อมือผมแน่นก่อนจะถามด้วยน้ำเสียงอบอุ่น ผมเงยหน้ามองคนที่จับข้อมือก่อนจะเอ่ยบอกกลับไป
" เชี่ยไมล์ ... มันเรื่องของกู " ผมบอกก่อนจะสะบัดแขนออกแล้วเดินเข้ามาในลิฟต์ .. ไอ้ไมล์ยืนมองผมอยู่หน้าลิฟต์ก่อนจะเดินกลับเข้ามาในลิฟต์ตามเดิม
" ไปไหน " มันยืนกอดอกมองหน้าผมผ่านเงาสะท้อนผ่านผนังลิฟต์
" ............... " ผมไม่ตอบแต่เอื้อมมือไปกดปุ่ม CLOSE
" งั้นกูไปด้วย "
" ............... " ประตูลิฟต์เคลื่อนปิดอย่างช้าๆ โดยมีภาพของไอ้ชีส แพร และไอ้อาร์มวิ่งมาไกลๆ
.
'ตึ๊ง !! ' ประตูลิฟต์เปิดออกอีกครั้ง ผมยังยืนอยู่ชั้นเดิม .. หากแต่จำนวนคนในลิฟต์เพิ่มจากสองคนเป็นห้าคน
" ไม่รอกูเลยนะมึง " ไอ้อาร์มโวยวายทันทีที่เข้ามาในลิฟต์ได้โดยไม่ได้สนใจคนแปลกหน้าที่ชื่อ 'ไมล์' เลยแม้แต่น้อย
" อืม ขอโทษ " ผมพยักหน้าขอโทษมันไปก่อนจะกดปุ่มเดิมอีกครั้ง ... เงาสะท้อนตอนนี้ทำให้เห็นว่าไอ้ชีสยืนมองผมอยู่ไม่วางตา ... ผมเลยหลบสายตาลงต่ำหากแต่สะดุดเข้ากับภาพที่ปรากฏมือซ้ายไอ้ชีสจับมือผู้หญิงคนนั้นอยู่ ... ผมหลับตาภาวนาขอให้ลิฟต์เปิดเร็วที่สุด ผมอึดอัด ผมเจ็บ ...
.
ทันทีที่ประตูของตู้เหล็กขนาดใหญ่เปิดออกผมก็รีบวิ่งออกมาทันที ... โดยมีกลุ่มคนทั้งสี่เดินตามออกมาอย่างเชื่องช้า
" กูไปหาเพื่อนที่มหา'ลัยนะ " ผมหันมาบอกไอ้อาร์มก่อนจะก้าวเดินออกมาอย่างรวดเร็ว หากแต่ก็ช้ากว่าไอ้ตัวโตที่เดินตามมาจับมือ
" กูไปด้วย " มันบอกหน้าตายก่อนจะก้าวเดิน ... ผมหันมามองข้างหลัง ไอ้อาร์มยืนเกาหัวอยู่ .. ไอ้ชีสยืนจับมือผู้หญิงคนนั้นไม่ปล่อยหากแต่มืออีกข้างกลับกำแน่น !!
" มึงจะไปหาใคร " ไอ้ไมล์ถามผมหลังจากเดินมาได้พักนึง
" กูไม่รู้ " ผมบอกก่อนจะสะบัดมือออก
" เวร !! งอนแฟนว่างั้น " ไอ้ไมล์เปลี่ยนมากอดคอผมแทน
" ไอ้คิงคองเอ๊ย !!! ออกไป๊ กูร้อน อึดอัด " ไอ้จับมือมันทิ้งแต่พอผ่านไปสามวิมือไอ้ตัวใหญ่นั่นก็กลับมาอยู่ที่คอผมเหมือนเดิม -*-
" งั้นไปกินข้าวดีกว่า .. กูหิ๊วหิว " มันบอกก่อนจะลากผมเดินตามไป ...
.
.
.
เคยรู้สึก 'เหงา' ทั้งที่มีผู้คนอยู่รอบตัวไหมครับ ... เมฆครึ้มบนฟ้าทำให้แสงแดดยามบ่ายอ่อนลงกว่าเดิม ผู้คนต่างรีบเดินเพราะกลัวว่าก้อนหนักๆสีหม่นบนฟ้าจะแบกรับปริมาณไอน้ำไม่ไหวจนกลั่นตัวออกมาเป็นเม็ดฝน ...
.
ผมใช้มือทั้งสองข้างล้วงกระเป๋ากางเกงเดินก้มหน้าเตร็ดเตร่อย่างไม่มีจุดหมาย ... หลังจากนั่งรอไอ้คุณชายไมล์กินข้าวเสร็จแล้วมันต้องมาทำธุระกับที่บ้านแถวห้วยขวาง ผมเลยขอติดรถมันมาลงที่นี่ ... ' ตลาดนัดสวนจตุจักร '
.
จตุจักรวันนี้ดูไม่เหมือนกับเมื่อวันก่อนๆที่ผมเคยมา ... อาจเป็นเพราะวันนี้ผมมาเดินที่นี่เพียงลำพังก็ได้ ( ความจริงไอ้ไมล์มันจะอ้อนตามมาด้วย แต่ผมกลัวว่าการเดินจตุจักรของผมจะไม่ต่างอะไรกับการเดินเขาดิน เพราะต้องเดินคู่กับคิงคอง .... เลยไล่ให้มันไปทำธุระกับที่บ้าน )
.
.
' ไอ้ปริ๊นซ์กับไอ้อาร์มรออยู่เมเจอร์นะ ' ไอ้ชีสยื่นแก้วน้ำอัดลมให้ผมก่อนจะนั่งลงบอก
' แล้วไอ้เยี่ยมวะ ' ผมถือแก้วไว้ในมือ ถามมันก่อนจะดูดน้ำสีดำภายใน
' ดูต้นไม้อยู่ '
' หนีไปไม่ชวนกูอีกแล้ว ' ผมบ่นลอยๆ เพราะทุกครั้งที่มาจตุจักรไอ้เยี่ยมชอบแว่บไปขลุกอยู่โซนต้นไม้บ่อยๆจนเพื่อนต้องวิ่งตามตัวกันให้วุ่น
' ถ้ามันชวนมึงจะไป ?? ' ไอ้ชีสหันมาเลิกคิ้วสูงถาม เพราะปกติผมเองก็ไม่ใช่คนรักโลกอะไรขนาดนั้นอยู่แล้ว ..
' ไม่ไป ' ผมปฏิเสธก่อนจะลุกขึ้นเดินต่อ ...
' ตรอง .. ตรองโว้ยย ย ! ' เสียงไอ้คนที่สวมเสื้อยืดสีดำพันผ้าพันคอยืนเรียกชื่อผมอยู่หน้าร้าน
' อะไรของมึงอีก ' ผมเดินถอยหลังกลับมาหามันที่ยืนยิ้มอยู่หน้าร้านขายผ้าพันคอร้านหนึ่ง
' กูอยากได้ ' มันบอกก่อนจะชี้มาที่ผ้าพันคอที่พันอยู่รอบคอมันนั่นแหละ
' แล้วไง ?? ? '
' พี่เค้าบอกว่าถ้าซื้อสองผืนเหลือสี่ร้อยหกสิบ ' มันบอกยิ้มๆก่อนจะชี้ไม้ชี้มือที่ยังพี่เจ้าของร้านที่ถูกอ้างถึง
' แล้วผืนเดียวอะ '
' สองร้อยสามสิบ '
' งั้นมันก็ไม่ได้ลดอะไรเลยนี่หว่า ' ผมยืนเท้าเอวมองหน้ามัน
' เออ ... แต่กูอยากซื้อคู่กับมึง '
' ถามกูมั๊ยว่าอยากได้รึป่าว ?? ' ผมยังยืนเท้าเอวดูดหลอดมองหน้าหาเรื่องมันอยู่
' พี่ครับสองผืน ' มันหันไปบอกพี่เจ้าของร้าน ก่อนจะหันมาโวยใส่ผมต่อ
' เลือกสิมึงอยากได้สีไหน ' ... ขอบคุณที่รับฟัง =________=;;; ; ผมได้แต่ยืนนิ่งเป็นหุ่นปล่อยให้ไอ้คนบ้าผ้าพันคอจับผืนนั้นมาพัน ผืนโน้นมาโพกอยู่จนจะกลายเป็นต้นมะขามที่เขาเอาผ้าสามสีมาผูกอยู่รำไร ... -*-
.
.
ชามก๋วยเตี๋ยวที่เพิ่งถูกนำมาวางไว้ตรงหน้าเรียกความสนใจผมได้ดีทีเดียว ... ผมกดปุ่ม STOP เครื่องเล่นความทรงจำสมัยเก่าไว้ที่ร้านขายผ้าพันคอร้านนั้น แล้วใช้มือจับตะเกียบในท่าเตรียมพร้อม ...
.
หน้าร้านที่คนยืนอยู่แน่นขนัด .. เม็ดฝนเมื่อครู่กลายร่างให้ขนาดใหญ่ขึ้นจนเจ็บหากตกลงมาสัมผัสตัว .. กลิ่นไอดินลอยฟุ้งอยู่ใต้หลังคาร้านแห่งนี้ ผมนั่งลิ้มรสก๋วยเตี๋ยวในชามพลางมองผ่านฝูงชนออกไปยังสายฝนที่กระหน่ำลงมาอย่างไม่ลืมหูลืมตา ..
.
.
ผมดูดน้ำสีดำในแก้วพลาสติกผ่านหลอด .. ชามกระเบื้องเคลือบสีขาวขุ่นวางซ้อนกันบนโต๊ะสองชาม ... เวลานี้ทั้งเส้นหมี่หมูน้ำตกและมาม่าต้มยำทะเลต่างลงไปวิ่งเล่นอยู่ในพุงของผมเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ... ทว่าสายฝนก็ยังไม่หยุดโปรยปรายลงมายังพื้นที่เปียกแฉะ หากแต่ยอมลดความรุนแรงหนักหน่วงลงไปบ้างแล้ว
.
หนุ่มสาวที่ยืนออกันอยู่หน้าร้านต่างรีบวิ่งฝ่าสายฝนออกไปเมื่อเห็นว่าเม็ดฝนเริ่มอ่อนแรงลง ... เป็นคู่บ้าง เป็นกลุ่มบ้าง ... น่าแปลกคือคนที่มาที่นี่ล้วนแล้วแต่ 'มีคนมาด้วยทั้งนั้น' ....
.
มองกลับมาที่ร้าน .. มีเพียงโต๊ะเบอร์ 5 ของผมเพียงโต๊ะเดียวที่จำนวนคนที่นั่งเป็นเลขหนึ่ง ... บนโลกแห่งนี้ .. มีผมเพียงคนเดียวหรือที่ต้องอยู่เพียงลำพัง ... ผมก้มหน้าค่อนหัวเราะกับความน่าสมเพชของตัวเองเบาๆ ก่อนจะลุกเดินไปจ่ายเงิน และเดินออกจากร้านแห่งนั้นมาอย่างเงียบเชียบ . . . เ พี ย ง ล ำ พั ง . . . *
.
.
ท้องฟ้าสีดำยังคงส่งสายฝนลงมาอย่างต่อเนื่อง ... ความเย็นจากอากาศภายนอกและลมจากเครื่องปรับอากาศทำให้กระจกเป็นฝ้ามัว ...
.
ผมนั่งอยู่ในรถแอร์สีส้มที่จอดนิ่งราวกับใบไม้ที่วางอยู่บนยอดหญ้า ... ใช้มือลูบฝ้าที่เกาะกระจกมองออกไปข้างนอก กล่องเหล็กขนาดใหญ่มากมายจอดแน่นิ่งต่อแถวเป็นแนวยาว ... มันน่าจะเรียกว่า 'ลานจอดรถ' ขนาดใหญ่มากกว่าถนน ...
.
หลังจากถอนหายใจหนึ่งครั้ง ผมละสายตากลับเข้ามาในรถ ... ควานหาเครื่องเล่นเพลงที่มักจะติดตัวอยู่เสมอหากกลับพบเพียงความว่างเปล่า ... ไม่มีเพลงฟัง .. หลับดีกว่า
.
.
เสียงอึกทึกและแรงสั่นไหวของเจ้ากล่องเหล็กที่ผมนั่งอยู่ภายในปลุกให้ผมตื่นขึ้นมา ... หลุดพ้นช่วงการจราจรที่แสนติดขัดมาแล้ว ล้อทั้งสี่ต่างตะบึงหมุนจนนับรอบไม่ทัน ... ลงที่ป้ายตลาดรังสิตก่อจะเดินลัดเลาะมาเรียกแท๊กซี่เข้าหอ ...
.
กลับมาถึงห้องเจอไอ้สองหนุ่มนั่งกดจอยสติ๊กกันอย่างไม่ยั้ง เสียงปืนดังรัวกระหน่ำอย่างเมามัน ไอ้อาร์มหันมาทักก่อนจะรีบหันกลับไปมองจอทีวี ... แต่ไอ้ชีสกลับไม่มอง ไม่ใส่ใจเลย ...* มองหาหญิงสาวเมื่อตอนเที่ยง .. ไม่พบ .... เลยหยิบผ้าเช็ดตัวเดินหนีเข้าห้องน้ำไป ..
" คืนนี้ไอ้ชีสนอนด้วยนะ " ไอ้อาร์มบอกหลังจากออกมาจากห้องน้ำ .. ผมพยักหน้ารับรู้เบาๆก่อนจะเปิดตู้หยิบชุดนอนลายสติ๊ซมาสวม แล้วนั่งลงบนเตียง
" เล่นแทนกูด้วย ห้ามแพ้นะเมิง ! " ไอ้อาร์มโยนจอยสติ๊กใส่ตักก่อนจะย้ำว่าห้ามแพ้แล้วเดินเข้าห้องน้ำไป
" มึงไม่เล่นเองวะ " ผมตะโกนถาม
" กูปวดขี้ !!!! " มันตอบ ... เป็นอันรู้กันว่าติดภารกิจใหญ่หลวง -*- ... หันกลับมาเจอไอ้ชีสนั่งมองหน้าอยู่ สายตามันเป็นไปด้วยคำถามมากมาย ... ผมหลบสายตามัน กดปุ่มบนจอยสติ๊ก
.
.
ขึ้น ๆ ลง ๆ ซ้าย ขวา ซ้าย ขวา A B A B Select Start ..
-
รู้สึกหดหู่ชะมัดเรย :m15:
-
เลิกเชียร์ชีสดีกว่า
-
:เฮ้อ:ถามไปเลย
-
เฮียชีสใจร้าย มีอะไรไมไม่บอกกันตรงๆๆๆๆปล่อยให้รู้เองอย่างงี้ เค้าจะรับไหวมั๊ย
-
คำถาม : แล้วตรองจะต้องเสียน้ำตาให้กับพี่น้องคู่นี้่อีกนานแค่ไหน ???
ไม่ต้องการคำตอบหรอก แต่อยากบอกให้รู้ว่า จริง ๆ แล้วตรองไม่ได้อยู่เพียงลำพังไม่ใช่หรอ??
เพียบลำพังจริงๆ เหรอ สูดลมหายใจลึก ๆ แล้วตั้งสตินิดนึงตรองจะรู้ว่ามีอีกเพียบ ที่จะทำใ้ห้ตรองไม่รู้สึกอย่างนั้น
เน่าไปซ่ะได้ตรู :เฮ้อ:
-
...เซ็ง ชีส....ทำแบบนี้สมควรแล้วที่ทำได้แค่มอง... :m16:
-
หดหู่จังเลย
แต่อยากบอกว่า สิ่งที่เห็น อาจจะไม่ได้เป็นอย่างที่คิดก็ได้นะ
-
.
.
.
เจ็บจนจุก .. ไม่รู้จะพูดอะไร ..
อยากร้องไห้แต่ร้องไม่ออกว่ะครับ ..
อกหักแบบไม่รู้ตัว ..
เข้ามาให้ยิ้มได้ และ จากไปอย่างไม่ทันเตรียมใจ ..
เ ห นื่ อ ย แ ล้ ว ค รั บ *
ป.ล. ผมจะไม่เผลอใจให้เป็ดตัวไหนอีกแล้ว !!
-
พี่ตรอง.............!!!!!!!
.....
....
...
..
. >>> ยังไงพี่ก็ต้องสู้ๆ นะคับผม มีอะไรก็พูดก็บอกกันไปตรงๆ จะดีกว่ามั้ยคับ
...
<ประโยคหนึ่งที่พี่คิ้ม เจนนิเฟอร์ คิ้ม เคยให้ผมไว้นะคับ
'B Strong...coz u r stronger than u ever thought ...
จงเข้มแข็ง...เพราะคุณเข้มแข็งมากกว่าที่คิดคุณ' o7
-
1+ ให้ซีตรองค่ะ เฮียชีสสสนะ ไม่ต้องฮงไม่ต้องเฮียเลย
ทำซีตรองได้ บวกให้ค่ะ แก้ช้ำ ........ ไม่ต้องห่วงจ้ะ หน้าตาดีอย่างเราเรา. ...... สบาย ..... สบาย
-
ไอ่ชิส เมิงกำลังทำเชี่ยนอะไรกะตรองอีกเนี่ย โกดนะเว๊ย o12
-
:m23:สิ่งที่กลัวยังไม่เกิด ถ้ามันเกิดแล้วค่อยกลัว ไม่ดีกว่าหรือ
.
.
.
เจ็บจนจุก .. ไม่รู้จะพูดอะไร ..
อยากร้องไห้แต่ร้องไม่ออกว่ะครับ ..
อกหักแบบไม่รู้ตัว ..
เข้ามาให้ยิ้มได้ และ จากไปอย่างไม่ทันเตรียมใจ ..
เ ห นื่ อ ย แ ล้ ว ค รั บ *
ป.ล. ผมจะไม่เผลอใจให้เป็ดตัวไหนอีกแล้ว !!
จริงเหรอที่ว่าอกหักแล้ว จริงเหรอ จริงจริงเหรอ แน่เหรอ
หรือว่าใจตรองหลอกใจตัวเอง
-
:o12: :o12: :o12:
เศร้าเกินไปแร้ว T^T ...
:m15:
ให้กำลังใจนะครับ ซีตรอง... :L2:
ป.ล. รุ่นตรองนี่เกิดทัน คอนทร่า ด้วยรึ อิอิ
-
สงสารตรองอ่ะ
:m15: :m15:
-
อากาศเปลี่ยนแปลงก็
อย่าเปลี่ยนไปกะอากาศ"มาก"นะ
เด๋วอากาศมันก็เปลี่ยนกลับมา
เชื่อดิ o13
-
บอกไม่ถูก เหนื่อยใจตามไปด้วย กำลังดู ข้างหลังภาพ พอดี ยิ่งเศร้าหนัก เฮ้อ
-
ลองถามชีสซักครั้งหรือยัง??
o12
ว่าที่ทำอย่างงั้น เพราะอะไร??
-
:m15:
ขอไปนั่งร้องไห้ก่อนนะครับ
-
ทำไมถึงเป็นแบบนี้นะ
แต่อย่าคิดแบบนั้นเลยครับ
ยังมีชาวเล้าอยุ่นะครับ
:m1:
-
ปั๊ด..เชียร์ให้คู่อาร์มซะนี่..
o12
-
:กอด1:
ยังมีเพื่อนๆ อยู่รอบกาย
ไม่ได้อยุ่เดียวดาย แม้ใจต้องเจ็บนะซีตรอง
:L2:
-
:กอด1:
"แม้มันจะเจ็บจะปวด อย่างน้อยก็ยังได้รู้ว่ารักเป็นไง"....นะซีตรอง
เป็นกำลังใจให้นะ :L2:
เหนื่อยนักก็พักก่อน :a2:
-
เข้มแข็งไว้นะตรอง
สู้ๆๆ
:a2:
-
ชีส พาผู้หญิงมาอย่างนั้นแล้วบอกว่าเป็นเพื่อนจริงๆ แต่เดินจับมือกันน่ะ มันไม่ใช่เพื่อนแล้วมั้ง เพราะถ้าเป็นเราอ่ะ เพื่อนชายไม่ใช่แฟนมาเดินจับมือถือแขน แม่ตบเดี้ยงไปแล้ว
-
ตรองกลัวอะไรอยู่เปล่า... กลัวใจตัวเอง หรือกลัวใจชีสมัน...
รู้สึกจะค้างคาใจกันทั้งสองฝ่าย...
ตรองปากไม่ตรงกับใจ...
สุดท้ายไม่รู้ใครเจ็บกว่ากัน...
ระหว่าง...
ตรอง... ที่ไม่ยอมทำอะไรให้กระจ่าง
กับ...
ชีส... ที่ไม่รู้จะทำอย่างไรดี เพราะตรองเป็นคนพูดว่า 'เป็นเพื่อนกัน' แต่การแสดงออกกลับไม่ใช่
ให้ผมเลือกสงสาร...
ผมสงสารชีสมากกว่า...
ถ้าผมเป็นชีส...
ผมก็ไม่รู้จะทำอย่างไรดี...
กับคนที่แทบไม่รู้ว่าเขาคิดกับเราอย่างไร...
เหมือนกับคำที่ว่า...
"มึงไม่เลือกกูแล้ว มึงจะมาทำหน้าเสียดายทำไม"
ก็... ขอให้กระจ่างเร็วๆ แล้วกันนะครับ
:L1:
คือว่า ผมเคยอยู่ในสถานการณ์เดียวกับชีส ตรองก็อย่าคิดมากนะครับ ผมก็แค่ระบายความรู้สึกนิดๆ หน่อยๆ
แหะๆ
อย่าว่ากันเน้อครับ
(โดนแอบด่าเปล่าวะตรู)
:m23:
-
ตรองสู้ๆน้า อ่านตอนนี้ ทั้งเม้นอันล่าง อ่านแล้วเศร้าจิต :sad2:
ตรองสู้ๆ อย่าคิดว่าตัวเองไม่มีใคร ตรองยังมีเพื่อนๆอีกเยอะแยะ :a2:
แค่ตรองกล้าที่จะพูด กล้าที่จะบอก รับรองว่าทุกคนพร้อมที่จะอยู่กับตรองเสมอแหละ :L2:
เพื่อนๆในเล้าก็อยู่ข้างๆตรองเสมอเหมือนกันนะ :กอด1:
พยายามเข้า สู้ๆ :L1:
PS:ยังยืนยันคำเดิมที่ให้ตรองพูดกับชีสตรงๆ อย่ากลัว ดีกว่ามาเจ็บ มาเสียใจทีหลังนะ
หรือถ้าตรองกลัว....ก็คิดเสียว่า ไม่ถามก็เจ็บ ถ้าถามไปแล้วมันจะเจ็บมันก็คงไม่เป็นไรหรอก ถามแล้วเจ็บจี๊ดเดียวจบ....... ดีกว่าไม่ถาม ให้มันเจ็บจี๊ดๆไปนานๆ ..... :n1:
-
......... :t4: ...........
มารออ่านต่อนะครับ......
-
สงสารตรองสุดๆเลยอ้ะ *
ชีสทำงี้ตรองก้ทำตัวไม่ถูกอ่าดิ้ T^T
เลิกเชียร์ชีสดีกว่า :p
-
คือว่าก็แอบไม่เห็นด้วยกะน้องชีสนะเนี่ย
ไมทำตัวแบบนี้ล่ะคะ
ถึงจะเพื่อนก็เถอะ
เฮ้ออออออออออ
น้องตรองอย่าคิดมากนะคะ
ถามชีสอีกทีดีกว่าให้รู้ดำรู้แดงไปเลย
-
เพิ่งอ่านตอนล่าสุดจบ + อีก1โพส..... :เฮ้อ:
-
ความรัก บางครั้งเราอาจจะเร่งที่จะไคว่คว้ามันมากเกินไปหรือเปล่า...
บางอย่างมันอาจจะต้องการกาลเวลา ค่อยๆที่จะเรียนรู้มากกว่าทุ่มมันทั้งหมด
เคยที่จะเจ็บแบบนี้.... เพราะยึดติดมากเกินไป เพราะหวังมากเกินไป
เพราะบางครั้ง เราอาจจะคิดถึงเขาที่เราคิดว่าเขาเป็น มากกว่าในสิ่งที่เป็นตัวตนของเขาเอง
อย่าสร้างเขามาจากความคิดของเรา....แต่ให้เรียนรู้เขา ในแบบที่เขาเป็น o13
สถานการณ์บางอย่าง เราต้องกล้าที่จะพูดคุยมันออกมา ไม่อย่างนั้นบางครั้ง เราอาจจะพลาดอะไรอีกหลายอย่างที่เราจะพบเจอ
"ชีวิตมีอะไรที่มากกว่าหนึ่ง เพราะไม่อย่างนั้น เราคงจะนับ สอง สาม สี่ ไม่ได้" :a1: o13
-
เหมือนว่าชีสไม่ชัดเจน
แต่มองในทางกลับกัน
ตรองยิ่งอึมครึมมากกว่า
ชีสยังเคยบอกว่าชอบ แต่ก้ไม่มีคำตอบจากตรอง
.
.
.
คิดกันไปมากมาย
มันเศร้าเนะ
-
เหมือนว่าชีสไม่ชัดเจน
แต่มองในทางกลับกัน
ตรองยิ่งอึมครึมมากกว่า
ชีสยังเคยบอกว่าชอบ แต่ก้ไม่มีคำตอบจากตรอง
.
.
.
คิดกันไปมากมาย
มันเศร้าเนะ
คิดเหมือนกันเลย
ตรอง บอก เป็นเพื่อนกัน
เหมือนตรองจะให้ชีสได้แค่ความเป็นเพื่อน
ถ้าเราเป็นชีส เราคงไม่เข้าใจแล้วก็ไม่รู้จะทำตัวยังไงเหมือนกัน
ทางที่ดี เปิดอกคุยกันไปเลยดีกว่านะ
จะยังไง จะคบกันแบบไหน หรือถ้าจะให้ได้แค่ความเป็นเพื่อน
ตรองก็ต้องตัดสินใจแล้วอ่ะ
เราว่า ชีส ก็คงกำลังรอคำตอบจากตรองอยู่นะ
:L2: :a2: :L2: :a2:
-
:เฮ้อ: เอางี้เพื่อความเป็นธรรมเปลี่ยนเอาชีสมาเขียนบางดิ อิอิ
จะได้เคลียร์ไง ดีป่ะ :t2:
-
.
.
.
เจ็บจนจุก .. ไม่รู้จะพูดอะไร ..
อยากร้องไห้แต่ร้องไม่ออกว่ะครับ ..
อกหักแบบไม่รู้ตัว ..
เข้ามาให้ยิ้มได้ และ จากไปอย่างไม่ทันเตรียมใจ ..
เ ห นื่ อ ย แ ล้ ว ค รั บ *
ป.ล. ผมจะไม่เผลอใจให้เป็ดตัวไหนอีกแล้ว !!
เฮ้อออออออ...... ไม่เข้าใจ ทำไมถึงไม่ได้อ่ะ
-
แวะเข้ามาให้กำลังใจ :L2:
ปล. เดี๋ยวเจ้านายเพิ่มค่าทำขวัญให้ มาลงต่อได้แล้ว :m13:
-
คอมเม้นท์ข้างบนนั่นมันว่าทีเจ้านายนี่หว่า ..
งานการไม่ทำเหรอค้าบบ บ .. เฮียวินน น !!
ค่าทำขวัญเท่าไหร่หว่า ?? ?
เงินเดือนก็ยังไม่ได้ .. แอบเม้มเอาไปดาวน์มอไซต์ เชอะเชอะ !!!
ชอบคอมเม้นท์ตอนที่ลงล่าสุดจัง ..
รู้สึกว่ามันมีอะไรให้ได้คิด ได้ทบทวน ..
มากกว่าเข้าอ่านแล้วยิ้มอย่างเดียว ..
แสดงความเห็นได้เต็มที่นะครับ ..
ไม่โกรธหรอก :*))) )
กำลังเอาปืนจ่อหัวไอ้ชีสให้มันรีบปั่นตอนของมันให้เสร็จ ..
แต่แมร่งอิดออดตลอด ..
จะพยายามบังคับ ขู่เข็ญ กรรโชกมันให้ได้นะครับ ..
เอิ๊กกกกกกกกกๆๆๆ ๆ ~*
สำหรับตอนต่อไป .. ก็ยังคงต้องรอต่อปายยย ย ย ~
5 55555555555 555 5 5 5 +.
ตอนหน้าแอบอยากบอกว่าซีนอารมณ์แหละ .
-
↑
↑
↑
↑
↑
↑
จิ้มๆๆๆ ตู้ดพี่ตรองคับ !!!!! แหะแหะ
พี่ตรอง !!!!
>
>
>
>>>>> กรรโชกด้วยปาก กระชากด้วยลิ้น อ่ะป่าวคับพี่ ??? :laugh:
ว๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
^
^
คิดเหมือนรีบนเลยค่ะ :laugh:
-
.
.
.
ตรองไม่ใช่เฮียพากย์น๊ะ !?? ?
เอิ๊กกกกกกๆๆ ๆ !!
:*))) )
.
.
.
-
^
^
^
^
^
ไชโยได้จิ้มตูดตรองแล้ว :mc4:
แสดงว่า แสดงว่า ตอนนี้ตรองอยู่กะชีสดิใช่ป่ะ อิอิ :t2:
-
:laugh: อารมณ์ไหน รอต่อฮ้าบ................. :oni1:
-
:เฮ้อ:ตามทันสักที
อ่านมาสองวัน กับ สองภาค
มีครบทุกอารมณ์เลย
ตรองกล้ายอมรับใจตัวเองแค่ไหนกับความรู้สึกที่มีให้ชีสนะ
เราว่าตรองรักชีสแล้วนะ
ส่วนชีสตอนแรกที่อ่านแอบเชียร์อยู่ลึกๆ
แต่ตอนนี้ทำไมถึงทำตัวไม่ชัดเจนหล่ะ
แล้วที่จับมือกับแพรในลิฟท์หล่ะ แค่เพื่อนแน่เหรอ
เราว่าตรองกับชีสเปิดใจคุยกันเลยดีกว่า
ชีสกล้าที่จะบอกความรู้สึกกับตรองแล้ว
แล้วตรองหล่ะกล้าที่จะบอกกับชีสไหมว่ารู้สึกอย่างไร
ความรู้สึกที่ตรองมีให้มันไม่ใช่แค่เพื่อน
แล้วตรองก็อย่าตีกรอบความรู้สึกที่มีกับชีสว่าแค่คำว่า "เพื่อน"
เปิดใจตัวเองให้มากกว่านั้น แล้วจะมีคำตอบให้ใจตัวเอง
เอาใจช่วยตรองนะคะ :L2:
+1 ให้คะ แล้วมาต่อเร็วๆนะคะ จะตามมาเป็นกำลังใจให้
-
ตรองเอ้ย ทำไมไม่เปิดใจคุยกับชีส เป็นเรื่องเป็นราวไปซะ
เพราะตัวเองก็มีใจให้ชีสเค้าอยู่ เพียงแต่ไม่ยอมรับความจริงซะมากกว่า
เพราะรู้สึกว่า ชีสเค้าก็มีอะไรจะบอกตรองอยู่เหมือนกัน อย่าถือทิฐิกันเลย
สุดท้ายคนที่เจ็บ ก็ ทั้งสองคนนั้นแหละ เป็นกำลังใจให้นะครับ
รีบ :กอด1: กันเร็ว ๆ นะ ลุ้นอยู่
รอตอนของชีสเหมือนกัน อย่าช้านะครับ จะได้รู้ว่าคิด และทำอะไรอยู่ :bye2:
-
o12 'ง่ามาเขียนยั่วน้ำลายให้อยากรู้แล้วก็จากไป....
หิวแย้วว มาลงต่อเร้ว ซีตรอง...... :m25:
-
ความรักมันเป็นความรู้สึกของคนสองคน ที่ตรงกัน ขอเพียงพูดและแสดงออกมาให้กระจ่าง มันเป็นเรื่องของความรู้สึกไม่ใช่ความคิดนะครับ
สงสารชีสนะครับ รักและแสดงออก แต่ถูกตรองใช้เส้นคำว่าเพื่อนมาขีดกั้นเอาไว้ มันก็เจ็บปวดนะ รักแต่ได้เพียงแค่เพื่อน แต่ดูตามจริงแล้ว
ตรองก็รักชีสนะครับ ดูจากความรู้สึก น้อยใจกังวล คิดถึงตลอดเวลา แค่ได้เห็นรูปแพรและเจอแพรแล้ว ความรู้สึกมันชัดเจนแล้ว ว่ารู้สึกกันยังไง
แต่ก็ยังเหมือนมีเส้นบางๆ มาขีดกั้นเอาไว้ เส้นกั้นของความคิด ที่เอาความคิดมามากกว่าความรู้สึก
เป็นกำลังใจให้ทั้งสองคนนะครับ ขอให้ผ่านช่องว่างนี้ไปได้
-
อ่านะ ตอนหน้าที่บอกว่าซีนอารมณ์
เอ่อ.......
ขอแบบซีนอารมณ์หื่นนะ แอร๊ยยยย
-
^
^^
ข้ามขั้นไปซีนอารมณ์หื่นเลยเยอ :o8: จะดีเหรอ อิอิ (แอบคิด)
ความรุ้สึกเปลี่ยนไป หันมาพูดกันตรงๆ ดีกว่า ปล่อยให้เวลาผ่านไปอย่างไร้จุดหมาย คลุมเครือ อึดอัด เพราะบางครั้ง "โอกาส" กับ "คนที่ใช่" ไม่ได้มาบรรจบกันได้ง่ายๆ
เพราะงั้นถึงอยากรู้มากว่าตอนนี้ ใจชีสเปลี่ยนไปแล้วเหรอ
:n1:
-
อ้ะเดียวจะมีตอนของเฮียชีสมาอีกหรอครับ
น่าอ่านแหะ 2 มุมมอง อิอิ
รออ่านตอนต่อไปครับ :m1:
-
...................... รอซีนอารมณ์ค่ะ ยังรอเฮียชีสแทนซีตรองอยู่นะค่ะ ..........
........ตอนหน้าซีนรมณ์หื่นใช่ป่ะ...อิอิอิ
-
อ่านะ ตอนหน้าที่บอกว่าซีนอารมณ์
เอ่อ.......
ขอแบบซีนอารมณ์หื่นนะ แอร๊ยยยย
หื่นตลอดเรยนะคีน่าอิอิ... แต่เราก็ลุ้นอยู่ว่าให้มีฉากแบบน้าน 555+
-
บทที่ 11 > ซีนอารมณ์ .. รึป่าว .+
.
.
ตามองตา สายตาก็จ้องมองกัน รู้สึกเสียวซ่านหัวจายยยย ย ย ~* ...
เครื่องกำลังอ่านแผ่น ..
ไอ้ชีสกำลังอ่านใจผมอยู่ ..
ผมเลยนั่งอ่านอากาศที่ลอยไปลอยมา ... ~* โอ้ว !! สวัสดีคุณออกซิเจน สบายดีรึป่าว หว่าว หว่าว หว่าว หว่าว ?? ? * ...
.
" มึงเอาอันนี้ไป กูจะเอาอันนั้น " หลังจากนั่งเงียบกันอยู่สักพัก .. ผมโยนจอยสติ๊กในมือใส่ตักมัน ก่อนจะหยิบจอยสติ๊ซในมือมันมาถือแทน ( มันคือจอยสติ๊กธรรมดานี่แหละครับ แต่ผมเอาตุ๊กตาสติ๊ซไปแปะไว้ เลยเรียกว่า 'จอยสติ๊ซ' แทน )
" ไปไหนมา " ประโยคคำถามออกมาจากไอ้ชีสตอนที่มันกำลังเอื้อมมือไปเปลี่ยนแผ่นในเครื่องเล่นเกม
" ไม่ต้องเปลี่ยน .. กูจะเล่นเกมนี้ " ผมบอก .. มันหันมาทำหน้าแปลกใจก่อนจะใส่แผ่นลงตามเดิม ... ปกติเกมยิงกันแบบนี้มีแต่มันกับไอ้อาร์มเล่นกันแหละครับ อ่อไอ้เยี่ยมด้วยอีกคน
" มึงไปไหนกับไอ้เชี่ยนั่นมา " คำถามเดิมแต่เพิ่มเติมส่วนขยายดังขึ้นมาอีก ... ผมได้แต่ถือจอยสติ๊ซมองหน้าจอสีดำที่ขึ้นคำว่า 'LOADING' ไม่มีคำตอบจากผม ...
" ตรอง !!! " แรงกระชากทำให้จอยสติ๊ซร่วงกระแทกพื้น .. ผมหันมาเผชิญหน้ากับคนที่ยืนบีบไหล่ผมแน่นทั้งสองข้าง
" เรื่องของกู "
" มึงไปไหนกับมันมา !! " ไอ้ชีสยืนจ้องตาผมนิ่ง แล้วถามคำถามเดิมอย่างช้าๆ
" เรื่องของ ... " ยังไม่ทันจบประโยคไอ้ชีสก็ก้มลงบดเบียดริมฝีปากของมันลงมาที่ปากผม ... เรียวลิ้นเปียกชุ่มของมันรุกชอนไชเข้ามาในปากอุ่นของผม
" อ๊ากกก ก ! " ไอ้ชีสสะดุ้งก้าวถอยหลังร้องสุดตัวเมื่อผมกัดลิ้นของมันจนเลือดไหล .. มันยืนเอามือป้ายเลือดจากแผลที่ลิ้น มองหน้าผมด้วยความโกรธ
" เคลียร์กันให้รู้เรื่อง .. คืนนี้กูไม่กลับนะตามสบาย ^^ " ไอ้อาร์มที่ไม่รู้ออกมาจากห้องน้ำตั้งแต่ตอนไหนบอกอย่างอารมณ์ดีก่อนจะรีบเปิดประตูวิ่งออกจากห้องไป ... ผมกับไอ้ชีสเราต่างยืนจ้องหน้ากันอย่างไม่มีใครยอมใคร
.
.
" มึงเกลียดกูขนาดนี้เลยเหรอ " ประโยคแรกที่ทำลายความเงียบ.. ไอ้ชีสเป็นคนพูด
" เออ ! กูเกลียดมึง " ผมยังยืนจ้องหน้ามันทั้งที่น้ำตาเริ่มไหลออกมา ... ไอ้ชีสเองก็ดูตาแดงเรื่อเช่นกัน
" แต่กูรักมึงนะ .. ถึงมึงจะเกลียดกู .. กูก็รักมึง "
" มึงเก็บคำว่ารักไว้บอกผู้หญิงคนนั้นของมึงเถอะ "
" คนไหน !!! อะไรของมึง "
" ก็คนที่มึงพามาที่ห้องกูวันนี้ไง คนที่ชื่อ ... "
" แพรอะนะ .. กูบอกแล้วไงว่าเป็นเพื่อนกัน "
" เพื่อนงั้นเหรอ " ผมพูดแล้วเดินไปหยิบโทรศัพท์มือถือของมันที่วางอยู่ข้างทีวีกดปุ่มแล้วโยนทิ้งบนเตียง .. หน้าจอโชว์ภาพของมันกับผู้หญิงคนนั้น
" ... มึงเห็น " ไอ้ชีสมองที่โทรศัพท์ก่อนจะหันมาถามผมด้วยเสียงสั่น
" เออ .. กูไม่ได้โง่ " ผมยืนกำหมัดแน่นทั้งสองข้าง ส่วนไอ้ชีสได้แต่ยืนก้มหน้าไม่ตอบโต้เหมือนเมื่อครู่
.
" ตรอง .. กูขอโทษ " น้ำเสียงมันอ่อนลงกว่าเดิม หากแต่สั่นจนแทบจะจับใจความไม่ได้
" มึงมีเค้าแล้ว .. มึงก็ไปเหอะ ผู้ชายมันต้องคู่กับผู้หญิงก็ถูกแล้ว " ผมบอกมันแล้วทรุดตัวนั่งลงกับพื้นห้องหน้าทีวี
" กูไม่ได้รักเค้า .. กูรักมึงนะตรอง ได้ยินมั๊ยกูรักมึง "
" มึงบอกว่ามึงรักกู .. รักกูแล้วทำไมมึงทำกับกูอย่างงี้อะ มึงไปมีเค้าทำไม " ผมตวาดใส่ไอ้ชีสอย่างบ้าคลั่ง
" กูขอโทษ .. ตรองกูขอโทษ คืนนั้นกูเมา !! " ไอ้ชีสทรุดตัวลงนั่งข้างๆผม มันโอบกอดผมให้หยุดร้องไห้ หากการกระทำของมันกลับเพิ่มน้ำตาให้มากยิ่งขึ้น
" กูรักมึงนะตรอง " นี่ไม่ใช่ประโยคสารภาพรักครั้งแรกของไอ้ชีสหากแต่ทำให้ผมรู้สึกใจเต้นแรงกว่าทุกครั้ง
" กู ... กูก็รักมึงนะไอ้ชีส " ผมตัดสินใจบอกมันไป
" จริงนะ " ไอ้ชีสยิ้มทั้งที่น้ำตายังไหลอยู่ ... ผมพยักหน้าให้มันไปก่อนจะซบลงในอ้อมกอดอุ่นของมัน
" แต่มึงกลับไปหาเค้าเหอะ ... ตอนนี้ความรักของมึงคือเค้า ... ไม่ใช่กู "
" มึงหมายความว่าไง " ไอ้ชีสดันตัวผมออกมาเผชิญหน้ากันอีกครั้ง .. แววตามันสับสนว้าวุ่นไปหมด .. หัวใจกูก็ไม่แตกต่างจากมึงนักหรอกไอ้ชีส ...
.
.
ผมสูดหายใจเข้าช้าๆก่อนจะเอ่ยปากบอกมันไป ...
" ผู้ชายกับผู้ชายมันรักกันไม่ได้หรอกไอ้ชีส "
" ได้ดิวะ .. ไอ้อาร์มกับไอ้ปริ๊นซ์ มึงกับไอ้แฮม ไอ้แฮมกับไอ้เพียว .. ทำไมยังรักกันได้เลย "
" เพราะพวกกูเป็นเกย์ .. แต่มึงไม่ใช่ !! " ผมจับไหล่มันเขย่า ส่วนไอ้ชีสก็ได้แต่นิ่งกับประโยคที่ผมพูด
" กูไม่รู้ ... แต่กูรักมึง " มันส่ายหัวไปมาก่อนจะก้มหน้าซบลงกับฝ่ามือ
" เหมือนกับที่มึงรักผู้หญิงคนนั้นงั้นเหรอ "
" ไม่ .. กูไม่เคยรักเค้า กูแค่อยากรับผิดชอบก็เท่านั้น " มันบอกผมอย่างหนักแน่นผิดกับประโยคก่อนหน้านี้ที่เต็มไปด้วยความลังเลไม่แน่ใจ
" มึงทำถูกแล้ว " ผมตบไหล่มันไปสองสามที
" มึงเป็นแฟนกับกูนะ .. นะตรองนะ "
" ชีส .. กูเป็นแฟนกับมึงไม่ได้ว่ะ "
" ทำไมอ่ะ กูรักมึง .. มึงเองก็รักกู แล้วทำไมเราเป็นแฟนกันไม่ได้อะ "
" เพราะมึงมีแฟนแล้ว .. มึงมีคนที่ต้องรับผิดชอบ ผู้หญิงคนนั้นเค้ารอมึงอยู่ ... มึงกลับไปหาเขาเหอะ " ... ไม่รู้เหมือนกันว่าผีดาวพระศุกร์เวอร์ชั่นไหนมันมาเข้าสิง .. รู้แต่ว่าตอนนั้นพูดมันออกไปแบบนี้จริงๆ ... มานั่งคิดตอนนี้ทำไมกูนางเอกจังวะ ???
" ตรอง .... " ไอ้ชีสพยายามจะพูดต่อหากนิ้วชี้ของผมกลับทำหน้าที่ห้ามคำพูดมันไว้
" ถ้ามึงรักกู .. กลับไปทำในสิ่งที่ลูกผู้ชายควรทำ "
.
.
ผมยืนเกาะราวระเบียงมองท้องฟ้าสีดำ คืนนี้มีเพียงดวงจันทร์เพียงครึ่งเสี้ยว ไร้ซึ่งแสงของดวงดาว ... ดาวยังคงอยู่เคียงข้างท้องฟ้าเสมอไปใช่มั๊ยวะ ไอ้ชีส ... มึงเคยบอกกูเองนี่ ...
.
ตั้งแต่เด็กผมชอบนอนมองท้องฟ้ายามค่ำคืน เวลาดูแล้วมันเหมือนตัวเองเบาๆลอยล่องอิสระไร้น้ำหนัก ... หากคืนนี้ทำไมผมถึงรู้สึกว่าท้องฟ้าช่างเป็นสิ่งที่ไม่น่ามองเอาเสียเลย ... ผมอิจฉาที่ท้องฟ้าได้อยู่ใกล้ๆดวงดาว แต่ตัวผมได้แค่ยืนมอง ...
.
ไอ้ชีสโดนไล่กลับไปเมื่อครึ่งชั่วโมงที่แล้ว ... ด้วยเหตุผลว่าผมอยากอยู่คนเดียว มันเองก็คงอยากอยู่ต่อหากแต่ไม่อาจสู้ประโยคคำสั่งของผมได้ ... ไอ้อาร์มหนีไปนอนตีพุงอยู่ห้องเพื่อนที่คณะมัน ถ้าผมโดนไอ้ชีสฆ่าตายคืนนี้มันเองก็คงมาเจอวันพรุ่งนี้นั่นแหละ ... ไม่ได้ห่วงกันเล๊ยย ย -_________-;;; ;
.
.
' ..... ล้อมวงบรรลงบรรเลงมานั่งบ่นเพลงไม่ยอมหลับนอน ใจกระเด็นกระดอนมันเปียกมันปอนอาการงอมแงม ......
...... เจ้าหัวใจอ่อนแอชอบงอแงงัวเงียตื้นต้น เก็บเอาเธอมาฝันกลางคืนพัวพันกลางวันนัวเนีย .......
...... เหมือนคนทำไร่เลื่อนลอย เหมือนเป็นไทฟอยด์เรื้อรัง หัวใจไม่ยอมระวัง เหมือนดังโดนยาระบาย .......
...... นอนก็นอนไม่หลับกระส่ายกระสับอยู่ทุกเวลา หมอไม่ยอมสั่งยาบอกว่ารักษาไม่หายสักราย ....... '
.
.
เสียงเพลงเชยๆดังออกมาจากระเบียงห้องใดห้องหนึ่งบนหัวผมขึ้นไป ... ผมได้แต่อมยิ้มทุกทีที่ได้ยินเพลงนี้ .. มันฟังอยู่เพลงเดียวรึไงวะ ... ตั้งแต่ย้ายเข้ามาอยู่ตอนเปิดเทอมจนถึงวันนี้ผมฟังเพลงนี้มาเป็นสิบรอบแล้ว แต่ก็ยังหาห้องเจ้าของที่มาบทเพลงนี้ไม่ได้สักที
.
ใส่ชุดนอนเดินลากรองเท้าแตะลงมาหาอะไรกินข้างล่าง .. เสียพลังงานจากการร้องไห้ไปกับไอ้ชีสเยอะ หิวหิว ~ ถ้ากูอ้วน โทษมึงนะไอ้บ้าชีส เชอะเชอะ !!!
.
ผมจดรายการอาหารใส่กระดาษยื่นให้พนักงานก่อนจะนั่งรอก๋วยเตี๋ยวที่สั่งไป .. ระหว่างรอก็นั่งแคะขนมถ้วยบนโต๊ะกินเล่น (แต่ตอนจ่ายตังค์จ่ายจริง - -*)
" ซีตรอง !!! " เสียงใครเรียกกูวะ ... ผมหันไปมองหาเจ้าของเสียงโดยที่ปากยังเคี้ยวขนมถ้วยอยู่ตุ้ยๆ
" ใครวะ " หันกลับมาบ่นพึมพำกับตัวเองเมื่อมองไปแล้วไม่เห็นใครที่พอจะรู้จัก
" มากินข้าวกับใคร " หญิงสาวร่างอวบระยะสุดท้ายเดินมาทักทายผมที่โต๊ะราวกับคนคุ้นเคย
" อ่า .. " ใครวะมาทักกูซะสนิทสนม ...
" ชื่อแอ๋ม อยู่เซคเดียวกันไง "
" อ่อๆ มาคนเดียว แอ๋มอะ "
" มากับเพื่อน ซีตรองไปนั่งด้วยกันป่าว " แอ๋มเชิญชวน ผมหันไปมองโต๊ะที่แอ๋มชี้ให้ดู ... โอ้ว !! มรึงมางานเลี้ยงรุ่นกันเหรอ ... ต่อโต๊ะกันยาวซะขนาดนั้น -*-
" อ่า ไม่เป็นไร .. ขอบคุณครับ "
" อืม งั้นตามใจละกัน " หญิงบอกก่อนจะหมุนเอวขนาดสามคนโอบกลับไปนั่งที่โต๊ะ
.
ก๋วยเตี๋ยวมาแล้ว ... เย้เย้ (/-_-)/ ~ \(-_-\) บะหมี่น้ำต้มยำทะเลไม่ใส่เกี๊ยว ไม่ใส่ผักชีกับกระเทียมเจียว !! อ๋า ~ ทำไมไอ้ที่บอกว่าไม่ให้ใส่มันเสนอหน้ามาอยู่ในชามหมดเลยล่ะ .. พ่อครัวมันอ่านภาษาไทยไม่ออกเร๊อะ !?? คอยดูคราวหน้าพ่องจะเขียนสั่งเป็นภาษาปาปัวนิวกินีแมร่งเลย
(-_- ") ~ มองซ้าย .....ไม่มี ....
~ (" -_-) มองขวา .... ไม่มี ....
ตกลงมันจะให้ผมใช้มือกินก๋วยเตี๋ยวใช่มั๊ย ??? กล่องใส่ตะเกียบกับช้อนหายไปไหนล่ะ !! กำลังจะลุกขึ้นไปขอจากพนักงานที่ยืนเงยหน้าดูเงาอโศกในโทรทัศน์อยู่ (ไม่ได้สนใจกรูเล๊ยย ย !!!) ก็มีคนใจดียื่นมือมาช่วยเหลือ
" อ่ะ " กล่องใส่ตะเกียบและช้อนถูกยื่นเข้ามาตรงหน้า (เฉี่ยวปลายจมูกไปนิด .. ทำไมมรึงไม่ยื่นมาให้ชนดั้งซะเลยล่ะฟระ !!!)
" เอ่อ ... ขอบคุณ " ผมรับกล่องตะเกียบมาวางบนโต๊ะมองหน้าไอ้หนุ่มแปลกหน้าอย่างงงๆ .. รึว่ามันเป็นหนึ่งในพนักงาน ?? ?
" แอ๋มให้เอามาให้ " มันบอกก่อนจะเดินกลับโต๊ะไป .. ผมมองตามไปที่โต๊ะก่อนจะก้มหัวขอบคุณแอ๋มที่มีน้ำใจ ...
.
ก๋วยเตี๋ยวชามนี้อร่อยกว่าทุกชามที่เคยกิน ... คงเพราะอิ่มทั้งท้อง อิ่มทั้งใจ ... นานๆทีได้รับน้ำใจจากใครสักคนมันทำให้หัวใจพองโตขึ้นอีกเยอะ ถึงแม้บางทีมันอาจจะเป็นเรื่องเล็กน้อยก็ตาม ...
.
ทำให้รู้สึกว่าโลกนี้น่าอยู่ขึ้นอีกเยอะ .. บรรดาลูกเป็ดในเล้าทั้งหลายอย่ามัวแต่เขินอายอยู่เลยนะครับ .. 'น้ำใจ' ยังเป็นสิ่งที่ขาดแคลนอยู่ ... สำหรับชีวิตในเมืองที่แสนวุ่นวายแห่งนี้ ..
.
ร่ำลาแอ๋มก่อนออกจากร้านพอเป็นพิธี .. คราวหน้าถ้าเจอกันผมจะไม่ลืมชื่อคุณแล้วครับ ... 'แอ๋ม' ... แวะซื้อเพียวริคุสีชมพูที่เซเว่นก่อนจะเดินกลับขึ้นมาที่ห้อง .. หยิบมือถือขึ้นมาดู
' 3 Missed Calls ' .. ไอ้อาร์ม ไอ้ชีส ไอ้ชีส
ปิดไฟนอนบนเตียง ..
คว้าหมอนข้างสติ๊ซมากอดก่อนจะหลับตา ...
เสียงเพลงเชยๆจากห้องปริศนาดังแว่วมาเข้าหูก่อนจะหลับไป ...
คร่อกกก ก .. ฟรรรรรี๊ ~*
-
จิ้ม ตรองๆๆๆๆๆ
คนที่เรารัก กับคนที่อยู่ด้วยกัน อาจจะไม่ใช่คนเดียวกันเสมอไป
-
ก็เป็นเรื่องเลย ..กรูเมา ข้ออ้างมาตรฐานที่จะได้รับฟัง
เชื่อในคำพูดที่ว่า เมิงรักกรู แต่ทำไมเมิงทำกะกรูอย่างนี้
ใช่ คำพูดว่ารัก จะพูดมันซักกี่ครั้ง ก็ไม่เที่ยบเท่ากับพฤติกรรมที่ทำผิดไป
-
ผมติดตามมาตั่งแต่ เรื่องที่แล้ว
(เรื่องที่แล้วทำผมเสียนำ้ตามากมาย เพราะ อ่านตอนสุดท้าย แล้วซึ่งกับการกระทำของอาร์ม
แล้วตอนนั้น กำลังฟังเพลง sorry heartของ wonder girls ( เพลง ประมาณว่าเราเจ็บทุกครั่งที่เดินจากที่คนรัก)น้ำตาไหลออกมาเป็นสาย (จริงๆนะ))
แล้วเรื่องนี้ก็ไม่ทำให้ผิดหวัง
ยังเขียนสนุน่าติดตามเหมือนเดิม
(ขนาดไม่ได้เล่นคอมก็ยัง อ่านในโทสับแทน(สนุกจริงๆเรื่องนี้))
ยังงัยก็มาต่อเร็วๆนะ
กำลังอยากรู้ใครจะเป็นตัวจริงของ ซีตรอง
-
ตรองสุ้ๆ ๆๆๆ ๆ
เข้มแข็งเข้าไว้ๆ ๆๆ ๆ ^^
-
ตรองงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง :o12:
-
โป้งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆชีสแล้ว :o12:
ตรองมาขอกอดที :กอด1:
-
พี่ตรอง .........เป็น 'นายเอก' มากมายคับ !!!!!
V
V
V
V
V
เป็น 'คนดี' คอดๆ :serius2:
-
นี่แหละ การเมาทำให้มีเมียโดยประมาท :angry2:
แล้วยังอยากจะกินเหล้าอีก เฮ้อ :m20:
ไอ้ชีสบ้าชะมัด ขอซักทีเถอะ :เตะ1:
-
อ่านตอนนี้ แล้วรู้สึกเหมือนชีสยังสับสนเลยอ่า
รู้สึกเคืองชีสอย่างไม่มีเหตุผล เฮ้อ!!
จริงอย่างที่ตรองว่า น้ำใจ หายากเหลือเกินในเมืองใหญ่เมืองนี้
เรานี้เจอกะตัวเลย หกล้มขาแพลงตรงป้ายรถเมล์ ไม่มีใครเลยที่จะเข้ามาถามหรือช่วย
เอาแต่มองกัน มองแล้วเหมือนเราจะหายเจ็บ สุดท้ายเลยได้แต่พยายามลากสังขารตัวเองขึ้นรถกลับบ้าน
เฮ้อ คิดถึงตอนนั้นแล้วจี๊ด น้ำใจสักนิดม่ายมี :m15:
-
:m15: :m15: :m15: ........
-
อยากรู้จังใครเปิดคนเปิดเพลงเชยๆเพลงนั้น!!! :a4:
ตรองยังคงเนื้อหอมอย่างต่อเนื่อง(คนที่เอาตะเกียบมาให้น่ะ555) :laugh:
ส่วนเราชีส...... :เฮ้อ:
สู้ๆน้า ซีตรอง...... :a1:
-
:m15: :m15: :m15: :m15: :m15: :seng2ped:
-
กรูเมา เอิ่ม :a6: เลิกกินเหล้าในที่สาธารณะกับคนแปลกหน้าสิเคอะ :sad2:
ซีตรองนางเอกมากกกกกกกกกกกกกกกกก เฮ้ออออออออ นี่มันยุคไหนแล้ว :serius2:
บางครั้งแค่เรารักกันและได้ความรักตอบกลับมา ทำไมต้องแคร์อย่างอื่น ถ้าตัดเรื่องอื่นออกไป ทำไมจึงต้องทุกข์อีก :serius2:
สู้ๆน้าซีตรอง อยากอยู่ว่าซีตรองจะเดินหน้าต่อไปทางไหน
"น้ำใจ" หาได้ยากยิ่ง โดยเฉพาะบนรถเมล์ฟรีเพื่อประชาชน :a6: คนแก่ขั้นอาม่า อากง ยังปล่อยให้ยืนกันจนขาแข็ง น้ำใจหายไปไหนหมดฟ่ะ :angry2:
-
น่าเสียดายนะ
ทั้งๆที่ต่างคนก็ต่างมีความรู้สึกดีๆให้กัน
แต่ทำไมไม่ได้ใช้ชีวิตร่วมกัน
มันน่าจะมีวิธีแก้ปัญหาที่ดีกว่านี้นะ
เช่น....จับนังชนีคนนั้น ฆ่าหมกป่า คริๆ
-
อาจจะเหมือนตามนิยายทั่วไป
คือ เฮียชีสไม่ได้ทำอะไรหรอก ฝ่ายหญิงโมเมเอาเอง :m13: อะไรแบบนี้ป่าวครับ
มุขนี้เล่นบ่อยแล้วอะครับ
ไม่งั้นก็แย่เลยอะ
สู้ๆครับ พี่ซีตรอง :m1:
แอบเห็นด้วยที่ว่า คนที่เรารัก กับคนที่อยู่ด้วยกัน ไม่จำเป็นต้องเป็นคนเดียวกัน :a6:
-
มาเชียร์ตรองครับผม
สู้ ๆ ครับ
ติดตามมาตั้งแต่เรื่องที่แล้วครับผม
รอลุ้นอยู่ครับ
o13 o13
-
:monkeysad: การเสียสละเป็นสิ่งที่ดี แต่บางครั้งมันก็ไม่คุ้มค่า
เป็นกำลังใจให้นะครับ คิดเสียว่าถ้าคู่กันแล้ว ไม่แคล้ว กัน รอตอนต่อไป :bye2:
-
:เฮ้อ: ชีสเราเชียร์นายนะ แต่นายทำแบบนี้ เค้าล่ะอยาก :เตะ1: นายนัก
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
หนักใจได้อีกนะน้องตรอง
ทุกอย่างมีทางแก้ไข
:กอด1: :กอด1:
เป็นกำลังใจให้น้องตรองนะคะ :c5:
-
ประโยคเด็ด เลยเพราะว่าเมาแล้วอะไรก็เลยเลยเถิด อ่านแล้วครั้งแรกก็ผิดหวังในตัวชีสมากๆเหมือนกัน แต่อีกใจก็สงสารอาจเป็นเพราะว่าความเหงาแล้วโหยหาใครบางคน สงสารตรองแล้วก็ชีสมากๆ รักกันแต่มีอุปสรรคที่ชีสทำไว้ คือ แพร แล้วจะทำยังไงจะแก้ปัญหาอย่างไรกัน เจ็บปวดกันไปตามกัน ตรองก็เสียสละ นี่แหละคือความรักที่แท้จริง แต่อยากให้ชีสคิดว่าจะต้องทำอย่างไร กับความรักของตนเอง กับคนที่พลาดไปแต่ไม่ได้รักมันต้องมีทางออกอยู่กันไปแต่ไม่ได้รักมันจะมีแต่แย่ลง กลับมาหารักแท้ให้ได้ สงสารทั้งคู่นะครับ เป็นกำลังใจให้ครับ ขอให้เจอทางออกที่ดี โดยที่ไม่เจ็บมาก
และหวังว่าพระเอกยังคงเป็นชีสนะครับ ไม่อยากให้เป็นคนอื่น
-
:m30:
น่าเสียดายนะ
ทั้งๆที่ต่างคนก็ต่างมีความรู้สึกดีๆให้กัน
แต่ทำไมไม่ได้ใช้ชีวิตร่วมกัน
มันน่าจะมีวิธีแก้ปัญหาที่ดีกว่านี้นะ
เช่น....จับนังชนีคนนั้น ฆ่าหมกป่า คริๆ
คีน่าอย่างโหด..... แต่ก็น่าอยู่อิอิ
-
:sad2: :sad2:
สงสารตรอง และชีส
กลับมาคุยกันให้รู้เรื่อง(กว่านี้) ดีกว่า
-
เห็นใจหนุ่มสติ๊ช :L2:
-
บทที่ 12 > เซิ่น (ตีน) .+
" ชิบหายแล้ว !!!! " ผมโวยวายเสียงดังอยู่ในห้องแล็ปที่เรียงรายไปด้วยคอมพิวเตอร์ .. นักศึกษาในห้องหันมามองผมอย่างหวาดระแวงก่อนจะค่อยๆหันกลับไปสนใจคอมพิวเตอร์ของตนต่อ ..
" อะไรของมึงไอ้ตรอง " ไอ้บอลที่นั่งเล่นฮิห้าอยู่หันมาถามผม
" วันนี้ส่งงาน SPSS วิชา STAT วันสุดท้ายนี่หว่า "
" แล้วไง " ไอ้บอลถามอย่างไม่เป็นเดือดเป็นร้อน
" กูยังไม่ได้ส่ง ... วันนั้นกูเข้าไม่ทัน "
" มึงก็นั่งทำไปดิ "
" กูทำไม่เป็น ... T^T มึงทำให้กูมั่งดิ " ผมเริ่มอ้อนไอ้บอล
" กูก็ทำไม่เป็น !! " มันยิ้มก่อนจะตอบ
" แล้ววันนั้นมึงส่งไปได้ไง "
" ให้แนนทำให้ "
" แล้วไอ้อาบังกับตาเบนอะ " ผมถามถึงไอ้สองตัวนั่นที่นั่งดูสาระแนนในยูทูปอยู่
" มันก็ให้พวกผู้หญิงทำให้ "
" ชิ บ ห า ย ! ! ! " สั้น ง่าย ได้ใจความ .. คะแนนกรูหลุดลอยไปแล้ววว ว ว ~
" ซีตรอง .. เดี๋ยวเจ๊ทำให้ก็ได้นะ " โอ้ว !! สวรรค์มาโปรด .. 'ฟ้า' เพื่อนผู้หญิงอีกคนในเซค หากแต่ทุกคนจะเรียกว่า 'เจ๊' อันมีที่มาจากลักษณะการแต่งกาย รูปร่าง และบุคคลิกท่าทางที่ถอดแบบมาจาก 'เจ๊ปาน ธนพร' มาเด๊ะๆ .. ทุกคนเลยลงความเห็นว่าควรเรียกฟ้าว่า 'เจ๊ปาน' แทน
" เฮ้ย จริงป่าวเจ๊ .. เดี๋ยวเลี้ยงเครปสองอัน "
" อืมพูดจริง .. แต่ไม่มีหนังสือว่ะมันต้องทำตามในหนังสืออะ " เจ๊ปานอธิบาย
" เอาไงอะ .. กลับไปเอาที่หอให้เอาป่าว "
" เฮ้ยนี่ไงๆ แอ๋มมันอยู่หอเพื่อนอะ .. รู้จักป่ะ ไอ้แอ๋มอะ .. " ผมพยักหน้าตอบคำถามเจ๊ปานไป
" โทรให้มันเอามาให้ดิ " เจ๊ปานบอกต่อ
" ไม่มีเบอร์ว่ะเจ๊ " ผมบอกไป .. เจ๊ปานเลยหยิบโทรศัพท์ของตัวเองขึ้นมาก่อนจะต่อสายถึงแอ๋ม
.
สิบนาทีต่อมา .. ผู้หญิงร่างอวบในชุดนักศึกษาคนหนึ่งกระวีกระวาดวิ่งเข้ามาในห้องแล็ปแล้วรีบตรงมายังโต๊ะคอมพ์ของผมกับเจ๊ปาน
" เฮ้ยเจ๊ ! ไอ้นุ่นมันไม่มีหนังสืออะ .. มันบอกไม่มีเรียนสถิติ เทอมนี้มันเรียนกฎหมายเบื้องต้น " ไอ้แอ๋มวางกระเป๋าลงบนโต๊ะก่อนจะทรุดตัวนั่งลงบนเก้าอี้ข้างผม
" เวรแล้วเจ๊ !!! " ผมหันไปมองหน้าเจ๊ปาน
" เอาไงดีวะตรอง " เจ๊ก็หันมามองหน้าผม ... เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นแอ๋มรีบหยิบขึ้นมากดรับ
" ว่าไงไอ้เซิ่น "
" ............... "
" เออๆ "
" ................ "
" เออเฮ้ยเซิ่น !!! มึงมีหนังสือสถิติป่าววะ "
" ................. " ผมพยายามเงี่ยหูฟังคำตอบจากอีกฝั่งโทรศัพท์หากก็ไม่ได้ยิน
" ห้องคอมพ์ "
" ................. "
" เออ .. ตลอดเลยนะมึง " แอ๋มพูดประโยคสุดท้ายก่อนจะกดวางสายไป ...
" ว่าไงวะแอ๋มได้ป่าว " เจ๊นั่งกดอกนิ่งมองหน้าแอ๋มด้วยสีหน้าเรียบเฉย ผิดจากผมที่เหงื่อออกราวกับอยู่ในห้องซาวน่า
" เดี๋ยวเซิ่นมันเอามาให้ .. มันบอกให้ไปรอโรงอาหาร " แอ๋มบอกก่อนจะหยิบกระเป๋าเตรียมตัวไป .. ผมเลยเก็บของตามก่อนจะหันไปบอกไอ้พวกบอใบไม้
" เฮ้ย ! เดี๋ยวกูไปโรงอาหารนะ "
" เออๆ .. โชคดีนะมึง " ไอ้บอลโบกมือกลับมาทำนองว่าไม่ไหนก็ไปเห๊อะ เรื่องของมรึง .. ส่วนไอ้อาบังกับตาเบนยังหัวเราะกับสาระแนในยูทูปอยู่หาได้สนใจฟังเสียงผมไม่ -*-
.
.
โรงอาหารในเวลายามบ่าย *
.
ผมนอนเลื้อยอยู่บนโต๊ะโรงอาหารหลังจากข้าวขาหมูหมดไป .. เจ๊นั่งอ่านหนังสือทำมือชื่อ ' The story of Light & Darkness' ของพี่คนหนึ่งจากมหา'ลัยแถวสามย่าน ... แอ๋มนั่งคุยกับชายแปลกหน้าอีกคนหนึ่งที่เจอกันที่โรงอาหาร (มารู้ตอนหลังว่าชื่อ 'นั่นแน่' !!! )
" แอ๋ม .. เมื่อไหร่เพื่อนแอ๋มจะมาวะค้าบบ บ " ผมนอนตาปรือถามแอ๋มไป
" แป๊บนึงน่า แป๊บนึง "
" ใครวะแอ๋ม " ไอ้นั่นแน่ถาม
" มึงหมายถึงใคร .. หมายถึงคนที่นอนอยู่หรือคนที่กำลังจะมา "
" ทั้งคู่แหละ "
" คนที่นอนตาเยิ้มอยู่นั่นมันชื่อ ซีตรอง .. ส่วนคนที่กำลังจะมาก็ไอ้เซิ่นไง "
" อ่อ .. เซิ่นอะนะ " เจ๊ปานกับไอ้นั่นแน่จบมอปลายมาจากโรงเรียนเดียวกัน .. แล้วมาเจอแอ๋มที่มหา'ลัย แต่ดูเหมือนว่า 'เซิ่น' เพื่อนสมัยมอปลายของแอ๋มก็ดูสนิทกับทั้งเจ๊และไอ้นั่นแน่พอสมควร
" ทำไมนั่นแน่รู้จักเพื่อนแอ๋มด้วยอะ .. " ผมเริ่มสงสัย
" ก็มันเคยเจอกันแล้ว .. มึงนี่อยากรู้เยอะเหลือเกินนะซีตรอง " เผลอแป๊บเดียว .. ไอ้แอ๋มขึ้นมึงกูกับผมเรียบร้อย !! -*- เราสนิทกันขนาดนั้นแล้วเหรอฟระ =[]=;; ; ;
.
" เฮ้ย !! ไอ้ตรองนั่นไงไอ้เซิ่นมาแล้ว " แอ๋มเอาศอกมากระทุ้งใส่พุงผม .. แล้วชี้ไปที่นักศึกษาชายคนหนึ่งที่กำลังเดินข้ามถนนมายังฝั่งโรงอาหาร
" โว้วู้วว ว .. ทางนี้เว้ยไอ้เซิ่น " ไอ้แอ๋มลุกขึ้นโบกไม้โบกมือเรียกเพื่อน ก่อนจะนั่งลงมากระซิบบอกผม
" เซิ่นมันเป็นเกย์ด้วยนะเว้ย .. ซีตรอง " เง้อ ... แล้วมรึงมาบอกกูทำน้ำพริกกะปิอะไรล่ะ !?? ? ผมค้อนมันไปใหญ่ๆทีนึง มันมองแล้วหัวเราะอย่างสนุกสนาน
" อ่ะ .. " ชายหนุ่มที่เพิ่งมาถึงยืนค้ำหัวผมอยู่ แล้วยื่นหนังสือสถิติให้แอ๋ม .. ผมเงยหน้าไปมองหน้ามัน .. ไอ้คนที่เอาตะเกียบมาให้ที่โต๊ะวันนั้นนี่หว่า .. หน้าตายังกวนตีนเหมือนเดิมเด๊ะ ตัดผมหน้าม้าเต่อ .. เสื้อนักศึกษาแขนสั้นยับๆ กางเกงเดฟ รองเท้าแตะ สะพานเป้เหมือนเด็กวัด ... ท่าทางมรึงนี่ไม่เด็กติดยา ก็ ดมกาวแหงๆ !!!
" เพื่อนมรึงมันแฮ้งค์รึไงวะ " ผมกระซิบถามไอ้แอ๋ม .. มันหันมาฉีกยิ้มประชดใส่ก่อนจะหันกลับไปหาชายหนุ่มที่ยืนหาวว้อดๆ อยู่
" ไอ้ซีตรองมันถามว่ามึงแฮ้งค์เหรอ " เวร !! เอาขี้มาปาหน้าบ้านกูเลยนี่หว่า
" ใครวะ " .. มันยืนเกาคอถาม ไอ้แอ๋มเลยชี้มาทางผม
" แฮ่ แฮ่ หวัดดีๆ .. " ผมนอนเอาคางเกยโต๊ะ ยกมือทักมันตามมารยาท
" เออ .. กูเมา " มันพยักหน้าบอกก่อนจะเดินออกไปจากโรงอาหาร
" เพื่อนมึงมันอยู่คณะอะไรวะ สินกำหรือวิดวะ " พอไอ้ขี้เมานั่นลับสายตาไปผมก็เริ่มถามไอ้แอ๋ม
" นั่นแน่ !!! สนใจเพื่อนกูอะดิ๊ " ไอ้แอ๋มชี้นิ้วทำตาวิบวับๆ *____*
" ท่าทางกวนตีนชิบ .. ถ้าแอ๋มไม่บอกก่อนว่าเป็นเกย์นี่ไม่รู้เลยนะเนี่ย "
" มันก็งั้นแหละ .. ง่วงนอนตลอดเวลา "
" หนังสือพร้อม ห้องคอมพ์พร้อม เจ๊พร้อม .. แล้วแกพร้อมรึยังซีตรอง " เจ๊ปานเก็บหนังสือใส่กระเป๋าลุกขึ้นเท้าเอวถามผม
" แฮ่แฮ่ .. พร้อมแล้วค้าบ " ผมค่อนหัวเราะก่อนจะลุกเดินตามเจ๊ไปห้องแล็ปคอมพ์ ...
.
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น .. ผมหลับตาเอื้อมมือควานหาโทรศัพท์บนหัวเตียงก่อนจะกดรับโดยไม่ได้ดูว่าใครโทรมา ...
" โหลค้าบ .. ตรองหลับอยู่ง่วงมากมีอะไรฝากข้อความไว้นะค้าบ "
" แอ๋มให้โทรมาชวนไปกินข้าว "
" แอ๋ม .. แอ๋ม .. แอ๋มไหนค้าบ มะรู้จักมั่วแย้ววว ว ~ " ผมยังหลับตาสนทนาต่อ
" แอ๋มเพื่อนที่มหา'ลัยอะ "
" อ่อค้าบ .. แต่แอ๋มเป็นผู้หญิงนี่ทำไมเสียงแมนจัง "
" กูเพื่อนแอ๋ม ชื่อเซิ่น !! " คู่สนทนาเริ่มหงุดหงิดในน้ำเสียง
" อ่อ .. ไอ้หน้ากวนตีนนั่นอะนะ "
" งั้นเหรอ ... เออมั๊ง "
" ไม่กิน ไม่หิว ไม่อยากลุก .. " ผมบอกไป
" แอ๋มบอกเจอกันหกโมงครึ่ง ร้านมิลค์คลับ !! " มันบอกก่อนจะตัดสายไป ... เวร ! ไหนมรึงบอกว่าแอ๋มให้โทรมาชวนไง .. มันเป็นประโยคเชิญชวนตรงไหนวะเมื่อกี้น่ะ !!!
.
หกโมงลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัว .. ใส่กางเกงนักเรียนสีดำสมัยมอปลายกับเสื้อยืดสกรีนลาย 'Nobody Knows' อยู่ที่อก .. ไอ้อาร์มหนีไปเที่ยวที่โบสถ์อีกตามเคย .. ปริ๊นซ์รู้คงดีใจแย่ที่มีแฟนแสนดีอย่างมรึงเนี่ย .. เพื่อนโผมครับ .. เพื่อนผม !!! :)) )
เปิดประตูออกมาเจอตะกร้านมตราหมีกระป๋องเหลืองวางอยู่ข้างประตู ... ถือเข้ามาวางไว้บนโต๊ะแอบเห็นการ์ดสีขาวเขียนด้วยลายมือไก่เขี่ย ... ' นมตราหมี .. เพื่อคนที่กูรัก !! - ไมล์ ' .....
.
.
มึงต้องแอบเอานมมีสารปนเปื้อนจากประเทศจีนมาให้กูแน่ๆ .. ไอ้เชี่ยไมล์ !!!!
-
วันนี้มาเร็วนะจ๊ะ.........นมตราหมีจากน้องไมโล.....งืมๆเข้าใจๆ
-
อิอิอิ
แล้วจะลงเอยกะใครน้า
:laugh: :laugh:
-
:m24:
-
เห่อ ๆ เริ่มมีเข้ามาเย่อะแล้วน่ะเนี๊ย :oni2:
ว่าแต่ว่า (ชื่อ 'นั่นแน่' !!! ) มันมีจริงๆ เหรอเนี๊ย
คนบ้าอะไรชื่อ "นั่นแน่"
-
.
.
.
มีจริงๆพี่ ..
ในเซคตรองมีทั้ง 'ไอ้นั่นแน่' และ 'ไอ้แน่นอน' ..
ไม่รู้ตอนตั้งชื่อพ่อแม่มันคิดอะไรกันอยู่ =[]= ;;; ;
.
.
.
-
^
^
จิ้ม :laugh:
ทามไมแต่ละคนชื่อไฮโซมากๆ 'ไอ้นั่นแน่' และ 'ไอ้แน่นอน' ตอนตั้งชื่อต้องโคกันแน่ๆ o13
แต่ตรองเนื้อหอมจิงๆ มาอีกละ เซิ่น..... :o
ส่วนไมล์เริ่มรุกหนักละ o13
โอ๊ย!!!! เลือกมะถูก :serius2: (แต่บังเอิญว่าไม่ได้เป็นคนเลือก :เฮ้อ:)
555รอต่อฮ้าบบบบบบบบ :a2:
-
คนเยอะแยะไปหมดเลยตอนนี้ ?
เลือกใครดีล้ะ 555+
-
ตรองของเรานี่เสน่ห์แรงไม่เบาเลยนะเนี้ย คนมารุมจีบกันตรึมเลย แล้วชีสของเราละ รู้ตัวหรือยังว่าของรักกำลังห่างออกไปเรื่อยๆ
รีบๆจัดการปัญหา แล้วมาวิ่งตามหัวใจของตัวเองได้แล้ว ช้าไปหลายก้าวแล้ว
-
อย่าเพลินจนลืมเฮียชีสนะตรอง
:laugh:
-
หุหุ..... พี่ตรอง เนื้อหอมมากมายคับ :o8:
V
V
V
V
V >>> แต่ยังไงก็ยังเชียร์ให้คู่กับ 'เฮียชีส' อยู่นะคับ
ว๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ............... :laugh:
-
แอบคิด "ไมล์" ใครหว่าไม่ได้ออกนาน :laugh:
คนที่เจอในลิฟต์ใช่ป่าว :oni1:
เสน่ห์แรง .... นะซีตรอง
-
ชื่อแต่ละคนดูมีเอกลักษณ์........มาก(ไปป่าว) ชื่อแปลกหูอิอิ(แม้แต่ผู้แต่ง555+ แต่ก็เท่ห์ดี^^)
:t2: :m1: โอยตัวละครเริ่มซับซ้อนเริ่มมึน...(อยากมีสมองที่จดจำได้ดีกว่าปลาทองซัก100เท่า -_-")
-
แล้ว ชื่อ แบบ "นอนแน่" ไม่มีบ้างเหรอ :laugh:
ง่วง อยากนอน :t3: แต่ก็อยากอ่านด้วย
มีหนุ่มๆ มาให้เลือกมากมาย เลือกไม่ถูก เลือกตรองล่ะกัน :jul3:
-
:m1: :m1:
-
ชื่อแต่ละคนดูมีเอกลักษณ์........มาก(ไปป่าว) ชื่อแปลกหูอิอิ(แม้แต่ผู้แต่ง555+ แต่ก็เท่ห์ดี^^)
:t2: :m1: โอยตัวละครเริ่มซับซ้อนเริ่มมึน...(อยากมีสมองที่จดจำได้ดีกว่าปลาทองซัก100เท่า -_-")
เห็นด้วยอะครับ อิอิ
เพื่อนๆที่ผมรู้จักมีแต่พวกชื่อโหลๆ (ผมก็โหล)
ตอนนี้พอจะเข้าใจละว่าทำไมคนชอบพี่ตรองเยอะอะ :m1:
สู้ๆ ซีตรอง อิอิ
-
:seng2ped: ...เฮ๊ยยยยยย ... ต่อไปนี้ไม่เชียร์ชีสแระ(ลดขั้นด้วย อ่ะ ... ไม่ปลื้มอย่างแรง)
.... ซีตรองสู้สู้ค่ะ อันผู้ชายมีมากเหมือนฝูงลิงค่ะ .... จะเลียทิ้งเลียขว้าง เฮ้ยยย ไม่ช่ายยยย ....
... ไมล์น่ารักจังอ่ะ :m4: ส่งเมลามีนให้ถึงบ้านเลย คงกลัวว่าตรองช้ำในทายยยย จะช้าไป.....
...ฮึ๊ยยยย เคืองไอ้ชีสสสสสสอ่ะ แมร่งงงงงงงงงงทั้งพี่น้องงงงงงงงง o12 ......
-
มอกไมล์ในแง่ร้ายอีกล่ะ :laugh:
-
แน่ใจเหรอว่าชื่อคนอะ แต่ละชื่อ
ว่านมตราหมี ก่อนกินเอาตรวจสารเมลามิน ก่อนนะคับ อิอิ
-
เด็กเดี่ยวนี้ชื่อประหลาดเนอะ.........อิอิ
-
:m20: :m20: :m20: :m20:
นมเปื้อนสารพิษ
คิดได้เนอะ :jul3:
-
:L2: อ่ะ.....เอามาเยี่ยมคนป่วย หายไวๆนะ :m13:
-
พี่ตรอง !!!!! ค้าบบบบบบบบบบบ
>
>
>
>
>
>>>> ถามรัยหน่อยดิ่ 'ตอนนี้พี่ตรองอยู่ปีอะไรแล้วค้าบบบบ'
หุหุหุ ......ถามเจงๆน้าเนี่ย :laugh:
-
บทที่ 13 > ก่อนที่ใครสักคนจะจากไป .+
เดินลั้ลลาจากหอมาร้านมิลค์คลับ ... แอบแวะซื้อไมโลปั่นมาแก้วนึง .. เริ่มอิ่ม !!!
" เฮ้ซีตรอง !! " สาวร่างอวบลุกขึ้นโบกไม้โบกมือ (มรึงจะโบกทำไมวะแอ๋ม ร้านก็มีอยู่ห้าหกโต๊ะ เดินมาก็เห็นขามรึงระยะสองร้อยเมตรแล้ว ... เออมองแล้ว หิวข้าวขาหมูว่ะ ฮ่าฮ่า ~)
" เออๆ กินข้าวคนเดียวไม่เป็นเนอะ " ผมดึงเก้าอี้ออกก่อนจะนั่งลง
" ก็นิดนึง "
" เจ๊หวัดดี .. นั่นแน่หวัดดี " ผมหันไปทักทายอีกสองคนที่นั่งคุยกันอยู่
" แล้วแกจะไม่ทักทายเพื่อนฉันหน่อยเหรอ .. ไอ้ซีตรอง " แอ๋มยืนเท้าเอวมองหน้าผม
" ใครอีกวะ "
" ไอ้เซิ่นไง เจ้ากรรมนายเวรแกอะ .. มันอุตส่าห์เอาหนังสือไปให้ "
" ไหนวะ " ผมมองหาก่อนจะพบว่ามันนั่งอยู่ติดผนังด้านเดียวกับผมโดยมีเจ๊ปานนั่งคั่นกลาง .. (กรูขอโทษ พุงเจ๊บังมึงมิดเลยอะ TwT)
" อ้าว หวัดดีๆ "
" อืม หวัดดี " ไอ้เซิ่นยังคงรักษาคอนเซปต์ดมกาว ติดยา พี้กัญชา เหมือนเมื่อตอนบ่ายเด๊ะ ! ตาเยิ้มมากกกก ก ~
.
กินข้าวเสร็จเดินข้ามสะพานลอยมาอีกฝั่งของมหาวิทยาลัยเพื่อส่งแอ๋ม เจ๊ปาน แล้วก็นั่นแน่ขึ้นรถตู้กลับบ้าน .... ขากลับเดินกลับกับไอ้เซิ่นสองคน ... เงียบตลอดทาง
" ชื่อเฮียตรองใช่มะ " ไอ้หน้าเมาถามตอนเดินเข้าซอยกันมา
" ตรองเฉยๆก็ได้ "
" เห็นแอ๋มมันชอบเรียกเฮียตรอง "
" มันเอามาจากชื่อในไฮไฟว์ไง "
" อืม งั้นเรียกเฮียตรองละกัน " มันสรุปเองเสร็จสรรพ
.
เปิดประตูเข้าไปในห้องเจอไอ้ชีสนั่งอยู่บนเตียง .. กดรีโมทเปลี่ยนช่องไปเรื่อยอย่างไร้จุดหมาย
" ไปไหนมา " มันหยุดอยู่ที่ช่อง Disney
" ไปกินข้าวกับเพื่อน " ผมบอกก่อนจะนั่งลงแล้วเปิดคอมพ์
" แล้วไอ้ไมล์มันคือใคร "
" มึงรู้จักไอ้เชี่ยไมล์ได้ไง ... มันมาที่ห้องเหรอ "
" ป่าว .. มันเป็นใคร " ไอ้ชีสปฏิเสธก่อนจะถามเสียงแข็งต่อ
" เพื่อนในเซค ไอ้คนที่เคยบอกว่ากวนตีนเหมือนมึงไง " ผมบอกก่อนจะจิ้มพาสเวิร์ดใส่คอมพ์ไป ... เหลือบเห็นบนโต๊ะกินข้าวว่างเปล่า
" มึงเอานมกระป๋องไปไว้ไหน " ผมหันมาถามไอ้คนที่นั่งดูการ์ตูนอยู่ มันเหลือบมองก่อนจะถอนหายใจแล้วชี้ไปที่ถังขยะ
" โหแมร่ง .. ตั้งกี่กระป๋องวะนั่น แดกแมร่งคนเดียวหมด ไม่แบ่งอะไม่แบ่ง "
" ป่าว ... กูเททิ้งลงชักโครก " มันบอกอย่างอารมณ์ดีก่อนจะทิ้งตัวหงายหลังนอนหัวเราะอยู่บนเตียง
" เสียดายของไอ้นี่นิ "
" ................ "
" ................ "
" ................ "
" ชีสกูว่าจะเขียนเรื่องของกูกับไอ้แฮมลงเว็บ "
" อืมเอาดิ .. แต่ต้องมีเรื่องของกูด้วย "
" เรื่องของมึง .. เรื่องอะไร ?? " ผมหันมาถามมัน
" ไม่รู้ แต่ถ้าไม่มีเรื่องกูก็ไม่ต้องเขียน "
" เวร ! เขียนเรื่องมึงก็ต้องเขียนไอ้เยี่ยม ไอ้อาร์ม ไอ้ปริ๊นซ์ด้วยอะ "
" เออก็เขียนไปดิ ! "
" หางานให้กูจังนะมึง " ผมบ่นใส่มันก่อนจะหันหลังกลับมานั่งจิ้มแป้นคีย์บอร์ดต่อกแต่กๆ
" คนจีบเยอะนะมึงเนี่ย "
" เออ .. ก็กูหล่อนี่ "
" สัส ! " ไอ้ชีสเขวี้ยงหมอนสติ๊ซใส่หลังผมก่อนจะลุกขึ้นมานั่งมองหน้า
" แล้วมึงกับแพรเป็นไงมั่ง " ผมหมุนเก้าอี้กลับมามองหน้ามันบ้าง
" ก็เรื่อยๆว่ะ กูอยู่แค่รอเวลาให้เค้าเบื่อกูก็เท่านั้น "
" หัดเทคแคร์เค้ามั่ง อะไรมั่ง "
" กูก็ทำอยู่ .. แต่มันคือหน้าที่ว่ะ มันไม่ได้มาจากความรู้สึก "
" บางครั้งการทำอะไรตามความรู้สึก มันก็ไม่ได้ทำให้เรามีความสุขเสมอไปหรอกนะเว้ย "
" มึงจะมาปรัชญาอะไรอีก -*- " ไอ้ชีสทำปากจู๋ใส่ผม
" ก็เหมือนกับคืนนั้นที่มึงเมา มึงไปนอนกับเค้า .. มันก็มาจากความรู้สึกล้วนๆใช่ปะ คือมึงว้อนท์ .. สุดท้ายแล้วเป็นไง .. วันนี้มึงมีความสุขมั๊ยล่ะ !?? "
" ตรอง .... "
" ระหว่างมึงกับกูมันคือเมื่อวานเว้ย .. เมื่อวานคืออดีต ส่วนวันนี้คือปัจจุบัน ... มึ ง ต้ อ ง อ ยู่ กั บ ปั จ จุ บั น "
" แต่อดีตของกูคือมึง "
" แต่ปัจจุบันของมึงคือเค้า "
" ............ "
" ............ "
" มึงสองคนนี่ชอบพูดอะไรเข้าใจยากๆเนอะ " ไอ้อาร์มพ่นควันออกจากปากก่อนจะดับบุหรี่ในมือลงแล้วเดินจากระเบียงเข้ามาในห้อง
" กูนึกว่ามึงไม่อยู่นะเนี่ย " ผมบอกไอ้อาร์มไป
" อยากทำอะไรก็รีบๆทำซะ .. เวลาของคนเรามันไม่ได้ยาวนานอย่างที่พวกมึงคิดกันหรอกนะ .. พรุ่งนี้มึงจะได้ตื่นมาเจอหน้ากันรึเปล่าก็ไม่รู้ "
" ............. " ผมกับไอ้ชีสได้แต่นิ่งฟังไอ้อาร์ม
" ไอ้ตรอง .. มึงเองก็รู้ดีว่าใจมึงอยู่ที่ไอ้ชีสมัน อย่าเอาอดีตมาเป็นตัวตัดสินดิวะ .. ' รัก เพราะรัก ' แค่นั้นก็จบแล้ว "
" ส่วนมึงไอ้ชีส .. ไปหา 'รักแห่งสยาม' มาดู .. เปิดไอ้ฉากที่ไอ้โต้งกับแม่แต่งต้นคริสมาสต์อะ .. ' เลือกเอาที่คิดว่าดีที่สุด ' ... "
.
.
ไอ้ชีสนอนหงายหน้ามองเพดานห้องสีขาวอยู่บนเตียง ..
ไอ้อาร์มยืนกอดอกพิงผนังมองหน้าไอ้ชีสอยู่ ..
ผมมองหน้าจอคอมพ์ที่สะท้อนภาพไอ้อาร์ม ..
.
" กูกลับก่อนนะ " ไอ้ชีสเอ่ยลาสั้นๆก่อนจะเดินเปิดประตูจากไป ..
" ไม่ว่าการตัดสินใจของมันก็เป็นอะไร .. ยังไงมึงกับมัน " ไอ้อาร์มบอก
" เพื่อนกัน ... ยังไงกูกับมันก็ยังเป็นเพื่อนกัน "
" เออ .. ถึงเวลาก็ทำให้ได้ละกัน .. กูไม่อยากเสียใครไปอีก .. กูเสียมามากพอแล้ว " ไอ้อาร์มบอกก่อนจะทิ้งตัวลงบนเตียง
" อาร์ม .. มึงไม่คิดจะหาใครมาแทนไอ้ปริ๊นซ์เลยเหรอวะ "
" ความรักน่ะ .. มันไม่มีใครแทนกันใครได้อยู่แล้วนี่หว่า มึงเองก็น่าจะรู้ดี "
" แล้วมึงไม่เหงาเหรอ "
" เหงาดิวะ .. เหงาแมร่งเหี้ยๆอะ "
" แล้วความเหงามันเหี้ยใส่มึงยังไง "
" มึงอย่ามารักแห่งสยาม -*- " ไอ้อาร์มเบรคไว้ก่อนที่ผมกับมันจะกลายเป็นโต้งกับมิวไปเสียก่อน
โทรศัพท์ดังผมเดินไปกดรับ ..
" ว่า ... "
" ซีตรอง .. คืนนี้ว่างเปล่า "
" ไม่ว่าง "
" ทำไรอะ "
" คืนนี้ต้องนอนกอดหมอนข้างอยู่ที่ห้อง "
" จะชวนไปเที่ยวอะ "
" เที่ยวไหนวะไอ้ทอยซ์ "
" แถวธรรมศาสตร์ "
" ที่ .. ??? "
" กระฉ่อน "
" เอาเพื่อนไปด้วยได้ป่าว "
" อืม .. ได้แหละ "
" โอเคร๊ !!? " ผมตอบตกลงก่อนจะวางสายไป .. คืนนี้สนุกแน่ ผมจะ Crash Member !!!
-
^
^
^
จิ้ม..... :o8:
ปล. ไปอ่านต่อและ :oni1: :oni1:
-
รักยังไงมันก็คือรัก ไม่มีใครมาแทนที่ใครในใจได้ แล้วตรองกับชีสละ ความรักนะครับไม่ใช่ความคิด ทำให้ได้แล้วกันนะที่พูด
เพื่อนแต่ความรู้สึกมันเกินกว่าทั้งสองคนมีแต่เจ็บกับเจ็บ ขอให้ลงตัวไวไวนะครับ สงสารชีสนะทนอยู่กับแพรเพราะความรับผิดชอบ
ไม่ใช่ความรักกเลย สาวเจ้าจะรู้ตัวบ้างไหมนะว่า ชีสมีคนที่รักแล้ว
-
รอตั่งหลายวัน
น่าจะมาเยอะๆๆกว่านี้หน่อย
-
มันไม่มีใครแทนใครได้
-
ถ้า เจ๊เป็นแพร ก็คงไม่ดีใจหรอกที่ชีสรับผิดชอบแต่ทางกาย แต่ทางใจไม่ได้รับผิดชอบด้วย :n1:
-
เฮียอาร์มพูดถูกทุกประการ !!!!! เลยนะเฮียตรอง
>
>
>
>
>>> บางครั้งการลองเป็นคนเห็นแก่ตัวบ้าง ก็ไม่ใช่เรื่องผิดหรอกมั้ง ???
หุหุหุ ว๊ากๆๆๆๆๆๆๆ (แอบเลวผม !!!! ) :laugh:
-
พี่ตรอง !!!!! ค้าบบบบบบบบบบบ
>
>
>
>
>
>>>> ถามรัยหน่อยดิ่ 'ตอนนี้พี่ตรองอยู่ปีอะไรแล้วค้าบบบบ'
หุหุหุ ......ถามเจงๆน้าเนี่ย :laugh:
อยู่ปีหนึ่งครับ ..
ปีหน้าก็ว่าจะอยู่ปีหนึ่งใหม่ ..
5 555555555 555 5 5 +.
ยังอยากเป็นเฟรชชี่อยู่ ^^
:*)) )
-
^
^
^
^
^
โอ๊ะ ปีเดียวกันเลยค่ะ ^^ อายุเท่ากันด้วยมั้ยเนี่ย ? :laugh: :laugh:
ตอนนี้กะงตามอ่านเรื่องนี้อย่างเมามันส์ค่ะ >_<
ขอเวลานิดน้า อ่านครบแล้ว จะเมนท์ให้ค้าบ
ป.ล. ยินดีที่ได้รู้จักตรองนะคะ เฟิร์นน้า
ป.ล. II หลงรักซิกเนเจอร์ของตรอง คิดได้ไงคะเนี่ย สุดยอดมากๆ !!! o13 o13 o13 o13
-
ถึงชีส&ตรอง
ชีสนายมันเห็นแก่ตัว การที่นายรับผิดชอบแบบที่่ทำอยู่มันคือการฆ่ากันทั้งเป็น
สู้ให้เค้าเจ็บที่เดียวปล่อยให้เค้าไปเจอคนที่ดีกว่าไม่ดีเหรอ
ตรองนายมันขี้ขลาดว่ะ เวลามันเดินไม่มีวันหยุดอยู่แล้วถ้านายคิดว่านายรักชีส
ทำมัยนายไม่ให้โอกาสตัวเองโอกาสชีสบ้าง คนที่ไม่ใช้มันอาจจะใช้ก็ได้ใครจะรู้
ถ้านายคบคนใหม่ก็เท่ากับนายขังคนเก่าเอาไว้ เห็นแก่ตัวไปป่ะ
ก็ตามเนี้อเรื่องที่นายเขียนให้เราอ่านหนะ มันอาจจะมีอะไรนอกเหนือจากนี้หรือเปล่าเราไม่รู้
เรารู้จากแค่ที่นายเขียนเท่านั้น พิจารณาเองชีวิตเป็นของนายสิ่งที่นายเลือกคือสิ่งที่ถูกต้องที่สุด
เพราะเราแน่ใจว่าก่อนที่นายจะเลือกนายต้องคิดก่อนเสมอ
เอาใจช่วยให้ชีวิตพวกนายมีความสุขนะ ทั้งตรอง ชีส อาร์ม เยี่ยม :L2:
-
ว่าแล้ว ช่วงนี้ไม่เห็นมีบทบาทของเยี่ยมมั่งเลยน่ะ คิดถึง..
ส่วนกระฉ่อน ไปเมื่อไหร่ บอกด้วย เจอกัน :laugh: :laugh:
-
^
^
^
^
^
โอ๊ะ ปีเดียวกันเลยค่ะ ^^ อายุเท่ากันด้วยมั้ยเนี่ย ? :laugh: :laugh:
ตอนนี้กะงตามอ่านเรื่องนี้อย่างเมามันส์ค่ะ >_<
ขอเวลานิดน้า อ่านครบแล้ว จะเมนท์ให้ค้าบ
ป.ล. ยินดีที่ได้รู้จักตรองนะคะ เฟิร์นน้า
ป.ล. II หลงรักซิกเนเจอร์ของตรอง คิดได้ไงคะเนี่ย สุดยอดมากๆ !!! o13 o13 o13 o13
.
.
ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันครับเฟิร์น .
วันที่ 23 นี้ตรองก็อายุ 19 แล้วอะ
เท่ากันป่าวล่ะ !?? ? .
ให้เวลาได้ตลอดชีวิตเลยค้าบ . ค่อยๆตามเก็บละกันครับ พักสายตามั่ง ^^
.
.
ถึงชีส&ตรอง
ชีสนายมันเห็นแก่ตัว การที่นายรับผิดชอบแบบที่่ทำอยู่มันคือการฆ่ากันทั้งเป็น
สู้ให้เค้าเจ็บที่เดียวปล่อยให้เค้าไปเจอคนที่ดีกว่าไม่ดีเหรอ
ตรองนายมันขี้ขลาดว่ะ เวลามันเดินไม่มีวันหยุดอยู่แล้วถ้านายคิดว่านายรักชีส
ทำมัยนายไม่ให้โอกาสตัวเองโอกาสชีสบ้าง คนที่ไม่ใช้มันอาจจะใช้ก็ได้ใครจะรู้
ถ้านายคบคนใหม่ก็เท่ากับนายขังคนเก่าเอาไว้ เห็นแก่ตัวไปป่ะ
ก็ตามเนี้อเรื่องที่นายเขียนให้เราอ่านหนะ มันอาจจะมีอะไรนอกเหนือจากนี้หรือเปล่าเราไม่รู้
เรารู้จากแค่ที่นายเขียนเท่านั้น พิจารณาเองชีวิตเป็นของนายสิ่งที่นายเลือกคือสิ่งที่ถูกต้องที่สุด
เพราะเราแน่ใจว่าก่อนที่นายจะเลือกนายต้องคิดก่อนเสมอ
เอาใจช่วยให้ชีวิตพวกนายมีความสุขนะ ทั้งตรอง ชีส อาร์ม เยี่ยม :L2:
ขอบคุณครับ .. รู้ตัวมาตลอดแหละว่าสิ่งที่ทำมันขี้ขลาด ..
ยอมรับตามตรงเลย .. มีคนช่วยย้ำก็ดีจะได้จำมันให้ขึ้นใจ ..
ชีสเองมันก็มีเหตุผลของมันครับ .. ทุกคนมีเหตุผลของตัวเองด้วยกันทั้งนั้นแหละ ..
ไม่อยากให้อินจนพาลเกลียดใครไป .. เพราะมันก็เป็นแค่การถ่ายทอดในมุมของตรองคนเดียว ..
ทุกคนมีส่วนดีส่วนเสียด้วยกันทั้งนั้นแหละครับ ..
ดีใจที่มีทุกคนคอยเป็นกำลังใจ และแสดงความเห็นกับเรื่องที่เกิดขึ้น ..
อย่างน้องก็ทำให้ยิ้มได้ในเวลาที่ร้องไห้แบบตอนนี้ ..
ขอบคุณครับ ขอบคุณจริงๆ ..
.
.
ว่าแล้ว ช่วงนี้ไม่เห็นมีบทบาทของเยี่ยมมั่งเลยน่ะ คิดถึง..
ส่วนกระฉ่อน ไปเมื่อไหร่ บอกด้วย เจอกัน :laugh: :laugh:
เยี่ยมมันก็กำลังสนุกสนานกับการสอนเทควันโด้เด็กที่โรงเรียนของที่บ้านมันครับ ..
กระฉ่อนมันเจ๊งไปแล้วนี่ครับ ..
โดนสละโสดแย่งคนเที่ยวหมด ..
ไปเมื่อไหร่ .. จะเจอกันยังไง .. โทรจิตเร๊อะ !!!
แอดเมล์ไปไม่เคยกดรับอะคนเรา .. ชิชิ !!
:*)) )
-
V
V
V
V
V
>>> 'เฮียตรอง' แอดมาหาผมบ้างดิ่คับ หุหุหุ....ไม่ยอมไม่ยอม !!!! :laugh:
V
V
>>> บอกตามตรง 'ปลื้ม' เรื่องของเฮียมากมาย
V
>>>> เกิด 'Inspiration' กับชีวิตอย่างรุนแรง :oni2:
แฮะแฮะ ... ว๊ากๆๆๆๆๆ
-
" ไอ้ตรอง .. มึงเองก็รู้ดีว่าใจมึงอยู่ที่ไอ้ชีสมัน อย่าเอาอดีตมาเป็นตัวตัดสินดิวะ .. ' รัก เพราะรัก ' แค่นั้นก็จบแล้ว "
" ส่วนมึงไอ้ชีส .. ไปหา 'รักแห่งสยาม' มาดู .. เปิดไอ้ฉากที่ไอ้โต้งกับแม่แต่งต้นคริสมาสต์อะ .. ' เลือกเอาที่คิดว่าดีที่สุด ' ... "
อาร์มพูดประโยคข้างบนได้โดนใจมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
อ่านแล้วแบบว่า....โอ้ว!!! กระแทกใจ ใช้ประโยคเหมาะกับสถานการณ์มากๆ o13
ทุกคนมีส่วนดีส่วนเสียด้วยกันทั้งนั้นแหละครับ ..
ดีใจที่มีทุกคนคอยเป็นกำลังใจ และแสดงความเห็นกับเรื่องที่เกิดขึ้น ..
อย่างน้องก็ทำให้ยิ้มได้ในเวลาที่ร้องไห้แบบตอนนี้ ..
:o อืม......สู้ๆน้า ไม่ว่าตรองจะหัวเราะ จะร้องไห้ แต่อย่าคิดเด็ดขาดว่าไม่มีใคร
ย้ำคำเดิม ตรองยังมีเพื่อนๆอยู่ ทั้งในชีวิตจิง และในเล้า สู้ๆจ้า
PS: ด้วยๆ Add M เค้าบ้างจิ อิอิ :o8:
-
อิอิ......................รักแห่งสยามฟีเวอร์อีกระลอก 555
-
ฉึก ฉึก ฉึก
อาร์มพูดแทงใจ
o7
เป็นกำลังใจให้นะจ้ะ :L2:
-
ถึงเวลาทำตามความรู้สึกได้แล้วมั้งตรอง
:serius2: :serius2:
-
ยังให้กำลังใจเสมอมาครับ :L2:
ไม่ว่าเส้นทางเดินที่เลือกของแต่ละคนจะเป็นยังไง.....
ขอให้สนุก และ มีความสุขกับชีวิตให้มากที่สุดนะครับ....
เอาใจช่วยนะ... :m13:
-
รัก เพราะรัก[/color]
ชอบคำนี้จัง
-
อืมใกล้หรือยังครับ ที่เปิดใจยอมรับความจริงในหัวใจ
อิอิ :m1:
-
" ส่วนมึงไอ้ชีส .. ไปหา 'รักแห่งสยาม' มาดู .. เปิดไอ้ฉากที่ไอ้โต้งกับแม่แต่งต้นคริสมาสต์อะ .. ' เลือกเอาที่คิดว่าดีที่สุด ' ... "
นึกว่าให้ดูฉากที่จูบกันแล้วเอามาทำบ้างเสียอีก เง้อ
-
รักแท้แพ้ใกล้ชิดอีกอ่ะเป่านี่ :เฮ้อ:
-
:a5:อ่านถึงตอนนี้ รู้สึกได้ถึงความสับสน ที่แบ่งออกเป็น 2 ฝ่าย
จนบางครั้ง ตัดสินใจอะไรออกไป ก็ทำให้เจ็บด้วยกันทั้งนั้น
เป็นกำลังใจให้นะครับ สู้ และ แก้ปัญหาต่อไป ที่ละเปลาะ ๆ สุดท้าย
ก็จะพบกับความเป็นจริง แม้จะไม่เป็นสิ่งที่ต้องการก็ตาม :ped149: :bye2:
-
ถึงชีส&ตรอง
ชีสนายมันเห็นแก่ตัว การที่นายรับผิดชอบแบบที่่ทำอยู่มันคือการฆ่ากันทั้งเป็น
สู้ให้เค้าเจ็บที่เดียวปล่อยให้เค้าไปเจอคนที่ดีกว่าไม่ดีเหรอ
ตรองนายมันขี้ขลาดว่ะ เวลามันเดินไม่มีวันหยุดอยู่แล้วถ้านายคิดว่านายรักชีส
ทำมัยนายไม่ให้โอกาสตัวเองโอกาสชีสบ้าง คนที่ไม่ใช้มันอาจจะใช้ก็ได้ใครจะรู้
ถ้านายคบคนใหม่ก็เท่ากับนายขังคนเก่าเอาไว้ เห็นแก่ตัวไปป่ะ
ก็ตามเนี้อเรื่องที่นายเขียนให้เราอ่านหนะ มันอาจจะมีอะไรนอกเหนือจากนี้หรือเปล่าเราไม่รู้
เรารู้จากแค่ที่นายเขียนเท่านั้น พิจารณาเองชีวิตเป็นของนายสิ่งที่นายเลือกคือสิ่งที่ถูกต้องที่สุด
เพราะเราแน่ใจว่าก่อนที่นายจะเลือกนายต้องคิดก่อนเสมอ
เอาใจช่วยให้ชีวิตพวกนายมีความสุขนะ ทั้งตรอง ชีส อาร์ม เยี่ยม :L2:
ขอบคุณครับ .. รู้ตัวมาตลอดแหละว่าสิ่งที่ทำมันขี้ขลาด ..
ยอมรับตามตรงเลย .. มีคนช่วยย้ำก็ดีจะได้จำมันให้ขึ้นใจ ..
ชีสเองมันก็มีเหตุผลของมันครับ .. ทุกคนมีเหตุผลของตัวเองด้วยกันทั้งนั้นแหละ ..
ไม่อยากให้อินจนพาลเกลียดใครไป .. เพราะมันก็เป็นแค่การถ่ายทอดในมุมของตรองคนเดียว ..
ทุกคนมีส่วนดีส่วนเสียด้วยกันทั้งนั้นแหละครับ ..
ดีใจที่มีทุกคนคอยเป็นกำลังใจ และแสดงความเห็นกับเรื่องที่เกิดขึ้น ..
อย่างน้องก็ทำให้ยิ้มได้ในเวลาที่ร้องไห้แบบตอนนี้ ..
ขอบคุณครับ ขอบคุณจริงๆ ..
.
.
:5555:โอ๋ๆ มามะ ไม่ได้เกลี๊ยด :try2: ไม่เคยไม่เคยรู้สึกเกลียดใครในนี้เลย
ตอกยำ่ความรู้สึกเฉย :laugh: อีก 20 ปีข้างหน้าเมื่ออะไรๆมั้นผ่านไป
จะได้รู้ว่าที่แล้วมา :a9:คิดดีแล้วและไม่เสียใจกะทุกสิ่งที่อยู่ข้างหลัง
ชอบเรื่องของตรองและพ้องเพื่อน :impress:ตามอ่านตลอดให้กำลังใจเสมอ :t2:
-
แหมน้องตรอง
เมื่อกี๊ยังแอบเศร้า ๆ อยู่
พอเพื่อนชวนเที่ยว รีบเลยนะจ๊ะ :t2:
-
จะเลือกเดินทางไหน จะเลือกจับมือกับใคร
ยังไงก็ขอให้ตรองมีความสุขในสิ่งที่เลือกนะจ้ะ :L2:
มาช้าไปหน่อย แต่เป็นกำลังใจให้ตรองและผองเพื่อนเสมอนะจ้ะ :man1:
-
เป็นกำลังใจให้ทั้งสองคนเล่นเป็นพระเอกผู้เสียสละกันต่อไป
ซึ้งจริงๆ
-
ฉึก! ฉึก! ฉึก! ไม่น่าเชื่อว่าความรักทำให้อาร์มเปลี๋ยนไป .....
ปรัชญาสุดเลยอ่ะ ........ จริงอย่างที่อาร์มว่าเลยค่ะ ......... ไม่น่าเชื่อว่าจะหลวมตัวมาอ่านเรื่องเศร้าอีกแล้ว
ม่ายยยยยยยยยอ่ะ ต้องเลิกอ่านแระ เรื่องมันเศร้า .........เป็นกำลังใจให้ซีตรองค่ะ :L2:
-
ปรัชญามากอ้ะๆตอนนี้
อ่านแล้วงงๆ 555+
-
:L2:..มาให้กำลังใจ...ชีสเป็นคนที่ตรองรัก..แต่ไม่รับ...ก้อจบกันเท่านั้นเอง... :L2:
คงต้องปล่อยให้ชีสไปจิงน่ะ...ถ้าไม่รับ...อ่ะ หรือจะให้ชีส...รับ...ตรองสะเอง
-
บทที่ 14 > Crash Member .. ภารกิจล้มเหลว .+
เสียงเพลงกระหน่ำในจังหวะที่หนักหน่วง .. ผู้คนเบียดเสียดโยกย้ายกันอย่างสนุกสนาน .. ของเหลวที่เหลืองถูกโยกย้ายจากแก้วใบใสลงสู่กระเพาะจนรู้สึกร้อนวูบวาบ ..
ทว่าบรรยากาศของโต๊ะที่ผมนั่งอยู่กลับเต็มไปด้วยไอดำลอยครุกรุ่นอยู่ .. มีไฟแล่บเหมือนฟ้าผ่าเป็นระยะๆจากสายตาของคนที่นั่งเงียบมองหน้ากันอยู่
" มาเที่ยวแล้วทำไมแมร่งไม่สนุกกันเลยวะ " ผมตบไหล่คนที่ยืนนิ่งมองหน้ากันอยู่
" มึงสนิทกับไอ้ตรองด้วยเหรอ " ไอ้ไมล์ถามคนที่ใส่เสื้อยืดลายมิกกี้เมาส์อยู่
" แล้วแกล่ะ " ไอ้ทอยซ์ไม่ตอบคำถามแต่ถามกลับมาแทน
" นี่บังเอิญหรือจงใจเนี่ย " ตาเบนที่นั่งทำตาปริบๆอยู่ชะโงกหน้ามาถามผม ทำเอาไอ้สองตัวนั่นหันมามองทำตาเขียวปั้ด
" คิดมากน่า " ผมลูบหัวไอ้ตาเบนอย่างอารมณ์ดีก่อนจะกระดกแก้วต่อ ... รู้จักกันไว้ซะ .. ^^
" ไปชิ้งฉ่องนะ .. เดี๋ยวกลับมา อย่าเพิ่งทะเลาะกันล่ะ ร้านยังไม่ปิด " ผมบอกก่อนจะเดินออกมาเข้าห้องน้ำ .. หวังว่าคงคุยกันดีๆนะ .. คู่แข่งกันทั้งน้านนน น ฮ่าฮ่าฮ่า ~*
.
" เฮีย !! มาทำไรนี่เนี่ย " เสียงทักจากโถข้างๆทำเอาไอ้ตรองตรองชะงักไปแว่บนึงก่อนจะปล่อยของเหลวสีใสลงในโถต่อ ..
" มาสั่งข้าวกล่องมั๊ง "
" ฮ่าฮ่า .. แล้วมากับใคร "
" เพื่อนๆแหละ .. แล้วนี่เซิ่นมากับใครอะ " คงเพราะฤทธิ์ของไอ้น้ำสีเหลืองในแก้วเมื่อครู่แน่ๆ ที่ทำให้ผมเลือกที่จะคุยดีๆกับไอ้หน้ากวนตีนนี่ -*-
" เพื่อนเหมือนกัน ^^ "
" อืมๆ แล้วเจอกัน " ผมบอกก่อนจะเดินมาล้างมือแล้วออกมาสูดหายใจเต็มๆปอดหน้าห้องน้ำ เตรียมตัวกลับไปเจอสถานการณ์ตึงเครียดในร้านต่อ ...
.
' แล้วคนที่ชื่อตรองไปถึงไหนแล้ว ' เสียงสนทนาของชายหนุ่มกับหญิงสาวที่ยืนหันหลังอยู่ดังเข้ามาในหู .. นั่นมันชื่อกูนี่หว่า
' จบแล้ว ไม่มีอะไรแล้ว ' ชายหนุ่มคนบอก
' แกแน่ใจแล้วนะ ' หญิงเอามือวางที่ไหล่ชายหนุ่มคนนั้นถามเพื่อความแน่ใจ
' อืมดิ .. ' ชายหนุ่มตอบรับก่อนจะเงยหน้ามองท้องฟ้า
' แล้วที่ผ่านมาล่ะ '
' ไม่รู้สิ '
' เฮ้อ .. แกเนี่ยน้า .. น่าสงสารเค้าว่ะมารักคนอย่างแกเนี่ย '
' เออคงงั้น .. ยังไงก็ขอบใจแกนะที่อุตส่าห์ยอมไปเป็นแฟนฉันตั้งวันนึง '
' แหม .. ฉันไม่ได้ช่วยแก .. ฉันแค่สนใจข้อเสนอของแกมากกว่าย่ะ '
' กะอีแค่เครื่องสำอางเนี่ยนะ '
' ทำเป็นพูดไปชุดนั้นน่ะตั้งสองหมื่นกว่านะยะ '
' .......... ' ชายหนุ่มค่อนหัวเราะก่อนจะเงียบอีกครั้งหนึ่ง
' แกเป็นไรอีกเนี่ย '
' ฉันทำถูกใช่มั๊ยว่ะแพร .. ที่ฉันทำมันถูกแล้วใช่มั๊ยวะ '
' ถูกไม่ถูกไม่รู้ .. แต่แกก็ทำไปแล้วนี่ '
' นั่นสิเนอะ '
' ไป .. เข้าไปข้างในเหอะแก .. วันนี้ฉันอุตส่าห์ขนสาวๆมาเพื่อแกเลยนะเนี่ย ' หญิงสาวบอกก่อนจะลากแขนเพื่อนชายหันหลังกลับมา .. หญิงสาวยังไม่รู้สึกถึงความผิดปกติ หากชายหนุ่มกับผงะยืนนิ่ง
.
" ... ตรอง " ชายหนุ่มยืนนิ่งก่อนจะหลุดปากเรียกชื่อคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าออกมา
" ใช่ .. กูเอง "
" อ่า .. ฉันเข้าไปข้างในก่อนนะ " หญิงสาวขอตัวเข้าไปข้างในแต่ผมคว้าข้อมือเธอเอาไว้แน่น
" อยู่ที่นี่แหละ !!! " แรงกระชากทำให้เธอเซไปชนกับชายหนุ่มที่อีกคนที่ยืนกอดอกพิงกำแพงอยู่อย่างสบายใจ
" ทำไมมึงไม่บอกกูตรงๆ " ผมก้าวเข้าไปหาไอ้ชีสที่ยืนนิ่งอยู่ ..
" มึงกับไอ้แฮมก็เหมือนกันทั้งพี่ทั้งน้อง ... ไอ้แฮมหลอกกู .. มึงแมร่งก็หลอกกู " ผมขยุ้มคอเสื้อเชิ้ตสีดำของมันเขย่า แต่มันก็ยังยืนนิ่งราวกับหุ่นยนต์ที่ไร้วิญญาณ
" ที่มึงพูดกับกูเมื่อตอนหัวค่ำ .. เพื่ออะไรวะ ... ทำไมมึงต้องพยายามขนาดนั้น .. ทำไมมึงต้องฝืนตัวเองขนาดนี้วะ "
" .... ตรอง ... กูขอโทษ "
.. กี่ครั้งแล้วที่มึงพูดว่าขอโทษ ที่ครั้งแล้วที่มึงหลอกกู ที่ครั้งแล้วที่กูก็โง่เชื่อมึงทุกทีไป ... วันนี้กูจะไม่ยกโทษให้มึงอีกแล้ว ... ผมปล่อยมือขวาที่กำคอเสื้อมันอยู่ กำหมัดแน่นเงื้อจะชกลงไปที่ปากพล่อยๆของมัน .. หากมีมือข้างหนึ่งมาจับไว้พร้อมสายตาที่สงบนิ่ง ... ชายหนุ่มคนที่แพรเซไปชน ...
" ไม่เอาน่าเฮีย " คนที่คว้าข้อมือผมอยู่เตือน
" ไม่ใช่เรื่องของมึง .. ปล่อยกูเซิ่น "
" ถ้าปล่อยแล้วเฮียจะทำไรเขา "
" กูก็จะต่อยแมร่งไง "
" นั่นไง .. งั้นเซิ่นไม่ปล่อย " ผมหันกลับไปมองหน้า .. ไอ้เซิ่นยังยืนนิ่งอย่างเอาจริง ส่วนไอ้ชีสได้แต่ยืนเงยหน้ารอคอยหมัดที่ผมจะประเคนให้
" มีไรก็คุยกันดีๆดิวะเฮีย "
" ไม่ .. กูกับมันคงไม่มีอะไรต้องคุยแล้ว " ผมปรายตามองไปยังไอ้ชีส
" เออดี .. ไม่มีไรคุยงั้นเฮียกลับบ้านเลยละกัน " เซิ่นบอกก่อนจะลากผมออกมาจากร้าน ... ทิ้งไอ้ชีสที่ทรุดตัวนั่งร้องไห้อย่างบ้าคลั่งไปข้างหลัง ...
.
" ไปนั่งรถเล่นก่อนมั๊ยเฮียจะได้อารมณ์ดีขึ้น " คนขับหันมาถามผมอย่างอารมณ์ดี
" ปวดหัว " ผมบอกก่อนจะเอนหัวไปพิงกระจกมองแสงไฟที่ตกกระทบลงมายังพื้นถนนเป็นระยะ
" เดี๋ยวก็เจ็บหัวหรอกเฮีย .. หันมาทางนี้ดิ " ไอ้เซิ่นยังคงจัดการกับชีวิตผมราวกับเป็นบุพการีคนที่แปด -*- ก่อนจะหยิบโทรศัพท์มือถือออกจากกระเป๋ากางเกงแล้วยื่นให้ผม
" โทรหาแอ๋มให้หน่อยดิ " มันบอก .. ผมกดหาเบอร์ก่อนจะโทรออก เมื่อมีคนรับผมก็ยื่นให้มัน
" เฮ้ยแอ๋ม .. กูกลับแล้วนะ "
" ............ "
" กลับกับเฮียตรอง "
" ............ "
" จะถึงหน้ามออยู่แล้ว "
" ............ "
" เออน่า .. แท็กซี่เมืองไทยใจดีจะตายมึง "
" ............ "
" เออๆ .. เดี๋ยวดูแลให้อย่างดี " พูดจบก็พยักหน้าเชิงบอกให้ผมวางสายได้ ... ผมเลยกดวางสายก่อนจะหยิบโทรศัพท์ของตัวเองมากดโทรออกบ้าง
" ไอ้ไมล์กูกลับแล้วนะ "
" เฮ้ย .. รอกูด้วย "
" กูถึงหน้ามหา'ลัยแล้ว "
" เชี่ย !!! นัดกูออกมาแล้วชิ่งนะมึง "
" อืม .. ขอโทษ "
" แล้วไอ้หัวทองนี่อะ "
" ทำไมอะ "
" แมร่งเมาหลับไปแล้วเนี่ย "
" แล้วตาเบนอะ "
" ไอ้นั่นมันกลับไปตั้งแต่มึงหนีออกมาเข้าห้องน้ำแล้ว "
" อืมๆ .. งั้นฝากลากไอ้ทอยซ์มันกลับหอด้วยล่ะ "
" หอใคร "
" หอมึงไง "
" เฮ้ย !! ไม่เอา ... เดี๋ยวมันฆ่ากระต่ายกูตายหมด " ... เคยบอกไปรึยังหว่า .. ว่าไอ้ผู้ชายหุ่นเหมือนไจแอนท์ที่ชื่อ 'ไมล์' มันรักสัตว์อย่าบอกใคร .. ในห้องเลี้ยงกระต่ายไว้ตั้งสามตัว .. แม่ส่งเงินมาให้เดือนละสองหมื่น มันเก็บไว้ใช้หมื่นนึง อีกหมื่นนึงมันเก็บไว้เป็นค่าอาหาร ค่ายาของกระต่าย -________-;; ;
" เออ .. เดี๋ยวกูซื้อให้ใหม่ " ผมบอกก่อนจะตัดสายไป ..
.
TOYOTA WISH สีบรอนซ์เงินติดเครื่องจอดแน่นิ่งอยู่หน้ามินิมาร์ทในปั๊มน้ำมันแห่งหนึ่ง .. ผมนั่งมองผ่านกระจกใสเข้าไปข้างในเห็นชายหนุ่มกำลังยืนรอพนักงานคิดเงินอยู่ ... ก่อนจะเดินออกมาพร้อมถุงในมือสองถุง
" อ่ะเฮีย .. กินน้ำหน่อยจะได้หายเมา " เขวี้ยงถุงลงเบาะหลังก่อนจะหยิบน้ำอัดลมกระป๋องยื่นให้ผม
" ขอบใจ " ผมยิ้มรับอย่างฝืดๆ
" ไหวปะเนี่ย " ไอ้เซิ่นเอื้อมมือมาจับหน้าผากผมก่อนจะมองอย่างเป็นห่วง .. ผมพยักหน้าเบาๆก่อนจะโบกมือให้มันเคลื่อนรถได้แล้ว
.
" เคยโดนใครสักคนที่รักมากๆหลอกปะวะ " หลังจากรถเคลื่อนตัวออกมาได้สักพักผมก็เอ่ยขึ้นทำลายความเงียบในรถ
" ก็ไม่เชิงอะเฮีย "
" ยังไงวะ "
" ก็ช่วงจะจบมอหกกำลังจะเข้ามหา'ลัย ช่วงนั้นมันยุ่งๆวุ่นวายใช่ปะล่ะ .. ก็เลยขออยู่ห่างๆกับแฟนสักพัก ... " คนขับเว้นระยะสักพักก่อนจะเล่าต่อ ..
" เค้าก็บอกว่าจะรอนะ ... แต่เดือนที่แล้วเค้ากลับมาจากฮาวาย แล้วก็บอกว่า .. เออเค้าไม่รอแล้วนะ .. เค้ามีคนใหม่แล้ว "
" .............. "
" จะโทษเค้าทั้งหมดมันก็ไม่ใช่แหละเนอะ .. เซิ่นก็มีส่วนด้วย " ไอ้คนที่นั่งข้างๆหันมายิ้มให้ทั้งที่ในตาแดงเรื่อ
" อืม .. แล้วมันจะผ่านไปเว่ย " ผมตบมือที่กุมอยู่ที่กระปุกเกียร์เบาๆ
" นั่นดิ .. เดี๋ยวมันก็ผ่านไป แล้วเฮียจะมาเครียดทำไม "
" ตอนพูดเรื่องของคนอื่นมันก็ดูง่ายเนอะ .. แต่พอเจอเข้าจริงๆแล้วมันก็ ... " ผมหยุดคิดถึงความรู้สึกที่เป็นอยู่ตอนนี้
" เจ็บจนจุกใช่มั๊ยล่ะ .. เจ็บที่รู้ว่าสิ่งที่เชื่อมาตลอด .. มันไม่มีอยู่จริง " ไอ้เซิ่นต่อประโยคจากคำพูดของผม
" อืม " ผมรับคำอย่างง่ายดาย
ตอนนี้ .. ระหว่างผมกับไอ้ชีสเราคงต่างเป็น 'อดีต' ของกันและกันอย่างสมบูรณ์แบบแล้ว ... อดีตของผมมีมันเป็นส่วนหนึ่ง .. เหมือนกับที่อดีตของมันส่วนหนึ่งมีผมอยู่ข้างในนั้น ...
แต่ปัจจุบัน .. ผมกับมัน 'เรา' จะไม่มีใครก้าวเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของ 'วันนี้' อีกแล้ว ... ผมว่าผมเข้าใจมันนะ .. มันคือสิ่งที่มนุษย์ทุกคนก็คงทำ ... 'ทุกคนล้วนแล้วแต่เลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้กับชีวิตทั้งนั้น' ...
.
.
.
... ผมคงไม่ใช่ 'สิ่งที่ดีที่สุด' สำหรับมัน ... แต่อย่างน้อยมันก็เข้ามาเป็น 'ช่วงชีวิตที่ดีที่สุด' ครั้งหนึ่งของผม ... ใครสักคนบนฟ้าคงกำหนดเอาไว้แบบนี้ ... กูดีใจนะที่มึงกลับมาเป็นผู้ชายอีกครั้ง .. ไอ้ชีส ..
-
^
^
^
:m1: เค้ามาจิ้มแล้วน้าาาา
:jul3:
-
จิ้มตรอง แต่ไหง ไม่สนุกวะ คงเป็นตอนนี้มันดูเครียด ๆ ยังไงไม่รู้
มันเหมือนถูก :เตะ1: เข้าอย่างแรง แต่ยังไงมันก็ผ่านไปได้ใช่เปล่า
เป็นกำลังใจให้นะครับ :bye2:
-
อึ้ง จุก พูดไม่ออก เพื่อนที่บอกว่ารักกัน แล้วมาทำแบบนี้ เค้าเรียกว่ารักเหรอ
ตรองๆๆๆๆๆๆๆๆๆ สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แล้วมันจะผ่านไป ถึงแม้ว่ามันจะนานหน่อย แต่ก็สู้ๆๆนะคับ
-
ง่า! ทำไมเป็นอย่างงี้อ่ะ :เฮ้อ:
ช่วงนี้ซีตรองเศร้าจัง :m13: เป็นกำลังใจให้น้า :L2:
-
ทำไมถึงทำแบบนี้ละ
ถึงจะรู้ใจตัวเองแล้ว
ก้ไม่น่ามาทำร้ายกันแบบนี้นี่
มันเสียความรู้สึกนะ
พูดกันตรงๆ มันน่าจะดีกว่า
:เตะ1: :เตะ1: :เตะ1:
-
เกลียด ชีส*
-
ชีสทำไมไม่พูดตรงๆ ทำไมเนี่ย
-
:a6:
:เฮ้อ:
อะไรของมันเนี่ย.. o12
:L2: เป็นกำลังใจให้นะจ้ะ
-
ไม่เข้าใจนายชีสเลย :serius2:
หลอกกันทำมายเนี่ยยยยยยยย :a6:
-
งง งง งง
-*-
อ่านแล้วงงอะ
ทำไมต้องสร้างเรื่องให้ตรองเกลียด หรือว่าอะไรอ่า
งงมากมาย :a6:
-
ไม่ได้เข้ามา 2 วันไหงกลับตาลปัตรกลายเป็นแบบนี้ไปได้
" ส่วนมึงไอ้ชีส .. ไปหา 'รักแห่งสยาม' มาดู .. เปิดไอ้ฉากที่ไอ้โต้งกับแม่แต่งต้นคริสมาสต์อะ .. ' เลือกเอาที่คิดว่าดีที่สุด '
มันคือสิ่งที่มนุษย์ทุกคนก็คงทำ ... 'ทุกคนล้วนแล้วแต่เลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้กับชีวิตทั้งนั้น' ...
... ผมคงไม่ใช่ 'สิ่งที่ดีที่สุด' สำหรับมัน ... แต่อย่างน้อยมันก็เข้ามาเป็น 'ช่วงชีวิตที่ดีที่สุด' ครั้งหนึ่งของผม ... ใครสักคนบนฟ้าคงกำหนดเอาไว้แบบนี้ ... กูดีใจนะที่มึงกลับมาเป็นผู้ชายอีกครั้ง .. ไอ้ชีส ..
:a6:
เฮ้อออออ อ่านแล้วก็นะ พูดมากไปก็เหมือนตอกย้ำตรอง แต่อยากบอกน้องตรองว่า ถึงเราจะไม่ใช่ "สิ่งที่ดีที่สุด" ในความคิดของใครสักคน แต่เราทุกคนมีคุณค่าในตัวเอง ตราบใดที่เราไม่มองข้ามคุณค่านั้นไป เราก็จะไม่ใช่เป็นเพียงแค่ "ตัวเลือก" ของใครแน่นอน
หวังว่า การเลือกสิ่งที่ดีที่สุดของชีส ด้วยการกลับมาเป้นผู้ชาย จะทำให้มีความสุขดังหวังแล้วกัน (เลิกกันง่๊าย ยังกะหายหวัดแน่ะ) อายุยังน้อยทั้งคู่ อนาคตมีอะไรให้ฝ่าฟัน ให้เผชิญอีกเยอะ การเลือกในวันนี้ อาจไม่เป็นอย่างที่หวัง
เราถือคติทำปัจจุบันให้ดีที่สุด ชนิดที่ไม่ต้องหันกลับมาเสียดายอีก เพราะชีวิตคนเราไม่ยาวนานจริงนั่นแหละ
อ้อ แล้วก็ (อันนี้คิดว่าตรองคงรู้อยู่แต่อยากพูด อิอิ)
" ซีตรอง. ไปหา 'รักแห่งสยาม' มาดู .. เปิดไอ้ฉากที่ไอ้โต้งกับมิวบิกลากัน ' ถึงเราจะคบมิวเป็นแฟนไม่ได้ แต่ไม่ได้หมายความว่าเราไม่ได้รักมิวนะ"
อนาคตของตรองยังอีกไกล อย่าปิดหัวใจตัวเองนะ
-
ไม่มีใครผิด และไม่มีใครถูกสำหรับความรัก
มนุษย์ทุกคนล้วนมีกิเลศ ขวานขวายสิ่งดีๆให้แก่ชีวิต
แม้สิ้งที่ขวานขวายมันจะอยู่บนความทุกข์ของคนอื่น
แต่สุดท้ายแล้วสิ่งที่ได้มามันก็กลับคืนสู่พื้นดินตามเดิม
.
.
.
.
ถึงจะเป็นยังไงก็ต้องอยู่ต่อไปเพื่อนวันข้างหน้านะคราฟฟฟฟฟ สู้ๆๆ :a2:
-
:sad2: :sad2:
-
ถ้าเป็นนิยายมันก็คงไม่ถูกใจคนอ่าน
แต่ทุกคนมีทางเลื่อกของตัวเอิง ก็นะเราเคารพในการตัดสินใจทุกคน
เพราะทุกคนมีความคิดเป็นของตัวเอง
จะสุขจะทุกข์เราก็ยินดีที่จะอ่านที่จะฟัง และเป็นกำลังใจ :loveu:
-
เจ็บที่รู้ว่าสิ่งที่เชื่อมาตลอด .. มันไม่มีอยู่จริง
อยากร้องให้ว่ะ o7
-
อารายอ่ะ..
ไม่เข้าใจ
สมองอันมีอยู่น้อยนิด พยายามจะทำความเข้าใจ
เรื่องของสองคนนี้
แต่ก็ไม่เข้าใจ
-
เฮีย ..........ผมขอโทษน้า :sad2:
V
อย่าเพิ่งโกรธผมนะเฮีย !!!!
V
ที่พูดอะไรไม่รู้เรื่องกับเฮียไป
V
ไม่รู้จะพูดอะไรเลยหว่ะเฮีย อึ้งโคตรๆๆๆ (ก็เมื่อวานผมยังไม่ได้อ่านจิงๆ)
V
V
เอาเป็นว่า 'สู้ๆ' เฮียๆ เพื่ออะไรรู้มั้ย ....!!! ....'เพื่อดาวดวงนั้นที่ฝันที่อยากเป็น' ไงเฮีย
หุหุ ......แซวเล่นเฮีย อย่าเครียด !!! :laugh:
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
ไม่เข้าใจเลยว่าชีสทำไปเพื่ออะไร
ทำไมไม่บอกตรองตรง ๆ ล่ะ
มารู้แบบนี้เสียใจแย่เลย :sad2:
เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ :กอด1:
-
ชีวิตจริงนี่มันเข้าใจยากกว่านิยาย o2
ยังงงๆ อยู่เลย
ตกลงใครแอบรักใครก่อน ใครตัดใจจากใครก่อน ใครหลอกใคร แล้วมีใครหลอกตัวเองอยู่รึเปล่า
สับสนๆ
ใครเข้าใจช่วยสรุปให้ด้วยคร้าบบ
-
:L2: ให้กำลังใจซีตรองค่ะ ขอให้เจอคนที่ฟ้าส่งมาให้เร็วนะค่ะ (แต่คิดว่าคงมีหลายคนเลยอ่ะ)
และก็ :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1: เจี้ยยยยยยยยยยย ! ชีสสสสสส
-
อืม...ไม่รู้จะพูดอะไรนอกจากสู้ต่อไป :L2:
-
ไม่มีข้อคิดเห็นใดๆ
นอกจาก ถ้าลองถอยมาก้าวหนึ่ง น่าจะเห็นอะไรที่กว้างขึ้น
:a4: :a4:
-
:เฮ้อ:
-
จากที่เอ็นดูชีสมาจากเรื่องเดิม บอกได้เลยว่า อึ้ง และผิดหวัง สงสารตรองจริงๆ เฮ่อ
ความรักไม่เข้าใครออกใคร แล้วก็ทำให้ใครหลายคนเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส
จะพูดไปแล้วความรักมันก็สิ่งที่น่ากลัว ไม่ได้ต่างไปจากความเหงาเลยแม้แต่น้อย
อย่างน้อยก็ยังดี ที่เป็นช่วงดีดีของชีวิตช่วงนึง แต่มันก็กลายเป็นประสบการณ์ที่จะทำให้เราเข้มแข็งขึ้น
-
:L2: :L2: :L2: ให้กำลังใจตรองนะ.... เข้มแข็งและสู้ๆต่อไปครับ...
.
.
.
.
.
มีรอยยิ้ม..ทุกทีที่คิดถึงเธอ และบางครั้งก็เผลอน้ำตาไหล...
นานแค่ไหน.. ที่เราไม่ได้พบเจอ...
แต่ว่าฉันก็ยังไม่เคยลืมเธอจากใจ...
*วันที่ฉันและเธอต้องพูดคำลา อาจจะเสียน้ำตาแต่ไม่....เสียดาย*
**อยากจะบอกว่ามันคือเรื่อง.....ดีๆ ที่ชีวิตเคยมีเธอเดินเข้ามา...
แม้มีวันต้องแยกไป... ให้เรื่องราวจะร้าย^หรือดียังไง... ช่วงชีวิตที่เรามีกันและกัน....
คือประสบการณ์^ที่แสน..ดี .........**
ใครจะคิด...ว่าเราจะได้รัก..กัน อาจจะไม่เนิ่นนานสักเท่าไร....
แต่อย่างน้อย.. ก็เคยได้บอก"รัก"...กัน
เพียงเท่านั้นก็คุ้มค่าพอให้เก็บ....มันไว้
*วันที่ฉันและเธอต้องพูดคำลา อาจจะเสียน้ำตาแต่ไม่....เสียดาย*
**อยากจะบอกว่ามันคือเรื่อง.....ดีๆ ที่ชีวิตเคยมีเธอเดินเข้ามา...
แม้มีวันต้องแยกไป... ให้เรื่องราวจะร้าย^หรือดียังไง... ช่วงชีวิตที่เรามีกันและกัน....
คือประสบการณ์^ที่แสน..ดี .........** :n1:
เพลงของวง FRICK (ลองหาฟังดูดิ ออกจะเสียงสูงบาดหูไปนิดแต่ก็เพราะดีนั่งฟังที่ทำงานยังเกือบร้องไห้แน่ะ...)
.
.
.
.
.
เก็บแต่สิ่งดีๆ เรื่องดีๆ ของกันและกันนะ...
เอาใจช่วยให้ผ่านพ้นไปด้วยดีครับ... :กอด1:
-
:เฮ้อ: ว่าแย้ว~ :sad2:
มะเป็นไรตรอง อนาคตยังคงเป็นสิ่งที่มนุษย์ทุกคนยังต้องก้าวต่อไป
อดีตจะกลายเป็นเพียงความทรงจำ เลือกจำแต่สิ่งดีๆ พอนานๆไปจะนั้งยิ้มเพราะ
ภาพที่ประทับใจในอดีต ส่วนที่ไม่ดีในอดีตก็ให้มันเป็นบทเรียนในปัจจุบัน
เพื่อที่จะทำในสิ่งที่ตัวเองเลือก มั่นใจ และตัดสินใจให้ถูกต้อง
ตรองยังมีเรื่องมากมายในอนาคต ที่รอให้ไปพบเจอ มีสิ่งดีๆรออยู่อีกมาก
สู้ๆ เมื่อเรา(เลือกและทำ)ตัดสินใจไปแล้ว เราก็ต้องรับผลที่จะตามมาให้ได้ไม่ว่าผลนั้นจะดีหรือร้าย
เป็นกะลังใจให้ น้องตรองคนเก่งต้องผ่านมันไปได้อยู่แล้ว :L2: (มั่นใจมากๆเมื่อดูจากความน่ารัก~เกี่ยวมะ55)
เอาน่า~~~~ ยังไงก็มีคนรอชิงตำแหน่งตรอง's sweet heart เป็นพรวน!! :m12: (ว่าแล้วก็อิจฉายิ่งนัก)
ทามไมเราตอนเรียนมะยักกะมีกะเค้าบ้าง o7
ร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกคุณน้อง :a2:
ลุย!!!!!!! :a1: ไปสู่อนาคตที่ดีกว่า!!!!แน่นอน!!!! ฟังธง!!!!(ออกแนวท่องโลกกว้าง อิอิ)
-
ตอนพิเศษ .. ไอ้หนุ่มรักกระต่าย กับนายหัวทอง .+
.
.
... เคยรู้สึกเกลียดใครสักคนมากๆๆๆๆๆ ไหมครับ ... ชีวิตคนเรามันต้องมีกันมั่งแหละน่า ... คิดดูดีๆสิ
... หนึ่ง ...
... ส่อง ...
... ซั่ม ...
... นึกออกแล้วใช่ม๊า ... แล้วทีนี้ลองนึกต่อว่าถ้าวันหนึ่งตื่นเช้าขึ้นมา .. แล้วเจอหน้าไอ้คนที่เราเกลียดอยู่ในระยะไม่ถึงหนึ่งไม้บรรทัดล่ะ พูดง่ายๆก็คือไอ้นั่นมันนอนอยู่ข้างๆ นั่นแหละ
... ไม่ครับ .. ไม่หายหรอก .. ผมน่ะทั้งขยี้ตา ทั้งตบหน้าตัวเอง .. จนสุดท้ายที่ตัดสินใจถีบมันตกเตียงไป ถึงได้เข้าใจแล้วว่ามันไม่ใช่ฝันแน่ๆ ... เพราะทั้งสัมผัสและเสียงเนี่ย .. มันของจริงชัดๆ !!!!
" ไอ้เชี่ย !! มรึงทำอะไรกู " หลังจากถีบมันตกเตียงไป ผมก็กระโดดลงมายืนข้างๆเตียงอีกด้าน
" มายืนอ่อยอะไรแต่เช้าว่ะ " ไอ้บ้านั่นยืนเกาหัวมองมาที่ผม ..
" เชี่ย !!! " แล้วทำไมผมต้องมายืนเปลือยให้มันมองด้วยล่ะ .. ว่าแล้วก็คว้าผ้าห่มมาพันตัวไว้อย่างลวกๆ
" อ้าว ก็นึกว่าติดใจ " ไอ้นั่นอม (ขี้ฟัน) ยิ้มก่อนจะทำตาถั่วแดงแบบการ์ตูนญี่ปุ่น
" ที่นี่ที่ไหน "
" ห้องกู "
" เชี่ย !! งั้นเดี๋ยวมึงกับกูค่อยเคลียร์กัน " ผมเอานิ้วชี้หน้ามันก่อนจะเดินไปเปิดประตูออก
" นั่นมันประตูห้อง ! " ไอ้บ้านั่นตะโกนบอกก่อนจะชี้ไปที่ประตูอีกบานหนึ่งที่รูปแบบเหมือนกันโคตรๆ ...
" ห้องน้ำน่ะบานนั้น " มันยักคิ้วกวนตีนให้ .. แล้วกูจะรู้มั๊ย .. เสือกทำตาแมวไว้ที่ประตูห้องน้ำเพื่อ !!!!!
.
ผมยืนอยู่ตรงข้ามกับกระจกบานใหญ่ .. ผ้าห่มผืนสีเทากองอยู่กับพื้นห้องน้ำหน้าเค้าท์เตอร์ ... รอยแดงคล้ายกลีบกุหลาบปรากฏให้เห็นบนภาพสะท้อนในกระจก ... คราบแห้งกรังเป็นรอยไหลลงมาตามต้นขาสีขาว ... ผมไม่ใช่เด็กอนุบาลที่จะไม่ประสีประสาว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเองเมื่อคืนบ้าง ...
กล้วยทอดแล้วววว ว ว .... ถึงนี่จะไม่ใช่ครั้งแรกของผม และ ผมก็ไม่ใช่พวกคิดมากอะไรกับเรื่องอย่างนี้ ... แต่ทำไมผมต้องมามีอะไรกับไอ้บ้านั่นที่นอนยิ้มอยู่บนเตียงข้างนอกนั่นด้วยวะ !!! จะด้วยความเมาหรืออะไรก็เถอะ คิดแล้วมันก็หงุดหงิด .. ชิชิ !!!
.
อีกด้านหนึ่งของห้อง ... ชายหนุ่มอีกคนนอนกระดิกเท้าผิวปากอย่างอารมณ์ดี .. เช้านี้เขารู้สึกว่าอากาศดูแจ่มใสกว่าปกติ ... เขามองไปยังบานประตูสีขาวที่ชายหนุ่มร่างบางเพิ่งเดินหายเข้าไป ...
เหอะๆ .. เหมือนแมวชะมัด .. ออกมาเดี๋ยวเขาคงต้องเตรียมรับมืออีกรอบเป็นแน่ .. แต่ก็ไม่เป็นปัญหาสำหรับเขาอยู่แล้ว ยังไงซะเขาก็ไม่มีทางปล่อยให้แมวดื้อของเขาอาละวาดได้นานแน่ๆ
ว่าแล้วก็ลุกขึ้นเดินไปยังกรงสีขาวที่มีผ้าโปร่งผืนบางคลุมไว้ที่ด้านบน .. ก่อนจะนั่งลงคุยกับสิ่งที่อยู่ภายใน
" พวกแกจะเข้ากับแมวดื้อๆของฉันได้มั๊ยวะ .. ฮ๊ะรถถัง กันดั้ม ปืนใหญ่ " กระต่ายขนปุยสีขาวสามตัวต่างวิ่งเอาหัวมาถูไถนิ้วของชายหนุ่มเหมือนตอบรับ .. ชายหนุ่มยิ้มอย่างอารมณ์ดีก่อนจะมองกลับไปที่ประตูบานเดิมอีกครั้ง ..
" งานนี้ต้องขอบคุณไอ้ตรองชุดใหญ่เลยนะเว้ยเนี่ย "
.
" ชุดกูอยู่ไหน " ผมเอาผ้าห่มผืนเดิมพันตัวออกมาจากห้องน้ำ
" ส่งซัก "
" งั้นเอาชุดมึงมา "
" ส่งซักหมดตู้แล้ว "
" ไอ้ .... " ผมยืนกำหมัดแน่น .. ไอ้นี่มันกวนประสาทชะมัด
" ไมล์ ... กูชื่อไมล์ครับที่รัก ^^ "
" สัส !! ใครที่รักมึง "
" อ้าว .. ก็แล้วใครล่ะเมื่อคืนเรียกกูจัง ที่รัก .. ที่รัก " ไอ้นั่นทำท่าทำทางพร้อมเสียงกระเส่า
" ไอ้เหี้ย !! " ผมตรงดิ่งไปยังไอ้บ้านั่นที่นอนยิ้มอยู่บนเตียง หากแต่แววตากรุ้มกริ่มของมันทำให้ผมตัดสินใจหยุดฝีเท้าซะก่อน
" อ้าวทำไมหยุดซะล่ะ .. กลัวกูเหรอ "
" เปล่า !! "
" โอ๋ๆ ... ไม่กลัวนะจ๊ะไม่กลัว " ไอ้บ้านั่นเดินโทงๆมาหาผม .. มึงหัดอายซะมั่งเส่ะ !!! เดินล่อนจ้อนมาหยั่งงี้ ถึงมึงจะกูจะมีเหมือนๆกัน แต่กูอายแทนว่ะ -*-
" ไปไกลๆตีน "
" ไม่เอาน่า รักกันไว้ดิวะ รักกันๆๆๆ " มันเอาจมูกมาถูไถกับหัวผมไปมา
" เชี่ยเอ๊ยย !!!! " ผมยกเท้าถีบมันไปก่อนจะกระโดดหนีมายืนอีกมุมห้อง
" ชอบแบบรุนแรงก็ไม่บอก ^^ "
" ออกไปดิวะ !!! " ผมเริ่มหยิบสิ่งของที่วางอยู่ขว้างใส่มัน แต่มันก็ยังเดินเข้ามาเรื่อยๆ
" ออกป๊ายยย ย !!!! " แล้วผมก็ก้มหยิบกล่องเหล็กสีขาวบนพื้นขึ้นมาทำท่าจะทุ่ม หากแต่สายตาดันไปเจอกับตาอีกสามคู่ที่มองจากภายในกรงนั้น ... ปิ๊ง ปิ๊ง ปิ๊ง *___*
" กระต่ายยย ย ย !!!! " สิ้นเสียงตะโกนผมก็โยนกรงสีขาวนั่นทิ้ง พร้อมกับกระโดดหนีอย่างขยะแขยง
' ตุ้บบ !! ' ร่างผมกระแทกลงกับพื้นห้อง
' ตุ๊บบ !! ' ร่างไอ้ไมล์กระแทกลงกับพื้นห้องเช่นกัน ..
อย่าคิดอะไรโรแมนติกขนาดนั้นสิครับ .. คิดเหรอว่ามันจะกระโดดเอาตัวมารับผมน่ะ .. ผมน่ะกระแทกพื้นเต็มๆ ส่วนมันน่ะเหรอ ... โน่น เหินถลาหน้าแหลมไปรับกระต่ายในกรงโน่น !!!
" มึงทำอะไรวะเนี่ย " ไอ้นั่นลุกขึ้นมาได้ก็เริ่มด่าผมเลย
" ก็นั่นมันกระต่าย "
" เออใช่ .. ที่ไหนเขาก็เรียกว่ากระต่าย "
" กูกลัว " ผมบอก .. มันส่ายหัวอย่างหงุดหงิดก่อนจะสำรวจดูกระต่ายสามตัวในกรงอย่างเป็นห่วงเป็นใย ก่อนจะเดินเอาไปวางไว้ที่เดิม ..
" ดีนะ .. ลูกกูไม่ตกใจตายเนี่ย " มันหันมาค้อนใส่ผม
" ช่วยไม่ได้ ใครเสือกให้มึงเอากระต่ายมาไว้ในห้องล่ะ "
" ก็แล้วใครมันจะรู้ว่าเมียกูมันเสือกกลัวกระต่ายล่ะ "
" งั้นก็รู้ไว้ซะ !!! "
" เออ "
" เฮ้ย !! เดี๋ยวนะ .. ใครเป็นเมียมึง "
" ก็มึงไง .. " มันบอกหน้าตาเฉยก่อนจะเดินมาหาผมที่นั่งอยู่กับพื้น ยังดีนะที่มีผ้าห่มพันตัวอยู่ไม่งั้นเจ็บกว่านี้แน่ๆ
" เป็นไงมั่ง เจ็บป่าววะ "
" มาลองมั๊ย "
" เออขอโทษๆ " มันบอกก่อนจะดึงผมให้ลุกขึ้นไปนั่งบนเตียง ก่อนจะเปิดตู้เสื้อผ้ายื่นชุดให้ผมใส่ ... ส่วนมันก็เดินหายเข้าไปอาบน้ำ
.
จบตอนพิเศษ .. !!!
ค้างกันป่าวอะ .. ตรองว่ามันค้างๆ จบเฉยเลยอะ .. แต่ไม่รู้จะเขียนต่อให้ยังเพราะมันก็ไม่ใช่เรื่องของตรองซะด้วยสิ ...
แฮ่แฮ่ .. ขอโทษจริงๆครับ แต่ไอ้ทอยซ์มันเล่ามาแค่นี้อะ TT^TT เอาเป็นว่าถ้ามันเปิดปากยอมพูดอีกจะเขียนเอามาลงให้อ่านกันอีกนะครับ ...
-
ตอนพิเศษน่ารักจัง
ไปง้างปากนายทอยซ์มาให้ได้นะน้องตรอง
เอ รึไปถามจากไมล์ก็น่าจะดีนา
จะได้มาเล่าต่อไง :t2:
-
:a5:
ทอยซ์ กะ ไมล์
:laugh:
-
เอ๊า!! ตอนก่อนเป็นคู่แข่งกันอยู่เลย ไหงตอนนี้ซีตรองไปทำอะไรให้เป็นการกำจัดคู่แข่งให้ตาเบนซะงั้นอ่ะ...อิอิ เค้าชอบตาเบน :o8:
จะว่าไปคู่นี้น่ารักดีเนอะ ชอบ ๆ ....ขอให้ทอยซ์เล่าให้ฟังอีกนะ...ซีตรองถ่ายทอดได้สนุกดี เก่งจัง +1
-
:a5: :a6:
ชีสมันทำอะไรเนี่ย :serius2:
ไม่เข้าใจชีสเลย
เป็นกำลังใจให้ตรองนะคะ :L2:
-
:m4: เอามาคั้นเวลา ทำให้หายเครียดหรือ ตรอง
เอาเรื่องตัวเองมาลงต่อดีกว่า รีบ ๆ นะครับ :L2: :bye2:
-
น่ารักดีคู่นี้ :laugh:
-
o12 ตรองเทียงก่อนเป็นคุณสามี
มาเทียวนี้ไอ้ทอยซ์กลายเป็นคุณภรรยาไปแล้ว :jul3:
-
:o8: :o8:
และแล้วทอยซ์กะไมล์ก็คู่กัน
:man1: :man1: :man1:
-
กร๊ากกก..ตกลงว่าไมล์ชอบทอยซ์เหรอเนี่ย
สับขาหลอกให้เราคิดว่าชอบน้องตรอง
ชริ
ทอยซ์น่ารัก แต่เจื่อกกลัวกระต่าย
แล้วจะทำไงอ่ะ
เอาอีก..ทอยซ์ไม่เล่า ก็ไปให้ไมล์เล่าก็ได้ เอาแบบตั้งกะต้นเลย หุหุ
.
.
ให้กำลังใจตรองนะ
สู้ๆ
-
:m4: :m1: .... โหดมันส์ฮา .... ดีค่ะ ตรอง
... ไมล์กะทอยส์ ..... อยากรู้อีกอ่ะบีบคอไมล์มาซะดีดี .... :man1:
-
อิอิ เกลียดกันนักได้กันเองเลย 555
-
ตอนพิเศษ น่ารักมากมาย
-
อะ อะ อ๊ะ อ้าว !!!!!
ไอเราก็นึกว่าเรื่องของ เฮียสะเอง :laugh:
หุหุหุ
ดีใจ ๆ :oni2: ที่มีคู่รักเกิดขึ้นอีกหนึ่งคู่แล้ว
ว๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
ตายล่ะหว๋าา แม่กะลูกไม่ถูกกัน แล้วพ่อมันจะทำไงเนี๊ย :laugh: :laugh:
-
คู่นี้น่ารักดีเนอะ!
:L2: ให้คนเขียนคะ
-
ค้างเล็กๆ แต่ไมล์นี่ เปลี่ยนใจเร็วจิงๆ ชิชิ o12
แต่ก็ดูน่ารักดีนะ คู่นี่555 :laugh:
รอต่อปายยยยยยย :oni1:
-
เจ๊อ่านตอนแรกตกใจแทบแย่ นึกว่าหนูตรองจะเสร็จไปซะแล้ว เฮือก :o
:mc4: ยินดีกับคู่รักคู่ใหม่ด้วย เย้ๆ
อ่านะ เรื่องของชีส ก็ไม่เข้าใจ อะไรกันเนี่ย งง จริงๆ
-
ทอยซ์!!!!
ไมล์ !!!!!
ตรองงงง นึกว่าตรองซะงั้น :laugh:
-
ตอนพิเศษอย่างงี๊เอามาอีกนะ
:laugh:
อยากรู้ อยากเห็น เรื่องชาวบ้าน
-
ง่า.... แล้วขออนุญาตเจ้าตัวยังเนี่ย... เอามาเผยแพร่ซะงั้น :m12:
ทีแรกเริ่มเรื่องตกใจหมดนึกว่าเป็น ตรอง อิอิ :t2:
แล้วมาลงใหม่นะครับ จะคอยตามอ่านนะ ^_______^
อะไรร้ายๆ ก็ขอให้ผ่านพ้นไปด้วยดีนะ.... ทำบุญ+เข้าวัดเข้าวาซะบ้าง อิอิ
-
บทที่ 15 > CHEEZE' S PART .+
โต๊ะไม้ แถวคณะนิติฯ ..
ผม : กูควรทำไงดีวะ
แพร : แกยังไม่จบอีกเหรอเรื่องนั้นน่ะ
เพื่อน (อีกคน) : อะไรวะ ?
ผม กับ แพร : เสือก !
แพร : แกยังรักเขาอยู่ป่ะ
ผม : อืม
แพร : แล้วแกยังอยากกลับมาเป็นผู้ชายอยู่ป่ะ
ผม : อืม
แพร : มันก็ยากว่ะ แกรักเขา แล้วแกก็อยากเป็นผู้ชาย . แต่มันทำไม่ได้ว่ะเพราะเขาคนนั้นของแกก็เป็นผู้ชาย
ผม : นั่นแหละปัญหา
เพื่อน (อีกคน) : ฮ๊ะ !? มึงเป็นเกย์เหรอไอ้ชีส
ผม กับ แพร : เสือก !
ผม : กูขอนะเรื่องเนี๊ย .. อย่าเสือก !
เพื่อน (อีกคน) : .... (งอล . เดินหนีไปซื้อไอติม)
ผม : มึงว่ากูทำไงดีวะ
แพร : ก็เลือกเอาที่ดีที่สุดแหละ
ผม : แล้วอันไหนมันดีที่สุดวะ
แพร : มันอยู่ที่ใจแก
ผม : .....
กลางคืน .. หอ
คุยโทรศัพท์ .
ผม : กูเองนะ
อาร์ม : เออ
ผม : ไอ้ตรองมันเป็นไงมั่ง
อาร์ม : มึงเป็นห่วงมันด้วยเหรอ
ผม : เออดิวะ
อาร์ม : แล้วมึงทำร้ายมันทำไม
ผม : .... (เจ็บ !)
อาร์ม : เพื่อนกันเค้าไม่ทำกันแบบนี้หรอก
ผม : กูรู้
อาร์ม : รู้แล้วยังทำ ?
ผม : กูขอโทษ
อาร์ม : กูอยากฟังมากกว่าแค่คำว่าขอโทษ
ผม : ยังไง
อาร์ม : คำอธิบาย
ผม : ไม่รู้ . กูเองก็ยังสับสน
อาร์ม : เออดีเนอะ . มึงอยากให้ทุกคนเข้าใจมึง แต่ตัวมึงเองยังไม่เคยเข้าใจอะไรเลย
ผม : กูยังเป็นเพื่อนมึงอยู่ไหม
อาร์ม : มึงยังเป็นเพื่อนกู . ไอ้ตรองกูไม่แน่ใจ แต่มันเคยรับปาก .
ผม : แล้วไอ้เยี่ยมล่ะ
อาร์ม : มันยังไม่รู้เรื่อง . ให้มันไม่รับรู้แหละดีแล้ว ไม่ใช่ทุกคนนะที่เค้าจะรับได้กับสิ่งที่มึงทำ
ผม : อืม ขอบคุณ
อาร์ม : มึงเนี่ยนะ . ทำอะไรไม่คิด
ผม : กูขอคุยกับไอ้ตรองหน่อยได้ป่าว
อาร์ม : อืม ถ้ามันยอมคุยนะ
.
ผม : ไอ้ตรอง .
ตรอง : อืม
ผม : มึงเป็นไงมั่ง
ตรอง : ก็ยังอยู่ได้สบายดี . ยังไม่ตาย
ผม : มึงอย่าพูดงี้ดิวะ
ตรอง : ทำไม
ผม : มันทำให้กูรู้สึกผิด
ตรอง : มึงทำผิดอะไร
ผม : กูทำมึงเสียใจ
ตรอง : มึงทำถูกแล้ว . เสียใจซะมั่งจะได้จำ !
ผม : .... (เจ็บ !)
ตรอง : กูดีใจด้วยนะที่มึงเป็นผู้ชายอีกครั้ง
ผม : ตรอง . กู .. เอ่อ ..
ตรอง : กูยังเป็นเพื่อนกับมึงได้เสมอนะ
ผม : ........
ตรอง : แต่ขอเวลากูทำใจมั่ง อะไรมั่ง
ผม : อืม กูเข้าใจ
ตรอง : อย่าคิดกลับมาแก้ไขอะไรอีก . มึงเปลี่ยนอดีตไม่ได้หรอก
ผม : .........
ตรอง : อย่าทำให้การเสียใจครั้งนี้ของกูเสียเปล่า . กูอยากได้ไอ้ชีสเพื่อนกูที่แมนเต็มร้อยกลับมา มึงทำให้กูได้มั๊ย .
ผม : อืม กูสัญญา !
ตรอง : ให้มันได้อย่างงั้น . ไอ้กร๊วก !
ผม : กูขอโทษนะ
ตรอง : กูเบื่อแล้วคำเนี๊ย .
ผม : งั้น ..
ตรอง : เปลี่ยนเป็นเลี้ยงบุฟเฟ่ต์โอเรียนเต็ลกูดีกว่าป่ะ .
ผม : แพงไป
ตรอง : มึงมีคดีติดตัวอยู่นะ
ผม : เออ . ยอมๆ
วางโทรศัพท์ . ยิ้มทั้งน้ำตา . ครั้งนี้ผมผิดเองจริงๆ ผมผิดคนเดียว .
มิตรภาพบริสุทธิ์สีขาว ความรัก ความหวังดี ความห่วงใย เส้นใยเล็กๆที่พาดผ่านกันวนเวียนอยู่อย่างนั้นรอบแล้วรอบเล่าจนกลายเป็นปมมากมายนับไม่ถ้วน .
มนุษย์ล้วนแล้วแต่มีนิสัย ไม่สิ สันดานลึกๆด้วยกันทุกคน . สันดานแห่งความอยากได้ อยากมี อยากเป็น อยากรู้ อยากเห็น อยากลอง รัก โลภ โกรธ หลง .. ไม่เว้นแม้แต่กระทั่ง ... ตัวผมเอง
มิตรภาพสีชมพูที่เกิดขึ้นไม่นานระหว่างผมกับไอ้ตรอง บัดนี้กลายเป็นเพียงสีชมพูเน่าๆและคงจะแปรเปลี่ยนเป็นสีอื่นเมื่อวันเวลาผ่านไป ..
มิตรภาพอันเก่าสีขาวระหว่างเพื่อน ถูกทำลายลงด้วยน้ำพูดของผมเมื่อวันนั้น . จนเกือบลืมไปแล้วว่าครั้งหนึ่งมันเคยเป็นสีขาว ..
ผมพยายามรักษามิตรภาพสีขาวให้กลับมาขาวดังเดิม ..
ผมพยายามครอบครองมิตรภาพสีชมพู .. เช่นเดียวกับที่มิตรภาพสีขาวก็ต้องการมิตรภาพสีชมพูด้วยเช่นกัน ...
ผมพิสูจน์ .. พิสูจน์ตัวเอง พิสูจน์มิตรภาพสีชมพู พิสูจน์มิตรภาพสีขาว .. พิสูจน์ใคร ?? ?
ผลการพิสูจน์ ... ' ล้ ม เ ห ล ว ' ...
สิ่งที่ผมได้รับกลับคืนมาคือ ... ' การจางหาย ' .... การจางหายของสีชมพู การจางหายของสีขาว ...
ผมผิดเอง ... ความรู้สึกของคนเราไม่ใช่เรื่องล้อเล่น .. ไม่ใช่เครื่องที่จะนำมาพิสูจน์อะไร .. ขอโทษ
ผมเป็นมนุษย์ .. ผมโลภ ... ผมอยากได้สีขาวและสีชมพูกลับคืนมาเหมือนดังเดิม ...
ผมสงสัยว่าทำไมตอนนั้นสีขาวในใจของผมถึงกล้าทำอะไรลงไปเช่นนั้น ...
หรือแท้จริงแล้วสีขาวที่อยู่ภายในใจของผมเป็นเพียงฉากบังหน้าของสีดำ ... สีดำที่อยู่ในใจมาตลอดเวลา
ผมยังเฝ้ารอปาฏิหาริย์ของสีชมพู .. สีชมพูที่เข้ามาหยอกเอินหัวใจให้วูบไหวได้เป็นบางเวลา
ผมยังเฝ้ารอปาฏิหาริย์ของสีขาว .. สีขาวที่มั่นคงและอยู่กับผมมานานแสนนาน
หรือบางที ...
ปาฏิหาริย์ ... อาจไม่มีจริง ...
-
ยังไงก็ยังเข้าข้างตรอง
-
อ่านแล้วก็... :เฮ้อ:
-
เข้าข้างตรอง !!
อย่าไปยอม ๆ ๆ ๆๆ 5 55+
-
.
.
.
อีกสองวัน .
ไอ้ตรองจะอายุครบสิบเก้าขวบแล้วค้าบ .
TT^TT
.
.
.
-
^
^
^
^
^
จิ้มตรองงิงิ
-
มันถูกที่สุด ในเมื่อตัดสินใจแล้ว
เพราะคิดดีแล้วไม่ใช่หรือถึงได้ทำ
ขอให้มีความสุขกับทางที่เลือก
-
ขอให้มีความสุขกับสิ่งที่เลือก :L2:
-
:L2: ดอกไม้นี้ ให้ตรอง เพื่อเป็นกำลังใจ กับสิ่งที่ผ่านมา แล้วมันก็ผ่านไป
เหลือไว้เพียงแต่ความรู้สึก ที่เราจะเลือกเก็บ
เข้มแข็งไว้ตรอง ส่วนมิตรภาพก็ควรรักษาไว้ แม้มันจะแฝงไว้ด้วยความเจ็บปวดก็ตาม
เป็นกำลังใจให้ ตรอง ต่อสู้ต่อไป :bye2:
-
เข้าใจล่ะ มันเป็นอย่างนี้นี่เอง
นี่ถ้าชีสไม่มาเล่าเอง คงงงไปอีกนาน
-
:L2: HAPPY BIRTHDAY ตรอง ในอีก 2 วันข้างหน้า
-
คนรัก
คนเคยรัก
รักแล้วรักเลย
มันเปลี่ยนกันไม่ได้ง่ายๆหรอก
:man1:
ยังไงก็ ยิ้มเข้าไว้ครับ
-
จะ 19 แล้วหรอเด็กน้อย.....หุหุ
ยังไงก็ขอให้เรื่องราวยุ่งๆมันคลี่คลายไป
ให้สิ่งดีๆเข้ามาหาสู่......ส้าาาาาา ธุ
-
ว้าว ว้าว มีตอนที่ชีสเป็นคนเขียนอีกแล้ว o13
อ่ะนะ รูปแบบความสัมพันธ์ ความรู้สึกอาจจะเปลี่ยนไปบ้าง แต่ความรัก ความผูกพันธ์ที่ผ่านมาก็ยังสามารถทำให้มีตอนนี้ได้น้า ....เป็นกำลังใจให้ครับ :L2:
อีกสองวัน! ไปหาของขวัญให้หนุ่มน้อยก่อน :oni1:
-
:L2: ...... สุขสันต์วันเกิดล่วงหน้าค่ะซีตรอง ..... :L2:
.... คิดอะไรขอให้สมหวัง ชีวิตพานพบแต่คนดีดีเข้ามานะค่ะ ........ :กอด1: หน่อยนะ
..........ล่าสุดไงก็อยู่ข้างซีตรองค่ะ .......... ...... ไอ้ .... :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1: (รู้สึกจะรุนแรงไปหน่อย
แต่ก็สาสมอ่ะ ไม่ให้อภัยค่ะ :laugh:
-
.....อีกนิดถ้าเราเป็นชีส เราคงไม่พิสูจน์อะไรอีกแล้วล่ะ... (ทั้งที่จริงเราชอบพิสูจน์และเชื่ออะไรยากมาก)...
เพราะคิดว่าสิ่งที่เป็นอยู่(ระหว่างนาย2คน)ได้พิสูจน์ตัวมันเองแล้ว.....
แต่อดีตเป็นสิ่งที่เปลี่ยนไม่ได้จริงๆ... ฉะนั้นมีแต่ทางที่เลือกเดินในวันนี้เท่านั้น.....
ที่จะสามารถเปลี่ยนแปลงหรือนำไปสู่สิ่งที่ไม่มีใครรู้ในอนาคตได้.....
ทางเดินที่แต่ละคนเลือกไม่มีใครผิดหรือถูก.......
มีแต่เมื่อเราได้เลือกแล้วก็ต้องทำสิ่งที่เลือกนั้นให้ดีที่สุด และสุดกำลังเท่านั้น
ขอให้ทุกคนได้ค่าตอบแทนที่ดีสำหรับสิ่งที่ได้เลือกกันไปนะครับ.........^^
-
.... :เฮ้อ:
ราคาที่ต้องจ่ายไม่คุ้มบททดสอบเลยนะเนี่ย...
-
สุขสันต์วันเกิด ครบ 19 ขวบล่วงหน้านะซีตรอง
:กอด1:
โอกาสในชีวิตบางครั้งอาจไม่หวนกลับมาอีก ยกเว้นพยายามสร้างโอกาสนั้นขึ้นมาใหม่ด้วยความพยายาม
ทำสิ่งที่หัวใจต้องการนั่นแหละดีที่สุดแล้ว
-
อ้าตอนแรกงงตอนนี้ไม่ละ
อืม
ชีสโลภเกินไปอะครับ
ชีสยังสับสนตัวเองเลย ก็จริงที่อาร์มว่า แล้วใครจะไปเข้าใจอะ
มาเป็นกำลังใจให้ซีตรองครับ :m13:
-
:เฮ้อ:
:L2:
:กอด1:
-
แล้วมันจะผ่านไปตรอง สู้ๆ เข้มแข็งไว้นะ :L2:
:110011: HBDล่วงหน้า อีกหนึ่งวัน :เชิป2: :HBD2:
-
ก็ยังไม่เข้าใจชีสอยู่ดี
-
งานนี้คงได้แต่ ร้องเพลง ป้าใหม่แระค่ระ
หากว่าใคร เข้ามาหลอก
ยังพอจะหลบ หลบหลีกกันได้ทัน
แต่กับ เธอ ฉันเดาผิด ไม่เคยจะคิด ว่าเธอจะทำฉัน
คิดๆแล้ว แค้นแทนตรอง ว่าทำไม ต้องทำร้าย ขนาดนี้
เพราะรักสุดขีด สุดชีวิต สุดกู่ ก็เคยดูๆ นึกว่าเป็นคนดี
.........................................................
นานา จิตตัง ค่ระแบบนี้ เจอคนแบบนี้ก็ไม่ไหวนะ
เจอแบบนี้ หาใหม่ดีกว่า ผู้ชายไม่ไร้ทำ ใบพุทรา ค่ระ
จะว่าไป ไอ้ที่นอน ข้างๆ น้องตรองทุกวัน ก็ โออยู่ นะค่ระ คุณสมบัติ ครบ จับกดไปเลย หุหุหุหุ เจ้ หนับหนุน ค่ระ
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
อ่านแล้วไม่รู้จะพูดอะไร
แต่ถ้าชีสตัดสินใจไปแล้ว
มันก็คงแก้ไขอะไรไม่ได้
เพราะปาฏิหาริย์ที่ชีสหวังน่ะ
มันก็คงยากเหมือนกันนะ
เป็นกำลังใจให้น้องตรองเสมอนะคะ
เจอเรื่องร้าย ๆ ในชีวิต จะทำให้เราอยู่ได้อย่างแข็งแกร่งขึ้นนะคะ
ใกล้จะถึงวันเกิดแล้ว Hap ล่วงหน้าให้ก่อนนะคะ
เรื่องร้าย ๆ ผ่านไป ต่อไปเจอแต่สิ่งดี ๆ ในชีวิตนะคะ
Happy Birthday ล่วงหน้าจ้า
-
o7 อ่านแล้ว ก็พยามเข้าใจชีสนะ ที่ทำนะคงจะมีเหตุผล ไม่มีใครอยากทำร้ายคนที่เรารักหรอก เพราะคนที่เจ็บก็คือตัวเอง ตรอง ทำดีแล้ว ที่เลือกมิตรภาพ การให้อภัยเป็นสิ่งดีนะ ประสปการณ์จะทำให้เราโตขึ้นอ่ะ ขอให้เชื่อมั่นในความรัก อย่างที่มีคนพูดกันและ ว่าความรักไม่มีเพศ แต่เราไปกำหนดเพศให้มันเอง ไม่ว่าจะเป็นในความรักของรูปแบบไหน ก็คือความรักนะ เพราะที่อ่านมานะ ตรองไม่ได้อยู่คนเดียวเลย อย่าคิดว่าตัวเองเหงานะ ถ้ามีอารมณ์เหงาอีกละก็ ลองหันไปมองรอบข้างบ้างละ วันที่ 23 วันเกิดตรองใช่ปะ ขอให้ตรองเป็นคนที่มีความสุขนะ ขอให้สุขในทุกๆวัน เจอคนที่ใช่เร็วๆละ (หรือว่าเจอแล้วหว่า :a11:) :L2: :L2:Happy Birtday :L2: :L2:ล่วงหน้านะจ๊ะ จะตามอ่านต่อไปจ๊ะ :bye2: :bye2:
[attachment deleted by admin]
-
HAPPY BIRTH DAY
ขอให้มีความสุขมากๆนะคับ จะติดตามผลงานต่อไปคับ :bye2:
-
อ่านแล้วเข้าใจความรู้สึก และการกระทำของชีส...แต่
ชีสผิด ที่เอาความรู้สึกของคนอื่นมาพิสูจน์ตัวเอง
ก่อนจะมาเสียใจ ทำไมไม่คิดให้ดีก่อน ไม่คิดถึงผลดี ผลเสียที่จะตามมา
ถ้าไม่แน่ใจก็ไม่สมควรเริ่มก่อน
อาร์มพูดได้ดี มีข้อให้คิดตามเยอะ
ตรองเองก็ทำถูก เพื่อน...ที่ดีหายาก รักษาไว้
แต่สิ่งที่ชีสไม่ควรได้ที่สุดคือ สายสัมพันธ์สีชมพู
ชีสไม่มีค่าพอที่จะได้มันกลับคืนมา
สำหรับตรองคับผม
(http://widget.sanook.com/static_content/full/text/4516eb7b666b38736501f058ceeeeb01_1208490131.gif)
-
พิสูจน์แล้วทำให้คนอื่น เสียใจ แต่พอพิสูจน์ไม่เป็นท่า ล้มเหลว แล้วเราถอยออกมา ทำให้คนอื่นเจ็บ
ออกแนวเห็นแก่ตัวไปหน่อยนะ แบบรักแล้วรักเลย เฮ้อๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
รอมาฉลองวันเกิดตรองๆๆๆๆ อีก 1 วันข้างหน้าดีกว่า
-
รูปนี้มอบแด่ทอยซ์ ด้วยใจจริง อิิอิ :laugh:
ทอยซ์หน้าจะชอบนะว่าป่ะ
[attachment deleted by admin]
-
:mc2: สุขสันต์วันเกิดนะคับ มีความสุขมากๆนะคับ :mc3:
ปล. มาไม่ทันเจ้าชีส เชอะๆๆ งั้นขอมาคนเป็นคนแรกในนี้ละกัน :m3:
-
แอบเห็นตรงที่เตือนวันเกิดว่าวันนี้เป็นวันเกิดของน้องเจ้าของกระทู้
เลยแวบเข้ามาอวยพร
สุขสันต์วันเกิดนะคะ มีความสุขมาก ๆ สุขภาพแข็งแรงเน้อ
ขอให้ประสบความสำเร็จในสิ่งที่ตั้งใจไว้นะคะ :HBD2:
-
สุขสันต์วันเกิดนะคะตรอง
มีความสุขมาก ๆ สุขภาพแข็งแรง
เป็นที่รักของทุกคน
และมีแต่เรื่องดีๆก้าวเข้ามาในชีวิตนะ
:mc3: :HBD1:
-
:HBD2: นะ้จ้ะ ซีตรอง
มีความสุขมากๆนะ :L2:
คิดสิ่งใดขอให้สมปรารถนานะ :oni3:
-
:L2:
สุขสันต์วันคล้ายวันเกิดนะครับ ซีตรอง *_*
ไม่ได้เป็นคนแรก แต่ขอเป็นคนนึงที่ได้บอกนะ^^
ขอให้มีแต่เรื่องดีๆ เข้ามาในชีวิตนะครับ ให้กำลังใจเสมอนะครับ สู้ๆ o7
o13 o13 o13 o13 o13
รออ่านตอนต่อไปอยู่นะครับ [^____________^]
-
:L2:..ขอให้น้องซีตรอง... :L2:
...สุข สดชื่น สมหวัง รักใครก้อขอให้ได้ดังใจ คิดอะไรก้อขอให้ได้ดังที่ใจคิด...19 แล้วขอให้เป็นคนดีที่อยู่ในสังคมดีๆๆตลอดไปน้าคร้าบบบบบ....คนดี :กอด1:
-
:HBD2: ขอร่วมฉลองด้วยคน มีความสุขมากๆนะคะ
-
แวะมาฉลองวันเกิด ซีตรองๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ขอให้มีความสุขมากๆๆนะคับ :HBD5: :HBD4: :HBD1: :HBD2: :a: :b:
-
:HBD1: คับซีตรอง
คิดสิ่งใดก็ได้ดังที่หวัง :L2:
มีความสุขมากๆๆๆๆๆๆนะคับ :กอด1:
-
(http://www.hotbreadsmddc.com/images/cakes/girls_birthday_cakes/17-LILO%20AND%20STITCH.jpg)(http://disney-clipart.com/christmas/lilo-stitch/stitch-presents-christmas.jpg)
HBD นะตรอง มีความสุขมากๆจ้า :L2:
-
.
.
.
เฮ้ ! แอบชอบรูปที่พี่ออยเอามาเม้นท์ให้ ..
ลิโล่ กะ สติ๊ซ !!
>__________________<;;; ;;;
ขอบคุณทุกคนเลยนะครับสำหรับคำอวยพร ..
อยากบอกว่าคนในเล้าเข้ามาอวยพรให้ตรองมากกว่าที่ได้จากในชีวิตจริงซะอีก ..
แต่ชินละ .. ไอ้อาร์มมันเคยบอกไว้ว่า .. ' ก็ใครใช้ให้มึงเกิดตอนปิดเทอมล่ะวะ ??? ' ..
โดนเพื่อนลืมวันเกิดตั้งแต่สมัยประถมแล้ว ..
ขอบคุณครับ .. ขอบคุณจริงๆ ..
.
.
พี่เต้น .. ขอบคุณนะครับสำหรับกำลังใจที่พี่ชายคนนี้มีให้เสมอมา =P
.
.
เจ๊ออย .. วันหลังจะชวนไปเที่ยวนะครับคุณพี่สาว .. ว่าแต่เด็กปีสี่นี่ต้องฟิตป่าว .. หาไปเวลาว่างมาเจอะเจอกันมั่งนะ ^^
.
.
เฮียวิน .. ' แม้มองไม่เห็น .. แต่ฉันรู้สึกถึงเธอ ' .. ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งนะครับเฮีย ..
.
.
ขอบคุณคุณป๋ากับแม่ที่ทำให้ไอ้ตรองเกิดมากวนตีนชาวบ้านเค้าได้ตั้ง 19 ปี ..
ขอบคุณเฮียนัทสึ .. ที่คอยกวนแข้งกวนขาตลอดเวลา ..
ขอบคุณนินจา .. น้องสาวที่ห้าวเกินพี่ชาย !!
ขอบคุณไอ้เยี่ยม .. สำหรับนาฬิกา ..
ขอบคุณไอ้อาร์ม .. สำหรับของฝากจากอังกฤษ ( ถ้ากลับมาแล้วมรึงลืม !! กูจะให้มึงไปนอนระเบียงสามวัน !!!!! )
ขอบคุณไอ้ชีส .. สำหรับคำปลอบโยนตอนที่กูเสียใจ และการอยู่ข้างๆเวลากูว้อนท์ใครสักคนมาอยู่ข้างๆ
ขอบคุณไอ้แฮม .. สำหรับคอลเล็กชั่นใหม่ของลา'คอส
ขอบคุณเซิ่น .. สำหรับการกลับมาอีกครั้ง ..
.
.
ขอบคุณทุกคนในเล้าเป็ดแห่งนี้ด้วยนะค้าบ ..
วันเกิดปีนี้ตรองลั้ลลากว่าทุกปี .. คงเพราะมีทุกๆคน .. ^^
.
.
สามทุ่มกว่าๆจะเอาตอนที่ 16 มาลงนะครับ ..
ตอนนี้ใครอยากเม้นท์อะไรก็เม้นท์ไปก่อนเลยละกัน ^^
ขาแข็งแรง .. ฝันแข็งแรงครับ ..
:*)) )
ตรอง .
-
:oni2: :mc4: :L2:
Happy Birth Day นะตรอง มีฟามสุขมากๆเน้อ เกิดวันเดียวกันเพื่อนเค้าเลย หุหุ อวยพรวันเกิดเพื่อนไปหละ มาอวยพรให้ตรองมั้ง :oni1:
-
(http://widget.sanook.com/static_content/full/emo/017a9cb8c23237b3889657bc4f00f98e_1208232919.gif)
มีความสุขมาก ๆ ....สมหวังในทุก ๆเรื่องนะ....และก็ขอให้ความน่ารักของซีตรองเพิ่มขึ้น จะได้มีคนรักซีตรองเพิ่มมากขึ้นๆ
-
.
ขอบคุณเซิ่น .. สำหรับการกลับมาอีกครั้ง ..
.
.
.
^
^
^
^
....... หมายความว่าเยี่ยงไร รอลุ้นค่ะ
........ หน้าบานแทนคนที่ได้รับคำอวยพรอ่ะ อิอิอิอ.... รออ่านอยู่นะค่ะ
-
:HBD4:
ขอให้มีความสุขมากๆนะค่ะ
-
:mc4: :mc4: :mc4:
HaPpY BiRthDaY
มีความสุขมากๆ นะครับ
-
:mc3: HBD สุขสันต์วันเกิดซีตรองน๊าคับ :mc3:
อายุเท่ากันเรยยย มีความสุขมากนะ
จะรออ่านตอนที่ 16 คับ...
-
:c5:
:c5:
HBD ซีตรองด้วยคน...
ยังรอเรื่องราวของตรอง...
และจะเป็นกำลังใจให้เสมอน๊า... :bye2:
-
แฮปปี้เบิร์ดเดย์ครับตรอง ขอให้มีรักที่สมหวังยั่งยืน เรื่องการเรียนขอให้โชค A นะครับ
-
บทที่ 16 > รำลึกถึงเพื่อนเก่า .+
หมายเหตุ * บทที่เขียนขึ้นเพื่อสนอง need ไอ้อาร์มคนเดียวล้วนๆ .. มันบอกไม่งั้นมันนอนไม่หลับ -___________-"
สุดท้าย .. ปมหลายปมก็ถูกคลายออกด้วยดี ..
ผมได้เพื่อนของผมกลับคืนมา .. ไอ้ชีส .. ฉบับออริจินอล .. แมนเกินร้อย !! ไอ้เยี่ยมคงไม่บ่นแล้วว่า 'แมร่งเป็นเกย์กันหมดทั้งกลุ่มแล้ว กูเอามั่งดีมั๊ย' .. เพราะตอนนี้ไอ้ชีสกลับไปเป็นเพื่อนสปีชี่เดียวกับมันเหมือนเดิม
ไอ้ทอยซ์ (ไอ้หัวทอง) กับไอ้ไมล์ (ไอ้ไจแอนท์) ก็ลงเอยกันด้วยดี .. (รึป่าว) ... ถึงจะมีต่อยมั่ง เตะมั่ง กระโดดถีบมั่ง .. แต่ก็เห็นมันสองคนกับมีความสุขดีกับลูกๆ (กระต่าย) ทั้งสามของพวกมัน
ไอ้ตาเบน .. ก็ไปกิ๊กกั๊กกับเด็กมอปลายแถวสุรศักดิ์ .... เป็นฝั่งเป็นฝากันหมด ... นิยายเรื่อง 'ฮว๊ากกก .. ฯ ' ก็เอามาลงในเล้าเป็ดแล้ว (ตามคำแนะนำของเฮียน่าน .. The Sun In Night .. ขอบคุณนะค้าบบ บ )
.
.
ช็อคโกแลตชิพในถ้วยละลายไปเกือบครึ่งแล้ว .. ไอ้อาร์มนั่งกอดอกฟังแน่นิ่ง ผมใช้มือเอาช้อนเขี่ยไอศกรีมในถ้วยเล่น ส่วนเซิ่นก็นั่งเล่าเรื่องที่เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อไม่ถึงครึ่งชั่วโมงที่แล้ว ..
" ไอ้กัสเบลมันมาชวนเซิ่นเข้ากลุ่มอะเฮีย " คำพูดของเซิ่นทำให้ผมหันไปมองหน้ากับไอ้อาร์มนิ่ง .. เมื่อได้ยินชื่อของ 'ไอ้กัสเบล'
" อืม .. ตามใจดิครับ "
" มันบอกว่ามันคบเฉพาะคนที่หน้าตาดีๆ " เซิ่นยังคงเล่าต่อ ..
" เหอะๆ ก็ถูกแล้ว " ไอ้อาร์มเบะปากก่อนจะค่อนหัวเราะ ...
" เพื่อนมันบอกว่าเนี่ยพอมาอยู่กลุ่มมันปุ๊บก็ต้องเลิกคุยกับเพื่อนเก่าๆที่หน้าตาไม่ผ่าน .. อย่างกัสเบลมันก็บอกว่าเพื่อนเก่ามันก็เลิกคบหมด " เซิ่นบอกก่อนจะยกแก้วน้ำมากระดก
" มันเลิกคบเค้าหรือเค้าเลิกคบมันกันแน่วะ " ไอ้อาร์มทุบโต๊ะอย่างอารมณ์เสีย ผมมองมันด้วยสายตาปรามๆ
" อืม เป็นเพื่อนกับคนดังไม่ชอบเหรอ " ผมหันกลับมาถามเซิ่น
" ดังแล้วนิสัยอย่างงี้ก็ไม่ไหวนะเฮีย "
" มันอาจจะนิสัยดีก็ได้นะเว้ย "
" ไม่รู้ .. แต่ก็ไม่ได้ให้เบอร์มันไปอะ "
" ดีแล้ว อย่าไปรู้จักแมร่งเลยคนอย่างงั้น " ไอ้อาร์มโหมดนี้ไม่ค่อยจะเจอบ่อยนัก .. โหมดของขึ้นเนี่ย !!
" ไปเหอะใกล้เวลาหนังเข้าแล้ว .. กูอยากกินป๊อปคอร์น " ผมรีบเปลี่ยนเรื่องก่อนจะเดินลากไอ้สองคนนั่นเข้าโรงภาพยนตร์
.
.
" ทำไมต้องเสือกมาเรียนที่เดียวกับมันด้วยวะ " ไอ้อาร์มทิ้งถุงที่ถือออกมาจากซุปเปอร์มาร์เก็ตลงบนโต๊ะอย่างหัวเสีย
" หรือมึงจะลาออก " ผมแซวไอ้อาร์มไป
" ฝันไป .. เรื่องของมันไม่มีผลอะไรกับชีวิตกูหรอก "
" เหรอ " ผมประชดมันไป .. ถ้าไม่มีผลอะไรมันเองคงไม่หงุดหงิดขนาดนี้หรอก
" แมร่งกล้าพูด .. เลิกคบกับเพื่อนเก่าๆ ไอ้เชี่ยเอ๊ย .. ตอนนั้นกูน่าจะอัดวิดีโอไว้ว่ะตอนที่มันมาร้องไห้ขอโทษน่ะ "
" ปล่อยมันไปสู่สุขคติเห๊อะ .. มันกำลังจะดังอย่าไปดับอนาคตมันเล๊ย "
" เห็นหน้าแมร่งแล้วหงุดหงิดว่ะ "
" เออน่า .. ไหนมึงบอกว่าปล่อยวางแล้วไง "
" เออๆ กูจะพยายาม " ไอ้อาร์มบอกก่อนจะเปิดระเบียงออกไปจุดบุหรี่สูบ
.
สองปีก่อน ... สมัยยังเป็นละอ่อนเดินร่อนอยู่แถวสยาม .. ใต้ตึกศูนย์หนังสือ ...
วันนี้เป็นวันนัดรวมตัวกันทั้งกลุ่มครั้งใหญ่ในรอบปีก็ว่าได้ ... กลุ่มของผมที่สยามเกิดจากการรวมตัวกันของเพื่อนต่างโรงเรียนที่เจอกันที่สยามบ้าง ที่เรียนพิเศษบ้าง .. ถึงจะมาจากต่างที่กันแต่เรียกว่าจริงใจกันสุดๆ ผู้ชายอะครับมีอะไรก็คุยกันไปตรงๆ ใช้ตังค์แทบจะกระเป๋าเดียวกัน เสียอย่างเดียวมันไม่ค่อยจะว่างตรงกันบ่อยๆ นานๆถึงจะครบทีมทีอย่างวันนี้เป็นต้น ... นับรวมกันได้สิบสองคนถ้วน .. แต่จากวันนี้ไปคงเหลือแค่สิบเอ็ดคน ... ไม่เป็นไรวะ อย่างน้อยก็ยังเล่นฟุตบอลได้ทีมนึง ^^
.
' มึงไปเหอะ .. สิ่งที่มึงทำพวกกูรับไม่ได้ว่ะ ' เสียงใครสักคนเริ่มเปิดหลังจากนั่งเงียบกันมานาน
' กูขอโทษ กูไม่ได้ตั้งใจ ' ชายหนุ่มหน้าตาดีคนหนึ่งนั่งก้มหน้าเอ่ยคำขอโทษกับทุกคน
' เหอะ มึงจะให้กูเชื่อมั๊ยประโยคนี้อะ '
' กูไม่อยากให้พวกมึงวางตัวลำบาก ไม่อยากให้พวกมึงทำตัวไม่ถูก '
' โอ้โห .. เป็นห่วงพวกกูด้วยว่ะ ' ประโยคนี้จำได้ว่าไอ้เยี่ยมเป็นคนพูด ชัวร์ !!
' ก็เลยทำเป็นไม่รู้จัก .. แล้วไปบอกคนอื่นว่าพวกกูเฟค พวกกูนิสัยไม่ดีมึงเลยไม่คบ ถุย ! ' ไอ้ชีสสมทบ !!
' เฮ้ย .. อย่าไปรุมมันดิวะ กูอยากฟังเหตุผลมันมากกว่า ' ไอ้อาร์มซึ่งตอนนั้นเป็นเพื่อนที่สนิทกับไอ้กัสเบลที่สุดทักท้วง
' กู กูไม่รู้ .. กูอายเค้า '
' อายที่เป็นเพื่อนกับพวกกู .. เออดี งั้นพวกกูคงไม่เหมาะสมที่จะเป็นเพื่อนกับคุณกัสเบลได้หรอกว่ะ ' เพื่อนในกลุ่มอีกคน (แต่เรียนคนละโรงเรียน) บอก
' มึงเข้าใจกูหน่อยดิ '
' เข้าใจว่าไงล่ะครับคุณคนดัง '
' กูกำลังจะมีอนาคต กูกำลังจะมีคนรู้จักเยอะแยะ '
' ถ้ามึงคิดว่า 'ชื่อเสียง' มันต้องแลกมากับ 'มิตรภาพ' ก็ได้ งั้นพวกกูขอความเป็นเพื่อนคืนละกัน ' ไอ้เยี่ยมยื่นสนธิสัญญา
' มึงยังเป็นเพื่อนกับกูนะ '
' แต่กูคงเป็นเพื่อนกับคุณกัสเบลไม่ได้ว่ะครับ กูเฟคไม่เป็น ! ' ผมพูดประโยคแรกของวันนี้ออกไป
' มึงมีเหตุผลอย่างอื่นไหมวะไอ้เบล ' ไอ้อาร์มนั่งมองหน้าไอ้กัสเบลด้วยแววตาผิดหวังอย่างรุนแรง โดยมีไอ้ปริ๊นซ์นั่งบีบมืออยู่ข้างๆ
' กูไม่ได้เฟคใส่พวกมึงนะ กูแค่รักตัวเอง พวกมึงทุกคนก็รักตัวเองกันทั้งนั้นไม่ใช่เหรอ '
' เบล .. กูเคยคิดนะว่ามึงคือเพื่อนที่กูคิดว่าใช่ที่สุด สนิทที่สุด วันนี้กูผิดหวังว่ะ .. ผิดหวังจริงๆ ' ไอ้อาร์มบอกอย่างอ่อนแรง
' ขอให้มึงโชคดีกับชื่อเสียงของมึง '
' มึงจะไปอวยพรให้แม่งทำไมวะไอ้ตรอง คนเชี่ยๆแบบนี้ ' เพื่อนคนนึงที่ใส่กางเกงนักเรียนสีน้ำเงินด่าผม
' ครั้งนึงมันก็เคยเป็นเพื่อนกับพวกเรานะเว่ย '
' ไม่ .. กูไม่นับมันเป็นเพื่อนเก่า กูไม่เคยรู้จักมัน ' ไอ้เยี่ยมบอกก่อนจะเดินขึ้นบันไดไปทางสนามบอลข้างตึกศูนย์หนังสือ
' มึงเคยเป็นเพื่อนที่กูรักมากนะไอ้เบล ' ไอ้อาร์มบอกก่อนจะลุกขึ้นเดินจับมือไอ้ปริ๊นซ์ตามไอ้เยี่ยมไป
' มึงมีเหตุผลของมึง .. กูรู้ ' ผมตบไหล่มันก่อนจะเดินจากมาเช่นกัน ...
.
.
หลังจากเหตุการณ์วันนั้นไอ้อาร์มก็ไม่เคยพูดถึงไอ้กัสเบลอีกเลย ... ก็เข้าใจมันนะ รักมาก ไว้ใจมาก .. ไอ้พวกผมมันก็เป็นคนประเภทจริงใจกับไอ้การคบเพื่อนขั้นรุนแรงซะด้วยสิ เลยยากหน่อยที่จะทำใจยอมรับ ...
ตอนนี้ผมเองเฉยๆกับมันแล้วนะ .. ไม่ได้โกรธ ไม่ได้เกลียดอะไรแล้ว แต่ถ้าจะให้กลับไปเป็นเพื่อนอีกก็คงไม่เอาแล้วเหมือนกัน ... ครั้งเดียวก็พอแล้ว ...
" เซิ่นบอกว่ามันอยู่หอเดียวกับเซิ่นว่ะ "
" งั้นมึงให้เด็กมึงย้ายหอเลย " ไอ้อาร์มนอนกระดิกเท้าเล่น PS3 อยู่หันมาบอกผม
" เด็กกูเชี่ยไร "
" มึงอย่ามา .. ทั้งกินข้าว กินไอติม ดูหนัง เทียวรับเทียวส่งเนี่ย .. มึงจะบอกว่าไม่คิดไรงั้นสิ " ไอ้อาร์มมองอย่างจับผิด
" กูป่าว !! " ผมเดินหนีไปเปิดคอมพ์พิมพ์นิยายต่อ
" เออแล้วนิยายที่มึงลงถึงไหนแล้ววะ "
" ถึงตอนกีฬาสีแล้วว่ะ "
" โห .. ความจำดีนะมึงเนี่ย เก็บทุกฉาก "
" อาร์ม .. กูว่าจะถามมึงตั้งนานแล้ว มึงจะเอาตอนจบแบบไหนวะ "
" มันเรื่องของมึงไม่ใช่เหรอ ?? "
" ไม่ใช่กูหมายถึงเรื่องปริ๊นซ์อะ .. ตอนนี้ทุกคนยังไม่มีใครรู้เรื่องไอ้ปริ๊นซ์ เค้ายังคิดว่ามันยังอยู่ "
" ... มึงก็เขียนไปตามที่มันเป็นนั่นแหละ " ไอ้อาร์มนิ่งอยู่พักนึงก่อนจะตอบกลับมา
" เขียนกูหล่อๆนะมึง " ไอ้อาร์มทิ้งท้ายก่อนจะหันกลับไปเล่นเกมในมือต่อ
" -_______- " ยากว่ะมรึง !!!
' ..... ล้อมวงบรรลงบรรเลงมานั่งบ่นเพลงไม่ยอมหลับนอน ใจกระเด็นกระดอนมันเปียกมันปอนอาการงอมแงม ......
...... เจ้าหัวใจอ่อนแอชอบงอแงงัวเงียตื้นต้น เก็บเอาเธอมาฝันกลางคืนพัวพันกลางวันนัวเนีย .......
...... เหมือนคนทำไร่เลื่อนลอย เหมือนเป็นไทฟอยด์เรื้อรัง หัวใจไม่ยอมระวัง เหมือนดังโดนยาระบาย .......
...... นอนก็นอนไม่หลับกระส่ายกระสับอยู่ทุกเวลา หมอไม่ยอมสั่งยาบอกว่ารักษาไม่หายสักราย ....... '
.
เสียงเพลงเชยๆ ดังมากระทบกระดูกค้อน ทั่ง โกลน ให้สั่นสะเทือนอยู่ในรูหูอีกแล้ว ...
" ไอ้อาร์ม .. เพลงไรวะ "
" เพลงไหน " มันกด PAUSE เกมในมือก่อนจะเงี่ยหูฟัง
" ก็ไอ้ที่ห้องข้างบนมันเปิดเนี่ย กูได้ยินหลายรอบแระ "
" อ่อ .. รักงอมแงม ของพี่จุ้ย .. ศุ บุญเลี้ยง " มันบอกอย่างแฟนพันธุ์แท้
" ห้องไหนมันเปิดวะ "
" กูว่า ... ห้องพี่เกียร์ "
" ธรรมดา หรือ ออโต้ "
" เอาฮาป่ะสัส ! "
" ใครวะ "
" มึงไม่รู้จักหรอก " มันบอกก่อนจะกดเกมเล่นต่อ .. ตะลุ๊ด ตุ๊ด ตุ๊ด ตึ่ด ตื่อออออ อ ~
... ใครวะไอ้พี่เกียร์เนี่ย .. วันหลังจะซื้อแผ่นอื่นให้หัดฟังมั่ง ฟังแมร่งมันอยู่เพลงเดียว -*- ....
-
^
^
^
จิ้มตรอง
-
o7
-
:m4: :m4:
-
...อ่าววว..
...พี่เกียร์ มาเกี่ยวไรเนี๊ยะ.... o2
...งั้นฝากบอกให้มาต่อตอนที่ 25 เร็วๆน๊า...
...รอมาหลายเดือนแระ.. :bye2:
-
กรี๊ดดดดด......พี่แกหายไปนาน
มาโผล่เอาเรื่องนี้นี่เอง
เอาวะอย่างน้อยก็โผล่มา
-
:b: สุขสันต์วันเกิด นะครับ ซีตรอง
ขอให้เลข 19 ขึ้น 20 เป็นปีแห่งความโชคดี ทั้งเรื่อง รัก เรื่อง เรียน
เป็นกำลังใจให้นะครับ
-
กัลเบล
ใช่คนที่ประกวด ดัชชี่ปะ
ยังไงก็ขอให้มีความสุขนะคับ
มาต่อเร็ว
-
ถ้าคนเรามันจะคบกันที่แค่หน้าตาก็อย่าไปคบมันเลย
ดูคนแต่ภายนอก มันก็เท่านั้นแหละ!!!
-
...อ่าววว..
...พี่เกียร์ มาเกี่ยวไรเนี๊ยะ.... o2
...งั้นฝากบอกให้มาต่อตอนที่ 25 เร็วๆน๊า...
...รอมาหลายเดือนแระ.. :bye2:
:laugh: หลังจากที่หายไปนาน พี่เกียร์ดันมาโผล่ที่เรื่องนี้นี่เอง
-
เราเป็นคนนึงค่ะ ที่อยากรู้เรื่องปริ๊นอ่ะ ไงเป็นไรไปโดยที่เราไม่เข้าใจอ่ะว่าเป็นไร
..... ตอนแรกคิดว่าซีตรองฆ่าปริ๊นเพื่อแย่งอาร์มด้วยซ้ำ ... กร๊ากกกกกกกกก :laugh:
-
:L2: :b: :L2:
มีความสุขทุก ๆ วันนะจ้ะซีตรอง
-
:HBD5: :HBD5: :HBD5: :HBD5: :HBD5: :HBD5: :HBD5:
มีความสุขมาก ๆ นะครับซีตรอง
-
:a13: สุขสันต์วันเกิดน้องตรองน่ะครับ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :a13:
-
อ้ามาแฮปมะทัน
แฮปย้อนหลังนะครับ
ขอให้พี่ซีตรองมีความสุขมากๆ พบเจอแต่เรื่องดีๆนะครับ :m4:
-
โหยย ไมนิสัยอย่างงี้=="
เลือกคบที่หน้าตา อ๊ากก
แล้วใช่คนที่เล่นโฆษณานีเวีย (ใช่นีเวียเปล่า 55+><)ป่ะเนี่ย==
แอบเซ็งเลย..
-
เข้ามาอวยพรขอให้ซีตรองมีความสุขมาก ๆ นะคะ สำหรับวันเกิดปีนี้และปีต่อ ๆ ไป :L2:
-
:oni2: :oni2:
พี่เกียร์คือใครกันล่ะจ๊ะน้องตรอง
รักน้องตรองนะจ๊ะ :man1: :man1:
เป็นกำลังใจให้จ้า :L1: :L1: :L1: :L1:
-
กัสเบลนี่ ชื่อ เหมือนคนประกวดไรสักอย่างทางช่องหลายสีเลยอ่ะ
-
ห้องพี่เกียร์มันเรื่อง"รักงอมแงม"นี่หว่า o12
อยู่หอเดียวกันหรอกเหรอ :laugh: :laugh:
-
พี่เกียร์คือใคร ท่าทางจะเป็นผู้ป่วย รักงอมแงม อะปะนะ อิอิ
-
ง่า HBD มะทัน ย้อนหลังนะคับ มีความสุขมากๆนะ
-
เอิ่มเลือกคบที่หน้าตา ไม่รวมฐานะเข้าไปด้วยละค๊าบจะได้ครบเซ็ต ยังไงมิตรภาพก็มีค่ากว่าเป็นไหนๆ :n1:
พี่เกียร์ ติส ฟังอยู่แผ่นเดียว :laugh:
คิดถึงเยี่ยมจังซีีตรอง
-
มา HBD พี่ตรองย้อนหลัง ง ง*
จาทันมั้ยเนี่ย 555+
มีความสุขมากๆน้าค๊าบ บบ สุ้ๆ ๆ ๆๆ ^^
o13 o13 o13
-
มาอ่านแล้ว นะ...
พยายามปะติดปะต่อเรื่องราวอยู่... ตอนพิเศษเยอะจัง งิงิ
จะตามอ่านต่อเรื่อยๆนะ ให้กำลังใจ เสมอ^^
-
:L2: :L2: :L2: :L2: พี่เกียร์ เป็นใครอ่ะ เริ่มอยากรู้อยากเห็นและ จะรออ่านตอนต่อไปนะจ๊ะ :bye2: :bye2:
-
ได้เจาะไข่ zyborg กะ Forget..* ดั๊วะ ที่เดียว2ฟองเลย!! :a2:
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
บทที่ 17 > นับหนึ่งอีกครั้ง .+
.
.
" เฮียตรองค้าบ ... เป็นแฟนกันนะ "
.
... อึ้งไปสิบสามวินาที ...
.
" ขออีกรอบดิ๊ "
" โห่ .. เฮียตรองอะอย่าแกล้งดิ "
" เมื่อกี้หูมันอื้อ "
" เป็นแฟนกันนะ "
" อืม ขอบคุณครับ " วะเล้ยเฮ้ย !!! ผมสละโสดแล้วค้าบบบ บ บ บ !!!!!!!!!!!!!!! (ถ้าไม่กลัวเปลืองเนื้อที่ในเล้า ผมจะใส่เครื่องหมายตกใจลงไปเพิ่มอีกสักสิบห้าสิบหกตัว )
.
" เชี่ยอาร์ม !!! " ผมกระโดดทับไอ้คนที่นอนตาปรืออยู่บนเตียง
" กูมีแฟนแล้วค้าบบบ บ บ !! " ผมตะโกนใส่หูไอ้คนที่ลืมตามองหน้าผมอย่างงงๆ
" อารายของเมิงง " เสียงยานคางมาก -*- ตื่นเต้นกะกูหน่อยเส่ะ !!
" เซิ่นขอกูเป็นแฟนแล้วเว้ย "
" อืม .. เดี๋ยวก็เลิก "
" เชี่ย !!! " ตบหัวโทษฐานปากหมาไปทีนึง ..
" อะๆ ขอให้มีลูกเต็มบ้านมีหลานเต็มเมือง "
" งั้นกูขอของขวัญรับขวัญหลานเป็นรถโชว์รูมป๊ามึงสักคันนะ "
" อืม " มันพยักหน้าอย่างว่าง่าย
" เฮ้ย ! จริงป่าว "
" เออ .. แล้วจ่ายมาสามล้านนะ "
" สัส ! กับเพื่อนกับฝูง "
" นั่นดิ .. กับเพื่อนกับฝูง เสือกขอฟรีแทนที่จะอุดหนุน " มันบอกก่อนจะล้มตัวลงนอนต่อ ...
วิ่งลงจากหอตัวเองมายืนอยู่หน้าหอเซิ่น ...
กดลิฟท์ .. ลิฟท์มา .. กดปิด .. ประตูกำลังจะปิด .. แล้วก็เปิดออกอีกรอบ .. ชายหนุ่มแปลกหน้าที่คุ้นเคยเดินเช้ามาในลิฟท์ก่อนจะชะงักเล็กน้อยเมื่อเห็นหน้าผม
" จะไปมั๊ยครับ " ผมถาม .. มันไม่ตอบแต่ก้าวเข้ามายืนอยู่ด้านหลังผม
" ชั้นไหน "
" ห้า " มันตอบสั้นๆ .. ก่อนประตูลิฟท์จะเลื่อนมาปิดอีกครั้ง .. โลกกลมจนน่าเตะ !!!
" สบายดีนะ " มันถาม
" เรารู้จักกันเหรอครับ " ผมตอบ
ชั้นสาม .. ประตูลิฟท์เปิดออก .. ผมก้าวเดินออกมา .. ประตูกำลังจะปิดอีกครั้ง ..
" กูขอโทษ " เสียงตะโกนออกมาจากลิฟท์ก่อนประตูจะปิดสนิท
" โชคดีไอ้กัสเบล " ผมยืนมองตัวเลขบนจออิเล็คทรอนิกส์ที่ไปหยุดอยู่ที่เลขห้าก่อนจะเดินไปหาคนที่ผมตั้งใจมาหา ...
.
' ก๊อก ๆๆ ' ผมเคาะประตูก่อนจะเอามือปิดตาแมวไว้ ..
" เฮ้ย ! มาได้ไงเนี่ย "
" เดินมา ^^ "
" ใครมาอะเซิ่น " เสียงผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้นหลังมุมที่บานประตูบังอยู่
" อยู่กับเพื่อนเหรอ .. งั้นเฮียไม่กวนนะ "
" เฮ้ยเข้ามาดิเฮีย .. " ผมโดนลากเข้ามาในห้อง .. เจอไอ้แอ๋มกับเพื่อนอีกสองคนนั่งหัวชนกันกินยำมาม่าอยู่
" อ้าวอีเฮีย .. มาทำไรห้องเพื่อนฉันดึกๆดื่นเนี่ย .. รึว่า .. "
" อย่ามาบ้าไอ้แอ๋ม .. มาหาเฉยๆเว้ย " ผมบอกปัดไปก่อนจะนั่งลงบนเตียง
" อ๊ะ .. อ่านป่าว " เซิ่นยื่นการ์ตูนให้ ไอ้เรื่อง 666 อะ .. ใครเคยอ่านมั่งอะ .. ผมเพิ่งเคยอ่านนี่แหละ ลายเส้นสวยดีเหมือนกัน ..
" เมื่อกี้ไอ้เซิ่นมันหนีออกไปคุยโทรศัพท์ที่ระเบียง .. สักพักเฮียก็มาที่ห้อง .. เอ๊ะ !! แอ๋มเป็น กขค. รึป่าวน้าาา ~ " เสียงแซวจากวงยำมาม่ายังแซวไม่เลิก
" แล้วนี่บ้านช่องไม่กลับเหรอวะแอ๋ม "
" คืนนี้เค้านอนกับแฟนเฮียแหละ " ไอ้แอ๋มหันมาบอกอย่างสะใจ ชิชิ !!!~
" เฮ้ย .. เซิ่นคืนนี้ใส่กางเกงยีนส์นอนนะ .. เอาแบบกระดุมด้วยเดี๋ยวแอ๋มมันลักหลับ "
" ไม่เอาน่ะ .. เพื่อนกันน่าเฮีย " ไอ้แอ๋มบอกก่อนจะหัวเราะกับอาการเริ่มหวงของผม
" จะไปรู้เหรอ .. เกิดแกอ้างว่าเมายำมาม่าแล้วมาทำอะไรเมียเฮีย .. เฮียก็แย่ดิ "
" เฮีย !!! " เซิ่นหันมาดุผม ... " เซิ่นก็เลือกนะ !!! "
.
ผ่านไปครึ่งชั่วโมง .. วงยำมาม่าแตกสลาย วงการ์ตูน (ความจริงมีแค่ผมกับเซิ่น)แตกสลาย ... มารวมตัวกันเป็นวงเดียว .. วงเกมเศรษฐี
" เฮ้ย ! เฮียขายสยามสแควร์ใครซื้อต่อมั่ง .. แม่งขาดทุนว่ะ "
" อี๋ .. ใครจะเอาตกทีได้แค่สองร้อยห้าสิบ "
" เฮ้ย ! แกแอบขโมยบ้านฉันไปวางช่องแกรึป่าว .. ทำไมบ้านฉันหายไปล่ะ "
" โดนพายุถล่มป่าว "
" ธนาคารแมร่งไม่มีดอกเบี้ยให้มั่งเลยฟระ "
" เฮ้ย ! เข้าคุกๆๆ "
" ที่ดินพร้อมบ้านสามหลัง .. จ่ายมาเจ็ดพันห้า "
" เฮ้ย ! ฉันซื้อไปแล้วไอ้สีลมอะ โฉนดหายไปหน๊ายยยย ย ย !! "
" ฉันพัฒนาเป็นโรงแรมตั้งนานแล้วเว้ย .. จ่ายมาหมื่นห้าอย่าบ่น !! "
" ทำไมแกเดินถอยหลังวะ .. ห่าเดินผิด !! "
" เฮ้ย .. จะนอนในคุกเลยปะ โดนหยุดเดินตาเดียวนะ ไม่ใช่จำคุกตลอดชีวิต !! "
" เว้ยได้รัชดาว่ะ .. ฉันซื้อๆๆๆ เท่าไรวะ ?? "
" เฮ้ย ! นี่ไงเจ้าของที่ดินรัชดา .. เอามันไปเข้าคุก !!!! "
" กรี๊ดดด .. ตังค์หมดแล้วอะ .. ทำไงอะ "
" ขายที่ดินเลยแก .. ฉันแนะนำขายเลยฟิวเจอร์น่ะ เก็บไว้ทำไมบ้านน๊อกบ้านนอกกก ก "
" เหรอ .. อย่าไปเดินเชียวนะฟิวเจอร์เนี่ย !! "
" พูดเหมือนมหา'ลัยอยู่แถวสามย่านเลยเนอะ ไม่ให้เดินฟิวเจอร์เนี่ย "
" เฮ้ย !! โยนลูกเต๋าสองลูกยังไงได้ตั้งสิบแปดช่องวะ "
" สัส ! หกบวกหกได้สิบสอง .. เดินถอยหลังมาหกช่องเลย "
" เฮีย .. เซิ่นติดไว้ก่อนนะไม่มีตังค์จ่ายแล้วอะ "
" เฮ้ยได้ไง .. จ่ายมา ๆๆ "
" เดี๋ยวคืนนี้ให้หอมสองที "
" โอเค .. จ่ายทีหลังก็ได้ "
" อีเฮียขี้โกงงง ง ง !!!! "
" เฮ้ย .. ทำไมอีเฮียตังค์เยอะจังวะ "
" แอบเบี้ยวภาษีป่าววะเนี่ย รวยผิดปกติ .. ตั้งกรรมการสอบสวน ๆๆ "
" เฮ้ย ! ไอ้แอ๋ม .. เปิดป้ายเลย "
" กรี๊ดดดดดดดด ... ล้มละลาย !!! "
.
ตีสามครึ่งเดินยิ้มกลับมานอนที่ห้อง ... :*)) )
ปิดไฟนอน .. ข้อความเข้า ...
' วันแรกของการเป็นแฟนกัน .. อยากบอกว่าเซิ่นรู้สึกดีนะ (มันคือความรู้สึก) .. ฝันดี ไอ้เฮียทะลึ่งตึงตัง '
อ่านแล้วงงๆ แต่ก็ยิ้มดี ..
ตื่นมา .. ปวดแก้ม ^^
-
ูู^
^
^
มาจิ้มอีกครั้ง
-
น่าร๊าก กันจังเลยนะคู่นี้
-
ชิ อ่านาแล้ว ... ปวดแก้ม :o8:
อายุเท่าไหร่กันแล้วเนี๊ยเล่มเกมส์เศรษฐี นี่เลย ดัมมี่น้อง ดัมมี่
มามะ ตั้งวงกัน
-
.
.
.
โห .. การพนันไม่ดีๆ (' '; )
จะคุยกันในเล้าใช่มะพี่มาร์ชเมลโล่ (ของเฮียซันไลน์)
5 555555555555555 555 5 5 +.
:*)) )
.
.
.
-
เห็นด้วยจ๊ะ.....ดังนั้นอีแก่กินน้ำเริ่ดสุด คริๆ
-
ทำไมมันไวอย่างนี้ :m22: เหมือนอยู่ๆ ก้อเป็นแฟนกัน ไปปิ๊งกันตอนไหนเนี่ย
หรือว่าเราอ่านข้ามวะ เดี๋ยวต้องลองกลับไปอ่านดูใหม่
-
จะรีบไปไหน ไวแท้ ยังไม่ทันจีบเลย ใจง่ายไปเป็นแฟน เซิ่น ซะงั้น
ไอ้เราก็ตั้งหน้าตั้งตารอ เฮีย ตรอง อยู่นะ
-
:mc3: น้องตรองสละโสดดด
เกมส์เศรษฐีอยากเล่นบ้างงง :sad4:
-
" เฮ้ย ! เฮียขายสยามสแควร์ใครซื้อต่อมั่ง .. แม่งขาดทุนว่ะ "
555ตอนแรกแอบ งง นึกว่าขายที่แถวสยามจิงๆ :o
อ่านลงมา อ้อ เกมเศรษฐีนี่เอง!!!!
พูดแล้วอยากเล่น แต่ลืมกติกาหมดละอ่ะ :laugh:
-
:laugh: :laugh: :laugh: ฮาดีจริงๆเลย เล่มเกมเศรษฐี แต่มีเอี่ยวสถานการ์ณปัจจุบันด้วย ดีใจด้วยนะตรองที่สละโสดแล้ว :oni1: จะรอตอนต่อไปนะ
-
อย่าดูถูกนะ เกมเศรษฐีเนี่ย ทำให้พวกบ้าเกมออนไลน์ เล่นติดจนบ้าไปพักนึงมาแล้ว จากเหตุการณ์จริง ไม่อิงนิยาย :laugh:
วู้ๆ ตรองสละโสดแล้ว วุ้ย อิจฉา :o8: o13
-
:laugh:
สละโฉด เอ๊ยย สละโสด เร็วจริงๆนะเนี่ย
-
อิอิ..............เจอเนื้อคู่แล้วดีใจด้วย
แต่ไอ้เกมส์เศรษฐีเนี่ย เห็นแล้วอยากเล่นขึ้นมาบ้างเลยยยยยยยยยยยยยยยย
เดี่ยวไปทะเลกับเพื่อนจะพกเอาไปเล่นด้วย อิอิ น่าสนุก
-
ป๊อกเด้งดีฝ่า
เปิดไวจ่ายไว
เอื้อก... ชั้นพูดอะไรออกปายย
กุไม่รุ.....กุมาวววว
o2
-
....เฮ๊ยยยยยย :a5: ......เฮียซีตรองไหงมันง่ายเงี้ยอ่ะ
............................ ไม่รู้เรื่องเลยค่ะว่าปิ๊งปั๊งกันตอนหนายยยยยยย :serius2: .....
..... ขอความรู้ค่ะ อ่านมาจะจบภาค 2 แระ ยังไม่แน่ใจในเพศของเฮียแกเลย :oni3:ใครก็ได้บอกหน่อยเต้อ ......
-
เกมสุดโปรรดดดดดดดดด แต่ไม่มีใครเล่นด้วย :a6:
ซีตรองมีแควนแล้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :oni1:
ไปปิ๊งกันตอนหนายยยยยยยยยยยยยยย
-
จากวันนี้ ฉันต้องนับหนึ่งอีกครั้ง
เพื่อลืมเรื่องราวที่ยังค้างคาในใจ เมื่อเจอเธอกับเขา
จากวันนี้ ฉันต้องทนเจ็บและเหงา เหมือนเดินกลับมาที่เก่า
หัวใจดึงดัน ก็ที่ตรงนั้นเคยเป็นของฉัน ฉันยังไม่ลืม
ยินดีกับเส้นทางใหม่ๆ ค่ะ มีความสุขสักทีเนอะ :L2:
-
เริ่มนับหนึ่ง ถึง สิบ ใหม่
ขอกรอภาพตอนก่อนนับหนึ่งได้มั้ย
เซิ่น
เมีย..เฮีย..เลือกได้
วะฮะฮ่า
-
เง้อรวดเร็วทันใจมากมาย 555+
ขยายความหน่อยคร้าบ :m13:
-
ทำไมปวดแก้มอ่ะ...
666 คือ satan ใช่ป่าว ถ้าเรื่องนี้ก็อ่านอยู่^^
ยินดีด้วยครับกับการเริ่มใหม่ของซีตรอง... :L1: :L2: :L1:
คืนแรกก็เล่นกันซะดึกเลยนะ อิอิ.....
-
ยินดีกับรักครั้งใหม่ ขอให้มีความสุข และเก็บความรักนี้ไว้นาน ๆ
-
:L1: :L1: :L1: :L1:
ยินดีด้วยนะจ๊ะน้องตรอง
ที่ได้เริ่มกับสิ่งใหม่ ๆ
:man1: :man1:
-
เฮีย !!!!!!
ผมตามมาอ่านแล้วนะ
รีบๆ ลงเห๊อะ
>>>>>> ป.ล. ผมยอมเป็น 'Lilo' ให้เฮียนะคับ จิงๆนะ :laugh:
-
(แอบงง ไปเป็นแฟนกันตั้งแต่เมื่อไหร่หว่า) o12
หรือเราอ่านหลายเรื่องแล้วสับสน :serius2:
-
ตามทันสักที อิอิ สละโสดดีไหม อยากไปมั้ง
ยังไงก็อยากให้คู่กะชีสจัง
เด็กนิเทศม.กรุงเทพนี้อดทนดีนะ อิอิ
-
:เฮ้อ:...จะนับไปได้ถึง 10 หรือป่าวหนอกับคนที่แค่ถูกคอและเหมือนจะถูกแค่ใจ..แต่ถ้าไม่รักก้อนับได้ไม่นาน... :sad2:
***เฮียตรองรักคนที่เขาก้อรักเรามานาน แต่ก้อเข้ากันไม่ได้นั้นเพราะทั้งสอง...รุก...***
ปล...ทำไมๆๆๆๆ ถึงไม่ผลัดกันรุกผลัดกันรับ ความสุขจะได้ถามหากันสะที..
-
(แอบงง ไปเป็นแฟนกันตั้งแต่เมื่อไหร่หว่า) o12
หรือเราอ่านหลายเรื่องแล้วสับสน :serius2:
555 คนนี้คิดเหมือนเราตอนแรกเลย เราก็เลยกลับไปอ่านย้อนใหม่ เพราะ จำไม่ได้แล้ว ว่าเซิ่นคือใคร สรุปคือ เซิ่นเนี่ยเป็นเพื่อนของแอ๋ม แล้วเคยช่วย(ชีวิต)ตรอง โดยเอาหนังสือที่ตรองต้องทำรายงานส่ง มาให้ แล้วก็มีตอนที่ตรองรู้ความจริงจากชีส แล้วก็จะต่อยชีส แต่เซิ่นเป็นคนห้าม และพาตรองกลับ ตอนกลับก็มีปลอบใจกันเล็กน้อย สงสัยจะเป็นตอนนั้นมั้ง ใช่เปล่าไม่รู้ 555 :t2:
-
:o ตรองแอบปิ้งเซิ่นตอนไหนอ่ะ
งง มากๆ ไปไม่ถูกทางเลยดิ
ตอนก่อนยังกวนตอ_อีอ_นอ กันอยู่เลย
:serius2: โปรดแจ้งให้ทราบด้วย
-
:serius2: :serius2: :serius2: ว้าวุ่นๆ มาลงต่อเร้วววว...
:t2: :L2: :L2: :L2:
-
.
.
.
ความจริงมันก็นานใช้ได้อยู่นะกว่าจะยอมตกลงเป็นแฟนกันน่ะ ..
แต่แบบไม่รู้ว่าจะเขียนอะไรไง .. มันอยู่ในช่วงเขิลๆๆ ..
ก็เลยข้ามมาตอนขอเป็นแฟนเลยละกัน ^^ ..
.
.
ใครสับสนกับสปีชี่ผมอยู่ .. ยกมือขึ้น !!!
ผมเป็นผู้ชายธรรมดาคนนึงครับ ..
แล้วไอ้แฮมก็ทำให้ผมเปลี่ยนไปกลายเป็น 'ไบ'
แล้วต่อมามันก็เริ่มแปรเปลี่ยนกลายเป็น 'เกย์รุก'
แล้วไอ้ชีสก็พยายามจะเปลี่ยนให้เป็น 'รับ'
ทีนะที่ไหวตัวทันก่อน .. ไม่งั้นล่ะก็ .. (' '; )
ปัจจุบันเลยยังเป็น 'รุก' ต่อไปครับ .. :oo1: :laugh3: :laugh3:
ใครสงสัยตรงไหนก็เขียนๆไว้ละกันครับ ..
จะหาเวลามาตอบให้ ..
ขอโทษทีที่เดินเรื่องเร็วไปหน่อย .. แบบว่าใจร้อนไง =P
ยังไงก็ติดตามอยู่เป้นเพื่อนกันต่อไปละกันนะครับ ..
ปอลอ. แฟนคลับไอ้เยี่ยมรอหน่อยนะครับ .. ตอนที่ 24 มันมาแน่ครับ !!
ขาแข็งแรง ฝันแข็งแรงครับ ..
ตรอง .+
:*)) )
-
บทที่ 18 > Can't help falling in love .+
เลิกเรียนไม่มีที่ไป .. นั่งเปื่อยๆอยู่หน้าตึก .. ไอ้บอลนั่งผิวปากแหงนหน้ามองเครื่องบิน เอ๊ย ! มองสาวๆ .. ไอ้อาบังนั่งทำหน้าเครียด .. ไอ้ตาเบนนั่งดูรูปในโทรศัพท์
" เด็กกางเกงดำเป็นไงมั่ง " เห็นไอ้ตาเบนนั่งหัวเราะอยู่กับโทรศัพท์อยู่เลยถามไป
" เดี๋ยววันนี้มารับ "
" เฮ้ย ! เปิดตัวเหรอวะ " ไอ้บอลละสายตาจากสาวคณะมนุษย์ที่เดินผ่านหันมาแซวไอ้ตาเบน
" คงงั้นมั๊ง "
" มันอยู่มอห้าเองไม่ใช่เหรอ .. ขับรถได้แล้วเหรอ " ผมนึกได้ว่าไอ้ตาเบนเคยบอกว่าแฟนมันอยู่มอห้า
" ป่าว นั่งแท๊กซี่มา " ไอ้ตาเบนบอกก่อนจะหันไปหัวเราะคิกคักกับโทรศัพท์ในมือต่อ
" พ่อกูเอาผลไม้มาไว้หอสองลัง .. พวกมึงไปขนมากินหน่อยดิวะ " ไอ้อาบังเอ่ยถึงเรื่องหนักอกหนักใจตอนนี้ของมัน ..
" เค้ากลัวลูกชายหัวแก้วหัวแหวนอดตายไงมึง ... ที่นี่ผลไม้มันแพง " ประโยคหลังผมจำมาจากพ่อไอ้บังมันนั่นแหละ .. คราวที่แล้วที่พ่อมันมาผมกับไอ้บอลเป็นคนช่วยยกลังผลไม้ลงจากรถเองกะมือ !
" ห่า .. กูกินตั้งแต่เด็ก เบื่อจะตายอยู่แล้วเนี่ย "
" คราวนี้อะไรวะ " ไอ้บอลหันมาสนใจของฟรี
" เงาะกับลางสาด !!! " พยางค์สุดท้ายมันลากเสียงมาลงตรงหน้าผมพอดี -*-
" อ่อเหรอ .. สาดดดด ด ด !! "
.
โทรศัพท์สั่นอยู่ในกางเกง .. ควักออกมาดู ... ' แอ๋ม '
" ว่า ... "
" ฮัลโหลล .. อยู่ไหนอีเฮีย "
" นั่งลั้ลลาอยู่หน้าตึก "
" มาหาหน่อยเส่ะ "
" มีไรป่าวอยู่กับเพื่อน "
" อีคุณเซิ่นเค้าถามหา "
" อยู่ไหนล่ะ "
" แหมแหมแหมแหมมม ม .. ทีงี้ล่ะรีบร่อนมาเชียวนะ "
" ก็นิดนึง ... "
" อยู่ใต้หอสมุด "
" ใครอยู่มั่งวะ "
" มาแล้วก็รู้เองแหละน่า " ร่ำลาไอ้แก๊งค์บอใบไม้ .. ก่อนจะหยิบกระเป๋ากระโดดขึ้นรถบัสมหา'ลัยมาหอสมุด .. เสียดาย เลยอดดูหน้าแฟนไอ้ตาเบนเลย T^T
.
ลงรถวิ่งข้ามถนนเดินเข้าใต้ตึกหอสมุด ... เห็นขาไอ้แอ๋มเป็นอย่างแรก .. ตามมาด้วยความสูงของไอ้นั่นแน่ ... ตอนเด็กๆแม่มรึงผสมเสาไฟฟ้าให้กินกับกล้วยบดแน่ๆ
" หวัดดีเจ๊ หวัดดีนั่นแน่ .. ดีแอ๋ม " ผมเอ่ยทักทายก่อนจะนั่งลง
" เซิ่นไปเข้าห้องน้ำ " แอ๋มบอกยิ้มๆ
" แล้วไง ?? "
" ป่าว .. ก็แค่อยากบอกนึกว่าอยากรู้ " ไอ้แอ๋มบอกก่อนจะหันไปสนใจนิตยสารในมือเจ๊ปานต่อ .. มองไปรอบๆอย่างเรื่อยเปื่อยเจอเซิ่นยืนคุยกับใครอยู่ตรงหน้าห้องน้ำ ... กอดคอ ... หอมแก้ม ... เดินกลับมา ....
" ไปไหนมาล่ะครับ " ผมแกล้งถามไปงั้นทั้งที่รู้อยู่เต็มอกและเห็นอยู่เต็มตา
" เข้าห้องน้ำ "
" เหรอ !!! "
" จริงๆ " ไม่พูดป่าวเขยิบเก้าอี้มานั่งจ้องหน้าใกล้ๆด้วย
" อืม .. " เห็นไอ้คนที่หอมแก้มเซิ่นเมื่อกี้เดินกลับมาตรงที่ซ้อมหลีด ... พี่หลีดเหรอวะ ... ไหนเค้าบอกว่าหลีดคณะนิเทศฯไม่เอาเกย์ไง .. แล้วไอ้เซเลอร์มูนนั่นมันหลุดเข้าไปได้ไง
" คนนั้นแมร่งหน้าเหมือนอ๊อฟ ปองศักดิ์ว่ะ " ผมหมายถึงไอ้บ้านั่นที่หอมแก้มแฟนผมนั่นล่ะ
" คนไหนอะเฮีย " แอ๋มถามอย่างสงสัย .. เจ๊ปานกับไอ้นั่นแน่ก็ละความสนใจจากหนังสือในมือหันไปมองเหมือนกัน
" คนเสื้อดำที่ยืนหันหลังอยู่ "
" มันหันหลังมองไม่เห็นว่ะ " ไอ้นั่นแน่บ่น
" แกก็รอมันหันมาสิ " เจ๊พูดจบเหมือนมันได้ยิน .. หันมายิ้มให้พวกผมในทันที ...
" นั่นมันไอ้ .... " แอ๋มบอกก่อนจะหยุดเหมือนนึกอะไรขึ้นได้เมื่อเห็นหน้าเซิ่น
" รู้จักเหรอวะ "
" ป่าว .. เออ เหมือนๆๆ " แอ๋มปฏิเสธก่อนจะมองหน้าเซิ่นอย่างหนักใจ ...
" เซิ่นล่ะ รู้จักรึป่าวครับ " ผมยิ้มอย่างใจดีหันมาถามคนที่นั่งนิ่งอยู่ข้างๆ
" จะไปรู้จักได้ไงล่ะ "
" อืม .. นั่นสิเนอะ จะไปรู้จักได้ยังไง " ผมรับคำอย่างว่าง่ายก่อนจะหยิบกระเป๋าที่วางอยู่ข้างเก้าอี้ขึ้นมาสะพาย
" อ้าวจะไปไหนล่ะอีเฮีย " แอ๋มถามเมื่อเห็นผมลุกขึ้นยืน
" ไปหาหมอ "
" เฮียเป็นไรอะ .. ป่วยเหรอเดี๋ยวเซิ่นไปเป็นเพื่อน " เซิ่นรีบเก็บของลงกระเป๋าก่อนจะลุกขึ้นตาม
" ไม่เป็นไรหรอกครับ .. แค่จะไปให้หมอตรวจตาหน่อย .. สงสัยตามันเบลอๆอะ เมื่อกี้เห็นคนยืนหอมแก้มกันอยู่หน้าห้องน้ำ ... คนไม่รู้จักกันจะไปทำงั้นได้ไงล่ะเนอะ "
" เฮีย .... "
" อืม .. ไม่เป็นไรหรอก .. เฮียมันพวกลืมง่าย " ผมยิ้มให้ก่อนจะเดินจากมา ...
.
เดินก้มหน้าเอามือล้วงกระเป๋ามาตามทางเดิน .. นี่ถ้าฝนตกซะหน่อยนะ .. ถ่ายเอ็มวีอยู่ชัดๆ !!! .. หันหลังกลับไปมองหอสมุด .. แมร่งไม่วิ่งตามมาง้อหน่อยวะ !! ง้อหน่อยเห๊อะ เดี๋ยวก็หายงอลซะให้เข็ด ..
" อ้าวเฮ้ย ! ทำไมมึงไปเร็วจังวะ " ไอ้บอลกับไอ้อาบังยังนั่งชิวกันอยู่ที่เดิม ..
" แล้วมึงล่ะ .. บ้านช่องไม่กลับกันอีก "
" กูเบื่อ .. กลับไปก็ไปเจอลังผลไม้ของพ่อกูอีก " ไอ้อาบังบอก .. ท่าทางมันจะเครียดจริงกับเรื่องนี้ ..
" แล้วไอ้ตาเบนวะ "
" เพิ่งกลับไปกับเด็กมันเมื่อกี้เนี่ย "
" โห .. กูเลยอดเห็นเลย !! " เสียดายๆ .. ไม่น่ามัวแต่เดินถ่ายเอ็มวีเล๊ยย ย !!
" จัดฟันด้วยนะมึง " ไอ้บอลบอก
" สวยป่าววะ "
" สวยเชี่ยไรล่ะ .. ตี๋ ขาว ล่ำ จัดฟัน ! แมร่งหล่อกว่ากูอีก " ไอ้บอลตบหัวผมไปที .. โทษฐานถามโง่ๆ
" เออกูลืม .. แฮ่แฮ่ !! "
" ว่าแต่มึงเหอะ .. ไหนบอกไปหาแฟนไงแล้วทำไมกลับมาเร็ว "
" ไม่เสือกนะเรื่องเนี๊ยะ !! " เหลือบตามาค้อนไอ้บอล ก่อนจะเอาไม้เขี่ยโต๊ะเล่น
" ความลับเยอะตลอด .. ไอ้ดาวินชี่ ! " ไอ้บอลบอกอย่างไม่ใส่ใจ ก่อนจะหันไปทำตาเยิ้มใส่สาวๆที่เดินผ่านไปผ่านมาต่อ ..
" คืนนี้กินเหล้าป่าววะ " ไอ้อาบังพูดอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย
" มึงชวนใคร "
" มึงนั่นแหละ " ไอ้อาบังชี้มาหาผม
" สองคนเนี่ยนะ .. ไม่เอาเดี๋ยวมึงมอมเหล้าแล้วลักหลับกู "
" ถุย !! " สัส .. จะจริงใจเกิ๊นน !! น้ำลายกระเด็นมาโดนแขนกูเลย =[]=;; ;
" สามคนเว้ย .. คืนนี้ไอ้บอลมันนอนหอกู "
" อ้าว .. แล้วมึงไอ้ต้องกลับไปบ้านเหรอครับ ไอ้คุณเด็กฝั่งธน "
" วันนี้ไม่มีใครอยู่บ้าน .. กูก็เลยนอนนี่ "
" เออๆ งั้นเดี๋ยวโทรชวนพวกไอ้อู๋ ไอ้แฮม ด้วย " ผมเสนอ .. กินหลายๆคนถึงจะสนุก
" กูโทรเรียบร้อยแล้ว "
" โห .. ว้อนท์มากนะมึงเนี่ย .. เนื่องในโอกาสไรวะ "
" วันเกิด " ไอ้อาบังบอก .. ชิบหายแล้ว !! ไม่มีของขวัญให้มันเลย กำลังจะร้องเพลงแฮปปี้ เบิร์ท เดย์ แล้วแต่มันขัดขึ้นมาก่อน ...
" ... เกิดอยากจะเมา !!! "
" ร้านไหนวะ ?? "
" โอยั๊วะวิทยา " ไอ้บอลพูดแทน ...
.
รถยนต์สีบรอนซ์เงินคันคุ้นตาเหมือนผมเคยนั่งมาแล้วครั้งหนึ่งจอดเทียบอยู่ริมหน้าหน้าโต๊ะที่พวกผมนั่งอยู่ ... กระจกด้านหลังเลื่อนลง .. พร้อมหน้าอวบๆชะโงกออกมา
" อีเฮียขึ้นรถ !!! "
" ไปไหนวะ "
" ทะเล !!! "
" พูดจริง ?? "
" เอาฮา ... ฮ่าฮ่าฮ่า " ไอ้แอ๋มหัวเราะอย่างสะใจที่ทำให้ผมหน้าเหวอได้
" ตกลงยังไง "
" ไปฟิวฯ รีบๆขึ้นมาดิ " ผมสะพายกระเป๋าเอ่ยลาไอ้สองตัวนั่นอีกรอบ .. แล้วเดินมาเปิดประตูหลัง
" ไปนั่งหน้า !!! " สามเสียงประสานกันอย่างพร้อมเพรียงโดยมิได้นัดหมาย -*- สามัคคีกันเหรอเกินนะ เจ๊ปาน ไอ้แอ๋ม .. ไอ้นั่นแน่
" เออขอโทษ " ปิดประตูก่อนจะเปิดอีกบานแล้วทิ้งก้นกลมๆลงไปนั่ง .. ไอ้หน้ากวนตีนนั่งยิ้มอยู่หน้าพวงมาลัย .. ไม่สลดเล๊ยย ย !! กูงอลมึงอยู่นะค้าบ !!
" มองทางไปดิวะ " จับหน้าไอ้คนขับให้หันตรงๆ ก่อนกดปุ่มเปิดเครื่องเล่นเพลงในรถ ..
' ... Wise men say only fools rush in ...
... But I can't help falling in love with you ...
... Shall I stay ? ...
... Would it be a sin ? ...
... If I can't help falling in love with you ...
... Like a river flows surely to the sea ...
... Darling so it goes ...
... Some things are meant to be ...
... Take my hand , take my whole life too ...
... For I can't help falling in love with you ... '
ยังไม่ทันจบเพลง .. ผมก็เอื้อมมือไปปิดก่อน ..
" ปิดทำไมอะเฮีย " คนขับหันมาถาม
" เพลงไรวะ ?? "
" Can't help falling in love "
" ฟังไม่รู้เรื่อง .. ติด F วิชาอังกฤษ " ผมบอกไป .. ทั้งที่ความจริงกดปิดเพราะเขิลเพลงที่เจ้าของแอบเอาแผ่นมาใส่ไว้นั่นแหละ
" จริงเหรอ " คนขับหลิ่วตามามองก่อนจะยิ้ม
" เออ !!! " แล้วผมก็นั่งกอดอกทำปากจู๋ไม่รู้ไม่ชี้ไปตลอดทาง ... โดยมีกุมารทองสามตัวนั่งหัวเราะกันคิกคักๆอยู่ข้างหลังตลอดทางไปเช่นกัน ~*
-
^
^
^
จิ้ม....จึ๊กๆ :m14:
ปล. โดดเรียนหลายวันมันไม่ดีนะ :m32:
-
ถูกลองของมั่ง เค้าอาจเป็นพี่น้องกันก็ได้ ตรองเอ้ย
ถามให้ดีก่อน งอนนา เดี๋ยวก็งานเข้าอีกหรอก
แต่ก็เป็นกำลังใจให้นะ หยั่งงี้ ต้องเอาให้เข็ด จะได้ไม่ทำอีก
-
กรี๊ด กว่าน้องเยี่ยมจะออกมา
เหี่ยวซะก่อนพอดี....โอย
ไม่เป็นไร ดูน้องเซิ่นไปก่อนก็ได้ คริๆ
-
^
^
^
^
^
จิ้ม ๆ ทุกคน
ทะลุถึงตรอง
แต่ให้ตรองจิ้มดีกว่า
เพราะเป็น "รุก"
เอิ๊ก ๆ
รออ่านตอนต่อไปคร้าบบอีเฮียตรอง
-
:m14: น่ารักดีจัง.... ว่าแต่คุ้นๆว่าเพลงนี้มีอยู่ใน Lilo & Stitch รึปล่าวน๊า..????
:t2: :t2: :t2: หรือว่าจำผิดหว่า งุงิ
:L2: :L2: :L2: ตามมาอ่านเรื่อยๆนะให้กำลังใจเสมอ^^
รักษาสุขภาพ ทั้งกายและใจด้วยนะ.... :D
-
เขาง้อกันเป็นขบวนการเนอะ :laugh:
o3 แฟนเด็กของตาเบน....
เป็นใครหนอ.....
:o จะพยายามไม่คิดมาก...โลกมันคงไม่กลมขนาดนั้น
:laugh:
-
:m32: :m32: :m32:
-
ยังมีหน้าขึ้นรถไปกะเค้าอีก ความจริงยังไม่กระจ่างนะเฮีย ระวัง เค้าจะเคยตัวละ อิอิ
-
:m22:
-
:a5:
อ่าวเฮียตรอง
คนโกหกกันเห็นๆ
ทำไมหายงอนเร็วนักล่ะ
แล้วแฟนเด็กกางเกงดำของน้องตาเบนนี่
ตี๋หล่อล่ำจัดฟัน
คุ้นๆแมะ น้องชาขาวเพียวริขุเปล่าหว่า
:oni1: :oni1:
อ่านๆไปด้วยความมึนๆ
มันยังงงๆ
เรื่องเซิ่นกะตรอง
-
:L1: :L1: :L1: มาวันละนิด จิตแจ่มใส คน In love ก็เงี้ยะและ :oni1: :oni1:
-
ตรองเขิน อิอิ
น่ารักเชียะ 555 :laugh:
-
แปลกมาก เหมือนตรองไม่ค่อยซิเครียสนะเนี่ย?
???
แอ๋มต้องรู้อะไรแน่ๆเลย
ว่าแต่ เหมือนเค้าช่วยกัน แล้วตรองจะจับทันมั้ยล่ะนิ?
-
จะซ้ำรอยเดิมมั้ยเนี่ย
ปล.ติดใจเด็กตาเบนมากกว่า เพราะเพิ่งกลับไปไหว้ ร.5 ที่โรงเรียน
มันช่างกระชุ่มกระชวยจริงๆ 555
-
จะซ้ำรอยเดิมมั้ยเนี่ย
ปล.ติดใจเด็กตาเบนมากกว่า เพราะเพิ่งกลับไปไหว้ ร.5 ที่โรงเรียน
มันช่างกระชุ่มกระชวยจริงๆ 555
ติดใจเหมือนกันครับ :oni2:
ว่าแต่นี่ง้อแร้วหรอเนี่ย 555+
-
:เฮ้อ:...ความเห็นเหมือนทุกๆรีเลยเรา... :กอด1:
-
:a5:
:a2:
-
:m13: :m13: :m13: :m13:
น้องเซิ่นนี่แอบหวานเหมือนกันนะเนี่ย
:m1: :m1: :m1: :m1: :m1:
-
................... เข้าใจนะว่าเฮียประกาศแระว่าสปีชี่ส์ไหน ...... แต่แหมมันเปลี่ยนเร็วจนเราก็งงอ่ะ ......
....... อีกอย่างเฮียงอนเก่งเหลือเกินเลย คิดว่าน่าจะเป็นไรที่น่ารักๆ ไรเงี้ยอ่ะ :m13: .... ไม่ได้ยุนะแต่แบบว่าความชอบ
ส่วนบุคคลค่ะ ......... เด็กอาเบนเนี้ยไม่มีซัมติงใช่ป่ะ .... ระทึกแหะ เรื่องนี้ ......
-
ช่วงนี้ฝนตกรักษาสุขภาพด้วยนะ
อย่าออกไปตากฝนแสดงมิวสิคล่ะ อิอิ เป็นหวัดจะหาว่าไม่เตือน...
แล้วเอาตอนใหม่มาลงเร็วๆนะ^^
-
:a5: ตี๋ ขาว ล่ำ จัดฟัน ! อย่าเล่นยังงี้น่ะตรอง มีเคือง (แอบคิดไปไกลแล้วอ่ะ ไอ้เหล็กดัด เมิงอย่าตามมาหลอกหลอนกันอีกน่ะ )
ปากก็บ่งบอกสปีชี่ส์ตัวเองน่ะ แต่พฤติกรรมน่ะดูด้วย แล้วผมก็นั่งกอดอกทำปากจู๋ไม่รู้ไม่ชี้ไปตลอดทาง ...งอนทีไร ออกสาวเลยน่ะเราน่ะ :laugh:
แล้วก็หลบไปอย่างรวดเร็ว :oni1: :oni1:
-
บทที่ 19 > ตร่องตร๊องผู้น่าสงสาร .+
.
.
ผม ไอ้บอล ไอ้อาบัง ไอ้อู๋ ไอ้กอล์ฟ ไอ้แฮม ไอ้ไมล์ ไอ้ทอยซ์ ไอ้เข้ม (เขมมิกา) พลอย แจน ... สิบเอ็ดคนนั่งอยู่ในร้านเหล้าร้านประจำในซอย ..
เห็นเด็กเสิร์ฟใส่กางเกงน้ำเรียนสีน้ำเงินแล้วเลือดโรงเรียนเก่ามันขึ้น ... อยากกระโดดเตะ !! :เตะ1: :เตะ1:
" เฮ้ย ! ทำไมเด็กเสิร์ฟมันต้องใส่กางเกงน้ำเงินด้วยวะ " ผมหันไปถามพวกมัน
" มึงอ่านป้ายบนหัวมึงเดะ .. เห็นป่าว .. โอ - ยั๊ว - วิด - ทา - ยา .. " ไอ้อู๋ชี้นิ้วสอนผมอ่านทีละพยางค์
" กูรู้แล้วว่ามันจะเอาคอนเซปต์เป็นโรงเรียน .. แต่ทำไมต้องกางเกงน้ำเงิน " ผมหันมาถามพวกมันต่อ
" กางเกงน้ำเงินแล้วไง " ไอ้แฮมถาม .. (มันจบจากเซนต์ xx .. สาวกลัทธิกางเกงน้ำเงินเหมือนเด็กเสิร์ฟ)
" กูไม่ชอบเด็กกางเกงน้ำเงิน .. เจอที่สยามทีไรต้องกระโดดถีบทุกที " ผมบอก
" งี้แกจะตีกับเด็กเสิร์ฟมั๊ยวะคืนนี้ .. ไอ้ซีตรอง " พลอยแซว
" ตีกับมัน .. แล้วใครจะเสิร์ฟน้ำแข็งล่ะวะ "
" เฮ้ย ! ดวลเป๊ก " เสียงใครคนนึงบอก .. หลังจากนั้นก็ตามมาด้วยเสียง เอาเลย ! เอาเลย ! เอาเลย !!
ผ่านไปสามรอบ .. ไอ้กอล์ฟ ไอ้อู๋ ไอ้อาบังสลบคาโซฟา .. ไอ้ไมล์นั่งเอาหัวอิงไอ้ทอยซ์ .. :sad2:
" เฮ้ย ! แมร่งผู้ชายคณะกูทำไมมันอ่อนอย่างงี้วะ " ไอ้เข้มถือแก้วเป๊กแล้วยื่นให้ผม
" ตากูอีกแล้วเหรอ .. ไอ้บอลจัดไป !! " ผมโบ้ยไปให้ไอ้บอลแทน
" แป๊บนึง .. แหวะ .. กูเมาควันบุหรี่ " ไอ้บอลเองก็ตาแดงก่ำเพราะเมาควันบุหรี่จากโต๊ะข้างๆ
" งั้นแกกินไอ้ทอยซ์ " ไอ้เข้มยื่นให้ไอ้ทอยซ์แทน
" ไม่ไหวแล้ว .. ต้องพาไอ้บ้านี่กลับหออีก " ไอ้ทอยซ์ปฏิเสธพลางมองดูสภาพไอ้ไมล์ที่เบลอเต็มที่ .. คิงคองเมายาสลบชัดๆ !!!
" ผู้ชายนิเทศแมร่งอ่อนๆทั้งน้านน น ~ " ไอ้พลอยหัวเราะก่อนจะคว้าแก้วในมือไอ้เข้มเทพรวดลงคอไปทีเดียว ..
" ไหวป่าวพลอย " แจนถามไถ่ด้วยความเป็นห่วง
" โอเคร๊ !!! " ไอ้พลอยยกนิ้วมาทำท่าประกอบ
" ไม่สนุกเลยมอมเหล้าผู้ชายคณะนิเทศเนี่ย .. ยังไม่ทันหมดขวดเลยไปแล้ว " ไอ้เข้มบ่น
" ยังเหลือกูอีกคนนะเว้ย " ไอ้แฮมที่นั่งเอนหลังพิงโซฟาบอก
" แกไม่เมาน่ะดีแล้ว .. เพราะแกต้องลากไอ้พวกนี้กลับไปหอ " แจนบอก .. ไอ้แฮมก็นั่งกระดิกเท้าฟังเพลงต่อ
" ไปเข้าห้องน้ำนะ " ไอ้พลอยลุกพรวดเดินเซออกไป ..
" โครมม ม ม !! " สองก้าว .. แล้วไอ้พลอยก็ลงไปนอนบนพื้น .. ใครปูที่นอนให้มันวะ -*-
.
ไอ้บอลลากไอ้อาบังกลับไปนอนหอ .. :a6:
ไอ้ทอยซ์ลากไอ้ไมล์กลับหอ .. :oni1:
ไอ้เข้ม กับ แจน ลากไอ้พลอยกลับหอ .. o2
ผมกับไอ้แฮมลากไอ้อู๋กับไอ้กอล์ฟไปส่งที่หอ .. o12 :o :angry2: :serius2:
.
เดินกลับจากหอไอ้อู๋ .. เซิ่นโทรหา ..
" ว่า ... "
" เลิกยังอะเฮีย "
" เนี่ยกำลังจะกลับหอแล้ว "
" คืนนี้มานอนกับเซิ่นนะ "
" แล้วรูมเมทเซิ่นอะ "
" ไปนอนบ้านแฟน "
" อืมๆ .. เดี๋ยวอาบน้ำเสร็จแล้วไปหา "
" มาอาบนี่ดิ "
" ไม่มีชุด "
" ใส่ชุดเซิ่นก็ได้เยอะแยะ "
" อืม .. เอาไรป่าวเดี๋ยวซื้อขึ้นไปให้ "
" อยากกินขนมถ้วยอะ "
" อืมๆ .. เจอกันๆ "
.
กำลังเดินซื้อของกินอยู่ โทรศัพท์สั่น ... แปลกใจเล็กน้อยกับชื่อที่โทรเข้า แต่ก็กดรับ ..
" ว่า ... "
" คุยได้ป่ะเฮีย "
" อืม .. ว่ามาดิ "
" ไอ้เพียวมันแอบไปมีกิ๊กอีกแล้วอะเฮีย .. คราวนี้เล่นเด็กมหา'ลัยเลย "
" เออน่า .. เดี๋ยวมันก็เลิก "
" แต่คราวนี้มันจริงจังมากเลยนะเฮีย "
" แล้วให้เฮียทำไง "
" ป่าวๆ .. แค่อยากเล่าเฉยๆ "
" ผู้ชายไม่เจ้าชู้เค้าว่าเหมือนงูไม่มีพิษ .. ใครสักคนเคยบอกไว้ "
" นั่นดิอย่าให้เจอตัวนะ .. ต่อยปากแตกแน่ "
" แล้วนี่อยู่ไหน ? "
" ข้าวสาร "
" ดึกแล้วนะเอ็ง .. บ้านช่องไม่กลับ "
" ยังไม่อยากกลับว่ะเฮีย "
" แล้วนี่อยู่กับใคร "
" เดี๋ยวมาหาเอาแถวนี้แหละ "
" เฮ้ย ! อย่ามาประชดชีวิตกลับบ้านไปเลยไป๊ "
" ล้อเล่นๆ .. นั่งอยู่กับเพื่อน "
" โทรบอกป๊ายัง "
" บอกแล้วๆ เดี๋ยวก็กลับละ "
" อืมๆ .. "
" เฮีย ....... "
" ว่า ....... "
" แฮม คิดถึง เฮียนะ " .... (' '; ) ...
" อ .. เออ ! " :a9: :a9: :a9:
.
ถือของกินเดินไปหอเซิ่นแบบงงๆ .. คืนนั้นใครเดินสวนไปเค้าจะคิดว่าผมยิ้มให้เค้ารึป่าววะ .. ยิ้มค้างมาก !!!
" โห .. เฮียตรอง ซื้อมาทำไมเยอะแยะ " เซิ่นรับถุงในมือผมไปไว้ในตู้เย็น
" เหอะๆ ก็เอานิ้วจิ้มไปเรื่อยอะ มัวแต่คุยโทรศัพท์ "
" คุยกะใคร " เวร ! งานเข้าแล้ววววว ว ว ~
" น้องที่โรงเรียนเก่า .. มันโทรมาระบาย แฟนมันไปมีกิ๊ก "
" นั่นสิเนอะ .. แย่จะตายแฟนมีกิ๊กเนี่ย " แวร๊กกก ก ก !! ทำไมทำสายตาอย่างง้านนน น ล่ะ !?? ?
" แฮ่แฮ่ " หนีเข้าห้องน้ำดีกว่า .. อาบน้ามๆๆ ~
" ผ้าเช็ดตัวกับชุดนอนอยู่ในตรงเค้าท์เตอร์นะเฮีย " เซิ่นตะโกนบอก
.
อาบน้ำเสร็จเดินออกมา ... เซิ่นนอนเล่นมือถืออยู่ .. เลยเดินไปปิดไฟนอน ... ยังไม่ง่วงหรอก แต่อยากนอน อยากอยู่มืดๆ ^^ แฮ่แฮ่
" แฮมคือใครเหรอเฮีย " ไอ้คนที่นอนเล่นมือถืออยู่ถามเมื่อผมปีนขึ้นมานอนบนเตียง
" อ่า .. ไอ้น้องที่โรงเรียนไง "
" เหรอ " เลิกเล่นมือถือ .. ยื่นให้ผมแทน .. เวร ! นี่มันมือถือผมนี่หว่า >o<
" เมื่อกี้คนชื่อแฮมเค้าส่งแมสเซจมา "
" อืม " ทำเสียงไม่ตื่นเต้น .. แต่มือรีบกดดู massage โดยด่วน ... ไม่เห็นมีหว่า
" ลบไปแล้ว " เสียงคนข้างๆบอก
" อืม " ทำเหมือนไม่สนใจทั้งที่ข้างในมันเต้นตุ้บๆๆ
" ส่งมาว่า ... ถึงบ้านแล้ว "
" ............. "
" คืนนี้ฝันดี คิดถึงและรักเฮียเหมือนเดิม "
" >__________<;; ; " ไอ้แฮม !!! คืนที่กูนอนหอกับไอ้อาร์มก็เสือกไม่ส่ง ... นี่อิทธิฤทธิ์กุมารทองมึงอีกแล้วใช่ม๊ายยย ย ย !!
" คืนนี้กอดได้มั๊ยครับ " ลองแย่บๆถามก่อน
" อืม ... แต่คืนนี้เซิ่นไม่กอดเฮียนะ "
" ง่าาาาาา าา า ~ หันหน้ากลับมาทางนี้เห๊อะ " เอานิ้วนิ้วจิ้มไหล่มันยิกๆๆๆๆๆ
" ไม่เอา .. เบื่อหน้าเฮีย "
" เซิ่นค้าบ .. ทำงี้ให้เฮียออกไปนอนระเบียงดีกว่าปะ .. ทรมานนะเฟร้ย !! "
" อืม .. อยากนอนมั๊ยล่ะ ระเบียงน่ะ "
" ง่าาาาาา าา า ~ " อ้อนไม่ได้ผลก็ต้องใช้กำลังล่ะวะ .. อึ้บ อึ้บ !! เสียงไอ้ตรองใช้พละกำลังพลิกตัวเซิ่นให้หันมาอีกด้าน .. อย่าคิดเยอะ จิ้นมากไปไม่ดีๆ (-_- ; ) ~ (; -_-)
มันคือความหื่นส่วนตัวของผมที่เวลานอนแล้วต้องเอามือซนไปเรื่อย .. แฮ่แฮ่ .. เพราะฉะนั้นตอนนี้มือของผมมันก็เลยเลื่อนไปอยู่ที่ ..... อุ๊บ !!! XD
คิดอะไร ?? ... เงยหน้าขึ้นมาหน่อย .. มันไม่ได้อยู่ต่ำขนาดน้านนน น น ~
" ไม่เอาเฮีย .. มันจึ๊กกะดึ๋ย "
" แม่บอกว่าให้กินนมก่อนนอนจะได้ตัวโตๆ " เฮ้ย .. นมแมร่งนิ่มว่ะ ..
" ไม่เอา ... อ๊ะ .. อ๊าาา า า ~ " เอิ๊กกกๆ .. โหมดไอ้เฮียตรองหน้ามืดห้ามก็ไม่หยุด ฉุดก็สมยอมล่ะเว้ยเซิ่น ... สุดท้ายไอ้มือที่ตีๆอยู่ก็เปลี่ยนมาเป็นลูบหัวผมเล่นซะงั้น ... ไม่ดิ้นต่อล่ะค้าบบ บ !!
" อ๊า .. ไม่ดูดคอ " เซิ่นดิ้นอีกครั้งเมื่อผมไปเล่นแถวๆต้นคอ
" ช้าไปแล้วว่ะ .. ไปแล้วหนึ่ง "
" เฮียอะ !!! พลั่กก ก ! " มันถีบจริงครับ .. ถีบจริงไม่ใช้ตัวแสดงแทน !!! เมียผมมันเท้าหนักใช่ย่อยนะเนี่ย ... ลงมานอนจุกอยู่ข้างกำแพง
" คืนนี้นอนดูแต่ตา .. มือห้ามโดน .. ไม่งั้นเซิ่นจะโยนเฮียออกไปนอนที่ระเบียง ! " แล้วก็เป็นอีกหนึ่งคืนที่ไอ้ตรองและไอ้ตรองตรองต้องนอนเปล่าเปลี่ยวเดียวดายอย่างน่าสงสาร ... กาซิก กาซิก ~ TT^TT !!!! o20 o9 o20 o9
-
:m29: :m29: :m29: แล้วที่โกดกันอะ ดีแล้วเหรออออ
-
อย่าๆๆๆๆ
บอกๆๆๆ น่ะๆๆๆ ว่า
กิ๊กไอ่เพียว คือ ตาเบน :เตะ1:
อย่างซวบอ่ะ o12
:bye2:
-
แฮมทำเฮียตรองงานเข้าอีกแล้ว :laugh:
-
นึกว่าน่าสงสารเรื่องอะไร แล้วแบบนี้จะน่าสงสารดีหรือเปล่าเนี่ย เอาน่า ถือคติ เค้าถีบเพราะรักแล้วกัน :laugh: :laugh:
-
อย่าๆๆๆๆ
บอกๆๆๆ น่ะๆๆๆ ว่า
กิ๊กไอ่เพียว คือ ตาเบน :เตะ1:
อย่างซวบอ่ะ o12
:bye2:
โลกกลมได้อีกครับ 5555+
-
......... อ่ะ หว่าเฮ๊ยยยย ดีกันแล้วเหรอเฮียตรอง ..... งงงงง เนี้ย ทำไงอ่ะ .......
.... ตัดมากินนมนอนเฉยๆๆ เลยอ่ะ .........
-
555+ มาแอบขำ น่ารักกันดีจัง... (มีตรองโหมดหื่นด้วยอิอิ)
แฮมมาตอนนี้ดูไม่ค่อยเหมาะนะ555+ (งานเข้าๆ^^)
ป.ล. เมื่อก่อนเราก็ใส่กางเกงน้ำเงินนะ^^ ตั้งแต่ประถมถึงมัธยมเลยอิอิ(เพราะอนุบาลเค้าให้ใส่กางเกงแดง)
แต่ดชคดีที่เดี๋ยวนี้มันใส่ไม่ได้แล้ว555+ เลยวัยนั้นมาซัก10ปีได้แล้ว เลยไม่โดนเขม่นรอดไป อิอิ
-
ซีตรอง ไปเคลียกันตอนไหน ทำไมดีกันเร็วจัง
ไม่ได้จับผิดนะ แต่สงสัยนะ
ส่วนงานเข้าเพราะแฮม คงเคลียกันไม่ยาก เพราะไม่ใชเรื่องจริง
แต่ไอ้เหล็กดัดนี่ซิ สงสัยเฮียตรองต้องสั่งสอนซะแล้ว :13223:
รอตอนต่อไปดีกว่า :bye2:
-
คิดว่าจะได้อ่านตรองเข้าโหมดหื่นหน่อย
แต่สงสัยกลายมาเป็นสปีชี่ส์เดียวกะพี่พากษ์ซะแระ
ก.ม.
:jul3:
-
แฟนตาเบน เป็นเพียวชิมิเนี่ย :เตะ1:
ว่าแต่ ตรองคุงก็หื๊นหื่นเหมือนกันนะ :m12:
-
ไอ้แฮมทำพิษซะแล้ว 555
-
จะสงสารดีมั้ยอ่ะ :confuse:
-
>>>>> นอนตรงนั้นอ่ะดีและเฮีย
:laugh:
-
:m20: :m20: :m20:
ตจรองเอ๊ยยยยยยย
ทำตัวเองนะนั่น
:jul3: :jul3: :jul3: :jul3:
-
เห็นด้วยกะคุงมิ้นว่า....ตร่องตร๊อง....หื่น :laugh:
ปล. ว่าแต่ตรองชอบนั่งวิชสีบรอนซ์เงินหรือบรอนซ์ทองมากกว่ากันน้า :jul3:
-
อะกรี๊ส!!! อ๊ะกรี๊ส!!! .. ช่วงนี้อาเฮียซีตรองอินเลิฟมากมายกับเซิ่นอยู่เร๊อะ ตัดฉับตัดตอนรักกันเฉยเลย อ๊า หุหุ
ถึงตอนนี้น้องแฮมโทรมา .. ไม่ได้การแระต้องตามติดใกล้ชิดกระทู้ ดูจิซีตรองจะตัดตอนเปลี่ยนโหมดอีกอ่ะป่าว อิอิ พักนี้เสน่ห์แรงน่าดู *3*
และ หุหุหุ .. ความหื่นซีตรอง เมื่อย้อนกลับไปตอนมัธยม .. อะเอิ๊กซ ๆ ๆ
-
555แฮมทำตรองงานเข้า ว่าแต่กุมารนี้ ตาเห็นจิงๆ :laugh:
แต่ทฤษฏีด้านบนๆ ว่าด้วยเรื่อง ตาเบนละแฮม อะไรจะโลกกลมขนาด!!! :o
จะจิงมะนี่ :m29:......รอต่อปายยย :oni1:
-
จะติดตามต่อไปนะ
-
ชัวร์ฟันธง ไอ้เพียว & ตาแบน 100%
ไอ้แฮมรับกรรมไป เลือกทางเดินเอง อย่ามาบีบน้ำตา o12
ส่วนตรอง ไปเลยไปเข้าคอร์สฝึกหื่นกับพี่ ๆ เฮีย ๆ ที่ได้รางวัลไปเลย ซักคอร์สสองคอร์ส น่าจะกำัลังดี
อย่าเอามากเดี๊ยวมีเลือดท่วมจอกันพอดี
ปล.เีรียนวิชาหื่นอย่างเดียวพอ ไอ้วิชาประเภทกลัวเมีย ไม่ต้องเอามา แต่ว่าท่าจะไม่ทันแล้วมั่ว :jul3:
-
บทที่ 20 > เจ้าของบทเพลง .+
.
.
นั่งมองโทรศัพท์ ..
พิมพ์เรื่องเล่าเอามาลงในเล้าเป็ดต่อ .. มองโทรศัพท์ ..
เล่นฮิห้า .. ตามตอบเม้นท์คนโน้นคนนี้ .. มองโทรศัพท์ ..
แอบแว่บเข้ามาเช็คเรทติ้งในเล้ารอบที่สามของคืนนี้ .. มองโทรศัพท์ ..
กดรีโมททีวีเปลี่ยนช่องเป็นช่องการ์ตูนดิสนีย์ .. มองโทรศัพท์
เงยหน้ามองนาฬิกาบนผนัง .. เที่ยงคืนยี่สิบห้า .. มองโทรศัพท์ ..
' ... ไหนสัญญาว่าจะกลับก่อนเที่ยงคืนไงวะ ... ' บ่นกับตัวเองก่อนจะหันไปชวนไอ้อาร์มลงไปหาอะไรกินข้างล่าง ..
.
.
หนึ่งหนุ่มกับชุดนอนลายสติ๊ซ อีกหนึ่งหนุ่มกับชุดนอนลายโดนัลดั๊ก .. เดินถือถุงผลไม้ ลูกชิ้นทอด ข้าวเหนียวหมู ยำมะม่วง และเสบียงอีกสี่ห้าอย่างเดินร่อนไปมาอยู่ในซอยหอ ..
" ไอ้อาร์มกินโตเกียวกัน "
" ขี้เกียจเดิน .. ไกลเกิ๊นน น !! " ไอ้หน้าตี๋ที่ใส่ชุดนอนลายโดนัลดั๊กบ่นอิดออด
" เดี๋ยวกูเลี้ยง "
" โอเค .. จัดไป !! " เดินนำหน้าเลยนะมรึง -*- ...
.
" เฮ้ยไอ้น้องอาร์ม ! " เสียงทักมาจากข้างหลังตอนกำลังยืนรอโตเกียว
" อ้าว หวัดดีพี่ " ไอ้อาร์มยกมือ (ที่เต็มไปด้วยถุงอาหาร) ไหว้ .. ผมไหว้ตาม
" โห .. ซื้อไปเลี้ยงใครวะ "
" กินเองพี่ แฮ่แฮ่ "
" แล้วนี่ใครวะ .. แฟนเหรอ " โอ้ว .. หน้าตาก็ดีทำไมตาต่ำจังฟระ !!! คิดได้ไง .. เป็นแฟนกะไอ้อาร์มเนี่ยนะ -*- ฟ้าผ่าตายชัก !!
" เพื่อนพี่เพื่อน .. เพื่อนตั้งแต่มอต้น "
" อ่อ .. หน้าตาหาเรื่องดีนี่หว่า " นี่มันชมหรือด่าวะ - -*
" ขอบคุณนะพี่ " ผมฉีกยิ้มรับคำชมใส่ไอ้พี่แปลกหน้าคนนั้น
" เฮ้ยไอ้ตรอง .. นี่ไงพี่เกียร์ที่มึงถามหาอะ " ไอ้อาร์มหันมากระทุ้งศอกใส่ผมยิกๆๆๆ
" อะไร .. ถามหากูทำไม .. มึงเอากูไปขายอะไรไอ้อาร์ม " ไอ้พี่เกียร์ร้อนตัวใหญ่
" ป่าว ไอ้ตรองมันถามว่าใครเปิดเพลง .. มันได้ยิน 'รักงอมแงม' จากห้องพี่บ่อยๆ "
" เฮ้ย ! ได้ยินลงมาถึงข้างล่างเลยเหรอวะ "
" ได้ยินถึงกล้วยน้ำไทเลยพี่ "
" เฮ้ย ! จริงดิ ?? "
" ป ร า โ ช้ ด !! " ไอ้พี่เกียร์ยืนหัวเราะเกาหัวแกร่กๆ ..
" เออ .. เดือนหน้าว่างเปล่าจะให้มาถ่ายหนังสั้นให้หน่อย " นั่นไง .. เข้ามาในชีวิตกูปุ๊บ .. ทำความวุ่นวายแล้วมั๊ยล่ะ
" ไม่แน่ใจว่ะพี่ .. งานที่คณะกำลังรุมเร้า " ไอ้อาร์มทำหน้ามุ่ยเสียดาย
" ไม่ใช่เอ็ง .. จะเอาเพื่อนเอ็ง .. ชื่อไรวะไอ้นี่เนี่ย " ไอ้พี่เกียร์ชี้มาที่ผม .. ทำหยั่งกะเลือกซื้อหมาที่เจเจ .. จะเอาตัวนี้ จะเอาตัวนี้ ~
" ตรอง !! "
" เออ .. หน้าตากวนตีนดี .. ว่างเปล่าล่ะเอ็ง "
" ไม่รู้ .. ดูก่อน "
" นั่น ! ยังไม่ทันดังหยิ่งซะแล้ว "
" กูปวดขี้ .. ขึ้นห้องแล้วนะไอ้อาร์ม " ผมเดินหนีออกมา .. ทำไมมหา'ลัยนี้มีแต่ผมปากหมาวะ (เหมือนกูเด๊ะเลย -*- !!!)
" เฮ้ย แล้วโตเกียวอะไอ้ตรอง "
" มึงจ่ายตังค์แล้วเอามาด้วย "
" แล้วไหนบอกจะเลี้ยงกู " มันตะโกนด่ากลับมา ..
.
กลับขึ้นมาบนห้อง .. ดูนาฬิกา .. เที่ยงคืนห้าสิบห้า ..
ดูโทรศัพท์ .. โหมดปกติ .. ไร้มิสคอล ...
หงุดหงิด .. หยิบข้าวเหนียวหมูทอดมานั่งกิน งั่มๆๆ ๆ .. ไร้เสียงโทรศัพท์
หงุดหงิด .. หยิบข้าวไข่เจียวมานั่งกิน งั่มๆๆ ๆ .. ไร้เสียงโทรศัพท์
หงุดหงิด .. หยิบแตงโมกับแคนตาลูปมานั่งกิน งั่มๆๆ ๆ .. ไร้เสียงโทรศัพท์ .. ไอ้อาร์มเปิดประตูห้องเดินเข้ามา ..
หงุดหงิด .. วางถุงแตงโม .. เดินไปหยิบถุงโตเกียวในมือไอ้อาร์มมานั่งกิน งั่มๆๆ ๆ .. โทรศัพท์ดังพอดี ..
มองนาฬิกา .. ตีหนึ่งสิบสี่นาที .. กดรับ ..
" ว่า ... "
" เฮียเซิ่นถึงหอแล้วนะ " เสียงลั้ลลามากกก ก ก ~!!!
" อืม "
" โทษทีนะที่กลับช้า "
" อืม "
" เนี่ยไอ้แอ๋มมันเมาด้วยแหละ "
" อืม "
" ง่า .. เฮียโกรธเค้าเหรอ "
" อืม "
" ง่า .. ขอโทษน้า "
" สัญญาอะไรไว้ "
" ก็สัญญาว่าจะไม่กินเหล้า (ความจริงเซิ่นมันแพ้แอลกอฮอลล์กินไม่ได้อยู่แล้ว) .. สัญญาว่าจะไม่ยิ้มให้ใครไม่ให้เบอร์ใคร .. สัญญาว่าจะดูแลตัวเองดีๆ .. สัญญาว่าจะกลับก่อนเที่ยงคืน "
" แล้วทำได้มั๊ย ?? "
" เฮียอะ .. ทำไม่ได้แค่ข้อเดียวเอง .. แค่กลับช้าไปนิดเดียวเองอะ "
" ถ้าเป็นอย่างนี้คราวหลังผมไม่ให้คุณไปแล้วนะครับ " .. เวลาผมไม่พอใจใคร สรรพนามก็จะเปลี่ยนเป็น 'คุณ' กับ 'ผม' ไปโดยอัตโนมัติ โดยไม่ต้องแจ้งให้ทราบล่วงหน้า !
" ง่า TT^TT "
" ถ้าคราวหลังคุณคิดว่าจะทำมันไม่ได้ .. ก็ไม่ต้องสัญญา .. เพราะความรู้สึกของคนที่รอสัญญามันคือ 'ความผิดหวัง' "
" เค้าขอโทษนะ "
" อืมครับ .. แค่นี้นะ "
" เดี๋ยวเค้าไปหาที่หอนะ "
" ดึกแล้ว "
" จะไป " .. แล้วก็วางไป .. แมร่งดื้อ .. เหมือนใครวะ ... ?? ?
.
ห้านาทีต่อมาเสียงเคาะประตูดัง .. ไอ้อาร์มรีบกระโดดขึ้นเตียงแกล้งกรนเสียงดังทั้งที่โตเกียวยังคาปากอยู่เลย .. เพื่อ !?? ?
" เฮีย TwT ~ "
" เฮ้ย !! เป็นไร .. ร้องไห้ทำไม ใครทำไรวะ " ผมรีบวิ่งไปจูงคนที่ยืนไร้เรี่ยวแรงอยู่หน้าประตูให้มานั่งบนเตียง
" หายโกรธเค้านะ "
" อ่อ .. ร้องไห้เรื่องมะกี้ .. ขี้แยจังวะครับ "
" หายโกรธเค้านะ "
" ไม่ได้โกรธครับไม่ได้โกรธ .. แค่เป็นห่วง " นั่งปลอบไปด้วยลูบหัวไปด้วย ..
" อืม .. เค้าขอโทษนะ "
" ครับ "
" เพื่อนเฮียนอนแล้วเหรอ " เซิ่นถามถึงไอ้โดนัลดั๊กที่นอนก่ายหมอนข้างที่สกรีนรูปไอ้ปริ๊นซ์เอาไว้
" อืมมันนอนแล้ว " ... แต่มันยังไม่หลับ !!!
" งั้นเฮียไปหอเซิ่นนะ .. จะได้ไม่กวนเพื่อนเฮีย "
" เฮ้ยไปทำไม "
" ก็เค้าอยากอยู่กับเฮียนี่หน่า " .. หมดกันไอ้หน้ากวนตีนมาดเซอร์ ท่าทางเมายาวันนั้นมันหายไปไหนวะ ... จะสาวไปไหนวะครับแฟนผม -*-
" หอเซิ่นคนเยอะ .. คืนนี้เพื่อนมานอนด้วยหลายคนนี่ "
" อืม .. นอนกันเต็มห้องเลย "
" เดี๋ยวเฮียเดินกลับไปส่งละกัน แต่ไม่นอนนะ " .. แล้วก็เดินลงมาส่งเซิ่นที่หอ .. ก่อนจะเดินกลับ ..
.
" เฮ่ .. หวัดดีไอ้น้องตรึกตรอง " ไอ้พี่เกียร์แอนด์เดอะแก๊งค์นั่งดูดบุหรี่เคล้าบรรยากาศยามราตรีอยู่หน้าหอ
" อืม .. ไม่หลับไม่นอนกันเนอะ "
" ไปส่งใครมาวะ "
" เห็นเหรอ "
" ก็นั่งอยู่ตั้งนานแล้วนี่หว่า .. ตอนเดินไปไม่ได้สังเกตเลยเหรอ "
" ลืมมอง .. แฮ่แฮ่ "
" นั่งคุยกันก่อนดิ " ไอ้พี่เกียร์ตบเก้าอี้ตัวข้างๆ
" ง่วงแล้วว่ะพี่ "
" เออ .. งั้นไปนอนไป๊ "
" คืนนี้พี่เกียร์อยู่ข้างล่าง .. เลยไม่มีใครเปิดเพลงให้ฟังก่อนนอนเลยดิวะเนี่ย " พี่เกียร์อมยิ้ม ... ผมเดินหนีขึ้นห้องมา ..
ล้มตัวลงบนที่นอน ..
หลับตา ..
เสียงเพลงคุ้นหูดังลอดผ่านประตูกระจกจากระเบียงเข้ามา ..
' ... ล้อมวงบรรลงบรรเลงมานั่งบ่นเพลงไม่ยอมหลับนอน ... ~* '
-
.
.
.
โห .. พี่มาร์ชเมลโล่ครับ .. ฟันธงเลยเหรอ !?? ?
ไม่ม๊างงง .. โลกเราไม่คงไม่กลมขนาดนั้นหรอกเนอะ ^^;
พี่วินนนน นน น .. จะบรอนซ์เงินบรอนซ์ทอง .. ก็นั่งหมดแหละ ..
ว่าแต่ของเฮียนี่บรอนซ์ทองใช่มะ ?? ?
5 5555555555555 5555 5 5 5 +.
ไอ้น้องเจ.เดเวล ! ให้นอนตรงนั้นจริงดิ ..
ไม่สงสารกันหน่อยเร๊อะ !?? ?
ตรองไม่ได้ ' ก.ม. ' นะเฟร้ยย ย !
ก็แค่เกรงใจ .. มีอยู่แค่คนเดียวนี่หว่า =[]=;; ;
-
เล่นซะน้ำตาตกเลยเหรอ ตรองน่ากลัวนะนี่ :laugh:
-
:m22: :m22: แอบมาอ่าน แล้ว ก้อแอบออกไปอย่างเงียบๆ :m32: :m32:
-
ว่าอยู่น่ะเนี๊ย อิมเมจเซิ่นตอนแรก ๆ ออกจาแมนปนดิบเถื่อน ตรองทำไรเค้าฟ่ะ สาวแตกเลย :laugh:
-
.
.
.
.. ขอไปพักผ่อนสักพักนะครับ ..
.. เมื่อเข้มแข็งพอ .. แล้วผมจะกลับมา ..
.. เรื่องในนิยาย กับ เรื่องในชีวิตตอนนี้ ..
.. มันสวนทางกันอย่างสิ้นเชิงครับ ..
.. คิดถึงเธอทุกที .. ที่อยู่คนเดียว ..
.. TG 'n ZT * ..
.. :*)) ) ..
.
.
.
-
ขอให้เข้มแข็งไวๆ นะคะ ชีวิตจริงบางช่วงก็เหมือนนิยายที่จบอย่างมีความสุข แต่บางครั้งมันก็ช่างตรงกันข้ามเหลือเกิน สู้ๆๆๆๆๆ :a2:
-
ฝากเพลงไว้แล้วกัน ขอเป็นกำลังใจให้ น้องตรองนะ
[/color]
โลกนี้ช่างกว้างใหญ่ หนทางยาวไกล ที่เธอต้องเดินไปให้ถึง
หากแม้มีวันใด แค่เพียงวันหนึ่ง ที่เธอรู้สึกเหน็บหนาวใจ
ทุกครั้งที่เธอเหนื่อยล้า ทุกคราที่เธอหวั่นไหว ฉันอยากให้เธอคิดถึงกัน
ทุกครั้งที่เธอสับสน หนใดที่เธอหมดหวัง ฉันยังจะยืนข้างเธอ
ไม่มีเดือนมีดาว ดวงไหนมามอบให้เธอ มีแต่มีใจ ดีๆ ที่ให้เธอได้ทั้งใจ
ฉันจะอยู่ข้างเธอ ไม่ว่าจะเมื่อไร ฉันขอเป็นกำลังใจให้เธอ
ทุกครั้งที่เธอเหนื่อยล้า ทุกคราที่เธอหวั่นไหว ฉันอยากให้เธอคิดถึงกัน
ทุกครั้งที่เธอสับสน หนใดที่เธอหมดหวัง ฉันยังจะยืนข้างเธอ
ไม่มีเดือนมีดาว ดวงไหนมามอบให้เธอ มีแต่มีใจ ดีๆ ที่ให้เธอได้ทั้งใจ
ฉันจะอยู่ข้างเธอ ไม่ว่าจะเมื่อไร ฉันขอเป็นกำลังใจให้เธอ
ไม่มีเดือนมีดาว ดวงไหนมามอบให้เธอ มีแต่มีใจ ดีๆ ที่ให้เธอได้ทั้งใจ
ฉันจะอยู่ข้างเธอ ไม่ว่าจะเมื่อไร ฉันขอเป็นกำลังใจให้เธอ
ฉันขอเป็นกำลังใจให้เธอ จะขอเป็นกำลังใจให้เธอ
:L2: :L2:
http://www.ijigg.com/jiggplayer.swf?songID=V240CF4EPB0&Autoplay=1
-
เำพราะชีวิตไม่ได้เป็นเหมือนบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป สู้ๆนะ
:กอด1:
-
เป็นกำลังใจให้ :L2:
:a2:
-
อนาคตยังอีกยาวไกล ยังมีเรื่องให้เราได้สู้อีกเยอะ
-
.
.
.
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
.
.
.
.
.
.
.
เข้มแข็งไว้นะครับ เป็นกำลังใจให้นะ^^
-
ใจเย็นน้องชาย บางทีเรื่องราวอาจไม่ได้เป็นไปในทิศที่เราต้องการ
แต่ก็นั่นล่ะ.......บางทีอาจต้องทำใจเมื่อในที่สุดเราไม่สามารถทำได้
ยังไงก็ขอให้......เรื่องมันไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คิดละกัน
-
เข้มแข็งนะตรอง
เป็นกำลังใจให้นะ :กอด1:
-
เหอเหอ
น้องตรองนี่ก็ได้เหมือนกันนะเนี่ย
โกรธซะเซิ่นร้องไห้เลย
:laugh: :laugh: :laugh:
-
....ตรอง....
พี่ไม่รู้ว่าจะบอกตรองว่าไงให้ตรองสบายใจขึ้นกว่านี้ เพราะถ้าไม่โดนเองคงไม่รู้ แต่...
ที่รู้อยู่อย่างนึงน่ะว่าตอนนี้ตรองไม่ได้เหงาอยู่คนเดียว ตั้งสติ และมองรอบข้างให้ดี
ดูจุดมุ่งหมายของตัวเองด้วยว่าปัจจุบันตัวเิองไปอยู่ตรงนั้นเพราะอะไร???
และมีคนสำคัญที่สุดของตรองรอความสำเร็จของตรองอยู่หรือไม่???
ตั้งสติก่อน สติมาปัญญาเกิดน้อง สู้ ๆ
-
....ตรอง....
พี่ไม่รู้ว่าจะบอกตรองว่าไงให้ตรองสบายใจขึ้นกว่านี้ เพราะถ้าไม่โดนเองคงไม่รู้ แต่...
ที่รู้อยู่อย่างนึงน่ะว่าตอนนี้ตรองไม่ได้เหงาอยู่คนเดียว ตั้งสติ และมองรอบข้างให้ดี
ดูจุดมุ่งหมายของตัวเองด้วยว่าปัจจุบันตัวเิองไปอยู่ตรงนั้นเพราะอะไร???
และมีคนสำคัญที่สุดของตรองรอความสำเร็จของตรองอยู่หรือไม่???
ตั้งสติก่อน สติมาปัญญาเกิดน้อง สู้ ๆ
^
^
^
^
^
... ตามนี้เลยค่ะ เห็นด้วยกะพี่เค้าอ่ะ สู้สู้
-
อืม..งั้นก็อย่าอยู่คนเดียว มันจะหลอน
อะไรๆที่เป็นไป แม้จะไม่ได้อย่างที่ใจอยากให้เป็น
ก็คิดซะว่า
ตัวเรายังไม่ใช่ของเรา (พ่อแม่ให้มา)
แล้วตัวเขา จะมาเป็นของเราได้ยังไง
อมิตตาพุทธ
-
ตรอง...... สิ่งที่ตรองเจออยู่ตอนนี้มันอาจจะหนัก
แต่เจ้มั่นใจว่าตรองจะผ่านมันไปได้ด้วยดี
มั่นใจว่าตรองจะเข้มแข็งและพร้อมสู้กับสิ่งต่างๆที่เข้ามา....
วันนี้อาจจะมีบางสิ่งมาขวางเส้นทางเดิน ทำให้เส้นทางมันไม่ราบรื่น ยากลำบาก
แต่สิ่งต่างๆที่เข้ามา เป็นเหมือนบททดสอบให้เราก้าวผ่าน.....เพื่อให้เราเติบโต
เป็นกำลังใจให้เสมอ...... :L2: :กอด1: ...... ฟ้าหลังฝน สวยงามเสมอนะ.....(http://i21.photobucket.com/albums/b289/prettysecrets/graphics/fallingimages/rainbow/1.gif)
(http://upload.tarad.com/images/18692011111.jpg)
-
ไว้เฮียดีขึ้นแล้วค่อยเข้าเล้ามาเล่าเรื่องต่อก็ได้คับ
:a1: :a1:
สู้ๆๆ
-
เป็นกำลังใจให้เฮียตรองครับ o13
-
เป็นกำลังใจให้น้า
สู้ ๆ เน้อ
-
.
.
.
... ขอบคุณทุกคนสำหรับทุกกำลังใจนะครับ ...
... ตอนนี้หนีมาพักหัวใจแถวทะเล .. ไอ้อาร์ม ไอ้ชีส ไอ้เยี่ยมมาเป็นเพื่อนครับ ...
... แต่อีกไม่กี่วันมันก็จะกลับกันแล้ว ...
... ส่วนผมกับไอ้อาร์มก็คงแบกเป้สะพายเที่ยวไปเรื่อยๆ ...
... ไว้จะพยายามหาเวลามาอัพตอนต่อๆไปให้ละกันนะครับ ...
... ผมกับไอ้อาร์มดร็อปเรียนแล้วนะครับ ...
... ปีหน้าเจอกันใหม่ .. มาหา'ไร จ๋า ~ ...
... แล้วเจอกันใหม่ เมื่อหัวใจแข็งแรงนะครับ ...
... ขอบคุณทั้งคนที่รักและไม่รักข้าพเจ้า ...
... ตรอง ...
... :*)) ) ...
.
.
.
-
บทที่ 21 > ก็บอกแล้วว่าโลกมันกลม .+
ผมกอดอกยืนรอใครสักคนอยู่ ณ มุมหนึ่งบนสถานีรถไฟฟ้าสถานีสยาม ... คนที่มาสายในชุดนักเรียนวิ่งกระหืดกระหอบถือกระเป๋าจาคอร์บมาอย่างทุลักทุเล
" โทษทีเฮีย .. นี่ชิ่ง 'จารย์ปิงมาเลยนะเนี่ย "
" อืม .. แล้วมีไรล่ะนัดมาเนี่ย "
" มีเรื่องให้ช่วยนิดหน่อย " ไอ้เด็กมอปลายบอกจุดประสงค์ก่อนจะเดินนำเข้าสยามเซ็นฯไป
" เรื่องไอ้เพียวอีกอะดิ " ผมถาม .. มันไม่ตอบแต่โยนจาคอร์บมาให้ผมถือแทน
" เฮ้ย ! อะไรของเอ็ง "
" ถือให้หน่อยดิ แบบเมื่อก่อนไง "
" นั่นมันช่วงโปรโมชั่นเว่ย .. นี่มันหมดโปรแล้ว "
" เชอะ !! " ไอ้ตัวเล็กทำงอนเดินหนีขึ้นบันไดเลื่อนไป
" ตกลงจะไปไหนวะครับเนี่ย " ไอ้แฮมมองนาฬิกาในข้อมือก่อนจะหันมาบอกผมที่ยืนถือจาคอร์บไพล่หลัง
" ยังมีเวลาอีกครึ่งชั่วโมง "
" พูดไรวะ ไม่เห็นรู้เรื่อง "
" เออน่า !! " ไอ้เด็กมัธยมตัวเล็กอมยิ้มก่อนจะเดินเข้าร้านไอศกรีม ..
.
ฟองดูว์ชุดใหญ่ถูกนำมาวางอยู่ตรงหน้าระหว่างผมกับไอ้แฮม ..
" อ่ะให้ !! " ไอ้คนตรงข้ามหยิบเชอร์รี่ในจานมายื่นให้ผม
" ไม่กินล่ะ .. เห็นชอบกินนี่ "
" อ้าปาก "
" เฮ้ย ! " ผมดุไป .. แต่ดูแล้วไอ้แฮมมันเอาจริง ยังถือเชอร์รี่นิ่ง ... กวาดตามองรอบๆร้าน .. ไม่มีใครมอง อ้าปากให้มันไป
" น่ารักจังครับเฮีย " ไอ้แฮมโชว์ยิ้มขาวก่อนจะตักไอติมเข้าปากไป ..
" ตกลงนี่นัดมากินไอติม ?? "
" ผลพลอยได้น่ะเฮีย .. ของจริงน่ะตรงโน้น " ไอ้แฮมมองผ่านกระจกออกไปนอกร้าน .. ลานน้ำพุ .. แล้วไง ?? ?
" อะไร ยังไง .. ไม่ไหวจะเคลียร์นะเว้ยเนี่ย "
" ไอ้เพียวมันนัดกิ๊กไว้ลานน้ำพุตอนหกโมง "
" แล้วเอ็งรู้ได้ไง .. มันบอกเหรอ "
" ถามนี่คิดป่ะเนี่ย ?? เปิดเจอในแมสเซจดิวะ " มันบอกก่อนจะเอาช้อนจิ้มไอศกรีมในถ้วยเล่นอย่างมันมือ
" เฮ้ย ! ของกินๆ " มันเงยหน้ามองหน้าผมอย่างเคืองๆ ก่อนจะเอนหลังพิงโซฟาไป
" แล้วเกี่ยวอะไรกับเฮียวะเนี่ย "
" ก็ชวนมาเป็นเพื่อนเฉยๆ "
" เวร ! เดี๋ยวไอ้เพียวมันก็เข้าใจผิดหมด "
" นั่นล่ะ ต้องการให้มันเข้าใจแบบนั้นเลย " ไอ้แฮมยิ้มอย่างชั่วร้าย
" อย่ามาน้ำเน่า .. ไอ้มุขแกล้งเป็นแฟนเนี่ย อย่ามาคิด .. คนที่โดนทำร้ายมัน 'เจ็บ' นะเว้ย " .. พี่มึงเคยทำกะกูมาแล้ว !! ไอ้ประโยคหลังนี่ไม่ได้บอกมัน .. แค่คิดในใจเฉยๆ
" แล้วทีมันไปกิ๊กกับคนโน้นคนนี้ล่ะ "
" ก็คุยกันดีๆ .. อย่ามาทำประชดกันไปประชดกันมา .. คนนึงแรง อีกคนก็ต้องเบาเว้ย "
" ก็เท่ากับว่าแฮมต้องยอมมันใช่ปะ "
" ก็ถ้ารักกัน .. อะไรที่มันยอมได้ก็ควรยอม .. ไม่งั้นมันก็ไปกันไม่รอด " .. แหมพูดจาดูเหมือนเข้าใจโลกเลยกู .. เอาเข้าจริงตัวเองยังไม่รอดเล๊ยย ย !!
" เฮ้ยเฮีย !! " ไอ้แฮมทำท่าตกใจพลางเอานิ้วชี้กระจกออกไป .. ชายหนุ่มในชุดนักเรียนกางเกงสีดำหน้าคุ้นตาเหมือนยืนรอใครบางคนอยู่ตรงลานน้ำพุ ไอ้แฮมรีบลากผมมาจ่ายตังค์ก่อนจะไปซุ่มดูข้างล่าง ..
.
" มันจะไปไหนวะเฮีย " ไอ้แฮมหันมาถามผมขณะที่เดินตามไอ้เพียวข้ามมาทางฝั่งสยาม หลังจากที่ไอ้เพียวรับโทรศัพท์แล้วรีบเดินมา ..
" ไปถามมันดิ "
" เฮ้ยๆ เฮียนั่นใช่ป่าว " ไอ้แฮมตีไหล่ผมใหญ่เมื่อเห็นไอ้เพียวยืนคุยกับชายหนุ่มอีกคนที่ยืนรออยู่หน้าตึกโตโยต้า
" ไอ้ตาเบน !!! " ผมเผลอเรียกชื่อออกมา เมื่อเห็นหน้าคนที่ยืนคุยอยู่กับไอ้เพียว
" เฮียรู้จักชื่อกิ๊กไอ้เพียวด้วยเหรอ "
" เออ .. เพื่อนกูเอง " ผมยืนนิ่งช็อคกับปรากฏการณ์โลกกลมจนน่าเตะอีกครั้งหนึ่งในชีวิตผม ... ทำไมคนรอบตัวผมถึงชอบมีวงจรความสัมพันธ์วนไปวนมาจนเกินคำว่า 'ความบังเอิญ' อย่างนี้นะ
" เวร !!! " ไอ้แฮมบอกก่อนจะลากผมเดินตามทั้งคู่ไป
.
ไอ้เพียวกับไอ้ตาเบนเดินข้ามกลับมาซื้อตั๋วหนังที่พารากอน .. ไอ้แฮมให้ผมนั่งรออยู่ที่โซฟาในมุมที่ทั้งคู่มองไม่เห็น ส่วนมันเดินหายไปสักพักก่อนจะกลับมาพร้อมตั๋วสองใบในมือ
" เฮ้ย .. ยังจะมาดูหนังอีกเหรอ " ไอ้แฮมทำหน้าเซ็งกับประโยคคำถามของผม
" คิดถูกคิดผิดวะเนี่ยลากเฮียมาด้วยเนี่ย .. ภาระชัดๆ !! " มันบอกก่อนจะทิ้งตัวนั่งลงข้างๆผม โดยเหลือบมองอีกคู่เป็นระยะๆ
" เฮ้ยเฮีย .. ไปได้แล้วๆ " ไอ้แฮมสะกิดผมเมื่อเห็นว่าทั้งคู่เดินขึ้นบันไดเลื่อนไปแล้ว .. แมร่งตื่นเต้นชิบ !! รู้สึกหยั่งกะตัวเองเป็นสายลับจับบ้านเล็ก ! =P
" ถามจริง .. ทำไปเพื่ออะไรวะ เห็นแล้วก็น่าจะพอใจแล้วนี่หว่า "
" ยังไม่พอหรอกเฮีย " ไอ้แฮมมันมาหัน .. น่ากลัวชิบ ! เวลาผู้หญิงเค้าหึงเนี่ย >o<
.
ไอ้เพียวเข้าห้องน้ำไป .. ไอ้ตาเบนยืนถือป๊อปคอร์นกับแก้วน้ำรออยู่ตรงลิฟท์หน้าห้องน้ำ ทั้งคู่ยังไม่รู้สึกถึงการสะกดรอยตามของผมและไอ้แฮมเลยแม้แต่นิด ..
" น้ำแดงแก้วใหญ่ครับ ป๊อปคอร์นรสหวาน " ไอ้แฮมบอกพนักงาน
" ไม่ต้องปิดฝาครับ .. เฮียรอป๊อปคอร์นแล้วยืนอยู่ตรงนี้แหละนะ .. จ่ายตังค์ด้วย " ไอ้แฮมเดินถือน้ำแดงแก้วใหญ่เดินจากไป ทิ้งให้ผมยืนมองตามไปด้วยความเป็นห่วง
.
' โครม .. ซ่า ! ' เสียงเหมือนใครบางคนสาดน้ำใส่อะไรสักอย่าง
" ขอโทษครับ " ไอ้แฮมยืนทำหน้าสำนึกผิดอยู่ตรงหน้าไอ้ตาเบนที่เปียกโชกไปด้วยน้ำแดง เสื้อยืดสีขาวบัดนี้แปรเปลี่ยนเป็นสีชมพูอ่อน .. คนที่ยืนอยู่ตรงนั้นมองทั้งคู่ด้วยความลุ้นระทึก
" มะ .. ไม่เป็นไรครับ " ไอ้ตาเบนบอกก่อนจะวางแก้วน้ำและป๊อปคอร์นลงกับโซฟาแล้วล้วงเอาผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋ากางเกงออกมาเช็ดตามเนื้อตามตัว
" ไปล้างในห้องน้ำดีกว่านะครับ "
" อืมครับ " ไอ้ตาเบนพยักหน้ารับคำแนะนำของไอ้แฮมก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไป ... ไอ้แฮมยิ้มมุมปากเล็กน้อยก่อนจะเดินตามเข้าห้องน้ำไปอีกคน ..
" ฝากด้วยนะพี่ .. เดี๋ยวกลับมาเอา " ผมบอกพนักงานตรงซุ้มขายเครื่องดื่ม ก่อนจะรีบวิ่งตามมาด้วยความเป็นห่วง
.
ผมยืนสังเกตการณ์อยู่ตรงทางเข้าห้องน้ำ .. โดยเฝ้ามองเหตุการณ์ภายในผ่านกระจกที่สะท้อนภาพภายในออกมา ..
" ขอโทษจริงๆนะครับ " ไอ้แฮมยืนเอากระดาษทิชชู่เช็ดตามตัวไอ้ตาเบนที่เปิดน้ำล้างคราบเหนียวเหนอะหนะออกไป ..
" ไม่เป็นไรครับ " ไม่ตาเบนปฏิเสธอย่างคนขี้เกรงใจ
" แล้วนี่ยืนรอใครอยู่เหรอครับ "
" เอ่อ ... "
" ขอโทษที .. ไม่ตอบก็ได้นะครับ " ไอ้แฮมบอกไปเมื่อเห็นท่าทีอึกอักของไอ้ตาเบน
" อ้าวเบน .. เป็นไรเนี่ย " ไอ้เพียวทะเล่อทะล่าออกมาจากห้องน้ำก็ไม่ได้ดูอะไรเล๊ย .. หาเรื่องตายนะมรึง -*-
" แฮม !! " ไอ้เพียวตะโกนออกมาด้วยความตกใจเมื่อเห็นว่าชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างๆไอ้ตาเบนคือแฟนมัน
" เพื่อนเหรอ ?? "
" เอ่อ ... " ไอ้เพียวไม่ตอบคำถามของไอ้ตาเบน
" เพื่อนที่เรียนพิเศษน่ะครับ " ไอ้แฮมฉีกยิ้มตอบคำถามแทนไอ้เพียวไป
" โลกกลมจังเลยนะครับ " นี่มึงมองโลกในแง่ดี หรือ มึงซื่อจนบื้อวะเนี่ย ไอ้ตาเบน !! ตอนนั้นอยากเดินไปตบหัวให้ขี้เลื่อยในหัวมันไหลออกมามั่งจัง .. เค้าจะกระโดดกัดหัวมึงอยู่รอมร่อแล้ว !!
" แล้วนี่มาดูหนังกับไอ้เพียวเหรอครับ " ไอ้แฮมยังฉีกยิ้มหวานชวนไอ้ตาเบนคุยต่อ โดยมีไอ้เพียวยืนหน้าซีดมองหน้าไอ้แฮมอย่างหวาดๆ
" ก็ .. ครับ "
" เป็นแฟนกับมันเหรอครับเนี่ย " ไอ้แฮมแกล้งแซวลองเชิง
" ก็ .. แฮะแฮะ " ไอ้ตาเบนไม่ตอบรับแต่ก็ไม่ปฏิเสธ ได้แต่ยืนยิ้มอยู่อย่างนั้น
" โห .. ใครได้เป็นแฟนกับไอ้นี่นะโชคร้ายตายเลย เนอะ !! " คำสุดท้ายไอ้แฮมกระทุ้งศอกเข้าไปเต็มชายโครงไอ้เพียวเลย
" เฮ้ยเจ็บเหรอ ! โทษทีว่ะเพื่อน " ไอ้แฮมรีบเข้าไปพยุงไอ้เพียวที่ยืนเอามือกุมท้องอยู่
" ไปเหอะ หนังเข้าแล้ว " ไอ้ตาเบนยืนเช็คสภาพตัวเองอยู่สองสามรอบ ก่อนจะหันมาจับมือไอ้เพียวพร้อมทั้งเอ่ยลาไอ้แฮม
" ดูหนังให้สนุกนะครับ " ไอ้แฮมยืนยิ้มจนตาหยีโบกมือให้ทั้งคู่
" อ้าวตรอง .. มาไงเนี่ย " เวร !! มัวแต่ยืนดูเพลิน หลบไม่ทัน .. ไอ้ตาเบนทักเข้าเต็มๆ เลย !
" แฮ่แฮ่ .. กูก็มาฉี่ไง " ผมชี้ไปที่ป้ายห้องน้ำ
" รู้แล้ว .. หมายถึงมาทำอะไร มากับใคร "
" อ๋อ .. มาดูหนัง เอ่อ .. กับน้องเพื่อน " ไอ้เพียวทำตาเขียวใส่ผมเมื่อได้ยินคำตอบ
" บังเอิญจัง "
" แล้วมากะใคร .. นั่นแน่ๆ ไอ้เด็กคนที่ไปหาที่มหา'ลัยวันนั้นน่ะนะ "
" อืม .. เพียวนี่ซีตรองเพื่อนเบน .. ส่วนตรองนี่เพียว " ไอ้ตาเบนแนะนำให้เราทั้งคู่รู้จักกัน ... มึงแนะนำช้าไปหลายเดือนเลยว่ะ -*- กูรู้จักมันมาตั้งนานแระ ไอ้เวรนี่น่ะ =[]=;; ;
" ยินดีที่ได้รู้จักครับ .. หวังว่านายคงไม่ทำให้เพื่อนผมเสียใจนะ " ผมทักทายไอ้เพียวไป
" เออ ! " มันทำตาเขียวใส่ผม .. อะไรวะ ผมก็ทักมันดีๆน๊าาา .. คนอะไรวะมนุษยสัมพันธ์แย่จริงๆเล๊ยย ย ! เด็กๆไม่ควรเอาเป็นเยี่ยงอย่างนะครับ ^^
.
HANCOCK .. หนังอะไรวะดูไม่รู้เรื่องเล๊ยย ย ! ไม่ใช่เพราะหนัง .. แต่เพราะไอ้คนข้างๆที่สะกิดให้คอยดูไอ้คู่ที่นั่งถัดลงไปสองแถวยิกๆๆๆ ทุกสองนาที
' เอ็งจะดูทำไมวะ มันไม่มาปฏิสนธิกันในนี้หรอก ' ผมกระซิบด่ามันไป
' ก็อยากรู้นี่ '
' เวร ! เห็นไปแล้วทำไรได้ '
' เออช่างเหอะน่า ' ไอ้แฮมยังชะเง้อมองไอ้คู่นั้นอยู่ทุกสองนาที .. ผมว่ามันเป็นเรื่องพื้นฐานที่ทุกคนก็น่าจะรู้กันอยู่แล้ว คนเป็นแฟนกันมาดูหนังกัน .. มันจะมีอะไรไปมากกว่า จับมือ ซบไหล่ หอมแก้ม .. อ่ะอย่างมากก็จุ๊บ มันก็วนอยู่แค่นี้แหละ ! ยังไม่เคยเห็นคู่ไหนเล่นยิมนาสติกลีลากันในโรงหนังสักที -*-
.
หนังจบ .. ทยอยเดินออกจากโรง .. ไอ้แฮมลากแขนผมเดินไปคู่กับไอ้ตาเบนและไอ้เพียว
" อ้าว .. เจอกันอีกแล้ว " ไอ้แฮมทำท่าตกใจได้เฟคมากๆ .. -*-
" เอ๋ .. มากับตรองหรอกเหรอ " ไอ้ตาเบนหันมายิ้มทักทาย ส่วนไอ้เพียวยืนมองหน้าผมกำหมัดแน่น
" ไปไหนกันต่ออะ "
" ว่าจะไปหาไรกินที่พารากอนอะ .. ไปด้วยกันไหม " ไอ้ตาเบนตอบอย่างไร้เดียงสา ก่อนจะเอ่ยชวนผมกับไอ้แฮม
" ไปดิ / เฮ้ยว่าจะกลับแล้ว " ประโยคแรกของไอ้แฮม ประโยคหลังของผม .. ไอ้ตาเบนยืนหัวเราะกับท่าทีของผมทั้งคู่
" ตกลงเอายังไงแน่เนี่ยฮะ " ไอ้ตาเบนถามอย่างขำๆ
" กลับบ้านๆ ดึกแล้วเดี๋ยวป๊าด่าหรอกเอ็ง " ผมเขย่าแขนไอ้แฮมเชิงบังคับ
" อืมๆ งั้นแยกกันตรงนี้ละกัน " ไอ้แฮมทำท่าเสียดายก่อนจะเอ่ยออกไป
" อืมๆ งั้นกลับดีๆนะ "
.
" เฮียอะ !! เสียรมณ์เลย " ไอ้แฮมบ่นเมื่อลับหลังสองคนนั่น
" ที่ทำวันนี้มันก็มากพอแล้ว "
" ทำอะไร .. " มันหันมาตีหน้าใสซื่อใส่ผม
" ไอ้ที่เอาน้ำไปสาดหน้าเพื่อนข้าไง .. โทษทีเกือบเนียนแล้ว แต่ไม่ว่ะ ! " ผมดุมันไป
" โห่ .. ยังอุตส่าห์จับได้อีกเนอะ "
" เออ ! "
" แอบตามไปพารากอนป่ะเฮีย " ไอ้แฮมเสนอไอเดียก่อนจะลูบหัวป้อยๆ เมื่อโดนผมเขกกะโหลกไป
" ไอ้ตาเบนมันไม่ได้รู้เรื่องอะไรด้วยเลยนะเว่ย .. มันไม่มีใครหรอกนะที่อยากเป็นมือที่สามน่ะ "
" แล้วทำไมเฮียต้องออกรับแทนไอ้เบนนั่นด้วย "
" เพราะมันเป็นเพื่อนข้า .. และอีกอย่างนึงมันเป็นคนดี ดีเกินกว่าที่เอ็งจะคิดด้วย .. พูดตามตรงสงสารมันว่ะ "
" เชอะเชอะ .. เข้าข้างกันเข้าไป !! " ไอ้แฮมเดินหนีเข้าลิฟท์ก่อนที่เราทั้งคู่จะเลื่อนลงมาอยู่ชั้นล่างในชั่วพริบตา
.
ออกจากลิฟท์ได้ไอ้แฮมก็จ้ำอ้าวเดินหนีผมใหญ่ .. ผมก็ได้แต่ถือจาคอร์บเดินตามมัน ..
" จะไปไหน " ผมจับมือมันไว้เมื่อมันเดินหนีมาถึงบันไดเลื่อนสถานีรถไฟฟ้า
" กลับบ้าน ! " มันตอบโดยไม่มองหน้าผม .. ทำงอน ทำงอน อย่ามาทำสาวใส่ .. เดี๋ยวปั๊ดตบกะโหลกร้าว !
" ตามมา ! " ผมออกแรงฉุดให้มันลงบันไดลงมา
" ไปไหน ?? "
" เออน่า " ผมบอกก่อนจะลากมันเดินไปยังลานจอดรถ ..
-
:L2: เป็นกำลังใจให้ซีตรองนะครับ
ขอให้ช่วงหนึ่งของความรู้สึกที่ซีตรองไม่ชอบ หรืออะไรที่ทำให้ซีตรองรู้สึกแย่ผ่านพ้นไปเร็ว ๆ นะ ...รักซีตรองนะ
-
ตามมาเป็นกำลังใจให้ซีตรองจ้า :t2:
-
o13 สู้ต่อไปทาเคชิ o13
-
:laugh: ว่าแล้ว ซื้อหวยงวดนี้ทำไมไม่ถูกฟ่ะ คราวซวยของตาเบนแสนซื่อ :เฮ้อ:
ปล.คิดถึงเจ้าเยี่ยม
-
โลกช่างกลมจริงๆ อ่านแล้วรู้สึกสงสารตาเบนจังเลย นึกถึงเพลง ภรรยาน้อย ของปนัดดายังไงไม่รู้ เกี่ยวเปล่าเนี่ย :oni3:
เพียวก็เหมือนกัน ทำไมไม่เปลี่ยนแปลงตัวเองสักที เหนื่อยจั้ย เหนื่อยจัย ทำตัวแบบนี้น่าจะโดน :เตะ1:
:L2: สู้ สู้ :L2:
-
คนที่จะตาย คือไอ้เพียว
มาคอยดูกันว่า ไอ้แฮมจะมีวิธีจัดการกับไอ้เพียวยังไง
เป็นกำลังใจให้นะครับ ตรอง ชีวิตก็อย่างงี้แหละ เดี๋ยวสุข เดี๊ยวเศร้า
แต่มันไม่มีอะไรที่จะอยู่กับเราได้นานหรอก สักพักมันก็ผ่านไป
เหมือนที่เค้าบอกกันว่า พรุ้งนี้ก็เช้าแล้วนั่นแหละ สู้ ๆ นะครับ
-
อิจฉาคนไปเที่ยวทะเลเฟร๊ยย..
-
ถ้าไปแท็งหวยทุกคนในนี้คงถูกแน่ๆเลย(เราก็หนึ่งในนั้น555+)
สู้ๆนะตรอง เรียนนิเทศเครียดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เกลียดวิจัยที่สุดเลย :sad2: วิจัยนิเทศเสร็จมาเจอวิจัยโฆษณาอีก :jul1:
เป็นกำลังใจให้นะตรองคุง
-
555 มันส์จริงๆ แต่พูดถึงสะกดอารมณ์กันเก่งน่ะเนี่ย
-
นู๋แฮม กลายร่างซะแล้ว
หึหึ ผู้หญิงเวลาโกรธนี่น่ากลัวจริงๆ
-
โลกกลมอย่างไม่น่าเชื่อ!!!!!!
อะไรจะบังเอิญได้อีก.......
ไปทะเลเก็บน้ำทะเลมาฝากหน่อยจิ :laugh:
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
เป็นกำลังใจให้น้องตรองอีกคนนะจ๊ะ
:L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:
:L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:
-
:a6:
สงสารตาเบน
-
.................. หนังจบอารมณ์ไม่จบ ..... ตอนล้าสุดก็เหมือนไม่จบเหมือนกันค่ะ ................
............. เป็นกำลังใจให้ซีตรองและอาร์มนะค่ะ ............ ชีวิตเป็นของเราไม่ได้เป็นของใครและอะไร
ทั้งนั้น อย่างให้สิ่งเหล่านั้นมาทำให้เราใช้ชีวิตอย่างไม่คุ้มค่านะค่ะ ..สู้สู้ค่ะ ................เอ ว่าแต่ไปกะอาร์ม 2 ต่อ 2 แบบนี้ .......มีบรรยากาศเป็นตัวเร่งปฏิกิริยาด้วย ...... ฮึ๊ยยยย ขนลุก ...
-
งานเข้ากันชุดใหญ่เลยหนิ
-
จงมาๆ
คนอ่านรออยู่น้า :oni3:
-
แลดูค้างๆนะครับ
สงสารตาเบนมากมาย ใสซื่อขนาดนั้น ไม่น่าเรย :angry2:
พี่ตรองก็ดูแลตัวเองดีๆนะครับ :m13:
-
สงสารตาเบนไม่รู้เรื่องกับเค้าเลย o7
ไอ้เพียวขอ :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1:
แฮมก็รักไม่ลืมหูลืมตาดูอะไรเลย คนที่สมควรโดนหน่ะไอ้เพียวคนเดียวเลย :angry2:
-
บทที่ 22 > เมื่อผมนอนกับไอ้น้องแฮม (อีกครั้ง) .+
" จะถึงบ้านปะวะเนี่ย " ไอ้แฮมนั่งคาดเข็มขัดพนมมือไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์
" เออขับได้น่ะ "
" รู้ว่าขับได้ .. แต่ขับไม่เก่ง ! " .. น่าน .. รู้ดีอีก ... ถึงจะขับไม่เก่ง แต่ก็ไม่มีใบขับขี่นะเว้ย ฮ่าฮ่า =D
" เอาให้ถึงบ้านละกัน " มันบอกก่อนจะนั่งเกาะกระจกมองทิวทัศน์ด้านข้าง
.
" จะทำอะไร " ผมถามเมื่อเห็นไอ้แฮมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วยิ้มอย่างน่าสงสัย
" เออน่า ขับรถไปไอ้คนขับ ! " ไอ้แฮมบอกพร้อมแลบลิ้นทะเล้นใส่
" ยังมีชีวิตอยู่ไหมที่รัก " ไอ้แฮมพูดใส่โทรศัพท์ไปก่อนจะเปิดลำโพงให้ผมได้ยินด้วย
" อยู่ไหนวะ " ไอ้เพียวถามกลับมา
" อยู่บนรถกับเฮียตรอง .. โคตรมีความสุขอะมึง .. นี่ว่าจะแวะนั่งชิงช้าที่สวนลุมด้วยนะเว้ยเนี่ย "
" กลับบ้านเลยนะ "
" ทีมึงยังระเริงกับชู้อยู่พารากอนเลย " ไอ้แฮมเปลี่ยนเสียงจากเล่นๆเป็นโหมดจริงจัง
" กูดูแลตัวเองได้ กูเป็นผู้ชาย "
" กูก็มีไอ้จู๋เหมือนมึงนั่นแหละวะ " ไอ้แฮมตอกกลับไป
" ไอ้ .... " ไม่รู้ว่าไอ้เพียวมันโกรธจนพูดไม่ออก หรือว่าไม่อยากพูดชื่อไอ้แฮมให้ไอ้ตาเบนได้ยินก็ไม่รู้
" มึงทำกูยังไม่ว่า .. ถ้ากูทำขึ้นมามึงก็ไม่ต้องมาร้อง " ไอ้แฮมพูดอย่างเลือดเย็นก่อนจะตัดสายทิ้งไป ...
.
ไอ้แฮมกลับมาโหมดลั้ลลาเหมือนเดิม .. แมร่งซนหยั่งกะลิงเดี๋ยวเปลี่ยนเพลง เดี๋ยวปีนข้ามไปนั่งข้างหลัง เดี๋ยวเอาตุ๊กตาสติ๊ซข้างหลังปีนข้ามมานั่งเล่นข้างหน้า .. หยั่งกะเด็กอนุบาล
" เฮียขอมือถือหน่อยดิ " ไอ้แฮมแบมือทำตาปริบๆ
" ขับรถอยู่ "
" อยู่ตรงไหนล่ะ เดี๋ยวหยิบเองก็ได้ "
" ไม่มีอะไรจะเล่นแล้วรึไงวะ " ผมดุมันไปโดยที่ตายังมองทางข้างหน้าอยู่ ... ไม่ขับรถเก่งขนาดหันมาคุยกับมันได้ แฮ่แฮ่ ~*
" ไม่มี (^_^ ) ~ ( ^_^) " ไอ้แฮมยิ้มสะบัดหัวไปมา ..
" อยู่ในกระเป๋ากางเกงด้านขวา "
" ก็แค่นั้น " แล้วไอ้แฮมก็เอี้ยวตัวลงมาเอามือล้วงกระเป๋ากางเกงด้านขวาของผม .. ก่อนจะทิ้งหัวลงนอนตรงต้นขา
" เฮ้ย ! มานอนอะไรตรงนี้วะ "
" ก็มันเมื่อยนี่หว่า .. หาไม่เจอ " ไม่เงยหน้าตอบผมโดยมีพวงมาลัยคั่นกลาง
" ลุกๆ จับพวงมาลัยไว้ .. เดี๋ยวหยิบเอง " ผมดุมันไป
" ไม่อาว (^_^ ) ~ ( ^_^) " มันซุหน้าสะบัดหัวไปมาอยู่กับกางเกงผม ... เหวยๆ !! นี่มันยั่วกันชัดๆ ไอ้ตรองตรองมันยิ่งตื่นเต้นง่ายๆอยู่
" ถ้ายังไม่อยากตายเพราะรถคว่ำ ลุกขึ้นมา !! " ผมตวาดมันไป .. ได้ผลมันหัวเราะก่อนจะลุกขึ้นมานั่งตามเดิม .. ผมปล่อยมือข้างนึงล้วงไปหยิบมือถือออกมาให้มัน
" ขอบคุณค้าบบ บ " ไอ้แฮมรับไปก่อนจะกดเล่น ตุ๊ด ตะลุ๊ด ตุ๊ดๆๆ .. ตู้ม ตะละแล่วแต่วตึ๊ง ~
.
แล้วผมก็พาไอ้แนวหน้า (ชื่อรถผมเอง) มาจอดที่หน้าบ้านไอ้แฮมได้โดยไร้รอยขีดข่วนแม้แต่น้อย .. เก่งป่ะล่า !!!
" ป๊าหวัดดีครับ " ผมยกมือไหว้ป๊าไอ้แฮมที่นั่งดูทีวีอยู่ในห้องนั่งเล่น
" อ้าว .. ไปไงมาไงเนี่ย " ป๊ารับไหว้ก่อนจะชวนคุยอย่างคนคุ้นเคย
" ก็พาไอ้แฮมมาส่งบ้านแหละครับ .. เก็บตกมาได้จากสยาม "
" เฮียตรองเค้าไปรับจากที่เรียนพิเศษน่ะป๊า " ไอ้แฮมเดินถือแก้วน้ำมายื่นให้ผม
" แล้วน้ำวะ " ผมรับแก้วน้ำมาอย่างงงๆ .. มีแต่แก้วไร้ซึ่งน้ำ -*-
" ในตู้เย็นโน่น .. เดินไปเอาเองดิ "
" เออ ! ขอบใจสำหรับแก้ว " ผมยิ้มให้ป๊าก่อนจะเดินเข้ามาที่ห้องครัว
' คืนนี้นอนที่นี่นะครับเฮีย .. ดึกแล้ว ' ไอ้แฮมเขียนแปะไว้หน้าตู้เย็น
" ทำไมวันนี้ป๊ากลับบ้านเร็วล่ะครับ " ผมเดินถือแก้ว (ที่มี) น้ำกลับมาที่ห้องนั่งเล่น เห็นป๊ายังนั่งดูทีวีอยู่ส่วนไอ้แฮมหนีขึ้นห้องไปแล้ว
" อ่อ .. พรุ่งนี้ต้องเข้าไปเช็คของในร้านที่แม่เค้าส่งมาจากเชียงใหม่แต่เช้าน่ะ เลยว่าจะกลับมานอนเร็วหน่อย "
" งั้นผมไม่กวนป๊าดีกว่านะครับ .. ลากลับเลยละกัน "
" อ้าว .. เห็นไอ้เจ้าแฮมมันบอกว่าจะขึ้นไปเตรียมที่นอนให้เรานี่ "
" ไม่เป็นไรครับป๊า .. เกรงใจ "
" มาเกรงจงเกรงใจอะไรกันเล่า .. เจ้าแฮมบอกว่าเราขับรถไม่เก่งด้วยนี่ " .. นั่น ! ดักไว้หมดเลยนะมรึง !!
" แฮ่แฮ่ .. ก็พอได้แหละครับป๊า "
" ไปๆ ขึ้นข้างบนเหอะ เดี๋ยวป๊าก็ว่าจะเข้านอนแล้วเหมือนกัน "
" ครับๆ "
.
' ก๊อก ๆๆ '
" เข้ามาเลย " เสียงไอ้แฮมตะโกนอนุญาตผ่านบานประตูออกมา
" ดักทางไว้หมดเลยนะเอ็ง " ผมปิดประตูก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งบนเตียง
" อี๋ .. ลุกเลยตรอง ตัวสกปรกแล้วยังมานั่งบนเตียงแฮมอีก " มันเปลี่ยนสรรพนามกลับมาเรียกผมแบบเมื่อก่อน .. เมื่อครั้งวันวานยังหวานอยู่ ~
" เออๆ " ผมย้ายก้นจากเตียงมานั่งเก้าอี้ที่โต๊ะคอมพ์มันแทน
" ไปอาบน้ำดิ .. ไม่เหนียวตัวเหรอ " ไอ้แฮมเปิดตู้เสื้อผ้าก่อนจะโยนผ้าเช็ดตัว พร้อมเสื้อยืดและบ๊อกเซอร์มาให้ผม
" อ้าว แล้วชุดนอนข้าวะ " ผมถาม .. เพราะจำได้ว่าเคยทิ้งชุดนอนไว้ที่นี่เมื่อตอนสมัยยังกิ๊กกั๊กกับไอ้แฮมอยู่
" ใส่ชุดแฮมนั่นแหละ .. คืนนี้แฮมจะใส่ชุดนอนตรอง "
" ซะงั้นนะ ... แล้วทำไมไม่อาบก่อนวะ "
" ทำการบ้านก่อน ตรองนั่นแหละไปอาบเลยอย่ามาชวนคุย "
" เออๆ " ผมหยิบผ้าเช็ดตัวเดินพาดบ่าเข้าห้องน้ำมา ...
.
สิบนาทีต่อมา .. ผมพันผ้าเช็ดตัวเดินดุ๊กๆๆออกมา ไอ้แฮมนั่งคุยโทรศัพท์อยู่หน้าคอมพ์
" คุยกับใครวะ " ผมถามเมื่อไอ้แฮมมันวางสาย
" ใครสักคนน่ะ .. อย่าไปสนใจเลย " ไอ้แฮมบอกปัดก่อนจะเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วเข้าไปในห้องน้ำ
' ไอ้พี่ตรองบ้า !!!! ' เสียงตะโกนออกมาทันทีที่มันเข้าไปสักพัก .. สงสัยคงเห็นข้อความที่ผมเขียนไว้บนกระจก ... ' คืนนี้อย่าลักหลับเค้าน้า '
ระหว่างนั่งรอมันอาบน้ำไม่มีอะไรทำ .. เลยคว้าโทรศัพท์ไอ้แฮมมาเล่น .. เบอร์โทรออกอันล่าสุดนี่เบอร์มันคุ้นๆนะ .. 083 xxx 1112 .. ลงท้ายด้วยสิบเอ็ดสิบสองเนี่ย มันคุ้นๆว่ะ ...
หยิบโทรศัพท์ตัวเองมากดเบอร์นั้นก่อนจะกดโทรออก ... ' BU.TABENZ ' ... กดสายทิ้ง .. นั่นไงกูว่าแล้วมั๊ยล่ะ เมียหลวงโทรหาเมียน้อยแล้ว .. มิน่า ไอ้แฮมมันถึงขอโทรศัพท์ไปเล่น ที่แท้ของแอบเอาเบอร์ไอ้ตาเบนนี่เอง -*-
.
" ทำไมหนีลงมานอนข้างล่างอะตรอง " ไอ้แฮมถามจากบนเตียงหลังจากปิดไฟไปได้สักพัก
" แบบนี้แหละดีแล้ว "
" แต่แฮมอยากนอนกอดตรองนี่ "
" ทำอะไรก็คิดถึงไอ้เพียวมันมั่ง "
" ทีมันทำยังไม่เห็นคิดถึงแฮมเลย "
" มันก็เรื่องของเอ็งสองคน .. เอ็งกับไอ้เพียวมัน .. อย่ามาลากข้าเข้าไปยุ่งด้วยเลย ไม่อยากทะเลาะกับเด็กว่ะ "
" ตรอง .. ยังรักแฮมอยู่ป่าว "
" ถามทำไมล่ะ "
" ก็อยากรู้ "
" คนเราอะนะ .. ยังไงมันก็มีช่วงเวลาดีๆด้วยกัน "
" ตอบไม่ตรงคำถามนี่หว่า " มันบ่นก่อนจะคว้าตุ๊กตาบนหัวเตียงมานั่งกอด
" ............. " ผมได้แต่นอนกอดอกมองมันจากที่นอนด้านล่างข้างๆเตียง
" แล้วถ้าแฮมจะบอกว่าให้เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมล่ะ "
" เหมือนเดิมยังไงล่ะ พี่น้องน่ะเหรอ ก็เป็นอยู่นี่ไงวะ " ผมแกล้งหัวเราะตอบไป
" ตรองรู้ดีน่า .. แฮมพูดจริงนะ "
" งั้นข้าก็จะพูดจริงเหมือนกัน .. ฟังนะไอ้แฮม .. ความรู้สึกของคนเราน่ะมันไม่ใช่ของเล่น ถ้ามันเสียไปแล้ว มันก็ซ่อมกลับคืนมาให้เหมือนเดิมไม่ได้แล้วล่ะ "
" ........... " คราวนี้กลายเป็นไอ้แฮมที่เป็นฝ่ายเงียบบ้าง
" การที่ใครสักคนจะเดินมาบอกอีกคนว่า 'เลิกกันเถอะ' ข้าว่าเค้าต้องคิดมาอย่างดีแล้ว .. เพราะฉะนั้นเมื่อคุณเลือกเดินจากไป คุณก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะขอเดินกลับมาแล้วล่ะ "
" ตรองนี่จริงจังกับเค้าเป็นเหมือนกันเนอะ " ไอ้แฮมพยายามพูดให้ตลก หากน้ำเสียงกลับสั่นเครือ
" เป็นพี่น้องกันแบบนี้แหละดีแล้ว "
" แฮมรักตรองนะ " ไอ้แฮมทิ้งตัวโน้มลงมากอดผมก่อนจะซุกหน้าลงกับอกของผม
" อืม .. รู้แล้วค้าบ " ผมลูบหัวปลอบมันไป
" คืนนี้แฮมขอนอนกอดตรองได้ไหม " อย่างที่เคยบอกไว้ .. ว่าผมมันเป็นไอ้ประเภทแพ้น้ำตา อยู่ต่อหน้าคนร้องไห้ทีไรทำอะไรไม่ถูกสักที .. เลยต้องปล่อยเลยตามเลย
.
ไอ้แฮมนอนหนุนแขนผมแทนหมอน .. โดยเอามือมาวนๆเล่นแถวหน้าอกให้ผมจั๊กกะเดียมเล่น ..
" เฮ้ยเลิกเล่นเหอะค้าบ .. เดี๋ยวไอ้ตรองตรองมันตื่น " ผมจับแขนไอ้แฮมให้หยุด หลังจากที่ยอมให้มันถอดเสื้อทิ้งไปพักใหญ่ๆแล้ว .. คืนนี้ผมจะเป็นปอดบวมมั๊ยน้า >O<
" จะว่าไปก็คิดถึงมันจัง " ไอ้แฮมเลื่อนมือลงมาเลื้อยๆอยู่แถวหน้าท้องผม
" อย่าเล่นดิค้าบ "
" นิดเดียวน่า " แล้วมันก็เลื่อนมือลงไปทักทายไอ้ตรองตรองที่ลุกขึ้นมายืนโบกไม้โบกมือรออยู่แล้ว
" จนได้นะเอ็ง " ผมได้แต่ทิ้งตัวลงนอนปล่อยให้มันเล่นไป .. ไอ้แฮมเล่นอยู่พักใหญ่ก่อนจะถอดกางเกงผมออก
" เฮ้ยพอแล้ว .. ให้เล่นนิดเล่นหน่อยเอาใหญ่นะ " ผมหยุดมันไว้ก่อน
" ก็เอาให้เสร็จดิค้าบตรอง "
" ถ้าแฮมถอดตรองกลับบ้านจริงๆนะ " ผมพูดจริงจัง
" ทำไมอ่า " มันทำเสียงอ้อน
" อย่าทำให้ตรองลำบากใจ .. แค่ตรองมานอนที่นี่ก็รู้สึกผิดกับไอ้เพียวมากพอแล้ว "
" แล้วไม่อึดอัดเหรอ ทิ้งไว้แบบนี้น่ะ "
" อึดอัดแค่นี้เล็กน้อย .. อย่างมากก็เอาออกเองได้ .. แต่ถ้าเรามีอะไรมากกว่านี้ .. มันจะอึดอัดใจกันไปอีกนานเลยล่ะ .. แล้วอีกเรื่องนึง ถ้ายังเห็นตรองเป็นพี่อยู่ อย่ายุ่งกับไอ้ตาเบนอีก เพื่อนตรองตรองเคลียร์เอง "
" อืมๆ .. งั้นไม่แกล้งแล้วก็ได้ " ไอ้แฮมพลิกตัวนอนหันหลังให้ผม .. เวร ! งอน เพราะผมไม่ยอมมีอะไรกับมัน ... นี่ตกลงผมผิดใช่มั๊ย =[]=;; ;
.
" ทำไม่ได้ว่ะตรอง " แล้วมันก็หันกลับมานอนกอดผมอีกจนได้ ... เฮ้อออ ~ ผมจะผ่านคืนนี้ไปได้มั๊ยวะค้าบบบ บ -_______-;; ;
-
^
^
^
จิ้มตรอง
ไปอ่านก่อนนะ
เห็นชื่อตอนแล้ว :a5:
คืนนี้ตรองจะรอดมั้ย
รอลุ้น :m13:
-
อดทน อดทน
คนดีอย่างตรอง...มันต้องเจอคน"รัก"ดีๆสักวันแหละ :bye2:
-
รอดยากอะตรองเอย
ยอมอีกสักคืนเป็รไรไป :a2:
-
เสียดายเหรอแฮม :laugh:
-
ตรองเนี่ย เป็นคนดี แถมยังจิตใจเข้มแข็ง อีกด้วย ยกนิ้วให้เลย o13
แต่อ่านไปอ่านมา ก็สงสารแฮมเหมือนกัน เฮ้ออออออออออ (เบื่อเพียว เบื่อคนเจ้าชู้)
:L2: :pig4: :L2:
-
:เฮ้อ:คิดดีๆนะตรอง
-
:เฮ้อ: ไม่รู้จะพูดไงดี คิดหนักนะเนี่ย :a6:
-
แฮมนี้ยังไง......... ทำเพื่อประชดแล้วยังลากคนอื่นเข้าไปด้วย
-
เหมือนเป็นเหยื่ออารมณ์ยังไงก็มะรู้ครับ :m29:
-
ชอบจัง
อ่านแล้ว
มีความสุข
ว่ะ
นาย ตรอก.......... :L1:
-
ชอบจัง
อ่านแล้ว
มีความสุข
ว่ะ
นาย ตรอก.......... :L1:
... เง้ออ ! ...
... ตรองครับไม่ใช่ตรอก !!! ...
... นี่กะเอาฮาปะเนี่ย ?? ? ...
-
แล้วผ่านได้อ้ะป่ะ ?? 55+ :oni2:
เหอะๆ
:laugh: (วุ้ยๆ ขำเพื่อ ? )
-
ชอบจัง
อ่านแล้ว
มีความสุข
ว่ะ
นาย ตรอก.......... :L1:
... เง้ออ ! ...
... ตรองครับไม่ใช่ตรอก !!! ...
... นี่กะเอาฮาปะเนี่ย ?? ? ...
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!! :jul3:
เปลี่ยนชื่อเมื่อไหรมะเห็นบอกกันบ้าง!!
แต่แฮมน่ากลัวจิง.... :m29:
ไอ่ตรองตรองไม่รอดแน่!! :laugh:
-
ดีจังวันนี้มีน้องตรองตรองโผล่**มาด้วย อิอิ
o13 o13 o13 เก่งดีอดทนดี :L2: :L2: :L2:
ให้โล่...^^
-
:a2:แสดงความเป็นทั้งพี่ และสุภาพบุรุษ ได้อย่างลงตัว
ไม่ต้องมีคำบรรยายอะไรอีก +1 ให้กับตอนนี้เลย นะซีตรอง
มารอตอนต่อไป ว่า ตรองจะจัดการกับปัญหานี้ยังไง :bye2:
-
พระเอ๊ก พระเอก o12
เป็นตรูหน่อยไม่ได้ ชิ
-
:undecided:
อยากขอโทษที่ทำให้คนคนนึงเสียใจ....และร้องไห้เพราะเรา
ขอโทษนะครับ....ซีตรอง
-
จะมีสักกี่คนที่ชะตาชีวิต จะรันทดได้อย่าง ซีตรองของเราเนี่ย
ดูเหมือนจะเฮฮาปาร์ตี้นะ แต่แผงด้วยความรูสึกแปลกๆๆๆเยอะแยะไปหมดเลย เนอะ
-
อ่านแล้วอิจฉาอ่ะคับ
ช่วงเวลาตอนที่เป็น นศ. ทำไมมันมีอะไรเยอะแยะเลย
ตอนสมัยผมเรียน ทำไมไม่มีแบบนี้บ้างว๊า
อิจฉาคนที่ได้สัมผัสความรัก ไม่ว่าจะในช่วงวัยไหนก็ตาม
บางเรื่อง มันอาจจะง่ายกว่าที่เราคิดก็ได้นะคับ
ต้อมคับ
-
ดีครับ....
มาเม้นแทนนะครับ
เขาฝากมาบอกว่ายังตามอ่านอยู่เสมอๆนะ ขอโทษที่ไม่ได้เข้ามาเม้นให้เหมือนทุกที หายดีแล้วจะมาตามอ่าน
(ที่รักครับ ผมมาเม้นแทนให้พี่แล้วนะครับ หายดีแล้วอย่าลืมทำตามที่บอกนะ...ว่าจะไม่ดื้อ)
-
...... เอาละ เซิ่นโดนตีบั้นท้าย .. !!! ตีท้ายครัวแล้ว ........
-
:เฮ้อ: อ่านแล้วอึดอัดใจจริงๆ.......... ก็นะ นี่แหละชีวิต
-
อึดอัดทั้งร่างกายและจิตใจ :m29:
-
เฮีย !!!!!!
กลับมาได้และ
ไปไกลเกิ๊น...น น น ตั้ง พิษโลก !!! :serius2:
-
เบื่อคนบ้านนี้ทำไรนึกถึงจิตใจคนอื่นบ้างเปล่า
ตรองนี่ก็โง๊โง่เนอะ :m16:
แต่คนโง่เพราะรักไม่ผิด :t2:
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
น้องตรองนี่ก็ยังดีนะเนี่ยที่ไม่ทำอะไรตามแฮมไปน่ะ
อย่างว่าแหละเนอะ
อารมณ์ประชด อารมณ์น้อยใจ
ทำให้คนเราทำได้ทุกอย่างจริง ๆ
-
ใคร ไปพิษโลก ตรองหรอ ถ้างั้นแวะมาพิจิตรหน่อย จิ เดี๋ยวพาทัวร์ พอดีที่นี่จรเข้ไม่มีเหยื่อกิน อิอิ
-
:serius2: :n1: :n1: :n1:มะไหร่จามาอ่าพี่ตรองงง
อยากอ่านๆๆๆๆๆๆ...... :serius2: :serius2: :serius2:
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
.
.
.
.
.
รออ่านต่ออยู่นะครับ ^__________^
-
:L2: เป็นกำลังใจให้น้องตรองน้า....
ตรองไฟท์ติ้ง :L1:
-
เย้อ่านเรื่องตรองทันแระ
ชีวิตมหาลัยตรองมีสีสันมากกว่าเราจัง 555
เรามีแต่เรียนเซง เรียนวิทอะ
-
น้องสะตรอง....อารมณ์ดีขึ้นแล้วก็มาลงสิค๊าบ :monkeysad:
แล้วตกลงจะไปออสจิงเหรอ ตกลงจะในหรือนอกกันแน่นะ :jul3:
ปล. ถ้าไปจิงเดี๋ยวจะตามไปต้นปีหน้านะ อิอิ :-[
ปล.2 พี่สายลมไปดีก่า เดี๋ยวคนแถวนี้ร้องไห้อีก เห็นคนร้องไห้ทีไร....ใจอ่อนถู๊กที :เฮ้อ:
-
..................... :m15: :m15: :m15:
กลับมาต่อทีเถอะนะครับ ซีตรอง..... :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
-
:m4:
อ่า แวะมาเยี่ยมมาเม้นท์
ขอเป็นกำลังใจให้ในการเขียนและทุกๆเรื่องนะครับ
สู้ๆนะครับ
-
(http://tbn0.google.com/images?q=tbn:lwYnpw6FrZ8SuM:http://getawallpaper.com/categories/Cars/Citroen/Citroen%252035.jpg)
ขับตัวเองกลับมาต่อตอนต่อไปด้วย 555 :laugh:
-
บทที่ 23 > เรื่องเซอร์ไพรส์ .+
.
กลับมาที่สยามอีกครั้ง .. ใส่ชุดเมื่อวานนั่นแหละ .. นั่งมองเด็กเดินไปมาอยู่ข้างล่างผ่านกระจกใสของร้าน .. มองนาฬิกา บ่ายโมง .. โรงเรียนมันเลิกกันแล้วเหรอวะ เฮ้อ ! เด็กสมัยนี้ ~ ..
" มีอะไรเหรอนัดมาสยามเนี่ย " ไอ้ตาเบนที่เพิ่งมาถึงนั่งลงบนเก้าอี้ตัวตรงข้ามผม
" เมื่อคืนเป็นไงมั่ง "
" อืม ก็ดีนี่ " ไอ้ตาเบนยิ้มตอบกลับมา
" แล้วไอ้แฮมมันโทรไปคุยอะไรด้วยล่ะ "
" อ๋อ .. ก็ตรองให้น้องเค้าโทรไปถามไม่ใช่เหรอว่าถึงบ้านหรือยัง "
" มันบอกงั้นเหรอ .. " ไอ้ตาเบนพยักหน้า
" อืมๆ คงงั้นแหละ " พนักงานเอาอาหารมาเสิร์ฟ .. ผมเลยปล่อยให้มันกินไป ก่อนที่มันจะกินอะไรไม่ลง ..
.
" มึงรักไอ้เพียวจริงจังป่าววะ " ผมเริ่มถามอีกครั้งเมื่อเห็นว่ามันเริ่มอิ่มแล้ว
" มีอะไรรึเปล่าเนี่ยตรอง .. มีอะไรก็พูดมาเลยดีกว่านะ " ไอ้ตาเบนก็คงรู้สึกได้ถึงความแปลกไปของผม
" คือ .. เริ่มต้นยังไงดีวะ "
" ว่ามาเถอะ "
" ถ้าสมมติว่าไอ้เพียวมันมีแฟนอยู่แล้วล่ะ "
" น้องคนเมื่อวานใช่มั๊ยล่ะ " ไอ้ตาเบนนั่งเอนหลังพิงเก้าอี้ถามผม
" รู้ได้ไงวะ ... " ผมถามมันด้วยความแปลกใจ
" คิดว่าเรื่องเมื่อวานมันเป็นอุบัติเหตุเหรอ .. ทำไมเราจะไม่รู้ว่าน้องเค้าตั้งใจเดินเอาน้ำมาสาดหน้าเรา " ไอ้ตาเบนพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ราวกับว่าเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องปกติ
" เมื่อคืนตอนนั่งกินข้าวเราคุยเรื่องนี้กับเพียวแล้วล่ะ .. เราเองก็ไม่อยากเป็นต้นเหตุที่ทำให้ใครต้องมาเลิกกัน "
" แล้วไอ้แฮม ... " ผมนั่งเอาหลอดหมุนเล่นอยู่ในแก้วแตงโมปั่นถามมัน
" เมื่อคืนก็คุยกันแล้วล่ะ .. เราไม่ได้โกรธอะไรน้องเค้าหรอก เข้าใจเป็นเราเราก็คงทำแบบนั้นเหมือนกัน .. ใครจะไปยอมได้ล่ะ "
" มึงทำเป็นด้วยเหรอแบบนั้นน่ะ .. นั่นมันตัวอิจฉาในละครหลังข่าวชัดๆ ส่วนมึงน่ะมันดาวพระศุกร์ฉบับออริจินอลเลยล่ะ " ผมแซวมันไป .. ไอ้ตาเบนได้แต่ค้อนกลับผมมาวงใหญ่ๆ
" วู้ .. อย่างนี้ก็กลับมาโสดอีกแล้วอะดิวะ "
" ก็ต้องเป็นแบบนั้นอยู่แล้วนี่ "
" งั้นจีบนะ " ผมแกล้งชูนิ้วก้อยไปยื่นให้มันตรงหน้า
" จีบไม่จริงเจอถีบนะ " ไอ้ตาเบนยกเท้านิ้วมานั่งกระดิก ..
" เชี่ย .. เล่นนิดเล่นหน่อยล่ะไม่ได้ "
.
ขับรถกลับมาหอ .. ไอ้ตาเบนขอติดรถมาลงเซ็นทรัลลาดพร้าว ..
' ... เฮียตรอง รับโทรศัพท์เซิ่นด้วย ไม่รับงอลนะ .... ' เสียงริงโทนที่ไอ้ตัวดีอัดไว้แล้วตั้งเป็นเสียงริงโทนประจำตัวดัง ไอ้ตาเบนนั่งอมยิ้ม
" จ๋า .... " ผมให้ไอ้ตาเบนกดรับ แล้วถือให้ผมด้วย
" อยู่ไหนเนี่ยเฮีย .. แอ๋มบอกว่าเมื่อเช้าเฮียโดด "
" แฮ่แฮ่ .. กำลังจะกลับมหา'ลัยเนี่ยแหละจ๊ะ อยู่กับไอ้ตาเบน "
" แล้วเมื่อคืนนอนไหนพอกลับจากสยามแล้วน่ะ " ผมบอกเซิ่นว่าจะมาสยามกับเพื่อนๆ ขืนบอกว่ามากับไอ้แฮมนะมีหวังขอตามมาด้วยแน่ๆ
" นอนบ้านเพื่อนครับ "
" ให้จริงๆ .. รีบกลับมาเลยนะ เซิ่นหิวข้าวแล้ว "
" หิวข้าวก็ไปกินข้าวดิครับ .. จะรอเฮียทำไม "
" ก็อยากกินกับเฮียนี่ .. จะมาไม่มา ! " เริ่มขึ้นเสียงแล้ว ... แว๊กกกกๆๆๆ >.<
" จ๊ะจ๊ะ .. เดี๋ยวจะรีบบินไปเลยจ๊ะ "
.
" ซีตรองกลัวเมียนี่หว่า " ไอ้ตาเบนแซวหลังจากไอ้เซิ่นวางสายไป
" เค้าเรียกว่าเกรงใจเว้ย "
" กลัวชัดๆ " ไอ้ตาเบนกลั้นหัวเราะจนตาปิด
" เออๆ ก็มีอยู่คนเดียวนี่หว่า .. กูอะรักเมียเหมือนแม่เว้ย "
" ยังไง ? "
" ทั้งรักและเคารพเว่ย .. บูชายิ่งกว่าพระเจ้า ! " คริสตสานิกชนที่ดีไม่ควรเอาเป็นเยี่ยงอย่างนะครับ .. เราควรเชื่อมันในพระเจ้าเพียงพระองค์เดียว ของผมมันกรณียกเว้น ^^ V
" เมื่อเช้าบอลกับอาบังได้โทรตามปะ " ไอ้ตาเบนหันมาถาม
" โทรดิวะ จิกหยั่งกะเมีย .. ถามใหญ่เลยว่ากูกับมึงหายไปไหนกัน แล้วมึงอะ "
" โดนเหมือนกันแหละ .. โทรมาตั้งแต่เช้าเลย "
" แล้วนี่มาทำอะไรเซ็นทรัล " ผมถามตอนรถติดไฟแดงอยู่แถวจตุจักร
" มีนัด ^^ "
" โห .. เห็นหงิมๆ ติ๋มๆ นี่แอบเก็บไว้เยอะเหมือนกันนี่หว่า .. โสดคืนเดียว จะมีแฟนอีกแล้วเหรอวะ "
" อะไรเล่า ! มีนัดกับพี่สาว " ไอ้ตาเบนรีบปฏิเสธ
" เออๆ ทำแล้วมีความสุขไม่ทำให้ใครเดือดร้อนก็ทำไป " ผมบอกก่อนจะจอดส่งมัน ...
.
ถึงหอ .. ไอ้ตัวดีงอลไปแล้ว .. ต้องตามไปง้อที่หอมันอีก -*-
" ไปกินข้าวกัน " ผมเอ่ยชวน หลังจากที่ไอ้ตัวดีมันเดินมาเปิดประตูให้ .. แล้วกลับไปนอนอ่านการ์ตูนอยู่บนเตียง ทำท่าไม่สนใจผมเลย
" ไม่กินแล้ว "
" โห .. แต่เฮียหิวแล้วนี่ค้าบบบ บ " ทิ้งตัวลงไปนอนกอดมันอยู่บนเตียง
" ไม่ต้องมากอดเลย .. ปล่อยให้เค้ารอนาน ปวดท้องด้วยรู้ป่าวเนี่ย "
" ก็บอกให้กินไปก่อนเลยก็ไม่เอานี่ครับ "
" ก็อยากรอกินกับเฮียนี่ ตกลงเค้าผิดใช่ป่าว " เซิ่นวางการ์ตูนลงก่อนจะหันมาถามผม
" โอ๋ๆ ไม่ผิดครับ ๆ ดีกันนะ " ผมยื่นนิ้วก้อยให้ไอ้ตัวดีที่นั่งทำแก้มบวมอยู่ตรงหน้า .. ไม่ตอบรับ .. แต่ยื่นนิ้วออกมาเกี่ยวกัน
" ขอกินน้ำก่อนจะ แล้วเดี๋ยวจะพาไปกินข้าว " ผมเดินมาเปิดตู้เย็น .. นี่เป็นครั้งแรกที่ผมเปิดตู้เย็นในห้องเซิ่นเอง .. เพราะปกติเซิ่นจะเป็นคนหยิบขวดน้ำมารินใส่แก้วให้ผมเอง ... ในตู้เย็นเต็มไปด้วยยา ยา ยา และก็ยา !!! ผมหยิบมันขึ้นมาซองนึงก่อนจะอ่านที่ฉลาก ..... ' โรงพยาบาลสมิติเวช .. นายชินวัฒน์ ตติย xxxx ' ...... นี่มันชื่อเซิ่นนี่หว่า .. ตอนนี้เจ้าตัวเดินเข้าไปล้างหน้าอยู่ในห้องน้ำ
.
" เซิ่นเป็นอะไรครับ " ผมยืนพิงตู้เย็นถามคนที่เพิ่งเดินออกมาจากห้องน้ำ
" ป่าวนี่ "
" แล้วยาพวกนี้มันคืออะไร " ผมชูยาในซองให้เซิ่นดู .. เซิ่นทำหน้าลำบากใจอยู่พักนึงก่อนจะเดินมานั่งลงบนเตียง แล้วพูดกับผม
" เฮีย .. เซิ่นเป็นมะเร็ง "
" Cancer อะนะ " ผมพยายามจะคิดว่าสิ่งที่ได้ยินมันไม่ใช่เรื่องจริง .. เค้าแค่ล้อผมเล่นเท่านั้น
" เซิ่นปวดท้องตั้งแต่เด็ก .. จนตอนมอปลายก็เจอก้อนเนื้อในท้องแต่มันเป็นแค่ก้อนเนื้อนะ .. เมื่อสองเดือนก่อนหมอบอกว่ามันกลายเป็นมะเร็งระยะเริ่มต้นแล้ว "
" มันจะเป็นได้ยังไง .. เซิ่นเพิ่งจะอายุแค่นี้เอง "
" มันเป็นกรรมพันธุ์เฮีย .. แม่เซิ่นเค้าก็เป็น "
" งั้นถ้ารู้ว่าเพิ่งเป็นแล้วทำไมไม่รีบผ่าตัดเลยล่ะ "
" หมอให้กินยาไปก่อน .. เพราะป้าเซิ่นเค้าก็เป็นเหมือนเซิ่นนี่แหละ แล้วพอไปผ่าตัดปรากฏว่ามันกระจาย .. แล้วเค้าก็เพิ่งเสียไป แม่เซิ่นก็เลยยังไม่อยากให้ผ่า "
" นี่เซิ่นไม่ได้ลองใจเฮียเล่นใช่ไหม " ผมยืนนิ่งช็อคกับเรื่องราวที่เพิ่งรับรู้มา .. ผมเคยสูญเสียไอ้ปริ๊นซ์ไปคนนึงแล้ว ผมจะไม่ยอมเสียใครไปจากชีวิตอีก
" ถามแอ๋มก็ได้ .. ถามเพื่อนเซิ่นตอนมัธยมดูก็ได้ .. เซิ่นปวดท้องประจำแหละ "
" แล้วนี่เซิ่นต้องกินยาไปนานแค่ไหน "
" ก็รอดูจนถึงปีใหม่ .. ถ้ายังไม่ดีขึ้นก็คงผ่าตัดปีหน้าเลย "
" อืม .. อย่าเครียดนะ .. เค้าบอกว่าคนเป็นมะเร็งห้ามเครียดไม่ใช่เหรอ เดี๋ยวมันจะลุกลามไปใหญ่ " ผมเดินมานั่งลงข้างๆเซิ่น
" ครับ .. เซิ่นก็ไม่ได้เครียดอะไร โอ๊ย ! เซิ่นเฮฮาจะตาย "
" แล้วเซิ่นทำไมไม่บอกเฮียล่ะ "
" เซิ่นก็คิดอยู่เหมือนกันว่าจะบอกเฮียดีไหม .. ตอนแรกที่จะเป็นแฟนกันเซิ่นก็คิด เซิ่นกลัวว่าจะอยู่กับเฮียได้ไม่นาน "
" เฮ้ยต้องอยู่ดิ .. เป็นได้มันก็หายได้เว้ย .. เซิ่นต้องหายดิครับ " ผมทำได้เพียงให้กำลังใจและอยู่ข้างๆเค้าเท่านั้นในตอนนี้ .. แววตาที่มองกลับมาคล้ายขอบคุณ ...
" ไปกินข้าวกันเหอะเฮีย .. หิวแล้ว " เซิ่นลุกขึ้นก่อนจะฉุดผมให้เดินออกจากห้องด้วยกัน ...
~ ... ถ้าเธอพร้อม ฉันก็พร้อมไปด้วยกัน ... เดินบนทางที่สองเราเลือกไป ... ไม่ว่าจะดีจะร้ายจะพร้อมใจ ... บทสุดท้ายจบอย่างไร ... ก็หาคำตอบไปด้วยกัน .... ~
-
เข้ามาจิ้มซีตรองก่อน อิอิ
ตอนนี้ถึงไหนแล้วเนี๊ย เที่ยวกันไปถึงไหนกันแล้วซีตรอง
-
กลับมาแล้วหรอ เฮียตรอง
หายไปนานเลยนะรอบนี้
คิดถึงๆ......แต่คิดถึงน้องเยี่ยมมากกว่า
-
เฮียตรองนี่ชีวิต เจอแต่สูญเสียๆๆเนอะ
-
.
.
.
ตอนหน้าตอนที่ 24 .. ไอ้เยี่ยมออกแล้วนะพี่ Tifa *
เตรียมตัวอ่านเลย .. ให้มันเขียนเองด้วยนะเนี่ย ^^V
.
.
.
-
รออ่านตอนต่อไปค้าบ
:o12: :o12:
-
:กอด1: :L2:
...มาให้กำลังใจซีตรอง...สู้ๆ...ชีวิตกับการต่อสู้..เป็นของคู่กัน..สูโว๊ยยยย :bye2:
-
ตาเบน กะ เซิ่น น่ารักจัง *o*
เป็นกำลังใจให้ซีตรอง และ เซิ่นน้า
-
:a1: สู้ๆ
ชอบตาเบนอ่ะ แอบเคืองเพียว จับหลายมือจิงๆ
ตาเบน....เจ้ยังว่าง...... :o8:
-
เรื่องเซอร์ไพรส์จริงๆ
:a5:
รอเยี่ยมด้วยคน
-
เซิ่นหายไวๆนะครับ :L2:
อยากให้ซีตรองมีความสุขบ้างอ่ะนะ :กอด1:
J. :bye2:
-
งานนี้ท่าทาง คนจะต้องการกำลังใจกันเยอะน่ะเนี่ย
เอ้าแจกให้ทุกคนเลย :L1:
-
ขอให้เซิ่นหายไวๆนะคะ
เป็นกำลังใจให้เซิ่น และ ตรองคะ :L2:
-
:call: อย่าให้เกิดอะไรไม่ดีขึ้นเลย สาธุ :serius2:
-
บทที่ 24 > มัน .. เยี่ยม !! .+
.
.
ผมคือชายหนุ่มผู้น่าสงสาร TT^TT ..
ผมคือคนที่ถูกเพื่อนทอดทิ้ง TT^TT ..
ผมคือคนที่อยู่ไกลแสนไกล TT^TT ..
ผมคือใครว๊ะ !?? ?
ผลั๊วะ !! ... อวัยวะบางอย่างตบลงมากลางกบาลจนหัวผมทิ่มลงไปทักทายกับแป้นบนคีย์บอร์ด
" ตบหัวกูเพื่อ !?? " ผมหันไปถามคนที่ยืนเท้าเอวมองหน้าหาเรื่องผมอยู่
" เชี่ยเยี่ยมครับ .. กูให้มึงพิมพ์นิยายตอนของมึง .. ไม่ได้ให้มึงมาเขียนบทพากย์วงเวียนชีวิตคืนนี้ "
" เออน่า .. กูรู้เพื่อนกูเก่ง ยังไงเดี๋ยวมึงก็ต้องไปปรู๊ฟให้กูใหม่อยู่ดี "
" รู้ว่าขี้เกียจพิมพ์ แล้วเสือกไปสร้างแฟนคลับไว้เต็มเล้าเลยนะมึง " ไอ้ตรองบ่นๆๆๆๆๆๆๆ ก่อนจะเดินหนีไปนั่งดูทีวีต่อ ..
.
" แล้วมึงไม่มีเรียนรึไงวะไอ้เด็กเอแบค " ไอ้อาร์มเดินถือจานผลไม้ออกมาจากห้องครัวก่อนจะวางมันลงบนโต๊ะหน้าทีวี
" มี ... แต่กูโดด " ผมตอบกลับไป
" ความจริงมึงไม่ต้องโดดมาก็ได้นะเว่ย .. พวกกูฉลองกันสามคนก็ได้ " ไอ้ชีสที่นอนกลิ้งไปกลิ้งมาอยู่บนโซฟาตะโกนบอก
" เชี่ย .. วันเกิดเพื่อนกูทั้งที จะไม่ให้มาก็เกินไป๊ !! .. อีกอย่างนานๆจะได้รวมกันครบแก๊งค์สักทีนะเว้ย "
" ครบเชี่ยไรล่ะ ... ขาดไอ้ปริ๊นซ์อีกคน " ไอ้ชีสบอกก่อนจะโดนไอ้ตรองถีบตกโซฟา ข้อหาปากหมาไม่ดูกาลเทศะ
" ไปทำมันทำไม๊ " ไอ้อาร์มส่ายหน้าเมื่อเห็นไอ้ชีสลูบแขนป้อยๆทำหน้าเจี๋ยมเจี้ยมอยู่บนพื้น " แต่ก็ขอบใจว่ะไอ้ตรอง ^^ "
" ป๊ากับม๊ามึงให้ของขวัญวันเกิดยังครับคุณเพื่อน ? " ผมละมือจากการจิ้มคีย์บอร์ดหันมาถามไอ้อาร์ม
" ม๊ากูไปออสฯ กลับมาถึงจะได้ว่ะ .. แต่ป๊าอะให้มาแล้ว "
" อะไรวะ !?? " ไอ้ชีสรีบเสนอหน้าเข้ามาเสือกอย่างรู้งาน
" เออน่า .. เดี๋ยวคืนนี้พวกมึงก็รู้เอง "
.
" มึงจะเสร็จกันรึยังค้าบ .. ตกลงนี่มันวันเกิดกูหรือของพวกมึงกันแน่วะ " ไอ้อาร์มตะโกนถามจากห้องนั่งเล่น
" ขอหล่อแป๊บนึงได้ปะล่ะ " ไอ้ตรองตะโกนตอบกลับ
" มึงกะจะได้ถึงร้านตอนเค้าปิดเลยว่างั้น " ไอ้อาร์มตะโกนต่อ ..
" มึงจองโต๊ะไว้แล้วนี่ .. กลัวโต๊ะหายเหรอจ๊ะ "
" ไอ้ชีสครับ .. กูไม่ได้กลัวโต๊ะหาย .. แต่กูกลัวสาวๆในร้านหาย มึงอย่ามาบ่นทีหลังนะ " ไอ้อาร์มเดินมายืนกอดอกอยู่ตรงประตูมองพวกผมแต่งหล่อกัน
" อย่ามองกูด้วยสายตาอย่างงั้นสิ .. กูเขิลนะ " ผมบอกมันผ่านกระจก
" ถุย !! ไปเห๊อะ .. หล่อแล้ว " ไอ้อาร์มไม่พูดป่าว เดินไปหมุนไฟให้ห้องให้ดับเป็นการไล่พวกผมไปในตัว
" เฮ้ย !! แมร่งกูเพิ่งหล่อได้ครึ่งเดียวเองนะ " ไอ้ชีสบ่นๆๆๆๆๆ
" ในร้านมันมืดจะตายห่า .. แต่งไปเค้าก็มองไม่เห็นมึงหรอก " ไอ้อาร์มบอกก่อนจะคว้าเสื้อคลุมแขนยาวแล้วเดินออกไป ...
.
" นั่นไงของขวัญวันเกิดจากป๊ากู ! " ไอ้อาร์มชี้ไปที่รถยุโรปสีดำที่สั่งนำเข้าพิเศษคันใหม่เอี่ยมที่จอดนิ่งอยู่ที่ลานจอดรถใต้คอนโด
" เปลี่ยนอีกแระ -*- " ไอ้ตรองบ่น
" ทำไมป๊ากูไม่เปิดโชว์รูมรถแบบป๊ามึงมั่งวะ กูจะขับแมร่งวันละคันเลย "
" เพราะเค้ารู้ไงว่ามึงคิดอย่างนี้ .. เค้าถึงไม่เปิด " ผมบอกไอ้ชีสไป
" วันเกิดกู .. บอกป๊ามึงกูขออย่างนี้คันนึงนะ " ไอ้ชีสวิ่งไปเกาะแขนไอ้อาร์มทำตาปริบๆๆๆ
" งั้นมึงต้องยอมมาเป็นเมียกูว่ะ "
" เชี่ย !! งั้นกูยอมขับน้องแจ๊สของกูต่อไป " ไอ้ชีสสะบัดมือทิ้งก่อนจะเปิดประตูเข้าไปนั่งรอในรถ
" กูว่านับวันมันจะปัญญาอ่อนขึ้นทุกที " ไอ้อาร์มหันมาบ่นอย่างเหนื่อยใจ ไอ้ตรองได้แต่ยืนอมยิ้มพยักหน้าเชิงเห็นด้วย
" มึงยังไม่ชินกันอีกเหรอ !?? " ผมบอกก่อนจะเดินยิ้มขึ้นรถมา ...
.
' โอ๊กกก ... อ๊ากกกก ก !!! ' เสียงไอ้ชีสพ่นของเหลวจากลำคอโดยมีไอ้ตรองทำหน้าที่ยืนลูบหลังให้เหมือนเมื่อครั้งมอปลาย .. ผมยืนมองกับไอ้อาร์มอย่างปลงๆ
" แดกไม่ดูกำลังตัวเองเหมือนเมื่อก่อนเปี๊ยบ ! " ไอ้อาร์มส่ายหัวอย่างอ่อนใจ
" มันเมาเพื่อมึงเลยนะเว้ยเนี่ย " ผมแซว
" เหรอ .. วันเกิดกูทั้งที แล้วยังต้องลากมันกลับคอนโดอีก เกิดมันมาอ้วกบนรถกูทำไง "
" ก็ถือซะว่าเจิมรถใหม่เลยไงมึง "
" เดี๋ยวกูก็ให้มึงล้างซะนี่ " ไอ้อาร์มหันมาบอกผมก่อนจะเดินข้ามฝั่งไปยังลานจอดรถ
' เอี๊ยดดด ด ด !!! ' เสียงล้อเบรคกับพื้นถนนอย่างกะทันหันจนเป็นรอย
" เฮ้ย ! เดินเป็นควายเลยวะ หัดดูรถดูราซะมั่งสิ ! " กระจกฟิล์มดำเลื่อนลงพร้อมกับถ้อยคำกร่นด่าจากไอ้คนขับรถหมาไม่แดก ที่เลี้ยวออกมาจากลานจอดรถแบบไม่รู้ตาม้าตาเรือ !!
" ผมก็เดินแบบคนปกตินี่ครับ .. แต่ดันมีควายเสือกสะเออะขับรถเชี่ยๆ " ไอ้อาร์มโหมดแอลกอฮอลล์ 64 เปอร์เซนต์ในกระแสเลือดสวนกลับทันควัน
" อ้าววอนซะแล้วนะมึง ! " ไอ้คนขับรถชะตาขาดเปิดประตูเดินตรงมายังไอ้อาร์ม .. หากไม่ใช่แค่หนึ่ง ประตูรถอีกสองบานเปิดออกพร้อมกับชายฉกรรจ์อีกสองคนที่เดินมาสมทบ ... หนึ่งต่อสาม หมาหมู่ชัดๆ !!!
" ไอ้ตรอง .. ฝากเขียนต่อด้วย " ผมบอกก่อนจะเดินข้ามถนนมาช่วยไอ้อาร์มที่อยู่กลางวงล้อม
------ >> บทบรรยายต่อ โดย ไอ้ตรอง << -------
-*- เข้าใจโยนมาให้กูนะมึง .. ขี้เกียจไปมั๊ย ??? นิยายตอนเดียวก็เสือกเขียนไม่จบต้องให้กูมาต่ออีกจนได้ !!
' ก็มันนิยายของมึงไม่ใช่เหรอ !?? ' เสียงไอ้เยี่ยมตะโกนออกมาจากห้องครัว .. ส่วนผมก็ต้องมานั่งจิ้มคีย์บอร์ดตะล๊อกต๊อกแต๊กต่อไป TT^TT
กลับมาที่เวทีมวยจำลองริมถนนหน้าผับแห่งหนึ่ง ใจกลางกรุงเทพ !
ผมยืนพยุงไอ้ชีสที่เมาคอพับคออ่อนอยู่อย่างระทึก .. ไอ้อาร์มอยู่กลางวงล้อมของผู้ชายสามคนที่ดูท่าทางก็เมาไม่แพ้ไอ้อาร์มเหมือนกัน .. ไอ้เยี่ยมเดินข้ามถนนไปอย่างใจเย็น ... มันคิดว่ามันเป็นเจ้าพ่อเซี่ยงไฮ้รึไงวะ .. เปิดตัวพระเอกเว่อร์ !!
" ปากดีนักใช่มั๊ยมึง !! " ไอ้คนขับรถบอกก่อนจะเงื้อหมัดขึ้นเต็มกำมือ
" จะทำไรวะ " ไอ้เยี่ยมคว้าข้อมือไอ้นั่นมาบิดอย่างแรงจนไอ้ขี้เมานั่นต้องบิดตัวตามด้วยความเจ็บปวด
" เฮ้ย ! " ไอ้สองตัวที่เหลือทำท่าจะเข้ามารุมไอ้เยี่ยม แต่ไอ้เยี่ยมใช้มือที่เหลือที่ข้างชี้หน้าปรามไว้ก่อน .. ไอ้สองตัวนั่นก็เสือกกลัวอีก -*- นิ้วชี้นิ้วเดียวแค่เนี๊ยะ !!
" กูคงไม่ต้องจัดการแล้วมั๊ง " ไอ้อาร์มยิ้มให้ไอ้เยี่ยมก่อนจะหันหลังกลับแล้วก้าวเดินไปทางลานจอดรถ ..
' พลั่กก ก ! ' หนึ่งในไอ้สองตัวที่ยืนนิ่งรอจังหวะ เปลี่ยนเป้าหมายจากไอ้เยี่ยมมาเป็นไอ้อาร์ม .. ปล่อยหมัดเข้าไปเต็มหน้าไอ้เจ้าของวันเกิด
" เชี่ยเอ๊ย !!! " ไอ้อาร์มถุยน้ำลายสีแดงจางๆทิ้ง ก่อนจะสบถอย่างคนฟิวส์ขาด ! .. ของขึ้นแล้ว ไอ้อาร์มโหมดของขึ้น .. อยากปลุกไอ้ชีสให้หายเมาจังจะได้มาดูด้วยกัน .. นานๆจะได้เห็นทีนะเนี่ย ไอ้อาร์มโหมดของขึ้นเนี่ย .. หาดูยากยิ่งกว่าบั้งไฟพญานาคซะอีก !
" หาเรื่องเองนะมึง " ไอ้เยี่ยมยิ้มมุมปากก่อนจะกลับมาจัดการไอ้คนขับรถที่ยังคามืออยู่
' กร่อกก ก ก !! ' ไอ้เยี่ยมพลิกตัวบิดข้อมือไอ้บ้านั่นให้มาอยู่ด้านหลัง ไอ้นั่นยืนแอ่นตัวร้องโอดโอยด้วยความเจ็บปวด .. ก่อนจะดันตัวมันให้ไปยืนเอาหน้าพิงกระจกรถไว้
" ไอ้ตรองมานี่ดิ ! " ไอ้เยี่ยมตะโกนข้ามฝั่งมา .. ผมยืนลังเลอยู่นิดก่อนจะตัดสินใจปล่อยไอ้ชีสลงกับพื้น แล้ววิ่งข้ามมาหามัน
" ล็อคไว้แบบที่กูเคยสอน " มันสั่ง .. ผมเข้าไปล็อคข้อมือไอ้ขี้เมานั่นไว้ ไอ้เยี่ยมผละไปช่วยไอ้อาร์มแทน ... ไอ้คนที่ผมล็อคข้อมืออยู่ซบหน้าลงกระจกรถอย่างสิ้นฤทธิ์ ผมมองเลยไปหน้าร้านที่เดินออกมาเมื่อครู่ .. การ์ดร้านยืนมองมาที่พวกผมอย่างไม่ตระหนกตกใจอะไรเลย .. และดูเหมือนว่าไร้วี่แววจะเข้ามาช่วย เช่นเดียวกับคนที่เริ่มยืนมุงดูกันอยู่หน้าร้าน
" เมาก็กลับบ้านไป .. อย่าเสือกมาทำกร่าง ! " ไอ้เยี่ยมโยนไอ้คนสุดท้ายเข้าไปในรถ .. ก่อนจะปิดประตู .. ไม่เวอร์ไปหรอกครับที่ใช้คำว่า 'โยน !' .. เพราะมันโยนไอ้นั่นจริง .. เขวี้ยงเข้าไปนอนนิ่งอยู่ที่เบาะหลัง
" กลับคอนโดกันเห๊อะ .. กูเหนื่อยแล้ว " ไอ้เยี่ยมชูมือบิดขี้เกียจก่อนจะเดินนำไปที่ลานจอดรถ ... เหตุการณ์ทั้งหมดมันเกิดขึ้นในระยะเวลาไม่ถึงสิบนาทีด้วยซ้ำ .. เหงื่อยังไม่หายซึมเลย !
.
" แมร่งซวยรับวันเกิดจริงๆว่ะ " ไอ้อาร์มนั่งบ่นอยู่ตรงที่นั่งข้างๆคนขับ .. มันให้ไอ้เยี่ยมขับแทน .. ก็ดีแล้ว .. ขืนให้ไอ้อาร์มโหมดของขึ้นมันขับมีหวัง ชนกระจาย แหกด่าน ปีนทางด่วน ทะลุอุโมงค์แน่ๆ
" มึงก็ไปปากหมาใส่เค้า " ไอ้เยี่ยมหันมาด่า
" ก็ใครใช้ให้มันขับรถเชี่ยๆอย่างงั้นล่ะ เกือบชนกูแล้วมั๊ย " ไอ้อาร์มยังไม่ยอมเปลี่ยนโหมด
" ก็ดีแล้ว .. จะได้หายเมา " ผมแซว
" ถูก !! ดูดิ๊กูหายมึนเลยเนี่ย .. หัวโคตรโล่ง สงสัยต้องกลับไปกินต่อที่คอนโด " ไอ้อาร์มเสนอไอเดีย
" พอเลย ! พรุ่งนี้เช้ามึงกลับไปใส่บาตรกับที่บ้านมึงอีก " ไอ้เยี่ยมหันมาดุ .. คืนนี้ที่ออกกันมาก่อนร้านปิดก็เพราะมันกลัวไอ้อาร์มจะเมา จนพรุ่งนี้ตื่นไปทำบุญกับป๊าและม๊าที่บ้านไม่ได้
" รถแมร่งกว้างว่ะไอ้อาร์ม " ผมเอนตัวลงไปนอนบนเบาะที่ว่างอยู่
" เหรอ .. กูยังไม่เคยไปนั่งข้างหลังเลยว่ะ " ไอ้อาร์มหันมาบอก
" เฮ้ย ! กูว่ามันขาดๆอะไรไปป่ะวะ " ไอ้เยี่ยมมองกระจกหลังก่อนจะบอกกับผมและไอ้อาร์ม ..
.
.
.
" ไอ้เชี่ยชีส !!! " ... เสียงผม ไอ้อาร์ม ไอ้เยี่ยมร้องพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย ! ...
-
ใจร้าย ลืมชีสกันได้ไงเนี่ย
ทิ้งชีสไว้ข้างถนนด้วยอ้ะ :m15:
รีบกลับไปรับเลยนะ
-
ช่างกล้าลืมเฮียชีสๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
กรี๊ดดดดด
ในที่สุดน้อยเยี่ยมก็มา
มามะให้พี่หอมก่อน...จุ๊บๆ
-
ชีสหาย
เยี่ยมไปเลย :laugh:
-
สนุกกันจังเลยนะคร้าบ เพื่อนกลุ่มนี้ อิอิ
สนุกมากมายคร้าบ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
อ่านะ
ตรอง เยี่ยม อาร์ม นี่ลืมชีสได้ไง
แล้วกลับไปรับมั้นเนี่ย :really2:
-
5555ชีสน่าสงสาร เมาหลับอยู่ที่เดิมรึเป่าน่ะ
อยากได้ของขวัญแบบนั้นบ้าง55 :o12:
-
555+
:sad4: สงสัย"โยน" ชีส ไปคันนั้นแล้วมั้ง -*-....
:pig2: ยินดีต้อนรับ :pig2: กับการกลับมาของ ซีตรอง นะ^^ :กอด1:
-
เหอะๆๆ
-
น่า .. ชีสก็ลองถูกทิ้งบ้างเป็นไร :laugh:
-
555 ป่านนี้ชีสไม่รู้โดนใครหิ้วไปยังเนี่ย 555
-
:laugh: ป่านี้ตาชีส โดนฝูงแร้งรุมทึ้งแล้วมั้ง กลับไปคงเหลือแต่ซากหละ ทิ้งเพื่อนทั้งคนได้ลงคอเน๊อะคนเรา :jul3:
-
ฮ่าๆ
ชีสหายยๆ
น่าสงสารตั้งแต่ถูกตรองสะบัดทิ้งตอนที่ไปช่วยอาร์มแล้วนิ
55+ :fire:
-
ชีสโดนทิ้ง 5555+ :m20:
-
........ เฮ๊ยยยย ... ไม่อ่ะเซิ่น ซะงั้น ... :monkeysad: ..... ให้กำลังใจซีตรองค่ะ :กอด1:.......
....... รู้สึกว่าลืมชีสตั้งแต่ เยี่ยมปิดประตูรถแระอ่ะ ..... ยังกล้าว่ารถโล่งอีกเน้อ ...... กร๊ากกกกกกกกก :laugh:
-
ลืมกันซะงั้น
:sad4:
-
:pigha2: :pigha2: :pigha2: ไม่ได้อ่านตั้งนานมาอ่านเจอเซิ่นป่วย เศร้าเลย แต่อ่านอีกตอนฮาซะงั้น สรุปแล้วตอนกลับไปรับ ชีสอยู่ในสภาพในเนี่ย มีใครมาดูมั้ย หรือ ต้องร้องเพลง คนไม่สำคัญให้ฟัง อิอิ
-
ไอ้ชีส.... :m20:
กำของเวง ดันลืมมันซ่ะงั้น แล้วมันจะเป็นฟร๊ะนั้น น่ะ
ป๋อหล๋อ ๆ ๆ : น้องเยี่ยมสุดย๊อดดดดแมนค๊อด ๆ ๆ ซีตรองของเพิ่มอีกตอนจิ :-[
-
จ๊ากกๆ ลืมนายชีส :sad4:
นายเยี่ยมสมเป็นพระเอกในตอนนี้เจงๆ o13
:bye2:
-
บทที่ 25 > ไอ้ตรองสอนทำอาหาร ! .+
... ลืมตาตื่นขึ้นมาก็สายโด่ง .. พระอาทิตย์ตอกบัตรเข้าทำงานมาหลายชั่วโมงแล้ว ... เข้าไปล้างหน้าแปรงฟัน (แต่ยังไม่ได้อาบน้ำ แฮ่แฮ่ !)
ไอ้ชีสยังนอนสลบแผ่หราอยู่กลางเตียง ... เดินหัวยุ่งออกมาเจออีกศพ เอ๊ย อีกคน .. ไอ้เยี่ยมนอนขดคุดคู้อยู่บนโซฟาหน้าทีวีในห้องนั่งเล่น ... เดินกลับไปหยิบผ้าห่มมาคลุมให้มัน ...
ไม่อยากปลุก .. เมื่อเช้าไอ้เยี่ยมต้องแหกขี้ตาตื่นไปส่งไอ้อาร์มที่บ้านเพื่อทำบุญวันเกิด ... คืนนี้นั่นแหละไอ้อาร์มถึงจะกลับมาที่คอนโด
เดินเข้ามายังมุมหนึ่งของคอนโดที่แยกออกให้เป็นโซนห้องครัวแบบตะวันตก .. มองบนโต๊ะกลางห้องครัว ... ว่างเปล่า !
นี่ถ้าไอ้ปริ๊นซ์มันยังอยู่ .. ป่านนี้อาหารคงเต็มโต๊ะไปหมดแล้ว .. พวกผมตื่นขึ้นมาก็มีหน้าที่จัดการอย่าให้เหลือ !!
' หิววว ว ว ~* ' ... เดินไปเปิดตู้เย็น .. กวาดๆเอาของในนั้นออกมาวางรวมกันบนโต๊ะ
ผู้ชายทำอาหารเก่ง ... ผมว่าเป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งนะ ...
ที่จริงก็เคยอ้อนๆให้คุณนายต๋องเขาสอนทำอยู่บ่อยๆ ... แต่ก็ไม่ค่อยจะได้มีโอกาสวาดฝีมือ ถือกระทะกับตะหลิวสักเท่าไหร่ ...
... แต่โอกาส .. บางทีก็ต้องสร้างเอาเอง ...
ใช่ครับ ! ... คนที่เคยทอดแต่ไข่ (แล้วยังเสือกไหม้ !)
วันนี้กล้าหาญชาญชัยจะผัดข้าว หุหุ ...
...
... เลือกวัตถุดิบที่คิดมาว่าน่าจะนำมาทำในเมนูได้ดังนี้ ...
... หัวหอม (สระแล้ว) 1 หัว ...
... ขึ้นไฉ่ 1 ถุง ...
... หมูสด 1 ก้อน (มันอยู่เป็นก้อนจริงๆนะ) ...
... กุนเชียง 1 ถุง ...
... ไข่ไก่ 1 ฟอง ...
...
เอาละ ต่อไปก็ลงมือทำ
ใครยังไม่เชี่ยวชาญควรเปิดคู่มือทำอาหารฉบับไอ้ตรองประกอบไปด้วย
... ข้าวผัดเปิดบริสุทธิ์ ...
... วิธีทำ ...
... 1. เริ่มจากหั่นหมูและกุนเชียงตามใจชอบ (จะหั่นเป็นรูปดาวหรือหัวใจก็ได้ตามสบาย)...
... 2. ซอยขึ้นไฉ่ และ หอม ให้เป็นชิ้นเล็กๆ ใครไม่ถนัดซอย อนุญาตให้ตรอกได้ (จริงๆขึ้นไฉ่เค้าไม่ใส่ในข้าวผัดกัน แต่เอาเหอะ ดีกว่าไม่มีผัก) ...
... 3. ตั้งกระทะให้ร้อน แล้วใส่น้ำมันพอประมาณ (ประมาณไหน แล้วแต่ดวงของท่าน) ...
... 4. ถ้าอยากรู้ว่าน้ำมันร้อนได้ที่หรือยัง ให้ลองหยิบหอมมาเป็นหน่วยกล้าตาย ดีดลงไปดูสักชิ้น ...
... 5. ถ้าลืมติดเตาให้ย้อนกลับไปข้อ 3. ใหม่ ...
... 6. ถ้าร้อนได้ที่แล้วให้เอาหมูลงก่อน แล้วตามด้วยกุนเชียง (ตอนนี้ถ้าใครไม่เชี่ยวชาญเรื่องการตั้งไฟ น้ำมันจะกระเด็นใส่สะดือท่านอย่างไม่ปราณี) ...
... 7. เมื่อหมูและกุนเชียงเริ่มสุกได้ที่ ให้เอาพืชผักทั้งหลายแหล่ใส่ตามลงไป ...
... 8. เมื่อเอาตะหลิวเขี่ยผักเล่นจนสาแก่ใจแล้ว ก็ถึงเวลาตอกไข่ ใครตอกมือเดียวได้ จะดูเหนือมาก ...
... 9. ตีไข่ให้แตก ไม่งั้นมันจะเป็นไข่ดาว ...
... 10. ใส่ข้าวตามลงไป ตอนนี้หากใครลืมหุงข้าวไว้ ให้เลิกทำอาหารแล้วเปลี่ยนไปไถนาแทน จะเวิร์คกว่า ...
... 11. ใส่น้ำตาล เกลือ และซอส ตามความเหมาะสมและรสนิยมของท่านเอง ...
... 12. ใช้ตะหลิวผัดไปเรื่อยๆ หากทิ้งไว้เฉยๆ มันจะไหม้ ...
... 13. ถ้าไม่เชื่อใจตัวเอง ให้ใช้ช้อนตักข้าวขึ้นมาชิมและปรุงรสเป็นระยะ จนกว่าจะพอใจ ... ห้ามชิมโดยการเอาลิ้นลงไปเลียเด็ดขาด เพราะจะทำให้ช้อนว่างงาน ...
... 14. เมื่อเล่นจนเบื่อแล้ว ให้ปิดแก๊สเพื่อดับไฟ อย่าหลงลืมเปิดแก๊สทิ้งไว้เป็นอันขาด เพราะมันจะเปลือง ...
... 15. ตักมาใส่ในจานข้าว ไม่ควรบริโภคโดยตรงจากกระทะ ...
... 16. ประดับประดาด้วยมะเขือเทศและแตงกวาตามใจชอบ (หากหาไม่ได้ ให้ใช้แตงกวาและมะเขือเทศ ประดับแทน) ...
... 17. เฉพาะคนที่ทำสำเร็จเป็นครั้งแรก ให้ไปข้อ 18 ต่อ ...
... 18. ไปหยิบกล้องถ่ายรูป มาถ่ายไว้ติดฝาบ้าน ...
... เพื่อความภาคภูมิใจในเอกราช และความเสียสละของบรรพบุรุษไทย ...
... แท๊ แด๊ม ! ...
...
... ทำอาหาร ไม่ใช่เรื่องยากเลยครับ ...
... แต่กินได้รึเปล่า อีกเรื่อง ...
... วะฮะฮ่า ...
... ^^ ...
หลังจากกดชัตเตอร์ลั่นภาพสุดประทับใจเสร็จแล้วก็วางกล้องลง ก่อนจะหันไปคว้าช้อนมาตักชิมฝีมือตัวเอง ...
' สามคำ !!! ' ... เป็นอันว่าจบสิ้น ... เดินไปหยิบโทรศัพท์ ...
" ฮัลโหล ... สั่งพิซซ่าครับ !! "
-
^
^
^
^
จิ้มตรอง
:z1:
เอิ่ม ตรองเอ๊ย มันกินไม่ลงขนาดนั้นเลยหรอ ทำไมไอ้เราทำมันกินได้หว่า เด๊ววันหลังถ้าทำกินเอง จะกินเผื่อนะ :really2:
-
5555 มันคงอร่อยเนอะ
ถึงสั่งพิซซ่ามาเพิ่ม ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกก
-
อารมณ์ ดี จัง วันนี้มาแบบฮา :jul3: :jul3: :jul3:
-
สูตรนี้ได้ใจๆ
55+
ประดับประดาด้วยมะเขือเทศและแตงกวาตามใจชอบ (หากหาไม่ได้ ให้ใช้แตงกวาและมะเขือเทศ ประดับแทน)
^
โหยย แตกต่างกันอย่างแรง 55+
เชื่อเลยยๆ 55+ :call:
-
โถ ๆ นึกว่าแน่ บรรยายซะเห็นภาพ :m20:
สุดท้าย ก็ 1177 สุดจะที่จะมีคำกล่าว
มารอตอนต่อไปดีกว่า
-
ตรอง....หิวข้าว ไปกินข้าวข้างนอกกัน :-[ (คงไม่สั่งข้าวผัดไปอีกหลายวัน) :laugh:
-
^
^
^
จิ้มตูดเฮียวิน !!!
ไปกินข้าวต้มฮ่องเต้นะ .. อยากจ่ายตังค์หลักหมื่นมั่ง !
:laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
.
.
กินข้าวเสร็จแล้วกลับมา NC กันนะ :oo1: :oo1: :oo1:
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก กกก ก ก ~ :z1: :z1: :haun4: :haun4: :pighaun: :pighaun:
.
.
.
-
^
^
^
^
^
:oo1:
สอยตรองบ้างอิอิ
-
อยากเห็นรูป ข้าวผัดจัง เอามาลงมั่งดิ....^__________^
-
กินตั้งสามคำแหน่ะ :laugh:
-
กร๊ากกๆ ชอบอ่ะ
... เพื่อความภาคภูมิใจในเอกราช และความเสียสละของบรรพบุรุษไทย ... : อือน่าคิด เสียเอกราชให้พิซซ่าซะแย้ว o22
น่ารักครับ
:bye2:
-
มีคนบอกให้เข้ามาเช็ค....ชิส์ ไอ้น้องตรองบร้า :serius2:
ปล.ว่าแต่ตรองจะมากินข้าวต้มข้างถนนกับเฮียได้เหรอ...ไปกินที่เซ็นทรัลกันดีกว่ามั้ย :jul3:
-
มิน่า เมืือคืน ข้าวผัดห่วยสุด ๆ ฝีมือตรองนี้เอง :angry2:
-
ยังกินลงตั้ง3คำก็เก่งแล้วล่ะ แต่ละคนยังสุดยอดเหมือนเดิมคิดถึงน้องปริ๊นน่ะ :เฮ้อ:
-
เหอเหอ ข้าวผัด.......ม่ายหวายเลยตรอง
:oni2: :oni2: :oni2:
-
1. เริ่มจากหั่นหมูและกุนเชียงตามใจชอบ (จะหั่นเป็นรูปดาวหรือหัวใจก็ได้ตามสบาย)...
- หั่นให้มันชิ้นเท่าๆกันก่อนดีกว่ามั๊ย ข้ามสเต็ปไปมั๊ย555
5. ถ้าลืมติดเตาให้ย้อนกลับไปข้อ 3. ใหม่ ...
- เจ้ว่าเลิกทำแล้วไปซื้อกินเหอะ -*-
6. (ตอนนี้ถ้าใครไม่เชี่ยวชาญเรื่องการตั้งไฟ น้ำมันจะกระเด็นใส่สะดือท่านอย่างไม่ปราณี) ...
- จุดที่น้ำมันกระเด็นน่ากลัวจิงๆ ถ้าต่ำกว่านั้นนิดนะ............. ไม่อยากจะเซด บรึ๊ย~
13. ห้ามชิมโดยการเอาลิ้นลงไปเลียเด็ดขาด เพราะจะทำให้ช้อนว่างงาน ...
- คาดแว่ว... อาจจะได้กินลิ้นผัดแทนข้าวผัดละล่ะ
' สามคำ !!! ' ... เป็นอันว่าจบสิ้น ... เดินไปหยิบโทรศัพท์ ...
" ฮัลโหล ... สั่งพิซซ่าครับ !! "
>>>>มันควรทำตั้งกะข้อ0ละ 5555 :z3:
-
เย้ย...
เรื่องนี้ตรองเขียนหรือนี่...
แปร่ว...
ไอ้เราก็อ่านเรื่องค้างๆ อยู่กว่าจะหมด - -"
มะได้ลืมตรองน๊า แหะๆ
+1 ให้เป็นกำลังใจนะคร้าฟ
:L2: :L2: :L2: :L2:
-
555......................สามคำจอด
-
ไปตามอ่านมาตั้งกะใครก็ได้ที่ไม่ใช่เอง
จนกระทั่งมาถึงเรื่องนี้
สงสัยมาตลอดการอ่านค่ะ
ใครรุก ใครรับวะ?
ตรองก็แรดๆพอกับแฮม เพียว เลยทีเดียว
ตอนแรกนึกว่ารับกันหมด ออกสาวกันได้แบบว่านะ
ถ้าไม่ได้อ่านรีพลายตอบของตรองสักอันที่ว่าเป็นรุก
เดี้ยนเชื่อมั่นอย่างยิ่งว่าตรองเป็นรับแน่ๆ
ตองว่าที่ตรองเป็นรุกเนี่ย เพราะว่าไม่เคยรับมากกว่า
ลองรับดูสิค่ะ เพื่อจะรู้ใจ คริคริ
อนึ่งสงสัยเรื่องชีสอะ คือแพรเนี่ยชีสเอามาใช้เป็นข้ออ้างเฉยๆ
เพราะแค่ต้องการจะกลับเป็นผู้ชายใช่ไหมคะ?
อ่านแล้วรู้สึกแย่กับตอนนั้นสุดๆ
ถ้าตอนนั้นตรองไม่ท่ามาก ชีสรุกให้หนักกว่านี้ ก็คงจะได้กันละ
ตามอ่านทั้งสองภาคมาตั้งกะเย็น เหนื่อยนิดหน่อย
อ้ออีกเรื่องค่ะ เยี่ยมเนี่ยเรียนเอแบค :m13:
แบบว่าเค้าก็เอแบคอะ อยากเห็นหน้าเยี่ยมจังเลย
-
:m20:
กินไปสามคำ :try2:
นี่รสชาติเป็นยังไงบ้างน้องตรองงง
น่าจะสั่งพิซซ่าตั้งแต่แรกแล้วนะ
เอาน่า แต่อย่างน้อยก็มีรูปถ่ายอาหารจานแรก :o9:
คิดในแง่ดีไว้
-
กิน 3 คำเลยเหรอ :serius2:
เยอะไปป่ะ จริงๆถ้าทำไม่เป็น ก็ไม่น่าจะหัดทำให้เปลืองวัตถุดิบ :sad4:
-
ตรอง....
แกตีท้ายครัวชั้นรึ
....... อย่านะเฟ้ย...ชั้นจองก่อน....
แสดงความเป็นเจ้าของสุดฤทธิ์แล้วจากไป...
ปล. ให้ทาย ว่าอิเจ๊หมายถึงใคร กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
เวรกำ
ความสามารถในการทำอาหารติดลบเหมือนกันเลย
:jul3:
-
ทำไมไม่สั่งพิซซ่า ตั้งแต่แรก ทำให้เสียทรัพยากร ไมเนี่ย เฮีย
-
5555+
ตอนนี้คิดได้นะครับ อิอิ :z1:
-
:m15: เฮ้อออ...ผมโดนว่าที่ลูกน้องอีก4ปีข้างหน้าบังคับมาลงแก้ขัดอะคับ ผิดพลาดประการใดก็หย๋วนๆนะคับ ^^
..
….
…….
เริ่มยังไงดีอ่ะ …. ไม่เคยเขียนอ่ะ เรื่องตัวเองมีแต่ชื่อยังไม่ได้เอามาลงเลย.....แฮะๆ :-[
อ่า....เอาอย่างนี้ละกัน!! :z1:
+++
เปิดเครื่องคอม ติ๊กต๊อกๆ รอๆ.....โอ๊ยเครื่องบูธช้าจัง เดี๋ยวก็ซื้อใหม่เลยนิ...อิอิ (คิดไปคิดมาขำๆอ่ะ ไม่ซื้อหรอกคับ มานนนนเปลือง) ป่าวหรอกคับคือเครื่องนี้มันเก่าแล้ว เอาไว้เล่นเน็ต ฟังเพลง กะเช็คพวกไฟล์เวิร์ด แทนเครื่องอีกตัวนึงที่ผมเอาไว้ทำงานบ่อยๆ คือแมร่ง แพงก็แพงแต่โง่ อ่านไทยไม่ค่อยออก 555
อ่าห์.....ได้อ่านนิยายสักที ยุ่งๆไม่ได้อ่านมาหลายวันแย้ววว อิอิ เนี่ยละคับกิจวัตรประจำวันว่างของผม ถ้าทิ้งไว้หลายวันแล้วมาตามอ่านเนี่ยยยย มันก็เหนื่อยพอดูเนอะ
ว่าแล้วก็ออนเอ็มหน่อยละกัน......ติ๊กต๊อกๆ.....ตึ๊ง.....ตึ๊งๆ (มันร้องยังไงฟะ พิมพ์ไม่ถูก)
“เอ๊ะ....pee_ka_ju...” ปีกาจู?? ผีกา จู จู่ จู้ จู๊.....จู๋ 555 เมลล์ใครวะเนี่ย ชื่อโคตรฮาห์ คิดได้ไงเนี่ยย ว่าแต่ใครแอดมาฟะ ไม่ได้ไปโพสเมลล์หาเพื่อนหาแฟนนานแล้วนะ งงดิค๊าบบ??? เอหรือใครแอบชอบแล้วจะมาจีบเนี่ย 555
ผมก็ยังไม่ได้ติดใจอะไรมาก ก็เลยนั่งอ่านนิยาย+คุยกะเพื่อนๆในเอ็มต่อไป แล้วจู่ๆ....ตรึ่งตรึ๊งๆ “pee_ka_ju…has just sign in”
• • [a=7][c=0] [ I"M RUDE *] [/c][/a] ● ♫ ♪ C ' TRONG 3 + say: “ดีคับ”
Winds Win say: “ใครอ่ะคับ เอาเมลล์มาจากไหน” คือจิงๆเห็นชื่อที่หัวเอ็มก็พอรู้แล้วล่ะว่ามาจากในเล้า แถมเป็นเจ้าของเรื่องที่ผมกะลังตามอ่านซ๊ะด้วย
• • [a=7][c=0] [ I"M RUDE *] [/c][/a] ● ♫ ♪ C ' TRONG 3 + say: “ทายสิคับ” แนะๆแอดเค้ามายังมาให้เค้าทายอีก เกิดบอกผิดหน้าแตกหมอไม่รับเย็บอ่ะจิ 555 ........เกี่ยวมั้ยเนี่ยยย
Winds Win say: “ซีตรองเหรอคับ” ผมก็เลยตอบไป คือพอดีกะลังอ่านถึงตอนที่อาจารย์เค้าเรียกชื่อนายซีตรองหน้าห้องพอดี
• • [a=7][c=0] [ I"M RUDE *] [/c][/a] ● ♫ ♪ C ' TRONG 3 + say: “เย้ยย รู้ได้ไงอ่ะพี่” แหมๆ ชื่อมันออกจะหลาขนาดนั้นนะไอ้น้อง
Winds Win say: “คือ พี่วินเก่งอะคับ เลี้ยงลูกกรอกไว้ 555”
การสนทนาระหว่างผมกะเจ้าตรองมันก็คุยกันไปเรื่อยๆ ถามโน่นถามนี่เรื่อยเปื่อย ตามประสาคนเพิ่งจะทำความรู้จักกัน ก็เลยรู้ว่ามันเรียนคณะอะไร เอกอะไร แล้วมันก็รู้ว่าผมเนี่ยมีบริษัทเล็กอยู่ แถมเป็นสายงานที่เกี่ยวข้องกะพวกที่เจ้าตรองมันเรียนซ๊ะด้วยจิ ก็เลยมาออดอ้อนขอกรอกใบสมัครล่วงหน้า อิอิ มันจะรู้มั้ยเนี่ยยย ว่าพี่เนี่ยย.........ร๊ากกกกเด็ก
ระหว่างคุยผมก็แอบถามเรื่องราวต่างๆนาๆเกี่ยวกะเพื่อนๆในแก๊งค์ ก็เลยรู้มาว่านายอาร์มซี้ตรองเนี่ย มันเรียนคณะเดียวสาขาเดียวกะพี่วินซ๊ะด้วย ต่างกันแค่มหาลัยเอง ของพี่ค่าเทอมแพงก่า หุหุ รายนี้น่าจองตำแหน่งไว้ให้มากกว่า 555
• • [a=7][c=0] [ I"M RUDE *] [/c][/a] ● ♫ ♪ C ' TRONG 3 + say: “พี่วิน ห้ามเอาตำแหน่งตรองไปให้ใครนะ” เย้ยย มันรู้ได้ไงฟะ
Winds Win say: “ว่าแต่ตรองเพิ่งอยู่ปี1นี่นา สมัครล่วงหน้า4ปีเลยเหรอคับ” แอบดักไว้ก่อน
• • [a=7][c=0] [ I"M RUDE *] [/c][/a] ● ♫ ♪ C ' TRONG 3 + say: “ใครบอก บวกอีกปีนึงตะหาก เพราะตรองจะสมัครปี1ใหม่ คณะเดิม สาขาเดิม”
Winds Win say: “เพื่ออออออออ ทำไมไม่รีบเรียนๆให้จบๆละคับ เปลืองตังค์ ค่าเทอมไม่ใช่ถูกนะนั่น”
• • [a=7][c=0] [ I"M RUDE *] [/c][/a] ● ♫ ♪ C ' TRONG 3 + say: “ก็จะได้พื้นฐานแน่นๆไง”
Winds Win say: “โห คิดได้เนอะคนเรา”
• • [a=7][c=0] [ I"M RUDE *] [/c][/a] ● ♫ ♪ C ' TRONG 3 + say: “พี่วิน ขอฮิ5หน่อย” ไอ้เราก็งง ไรวะฮิ5 กว่าจะนึดได้.....อ๋อ Hi5 เออ เด็กๆมันเรียกกันแบบนี้เหรอว่ะเนี่ย ดีนะไม่แกล้งปล่อยไก่ เหอๆ
Winds Win say: “n…..บลาๆ” ไอ้เราก็พาซื่อให้เค้าไปง่ายๆซ๊ะงั้นอ่ะ (จิงๆแล้วคือเบลอๆ)
• • [a=7][c=0] [ I"M RUDE *] [/c][/a] ● ♫ ♪ C ' TRONG 3 + say: “ฮี่ๆขอบคุณค๊าบบบบ” เออ ไม่เป็นไร ตอบในใจปกติก็ไม่ค่อยมีใครจะได้เล่น เห็นเค้ามีก็เลยมีบ้าง มีตั้งกะสมัยมันยังไม่ดัง ปัจจุบันยังมีเพื่อนไม่ถึง200คน เหอๆ แต่....เอ๊ะ เดี๋ยวนะ
Winds Win say: “เย้ยยย ฮิ5 มันก็ต้องมีรูปอะดิ” ตายๆไอ้วินพลาดซ๊ะแล้วววว
• • [a=7][c=0] [ I"M RUDE *] [/c][/a] ● ♫ ♪ C ' TRONG 3 + say: “โห พี่วินแม่งล๊อคว่ะ ดูไม่ได้” อ๊ะเหนือฟ้ายังมีฟ้า 555 เอาๆถือว่าแลกกัน อยากดูก็ต้องขอแอดนะ อิอิ
Winds Win say: “แล้วตรองจะดูจิงๆเหรอออ....เฮ้ออ” และแล้วผมก็แอดเจ้าตรองเข้ามา ก็เลยได้เหงหน้าคร่าตาที่สุดจะกวนของมานนนนน ก็เลยนั่งดูไปเรื่อยๆ เพลินดี เด็กๆเยอะ.....เอ้ยย รูปตรองมันเยอะดี
• • [a=7][c=0] [ I"M RUDE *] [/c][/a] ● ♫ ♪ C ' TRONG 3 + say: “โหพี่วินแม่ง หน้าโคตรญี่ปุ่นเลย ถ้าไม่มีคนบอกเนี่ยตรองเชื่อนะเนี่ย” เหรออออ ตรงไหนวะ
Winds Win say: “เหรอคับ เหอๆ” ไม่เข้าใจตัวเอง ก็หน้าตาธรรมดานี่นา....มั๊ง
ผมก็เล่าเรื่องต่างๆนาๆ ถึงวีรกรรมหน้าแตกของบรรดาแม่ค้าพ่อค้าทั้งหลาย ว่าเวลาไปเที่ยวพัทยา ภูเก็ต นี่ ถึงซื้อของแพง แม่งขายราคาต่างชาติ ต้องบอกว่าผมเนี่ยยยยย โคนนนทายยยย เวลาผ่านไอ้ร้านๆที่เที่ยวก็ บลาๆๆๆ จะพูดญี่ปุ่นเกาหลีใส่ตรูทะม๊ายยยย คนไทยๆ ยูโน๊ๆ แต่บางทีก็แอบฮา เล่นด้วย 555 เพื่อนๆที่ไปด้วยมันก็ขำกัน
• • [a=7][c=0] [ I"M RUDE *] [/c][/a] ● ♫ ♪ C ' TRONG 3 + say: “พี่วินนนน ขอเบอร์หน่อย”
Winds Win say: “หืออออ”
Winds Win say: “ตรองขอเล่นๆหรือขอจิงๆอ่ะคับ”
• • [a=7][c=0] [ I"M RUDE *] [/c][/a] ● ♫ ♪ C ' TRONG 3 + say: “จริงๆ”
ปล. ขอจบแค่นี้ละกันนะคับ อิอิ ผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วยนะค๊าบบบบ มือใหม่เอี่ยมอ่อง ^^
ปล.2 ใครชอบก็โหวตให้ผมมั่งนะคับ อยากอ่านอีกก็บอกเจ้าของเรื่องละกัน เชอะๆ โคดจะบังคับเลยอ่ะ
ปล.3 เจ้าของเรื่องมันหนีขึ้นดอยไปแล้ว บ้านนอกมาก ไม่มีเน็ต 555
:serius2: :serius2: :serius2: เข้าใจคนเขียนแล้ว....มันยากจัง :sad4:
-
จิ้ม เย้ๆ ทันด้วยเน้อ อิอิ
เด๋วตามอ่านก่อง
-
มีขอเบอร์ด้วยครับ :z1:
-
โดนบังคับ ข่มขืน(ใจ) น่าสงสาร แล้วใครจะรับผิดชอบหละเนี่ย :z2: :z2:
-
โดนบังคับ ข่มขืน(ใจ) น่าสงสาร แล้วใครจะรับผิดชอบหละเนี่ย
:laugh: :laugh: :laugh:
เหงด้วยฮะ
-
ในที่สุดก็ตามอ่านทันจนได้ อิๆ
-
ขอเบอร์ไปแล้วมีไรต่อป่ะ o18
(มีไรต่อ หมายถึง คุยกันนอกรอบ อะไรอย่างเงี๊ยะ ไม่ใช่หมายถึง...แต่ประการใด)
-
ว่ะฮ่า ฮ่า
น้องกรูรอด!!
ฝากบอกเพียวด้วย
คนที่มัน อิ๊อ๊ะด้วยอ้ะ
เจ้จอง!!!
-
.
.
.
เฮียวินน่ารักที่สุดเลยค้าบบบ บบ บ บ !
ให้มันรู้ซะมั่งว่าใครเป็นลูกน้อง ใครเป็นเจ้านาย !!!
วะ ฮ่า ฮ่า ~!!!
:*)) )
:laugh: :laugh: :laugh:
.
.
.
-
ตรองเอ๊ย สงสัยตอนไปทำงานจริง ได้โดนกดขี่ ให้แรงงานเยี่ยงทาสแน่ๆ
กร๊ากกกกกก
:z2: :z2: :z2:
-
.
.
.
เฮียวินน่ารักที่สุดเลยค้าบบบ บบ บ บ !
ให้มันรู้ซะมั่งว่าใครเป็นลูกน้อง ใครเป็นเจ้านาย !!!
วะ ฮ่า ฮ่า ~!!!
:*)) )
:laugh: :laugh: :laugh:
.
.
.
เหอๆ ตรองจ๋า ระวังโดนตัดเงินเดือน :laugh:
ว่าเเต่ไปติดดอยอยู่เเถวไหนหรอ ขอติดด้วยคนจิคับ :o8:
ช่วงนี้กำลัง>>> :z3: (เอ่อ...คือว่าอีโมอันนี้อธิบายได้..."เเจ่ม"...สุดๆ :try2:)
-
ยังไม่ทันใช้งานลูกน้อง โดนลูกน้องใช้งานเจ้านายซะและ5555 :laugh:
ก็เลยนั่งดูไปเรื่อยๆ เพลินดี เด็กๆเยอะ.....
<<< และแล้วความจิงก็แอบหลุดออกมา555
ชอบค่ะ แต่งมาให้อ่านอีกนะ เอาหลายๆตอน ส่วนค่าแรงไปเก็บที่คุณน้อง เอ๊ย! คุณลูกน้องละกัน55 :z2:
-
บทที่ 26 > งานเข้า (ภาคแรก) .+
' ถุย ! '
' ถุย ! '
บรรทัดแรก .. ของไอ้เยี่ยม !
บรรทัดที่สอง .. ของไอ้ชีสครับ !!
" โหแมร่ง .. พวกมึงแมร่งไม่ให้กำลังใจพ่อครัวมือใหม่อย่างกูเลย " ผมบอกออกมาหลังจากยืนลุ้นบิดไปบิดมาอยู่เป็นนาทีสองนาที
" กูทำใจกลืนลงไปไม่ได้จริงๆว่ะ " ไอ้เยี่ยมบอกหลังจากกระดกน้ำกลั้วคอไปสองแก้ว
" โชคดีของไอ้อาร์มที่ไม่อยู่ " ไอ้ชีสบอกก่อนจะหยิบพิซซ่าในถาดมากินแทน
" มึงโทรไปสั่งพิซซ่ามาแต่แรกก็จบไปแล้ว "
" กูก็แค่อยากลองทำอะไอ้เยี่ยม " ผมเดินถือเหยือกน้ำไปเทใส่แก้วมันสองคน
" เสียของจริงๆ ! "
" เออ กูเอาลงไปให้หมาข้างล่างคอนโดมันกินก็ได้วะ " ผมวางเหยือกลงบนโต๊ะก่อนจะคว้าจานข้าวผัดเปิดบริสุทธิ์ฝีมือตัวเองเดินกระแทกเท้าออกมา
" เฮ้ยไอ้ตรอง .. เดี๋ยว ! " ไอ้ชีสตะโกนห้าม
" อะไรของมึงอีก " ผมหันกลับไปมองค้อนมัน
" มึงจะเอาลงไปให้หมาข้างล่างกินจริงดิ "
" เออ ! " ... ชิ ทีเมื่อกี้ล่ะทำท่าไม่อยากกิน ตอนนี้ล่ะมาทำเสียดาย ... อย่ามาอยากกินตอนนี้นะเว้ย กูไม่เปลี่ยนใจหรอก เชอะๆ !!! ...
" กูเป็นห่วงหมามันว่ะ มึงทิ้งขยะแทนเหอะ " ไอ้ชีสบอกด้วยสีหน้าจริงจัง
" กร๊ากกกกกกกกก กกก ก ก ~ " เสียงไอ้เยี่ยมหัวเราะอย่างจริงจังกว่า ... ชิชิ ! กรูขอให้เมิงสำลักพิซซ่าตาย !!
" แคร่กกก ก ก " ... นั่นไง ! กูว่าแล้ว !!!!!! ...
" เออๆ " ผมเดินถือจานข้าวผัดกลับมาในครัวก่อนจะเทอาหารในจานลงถังขยะ
.
งอลไอ้สองตัวนั่น .. เดินกลับมานั่งหน้าทีวี ... หยิบโทรศัพท์มากดเล่น ..
' ทำไมมันไม่โทรมาเลยวะ .. เคยคิดจะห่วงสามีมั่งมั๊ยฟระ ! '
กดโทรออก ...
" ครับ " ปลายสายส่งเสียงตอบกลับมา
" ทำไมรับช้าล่ะครับ "
" โทษทีเฮีย .. เซิ่นอยู่มหา'ลัย "
" วันนี้ไม่มีเรียนไม่ใช่เหรอ " .. ผมปริ๊นซ์ตารางเรียนเซคเซิ่นมาแปะไว้บนโต๊ะ ทำไมจะจำไม่ได้ว่ามีเรียนวันไหนบ้าง ..
" เอ่อ .. เข้ามาทำงานกับเพื่อนอะเฮีย "
" เพื่อน ... ใครล่ะครับ "
" เอ่อ ... " เซิ่นยังไม่ยอมบอกชื่อเพื่อน ..
' คุยกับใครวะ ไปยัง .. หิวข้าวแล้ว ' เสียงผู้ชายดังแทรกเข้ามาในโทรศัพท์
" คุณอยู่กับใครครับ " ผมถาม ... สรรพนามในการเรียกเปลี่ยนไปทันที ... เป็นโปรโมชั่นอัตโนมัติที่ทางบริษัทไม่คิดค่าบริการเสริมรายเดือน !!!
" เอ่อ .. งั้นเดี๋ยวค่อยคุยนะเฮีย เซิ่นไปก่อน " แล้วก็วางสายไป ...
โทรกลับ ... ผู้หญิงรับสายแทน ..
" หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ ... "
.
.
เอามือลูบหัว .. โอเค ปกติดีอยู่ .. ยังไม่มีเขางอกออกมา ..
หยิบโทรศัพท์มากดโทรออก ...
" ว่าไงจ๊ะอีเฮีย " ปลายสายรับเสียงใส
" อยู่ไหนวะแอ๋ม "
" อยู่บ้านสิยะ .. มีอะไรล่ะ "
" วันนี้เซิ่นไปไหนวะ ?? " ผมถามตรงประเด็น
" ไม่รู้สิ .. มีอะไรกันรึเปล่าเฮีย " ไอ้แอ๋มเปลี่ยนน้ำเสียงให้จริงจังขึ้น
" นอกจากกูแล้ว .. เค้ายังมีใครอีกมั๊ย "
" อันนี้แอ๋มก็ไม่รู้นะเฮีย .. แต่ถ้ามันขอเฮียเป็นแฟนแล้ว มันก็คงไม่มีใครแล้วล่ะเฮีย "
" แต่เมื่อกี้เสียงเค้าอยู่กับผู้ชาย "
" เพื่อนรึเปล่าเฮีย " ไอ้แอ๋มช่วยเกลี้ยกล่อม
" เพื่อนสนิทเค้าคือมึง .. ส่วนเพื่อนสนิทในเซคคือ แพรว พลอย แพร ซึ่งเป็นผู้หญิงหมดทุกคน .. แล้วไอ้เชี่ยนั่นมันคือใคร " ผมเริ่มพูดใส่อารมณ์มากขึ้น .. ไอ้ชีสกับไอ้เยี่ยมเดินมายืนดูอยู่ไกลๆ
" แอ๋มก็ไม่รู้ว่ะเฮีย .. อย่าเครียดน่ะ "
" เออโทษทีที่โทรมากวน .. งั้นแค่นี้ละกัน " ผมวางโทรศัพท์ลง .. มองหน้าไอ้เยี่ยมกับไอ้ชีส
" ถ้ามึงรักเค้ามึงก็ต้องเชื่อใจเค้า " ไอ้เยี่ยมเดินมาตบบ่าผม
" มีไรอยากบอกพวกกูมั๊ย "
" ไม่เป็นไรว่ะ " ผมตอบไอ้ชีสที่ยืนกอดอกพิงประตูกระจกกลับไป ... ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอีกครั้ง และ กดต่อสายอีกที ..
" ฮัลโหลค่ะ "
" แพรวครับ เฮียตรองเองนะ " ผมแนะนำตัวเองไป .. ผมแอบเม็มเบอร์เพื่อนสนิทของเซิ่นไว้ยามฉุกเฉิน .. และตอนนี้ผมก็กำลังอยู่ในสถานการณ์ฉุกเฉิน
" อ่อค่ะ .. ว่าไงคะ "
" แพรวอยู่กับเซิ่นรึเปล่าครับ "
" เปล่าค่ะ .. เซิ่นเพิ่งแยกไปกินข้าวเมื่อสักพัก "
" แสดงว่าก่อนหน้านั้นอยู่ด้วยกัน ? "
" ค่ะ .. วันนี้เข้ามาทำงานอังกฤษ เฮียมีอะไรเหรอ "
" เปล่าครับ .. ว่าแต่เซิ่นไปกินข้าวกับใครอ่ะครับ แพรวรู้ป่าว "
" ไม่รู้ชื่ออะค่ะ .. แต่เค้าเป็นพี่หลีดคณะเรานี่คะ .. เฮียไม่เคยเห็นเหรอ ที่หน้าเหมือนอ๊อฟ ปองศักดิ์อะ "
" ครับ .. ขอบคุณมากนะครับแพร "
" เฮียมีอะไรกับเซิ่นรึเปล่าคะเนี่ย "
" ไม่มีอะไรครับ .. แค่นี้นะครับ " เมื่อปลายสายวางไป .. ผมก็ขว้างโทรศัพท์ในมือไปกระแทกผนังห้องสีขาวก่อนที่มันตกลงมาบนพื้นพรม
" เฮ้ย ! เสียดายของ " หลังจากที่ไอ้สองคนอึ้งอยู่สักพักไอ้เยี่ยมบีบไหล่ผมเพื่อเรียกสติให้กลับมา
" โทษที .. เดี๋ยวกูมานะ " ผมลุกขึ้นคว้ากระเป๋าสตางค์ที่วางอยู่บนโต๊ะคอมพ์
" มึงจะไปหอใช่ปะ " ไอ้ชีสคว้าข้อมือผมไว้ก่อนจะถาม
" ปล่อยกูเหอะนะ " ผมข่มอารมณ์ไว้แล้วหันไปบอกไอ้ชีส
" มึงจะไปยังไง .. เดี๋ยวกูไปส่ง " มันบอกก่อนจะเดินไปคว้ากุญแจรถที่แขวนอยู่ข้างประตู .. ไม่รู้เหมือนกันว่าของใครเพราะมีแขวนอยู่ตั้งห้าพวง บีเอ็มของไอ้อาร์มสองคัน น้องแจ๊สของไอ้ชีส xxxของไอ้เยี่ยม (รุ่นไรวะกูลืม !) แล้วก็ไอ้แนวหน้าของผม
" กูไปแท๊กซี่เองได้ " ผมบอก
" แต่ ... " ไอ้ชีสทำท่าจะไม่ยอม
" ปล่อยให้มันจัดการเรื่องของมันเองเหอะ .. มึงไปก็มีแต่จะทำให้เรื่องมันแย่ลงเปล่าๆ " ไอ้เยี่ยมยืนเอามือล้วงกระเป๋าพิงโซฟาบอก
" มีอะไรก็คุยกันดีๆล่ะ " ไอ้เยี่ยมอวยพร
" ดูแลตัวเองนะมึง พวกกูรอมึงอยู่ที่นี่นะ " ไอ้ชีสบอกก่อนจะยิ้มให้ .. แล้วผมก็คว้ารองเท้าแตะในตู้รองเท้าออกมาก็จะรีบลงมาข้างล่าง ...
.
หนึ่งชั่วโมงกับการเดินทางจากอโศกมายังมหา'ลัย ..
นี่ขนาดผมยอมไปเบียดเสียดกับฝูงชนบนรถไฟฟ้ามาลงที่สถานีหมอชิต แล้วต่อแท๊กซี่มาเลย ... ยังใช้เวลาถึงหกสิบนาที ... มันนานเกินไปสำหรับผมตอนนี้ ! ถ้าเหาะได้ผมคงเหาะมาแล้ว
สภาพผมตอนนี้โคตรจะสถุนเลยครับพี่น้อง .. บังเอิญเพิ่งเห็นตอนปิดประตูลงจากพี่แท๊กเมื่อกี้ ..
เสื้อยืดแขนสั้นสีขาวสกรีนลาย ' กูฟังเพลงไทย ' ที่เคยใส่เมื่อสงกรานต์ครั้งที่ผ่านมา .. กางเกงห้าส่วน (หรือสามส่วนวะ) ลายทหาร .. หัวยุ่งๆ .. สวมรองเท้าแตะสีขาวเน่าๆของไอ้อาร์ม
" เพื่อนผมกลับมายังอะครับ " ผมเดินเข้าไปถามน้ายามที่นั่งอยู่หน้าประตูทางเข้าหอเซิ่น .. แกยิ้มให้ผมตั้งแต่ผมลงรถพี่แท๊กแล้ว แกคงจำได้
" เอ .. วันนี้เห็นออกไปเมื่อตอนเที่ยงๆ ตอนนี้ยังไม่กลับมานี่ครับ "
" ครับๆ ขอบคุณครับ "
" แล้วทำไมวันนี้ถึงไม่มาด้วยกันล่ะครับ ทุกทีเห็นอยู่ด้วยกันตลอด " .. เจ็บจี๊ดเข้ากลางใจเลยครับ ! .. ปกติผมกับเซิ่นชอบมานั่งคุยกับแกก่อนเข้าหอน่ะครับ .. บางคืนก็ซื้อข้าวมั่ง ก๋วยเตี๋ยวมั่งมาฝากแก ...
" โทรศัพท์ผมเสียน่ะครับ "
" จำเบอร์ได้ไหมล่ะ " น้ายามถามพลางหยิบโทรศัพท์บนโต๊ะของแกมายื่นให้ผม .. น้ำใจของแกทำเอาผมถึงกับขอบตาร้อนผ่าวๆเลยครับ ... มันอาจเป็นแค่เรื่องเล็กน้อย แต่บางเวลาไอ้เรื่องเล็กน้อยบางเรื่องก็กลายเป็นแรงผลักให้หลายคนลุกขึ้นสู้ต่อ ..
" โอ๊ย ไม่เป็นไรครับน้า .. เดี๋ยวผมค่อยกลับมาทีหลังก็ได้ " ผมกล่าวขอบคุณก่อนจะเดินออกมาจากหอเซิ่น .. แล้วนี่ผมจะไปไหนดี .. กุญแจหอก็ไม่ได้หยิบมา .. ทั้งตัวมีแค่กระเป๋าสตางค์กับตังค์ในนั้นไม่กี่บาท ...
-
^
^
จิ้มตรอง :laugh: :laugh:
ใจเย็นเน้อ อาจแค่ไปกินข้าว และ :serius2:
-
เอาละงัย...
จามีอะรายอีกมะนี่
o22 o22
-
มาละ งาน ของซีตรอง
-
งานเข้าๆ :z3: :z3: :z3:
-
งานเข้าๆ :z3: :z3: :z3:
งานเข้า งานเข้า งานเข้าแล้ว.......... o22
-
แล้วจะปล่อยไปแบบไม่มีอะไรเกิดขึ้นเหมือนตอนเห็นเค้าหอมแก้มกันรึเปล่าเนี่ย
เหอะๆ
:angry2:
-
จายเย็นๆกันน้าคร้าบ
ร้อนจังวุ้ยตอนเนี้ย
:oni2: :oni2: :oni2:
-
:a5:....................................... :เฮ้อ:......................... :monkeysad:
-
ที่คลำบนหัวแล้วไม่เจอเขาเนี่ย คลำผิดที่หรือเปล่าครับ
-
ท่าจะงานใหญ่เลยแหละ
-
(http://i526.photobucket.com/albums/cc347/GaizookZon/gay1.jpg)
(http://i526.photobucket.com/albums/cc347/GaizookZon/gay2.jpg)
(http://i526.photobucket.com/albums/cc347/GaizookZon/gay3.jpg)
(http://i526.photobucket.com/albums/cc347/GaizookZon/gay4.jpg)
(http://i526.photobucket.com/albums/cc347/GaizookZon/gay5.jpg)
(http://i526.photobucket.com/albums/cc347/GaizookZon/gay6.jpg)
(http://i526.photobucket.com/albums/cc347/GaizookZon/gay7.jpg)
(http://i526.photobucket.com/albums/cc347/GaizookZon/gay8.jpg)
(http://i526.photobucket.com/albums/cc347/GaizookZon/gay9.jpg)
(http://i526.photobucket.com/albums/cc347/GaizookZon/gay10.jpg)
(http://i526.photobucket.com/albums/cc347/GaizookZon/gay10.jpg)
(http://i526.photobucket.com/albums/cc347/GaizookZon/gay11.jpg)
(http://i526.photobucket.com/albums/cc347/GaizookZon/gay12.jpg)
(http://i526.photobucket.com/albums/cc347/GaizookZon/gay13.jpg)
(http://i526.photobucket.com/albums/cc347/GaizookZon/gay14.jpg)
(http://i526.photobucket.com/albums/cc347/GaizookZon/gay15.jpg)
(http://i526.photobucket.com/albums/cc347/GaizookZon/gay16.jpg)
(http://i526.photobucket.com/albums/cc347/GaizookZon/gay17.jpg)
(http://i526.photobucket.com/albums/cc347/GaizookZon/gay18.jpg)
(http://i526.photobucket.com/albums/cc347/GaizookZon/gay19.jpg)
ตามคำขอค่ะ จะบอกว่าตรองไปอยู่ซอกไหนของหุบเขามาค่ะ
คู่นี้ดังมาจะสองปีแล้วนะ ตกข่าวมากๆ
-
.
.
.
:z1: :pighaun: :haun4: :m25: :z1: :pighaun: :haun4: :m25:
ขอบคุณ ตอง (TONG) แล้วก็ขอบคุณเจ๊ออยด้วยนะครับ (LIZZ) ..
ที่ชักนำเข้าสู่วงการ J.LAW วะฮ่าฮ่า ~!!
.
.
เอิ๊กๆๆ นั่งกดเซฟไป เลือดกำเดาจะพุ่งไป ~!!
XD
.
.
.
-
^
^
^
^
^
จิ้มตรองก่อน.... เด๋วค่อยอ่านอิอิ
-
เรื่องเข้าใกล้ปัจจุบันแล้วใช่มะครับ :laugh:
-
อาการเนี่ย เค้าเรียก พี่ป้าง หรือเปล่าเนี่ย ?
:เฮ้อ:
-
อ่านแล้ว..... ตอนนี้ดูร้อนๆชอบกล..... :fire: :m31: :m16:
:call: :call: :call:
-
งานเข้าจริงๆด้วย อะ
อยากอ่านต่ออย่างแรง อิๆ
-
คิดมากแค่รุ่นพี่ รึเปล่า o22
-
งานช้างเลยนะคราวนี้... :serius2:
-
ใจร้อน อ่ะ :เฮ้อ:
:bye2:
-
นิสัยถาวร ของคนเราก้อแบบนี้นี่เอง
:monkeysad:
-
:เฮ้อ:
น้องตรองใจเย็น ๆ ละกัน
อย่าใจร้อนไป
อาจจะไม่ได้เป็นอย่างที่ดิคก็ได้นะน้องตรอง :กอด1:
-
แอบเหนคุนตรองด้วยแหละ
อิอิ :-[
-
^
^
^
จิ้มๆ Copter_P .....ว่าแต่ไปแอบเห็นแถวไหนอะคับ ไหนมันบอกว่าอยู่บ้านนอกไง :m16:
ปล. ลูกค้าโทรตามงานกันให้วุ่น หายไปไหน :angry2:
-
โพสเรื่องนี้ครั้งแรก อยากบอกว่า อ่านทันแล้ววววว เย่ ๆๆๆ :impress2:
มีทุกรสทุกชาติเจง ๆ
แล้วมาต่ออีกนะคร้า
เป็งกำลังใจให้ :L2:
-
อย่ามันแต่มึนเมา เอ๊ย! เมามันส์ กะJ.lawมากล่ะ
พักผ่อนด้วยยยยยยยยยยยยยยย นอนมากๆ
ละก็ต่อด้วยนะยะ :z3:
-
งานเข้าจริง ๆ
เป็นกำลังใจให้นะครับ ซีตรอง :ped149:
-
รีบจัดมาเลยตรอง ไอ้งานเข้าภาคสองอ่ะ จัดมา :man1:
-
ในที่สุดก้อตามทัน :z2:
งานเข้าจริงๆ เหอะๆ
เรื่องนี้ครบทุกรสจริงๆ
ชอบอาร์มอะ :man1:
แลจะรักปริ๊นมาก รักเดียวใจเดียวดี
และก้อชอบคำพูดของอาร์มตอนเรื่องของตรองกับชีสอะ
แต่ละประโยคมันโดนจริงๆ
เป็นกำลังใจให้ซีตรอง(รุ่นน้องร่วมสถาบัน)นะ :L2:
:กอด1:
-
บทที่ 27 > งานเข้า (ภาคหลัง) .+
เดินย้อนกลับไปหน้าซอย .. แล้วค่อยๆโผล่หน้าเข้ามาตามหาเซิ่นทีละร้านจนสุดซอย .. ไม่เจอแม้แต่เงา
ผมกลับมายืนเซ่ออยู่ที่เดิมหน้าหอเซิ่นอีกครั้ง .. หมดหนทางแล้วกู -*- ไปไหนดีวะ ... :เฮ้อ:
หันซ้าย .. เจอร้านข้าว .. ไม่ กินอะไรไม่ลงแล้วตอนนี้ !
หันขวา .. เจอร้านเหล้า .. ไม่ เพิ่งจะห้าโมงเย็นมันยังไม่เปิด !
หันไปฝั่งตรงข้าม .. ลานจอดรถ .. ไม่ รถกูจอดอยู่คอนโดไอ้อาร์ม .. ที่จอดอยู่ไม่ใช่รถกูสักคัน !
หันไปเยื้องๆ ฝั่งตรงข้าม .. ร้านทำผม .. โอเค ! ตัวเลือกที่ดีที่สุด
.
" ทำอะไรคะน้อง " พนักงานสาว (ประเภทสอง) เอ่ยถามทันทีที่ผมก้าวเท้าเข้ามาในร้านได้แค่ข้างเดียว
" พี่ต้อมเข้าร้านป่ะครับ " ผมถามหาช่างประจำของผม
" อ้าว .. ว่าไงน้องตรอง มาทำไร " คนที่ถูกเอ่ยถึงลุกขึ้นจากหลังเค้าท์เตอร์มาทักทายผม
" ทำไรก็ทำเหอะพี่ .. แก้เซ็ง "
.
ผมนั่งมองหน้าตัวเองผ่านกระจกบานใหญ่ตรงหน้า .. พี่ต้อมยืนเอามือเท้าคางทำท่าคิดกับไอ้หัวกลมๆตรงหน้า
" ตกลงจะทำอะไรวะน้องตรอง "
" ตัดก็ได้พี่ "
" เพิ่งมาตัดไปเมื่ออาทิตย์ที่แล้วเองไม่ใช่เหรอ " พี่ต้อมแย้งกลับมา
" งั้นเซ็ทก็ได้พี่ "
" จะออกไปเที่ยวไหนล่ะจะได้เซทแนวถูก .. แต่แต่งตัวเหมือนเพิ่งตื่นนะเนี่ย "
" อืม .. เพิ่งตื่น แล้วก็กำลังจะกลับเข้าหอ " ผมตอบกลับไปตามความจริง
" กลับเข้าหอแล้วมาทำผมทำไมครับน้อง " ไอ้พี่ต้อมยังคงถามต่อ .. โดยที่มือเริ่มถือหวีกับไดร์ไว้ในท่าเตรียมพร้อมแล้ว
" ช่างเหอะพี่ .. เอาให้หล่อๆละกัน " ผมบอกก่อนจะหลับตาลง ...
... ร้านตัดผม .. เป็นอีกที่ที่ผมชอบไปเวลาอารมณ์ไม่ดี ... ผมว่ามันผ่อนคลายดีนะ .. หลายคนถามว่าแล้วทำไมไม่ไปสปา ..
.. สปาก็ชอบนะ แต่มันคนละอารมณ์กับร้านตัดผม .. ถ้าให้เลือกผมชอบที่จะมาร้านตัดผมมากกว่า ... แนวใครแนวมันครับ .. นานาจิตตัง ...
.. ผมเป็นคนชอบอะไรแล้วก็จะชอบไปเลยตลอด ... ดังนั้นตลอดสิบแปดปีที่ผ่านมา จึงมีร้านตัดผมเพียงไม่กี่ร้านที่จะได้มีโอกาสเอากรรไกรมาสัมผัสกับขนสีดำบนกบาลผม
" เอ้า .. หล่อแล้วน้องตรอง " พี่ต้อมปลดผ้าคลุมสีดำออกจากบ่าผมก่อนจะเอาลมจากไดร์ในมือเป่าเส้นผมที่เกาะอยู่บนเสื้อสีขาวของผมออกไป
" ขอบคุณครับพี่ " ผมลืมตามองไอ้หน้าตากวนตีนที่นั่งอยู่อีกด้านของกระจกก่อนจะยักคิ้วใส่
" วันนี้แปลกๆนะเรา "
" เหรอครับ " ผมรับคำก่อนจะลุกขึ้นมาจ่ายเงินที่เค้าท์เตอร์
" ขอบคุณนะคะ " หญิงสาวที่เค้าท์เตอร์ส่งเงินทอนให้ผมก่อนจะกล่าวขอบคุณ ..
.
" ลองชิมดูนะครับ .. ไม่รู้ว่าน้าจะชอบรึเปล่า " ผมวางถุงที่ใส่กล่องผัดไทลงบนโต๊ะให้น้ายาม
" โอย .. ซื้อมาอีกแล้วเหรอครับเนี่ย น้าบอกแล้วไงครับว่าไม่ต้องซื้อ น้าเกรงใจ " ประโยครูปแบบเดิมๆออกมาจากปากน้ายาม ..
" เล็กน้อยครับน้ายาม " ผมยิ้มรับ พลางนั่งลงบนขอบกระเบื้องหินหยาบสีน้ำตาลอ่อนหน้าหอข้างๆโต๊ะน้ายาม
" แล้วนี่กินอะไรมาหรือยังล่ะครับ "
" เรียบร้อยแล้วครับ " ประโยคนี้ผมโกหกน้ายามไป .. ตอนนี้ผมกินอะไรไม่ลงแล้วล่ะครับ ได้แต่รอคนที่หายไปไหนก็ไม่รู้
" เอ .. นี่ก็ค่ำแล้วนะครับ เกิดถ้าเพื่อนคุณไม่กลับมานอนที่นี่ จะทำยังไงล่ะครับ " คำถามของน้ายามแฝงด้วยความเป็นห่วง
" ผมจะรอจนกว่าเค้าจะกลับมาที่นี่ครับ "
" เอางั้นเหรอครับ "
" ครับ .. น้ายามทานเถอะครับเดี๋ยวเย็นแล้วจะไม่อร่อย " ผมบอกน้ายามก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินเข้ามินิมาร์ทที่อยู่ใต้หอ
" น้ำครับน้า " ผมวางขวดน้ำลงบนโต๊ะ พร้อมกับนั่งลงดูดไวตามิลค์ในขวดที่ถืออยู่
" โอย .. ซื้อมาทำไมกันครับ น้ามีเป็นกระติกเลย " น้ายามชี้ไปยังกระติกน้ำใต้โต๊ะ
" เผื่อน้ายามอยากกินน้ำเย็นมั่งไงครับ " ผมยิ้มตอบไป
.
เวลาผ่านไปจากนาทีเป็นชั่วโมง .. ผมมีน้ายามเป็นเพื่อนคุย
" แล้วนี่น้ายามเลิกกะกี่โมงครับเนี่ย "
" เที่ยงคืนก็หมดแล้ว " .. นั่นหมายถึงอีกไม่ถึงสองชั่วโมง น้ายามก็จะได้กลับไปพักผ่อนแล้ว .. เพื่อนคนเดียวของผมตอนนี้กำลังจะจากไป
" อืม .. แล้วไม่มีเพื่อนคนอื่นอีกเลยเหรอ ไปรอเค้าที่ห้องเพื่อนก่อนสิจะได้ไม่ต้องมานั่งตากยุงอย่างนี้ "
" มีครับ .. แต่ผมอยากรอเค้าที่นี่มากกว่า " ... เอาจริงๆเลยนะ ตอนนั้นแค่อยากให้เค้าเห็นว่าเราเป็นห่วงแค่ไหน ถึงยอมมานั่งลำบากลำบนขนาดนี้ ...
" อ้าว .. นั่นไงมาแล้วนี่ " น้ายามบอกผมให้หันไปมองดูคนที่เพิ่งลงจากรถเก๋งสีดำที่จออยู่อีกฝั่งของถนนในซอย
เซิ่นเปิดประตูลงออกมา .. ก่อนจะเดินข้ามถนนมายังฝั่งที่ผมนั่งอยู่ ... คนขับเปิดประตูออกก่อนจะวิ่งตามมา .. ไอ้ (หน้าเหมือน) อ๊อฟ ปองศักดิ์ !!! มันวิ่งมาหอมแก้มเซิ่นก่อนจะยิ้มแล้ววิ่งกลับขึ้นรถไป
เซิ่นยืนเอามือถูแก้มตัวเองก่อนจะเดินเข้าหอมา ...
" น้ายามหวัด ... ดี " เซิ่นทักทายน้ายามตามปกติ ก่อนจะทำท่าตกใจเมื่อเห็นหน้าคนที่นั่งอยู่ข้างๆน้ายาม
" ผมขอคุยกับคุณหน่อยสิ .. ขอตัวนะครับน้ายาม " ผมลากแขนเซิ่นมายังประตูหน้าหอก่อนจะทาบกระเป๋าสตางค์ลงบนที่สแกน (หอเซิ่น .. แต่ผมมีบัตรสแกน โฮะโฮะ ~)
" ปล่อยนะเค้าเจ็บ " ไอ้ตัวดีพยายามแกะมือผมออก .. แมร่งเว้ยลิฟท์แมร่งช้า ! ผมเลยลากไอ้ตัวดีเดินขึ้นบันไดแทน
.
ประตูห้องปิดลง .. เวร ! รูมเมทมันนั่งทำหน้าเหวออยู่บนในห้อง
" ขอใช้ห้องหน่อยนะครับ " ผมบอก .. รูมเมทเซิ่นมองหน้าผมสลับกับเซิ่นไปมา
" ไม่มีอะไรหรอก " เซิ่นบอก
" อืมๆ คืนนี้พี่ไปนอนห้องปาล์มนะ " รูมเมทซึ่งเป็นรุ่นพี่ที่โรงเรียนเก่ามันคว้ามือถือกับกระเป๋าตังค์ก่อนจะบอกแล้วเดินออกไป .. ดีนะที่เป็นผู้หญิง ไม่งั้นผมคงหึงอีกคน !
" มีอะไรอยากบอกผมไหม " ผมปล่อยแขนเซิ่นให้เป็นอิสระก่อนจะยืนกอดอกพิงประตู
" เซิ่น ... เซิ่น ... เซิ่นขอโทษ " ไอ้ตัวดียืนตาแดงอยู่ใกล้ผม
" คุณมาขอโทษผม .. คุณทำอะไรผิดล่ะครับ "
" ก็ไม่รู้ .. ก็ขอโทษทั้งหมด ขอโทษที่ทำให้โกรธ ขอโทษที่ทำให้ไม่พอใจ "
" ดีเนอะ .. ขอโทษ .. แต่ไม่รู้ว่าขอโทษเรื่องอะไร .. เก็บคำขอโทษของคุณไว้เถอะ .. ผมว่ามันไม่จริงใจ " ผมเมินหน้าไปทางอื่น เพราะกลัวว่าน้ำตาจะทำให้ผมใจอ่อน
" เซิ่น .... " คนตรงหน้าพูดได้แต่นั้น ก่อนจะก้มหน้าสะอื้น
" ถามอีกครั้งนะ ... มีอะไรอยากเล่าให้ผมฟังไหม " ผมถามช้าๆ .. คนตรงหน้าก้มหน้าร้องไห้อย่างเอาเป็นเอาตายหนักกว่าเดิม .. แรงสะอื้นทำให้ไหล่คู่นั้นสั่นไหวจนสังเกตได้
" โอเค . จบ ! ผมว่าคุณคงยังไม่พร้อมที่จะคุยตอนนี้ .. เอาเป็นว่าผมจะไม่ถามคุณอีก .. พร้อมเมื่อไรค่อยคุยละกัน " ผมพูดก่อนจะหันหลังก้าวเปิดประตู
" .... เฮีย " คนที่ยืนร้องไห้อยู่สวมกอดผมจากข้างหลัง .. ก้มหน้าร้องไห้ซบอยู่กับหลังผม
" คุณกำลังทำให้ผมลำบากใจ " ผมได้แต่ยืนนิ่งเป็นหุ่น
" เฮียจะไปไหน " เสียงอู้อี้ดังอยู่ใกล้ๆหู
" กลับบ้าน "
" เซิ่นขอโทษ .. เฮียอยู่กับเซิ่นนะ "
" หยุดร้องไห้ก่อนสิครับ .. ไม่งั้นเราก็คุยกันไม่รู้เรื่อง " ผมแกะแขนที่กอดไว้ออก ก่อนจะหมุนตัวมาหาคนที่ยืนก้มหน้าอยู่
" ทำไมขี้แยจังวะครับ .. แล้วอย่างนี้จะคุยกันยังไงล่ะเนี่ย " ผมใช้นิ้วโป้งทั้งสองข้างปาดน้ำตาที่แก้มของคนที่อยู่ตรงหน้า .. แล้วสุดท้ายผมก็เป็นโรคภูมิแพ้น้ำตาจริงๆซะด้วย
" ไหนบอกเฮียดิครับว่าใครแกล้ง " ผมลากเซิ่นมานั่งกอดบนเตียง .. เซิ่นยังนั่งก้มหน้าสะอื้น
" ไอ้นั่นมันชื่ออะไรครับ " ในเมื่อไม่ยอมเล่าผมก็ต้องค่อยๆตะล่อมถามไป ..
" ... อ๊อฟ " .. เวร ! หน้าเหมือนแล้วยังเสือกชื่อเหมือนอีก
" แล้วมันเป็นใครครับ "
" ... เขาเคยมาจีบๆ ตั้งนานแล้ว "
" แล้ว ? " ผมเอาคางเกยไหล่คนที่นั่งอยู่ข้างหน้าไว้ .. พยายามสงบสติอารมณ์ให้ได้มากที่สุด
" ... แล้วเซิ่นก็เคยคุยๆด้วย "
" อืม "
" แต่เซิ่นไม่ได้อะไรกับเขาแล้วนะ "
" แล้วทำไมวันนี้ถึงไปกับมันได้ล่ะครับ "
" ก็เขามาชวน .. เขาบอกว่าถ้าคิดว่าเค้าเป็นพี่ชายจริงๆก็ให้ไป "
" แล้วก็ไปเนี่ยนะ ? " ผมเอียงคอถาม
" ก็เซิ่นไม่ได้คิดอะไรแล้วจริงๆนี่หน่าเฮีย "
" ไม่กลัวมันทำอะไรเหรอ "
" เซิ่นโตแล้วนะ เซิ่นดูแลตัวเองได้ "
" เออ ! ให้จริง .. แล้วทำไมไม่บอกเฮียดีๆ "
" บอกไปเดี๋ยวเฮียก็คิดมากอีกอะ .. เซิ่นโทรกลับไปหาเฮียก็ปิดเครื่อง "
" เจ๊งกะบ๊งไปแล้วมือถืออะ " ผมบอกไป .. หมดประโยชน์ที่จะมานั่งค้นหาความจริง .. คนที่รู้ดีมันมีแค่เซิ่นกับไอ้นั่นแค่สองคน ..
.
' ถ้ามึงรักเค้า มึงก็ต้องเชื่อใจเค้า ! ' ประโยคธรรมดาๆของไอ้เยี่ยมลอยเข้ามาในหัว ..
.
นั่นดิ .. ในเมื่อเค้าเล่าให้มึงฟังแล้ว .. มึงก็ทำได้แค่ต้องเชื่อ .. แค่นั้น !
" เรื่องนี้เฮียขอเคลียร์ได้ปะครับ "
" ทำไงอะ ? " เซิ่นหันกลับมามองหน้าผม
" ยอมให้เคลียร์ปะล่ะครับ "
" อืม "
" งั้นขอมือถือหน่อย " ผมแบมือขอ
" เฮ้ย จะดีเหรอเฮีย "
" ก็ถ้ามันไม่มีอะไรจริงๆ " ผมบอก .. เซิ่นวางมือถือลงบนมือ
" แน่ใจแล้วนะ ? " ผมถามย้ำ
" อืม "
กดโทรออก .. อ๊อฟ !
" ว่าไงครับ " ไอ้นั่นรับสายด้วยน้ำเสียงดีอกดีใจ
" เป็นอะไรกับเซิ่นอะครับ " ผมถามก่อนจะกดเปิดลำโพง
" แฟนไงครับ .. เฮ้ยเดี๋ยว ! นี่ใครเนี่ย "
" หึหึ .. แน่ใจเหรอครับว่าสถานภาพนั้นมันถูกแล้ว " ผมปรายตามองไปยังคนที่นั่งทำหน้าตกใจอยู่บนเตียง
" .... แฟนเซิ่นเหรอ "
" อ้าว .. ก็เมื่อกี้คุณพูดเองนี่ว่าเป็นแฟนเซิ่น .. แล้วผมจะไปเป็นแฟนเค้าอีกคนได้ไง "
" จะเอาไงวะ " น้ำเสียงอีกฝ่ายเริ่มเปลี่ยนไป
" ก็ไม่เอาไงหรอกครับ .. แค่จะบอกว่าเลิกยุ่งกับแฟนผมได้แล้วนะครับ "
" เฮ้ย .. ให้คนกลางเค้าเป็นคนตัดสินใจดิวะ " ไอ้บ้านั่นตอกกลับมา .. ผมมองเซิ่น ..
" ให้มันจบแค่นี้แหละอ๊อฟ .. เซิ่นเคยบอกแล้วไงว่าเซิ่นเลือกเค้า "
" โอเค๊ ! โอเค .. มึงชนะ "
" ขอบคุณที่เข้าใจง่ายๆนะครับ " ... จบ ! ภารกิจนี้ เคลียร์ !!! ไปด่านต่อไป ... เย้เย้ (/-_-)/ ~ \(-_-\) .. ว่าแต่ทำไมมันยอมง่ายจังวะ แมร่งไม่หนุกเลย .. เลยอดเล่นแบบ MV เจ๊ปานเลยอะ TT^TT อยากสาดคารามายด์ วะฮ่าฮ่า ~!!!
-
อูย..ค่อยยังชั่ว..
แต่เห็นเค้ายอมให้หอมแล้วยังเฉยนี่ น้องตรองใจเย็นเป็นน้ำแข็งเลยนะเนี่ย
-
จิ้มรีบนทะลุถึงตรอง
มาต่ออีกนะครับ
-
เฮ้อ !!!
ค่อยยังชั่ว ที่เคลียร์กันได้
(http://www.thaiboyslove.com/webboard/Smileys/Smilies/sang.gif) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/Smileys/Smilies/sang.gif)
-
ชัดเจนดี!!! ชอบแบบเคลียร์ๆ จะได้รู้ๆกันไป
ว่าแต่มันยอมจบแน่รึ?? :z2:
-
แหมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม นึกว่าจะบู้ล้างผลาญ 555
-
ว๊าาา...ไม่หายคันเลยอ่ะ
ตรองขอคารามายด์หน่อยดิ :jul3:
-
นึกว่าจะมีศึกชิงนาย 555
ว่าแต่ทำไมมันเคลียร์ง่ายจัง
:3123:
-
ดเจน รวดเร็ว ฉับไว และทันใจ อย่างแรง อิๆ
-
เครียดๆอยู่แอบฮาตอนท้ายนะครับ อิอิ o13
-
รูป avatar นั่น ใช่รูปพี่ตรองป่าวอ่ะ
ชอบอ่ะ ท่า he เซี๊ยวสุดๆ แอบแซ่บ 55+ :z2: :z2:
-
ภาระกิจ จบ :a5:
-
แหม ตรองนี่ก้อซาดิสก์ใช้ได้เลยนะเนี่ย จะเอาคารามายด์กะไปตบด้วยมะ จะได้ครบเซ็ต
:z2: :z2: :z2:
-
เฮียตรองนี่เหี้ยมได้ใจจริงๆ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
ตรองก็ใช่ย่อย
อ่านทันซะที เหนื่อย
-
ไม่ง่ายหรอกมั้งตรอง ต้องมีอารายมากกว่านี้ใช่ปะ คิดมากไปไหมเนี่ยเรา
-
บทที่ 28 > บ๊ายบายไอ้แนวหน้า ! .+
' ลงเซต 36 37 38 39 ถ้าไม่ทันจริงๆ ก็ 40 แต่ไม่เกิน 42 นะเว้ย ! '
แมสเซจจากเจ๊ปานถูกส่งเข้ามือถือ ผม เซิ่น แอ๋ม นั่นแน่ ในคืนก่อนวันลงทะเบียนเทอมสอง ... ผมกดส่งต่อไปให้ไอ้แก๊งค์บอใบไม้ ! ถ้าได้อยู่เซคเดียวกันทั้งหมดนะ ฮ่าฮ่า ~ สงสารอาจารย์จริงๆ ^^
นักศึกษาจะได้ลงทะเบียนเรียนตามรหัสนักศึกษา .. เซิ่นได้ลงตอนสิบโมงเช้า .. ผมได้ลงสามโมงเย็น =[]=; ... แล้วจะได้อยู่เซคเดียวกันม๊ายยยย ย >0<
ซื้อมือถือใหม่แทนเครื่องเก่าที่เจ๊งกะบ๊งไป ... แต่ยังใช้เบอร์เดิมนะครับ โทรมาได้เสมอ ~!! 5 5555555 5555 5 5 55 +.
ทุ่มตรง .. นัดเจอกันหอเซิ่น ...
" หนึ่ง สอง สาม ! "
" เซค !@#$$%%^&&*()_)+) " สิ้นเสียงนับ .. เสียงทุกคนก็ตีกันสะบั้นหั่นแหลก .. จนฟังไม่รู้เรื่อง
" หยุ๊ดดด ด ! " เจ๊ปานตะโกนสั่ง
" เริ่มทีละคน ... " เจ๊ปานบอก
" เซต 38 " เซิ่นเฉลยเป็นคนแรก
" กรี๊ดดดดๆๆๆ .. แอ๋มมีเพื่อนแล้ว " ไอ้แอ๋มลุกขึ้นกระโดดๆ เล่นเอาพื้นห้องสะเทือน ...
" แอ๋มก็ 38 เหรอ " เจ๊ปานหันมาถาม .. แอ๋มพยักหน้าทั้งรอยยิ้ม ในขณะที่คนอื่นยังนั่งหน้าเครียดกันอยู่
" ฉัน 40 ว่ะ " ไอ้นั่นแน่ทำหน้าเซ็ง
" เฮ้ย ! เซคเดียวกับกู " ไอ้บอลกับไอ้อาบังร้องประสานเสียงทักไอ้นั่นแน่
" เราด้วย " ไอ้ตาเบนสมทบ
" เฮ้ยไรวะ .. พวกมึงอยู่ 40 กันหมดเลยเหรอ " ผมหันไปมองหน้าไอ้แก๊งบอใบไม้
" เอออออออ อออ อ อ !!! "
" เหลือเจ๊ กับ ผมสองคนอะดิ " ผมบอก .. ตอนนี้ทุกคนนั่งเงียบมองหน้าผมกับเจ๊สลับกันไปมา ..
" ฉัน 38 ! " เจ๊ปานเฉลยมา ...
" เย่เย่ !! " แอ๋มกับเซิ่นกระโดดดึงแขนเจ๊ปานให้ข้ามไปอยู่ด้วยกัน ... ตอนนี้ห้องถูกแบ่งเป็นสองส่วน ครึ่งแรกฝั่งประตู ไอ้แอ๋ม เซิ่น เจ๊ปาน ยืนอยู่ในนามชาวเซค 38 ... อีกฝั่งไอ้นั่นแน่ ไอ้บอล ตาเบน ไอ้อาบัง ยืนอยู่ในนามชาวเซค 40
" แล้วมึงล่ะ !? " ใครสักคนถามแต่ทำให้ทุกคนหันมากดดันผมอยู่คนเดียว .. รู้สึกเหมือนตัวเองยืนอยู่ตรงกลางระหว่างสะพานมัฆวานฯ กับ สนามหลวง -*-
" ถ้ากูบอกว่ากูเลือกทางสายกลางล่ะ !? " ผมก้มหน้าถาม
" เซต 39 เหรอ ?? " ฟ้าถาม .. จะมีใครจำได้อยู่ไหมว่าเจ๊ปานจริงๆแล้วมันชื่อว่า 'ฟ้า'
" ถ้าเป็นงั้นก็สมน้ำหน้าเว้ย .. ฉายเดี่ยว " ไอ้บอลตะโกนเยาะเย้ย โดยที่ยังไม่ยอมก้าวข้ามเส้นอากาศย้ายฝั่งมา
" กูก็แค่ลองถามดู .. ไม่ได้บอกสักหน่อยว่ากูอยู่ 39 " ผมเงยหน้ามายิ้ม
" เฮียอย่ามาลีลาน่า .. บอกมาเร็วๆดิ "
" กูอยู่เซต ... "
" นับหนึ่งถึงสาม มึงไม่บอกกูถีบ !! " ไอ้บอลยกเท้าขึ้นมาในท่าเตรียมพร้อม
" กูอยู่เซต 38 !!!! " ผมรีบเฉลย .. นี่ผมป่าวกลัวคำขู่ของไอ้บอลมันจริงๆนะ >________<;
.
.
อร๊ากกกก ก ก กกก ก !!! อีกไม่กี่วันก็สอบไฟนอลกันแล้วเฟร้ยย ย ! เกลียดจังไอ้ฤดูนี้เนี่ย .. ฤดูแห่งภารกิจพิชิตปลายภาค กริ๊ซๆ o>_____________<o
รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นลีน่าจัง .. เพื่อนในเซคแย่งตัวกันเป็นว่าเล่น .. นี่มรึงเห็นกูลงผู้ว่ากรุงเทพรึไงวะ .. อะไรจะคนของประชาชนขนาดน้านนนน น น น !!!
" เซิ่นค้าบ .. ติวสแตทให้มั่งดิ " ผมสะกิดคนที่นั่งอ่านการ์ตูนไอ้เรื่อง 666 SATAN อยู่ ...
" โห .. เฮียเก่งแล้วติวไรอีก "
" เก่งไรล่ะ .. จะเอฟไม่เอฟอยู่รอมร่อแล้วเนี่ย " .. ไอ้วิชาสถิตินี่เป็นวิชาเดียวในเทอมนี้ที่ผมคาดว่า A คงหลุดลอยไปแล้วแน่ๆ มั่นใจตั้งแต่เข้าเรียนคาบแรกเลย >.,<
" งั้นติวอังกฤษให้เซิ่นนะ " ไอ้ตัวดีเสนอสนธิสัญญาแลกเปลี่ยน .. โว่อะไรทำให้คิดว่าเฮียเก่งอังกฤษวะครับ -*-
" เฮียโง่อังกฤษ "
" โง่ไงก็ยังท๊อปตอนกลางภาคอยู่ดี " ไอ้ตัวดีบ่น .. เฮียไม่ได้เก่งเว่ย .. คนอื่นมันไม่ตั้งใจทำข้อสอบต่างหาก .. ข้อสอบง่ายกว่าของเด็กปอสี่อีก !
" ครับๆ ติวทั้งคืนเลยนะ .. เอาให้เดินไม่ไหวเลย "
" คิดไรเนี่ย .. เฮียแม่งลามกว่ะ " มันลุกเดินหนีเมื่อเห็นมือผมป้วนเปี้ยนอยู่แถวต้นขา
" ก็ติวทั้งคืนไง .. มันเพลีย ง่วงนอนก็เลยเดินไปไหว .. แฮ่แฮ่ "
" ถลอกหมดแล้ว .. ที่แถน่ะ ! " ไอ้ตัวดีกัดแต่ก็ยอมเดินไปหยิบหนังสือสแตทมานั่งติวให้ผมอยู่ดี ...
.
โทรศัพท์ดัง ... ดูนาฬิกา .. อีกยี่สิบนาทีหกโมงเช้า !!! ใครโทรมาวะ .. พ่องจะด่าให้ลืมเพศตัวเองเลย ฮึ่มฮึ่ม !!!
" ครับ ! " ผมคว้าโทรศัพท์มากดรับสายทั้งที่ตายังหลับอยู่ .. ผมเพิ่งจะติวหนังสือกับเซิ่นเสร็จไปเมื่อตอนตีสี่เองนะ .. ขอนอนได้ม๊ายยย ย ย !!!!
' ตรองเหรอลูก ! ' เสียงผู้หญิงวัยกลางคนสวนกลับ
" ว่าไงครับแม่ .. หนูเพิ่งได้นอนเมื่อสักพักเองนะ "
" คือว่า .. เอ่อ .. รถลูกมันไม่อยู่หน้าบ้าน "
" หมายความว่าไงอะคุณนาย " สติเริ่มกลับมาหาเจ้านายมันมั่งแล้ว ..
" ก็ .. แม่ว่ารถแกหายว่ะ " .. ประโยคเดียวทำเอาตาสว่างในทันที ลุกพรวดขึ้นมานั่งหลังตรงกลางเตียงเลย
" ไอ้แนวหน้ามันไปไหนแม่ !!! " ไอ้ตัวดีสะดุ้งตื่นมาทำหน้างงกับเสียงตกใจของผม
" มันโดนขโมย ! " แวร๊กกกกกกก กกก ก ก !!!
.
เจ็ดโมงครึ่ง .. กลับมาตามหาน้องแนวหน้าที่บ้าน TTwTT
' ไม่มีรถคันสีเหลืองออกไปจากหมู่บ้านเลยนะครับ !! ' นี่คือคำให้การที่แน่นหนักของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหน้าหมู่บ้านผม ... เวร ! แล้วจะบอกว่าโจรมันพับไอ้แนวหน้าเก็บใส่กระเป๋าแล้วเดินออกไปหรือไงวะ !??
ขอเทปกล้องวงจรปิดมานั่งดูกันสำนักงานหมู่บ้าน ...
เวลา 03.24 น. ไอ้แนวหน้าโดนคนแปลกหน้าที่ไหนขับออกไปก็ไม่รู้ .. แถมไอ้ยามคนที่ให้การยังเป็นคนตะเบ๊ะให้อย่างแข็งขัน !!!
" แล้วไอ้มินิสีเหลืองที่พี่ยืนตะเบ๊ะใส่ในกล้องนั่นมันเรียกว่าอะไรล่ะครับ " ผมยืนตาขวางมองไอ้ยามขี้ลืม
.
ให้ปากคำกับตำรวจเสร็จ .. ตำรวจมีอวยพรส่งท้าย !
" พี่ว่าทำใจเหอะวะ .. แถวนี้อะหายบ่อย .. ร้อยละเก้าสิบไม่ได้คืนหรอก "
" หายไปตั้งแต่ตีสาม .. โอ๊ย ป่านนี้ถึงเขมรแล้ว ! "
" ลองไปหาๆดูสิ .. บางทีอาจโดนแยกชิ้นส่วนอยู่ในกรุงเทพนี่แหละ "
" ถ้าเจอนะ .. โคตรโชคดีอะไอ้น้อง " มีตบบ่าปลอบใจด้วย !!!
ต่อยตำรวจนี่เสียค่าปรับเท่าไรวะครับ !?? TT___________________________TT ไอ้แนวหน้าของโผมมมมม มม มม ม ~!!
-
ู^
^
จิ้มไว้ก่อง
-
แนวหน้า ไปไม่ลาเลย นอกใจตรองแถมยังหนีตาม เค้าไปอีก กรรม เฮ้อ :เฮ้อ:
อ่านไปอ่านมา เนี่ย ชีวิต ตรองจะเจออะไรอีกมั้ยเนี่ย
ให้กำลังแทนละกัน :กอด1:
-
อ้าววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว แจ๊คพ็อต
-
หาย
ซะ
งั้น
-
:serius2: :serius2:
หาให้เจอที่เถอะ
-
เอ่อ หาเจอเหอะ
:o12:
-
เวงกำ...
เง้อว...
คันละไม่ใช่บาทสองบาท
ขอให้เจอละกานนะค้าบ
:call: :call: :call:
-
เหอะๆ แจ๊คพอต จริงๆ
:L2:
-
ขอให้เจอครบ32นะ หรือไม่ก้อขอให้เจอครบทุกชิ้นส่วนแล้วค่อยมาประกอบกันใหม่นะตรอง
:z2: :z2: :z2:
-
บ๊ายบายไอ้แนวหน้า ! :man1:
-
เค้ายืมไปสุวรรณภูมิเป่าอะคร้าบ อะๆล้อเล่นคร้าบเฮีย
:oni2: :oni2: :oni2:
-
โหยามนี้ :m16:
-
คูเปอร์เอส+ชุดแต่งนี่มันเท่าไหร่น้อออ :really2: ที่สำคัญ.....สีเหลืองซ๊ะด้วย ชอบๆ :-[
.
..
...
ปล.1 เฮ้ออ....ถึงชอบก็ไม่มีปัญญาจะซื้อมาจอดในบ้าน :เฮ้อ: บ้านมันเล็ก :laugh:
ปล.2 ตรองก็เอารถอีกสิบกว่าคันที่บ้านไปใช้ก่อนจิค๊าบบบ แนวหน้าเนี่ยจิ๊บๆ
ปล.3 อย่าลืม!!....คันหน้าทำประกันรถหายด้วยนะคับ :jul3:
ปล.4 :m15: งอนอะไรอีกเนี่ยยยย....เฮ้อออออ หายงอนทีเต๊อะ เดี๋ยวเค้าเอาตอนสองมาลงให้ นะนะนะ :call:
-
....... ยืนไว้อาลัยให้ไอ้แนวหน้า 1 นาที .......................................................................
........................................................................................... คำนับ ว่ะ 555555+
หาเซิ่นเจอรถหายอีก ........ คำเดียวเลย เพ่ !!!~ ซวย ......
-
โหยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย เสียดายไม่น่าเลย
-
ตำรวจฮาอ่ะ ช่างสรรคหาคำปลอบใจได้ดีจิงๆ :m20:
-
กำ ซวยจริงๆเลยครับ ถ้ายังไงให้ได้คืนนะครับ :o12:
-
ยืนไว้อาลัยใก้กับการจากไปของแนวหน้าสามนาที
3
2
1
สมน้ำหน้าค่ะ ไม่เจอดรถไว้ในบ้าน สมควรแล้ว หุหุ
-
:z6:
น่าจะกระโดดถีบซักทีนะคะตำรวจเนี่ย
:m16: ตอบได้กวนตรีนมากมาย
:m31:
-
ขอไว้อาลัยด้วยคน .......
ปล. ลองไปหาแถวสุวรรณภูมิ เด่ ตรอง เพียบเลย ( ล้อเล่นนะ ) :5779: อย่าเครียด
-
อาลัย กับน้องแนวหน้าด้วยคับ :sad4:
-
โอ้ว ม่ายนะ :z3:
-
บาย ~!!!! แนวหน้า อ่ะ มะช่ายแระ ... บทแนวหน้าคันเก่งมันจะจากไป มันก็จากไปง่าย ๆ เลยวู้ย
เสียใจด้วยนะครับ .. แล้วแนวหน้ามันจะกลับมาพบกับซีตรองใหม่หรือเปล่านะ ? ??
-
ชื่อรถ เป็นมงคล ซะงั้น "แนวหน้า" ก็เลยต้องไปชายแดน อาจจะรับใช้ชาติ อยู่ประเทศเพื่อนบ้านก็ได้ :เฮ้อ:
แต่จริงๆ เนี่ย ตำรวจ เค้าพูดซะเป็นเรื่องปกติเลย ถ้าเป็นเจ้าของรถ คงจะมีความรู้สึก อยาก :z6:
-
อำลา อาลัย
แนวหน้า เหอะ ค้าบ
:o12: :o12: :o12: :o12:
-
บทที่ 29 .. ค้างคืนหรือชั่วคราว !!! .+
" ปิดเทอมแล้วโว๊ยยยย ยยย ยย ย ย ย ย ! " ผมกับไอ้บอลตะโกนเสียงดังพร้อมกับกระโดดลงจากบันไดขั้นสุดท้ายของอาคารสอบ .. เหมือนไอ้พุกับไอ้ไม้ในเรื่อง 'ปิดเทอมใหญ่ฯ'
" พวกกูนั่งรอพวกมึงจนจะเปิดเทอมอีกรอบแล้วเนี่ย " ไอ้อาบังบ่น .. ทุกคนนั่งเสนอหน้ากันครบเลยครับ .. เจ๊ นั่นแน่ แอ๋ม เซิ่น ตาเบน อาบัง ไอ้ไมล์ ทอยซ์ น้ำตาล เขมิกา กิ๊ฟ พลอย ข้าวฟ่าง อู๋ แฮม กอล์ฟ แพรว พลอย แพร ... เฮ้ย ! ทำไมตัวละครมันเยอะงี้วะ =[]=; จำกันได้ไงวะเนี่ยครับ
" แล้วนี่มาแห่ขันหมากใครวะ " ผมนั่งลงกอดคอเซิ่นถาม
" แล้วทำไมคุณเจ้าบ่าวต้องนั่งกอดคอคุณเจ้าสาวด้วยล่ะครับ " ไอ้บอลกัดตอบพร้อมกับนั่งลงกอดคอไอ้ตาเบนมั่ง
" เชี่ย !!! "
" ฉลองไหนดีวะมึง " อาหมวยคั่วเกาลัดแถวเยาวราชอย่างไอ้กิ๊ฟยิงคำถามตรงตัว
" โอยั๊วะวิทยา " ไอ้อู๋เสนอ
" เบื่อแล้วว่ะ .. ไปกระฉ่อนเหอะ " ไอ้แฮมค้านพร้อมเสนอ
" ฉันว่าน่าเบื่อกว่าเดิมอีก " ไอ้เข้ม เอ๊ย เขมมิกาปฏิเสธ
" สละโสด !! " ไอ้ไมล์เสนอพร้อมยิ้มกับไอ้ทอยซ์สองคน
" จะรื้อฟื้นความหลังกันรึไงพวกมึงน่ะ .. ไม่เอา .. ความหลังมันจุกอกว่ะ " ผมทำตัวเป็นฝ่ายค้านมั่ง
" ซื้อเหล้าไปกินดาดฟ้าหอกู จบ ! " ไอ้ข้าวฟ่างเสนอเอง สรุปผลเองเสร็จสรรพ ...
.
สามทุ่มครึ่ง .. เวลาดีขนกระติกน้ำแข็ง แบล็คเรเบิ้ลสี่ขวด เรดอีกสามขวด ว้อดก้า โค้ก โซดา น้ำเปล่า ไพ่ ขนม กับแกล้ม พร้อมกีตาร์โปร่งอีกสองตัวขึ้นไปดาดฟ้าหอไอ้ข้าวฟ่าง
" เฮ้ย ! มาทำไรวะไอ้อาร์ม " ผมทักไอ้กลุ่มที่นั่งอยู่มุมหนึ่งของดาดฟ้า
" เตะบอลมั๊ง " ไอ้อาร์มโยนกีตาร์ในมือให้คนที่นั่งข้างๆ ก่อนจะลุกเดินมาช่วยผมถือของ
" นี่เพื่อนโรงเรียนเก่ากู .. ชื่อเชี่ยอาร์ม เรียนสินกำ " ผมแนะนำมันกับเพื่อนๆ
" หวัดดีครับเชี่ยอาร์ม " ไอ้บอลยกมือไหว้แบบกวนตีน
" ชื่อโคตรแปลกอะ .. เชี่ยอาร์ม " ไอ้อาบังทักต่อ ..
" ชื่ออาร์มครับ เชี่ยตรองมันก็พูดไป " ไอ้อาร์มรีบแก้ตัว
" อ้าวนี่มึงโกหกกูเหรอ ? " ไอ้อาบังหันมาหาเรื่องผม
" อะไรของเมิ๊ง "
" ไหนมึงบอกว่าชื่อ ซีตรอง .. ชื่อเชี่ยตรองก็ไม่บอก "
" สัส !! " ผมด่าพร้อมกับฟาดเท้าลงไปเต็มตูดมัน
.
เมื่อเวลาผ่านไปวงเหล้าสองวงก็ค่อยๆรวมกันเป็นวงเดียว ... นิเทศ สินกำ นิเทศ สินกำ นิกำ สินเทศ ...
" ตามึงอะร้องเลยๆ " ไอ้ข้าวฟ่างโยนกีตาร์ใส่ตักผมพร้อมหนังสือเพลง
" เพลงไรวะ ? "
" เพลงมึงมึงก็คิดเองดิวะ " ไอ้บอลทำตาเยิ้มให้ผม .. ความจริงมันเยิ้มใส่ทุกคนนั่นแหละ !
" ฟังเพลงไรดีครับ " ผมหันไปทำตาเยิ้มใส่คนที่นั่งอยู่ข้างๆ
" แล้วแต่เฮียดิ " เซิ่นก้มหน้าเขิลครับ .. เพราะตอนนี้ทุกคนกำลังมองมาด้วยสายตากรุ้มกริ่ม ปิ๊งๆๆๆ *_*
" อืม ... โอเคๆ "
ผมกระชับมือกดคอร์ทกีตาร์ก่อนจะใช้ปลายนิ้วดีดสายเอ็นให้สั่นไหวเป็นเสียงอินโทรเพลง ...
' ... ก็ยังรักคนๆหนึ่ง และก็ยังซึ้งกับคนๆนั้น ...
... ซึ่งมันก็เหมือนเดิมทุกประการ ไม่ว่าจะเนิ่นนานสักเท่าไร ...
... ก็ไม่คิดมีคนอื่น ต่อให้ปืนมาจ่อหัวใกล้ๆ ...
... จะยืนจะยันว่ารักเธอจนตาย เป็นคนเดียวที่ได้ใจจากเรา ...
... ถึงไม่ได้เป็นคนแรกของเธอ แค่ได้เป็นคนสุดท้ายก็เอา ...
... อย่างน้อยชีวิตนี้ก็ไม่อายเขา ที่เรามีคนดีๆคอยห่วงใย ...
... ยังไม่รู้วันข้างหน้า ว่าจะโลกาภิวัฒน์หรือไม่ ...
... แต่ความรักของเราที่ให้เธอไป จะนานเท่าไรก็ยังเหมือนเดิม ...
... จะยืนจะยันว่ารักเธอจนตาย จะนานเท่าไรก็ยังเหมือนเดิม ...'.
" ฮิ้ววววววววววววววว วววว ว ว ว ~ " เสียงแซวจากบรรดาเจ้าของฟาร์มหมาในปากส่งเสียงแซวในทันทีที่เพลงจบ
" แห่ขันหมากใครวะ " ผมกัดพวกมันไป
" กูจองตั้งชื่อหลานนะเว้ย " ไอ้บอลยกมือจอง
" ชื่อไรวะ "
" น้องไฟนอล ! " ไอ้บอลพูดจบเสียงโห่ฮิ้วก็ดังรอบวงเหล้า
" เชี่ย ! " ผมเอาเท้าถีบๆพวกมันไปก่อนจะเดินตามเซิ่น ที่ตอนนี้ลุกหนีไปยืนเกาะราวเหล็กเขินอยู่ริมดาดฟ้า
" หนีมายืนทำไรหว่า " ทำไมการยืนตัวตรงๆมันลำบากจังแฮะ .. โลกมันหมุนๆๆๆๆๆ (' '; )
" เมื่อกี้ร้องเพลงไรอะ "
" ไม่รู้ดิ .. เพลงประกอบ O-Negative อะ "
" แล้วอะไรคือ O-Negative ? " เซิ่นถามโดยไม่ยอมมองหน้าผมตรงๆ
" อืม .. มันเป็นหนังของเด็กศิลปากรอะ .. วันหลังจะเอามาให้ดู " ผมใช้มือขวาจับมือซ้ายเซิ่นขึ้นมาวางระดับอก เซิ่นหมุนตัวหันมาเผชิญหน้ากับผม
" อย่าขำนะครับ .. เฮียจะทำซึ้ง " เซิ่นอมยิ้มกับคำพูดของผม แต่ก็พยักหน้าเหมือนเด็ก
" ตัวเองรักเค้าป่าว ? " เซิ่นพยักหน้าพร้อมอมยิ้ม
" ตัวเองแน่ใจนะ ? " เซิ่นพยักหน้าพร้อมอมยิ้ม
" ทุกวันนี้ตัวเองมีความสุขที่ได้อยู่กับเค้าป่าว ? " เซิ่นพยักหน้าพร้อมอมยิ้ม
" แล้วตัวเองจะอยู่กับเค้าต่อไปป่าว ? " เซิ่นพยักหน้าพร้อมอมยิ้ม
" งั้นเค้าหมั้นกะตัวเองนะ ? " ผมบอก .. เซิ่นเอียงคอพร้อมสายตาที่มีคำถามอยู่ข้างใน
" หันหลังสิครับ " ผมบอกพร้อมกับหมุนตัวคนที่ยืนเขินอยู่
" สร้อยเส้นนี้ตรองใส่มันมาตั้งแต่มอห้า ... เป็นของขวัญวันเกิดที่ตรองซื้อให้กับตัวเอง ตรองรักมันมาก ... วันนี้ตรองอยากให้สิ่งที่ตรองรักมากอยู่กับคนที่ตรองรักมากเช่นกัน " ผมกระซิบบอกคนที่ยืนหันหลังก้มหน้านิ่ง
" ไหนดูสิใส่แล้วเป็นไงมั่ง " ผมบอกก่อนจะหมุนตัวคนตรงหน้าให้กลับมาเผชิญอีกครั้ง
" อืม .. ใส่จนกว่า อุ๊บ !! " โลกของเรามีแรงดึงดูดจริงๆด้วย !!!! ดูดปากเซิ่นมาประกบปากผมได้ด้วยแหละ >o<
" เฮ้ย !! เปลี่ยนเป็นชื่อ 'น้องดาดฟ้า' ดีมั๊ยวะเนี่ย ? " เสียงไอ้บอลลอยละลิ่วมาแต่ไกล .. ผมชี้นิ้วไปหามัน .. ฝากไว้ก่อนเหอะมึง .. ปากยังไม่ว่างเถียง
" อะไรวะ ? " ไอ้อาบังแกล้งถาม
" ก็ชื่อหลานไง .. กูว่าแมร่งมันฟิจเจอร์ริ่งกันบนนี้แหงๆ " ไอ้บอลพูดจบเสียงฮาก็ดังครืนอีกระลอก
" ว๊ะว๊ะว๊ะว้าววว .. แร๊งงงงง ง ง !!! เพื่อนแอ๋มค่ะเพื่อนแอ๋ม " ไอ้แอ๋มลุกขึ้นยืนกระโดดพรีเซ้นต์เพื่อนมันที่ยืนจูบปากผมอยู่เป็นการใหญ่
" แอ๋ม !!!! " หมดกัน =[]=; เซิ่นผละออกจากปากผมหันไปเรียกแอ๋มเสียงเขียวเชียว
" เป็นไรคะเมิง ? " ไอ้แอ๋มทำตาแบ๋ววิ๊งๆๆใส่
" เขิล !!! " เซิ่นพูดจบก็เดินกระแทกเท้าหนีไปทางบันไดลงจากดาดฟ้า ผมเดินวิ่งตามไป ...
" ไปไหนวะเซิ่น ? " ไอ้นั่นแน่ตะโกนถาม
" เซเว่น ! "
" เฮ้ย .. เปลืองตังค์ เอาถุงยางกูก็ได้ให้ยืม .. ใช้เสร็จเอามาคืนด้วย " ไอ้ข้าวฟ่างเรียกเสียงฮาอีกรอบ
.
สรุปแล้วคืนนี้นอนกันหอไอ้ข้าวฟ่างครับ .. นิเทศยี่สิบเอ็ด สินกำแปด.. รวมแล้ว .. ยี่สิบเก้าคนถ้วน .. !!!! ปิดตาเดินในห้องเนี่ย ยังไงก็ต้องเหยียบโดนคนสองคนอะ
" เชี่ย ! กูว่านอนระเบียงเหอะว่ะ เต็มห้องหมดแล้ว " ผมเดินออกมายืนนอกระเบียง
" ห้องกูเล็กไปหรือคนมันเยอะเกินวะ " ไอ้ข้าวฟ่างที่นั่งอยู่ขอบระเบียงปล่อยควันออกจากปากอย่างอารมณ์ดี
" สนุกชิบเป๋งเลยว่ะ " ผมสะดุ้งก่อนจะหันไปมองหาเจ้าของเสียง ... ไอ้น้ำตาลนั่งดูดบุหรี่อยู่บนเค้าท์เตอร์ที่เอาไว้ล้างจานมุมหนึ่งของระเบียง
" เชี่ย .. นั่งมืดๆ กูตกใจหมด " ไอ้ข้าวฟ่างยื่นบุหรี่ให้ แต่ผมส่ายหน้าปฏิเสธไป
" เป็นผู้หญิงแล้วสูบทำไมวะ " ไอ้อู๋ถาม .. มันนั่งกระดิกเท้าสูบบุหรี่อยู่บนลำโพงที่เอาไว้ซ้อมดนตรีกันในห้อง
" เค้าห้ามผู้หญิงสูบบุหรี่เหรอ "
" ไอ้น้ำตาลมึงแมร่งจะห้าวเกินไปแล้วมั๊ง " ไอ้ข้าวฟ่างบอกแบบขำๆ
" ไม่มีใครห้ามหรอกเว่ย แค่มันดูไม่ดี "
" โหไอ้อู๋ .. แล้วผู้ชายสูบบุหรี่นี่มันดูดีมากเลยว่างั้น " ไอ้น้ำตาลเถียงกลับ .. เออ ก็จริงของมัน .. จะเพศไหนแมร่งมันก็ดูไม่ดีทั้งนั้นแหละ .. เอ๊ะ ! แล้วกูสูบทำไมวะ ?? =D
" กี่โมงแล้ววะ ? " ไอ้กิ๊ฟเงยหน้ามาถามจากบนเตียง
" ตีห้าครึ่ง " ผมหยิบมือถือมากดดูก่อนจะบอกมันไป .. ไอ้กิ๊ฟยกนิ้วทำท่าโอเค . เหลือบไปดูปลายเตียงไอ้บอล ไอ้อาบัง ไอ้แฮมสุมหัวกันอยู่ตรงโต๊ะคอมพ์พร้อมกับเสียงซาวด์ประกอบ .. โอ้ว อู้ว อ้า ~ คาดว่าน่าจะดูหนังโป๊กันก่อนนอน -*-
" ทำไมวะ ? " ผมส่ายหัวอย่างขำๆ ก่อนจะหันมาถามไอ้กิ๊ฟต่อ
" หกโมงครึ่งปลุกด้วย กูจะไปใส่บาตร " คำตอบของไอ้กิ๊ฟทำเอาไอ้ข้าวฟ่างสำลักควันยกใหญ่
" ตกลงเพื่อนกูนี่มันคนดีหรือไม่ดีวะเนี่ย " ไอ้อู๋ส่ายหัวพร้อมกับหัวเราะเบาๆ
" กูไปนอนแล้วนะ " ผมเดินกลับเข้ามาในห้อง .. ไม่ไหวแล้วครับแค่เมาเหล้านี่โลกก็หมุนไม่หยุดแล้ว .. มาโดนไอ้พวกที่ระเบียงพ่นควันใส่อีก .. รู้สึกเหมือนตัวเองเพิ่งลงจาก RAPTER ที่ DREAM WORLD ... เคยเล่นกันป่าวอะ ?? งืมๆ ใครอยากรู้ความรู้สึกว่าเป็นไง .. ลุกขึ้นครับ ลุกขึ้น .. แน่ะ ยังนั่งอยู่หน้าคอมพ์อีก .. ลุกขึ้น !!! กางแขน .. นั่นล่ะๆ .. แล้วก็หลับตาหมุนรอบตัวเองไปสักสามสิบรอบเร็วๆ .. พอลืมตาขึ้นมาปุ๊บ ! นั่นล่ะความรู้สึกของผมตอนนี้ !!!!
' ตุ้บ !! ' ผมทิ้งตัวลงนอนบนพื้นห้องติดกับลำโพงที่ไอ้อู๋มันนั่งอยู่นั่นล่ะ .. พวกผู้หญิงมันเอาเตียงสองอันมาติดกันแล้วก็นอนกันแนวขวางครับ .. กิ๊ฟ น้ำตาล พลอย น้ำตาล แอ๋ม แพรว พลอย แพร ไอ้เข้ม นั่นแน่ เซิ่น !!! โว่วว .. มันนอนอัดกันไปได้ยังไงวะ ???
เหล่าเด็กสินกำทั้งเก้าจองหน้าห้องน้ำตลอดแนว ... สงสัยไอ้อาร์มกับเพื่อนมันกลัวชักโครกหาย เอิ๊กๆๆ ~__________~ ... ที่เหลือก็หมกๆ ซุกๆกันตามพื้นห้องที่ว่างๆนั่นแหละครับ น่าอนาถมาก ... เพิ่งเข้าใจคำว่าเมาเหมือนหมาชัดเจนก็วันนี้แหละครับ โฮะโฮะ
ไฟตรงระเบียงดับลงแล้ว .. ไอ้พวกที่สูบบุหรี่อยู่คงกลับเข้ามานอนกันแล้ว .. ประตูกระจกบานเลื่อนตรงระเบียงถูกเลื่อนปิดพร้อมกับม่านสีน้ำเงินที่ปิดทับอีกที ... ฟ้าเริ่มสว่างแล้ว .. แดร็กคูล่าขี้เมาอย่างพวกผมคงถึงเวลาเข้านอนสักที ...
' ตุ้บ !! ' ใครสักคนทิ้งตัวลงนอนข้างๆ ... พร้อมกับผ้าห่มผืนหนาที่คลุมตัวผม
" กูรักมึงนะ " มันโน้มตัวเอาปากมาสัมผัสกับแก้มผมก่อนจะผละออกไป ... มาบอกเชี่ยไรตอนนี้ ... กูไม่ใช่ 'ดากานดา ' !!! ... ขากับแขนมันก่ายผมแทนหมอนข้าง .... เอื๊อก !! ผมกลืนน้ำลายลงคออย่างยากเย็น ... ก่อนจะหลับไป ~ ..
-
ทิ้งปม ไว้ให้สงสัย ใครนอนข้างตรองหว่า :m28:
ชอบเหมือนกันเพลงที่ตรองร้องอ่ะ ใช่ รักโลกาภิวัฒน์หรือเปล่าน่า นะ
-------
หนาวแล้วรักษาสุขภาพด้วยนะ :bye2:
-
อยากมีคนร้องเพลงให้ฟังแบบนี้มั่งจัง :-[
:z2: :z2: :z2:
ปล. อยากเห็นทะเลหมอกจัง :n1:
-
:laugh: :laugh: :laugh: ความซวยนี่เข้าตรองแล้วไม่ยอมออกจากร่างด้วยแฮ่ะ ท่าทางจะซวยไปอีกนานว่ะ :laugh:
:m28: คนที่ยังไม่นอนก็
1. ไอ้ข้าวฟ่าง
2. ไอ้น้ำตาล
3. ไอ้อู๋ :m28: ใครว่ะไม่ค่อยเห็นมีบท
สรุปแล้วมันใครฟร๊ะ :m16:
-
เ้ค้า คน น้าน เปง ผู้ ใด
งิงิ
สงสัยอีกแว้ว
-
ตาเบน!!~ ฟันธง!!!
รึเป่าหว่า.... แหะๆ o22
-
หนุ่มคนนี้คือใคร :เฮ้อ:
-
....... 55555555555555 อย่างฮา ว่ะ เฮียตรองมี เค้าด้วย รับไม่ด้ายยยยยยย ....... วันหลังจะพาใครขึ้นไปบนดาดฟ้ามั่งค่ะ .....
คงจะได้ซักดอกอ่ะ อยากให้แรงดึงดูดของโลกช่วยค่ะ :haun4: .........
-
เค้าเป็นใครหนอ เค้ามาจากไหน??
:z2: :z2: :z2:
-
นั่นสิ...
ทิ้งปริศนาเอาไว้อีกแว้วววว
:m28: :m28:
-
เค้าเปงใครหนอ
ตรองมาเฉลยด่วน
-
อะไรยังไงเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
-
ใครล่ะนั่น
แอบงง
เดาว่า.........บอล :z1: :z1:
-
งานเข้าแล้วน้องตรอง
:z2:
ว่าแต่ผู้นั้นคือใคร :m28:
-
ครายยยยกานน พี่ตรองเนื้อหอมเหลือเกิน แรงจริงๆๆ :z1:
ว่าแต่รูป avatar ด้านข้างนั้นพี่ตรองป่าว ถ้าใช่งั้นก็ไม่สงสัยเรื่องเนือ้หอมละ o18
-
ใครอ่ะ ... อาร์ม ? :serius2:
-
ครายยยยกานน พี่ตรองเนื้อหอมเหลือเกิน แรงจริงๆๆ :z1:
ว่าแต่รูป avatar ด้านข้างนั้นพี่ตรองป่าว ถ้าใช่งั้นก็ไม่สงสัยเรื่องเนือ้หอมละ o18
เซิ้นมากกว่า
อิอิ
-
ซีตรอง โดนลักหลับอีกแล้ว :laugh:
-
ใครหว่า :m28:
-
สรุปแล้วคืนนี้นอนกันหอไอ้ข้าวฟ่างครับ .. นิเทศยี่สิบเอ็ด สินกำเก้า .. รวมแล้ว .. ยี่สิบเก้าคนถ้วน .. !!!! ปิดตาเดินในห้องเนี่ย ยังไงก็ต้องเหยียบโดนคนสองคนอะ
สงสัยคงดื่มหนักไปหน่อย 21+9 = 29 :laugh:
แซวเล่นนะฮะ อย่าคิดมาก ^^
-
อ่ามาเม้นให้ซีตรองแล้วจ้า ยังไม่ได้อ่านเรื่องก่อนหน้านี้เลย ไว้เราจะไปอ่านนะ
อืม ตอนล่าสุดนี้มีเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ(อีกแล้ว)ด้วย :laugh:
แต่ว่าๆ อยากรู้ว่า แนวหน้าไปแล้วไปลับเลยรึนี่ เห็นขึ้นบทใหม่ไม่กล่าวถึงอีกเลย
อ๊า เสียดายแนวหน้า :sad4: :sad4: อยากเกาะล้อก็ยังดี
ตรองไม่เคยบรรยายรูปร่างหน้าตาตัวเองให้รู้เลยอ่ะ อยากรู้ว่าหน้าตาเป็นไง(หรือเคยบรรยายแล้วในเรื่องก่อน ใครก็ได้ช่วยบอกที) ทำไมหนุ่มๆเค้าถึงได้ติดกันนัก :m12: ทีสาวๆไม่มีเลย 555+ :laugh3: :laugh3:
-
อ่าว ตรอง แล้วคนที่นอนข้างตรองเป็นใครหล่ะนั่น
มาเฉลยเร็ว
-
รีบ ๆ มาเฉลยเน้อ
:really2: :really2: :really2:
-
ใครอะมานอน ข้างซีตรอง ไม่ยอมนะ เค้าจองแล้ว ที่ตรงนั้นอะ อิอิ
-
น่ารักคร้าบ ตรอง กะ เซิ่น
:oni2: :oni2: :oni2:
-
เหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหห
ใครมาจูบน้องตรองกันเนี่ย
โอ๊ยยอยากรู้อ่ะ :serius2:
-
บทที่ 30 > การปรากฏตัวของผู้ชายที่หายไป ! .+
ปิดเทอม .. ปิดเทอม .. ปิดเทอม .. ปิดเทอม .. ปิดเทอม ... กลับบ้าน !!!! ใช่ครับทุกคนกลับบ้าน ...
ไอ้บอลกลับสุราษฎร์ฯ ไอ้อาบังกลับจันฯ ไอ้ตาเบนกลับเชียงใหม่ ... คนอื่นก็แยกย้ายกันกลับไปหาบุพการี ยกเว้น ผมกับเซิ่น !!!!
" ไม่กลับบ้านเหมือนคนอื่นเค้ามั่งเหรอ " ผมนอนลูบพุงคนที่นอนอ่านการ์ตูนอยู่ข้างๆ
" ไม่เอาอะ .. ขี้เกียจกลับไปเฝ้าร้าน " เซิ่นหันมาส่ายหน้า ... แค่ไปนั่งยิ้มเฝ้าร้านที่จตุจักรอาทิตย์ละสองวันเนี่ยนะ .. ออกจะสนุก
" อยู่หอตอนปิดเทอมน่าเบื่อเหอะ .. คนหายทั้งซอย "
" แล้วไม่ดีเหรอจะได้อยู่ด้วยกันสองคน " คนข้างๆหันมาทำหน้าอ้อนๆ
" ดีค้าบ ... งั้นวันนี้ไปดูหนังกันนะ "
" เซิ่นว่าจะชวนเฮียไปฟิวเจอร์อยู่พอดี จะไปซื้อของ .. แล้วก็อยากกินฟูจิด้วย "
" อยากกินชาบูชิอ่ะ " ผมอ้อนมั่ง
" โห .. แถวนี้มันไม่มีอะ "
" ไปเซ็นทรัลเวิร์ล " เซิ่นส่ายหัวดุ๊กดิ๊ก
" งั้น .. สีลม " เซิ่นส่ายหัวเหมือนเดิม
" งั้น .. สยามเซ็นฯ "
" โหเฮีย .. เอาใกล้ๆได้ป่ะ ขี้เกียจเข้าเมือง "
" ง่า .. ก็ตอนเรียนเฮียก็กินแต่แถวนั้นนี่หว่า " จริงๆนะ ผมเคยกินแค่สามสาขาเองอ่ะ T^T
.
ตอนเย็นขับรถมาฟิวฯ คิดว่าผมขับใช่ม๊ะ ?? ฮ่าฮ่า ~ คิดผิดแล้ว .. หลังจากเหตุการณ์สะเทือนใจเรื่องไอ้แนวหน้า ผมก็เลิกล้มความคิดที่จะขับรถเองอีกต่อไป .. จับพวงมาลัยทีไรน้ำตาจะไหลทุกที ไปดีนะไอ้ลูกชาย .. ไว้พ่อจะเผากงเต๊กไปให้ TwT กาซิก กาซิก ~*
" อ่ะ .. อ้าปาก " เซิ่นคีบปลาดิบมาจ่อปาก ผมมองก่อนจะทำหน้าลังเล
" ไม่รักเค้าใช่ปะ ? " ไอ้คนตรงหน้าถามย้ำ .. ไอ้รักน่ะมันก็รัก แต่ไอ้วาซาบิก่อนบะเริ่มเทิ่มที่แปะอยู่บนปลาดิบนี่สิ .. ผมเกลียดม้านนนน น !! .. หลับตานับหนึ่งสองสาม .. ก่อนจะอ้าปากงับมา .. เข้าปากได้มันวิ่งปรู๊ดขึ้นสมองเลยครับ .. จี๊ดๆๆๆๆๆ o>__________<o
" ฮ่าฮ่า ~!! " ไอ้ตัวดีนั่งหัวเราะตัวงออย่างสนุกสนาน
" คืนนี้โดนเอาคืนแน่ " ผมเอาตะเกียบชี้หน้าคาดโทษไอ้ตัวดีไว้
" เออเฮีย .. วันจันทร์ไปเลเซอร์กัน "
" ทำที่ไหนครับ "
" แถวเซนต์จอห์นอะ .. เจ๊พู่ซื้อไว้ให้ " เจ๊พู่นี่พี่สาวเซิ่นครับ ... ผมพยักหน้ารับคำไป
" เออใช่ .. แอ๋มบอกว่าชาบูชิอะเซ็นทรัลลาดพร้าวมี .. ไปเลเซอร์เสร็จเลยไปกินกันน้า "
" กินกัน ? " ผมเงยหน้าถาม
" บ้า ! ไปกินชาบูชิกัน " ไอ้ตัวดีเขิลจนหน้าแดง
.
เดินซื้อของกัน .. รู้สึกแปลกๆครับ เดินไปไหนมีแต่คนมองมาที่ผมกับเซิ่น ... รู้สึกเหมือนผู้ว่าฯกำลังลงพื้นที่หาเสียงยังไงก็ไม่รู้
" เซิ่น .. เค้ามองอะไรกันวะครับ "
" เฮียไม่ชอบเหรอ " ไอ้ตัวดีหันมาถาม
" มันแปลกๆว่ะ ทำตัวไม่ถูก "
" งั้นเฮียก็เอามือออกจากเอวเซิ่นดิ "
" ผู้ชายเดินกอดเอวกันเนี่ยนะ .. ไม่เห็นแปลก "
" แปลก !! " ผมเลยต้องปล่อยเอวไอ้ตัวดี ... ไอ้ตัวดียิ้มก่อนจะวิ่งเข้าร้านขายเสื้อผ้าข้างหน้า ... เฮ้อ ~! ชักไม่ดีแล้วดิมีแฟนน่ารักเนี่ย ไปไหนแมร่งมีแต่คนมอง .. หวงเว้ยหวง !!!
.
" เซิ่น !!! " เสียงใครตะโกนเรียกชื่อไอ้ตัวดี ตอนที่ผมกับเซิ่นเลือกเสื้อกันอยู่ในร้าน
" อ้าวปาร์คมาทำไร " ไอ้ตัวดีเนี่ยอัธยาศัยดีครับ .. ใครทักมาทักกลับหมด เขาจะมาดีมาร้ายไม่เคยสน
" นัดเพื่อนมาดูหนังกัน .. แล้วเซิ่นอะ "
" มากินข้าว แล้วก็ซื้อของนิดหน่อย " ไอ้ปาร์คพยักหน้าก่อนจะมองเข้ามาที่ผม
" ใช่ซีตรองป่ะ ? "
" อืม " ผมพยักหน้ารับไป
" เฮ้ย ! จำเราได้ปะ ? " ผมส่ายหน้า
" ปาร์คไง .. เคยคุยกันในไฮไฟว์ตั้งแต่ตอนมอห้าอะ " ผมยังส่ายหน้าเหมือนเดิม
" รู้จักกันเหรอ " เซิ่นเดินมาถามผม ผมส่ายหน้าปฏิเสธไป ..
" แล้วเซิ่นอะรู้จักปาร์คได้ไง "
" อ๋อก็ปาร์คเป็นเพื่อนแพรวกับพลอย "
" งั้นก็เด็กนครพนมสิเรา " ผมถามไอ้ปาร์คที่ยืนยิ้มอยู่ ... เซิ่นเคยเล่าให้ฟังว่าแพรวกับพลอยจบมาจากโรงเรียนในจังหวัดนครพนม
" ใช่ๆ "
" แล้วไม่กลับบ้านเหรอ ? เห็นแพรวกับพลอยกลับไปแล้วนี่ "
" กลับพรุ่งนี้ " มันตอบผมแต่ตามันมองแฟนผม !
" นัดเพื่อนดูหนังไม่ใช่เหรอ .. ไม่ไปล่ะ " ผมถาม เซิ่นกระตุกแขนผมเบาๆเชิงบอกว่าเสียมารยาท
" เออ .. งั้นไว้คุยกันนะ " มันทำท่าเสียดาย .. ก่อนจะโบกมือแล้วเดินออกจากร้านไป
... ไอ้ปาร์คเป็นใคร ?? ไอ้ปาร์คคือเกย์คนนึงที่ไม่เปิดเผยตัวเอง .. แม้แต่แพรวกับพลอยเพื่อนสนิทก็ไม่รู้ว่ามันเป็น ... ลูกชายเพียงคนเดียวของพ่อแม่ที่เป็นเจ้าของร้านทองในนครพนม ... ปัจจุบันอยู่คณะเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยใกล้ๆมหา'ลัยผมเนี่ยแหละ (ไอ้ชีสบอกว่ามันเป็นหลีดคณะด้วย !) .. มันเคยคุยกับผมในไฮไฟว์ตั้งแต่ผมอยู่มอห้า ตั้งแต่สมัยไฮไฟว์ยังไม่ฮิตเกลื่อนกลาดเหมือนตอนนี้ .. จะว่ามันเข้ามาจีบก็ว่าได้ แต่ตอนมอห้าผมยังสนใจผู้หญิงอยู่ครับ .. ก็เลยไม่ได้สนใจมัน สุดท้ายต่างคนก็ต่างหายหน้าหายตากันไป !! ไม่น่าเชื่อว่ามันจะจำผมได้อยู่อีก -*- ดีใจดีมั๊ย ?? เย้ เย้ !
" ไปดูหนังกัน " เซิ่นลากแขนผมให้เดินตาม
" ดูที่ไหน "
" เมเจอร์ "
" ขี้เกียจเดินไปอะ ไกล "
" งั้นขับรถไปจอดหลังเมเจอร์ก็ได้ "
" ไม่เอาแล้ว .. อยากกลับห้อง ปวดหัว " ผมเริ่มงอแง
" เฮีย ... " ไอ้ตัวดีหยุดมองหน้าผม
" จริงๆ ง่วงด้วย " ผมบอกก่อนจะเดินมาลานจอดรถ ...
.
ผมนอนดูเดี่ยวฯ 7 อยู่ .. เซิ่นอาบน้ำอยู่ .. โทรศัพท์เซิ่นดังอยู่ .. ผมกำลังลังเลอยู่ ..
" ครับ " ผมตัดสินใจกดรับสายแทน
" เซิ่นนี่เราเองนะ "
" เราไหน ? "
" ปาร์คไง "
" อืม .. ว่าไง "
" โห .. นี่ยังไม่ได้เม็มเบอร์เราอีกใช่ไหมเนี่ย น้อยใจว่ะ " มันทำเสียงน่าเตะมากๆๆๆ
" เคยโทรมาเหรอ "
" อะไรเนี่ย .. ไม่เคยจำเลยใช่ปะ ? "
" อืม ไม่จำ "
" เซิ่นแมร่งใจร้ายว่ะ " มันคงกะให้ผมง้อ .. แต่ผมเงียบแทนมันก็เลยเลิกแกล้งงอน
" แล้วนี่อยู่ไหนแล้วเนี่ย ? "
" หอ "
" แล้วไมไม่กลับบ้าน ไม่เหงาเหรอ "
" ไม่ .. อยู่กับแฟน "
" แฟน ? ใครอ่ะ "
" เฮียคุยกับใครอะ ? " ไอ้ตัวดีออกจากห้องน้ำพอดี .. อะไรจังหวะมันจะโดนขนาดนี้วะเนี่ย .. ผมไม่ตอบแต่ยื่นโทรศัพท์ให้
" ใครอะ ? " ไอ้ตัวดีรับไปอย่างงงๆ ก่อนจะพูดกลับไป
" อืมๆ เมื่อกี้เฮียตรองพูด "
" อืมๆ งั้นแค่นี้นะ เซิ่นไม่ว่าง " บอกก่อนจะกดวางสายไป
.
" คุยไรกัน " ไอ้ตัวดีปีนขึ้นมาบนเตียงก่อนจะมานั่งข้างๆถามผม
" ดูโน้สดิ .. ตลกนะ " ผมบอกไป .. ทั้งที่ตอนนี้ผมไม่รู้สึกว่ามันสนุกสักนิด หูอื้อไปหมดแล้ว ตาก็พร่ามัว .. หรือว่าผมแก่แล้ววะ ?
" เฮีย ... " ไอ้ตัวดีจับหน้าผมหันมาคุยกันตรงๆ
" คุยกันกี่ครั้งแล้ว ? "
" ไม่กี่ครั้งเอง "
" กี่ครั้ง ? "
" สามครั้งเอง เค้าโทรมา "
" แล้วเอาเบอร์มาจากไหน "
" ก็เค้าขอในเอ็ม "
" แล้วมีเอ็มกันได้ไง "
" ............ " ไม่มีคำตอบจากไอ้ตัวดี
" เฮียตอบแทนก็ได้ ... เซิ่นส่งแมสเซจไปขอมันในไฮไฟว์ " ไอ้ตัวดีทำหน้าตกใจมองหน้าผม
" โทษทีที่แฮ็กเข้าไป .. ก็แค่อยากรู้ว่าตอนนี้คุยกี่คน "
" อืม .. เซิ่นขอโทษนะ "
" เฮ้ยขอโทษทำไม ? อยากคุยกับใครก็คุยไป อยากทำไรก็ทำ ... แต่ถ้าผมทำมั่งคุณก็อย่ามาร้องละกัน " ผมพูดพร้อมกับมองตาเซิ่นด้วยความจริงจัง .. แววตาที่มองกลับมาเต็มไปด้วยความกลัวและหวั่นไหว
" เฮียเจ้าชู้ .. เฮียยอมรับ แต่ถ้าเฮียมีแฟน .. เค้าก็จะเป็นคนเดียวที่เฮียจะรักและมอง .. เฮียเคลียร์ตัวเองกับทุกคน เฮียบอกเลิกกับเด็กๆที่คุยด้วยทั้งหมด เพราะเฮียอยากให้มันแฟร์กับความรักที่เค้าให้เฮีย .. และเฮียก็หวังว่าแฟนเฮียเขาจะทำแบบนั้นเหมือนกัน แต่ถ้าเฮียหวังมากไป .. เฮียก็ขอโทษละกันครับ "
" ... เฮีย .... " น้ำเสียงสะอื้นเรียกชื่อผมจากปากแดงสั่นนั้น
" คิดเอาเองละกันครับ .. ถ้าเฮียไม่ดีพอ ก็เลือกคนที่คิดว่าใช่เถอะ "
" ไม่ .. ฮึก ฮือ ... เซิ่นเลือกเฮีย .. เลือก ฮึก .. เฮีย ... แล้วไง " เซิ่นคลานเข้ามากอดผมไว้แน่นจากข้างหลัง .. ผมได้แต่นั่งนิ่งไม่มีการกอดกลับเช่นทุกครั้ง
" ฮึก .. ดี .. ดีกันนะ " นิ้วก้อยยื่นมาจากข้างหลัง
" ดีทำไม ? " ผมถามเสียงเรียบ
" ก็ .. ก็ไม่อยากให้เฮียโกรธ .. ฮึกๆ " ไอ้ตัวดียังคงสะอื้นไม่หยุด
" แล้วใครบอกว่าเฮียโกรธ " เงียบ .. เซิ่นยังซุกหน้ากับหลังผมอยู่
" เซิ่นก็รู้ว่าเฮียโกรธเซิ่นไม่ลงหรอก .. ร้องไห้เป็นเด็กแบบนี้เนี่ย .. ก็แค่ไม่แน่ใจเท่านั้นเอง "
" เซิ่น .. ฮึกๆ เซิ่นสัญญา เซิ่นจะอยู่กับเฮีย เซิ่นจะไม่ .. ฮึกๆ .. ไม่ไปไหน "
" หยุดร้องก่อนดิ " ผมบอก .. ไอ้ตัวดีส่ายหน้าไปมากับหลังผม เช็ดน้ำตาอย่างเดียวนะเว่ย น้ำมูกไม่ต้อง .. ไม่ชอบของแถม
" สัญญาๆ " ผมยื่นนิ้วก้อยไปเกี่ยวนิ้วก้อยที่รออยู่ ...
" เป็นครั้งแรกเลยนะเนี่ย ที่เฮียดูเดี่ยวไมโครโฟน แล้วร้องไห้ " ผมหัวเราะบอกไอ้ตัวดีที่ตอนนี้นอนซบอยู่บนอกผม ... เฮ้อ ทำไมผมถึงโกรธคนๆนี้ลงสักทีนะ ... รักแบบผมเค้าเรียกว่ารักแบบโง่งมงายรึเปล่านะ ที่ยอมปิดหูปิดตาตัวเอง ... ขอแค่เขายังอยู่ข้างๆผม ไม่ว่าเขาจะทำผิดอะไรผมก็ยิ้มและให้อภัยเขาซะทุกครั้งไป ... เอาวะ .. ไหนๆก็รักไปแล้วถึงโง่ก็ยอมวะ !!
-
yunjaelover >> มันชื่อเพลงนั้นจริงดิ .. เอิ๊กๆ ก็เพิ่งจะรู้เนี่ยแหละ :P
winds >> อยากเห็นทะเลหมอกต้องขึ้นมาแม่ฮ่องสอนครับ ศาลายามะมี มะมี ..
marchmenlo >> งั้นมาแบ่งปันความซวยกันมะครับพี่ .. ผมให้ฟรีไม่มี VAT 7%
Dangerous_patz >> สงสัยจริงป่าว ? มาถามหลังไมค์ดิ อิอิ ^^
LIZZ >> เจ๊แมร่งฟันมั่ว ! ฟันแล้วทิ้ง ! ฟันน้ำนม ! เย้ย ไม่เกี่ยวๆ แฮ่แฮ่ ~!
nana >> สักวันมันจะเฉลยออกมาเองครับ
boboaje >> โหๆ .. พาใครขึ้นดาดฟ้าก็ดูดีๆละกันครับ เผื่อแรงดึงดูดของโลกจะดึงจากดาดฟ้าลงมาสู่พื้นดินอย่างไม่ได้ตั้งใจ วะฮ่าฮ่า ~!
MoSHI >> เค้าเป็นใครหนอ .. เค้ามาจากไหน ?? .. เอิ่ม รู้สึกเหมือนอยู่ในสตูดิโอชิงร้อยชิงล้านนะพี่
Xeroz >> ทิ้งปริศนาไว้ แล้วใครจะเป็นชายกลาง .. ตึ่ง โป๊ะ ! รู้สึกจะคนละเรื่องนะ ไม่ฮาเหรอ ? O.,o
•NonG_MeE• >> รอมันมาเฉลยเองดีกว่าครับ .. อ่านไปเรื่อยๆละกัน
pongsj >> อะไร ยังไง ? ไม่ไหวจะเคลียร์ !! 5 5555 5 5 5+.
AmPZii >> ถ้าเป็นไอ้บอลจริง .. สงสัยมันคงละเมอคิดว่าตรองเป็น 'น้องโซระ' ที่มันดูก่อนนอนแหงมๆ
nana lonely >> งานเข้า ไม่เข้า ไม่รู้ .. รู้แต่ขอบคุณสำหรับ PM นะครับพี่ .. วันหลังเอาอีกๆๆ
mantdash >> อาราย .. มะรุ้ มะชี้ (' ' ; )
MeowY >> โอ้ว .. อยากดูฉากฟันดาบกันเหรอครับ มะแนว มะแนว ~!!
Copter_P >> ไม่ใช่เซิ่นหรอกครับ เซิ่นมันหล่อกว่าผมอีก เพิ่งจะไปถ่ายปก ธ กับ ฉ มา .. เชอะเชอะ *
nOn†ღ >> เหวยๆ ยังไม่โดนครับพี่น้อง !! แก้ข่าวๆ ไม่เคยโดนลักหลับ สมยอมทุกครั้ง วะฮ่าฮ่า =P
moonlight >> ตรองก็มะรู้เหมือนกัน ^^
zyborg >> จิ้มไซบ็อกมาไม่ทันคนแรก TwT .. ขอบคุณที่เตือนครับ ไม่ได้เมาซะหน่อย ก็แค่อยากรู้ว่าคนอ่านตั้งใจอ่านก็รึเปล่าแค่นั้นเอ๊ง ... นี่ป่าวแก้ตัวจริงๆน้า >o<
sNow >> จิ้มสโนว์แต่ไม่ใช่คนแรกอะ T^T แนวหน้ามันไปดีแล้วครับ ฮึกๆ .. ผมหน้าตาธรรมดาครับ มีคิ้วสองข้าง มีตาหนึ่งคู่ มีจมูก มีปาก เหมือนคนทั่วไปนั่นแหละ .. ที่เหลือไปจิ้นกันเอาเองละกัน ฮิฮิ
snoopy >> จิ้มอีกคน .. ทำไมสามคนนี้ไม่ซิงสักคนเลยเนี่ย ตรองจิ้มคะแนนที่สองตลอดเลยอะ T^T ... ใครนอนข้างๆมะรู้ สนูปปี้อยากมานอนป่าว ? คืนนี้ว๊างว่าง คริคริ ~!
~^PrinceZa^~ >> เก็๋บเอาไว้เป็นรหัสลับดาวินชี่ละกัน โฮะๆ
happy_icekung69 >> โอ๋ๆๆๆ อีกข้างยังว่างนะครับ
speedboy >> 'ช่วงชีวิตที่ดีที่สุด' ครับ
menano >> ยังไม่จูบๆๆ แค่หอมแก้มเฉยๆ แฮ่แฮ่ ~!
.
.
.
... วันนี้คุณคิดถึงตรองหรือยังครับ ?? ? ...
-
อยากรู้จังใคร คือ คนที่ห่มผ้าห่มให้ ตรอง ตอนที่แล้วอะ
แล้วจะรออ่านน๊า
-
แหมตรองเอ๊ย ความรักทำให้เกิดคำว่าอภัยไง และรักทำให้คนตาบอดด้วย
:z2: :z2: :z2:
-
เซิ่นนี้หลายทีแล้วน่ะ
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
อ,,ย่,,า,,ไป,ยอ,มมั,นม,,า,ก
-
เซิ่นแปลกๆนะ ทำแบบนี้แล้วจะคบกันยืดเหรอ :เฮ้อ:
หวังว่าคงรักษาสัญญานะเซิ่น
ไม่อยากเห็นตรองเสียใจอีกแล้วอ่ะ ซ้าธุ :call:
-
55+ ขอบคุณนะ
นั่นแหละรักกันก็ต้องอภัยให้กัน
รออ่านตอนต่อไปอยู่ ขอหวานๆๆ
-
.
.
.
... วันนี้คุณคิดถึงตรองหรือยังครับ ?? ? ...
ยังงะ พี่ตรอง
ยังสงสัยอยู่ ใคร คือคนนั้น ง่ะ
???
เดี่ยว ตามไปถามหลังไมค์ งิ
-
ทำไมเซิ่นทำตัวแบบนี้อะ
ปากบอกว่ารักตรอง มีปัยหาก็ร้องไห้
ถ้าตองเป็นตรองนะ ปานนี้หมดเซิ่นไว้ที่ทุ่งนาแถวรังสิตแล้ว
-
:เฮ้อ:
ก็แบบว่าเข้าใจอารมณ์น้องตรองนะ
แฟนเรา เราก็อยากรู้แหละว่าคุยกะใครบ้าง ทำไรบ้าง
แต่เซิ่นก็แบบว่า ขอเบอร์เองด้วยอ่ะ
อ่ะนะ ใจร่ม ๆ ไว้น้องตรอง
ว่าแต่ก็ไม่ยอมเฉลยนะว่าใครจูบ อ๊ะ ไม่ใช่หอมแก้มน่ะจ้ะ
เหอเหอ อยากรุ้นะ :z10:
-
ก็เพราะรักอ่ะนะ :เฮ้อ:
:L2: :L2: :L2:
-
.
.
.
... วันนี้คุณคิดถึงตรองหรือยังครับ ?? ? ...
กลายเป็นคนขายยาคูลแล้วรึ!!!??
หูอื้อไปหมดแล้ว ตาก็พร่ามัว .. หรือว่าผมแก่แล้ววะ ?
ยังๆ ยังไม่แก่ ขาดหัวขาวอ่ะ ถ้าขาวด้วยนะ ใช่เลย!!! :z2:
-
รู้สึกว่าเซิ่น อะ เจ้าชู้กว่าซีตรองอีก
-
... วันนี้คุณคิดถึงตรองหรือยังครับ ?? ? ...
....... วันนี้คุณคิดถึงตัวเอง(ซีตรอง)แล้วหรือยัง ^ ^ ........... รักแบบซีตรองเราไม่เอาอ่ะ .........
-
เด็ดขาดมากซีตรอง
:laugh: :laugh:
ได้จัยเจงๆ +1 ให้ละน๊า
:L2: :L2:
-
วันนี้ตรองมาแบบโดนใจหลายประโยคเลยอ่ะ จัด+ ไปเลย o13
ประโยคเนี่ยชอบสุดๆ
"เฮียเจ้าชู้ .. เฮียยอมรับ แต่ถ้าเฮียมีแฟน .. เค้าก็จะเป็นคนเดียวที่เฮียจะรักและมอง "
แม้จะเหมือนประโยคธรรมดา แต่ถ้าคนที่ได้ฟังเค้าคงจะรู้สึกดีมากๆ ตรองเนี่ยโรแมนติคเหมือนกันนะ :-[
คิดถึงอ่ะ คิดถึงตอนต่อไป แต่เอ๊ะ ยังไม่เฉลยๆ ตอนเก่านะ ใครมาหอมอ่ะ
----------------- :กอด1:----------------
-
... วันนี้คุณคิดถึงตรองหรือยังครับ ?? ? ...
เราคิดถึงตรองแล้ว แต่ตรองล่ะคิดถึงตัวเองหรือยัง คิดถึงตัวเองมากๆ เน้อ
-
รักที่ให้กันแต่น้ำตา แบบนี้รักภาษาอะไร
ไม่มีคนรักหน้าไหน เค้าทำกัน
รักที่ให้กันแต่น้ำตา แบบที่เทอมีให้ชั้น
.
.
.
.
.
.
ยังเรียกว่า "รัก" ได้อีกรึเทอ :เฮ้อ:
เพลงนี้จัดไปให้เฮียตรองเลย +1 ให้ด้วย อยากคมดีนัก o13 o13
-
เซิ่นนี่กวนหว่ะ ไม่เข็ดนะ :angry2:
ตรองนี่ก้อใจดี หนักแน่นจริงๆ o13
-
ไม่คิดถึง 555
เฉลยด้วยนะตรองงงงงงงงงงงง :z2:
-
mantdash >> อาราย .. มะรุ้ มะชี้ (' ' ; )
o8
ยังไม่คิดถึงพี่ตรองครับ ค้างคาอะ ค้างคาาาาาา อะครับ :m31:
ปล. เซิ่นนี่หลายทีแล้วนะเนี่ย
-
... วันนี้คุณคิดถึงตรองหรือยังครับ ?? ? ...
คิดถึงแล้วจ้า แต่พอดีคุยโทรสับ+ตอบเอ็มกิ๊กอยู่ ก็เลยตอบซีตรองช้าอ่ะ 55+ :laugh: :laugh:
แอบเซ็งแทนเซิ่นชอบวอกแวกเรื่อย ตรองนี่ใจเย็นจริงๆ มีหนุ่มโทรหาเซิ่นก็ไม่ทะเลาะกันรุนแรง แค่พูดคุย
อืม อย่าใจเย็นเหมือนเพลงแพนเค็กละกัน ของอย่างนี้ต้องคุมๆกันบ้างงงงง
แต่ถ้าเป็นโนว์นะ ไม่แน่คุณแฟนอาจโดนหันให้เป็ดกินไปแล้ว หึหึ
เอ๊ะ รึเซิ่นชอบแนวตบๆจูบๆอ่ะ :impress2: :impress2:
-
" เฮียเจ้าชู้ .. เฮียยอมรับ แต่ถ้าเฮียมีแฟน .. เค้าก็จะเป็นคนเดียวที่เฮียจะรักและมอง ..
โดนสุดดด เลยประโยคนี้ o13
แต่เซิ่นทำอย่างนี้หลายครั้งแล้วนะ :m16:
-
ซิ่นเจ้าชู้มาก
เพราะมันไม่ใช่ครั้งแรก
แถมตรองยังจับได้อีกเหอะๆ
ไปขอเบอร์เค้าก่อนอีก :เฮ้อ:
... วันนี้คุณคิดถึงตรองหรือยังครับ ?? ? ...
เราคิดถึงตรองแล้ว แต่ตรองล่ะคิดถึงตัวเองหรือยัง คิดถึงตัวเองมากๆ เน้อ
^
^
^
ตามนั้น :กอด1:
-
เชิ่นน่ารักกกอ่ะ คุณตรอง
อุ๊ยไปถ่าย ธ กับ ฉ
ต้องไปแอบสืบชะแล้ว :laugh: :laugh:
-
บทที่ 31 > ตกลงเราเป็นอะไรกัน ? ?? .+
วันนี้วันอาทิตย์ครับ .. วันอาทิตย์ที่สิบสองตุลา ... มันเป็นเช้าวันอาทิตย์ที่อากาศไม่สดใสเอาซะเลย .. เมฆครึ้มข้างนอกทำให้บรรยากาศน่านอนนิ่งๆอยู่บนเตียงมากกว่าที่จะออกไปเดินเที่ยวข้างนอก ... ผมเดินจากระเบียงกลับเข้ามานอนต่อบนเตียง ไอ้ตัวดียังซุกตัวนอนนิ่งไม่ไหวติง ... ไอ้ขี้เซา !
เก้าโมงครึ่งไอ้อาร์มโทรมา ..
" ว่า ? " ผมเดินออกมาคุยโทรศัพท์ที่ระเบียงเพราะไม่อยากให้เสียงรบกวนไอ้ขี้เซา
" รู้เรื่องไอ้การ์ดยัง "
" เรื่อง ? "
" มันมีเรื่องกับเจ้าถิ่นแถวนั้น ตอนนี้อยู่โรง'บาล มึงจะไปกับพวกกูป่าว ? "
" เออเอาดิ "
" พรุ่งนี้กูแวะรับ แค่นี้นะกูโทรหาคนอื่นก่อน "
" เฮ้ยเดี๋ยว ! .. " ไม่ทัน .. มันวางไปแล้ว ... ว่าแต่ไอ้การ์ดมันเรียนอยู่มหา'ลัยนเรศวรไม่ใช่เหรอ ?? พิษณุโลกนะเว้ย พิษณุโลก !!!
ไอ้การ์ดเป็นใคร ?? ยังจำกลุ่มผมที่สยามได้ไหมครับ ? ถ้าจำไม่ได้ลองย้อนกลับไปอ่านตอนไอ้กัสเบลอีกครั้ง ! .. ไอ้การ์ดคือไอ้เด็กกางเกงน้ำเงินคนนั้นแหละครับ .. พอจบมอหกมันก็แอดมิชชั่นหนีพวกผมไปอยู่ไกลถึงพิษณุโลกโน่น !!
เดินกลับเข้ามาในห้อง .. ไอ้ตัวดีนั่งทำหน้ายุ่งอยู่บนเตียง
" ตื่นแล้วเหรอครับ .. ไปอาบน้ำดิเดี๋ยวพาไปกินข้าว "
" คุยกับใครเหรอ ทำไมหน้าเครียดๆ "
" เพื่อนมันมีเรื่องนิดหน่อย .. พรุ่งนี้จะไปเคลียร์กัน "
" งั้นเซิ่นไปด้วยนะ "
" บ้าแล้ว ! ไปมีเรื่องกับนักเลงนะครับ ไม่ใช่ไปเล่นทายปัญหากับอิ๊คคิวซัง "
" ก็เป็นห่วงนี่ "
" แล้วเซิ่นไปด้วย ไม่คิดว่าเฮียจะเป็นห่วงมั่งเหรอครับ .. อยู่นี่แหละ "
" แล้วพรุ่งนี้ไปยังไงอะ เอารถเซิ่นไปดิ "
" ไม่เอาอะ .. เดี๋ยวไอ้อาร์มมันมารับ " เซิ่นพยักหน้าหงึกๆ ก่อนจะลุกเดินเข้าห้องน้ำไป
.
สิบนาทีผ่านไป .. ไอ้ตัวดีเดินตัวงอออกมาจากห้องน้ำ
" เฮ้ยเป็นไร .. ปวดท้องอีกแล้วเหรอ ? " ผมรีบเข้าไปพยุงมานั่งบนเตียง ไอ้ตัวดีนั่งกุมท้องพยักหน้า
" กินยาป่ะ " ผมเดินไปเปิดตู้เย็น กวาดถุงยามาวางไว้บนเตียงทั้งหมด .. ผมไม่รู้ว่าต้องกินอันไหนบ้างเลยเอามาให้เลือกเอง ไอ้ตัวดีหยิบยาถุงหนึ่งขึ้นมาก่อนจะเทออกมาใส่มือสองเม็ด .. ผมยื่นแก้วน้ำให้ ไอ้ตัวดีกินยาเสร็จก็ทิ้งตัวนอนบนเตียงเลยครับ ..
ผมลงไปซื้อข้าวต้มมาให้ .. เปิดประตูเข้ามาเจอกำลังออกมาจากห้องน้ำพอดี .. หน้าซีดออกมาเลยครับ
" เฮ้ยไมเป็นงี้อะ " ผมวางถุงข้าวต้มบนตู้เย็นก่อนจะวิ่งถลาไปรับเซิ่นที่ยืนโงนเงนอยู่
" เป็นงี้แหละ กินยาแล้วมันจะออกมาหมด " เสียงที่เบาจนเหมือนกระซิบอธิบาย .. ยาตัวนี้ต้องกินทุกสองอาทิตย์ ถ้าไม่กินก็จะปวดท้องมาก ... แต่ถ้ากินไปก็จะทั้งอ้วก ทั้งถ่ายออกมาจนหมด .. ถ่ายจนเป็นเลือดนั่นล่ะ ! เห็นแล้วสงสารครับ มิน่า .. ตอนจะกินยาเห็นนั่งทำใจอยู่นาน
" ไปหาหมอดีกว่าป่ะ ? " ผมถามไอ้ตัวดีรีบส่ายหน้า .. ท่าทางคงกลัวหมอน่าดู
" อืมๆ งั้นกินข้าวจะได้นอนพัก "
" ป้อนนะ " มีอ้อนๆ
" เออดิ .. มีแรงกินเองเหรอไง " ผมพามานั่งเอาหลังพิงเตียง ก่อนจะหยิบโต๊ะเล็กข้างตู้เย็นมากางออกแล้ววางชามข้าวต้มพร้อมแก้วน้ำ...
" อิ่มแล้วเหรอ " ผมถามเมื่อเห็นไอ้ตัวดีเบือนหน้าหนีช้อนข้าวต้ม .. เพิ่งจะกินไปได้ไม่ถึงสิบคำเองนะเว้ย เปลืองเว้ยเปลือง !!! ถุงนึงตั้งสี่สิบ
" งั้นกินนมนะ " ผมถาม เซิ่นทำท่าจะปฏิเสธ
" ถ้าไม่กินนมก็ต้องกินข้าวต้มให้หมด " ผมยื่นคำขาดไป .. ไอ้ตัวดีเลยเลือกที่จะนั่งดูดนมกล่องแทนการกินข้าวต้ม
.
ตอนบ่ายไอ้ขี้เซาดีขึ้นแล้วครับ .. แต่ก็ยังวิ่งเข้าห้องน้ำอยู่เป็นพักๆ เฮ้อ ~! เห็นแล้วทรมานแทน ...
" เย็นนี้ไปกินชาบูชิกัน "
" หายแล้วเหรอไง " ผมถาม อีกคนพยักหน้าพร้อมรอยยิ้ม : )
" เอาไว้หายดีจริงๆแล้วค่อยไปเหอะ " ผมลูบหัวคนนั่งยิ้มอยู่ข้างๆ
" เป็นห่วงเหรอ ? "
" ป่าว .. กลัวไม่คุ้มว่ะ ตั้งแพง !! " ไอ้ที่ยิ้มๆอยู่หุบทันทีเลยครับ
" โอ๋ๆๆๆ แกล้งเล่น .. ก็เป็นห่วงหน้ายังซีดอยู่เลยตัวเองอะ " ผมคว้าคนข้างๆมานั่งกอด .. ดีนะตะครุบตัวไว้ทัน เมื่อกี้ทำท่าจะงอนลุกหนีไปแล้ว
" ก็ตัวเองชอบแกล้งเค้าอะ "
" โอ๋ๆ ไม่แกล้งแล้ว อย่างอนนะ แต่ช้าแต่ ~ "
.
แล้วก็นั่งดูหนังกันจนเย็น .. โทรศัพท์ดัง ..
" เฮีย ... หยิบให้หน่อยดิครับ " ไอ้ตัวดีบอกโดยไม่ยอมละสายตาจากภาพยนตร์บนจอโทรทัศน์ ผมลุกขึ้นมาหยิบโทรศัพท์ดูเบอร์ .. ก่อนจะยื่นให้
" ฮัลโหล " เซิ่นเอานิ้วชี้มาวางไว้ตรงปาก .. หมายถึงให้ผมอยู่เงียบๆ อย่าส่งเสียง
' ............. '
" อืมๆ อยู่หอปาร์คมีไรอะ "
' ............. '
" อยู่คนเดียว .. จริงๆ " ไอ้ตัวดีพลิกตัวนอนคว่ำก่อนจะคลุมโปงไม่ให้ผมได้ยิน
' ............. ' ผมหยิบกระเป๋าตังค์กับมือถือก่อนจะเดินออกจากห้องมา ...
อากาศตอนนี้ไม่ต่างกับเมื่อเช้าเลย .. ดูท่าจะแย่กว่าด้วยซ้ำ เมฆสีเทาหนาครึ้ม ลมพัดแรงจนต้องยกแขนทั้งสองข้างมากอดตัวเอง ... ผมเดินช้าๆ อย่างไร้จุดหมาย ... ในซอยมีนักศึกษาเดินอยู่อย่างบางตา ... แต่ละคนต่างรีบวิ่งกลับหอเพราะกลัวว่าเม็ดฝนจะโหมกระหน่ำลงมา ผมยังเดินสวนทางกับคนอื่นอย่างใจเย็น ... บางทีสายฝนอาจจะช่วยชำระล้างความเสียใจของผมตอนนี้ออกไปบ้างก็ได้
... ทำไมต้องไม่ให้ส่งเสียง ...
... ทำไมต้องอยู่เงียบๆ ...
... ทำไมยังคุยกับมันอีก ...
... ทำไมต้องบอกว่าอยู่คนเดียว ...
... ถ้าเป็นแฟนกับผมแล้วมันน่าอายขนาดนั้น ... แล้วจะมาเป็นแฟนกันทำไม ? ?? ...
... ทำไม .. ทำไม ...
ผมยังเดินเตะอากาศอย่างไร้จุดหมาย .. หึหึ ตอนนี้เขาคงคุยกันอยู่ .. เขารู้หรือเปล่าว่าผมเดินออกมาจากห้องนั้นแล้ว .. เขาจะเป็นห่วงผมบ้างไหม ? คำถามมากมายเกิดขึ้นในหัวอยู่ตลอดเวลา
" จะไปไหน ? " แรงยื้อบริเวณข้อมือทำให้ผมหันกลับมามองหน้าอย่างหาเรื่องตามสัญชาตญาณ
" ... ข้าวฟ่าง ... "
" เออดิ .. กูเอง นี่มึงจะไปไหนเนี่ย " มันใส่กางเกงยีนส์สีซีดตัวโคร่งกับเสื้อยืดสีขาวล้วน .. ในมือมีถุงเซเว่นอยู่ มันคงลงมาซื้อของ
" ไม่รู้ว่ะ "
" ไอ้ห่า .. ฝนจะตกอยู่แล้ว ยังจะเสือกออกมาเถลไถลอีกนะมึง " มันบ่นเหมือนผมเป็นเด็กๆ ก่อนจะเดินจูงมือผมข้ามถนนในซอย
" ไปไหน ? " ผมหยุดเดินแล้วถามมัน
" กลับหอกูไง ทะเลาะกับเซิ่นมาอะดิมึงอะ " ผมพยักหน้าไป .. ที่มันพูดมาก็ถูก แต่จะเรียกว่าทะเลาะกันได้รึเปล่านะ ?
.
ห้องไอ้ข้าวฟ่างที่ครั้งหนึ่งเคยมีคนนอนเกลื่อนเต็มไปหมด .. วันนี้กลับมีเพียงความว่างเปล่า ผมนั่งลงหน้าคอมพ์ที่เปิดเพลงค้างไว้ ..
~ .. แอบข่มอารมณ์น้อยใจ .. ในส่วนลึก ...
.. รู้ไหมว่าฉันรู้สึกเรื่องความสัมพันธ์ ...
.. คลุมเครือยังไงไม่รู้ .. ท่าทางที่ดูเหมือนคบกัน ...
.. แต่ไม่เห็นว่ามันจะเกินกว่าคนทั่วไป ...
.. เธอบอกว่าปลื้มใครต่อใคร .. ยังไง ...
.. เหมือนเธอไม่รู้เลยว่า .. เจ็บนะ .. บางทีก็สงสัย ...
.. ว่าฉันเป็นแฟนของเธอหรือเปล่า .. ความจริงเรารักกันไหม ...
.. เวลาใครถามฉันควรตอบเขายังไง ...
.. วันใดที่ไม่เจอ .. เหมือนเธอขาดอะไรไหม ...
.. ต้องการแน่ใจ .. ตกลงเราเป็นอะไรกัน ... ~
นั่นสินะ .. ตกลงเราเป็นอะไรกัน ? ?? ฏ ฬ อ ง . . ฌิ ณ วั ธ น์ *
" เดี๋ยวไอ้อู๋กับไอ้แฮมมา " ไอ้ข้าวฟ่างบอกหลังจากที่ออกไปคุยโทรศัพท์ริมระเบียง
" มันมาทำไมวะ ? "
" พรุ่งนี้พวกกูจะไปทะเลกัน .. มึงไปด้วยนะ " ไอ้ข้าวฟ่างยังติดนิสัยชอบเสนองเองสรุปเองเสร็จสรรพ
" พรุ่งนี้กูจะไปเคลียร์อะไรกับเพื่อนนิดหน่อย "
" ไปกับพวกกูนี่แหละ ดีแล้ว ! " มันบอกแล้วก็เดินออกไปสูบบุหรี่เฉยเลย .. ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาตั้งใจจะโทรไปบอกไอ้อาร์มว่าพรุ่งนี้ไม่ไป .. แต่ดันกดเบอร์หนึ่งขึ้นมาแล้วโทรออกไปแทน
" ครับ " ปลายสายรับด้วยน้ำเสียงสงสัย
" ติดสายอยู่หรือเปล่าครับ "
" เปล่าๆ ใครเนี่ย ? "
" อืม .. แล้วคุยกับแฟนผมเสร็จแล้วเหรอ "
" ... เฮีย ... "
" ครับ ผมเอง " แล้วมันก็ตัดสายทิ้งไป ... จะกิ๊กกะเมียชาวบ้านก็อย่าเสือกกลัวผัวเขาดิวะ !!
โทรบอกไอ้อาร์มเสร็จ .. เซิ่นส่งข้อความมา ..
:: โทรไปไม่รับ .. อยู่ไหนเนี่ย ? :: เวลา .. 15.10
ผมกดส่งกลับ ..
:: คุยกับปาร์คเสร็จแล้วเหรอครับ ::
เซิ่นส่งมาแทบจะทันที
:: เสร็จแล้ว !! :: เวลา .. 15.13
เซิ่นโทรมาอีก .. ไม่ได้รับ สักพักข้อความเข้า
:: ฝนจะตกแล้ว อยู่ไหน รีบกลับมาเร็ว :: เวลา .. 15.27
:: อยู่ไหนเนี่ย ออกไปหาแล้วนะ :: เวลา .. 15.40
:: อยู่ไหนเนี่ยๆๆๆ ๆๆ ๆ :: เวลา .. 15.53
:: จะไม่คุยกันแล้วใช่ไหม :: เวลา .. 16.05
:: รออยู่ข้างนอกหอนะ ออกมาแล้ว :: เวลา .. 16.06
ผมนั่งอ่านข้อความ .. แต่ไม่ได้ส่งกลับ .. ตอนนี้ฝนตกแล้ว เขาออกมาจริงหรือเปล่านะ ? เขาจะตากฝนไหม เขาจะป่วยอีกหรือเปล่า ... เป็นห่วง แต่ไม่อยากกลับไปอีกแล้ว .. รู้ตัวว่ากลับไปก็ใจอ่อนอีก ...
" อยู่ไหนวะแอ๋ม " ผมตัดสินใจกดโทรหาแอ๋มเพื่อนสนิทของผมและเซิ่น
" อยู่บ้านสิยะ "
" นั่งแท็กซี่มาหอหน่อยดิ "
" ตอนนี้เนี่ยนะ .. ฝนตก "
" กูจ้างก็ได้อ๊ะ .. มาอยู่เป็นเพื่อนเซิ่นหน่อย "
" อ้าว .. แล้วแกอยู่ไหนเนี่ยอีเฮีย ? "
" เออน่า .. เนี่ยเซิ่นออกไปตากฝนมึงรีบมาลากกลับห้องเลยนะ "
" เดี๋ยวมันก็ป่วยหรอก เฮียปล่อยมันไปทำไม " ฟังจากเสียงมันน่าจะถามไปวิ่งไป .. ได้ยินเสียงปิดประตูดังเข้าโทรศัพท์มา
" อยู่บนแท็กซี่แล้วนะเฮีย .. ไม่เกินครึ่งชั่วโมง "
" สิบนาทีได้ป่ะวะ ? "
" ฝนตกรถติดน่ะ รู้จักมั๊ยเฮีย " ไอ้แอ๋มบ่นแข่งกับเสียงฝน
" เออๆ ถึงแล้วก็โทรตามตัวเซิ่นด้วยล่ะ " ผมสั่งก่อนจะวางสาย ..
.
" เป็นห่วงเค้า แล้วทำไมไม่ไปหาเค้าวะ " ไอ้ข้าวฟ่างนั่งดีดกีตาร์อยู่บนลำโพงสีดำคลอกับเสียงฝนที่ตกลงมาไม่ขาดสาย ... ไม่หนัก แต่ต่อเนื่อง ...
" กูกลัวใจตัวเองว่ะ .. กูไม่อยากเจ็บแล้ว "
" แล้วที่มึงมานั่งทำหน้าเป็นหมาหงอยแบบนี้ มึงไม่เจ็บเลยงั้นสิ "
" ไม่รู้ว่ะ .. กูสับสน .. ปวดหัว " ผมทิ้งตัวลงบนเตียงอย่างอ่อนแรง ... ไอ้ข้างฟ่างเดินมาลากผมให้นอนเป็นที่เป็นทางก่อนจะดึงผ้าห่มมาคลุมให้ ... ถ้าผมลืมตาขึ้นมาอีกครั้งผมจะหายปวดหัวมั๊ย ... ผมจะหายจากความเจ็บที่จุกอยู่ในใจไหม ?? ? ใครก็ได้ตอบผมที
-
newykung >> สักวันครับ .. สักวัน *
MoSHI >> ก็ใช่อะดิครับพี่ .. ผมถึงเจ็บแบบนี้ไง T^T
pongsj >> หลายทีอะไรหว่าพี่ .. ตั้งแต่คบกันมายังไม่เคย .. สักที ! เอิ๊กๆๆ
Blackriar >> ไม่ใช่ต้องยอมครับ .. แต่ทุกอย่างมันเป็นไปเองตามสัญชาตญาน
kongkilmania >> เหอะๆ .. เดี๋ยวก็รู้ล่ะครับ
snoopy >> อ่านไปด้วย กินน้ำตาลไปด้วย .. รับรองหวานเจี๊ยบ !! โฮะๆๆ
Dangerous_patz >> โห .. มาเรียกพ่งเรียกพี่ .. เนียนมารึเปล่าหว่า ?? ไหนอะหลังไมค์ ไม่เห็นมีเลยสักคน .. รอร๊อรอ ~*
TONG >> โห .. เด็กเอแบคคนเนี๊ยะน่ากลั๊วน่ากลัว >o< .. โหดเกิ๊นนน น น !!!
menano >> ผมอะใจร่มอยู่แล้วครับพี่ .. ร่มโค้กอันบะเริ่มเทิ่มเลยด้วย
nana >> นั่นล่ะครับ เหตุผลทั้งหมดของการกระทำ 'เพราะรัก' คำเดียว สั้นๆ
LIZZ >> สาวยาคูลท์ .. สมัยนี้มันยังมีอีกเหรอวะครับเจ๊ ?? ... ตลาดหลักทรัพย์มีม็อบนะเจ๊ ระวังตัวด้วยล่ะเวลาไปส่องหนุ่มอะ ^^
happy_icekung69 >> วัดจากอะไรล่ะครับ .. บางทีตรองอาจจะเสือซ่อนเล็บก็ได้ วะฮ่าฮ่า ~!!
boboaje >> ถ้าไม่รักตัวเองแล้วใครจะรักล่ะครับ จริงป่ะ ?
Xeroz >> ทำไมไม่อาร์มมันไม่เห็นบอกงี้เลยวะครับ .. มันบอกแต่ว่ามึงอะใจอ่อนเกิ๊นนน น !
yunjaelover >> ดีใจที่ชอบครับ ^^
MeowY >> คิดถึงตัวเองและคนรอบข้างในทุกๆวันที่ยังหายใจครับ
AmPZii >> รักภาษาอะไร ?? ? .. ระวังโดนของมีคนบาดนะจ๊ะน้องจ๋าว 5 55555 555 5 5 +.
naja >> เหอะๆ .. หนักแน่น ... อยากทำให้ได้แบบนั้นจัง
•NonG_MeE• >> งอล ! ไม่คิดถึงเหรอ เชอะเชอะ ~!!
mantdash >> ใจร้าย TwT ไม่ยอมคิดถึงเรา ชิชิ !
sNow >> ถ้าเรารักใครสักคน เราก็ไม่อยากจะทำร้ายเขาหรอกครับ ... ตบจูบ ตบจูบ นี่สงสัยต้องไปอ่านกระทู้อื่น ประมาณที่ขึ้นว่า ... เสร็จกูแน่ ~ อะไรประมาณเนี๊ยะ วะฮ่าฮ่า ~!!!
nana lonely >> เรื่องไม่ดี ... ไม่จำครับ ^^
moonlight >> ความเจ้าชู้ .. วัดจากอะไรล่ะครับ =D
Copter_P >> เพิ่งถ่ายไปเมื่อตอนตุลาอะครับ ไม่รู้จะได้ลงตอนไหนเล๊ย !!
.
.
.
วันนี้ .. ยิ้มให้กับคนที่คุณรักแล้วหรือยังครับ ^^
-
^
^
^
^
ว้ายตายกีสสสสสสสสสสส
วันนี้ได้จิ้มน้องตรองด้วย
จิ้มก่อนอ่าน 555
เด๋วมาเมนท์อีกที
________
อ่านจบแล้วแบบว่า
น้องตรองคุณพี่ก็ยืนยันคำเดิมค่ะใจร่ม ๆ เช่นเคย ถึงร่มโค้กมันจะอันใหญ่ก็จริง
แต่คุณพี่ให้ถือ 2 อันค่ะ
เฮ้อออออออออออออออออออ
แล้วก็ยังไม่เข้าใจน้องเซิ่นตามเคยนะคะ
ปากบอกว่ารักแต่คุยกะคนอื่นไม่ให้เราได้ยินเนี่ยเป็นใครใครก็คิด
เฮ้ออออออออออออออออออออออ
คุณพี่เป็นกำลังใจให้คุณน้องซีตรองเสมอนะจ๊ะ
รอตอนต่อไปจ้า
-
ขนาดน้องเค้าไม่ค่อยสบายนะเนี่ย :laugh:
-
เง้อ มัวแต่แน อดจิ้มเลย กราซิก ๆ
สงสารเฮียตรองอ่ะ
สู้ต่อไปน๊า
-
เฮ้อ เจ็บมาเจ็บไป แต่ก้อยังไม่ชินเน๊อะตรอง นี่แหละนาความรักทำให้เราอภัยให้เค้าได้ทุกอย่าง เห็นใจแทน
:z3: :z3: :z3:
-
เฮ้อ ขนาดกินน้ำตาลไปอ่านไปและนะ
ตรองสู้ๆ
-
เลิกเหอะเชื่อพี่ ................อย่าเอาความสงสารมาเป็นที่ตั้งเลย
ยิ่งทนอยู่เราเนี่ยแหละที่เจ็บปวด
-
จงอยู่ในที่ๆที่เรามีความสุข นะคับ
-
แอบฟันธงนะนเยว่า อีกไม่นาน ตัวนางตัวจริงจะปรากฏ อิๆ
เพราะ เหมือนที่เซิ่นมีต่อเฮีย มันเป็นความรู้สึกแบบว่า อบอุ่นและมีความสุขที่เฮียคอยเป็นห่วงอะนะ
แล้วจะรออ่านนะ
-
:sad4: :sad4: :sad4:
Dramatically Sad หว่ะ
-
เพิ่งไปนั่งอ่านหนังสือบัญชีมา ปวดหัวไมเกรนแดกมาก
พอเปิดเวปเจอเรื่องซีตรองอีก ทำเราน้ำตาซึมเลย ไหงชีวิตซวยแดกขนาดนี้ ไปทำบุญบ้างเหอะ เผื่ออะไรๆจะดีขึ้น
ตบจูบ ตบจูบ นี่สงสัยต้องไปอ่านกระทู้อื่น ประมาณที่ขึ้นว่า ... เสร็จกูแน่ ~ อะไรประมาณเนี๊ยะ วะฮ่าฮ่า ~!!!
แหมๆ เราก็พูดให้ขำๆหรอก รึว่าตรองอ่านแล้วไม่ขำย๊ะ :laugh: (โฮ๊ะๆ กำลังเริ่มอ่านอยู่เลยนะนั่น เรื่องนั้นน่ะ หื่นจริงจริ้ง ทั้งคนเขียนทั้งพระเอก ตรองอย่าเป็นแบบนั้นนะกัน :laugh:)
-
.....ทำไมเป็นคนแบบนี้ว่ะ.... :seng2ped:
-
^
^
^
^
เห็นด้วยกับรีบนอย่างแรง!!!
-
สงสารตรองจัง มีแฟนแต่ละคน เจอยังงี้กลับไปเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมเหอะ
หวังว่าซักวันนึงตรองจะเจอ คนที่ใช่จริงๆ
-
โลเล!!!~
เป็นเจ๊นะ.... จะเอามาเป็นแฟนทุกคนเลย!!(อ่าว...เลวยิ่งกว่า :beat: :jul3:)
-
อ่านแล้วลงความเห็น เซิ่นไม่เหมาะกับตรองจริงๆ ขอฟันธง!!!!!!!!
อยู่ห่างๆ เถอะ เพราะอยู่ใกล้ก็ใจอ่อนอีก
เซิ่นเจ้าชู้เกิน รับไม่ได้เลย ปกติมีแฟนก็น่าจะมีทีละคน นี่เกาะเกี่ยวเค้าไปเรื่อยเลย ตกลงมันกี่คนกันแล้วฮึ ขนาดสังขารร่องแร่งขนาดนี้นะ :m16:
-
สงสารซีตรองจังรุย
เป็นแบบนี้ใครๆ ก็คิดมากหง่า
จามีรักแท้กะเค้าม๊ายยยยยย
เป็นกำลังใจให้เน่อ ^^"
:monkeysad: :monkeysad:
-
เสียใจไม่เคยจะบอก ไม่พูดเลยมันยังต้องเก็บ
ต้องซ่อนอะไรบางอย่างให้เธอไม่เห็นมัน
คิดดูจะลองจะเอ่ยให้รู้ไปว่าเธอนั่นแหละ
ที่ซ่อนอะไรบางอย่างอยู่ในใจของเธอ
ให้รอทั้งคืน ไม่โทรมาหาบ่อยๆ
แค่นี้ก็พอจะทำให้ใจต้องคิดไกล
ให้คนรักกันต้องอยู่อย่างคนที่ไม่มีหวังเลย
ไม่รู้จะทนได้นานขนาดไหน
อย่าคบกันเลยถ้ารักมันทำให้น้อยใจ
ฉันคิดจะทนให้นาน แต่นานกว่านี้คงไม่ไหว
อย่าเสียเวลาทั้งๆ ที่เธอไม่เคยคิดจะรัก
จบๆ กันไป เก็บฉันไว้ทำอะไรบอกฉันที
ยังเฝ้ารอให้เธอได้เจอะ ได้เห็นเองแววตาที่เก็บ
ฉันซ่อนอารมณ์บางอย่างแบบคนที่น้อยใจ
คิดดูจะลองจะเอ่ย ว่าเธอนั่นแหละ
ที่ซ่อนใครๆ ให้อยู่ที่ตรงกลางหัวใจ
ให้รอทั้งคืน ไม่โทรมาหาบ่อยๆ
แค่นี้ก็พอจะทำให้ใจต้องคิดไกล
ให้คนรักกันต้องอยู่อย่างคนที่ไม่มีหวังเลย
ไม่รู้จะทนได้นานขนาดไหน
อย่าคบกันเลยถ้ารักมันทำให้น้อยใจ
ฉันคิดจะทนให้นาน แต่นานกว่านี้คงไม่ไหว
อย่าเสียเวลาทั้งๆ ที่เธอไม่เคยคิดจะรัก
จบๆ กันไป เก็บฉันไว้ทำอะไรบอกฉันที
อย่าคบกันเลยถ้ารักมันทำให้น้อยใจ
ฉันคิดจะทนให้นาน แต่นานกว่านี้คงไม่ไหว
อย่าเสียเวลาทั้งๆ ที่เธอไม่เคยคิดจะรัก
จบๆ กันไป เก็บฉันไว้ทำอะไรบอกฉันที
อย่าคบกันเลยถ้ารักมันทำให้น้อยใจ
ฉันคิดจะทนให้นาน แต่นานกว่านี้คงไม่ไหว
อย่าเสียเวลาทั้งๆ ที่เธอไม่เคยคิดจะรัก
จบๆ กันไป เก็บฉันไว้ทำอะไรบอกฉันที
ไปหาเพลงนี้มาฟังนะตรอง
สะใจดี
รักมันทำให้น้อยใจ!!!
-
เจอแฟนแบบนี้ เซ็งว่ะ :m16:ทำใจเถอะซีตรอง สู้ ๆ
-
เซิ่นทำตัวแบบนี้ก้อไม่้ไหวนะ :เฮ้อ:
-
วันนี้ .. ยิ้มให้กับคนที่คุณรักแล้วหรือยังครับ ^^
ผมอ่านข้อความนี้ของพี่ตรองแล้วก็ยิ้มอะครับ 555+ :z1:
เซิ่นนี่สงสัยไม่ยาวชัวเลย ใช่ไหมเนี่ย
-
เลิกเลยตรอง :z3:
ปล.ไม่มีให้ยิ้มอะตรอง :o12:
-
o13
ซีตรองคร้าบบบ....ตามมาจากเรื่องก่อนนะครับ จิ้มบวกให้ด้วยความประทับใจที่ค้างคา...แล้วด้วย 555.... :mc4:
เริ่มอ่านไปได้นิดหน่อย ยังรสชาติ..กลมกล่อม..เหมือนเดิม แต่สีสรรดูจะจัดจ้านขึ้น (ตามอายุที่เพิ่มขึ้นรึเปล่าเนี่ย) o13
ความจริงแอบเหลือบ ๆ มองตอนล่าสุดนิสนึง แต่ไมกล้าอ่านมาก กลัวเสียอรรถรส อ่ะ ...ฮ่า ๆ จริงจังไปม้าย.... :m31:
ดูเหมือนว่าตัวละครจะมากขึ้นนะ อิ อิ ก็มหา'ลัยนี่เนอะ เพิ่อนก็มากขึ้นบ้าง ไรบ้างเงี๊ย(ภาษาไรมันวะนี่)...
:-[
เดี๋ยวกลับไปหาความเพลิดเพลิน ตอนต้น ๆ ก่อน มีอะไรก็จะขออนุญาตมาคร่ำครวญกับ คนเขียนก็แล้วกันนะครับ :man1:
ข อ บ คุ ณ ค รั บ ซี ต ร อ ง ที่ รั ก ข อ ง ใ ค ร นะ
:z2:............ :L1:........... :pig4:............. :z10:
-
คุณน้องขา พี่รีบ ไปซื้อ ธ ก ฉ มาทันทีวันนี้ ถึงว่ามันไม่มี :fire: มีเมื่อไหร่บอกด้วย จะได้ไม่ต้องซื้อบ่อยๆ :z3:
-
:z3: :z3:
เซิ่นนนน ทำไมเป็นอย่างนี้ :z1:
ตรองต้องเจ็บอีกเท่าไหร่เนี่ย
สงสาร :sad2:
-
ตอนนี้อ่านแล้วสงสาร เฮียตรอง อ่ะ
ไอปาร์ค ตายยยยยย :z6: :z6:
-
น่าสงสารตรอง อารัยนักหนาเนี่ย สู้ๆคร้าบทาเคชิ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
โห.. เซิ่นก็ช่างไม่คิดถึงใจ
ต่อหน้าต่อตา..
หูย.. ไม่ปลื้มอ้ะ
-
สวัสดีครับ เพิ่งได้อ่าน เหะๆ 2วัน อ่านตามทันซะที :z2:
เรื่องของตรองนี่สนุกดีนะครับ แต่ทำไมผมอ่านแล้ว ปรับอารมณ์ไม่ทันเลย บอกตอนก็เศร้า บางตอนก็ฮาซะ
ตอนแรกๆ แอบเชียร์ ตรอง ก่ะ ชีส ด้วย แต่เลือกเป็นเพื่อนกันแบบเดิมก็ คงดีแหละครับ
ยังไงก็สู้ๆนะคับ ขอติดตามต่อไปเรื่อยๆนะคร๊าบบ o13 o13
-
:เฮ้อ: ตรองเนี่ยเวลารักใครก็รักเต็มที่เนอะ แต่เผื่อใจไว้เจ็บก็ดีเหมือนกัน
เซิ่น คงมีเหตุผลที่ทำแบบนั้นแหละ คงไม่มีอะไรหรอก ใช่ป่ะ
ทิ้งท้ายให้คนอ่านเศร้าตามซะงั้น แล้วจะรอตอนต่อไปนะ
ปล.คนที่หอมแก้มอ่ะ มาโผล่ตอนนี้ด้วยป่ะ อยากรู้ ใบ้หน่อยจิ :bye2:
-
ตองไม่ได้โหดนะ
แต่ตองไม่ชอบพวกจับปลาสองมือค่ะ
ในขณะที่เราให้ใจทั้งหมด เค้ากับทำกับเราแบบนี้เหรอ รับไม่ได้อ่างแรง
ปล.สำหรับคำถามที่ว่ายิ้มให้คนที่คุรรักหรือยัง ตองยิ้มแล้วค่ะ ให้กับภาพถ่ายเก่าๆหนึ่งใบ
-
เซิ่นก้อกล้าเนอะ
หรือถ้าคิดในแง่ดี? เซิ่นอาจคิดว่า
คุยต่อหน้าดีกว่าไปแอบคุยลับหลัง เหอะๆ :z3:
:เฮ้อ:ขึ้นอยู่กับตัวตรองแล้วหละว่าจะตัดใจหรือจะทนต่อไป :กอด1:
-
ซีตรอง ฟังเซิ่นคุยไม่จบใช่ป่าวววว :call:
-
...... เฮ้อออออ ออออออ ออ อออออออออออออ :เฮ้อ: .............
-
บทที่ 32 > ไปทะเลกันดีกว่า ! .+
ผมรู้สึกตัวอีกครั้ง .. ฝนหยุดตกแล้ว .. ท้องฟ้ากลายเป็นสีดำ .. ไหนใครสักคนเคยบอกไว้ว่าท้องฟ้าหลังฝนตกมักจะสวยงามไง ... ? ?? .. ไอ้อู๋กับไอ้แฮมมาถึงแล้ว .. หากแต่ไอ้กิ๊ฟท์กับไอ้พลอยที่นั่งยิ้มอยู่นี่สิ .. มายังไง (พลอยเพื่อนผมนะครับ ไม่ใช่พลอยเพื่อนเซิ่น คนละคนกัน ... พลอยนั่นกลับนครพนมไปตั้งนานแล้ว)
" เฮ้ย ! มันมาไงวะ " ผมชี้นิ้วไปที่ไอ้สองตัวนั่นถามไอ้ข้าวฟ่าง
" มันร้องตามไปเที่ยวด้วย " ไอ้ข้าวฟ่างนั่งยิ้มขำๆ พูดเหมือนไอ้สองคนนั่นเป็นเด็กๆ
" พูดจริง ? "
" เออ ! " ไอ้พลอยตอบเสียงดังฟังชัด ... ไอ้สองคนนี้มันสวยนะครับ สวยแบบเปรี้ยวๆเลยล่ะ ไอ้กิ๊ฟท์มันตัวเล็กกว่า หน้าอ่อนแบบเด็กมอปลาย ดูใสๆ .. ส่วนไอ้พลอยเนี่ย สูง ยาว เข่าดีครับ .. หน้าแมร่งหยั่งกะอั้ม พัชราภา แต่เวอร์ชั่นจัดฟัน ! ... มันไม่กลัวมั่งหรือไงวะ ? ไปเที่ยวทะเลกับผู้ชายเป็นกลุ่มขนาดนี้
" ทำตัวแบบนี้แม่ไม่ว่าเหรอ ? " ผมแกล้งแซวพวกมัน
" แม่ไม่ว่า ! " ไอ้กิ๊ฟท์ตอบทันที
" แต่พ่อด่าเช็ด ฮ่าฮ่า ~! " ไอ้แฮมต่อท้าย ..
" แล้วไปหมดเหรอวะ ตั้งหกคน " ผมหันไปถามไอ้ข้าวฟ่างเจ้าของทริป
" เดี๋ยวมีรุ่นพี่กูเอารถไปอีกคัน "
" ตกลงไปกี่คนวะเนี่ย ? "
" แปดๆ .. เดี๋ยวพี่เค้าเอาน้องไปด้วยอีกคน รุ่นเดียวกับเราเนี่ยแหละ "
" สวยป่าววะ ? " ไอ้อู๋ถาม
" ผู้ชาย ! "
" งี้ก็มีผู้หญิงแค่ไอ้กิ๊ฟท์กับไอ้พลอยสองคนอะดิ .. เซ็งว่ะ " ไอ้อู๋ทำท่าเสียดายเต็มที่ ไอ้สองสาวนั่นก็นั่งค้อนใส่เต็มที่เหมือนกัน
.
เจ็ดโมงเช้า .. ถือของมาใส่รถ .. ผมกับไอ้ข้าวฟ่างรวมกันกระเป๋านึง ไอ้แฮมกับไอ้อู๋กระเป๋านึง .. ไอ้สองสาวสี่กระเป๋า !!!
" ไปทะเลสองวัน มึงย้ายบ้านกันไงวะ " ไอ้อู๋บ่นเสียงดัง เพราะโดนสองสาวยัดกระเป๋าใส่มือให้ถือแทน ..
" สุภาพบุรุษน่ะรู้จักไหมไอ้อู๋ .. ถือนิดถือหน่อยทำบ่น " ไอ้พลอยหันมาด่าก่อนจะใช้โทรศัพท์ถ่ายรูปกับไอ้กิ๊ฟท์ต่อ เฮ้อ ~* ...
" บอกเค้ายังมึง ? " ไอ้ข้าวฟ่างเดินมากระซิบถามผม ... ผมส่ายหน้า .. แค่เมื่อวานแอ๋มโทรมาบอกว่าลากเซิ่นกลับมาห้องได้แล้ว ผมก็หมดห่วงแล้วล่ะ .. ห่างกันสักสองวันก็คงดี เผื่อเขาจะคิดอะไรได้มั่ง
" พี่เกียร์หวัดดี .. เต้หวัดดี " ไอ้ข้าวฟ่างเอ่ยทักคนที่ยืนรออยู่ลานจอดรถข้างหอ
" เฮ้ย !!! " ผมตะโกนเสียงดังด้วยความตกใจ
" เฮ้ย !!! " ไอ้พี่เกียร์ก็ทำท่าตกใจชี้นิ้วมาทางผม ... กูไม่ใช่แฟนพันธุ์แท้ ไม่ต้องมาทำท่าถูกต้องนะคร้าบบบ บ บ !!!
" ใครอะๆๆๆ " ไอ้สองสาวรีบระริกระรี้ถามไอ้ข้าวฟ่างใหญ่ ท่าทางจะปิ๊งไอ้ตี๋หน้าหล่อที่แต่งตัวเซอร์อยู่
" นี่พี่เกียร์ กะ ไอ้เต้ " ไอ้สองสาวรีบส่งยิ้มหวานไปให้ไอ้พี่เกียร์ใหญ่ ... แต่ไอ้คนที่ชื่อเต้นี่ท่าทางจะเป็นเสือยิ้มยาก .. เห็นมันยืนทำหน้าง่วงอยู่ ... จากที่เมื่อคืนเถียงกันว่าใครจะไปนั่งรถพี่เกียร์สองคนกันแทบตาย .. ตอนนี้ไอ้สองสาวมันเสนอตัวไปเองเลยครับ แหม ! เจอผู้ชายหล่อเข้าหน่อยทิ้งเพื่อนเลยนะมรึง =[]=;
.
ยังไม่ถึงเที่ยงเราก็มาถึงทะเลแล้วครับ .. 'หัวหิน' เป็นถิ่นมีหอย ปู ปลา กุ้งฝอย หินย้อย ประการัง ~ วู้ วู้วว ว ! .. พักรีสอร์ทสุดสวยของไอ้ข้าวฟ่างมันครับ .. มันเปิดบ้านหลังใหญ่ติดทะเลไว้ให้ .. รีสอร์ทของไอ้ข้าวฟ่างเป็นประเภทเน้นคุณภาพครับ ไม่เน้นปริมาณ ... สร้างบ้านเป็นหลังๆไว้ให้เช่า มันบอกว่ามีแค่สิบสองหลัง .. แต่ละหลังก็จะมีการตกแต่งและออกแบบไม่เหมือนกัน .. หลังที่มันให้มาพักตั้งอยู่บนเนินห่างจากหลังอื่นมาพอสมควร ด้านหน้าเป็นสระว่ายน้ำที่สร้างโดยยื่นออกไปแบบเปิดโล่งมองเห็นทะเลอยู่ไกลๆ .. มันบอกหลังนี้จริงๆมันกะจะสร้างเอาไว้อยู่เอง แต่มันไม่ค่อยได้มาเที่ยวบ่อยเท่าไรก็เลยปล่อยให้เช่าเหมือนหลังอื่นๆ .. แอบกระซิบถามราคากับมัน มันบอกกลับมาแค่ 2x,xxx ต่อคืน !!!
เดินเข้ามาข้างในแบ่งเป็นห้องนอนสามห้องครับ ห้องน้ำสี่ .. ส่วนปรุงอาหารแยกออกไปอยู่ข้างหลังโดยแบ่งเป็นครัวยุโรปฝั่งนึง และครัวไทยอีกฝั่งนึง .. เฟอร์นิเจอร์ครบครันครับ ..
" ไอ้กิ๊ฟท์กับไอ้พลอยนอนห้องซ้ายมือนะเว้ย " ไอ้ข้าวฟ่างชี้ไปที่ประตูห้องทางซ้าย
" พี่เกียร์กับไอ้เต้นอนห้องเล็กละกันนะครับ เดี๋ยวพวกผมสี่คนนอนอีกห้อง " มันยังคงจัดการเสร็จสรรพ
" แล้วทำไมผู้ชายนอนห้องฝั่งขวาหมดเลยวะ .. ทำไมฉันต้องนอนฝั่งซ้าย " ไอ้พลอยเท้าเอวถามด้วยความสงสัย
" ก็ห้องนอนขวามือสองห้อง มันมีประตูเชื่อมตรงกลางไงวะ .. หรืออยากนอนไประแวงไป " ไอ้ข้าวฟ่างหันมาอธิบายด้วยสีหน้าเบื่อหน่ายเต็มที
" แต่กูว่าไม่ได้นอนหรอกว่ะ " ไอ้อู๋บอก .. มันนั่งลงบนโซฟาสีฟ้าสดที่ตั้งอยู่กลางห้องนั่งเล่นนี้ พร้อมกับคว้ารีโมทมากดเปิดทีวีซะเสียงดัง
" ฝากเอาไปเก็บในห้องด้วย .. เดี๋ยวกูไปตามอาหารให้ " ไอ้ข้าวฟ่างถอดกางเกงยีนส์ออกมาพาดบ่าผมพร้อมกับยักคิ้วแล้วเดินออกจากบ้านไป .. มันก็กล้าเนอะเดินไปบ๊อกเซอร์ไปหาพนักงานรีสอร์ท ... อายมั่งมั๊ยวะนั่น ! ...
ไอ้ข้าวฟ่างเดินกลับมาพร้อมกับพนักงานอีกสองคนที่เข็นรถอาหารตามหลัง ... ความจริงออกไปซื้อของมาทำกินเองก็ได้นะ .. แต่ไหนๆไอ้ข้าวฟ่างอุตส่าห์เตรียมไว้ให้แล้วก็ไม่อยากขัดศรัทธา ... กินข้าวเสร็จสาวๆกับพวกไอ้อู๋ไอ้แฮมก็วิ่งกระโดดตู้มลงทะเลไป .. ไอ้พี่เกียร์กับไอ้เต้ก็หายแว่บเข้าห้องไป .. ผมกับไอ้ข้าวฟ่างเดินมานั่งหย่อนขาริมสระน้ำมองไอ้พวกสองสาวกับสองหนุ่มเล่นน้ำทะเลอยู่ไกลๆ ...
" แล้วงี้ไม่ขาดทุนเหรอวะ มาเปิดบ้านให้พวกกูพักฟรีเนี่ย " ผมเอาขาตีน้ำเล่น
" ช่วงนี้มันหน้ามรสุมอยู่แล้ว ไม่ค่อยมีใครมาเที่ยวกันหรอก "
" เออดีๆ .. งั้นกูมาทุกปีเลยนะ " ผมฉีกยิ้มให้มันไป .. แบร่ๆ
" เอาดิ .. ถ้าเป็นมึง กูให้มาเที่ยวฟรีทั้งปีเลยด้วย "
" แล้วทำไมต้อง 'ถ้าเป็นกู' ด้วยวะ .. พูดงงๆนะมึงเนี่ย "
" กูลงไปเล่นน้ำดีกว่า " พูดจบมันก็เดินสะบัดตูดหนีไป .... อะไรของมันวะ -*-
เจ้าของรีสอร์ทไม่อยู่ ... ลงเล่นน้ำในสระดีกว่า ลงมันทั้งชุดอย่างนี้นี่แหละ วะฮ่าฮ่า ~!!! ... แต่ความเกรงใจและมีมารยาทยังพอมีอยู่บ้างครับ เลยถอดกางเกงยีนส์พร้อมเสื้อยืดกองไว้บนเก้าอี้ริมสระ ก่อนจะกระโดดลงไปในสระ ... น้ำเย็นเฉียบเลยครับ แต่ใสปิ๊งจนมองเห็นเท้าตัวเองเลยแหละ .. เอ๊ะ นี่มันสระว่ายน้ำนี่หว่า ไม่ใสได้ไงล่ะเนอะ น้ำใสสีสวยด้วยคลอรีน : D ! เอิ๊กๆ ผมว่ายน้ำไปตามประสาของคนว่ายน้ำ (ไม่) เป็น ดำผุดดำว่ายอยู่อย่างเพลิดเพลินจนกระทั่ง ..
' ตุ่บ ' " โอ๊ย !! " มัวแต่หลับตาว่ายครับ หัวชนอะไรก็ไม่รู้ .. เงยหน้ามาเจอคนยืนยิ้มอยู่ในสระอีกคนครับ
" ยิ้มไรเนี่ย ? " ผมยกมือลูบหัวตัวเองป้อยๆ .. แมร่งยิ้มไม่หุบเลยแถมมีเสียงหัวเราะในลำคออีก .. ขำไรวะ ?
" ยิ้มให้เด็กที่มันหลับหูหลับตาว่ายน้ำ "
" เชอะเชอะ ! "
" เฮ้ย ทำงอนๆ .. เป็นตุ๊ดไงวะ " ใช้น้ำย่อยส่วนไหนในอวัยวะใต้พุงคิดวะฮ๊ะ !? ?
" เดินตามมาทำไมเนี่ย .. ไปตามไอ้เต้โน่นไป๊ " ผมอุตส่าห์เดินหนีจากในสระมานั่งบนเก้าอี้แล้วนะ มันยังตามมารังควานอีก
" เกี่ยวไรกับไอ้เต้ "
" จะไปรู้เร๊อะ .. เห็นตัวติดกันหยั่งกะหมากับเห็บ "
" ปากดีนะเอ็ง " ไอ้พี่เกียร์ทำท่าเคืองๆ สงสัยมันคงเคืองที่ผมว่ามันเป็นหมา .. เอ๊ะ หรือเป็นเห็บดี ฮ่าฮ่า ~! =D
" แล้วเรื่องหนังสั้นที่เคยคุยไว้อะ ตกลงว่างเปล่า "
" อ้าว นี่ยังไม่ได้ถ่ายกันอีกเหรอ " ไหนตอนนั้นบอกจะถ่ายเดือนหน้าๆๆ .. นี่มันผ่านจะสองเดือนกว่าแล้วนะเฟร้ย !
" ก็รอพระเอกอยู่นี่ไง แมร่งเล่นตัวชิบ "
" แล้วทำไมไม่เอาคนอื่นวะครับพี่ " ผมลุกมานั่งมองหน้าไอ้พี่เกียร์แบบหาเรื่องตามประสาเด็ก (กวนตรีน) แบบผม
" จ ะ เ อ า มึ ง ... เข้าใจปะ " มันพูดช้าๆ ชัดๆ เต็มสองหูเลยครับ
" เออ ! " ผมรับปากก่อนจะกระโดดลงน้ำอีกรอบ ... เห็นไอ้พี่เกียร์เดินผิวปากเข้าบ้านไป .. ดีเหมือนกันว่ายน้ำให้คนอื่นนั่งดูมันเขินๆ
ผมว่ายน้ำต่ออยู่อีกเกือบชั่วโมง .. มองลงไปข้างล่างไอ้พวกนั้นยังลั้ลลากันอยู่ในทะเลอยู่เลย .. ผมยืนมองอยู่ขอบสระได้ยินเสียงไอ้แฮมตะโกนชวนให้ลงไปเล่นบอลชายหาด แถมยังบอกให้ลากไอ้พี่เกียร์กับไอเต้ลงไปเล่นด้วย ...
' เสื้อผ้าผมหายไปไหน ' ผมยืนมองเก้าอี้ริมสระที่ตอนนี้มีเพียงความว่างเปล่า .. ภาพไอ้พี่เกียร์เดินผิวปากอย่างอารมณ์เข้าบ้านไปวูบเข้ามาในความคิด ... เหอะๆ หัวแตกแน่เมิง ไอ้พี่เกียร์บ้า !!!! ผมวิ่งดุ๊กๆๆๆ จะเข้าในบ้าน เจอไอ้เต้นั่งดูทีวีอยู่ ..
" เต้ๆ เอาผ้าเช็ดตัวให้ผืนนึงดิ " ผมโผล่แต่ส่วนหัวเข้าไปบอก .. ไอ้เต้ทำหน้าง่วงๆแต่ก็เดินเข้าไปหยิบผ้าเช็ดตัวในห้องมันยื่นให้ผม
" ขอบใจว่ะ " ผมรับมาเช็ดหัว เช็ดตัว .. ไอ้เต้ยืนกอดอกพิงขอบประตูมองหน้าผมด้วยสีหน้าไร้อารมณ์
" ชื่อไรอะ " เฮ้ย ! มันพูดแล้ว ... มันพูดได้ !! ไอ้เต้พูดได้ !!!!~
" ชื่อตรอง "
" ชุดนายเต้ตากไว้ตรงระเบียงแล้วนะ " ผมพยักหน้าขอบใจไป ... แต่ เฮ้ย !
" ตากทำไมวะเต้ "
" อ้าว ก็มันเปียกนี่ " ไอ้เต้ตอบหน้าตาย .. เปียกเหรอ ?? ผมว่าผมถอดก่อนโดดลงสระน้ำนะ มันจะเปียกได้ยังไง ...
" แต่เต้ว่าโทรศัพท์มันน่าจะพังอะ ทำไมนายไม่เอาออกก่อนลงเล่นน้ำล่ะ " ไอ้เต้ยังคงอธิบายต่อ
" เฮ้ย เต้ .. แต่ว่า .. ตรอง .. เอ่อ .. "
" อ้าว ตกลงมือถือพังจริงๆเหรอครับน้องตรอง .. พี่บอกแล้วไงว่าให้เอาออกก่อนลงสระ " ไอ้บ้านั่นเดินยิ้มออกมาจากห้อง .. มันเปลี่ยนชุดแล้วด้วย
" ทำอะไรกับชุดผม !! " ผมเดินไปถามมันอย่างอารมณ์เสีย .. นี่ถ้าไม่เกรงใจไอ้เต้ที่ยืนทำหน้างงอยู่นะ ผมกระชากคอเสื้อมันแล้ว
" อะไรเนี่ยทำคุณบูชาโทษแท้ๆ อุตส่าห์ให้เต้มันเอามาตากให้ยังจะมาว่าเราอีก " น้ำเสียงมันน่าถีบมากครับ
" อืม จริงๆนะนาย " ไอ้เต้ยืนยัน .. โถ่เว้ย !! ผมเดินกระแทกไหล่มันเดินเข้าห้อง ... ได้ยินเสียงมันหัวเราะตามหลังมา
.
สู่สุขคติตามไอ้แนวหน้าไปอีกอัน T^T ... LG Prada ของไอ้ตรอง TwT ... แกะเครื่องดูน้ำไหลโชกออกมาเลยครับ ... ไอ้พี่เกียร์บ้าเอ๊ย มรึงมัน The devil kill PRADA ชัดๆ !!! ไม่ตายดีแน่ๆ ฮึ่มๆๆๆ ...
" เป็นไรวะไอ้ตรอง หน้าบึ้งมาเชียว " ไอ้ข้าวฟ่างหยุดเล่นบอลหันมาทักคนแรก ไอ้พวกนั้นวิ่งมาดูกันใหญ่
" ทะเลาะกับใครมาป่าววะ " ไอ้พลอยสันนิษฐาน
" เฮ้ย ! บอกดิวะ กูชวนมึงมาเที่ยวนะเว้ย " ไอ้แฮมรบเร้าอีก
" มึงชวนกูตอนไหน ไอ้ข้าวฟ่างชวนตะหาก .. ไม่มีไรหรอก พวกมึงไปเล่นบอลกันต่อเหอะ "
" จะให้พวกกูเชื่อเหรอ หน้ามึงหงิกขนาดนี้เนี่ยนะ "
" ไม่มีอะไรจริงๆเว้ย ไอ้อู๋ "
" เพื่อนกัน .. มีอะไรก็บอกกันดิวะ " ไอ้กิ๊ฟท์เดินมากอดเอวผม .. อย่ามาทำซึ้งกับกูดิ เดี๋ยวกูร้องไห้
" หรือมึงไม่ไว้ใจพวกกู "
" เออๆ .. ไอ้พี่เกียร์มันทำมือถือกูพัง .. แมร่งเล่นอะไรไม่รู้เรื่อง " ผมนั่งลงกับพื้นทรายบอกอย่างเซ็งๆ
" เขาไม่ตั้งใจรึเปล่า " ไอ้กิ๊ฟท์ลูบหลังผมเชิงให้กำลังใจ ... ผมเองก็อยากคิดอย่างนั้นหรอกนะ แต่ทุกอย่างมันทำให้คิดว่า มันแกล้งผมชัดๆ ! ... หนีเสือปะจระเข้ หนีบียอนเซ่มาเจอมาดอนน่าจริงจริ๊ง !! (แฮ่ๆ ประโยคคุ้นๆของเฮียน่าน .. [Sun In Night .. เจ้าของเรื่อง ความรักแบบครับผม และ รักงอมแงม] ยืมหน่อยนะเฮีย ^^ .. ว่าแต่ขอยืนไว้อาลัยให้กับการจากไปอย่างสงบของ PASSWORD เล้าเป็ดด้วยนะครับ วะฮ่าฮ่า ~! ขอให้ลืมถาวรไปเลยนะ โฮะๆๆ )
" เดี๋ยวกูไปคุยให้ "
" ไม่ต้องหรอก .. กูไม่อยากยุ่งกับแมร่งอีก " ผมดึงแขนไอ้ข้าวฟ่างไว้ ... มันทำหน้าลำบากใจก่อนจะทิ้งตัวนั่งลงตามเดิม .. นี่ผมกำลังทำให้ทุกคนหมดสนุกอยู่ใช่ไหม ? ??
.
บรรยากาศมื้อค่ำคืนนี้เต็มไปด้วยกลิ่นไอของความมาคุ ! มีควันสีดำๆลอยวนอยู่รอบโต๊ะอาหาร ... ไอ้อู๋ ไอ้แฮม ไอ้พลอย นั่งอยู่ฝั่งหนึ่งของโต๊ะ .. ไอ้พี่เกียร์ กับ ไอ้เต้ นั่งอีกฝั่ง .. ฝั่งตรงข้ามไอ้ข้าวฟ่างนั่ง .. ผมนั่งอยู่กับไอ้กิ๊ฟท์อีกฝั่ง ...
" เอ่อ .. อะๆ อร่อยนะเว้ย " ไอ้พี่เกียร์คีบกุ้งตัวใหญ่วางบนจานตรงหน้าผม ..
" ไอ้ตรองมันไม่กินกุ้ง " ไอ้อู๋บอกก่อนจะเอื้อมมาตักกุ้งตัวนั้นไปวางในจานมันแทน .. ไอ้พี่เกียร์ทำหน้าเสียๆ ..
" กิ๊ฟท์แกะกุ้งให้กูหน่อยดิ "
" เออๆ นี่ไงแกะให้อยู่ "
" อ้าว .. แล้วไหนบอกไม่กิน ... " ไอ้พี่เกียร์ถาม
" ยุ่ง !! " ผมหันไปว่าก่อนจะเอาส้อมจิ้มกุ้งมากินอย่างสบายอารมณ์
ไอ้ข้าวฟ่างกับไอ้กิ๊ฟท์พยายามเป็นคนกลางเชื่อมสมานฉันท์ระหว่างสองฝ่าย ... ไอ้พี่เกียร์นั่งทำตาละห้อย ไอ้เต้ก็นั่งทำหน้าง่วงๆแบบฉบับของมัน .. ส่วนอีกฝั่ง ไอ้อู๋ ไอ้แฮม ไอ้พลอย นั่งทำตาขวางใส่ตลอดเวลา ... คาดว่าวันสองวันนี้มันคงจะยกกันไปยึดสนามบินแน่ๆ -*-
" นายมีปัญหาอะไรกับพี่เกียร์เปล่า ? " ไอ้เต้ถามตอนที่ผมลุกมายืนปิ้งบาร์บีคิวที่เตา (ที่มาของควันสีดำที่ลอยวนอยู่รอบโต๊ะอาหารนั่นแหละ)
" อะไร ? "
" ไม่รู้สิ แต่เต้ว่านายสองคนแปลกๆ "
" ไม่มีอะไรหรอก อย่าคิดมาก " ผมยิ้มให้ไอ้เต้ก่อนจะเดินกลับมานั่งที่โต๊ะ
" ขอคุยด้วยหน่อยดิ " แรงดึงที่ต้นแขนทำให้ผมหันกลับไปมองอย่างเอาเรื่อง .. ไอ้พี่เกียร์ยืนมองหน้าผมอยู่
" เฮ้ยไรวะ ! " ไอ้อู๋ที่เริ่มกรึ่มๆเพราะฤทธิ์แอลกอฮอลล์ตะโกนถาม
" ไม่มีไร " ผมตะโกนกลับไป .. พวกมันตั้งวงกินเหล้ากันอยู่ริมสระครับมีไอ้แฮม ไอ้อู๋ ไอ้ข้าวฟ่าง .. ส่วนไอ้สองสาวนั่งกินบาร์บีคิวกับไอ้เต้อยู่บนโต๊ะอาหาร .... ไอ้พี่เกียร์ลากผมเดินลงมาที่ชายหาด โดยมีไอ้วงบาร์บีคิวมองตามด้วยความเป็นห่วง
" ปล่อยได้ยัง " ผมสะบัดแขนออกจากมือหนาของอีกคน
" โกรธเหรอ "
" มันน่าโกรธไหมล่ะ แมร่งเล่นอะไรเป็นเด็กไปได้ ของพังหมด "
" ก็ไม่ได้ตั้งใจนี่ "
" นี่ขนาดไม่ตั้งใจ .. ถ้าตั้งใจเนี่ยผมคงตายไปเลยเนอะ "
" ........... "
" ........... "
" ........... "
" ........... "
" ... ขอโทษ " มันก้มหน้าร้องไห้ครับ .. เฮ้ย ! มันร้องไห้ !!!
" เออๆ ช่างเหอะ ยังไงของมันก็พังไปแล้ว ... ร้องไมวะเนี่ย "
" .. หายโกรธนะ " มันยืนเขย่าแขนผม เหมือนเด็กทำผิดแล้วขอโทษผู้ปกครอง
" เออๆ ไม่โกรธ "
" จริงๆนะ "
" เออ .. แต่ .. "
" แต่อะไร ? " มันหยุดร้องไห้ ถามด้วยความสงสัย
" ขอต่อยทีดิ " มันส่ายหน้าหัวเราะ แล้ววิ่งหนีผม
" อยากต่อยก็วิ่งตามละกันเว้ย "
" เออ จับได้เมื่อไหร่ เละแน่ !! "
มองขึ้นไปบนบ้านเห็นไอ้พวกนั้นยืนมองลงมา ... มันคงเป็นห่วงกลัวว่าผมจะจับหัวไอ้พี่เกียร์กดลงน้ำในทะเลล่ะมั๊ง .. เหอะๆ แต่จะว่าไปก็เป็นความคิดที่ไม่เลวเลยนะ .. เอิ๊กๆๆ ~^__________^~
-
^
^
^
^
:mc4: ได้จิ้มตรองด้วย เย้
ตรองเนี่ยไม่ค่อยโกรธใครเลยมั้ง หายโกรธก็ง่าย เป็นคนใจเย็นดีเนอะ
ถ้าเป็นคนอื่นเจอพี่เกียร์ ทำแบบนี้สงสัยมี :z6:
อ่านแล้ว ข้าวฝ่างแปลกๆ แอบคิดอะไรกับตรองอ่ะเปล่า :confuse:
พี่เกียร์ ก็แปลก ๆ เหมือนกัน :confuse:
อ่านไปสงสัยไป ไม่คิดดีกว่า รออ่านต่อไป สู้สู้ (สู้อะไรหว่า)
....................... :L2:...................
-
อ่านมาหลายตอนแล้ว
สงสัยว่าตรองเนี่ยเคยโกรธใครๆนานๆป่าวเนี่ย
แต่ก็ดีแล้วละ
เอ แต่ว่าพี่เกียร์ กับ ข้าวฟ่างนี้แปลกๆนะเนี่ยว่าป่าว
-
อ่านมาหลายตอนแล้ว
สงสัยว่าตรองเนี่ยเคยโกรธใครๆนานๆป่าวเนี่ย
แต่ก็ดีแล้วละ
เอ แต่ว่าพี่เกียร์ กับ ข้าวฟ่างนี้แปลกๆนะเนี่ยว่าป่าว
เหงด้วยเรยคับ :o8:
-
menano >> คุณพี่เม้นท์มันมากกก .. อ่านแล้วหัวเราะเลย .. สองอันเลยเหรอพี่ อันเดียวก็ไม่ไหวอยู่แล้วน้า >o< เอ้า อึ้บ อึ้บ !!
nana >> เพราะไม่สบายล่ะมั๊งครับ .. เลยต้องการการเอาใจใส่มากกว่าปกติ
~^PrinceZa^~ >> ลายเซ็นต์เอาไป +1 .. เอิ๊กๆ ของมันโดน !!!
MoSHI >> บางที .. ความรักอาจจะไม่ใช่สิ่งที่สวยงามอย่างที่เคยคิดไว้ก็ได้เนอะพี่ เฮ้อ ~*
snoopy >> หวานมั๊ย ?? ? ... คราวหน้าแนะนำให้เอาน้ำตาลไปจุ่มน้ำผึ้งก่อนสักรอบสองรอบ .. ฮิฮิ
pongsj >> สุดท้ายแล้ว .. ตรองเชื่อว่าทุกคนเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้กับชีวิตครับพี่ ^^
happy_icekung69 >> บางทีตรองอาจจะเป็นพวกซาดิสต์ก็ได้มั๊งครับ .. ถึงได้ชอบอยู่ในที่ๆทุกข์ใจ อยู่กับคนที่ทำให้ร้องไห้ ตลอดเวลา
newykung >> บางทีอาจจะงบหมด .. ไม่มีตังค์จ้างนักแสดงเพิ่มแล้วก็ได้ครับ โฮะๆๆๆ
Blackriar >> พี่เจ .. ฮิห้าพี่เมื่อไหร่มันจะหายจากอาการโหลดนรกอะ TwT
sNow >> เป็นไมเกรนด้วย .. GIVE ME FIVE หน่อยดิพี่ .. เป็นเพื่อนกันได้ โฮะๆๆ .. เรื่องนั้นอ่านแล้วเก็บส่งเข้าเมล์มาให้หน่อยดิครับ อ่านไม่ทันแล้วอะ T^T
LEO >> ทุกคน .. ล้วนแตกต่างกันครับ ^^
Ackee >> งั้นก็เหมือนความเห็นบนครับ โฮะๆๆ .. หากินง่ายจังวะผม -*-
panpan >> จริงป่าว .. คนๆนั้นใช่คุณรึเปล่าครับ ?? คริคริ ~
LIZZ >> เจ๊ผมครับ .. เจ๊ผม !!! แร๊งงงงงงงงงงงงง งงงง ง ง !!
น้ำค้าง >> บางทีอาจจะเป็นตรองก็ได้นะครับพี่ .. ที่ไม่เหมาะกับเค้า
Xeroz >> เพราะรักแท้ .. ผมมีได้แค่ครั้งเดียว *
Alatáriël >> เหอะๆ ... เพิ่งจะเข้าไปหาฟังเมื่อวันก่อนเองพี่ วันนี้มีเนื้อมาเม้นท์ให้ซะแระ โฮะๆๆ
subaru >> โห .. ควันออกหูเลยเหรอ ใจร่มๆครับ
naja >> อย่าเครียดตามนะครับ .. อย่าคิดมาก มะดีๆ
mantdash >> .. มาๆ รักกันๆๆ ^^ ..
•NonG_MeE• >> หมายถึงครอบครัวก็ได้นี่ครับ เพื่อนก็ได้ ... รักกันไว้ไม่ใช่เรื่องผิด ^^
dokjarn >> หนึ่งในคนที่เขียนคอมเม้นท์แล้วตรองชอบจัง ^^ ค่อยๆเก็บไปก็ได้ครับ ไม่ต้องรีบร้อน ตรองรอได้ ...
MeowY >> โห .. อยากเห็นหน้าขนาดนั้นเลยเหรอครับ .. สงสัยตรองต้องไปขอค่าโฆษณากับหนังสือซะแล้ว
nana lonely >> สงสารตรองก็ส่งนิยายมาเซ่นซะดีๆครับพี่ .. วะฮ่าฮ่า ~!
Copter_P >> อย่าไปทำเขาเลยครับ .. บางทีเขาอาจจะบริสุทธิ์ใจก็ได้ เนอะๆ
speedboy >> ใครอะ ทาเคชิ .. มารู้จัก โฮะๆๆ
Ryze >> โอ๋ๆๆ อย่าซีเรียสครับ .. คิดมากมะดีๆ
Yakult >> ตรองคงเขียนไม่ปะติดปะต่อเองแหละครับ .. ขอโทษด้วยแฮะๆ ยังไม่เก่งๆ ... ตอนนี้อยากดูดยาคูลท์ มีให้สักขวดมะครับ ^^
yunjaelover >> ตรองมันเป็นประเภทนั้นแหละครับ รักเกินเผื่อใจ รู้นะว่ารักมากก็ต้องเจ็บมาก .. แต่ไม่เคยห้ามใจตัวเองได้เลยสักครั้ง ... เดี๋ยวก็โผล่มาอีกครับ ไอ้ผู้ชายคืนนั้นอะ อิอิ
TONG >> เคยอ่านเจอครับ .. เขาว่ากันว่ารูปถ่ายที่สวยที่สุดอาจไม่ใช่รูปที่องค์ประกอบสวยสมบูรณ์ แต่มันเป็นรูปที่เก็บความทรงครั้งหนึ่งของเราไว้ได้มากแค่ไหน ... ตรองก็เป็นครับ ยิ้มให้กับภาพแห่งความทรงจำของวันวาน ...
moonlight >> สุดท้ายแล้วเขาไม่ได้ให้ทางเลือกให้ตรองตัดสินใจเลยครับ .. ท้ายที่สุดตรองทำได้แค่ยอมรับกับการตัดสินใจของเขา
nOn†ღ >> ฟังให้จบ .. ตรองคงกระโดดระเบียงลงมานอนข้างล่างพอดีอะครับ แค่นั้นก็น้ำตาไหลไปหมดแล้ว
boboaje >> เข้ามาถอนหายใจเลยเหรอครับ .. สงสัยกระทู้ตรองคงเป็นแหล่งหมุนเวียนก๊าซ ชะมะ ?? โฮะๆๆๆ ^^
yunjaelover >> โห .. คนนี้เขาเร็วจริง .. นี่นั่งจ้องกระทู้เลยปะครับเนี่ย ฮิฮิ ~^^~
.. บางครั้งยืนกอดตัวเองก็ดีเหมือนกันนะครับ .. จะได้รู้ว่าความเหงามันเป็นยังไง ..
-
^^
^^
จิ้ม!! ด้วยการเอาไม้เขี่ยๆ...... =_="(เอ๊ะ! เหมือนไรหว่า)
.. บางครั้งยืนกอดตัวเองก็ดีเหมือนกันนะครับ .. จะได้รู้ว่าความเหงามันเป็นยังไง ..
เฮ้ย!!! กอดไม่ถึงฟะ ติดพุง!!!!! :z3:
รู้สึกว่าช่วงนั้นดวงเรื่องรักคงรุนแรง ทั้งเซิ่น และรู้สึกแปลกๆกะเฮียเกียร์&ข้าวฟ่าง มาแบบแพ็กคู่
โอ๊ย!! เบื่อคนเนื้อหอม หึ่งๆ :z10:
-
....เริ่ม"งง"แหระ...เกียร์..เต้...จากรักงอมแงม...คนเดียวกันกับในนี้ป่าวหว่า :z3:
-
ตอนนี้มุขกระจายเลยนะซีตรอง
เรื่องของตรองนี่หลายรสชาดจริงๆ เศร้า ฮา ซึ้ง รวมกันหมด หวังว่าตอนหน้าคงไม่เศร้านะ
" เอาดิ .. ถ้าเป็นมึง กูให้มาเที่ยวฟรีทั้งปีเลยด้วย "
" แล้วทำไมต้อง 'ถ้าเป็นกู' ด้วยวะ .. พูดงงๆนะมึงเนี่ย "
ตรองไม่รู้จริงๆหรือแกล้งไม่รู้เนี๊ยะ แต่ก็เข้าใจนะ ไม่อยากคิดไปว่าข้าวฟ่างคิดไปทางนั้น แถมตรองก็ยังมีเซิ่นอยู่แล้วด้วยนี่
ส่วนพี่เกียร์นี่ก็แปลกๆ แต่ไม่คอนเฟริมละกัน เรื่องตรองหักมุมหลายคนแล้ว นึกว่าคนนั้นจีบคนนั้นใช่ ก็ไม่ เดี๋ยวหน้าแตก
เรื่องที่พี่พากย์เรายังไม่ได้เก็บเลย ไว้เดี๋ยวเก็บให้นะจ๊ะ ตอนนี้ร๊ากหลงแต่พี่มิ้นท์ พี่จี :กอด1: จาก รัก ร้าย อยู่
ไม่ต้องน้อยใจ ร๊ากตรองด้วย เลยต้องมาเม้นต์ทุกครั้ง :L2:
-
หนีเที่ยวนะเฮีย
โฮะๆๆ o18
-
เพื่อนดีๆทั้งนั้นเลยนะคร้าบ อิจฉาจัง
:oni2: :oni2: :oni2:
-
ทำไมใครๆก็รุมชอบตรองทั้งนั้นค่ะ
ถ้านับจริงจัง นิ้วมือคงไม่พอ น่าจะต้องใช้นิ้ว...ช่วยแน่ๆ
-
พี่ตรองเนื้อหอมจริงๆเล้ย o13
แต่อ่านแล้วโมโหแทนอ้ะ เป็นผมนะไอ้พี่เกียร์นี่ เกียร์แหกไปแล้วอะ :m31: :fire:
-
แหมๆๆ
เฮีย ตรอง ใจร้อนจิง
เดี่ยว รอ หลังไมค์ พรุ่งนี้ น้า งับ
เหอะๆๆ
ไม่มาแค่ 3 วัน ลง 2 ตอน เกือบอ่านไม่ทัน พระเจ้าช่วย
-
เลือกสิ่งที่ดีที่สุดในชีวิต งั้นลองมาเลือกเกียร์ ดูมั้ยน้องตรอง.....ตรอง อิอิ
-
.
.
.
.. ดึกแล้วนะครับ ..
.. ทำไมไม่หลับไม่นอนกันเนี่ย . มะดี มะดี ..
.. คริ คริ คริ ~* ...
.
.
.
-
แหม !!
พี่ ตรอง ก็ เหมือนกานแหล่ะ
:laugh: :laugh: :laugh:
-
อ่า ไม่ใช่อย่างนั้น คร๊าบ ผมไม่ได้หมายความว่า ตรอง เขียนไม่ป่ะติดป่ะต่อ แต่ประมาณว่า ชีวิต ซีตรอง มีสีสันมากก :mc4:
อะไรประมาณนั้นมากกว่าหน่ะครับ แล้วตรอง ก็เก็บ รายละเอืยดมาเล่าได้ ค่อนข้างเยอะดี อะไรประมาณนั้นมากกว่า
แล้วก็ แอบอินเรื่องเพื่อนๆของตรองหน่ะคับ แบบว่า เมื่อก่อนแอบชอบเพื่อนสนิท แล้วเค้าก็เลือกทางเดิน ประมาณชีทเหมือนกัน
เล่นเอาภาพวิ้งๆมาในหัว ซึมไปเป็นวันเลยแหละ :m15: :m15:
ปล. กินยาคูลท์ ไหมครับ ผมจะได้โบกสาวยาคูลท์ ซื้อเผื่อด้วย :laugh: :laugh:
-
.
.
.
.. จิ้มขวดยาคูลท์ ทะลุ ไอ้หนูหลังไมค์ ..
.. วะฮ่าฮ่า ~!!! ..
.. เอ็มไม่มีใครออนเลยอะ ..
.. ว๊างว่างงงงง ง ง ง :z10: ..
-
สั้นจัง กำลังหนุกหนานเลย อิๆ ช่างเถอะ
แต่ตอนนี้ก็ดีนะ จุดที่น่าสนใจ คือ ข้าวฟ่าง คือ คนที่ห่มผ้าห่มให้ ใช่ หรือเปล่า? อะนะ
แล้วจะรอดูว่าจะมี Nokia ฟรีเครื่องใหม่ปะ ตอนหน้านะคราบ 555+
-
:z2:
คุณน้องคะขอคุณพี่เต้นโชว์หน่อย 5555
คุณพี่ว่านะคะ พฤติกรรมของคุณพี่เกียร์นี่ผิดปกตินะคะเนี่ย
ไม่สนใจกันไม่แกล้งกันหรอกค่ะ คุณพี่ขอฟันธง (ขอยืมหน่อยนะคะหมอลักษณ์ โฮะๆๆ)
หรือว่า........................
คุณน้องตรองของคุณพี่จะได้คนใหม่คะ
เหอเหอ อย่างว่าแหละคนเรามันต้องมีเอาไว้หลายๆ คน
อะไรที่เป็นเนื้อร้ายตัดทิ้งค่ะ
อุ๊ย คุณพี่ไม่ได้สอนให้คุณน้องหลายใจนะคะ
แต่ว่าคุณพี่สอนให้คุณน้องรู้จักเลือกสิ่งที่ทำให้ตัวเองมีความสุข 55555
แล้วก็อย่าคิดมากเรื่องคุณน้องเซิ่นเลยนะคะ คิดมากปวดหัว หา... เอ๊ยไม่ใช่ ทำอย่างอื่นดีกว่า
เนอะ เนอะ เนอะ
อ่ะๆๆๆ เต้นแก้เครียด :z2:
-
~^PrinceZa^~ >> ลายเซ็นต์เอาไป +1 .. เอิ๊กๆ ของมันโดน !!!
ขอบคุณค้าบผม
รีบ ๆ มาต่ออีกน๊า
กะลังมันส์ (รึป่าว)
หึหึ
สงสัยจะเจอรักครั้งใหม่แระ
-
เหอๆ เล่นแบบนี้ก้อน่าจะโกรธนะเนี่ย แต่อย่าจับกดน้ำเลยตรอง เอาน้ำหวานราด ให้มดขึ้นดีกว่า มันกว่าเยอะ
:z2: :z2: :z2:
-
เหมือนจะรู้แล้วว่า
ใครนอนข้างตรองคืนนั้น
เสน่าห์แรงนะเนี่ย
คนมาชอบแยะเลย
moonlight >> สุดท้ายแล้วเขาไม่ได้ให้ทางเลือกให้ตรองตัดสินใจเลยครับ ..
ท้ายที่สุดตรองทำได้แค่ยอมรับกับการตัดสินใจของเขา
:กอด1:
-
น่าจะลองคบกะไอ่พี่เกียร์ดูซะหน่อยนะ น่าจะดี :z2:
-
:z1: :z10:
-
ตรอง
เจ้แค่สงสัยนะ
สงสัยนิดเดียว
PRADA นี่มัน LG ม่ะใช่หรอ คือเจ้คุ้นๆ ว่าจะเป็นแบบนั้นอ้ะ
ตรองเมาอะไรรึเปล่าลูก!!!!
-
ตรองแพ้น้ำตาอ่ะ เอิ้กๆๆ
เป็นพี่...ขอซักหมัดก่อนแล้วค่อยหายโกรธเหอะ
ไม่ได้ผลิตแบงค์เองได้นะเฟร้ยย
-
....เริ่ม"งง"แหระ...เกียร์..เต้...จากรักงอมแงม...คนเดียวกันกับในนี้ป่าวหว่า :z3:
^
^
^
^
^
^
^
..... ตามเนี้ยเลย สงสัยตั้งแต่เจอตอนที่ใส่ชุดนอนออกไปซื้อของกินแระอ่ะ แล้วก็เรื่องเพลงรักงอมแงมที่
เปิดกรอกหูอยู่ทุกวันนั้นล่ะ ตอบมา เอออออ อออ ออ อ . .. ... อีกอย่างตกลงซีตรองเนี้ยหน้าตาดีมากกกก
เลยใช่ป่ะ มีแต่คน จา ..... อาวววววว ..... (พี่เกียร์พูดอ่ะ )
-
^
^
^
น่านจิ คิดเหมือนกันเลย.ตกลง พี่เกียร์ นี้คนเดียวกันกับเรื่องรักงอมแงม อ่ะป่าว..แล้วคนข้างห้องพี่เกียร์นี่ใช่ "เต้" อ่ะป่าวอ่ะ..จำไม่ได้แล้ว..รู้สึกเรื่องนี้ (หมายถึง รักงอมแงม อ่ะ) จะจบเศร้าด้วยอ่ะ..
ช่วยไขข้อข้องใจหน่อยจ้า... :sad4:
-
เฮียตรอง สงสัยงานมาอีกแล้วววววววววววววววววว
-
หายแล้วๆๆ
เอาสไลด์ ออกไปสองอัน เหอะๆ
:mc4: :mc4: :mc4:
-
บทที่ 33 > X-MARK .. รอยรักจากไอ้ .. ฮึ่มๆ !!! .+
ผมนั่งกอดอกมองออกไปนอกหน้าต่าง .. ไอ้อู๋กับไอ้แฮมยังส่งเสียงคุยจากข้างหลังมาไม่ขาดระยะ .. ไอ้คนขับรถก็นั่งอมยิ้มอยู่ตั้งแต่ออกจากรีสอร์ทแล้ว .. เห็นแล้วน่าหมั่นไส้ว่ะ เชอะเชอะ !
" ตกลงนี่มึงจะนำเทรนด์จริงๆเหรอวะ " ไอ้แฮมชะโงกหน้าเอาคางมาวางไว้บนเบาะที่ผมนั่งแล้วถาม
" เออช่าย ! " ไอ้อู๋ทำตามแต่เอาคางวางไว้ที่เบาะไอ้ข้าวฟ่างแทน
" เรื่องของกู " ผมหันมาบอกก่อนจะหันไปมองร้านขายขนมหวานที่เรียงรายกันอยู่ตามข้างทาง ... ไอ้อู๋ขมวดคิ้วก่อนจะทิ้งตัวกลับไปนั่งอย่างเดิม ส่วนไอ้แฮมหัวเราะคิกๆแล้วเอานิ้วมาจิ้มๆ ตรงแผ่นสีขาวที่แปะอยู่ตรงคอผม จึ่กๆ ...
" โอ๊ย ! " เล่นเอาผมสะดุ้งเลยครับ .. จนต้องหันมาทำตาขวางใส่ไอ้แฮมนั่นล่ะ มันถึงยอมกลับไปนั่งนิ่งๆ ส่วนไอ้ข้าวฟ่างหัวเราะหึหึในลำคอ ... ว้อยย ! อยากเตะคนเว้ย !!!!
.
.
.
เหตุการณ์เมื่อคืน ....
กลางดึกที่เงียบสงัด .. ที่เพียงเสียงคลื่นที่ซัดมากระทบฝั่ง กับ เสียงยอดมะพร้าวกวัดแกว่งใบไปตามแรงลม .. อะห้อย อะห้อย ~*
.
.
" หิวน้ามมมม ม ม !! " ไอ้กิ๊ฟท์ตะโกนลั่นบ้าน ..
" ปวดไหล่ด้วย !! " พอแก้วน้ำมาวางข้างหน้ามันก็เริ่มโวยวายต่อ ..
" เฮ้ยๆ อยากดูระบำหน้าท้องด้วย " ไอ้พลอยกระซิบ ไอ้คนที่นั่งคุกเข่านวดไหล่ไอ้กิ๊ฟท์อยู่หันมาทำตาขวาง
" เออ งั้นโชว์ระบำหน้าท้องดิ๊ ! " ไอ้กิ๊ฟท์หันมาสั่ง
" เชี่ยตรอง ! รีบๆสับได้ป่ะ จะได้แจกๆสักที "
" เชี่ยอู๋ค้าบ ! มึงกล้าสั่งกูเหรอไอ้สล๊าฟ .. นี่กูใหญ่กว่ามึงนะเว้ย "
" เออค้าบ .. ไอ้คุณรองสล๊าฟ ! " ไอ้อู๋บอกพร้อมกับเต้นระบำหน้าท้องโชว์ไอ้สองสาวที่นั่งหัวเราะกัน .. ไอ้สองสาวนี่มันดวงขึ้นด้านอบายมุขจริงๆครับ นั่งเล่นไพ่สล๊าฟกันมันสองคนยังไม่เคยเป็นสล๊าฟสักที ..
" เฮ้ย ! หลับยัง ? " ผมตะโกนออกไปถามไอ้ผู้ชายสองคนที่นั่งดีดกีตาร์กันอยู่ริมสระน้ำ
" ยังๆ "
" งั้นจัดเพลงมาคลอๆหน่อยดิ๊ .. ขอแบบโดนๆ " ผมบอกก่อนจะหันกลับมาดูไพ่ในมือ ชิบหอยแล้ว ! ไพ่ใหญ่สุดในมือคือ สิบโพธิ์แดง ... ตานี้เป็นสล๊าฟแน่ๆกู TwT ... สักพักได้ยินเสียงเพลงที่ขอดังเข้ามา .. ไอ้พี่เกียร์ร้อง ไอ้ข้าวฟ่างดีดกีตาร์ .. ทายสิครับว่ามันร้องเพลงอะไร ??
' ..... ล้อมวงบรรลงบรรเลงมานั่งบ่นเพลงไม่ยอมหลับนอน ใจกระเด็นกระดอนมันเปียกมันปอนอาการงอมแงม ......
...... เจ้าหัวใจอ่อนแอชอบงอแงงัวเงียตื้นต้น เก็บเอาเธอมาฝันกลางคืนพัวพันกลางวันนัวเนีย .......
...... เหมือนคนทำไร่เลื่อนลอย เหมือนเป็นไทฟอยด์เรื้อรัง หัวใจไม่ยอมระวัง เหมือนดังโดนยาระบาย .......
...... นอนก็นอนไม่หลับกระส่ายกระสับอยู่ทุกเวลา หมอไม่ยอมสั่งยาบอกว่ารักษาไม่หายสักราย ....... '
ผมชักจะเชื่อแล้วว่าจริงๆ ไอ้พี่เกียร์มันคงฟังเพลง 'รักงอมแงม' บ่อยกว่าเพลงชาติ ... อีกหน่อยเวลาฟังเพลงนี้ผมคงไม่นึกถึง ศุ บุญเลี้ยง แล้วล่ะ คงคิดว่าเป็นเพลงมันแทน ... หน้าตาโคตรจะดงบางกะปิ เอ๊ย ดงบังชินกิ .. ดันฟังเพลงซะจรัล มโนเพ็ชร .. ไม่ได้เข้ากันเล๊ยยย ย ! -*-
.
ตีสามครึ่ง .. ไม่ไหวแล้วครับ ทั้งเมา ทั้งมึน .. เดินตาปรือกลับมาหล่นตุ้บบนเตียง .. ก่อนจะตามเสียงตุ่บๆๆ ข้างอีกสามสี่ครั้ง .. หันซ้าย เจอผนัง .. หันขวาเจอไอ้ข้าวฟ่าง
" ไอ้ข้าวฟ่าง .. รุ่นพี่มึงกับไอ้เต้นั่นมันเป็นพี่น้องกันจริงเหรอวะ หน้าไม่เห็นเหมือน " ไอ้อู๋ถาม
" แล้วมึงเสือกอะไรกับเค้าวะ "
" ก็ .. ป๊าวว " ไอ้อู๋ปฏิเสธ
" เออๆ ก็อย่างที่มึงกำลังคิดอยู่นั่นแหละ " ไอ้ข้าวฟ่างบอก
" มึงรู้เหรอว่ากูคิดไร ? "
" สัส ! " ไอ้ข้าวฟ่างอวยพรไอ้อู๋ก่อนนอน
" ขอบใจเว้ย "
ผมรู้สึกตัวอีกครั้ง .. ทั้งห้องยังอยู่ในความมืด แต่ไอ้ที่สะดุ้งตื่นขึ้นมาเนี่ยเพราะเสียงบางอย่างมันดังลอดจากประตูเชื่อมระหว่างห้องผมกับอีกห้องนึงเข้ามา ..
' .. อะ .. อ อย่า . อย่าครับพี่เกียร์ .. อ๊าาซ์ ' เสียงเหมือนไอ้เต้กำลังร้องห้ามพี่เกียร์ไม่ให้ทำอะไรสักอย่าง
' พี่เกียร์อย่ากัดดิ เดี๋ยวมันเป็นรอย อ๊ะ อ๊าซ์.........อาซ์....อย่าให้เป็นรอยนะพี่ '
' ครับ ' เสียงพี่เกียร์คล้ายๆมีอะไรอยู่ในปาก .. หลังจากนั้นก็ตามด้วยเสียงครางกระเส่าอีกทั้งสองคนจนไม่รู้ว่าเสียงใครเป็นเสียงใคร
ไม่ไหวล่ะครับ .. เสียงซาวน์ประกอบมันปลุกเร้าไอ้ตรองตรองเกิ๊น ! พลิกตัวมาทางขวาบนเตียงว่างเปล่าครับ ... มันหายไปไหนกันหมดวะ .. ลุกขึ้นมานั่งกวาดตามองในความมืด
" เฮ้ย !!! "
" ... ชู่ววว ว ~ ... " ไอ้อู๋ทำท่าให้ผมเงียบปากลง .. ไอ้อู๋ ไอ้ข้าวฟ่าง ไอ้แฮม กำลังพยายามทำตัวเป็นจิ้งจกอยู่ครับ เอาหูแนบกับประตูแน่นเลย ... มึงจะริงไซต์อะไรขนาดน้านนน น ! กูนอนเฉยๆอยู่บนเตียงนี่ยังได้ยินเลย .. ท่าทางไอ้อู๋มันคงได้คำตอบที่ต้องการแล้วล่ะ หึหึ ..
.
ผมตื่นมาตอนเช้า ออกจากห้องมาเจอไอ้สองสาวนั่งคุยกันอยู่ในห้องนั่งเล่น .. ผมยิ้มให้มันก่อนจะเดินไปสูดอากาศริมทะเลหน้าบ้าน
" ข้าวต้มอยู่บนโต๊ะในครัวนะ .. ของแกฉันแยกไว้ให้อีกหม้อแล้ว " ไอ้พลอยบอกตอนผมเดินกลับเข้ามาในบ้านอีกครั้งนึง .. ผมยิ้มให้มันอีกครั้งก่อนจะเดินเข้ามาหาอะไรกินในครัว .. ที่มันต้องแยกให้ผมอีกหม้อนึงเพราะว่าผมไม่กินหอมผักชี กับ กระเทียมเจียวครับ ..
" เมื่อคืนได้ยินเสียงอะไรแปลกๆป่ะ " ผมวางชามข้าวต้มลงบนโต๊ะเล็กๆหน้าทีวี ก่อนจะนั่งลงกับพื้น
" เสียงไร "
" ก็ ... ป๊าว ~! "
" มีอะไรไอ้ตรอง " ไอ้พลอยถามย้ำ
" ป่าว ป๊าว ป่าว ไม่มี๊ไม่มี .. " ผมลอยหน้าลอยตาตอบ
" พลอย .. ฉันว่าฉันรู้แล้วว่ะ " ไอ้กิ๊ฟท์กวักมือเรียกไอ้พลอย ก่อนจะยืนมองผมแล้วก็ซุบซิบๆ ก่อนจะทำสายตาหื่น (มั่กๆ) ใส่ผม
" อย่ามองงี้ดิ กูกลัว "
" คริคริ ~^^~ " ไอ้สองสาวหัวเราะกันหน้าระรื่นเลยครับ สงสัยมันเองก็คงได้ยินหนังที่ห้องข้างๆผมมันถ่ายทำกันทั้งคืนเหมือนกัน
.
กินข้าวต้มเสร็จเดินเข้ามาในห้องอีกครั้ง .. ไอ้สามตัวนั่นยังไม่มีใครตื่นสักคนเลยครับ ไอ้สองคนห้องข้างๆก็คงยังไม่ตื่นด้วยเหมือนกัน .. เห็นใจๆ
(-_-)(_ _)(-_-)(_ _) .. หยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำ ..
" เชี่ยยยยยยยย !!!! " รู้แล้วครับว่าไอ้สองตัวข้างนอกนั่นมันยิ้มอะไรกัน .. ไอ้ที่มันบอกว่ารู้แล้วๆน่ะมันคืออะไร ... คอผมครับคอผม ! รอยแดงๆสองอันนี่มันมาจากหน๊ายย ย ! .. ดูยังไงมันก็รอยดูดชัดๆ .. เมื่อคืนผมนอนริม .. อืมๆ ความน่าจะเป็นมีสองอย่างคือ .. หนึ่ง ไอ้ข้าวฟ่างที่นอนข้างๆเป็นเจ้าของรอยดูดนี้ .. กับ .. สอง ฝาผนังรีสอร์ทเป็นเจ้าของรอยดูดนี้ !!!~ ... เอ .. หรือไอ้พี่นนท์จากเรื่อง คืนหลอน วิญญานโหดฯ จะหมายตาผมไว้อีกคน ... ม่ายน้าาาา O>___________________<O (กระทืบเท้าด้วยความดีใจ เอ๊ย ตกใจ !)
ถูยังไงมันก็ถูไม่ออกแถมยังแดงชัดกว่าเดิมอีก .. ค้นเสื้อผ้าดูก็นะ .. เสื้อเชิ้ต เสื้อคอวี เสื้อยืดคอกลม .. นาทีนี้ต้อง 'คอเต่า' เท่านั้น !!! แฟนชั่นวินเทอร์ก็ยังไม่มา .. ไม่งั้นจะออกไปถลกหนังแมวแถวรีสอร์ทมาแทนขนมิ้งค์พันคอซะนี่ .. ไอ้เจ้าของรอยยังนอนคลุมโปงหลับอุตุอยู่บนเตียงอยู่เลย .. ว้อยๆๆ อยากกระทืบคนให้ตายคาเตียงจังว้อยย ย !!
" อ่ะ " ไอ้พลอยยื่นตัวช่วยมาให้ผม หลังจากที่นั่งพักเหนื่อยอย่างอ่อนแรงจากการเดินหาอุปกรณ์มาปกปิดไอ้รอยตรงคอนี่
" กูไม่ได้ปวดฟัน " ผมรับมาอย่างงงๆ ก่อนจะเงยหน้าบอกมันไป .. ไม่มีคำตอบ ไอ้พลอยเดินจากไป .. ไอ้กิ๊ฟยิ้มๆก่อนจะชี้มาที่คอ ... เออ คิดได้เนอะ .. สุดท้ายแล้วไอ้แผ่นแก้ปวดที่เขาเอาไว้แปะกันตรงแก้มก็มาแปะอยู่ที่คอผมแทน ... ถ้าใครถามผมจะตอบเขาว่ายังไงดีวะเนี่ย .. บอกว่าฟันคุดมันขึ้นตรงลูกกระเดือกเร๊อะ !? เหอะๆ เหอะ =[]=;
.
ผมลงตรงฟิวเจอร์ฯ แล้วนั่งแท๊กซี่เข้าบ้าน .. ส่วนไอ้พวกนั้นก็กลับไปชาร์จแบตกันที่หอไอ้ข้าวฟ่างต่อ ... กลับไปแจ้งข่าวเรื่องการสูญเสียชีวิตของไอ้น้อง PRADA ! .. ได้ SUMSUNG OMNIA กลับมาแทน .. โฮะๆๆ คุ้มว่ะ รู้งี้ปล่อยให้เจ๊งไปตั้งนานแล้ว .. คริคริ ~*
แม่ออกมาทำธุระข้างนอกพอดีเลยขอติดรถมาลงฟิวเจอร์ .. เข้าไปทำเรื่องขอเบอร์เก่าที่ศูนย์ .. ยุ่งยากวุ่นวายเวิ่นเว้อเยิ่นเย้อเยอะแยะ .. นั่งแท๊กซี่กลับเข้ามาที่หอ .. ไอ้อาร์มยังไม่กลับเลยโทรไปถามข่าวคราว มันบอกเรียบร้อยดีไม่มีปัญหา .. โทรหาอีกคน
" ว่าไงเฮีย "
" เป็นไงมั่งวะ ? " ผมถามอีกคนที่อยู่ปลายสาย
" แกหายไปไหนมาอีเฮีย .. มือถือก็ปิดติดต่อไม่ได้เลย "
" ปิดอะไรล่ะ มือถือตกน้ำเจ๊งไปแล้ว "
" อืมๆ เฮียๆ เดี๋ยวแอ๋มไปตลาดกับแม่ก่อนจะ ไว้คุยกันๆ " แล้วก็วางสายไป ... แอ๋มไปตลาดกับแม่ ก็แสดงว่าอยู่บ้านอะดิ เวร ! แล้วงี้ไอ้ขี้เซาของผมมันอยู่กับใครวะ ? ??
โทรออกหาเซิ่น .. ไม่รับ ... โทรใหม่ .. ไม่รับ ... โทรอีกรอบ .. ไม่รับ .. พอแล้ว เดินไปหาที่หอเลยดีกว่า !
.
.
.
. . . มันเป็นวันที่ 14 ตุลาฯ ครับ .. สิบสี่ตุลา !!! มหาวิปโยคอย่างที่เคยมีคนพูดไว้จริงๆด้วย T^T . . .
-
ชื่อตอนคุ้นๆ นะ รอยรัก......
อย่าบอกนะว่าได้จิ้มตรองอีกแล้ววันนี้ บังเอิญอ่ะนี่
จริงๆหรอ ที่บอกพี่เกียร์หน้าเหมือนดงบังชินกิ อ่ะ
เหมือนคนไหนอ่ะ จะได้จิ้นถูก แต่อย่ามาเหมือน hero เค้านะ อิอิ
........... ขอบคุณนะค่ะ :L2:................
-
ทำไมเด่วนี้พี่ตรองชอบทิ้ง clue ไว้ทุกตอนเลยอะ :m16:
-
เฮียตรอง ไปโดนทำรอยรักไว้ ในขณะที่ไม่รู้ตัวได้อย่างไร
คนก็ใจร้าย ไม่เรียกเฮียเลย นะเนี่ย
-
มันเป็นวันที่ 14 ตุลาฯ ครับ .. สิบสี่ตุลา !!! มหาวิปโยคอย่างที่เคยมีคนพูดไว้จริงๆด้วย T^T
เป็นลางสังหร.......เมื่อตอนวันลอยกระทง เอ๊ะ!....มะช่าย.... :sad11:
ตอนต่อไปช็อคซีนีม่าแน่ๆ ฟันธง!!! o22
-
yunjaelover >> มันคิดอะไรไหม๊ .. ไม่รู้ครับ .. ไม่อยากรู้ด้วย เหอะๆ ... พี่เกียร์เค้ามีเมียมาคุมทั้งคน โฮะๆๆ ..
A-ram 70 >> กำลังพยายามอยู่ครับ .. มีที่ไหนเปิดคอร์สสอนมั่งอะครับ ^^
Xeroz >> คุณซีร็อกอยากโดนเป็นคนแรกป่าวครับ ? อิอิ
LIZZ >> แนะนำให้ไปเข้าคอร์สที่สลิมอัพเซ็นเตอร์ก่อน .. แล้วค่อยมาโอบกอดตัวเอง คริคริ ~* ตกลงจะเรียนต่อ หรือ ทำงานว่ะครับเจ๊ ?
LEO >> ถะ ถะ ถะ ถูกต้องนะค้าบบบบบบบบบบบ บบบบ บ บ !
sNow >> ตอนนั้นแค่สงสัยครับ ไม่อยากคิดอะไรด้วย เพื่อนกันนี่แหละดีแล้ว ... เก็บเรื่องเฮียพากย์ทันแล้วส่งมาให้ตรองด้วยนะครับ จุ๊บๆ ... รักตรองเยอะๆนะครับ จะได้โตไวๆ ... โฮะๆๆๆ *
Copter_P >> ไปเที่ยวด้วยกันป่าว ตะเอง ^______________^;
speedboy >> เพื่อนดีหาง่าย เพื่อนควายๆหายาก .. เอ๊ะ ไม่เกี่ยวๆ โฮะๆๆๆ
TONG >> มันเป็นช่วงหลงผิดครับ .. กลียุค กลียุค ..
mantdash >> เห็นหน้ามันแล้วจะโกรธไม่ลงครับ ทำหน้าเหมือนหมาหงอย ToT
Dangerous_patz >> อย่าหายไปอย่างนี้ ~ เพราะฉ้านรู้ฉึกม่ายยยยยย ดี T^T
pongsj >> เย้ย ! มะดีม๊างงง ง ... ปล่อยให้เค้าไปเป็นสจ๊วตอยู่บนเครื่องต่อไปเหอะ
Yakult >> อยากกินยาคูลท์ .. ยู้ฮูว ยู้ฮูววว ว ~*
newykung >> โนเกียมันไม่เหลืออะไรให้เล่นแล้วอะครับ รอซีรีส์อื่น N-Series เล่นหมดแย้วว ... Supernova ก็ไม่ชอบ
menano >> โห .. คุณพี่นี่เหมือน 1900 เทพธิดาพยามาารเลยนะเนี่ย .. นอกจากจะทำนายทายทักแล้วยังแนะนำทางเลือกให้อีกแน่ะ อิอิ ขอบคุณค้าบ (-/l\-)
~^PrinceZa^~ >> เจอรักครั้งใหม่ ... ใครหว่า ?? คิริโอะน่ะเหรอ .. บ้า ! นั่นรักกันมาตั้งนานแย้ววว ว คริคริ ~*
MoSHI >> เอิ๊กๆ น่าลองเล่นอยู่เหมือนกัน ... อิอิ
moonlight >> รู้ได้ไงอะ .. ตรองยังไม่รู้เลย ... ตกลงมันคือใครอะ บอกหน่อยดิตะเอง ..
naja >> ไม่ดีม๊างงง ง ... ไอ้เต้กระทืบตายพอดี .. พี่เกียร์นะ ไม่ใช่ตรอง ! วะฮ่าฮ่า ~*
yee >> ทำไมทำหน้าหื่นอย่างงั้นล่ะ ... แม่จ๋า นู๋กัวคนนี้ >O<
Alatáriël >> ถูกต้องที่สุดครับเจ๊ มันคือ LG .. LG ชัดๆ !!! โฮะๆๆๆ ~
Ryze >> ช่ายครับ ตรองเป็นโรคภูมิแพ้น้ำตา .. กินยา (คูลท์) แล้วก็ไม่หาย เฮ้อ ~ เบี่ยๆ !!
boboaje >> เรื่องนั้นล่ะครับ ใช่เลย !!! ไอ้พี่เกียร์มันคงอยากลองของแปลกมั๊งครับ โฮะๆๆ
loginmymind >> ถูกต้องที่ซู้ดเลยคร้าบ ... ปัจจุบันไอ้เต้ กับ พี่เกียร์ก็กลายเป็นแค่พี่น้องเหมือนเดิมแล้ว ... ตรองป่าวเป็นมือที่สามสี่ห้าน้า ^^V สาบานๆ
happy_icekung69 >> ทุกวันนี้ไม่มีงานเข้าแล้วครับ ... ว๊างว่างงงง ง ง ง !
Blackriar >> ณ เจย์ ... ว๊ะวู้ววว ว ว ! ยินดีด้วยครับพี่ .. จุดพลุ ปุ้งๆๆ !!~
yunjaelover >> เร็วเกิ๊นน น ! มาจิ้มสองตอนติดแล้วนะเนี่ย มือไวๆๆ *
mantdash >> มะรุ้ มะชี้ มะดี มะอาววว ว ว .... มะแนวๆ
happy_icekung69 >> นั่นดิ .. ถ้ามันปลุกมาให้รู้สึกตัวนะ ไม่งอนหรอก ! วะฮ่าฮ่า ~*
LIZZ >> ลางร้ายย ย ๆ ฮว๊ากกกกกกก กกก ก ก !!!!~
.
.
.
' ความรักครั้งนี้จะเป็นอย่างไร .. ผมควรต้องทำใจรึเปล่า ? ?? '
-
น้องตรองครับ ตอนพี่อยู่เนี๊ย รอแล้วรออีกไม่เห็นมีซักกะตอน ตอนพี่ไม่อยู่เนี๊ย โผล่มาสามตอนเลยน่ะ
ไงกัน ที่บอกว่ารักกันเนี๊ยแกมั่วใช่ป่ะ ไอ้เจ้าชู้ :jul3:
-
ไม่ได้เข้ามาหลายวัน อ่านจนคุ้ม แต่อยากอ่านอีก
รีบด่วนเลยตรองตรอง เฮ้ย... ไม่ใช่ อันนั้นเก็บไว้ก่อนนะ :z1:
รีบด่วนเลย ซีตรอง
ปล. ไอ้ที่ X>MARK นะ ต้อง ไอ้เจ้าของรีสอร์ท แน่ ๆ ฟันธง
-
ตรองๆ เค้าอยากได้อ่ะ OMNIA อยากได้ๆ แต่ลองใช้แระ เกลียดปากกามันจริงๆ กลัวจอแตก ไม่เอาหละ ไว้เก็บตังซื้อ HTC HD ดีกว่า
ว่าแต่ไม่เสียท่าเค้าตอนไหนเนี่ย เสียชื่อซีตรองหมด กร๊ากกก
:z2: :z2: :z2:
-
อมเหนี่ย เหรอ....อืม น่าใช้ๆ คริๆ
เข้ามาอ่านนั่งยิ้มไปกับเพลงรักงอมแงม
พี่เกียร์........ที่ร้ากกกก
-
ตอนต่อไปถ้าจะแย่แล้วตรองเอ๋ย ลางมาจริงๆ
บังกะโลของข้าวฟ่างมันตกคืนเป็นหมื่นไม่ใช่เรอะ ทำไมผนังมันบางจ๊างง ตรองได้ไปเกาะติดขอบประตูกับเค้าด้วยป่าวนั่น
แล้วSUMSUNG OMNIA นี้ท่านได้แต่ใดมาจ๊ะ มาไม่บอกไม่กล่าวเลย บอกด้วยๆ :haun5:
-
:jul3:
ซีตรองโดนลักหลับ
ว่าแต่ เซิ่น อยู่กะครายน้า
อย่าให้เป็นอย่างที่คิดนะ
:เฮ้อ:
-
LIZZ >> แนะนำให้ไปเข้าคอร์สที่สลิมอัพเซ็นเตอร์ก่อน .. แล้วค่อยมาโอบกอดตัวเอง คริคริ ~* ตกลงจะเรียนต่อ หรือ ทำงานว่ะครับเจ๊ ?
ว่าจะเปลี่ยนเป็นชาวเกาะละ เกาะพ่อเกาะแม่ไปเรื่อยๆ อ่ะเจี้ย!!! :z3:
ดูก่อนแฮะ.....ปีหน้าค่อยว่าอีกที..... :z10:
-
แหม!! คุณเฮียตรอง
ได้ ตั้ง 2 รอย เนอะ เอิ้กๆๆๆ
แต่รอบนี้ ไม สั้น จังงิ
งอลๆๆๆ
-
ได้อ่านตั้งสองตอนเลย
ปล.ตรองได้ดูพระจันทร์มั้ย คิคิ
-
จะสอบแล้วนะเฮียยยย :a5:
เค้ารู้นะ สอบก้อคงมาลง
คนอย่างเฮียหนังสือคงไม่อ่าน
:laugh: :laugh: :laugh:
-
ได้ของที่ระลึกจากทะเลมา2รอย :pigha2:
เซิ่น>>>เหมือนจะมีลางสังหรณ์ เหอะๆ :เฮ้อ:
-
เซิ่นไปกับปาร์คแล้วแน่ๆ
แต่พอตรองโพล่มา ก็กลับมาหา แล้วตรองก็ยกโทษให้
พ่อคนดี นายแสนดี ใจงาม ใจกว้าง
เวลาตัดผลระวังนะค่ะ เด๋วโดนเขาหัก หุหุ
-
โห ได้ของฝากจากทะเล แบบไม่ต้องซื้อตั้ง 2รอย :m20: :m20:
เอาใจช่วยนะคร๊าบ รอตอนต่อไปอย่าง ใจจดใจจ่อ
ปล. พระจันทร์สวยมากครับคืนนี้ มีความสุข ฝันดีเน้ออ
-
รู้สึกตอนนี้จะผสมหลายเรื่องนะเนี่ย
ยิ่งอ่านก็ยิ่งบอกได้ว่า คนต่อไป คือ ข้าวฝ่าง ชัว อิๆ
-
เป็นกำลังใจให้ตรองนะคร้าบ ตอนต่อไปอยาให้หนักมากนะคร้าบ สงสารตรองอะ
เก่งจังนะคร้าบคนนำเรื่องมาเล่าเนี่ย น่ารักจังคร้าบ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
หง่าทิ้งท้ายน่าคิดอีกแร้ว...
เซิ่นป่วยหนัก หรือ เซิ่นจึ๋งๆกะปาร์คไปแล้ว
o2 o2 o2
Xeroz >> คุณซีร็อกอยากโดนเป็นคนแรกป่าวครับ ? อิอิ
งื้อ จะให้ป๋มโดนอะไรงะ :confuse: :confuse:
-
จะว่าไป เฮียตรองนี่ก็ผ่านผู้ชายมาเยอะเนาะ o18 o18
มีทั้งแฮม ชีส ไอหน้าโหด(จำชื่อไม่ได้ 55+) เซิ่น ข้าวฟ่างอิก วู้วๆ จะหยุดที่ใครล่ะเนี่ย :เฮ้อ:
-
ฝากรอยไว้เพื่อ.... :laugh:
-
เปนภาวะจิตหลอน ทำให้รอยตามร่างกายเกิดขึ้นมาเอง
คอนเฟิร์ม o13 o13 o13
-
....... อ้าวววว เวว พี่เกียร์กะเต้ เป็นพี่น้องกันแล้วเหรอตอนเนี้ย บร้าว่ะ ไมเงี้ย อุตส่าห์ตามอ่าน .........
... ดีแล้วล่ะ ที่ตรองไหวตัวทัน เฮ้อออออ :เฮ้อ: เกือบเชียร์ให้เป็นเขยแระ ....... :z6: เคืองตรองว่ะ .....
..... มาเรียกดงบังฯ อย่างงั้นได้ไง :beat: ......
-
ชอบจังรอยรักเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
แต่พี่มักเรียก ผื่นกุหลาบ ให้ดูสวยงาม 555
-
แหม ซีตรองคราวนี้จะเจออะไรอีกเนี่ย :เฮ้อ:
แล้วสรุปรอยที่คอนี้เป็นของใครกันแน่ รึเป็นของข้าวฟ่างจริงๆๆๆ :serius2:
แล้วตอนต่อไปเนี่ยจะโกรธไรกับเซิ่นอีกป่าวเนี่ย :m16:
14 ตุลา วันวิปโยค อารายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
รีบมาเคลียร์ :o12: :o12:
-
สงสารซีตรองที่สุดเล้ย
แล้วทำไมไม่สงสารตัวเองมั่งหว่า หาแฟนยังไม่ได้เลย :m20:
รออ่านตอนต่อไปเน้อ
เอิ๊ก ๆ
-
เซิ่นไปกับปาร์คแล้วแน่ๆ
แต่พอตรองโพล่มา ก็กลับมาหา แล้วตรองก็ยกโทษให้
พ่อคนดี นายแสนดี ใจงาม ใจกว้าง
เวลาตัดผมระวังนะค่ะ เด๋วโดนเขาหัก หุหุ
o13
-
รอค้าบ อิอิ :-[
-
เฮ้ออ
ขอถอนหายใจนิดนึง
ตามอ่านมาตั้งกะเช้ายันตอนเนี้ย
เพิ่งอ่านจบ
ตั้งกะ ฮว๊ากกฯถึงตอนเนี้ยอ่ะ
5555+
ชอบอ่ะตรอง ชอบเรื่องของตรองอ่ะ
ดูชีวิตมีสีสันดี
บ้านอยู่ส่วนไหนเนี่ย
เห็นเคยบอกว่าอยู่ใกล้ดรีมเวิลล์(ป่าว??)
จะบอกว่าอยู่แถวนั้นเหมือนกันอ่ะ
เรียนก็อยู่รังสิตเหมือนกันแหละ
แต่ว่าไม่ได้เรียนม.กรุงเทพ
เรียนมหาลัยที่อยู่ในหมู่บ้านเมืองเอกอ่ะแหละ 55+
มาต่อเร็วๆน้า
รออยู่
ขอติดตามด้วยคน
ติดใจเรื่องนี้แล้วสิเนี่ย :z2:
-
ตายแล้วคุณน้องตรอง
และแล้วก็ได้รอยกลับมานะคะ
แหมคุณพี่อยากรู้มากมายว่าใครกัน ใครกัน
มาแย่งคุณพี่ทำรอย 555+ ล้อเล่น
แต่ว่า โทร ไม่รับ โทร ไม่รับ เดินไปหอเลยเนี่ย เจ๋งค่ะ คุณพี่ชอบ
ปล. คุณพี่นะเป็นเทพธิดานางฟ้านะคะ ไม่นางมาร โฮะๆๆๆๆ
-
ต่อให้เลย
"รอยรักจากไอ้ .(ข้าวฟ่าง). ฮึ่มๆ !!! .+"
:laugh:
-
:L1: :z2: :L1:
น้องตรองที่รัก....ของใครยังไม่รู้เลย
ตามอ่านแล้วหวั่นไหวกับประสบกา..ณ์ของซีตรองจริง ๆ
โอ๊ย..ดูท่าเสน่ห์ทะลักจริงเลยนะเนี่ย
ไมมันดูดึงดูด ผู้คนได้มากมายงี้ ทึ่ง อึ้ง เสียว แทนนะครับ
สงสาร ตรอง ตรอง กันบ้างมั๊ยนี่
ย้อนไปก็จะคิดถึง
แฮม ชีส อาร์ม ปริ๊นซ์ เยี่ยมยุคแรก ๆ (ชอบมั่ก มาก)
พอเข้ามหาลัย อิ อิ มีใครบ้างเนี่ย ยังงง ยังงง ฮ่า ฮ่า
ตาเบน ทอยย์ เซิ่น ข้าวฟ่าง พี่เกียร์ (โอ๊ะ..อีกหลายคน)
แล้วใครอีก..วะ.. ที่มาฝาก รอยรัก Mark- X ให้อีกสงสัย
ว่ามันจะไปจบยังไงล่ะเนี่ย
ก็ตรอง..คนแพ้น้ำ...ตา แล้วก็ใจอ่อนมาก..เหน่..ใช่มะแบบนี้
เอาเป็นว่าขอ.. ตามติดชีวิตเด็กตรอง..ต่อไปก็แล้วกัน
มันคงมีเรื่องที่ชื่นมื่น หื่น เศร้า เคล้าตลก หมกอารมณ์ให้คนอ่านได้น่า
ยังยืนยันว่าซีตรองเขียนเรื่องนี้ได้อรรถรส ครบเครื่อง นะ
เขียนต่อไป ข้าพเจ้าชอบ อิ อิ
เป็นกำลังใจให้อย่างมีความสุข
แน่นอนต้องกลับไปจิ้ม + ให้ด้วยความเต็มใจ ครับ
ฮิ ฮิ คะแนนเป็น 169 ชอบ 69 เลขสวย ๆ ตรองชอบมั๊ยครับ ฮ่า ฮ่า
ขอบคุณคร้าบบบ
:L1: :pig4: :pig4: :pig4: :L1:
-
เมื่อไรจะมาต่อคับ
อยากรู้แล้วอ่าว่าตรองจะเจอเซิ่นอยู่กับใครหรือทำอะไรอยู่
อยากรู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
รีบๆๆๆมาต่อนะคับ
รออยู่คับผม
-
ในที่สุดก็ตามอ่านจนทัน :sad11:
อืมมเม้นท์อะไรไม่ออกแต่จะบอกว่า เข้ามาอ่านก่อนที่จะไปอ่านหนังสือสอบเลยนะเนี่ย ไม่งั้นมันค้างๆคาๆ :z2:
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเอาใจช่วยตรองเต็มที่เลย o13
-
เฮียตรอง
ดอง แล้วงะ
มาต่อเยยย
-
.
.
.
... ง่า .. เฮียตรองป่าวดองสักหน่อย โฮะๆๆๆ ...
... ตอนนี้กะลังเสียจายยย ย .. กาซิก กาซิก T^T ...
... ค้นทั้งฟ้า หาดาวแค่ยี่สิบดวง ชิชิ ! แล้วไม่บอกตั้งแต่แรก ...
... กลับบ้านเรา รักรออยู่ ยู้ฮูวววว ว ๆๆ ...
... ตอนนี้ฉามฉิบฉามมันเศร้าน้า .. ให้เวลาทำอกทำใจกันนิดนึง ...
... แวะเข้ามาสปอยก่อน จะเดินจากไปอย่างเงียบๆ ...
... :laugh: :laugh: :laugh: ...
... อะๆ เดี๋ยวลงตอนพิเศษให้อ่าน เอาป่ะ เอาป่ะ ? ...
... ขอเวลาแป๊บ กลับไปพิมพ์ก่อน ...
... :*)) ) ...
.
.
.
-
:เฮ้อ:
อ่านมาตั้งนานแระ
ยังไม่ได้เม้น ให้
ซีตรอกเลยอ่ะ
-
ตอนพิเศษ ... อุ่นไอในคืนหนาว *
.
.
.
... ผมกำลังนั่งจิ้มเกมจับคู่ตัวตุ๊กตุ่นอยู่กับตู้เกมที่เรียงรายอยู่ตรงทางลงบันไดเลื่อนของกาดสวนแก้ว ... จึ่ก จึ่ก ๆๆ ... ผู้คนเดินผ่านไปผ่านมาอยู่รายรอบตัวหากจิตใจของผมกลับจดจ่ออยู่กับภาพบนหน้าจอคอมพิวเตอร์ ... จึ่ก จึ่กๆๆ ... เฮ้ย ! ไรวะ ? แมร่งจำไม่ได้แล้วอ่า ... ตายแน่เลยกรู ชิบหอยแย้วๆๆ !!!
" ไงวะ .. จิ้มหยั่งกะตกรอบเลยนะมึง " คำถามดังขึ้นข้างหลัง ..
" ประกาศผลพรุ่งนี้เหอะ " ผมหันมาตอบคนที่ยืนยิ้มอยู่ข้างหลัง ปล่อยให้เวลาในเกมลดลงไปทีละนิดอย่างไม่เสียดาย
" ไปกันเถอะ " ผมลุกขึ้นคว้ากระเป๋าข้างๆมาพาดบ่าก่อนจะยื่นมาไปให้เขา
" เฮ้ย เล่นก่อนดิเสียดายตังค์ " เขาบอกโดยยื่นมาซ้ายมาจับมือผมไว้ แต่มือขวายังคงจิ้มเกมจับคู่อยู่อย่างมั่วๆ ก่อนที่มันจะ OVER ในอีกไม่กี่วินาทีต่อมา ... โฮะๆๆ :laugh: :laugh:
.
.
เอากระเป๋ามาไว้ที่บ้านเสร็จ .. เขานั่งดูหนังจีนอะไรสักอย่างที่กำลังจะจบวันนี้ ส่วนผมก็ ... หลับอยู่บนตักเขานั่งแหละครับ .. ^^ สองทุ่มหนังจบ .. เขาก็พาผมออกมาเดินถนนคนเดิน .. ถนนคนเดินทุกวันนี้แตกต่างไปจากถนนคนเดินเมื่อครั้งอดีตอย่างสิ้นเชิง จากเดิมที่ขายกันบนถนนท่าแพเส้นเล็กๆสั้นๆ ของที่เอามาขายก็เป็นฝีมือของแต่ละคนที่ทำกันเอง ขายกันเอง ดูเป็นวิถึชึวิตตามแบบฉบับของคนต่างจังหวัดอย่างแท้จริง แต่ทุกวันนี้ .. เมื่อการค้าการตลาดเข้ามามากขึ้นลักษณะของสินค้าที่วางขายและรูปแบบการขายก็ถูกเปลี่ยนแปลงไป
" เหมือนเดินจตุจักรเลยว่ะครับ " ผมบอกคนที่เดินโอบไหล่ผมอยู่ มันดูขัดๆกันยังไงก็ไม่รู้ ผมสูงร้อยเจ็ดสิบสอง เขาสูงร้อยหกสิบนิดๆ แต่ยังพยายามยกมือมาโอบไหล่ผมเหอๆ .. ไม่ปวดไหล่มั่งหรือไงฟระ :m26:
สินค้าที่วางขายอยู่ตลอดถนนหลายเส้นที่พาดเชื่อมต่อกันอย่างไม่รู้จบไม่ได้สร้างความสนใจให้กับผมเท่าไรนัก เพราะสินค้าก็แบบเดิมๆ ไม่ต่างจากกรุงเทพฯ แถมราคาก็ไม่ได้ถูกกว่ากันเลย ... ผมอยากเห็นอะไรที่มันดูเป็นเชียงใหม่ แบบที่ดูเนิ่บๆ นุนิๆ งุงิ .. อธิบายไงดีวะ เอิ่มๆ อะไรที่กรุงเทพมันไม่มีอะ ..
" นี่ๆๆ เดี๋ยวพาไปลองกิน " เขาลากผมเดินเลี้ยวเข้ามาในซอกหนึ่งของถนนคนเดิน ในนั้นเต็มไปด้วยร้านขายอาหาร .. เขาเดินวนอยู่เกือบรอบก่อนจะหยุดอยู่หน้าร้านหนึ่ง .. เป็นร้านเล็กมีคนขายเป็นเด็กสาวหน้าตาเป็นมิตรยืนยิ้มให้ บนเตามีไข่สีเหลืองนอนกองอยู่ในกระทงสีเหลี่ยมใบน้อย ป้ายหน้าร้านเขียนไว้ว่า ' ไข่ป่าม '
" เอาเห็ดหอม ปูอัด แล้วก็ไข่ผึ้ง " เขาสั่งก่อนจะรับกระทงใบตองเล็กมาสามอัน เขายื่นให้ผมถืออันนึง ส่วนเขาถืออยู่อีกสองอันและใช้ซ้อมจิ้มยื่นมาให้ผม ...
" ลองกินๆ " ผมอ้าปากงับไข่ประหลาดๆนั่นมา .. ความรู้สึกแทบจะไม่ต่างจากไข่เจียวแบบใส่น้ำมันน้อยมากๆ มันแห้งๆ แต่ก็อร่อยดี ... ไข่ป่ามบ้าอะไรวะ นี่มันไข่ทอดชัดๆ !!!!
" ทำไมต้องเป็น 'ไข่ป่าม' ด้วยอะครับ " ผมหันมาถามคนที่ยืนมองหน้าผมอยู่
" อ้าวก็เค้าเรียกว่าไข่ป่ามอะ "
" แล้วป่ามแปลว่าอะไรอะ ?? " เขาคงรำคาญมั๊ง .. พอผมถามเสร็จเขาก็จิ้มไข่ป่ามอีกกระทงนึงยื่นใส่ปากผม คงอยากให้ผมเงียบๆสักที
" ก็ verb to ป่ามอะ ... มันต้องอยู่ในกระทงแล้วก็วางบนเตา " เขาพยายามจะอธิบายแบบง่ายๆให้ผมเข้าใจ
" แล้วถ้าไม่ใช่กระทงมันก็จะไม่เป็นป่ามใช่ปะ " เขาพยักหน้ากับคำถามของผม .. ไม่รู้ว่าผมเข้าใจถูก หรือ เขาขี้เกียจอธิบายแล้วก็ไม่รู้นะ ...
หลังจากกินไข่ป่ามเสร็จผมกับเขาก็แวะร้านขายน้ำผลไม้ .. ผมสั่งน้ำสตรอเบอร์รี่ปั่น ส่วนเขาซื้อสตอเบอร์รี่ในแก้วที่เขาเอาไปผสมกับพริกเกลือ .. สตรอเบอร์รี่ถูกไม้จิ้มก่อนจะยื่นใส่ปากผมเป็นระยะตลอดทางที่เราเดิน ส่วนผมก็ยื่นหลอดให้เขาดูดสตรอเบอร์รี่ปั่นในแก้วเช่นกัน ...
.
.
กว่าจะหลุดออกจากถนนคนเดินได้ก็แทบตายครับ คนเยอะมาก .. ทั้งหัวดำหัวแดงหัวทอง .. ทั้งนักท่องเที่ยว คณะทัวร์ และคนที่มาเชียงใหม่ด้วยเหตุผลเดียวกับผม .. มาออดิชั่นเดอะ สตาร์ ...~*
มอเตอร์ไซค์คันหนึ่งขี่โต้ลมหนาวอยู่กลางเมืองเชียงใหม่ .. เขาให้ผมซุกมือไว้ในเสื้อกันหนาวของเขา อีกไม่ถึงชั่วโมงก็จะข้ามช่วงเวลาเข้าสู่วันใหม่แล้ว เขาขับรถพาผมไปตามสถานที่ต่างๆ ในเชียงใหม่ อากาศหนาว .. แต่อุ่นใจ
" มันคงจะดีว่ะพี่ ถ้ามาขับรถเล่นอย่างงี้กับแฟน " ผมเอาคางวางบนไหล่บอกเขา
" เออใช่ แต่ต้องเพิ่งจีบกันใหม่ๆด้วยนะ "
" ถูก ! ถ้าพวกคบกันนานๆแล้วนะด่ากันตาย .. มึงจะมาทำไมวะเนี่ยหนาวจะตาย นอนอยู่บ้านเฉยๆก็ไม่เอา " ผมบอกเขาหัวเราะกับคำพูดของผม ... ก่อนกลับเขาพาผมมากินนมหน้ามอ .. ก่อนจะขี่พาเข้าไปในมอชอ เขาเล่าให้ฟังเกี่ยวกับที่นั่นที่นี่ในมหาวิทยาลัย .. ดูเขารู้ดีจังนะ แต่ก็แน่อยู่แล้วก็เขาจบจากที่นี่นี่หน่า ... เขาใช้มือขวาเพียงมือเดียวขี่รถ ส่วนมือซ้ายเขาลดลงมากุมมือผมเอาไว้ .. ให้ตายสิ ทำไมคนโรแมนติคอย่างนี้ถึงไม่มีแฟนวะ ? ??
.
อากาศหนาวๆทำให้เครื่องปรับอากาศดูจะเป็นสิ่งที่ไม่จำเป็นสำหรับคืนนี้ ... ผมซุกตัวอยู่ในผ้าห่มผืนเดียวกับเขา .. แต่นอนห่างกันคนละมุมเตียง ...
" มานอนใกล้ๆดิครับพี่ " ผมบอก .. เขาหันมามองหน้าอยู่แป๊บนึงก่อนจะกลิ้งๆๆมานอนใกล้ๆผม
" จะนอนหันหลังจริงอะ ? " ผมกระซิบถามเขาก่อนจะเป่าลมใส่หู เขารีบพลิกตัวหันหน้าให้ผมแทบจะทันที .. เขาแก่กว่าผม แต่ไม่รู้กี่ปี .. ถามกี่ทีเขาก็บอกว่าอายุยี่สิบ แต่ผมว่ามันต้องมีพยางค์ต่อท้ายอีกอันนึง .. ยี่สิบ ? เท่าไรนี่สิ ยี่สิบX ... แต่ไม่น่าจะเกินยี่สิบห้า ... เรารู้จักกันเมื่อสองถึงสามปีที่แล้ว ผ่านทาง My Space สมัยนั้น hi5 แถบจะไม่มีใครรู้จักเลยด้วยซ้ำ ... เขาเป็นรุ่นพี่ในกลุ่มของเฮียน่าน ( The Sun In Night ) เจ้าของเรื่อง ความรักแบบครับผม กับ รักงอมแงม นั่นล่ะ ... แต่ก็คุยกันแบบผิวเผินมาก เพิ่งจะมีโอกาสได้คุยกันอีกครั้งเมื่อไม่นานมานี้ .. เขาเป็นคนจีนที่ตาโตมากครับ ตัวเล็ก สูงร้อยหกสิบนิด ไหล่ลาดเหมือนผู้หญิง ตัวขาวๆนิ่มๆ เอวยี่สิบหก ... สรีสระและหลักฐานทางกายภาพล้วนแล้วแต่เอื้ออำนวยให้เขาเป็นรับได้โดยธรรมชาติ หากลักษณะนิสัย การพูดจา ออกจะห้าวเกินตัวไปไกล ...
.
อยากรู้ใช่มั๊ยว่าเรื่องคืนนั้นเป็นยังไง .. ตรองว่าเราอย่าไปสนใจมันเลย เนอะๆ ใครเห็นด้วยยกมือขึ้น !?? ? เฮ้ย ! ยกดิ ๆๆ .. ใครยกมือเดี๋ยวให้อมยิ้มสองอัน ... :m5:
ผมตื่นมาตอนเช้าเขายังนอนอยู่ในอ้อมกอดเหมือนเมื่อคืน .. แต่ตาโตๆใสๆนั่นนอนมองผมอยู่ ไม่ได้หลับอย่างที่ผมคิดไว้
" ไปอาบน้ำดิ เดี๋ยวพาไปดูผล " ความจริงก็พอจะรู้ผลอยู่แล้วตั้งแต่เมื่อวานล่ะครับ คนมาสมัครกันตั้งสองพันกว่าคน .. ได้ก็แปลกละ .. กดโทรศัพท์หาเพื่อนที่รู้จักกันเมื่อวานตอนนั่งรอออดิชั่น .. นัดเจอกันหน้าบอร์ดประกาศ ... เมื่อวานได้เพื่อนใหม่ พี่ใหม่ น้องใหม่มาเกือบยี่สิบคนได้ครับ แต่วันนี้ก็มารวมตัวกันได้แค่เจ็ดแปดคน .. ตอนแรกคิดว่ามันจะเป็นบอร์ดใหญ่เหมือนประกาศผลเอ็นทรานซ์เข้ามหาวิทยาลัยสมัยก่อน กะมายืนไล่รายชื่อหากันเต็มที่ .. แต่ความจริงที่ปรากฏก็คือ จากสองพันกว่าคนมันตัดพรึ่บเหลือ ยี่สิบคน ครับพี่น้อง !!! ... เอาวะยังไงกูก็เป็นคนส่วนใหญ่ล่ะวะ .. ยืนทำใจกันอยู่นานครับ
กลับมานอนต่อที่บ้าน .. ตอนกลางวันออกไปโลตัสซื้อของมาทำกับข้าวกันครับ .. ผมอ้อนให้เขาทำต้มยำเห็ดกับปลาหมึก แล้วก็ไข่เจียวให้กิน .. ไข่เจียวของเขาเป็นไข่เจียวที่ใส่ข้าวโพดอ่อนด้วยครับ เกิดมาก็เพิ่งจะเคยกิน อร่อยดี .. ลองทำกันดูนะครับ .. กินข้าวเสร็จก็กลับมานอนต่อ .. ตื่นมาอีกทีก็หกโมงเย็นแล้วครับ ฟ้ามืดหมดแล้ว ... หิวข้าวแต่เขายังไม่ตื่นเลย .. สักพักเขาตื่นก็ชวนออกไปกินข้าวข้างนอกแต่ผมอยากให้เขาทำให้กินมากกว่า ... เขาก็เลยออกไปซื้อของ ..
ตอนนี้เขากำลังง่วนอยู่กับการทำอาหารในครัวครับ .. ส่วนผมก็นั่งจิ้มเรื่องราวตอนพิเศษอยู่หน้าคอมพ์ในห้องนอน ... ผมไม่ได้เป็นแฟนเขานะครับ เขาก็ไม่ได้เป็นแฟนผม เราไม่ได้เป็นแฟนกัน ... คนน่ารักๆ นิสัยดีๆ อย่างนี้ ... ทำไมถึงปิดตัวเองไม่ยอมมีใครสักทีนะ .. เฮ้อ ~ คิดแล้วก็เหงาแทน ...
... ตอนนี้ผมขอตัวไปกินข้าวก่อนจะครับ พี่เขามาเรียกแล้ว ...
อากาศหนาวๆดูแลตัวเองด้วยนะครับ .. คิดถึงทุกคนเลย ไม่ได้ดองนะครับ แค่ตอนนี้กำลังเก็บเกี่ยวประสบการณ์ไปเขียนให้ทุกคนอ่านกัน ..
แล้วเจอกันใหม่นะครับ จุ๊บๆ :m18:
-
^
^
^
จิ้มๆ......เชอะๆ จำไว้ๆ ชิชิ :z6:
-
:m16: :m31: :fire:
ไอ้น้องตรองบ้า :angry2:
:beat: :beat:
-
ทำไมมานเศร้างี้ฟระตรอง ยิ่งอ่านยิ่งเหงา เค้าอยากมีคนอยู่ข้างแบบคนอื่นมั้งอ่ะ ตอนนี้มีคนอยู่ข้างๆเหมือนกัีน แต่ไม่มีว่าเป็นใคร ผีอ๊ะเปล่าเนี่ย ไม่เห็นตัว o22 o22
:z3: :z3: :z3: :z3:
-
ก็เขียนให้คิดตามอ่ะ ลุ้นแย่แล้ว :o8:
-
อ่านแล้วก็อบอุ่นหัวใจแปลกๆค่ะ เอ๊ะแปลกๆยังไง ??? แต่เอาเป็นว่าอ่านแล้วอุ่นหัวใจดีค่ะตอนนี้ o13
แอบลุ้นจริงๆเลยคู่ตอนพิเศษนี่ แต่ยังไงก็ยังรอภาคปกติอยุ่นะคะ
-
ตอนพิเศานี่น่ารักจังเลยพี่คนนั้นนะ
อยากได้คนน่ารักแบบนี้จัง
แล้วตรองไปออดิชั่นเดอะสตาร์ที่เชียงใหม่หรอ หรือไปทำไรหว่า
แล้วผลเป็นไงบ้างละ
-
แอร๊ยยยย.....น้องตรองคะ อย่าเอาเรื่องของพี่มาแฉแบบนี้สิคะ
อายจังเลย :-[ :-[ :-[
หืม
อะไรนะ
อ้อ.....ไม่ใช่หรอ
เพล้ง :o12:
-
ไปออดิชั่นนี่เอง เหอๆๆ
อยากไปแอ่วเจียงใหม่
-
ว้าวๆ..........เฮียตรองออดิชั่นเดอะสตาร์ด้วยยยย :really2: :really2:
แอบสงสัยว่าทามไมไม่ออดิชั่นที่กรุงเทพอ๊ะ หรือว่าออดิชั่นแล้วไม่ผ่าน รึว่าไง :z1:
-
:m31:
สวัสดีค่ะ ซีตรองแล้วก็ทุกคน
แอบอ่านมานานและค่ะ :m23:
วันนี้ขอโผล่มาเพื่อบอกว่า
จาเอาตอนต่อไป :m31:
ขอบคุณล่วงหน้าละกันนะ :bye2:
-
หึหึ อ่านแล้วเย็น ยาก เยือก ยาว เยื่อ ใย ยืด เยื้อ
o18
o18
-
มันยังไงก็ยังเศร้าอยู่น้าตรอง ยังสงสัยไอ้รอยฝากเอาไว้ที่คอ
หัวสมองแล่นแล้วรีบมาลงน้าครับ ซีตรอง เป็นกำลังใจให้นะครับ
-
ให้เดาว่า
ตรองไปออดิชั่น The Star5 ที่เชียงใหม่ :laugh: :laugh:
-
. . . . . .. . เฮียตรองสู้สู้ พี่คนนั้นคือใครเอ่ย อยากรู้จักจัง . . . .. . .. มิมีแควนด้วย ตรอง รวบหางเล๊ ย ยย
-
. . . . . .. . เฮียตรองสู้สู้ พี่คนนั้นคือใครเอ่ย อยากรู้จักจัง . . . .. . .. มิมีแควนด้วย ตรอง รวบหางเล๊ ย ยย
^
^ สงสัยสายพันธุ์เดียวกันนะค่ะ เลยอด ต้องเชียร์ให้ตรองเปลี่ยนข้าง :z2:
-
เอาน่าเฮีย
ขนาดผมอยู่ เหนือ ผมยังไม่รู้ ไอ้ คำว่า ป่าม นี่แปลว่าอะไร
เหอะๆๆ
ว่าแต่ เขา คนนั้น คือ ใคร งิ
แต่เฮียไปทำไรเชียงใหม่ งิ
บอกด่วน เยย
-
...ก็..นี่แหละ"ชีวิต"
....... อ้าวววว เวว พี่เกียร์กะเต้ เป็นพี่น้องกันแล้วเหรอตอนเนี้ย บร้าว่ะ ไมเงี้ย อุตส่าห์ตามอ่าน .........
^
^
^....เสียดายจัง!!!!!....นี่ก็"ชีวิต :เฮ้อ:"
-
เค้าคือใคนเน้อ
:serius2: :serius2:
-
น่าอิจฉาตรองอีกแล้วอะคร้าบ หนาวตรงหนายเนี่ย
อ้อ + 1 แก้หนาวคร้าบ อิอิ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
:o................................................ :undecided:
:m29:
-
อะไรยังไงกันน้องตรอง
-
ว๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
คนอบอุ่นแบบนั้น ยังมีอยู่เหรอค่ะ มหัสจรรย์มากๆ
//ยื่นใบสมัครเป็นแฟนให้พี่คนนั้น
-
พี่ตรองงง กลายเป็นรุ่นพี่เป็นแล้วหรอ ปกติเห็นแต่เด็กๆ 555+ :z1:
-
เหอะๆ
:undecided: :undecided: :undecided:
-
ทำไมน๊าถึงไม่มีแฟน
หึหึ
-
ตอนอ่านนึงถึงพี่คนนึงออกมาเลย เคยไปอ่านในสเปสเค้า มีมุมมองที่ไม่เหมือนใครดี ฮาาา
-
ผมไม่ได้เป็นแฟนเขานะครับ เขาก็ไม่ได้เป็นแฟนผม
เราไม่ได้เป็นแฟนกัน ... คนน่ารักๆ นิสัยดีๆ อย่างนี้ ... ทำไมถึงปิดตัวเองไม่ยอมมีใครสักทีนะ .. เฮ้อ ~ คิดแล้วก็เหงาแทน ...
ก้อทำให้เป็นแฟนกันสิ จะได้หายเหงาทั้งคู่ อิอิ
:กอด1:
-
เอิ่มมมมมมมมมมมมมม
คุณน้องตรองคะ
ท่าทางคืนนั้นจะอุ่นใช้ได้ชิมิคะ
:impress2:
-
รู้สึกว่าเรื่องราวจะซับซ้อนขึ้นเรื่อยๆอะเฮ้อ
-
ถ้าเข้าใจม่ายผิด ป่ามนี่เป็นวิธีการทำอาหารพื้นเมืองนะ เหมือนอ่อม ไรเงี๊ยะ ป่ามก็ต้องเอาใส่ใบตอง แล้วเอาไปย่างบนเตาถ่านแล้วแต่ต้องไม่ทำเป็นห่ออะ ถ้าห่อเค้าก็เรียก แอ็บ หุหุ
ว่าไปแล้วอยากกินไข่ป่ามตลาดโก้งโค้งหลังมอ เอร๊ยยยยส์ :pig4:
-
ซีตรอง เจอแต่ชีวิตๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เศร้าๆเนอะ
-
แต่ความจริงที่ปรากฏก็คือ จากสองพันกว่าคนมันตัดพรึ่บเหลือ ยี่สิบคน ครับพี่น้อง !!! ... เอาวะยังไงกูก็เป็นคนส่วนใหญ่ล่ะวะ .. ยืนทำใจกันอยู่นานครับ
เป็นคนที่มองโลกในแง่ดีมากๆ เฮอะๆๆๆๆ ประสบกาม เอ้ย ประสบการณ์ ครั้งหนึ่งในชีวิต สู้สู้ :a1:
นึกว่าที่หายไป ออกเดินทางหารักแท้ซะอีก ที่แท้ก็ไปสมัคร ดาวดวงเดียว :m27:
แต่ว่าพี่เกียร์เค้ารอตรองไปเป็นนายเอกอยู่ไม่ใช่หรอ ตรองไม่สนใจหรอ :m21:
-
เอ่อ....พี่ตรองครับ....
แบบว่า.....อ่านมาแล้วพูดไม่ออก....บอกไม่ถูก.....(เว้ยเฮ้ย!!!!)
ทำไมมันเกิดอะไรขึ้นเยอะแยะเลยอ่ะพี่....
อ่านแล้วแอบอึ้ง!!!!+ตกลงพี่สปีชี่ไหนครับเนี่ยยยยยย
555555555555
รุก หรือ รับ อ่ะพี่... คึคึ...แล้วไอ้รอยที่คอ...ใครมันเป็นคนทำอ่ะพี่???? = ="
ถ้าไม่ติดที่ว่าไอ้พี่เกียร์มีคู่แล้ว...โยคงนึกว่าเป็นพี่เกียร์ล่ะพี่ เหอๆ = ="
แล้ววววววว...พี่เซิ่นเป็นไรอ่ะพี่....
เฮ้ย!!!!ค้างเว้ยเฮ้ย!!!!!!ขอตอนต่ออย่างด่วนเลยครับพี่!!!!!!!!!
ปล.ฝากบอกพี่เยี่ยมด้วยพี่...ปีหน้าเจอกันที่ ABAC คณะ BBA - -
กำลังจะตามไปเป็นรุ่นน้องครับ!!!!! 5555555555555
ปล2. พี่ตรองแน่หว่ะ!!!!!!!!!!!
555555555555555555555
-
พี่เค้าดูน่ารักดีอ่ะ
ไข่ป่าม...น่ากินอ่ะ ซู้ด~~~
ชอบตอนซ้อนมอไซ น่าร้ากกกกกก อิอิ
:z1:
-
:z2: :z2:
ตามมาอ่านเรื่อยๆครับ ตรอง แหมดีจังมีคนกอดในเวลาหนาวเนี่ย แต่ทำไมถึงไม่จีบกันล่ะ แต่ก็คงมีเหตุผลของแต่ล่ะคนใช่ไหมล่ะเนอะ
เอาใจช่วยคร๊าบบบบ ว่าแล้วไปซุกตัวในผ้าห่มอุ่นๆคนเดียวต่อดีก่า ไม่มีคนให้กอด :sad4:
-
อ๊า~~~
เขาเป็นใครหนอ~~~
เขามาจากไหน~~~
(อารมณ์ชิงร้อยชิงล้าน 555+)
ใครอะคะพี่ตรอง
><
อยากรู้อ๊ะ!!!
เหอะๆๆๆ
ยังไงก็จะรอทั้งตอนพิเศษและตอนธรรมดานะค้า~~~^^
-
อ่านแล้วก็เหงา
ให้อารมณ์เหงาๆแบบนั้นจริงๆนะ
-
โฮก มาเม้นต์ช้ามากมาย
อีหนูตรอง ไหงมามีตอนพิเศษกระทันหัน โอ๊ยไว้อาลัยๆๆๆ :serius2: :serius2:
เศร้าไปก็เท่านั้นไอ้น้อง เอ๊ะเราเริ่มเถื่อน
ตอนพิเศษได้ข้อคิดดีๆนะ
ข้อแรก คนดีๆอบอุ่นอย่างนั้น เขายังไม่มีแฟนเป็นตัวเป็นตนเลย บางทีพักหัวใจบ้างก็ดี หากการมีใครอยู่ในใจแล้วมันทำให้เราเหนื่อยใจปวดใจมากไป(ตรองเถียง สุขใจมันก็มีนะเจ๊) เว้นหัวใจเราให้ว่างสักพักนึงละกัน ลองถามเฮียคนอบอุ่นดู ว่าทำไงให้อยู่คนเดียวไม่เหงา
ข้อคิดอีกข้อ รุกเฮียคนอบอุ่นเลยไอ้น้อง o13
เอ๊ะสองข้อนี้มันขัดแย้งกันเนอะ :m21:
อย่าเศร้าไปหากยังไม่เจอคนของเรา เราเพียงแค่ยังหาไม่เจอเท่านั้นเอง
ป.ล. อ่านภาคฮว๊ากฯจบแล้ว กำลังจะไปเม้นให้
ป.ล.2 ไหงช่วงนี้ไม่กล่าวถึงเพื่อนๆจากภาคฮว๊ากฯเลย
ป.ล.3 เซฟเสร็จกูแน่ ของเฮียพากย์เรียบร้อยแล้วน่อ(ไหงบอร์ดนี้ชอบตั้งชื่อเรื่องไม่ลามก ก็แปลกๆหง่ะ) จะให้ส่งให้ยังไงจ๊ะ
-
รอนะค้าบ มาต่อ เร็วๆนะค้าบ รักคนแต่ง คิดถึงเพื่อนๆ ในบอร์ดนะค้าบ :L1: :-[
-
หึหึ ไอ้ตรอง ใครสั่งใครสอนให้ลงชื่อจริงกรูเนี่ย เด๊่ยวจะโดน
ไปถามเจ้าตัวเค้ามา เค้าบอกว่ามึงเขียนซะสวีท โอเวอร์ เกินจริง อิงนิยาย โคตรๆ จริงๆ เค้าไมไ่ด้ทำอะไรเลย อิอิอิอิอิ
ไปและ แกล้งเด็กสนุกดี :-[ :-[ :-[
-
แล้วจะเป็นคนเหงา กะ คนเหงามาเจอกันรึป่าวจ้ะเนี่ย :m3:
-
:z2:
มาเม้นต์ช้ามากมาย
คิดถึงนะคร้าบบบ
แล้ว ตรอง ไปเจอใครอีกเนี่ย
เชียงใหม่คงหนาว ทำให้เหงา ใหญ่ขึ้น
นานแล้วม้ายย..ที่ไม่มาต่ออ่ะ
คอยอยู่น้า
ตรอง
:L1: :pig4: :L1:
-
:monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
รอ เฮีย ตรอง
:serius2: :serius2: :serius2:
-
:L2: มาให้กำลังใจน้องตรอง
-
:z2: :z2:
มาเต้นรอเฮียตรองฮับ
:z2: :z2:
-
อร๊ากก~! อารมณ์ประมาณไหนของซีตรองกันหละเนี้ยะ !!
ไป อุ่นๆ แอบหวาน กับไอหนาวที่เชียงใหม่ กลับมายังงงงง
คิดถึงมากมายแล้วน้า ^___^
-
บทที่ 34 > ชื่อว่าตอน 'จบ' .+
.
.
.
"
...
...
... อดทนเวลาที่ฝนพรำ .. อย่างน้อยก็ทำให้เราได้เห็นถึงความแตกต่าง ...
... เมื่อวันเวลาที่ฝนจาง .. ฟ้าก็คงสว่างและทำให้เราได้เข้าใจ ...
...
... 'ว่ามันคุ้มค่าแค่ไหนที่เฝ้ารอ' ...
...
...
... ผ่านพ้นไปแล้ว ...
... สำหรับช่วงเวลาที่ต้องรอคอย ...
... สำหรับตัวผมเองคิดว่ามันจะนานจนรอไมได้ ...
... แต่ก็น่าแปลกใจ ที่มันไวกว่าที่ใจเราคิด ...
...
... ในชีวิต บอกตรงๆว่าไม่เคย ...
... แม้แต่จะคิด ที่จะต้องรอคอยอะไรทำนองนี้ ...
... แต่แล้ว .. ก็เอาตัวไม่รอด ...
...
... ตอนนี้ก็ได้เรียนรู้ถึงคำว่า ...
...
...
... "การรอคอย" ...
... ว่ามันมีค่าขนาดไหน สำหรับบางสิ่ง ...
... บางอย่างก็ "คุ้มค่า" แก่การรอคอย ...
...
... ตอนนี้โลกของผม ปกคลุมไปด้วยสีชมพูจางๆ ...
... รสชาติของมันไม่ได้ฝาดขื่นขม ...
... หากแต่ ...
... มันมีรสหวานจางๆเบาๆให้ผมได้รับรู้อยู่ทุกเวลา ...
...
... แล้วโลกสีเทา - ดำของผมก็ถูกปลกคลุมไปด้วย 'สีชมพู' อีกครั้ง ...
... แต่สีของมันคงเป็นชมพูอุ่นๆไม่ร้อนแรงอย่างครั้งที่ผ่านมา ...
...
... แต่ผมจะรักษามันให้ดีที่สุด ...
...
...
...
... 25 สิงหาคม วันธรรมดาของปี 2008 ...
... ไม่ได้มีความคาดหวัง ...
... ว่าวันนี้จะมีอะไรพิเศษระหว่างเรา ...
...
... กลายเป็นบันทึกอีกหน้าที่ถูก highlight เอาไว้ในสมุดภาพของความทรงจำ ...
... เพราะเป็นวันที่มีคนพิเศษ ในคืนพิเศษ และช่วงเวลาที่แสนวิเศษ ...
...
...
...
... 'เฮียตรอง .. เป็นแฟนกันนะ' ...
... 'ตกลงครับ :)) )' ...
...
... 'เซิ่นครับ .. เป็นแฟนกับเฮียนะ' ...
... 'อืม^^' ...
...
...
...
... เป็นความรู้สึกที่หายไปนาน เป็นความสุขที่เกือบจะลืมรสชาติของมันไปแล้ว ...
... Thank you, for completing my question ...
"
ผมปิดหน้าต่าง Notepad ลงจากหน้าจอคอมพิวเตอร์ .. มันคือส่วนหนึ่งของเรื่องราวดีๆที่ผมเคยเขียนเอาไว้ .. ข้อความข้างบนเขียนไว้ตอนที่เป็นแฟนกัน .. ทุกครั้งที่ผมเขียนเรื่องราวลงในสมุดบันทึกบนโลกไซเบอร์เล่มนี้ ผมจะส่งเรื่องที่เขียนเพิ่มนั้นเข้าเมล์ของเซิ่นด้วย .. แต่จากนี้ไป .. เขาไม่อยากรับรู้ความรู้สึกของผมอีกแล้ว ...
.
.
:: ' .. พอเหอะตรอง .. เขาเหนื่อย เขาร้องมาสองวันแล้ว .. ไม่อยากรับรู้อะไรอีก .. ' ::
.
.
ผมนั่งอ่านข้อความเดิมๆ ซ้ำไปซ้ำมา ... มันเป็นข้อความเดียวที่อยู่ในกล่องข้อความของโทรศัพท์เครื่องนี้ .. งั้นเหรอ ? ?? มันง่ายขนาดนี้เลยเหรอ .. การไม่รักใครสักคนมันง่ายอย่างนี้เองเหรอครับ ? ..
หน้าต่าง Notepad ถูกสร้างขึ้นใหม่ .. ผมทำลายความว่างเปล่าของหน้าจอสีขาวด้วยการพิมพ์ข้อความที่รู้สึกตอนนั้นออกมาทีละนิด ... นี่คงเป็นสิ่งเดียวที่ผมทำได้ในตอนนี้ ..
"
.
.
เหลือเพียงความทรงจำ ..
14.10.08 ..
มันจบลงแล้ว .. จริงจริงเหรอ ...
วันพรุ่งนี้ชีวิตของผมจะไม่มีคุณเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งอีกแล้วเหรอ ...
รอยยิ้ม .. เสียงหัวเราะ .. สัมผัส .. อ้อมกอด .. รอยจูบ .. เสื้อกันหนาว .. กลิ่นน้ำหอม .. รูปถ่าย .. ข้อความ .. ทุกอย่างยังคงอยู่ไม่เคยเปลี่ยนแปลงไป ..
คงมีเพียงหัวใจของคุณที่ไม่เหมือนเดิม ... ความรักของเรามันตายไปแล้วใช่ไหม ...
อะไร ?? ใจที่ให้ไปไม่มีความหมายเลยใช่ไหม ...
ที่ผ่านมามันคืออะไร ... สุดท้ายก็ 'เลิก' ...
รู้สึกเจ็บ .. จนจุก !
มันตันอยู่ข้างในนี้ .. ในหน้าอกข้างซ้าย .. หน่วงหน่วงอย่างหม่นหม่น ..
บอกรักทำไม .. มาทำให้รักทำไม ... ขอคบทำไม ... ในเมื่อคิดว่าผมไม่ใช่ ...
หลอก .. ให้ความหวัง ... สุดท้ายก็พัง ...
ใครเจ็บ ?? ?
เจ็บ ..
ผมเจ็บ ..
คุณล่ะ .. ?? ?
คงไม่ ...
เจอแบบนี้ควรทำยังไง .. ร้องไห้ ?? ?
แต่ผม ...
ร้องไห้ไม่เป็น ...
.
.
.
"
หน้าจอคอมพิวเตอร์ถูกเปิดค้างเอาไว้อย่างนั้น ... เดินออกมานอกระเบียง ลมหนาวพัดมาสัมผัสตัวหากไม่ได้มีผลต่อความรู้สึกของผมตอนนี้เลย .. เหมือนไร้ความรู้สึก .. ผมนั่งลงริมระเบียงในมือมีเสื้อกันหนาวลายขวางสีเทา - ดำของ 'เขา' อยู่ ... ขอบตารู้สึกร้อนผ่าวก่อนจะซุกหน้าลงกับเสื้อไหมพรมในมือ ... มันเป็นเสื้อที่เขารักมาก ทุกครั้งที่มานอนที่นี่เขาจะใส่มันตอนนอน ... ผมไม่กล้าซัก เพราะกลัวว่ากลิ่นหอมของน้ำยาปรับผ้านุ่มจะทำให้ 'กลิ่นของเขา' มันหายไป .. ผมเอาแขนเสื้อทั้งสองข้างมาวางโอบต้นคอผมไว้เหมือนกับว่าเขากอดผมอยู่ ...
.
เมื่อตอนเย็น .. ผมโทรหาเขาแต่ไม่รับ ผมเลยเดินไปหาเขาที่หอ ... เขาไม่อยู่ที่ห้อง ... นั่งรออยู่หน้าลิฟท์ตรงชั้นห้องเขานั่นล่ะ
:: ' ตกลงนี่เราเกลียดกันถึงขั้นไม่อยากแม้แต่จะพูดคุยใช่ไหมครับ .. ตรองรออยู่ที่หอเซิ่นนะ ' :: ข้อความที่ผมส่งไป ..
แล้วก็นั่นล่ะครับข้อความที่ผมได้กลับคืนมา .. คือเขาไม่อยากรับรู้อะไรอีกแล้ว ผมจะเป็นยังไงเขาก็ไม่สนใจอีกแล้ว ...
ผมผิดเอง ... ผมผิดเองทั้งหมด .. ผมหายไปเพื่อให้เขามีเวลาได้คิดทบทวนกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น .. ผมหวังแค่ว่าเมื่อผมกลับมาเราจะเข้าใจกัน เราจะรักกันมากขึ้น ... ผมผิดเอง ที่ลืมคิดไปว่าทุกอย่างมันไม่ได้เป็นอย่างที่เราคิดเอาไว้เสมอไป ...
เขาเลือกแล้ว .. เขามีคำตอบให้กับผมแล้ว ... แต่ผมทนรับความรู้สึกกับคำตอบที่ได้มาไม่ไหว ...
.
.
นี่ความรักของผม กำลังจะกลายเป็นเพียงแค่ ' ความทรงจำ ' อย่างนั้นเหรอ ? ??
ผมควรจะยื้อทุกทางให้เรากลับมาเหมือนเดิม .. หรือผมควรจะ .. ยอมรับความพ่ายแพ้ ...
.
.
.
... สี่ทุ่มของคืนวันอังคารที่สิบสี่ตุลาคม ...
... ผมนั่งอยู่บนรถเมล์สักสายที่วิ่งผ่านหน้ามหาวิทยาลัย .. รถเมล์วิ่งไปยังจุดหมายปลายทาง .. แต่ผมกลับไร้ซึ่งปลายทาง ...
... ผู้โดยสารบนรถมีเพียงไม่กี่คน .. รถแวะจอดรับผู้โดยสารหน้าเมเจอร์ รังสิต ผู้คนที่ยืนอยู่หลายคนมองมาบนรถ ...
...
...
...
...
... ' คุณเคยเห็นผู้ชายนั่งร้องไห้อยู่บนรถเมล์ไหม ? ' ...
.
... บินไปเดียวดายกลางสายลมแปรปรวน ...
... เพียงทะเลครวญฟังคล้ายเป็นเพลงเศร้า ...
... ค่ำคืนนี้ฉันเพลีย ฉันเหนื่อย ฉันหนาว .. และเหงาเหลือเกิน ...
... ไม่เคยมีใครมีรักแท้จริงใจ ...
... จ้องมองทางใดดูเคว้งคว้างว่างเปล่า ...
... ฝ่าลมฝนลำพังมากี่ร้อนหนาว .. จนล้าสิ้นแรง ...
... ไม่อยากเห็นภาพใดแม้แต่ท้องฟ้า .. อยากจะพักดวงตาลงชั่วกัลป์ ...
... จะไปซุกตัวนอนซ่อนกายในเงาจันทร์ .. จะหลับฝันไม่ขอตื่นขึ้นมา ...
... คงจะมีเพียงลมหายใจรวยริน ...
... เอนกายบนดินยอมรับความแพ้พ่าย ...
... ปีกของฉันมันหนักบินต่อไม่ไหว .. จะขอพักกายชั่วกาล ...
.
.
.
ปี ก ข อ ง ฉั น มั น ห นั ก . บิ น ต่ อ ไ ม่ ไ ห ว . , จ ะ ข อ พั ก ก า ย ชั่ ว ก า ล *
-
เห้อ อ่านแล้วเศร้า
เด่วมันก็ผ่านไป จริงไหมคับ
ปล. ไปอ่านหนังสือแก้เศร้าดีก่า
ปล2. มันน่านัก.. :beat:
-
http://media.imeem.com/m/VoAzILa1Mk
-
อืมม ลองไปฟัง version ของพลพลน่ะ เหงาสุด ๆ ได้ใจเลยล่ะ
:L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:
-
มาให้กำลังใจ :กอด1:
-
:o12: :o12: :o12:
เศร้ามากมายอะ สงสาร ตรอง อะ
อยากบอกว่า เวลา มันมักทำให้อะไรเปลี่ยนไปได้เสมอ ไม่ว่ามันจะเล็กน้อยแค่ไหน เพราะแค่มีเวลามันก็ทำให้เรากล้าที่จะ
คิด และตัดสินใจ เรื่องบางเรื่อง ...
แล้วจะรออ่านต่อนะคราบ เฮียตรอง เปนกำลางใจให้ อิๆ
-
ถึงปีกมันจะหัก
แต่เรายังมีขาไม่ใช่หรอ
ขา...บางทีมันก็แข็งแรงกว่าปีก
การเดินบนพื้น มองบนพื้น ในระดับเดียวกัน อาจจะดีกว่า
บินบนฟ้า...เย็น...หนาว...สุดท้าย มองไม่เห็นอะไรเลย.....
-
ถึงปีกมันจะหัก
แต่เรายังมีขาไม่ใช่หรอ
ขา...บางทีมันก็แข็งแรงกว่าปีก
การเดินบนพื้น มองบนพื้น ในระดับเดียวกัน อาจจะดีกว่า
บินบนฟ้า...เย็น...หนาว...สุดท้าย มองไม่เห็นอะไรเลย.....
เหนือความคาดหมาย สิ่งมหัศจรรย์มีจริง :-[
-
กูว่าเพลงมันคุ้นๆ นะ
กูก็เคยเป็นแบบนี้ ในครั้งหนึ่งที่อายุพอๆกับเมิง :-[ :-[
-
.. . . . .. .. สิบสี่ตุลา วันวาเลน ทายยยยย . .. . .. .. . .. :monkeysad: . . . .. ชีวิต มันก็งี้ ...
-
marchmenlo >> เค้าป่าวเจ้าชู้นะ .. จริงๆนะตะเอ๊ง !
wan >> เอามาลงถวายแล้วนะครับ ^^
MoSHI >> ไม่เคยเล่น HTC อะครับ .. เล่นดีเอามาแบ่งมั่งดิครับ โฮะๆๆ
Tifa >> ลองไปตามหาพี่เกียร์บนเครื่องดูดิครับพี่ เค้าไปเป็นสจ๊วตแล้ว แต่สายการบินไหนก็มะรู้ ฮุฮุ
sNow >> OMNIA หล่นจากมือมารดามาสู้ข้านั่นแล .. ของฟรีจากคุณนายต๋องเค้าครับ ^^
Ozaru >> เฮ้ย ! ไม่โดนๆ มันมีแค่รอย ยังไม่โดนทำอะไร ... เสียดายเนอะ เชอะๆ วะฮ่าฮ่า ~
LIZZ >> ชีวิตจะชิวเกิ๊นนน น ! แนะนำให้ไปสมัครบอดี้ เชฟ .. หุ่นเพรียว กอดตัวเองจะได้ไม่ติดพุง
Dangerous_patz >> โอ๋ๆๆ อย่างอนนะครับ มันก็มีสั้น มียาว คละเคล้ากันปายยยย ย
•NonG_MeE• >> ดูครับ .. ดูกับใครก็ไม่รู้ .. คริคริ ~
Copter_P >> โห .. ดู 'ถูกกก ก !!!'
moonlight >> เป็นของฝากที่ไม่เคยจะอยากได้เล๊ยย ย !
TONG >> เดาไปเรื่อยอะตอง .. อ่านตอนล่าสุดก็รู้แล้วว่าสุดท้ายแล้วที่คิดไว้มันตรงหรือเปล่า
Yakult >> อยากกินยาคูลท์ ยู้ฮูววว ว ๆ
newykung >> คนต่อไป ... บางทีอาจจะไม่มีก็ได้นะครับ
speedboy >> หนักรึเปล่าล่ะครับ .. ลองอ่านตอนที่ 34 ดูเองละกันครับ
Xeroz >> อ่านตอนล่าสุดแล้วก็จะรู้ครับ ว่าสุดท้ายแล้วเซิ่นเลือกยังไง
AmPZii >> ดังใหญ่แล้วนะครับคนเนี๊ยะ .. แล้วตกลงเค้าจะเอาเป็นเมียจริงดิ หุหุ (' ' ; )
nana >> ถามแล้ว .. มันไม่บอก เอาแต่ยิ้ม
Blackriar >> โหว .. พี่เจย์โคตรจะเครียดอะ .. ถึงขึ้นภาวะจิตหลอนเลยเหรอ เหวอๆๆ
boboaje >> อ้าวหนึ่งในสาวกดงบังเหรอครับคนเนี๊ยะ ... โฮะๆๆ เค้าล้อเล่งงงง
pongsj >> ผื่นกุหลาบ ... อืมๆ ขอหนามแหลมๆนะครับพี่ จะเอากลับไปแทงไอ้เจ้าของรอย !!! ฮึ่มๆ
A-ram 70 >> คิดถึงจังคนเนี๊ยะ .. หายไปไหนมาตั้งนานหว่า ??
~^PrinceZa^~ >> ยังไม่ต้องหาหรอก อยู่เป็นคนโสดนั่นแหละดีที่สุด สบายใจสุดๆ
MeowY >> ไปเห็นดีเห็นงามตามตองเค้าทำไม๊ ??
MonsterP >> ขอบคุณค้าบ เอามาลงให้แล้วน้า
[H]a[N]m[E]i >> เห็นวิ่งเล่นผ่านกระทู้ไปมา ไม่นึกว่าจะหลงเข้ามาจนได้ คริคริ ... เด็กมหา'ลัยที่ค่าหน่อยกิตแพงที่สุดในประเทศเหรอครับ .. ถ้าไม่ใช่ลูกสุลต่านนี่ไม่มีเงินส่งเรียนแน่ๆ แพงเกิ๊นน น !!!
menano >> เทพธิดาในคราบพญามารใช่มะครับคุณพี่ โฮะๆๆ
pickki_a >> เย้ยย ย ! มะดีม๊างงง
dokjarn >> ยังชอบอ่านคอมเม้นท์ของคุณดอกจันทร์เหมือนครั้งแรกเช่นเดิม .. ดีใจครับที่ชอบ พอเข้ามหา'ลัย เรื่องของไอ้พวกชีส เยี่ยมมันก็น้อยลงอะครับ อยู่คนละที่ ... ถ้าคิดถึงจริงๆ ไม่แน่อาจเขียนตอนพิเศษมาเซ่นให้อ่านก็ได้ครับ
august_may >> แล้วอย่างนี้จะอ่านหนังสือสอบรู้เรื่องเหรอครับเนี่ย สู้ๆ เอาใจช่วยนะครับ
Dangerous_patz >> เฮียป่าวดองนะ .. ก็แค่ยังไม่อัพ แค่นั้นเอ๊งง คริคริ
Natavishi >> ง่า .. ชื่อซีตรองครับ ไม่ใช่ซีตรอก ! T^T
winds >> โอ๋ๆๆ ... ไม่งอนนะครับ สายลมของผม ยิ้มสิยิ้ม ยิ้มโชว์เหล็ก ... ฮุฮุ
MoSHI >> บางทีใครสักคนที่อยู่ข้างๆ ก็ไม่อาจทำให้หัวใจเราอบอุ่นได้หรอกครับ ..
nana >> คิดไปถึงไหนแล้วครับเนี่ย .. กลับมาๆ
AmPZii >> ไม่ได้ไปออดิชั่นที่กรุงเทพครับ เพราะตอนนั้นอยู่เมืองปาย ^^
Ozaru >> โห .. เป็นพระเอกปะเนี่ย โผล่มาตอนจะจบแล้วเนี่ยนะครับ
pickki_a >> ที่เดามา ถูกต้องที่ซู้ดดดดด ด ด !
LEO >> เค้ามีความสุขกับการเป็น พี่น้อง มากกว่า คนรัก ครับ
chocolate_angel >> เค้าคือคนที่มาทำให้ผมยิ้มได้ ก่อนจะทิ้งทุกอย่างไว้ให้เป็นเพียงแค่ความหลัง ...
marchmenlo >> อย่างอนเค้าน้า >o< .. อะง้อๆๆๆ
pongsj >> มะรู้เหมือนกันอะครับ ไม่ไหวจะเคลียร์ !
TONG >> พี่เค้าไม่เอาผู้หญิงว่ะครับตอง
mantdash >> ชอบหมดแหละครับ ใครรักผม ผมรักหมด ... หุหุ
zyborg >> คนเดียวกันรึเปล่า หว่าว หว่าว หว่าว หว่าว ~ ???
moonlight >> เขาบอกว่าเขารักใครไม่เป็นครับ TwT
menano >> อุ่นครับ .. แต่สุดท้ายก็กลับมานอนหนาวอยู่ดี
newykung >> ไม่มีอะไรเลยครับ ไม่ลึกลับ ไม่ซับซ้อนเลย .. รึเปล่า ?
jobisuka >> โว่ว .. คนนี้รู้จริง ถามพี่เค้าแล้วครับ เค้าบอกที่คุณเข้าใจก็ถูกแล้ว .. ตลาดโก้งโค้งหลังมอ ใช่ตลาดมีร้านเขาอยู่กับพื้นป่ะ เวลาซื้อของต้องก้มลงไปเลือกอะ
happy_icekung69 >> เล็กน้อยครับ ... นี่แหละชีวิต
yunjaelover >> เห็นรูปที่ใช้แล้วน้ำลายหก ... เลือดกำเดาแทบพุ่ง จู๊ดๆ
yunjaelover >> รุกเฟร้ยรุก ! แต่กำลังลังเลอยู่ .. หลังจากโดนกระแสสังคมบอกว่า มึงอะรับชัดๆ ... เฮ้อ ~!!! บอกเยี่ยมมันแล้วนะ .. มันบอกว่า ถ้าโยไป มันจะซิ่วออกไปเรียนที่อื่น ... !!! วะฮ่าฮ่า .. ล้อเล่นๆ ไปดิ มันนอนรออยู่ กร๊ากกก ก ก !!
Yakult >> อยากนอนกอดขวดยาคูลท์ ... ฮุฮุ
Play...girL...Z >> นี่ใช่สองสาวที่ยืนเต้นในชิงร้อยชิงล้านปะเนี่ย .. จะทำได้ไหม .. ทำได้อ๊ะป่าวว ?
sNow >> ใช่ๆ เม้นท์ช๊าช้า .. หายไปไหนมาหว่า ? ส่งเมล์เข้าไปใน PM แล้วนะครับ ส่งเข้าเมล์ตรองโลดด !
SunintheNight >> พี่น่านๆๆๆ เค้าชื่อ 'น่าน' ครับคนเนี๊ยะ ! .. แอบไปเที่ยวกับที่รักผมไม่มีบอก เชอะๆ !!!
nOn†ღ >> เหงา + เหงา = โคตรเหงาครับ !!
kongkilmania >> ให้กำลังใจตรองจริงอ๊ะป่าว ? ไหนๆดูดิ๊
cmos >> เต้นเหนื่อยยังครับ เอามาลงให้แล้วนะ
PEAK >> กลับจากเชียงใหม่แล้ว แต่ยังลงไปไม่ถึงกรุงเทพสักที โฮะๆๆ
.
.
.
ไม่ได้พูด .. ไม่ได้แปลว่าไม่ได้คิด ,, ไม่เป็นไร .. ไม่ได้แปลว่าไม่รู้สึก ! *
-
ฮู้.......เหงาๆ เศร้าๆ
ทำไมต้องเกิดอะไรแบบนี้
ไม่รู้
เกิดจากการเลือกของเรา
.......หรือเกิดจากฟ้าขีดเส้นเอาไว้แล้ว
-
ถึงปีกมันจะหัก
แต่เรายังมีขาไม่ใช่หรอ
ขา...บางทีมันก็แข็งแรงกว่าปีก
การเดินบนพื้น มองบนพื้น ในระดับเดียวกัน อาจจะดีกว่า
บินบนฟ้า...เย็น...หนาว...สุดท้าย มองไม่เห็นอะไรเลย.....
เหนือความคาดหมาย สิ่งมหัศจรรย์มีจริง :-[
ตรอง
อินี่มันด่าชั้น!!!
-
.
.
.
เจ๊ .. พี่มาร์ชด่าไรเจ๊อะ ..
อ่านแล้วงงอะ .. สองคนนี้มี something wrong กันอะป่าว ?
หุหุ .. อย่ายอมนะเจ๊ สู้ๆๆ !!
.
.
.
-
เพิ่งกลับมาจากกรุงเทพ เบื่อ..เหนื่อย..เซ็ง รถมากมาย
กลับถึงบ้าน เปิดอ่าน ตรอง..ตรอง..ตรอง โอ้ย เหนื่อยกว่าไปกรุงเทพอีก สู้ๆนะคร้าบ
วันเวลาดีๆ มีอยู่ แต่มันผ่านมาแล้วก็จะไป แล้วมันจะกลับมาใหม่อะคร้าบ
เฮ้อ :oni2: :oni2: :oni2:
-
หุหุ
ม่ะบอก
แต่อิมาร์ชชอบแกล้งเจ้อ้ะ
ชอบประชดประชันด้วย
กระซิกๆ
เจ้ก้เป้นแค่สาวอ่อนแอบอบบาง จะไปสู้รบปรบมือกะมันได้ไง จริงม่ะ
-
....ก็คงต้องปล่อยให้มันเป็นไปแหละเน๊าะ...ไม่รู้จะฝืนไปทำไม :เฮ้อ:
-
เศร้าได้ใจจริงๆ
เพลงก็ได้อารมณ์สุดๆ เลย
:monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
-
เอาใจช่วยน่ะ ตรอง สู้ๆ พี่เชื่อว่ายังมีสิ่งที่ดีกว่ารอตรองอยู่ข้างหน้า
-
เศร้ามากเลยตอนนี้ :m15: เป็นกำลังใจให้พี่ตรองครับ ขอให้มีแต่สิ่งดีๆเข้ามาในชีวิตในปีใหม่ที่กำลังจะมาถึงนี้นะครับ (อวยพรล่วงหน้าเลย)
ปล. ชอบประโยคนี้ของเฮัยตรองมากเลยครับ
ไม่ได้พูด .. ไม่ได้แปลว่าไม่ได้คิด ,, ไม่เป็นไร .. ไม่ได้แปลว่าไม่รู้สึก ! *
รู้สึกโดนอย่างแรงเลยอะ o13
-
โห...พี่ตรอง ตอนนี้มาแบบห่อเหี่ยวจิตใจมากมายเลยครับพี่ = =
อ่านแล้ว.....เฮือก!!!!!!!! ใจหายไปเลย 555555
รู้สึกว่ามันจะยิ่งไปกันใหญ่แหะ - - เหอๆ เริ่มแอบคาดเดาเรื่องไม่ออกและครับ
พี่เซิ่น...เอางี้จริงดิ่ครับพี่....ไม่ดีมั้งพี่..... = ="
ยังไงก็...สู้ต่อไป!!!! ตรองเคชิ 555555555555555
เหนื่อยเราพัก หายเราก็รบต่อ อย่างงี้สิมันถึงจะเป็นชีวิต 55555555
อย่ายอมแพ้นะพี่....^[+++++++++]^
Yokung >> รุกเฟร้ยรุก ! แต่กำลังลังเลอยู่ .. หลังจากโดนกระแสสังคมบอกว่า มึงอะรับชัดๆ ... เฮ้อ ~!!! บอกเยี่ยมมันแล้วนะ .. มันบอกว่า ถ้าโยไป มันจะซิ่วออกไปเรียนที่อื่น ... !!! วะฮ่าฮ่า .. ล้อเล่นๆ ไปดิ มันนอนรออยู่ กร๊ากกก ก ก !! <<<<<<<<<<< พี่...ไม่สนเป็นรับเหรอครับ เดี๋ยวเข้าเสียบแทนที่คนอื่น!!! (ฮา) (ปีนเกลียวแล้วมึงไอ้โย 555555555 ) โยคนนึงล่ะว่าพี่เหมาะจะเป็นรับนะ หึหึหึหึ....ส่วนพี่เยี่ยมครับ...ปีหน้าเจอกันพี่....หึหึหึหึ....อาจจะขอป่วนให้หัวหมุนเล่นเลยนะครับ (ยิ้มมมมมม แต่แผ่รังสีชั่วร้ายออกมา หึหึหึ...)
ปล.พี่ตรองเจ๋งหว่ะ!!! สู้ๆ 555555555
-
บนเส้นทางชีวิตของมนุย์ มันมีหลุม มีบ่อ มีขุรขระ มีเรียบแล้วแต่จะเจอ มันเป็นสีสันของชีวิต ยังไงก็สู้ๆๆๆนะคับ พอผ่านช่วงที่มันขุรขระไปแล้ว ทางเรียบสบายๆๆยังรออยู่นะคับ
-
ปี ก ข อ ง ฉั น มั น ห นั ก . บิ น ต่ อ ไ ม่ ไ ห ว . , จ ะ ข อ พั ก ก า ย ชั่ ว ก า ล
ชอบประโยคนี้อ่ะ
เศร้าดี
:sad11: :sad11:
-
เฮ้อ....
ผู้ชายไม่ไร้เท่าใบพุทราค่ะ
ไม่แน่ตรองอาจจะเจอกับคนที่รักกันจริงจังก้ได้
พยายามต่อไปค่ะ
ปล.ถ้าบอกว่าดีใจที่เลิกกับเซิ่นสักที จะผิดไหม?
-
หุหุ
ม่ะบอก
แต่อิมาร์ชชอบแกล้งเจ้อ้ะ
ชอบประชดประชันด้วย
กระซิกๆ
เจ้ก้เป้นแค่สาวอ่อนแอบอบบาง จะไปสู้รบปรบมือกะมันได้ไง จริงม่ะ
เอ่อ...จริง(หรอ)คับ :jul3:
-
ตามมาเม้นเรื่องนี้ต่อ
ความรู้สึกเดียวกับผมเลย
แต่ไงเราก็ต้องเดินต่อไปครับ
เป็นกำลังใจให้ครับ.....มาเป็นแฟนผมมะ...อิอิ
-
แต่การที่มีใครสักคนอยู่ข้างกาย แม้จะไม่ใช่คนรักก็ตาม แต่ก็ทำให้เราไม่เหงาเมื่อเดินไปบนทางที่เดียวดาย
:L2: :L2: :L2:
-
o13 o13 o13 เรื่องนี้ดีจังคับ
ก๊อฟเปงกำลังใจให้นะคับ มะนานมันจะผ่านไปเองนะ ^^'
สู้ๆๆ ^^'
-
อ่านะเศร้าจัง :sad11:
แต่ไม่ว่าอย่างไรแล้วทุกชีวิตย่อมมีทางเดินที่เลือกเอาไว้
เป็นกำลังใจให้ตรอง :L2:ฝ่าฟันอุปสรรค
แล้วคงมีสักวันหนึ่งที่คนอีกคนหนึ่งจะเดินก้าวเข้ามาในชีวิตของเรา
เพียงแต่มันมีตัวแปลที่เป็น เวลา เท่านั้นเอง
-
ชีวิตมันจะเศร้าไปถึงไหนฟะ :serius2:
-
เศร้า เหงา :sad4:
แต่ยังดี ที่ไม่ใช่ตอนจบ
-
ตรองบอกว่าเป็นรุกแต่กำลังลังเลอยู่ พี่ว่าไม่ต้องลังเลแล้วอ่ะ เป็นไปเหอะ เอาดีด้านนี้ไม่ได้ ลองเปลี่ยนแนวเผื่อจะรุ่งนะ คิๆ (ย้อเย่น)
ชื่อว่าตอน 'จบ' เนี่ย หมายถึงตรองกับเซิ่นป่ะ แต่พี่ไม่จบด้วยอ่ะ พี่ค้างใจกับเซิ่นมากเลย ไม่เข้าใจแต่ก็ไม่ว่าอะไร จบก็จบเน๊อะ :m16:
ชีวิตยังอีกยาวไกล ยังมีอะไรอีกเยอะ ทำทุกวันให้ตัวเองมีความสุขก็พอ บางคนกว่าจะเจอรักแท้ ก็ปาไปแปดสิบยังมีเลย
:เฮ้อ:
-
จบแล้ว ตอนหน้าขอแบบแฮปปี้ๆ บ้างนะ
เห็นด้วย รับเหอะ :z10:
-
อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกบีบหัวจายยยยยยย :sad4:
:o12:
ไม่ได้พูด .. ไม่ได้แปลว่าไม่ได้คิด ,, ไม่เป็นไร .. ไม่ได้แปลว่าไม่รู้สึก ! *
ชอบๆ เคยคิดแบบนี้เหมือนกัน อิอิ
:L2: 1000 รี :mc4:
-
อ่า ทำไมมันเศร้างี้อ่าคับ เฮ้อออ หนาวๆเหงาๆ มาเจอเศร้าๆอีก :sad4: :sad4:
แต่ก็ไม่เป็นไรเนอะ สู้กันต่อไป เอาเพลงมาฝาก ตรองด้วยครับ หวังว่าเพลงนี้จะเป็นกำลังใจให้ได้น๊า สู้ๆครับ
http://www.ijigg.com/jiggplayer.swf?Autoplay=1&songID=V24A7A7APAD
ลงเพลง ได้และคับ ขอบคุณ คุณ yunjaelover มากนะคร๊าบ ที่ชี้ทาง อิอิ
-
นี่ความรักของผม กำลังจะกลายเป็นเพียงแค่ ' ความทรงจำ ' อย่างนั้นเหรอ ? ??
ผมควรจะยื้อทุกทางให้เรากลับมาเหมือนเดิม .. หรือผมควรจะ .. ยอมรับความพ่ายแพ้ ...
อ่านถึงตรงนี้แล้ว..
น้ำตาร่วง
ร้องไห้เลยแฮะ
เหมือนโดนอะไรสะกิด 555+
ตรองตอนนี้เศร้าจังเลยอ่ะ
เศร้าไม่ทนอ่ะ :o12:
เดี๋ยวเหอะ เมจะฟ้องพ่อ
ทำเมร้องไห้ พ่อเค้าเป็นสุลต่านนะ กร๊ากกกก
:jul3: :jul3:
-
อ่านแล้วเหงาๆ เศร้าๆ :sad11:
ชอบ2ประโยคนี้ o13
ปี ก ข อ ง ฉั น มั น ห นั ก . บิ น ต่ อ ไ ม่ ไ ห ว . , จ ะ ข อ พั ก ก า ย ชั่ ว ก า ล *
ไม่ได้พูด .. ไม่ได้แปลว่าไม่ได้คิด ,, ไม่เป็นไร .. ไม่ได้แปลว่าไม่รู้สึก ! *
-
เศร้า แถมมีเพลงมาคลออีก
เฮ้อออ :เฮ้อ:
ปีใหม่เฮียไปไหนนนนนนน
-
สิ่งนี้มันก็ผ่านมาหลายเดือนแล้ว คิดว่าขณะนี้ตรองคงเข้มแข็งแล้วนะ
เป็นกำลังใจให้กับสิ่งที่ผ่านมา และกำลังดำเนินไปในขณะนี้ :ped149:
-
:z2: :sad11: :z2:
ซีตรองคร้าบบบบ.......เป็นห่วง
ทำไม..ตอนนี้มัน...เว้งว้าง วังเวง ชอบกล
ตัวเรื่องก็ทำให้เหงาเศร้าซึมอยู่แล้ว.....นะ
ยังมาจัดหน้าให้..ห่างเหิน...กันเข้าไปอีก
อย่างนี้คนอ่าน....ที่ขวัญอ่อน ... ตายครับตาย
อารมณ์..หด ..ความรู้สึก..หู่ ..ไปเลยอ่ะ (แปลว่า ตรองเก่ง ที่ดึงคนอ่านให้ตามไปได้ ฮิ ฮิ)
ความจริงตอนนี้เนื้อไม่เยอะนะ .. แต่..อารมณ์ กับ ความรู้สึก..มากมาย
ยิ่งได้เพลง เดียวดายกลางสายลม ของนรีกระจ่าง มาบิ้วด้วย Go to big. 55 ไปกันใหญ่
เคยได้ยินมาว่า “ การคิด การกระทำของคน มันจะเป็นการ สะกดจิตตัวเอง” ถ้าทำบ่อยๆ คิดบ่อยๆ
สุดท้ายมันจะเป็นแบบนั้นแหละ เหมือนใจมันสั่ง แล้วเราก็ยอมรับอ่ะ(ตรู..จะวิชาการไปใหนวะเนี่ย อิ อิ)
จริงๆ ตรองไม่เป็นไร ใช่มั๊ย ห่วงนะนี่ ...เอิ๊กก..(.ห่วงทำไมฟะ...สงสัยกลัวไม่มีกำลังแรง มาแต่งต่อ...มั่ว)
เป็นกองเชียร์ให้ ตรอง นะคร้าบบบ เห็นด้วยกับ รีก่อนหน้านี้หลาย ความเห็น
สำหรับอันนี้อ่ะ
นี่ความรักของผม กำลังจะกลายเป็นเพียงแค่ ' ความทรงจำ ' อย่างนั้นเหรอ ?
ยังดีกว่านะ แม้มันจะเป็นแค่ความทรงจำ ก็ยังมี ถ้าคนไม่มีความทรงจำ คงไปไม่เป็นเหมือนกันนะ ชิวิต
และสุดท้ายที่ชอบ ตอนตอบเม้นต์
ไม่ได้พูด .. ไม่ได้แปลว่าไม่ได้คิด ,, ไม่เป็นไร .. ไม่ได้แปลว่าไม่รู้สึก ! *
เท่ห์จังเลย *ซีตรอง* ดูแลตัวเองนะคร้าบบบ
:man1: :man1:
:z2: :pig4: :pig4: :z2:
-
คุณน้องตรองของคุณพี่พาร์ทนี้เศร้านัก :m15:
คุณพี่เสียน้ำตานะคะ
น้ำหมดไปจากชีวิตหลายลิตรทีเดียว
คุณน้องตรองอย่าซีเรียสไปเลยนะ
ถ้าเราเป็นคู่กัน ยังไงก็คู่กัน
แต่ถ้าไม่ใช่ ยื้อให้ตายก็ไม่ได้อยู่ด้วยกันหรอกเนอะ
อย่าเศร้าไป เด๋วคุณพี่คนสวยตาบวมจะโกรธคุณน้องตรองนะคะ
รักและเป็นห่วงคุณน้องตรองของคุณพี่เสมอนะคะ :กอด1:
-
น่าเปงห่วงจังเลย เปงห่วง เปงห่วง เปงห่วง อะ :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
เศร้า
แง่งง
:m15: :m15: :m15: :m15:
อย่าคิดมาก กิ้วๆๆ
-
:o12: :sad4: ตอนนี้มันเศร้าจริง ถึงความรักจะจบลงไปแล้ว อย่างน้อยความทรงจำดีๆที่เคยมีก็ยังสามารถทำให้ยิ้มได้นะคะ เอ๊ะ หรือไม่จริง ?? ยังไม่เคยลองมีความรักกับเค้าดูซักที แต่เชื่อว่าตรองจะต้องยิ้มได้ในซักวัน สู้ๆนะจ๊ะ
ปล.วันนี้สอบเสร็จพอดี ไม่งั้นคืนนี้คงอ่านหนังสือไม่รู้เรื่อง เพราะ เรื่องมันเศร้าเกินทำใจไหวจริงๆ :sad4: :sad4:
-
เอากำลังใจมาฝาก ตรอง เยอะๆๆๆๆๆเลย :L2: :L2:
ปล่อยเค้าไปเหอะตรอง เราว่าเจ็บวันนี้ ดีกว่าจะเจ็บวันหน้านะ
สักวันตรองจะเจอคนที่ใช่เองเชื่อดิ ^^
-
:call: :call: :call:
ตามมาขุด...ไม่อยากให้หลุดหน้านี้
สบายใจ..ได้เวลา...แล้วมาเลย
ซี..ตรอง
คิดถึง
:z2: :man1: :man1: :z2:
-
เข้ามาคิดถึง ซีตรองด้วยคน
" ไม่ได้พูด .. ไม่ได้แปลว่าไม่ได้คิด ,, ไม่เป็นไร .. ไม่ได้แปลว่าไม่รู้สึก ! " ชอบประโยคนี้จังเลย โดนใจดี
ปล.ขอบคุณ Yakult ที่เอาเพลงมาลงฟังแล้ว ได้กำลังใจดีค่ะ
-
เพิ่งเข้ามาอ่านได้ไม่นานเท่าไร...ยังอ่านค้างอยู่เลย^^
แต่เป็นกำลังใจให้นะครับ
-
อะไรกันวู้ย ~!! บทจะเป็นแฟนกัน บทจะเลิกกัน ทำไมมันดูเหมือนเป็นเรื่องง่าย ๆ เลยอ่ะ ?
ไม่เป็นไรนะซีตรอง .. เรียนรู้ ๆ .. เหนื่อยนักพักได้ก็พักก่อน หายแล้วเดินใหม่ สู้ ๆ
เป็นกำลังใจให้นะคร้าบ ^__^
-
อ่านชื่อเรื่อง......เฮ้ย :o จบแล้วเหรอ
อ่านเนื้อเรื่อง..... :o11: จบจริงๆ
ถึง...ซีตรอง
ถ้ารักมันทำให้เหนื่อย....ก็พักมันลงเถอะ
ก็เข้าใจว่า...มันเจ็บ
แต่ถ้าไม่เจ็บตอนนี้....แล้วจะต้องทนทรมานเจ็บไปอีกนานเท่าไรกัน
อยากบอกว่า...ตรองไม่ได้อยู่คนเดียว (ขะใจก๋า)
เป็นกำลังใจให้ตรองนะ :กอด1:
-
(http://glitter.212cafe.com/glittered/24-12-08/1230098872-9.gif)
-
(http://i200.photobucket.com/albums/aa319/teerak_photos/Merry_Christmas_Glitter_Wreath.gif)
-
(http://i265.photobucket.com/albums/ii215/allmyheart/christmas/763208tk7ktzkd94.gif)
-
(http://i242.photobucket.com/albums/ff298/akapong999/glitter/newyear/13-11-51-01.gif)
เป็นกำลังใจให้ซีตรองค่ะ :กอด1:
-
ตรองไปลัลล้า ที่ไหนเนี่ย สุขสันต์วันคิดมาก เอ้ยไม่ใช่ วันคริสต์มาสนะจ๊ะ
:L1: Merry Christmas :L1:
-
(http://i100.photobucket.com/albums/m11/Irukayuki/Christmas05-1.gif)
อย่าเครียดนะตรอง ขอให้มีความสุข
-
merry chrismas คับ
มีความสุขมากๆนะคับ :call:
-
โหมดเศร้า
ปล.ส่งท้ายคนเก่า ต้อนรับคนใหม่ ไปเยย หรือว่ามีใหม่แว้ว :z10:
-
(http://i280.photobucket.com/albums/kk163/HaNNiE_MiSaKi/christmas03qe6.jpg)
MeRRy X'MaS~♫ ♬ ♪
-
Merry Chrismas นะค้าบบบบบ :L2: :L1: :กอด1:
-
บ ท ส่ ง ท้ า ย ( ปี ) *
.
.
' ไอ้อาร์มกูว่าจะดร็อปว่ะ '
' แค่กๆ .. มึงคิดเชี่ยไรอยู่ แล้วที่เรียนมาตั้งเทอมนึงวะ ' ไอ้อาร์มถึงกับสำลักไมโลปั่นกับประโยคบอกเล่าธรรมดาๆของผม
' ยังไงปีหน้ากูก็ซิ่วอยู่ดี .. ที่นี่มีความหลังมากเกินไป กูขอเวลาไปทำใจสักเทอมเหอะ ' ผมอธิบายก่อนจะมองออกไปริมระเบียง .. ท้องฟ้าเหนือมหาวิทยาลัยยามนี้มืดมิดจนเห็นเพียงเงายอดอาคารเป็นกราฟสูงต่ำ .. เมฆสีหม่นลอยต่ำเอื่อยๆอย่างไร้ซึ่งจุดหมาย
' หึหึ .. เรื่อง 'เขา' สินะ ' ไอ้อาร์มเลี่ยงที่จะเอ่ยถึงชื่อใครบางคนตรงๆ
' ก็คงงั้น ... ทุกที่มีภาพของความทรงจำ .. ไม่เว้นแม้แต่ 'ที่นี่' ' ผมกวาดตามองไปรอบๆห้อง .. ครั้งหนึ่งใครคนนั้นเคยใช้ชีวิตอยู่ในห้องนี้แม้จะไม่นานก็ตาม
' ถ้ามึงตัดสินใจแล้วก็ ... เต็มที่กับชีวิตละกันนะเว้ย ... แต่ .... '
' อะไรวะ ' ผมมองมันอย่างไม่ค่อยไว้ใจในความคิดเท่าไร
' กูดร็อปเป็นเพื่อน ... แล้วเดี๋ยวกูไปด้วย ' ไอ้อาร์มยิ้มกว้างๆ
' เชี่ย ! มึงมาที่นี่ทำไม มึงเรียนศิล'กรรมทำไม '
' เพราะปริ๊นซ์ ' ไอ้อาร์มตอบอย่างไม่ลังเล
' ถูก .. เพราะงั้นมึงก็เรียนเพื่อไอ้ปริ๊นซ์ต่อไป .. รีบๆทำความฝันของมันให้สำเร็จไวๆ ' ผมตบบ่าบอกมันไป
' แล้วมึงคิดว่าถ้าเวลาที่มึงกำลังทุกข์ แล้วกูปล่อยมึงให้ออกไปเผชิญโลกคนเดียว .. ไอ้ปริ๊นซ์มันจะดีใจเหรอ ' ไอ้อาร์มถามผมกลับมา
' .... ไอ้อาร์ม ..... '
' เรื่องเรียนน่ะช่างมันเหอะ .. ยังไงป๊ากูก็เลี้ยงกูได้อยู่แล้ว แต่เรื่องมึงนี่สิ .. ไหวนะมึง ' มันบีบมือผม .. หากนอกจากแรงบีบแล้วมันยังส่งความห่วงใยมาให้ด้วย
' อาร์มกูรู้ว่ามึงเป็นห่วงกู .. แต่การที่มึงตามกูไปไหนมาไหนเนี่ยมันยิ่งทำให้กูเป็นห่วงมึงนะ '
' ทำไมวะ '
' กูยังไม่รู้เลยว่ากูจะไปไหน .. กูอาจจะแบ็คแพคไปเรื่อย ค่ำไหนก็นอนนั่น .. มึงคิดว่ามึงไหวเหรอ '
' สถานที่ไม่สำคัญเท่าคนที่ไปด้วยหรอกเว้ย ' ไอ้อาร์มยกประโยคที่ผมแปะไว้หน้าคอมพ์มาอ้าง
' เชี่ย .. มึงเอาจริงอะ กูยังไม่รู้เลยนะว่าจะเริ่มจากไหน ' ผมถาม .. ไอ้อาร์มพยักหน้าอย่างจริงจัง .. เบื้องหลังมีเปลวไฟกำลังลุกโชน .. ไม่บอกก็รู้ มันกำลังมีไฟ ไฟแรงซะด้วย !
' ถ้ามึงยังไม่รู้กูเสนอ ... เริ่มจากบ้านกูไง '
' พัทยา ? '
' เย่ .. เล็ท โก ทูว พัทยา !! '
.
หลังจากการสนทนาเล่นๆของเด็กหนุ่มสองคนในวันนั้น .. ก็เริ่มเป็นแรงผลักเล็กๆให้ผมกับไอ้อาร์มตัดสินใจแบกเป้ขึ้นบ่าออกเดินทางไปค้นหาโลกใหม่ !
.
.
... หลังจากเกิดเรื่องผมก็ตัดสินใจดร็อปเรียนที่มหาวิทยาลัย .. หวังว่าเวลาหนึ่งเทอมคงทำให้ผมเข้มแข็งขึ้น แต่สุดท้ายแล้วผมก็ตัดสินใจลาออกจากมหาวิทยาลัยครับ ... หลายคนบอกว่าทำไมถึงเอาอนาคตตัวเองไปฝากไว้กับคนแค่คนเดียว .. ผมก็คิดอย่างนั้นแหละครับ แต่มันทำใจไม่ไหวจริงๆ ที่นั่นมีความหลังมากเกินไป ... กลับไปอยู่ในสภาพแวดล้อมแบบเดิม สุดท้ายแล้วผมก็คงหนีจากความช้ำไม่ได้ .... ตอนนี้สิ่งที่ผมทำได้ก็เพียงแค่โทรศัพท์ไปถามอาการเขาจากไอ้แอ๋ม แล้วก็คอยโทรบอกให้แอ๋มเตือนเขาให้กินยาและไปหาหมอตามนัด ... ทุกวันที่ยี่สิบห้าในแต่ละเดือน ข้อความจากผมจะถูกส่งถึงเขา มันเป็นข้อความธรรมดาสั้นๆ เปลี่ยนแค่เพียงตัวเลขเท่านั้น ผมไม่รู้ว่าเขาจะอ่านมันหรือเปล่า ผมแค่รู้สึกอยากทำมันก็แค่นั้นเอง ...... ' ครบ X เดือนที่เรารักกัน ZERNT ka TRONG ' ........
... ผมตั้งใจว่าจะใช้เวลาช่วงที่ว่างเดินทางท่องเที่ยวไปเรื่อยๆ .. เรื่องที่จะลงต่อไป ไม่แน่นะครับอาจจะเป็นบันทึกการเดินทางของผมก็ได้ ... ไอ้อาร์มเสนอตัวเป็นเพื่อนร่วมทริป ผมล่ะกลัวว่านอกจากจะเป็นเพื่อนแล้วมันจะแถมตำแหน่ง 'ภาระ' ให้ผมด้วยน่ะสิ ! .. มันดร็อปเรียนเพื่อใช้เวลาเดินทางท่องเที่ยวกับผม ... จนถึงวันนี้ผมกับไอ้อาร์มได้ไป พัทยา เกาะล้าน ระยอง ปาย เชียงใหม่ เชียงราย ลำปาง พิษณุโลก ... เที่ยวไป ป่วยไปครับ .. อากาศหนาวมากถึงมากที่สุด แต่ก็มีความสุขดีครับ ... หลงรักชีวิตบนดอยซะแล้วสิ ผมว่าอยู่ชนบทก็ดีนะครับ ... เบื่อแสงสี หน้ากาก ความหลอกลวง ความวุ่นวายในเมืองหลวงแล้ว
" อาร์ม .. กูว่าจะเรียนที่นี่ว่ะ " ผมบอกไอ้อาร์มที่ยืนพิงระเบียงรีสอร์ทเช็ครูปในกล้องอยู่หลังจากกลับจากถ้ำลอด ที่เมืองปาย .. แม่ฮ่องสอน
" ราชภัฏอะนะ ? "
" เชี่ย ! เรียนเป็นเพื่อนกูปะล่ะ ... สัส !!! " ผมด่า .. มันยักไหล่แบบไม่ใส่ใจสักเท่าไหร่ เชอะเชอะ ~!
" แล้วมึงจะเข้าที่ไหนวะ " มันวางกล้องใส่กระเป๋าก่อนจะนั่งลงคุยอย่างจริงจัง
" ไม่รู้ว่ะ มช. มั๊ง ไม่งั้นก็ มน. "
" มน. อะไรวะ ? "
" มหาวิทยาลัยนเรศวร .. ไปเรียนกับไอ้การ์ดไง "
" เออๆ งั้นกูว่าไปมอนอเหอะ .. อย่างน้อยก็มีไอ้การ์ดดูแล "
" กูก็ดูแลตัวเองได้ค้าบ !!! "
" เหรออออออออ ... กูเห็นแมร่งสามวันดีสี่วันป่วย .. มาเที่ยวเนี่ย มึงนอนโรง'บาล บ่อยกว่าโรงแรมอีก ... สาดดดดด ! " มันเทศน์ยาวเลยครับ
" ก็อากาศมันเปลี่ยนแปลงบ่อย "
" อ๋อเหรอออออออออออ ... " มึงคิดว่ามึงเป็นสามสาวซาซ่าชะมะวะ ??? ?
.
.
จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่รู้จะเรียนที่ไหนเลยว่ะครับ โฮะๆๆๆ ~* อยากเรียนเอกประวัติศาสตร์ แต่กำลังดูอยู่ .. ถ้าที่เชียงใหม่ก็ คณะมนุษย์ เอกประวัติศาสตร์ .. ส่วนที่นเรศวรก็ หลักสูตรคู่ขนานคณะสังคมฯ เอกประวัติศาสตร์ คู่กับ คณะวิทยาการจัดการฯ เอกท่องเที่ยว ... อันหลังเนี่ยเรียนห้าปี แต่ได้ปริญญาตรีสองใบ ... ส่วนไอ้อาร์มมันจะไปต่อเมืองนอกครับ ผมกับพวกไอ้เยี่ยมไอ้ชีสก็คิดว่าดีนะ .. เพราะพวก DESIGN เนี่ยผมว่าเมืองนอกเขากินขาดเลย ...
... อะไรนะครับ ?? ? อ่อ ความรักน่ะเหรอ ... เหอๆ ก็เรื่อยๆไปตามเรื่องตามราวนั่นล่ะครับ .. ยังไม่มีแฟน แต่มีคนรัก .. ยังไม่มีคนที่คบด้วย .. แต่มีคนที่พอคุยกันรู้เรื่อง .. ยังไม่มีคนให้นอนกอด .. แต่มีคนคอยบอกว่าหลับฝันดี .. ยังไม่มีใครมายืนอยู่ข้างๆ .. แต่ก็คงไม่โดดเดี่ยวอ้างว้างเหมือนอย่างที่เคยเป็น ...
.
.
ผ ม เ ชื่ อ ว่ า ค ว า ม รั ก มี จ ริ ง . . ผ ม เ ชื่ อ ว่ า ค ว า ม สุ ข มี ตั ว ต น . . . *
.
.
จบแล้วล่ะครับเรื่องราวของผม ... ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาเป็นกำลังใจ เข้ามาเป็นแรงผลัก .. หลายคนบอกว่าคล้ายกับชีวิตของตัวเอง หลายคนเสียน้ำตาไปกับเรื่องราวในชีวิตของผม บางคนขำจนสำลักมาม่า .. จะอะไรก็แล้วแต่ครับ ... ผมขอบคุณทุกๆคนที่เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของกระทู้นี้ ... ในฐานะนัก (หากินกับการ) เขียน คงต้องบอกว่าดีใจและยินดีอย่างยิ่งที่ได้รับความสนใจจากทุกคน ... และจะดีใจกว่านี้ถ้าเรื่องราวในชีวิตของผมจะให้ข้อคิดอะไรสักอย่างกับคุณ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องดี หรือ เรื่องร้าย ...
ผมเองก็เป็นผู้ชายคนนึงที่ไม่แตกต่างไปจากทุกคนหรอกครับ ... ผมไม่ได้หล่อ ไม่ได้รวย ไม่ได้มีอะไรพิเศษมากไปกว่าคนอื่น ... มีทั้งด้านดีและด้านร้าย ทำทั้งเรื่องดีและเรื่องเลว ผ่านอะไรมาก็มาก .. เวลาผ่านไป คนเราก็โตขึ้น ได้ข้อคิดอะไรหลายๆอย่างจากเรื่องราวในอดีต ... ไม่ถึงกับไร้หัวใจ .. แค่รู้จักมองความรักในแบบที่กว้างขึ้น ... รู้จักคิดอะไรหลายๆมุมมากกว่าที่เคยเป็น มีความสุขกับทุกๆวันของชีวิต .... ชีวิตผมยังคงต้องมี 'วันพรุ่งนี้' .. ผมจมอยู่กับอดีตไม่ได้ .. ไม่แน่นะเมื่อพระอาทิตย์โผล่พ้นขอบฟ้าอีกครั้ง .. อาจมีใครสักคนเขารอผมอยู่ที่ไหนสักแห่งก็ได้ ....
... ช่วงชีวิตหนึ่งของคนเรามันจะยาวนานสักแค่ไหนกัน ? ?? ...
... ใช้เวลาในแต่ละวันให้คุ้มค่าที่สุดนะครับ ...
... ผมว่าการที่เราไปตะโกนบอก 'รัก' เขาหน้าหลุมศพ ...
... มันไม่ซึ้งเท่ากับการกระซิบบอกว่า 'รัก' เขาในเวลาที่ยังอยู่ด้วยกันหรอก ...
.
.
.
Sp.thx~! .. ขอบคุณผู้มีอุปการคุณทุกท่าน *
* ... เฮียน่าน .. พี่ชายที่แสนดีที่แนะนำให้ผมรู้จัก 'เล้าเป็ด' แห่งนี้ รักเฮียโค่ดๆ ...
* ... ป๋าวิน .. สายลมที่หวังดี หนึ่งในกำลังใจและเหตุผลของการคงอยู่ ...
* ... พี่โฟร์ .. พี่ชาย (?) แสนดี .. ผู้ชายหมายเลขสี่ .. ผู้กำให้เกิดทฤษฎี .. 1 + 4 .. แล้วจะมี 3 ไว้ทำไม ...
* ... พี่แมน .. ผมมีความทรงจำที่ดีที่นั่น ผมรักเชียงใหม่ .. เพราะมีพี่เป็นส่วนหนึ่งของความทรงจำนั้น ...
* ... พี่มาร์ช .. ชายหนุ่มที่มักจะปรากฏกายในคืนที่พระจันทร์เต็มดวง ...
* ... น้องเฟิร์ส .. บทเพลงจะเพราะได้ .. ขึ้นอยู่กับว่าใครเป็นคนร้อง เฮียเชื่ออย่างนั้นว่ะ ...
* ... น้องโย .. นิยายแกทำคอมพ์เฮียเจ๊งไปแล้วว่ะ T^T ...
* ... เจ๊ออย .. พี่สาวแอบหื่นเล็กๆ .. ผู้ใฝ่ฝันอยากใช้ชีวิตอยู่แถวตลาดหลักทรัพย์ ...
* ... ไอ้อาร์ม .. เพื่อนร่วมทริปตลอดหลายเดือนที่ผ่านมาทำให้กูรู้ว่า .. มึงอะคุณหนู๊คุณหนู ! ...
* ... ไอ้ชีส .. ที่ตอนแรกบอกว่าจะดร็อป มธ. มาร่วมทริปด้วย แต่สุดท้ายก็ชิ่ง ! ...
* ... ไอ้เยี่ยม .. เป็นอีกครั้งในชีวิตที่ได้ยินคำว่า ' เป็นห่วง ' จากปากของมึง .. ฟังแล้วกูซึ๊งซึ้ง ! ...
* ... เซิ่น .. ฟ้าดินคงกำหนดมา ให้เป็นเวลาของคนใหม่ .. ไม่เกลียด ไม่โกรธ .. แต่แค่ไม่กลับ เข้าใจผมนะครับ ...
* ... แก๊งค์บอใบไม้ .. หนึ่งในรอยยิ้มตลอดเวลาที่อยู่มหา'ลัย ...
* ... ชาวเซค 1381 COMM ART .. BU .. เพื่อนร่วมห้องครั้งแรกในชีวิตมหา'ลัย ...
* ... โชคชะตาที่นำพาเรื่องราวต่างๆเข้ามาในชีวิตของคนธรรมดาอย่างผม ...
* ... สายใยเล็กๆที่ผูกพันระหว่างผม กับ คุณ และ คุณ และ คุณ และ คุณ ฯลฯ ในสถานที่แห่งนี้ .. 'เล้า (เซ็ง) เป็ด' ...
* ... เหล่านักเสพติดนิยาย .. ทั้งที่ปรากฏตัวดั่งเหล่าอัศวินเจได และ ที่แอบซ่อนตัวเหมือนนินจา ! ...
* ... ขอบคุณคนที่รักและไม่รักข้าพเจ้า ...
* ... G.NORT.+ ...
... ตา - รอง .... ตรองเองครับ ! :*)) ) ...
โปรดรออ่าน .. ตอนพิเศษ .. อีกไม่นาน ~* COMING SOOOOOOOOOOO OO O N *~
-
(http://widget.sanook.com/static_content/widget/full/text_1/2806/272806/d3de2cd934c5544e2f43403dfabc871a_1230174421.gif)
ปล.ตรูไม่ใช่หมาป่า อย่าโบ๊ย เดี๊ยวเจอโบก :angry2:
-
ทุกๆปัญหามันจะทำให้เราแกร่งขึ้น กาลเวลาจะเป็นยาสมานแผลใจ
อย่างน้อยมันก็อาจจะทำให้เราคันพบตัวตนของตัวเอง
ว่าที่ผ่านมาเราต้องการอะไร ต้องการความรักหรือ
หากมีแล้วเป็นอย่างไร แล้วถ้าไม่มีละ จะเป็นอย่างไร
เป็นบททดสอบ อย่างน้อยในบอร์ดนี้ก็มีกำลังใจ
อยู่อย่างเต็มเปี่ยม ลองเข้ามาดูจะเห็นว่า
มีคนคอยเป็นห่วงอยู่เต็มไปหมด
ขอให้เข้มแข็งขึ้นไวไว
ช่วงหน้าหนาวๆ หนาวจัดๆ ดอกไม้กลีบดอกมันบางๆ
แต่มันสู้ลมหนาวได้อย่างเข้มแข็งและมั่นคง อดทน
ขอให้จิตใจเข้มแข็งเหมือนกลีบของดอกไม้นะ
พระอาทิตย์ก็ยังคงส่องแสงสว่างให้ความอบอุ่น
ก็เหมือนกับกำลังใจและความหวังที่ยังคงส่องสว่าง
ในหัวใจของทุกๆสรรพสิ่งบนโลกที่ยังคงงดงามใบนี้
-
ยังไงความรักก้อยังเป็นสิ่งที่ดี แม้บางครั้งมันอาจจะทำร้ายคนที่มีมันก้อตามเหอะ
:เฮ้อ:
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
:z2: :z2: :z2:
-
. .. . :L2: :กอด1: :L2: . . .
เป็นกำลังใจให้ซีตรองค่ะ ชีวิตก็แบบนี้ค่ะ ถ้าไม่ยึดติดไรมากก็ไม่ต้องเสียใจมาก มองอะไรเป็นกลางไว้
พระพุทธศาสนากล่าวถึงกรรมหนัก อยู่ 4 ประการ (มั้ง ? ) หนึ่งในสี่ข้อ ว่าไว้ว่าหากมนุษย์คนใดฆ่าตัว
ตายจะไม่ได้เกิดอีกเป็นกัปเป็นกัล ซึ่งนานมาก ก็เลยเข้าใจว่าจริงๆ แล้วมนุษย์เกิดมามีค่ามากนะค่ะ
ต้องรักตัวเองไว้ก่อนค่ะ (แต่ไม่ได้หมายถึงให้เห็นแก่ตัวนะ คนละความหมาย) รักตัวเองให้มากๆ รักคนที่
รักตัวเองให้มากๆ ด้วยเช่นกัน คนที่เราควรให้ความสำคัญที่สุดคือคนที่อยู่ตรงหน้าหรือคนใกล้ตัวเราขณะ
นี้ค่ะ (ถึงแม้ว่าคนคนนั้นอาจจะเป็นภาระไปบ้าง เน้อ ) รอตอนพิเศษที่จะคัมมิ่งซูนนนนนนนนนน . ..
-
ชีวิตต้องก้าวต่อไปไอ้น้อง
ถึงจะเจ็บแค่ไหนเราก็ต้องผ่านมันไปให้ได้
ในวันนี้เราอาจจะยังทำไม่ได้ มันต้องใช้เวลา
ค่อยๆให้มันตกสะเก็ดเหมือนแผล แผลนั้นอาจเหลือร่องรอยเป็นแผล หรือไม่เหลือ
แต่สุดท้ายเราก็จะไม่แสบไม่คันกันรอยแผลนั้นอีกต่อไป
ดีใจที่ตรองยังรักตัวเอง ดีใจกับตรองที่มีเพื่อนดีๆอยู่ข้างกาย
หวังว่าวันข้างหน้าตรองจะค่อยๆเข้มแข็งขึ้นเรื่อยๆตามกาลเวลา
ป.ล. ดีใจที่รอบนี้เรามาเม้นเร็วสักที
-
ดีใจกับตรองด้วยคับ
อนาคตเรายังอีกยาวไกล
:sad11:
-
:mc4:Merry Christmas :mc4:
จ้า ตรองตรอง :L2: :L1:
-
ง่าๆๆๆ
โชคดีพี่ตรอง
สู้ต่อไป ทาเคชิ
-
จงเดินไปข้างหน้าอย่างเข็มแข็ง นะคับ สู้ๆๆๆๆๆๆ
ปัญหาที่ผ่านมาจะทำให้เราโตขึ้นเมื่อได้เจอกับปัญหานั้นอีก
-
>>>>> อาฮะ อาฮะ
เฟริส ไม่ได้ร้องเพลงเพราะนะเฮีย แค่ร้อง 'ไม่เพี้ยน' แบบ 'เฮีย'
:z1: แซวเล่นค้าบบบ
.
.
.
.
.
.....เป็นห่วงเสมอนะค้าบบบบบบบบบบ
(เหอะๆ แต่เฟริสก็ร้องเพราะจิงๆ อ่ะ :haun4: ไม่ใช่ๆๆ ล้อเล่น)
-
เวลาทำให้เราเข้มแข็งขึ้นได้จริงๆนะครับ
Better in time ครับพี่ตรอง
Merry Christmas ครับ
-
ขอบคุณน้องตรองเช่นกันเจ้า
ตรองเขียนได้ดีขึ้นมากๆนะ อ่านแล้วเหมือนบทกวีเลย
ชอบหลายๆ ประโยคที่ตรองเขียน ให้แง่คิดดี
เชื่อว่าน้องตรองจะต้องได้เจอคนๆนั้น แน่นอนค่ะ
.............. :กอด1:
-
ขอให้มีความสุขในการใช้ชีวิตนะครับ.... :L2: .สู้โว้ยยย o13
-
ตร่อง ตร๊องงงงงงงงงงง
จุ๊บุๆ หุหุ
อยากอ่านของเจ้ต้องอดทนนะจ๊ะ เพราะเจ้ไม่เคยเก็บต้นฉบับไว้เปงของตัวเอง
ลงเสร็จปุ๊บ ลบปั๊บ เป็นสันดานที่แสนจะน่าเอาเป้นเยี่ยงอย่างงง
กร๊ากกกกก
ปล. ถ้าตรองจะกรุณาเจ้ อ่านแล้วเซฟให้ด้วยจะขอบคุณมากมายก่ายกอง
ปล.2 รักนะตรอง จุ๊บุๆ สู้ๆๆ ยังไงก็มีกำลังใจอีกเพียบ
ปล.3 แนะนำให้ท่องจำคำขวัญนี้ไว้ เรียนไปก็ไร้ค่า ตายห่าก็ลืมหมด เกิดใหม่กูก็ต้องเรียนอีก!!!
:z2: :z2:
-
มันช่างเป็นคติที่แบบว่าๆ :เฮ้อ: มิอยากพูด มิไหวๆ
:z2: :z2: :z2:
-
การที่ต้องเริ่มต้นชีวิตใหม่
กับที่ใหม่ๆ
ถึงแม้ว่าจะช้าไปแต่อย่างน้อยเราก็ได้เริ่มที่จะทำ
สู้ๆคับ
ชีวิตย่อมนี้มันพรุ่งนี้คับ
-
ชีวิตมันก็ต้องก้าวต่อไปตามทางที่ตัวเองเลือกเดินอะนะ
ณ วันนี้ซีตรองมีเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ มากมายคอยให้กำลังใจ และเคียงข้าง
ถึงแม้จะมีอุปสรรคมากมาย แต่ทุกๆ ก้าว ที่ตรองย่างเดินไป ตรองก็จะแกร่งขึ้น
ส่วนเรื่องความรักสักวันมันก็เจอเองละนะ เป็นกำลังใจให้เสมอนะครับ
หมั่นรักษาสุขภาพด้วยน่ะ เห็นว่าป่วยบ่อย อิอิ
:L2: Merry Christmas :L2:
-
สู้ต่อไปนะครับ
เป็นกำลังใจให้นะ :กอด1:
-
.. นินจาขอปรากฎตัว ร่วมอวยพร
รักตัวเองไปก่อน แล้วดีเอง
(...มั้ง)
ด้วยรัก จากเป็ดตาดำๆนะน้องตรอง จุ๊บๆ
มะหรี่ คิดสะมั่ดด้วย
-
ก็เคยดร้อปเรียนและย้ายมอเพราะทนภาพตอกย้ำไม่ได้
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆ o13 จะรอเรื่องต่อไปครับ :m4: :m4: :m4:
-
แล้วจบแล้วทำให้คิดอะไรได้มากขึ้น
มองอะไรกว้างขึ้น ดีใจที่ได้เข้ามาอ่านเรื่องของตรอง ถ้ายังไงก็สู้ต่อไปนะจ๊ะ
เชื่อว่าถ้ามีพรุ่งนี้ก็ต้องย่อมมีความหวัง รออ่านตอนพิเศษ
-
ขอให้มีความสุขกับสิ่งที่เลือกนะค้าบ สู้ๆ o13
-
น้องตรอง เลือกเลือกทางเดินแล้ว ขอให้ตั้งใจและก้าวต่อไปนะครับ o13
เป็นกำลังใจให้ แล้วจะรออ่านเรื่องต่อๆไปนะครับ
ขอบคุณที่แบ่งปันเรื่องราวให้อ่านกัน
-
ขอให้ตรองมีความสุข และพบกับความสำเร็จในทางที่เลือกน๊า
ชีวิต มันก็อย่างนี้แหละ ที่อยากจะพูด
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่กล้าบอกว่าอ่านแล้วเก็บเกี่ยวความรู้สึกดรๆในชีวิตได้เยอะเลย
มีมุมมองในเรื่องของความรักที่หลากหลาย และไม่ไกลตัว
แล้วจะรออ่านตอนพิเศษ นะคราบ อิๆ
-
ขอบคุณสำหรับการแบ่งปันประสบการณ์จ้าน้องตรอง :L2:
ชีวิตยังคงต้องดำเนินต่อไป สู้ ๆ จ้า :a2:
ยังรอตอนพิเศษอยู่นะจ้ะ :z2:
-
คนเราเลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกที่จะกำหนดชะตาชีวิตของตัวเราเองได้
ในเมื่อคิดเช่นนั้น ก็ไม่ควรจมปลักกับความทรงจำที่ไม่ดี แต่รู้จักเก็บความทรงจำ
ที่ดี ๆ ไว้ เป็นกำลังใจให้นะครับ ซีตรอง ยังไงซะ สักวัน คงได้พบกับความสุขที่เรา
เป็นผู้กำหนดก็ได้ ผูกพัน และให้ความรู้สึกรวมกันมา ( แม้จะไม่เคยพบกันเลยก็ตาม )
เป็นกำลังใจให้นะครับ รักและห่วงนายมากนะ ซีตรอง :กอด1:
ปล. แล้วรีบมาต่อเรื่องที่ค้างไว้โดยด่วน :z2:
-
จบแล้วหรอ
จบดีจัง
สู้ๆนะตรอง
เค้าอยากซิ่วมั้ง
เรียนวิทหนักโคตะระ
แต่ถ้าซิ่วคงวนเวียนในสายวิทอยู่ดี
ก๊ากกกกกกกกกกกกกกก
-
และแล้วเรื่องราวก็จบลงนะซีตรอง
ใกล้จะปีใหม่แล้ว
สิ่งดี ๆ มันจะเกิดขึ้นกับชีวิตแน่นอน
พี่เชื่อว่าไม่ว่าจะยังไงถ้าคนเราไม่เคยคิดแย่ ๆ กับใคร
สิ่งดี ๆ จะเกิดขึ้นกับเราแน่นอน
ที่มันเกิดช้าก็เพราะต้องการให้เราเรียนรู้เพื่อที่จะได้ระวังกับเรื่องต่าง ๆ นะจ๊ะ
มีความสุขมาก ๆ เป็นกำลังใจให้เสมอ
เฝ้ารอเรื่องราวของซีตรอง
รักจ้ะ :กอด1:
-
สู้ ๆ นะค้า
เที่ยวซะให้หนำใจ แล้วกลับมาสู้โลกของความเป็นจริง มีทั้งดีไม่ดี ยังไงก็ต้องเจอ :serius2:
"jobisuka >> โว่ว .. คนนี้รู้จริง ถามพี่เค้าแล้วครับ เค้าบอกที่คุณเข้าใจก็ถูกแล้ว .. ตลาดโก้งโค้งหลังมอ ใช่ตลาดมีร้านเขาอยู่กับพื้นป่ะ เวลาซื้อของต้องก้มลงไปเลือกอะ"
ช่ายแร้วว เดินไปเดินมาปวดหลังซะงั้น เหอ ๆ :pig4:
-
อ้าว จบซะอย่างนั้นเหรอเนี่ย
เฮ้อ....
ผู้ชายไม่ไร้เท่ใบพุทราค่ะ ไม่ตายก้หาใหม่ได้
เป็นกำลังใจให้ตรองตลอดไปค่ะ
ว่าแต่เห็นเที่ยวๆแบบนี้ ไปแต่ภุเขา ไปแต่ดอยนะ ไม่ลงใต้มาบ้างเลย
ทะเลสวยออก ถ้าลงประจวบก็บอกได้นะค่ะ
จะพาเที่ยว หุหุ
โชคดีตลอดไปค่ะ
-
ช้าไปนิด
(http://upic.me/i/2k/siamdora0000056841.jpg)
รักคนอื่นน่ะรักได้แต่เหลือใจไว้รักตัวเองบ้าง
อ่านแล้วก็อยากจะรีบๆเรียนให้จบแล้วไปเที่ยวทั่วไทย แต่ไม่มีตัง วะ ฮ่ะ ฮ่า ฮ่า o17
-
โฮ่ว...... :z3:
แอบไปเที่ยววันเดียว กลับมาอีกที ชิ่งจบเรื่องซะแระ :a5:
แต่ก็จะรอตอนพิเศษต่อไปนะ แต่งมาให้อ่านด้วยล่ะ o13
ไม่ว่าตรองจะทำอะไร หนทางไหน ในเมื่อเลือกที่จะทำมันแล้ว ก็ทำให้ดีที่สุดล่ะ
มุ่งมั่นเอาหัวพุ่งชนเลย!!!! สู้ๆ เป็นกะลังใจให้นะ ^^
ส่วนเรื่องเรียน จะเข้าคณะไหนก็ดูที่ตัวเองชอบที่สุดละกัน 5ปี 2ใบก็ดีนะ
เอาที่อยากเรียนน่ะ ^^ ดูแลสุขภาพตัวเองด้วยอย่ามัวแต่เที่ยวเพลินนะ
อร๊ายยยยย... แล้วชั้นก็ไม่ได้หื่นเล็กๆย่ะ ชั้นหื่นมากๆต่างหากกก อุ๊ย! หลุด...
แต่ตลาดหลักทรัพย์หนุ่มหล่อจิงย่ะ ชิชิ อย่ามาขอตามไปส่องนะยะ ...อิอิ
โชคดี .... ไอ่น้องชาย.... :z2:
-
ขอบคุณที่ตรองมาถ่ายทอดเรื่องราวดีๆให้พวกเราได้อ่านกันน่ะ
ขอให้น้องตรอง เจอแต่สิ่งดีๆน่ะ สู้ๆ
-
มาเป็นกำลังใจให้
และรออ่านตอนพิเศษครับซีตรอง
-
แง่มส์ๆๆ
จบแล้วหรอ
เมก็ขอให้ตรองโชคดีนะ
เริ่มต้นชีวิตใหม่ กับอะไรใหม่ๆ
เดินหน้าต่อไป อย่าท้อ แล้วก็พยายามเข้านะ
ขอให้มีสิ่งดีๆเข้ามาในชีวิต
ตามหาอะไรอยู่ก็ขอให้ได้เจอมันเร็วๆนะ
ไฟว์โตะโอ๊ะ โชคดีเน้ :bye2:
อ๊ะๆๆ
ตอนพิเศษ
อย่าลืมนะจะรอจ้ะ
-
เที่ยวให้สบายใจ
แล้วกลับมาตั้งต้นกับอะไรใหม่ๆ :a2:
เป็นกำลังใจให้ซีตรองค่ะ :กอด1:
-
ยังเป็นกำลังใจให้ตรองเสมอนะ :L2:
ในอนาคต เมื่อตรองได้มองย้อนกลับมา
เรื่องที่ใจเคยรู้สึกว่า หนักหนาเกินจะทนรับได้...
อาจจะเบาบางจนแทบนึกถึงความรู้สึกตอนนั้นไม่ได้เลยด้วยซ้ำ
ตรองสู้เว้ย! :L1:
-
รู้สึกดี ^__^ ที่ซีตรองรู้สึกดีขึ้นแล้ว ... เป็นกำลังใจให้นะครับ
เดินทางให้สนุก เก็บเกี่ยวความสุข ประสบการณ์มาเล่าให้ฟังปีหน้าบ้างนะ .. ยังยืนยันว่าซีตรองเล่าเรื่องได้ดีมาก .. อยากอ่านอีกครับ
ขอบคุณทุก ๆ เรื่องเล่าครับ ... รักซีตรองน้า ^__^
-
มาให้กำลังใจซีตรองค่า :L1: ขอให้ซีตรองเจอแต่สิ่งดีๆนะคะ
ขอบคุณสำหรับเรื่องเล่านะคะ ซีตรองน่ารักมากๆ เพื่อนๆตรองก็น่ารัก โดยเฉพาะ
อาร์ม อิอิ ปันใจให้อาร์มเป็นพิเศษ :o8: เป็นเพื่อนที่อยู่เคียงข้างตรองจริงๆ
ซึ้งน้ำใจ :m15:
ส่วนเยี่ยม ก็เยี่ยมสมชื่อ :impress2:
... เซิ่น .. ฟ้าดินคงกำหนดมา ให้เป็นเวลาของคนใหม่ .. ไม่เกลียด ไม่โกรธ .. แต่แค่ไม่กลับ เข้าใจผมนะครับ ...
ซีตรองคะ >> o13 o13
-
ตอนพิเศษ >> ตรอง / โก้ / ตี๋ .+
ความเดิม ...
... สี่ทุ่มของคืนวันอังคารที่สิบสี่ตุลาคม ...
... ผมนั่งอยู่บนรถเมล์สักสายที่วิ่งผ่านหน้ามหาวิทยาลัย .. รถเมล์วิ่งไปยังจุดหมายปลายทาง .. แต่ผมกลับไร้ซึ่งปลายทาง ...
... ผู้โดยสารบนรถมีเพียงไม่กี่คน .. รถแวะจอดรับผู้โดยสารหน้าเมเจอร์ รังสิต ผู้คนที่ยืนอยู่หลายคนมองมาบนรถ ...
...
...
...
...
... ' คุณเคยเห็นผู้ชายนั่งร้องไห้อยู่บนรถเมล์ไหม ? ' ...
.
.
.
.
เพดานสีขาวโคมไฟทรงสูงสีแดง ... ทุกอย่างหมุนวนอยู่รอบตัว รู้สึกเหมือนนอนอยู่บนเรือที่โคลงเคลงไปมาเพราะคลื่นซัดตลอดเวลา มึนหัว .. อยากอ้วก ! ผมลุกขึ้นมานั่งบนเตียงสีขาว ผ้าห่มสีเทาคลุมท่อนล่างไว้ .. มองไปรอบๆห้องคงเป็นที่พักอาศัยของใครสักคน หากไม่ใช่ที่ๆผมเคยมาแน่ๆ แล้วผมก็ไม่รู้ว่าเจ้าของห้องแห่งนี้เขาเคยรู้จักกับผมไหม ? ผมอยู่ในชุดเสื้อกล้ามสีขาว กับ บ๊อกเซอร์สีเขียวสะท้อนแสง ... บ๊อกเซอร์ของผม แต่เสื้อเนี่ยของใคร ? แล้วเสื้อผ้าของผมไปไหนล่ะ ... เสียงคนพูดคุยกันอยู่ข้างนอกดังลอดเข้ามาภายในห้องนอน .. แต่ผมไม่รู้ว่าข้างนอกนั่นมีคนอยู่อีกกี่คนกันแน่ .. ผมตัดสินใจเดินลงจากเตียงแรงเหวี่ยงในหัวทำให้ผมต้องใช้มือยันผนังห้องเพื่อพยุงตัวเองไว้ ... เกิดอะไรขึ้นกับผม เมื่อคืนมีอะไร ทำไมผมมาอยู่ที่นี่ ในสภาพแบบนี้ ...
" ไง .. ปวดหัวเหรอ ? " ชายคนหนึ่งเปิดประตูห้องนอนเข้ามาพบผมในสภาพนั่งกุมหัวตัวเองอยู่บนเตียง
" ที่ไหน ? "
" คอนโด " มันตอบเสียงเรียบก่อนจะเดินกลับออกไปข้างนอกอีกครั้ง ... ที่นี่เป็นคอนโดของมันงั้นเหรอ ? แล้วมันเป็นใคร ? ทำไมผมถึงมานอนอยู่ที่คอนโดมันได้ .. มันทำอะไรผมหรือเปล่า .. ผม .. ทำไม ?? ?
" อ่ะ กินซะ " มันลากเก้าอี้โต๊ะเครื่องแป้งมาใกล้ๆเตียงก่อนจะวางชามโจ๊กลง ผมเบือนหน้าหนีอาหารตรงหน้า .. มันพ่นลมหายใจอย่างหงุดหงิดก่อนจะทิ้งตัวลงมานั่งข้างๆ
" หรือต้องให้ป้อน " ผมขยับตัวหนีหากมือของมันเอื้อมมาคว้าไว้ก่อน
" เป็นใคร ? "
" ฮ๊ะ !? " มันชะโงกหน้าเข้ามาใกล้ๆ
" เป็นใคร ? ชื่อ ? " ผมหลีกเลี่ยงที่จะใช้สรรพนามเรียกแทน มัน มึง หรือ คุณ
" โก้ " มันตอบพร้อมกับช้อนที่ตักโจ๊กมาป้อน แต่เบือนหน้าหนีอีกครั้ง ... ไม่ใช่เพราะไม่หิว แต่เป็นเพราะต้นหอมกับขิงที่อยู่ในช้อนต่างหาก
" เรื่องมากจังวะมึงเนี่ย " มันทิ้งช้อนลงอย่างอารมณ์เสียก่อนจะเดินหนีออกจากห้องไป ผมเตรียมตัวจะลุกหนีออกไปจากห้องแห่งนี้หากชายแปลกหน้าอีกคนกลับเดินเข้ามาทัก
" ลุกไหวแล้วเหรอ ? " ผมไม่ตอบแต่มองหน้านิ่ง
" ผมมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง " ชายแปลกหน้าส่ายหัวก่อนจะเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนให้ฟัง ผมเองก็จำได้บ้างไม่ได้บ้าง ... เมื่อคืนผมนั่งรถมาลงแถวสวนจตุจักร ก่อนจะนั่งแท๊กซี่ไปร้านเหล้าแถวนั้น ... เปิดโต๊ะได้ผมก็ดื่มๆๆๆๆๆ ... แล้วก็มารู้ตัวอีกทีที่นี่แหละ .. เขาบอกว่าเก็บผมมาได้จากหน้าร้าน เห็นมีเก้งกวางกลุ่มใหญ่ทำท่าจะลากผมกลับ เขากลัวผมจะโดนลงแขกตายไปซะก่อนก็เลยบอกว่าเป็นเพื่อนแล้วก็พากลับมาแทน ...
" ขอบคุณนะครับ " ผมก้มหัวให้เขาไป .. รู้สึกสมเพชตัวเองเหมือนกันที่เมาจนหมดสภาพขนาดนั้น
" กินโจ๊กซะ เดี๋ยวพาไปส่ง " ประโยคเรียบๆหากแฝงไปด้วยอำนาจ
" ไม่กินผัก "
" เวร ! งั้นรอแป๊บ " คนแปลกหน้าบอกก่อนจะเดินมาหยิบชามโจ๊กหายออกไปพักใหญ่ ก่อนจะกลับมาพร้อมโจ๊กหมูไม่มีผัก .. คำแรกที่เข้าปากไปก็ต้องบ้วนทิ้ง คนที่ยืนมองขมวดคิ้วด้วยความแปลกใจ
" กลิ่นมันยังติดอยู่ " ผมบอก .. ได้ยินเสียงหัวเราะในลำคอเบาๆ ก่อนจะส่ายหัวแล้วเดินออกจากห้องไป ผมเดินโซเซเข้ามาล้างหน้าในห้องน้ำ ตาแดงก่ำของผมที่ไม่รู้ว่าเป็นเพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอลล์ หรือ เพราะการร้องไห้เมื่อคืนกันแน่ ภาพที่สะท้อนอยู่ในกระจกเห็นแล้วยังรับสภาพตัวเองไม่ได้ .. แต่ตอนนี้หล่อแล้วไงล่ะ ดูดีแล้วใครสน ... ในเมื่อสุดท้ายผมก็โดนทิ้งอยู่ดี ผมโดนทิ้ง ผมอกหัก ... เข้าใจไหมว่าผมอกหัก ...
" เป็นบ้าอะไรวะ ? " ไอ้โก้เปิดประตูเข้ามาอย่างแรงจนเกือบโดนผมที่ทรุดตัวนั่งอยู่ใต้อ่างล้างหน้า ... ผมตกใจกับแรงผลักของประตู ส่วนมันเองก็คงตกใจกับเสียงตะโกนอย่างบ้าคลั่งของผม
" กูบอกมึงแล้วใช่ไหมไอ้ตี๋ว่าอย่าลากมันกลับมา บ้ารึเปล่าก็ไม่รู้ " มันหันไปบ่นกับอีกคนที่ยืนทำหน้าตกใจอยู่ไม่แพ้กัน .. อ่อมันชื่อโก้กับตี๋ งั้นกูคงเป็นเจสินะ เหอะๆ !!
" แต่งตัวซะ เดี๋ยวพาไปกินข้าว " ไอ้คนที่ชื่อตี๋เดินเอาชุดมาให้ผมก่อนจะเดินออกไปพร้อมกับไอ้โก้ .. มันคือชุดของผมแหละครับ เพียงแต่ผ่านการส่งซักมาเรียบร้อยแล้ว .. ทันทีที่ได้เสื้อผ้าผมก็ควานหากระเป๋าสตางค์กับโทรศัพท์มือถือ ทว่า ... ไม่เจอ
ผมแต่งตัวเสร็จเดินออกมาจากห้อง เห็นไอ้คนที่ชื่อตี๋ยืนดูทีวีอยู่ ส่วนไอ้โก้นั่งกระดิกเท้าอยู่บนโซฟา
" กว่าจะเสร็จนะมึง แต่งตัวหรือชักว่าววะ นานสาด " ไอ้โก้บ่น .. ไอ้นี่กวนตีนตั้งแต่วินาทีแรกที่เจอกันแล้ว หาเรื่องนะมึงเนี่ย
" เอ่อ .. โทรศัพท์ " ผมหันมาถามคนที่คิดว่าพอจะคุยด้วยรู้เรื่องกว่า
" อ๋อ ... " ไอ้ตี๋ทำท่าคิดได้ก่อนจะเดินไปหยิบโทรศัพท์มือถือกับกระเป๋าสตางค์ของผมมายื่นให้
" ลองเช็คดูเงินก่อนนะ เพราะตอนผมกับไอ้โก้ไปเจอนาย .. นายก็นอนกองอยู่หน้าร้านแล้ว " ไอ้ตี๋พูดไปอมยิ้มไป ไม่ขำว้อย !
" ไม่เคยเมารึไงวะ ? " ผมบ่นงุบงิบคนเดียว
" เคยเมา .. แต่ไม่เคยเมาเหมือนหมา ! " ไอ้โก้พูดลอยๆ ก่อนจะเดินผิวปากใส่รองเท้าเดินออกจากห้องไป
" ชื่อไรล่ะ ? " ไอ้ตี๋ถามพร้อมกับล็อคห้อง ส่วนไอ้โก้น่ะเหรอเดินหายไปไหนแล้วก็ไม่รู้
" ตรอง "
" อืมๆ " มันพยักหน้าก่อนจะเดินโอบไหล่ผมลงลิฟท์มา ... ผมไม่จำเป็นต้องเช็คเงินในกระเป๋าสตางค์ เงินมีอยู่ไม่เท่าไหร่หรอกผมแค่อยากได้บัตรต่างๆคืนก็แค่นั้น .. ส่วนโทรศัพท์แบตหมดครับ ได้คืนมาก็โอเคแล้ว
" ขอยืมโทรศัพท์ได้ป่ะครับ " ผมถามไอ้ตี๋ตอนนั่งกินข้าวกัน .. ไอ้โก้ขับรถพามากินข้าวที่เซ็นทรัล ผมถึงได้รู้ว่าคอนโดของมันอยู่แถวปิ่นเกล้า ไอ้ตี๋ไม่ตอบแต่ยื่นโทรศัพท์ให้ ผมถืออยู่พักใหญ่ก่อนจะส่งคืนกลับไปให้เจ้าของ
" อ้าว ไม่โทรล่ะ "
" จำเบอร์ไม่ได้ " ผมตอบกลับไปความจริงว่าจะโทรหาไอ้เยี่ยมให้มันมารับ เพราะบ้านมันอยู่แถวนี้ ... แต่จำเบอร์มันไม่ได้ แถมในซิมอันใหม่ก็ยังไม่มีเบอร์ใครสักคน .. นอกจาก 'เขา' คนนั้น !
" เหอะๆ โง่ดีว่ะ " ไอ้โก้ก้มหน้าพูดกับปลาดิบในจาน แต่ฟังดูเหมือนมันพูดกับผมซะมากกว่า
" ผมอิ่มแล้ว .. ขอบคุณนะครับตี๋ " ผมลุกขึ้นก้มหัวขอบคุณก่อนจะหยิบธนบัตรสีม่วงวางลงบนโต๊ะเป็นค่าอาหาร มันคงไม่มากพอเมื่อเทียบกับสิ่งที่เขาทำเพื่อช่วยผมเมื่อคืนนี้ แต่ผมต้องเก็บเงินไว้เป็นค่ารถกลับหออีก
" จะกลับยังไงล่ะ " ตี๋ถามด้วยความเป็นห่วง
" แท๊กซี่มั๊งครับ "
" เดี๋ยวกูไปส่งนี่แหละ .. ตี๋จ่ายตังค์ด้วย เจอกันที่รถ " ไอ้โก้ลุกขึ้นมาคว้าข้อมือผมไว้แน่นก่อนจะลากผมเดินออกมาจากร้าน ตี๋รีบจ่ายตังค์ก่อนจะวิ่งตามมาด้วยความเป็นห่วง ... นี่มันอยู่ด้วยกันได้ยังไงวะเนี่ย สองคนสองขั้วเลย ... ให้ผมอยู่ห้องเดียวกับไอ้เชี่ยโก้เนี่ยนะ มีตายกันไปข้างนึงแน่ๆ !!
.
.
ห้าสิบห้านาทีสำหรับเวลาที่ไอ้โก้ขับรถมาส่งผมที่หอ ...
" ขอบคุณนะครับตี๋ " ผมบอกก่อนจะปรายตามองไอ้คนขับที่กำลังนั่งมองออกไปนอกหน้าต่าง เอานิ้วเคาะพวงมาลัยเล่น
" ขอบคุณ ! " ผมบอกมันก่อนจะเปิดประตูลงจากรถมา ... ไม่มีการขอเบอร์โทรระหว่างผมกับสองคนนั่น ใครบางคนอาจจะแค่เข้ามาเพื่อที่จะผ่านไป ... การพบเจอกันระหว่างผมกับพวกเขาเป็นเรื่องนอกเหนือความคาดหมาย .. ถ้าใครสักคนบนฟ้าอยากให้เราพบเจอกันจริงๆ สักวันครับ ... สักวันคงเจอ ...
.
.
-
.
.
.
ขอดองการตอบคอมเม้นท์ไว้สักปีนะครับ .
ปีหน้าค่อยตอบละกันนะๆๆ .
' แฮปปี้ นิว เยียร์ ครับ ' .. บอกล่วงหน้าเลย ..
ตรองจะได้เป็นคนแรกของปีที่ได้บอกกับทุกคน โฮะๆๆๆ :o8:
-
^
จิ้มก่อนอ่าน
โก๋ ตี๋ สุดยอด คนดีในหลายล้านคนเลยอ่ะ....
โชคดีนะเจอสองคนนี้ นี่ถ้าไปเจอพวกไม่ดีเข้าล่ะก็.... แย่เลย
แต่อ่านชื่อแล้วนึกถึงเจจิงๆ 55 ดูแลตัวเองด้วยเน้อ.....^^
-
ไม่ต้องดองหรอกตรอง เพราะดองไว้เยอะหละ เอามากินมั้ง เด๊วมันจะบูดซะก่อน กร๊ากกกก
:z2: :z2: :z2:
Happy New Years เหมือนกันๆ
:L2: :L2: :L2:
-
แหมมม
ทันใจอิเจ๊จริงๆๆ
กร๊ากกกกก
จุ๊บๆๆๆ
รักนะตรอง
ไม่มีใครรักตรอง เจ้ก้จะเป้นคนรักให้ตรองเอง
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
อีกไม่กี่วันก็ข้ามปีแล้วตรอง
:angry2: :angry2:
-
จะดองเค็ม หรือ ว่าดอง หวานดี คับ ตรอง อิอิ
แต่รู้สึกนานเนอะ คำว่าปีหน้าเนี่ย ทั้งที่จริง เหลืออีกไม่กี่วัน
-
ปะ
ไว้ก่อนนะน้องตรอง
เดี๋ยวเข้ามาอ่านนะจ๊ะ
ขอคุยกับคนน่ารักแถวเรื่องนี้ก่อน :laugh:
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ดีนะเนี่ยไม่โดนลากไปทำอะไร
โชคดีที่เจอคนดีๆ
ยังมีคนที่เป็นห่วงและพร้อมจะอยู่ข้างๆเราอีกนะ
ทำอะไรคิดถึงตัวเอง พ่อแม่และคนที่รักเราด้วยนะจ๊ะน้องตรอง
เป็นกำลังใจให้จ้า สู้ๆน๊า :L2:
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
(http://www.free4up.com/out.php?i=11435_ny.JPG)
-
เหอะๆ...
อยู่กันได้สิครับคนละขั้วนี่แหละ
คนหนึ่งร้อนคนหนึ่งเย็น
แต่ถ้าร้อนกันทั้งคู่มันก็มีเฮกันมากกว่าอีก
เอาไว้ค่อยมาบอกดีปีใหม่ตรองตอนใกล้ๆ วันดีกว่า อิอิ
:L2: :L2:
-
ถ้าใครสักคนบนฟ้าอยากให้เราพบเจอกันจริงๆ สักวันครับ ... สักวันคงเจอ ...
ตอนนี้ก็คิดเหมือนกัน สักวัน... คงได้เจอ....
...................... :L2:
-
ยังดีนะเนี่ย เจอคนดีๆ :z2:
-
หวังว่าตรองคงจะเจอกับคนดีๆที่เข้ามาในชีวิตนะคับ
Happy New Year 2009 มีความสุขมากๆนะคับ
-
เศร้าก็ยังเล่นมุขได้อีกเนอะตรอง
ตรองบ้า :angry2: :beat: เพื่อนดีๆก็มีอย่าให้ อย่าให้เพื่อนๆ พ่อแม่เป็นห่วงสิ คิดไงไปเมาหัวทิ่มคนเดียวห๊า ชวนเพื่อนไปด้วยจะไม่ว่าเล้ย
เกือบแล้วนะนั่น ดีที่มีโก้กับตี๋มาช่วย(เราแอบจิ้นตรองโก้ไปแว๊บนึง ตรองคงไม่โกรธที่เผลอจิ๊นให้เป็นรับนะ 55)
บ๊อกเซอร์สีเขียวสะท้อนแสง<< ต๊ายช่างกล้า
สวัสดีปีใหม่เช่นกันจ๊ะ
-
อ่านเรื่องของ โก้ กะ ตี๋ ก็อดนึกไปไม่ได้ว่า ยังไง ก็ยังมีคนดีมีน้ำใจเหลืออยู่
เพียงแต่ไม่ค่อยแสดงออกถึงความมีน้ำใจต่างหาก ไม่รู้จะเก็บงำ ซุกซ่อนเอาไว้ทำไม
ขอให้มีความสุข กับอีก 3 วันของปีนี้ และปี 2552 แลตลอดไปนะครับ ตรอง :กอด1:
-
:z1: :z1:
เพิ่งเห็นว่าอัพนะเนี่ย เลยมาอ่านอะนะ
โถ่เสียดาย ตี๋นะเนี่ยผ่านมาแล้วก็ผ่านไป
ไว้เจอกานหลังปีใหม่ อิๆ :bye2: :bye2:
-
อืมมม ยังดีที่เจอคนดีอย่างสองคนนี้ ไม่งั้นไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป
แต่แหมน่าเสียดายที่สองคนนี้เข้ามาแล้วก็ผ่านไป
แต่ถ้าไม่ใช่แค่เรื่องบังเอิญแต่เป็นพรหมลิขิตคงจะได้เจอกันอีก
สวัสดีปีใหม่ตรองเช่นกัน
ยังไงในปีที่จะถึงก็เจอแต่เรื่องดีๆก็แล้วกันนะจ๊ะ
-
พี่ตรองโชคดีมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
วันหลังเอาเพื่อนไปด้วยก็ดีนะครับ เป็นห่วงแทน :sad11:
แฮปปี้นิวเยียร์ครับ o13
-
ตรองยังโชคดี
ที่เจอคนดีๆอย่างโก้กับตี๋
Happy New Year 2009
-
อิอิ ตอนพิเศษ แถมโก๋ กับจี๋ อีกตะหากกกกกกกกกกกกกกกกก ปลื้มมากๆน้องตรอง
-
ตรองโชคดีนะ ที่เจอกับคนดีดีอย่างโก้กะตี๋
Happy New Year นะครับ ขอให้เจอแต่สิ่งดีดีน๊า
-
อย่าเผลอไปเมาคนเดียวอีกนะจ้ะ
อยากเมาก็เอาเพื่อนในเล้าไปบ้างนะ
หลายคนคงอยากไปกะตรองแน่นอนอ่ะ :z1:
สวัสดีปีใหม่น้องตรอง ขอให้เป็นปีที่ดีพบเจอแต่ความสุขนะจ้ะ :3123:
-
Happy New Year 2009 ขอให้ตรองพบเจอแต่สิ่งดี ๆ มีความสุขมาก ๆ เด้อ :mc4:
-
เย่ ๆ มีบทพิเศษส่งท้ยปีด้วย ดีจัง
มีความสุขทั้งปีนะค้า
HAPPY NEWYEAR ค่า
-
ชอบมากค่ะ
เคยเมา แต่ไม่เคยเมาเหมือนหมา
คุณพี่เข้าใจดีค่ะ
คนเรามันต้องลองสักครั้งค่ะ โฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
อ่อ คุณน้องไม่ต้องกลัวนะคะ
คุณพี่ให้คุณน้องเป็นคนแรกเลยค่ะที่บอกสวัสดีปีใหม่น่ะ
เอาไปเลยยกให้ :z2:
มีความสุขกับปีใหม่ ๆ ด้วยนะคะคุณน้อง
รักนะ จุ๊บ ๆๆๆ :กอด1:
-
เจ๋งง !! :z1:
เจ๋งๆๆ คำเดียว ยกให้เลย!!
-
Happy new year น้องตรองด้วยจ้า
ขอให้เป็นตรองที่อารมณ์ดี สดใส เป็นที่รักของเพื่อนๆแบบที่ตรองเคยเป็นมาตลอดนะ
ปีใหม่แล้ว :กอด1: คนที่เขาอยาก :กอด1: เราดีกว่าเนาะ
-
:z2:
:man1: :man1: :man1:
ตรองคร้าบบบ....อ่านทั้ง สองตอนแล้ว
ยังไม่ได้เม้นเลย แต่ก็.....นะ...ชีวิต...ต้องลุยต่อไป
แน่นอนไม่มีใครจะได้ทุกสิ่งอย่างที่เราต้องการ
ตรองยังมีคน มีเพื่อน ที่รักและดีกับตรอง...เชื่อแบบนั้น
ตกใจนะเนี่ย ที่ไปเมาคนเดียวอ่ะ
โชคดีเจอ โก้กับนายตี๋
เพื่อนเก่าเยอะแยะ ทำไมไม่ชวนไปด้วย เสียวเว้ย
แถวนั้น...ซุ่ม 4 ซุ่ม 5 ไป เสือสิงห์กระทิงแรด รึ่มเลยอ่ะ
เอาเป็นว่าปีใหม่ค่อยมาตามอ่านอีกทีแล้วกัน
ยังชอบ แล้วก็อยากติดตามอ่านงานของ ตรอง มากมากครับ
Happy New Year 2009
สวัสดีปีใหม่ ชีวิตตรองต้องมีอะไรใหม่ ๆ ที่ดีขึ้นแน่นอน
มีความสุข ในสิ่งที่ปรารถนา ทุกอย่างเน้อ
:L1: :L1: :man1: :man1: :man1: :L1: :L1:
:z2: :pig4: :z2:
-
ถ้าไม่โชคดี โก้ตี๋ช่วยคงแย่แน่ๆตรอง ต่อไปต้องระวังให้มากๆนะคะ
ถ้าเกิดอยากเมาก็ชวนเพื่อนๆไปด้วย รึถ้าอารมณ์อยากอยู่คนเดียวก็ซื้อไปกินที่ห้องก็ได้ถึงมันจะขัดใจเราอยู่บ้าง อย่างน้อยมันก็ปลอดภัยมากกว่านะ เนี่ยยังโชคดีถ้าเกิดโดนลากไปจริงๆล่ะ โหย ไม่อยากคิดเลย :z13:
โก้ เนี่ยยังไงๆอยู่นะ คิดไรกะตรองอ๊ะปล่าว ?อืมๆน่าคิดๆ
or
โก้ ตี๋ มีซัมติ่งรองกันอ๊ะปล่าว ? ข้อนี้ก็น่าคิด อิอิ ฟุ้งซ่านละ
(**,) HAPPY NEW YEAR 2009 :mc4: :mc4:
-
(http://i242.photobucket.com/albums/ff298/akapong999/glitter/newyear/25-11-2008_04K.gif)
-
ขออยู่หน้านี้ด้วย คนถ้าจะสุขขีปีใหม่ 55 < :laugh:>
Happy New Year 2009 นะน้องตรอง ปีใหม่แล้ว เป็นฟ้าใหม่ของชีวิต เชื่อว่าน้องตรองจะเจอคนนั้นแน่นอน สุขภาพร่างกายแข็งแรงนะจ๊ะ อย่าป่วยบ่อยเหมือนปีนี้ คิดหวังสิ่งใดขอให้สมหวังทุกประการนะจ๊ะ
(http://i242.photobucket.com/albums/ff298/akapong999/glitter/user/18-12-08-user003.gif)
-
Happy new year นะคุนเฮีย
ดอง คอมเม้นท์ เหรอเด๋วจะโดนทำโทษนะ :laugh:
-
ตรองอ่ะน้าาาา
ยังดีนะเนี่ยที่เจอคนดี
ถือว่าตรองโชคดีมากถึงมากที่สุดเลยอ่ะ
อารมณ์ชั่ววูบบางทีมันก็อาจจะทำให้เราต้องมานั่งเสียใจทีหลังนะ
ปีใหม่เมก็ขอให้ตรองมีความสุข
เจอแต่สิ่งดีๆเข้ามาในชีวิตนะ
ยิ้มๆเข้าไว้ล่ะ อิอิ
Happy new year :L2:
-
(http://image.ohozaa.com/ix/4hcats.jpg)
-
(http://widget.sanook.com/static_content/widget/full/text_1/1675/265675/06e293758545084110ed2489b3c1ca62_1229495455.gif)
-
เป็นน้องเจเหรอ ก็ต้องเป็นฝ่ายรับสิ
V
V
V
รับความสุขนะ (อิอิ คิดราย)
สุขสันต์กับปีใหม่น้า :mc1:
-
.
.
.
HAPPY NEW YEAR 2009 *
ครับทุกคน :*)) )
:yeb:
.
.
.
-
May this year bring inspiration and happiness to you and your family.
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
ถ้าตรองเป็นเจ ก็ต้องมีพี่เอกซ์ของตรองซิ
Happy New Year 2009 :mc3:
-
เฮียตรองงงงงงงงงงง...
เข้ามา Happy new year 2009 เฮียครับ = ="
55555555555555
แล้วก็ Merry Christmas เฮียย้อนหลังนะ เหอๆๆๆ
แอบหนีมาเล่น -*-
หาโอกาสเข้าเล้าไม่ได้ = ="
งั้นก็...มีความสุขมากๆนะครับเฮีย (S)Trong(er Army!!!)
555555555555555555555
ปีใหม่แล้ว ขอให้มีแต่สิ่งดีๆเข้ามานะเฮีย โชคดีครับ
ปล. เฮีย!!!! =[]=!!!!!! ถึงกับพังเลยเหรอครับ คอมอ่ะ
พูดจริงพูดเล่นอ่ะเฮียยยยยยยยยย
พูดเล่นใช่ป่ะครับ = =
โยส่งนิยายให้เองนะ = ="
ปล2. อีกไม่กี่เดือนจะเอ็นแล้วเว้ยยยยยยยยยย
เดี๋ยวจะพยายามเอ็นให้ติดไปอยู่มช.เป็นเพื่อนเฮียนะครับ 555555555555555
เอาโยไปอยู่ด้วยแล้วระวังเฮียจะเป็นรับโดยไม่รู้ตัวนะ หึหึหึ...
ไม่กลัวโยเหรอเฮีย หึหึหึ...
ปล3. เกือบลืมๆ HAPPY NEW YEAR 2009 ทุกท่านนะคร้าบบบบ
ขอให้มีความสุขกันถ้วนหน้านะครับ ขอให้ทุกคนมีแต่ความโชคดีนะครับ
คิดสิ่งใดก็ขอให้สมปรารถนากันทุกคนนะครับ
HAPPY NEW YEAR 2009 ครับ ทุกคน ^ ^
-
แฮปปี้ นิว เยียร์ เฮีย ตรอง !
-
(http://i242.photobucket.com/albums/ff298/akapong999/glitter/newyear/th_13-12-2008_01s.gif)
-
(http://img.upload-thai.com/hdd2/89/c8e0fa0381c0465ea9dc88f3f6643413.gif)
-
Have a great Year. Happy New Year 2009
:L2:
-
:L2:สวัสดีปีใหม่จ้า :L2:
มีความสุขมากๆสุขภาพแข็งแรงน้า :กอด1:
-
ตรองงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
ช้านรอแกอยู่นะเฟ้ย!!!
ตกลงอะไรไว้ อินี่นิ
ชริ งอนว่ะ!
-
ปีใหม่แล้ว
ก็ขอให้เจอแต่สิ่งดีๆ นะครับ
อะไรไม่ดีก็ทิ้งไปกับปีเก่า
เก็บแต่สิ่งดีๆ ความทรงจำดีๆ มาก็พอนะ
-
Happy new year 2009
ปีใหม่ขอให้มีเรื่องดีๆเข้ามามากๆน้าตรอง
-
พึ่งได้เข้ามาอ่านครับ :pig4: :pig4:
ประทับใจ เศร้า และก็ซึ้งใจ ตามไปทุกตอน
ประทับใจในความรัก มิตรภาพระหว่างเพื่อน
คนรัก คนที่ไม่รู้จักกันแต่ก็มีน้าใจ
ขอให้ตรองโชคดีนะ
ชีวิตจะเป็นอย่างไรต่อไป ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของตรองแล้วแหละ
ใช้ชีวิตให้สนุก แต่ก็อย่าประมาทนะ
สวัสดีปีใหม่คร้าบ :L2: :L2: :L2:
-
Happy New Year ครับ
คนสุดท้ายของปี
อิอิ
รออ่านตอนต่อไปนะครับ
ซีตรอง
-
สวัสดีปีใหม่คร้าบ ตรอง และทุกๆคน
ผมไปเที่ยวเหนือ ตั้งแต่ 26/12/51
กลับมาตรองรีบหนีจบซะงั้น อิอิ
มีความสุขกันมากๆนะคร้าบ รักและห่วงใยสุขภาพตัวเองนะคร้าบ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
ยังอ่านไม่จบขอเม้นท์ก่อน :z10:
-
ปีใหม่แล้วมาตอบเม้นซักทีเซ่ะ :z13:
โชคดีทั้งปีนี้ และตลอดไปนะตรอง
-
...มาแอบดู ซีตรอง :z13:...
ดันเข้าไว้ :z10:
-
ยังไม่กลับมาอีกหรอตรอง
ทุกคนรออยู่นะ :กอด1:
-
ตรองตรองมากทม.แล้ว แต่กะลังติดลมอยู่ :-[
:laugh: :laugh:
-
.
.
.
จิ้มคนข้างบน ..
ใช่ครับกำลังติด (สาย) ลมบนอยู่ :laugh: :laugh:
:*)) )
-
^_^
^_^
แหมฉลองปีใหม่เพลินเลยละสิเนี่ยตรอง
หายไปหลายวันเลยนะ
หวัดดีปีใหม่ครับ
-
ท่าทางลมจะเย็นสบายนะตรองถึงติดลมบน...ไม่มาต่อเนี่ย อิอิ :z1:
-
.
.
.
เอามาปล่อยแทนเจ้าตัวครับ .. พี่วินด์กำลังนั่งทำงานส่งลูกค้าอยู่ ตรองเลยแว่บเอามาลงให้แทน .. เจ้านายนั่งทำงาน ลูกน้องนั่งเล่นเล้าเป็ด ... แนวป่ะล๊า !?? ? :laugh:
เรื่องคั่นเวลา ตอน 2
• • [a=7][c=0] [ I"M RUDE *] [/c][/a] ● ♫ ♪ C ' TRONG 3 + say: “พี่วินนนน ขอเบอร์หน่อย”
Winds Win say: “หืออออ”
Winds Win say: “ตรองขอเล่นๆหรือขอจิงๆอ่ะคับ”
• • [a=7][c=0] [ I"M RUDE *] [/c][/a] ● ♫ ♪ C ' TRONG 3 + say: “จริงๆ”
......
....................
.......................................
ตรื๊ดดดดด......ตรื๊ดดดดดดด.....โห เชยอ่ะไม่มีเพลงฟัง ไม่แนวเลย
“หวัดดีค๊าบ” เสียงปลายสายตอบกลับแบบงัวเงียเชียว ป่านนี้ยังไม่ตื่นแฮะ
“นี่ยังไม่ตื่นอีกเหรอคับน้องตรอง มันจะบ่าย2โมงแล้วนะ” ใจจิงคืออิจฉาเจ้าตรองมัน เชอะๆ
“ก็รอเฮียโทรมาปลุกอ่ะ” แน่ะมาทำเสียงเด็กใส อย่านะพี่วินแพ้เด็ก อิอิ
“โหย....ตื่นสายแบบนี้อีกหน่อยพี่หักเงินเดือนนะคับ บริษัทพี่ไม่มีกะดึกนะคับ เพราะดึกๆพี่จะอ่านนิยาย 555” บลาๆ ผมก็คุยกะปลายสายไประหว่างขับรถ (บลูทูธก็ไม่ใช้เพราะแบตหมดขี้เกียจชาจ ส่วนแฮนฟรีสมอร์ทอร์คอะไรเนี่ย มันก็ยังอยู่ในกล่อง...อิอิ เพื่อนๆไม่ควรเอาเป็นเยี่ยงอย่างนะ)
“โห เฮียอ่ะเงินเดือนป.ตรีมันจะพอกินที่ไหน ยังจะมาหักอีก” แหม คิดได้เนอะคนเรา
“อ้าวว จิงๆเค้าต้องไล่ออกแล้วแบบนี้ อุตสาห์อนุโลมให้นะเนี่ย เหอๆ “ แกล้งเด็กสะจายย….ว่าแต่ จะไปแกล้งทำไมหว่า กว่าตรองจะเรียนจบ ออฟฟิตพี่จะยังอยู่มั้ยอ่ะ เหอๆ
“แล้วเฮียวินไปไหนอ่ะ”
“ก็....ไปหาลูกค้าอ่ะสิ”
“แถวไหน” เห้ออออ จะถามทะม๊ายยยย!! จะมาช่วยงานเป็นลูกน้องเค้า หือมาเป็นเจ้านายเนี่ย
“เอ่อ...ก็ไปแถวสีลมอ่ะคับ ตรองจะนัดเจอพี่วินเหรอค๊าบบบ” อิอิ แอบหัวเราะ แต่ว่านัดเจอจิงๆใครจะกล้าไปอ่ะ เหอๆ
“เฮียวินก็มารับตรองที่หอสิคับ” โอ๊วววว....แรงๆ ห่างหายจากการคุยกะเด็กๆไปนาน เปลี่ยนไปเยอะแฮะ สงสัยจะแก่แล้ว
“..........” พูดไม่ออกเลย…..คือจิงๆไอ้มหาลัยที่ตรองอยู่เนี่ย ก็ผ่านไปมาแทบทุกวัน ก็เคยแวะเข้าไปบ้างนะ....แต่เข้าไปทีไร ตาลายทุกที......เด็กๆสมัยนี้มันก็น่ะ น่า....สุดๆ เหอๆ ไม่ไหวๆ น่าจับฉุดขึ้นรถซ๊ะนี่
“แล้วตรองอยู่หอไหนอ่ะคับ” ถามลองเชิงก่อนว่าแกล้งคนหัวใจวายเล่นมั้ยเนี่ย
“หอxxxx” เออะ.....หาทางเปลี่ยนเรื่องดีกว่า
“เหอๆ อย่านะเดี๋ยวก็ไปจิงหรอก” แต่พูดไปงั้นแหล่ะ ใครจะกล้า อายนะเฟ้ย ชิชิ
“แล้วทำไมตรองยังไม่ตื่นอีกอ่ะ” ก็ถามเพราะว่ามันก็น่าจะตื่นมาทำโน่นทำนี่มั่ง จะนอนอะไรเยอะแยะ...อิจฉา
“ตรองเพิ่งนอนไปสักพักเองอ่ะ เมื่อคืนก็แทบไม่ได้นอน เมื่อเช้าแม่ก็โทรมาตามกลับบ้านอีก”
“เหรอคับ...อิอิ แสดงว่าไม่ได้กลับบ้านเลยอ่ะดิ แม่โทรตาม”
“ป่าว...คือ รถตรองโดยขโมย เมื่อคืนนี้”
“หืออ....จิงอ่ะ” ไอ้เราก็พูดอะไรไม่ออก ก็แอบตกใจไปกะเค้าด้วยอ่ะ ก็รถทั้งคันไม่ใช่คันละ20 แต่ก็คิดว่ารถเด็กปี1 ก็คงโตโยต้าฮอนด้าอะไรประมาณนั้น ก็เลยลองถามๆดูว่ารถยี่ห้ออะไรเหรอคับที่โดนขโมยอ่ะ......แล้วก็ได้คำตอบว่า.....
“มินิ คูเปอร์เอส สีเหลือง พร้อมชุดแต่ง”
“ห๊า!!!” โอ๊ววว ตกใจของแท้ ถ้าไม่ติดว่ากะลังขับรถอยู่นะ......เฮ้ออออ รถที่ใฝ่ฝัน แถมสีก็ถูกใจ คือแบบว่าชอบรถสีเหลืองอ่ะ เหอๆ เสียดายว่ะ เจ้าตองมันก็บ่นๆว่าไอ้สองสามคันข้างๆมันก็จอดอยู่ด้วยแพงกว่าอีก ทำไมมันไม่เอาไป ทำไมมันต้องมาเอารถตรอง....เฮ้ออออออ
“ขโมยแม่งก็โคตรเก่งอ่ะ” ไอ้เราก็เลยถามๆต่อ เพราะว่ารถยุโรประบบกุญแจอัจฉริยะมันก็ออกจะแน่ ขโมยมันก็ไม่น่าจะเอากันไปได้ง่ายๆที่ไหน แถมมินิมันต้อง กดปุ่มสตาร์ทนี่นา
“ไม่ใช่ขโมยก็เอาไปได้เหอะเฮีย”
“อ้าว....ทำไมอ่ะคับ”
“ก็กุญแจมันเสียบอยู่กับรถอะ”
“.............” จะสมน้ำหน้าหรืออะไรดีฟะเนี่ย....เฮ้อ
“แล้วประตูรั้วไม่ได้คล้องกุญแจเหรอคับ”
“ป่าว.....ก็หมู่บ้านมันมียามนี่ไม่งั้นเค้าจะจ้างไว้ทำไม” หึหึ ยามอ่ะเค้าจ้างไว้ตาเบ๊ะหน้าหมู้บ้านอย่างเดียวเฟ้ยย ใครเค้าจะมาเฝ้ารถให้.....เฮ้อออ ตรองเอ้ย
“อืม แล้วแจ้งตำรวจยังอ่ะคับ” ตรองมันก็เลยเล่าวีรกรรมของตำรวจไทยให้ฟังต่อ ไอ้เรานั่งฟังไปก็สะดุ้งไป เหอๆ...ก็รับฟังอย่างเดียวละกัน เนอะๆ ตำรวจก็มีทั้งดีและ....ปะปนกันไป เพื่อนๆก็คงอ่านตอนบอกลาเจ้าแนวหน้ากันไปแล้วนะ ถือโอกาสไม่เล่าต่อละกัน อิอิ
คุยไปคุยมาสักพักก็มาเกือบๆถึงออฟฟิตลูกค้าพอดี ได้โอกาสชิ่ง อิอิอิ ก็เลยถือโอกาสขอวางสายเลย
“ตรองๆ เดี๋ยวพี่ไปหาลูกค้าก่อนนะ ไว้โทรหาใหม่ละกันนะคับ”
“ค๊าบบบบบ” โอ้ย!! ตรองคับ อย่าทำเสียงแบบนี้ดิ พี่วินหวันไหว
...
.................
.....................................จบ
-
^
^
จิ้มตรอง นี่แนะๆ
จิ้มก่อนอ่านทีหลัง แฮะๆ
อ่านแล้ว
เฮ้ย ไหงตอนบ๊าบบายแนวหน้า ตรองไม่เห็นบอกเลยว่าเสียบกุญแจคารถไว้ อย่างนี้มันจะไม่หายได้ไงคุณน้อง :angry2:
-
:z13:
:z13:
:z13:
ชิชะ อยากได้เรื่องเจ๊มะ กะลังเก็บอยู่เลยนิ เอามา500 กร๊ากกกก
:z2: :z2: :z2:
-
^^^^
^^^
^^
^
ไม่มีไรจะพูดเลยจริงๆที่หายนะ
แหมเล่นเสียบกุญแจคาไว้อย่างนั้น
-
ไอ้ที่มันหายก็สมควรอยู่หรอกมั้งตรอง :laugh:
-
ตรองติด(สาย)ลม แถวไหน อ่ะมาเล่าให้ฟังด้วยนะ o18
คิดถึงไอ้แนวหน้า ป่านเนี่ยชะตาชีวิตเป็นไงบ้างไม่รู้
-
พี่วินน่ารัก
น้องตรองน่ารัก
แต่เสียดายมินิคูเปอร์อ่ะ อ่านแล้วเซ็งแทนเลย เป็นอุทาหรณ์ว่าถึงอยู่ในหมู่บ้านก็ไม่ปลอดภัย
-
พี่ก้อคิดว่าสมควรแล้วที่แนวหน้ามันจะหายไป :t2:
-
:o8:
น่ารักทั้งคู่เลยอะ
-
สาเหตุที่แนวหน้าหายไปก็เพราะ อย่างนี้นี่เอง
:z3: :z3:
-
พึ่งรู้ว่าที่แนวหน้าหายเพราะอะไร :m16:
-
ขอบคุณสำหรับคำชมค๊าบ :-[
ไว้ติดตามเรื่องของสายลมจริงๆละกันนะคับ เขียนมาเดือนกว่า...เพิ่งได้2ตอนครึ่ง :serius2:
..
...
....
ปล. เรื่องแนวหน้าจากที่เพื่อนๆเคยสงสารน้องเฮียตรอง กลับกลายเป็นตรงกันข้าม :laugh:
-
สวัสดีคุณน้องตรอง
มีมาให้อ่านอีกดีใจมากมาย
แต่ว่านะ
ตกลงไอ้แนวหน้าหายเพราะว่ากุญแจมันเสียบคาอยู่หรอ
เหอเหอ
มันก้อจริงนะ ไม่รู้จะสมน้ำหน้าหรืออะไรดี
เหอเหอ
คุณพี่พูดเล่น
คิดถึงจ้า รอตอนต่อไปด้วย :กอด1:
-
ก๊าบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
:oni2: :oni2: :oni2:
-
กำ กุญแจเสียบคา สงัสยที่ขโมยเลือกเพระาเหตุผลนี้ละมั้งครับ
ชวดไปนะครับพี่ตรอง o18
-
เหอะๆ ที่แนวหน้าหาย
เพราะเสียบกุญแจไว้ :z3:
-
หุหุ
จะสงสารดีมั้ยเนี่ย
แนวหน้าหายไปเพราะเหตุนี้นี่เอง
o22 o22 o22
-
ป๊าดดดดดดดดดดด o8 ตรอง ... ไม่หายก็ไม่รู้จะว่าไงแล้ว o6
-
เพิ่งรู้ว่าเจ้าแนวหน้านี่ตรองแถมกุญแจไปให้ด้วย เหอๆ :sad11:
เริ่มไม่สงสัยแระว่าทำไมมันหายยยยย...... :z10:
รอพี่วินต่ออีกฮ้าบบบ ชอบชอบ แต่งมาอีกๆ :z13:
-
:o12: เสียดายน้องแนวหน้าหง่ะ...
-
:z2:
ซีตรองคร๊าบบ
เข้ามาอ่านด้วยความคิดถึง
ทั้งเรื่องราว ทั้งคนแต่ง ทั้งคนโพส อิ อิ
ตอนนี้พี่วินเขียน เพิ่งเข้าใจสาเหตุการอันตรธานของ น้องแนวหน้า
“มินิ คูเปอร์เอส สีเหลือง พร้อมชุดแต่ง”
ก๊ากกกกก........แถมกุญแจด้วย ใจดีไปม้ายยย (รึเมาหว่า)
วันนี้ตอนเย็นๆ เราเห็นมีคนขับไปโฉบเชี่ยวแถวงามวงศ์วานด้วย...คันเดียวกันป่าวน้า 555....
ว่าแต่ว่า พีวิน หวั่นไหวง่ายเหมือนกันนะ เสียงค๊าบบบ ..มันอ้อนมากเลยเรอะเนี่ย
พรุ่งนี้วันเด็กแล้ว จะไม่มาต่อหน่อยหรือครับ
รออ่านอยู่น้า......ครัฟฟ..
:L1: :pig4: :pig4: :L1:
:z2:
-
:sad4: รู้สึกตัวเองจะตามอ่านไม่ท้านนน
สู้เว้ยยย!!
ปล.1 :mc4:ฉลองให้ตรอง รู้เเล้วเขิลเเทนอ่ะ :o8:
ปล.2 ได้ข่าวว่าไม่ฉะบาย เป็นอะไรอ่ะคับตรอง ส่งข่าวด้วยน้อ หายไวๆสุขภาพเเข็งเเรงนะคับ :L2:
ปล.3 :เฮ้อ: เป็นห่วงอ่ะ...
ปล.4 พี่วิน... มีเคลีย ทะมายไม่ใช้เเฮนด์ฟรี!!!!!!!!!!! อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก :m31: (เเบทหมดเป็นข้ออ้างที่ดีมากกกกกก)
ปล.5 :fire:
ปล.6 ส่งความคิดถึงให้น้องตรองสุดหล่อ มาม่ะขอกอดที :กอด1: :L2: :L2:
-
^
^
^
จิ้มรีบน.....หนีไปเที่ยวไหนนะ o18
ปล.1 เจ้าของเรื่องมาหมกตัวอยู่ กทม. แต่ก็แอบอู้ไม่ยอมมาต่อ ที่จิงก็คือเรื่องมันจบแล้ว....ม๊างง :laugh:
ปล.2 ตอบน้องdokjarn เนื่องด้วยเสียงของเด็กที่มีโทนเสียงในการอ้อน มาใช้คำว่า"ค๊าบบบ" กะคนที่รักเด็ก.....มันก็เลยหวั่นไหวไง :impress:
ปล.3 ประกาศถึงขโมยที่จะมาขับออกไปอีก....ยังมีอีกหลายคันที่เสียบกุญแจอยู่น๊า :teach:
ปล.4 อย่าลืม CLK นะคับ บอกเฮีย...ว่าตรองอยากได้นะ ถ้าเบื่อแล้วว :impress2:
ปล.5 น้องตรองเค้าบอกว่าบ้านเค้าอ่ะ"จน"....นะคับ o16
ปล.6 ไปช๊อปปิ้งห้างดังดีก่าาาา :oni1:
-
จิ้ม วินวิน
คิดถึงจรองๆๆ
-
สมควรเป็นที่สุด เหอ ๆ o18
-
:L1: :man1: :man1: :L1:
อ้าว...เพิ่งรู้ ซีตรอง ไม่สบายหรือครับ
หายไว ไว เน้อ ห่วงจัง
ตกลงเรื่องนี้จบแล้วมั๊ยครับ
เราไปขายกาแฟต่อกันดีกว่า..อิ อิ
อยาก จิบกาแฟที่ กลิ่นหอมกรุ่น
ตรองครับเข้าประจำการที่ร้านด่วน
แขกคอยแล้ว
:L1: :pig4: :pig4: :pig4: :L1:
:z2:
-
มาต่อเร็วๆสิครับ :oni3:
-
... Z'TRONG 's WiND .. สายลมของตรอง *
.
.
.
... ตึ๊ด ตะลึดตึ๊ดๆ ...
.
.
... ตะละลึ๊ด ตะลึ๊ด ตึ๊ดๆ ...
.
.
.
... ตะลึ๊ด ตึ๊ดๆลึ๊ดๆ ตะลึ๊ดๆๆๆๆ ....
.
.
.
.
เสียงโทรศัพท์จากโทรศัพท์สักเครื่องในสามเครื่องที่วางอยู่ข้างเตียงส่งเสียงร้องอย่างต่อเนื่องและเอาเป็นเอาตาย ... การขยับตัวเคลื่อนไหวของคนข้างๆทำให้ผมตื่นแม้จะไม่เต็มตาก็ตาม ได้ยินเสียงสนทนาทางโทรศัพท์กับเสียงเปิดประตู ... ผมหลับตาลงอีกครั้งพร้อมกับเสียงประตูปิดลง ชั่วครู่คนที่ลุกไปรับโทรศัพท์ก็ทิ้งตัวลงนอนเช่นเดิม
" กี่โมงแล้วครับ ? " ผมลุกขึ้นมานั่งขยี้ตาถามที่เพิ่งคุยโทรศัพท์ (กับใครก็ไม่รู้ เชอะเชอะ ! ) เสร็จ
" จะบ่ายโมงแล้วครับ "
" ลงไปกินข้าวกัน ตรองหิวแล้ว "
" แต่พี่วินด์เพิ่งได้นอนเองอะครับ " คนที่นอนอยู่เริ่มงอแง
" ได้นอนตอนกี่โมงครับเนี่ย "
" ตอนเก้าโมงเช้า .. ได้นอนแค่สามชั่วโมงเอง "
" งั้นพี่วินด์ก็นอนต่อไปดิ ตรองลงไปกินข้าวคนเดียวก็ได้ " ผมบอกก่อนจะกระโดดลงจากเตียงแล้วเปิดประตูห้องนอนเดินลงมาชั้นล่าง ...
.
.
ผมออกมาจากห้องน้ำก็เห็นคนที่บ่นว่าง่วงนอนกำลังง่วนอยู่กับการอุ่นกับข้าวที่ซื้อมาเมื่อตอนเช้าอยู่ในครัว ... อยากช่วยอยู่หรอกแต่ตรองก็ทำอะไรไม่ค่อยจะเป็นซะด้วยสิ แฮ่ๆ =P
" น้องตรองกินได้ป่าวกับข้าวอะ " คนที่ยกกับข้าวออกจากไมโครเวฟมาวางบนโต๊ะถาม
" อยากกินไข่เจียว "
" ก็ทำดิครับ "
" พี่วินด์ทำให้หน่อยดิครับ " ไม่มีคำตอบรับ ... แต่ก็เดินไปเปิดตู้เย็นหยิบไข่ออกมาตอกใส่ถ้วย ฮี่ๆ ... ใจดีจัง : )
" ฝากดูแป๊บเดี๋ยวพี่วินด์มา " พี่วินด์บอกก่อนจะเดินจากไปทิ้งตรองให้เผชิญหน้ากับไข่เจียวในกระทะเพียงลำพัง กาซิก กาซิก ~T^T~
" อ่อ .. ระวังมันกระเด็นล่ะ ! " โผล่หน้ามาบอกคำเตือนก่อนจะหายกลับออกไปอีกรอบ เชอะเชอะ ~! ... ไอ้ที่ตรองคิดว่าจะกลับด้านไข่เจียวเลยไม่กล้าทำเลย กลัวมันกระเด็นใส่อ่า >o<
กับข้าวเมื่อเช้าที่พี่วินด์แวะซื้อมาตรองกินไม่ได้สักอย่าง ... งี้แหละคนเราตอนจะซื้อก็ไม่เคยจะถามอะ ( พี่วินด์ >> ก็ตอนพี่วินด์ซื้อน้องตรองเอาแต่นอนหลับอยู่ในรถนี่หน่า ! ) สรุปบ่ายนี้ตรองเลยกินข้าวกับไข่เจียวอย่างเดียวแถมยังไหม้อีกต่างหาก TwT ส่วนอีกคนน่ะเหรอกับข้าวตั้งสี่ห้าอย่าง ไม่พูดไม่จาสักคำ กินเอาๆ ... เชอะเชอะ ! กินข้าวเสร็จปวดท้อง ตรองเลยไปเข้าห้องน้ำ ... ออกมาอีกทีพี่วินด์นอนหลับคร่อกฟรี้ ~* อยู่หน้าทีวีห้องนั่งเล่นข้างล่างแล้ว ตรองเลยหยิบโคนันมานอนอ่านข้างๆ
" ขี้นไปข้างบนกัน " ประโยคชักชวน หรือ เชิญชวนหว่า ? จากคนที่ (คิดว่า) หลับบอก
" เฮ้ยเดี๋ยว เอ่อ ... " ไม่ทันแล้วล่ะ โดนจับแขนลากขึ้นบันไดมาแล้วววว o>_________<o ดูจากสายตาที่มองมาเมื่อกี้ อ๊าาา ... ไม่รอดแน่ตรองตรองเอ๊ย !!
.
.
.
[[ ฉาก NC ... อย่าไปรับรู้มันเลยเนอะ เดี๋ยวเลือดจะหมดตัวซะเปล่าๆ มะแนว มะแนว ~* ( -______-; ) ]] :z1:
" ถามจริงๆเหอะครับ เมื่อกี้เป็นไร อะไรเข้าสิงครับ " ผมถามพี่วินด์หลังจากที่เราทำความสะอาดร่างกายเรียบร้อยแล้ว
" ก็ตรองอะแหละ "
" เฮ้ย ! ตรองอ่านการ์ตูนอยู่ .. ทีวีก็เปิด Majung ทิ้งไว้เหอะ ... อะไรส่วนไหนมันไปกระตุ้นต่อมพี่วินด์ล่ะครับ "
" ไม่รู้ล่ะก็ตรองเริ่มก่อน " โบ้ยกันเห็นๆอะครับ ! ท่าทางฟีโรโมนก็รุนแรงเกินไปแล้วแฮะสงสัยต้องลดลงมั่งแล้ว เหอๆ
ตอนเย็นแวะซื้อกาแฟก่อนจะขับรถกลับมานอนบ้านอีกหลังที่ศาลายา ...
" ตกลงนี่ใครเป็นเจ้านายใครเป็นลูกน้องกันแน่เนี่ย " พี่วินด์บ่นไปขับรถไป
" ก็พี่วินด์ไงเจ้านาย ... ส่วนตรองก็เป็นลูกน้อง .... ลูกน้องนั่งรถให้เจ้านายขับให้ เห็นป่ะแนวจะตาย ... " ผมบอกก่อนจะขดตัวนอนบนเบาะข้างๆคนขับต่อ ความจริงกะจะขอนอนเบาะหลังด้วยเหอะ แต่หันไปมองดูแล้วก็เอิ่มนะ ... ไม่มีช่องว่างที่พอจะซุกกายนอนได้เลย เต็มไปด้วย ของ ของ ของ และก็ของ !!! ขับ TOYOTA WISH แต่บรรจุผู้โดยสารได้แค่สองคน .. เหอะๆ ทำหยั่งกะรถสปอร์ต ! ไหนเค้าบอกว่าคนเป็นเกย์จะเจ้าระเบียบเนี้ยบทุกอย่างไงวะ ... เถียงสุดใจขาดดิ้นเลยว่ะครับเนี่ย หลักฐานทนโท่อยู่เห็นๆ !!!! ( ใครนึกเรื่องสนธิสัญญาระหว่าง 'ว่าที่เจ้านาย' กับ 'ว่าที่ลูกน้อง' ไม่ออก ต้องย้อนกลับไปอ่านตอนเก่าๆเอาละกันนะครับ ... แฮ่ๆ ! )
" อยากกินร้านนี้ๆ " ผมชี้ร้านขายข้าวต้มที่อยู่ก่อนถึงบ้านศาลายา เป็นร้านข้าวต้มที่พี่วินด์เคยพูดให้ฟังบ่อยๆ ฮิฮิ ... สั่งกับข้าวมาสามสี่อย่างพี่วินด์กินข้าวต้มถ้วยเดียวเอง อิ่มได้ไงก็ไม่รู้ :m26:... ตรองกินข้าวต้มด้วย ข้าวธรรมดาด้วย .. ยังไม่ค่อยจะอิ่มเลยอะ :m13: กินอิ่มเรียกพนักงานมาเก็บเงิน ..
" สองหมื่นสี่ค่ะ " พนักงาน (เคย) สาวพูดด้วยสีหน้าเฉยชา ... ตรองนั่งอึ้งอยู่ .. ส่วนพี่วินด์นั่งหัวเราะร่า ... ช่างมันๆๆ ไม่ใช่ตังค์ตรอง ... เป็นเจ้านายก็ต้องเลี้ยงข้าวลูกน้องสิเนอะ ฮุฮุ ~* พี่วินด์หยิบแบงค์ห้าร้อยจ่ายไปได้เงินทอนมาสองร้อยหกสิบ ! ยัยพนักงานนี่มันใช้หน่วยในการคิดเงินเป็นสตางค์แหงๆ ! เชอะ .. หลอกเรา พี่วินด์คุยโม้ใหญ่ว่าเลี้ยงข้าวตรองมื้อนึงตั้งสองหมื่นกว่า เชอะเชอะ ~!
.
.
" แหม .. คนคุยเอ็มด้วยเยอะจังนะ เสียงดังตลอด " เสียงพี่วินด์ที่นั่งตัดกระดาษอยู่กับพื้นห้องออฟฟิศตะโกนแซว
" มีอะไรให้ช่วยป่าวครับ " ผมละความสนใจจากโปรแกรมสนทนาบนหน้าจอคอมพิวเตอร์ลุกจากเก้าอี้มานั่งคุยกับเจ้านายที่นั่งทำงานอยู่งกๆ
" ตัดกระดาษได้มั๊ยล่ะครับ "
" พี่วินด์ได้ปริ๊นซ์งานมาเผื่อหรือเปล่าล่ะ "
" เหอะๆ งั้นน้องตรองกลับไปเล่นคอมพ์ต่อเถอะ " พี่วินด์รีบปฏิเสธก่อนจะก้มหน้าก้มตาทำงานอย่างขะมักเขม้นต่อไป สู้ๆ ^^v
จะตีหนึ่งแล้วแต่พี่วินด์ยังทำงานไม่เสร็จ ผมก็นั่งเปิดเพลงไป เล่นโน่นเล่นนี่รอพี่วินด์ไป ... เริ่มไม่อยากทำงานแล้วสิ รู้สึกว่าทำงานแล้วมันวุ่นวาย มันดูเหนื่อยเกิ๊น ! งานของผู้ใหญ่นี่เค้าวุ่นวายกันอย่างนี้ทุกคนรึเปล่านะ หรือว่าเฉพาะพี่วินด์คนเดียวหว่า ?
" พี่วินด์ไม่เหนื่อยเหรอครับ เห็นเดินผ่านตรองหลายรอบแล้วเนี่ย "
" ไม่นี่ " พี่วินด์บอกก่อนจะหยิบกระดาษสองสามแผ่นแล้วเดินหายเข้าไปอีกห้องนึง .. ไม่ถึงห้านาที เดินกลับมาอีกแล้ว
" ทำไมพี่วินด์ไม่หยิบไปทีเดียวเลยล่ะครับ จะได้ไม่ต้องเดินหลายรอบ " ผมนั่งพิงเก้าอี้กอดอกถาม
" ก็อยากเดินผ่านน้องตรองนี่ จะได้มีกำลังใจ " .... O_o;
.
.
" ไปกันเถอะน้องตรอง " พี่วินด์เดินยิ้มออกจากห้องที่หายเข้าไปทำงานเมื่อหลายชั่วโมงที่แล้ว
" ทำงานเสร็จแล้วเหรอครับ "
" ยัง .. แต่เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยทำต่อ "
" แล้วไม่ทำให้เสร็จไปเลยล่ะครับ "
" ง่วงแล้ว " ผมปิดคอมพิวเตอร์เตรียมตัวออกจากออฟฟิศเพื่อกลับบ้าน ... มองนาฬิกา ตีหนึ่งกว่าเกือบตีสอง ... พี่วินด์เก็บของใส่กระเป๋าก่อนจะล็อคประตูออฟฟิศ ... เราเดินกันจากออฟฟิศเพื่อกลับบ้านโดยใช้เวลาไม่ถึงสามสิบวินาที ... อ่านถูกแล้วครับ วินาที !!! เพราะออฟฟิศน่ะอยู่ข้างๆบ้านพี่วินด์เลยครับ รั้วเดียวกันแค่อยู่คนละตึก !
ใต้ผ้าห่มผืนสีน้ำตาลเข้มผมกำลังนอนกอดพี่วินด์ หรือ พี่วินด์กำลังนอนกอดผม ... เรากำลังนอนกอดกันอยู่ : ) คืนวันพรุ่งนี้ผมคงต้องกลับไปนอนคนเดียวเมื่อที่เคยเป็นมา ... เจ้าหมอนข้าง แกจะอุ่นเหมือนหมอนข้างที่ฉันกอดอยู่ตอนนี้มั๊ยนะ ? ?? ลมหายใจของอีกคนที่เป่าใส่บริเวณแก้มเป็นสิ่งยืนยันได้ดีว่านี่ไม่ใช่ความฝัน ... แต่หากนี่จะเป็นเพียงแค่ความฝัน มันก็คงจะเป็นฝันดีหลังจากที่ผมฝันร้ายมานานแสนนาน ... วันพรุ่งนี้ที่ผมลืมตาตื่นขึ้นยังไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นอีกบ้าง ขอแค่คนที่นอนอยู่ข้างๆไม่หายไปก็เพียงพอแล้ว ....
... หากแต่เมื่อผมรู้สึกตัวขึ้นมาอีกครั้ง เพราะแสงของพระอาทิตย์ที่สาดส่องเข้ามาในห้อง .... ข้างกายผมกลับมีเพียงแค่ความว่างเปล่า ....
.
.
.
เพราะพี่วินด์ตื่นไปทำงานที่ออฟฟิศตั้งแต่ก่อนตรองตื่น แฮ่ๆ : )
-
ตรองจ้าาาาาาาาาาา
ประโยคท้ายมันขัดอารมซึ้งมากเลย :beat:
-
คิดถึงซีตรอง จังเลย มามะ กอดที :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
เง้อ หายไปนาน โผล่มาอีกที
NC หายไปไหนนนนน
:กอด1:กอดรับขวัญ
-
:z1: :z1:
-
แหม ประโยคตอนท้ายแอบเล่นซะใจหายเลยนะ
แต่อ่านมาทั้งตอนมันติดๆอะ
ไม่รู้เป็นไง
แต่งสงสัยตรงที่ไม่ได้อ่าน NC ของตรองละมั้ง :z1:
-
คิดถึงตรองเหมือนกัน หายไปนานเลย แต่อยากรู้ เอ้อ น้องตรองเปลี่ยน .......ไปหรือเปล่าเนี่ย
ตรองต้องเริ่มหัดทำกับข้าวมั้งได้แล้วนะ จะได้เป็นพ่อบ้านพ่อเรือน จะได้ไม่ต้องกินไข่เจียวไหม้อย่างเดียว
.................... :กอด1:...................
-
:-[ เอามาลงแบบนี้เค้าเขิลนะ :o8:
.
.
.
โล่งอก....ม๊ะมีฉาก NC :เฮ้อ:
ปล.1 เรื่องไข่เจียว...มันไม่ถึงกะไหม้นะ แค่สีเข้มๆเอง
ปล.2 ก็ใครอ่ะที่โน่นก็ไม่กิน นั่นก็กินไม่ได้ ผักก็ไม่กิน หอม กะเทียม ฯลฯ วันหลังก็บอกก่อนจิ :m16:
ปล.3 เถียงเรื่องออฟฟิต....มันก็จะไกล เกิน 30 วิ.นะ :laugh:
ปล.4 รถพี่วินด์ออกจะกว้าง แต่ถ้าคนจะนั่งมากกว่า2คน ต้องแจ้งล่วงหน้าก่อน 5 นาทีคับ :z2:
-
อืมอ่านแล้วให้ความรู้สึกถึงความอบอุ่นแบบแปลกๆ แปลกตรงที่มิมีเอ็นซี ทำม้ายยยยยยยย หึหึ
แต่มิเป็นไร คิดถึงตรอง กลับมาอีกทีมิยอมพกเอ็นซีมาฝากกันบ้างเลย ชิชิ
-
NC แบบไหน แล้วตรองเปลี่ยนข้างหรือยัง :o8:
-
สงสารไข่เจียว จะกินได้อยู่แล้วแท้ๆ พี่วินไม่น่าฝากตรองไว้เลย ไข่เจียวลืมทากันแดดเลยผิวไหม้ซะหละ
:z13: :z13: :z13:
-
จะเอา NC ของตรองกับพี่วิน
จะเอา
จะเอา
:serius2: :serius2: :serius2:
เอาๆ เอาๆ เอาๆ
-
อิอิ...
ซีตรองต้องหัดทำกับข้าวแล้วม๊าง
แต่ประโยคสุดท้ายเนี๊ยะ...แหม กล้าทำ
ปล. มาจัดงานแต่งในเล้าให้ซีตรองกะพี่วินด์ดีกว่ามั๊ย อิอิ
(http://www.thaiboyslove.com/webboard/Smileys/Smilies/kapook_dookdik_16024_46513.gif) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/Smileys/Smilies/kapook_dookdik_16024_46513.gif)
-
^
^
^
ขอเป็นเจ้าบ่าวนะคับ ...... ส่วนเจ้าสาวให้น้องตรองไป :jul3:
-
โห่...... NC หายอ่ะ หายไปอ่ะ วัยรุ่นเซ็งงงงงงงง o9
อยากอ่านนะเนี่ย ตรองไม่แต่งงั้นพี่วินแต่งเองเลยจิ :z1:
-
โอ้ะในที่สุดก็มีคนดูแลหัวใจแล้วนะครับพี่ตรอง
ว่าแต่NCหายนี่ขัดใจมากมายอะ :m16:
+1 ครับ
-
น่ารักดีค่ะ ดูแลรักษาความรักกันไปนาน ๆ นะ :L2:
ขอให้สุขสุดๆ ทั้งสองคน เอ่อ Nc ที่หายไป ตอนหน้าขอคืนด้วยค่า :z1:
-
NC NC NC :serius2:
ยินดีด้วยกับทั้ง2คนนะค่ะ
รักกันไปนานๆนะค่ะ
เหมือนอวยพรคู่แต่งงานใหม่เลย อิอิ
-
แหมมมมมมมมมมมมม
น้องตรองของคุณพี่
ตัดดังฉับเลยนะคะ
ความรู้สึกขาดสะบั้นกันเลยทีเดียว
แบบว่า... แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยย
ตัดทำม้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
เขียนได้มะคะ :z1: แฮ่ๆๆๆ อยากอ่านอ่ะ
อ่อ
แล้วคุณพี่ก็เกือบใจหายใจคว่ำค่ะ
ประโยคสุดท้ายน่ะ
คิดได้นะคะ :m16:
-
น้องตรอง
NC ที่ตัดฉับบไปอ่ะ
คืนมาให้พี่อ่านซะดีๆๆ o11
แบบว่า พี่อยากเสียเลือดดดดดด
-
อร๊าย ~! ~ เค้าชอบพี่วิน น่ารัก ใจดีมากมาย ... รักซีตรองมาก ๆ น้า ^__^
หุ หุ แต่ว่า ซีตรองเปลี๊ยนไป๋ ... มีอ้อน แอบหวาน ด้วยอ่ะ :-[
รักก่อน ๆ มะรู้มะสนแระ ... รักครั้งนี้ของซีตรอง เค้าเอาใจช่วยสุด ๆ ... รักกัน รักกัน :กอด1:
-
ตรองตรองเปลี๊ยนไป๋ o22
ขี้อ้อน หวาน ขึ้นด้วย อิอิ ^^
พี่วินก็น่ารัก พี่วินคะฝากดูแลน้องด้วยนะคะ ^^
แอบเคือง NC ตัดฉับงี้ได้ไงตรอง :beat:
เค้าพกเลือดสำรองมาเต็มกระเป๋าน่า ไม่ต้องกลัวเลือดหมด อิอิ o18
รอตอนต่อไปน้า
เป็นกำลังใจให้ทั้งคู่ :really2:
-
จาอาว NC NC NC ~*
(/-_-/) ~ (\-_-\)
o9 o9 o9
-
ซะงั้นนะตรอง
ได้ข่าวว่าตรองเขียน o18
-
จาอาว NC NC NC ~*
(/-_-/) ~ (\-_-\)
o9 o9 o9
จัดมาด่วน อย่าให้เสีย(เวลา) :jul3:
-
อย่านะ.....อย่าลงงงงง :sad4:
ปล.1 ได้ข่าวว่าอยากอ่านกันเหรอคับฉากแบบว่าเนี่ย :oo1: ตรองบอกให้ผมเขียนแทน แต่เนื่องด้วยงานที่รัดตัวและไม่มีเวลา :laugh:
ปล.2 ช่วงนี้พายุกะลังเข้า เหนื่อยจัง..... :เฮ้อ:
-
รีบน
มิต้องเกี่ยงกันค่ะ ใครเขียนมาก็ได้ แต่ดูเหมือนว่าตอรงเองก็ว้อนท์เอ็นซี เหมือนกันนิ
ดังนั้นพี่วินด์คะ ปลีกเวลาทำงานมาเขียนด่วน เห่อๆๆๆๆ :z1: :z1: มารอค่ะ
-
o18NC
-
พี่สายสมได้โปรดขอ nc เถอะนะนะนะ :impress2:
-
55+ ใครๆก็ขอ NC เรายังไงก็ได้ แต่มีก็ดี :m25: (หื่นไปป่าวววว)
ปล. เห็น NC NC รีบมาอ่านตอนพิเศษก่อนเลย 55+
-
... คืนนี้พี่วินด์บอกว่าจะเอา NC มาฝาก ...
... เตรียมเลือดสำรองกันไว้ด้วยล่ะ ...
:oo1: :oo1: :oo1:
-
^
^
ซีตรอง :z13:
จริงอ่ะ
แล้วจะรอนะคะ :L1:
-
เพิ่งเห็น....
เอาจิงง่ะ......
:sad4: :sad4:
ปล.ผลัดไปก่อนได้มั้ยคับ :monkeysad:
-
รอๆๆๆๆๆ :z2: :z2:
-
... ชอบเพลงนี้จัง :*)) ) ...
http://media.imeem.com/m/b14MzH38io
-
หุหุ...
ไปคลังเลือดเตรียมไว้ก่อนดีมั๊ย
จะได้มากู้ซากเพื่อนๆ ได้ทันท่วงที
:laugh: :laugh:
ปล. จิ้มๆ :z13:
-
เชียร์ทั้งตรองและสายลมให้ติดลมบนกันไปตลอดนะคะ
อยากให้ทั้งคู่มีความสุขค่ะ เป็นกำลังใจให้
ปล รออ่านต่อเน้อ
-
เอ๊ะ เด๋วนี้เค้าเปลี่ยนคนเขียนแล้วหรอนี่ :laugh:
ต้องเตรียมเลือดไว้บ้างแล้วมั้ง
-
รีบมาดักรอเลย อิอิ :haun4:
-
ปูเสื่อรอแล้วคับ :z1:
-
เตรียมเลือดมาละเลงทู้นี้เลย :jul1:
ให้ไวเลยนะน้องตรอง :z1:
-
มารอเสียเลือด
-
เลือด ~! ! เลือด ~! เค้าต้องการเืลือด Ah ~ ha ~ ha ~!
เข้ามารองน้องตรองของสายลมครับ ^__^
-
.
.
.
เอามาลงแทนคนพิมพ์ .. เพราะตอนนี้กำลังโดนตรองใช้อำนาจของความเป็นลูกน้อง ข่มขู่ ข่มเหง รังแก รังควาญ สาปแช่ง บีบคอ .. ให้เร่งเขียนตอนต่อจากฉากนี้ด้วยความเร่งรีบและรวดเร็ว .. โฮะๆๆ :z1:
ต้องขอบอกไว้ก่อนนะคับ ว่าผมอ่ะเขียนฉากแบบนี้ไม่เป็น....เหอๆ
ย้อนกลับไปเมื่อตอนที่แล้วที่น้องตรองเขียนไว้.....ก่อนหน้านั้น
.
…
….
ค่ำวันนึงของคืนวันอาทิตย์ต้นปี ผมมองดูนาฬิกาก็เป็นเวลา2ทุ่มกว่าๆ ผมเพิ่งลงมาจากคอนโดของพี่ที่ผมมาคุยงานด้ว “ไม่น่ารับงานนี้เลย....เฮ้อ!!” ผมบ่นกะตัวเอง แต่จะว่าใครไม่ได้ ก็มันรับมาแล้วนี่นา ทำให้วันหยุดปีใหม่ปีนี้ของผมต้องหมกตัวอยู่แต่กับหน้าคอม พอขึ้นรถได้ขับรถไปสักพักผมก็หยิบมือถือ1ใน2เครื่องขึ้นมาดู เพราะว่าผมทิ้งไว้บนรถ 3 สายไม่ได้รับ มีชื่อคนเพียงคนเดียว “ZTrong” เมื่อเห็นดังนั้นผมก็เลยกดโทรกลับ....
“พี่วินด์” เสียงปลายสายตอบกลับมาเมื่อมันดังเพียงไม่นาน
“ว่าไง โทรมาเหรอคับ พอดีพี่เพิ่งคุยงานเสร็จอ่ะ” ผมก็บอกกับปลายสายไปด้วยเสียงเหนื่อยๆ
“พี่วินด์อยู่ไหน” เสียงปลายสายถามมาเพื่อต้องการคำตอบ
“ก็กำลังขับรถกลับบ้านเนี่ย ตอนนี้อยู่สะพานพระราม8แล้ว ทำไมเหรอ”
“พี่วินด์มารับตรองหน่อย” เสียงปลายสายอ้อนได้ลั้ลลามาก เหอๆ
“ห๊า ว่าไงนะคับ” ตาเริ่มสว่าง สติเริ่มกลับคืนมา
“พี่วินด์มารับตรองหน่อย ตอนนี้อยู่ตรงวิลล่ามาร์เก็ต รู้จักมั้ยคับ”
“อือ รู้จักคับ แต่.....อะไรยังไง งงคับ จะมาวันนี้เลยอ่ะนะ” เนื่องด้วยการจู่โจมแกมบังคับแบบสายฟ้าผ่า ทำให้ผมต้องรีบเบี่ยงลงจากสะพานทันที เพราะไม่อย่างนั้นกว่าจะได้ลงอีกทีก็แถวตลิ่งชันโน่น ว่าจะหาทางเลี่ยงแต่ก็คงไม่ทันแล้ว เพราะปลายสายก็ขู่กลับมาว่า ถ้าไม่มาจะนั่งรอมันอยู่ตรงนี้ล่ะ.....เฮ้อออ ไอ้เราก็เคยสัญญาว่าถ้าลงมากรุงเทพฯแล้วจะพามาบ้าน...แต่มันไม่ช่ายบ้านหลังที่จะกลับวันนี้ ก็....เอาวะ เลยตามเลยละกัน
“อีกกี่นาทีถึงคับ ร้านเค้าจะปิดแล้วเนี่ย”
“ก็คงประมาณ 15 นาทีอ่ะคับ น้องตรองก็ลงไปเดินที่มาร์เก็ตข้างล่างก่อนดิ” ผมก็ยังคงคุยกับปลายสายไปเรื่อยๆตลอดทางที่ขับ(ย้อน)มา
“พี่วินด์เดี๋ยวแค่นี้ก่อนนะ ตรองขอไปเคลียก่อน” แล้วปลายสายก็ถูกตัดไป
... ตึ๊ด ตะลึดตึ๊ดๆ ...(ติ๊ต่างว่ามันคือเสียงริงโทน 555) แล้วเสียงมือถือผมก็ดังขึ้นอีกครั้ง
“พี่วินด์มาเร็วๆตรองกลัว”
“อ้าว ทำไมอ่ะ ไปมีเรื่องไรกะใครมาเนี่ย”
“เมื่อกี้มีคนมาสะกิดตรองหน้าห้องน้ำ ตรองก็นึกว่ามาหาเรื่อง ก็เลยบอกว่าจะไปเคลีย แล้วทีนี้พอเดินตามเข้าไป มันจะชวนตรองเข้าไปในห้องน้ำ”
“555 จิงดิ แล้วไม่ตามเข้าไปอ่ะคับ” สงสัยหน้าตาตรองคงจะถูกใจบรรดาเก้งกวางแถวนั้น เพราะได้ข่าวว่าเป็นแหล่ง อิอิ
“พี่วินด์อ่ะ มาเร็วๆเลย อยู่ไหนแล้ว”
“อือๆ เกือบถึงแล้ว เนี่ยอยู่ฝั่งตรงข้ามแล้ว”
“คันไหนอ่ะ ไหนๆ”
“นี่ไงๆ โตโยต้า วิช สีทองอ่ะ โทษทีนะพอดีบ้านฐานะไม่ค่อยดี ไม่มีรถยุโรปมารับคุณหนูตรองอ่ะ” <--- พี่วินด์ใส่ร้าย ! ตรองอะลูกชาวไร่ชาวสวนชัดๆ !!
เมื่อขึ้นรถได้เจ้าตัวดีมันก็มองจัง....จะมองทำไมนะ อายนะเนี่ย เหอๆ ผมก็แอบเหล่ๆมองเจ้าเปี๊ยกกลับไปบ้าง ย้ำคับว่า “เจ้าเปี๊ยก” เพราะตัวเล็กจัง 555 ตัวเล็ก ผอมบาง ไว้ผมยาวๆนิดส์นึง แถมนิสัยขี้อ้อนและเอาแต่ใจ เหมาะแก่การเป็นรับยิ่งนัก 555
“พี่วินด์เหมือนทอมอ่ะ” ห๊า !! ว่าไงนะ ออกจะหล่อนะ ตัวก็สูง มาดแมนจะตาย เชอะๆ ผมแอบเถียงในใจ
“อานะ เปลี่ยนเป็นชมแบบอื่นได้มั้ยน้องตรอง” ด้วยความเขิลที่เพิ่งจะได้เจอกันหลังจากที่คุยกันมานาน ทำให้การขับรถของผมดูจะแปลกๆไปชอบกล
“แล้วพี่วินด์จะบอกที่บ้านว่าไงอ่ะ” อืมม ถามมีเหตุผล น่าคิดแฮะ
“อืม ก็คงบอกว่าพารุ่นน้องมาช่วยงานมั้ง” เพราะจะให้บอกว่าเพื่อนก็คงไม่ไหว ดูเด็กเกิ๊น
ระหว่างทางผมก็คุยโน่นคุยนี่เรื่อยเปื่อย ถามว่าไปไหนมา แล้วทำไมมาที่นี่....ก็นะ มันไม่รู้จะชวนคุยอะไรจิงๆ อายอ่ะ แฮะๆ แล้วจู่ๆ ตรองก็ขยับเข้ามาใกล้ๆ...ใกล้อีก...อ๊ะ!
“กอดหน่อย” อยู่ๆตรองก็มากอดอ่ะ ผมอ่ะดิ ตัวเกร็งเลย ทำไงอ่ะตื่นเต้น แฮะๆ
“ตรอง....กอดก็กอด ดีๆดิคับ มืออ่ะ” มือตรองเริ่มมันเริ่มไต่ขึ้นมาหน้าอกผม แถมพยายามจะมุดเข้าไปใต้เสื้อด้วยอ่ะ T T
“พี่วินด์มีพุงด้วยแฮะ”
“อืม ก็นะ นิดนึงอ่ะ ยังไม่มีเวลาไปรีดออก” เนื่องด้วยเวลาที่มีจำกัด การเข้าฟิตเนสเลยทำได้เพียงเดือนละ2-3ครั้ง
“พี่วินด์ ตรองอยากคุยกับวินด์นี่”
“บร้า ไม่เอา ขับรถอยู่นะคับ เดี๋ยวก็ได้ชนกันหรอก” เฮ้ออ หัวใจแทบวาย เด็กอะไร ไวไฟจัง <---- ใส่ร้ายอีกแล้ววว มะจริงๆๆๆ เชอะเชอะ !
และแล้วก็มาถึงรั่วบ้านซ๊ะที พยามยามขับเร็วเพื่อที่จะได้รอดพ้นจากมือปลาหมึกของเจ้าตรองมัน แทบแย่แหน่ะ ผมก็ลงไปเปิดประตูรั้วเข้าบ้าน แล้วก็เอารถไปเก็บในโรงจอด แล้วก็เตรียมขนข้าวของลงมาเพื่อเตรียมตัวเข้าออฟฟิต (ยังไม่ได้พาเข้าบ้านเพราะกัวพ่อกะแม่ตกจาย พาว่าที่ลูกสะใภ้เข้าบ้าน อิอิ)
“บ้านเล็กหน่อยนะคับ คงไม่ใหญ่เหมือนหมู่บ้านน้องตรองอ่ะ” ผมบอกตรองก่อนที่จะเดินผ่านตัวบ้านไป
“เนี่ยนะเล็กของพี่วินด์” ผมก็ไม่ได้ตอบอะไรไป ทันใดนั้นเจ้าไทเกอร์ (หมาผมเอง) มันก็เห่ามาทักทายแขกซ๊ะนี่ พ่อก็เลยเดินออกมาเลย แฮะๆ ก็ไม่มีไร น้องตรองหวัดดี แล้วผมก็พาเข้าออฟฟิตเลย
“ตามสบายนะคับน้องตรอง เดี๋ยวพี่รีบแก้งานส่งเค้าก่อนนะ” ระหว่างนั่งทำงานตรองก็ดูทีวีไปเรื่อย หาโน่นหานี่มาอ่าน ผมก็นั่งทำงานไปไม่ได้มองว่าตรองมันมาข้างหลังตั้งกะเมื่อไหร่
“พี่วินด์ค้าบตรองหิวแล้ว”
“หิวแล้วทำไมต้องมากอดอ่ะคับ” สยิวกิ้วนะเนี่ยย อยู่ๆมากอดแบบนี้
“ตรองหิวนมอ่ะ .. แม่บอกว่ากินนมก่อนนอนแล้วจะได้ตัวโตๆ” พูดไม่พูดเปล่า มือเจ้าตัวดีจากที่กอดอยู่ มันก็พยายามล้วงเข้าไปในเสื้อ
“น้องตรองคับ ไหนบอกจะกินนมไง อ๊ะ!” ผมก็เริ่มที่จะเก็บอาการไม่อยู่เหมือนกัน
“ไหน....น้องตรอง...บอกจะกินนมไงคับ”
“ก็จะกินอยู่นี่ไงคับ” เจ้าตรองมันก็เริ่มเอานิ้วมาเขี่ยๆบนหน้าอกผม
“อ๊าห์....ตรอง เดี๋ยวก่อน ข้างนอกมันมองเห็นนะคับ” คือม่านที่ห้องผมมันจะเป็นแบบว่ากลางวันข้างในมองเห็นข้างนอก แต่ข้างนอกมองไม่เห็น กลับกันถ้าเป็นกลางคืนข้างนอกจะเห็น ชัด มากกก
“ทำไมละคับ ไม่มีคนมองหรอกนะ”
“เดี๋ยว....น้องตรอง งั้นปิดไฟก่อน” เหอๆไม่ได้ห้ามเลยตรู แต่ มันตะเลิดแล้วอ่ะคับ ฉุดไม่อยู่ อิอิอิ หลังจากปิดไฟตรองก็เริ่มกินนมอย่างที่มันบอกหิว อย่างเอาเป็นเอาตาย ผมก็ได้แต่ทำตัวแข็งทื่อ ก็คนมันเสียวนี่ อิอิ
“ซี๊สส อ่าห์...น้องตรองคับ พอก่อนเถอะ พี่วินด์รีบทำงานก่อนนะคับ”
“แป๊บเดียวเองนะคับ น๊า” เหตุที่ต้องบอกให้หยุด ก็เพราะวินด์นี่ มันเริ่มที่จะอยู่ไม่สุขแล้วสิคับ เหอๆ
“น้องตรองพอก่อนนะ นะคับ” พอตรองหยุดจากกิจกามดื่มนมจากเต้า ผมก็รับเยงตัวออกจากเก้าอีก แล้วรีบวิ่งหนีออกไปอีกฝั่ง
“พี่วินด์อ่ะ ว่าแต่พี่วินด์กุมวินด์นี่ทำไมอ่ะ ฮี่ๆ”
“ก็มันตื่นอยู่นี่ค๊าบ เหอๆ”
แล้วเจ้าตรองมันก็เดินเข้ามาหาผมอีกรอบ แต่รอบนี้ก็ไม่ได้ขัดขืนเหมือนรอบแรกแล้ว 555 คราวนี้ตรองมันก็ไม่ได้ดื่มนมเพียงอยากเดียวแล้ว มือมันก็เลื่อนต่ำลงมาเรื่อย ตอนแรกผมมก็ยังคงเอามือกันๆไว้อยู่ แต่ก็นะคับ อารมณ์มันไปแล้วอ่ะ กู่ไม่กลับ ตรองก็เลยได้สัมผัสกับวินด์นี่ ที่ลืมตาตื่นเต็มที่พร้อมที่จะรบภายใต้กางกางที่ปกปิดมันอยู่ แฮะๆ หลังจากที่อารมณ์พาไป ริมฝีปากของน้องตรองก็มาคลอเคลียบริเวณซอกคอ ไล่เรื่อยๆจนมาสัมผัสกับริมฝีปากของอีกฝ่าย อืมห์...เสียงครางในลำคอของผม ผมก็ไม่เริ่มที่จะยื่นอยู่นิ่งๆแล้ว ก็เลยปลดเสื้อน้องตรองออก พร้อมกับเอามือเข้าไปเขี่ยเล่น2เม็ดนูนที่อยู่บนแผ่นอก แต่มือของอีกฝ่ายก็ไม่แพ้กัน ตรองค่อยๆคลายเชือกกางเกงของผมออกพร้อมกับ เอามือล่วงล้ำเข้าไปทักทายกับวินด์นี่น้อยๆของผม
“ซี๊ส....อ่าห์”
“ทำไมเหรอคับพี่วินด์”
“เสียวดิคับ พอก่อนดีมั้ยคับ เดี๋ยวพี่รีบทำงานให้เส็ดก่อนดีมั้ยคับ แล้วเราค่อย....”
^
^
^
... แล้วผู้ชายคนนี้ก็ตัด 'จบ' ซะงั้น !!! เชอะเชอะ !!! ... โปรดติดตาม NC V.2 เร็วๆนี้ .. โฮะๆๆๆ :haun4:
-
กรี๊ดดดด ตรองรุกพี่วินด์ก่อนเลยนะคะ
ว่าแล้วเชียว
เคยถามๆแล้วเชียวว่าตรองหน้าตาเป็นไง ก็ไม่ยอมบอก
ตรองเอ๋ย พี่ว่าแล้ว ว่าน้องเหมาะกับเป็นรับ :laugh:
-
:pighaun:
-
ในที่สุด ตรองก็ยอมรับแล้ว เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆ :z2:
-
ประกาศ!!
ว่าจะลงต่อให้เลยนะ พิมพ์ไปได้ครึ่งตอนเอง แต่ไม่ไหวแล้วอ่ะคับ คนแต่งปวดท้องเนื่องมาจากยังไม่หายจากโรคกระเพาะ จึงขอเลื่อนออกไปเป็นวันพรุ่งนี้นะคับ
:m15: :m15:
ปล.ไม่รู้ว่าเขียนดีป่าว เพิ่งหัดเขียนเองอ่ะ ยิ่งมาเขียนฉากแบบนี้ด้วยนะ เฮ้อออออ ก็อย่าว่ากันนะคับ ไปล่ะคับ :bye2:
-
^
^
^
... จิ้มก้นพี่วินด์ .. ฮี่ฮี่ :z1: ...
... หลังจากโดนจิ้มอยู่ฝ่ายเดียว เชอะเชอะ !!! ...
-
ตรอง!!!!
หื่นว่ะ!! :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:
-
พยาบาลตรองดูแลคนแต่งด่วนนน
ดูแลให้หายป่วยไว ๆ นะจ้ะจะได้มีแรงมาพิมพ์เรื่องต่อ :impress2:
เลือดยังเหลืออีกเพียบบบบ :laugh:
-
:mc4: :mc4: :mc4:
ฉลองให้ตรอง สู่การเป็นรับอย่างเป็นทางการ และเต็มตัว เย้ๆๆๆๆๆ
:z2: :z2: :z2:
-
น้องตรองหื่นนนนน :m25:
อยากอ่านภาคสองเร็วอ่ะ
น้องตรองพยาบาลพี่วินด่วนนน
-
เห็นรุกคนอื่นมาตาลอด
ไหนมมาโดนพี่วินส์บุกซะนิ :z1:
-
พี่ตรองแรงมากเลย เจอกันครั้งแรกก็บุกซะแล้ว
เห็นรุกคนอื่นมาตาลอด
ไหนมมาโดนพี่วินส์บุกซะนิ :z1:
เอ้ะนั่นสิ ทำไมกันนะ :z1:
-
:haun4:
และแล้วคุณน้องตรองก็มาลง NC
เย่ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
จะได้อ่านแล้ว
เฝ้ารอตอน 2 มากมายจ้า
-
เดี๋ยวคืนนี้....วินด์นี่จะมาบุกแล้ว :laugh:
.
...
....
แต่งานที่จะส่งวันพรุ่งนี้ยังไม่ได้ทำเลยอ่ะ เอาไงดีนะ :m15:
หรือจะขอผลัดไปก่อนอีกคืนนึงดี :z1:
-
:z13:
จิม พี่วินด์ อิๆ
เด่วดึกๆจะรออ่านนะ ให้เวลา เขียน
-
ตัดจนซะงั้น :serius2:
ย้ำคับว่า “เจ้าเปี๊ยก” เพราะตัวเล็กจัง 555 ตัวเล็ก ผอมบาง ไว้ผมยาวๆนิดส์นึง แถมนิสัยขี้อ้อนและเอาแต่ใจ เหมาะแก่การเป็นรับยิ่งนัก 555
:m20: ขำอ่า..... กรั๊กๆ
รอตรองหื่นต่อฮ้าบ ... :z2:
-
ความรักบังตา ชอบๆๆๆเหมือนเค้าเลย
ฟังแล้ว ปล่อยโฮทุกทีเลย
-
เอ็นซีตอนแรกมาแว้วววว
ว่าแต่ทำไมตรองมือไว แถมมือปลาหมึกเช่นนั้นเล่า
แต่มิเป็นไรมารอเอ็นซีองค์สอง มิรู้จะเป็นไงต่อ ว้าวๆๆๆๆ
-
พร้อมกันรึยังเด็กๆ :oo1:
ปล. พกเลือดกันมาด้วยนะ :laugh: มาดูกันเมื่อตรองเปลี๊ยนไป๊ :laugh:
-
พร้อมกันรึยังคับ
:-[ :-[
:oo1: :oo1:
*************************************
หลังจากที่รับออร์เดริฟกันแล้วแล้ว ผมก็เรียกสติกลับคืน เรียกวิญญาณเข้าร่าง เพื่อที่จะรีบมาปั่นงานให้เสร็จๆไป เพราะคนข้างๆก็บ่นแต่ว่าหิวๆ แต่งวดนี้คือหิวจิงๆ หิวข้าวน่ะคับ ผมก็เลยจัดแจงวิ่งเข้าบ้าน ไปหาของกินรองท้องมาให้เจ้าตรองกินก่อน เพราะตัวเองก็หิวตะงิดๆเหมือนกัน
ตอนแรกผมก็ว่าเดี๋ยวรีบทำงานแล้วออกไปหาอะไรกินแล้วกัน ก็เลยบอกคนที่บ่นข้างๆว่าอีกแป๊บๆ แต่หลายแป๊บจนมันปาเข้าไปตี2กว่าแล้ว 555 จากที่ว่าจะออกไปกินกัน ก็เลยงดไป เพราะว่าเหนื่อยด้วยอยากอาบน้ำงีบสักนิดนึงก่อนจะออกจากบ้านหกโมงเช้า เพื่อเอางานไปส่ง
หลังจากเสร็จงานปิดคอม เก็บข้าวของ เอางานที่จะส่งใส่ซองไว้เรียบร้อย ผมก็เลยชวนน้องตรองกลับบ้าน ใช้เวลาเพียงไม่นานระหว่างบ้านมาออฟฟิต อืมม...คืนนี้อากาศเย็นๆแฮะ เมื่อเข้าบ้านใหญ่เรียบร้อยแล้วผมก็จัดแจงล๊อคก่อนปิดม่าน ดูความเรียบร้อยต่างๆ ปิดไฟ แล้วก็พาน้องตรองมาห้องนอนของผม เหอๆ เหนื่อยจัง ง่วงด้วย ก็เลยบอกน้องตรองว่าเดี๋ยวขออาบน้ำก่อนนะคับ ตรองก็นั่งดูทีวีไปก่อนนะ จอเล็กหน่อยนึง ทนๆหน่อยละกัน แล้วเตียงอ่ะ นอนได้มั้ยคับเนี่ย
“พี่วินด์ ถ้าเมื่อกี้ตรองไม่ได้ขึ้นมาจากข้างล่าง คงนึกว่าเป็นคอนโดอ่ะ”
“ทำไมอ่ะ”
“ก็ดูดิ แต่ละอย่าง เฟอร์นิเจอร์มีแต่สีขาว เรียบๆ(แต่ไม่หรูนะ อิอิ) เหมือนพวกคอนโดเลย”
“เหรอ อืมมม ก็ SB อ่ะ....ทั้งห้อง ไม่มีตังค์บิวท์อินคับ บ้านจน”
“เหรอค๊าบบ ถ้าจนคงไม่มีตังค์ส่งลูกเรียนม.เอกชนค่าเทอมแพงอันดับ1หรอกนะ”
“ง่ะ....ไม่มั้ง” จิงๆค่าเทอมพวกเด็กอินเตอร์มันคงแพงกว่าม๊างงง
“งั้นพี่ไปอาบน้ำก่อนนะคับ” ผมก็ใช้เวลาเพียงไม่นานก็รีบอาบน้ำสระผมออกมา เพราะว่าง่วงเต็มที่
“น้องตรอง ไปอาบน้ำ” ผมปลุกเมื่อเห็นคนที่ว่าคนที่นอนอยู่บนเตียงทำท่าจะหลับ
“ไม่อาบไม่ได้เหรอ ง่วง”
“ไม่ได้! สกปรก ถ้างั้นนอนพื้นเลยนะ”
“อาบก็ได้ ชิ แล้วชุดนอนตรองล่ะ”
“เสื้อยืด กางเกงขาสั้นใส่ได้มั้ยคับ ไม่มีนะชุดนอนลายสติ๊ชอ่ะ” ผมก็ค้นๆเสื้อในตู้ ดูที่มันตัวเล็กที่สุดให้น้องตรองใส่ ระหว่างที่รอน้องตรองอาบน้ำ ผมก็มานั่งเป่าผมที่เพิ่งสระมาให้แห้ง แล้วก็ทาครีมก่อนนอนนิดนึง จะได้ดูไม่แก่เร็ว (ก็พวกครีมถูกๆอ่ะคับ ไม่มีตังค์ซื้อลาร์แมมาใช้อ่ะ)
“555” ผมแอบหัวเราะเมื่อเห็นน้องตรองออกมาจากห้องน้ำ เพราะว่าเสื้อที่ว่าตัวเล็กของผม กลับดูตัวใหญ่สำหรับบางคน อิอิ
“เดี๋ยวงีบสักนิดนึงนะคับ แล้วเดี๋ยวก็ตื่นออกไปส่งงานกัน แล้วค่อยไปนอนบ้านอีกหลังนึงนะ” ผมบอกน้องตรองเพื่อให้รู้ตัวว่าเดี๋ยวจะต้องตื่นนะ ปลุกแล้วต้องตื่นด้วย แล้วผมก็ปิดไฟแล้วก็เอาตัวเข้ามาซุกใต้ผ้าห่มผื่นใหญ่ ที่ตอนนี้มีสมาชิกใหม่มานอนเพิ่มอีกคนนึง
“น้องตรองนอนหันหลังให้พี่วินด์ ต้องการอะไรป่าวคับ อิอิอิ” เสียงหื่นกะลังได้ที่ของผมบอกกับคนที่นอนหันหลังให้อยู่
“งั้นหันหน้าก็ได้” พูดไม่ทันจบ....ทีนี้ผมก็เลยกลายเป็นหมอนข้างมันเลย T T ....เฮ้อออ สงสัยคงไม่ได้นอนกันแล้วมั้งคืนนี้ เพราะคนข้างๆเริ่มไม่ได้กอดเพียงอย่างเดียวแล้วสิ เมื่อปฏิบัติการมือปลาหมึกเริ่มขึ้น ทำให้จิตใจของวินด์น้อยของผมไม่อยู่กับร่องกับรอย <<< (คำนี้เค้าใช้ตัว ร หรือ ล นะ แฮะๆ)
ตรองคงยังคงใช้นิ้ววนเวียนหน้าอกผมและก็อยากที่จะดูดนมจากเต้าเพียงอย่างเดียว....ไม่รู้ว่าหิวอะไรนักหนา
“อ๊ะ...ตรอง เบาๆหน่อยดีคับ...มันเจ็บนะ” ผมต้องเตือนน้องตรองเมื่อเริ่มที่จะดูดแรงขึ้น จนผมรู้สึกเจ็บมากกว่าเสียวแล้ว เมื่ออีกฝ่ายเริ่มเบาลง ทีนี้ผมก็เริ่มที่จะไม่เป็นฝ่ายถูกกระทำอย่างเดียวแล้ว จึงเลื่อนมือลงไปสัมผัสกับตรองตรองที่อยู่ในกางเกงบอลเนื้อบางที่ผมวางแผนเอาไว้ให้ตรองใส่นอน (ก่อนหน้านี่ในออฟฟิตตรองมันใส่กางเกงไว้หนา แถมใส่หลายชั้น ทำให้เป็นอุปสรรคยิ่งนัก)
เนื่องจากความบางของกางเกง มันทำให้ผมสามารถที่จะจับได้เต็มไม้เต็มมือ และยังล้วงมือเข้าไปจากขากางเกงได้อย่างง่ายดาย อิอิอิ ทีนี้อีกฝ่ายก็เริ่มที่จะดิ้นแล้วสิ ผมก็เลยตะแขงตัวขึ้นแล้วก็เปลี่ยนมาเป็นดึงชายเสื้อของอีกฝ่ายขึ้น เพื่อนที่จะได้กินนมจากเต้าของเด็กอายุ 19 บ้าง 555
ปากก็วนเวียนซ้ายทีขวาที มือก็เขี่ยตรองๆเล่นอย่างสนุกมือ แต่ดูท่าอีกฝ่ายก็คงไม่ยอมก็เลยพยายามที่จะดึกกางเกงของผมลง แต่ผมก็คงไม่ยอมเสียเปรียบถอดกางเกงอีกฝ่ายออกเหมือนกัน แถมด้วยการขยับตัวลงไปแถวน้องตรองๆ ผมก็เลยลองลิ้มรสแท่งไอติมอุ่นๆที่อยู่ตรงหน้า แต่ดูท่าคงที่ถูกกระทำจะคงเสียวอยู่ใช่ย่อย เพราะดูตรองตัวเกร็งๆแถมยังคราง อยู่ในลำคอเบาๆ “อ่าห์ๆ....ซี๊สส์”
“โดนเหล็กรึป่าวคับน้องตรอง....เห็นร้องเมื่อกี้” ผมหยุดจากกินกินไอติม เงยหน้าขึ้นมาถามน้องตรอง เพราะว่าผมกะลังดัดฟันอยู่ ก็กัวเหล็กมันจะไปเกี่ยวเข้า พอดีมันยังไม่ชินปากอ่ะคับ กะเหล็กที่มันติดฟันอยู่ ยังดีที่ดัดแบบแพงหน่อยมันเลยไม่มีเหล็กที่มาครอบฟันซี่สุดท้าย ไม่งั้นได้โดนลวดขูดบ้างล่ะ 555
เมื่อเงยหน้าขึ้นมาถามฝ่ายตรงข้าม ผมก็เลยจัดการปะกบปากกับน้องตรองซ๊ะเลย ก็ต่างคนก็ต่างแลกลิ้นกันอยู่พักใหญ่ๆ ผมก็ถอนปากออก เพราะวันนี้จมูกผมตันหายใจไม่ออก เหอๆ
“พี่วินด์ ตรองขอทำแบบเมื่อกี้มั่งดิ ตรองอยากกินไอติมบ้าง”
“น้องตรองทำเป็นเหรอ....เห็นว่าทำไม่เป็นไม่ใช่เหรอ” ผมก็ตอบยังไม่ทันจบประโยคดีตรองมันก็ก้มลงไปจัดการกะวินด์นี่ของผมซ๊ะแล้ว
“อ๊าห์......ไหนบอกไม่เคยทำไงคับ ทำไมดูชำนาญจัง” ผมบอกกับคนที่ตั้งหน้าตั้งตาดูดไอติมอยู่ แต่ก็ได้คำตอบกลับมาเพียงว่า “ก็ไม่เคยไง ปกตินอนเฉยๆแฮมทำให้” หลังจากได้คำตอบ....ผมก็เลยพลิกตัวกลับมาเพื่อที่จะอยู่ในท่า.....(เติมเอาเองนะ อายๆ) ก็ใครจะยอมให้กินอยู่คนเดียวล่ะ อิอิ
แต่ครั้งนี้ผมไม่ได้ดูดเปล่าๆอ่ะ อิอิ ก็พยายามจะเอานิ้วไปจิ้มๆประตูหลังของน้องตรอง 555 มันก็ดิ้นสิคับ ผมก็เลยกัวมันจะงับให้แท่งที่กะลังกินอยู่ ก็เลยรีบจัดเปลี่ยนท่าของตัวเอง เพื่อที่จะคุมเกมส์ครั้งนี้ อิอิ จะสู้พี่ได้เล้อถ้าบอกเป็นรุกแล้วนอนเฉยๆเนี่ย ฮี่ๆ
“พี่วินด์อย่า....ไม่เอา” อีกฝ่ายเริ่มร้องทักท้วง เมื่อตำแหน่งตัวของผมเริ่มไปอยู่ตรงหว่างขาและจะพาดบ่าขึ้นไว้ ปากก็จัดการกับน้องตรองๆ นิ้วก็พยายามไปป้วนเปี้ยนกับแก้มก้นของน้องตรอง
เพียงไม่นานการขัดขืนก็เริ่มหยุดลง ผมก็เลยโน้นตัวขึ้นไปคร่อมตัวน้องตรองแล้วก็จัดการไซ้ซอกคอ พร้อมกะเอาเจ้าวินด์นี่ที่กะลังพร้อมรบ ไปดุนๆแถวประตูบานนั้น ตรองก็ดิ้นๆทำท่าจะไม่ยอม แต่ก็นะ180 กะ170 มันคนละชั้นกันนะน้อง อิอิ ตอนแรกผมก็กะจะยั่วเล่นๆไม่ได้คิดจะจิ้มจิงๆหรอก อย่างมากก็คงออกกันข้างนอก เพราะอุปกรณ์ผมก็มีไม่ครบ
“พี่วินด์...ตรองอยากลองอ่ะ” ห๊า!! นี่ผมหูฝาด หรือตรองมันผีเข้านะ ทำไมยอมง่ายจังไหนบอกเป็นรุก
“อะไรนะ...เอาจิงเหรอคับ มันจะดีเหรอ”
“อือ ก็อยากลองกะพี่วินด์นี่นา”
“แต่....พี่ไม่มีเจลนะคับ ส่วนถุงยางมันก็มีน่ะ แต่มันของฟรี ไม่รู้มันจะดีรึเปล่าอ่ะ” ถุงยางที่ว่าคือผมไปหยิบมาจากธนาคารสีเขียวๆแห่งนึงอะคับ ที่เค้าคิดได้ไงไม่รุ แจกถุงยาง...อิอิ
เมื่ออีกฝ่ายเรียกร้องแล้ว ผมจะปฏิเสธไปเพื่อสิ่งใด...ฮี่ๆ (แต่ใจจิงก็คือ ผมก็หวั่นๆนะคับ เพิ่งเจอกันแล้วก็มาแบบนี้แล้วจิ แฮะๆ) หลังจากที่เตรียมตัวเตรียมใจกันเรียบร้อยแล้ว ผมก็ลุกไปหยิบโลชั่นที่โต๊ะเครื่องแป้งมา เพื่อช่วยในการเปิดซิงน้องตรองครั้งแรก....(มั้ง)
“แน่ใจแล้วนะคับ” ผมถามอีกครั้งขณะที่ผมกะลังเตรียมใส่เสื้อเกราะ
“......” อีกฝ่ายไม่พูดอะไร แต่ดูแล้วท่าทางคงกะลังเขิล ผมก็ค่อยๆจัดท่าน้องตรองให้อยู่ในท่าเบสิคมาตรฐาน ก็ค่อยๆพยามจิ้มลงไป....
”อ๊าห์....เจ็บก็บอกนะคับ” ผมบอกกะอีกฝ่าย ขณะที่พยายามดันวินด์นี่เข้าไป...ขอบอกว่ามันฟิตมากกก 555
“อ๊ะ! พี่วินด์เดี๋ยวก่อน ตรองเจ็บ” เมื่อได้ยินอีกฝ่ายร้องผมก็หยุดก่อน...แต่ก็ค่อยๆแอบดันเข้าไปให้มันมิด
“หายเจ็บรึยังคับ...มันเข้าไปสุดแล้วเนี่ย” หลังจากที่ถามไปผมก็ยังไม่ได้ฟังคำตอบหรอกคับ ก็ค่อยๆเริ่มขยับสะโพกเรื่อยๆ ช้าๆ
“ซี๊สส์...อ๊าห์...ฟิตจังครับน้องตรอง” ผมบอกเพราะตอนนี้ก้นน้องตรองมันตอดตุ๊บๆอยู่อ่ะจิ เสียวสิคับ ผมก็เลยเริ่มปรับจังหวะเพิ่มขึ้น เพราะดูหน้าตาของอีกฝ่ายก็ดูท่าทางจะเจ็บอยู่เหมือนกัน แต่ก็ยังคงได้ยินเสียงครางในลำคอเล็ดรอดออกมาบ้าง ผมก็เลยก้มลงไปจูบปากกะน้องตรอง พร้อมกะใช้มืออีกข้างรูดน้องตรองๆไปด้วยอีกมือนึง ซึ่งมันก็ยังคงตื่นอยู่ ตอนแรกผมนึกว่าจะเจ็บจนมันหลับไปแล้ว
“อา...อ่าห์”
“ซี๊สส.....อ่าห์ๆ”
:oo1: :oo1: :oo1:
....
...............
..............................
“น้องตรอง...พี่ไม่ไหวแล้วอ่ะคับ” ผมบอกกะตรองด้วยเสียงที่สั่นๆ เพราะว่าผมก็ไม่ใช่คนที่อึดมากอะไรนัก (ก็มันไม่ได้มีอะไรแบบนี้บ่อยๆนี่นา แฮะๆ)
:oo1: :oo1:
...
......
....
“อ๊ะ....อ๊ะ.....ซี๊สส.....ไม่ไหวแล้วคับ.......อ่าห์.......................”
หลังจากสิ้นเสียงผมก็โน้มตัวซบซอกคอน้องตรอง ก็มันเหนื่อยใช่ย่อยนี่เหงื่อออกอีก แฮะๆ ผมก็ค่อยๆใส่เกียร์ถอยหลังออกมา แต่ดันได้ยินเสียงอีกฝ่าย....”ซี๊สสสส....ค่อยๆพี่วินด์.......ซี๊ส...อ๊ะ!” สงสัยจะเสียวมั้ง
อิอิ พอถอดชุดเกราะเรียบร้อย ผมก็จัดการทำความสะอาดแบบลวกๆไปก่อน แล้วก็รวบรวมแรงที่เหลืออยู่ช่วยเหลือฝ่ายตรงข้ามบ้าง เพราะตรองๆมันยังไม่ร้องไห้นี่นา 555 ก็เลยจัดการกะตรองๆอย่างเอาเป็นเอาตาย ก็ได้ยินเสียงน้องตรองร้องครางไม่เป็นจังหวะ....แต่สุดท้าย ไม่ไหวง่ะ...เมื่อย “ยังไม่ใกล้อีกเหรอน้องตรอง”
“อืม...มันชินกะมือตรองมากกว่า” ตรองก็เลยใช้มือจัดการเอง แต่ผมก็ยังคงใช้ลิ้นไล่ๆเลียๆอยู่ตรงแถวนั้น และแล้วไม่นานตรองมันก็จับหัวผมไปใกล้ๆเจ้าตรองๆมัน คงจะอยากออกใส่หน้าผม แต่ผมก็บอกไม่เอา เพราะขี้เกียจอาบน้ำใหม่ ก็เลยเปลี่ยนไปเป็นดูดนมให้แทน
สุดท้าย....เมื่อรู้ว่าตรองๆใกล้จะไม่ไหวแล้ว อยู่ผมก็รู้สึกได้ว่า ต้นคอกะปลายผมตรองซอกคอมันเหมือนมีอะไรพุ่งมาใส่......”ตรองงงงง....ผมพี่......ไอ้ตรองบร้า ฮือๆ” ผมก็บ่นมันนี่ว่าหลบมาสูงแล้วนะ ยังตามมาอีก ดีนะที่เปื้อนนิดเดียวยังเช็ดออก มันก็หัวเราะใหญ่สงสัยจะซะใจ....เฮ้อออ
หลังจากเสร็จกิจกาม ผมก็ไล่ให้มันไปล้างตัวในห้องน้ำ แล้วผมก็เข้าสลับกับตรองเพื่อล้างโน่นนี่นั่นนิดหน่อย เมื่อเดินออกมาเห็นอีกฝ่ายทำท่ากะลังจะนอน ผมก็ดูนาฬิกา...นี่มันก็ได้เวลาที่จะออกไปส่งงานแล้ว ก็เลยบอกตรองว่าไปนอนบนรถแทนละกัน ตอนแรกก็อิดออด แต่ผมยื่นคำขาด เพราะว่าถ้าสายรถติดแน่ๆ ก็เลยเก็บข้าวของเตรียมตัวออกจากบ้านเพื่อเอางานไปส่งก่อน แล้วค่อยขับรถกลับไปนอนที่บ้านอีกหลังนึง
:o8: :o8:
ปล. หวังว่าตอนนี้คงไม่ค้างนะ.....แต่....ยังไม่จบนะค๊าบมีต่อตอน 3 อีก......แต่ขอเวลาไปทำงานก่อนนะคับ ยังไม่รับปากว่าจะเสร็จวันไหน อิอิ
:z2: :z2: :z2:
-
:pighaun:
-
ท่วม.........ท้น...จิงๆ :pighaun:
-
:z1: :z1: :z1:
ถึงกับไม่ต้องนอนกันเลยหรอ สงสัยตรองจะร้อนแรงจัดเน๊อะพี่วินด์
:z13: :z13: :z13:
-
เหอะๆ...
เลือดทะลัก :jul1:
เขินแทนอ๊ากกกกก :-[
ทำไปได้อะคู่นี้ เพิ่งรู้ว่าตรองหื่นมากกกกกกกกกกก
แถมไวไฟอีก :laugh:
+1 ให้ทั้งคู่น๊า ^^"
ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดไช้ สุขสันต์ตรุษจีนเน่อ
:mc4: :mc4:
-
:z3: :z3: :z3:
เขียนไปได้ไงก็ไม่รู้ :o12: :o12:
หมดก๊านนนนน :sad4: :sad4:
-
กรี๊ดเลือดท่วม
ตรองหื่นๆ :laugh:
เข้าสู้หนทางการเป็นรับดีกว่าน้องตรอง
-
ตรองๆลองเป็นรับแล้วติดใจปะ :m26:
ตรองหื่นอะ :haun4:
:-[
-
ว้าว!!!!!!.......สนุกมากมาย...มีทุกอารมณ์จิงๆๆๆเลย
มาอ่านตั้งแต่ต้นยันจบเลย.....อ่านมาตั้งแต่ตอนเช้า...เพิ่งจบ
.....จะรอตอนพิเศษต่อไป
มาเชียร์ๆๆๆๆๆ....ขอให้มีความรักที่ดีดีตลอดไปนะจร๊า
-
:m25:
:haun4:
-
:pighaun:
-
ไหน ๆ ก็เขียนไปแล้ว เอาอีก ๆๆๆๆ :m25:
-
. . . . พี่บอกน้องซีตรองแล้ว ว่าให้ทำความเข้าใจ สปีชี่ส์ตัวเองก่อน . . .. เฮ้อออออ อ ออ :เฮ้อ: . . .
. . . . แล้วไหง เสร็จว่าที่เจ้านายซะล่ะ . . .. อ้อ รู้และ ไม่อยากทำงานใช่ป่ะ อยากแบมือขอเงินมากกว่าอ่ะดิ . .
. .. เป็นความคิดที่ดีมากกก ก ก ก . . . . . o13
-
:haun4: :haun4: :haun4:
แหมตอนนี้ถูกใจเป็นที่สุด อิๆ
แล้วจะรออ่านต่อนะ จากรุก เป็นรับ สงสารตรองจังเลยงะ
-
ในที่สุดตรองก็โดนจิ้มตรุ๊ดแร้ว :pighaun:
-
ในที่สุด ตรองก้อค้นพบ
ตัวเองซักที อิอิ :o8:
-
เหอะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
ยินดีกะพี่วินด์และซีตรอง :L2: :pighaun:
-
และแล้วคุณน้องตรองของคุณพี่
ก็เสร็จคุณวินนี่ไปเรียบร้อย
:mc4:
ดีใจด้วย
:z2:
(ตรูจะดีใจเพื่อ?)
รอตอน 3
มาให้ไวนะจ๊ะใจร้อน
-
:z3: :L1: :z3:
ไม่ได้เข้ามานาน ฮือ ฮือ ดีใจกะตรอง
มีความสุขมะนั่น กร๊ากกกก....อุ๊บบ
พี่วินด์...โส้ย.ไปซะแล้ว
คิก คิก ไปเชื้อเชิญเขาเพราะอยากลองนี่เนอะ
อ่านไปก็ ปอดเขย่าไป ใจขมิบไม่หยุดหย่อน ตื่นเต้ลกับฉากนี้จริงนะเนี่ย
ที่ผ่านมาเรื่องนี้ ไม่ค่อยได้อ่านฉากทำนองนี้...อ๊ากกซซ..เขินว่ะ
ฉลองตรุษจีน...ซะงั้นเลยตรองตรอง
จิ้ม + ให้ด้วยความสะจาย ฮ่า ฮ่า
ชอบนะคร้าบบบบ
:z2: :pig4: :pig4: :z2:
-
ม่ายรู้จะพูดอะไรจริงๆคับพี่น้อง
แบบว่า :haun4: :haun4: :haun4:
-
เชี่ยวชาญ ชำนาญ และ เจนจัดมากครับ
เฮียตรอง
:z1:
-
หุ หุ NC เขียนโดยพี่วินด์ :o8:
เด็ก ที่สนใจ ใคร่เรียนรู้ นี่ก็น่ารักดีเนอะ :z1:
ซีตรองตัวเล็ก ๆ เหรอ ? ... งั้นอยู่กะพี่วินด์กินนมเยอะ ๆ จะได้โตไว ๆ น้า ^__^
ขอบคุณ พี่วินด์ กะ น้องตรอง ครับ ... รักกัน ๆ มีความสุขมาก ๆนะ :กอด1:
-
เมว่าตรองค้นพบแล้วล่ะ
ก๊ากกกกกกกกกก
พี่วินด์ o13 o13
หุหุ
-
และแล้วตรองก็เสร็จวินนี่จนได้ ฮึๆ :z1:
ว่าแต่มี3ต่อด้วยหรอเนี่ย :haun4:
รอต่อปายยยยยย
-
สองตอนยังเลือดกระฉูด
ตรองนี่ก็อยากลองอะไรแปลกๆ
ถ้าคิดว่ารุ่งก็เอาดีทางนี้ก็ได้นะ :laugh: :laugh:
-
.
.
.
คิดว่าตรองจะเป็นรับเร๊อะ !?? ?
ฝันไปเหอะ เชอะเชอะ !
เดี๋ยวตอนสามมาเมื่อไหร่ ตรองจะจุดผลุฉลองให้ตู้มต้ามเลย !!!!!
ภายในอาทิตย์นี้ถ้าคุณเจ้านายไม่เอามาลงล่ะก็ ..
ฮึ่มม ฮึ่มมม มม ม !!!
ตรองจะ ...
" งอลลล ล ล ล ! "
=[
-
^
^
^
จิ้ม......... :laugh:
รอกันไปก่อนนะ
:oo1: :oo1: :oo1:
-
อ๋ายยยยยยย :-[ :-[
มาแอบดูสองคนเค้าจิ้มกันล่ะ
มาต่อเร็วๆนะค้า v.3 :call:
-
ตรองคับเชื่อพี่ๆเตอะ เป็นรับอะเหมาะเเล้ววววววว :z1:
มีใครเห็นด้วย ยกมื้อออออออออออออ :a1:
-
ถ้าเจ้านายไม่เอามาลง
ตรองก็ชิงเอามาลงแทนเลยสิ 555
-
เข้ามาดูตรองงอล :mc4:
-
รอ ร๊อ รอ... :z2:
-
ไม่เป็นก็ดีแล้ว ^^' o13 o13
GolF`
-
:o11:
-
... แม้เวลาจะล่วงเลยเที่ยงคืนมาแล้ว
แต่ .. NC VER.3 .. ก็ยังไม่มาอยู่ดี ! ...
;[
-
:z13: จิ้มตรอง นี่แน่ะๆ
-
... แม้เวลาจะล่วงเลยเที่ยงคืนมาแล้ว
แต่ .. NC VER.3 .. ก็ยังไม่มาอยู่ดี ! ...
;[
ชิส์ งอลน้องตรองแล้ว
ปล่อยให้เรารอจนจะหลับอยู่แล้ว
-
นึกว่ามาหื่น ... เอ๊ย! มาอัฟ!! ชิชะ :a14:
-
... ไม่ใช่ความผิดตรองน้า >O< .. เพราะพี่วินด์มัวแต่ลั้ลลาแถวปิ่นเกล้าอะ เลยส่งต้นฉบับตรองช้า .. หักเงินเดือนซะดีมั๊ยย ย !! ? โฮะๆๆ ...
.
.
.
NC 3
.
.
.
"เฮ้อออ.....ง่วงเป็นบ้าเลย"
ผมบอกกับตัวเองหลังจากขับรถออกมาได้สักพัก หาวมาได้สิบกว่ารอบแล้วมั้ง ไม่รู้มันจะติดอะไรกันนักกันหนา รถเนี่ย! ว่าออกตั้งกะ6โมงเช้าแล้วนะ ส่วนคนที่นั่งข้างๆเนี่ยบอกว่าจะนั่งเป็นเพื่อน เพราะว่ายังไม่อยากไปนอนโรงบาลตอนนี้ก็นอนขดตัวอยู่บนเบาะ...หมอน+เสื้อคลุมกันหนาว...น่าอิจฉายิ่งนัก T^T
ชั่วโมงแรกของการขับรถก็ยังไหวนะ....แต่นี่ปาเข้าไปจะสองชั่วโมงแล้วยังไม่ถึงจุดหมายเลย ผมก็เลยแอบพักสายตาระหว่างรถติดบ้าง 555 แต่ก็แค่แป๊บๆล่ะคับ ไหวๆ
"เฮ้อออออ....ส่งๆได้ซ๊ะที" 2ชั่วโมงกว่าบนรถ กว่าจะมาส่งงานได้ เล่นเอาแย่เหมือนกัน ปกติผมก็จะไม่นัดลูกข้าช่วงเช้าๆหรอก ถ้าไม่ใช่ไฟลท์บังคับจิงๆ หันไปดูคนข้างๆ.....ก็ยังคงหลับสบายดี
ขับต่อไปได้อีกสักพัก ผมก็แวะเข้าปั๊มเพื่อที่จะซื้อกับข้าวกลับไปกินที่บ้าน เพราะว่าคงนั่งกินไม่ไหว อยากจะรีบกลับไปนอน ก็เลยสะกิดคนข้างๆ.....
"ตรองๆ พี่จะลงไปซื้อของกิน จะกินอะไรมั่งคับ....." เงียบ!
"อืมม งั้นรอบนรถนะคับ ลงไปแป๊บเดียว" ผมก็เลยลงจากรถจัดการล๊อคไว้ในนั้นนั่นแหล่ะ เพราะไม่อยากเปิดทิ้งไว้ ล่อโจรของเยอะคับ แค่เอาคอมผมไปขายก็รวยแล้ว เหอๆ
เอ...จะซื้อไรให้มันกินดีหว่า ผมยืนคิดอยู่พักนึงระหว่างยืนดูกับข้าวที่ร้าน เพราะจำได้ว่าตอนอ่านนิยายตรองมันบอก ผักไม่กิน กระเทียมไม่กิน หัวหอม ผักชี....เฮ้ออ จะเอาไรให้มันกินดีนะ ถึงว่า ตัวแค่เนี๊ยย ก็เลยเลือกของที่ตัวเองแอบอยากกินด้วยซ๊ะเลย
"เอาหมูทอดคับ แล้วก็มัสมั่นไก่ อ่อ....แล้วก็เอาแกงจืดนี่ด้วยนะคับ" ผมก็บอกรายการอาหารไป คิดว่าตรองมันคงกินได้มั๊ง 3 อย่างก็คงพอ .. ขากลับเดินผ่านร้านกาแฟยี่ห้อโปรดนึกอยากจะกิน....เพราะว่าง่วง แต่เห็นคนล้านแปด มากันทำไม่แต่เช้านะ ก็เลยตัดใจขี้เกียจรอ แถมยังไม่อยากกินตอนท้องว่าง เพราะช่วงนี้กะเพราะไม่ดี
พอขึ้นรถได้ก็ตรงดิ่งขึ้นโทลเวย์เลย อยากถึงบ้านไวๆ แต่ก็ไม่ได้ถึงกะขับเร็วมากหรอกคับ 120 ได้ จริงๆก็อยากขับเร็วกว่านี้นะแต่กลัวเกิดอะไรขึ้นจะชะแว๊บบบ แล้วก็เคยสัญญากะ...ไว้ว่าจะไม่ขับเร็วแล้ว ถ้าไม่จำเป็นจิงๆ ใช้เวลาเพียงไม่นานก็มาถึงบ้านสักที
"เฮ้ออออ ง่วงๆๆๆๆๆ" บ้านนี้ตอนนี้ไม่มีคนอยู่แล้วล่ะคับ ก็ยังคงต้องมีคนที่บ้านผลัดเปลี่ยนกันมาเพราะยังทิ้งน้องหมา3ตัวไว้ที่นี่ เนื่องจากบ้านหลังใหม่ยังไม่เสร็จ100% กลัวน้องหมามันจะตกบ่อน้ำ(เล็กๆ)ตายซ๊ะก่อน
พอเอารถเข้าบ้านได้ปิดประตูรั้วเสร็จก็เดินมาว่าจะปลุกเจ้าตัวขี้เซา "อ้าว ตื่นแล้วเหรอ" ผมทักเมื่อเห็นผู้โดยสารที่นึกว่าไม่มีตัวตนอยู่ด้วย ลืมตาแป๊วบงบอกว่า...ชั้นนอนอิ่มแล้ว....ชิชิ
เข้าบ้านได้เจ้าตรองมันก็เจอน้องหมาขี้อ้อนซบลงไปตรงเจ้าตรองๆพอดี อิอิ เลยรีบพาเข้าในบ้านดีก่าเดี๋ยวพวกมันวุ่นวาย หลังจากพาน้องตรองสำรวจบ้านหลังน้อยๆพอเป็นพิธี ก็ออกมาจัดการเรื่องอาหารเจ้าสามตัวนั้นให้เรียบร้อย
"ไป....นอน...ง่วงจะแย่แล้ว" ผมพาตรองขึ้นไปบนห้องนอนแล้วก็ขอตัวจัดแจงตัวเองล้างหน้าแปรงฟันสัก กลับขึ้นมาอีกทีนึง เจ้าตัวดีมันก็หลังไปแล้ว แถมดึงเอาผ้าห่มไปหมดเลย
"ขอนอนนะ...ไม่ไหวแล้ว" ผมบอกขณะที่กำลังซุกตัวเข้าไปในผ้าห่ม พร้อมกับตรองที่ซุกมากอดผม
....
..........
................
นอนไปได้กี่ชั่วโมงผมก็ไม่แน่ใจ แต่รู้ตัวว่านอนไปได้พักใหญ่พอสมควร ก็เลยขยับตัวเองขึ้นมากดดูโทรศัพท์ว่ากี่โมงแล้ว สรุปก็คือเที่ยงกว่าแล้ว เพิ่งนอนได้แค่สามชั่วโมงเองแฮะ แต่มิสคอร์ในเครื่องนี่สิ 10 ว่าสาย......โห! ทำไมมันเยอะจังแล้วทำไมผมไม่ได้ยินนะ!.......(อ่อ ปิดเสียงไว้นี่เอง)
ก็เลยลุกจากเตียงแล้วก็เดินออกมาคุยข้างนอก ไล่โทรกลับไปตามลำดับความสำคัญ ส่วนใหญ่ก็จะพวกลูกค้าละคับเพราะว่าเปิดงานกันวันแรก ก็โทรมาเช็คคิวกัน
พอกลับเข้ามาในห้องก็ว่าจะงีบต่ออีกนิดนึง แต่ก็ดันมีสายโทรเข้ามาอีก งวดนี้ผมก็เลยรับในห้องเลย พอคุยเสร็จเจ้าตัวดีที่นอนข้างๆก็ตื่นแล้ว แถมบ่นหิวๆอีก ผมก็เลยบ่นๆอ้อนๆคนข้างๆไปนิดนึง
"พี่เพิ่งนอนได้แค่3ชั่วโมงเองอ่ะ ยังง่วงอยู่เลย....ขอ อีกนิดนึงนะคับ"
แต่ดูเหมือนว่าน้องตรองจะพยายามให้ผมตื่นให้ได้ ก็เลยเริ่ม........เอาขามาพาดวินด์นี่ที่มันยังหลับอยู่...แล้วก็เอามือมาโอบแถวๆหน้าอก....จนทำให้ผมต้องตื่นจิงๆ (อะไรตื่นไม่รู้) แต่ตายังหลับอยู่นะ อิอิ
"ตรอง ไม่เอาอ่ะง่วง" ผมทักท้วงเมื่อฝ่ายตรงข้ามเริ่มบุกหนัก
"ก็ตรองหิวนี่นา" แต่หิวของตรองอ่ะ จะมุดไปใต้ผ้าห่มทามม๊ายยยยย!!
"อื้อออ.....ตรองยังไม่ได้แปรงพันนี่ อย่าเพิ่งเลย" ผมบอกเพราะตอนนี้ตรองมางับเจ้าวินด์นี่จากนอกกางเกงแล้ว
"อ๊าาห์......ซี๊ดส์" ตอนนี้เจ้าวินด์นี่ก็ออกมาชมโลกแล้ว...ห้ามไม่ทันแล้วแฮะ แต่มือผมก็ไปอยู่ที่ตรองไมันตั้งกะเมื่อไหร่ก็ไม่รู้สิ 555
"พอก่อนนะคับน้องตรอง ไปกินข้าวกันเถอะ" ผมรีบห้ามน้องตรองเมื่อดูท่าทางว่าจะได้กินอย่างอื่นเป็นอาหารเช้าแล้ว เหอๆ
ผมก็เลยลุกขึ้นแล้วก็จัดแจงเก็บเจ้าวินด์น้อยเข้าที่เข้าทางก่อนที่จะลากเจ้าตัวดีให้ลุกขึ้นไปล้างหน้าแปรงฟัน แล้วผมก็ไปจัดเตรียมอุ่นกับข้าวที่ซื้อมา สักพักตรองก็เดินมากอดผมจากข้างหลังแล้วก็จ้องมองดูอาหารที่ซื้อมา
“กินได้มั้ยคับ 3 อย่างเนี่ย”
“.................” เงียบแต่ก็ไม่ปฏิเสธ แต่หน้าตาดูเหมือนจะไม่ค่อยอยากกิน
“งั้น เอาไข่เจียวเพิ่มมั้ย” ตรองพยักหน้าหงึกๆ คิดในใจนี่อยู่กับเด็กแล้ว ยังต้องกินแบบเด็กอีกเหรอ ผมก็เลยเดินไปเปิดตู้เย็นหยิบไข่มา 1 ฟอง เพราะกะทอดให้น้องตรองกินคนเดียว ตั้งกะทะ เทน้ำมัน ตอกไข่ใส่ชาม ตีๆๆๆๆ
“พี่วินด์ใส่น้ำปลาด้วย เอาเยอะหน่อยนึง ตรองชอบกินเค็ม” โห....กินเค็มมากๆมันไม่ดีนะ ผมก็เลยใส่แค่นิดหน่อยพอเป็นพิธี ตีไข่เสร็จกะทะก็ร้อนได้ที่พอดี ก็เลยเทลงไป.......ฟู่ๆ
“น้องตรอง ทอดไข่เป็นมั้ย พี่ฝากกลับมันด้วยนะ เดี๋ยวพี่มา.....อ่อ แล้วก็ระวังมันจะกระเด็นล่ะ” ผมฝากชีวิตไข่เจียวไว้กับน้องตรอง เพื่อที่จะไปอุ่นอาหารส่วนที่เหลือต่อ เดินกลับมาเห็นตรองมันเขี่ยๆ ทำท่ากลัวๆว่ามันจะกระเด็นใส่ 555 ก็นึกว่ากลับด้านให้เรียบร้อยแล้ว
“เย้ย!!!.....น้องตรองยังไม่ได้กลับอีกเหรอคับ มันไหม้แล้วมั้งเนี่ย” ผมพูดพร้อมกับรีบพลิกไข่เจียวไปอีกด้าน มิเช่นนั้นมันคงลงไปอยู่ในถังขยะ โชคยังดีที่มันยังไม่ถึงกับไหม้ แค่สีดูเข้มเกินไปหน่อยเท่านั้นเอง อิอิ แต่ไม่เป็นไรผมไม่ได้กินตรองกินคนเดียว
จัดการทุกอย่างเสร็จ ก็ลงมือกินได้สักกะที หิวๆๆ ผมก็เลยตักหมูสับทอดที่ดูว่าตรองน่าจะกินได้ใส่จาน หลังจากที่มันกินได้คำแรกก็รู้เลยว่า ผมคงไม่มีคนแย่งกิน อิอิ สงสัยเพราะว่าในหมูมันมีกระเทียมอยู่ด้วยมั้ง สรุปมื้อนี้ตรองก็ได้กินแค่ไข่เจียว กะกระดูกหมูในน้ำซุป 555 ช่างน่าสงสารจริงๆ
กินเสร็จเรียบร้อย น้องตรองก็รับอาสาที่จะล้างจานให้ แต่มีแอบพูดทิ้งท้ายว่า......”ถ้าพี่วินด์ไม่กลัวว่าตรองจะทำแตกนะ” ผมก็เดินออกจากห้องครัวไปเพื่อที่จะอาบน้ำสักหน่อย แล้วก็ว่าจะงีบอีกสักนิดนึง งานการคงไม่ทำแล้วอ่ะคับ เพราะโทรเลื่อนไปเรียบร้อยแล้ว
ออกมาจากห้องน้ำได้น้องตรองก็ล้างจานเสร็จพอดี ก็เลยบอกว่าให้ไปอาบน้ำก่อนไป ระหว่างรอผมก็เลยมาเปิดทีวีดูที่ห้องทีวีข้างล่างก็ดูเรื่อยเปื่อยไปสักพักน้องตรองมันก็ออกมา พร้อมกับเดินไปหยิบการ์ตูนมานั่งอ่านข้างๆผม ที่กำลังเคลิ้มได้ที่พอดี สักพักผมก็รู้สึกได้ว่าน้องตรองเอามือมาลูบๆหน้า ลูบๆคาง ผมก็เลยปล่อยให้ลูบไปเพราะว่าก็เพลินดี อิอิ
ลูบไปไม่นานมือก็เริ่มที่จะเลื่อนลงต่ำอีกเช่นเดิม แล้วการกระทำแบบเดิมๆก็เริ่มขึ้นอีกครั้ง.......
แต่งวดนี้ผมกลับเป็นฝ่ายที่จะเริ่มก่อน เพราะตำแหน่งที่ตรองตรองนั่งอยู่นั้น มันใกล้กับปากผม อิอิ ผมก็เลยจัดการดุนๆมันเล่น ลูบไปลูบมา ล้วงเข้าไปเล่นกับลูกบนแฝด ก็เห็นน้องตรองนั่งตัวเกร็งเชียว....
ก็เลยจัดแจงพามันออกมาชมโลก แล้วก็จัดการดูดเลียไอติมแท่งอุ่นๆ สลับกับน้องตรองก็เอามือมาลูบเจ้าวินด์นี่ของผมเล่นเหมือนกันแถมยังเอานิ้วไปป้วนเปี้ยนแถวๆก้นของผมอีก
ไม่นานน้องตรองก็เปลี่ยนตำแหน่งมาดื่มนมจากเต้าของผม......แล้วก็ไล่ต่ำลงมา
“อ่าห์..................”
.......
........
.
.
....
............แต่ครั้งนี้ไม่รู้ด้วยความหื่นอะไรเข้าสิงผมก็ไม่รุ ผมก็เลยถามน้องตรองว่า
“อยากเอา.........พี่วินด์.....มั้ยคับ”
ผมเห็นตรองทำท่าทางตกใจก็ไม่รอช้า รีบจูงมือน้องตรองขึ้นไปบนห้อง ก่อนผมจะหมดอารมณ์อยากเป็นรับซ๊ะก่อน จริงแล้วผมก็ได้ทั้ง 2 แบบอ่ะนะคับ แต่ผมก็ไม่ค่อยชอบรับอ่ะเพราะมันเจ็บแต่ก็นะเค้ายอมเป็นคนแรกของเราแล้วนี่ ยอมเค้าบ้างก็ไม่เสียหายนี่นา.....เมื่อขึ้นไปบนห้องนอนได้ ก็ไม่รอช้าจัดแจงถอดๆแล้วก็ถอดเสื้อผ้า.....ซึ่งกันและกัน
งวดนี้ผมก็เป็นฝ่ายคุมเกมส์ด้านบนอีกเช่นเดิม แต่จะดุเดือดกว่าครั้งก่อน เพราะเนื่องจากนอนพักเอาแรงมาแล้ว ผมก็จัดการดูดเลียนมน้องตรอง.....ซ้ายที ขวาทีสลับกันไปมาสักพัก ก็เลื่อนลงมาเล่นกับเจ้าตรองๆมันต่อ ก็พอได้ยินเสียงน้องตรองร้องครางออกมาเป็นระยะ
“พร้อมรึยังคับ......” ผมถามน้องตรองแล้วก็เห็นว่าพยักหน้า
“น้องตรองจำทำเองหรือจะให้พี่ทำคับ........”
“พี่วินด์ทำดีกว่า ตรองทำไม่เป็น เคยแต่นอนอย่างเดียว” โหย....จะเชื่อดีมั้ยเนี่ยว่าทำไม่เป็น
ผมก็เลยจัดการหยิบอุปกรณ์ช่วยเหลือมาจัดการกับทั้งผมและน้องตรอง แล้วหลังจากนั้น.....ก็ค่อยพยามยามที่จะกดแท่งนั้นให้มันเข้าไป......ช้าๆ.....”ซี๊สส์......อ๊ะ”
“น้องตรองมันเข้าไปแล้วอ่ะคับ ช่วยพี่วินด์หน่อยดิ” ผมบอกกับน้องตรองให้ช่วยกันบ้าง เพราะขาผมก็สั่นจะแย่แล้ว จะคุมเองก็ไม่ไหว มันก็เจ็บนะคับ แต่ตอนนั้นมันอยากอ่ะ แฮะๆ
หลังจากขอตัวช่วยแล้ว....น้องตรองก็เริ่มขยับเอวตัวเองขึ้นลงๆ จากช้าๆก็เริ่มถี่ขึ้นๆ
“อ๊าห์.......อ๊ะ...ซี๊สส์”
“......ซี๊สสสสสส์....อ๊า.....อ๊ะ.....”
......
..........
“พี่วินด์.....ตรองขอเปลี่ยนท่านะ” สงสัยท่านี้ตรองคงจะไม่ค่อยถนัด ก็เลยขอผมเปลี่ยนท่าไปเป็นท่า.......(ไม่บอก) 555
“ซี๊สสสสสสสสสส............” เสียวเลยคับพี่น้องท่านี้อ่ะ (ซึ่งจิงๆผมก็ชอบท่านี้นะ 555 )
เมื่อน้องตรองเข้าที่เข้าทางแล้วทีนี้มันก็กระหนำไม่ยั้งเลย............
“อ๊ะอ๊ะอ๊าอ๊ะ อ๊าห์.......ซี๊ส.......ตรองคับ พี่วินด์ไม่ไหวแล้วอ่ะ.......จะออกรึยังคับ.....”
“ใกล้แล้วคับ........พี่วินด์.....อ๊าห์”
“คับ...จะไม่ไหวแล้ว” (............ตอนนี้มันเสียวมากกว่าเจ็บแล้ว)
สักพักผมก็รู้สึกว่าเจ้าตรองๆมันกระตุกอยู่ที่ก้นผม พร้อมกับเจ้าตัวที่ซบลงมาแนบชิดกับหลังผมพอดี แล้วผมก็มาจัดการรีดพิษออกจากตัวโดยมีเจ้าตรองตามมาช่วยดูดๆดุนให้ สาเหตุหลักที่ว่าทำไมผมไม่เอาออกพร้อมกะตรองน่ะเหรอ........ก็กัวที่นอนเลอะไง 555
หลังจากออกมาชำระล้างทำความสะอาดเรียบร้อยดีแล้วผมก็ทิ้งตัวลงนอน....สักพักตรองมันก็เข้ามาถามผมว่า “เมื่อกี้พี่วินด์เป็นอะไร ทำไมจู่ๆถึง.......” ผมก็คงไม่ได้ตอบอะไรได้แต่ยิ้มๆแล้วก็เอาหน้าไปซุกน้องตรองพร้อมกับนอนกอดกัน แล้วก็เผลอหลับไปอีกครั้ง
....
.........
..
.
....
ผมลืมตาตื่นขึ้นมาอีกที ก็เหลือบดูนาฬิกาก็เห็นว่าเริ่มเย็นแล้ว ก็เลยปลุกคนข้างๆให้ตื่นเตรียมตัวกลับไปบ้านอีกหลังนึง เพราะผมต้องมาเตรียมงานที่จะต้องส่งในวันรุ่งขึ้นอีกทีนึง
ปล.พิมพ์แบบไม่ได้ตรวจทานเลย คงมีผิดบ้างนะคับ ยังไงก็ขออภัยด้วยละกันนะคับผม
ปล.2 จะเอาภาค4กันอีกมั้ยเนี่ย.......เหอๆ
-
^
^
จิ้มตรองงง
ไปอ่านก่อนนะ
~~~~~~~~~~~
เลือดหมดตัวแล้วว :jul1:
ภาค4เหรอ จัดมาเลยน้องตรองง
พี่รออยู่ :-[
-
:m25: :m25:
-
ร่วมด้วยช่วยกันสร้างความสุขให้กันและกันเน๊อะ
โหย เล่นแบบว่า นั่งนิ่งกันไม่ได้เลยอ่ะตรองเนี่ย
มือไวจริงๆ :m25: :m25: :m25:
:z13: :z13: :z13:
-
:haun4: :haun4: :haun4: :haun4:
แหมตรองได้ทีเสียบเลยน๊า อิๆ
-
เม้นไม่ถูกเลย
แต่ถ้ายังมีอีกตอนก้อเอามาลงเถอะค่ะ
หุหุ
-
:m25: :m25:
มีภาค 4 อีกหรอเนี่ย คุณวินด์จัดมาๆ :z1:
-
:pighaun: :oo1: :jul1:
ภาค 4 ก็เบิ้ลเลยละกันเนอะ...กร๊ากกก
ผลัดกันเลย คุ้นเคยแล้วม๊ายยยย
อิ อิ หื่นตั้งกะเช้าเลยเรา
:-[
:z10:
-
ยังไม่เบื่อกันอีกเหรอคับ......หื่นๆเนี่ย :z3:
ตอน 4 จะขอแอบหวานมั้งได้มั้ยเนี่ย :-[ กลัวความอบอุ่นมันจะหายไปหมด :กอด1:
-
ภาค 4 เหอะ ๆ :laugh:
จัดมาอย่าให้เสียคร่ะ o18
-
มีภาค 4 ด้วย อิอิ
อิจฉาพี่วินด์จังเลยเนอะ อิอิ
-
เลือดเพื่อนๆ นองเต็มเล้าเลย
:jul1: :jul1:
ไวไฟกันจริงๆ เรย หุหุ
:-[ :-[
-
-ขอตรองทำประตูบ้าง :haun4: :pigha2:
-
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยย
น้องตรองกล้านะคะ
ตรองไม่เคยทำเคยแต่นอนเฉย ๆ
แรงมากค่ะ โดนใจ โฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ว่าแต่ว่าที่ถามน่ะค่ะ
ไม่ต้องถามได้มะ
จัดมาเลย ภาค 4 น่ะ ชอบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ :z2:
-
. . . . :haun4: . . . .ไงกันเนี้ย .. . แต่ดูแล้วตรองคงกลับลำไม่ทันแล้วมั้ง . . .ติดใจอะดิ . .. :jul3:
-
ยังไม่เบื่อกันอีกเหรอคับ......หื่นๆเนี่ย :z3:
ตอน 4 จะขอแอบหวานมั้งได้มั้ยเนี่ย :-[ กลัวความอบอุ่นมันจะหายไปหมด :กอด1:
"ปล."ของพี่วิวเนี่ย ไม่ต้องมีก็ด้ายยยย ตอบตั้งกะยังไม่ถามกันเเล้ว :laugh:
ตรองอะ พี่ว่ายังไงตรองก็เหมาะรับอยู่ดีอ่ะ555+ :m20:
-
^
^
^
จิ้มรีบน :laugh: ............อ่านแล้วเอาไปศึกษากันมั่งนะ :laugh:
ปล.เข้ามาเช็คเรทติ้ง....ดูแล้วก็คิดว่าผู้อ่านในเล้าแห่งนี้ ชอบแนวหื่นๆกันเหรอ o22
-
^
^
มะได้ชอบบทหื่นๆจั๊กหน่อย :o8:
เพียงแต่ชอบบทที่เค้าบอกรักกันผ่านทางกายเท่านั้นเอ๊ง :laugh:
:monkeysad: และแล้วพี่วินก็เสร็จตรองตรอง อ๊ะ! หรือตรองตรองเสร็จพี่วินหว่า อิอิ :-[
-
NC4 พีวินด์ว่าทำให้มันหวานแล้วนะ..........แต่น้องตรองบอกว่า "มันขมอ่ะ" :jul3:
:z2: :z2: :z2:
ปล.แอบมาสปอย อิอิ
-
ู^
^
จิ้มๆ พี่วินด์
อร๊ายยยยยยยยย อะไรฟระครับเนี้ยะ หวาน ๆ ขม ๆ ... อารมณ์อยากรู้
ที่ผ่านมาระดับความหื่นไต่ระดับตามภาคของ NC ~!! อิ อิ อยากอ่าน NC4 แระ
-
ทันใจ๊.....ทันใจจิงๆๆๆ :impress2: :impress2: :impress2:
-
หืนจริงๆเลยอะเฮียตรองงง เริ่มก่อนทุกตอนเลย อิอิ :z1:
-
โอ๊ะๆๆ มารอภาคสี่คะ จะหื่นจะหวานก็รับได้หมดค่ะ ชอบๆๆๆ
แต่ที่ว่าภาคสี่นี่ตรองคอมเม้นท์ว่าขมนี่ ขมแบบหวานๆรึยังไง เอ๊ะยังไงกัน ชักเริ่มงงเองแระ ??? มารอๆๆๆๆๆ
-
จะมาลงให้ในอีก2-3วันนะคับ เพราะว่าเจ้าของเรื่องสั่งมา
:z13: :z13: :z13:
ปล. เอาจบแบบหวานๆละกันเนอะ :o8:
-
:z2: :z2: :z2:
มารอคะ มารอ
-
อ้ายยย ๆๆ :haun4: เลือดท่วมบ้านแร้วว
555
อยากอ่านแย้วอ่ะ ๆๆ
จะรอนะค้ะ :กอด1:
-
พร้อมกันยังเนี่ย.....ม๊ะเห็นมีคนทวงเลย
:z13: :z13:
ปล. เดี๋ยวคืนนี้จะเอามาลงให้คับ
-
รออ่านค้าบบบ :z1:
-
^
^
^
พร้อม24ชม.อยู่แว้วววววววววว
-
สุดท้ายตรองก็ไม่ทิ้งลายเดิม
:oo1: :oo1:
-
... ประกาศ NC-4 ถือเป็นฉากจบของเรื่องเล่าเรื่องนี้อย่างสมบูรณ์แบบนะครับ ...
... หลังจากที่ได้ประกาศจบเรื่องไว้เมื่อนานมาแล้ว และปล่อยตอนพิเศษมาเรื่อยๆ ...
... ต่อจากนี้ก็คงไม่มีแล้วล่ะ โฮะๆ ~!! ...
... ผลงานเรื่องต่อไปของตรองก็เรื่อง ' EMERGENCY .. รักฉุกเฉิน ' ...
... ส่วนของพี่วินด์ก็ ' รักๆ เลิกๆ ' ...
... ของตรองอะเป็นนิยาย แต่ของคุณชายวินด์เค้าเป็นเรื่องเล่าแหละ ชิชิ !!! =[ ...
... ยังไงก็เตรียมตัวอ่านกันให้ดีล่ะครับ ...
... 14 FEB '09 .. แน่นอน !! ...
... :*)) ) ...
ป๋อล๋อ . ป๋าวินด์ค้าฟฟ .. จะเที่ยงคืนแล้ว มะไหร่จะลงอะ T^T ;
-
นั่นจิ พี่ก็รอเหมือนกันจ้าน้องตรอง :t3:
-
มาซักทีดิ :serius2: :serius2:
-
“หิวมั้ยคับ” ผมถามน้องตรองระหว่างที่กำลังขับรถกลับบ้าน....อีกหลังนึง
“ไม่เป็นไรคับ เดี๋ยวไปหากินแถวนั้นล่ะ”
“อืม แล้วน้องตรองอยากกินอะไรอ่ะ” กินอะไรก็ได้แต่อย่าแพงนะ บ้านพี่จนไม่มีตังค์เลี้ยง 555
“ตรองอยากกินข้าวต้มเงินล้าน”
“ได้ๆ” ดีคับร้านนี้ไม่แพงเท่าไหร่ พอเลี้ยงไหวๆ
ผมก็ใช้เวลาขับรถไปสักพัก คนที่นั่งข้างๆก็ถามตลอดเวลาว่านี่มันแถวไหน จะพาตรองไปต่างจังหวัดเหรอ?? ทำไมบ้านพี่วินด์ไกลจัง ผมก็ได้แต่ตอบว่านี่มันเส้นเลี่ยงเมืองอ่ะ รถมันไม่ติด แต่มีรถใหญ่วิ่งเยอะหน่อย
“ตรองจะกินไร สั่งเลยๆ” ผมถามเพราะนึกเมนูที่จะสั่งให้ไม่ออก เพราะเจ้าตัวดีก็เลือกกินซ๊ะ
“อะไรก็ได้ พี่วินด์สั่งเถอะ” เมื่อได้โอกาศผมก็เลยสั่งตามใจฉัน อิอิ
“งั้น....เอาต้มยำมั้ย เอาต้มยำไก่ละกันนะ” ผมสั่งต้มยำไก่ แต่เจ้าตัวที่บอกว่าแล้วแต่พี่ บอกจะกินต้มยำกุ้ง ผมก็เถียงบอกว่า ถ้างั้นกินคนเดียวนะ เพราะพี่แพ้ T_T
“เอาไรอีก ผัดผักมั้ย”
“อือ”
“งั้นเอาผัดผักบุ้งคับ....ไม่ใส่กระเทียมนะคับ” ผมก็สั่งแต่เด็กที่รับออร์เดอร์ก็ถามต่อว่า ผัดผักบุ้งไม่ใส่กระเทียมใส่แต่เต้าเจี่ยวกะน้ำมันหอยนะคะ
“ไม่เอา ตรองไม่กินเต้าเจี่ยว” โอ้ววว.....มันจะอร่อยมั้ยเนี่ย ผมนึกอยู่ในใจ
“งั้นตามนั้นนะคับ ไม่ต้องใส่....” ผมก็บอกเด็กไป
“พี่วินด์ ตรองอยากกินกุ้งแช่น้ำปลา” .......
“กินคนเดียวนะคับ” ผมบอกเสียงแข็งๆนิดนึง เพราะว่าผมกินไม่ได้ ฮือๆ
“งั้นเอาหมูกรอบพริกเผาอีกอย่างนะคับ” ผมถามตรองก็พยักหน้างึกๆ
ระหว่างนั่งรออาหาร ผมก็ชี้ให้ดูลูกเจ้าของร้านเพราะผมก็มาสั่งอาหารร้านนี้ประจำ ก็แอบเหล่ๆตลอด 555 เพราะน้องเค้าก็น่ารักดี แต่ยังอยู่ม.ปลายอยู่เลยมั้ง (เพิ่งมารู้วันนี้เองว่าชื่อน้องพี 555).....แต่เล่าไปเล่ามา มองไปแล้วก็มองมา ดูท่าทางคนที่นั่งตรงข้ามจะเริ่มงอนๆ
“พี่วินด์ไม่ไปขอเบอร์น้องเค้าเลยล่ะ” ว่าแล้วเชียวว่ามองแปลกๆ งอนจิงด้วย
“จะบ้าเหรอออ....เด็กไปมั้ย” ผมก็เถียงเพราะว่าก็มองจิงๆ
“ก็เห็นมองจนจะกินกันอยู่แล้ว”
“ก็แค่มองอ่ะคับ.....”
“วันหลังห้ามมานั่งกินที่ร้านนี้นะ”
“........” โห...ไม่กินร้านนี้แล้วพี่จะไปกินร้านไหนอ่ะคับ
เถียงกันได้ไม่นาน อาหารก็มาเสิร์ฟพอดี เห็นตัวเล็กแบบนั้นแต่ก็แอบกินจุนะ เห็นสั่งทั้งข้าวต้มข้าวสวยเลย ส่วนผมเหรอ....ข้าวแค่ถ้วยเดียวก็อิ่มและ และแน่นอนผมกินเสร็จก่อน แล้วก็มานั่งมองน้องตรองมันกิน อิอิ กินช้าแบบนี้น่ะสิ ตัวถึงไม่โต รอน้องตรองกินเสร็จแล้วผมก็เรียกคิดตังค์....จิงๆอยากเรียกน้องคนนั้นมาคิด แต่ไม่เอาดีก่า เรียกแม่เค้ามาคิดตังค์ดีก่า
“ทั้งหมดสองหมื่นสี่ค่ะ....” เจ๊เจ้าของร้านบอกราคามาได้หน้านิ่งมาก
...
......
............
“ตรอง....พี่วินด์ตังค์ไม่พออ่ะ”
ผมกะเล่นมุขกะเจ้าตรองแต่ดูเหมือนฝ่ายนั้นจะรู้แล้ว เห็นนั่งอมยิ้มอยู่.....ผมก็เลยหยิบเงินส่งให้เจ๊แกไป5หมื่น เดินกลับขึ้นรถเจ้าตัวก็ยังยิ้มไม่เลิก ไม่อยากบอกว่าพี่หมดตังค์กะร้านนี้ไปจะเป็นล้านแล้วมั้ง 555
ใช้เวลาไม่กี่นาทีผมก็ขับรถเข้าบ้าน จอดรถเสร็จก็เดินผ่านตัวบ้านเห็นมามี๊นั่งอยู่พอดี ตรองก็เลยยกมือไหว้ไป ดีดีๆฝากเนื้อฝากตัวเป็นลูกสะใภ้ซ๊ะ วันหลังพี่จะพาไปเปิดตัวว่าเราน่ะลูกใคร 555 แล้วผมก็พาเดินมาออฟฟิตก็เจอปาป๊าพอดี เจ้าตรองก็เลยได้ไหวครบทั้งพ่อแม่เลยวันนี้
วันนี้ผมก็มานั่งเคลียงานที่จะต้องเอาไปส่งวันรุ่งขึ้น แต่ไม่ได้อยู่หน้าคอมแบบคืนก่อน ลงมานั่งตัดๆแปะๆประกอบงานกะพื้น ส่วนคุณน้องตรองก็นั่งเล่นเอ็มสบายใจ เฮ้ออออ อิจฉาๆ แต่ผมก็เรียกมาช่วยงานนะ ก็ให้ช่วยในส่วนที่ทำได้อ่ะคับ เพราะว่าถ้าให้ช่วยหมด ผมคงต้องส่งให้ร้านปริ้นมาให้ใหม่อีก
“ตรอง ขึ้นกันเถอะ” วันนี้ผมใช้เวลาทำงานไม่นานมากเหมือนเมื่อคืนก่อนคับ เพราะว่ายังเพลียๆอยู่เลย อยากขึ้นนอนไวๆก็เลยชวนตรองขึ้นบนบ้าน
“พี่วินด์ทำงานเสร็จแล้วเหรอ”
“ยัง....ขี้เกียจแล้ว ง่วง พรุ่งนี้ค่อยตื่นมาทำต่อ”
เมื่อตอบไปดังนั้นก็เก็บข้าวเก็บของ ล๊อคประตูแล้วก็เดินกลับเข้าบ้าน แล้วก็ให้น้องตรองอาบน้ำก่อน ส่วนผมก็ลงไปสำรวจบ้านดูความเรียบร้อยก่อนนอน ขึ้นมาตรองยังอาบน้ำไม่เสร็จก็เลยเปิดทีวีนอนรอ สักพักตรองก็ออกมาพร้อมกับผ้าขนหนูผืนเดียว ตามตัวยังมีหยดน้ำเกาะอยู่ ผมก็แอบกลืนน้ำลายไป1อึก
“พี่วินด์ชุดนอนตรองล่ะ”
ผมก็เดินไปหยิบชุดให้ซึ่งผมก็เตรียมไว้แล้วละคับ คืนนี้เป็นเสื้อกล้ามกะกางเกงบอล อิอิอิ แล้วผมก็เข้าไปอาบน้ำต่อ พอเสร็จออกมาก็เห็นตรองนั่งดูหนังสือพวกเฟอร์นิเจอร์ที่ผมดูๆไว้ตอนแต่งบ้าน ผมก็เดินไปเป่าผมทาครีมสักนิด เพราะกัวแก่เร็ว
“จะนอนยังคับ พี่จะปิดไฟแล้ว” ผมถามหลังจากทำโน่นนี่เสร็จ
“คับ” ตรองก็ตอบกลับพร้อมพยักหน้า
“กระเถิบไปด้านโน้นเลย พี่วินด์จะนอนด้านนี้” ผมเริ่มบ่นเพราะมันแย่งที่นอนข้างผมนอน
“ไม่เอา ตรองขี้เกียจ” เถียงอีกแฮะ ดูมันๆ
“ไม่ได้ ตอนเช้าพี่ขี้เกียจกระโดดข้ามมาปิดนาฬิกาปลุก” ผมก็เถียงตรองบ้าง เพราะผมจะนอนข้างนี้ อีกข้างไม่ค่อยได้นอนนี่นา
“ชิส์.....” เจ้าตัวบ่นพร้อยกะเขยิบไป
พอเข้านอนได้ตรองก็มากอดผมเลย แต่ทีนี้ผมก็ไม่ได้ขัดขืนอะไรแล้วล่ะคับ ผมตะหากที่เป็นฝ่ายเปิดเกมส์คืนนี้ก่อน 555 จิงๆผมก็กะจะแกล้งจับตรองตรองมันเล่นๆอ่ะ แต่มันก็สู้มือดีจังแฮะ
“พี่วินด์ ไหนบอกจะนอนไง” เจ้าตัวเริ่มประท้วงหลังจากที่มือผมเริ่มไม่อยู่เฉย ตรองตรองมันก็สู้มือเร็วจัง
“ก็จับเล่นหน่อยนึง....เดี๋ยวค่อยนอนไง” ผมบอกพร้อมกะมุดไปใต้ผ้าห่มแล้ว.......
…
…..
……………………
..
.
“อ่าห์.....” เสียงน้องตรองร้องครางเบาๆ แต่ผมก็พอได้ยิน
ตอนนี้กางกางมันหลุดไปไหนแล้วก็ไม่รู้คับ รู้แต่ว่าผมกะลังหิวไอติมแท่ง 555 ตรองก็เอามือจับหัวผมประคองๆไว้ ผมก็เลยเลื่อนขึ้นมาจูบปากน้องตรองแทน แต่มือตรองก็ลงไปทักทายเจ้าวินด์นี่ของผมเช่นกัน แล้วก็จัดการถอดมันออกอย่างรวดเร็ว แล้วก็มุดลงไปเล่นกับวินด์นี่เช่นกัน
“อ๊ะ.....อ่าห์...”
“ซี๊ดสส์.......เบาๆ สิคับน้องตรอง” ผมร้องนิดนึงเพราะว่าเริ่มเจ็บจากการ....ของน้องตรอง
เมื่ออารมณ์พาไป ตรองก็ขยับตัวขึ้นมาหาผม พร้อมกะเอาเจ้าตรองๆมาจ่อที่หน้าผม ก็เลยจัดการอมเจ้าตรองๆ แต่ด้วยที่คืนนี้จมูกผมตัน เนื่องจากร่างกายไม่ค่อยได้พักผ่อน ทำให้ผมตาเหลือกเลยสิคับ เพราะผมหายใจไม่ออก แล้วก็ดิ้นเลยจนตรองมันหัวเราะออกมา ส่วนผมก็ต้องมานั่งสูบเอาอากาศอยู่พักใหญ่ หลังจากพักหายใจเรียบร้อยแล้ว เราก็มาเริ่มกันต่อยก2
“อึ๊...ซี๊ดสสส์”
งวดนี้ตรองก็มากินนมผมแทน ผมก็เลยเอานิ้วไปเขี่ยๆ แถวก้นน้องตรอง ตรองมันก็ขืนๆตัว 555 แต่คืนนี้ผมคงไม่จิ้มหรอกคับ เพราะว่าเพิ่งทำไปเมื่อคืนก่อน กัวจะไม่ไหว อิอิ
หลังจากดื่มนมกันแล้ว ผมก็จัดการเปลี่ยนท่า ไปอยู่ในท่าที่แบบว่า ต่างคนก็ต่างจะดูดตรองๆและวินด์นี่ได้ ผมก็เลยทั้งดูดทั้งเลีย.....จนผมต้องเป็นฝ่ายบอกให้ตรองหยุดก่อน.......แต่ดูเหมือนว่าฝ่ายตรองข้ามจะไม่ฟัง ยังคงดูดต่อ.......
..
....
..
..
“ซี๊สสสส“
“น้องตรอง.....พอก่อน พี่ไม่ไหวแล้ว.....มันจะออก......อ๊ะ!...”
“อ๊ะ.....ซี๊สสสส....ไม่ไหวแล้วคับ......”
....
..
..
.
“อ๊าห์.......อ่าห์”
และแล้วผมก็เลยปล่อยน้ำตาวินด์นี่เข้าปากน้องตรองไป แถมเจ้าตัวก็ยังคงดูดต่ออีก ผมก็เสียวดิคับ จนต้องเอี้ยวตัวหนี เพราะว่าหลังจากออกไปแล้ว เจอแบบนี้.....คุณผู้อ่านบางทันก็คงรู้นะว่ามันเสียวแค่ไหน
“น้องตรองไปบ้วนทิ้งเลย” ผมรีบบอกเพราะเห็นอีกฝ่ายอมอะไรบางอย่างไว้ในปาก มันใช่น้อยที่ไหนล่ะ
...
..
.
“ทำไมมันขมอ่ะพี่วินด์” T_T ไม่จิ๊งงงง
“ห๊า...ตรองกินมันไปเหรอ” มันจะกินไปทำม๊ายยยย เฮ้อ
“ก็ตรองนึกว่ามันหวานนี่นา”
“แฮะๆ.....ไม่รู้เหมือนกันคับ”
แล้วหลังจากนั้นผมก็มาเริ่มยก3ต่อ โดยการดูดเจ้าตรองๆให้พ่นพิษออกมา.........แต่มันเมื่อยแล้วง่ะ.......“จะออกยังคับ” ผมเงยหน้าขึ้นมาถามหลังจากที่ผมเมื่อยแล้ว
“ยัง...มันชินมือตรองมากกว่า” เมื่อตอบเช่นนั้น ผมก็ปล่อยให้ตรองมันชักออกเอง แล้วก็เอาลิ้มแตะๆเลียๆอยู่แถวนั้น จนอีกฝ่ายเริ่มเอามือมาจับหน้าผมให้ไปจ่อตรงนั้น พอเริ่มเกร็งผมก็เลยเอาปากไปครอบ.......
“อ่าห์.......”
แล้วก็รู้สึกว่ามีน้ำบางอย่างพุ่งออกมาเยอะมากกกก........ผมก็อมไว้.......แล้วก็
...
.......
..
.
วิ่งไปบ้วนทิ้งในห้องน้ำแทน 555
แล้วผมก็หลับไปพร้อมกับนอนกอดคนข้างๆ กายคืนนี้ของผมไว้
“ฝันดีนะคับ”
..............................................................
ตื่นเช้ามาผมก็ไปล้างหน้าแปรงฟัน แล้วก็เดินมานั่งบนเตียง แล้วก็กระซิบบอกคนข้างให้พอได้ยิน ว่า “พี่วินด์ไปทำงานก่อนนะคับ” เห็น
คนที่นอนอยู่ขยับตัวรับรู้ ผมก็เลย..........
หอมแก้มน้องตรอง......
ก่อนจะลุกจากเตียงไป แอบเห็นคนที่นอนอยู่อมยิ้ม แล้วก็ซุกหน้าไปในผ้าห่ม
....
...
.
....
จบ.......NC
ปล. ขอบคุณผู้อ่านทุกๆท่านนะคับที่ติดตามเรื่องราว.....หื่นๆ ของผม :jul3:
-
.
.
.
เหลือฉากจบอีกหนึ่ง !!!
-
^
^
^
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวต่างๆที่เล่าสู่กันฟัง :o8:
เรื่องราวต่างๆ พอเวลาผ่านไปก็จะเป็นความทรงจำที่ดี ที่พอย้อนกลับมาก็จะยิ้มได้...
ขอให้ตรองเจอแต่สิ่งดีๆ เข้ามาในชีวิต
ไม่ว่าจะเจออะไรก็ขอให้ผ่านสิ่งต่างๆไปด้วยดี
มีความสุขมากๆ สุขภาพแข็งแรง(รักษาสุขภาพด้วยนะ)
ขอบคุณพี่วินสำหรับฉากNCที่รอคอย :z1: คาดแว่วถ้ารอตรอง
สงสัยเหนี๋ยงข้าพเจ้าจะยานซะก่อน555
ขอให้พี่วินโชคดี มีความสุข ดูแลกันและกันนะคะ
:L2: :กอด1: :L2:
PS:จะติดตามผลงานต่อๆไปค้า เจอกันวาเลนไทน์เลยยยย โย่ว!! :bye2:
-
จบแล้ว
ขอบคุณที่มาเล่าเรือ่งราวให้ฟังนะคับ และจะติดตามทั้งผลงานของน้องตรองกับพี่วินด์ต่อไปน๊าคับ :bye2:
-
^
^
จิ้มรีบนให้ทุละถึงน้องตรอง
:jul1:ตายอย่างสงบ
ขอบคุณน้องตรองและพี่วินด์นะคะ :L2:
ที่มาช่วยกันเล่าเรื่องสู่กัน
ขอให้น้องตรองและพี่วินด์เจอแต่เรื่องดีๆเข้ามาในชีวิตนะคะ
แล้วจะตามไปอ่านเรื่องใหม่ของทั้งสองนะคะ
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
เด๊วไปรอเรื่องใหม่ของตรองกะของพี่วินด์เน้อ
ช่วงนี้ตาลายๆ อ่านอะไรได้ไม่เยอะ สงสัยจะแก่หละ
อ่านไปปวดตาไป ตาลายไป :เฮ้อ:
:z2: :z2: :z2:
-
:impress2: :impress2: :impress2:
จบแล้วหรอกำลังอ่านเพลินๆอยู่เลยนะเนี่ย
แล้วหลังจากนี้ไปเรื่องราวจะเป็นไงละเนี่ยน่าสนใจใช่น้อยซะเมื่อไหร่ละ
โอ๊ยอยากอ่านต่อขอรีเควสพี่วินต์น๊าาาาาาาาาาาาาา
แต่วันนี้ขอ :กอด1: หน่อยก่อนไป อิๆ
-
เจ้าของเรื่องเค้าบอกให้จบ.....มันก็ต้องจบสิ :laugh:
:z2: :z2: :z2:
ขอบคุณที่จะรอติดตามอ่าน "รักๆเลิกๆ" นะคับ......ตอนนี้แต่งได้แค่ไหน ผ่านไป 2 เดือน.....มันก็อยู่แค่นั้นอ่ะ :o8:
ปล.รักคนอ่านทุกคนนะคับ เริ่มสนุกกะการเขียนแล้วล่ะสิ :-[
-
:z13: สายลมของน้องตรอง
ว้าจบแล้วหรอ กำลัง :haun4:เลย
จะติดตามอีกทั้งสองเรื่องนะ :pig4:
:กอด1:
-
เรื่องราวหื่น ๆ ของน้องตรองก็จบลงแล้ว
เอาเป็นว่าจะติดตามอีก 2 เรื่องต่อไปนะจ๊ะ
:กอด1:
-
จบแล้ว ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
ตอนจบยังไม่วาย... :m25:
มีต่อม่ะอ่ะ :laugh:
ปล. รออ่านต่อทั้ง2เรื่องน้า
-
ในนิยายจบแว้วววว
ในชีวิตจริงก็ดำเนินต่อปาย อิอิ
:-[ :-[
-
เสียเลือดเสียเนื้อ
จบกันซักที
:bye2:
มีเรื่องหน้ามา launch ก็บอกนะตรอง จะได้แวะอ่านอีก
-
จบแล้ว
:sad4:
จบแบบตัดๆ(หื่นได้อีก)
อ๊ากก
-
. . . คือ น้องตรองคะ . .. พี่ว่าพี่ .. . คงไม่ได้หง่าว เน้อ . . . แต่พี่งง ไปหมดแล้วอะค่า .. . มันไงอ่ะ . . . .
. . . จบบริบูรณ์แน่เหรอ . . . พี่ว่ามันจบไม่บริบูรณ์มากกว่านะ . . .. :z3:
-
อืมม ตอนนี้ที่ตรองเคยบอกว่ามันขมๆไม่ได้หวานนี่เพราะ อย่างนี้นี่เอง เข้าใจแล้ว :o8:
ว่าแต่จบบริบูรณ์แล้ว ก็เลยบวก หนึ่งให้พี่วินด์กะตรองไปคนละดอก อืมๆ จะรอเรื่องใหม่จากทั้งคู่เลยนะ
-
ชีวิตซีตรองเนี่ยน๊า หลากหลายรสชาติจริงๆ แอบร้องไห้ไปกะซีตรองตั้งหลายรอบแหนะ
อ่านแล้วทำไมทั้งเรื่องแฮม เรื่องเซิ่น แล้วยังเจ้าชีสอีก อะไรกัน :z3:
แต่สุดท้ายตรองก็เจอสายลมของตรองแล้วใช่มั้ย :กอด1:
เรื่องจบ ชีวิตยังไม่จบ เป็นกำลังใจให้ตรองต่อไปนะ
-
ซีตรองสามารถเขียนจบไปอีกเรื่องแล้ว o13
จบสวยงาม มีความสุข ^__^ ขอให้ความสุขนี้ยืนยาว เนิ่นนานตลอดไป รักกันมาก ๆ นะ :กอด1:
ขอบคุณซีตรอง กะ พี่วินด์ มาก ๆ ครับ
-
โอ้ว เสียเลือดติดต่อทิ้งท้ายกันเลยอิอิ :z1:
ขอให้รักกันนานๆนะครับ ผ่านมาหลายเรื่องราวแล้ว พี่ตรองคงเข้มแข็งขึ้นเยอะเลย o13
จะรอติดตามเรื่องต่อไปครับ :impress2:
-
ยังไม่ได้อ่าน จบซะและ เด๊ย่วมาตามอ่านนะไอ้น้อง ช่วงนี้สอบ งานเยอะแยะ
-
ดีจัยจางเลย จบซะที
จะบอกว่าเพิ่งเข้ามาอ่านเอง
เข้ามาเจอเรื่องนี้ก่อน แต่บอกหั้ยผมไปอ่าน ภาค1ก่อน
ใช่เวลาอ่าน ทั้งสองเรื่อง 3วัน
แงแงแงแงแง สามวันจิงๆๆด้วย งานการไม่ได้ทำเลย
มัวแต่อ่าน จนที่บ้านบอก ข้าวจะกิงไหม
นั่งอ่านอารายทั้งวัน อยากบอกเหลือเกินว่า ก็มานนุกนิหว่า
เมื่อวานโดนลากไปเที่ยว มาวกลับมาเช้า กลับมานั่งอ่านต่อ
ในที่สุด ก็สำเร็จ อ่านจบซะที ง่วงนอนจะตายแระ
:t3: :t3: :t3: :t3: :t3: :t3: :t3:
-
Happy Valentine :L1:
มีความสุขมากๆนะคะ :L2:
-
:L2:Happy Valentine Day ขอให้น้องตรองมีความสุขนะคะ :L2:
-
ตรองน่าสงสาร
เป็นกำลังใจให้ตรองเสมอ
ทำไมถึงทำกับตรองได้ :m16:
**********
ขอให้ตรองมีความสุขนะ
เราทันอ่านคนเดียวอะป่าวว้า
-
น้องตรอง........ทำไม...??
พี่วินด์ขอร้องนะครับ ขอเถอะนะ
-
FAKE RULE !! >>> เรื่องราวขับขานของ 'นักเล่านิทาน' กับ 'ควาย' !!!
.
.
.
RATING :: เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่าสิบแปดปีควรได้รับคำแนะนำจากผู้ปกครอง เนื่องจากอาจมีภาพ เสียง เนื้อหา หรือพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม !!!
INSPIRATION :: ผู้ชายหมายเลขสี่ และ สายลม
DATE :: 12.02.09
POST SCRIPT :: ใครอ่านแล้วไม่เข้าใจ .. ไม่ต้องร้อนรนไปนะครับ มันเป็นเรื่องของ ผม .. เขา ... และมัน !!!
.
.
.
... ก า ล ค รั้ ง ห นึ่ ง .........
....
..
.
... นิทานส่วนใหญ่มักขึ้นด้วยคำสวยๆคำนี้ ... ฟังดูดีนะ ... แต่นิทานที่ผมจะเล่าให้คุณฟังมันขึ้นต้นด้วยคำอื่นว่ะครับ ...
.
.
.
" น้องตรอง .. มีคนเค้าอยากคุยด้วย " หน้าต่างจากโปรแกรมสนทนาในคอมพิวเตอร์ส่งข้อความมาตามระบบอินเตอร์เน็ต
" ใครอะ "
" เขาอ่านนิยายของน้องตรองด้วยนะ " หลังจากนั้นชีวิตของผมก็มีคนแปลกหน้าคนนึงเข้ามาในชีวิต ขอเรียกว่า ' พี่เจ ' แทนละกัน ... ผู้ชายผิวขาว ร่างบาง สูงร้อยหกสิบนิดๆ เรียนจุฬาฯปีสาม ที่บ้านประกอบธุรกิจส่งออกเครื่องใช้ไฟฟ้าอันดับต้นๆของเมืองไทย ... มีเพื่อนรักที่หลงรักตัวเขาคอยปกป้องและดูแลสองคน ขอแทนด้วยชื่อ ' โก้ ' กับ ' ตี๋ ' ละกันนะครับ ... มีพี่อีกคนที่คอยเป็นห่วงเป็นใย ขอแทนด้วยชื่อ ' พี่โมทย์ ' ... สาเหตุที่ต้องเอาชื่อตัวละครจากเรื่อง 'ระเบียงรักนักศึกษา' ของคุณ G มาใช้ ก็เพราะฟังเรื่องของนักเล่านิทานคนนี้แล้วมันนึกถึง เจ ... ในระเบียงรักฯขึ้นมาทันทีเลย ...
' คุณสายลม ' รู้จักพี่จคนนี้ก่อนที่จะรู้จักผมประมาณสองเดือน ... และเคยชอบคนถึงขั้นคิดจะจีบ แต่ไม่รู้ว่าคุยกันแบบไหนถีงได้แปรเปลี่ยนความสัมพันธ์มาเป็น 'พี่ชาย' แทน ... สาเหตุก็เพราะพี่เจบอกว่าเขามีพี่ชายแท้คนนึง เป็นคนใจดีและรักเขามาก แต่เสียชีวิตด้วยโรคลูคีเมียไปแล้ว ... พี่เจเลยให้คุณสายลมเป็นพี่ชายแทนที่ 'พี่โจม' พี่ชายเขาอ้างว่าตายไปแล้ว ...
คุณสายลมห่วงผม ... แต่ก็ไม่มากเท่าเขา ...
คุณสายลมหวงผม ... แต่ก็ไม่มากเท่าเขา ...
คุณสายลมแคร์ผม ... แต่ก็ไม่มากเท่าเขา ...
คุณสายลมรักผม ... แต่ก็เคยจะได้เท่าครึ่งนึงที่รักเขา ...
ต้องบอกก่อนว่าแม้จะคุยและรู้จักกันเป็นเวลาหลายเดือน .. แต่ทั้งผมและคุณสายลมก็ไม่เคยจะได้พบปะเจอะเจอพี่เจคนนี้เลย .. ไม่มีแม้กระทั่งเบอร์โทร .. อีเมล์ที่เขาใช้ติดต่อก็ไม่มีข้อมูลอะไรเลย ... ทั้งใน GOOGLE และ HI5 .. หลายครั้งที่เมล์ของเขามี ' โก้ .. ตี๋ .. หรือพี่โมทย์ ' มาคุยแทน ... เพื่อบอกเล่าเรื่องราวของพี่เจคนนี้ ...
คืนหนึ่งผมเจอ 'โก้กับตี๋' ที่อ้างว่ามาเล่นเอ็มแทนเพราะเจอาบน้ำอยู่ ... ตี๋บอกว่าเขาเรียนอยู่ปีสาม คณะเภสัช มหาวิทยาลัยมหิดล ... จำประโยคนี้ไว้ดีๆนะครับทุกคน ^^ ...
ตลอดเวลาที่รู้จักกันพี่เจมักจะบอกว่าเข้าโรงพยาบาลอย่างโง้นอย่างงี้ ... ทำตัวป่วยตลอดเวลา ... ดูคล้ายจะตายได้ในอีกวันสองวัน !!! บอกตามตรงว่าตอนนั้นผมเองก็เห็นใจและสงสารตามประสาคนหัวอกเดียวกัน ... ผมไม่ใช่คนสุขภาพดีอะไรนัก .. ผมไม่ใช่คนแข็งแรงอะไร ... วิ่งเล่นในโรงพยาบาลมาตั้งแต่เด็ก ... ทุกครั้งที่ถามเกี่ยวกับตัวเขาพี่เจมักจะหลีกเลี่ยงที่จะตอบคำถามอย่างตรงไปตรงมา ต้องใช้วิธีหลอกถามไปเรื่อยๆ จนในที่สุดผมก็ได้คำตอบว่าเขาเป็นคนไข้ประจำของโรงพยาบาลพญาไท 1 ...
.
.
.
" น้องตรอง .. เมื่อคืนพี่เจรถคว่ำ " ประโยคบอกเล่าจากคุณสายลมบอกให้ผมฟัง ... ดูเป็นเรื่องปกติไปแล้วที่จะต้องมีเรื่องของพี่เจเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในการสนทนาระหว่างผมกับคุณสายลมทุกค่ำคืน
" แล้วเป็นไงมั่งอะครับ "
" พี่เจไม่เป็นไรเลย .. แต่คนขับรถเข้าโรงพยาบาล "
" แน่ใจเหรอว่าเรื่องจริง ? "
" อื้อ .. พี่เจเขาเป็นคนดี เขาจะโกหกพี่ทำไมล่ะ ? " .... เพื่อเรียกร้องความสนใจไง ! ... ผมได้แต่คิด ไม่ได้พูดออกไป ... นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมถามคุณสายลมว่าแน่ใจได้ยังไงว่าพี่เจไม่ได้โกหก ... เพราะหลายครั้งที่สิ่งที่พี่เจพูดกับความเป็นจริงที่ผมรับรู้มา มันเป็นคนละเรื่องกัน ... แต่คุณสายลมมักจะแก้ตัวและปกป้องแทนพี่เจเสมอ ... จนผมเบื่อที่จะเตือน ...
.
.
.
แล้วตอนจบของนิทานก็มาถึง ....
คืนวันที่ 12 กุมภาพันธ์ .. พี่เจเข้ามาทักทายผมตามปกติ ... แต่คงเป็นผมเองที่ไม่ปกติ ผมอยากรู้ว่าเขาต้องการอะไรสำหรับคำโกหก ... เพราะสิ่งที่ผมเพิ่งจะได้รับรู้มาล่าสุดคือ .. คณะเภสัชศาสตร์ ชั้นปีที่สาม ของมหาวิทยาลัยมหิดล ... ไม่มีใครรู้จักคนชื่อตี๋ ที่บอกว่าเป็นเพื่อนเจเลย ...
เขายังยืนยันว่าเขาพูดเรื่องจริง ... จนผมต้องต้อนและบีบไปเรื่อยๆ สุดท้ายสิ่งที่ได้รับมาก็คือ ...
" โก้กับตี๋มีตัวตนอยู่จริงๆนะตรอง แต่มันไม่ได้เรียนอยู่ที่นั่นจริงๆนั่นแหละ มันเรียนที่อื่น ... พี่ขอโทษ " วันนั้นไอ้ตี๋มันเป็นคนบอกเอง ไม่ใช่มรึงนี่ มาขอโทษทำไม๊ !!
" พี่เข้าโรงพยาบาลจริงๆ แต่ไม่ได้เข้าที่พญาไท " แล้วหมาตัวไหนมันบอกว่าโรงพยาบาลแถวศรีอยุธยา แถวประตูน้ำ ... แถวนั้นมันโรงพยาบาลอะไรอีกวะ ! =[]=;
" พี่ก็แค่อยากมีตัวตนบนโลกอินเตอร์เน็ตเท่านั้นเอง " ... ใช่มันเท่านั้นเอง ... แค่เท่านั้นเองแล้วจะโกหกกันทำไมวะฮ๊ะ !?? ?
ยังจำได้ไหม ... จำได้รึเปล่า .. วันที่ผมถามถึงสถานศึกษาของตี๋ ... ตี๋เป็นคนบอกเองว่าเรียนที่นั่น ... แล้วทำไมวันนี้ถึงกลายเป็นว่าพี่เจมาขอโทษที่ไม่บอกความจริง ...
เอาง่ายๆ คนมันจะโกหกมันก็แถไปเรื่อยเวลาโดนจับได้นั่นแหละ ... อีกหลายเรื่องที่คืนนั้นยังไม่ได้ถาม ... แต่หมดอารมณ์ซะก่อน รู้สึกเซ็งเชี่ยๆ .. มึงจะแถไปถึงไหน ... เห็นแล้วมันรำคาญลูกหูลูกตา .. อยากกระโดดถีบสลัดๆ !! ... บันทึกสนทนาคืนนั้นผมยังเซฟเก็บไว้นะครับ ใครอยากอ่านขอได้นะครับ ...
แต่ .... ยังไม่จบครับ ... เพราะมันคงคิดว่ามันเป็นดาวพระศุกร์มั๊ง .. มันเลยพิมพ์ข้อความมาอีกประมาณว่า ... ตรองคงไม่สบายใจถ้าพี่จะยังคุยกับพี่วินด์ .. พี่วินด์เป็นคนดี พี่วินด์รักตรองมาก ... ตรองคบกับพี่วินด์จริงจังแล้ว คงไม่ดีถ้าพี่จะคุยกับพี่วินด์ต่อ ... ช่วยโทรบอกให้พี่วินด์ออนได้ไหม พี่อยากร่ำลา ...
ผมเลยบอกให้โทรไปคุยเองพร้อมกับให้เบอร์โทรไป ...
ผมไม่รู้ว่าหลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้น ...
สิ่งที่พี่วินด์รับรู้จะเหมือนกับที่ผมรับรู้หรือเปล่า ...
รู้แต่คืนนั้น ... สิ่งที่ผมได้รับกลับมาคือข้อความสั้นๆ ว่า
" ขอพี่วินด์อยู่คนเดียวก่อนนะครับคืนนี้ ขอโทษนะครับ "
ตั้งแต่ตีหนึ่งยี่สิบห้า .. ผมนั่งรอโทรศัพท์จากคนที่เคยโทรมาทุกคืน ... รอ รอ รอ รอ รอ รอ รอ รอ .... รอจนถึง สิบเอ็ดนาฬิกาสิบแปดนาที ... ในที่สุดการรอคอยกว่าสิบชั่วโมงของผมก็สิ้นสุดลง
" น้องตรองทำแบบนี้ทำไม ? " ... นี่คือสิ่งที่ผมได้รับกลับคืนมา .. นี่คือรางวัลของการรอคอยอย่างงั้นเหรอ ? ... ผมคิดว่าเมื่อคืนที่เขาไม่โทรมาเพราะเขาเสียใจที่โดนคนที่ไว้ใจและเชื่อใจหลอก ... แต่ไม่ใช่ ... ผมคิดผิด !!! เขาไม่โทรมาเพราะเขาโกรธผม ... ที่ผมทำให้พี่เจหายไปจากชีวิตเขา
" ตรองแค่ไม่อยากให้เขาโกหก ... ตรองไม่ชอบคนโกหก "
" พี่เจเค้าคงมีเหตุผลของเค้า " ... คำแก้ตัวแทนที่ได้ยินมันดังออกมาจากโทรศัพท์พร้อมกับน้ำตาของผม ... เมื่อคืนผมเล่าเรื่องนี้ให้พี่คนนึงในเล้าฟังด้วยความอัดอั้นตันใจ ... พี่เขาแนะนำมาว่า ... ถ้าเขาเลือกที่จะเชื่อคนในเน็ตที่ไม่มีตัวตน .. มากกว่าคนที่รักและมีตัวตนจริงๆ ก็ปล่อยเขาไปเหอะ ! ... ผมอยากจะบอกพี่คนนั้นจังเลยครับ ... ว่าพี่วินด์เขาเชื่อไอ้เชี่ยนั้นมากกว่าผมว่ะครับ ... ทั้งที่รู้ว่าโดนหลอกแต่เขาก็ยอมหลับหูหลับตาเป็นควายให้มันหลอกต่อไป .... นี่ไม่ใช่ครั้งแรก .. หากแต่เป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ ที่เราสองคนทะเลาะกันเพราะเรื่องของไอ้เชี่ยนี่ !!!
สำหรับพี่วินด์ ... ไอ้นั่นมันยังคงเป็นคนดีเสมอ .. เป็นคนดีที่พร้อมจะยอมเสียสละและหลีกทาง .. เป็นคนน่าสงสารที่สมควรได้รับความรักและความเห็นใจ ... เป็นคนไม่เคยโกหก .. หากจะโกหกก็คงจะมีเหตุผล .... เป็นคนใสซื่อบริสุทธิ์ไร้เดียงสา ...
ส่วนผม .. คงเป็นอะไร ... ที่ไม่มีในตัวไอ้พี่เจนั่นเลยสักนิด ... ถ้ามันเป็นนางเอก ผมก็คงเป็นตัวร้าย !!!
.
.
.
... ผมไม่ได้เสียใจที่ถูกหลอกใช้ให้เป็นตัวละครหนึ่งของนิทานเรื่องนี้ ... ไม่ได้เสียใจที่รู้ว่าสิ่งที่เชื่อมาตลอดมันไม่มีอยู่จริง .... แต่แค่เสียใจที่คนที่คุณเลือกคือเขา .... ไม่ใช่ผม ! ....
... ฉากจบไม่เหมือนกันเสมอไป .. แต่ไม่ว่าจะจบยังไงต้องมีคนเสียใจแน่ๆ .. คนเสียใจน้อยกว่าก็ทำท่าว่าไม่แคร์ .. คนเสียใจมากก็โทษตัวเองว่าแพ้ หมดน้ำยา ...
... ฉากจบต่างกันเพราะต่างใจ .. คิดมากไปวันเก่าก็ไม่ย้อนคืนมาหา .. จบฉากร้าวรานปิดม่านน้ำตา .. มีอีกหลายฉากที่รอการค้นหา .. หลายฉากที่ทำให้ชีวิตมีค่ามากกว่าฉากรักเลวๆ ...
... น่าเสียดายนะครับ .. ที่นิทานที่เรื่องต้นด้วยคำว่า ' กาลครั้งหนึ่ง ' ไม่ได้มีตอนจบที่ลงท้ายด้วยคำว่า ' ... แล้วเจ้าหญิงกับเจ้าชายก็อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข .... ' เสมอไป ...
... ด้วยรัก และ สมเพชเวทนา ...
... ZETRONG3 .. MODE HARMFULNESS * ...
http://media.imeem.com/m/XUa7uzH8sB
ใหม่ใหม่ก็รัก ใหม่ใหม่ก็ดี
เธออยู่ทุกที เมื่อฉันต้องการไม่เคยห่าง
ทั้งหวงและห่วง ทั้งทุกข์และสุข
ทุกครั้งจะอยู่ดูแล ไม่เคยจะมีข้อแม้ สำคัญกว่าใคร
แปลกแปลก เดี๋ยวนี้ ไม่ดีเหมือนเคย
เป็นฉันที่คอย รองรับอารมณ์ของเธอทุกที
หรือฉันมันเก่า แค่รักเก่าเก่า แล้วฉันทำผิดตรงไหน
* ใช่สิเธอได้หมดแล้ว ทั้งตัวและใจ ถึงเป็นอย่างนี้
** ใหม่ๆ เธอรักฉันแค่ไหน ฉันจำได้หมดทุกอย่าง
แรกๆ อะไรก็หวาน สัญญากันอย่างดี
ไม่เคยจะคิดเลยสักนิดว่าเธอจะเป็นอย่างนี้
หรือมีใครกันนะมาทำให้เธอเปลี่ยน
เธอเบื่อใช่ไหม ทำไมไม่มา
ทำไมไม่มา ไม่คิดถึงกันบ้างหรือไง
ถ้าฝนมันตก แล้วไฟมันดับ แล้วฉันจะอยู่อย่างไร
ซ้ำ *,**
ใหม่ๆ เธอรักฉันแค่ไหน ฉันจำได้หมดทุกอย่าง
แรกๆ อะไรก็หวาน สัญญากันอย่างดี
ไม่เคยจะคิดเลยสักนิดว่าเธอจะเป็นอย่างนี้
หรือมีใครกันนะ
ใหม่ๆ เธอรักฉันแค่ไหน ฉันจำได้หมดทุกอย่าง
ฉันเลยได้ปล่อยให้เผลอใจไปอย่างนี้
ไม่เคยจะคิดเลยสักนิดว่าเธอจะเป็นอย่างนี้
หรือมีใครกันนะมาทำให้เธอเปลี่ยน
.
.
.
... ไม่ต้องมาขอร้องหรอกครับ .. เพราะมันไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้นมาเลย ...
... การทำแบบนี้มันทำให้อย่างน้อยผมก็รู้ว่าคุณเกลียดผมเพราะอะไร ?? ..
... เพราะผมมันร้าย มันแรง มันเลว ! ...
... เราเลิกกันเพราะผมทำตัวผมเอง ...
... ก็ยังดีกว่าที่ผมจะต้องรับรู้ว่าเราเลิกกัน ...
... เพราะคุณรักมันมากกว่าผม !!! ...
... ผมรักคุณนะ ! ...
... แต่คุณรักมัน !! ...
... เราเลิกกันเถอะครับ !!! ...
-
:man1:
-
สงสารตรองอ่าา......
พี่วินด์ไม่น่าทำงี๊เลย
มันน่า :z6: นัก
อย่าเสียใจไปเลย อินเตอร์เนต สิ่งดีดียังมีอีกเยอะ วันนึงคงเจอสิ่งดีดีเข้าซักวันแหล่ะคับตรอง
o13
-
อืม พูดไม่ออก
ยังไงพี่ก็ยังอยากให้รักกันอยู่ล่ะ :เฮ้อ:
-
อย่าไปคิดอะไรให้มากเลยตรอง เราจะเครียดซะเปล่า
คิดซะว่าถ้าคนที่เป็นคู่กะเรายังไงมันก้อคงคู่กะเรา
ถ้าไม่ใช่ก้อปล่อยไปซะ ยื้อไว้คนที่เจ็บและเสียน้ำตาก้อคือเราเอง
ปล่อยให้เค้าคนนั้นเป็นอดีตที่น่าจดจำ แล้วเราก้ออยู่กับปัจจุบันดีกว่า
หวังว่าสักวันตรองคงจะมีความสุขกะใครสักคนที่เค้ารักตรองน้า
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
........ :เฮ้อ: .........
สู้ๆนะตรอง อยากให้ตรองเข้มแข็ง แม้วันนี้มันจะยาก แต่ต้องผ่านไปได้ด้วยดีแน่นอน :L2:
เป็นห่วงนะ น้องชาย :กอด1:
-
พี่สายลมครับ
ลองนั่งนึกทบทวนนิสัยของคนที่ตนรักดีๆสิครับ ว่าตรองเป็นคนยังไง
คนรักกัน ควรจะเชื่อใจกันมากกว่าใคร
น่าจะรู้จักอีกฝ่ายดีกว่าใคร
ลองนั่งนิ่งๆ ทำใจให้เป็นกลาง
ประมวณข้อมูลทั้งหมดพร้อมทั้งถามใจตัวเองว่าต้องการอะไร
ตรองครับ แค่ห่างๆดูก็พอ
ห่างๆให้เวลาแต่ละคนได้คิดทบทวนเรื่องราวต่างๆ
เหมือนเพลงอยู่อย่างเหงาๆไงครับ
บางที หลายสิ่งบังตาบังหัวใจ
เราต้องให้เวลากับมันบ้าง
ผมไม่ได้สนับสนุนฝ่ายไหน
ใจจริงอยากรับรู้ข้อมูลที่พี่สายลมได้รับด้วยซ้ำเพื่อจะได้เลือกถูก
ความรักไม่มีใครถูกรึผิด
ความเจ็บปวดจากรักให้ผล2ทาง
คือรักกันนิรันดร์
กับจากกันตลอดกาล
ขอให้โชคดีครับ
-
สงสารตรองนะครับที่เขาต้องมาทำอะไรแบบนี้
ถ้าพี่วินด์เขาเลือกจะเชื่อคนที่โกหกมากกว่าเชื่อ
เราที่รักและมีตัวตนจริงๆ ก็ปล่อยไปเหอะครับ
ดีกว่าต้องมาอยู่แบบระแวงกันแบบนี้
ขอให้ตรองเข้มแข็งแล้วรักตัวเองมากๆนะครับ
มากกว่านี้ก็เจอมาแล้ว แค่นี้ตรองต้องผ่านไปให้ได้
ดูแลตัวเองให้มากๆ เป็นห่วงครับ
-
ตรองสู้ๆ
โสด ใส ซาบ ซ่าส์ ดีกว่าครับ ^^
-
ยอมเป็นคนที่ดูร้าย ถ้าที่สิ่งที่เราทำมันคือสิ่งถูกต้องคับ สู้ๆน่ะน้องตรอง
-
น้องตรอง ใจเย็นๆนะคะ
พี่เข้าใจความรู้สึกน้องตรองนะ
ว่าทำไมไม่เชื่อตรองที่เป็นคนรักกัน
แต่กลับไปเชื่ออีกคนที่ไม่รู้มีตัวตนจริงๆหรือเปล่า
อยากให้น้องตรองลองตั้งสติให้ดี ทำใจเย็นๆ
อย่าใช้อารมณ์ พูดกับคุณวินด์ด้วยเหตุผลดีกว่า
พี่เชื่อว่า คุณวินด์เป็นผู้ใหญ่พอที่จะคิดได้ว่าอะไรเป็นยังไง
เข้มแข็งนะ เป็นกำลังใจให้ทั้งคู่ค่ะ
:กอด1:
-
:กอด1:...ผู้ชายคนนี้ แปลกจัง...
...ทำไมไม่เคย..มีรักที่สมหวังเลยสักครั้ง...
...ไม่เป็นไรนะ..ยังไงชีวิตตรองก็ต้องดำเนินต่อไป...
...พวกนั้น ...ไม่ใช่..คู่ของตรอง..ไม่ใช่คนที่..พระเจ้าจับคู่มาให้...
...พวกเค้าแค่..ผ่านมา..แล้วผ่านไป..คิดซะว่ามันเป็นแค่..ประสบการณ์...
...อย่ากลัว..อย่าท้อ...อย่าลังเล...ที่จะเปิดรับ..สิ่งดีๆๆรักครั้งใหม่..เข้ามาในชีวิต...
...Happy Valentine'day นะตรอง..รับความรักจากเพื่อนๆๆพี่ๆๆน้องๆๆในเล้าไปเต็มๆๆละกัน...
...เป็นกำลังใจให้นะ..สิ่งที่ตัดสินใจไปแล้วนั้นแหละ..ถูกต้องที่สุด...รักตัวเองให้มากๆๆ..สู้สู้... :กอด1:
-
ให้กำลังใจน้องตรอง
เข้มแข็งนะ :กอด1:
-
"ความคิด"
...
.....
.
ขอบคุณสำหรับทุกความคิดเห็นนะคับ
ผมเคยพูดเรื่องนี้กับตรองหลายรอบแล้ว.....แล้วนี่ก็คงเป็นครั้งสุดท้าย....ผ่านเว็ปแห่งนี้ ที่ที่ทำให้ผมได้รู้จักทั้งตรอง แล้วก็เค้า....
ผมก็คงจะไม่พูดอะไรมากนะคับ เพราะว่ายังไงมันก็เป็นความรู้สึกที่เหมือนกับพี่ชายคนนึงอยากที่จะปกป้องน้องชายที่ตนเองรักและห่วง ผมคงไม่โกรธตรองหรอกคับ เพราะผมรู้เหตุผลของคำว่า "รัก" ที่ตรองมีให้ผม....เพราะตรองเคยบอกว่าไม่ชอบคน "โกหก"
ใครๆที่เคยรัก
ก็คงไม่ชอบหรอกคับ
การโกหกน่ะ.........
คุณเข้าใจความหมายของคำว่า"ความลับ"กันบ้างมั้ย บางเรื่องที่เค้าคนนั้นพูดคุยกับผมก็รู้ได้ว่า มันก็คงไม่ใช่ความจริง100% แต่สำหรับอีกหลายๆเรื่อง "เค้า" ก็คงไม่เอาความรู้สึกของเค้ามาโกหกกันหรอก สำหรับคนที่ต้องการจะปกป้องตัวเองจากฐานะทางสังคม จากสังคมรอบข้าง หรืออื่นๆอีกมากมาย เป็นผมเองผมก็คงทำ
ผมแค่อยากอยู่ข้างๆเค้า ในเวลาที่เค้าเสียใจ ในเวลาที่เค้าไม่มีใคร ผ่านโลกไซเบอร์แห่งนี้ผ่านตัวหนังสือทุกตัวอักษร ผู้ชายตัวเล็กๆที่มีแต่ความเศร้าอยู่ในใจ ผู้ชายที่เจอแต่เรื่องที่ต้องทำให้เสียใจ ผู้ชายที่ยอมเล่าเรื่องภายในใจที่ไม่เคยพูดกับใครให้ผมฟัง แม้กับเพื่อนที่ตัวเองไว้ใจที่สุด ผมแค่อยากอยู่เป็นเพื่อนเค้าทุกๆคืน บอกให้เค้านอนหลับฝันดี ไม่ต้องเอาเรื่องที่พบเจอในแต่ละวันมาคิดมาก ผมอยู่ข้างๆเค้าเพื่อรอวันที่เค้าจะมีคนมาคอยดูแล มีคนมาปกป้องอีกครั้ง
ผมยอมที่จะเชื่อเค้า...ถ้าเค้าเอาความรู้สึกของตัวเองมาโกหก...คนอย่างผม
ผมรู้ว่าตรองเสียใจ ที่ผมแคร์คนๆนึงมากกว่าคนที่ได้อยู่ใกล้กัน
ขอโทษที่ทำให้เสียใจนะคับ พี่เคยบอกแล้ว...ว่าเค้ากับพี่เป็นแค่คนที่คุยกันผ่านตัวหนังสือ มันต่างกันกับที่พี่กับตรองที่มีตัวตนให้จับต้องได้ มีเสียงให้ได้ยิน มีเสียงจิงๆที่พูดส่งเข้านอนว่าคิดถึงนะ ฝันดีนะคับ...ทุกคืน
ขอบคุณที่รักพี่วิน ขอบคุณที่ทำให้พี่ได้เริ่มคิดที่จะรักอีกครั้ง
พี่ไม่โกรธถ้าน้องตรองจะทำแบบนั้น....
WinDs...............
-
:o12:
เฮ่อออออออออออ อ่านมานานละเพิ่งจาเม้นครั้งแรก
เศร้าส่งท้ายวาเลนไทน์งะ
แต่เป็นกำลังใจให้ทุกๆคนในบอร์ดเลยเอ้า :laugh3:
กำลังใจให้เจ้าตรองด้วยนะงับ :impress:
แต่ละคนมีเหตุผลของตัวเองเน้อะ.......
เหมือนสีขาวกับสีดำแหละ แค่ชื่อสีมันก้อต่างกันละ
แต่ที่มันเหมือนกันคือเป็นสีเหมือนกันเพราะงั้นก้อยังอยู้ด้วยกันได้ เป็นเพื่อนร่วมโลกกัน(รึร่วมชาตากรรม o6 o6)
เรายังมีลมหายใจเดินหน้าต่อไปนะครับ "- ซีตรอง -"
--------------------------------------------------
ปล.แบบว่าเม้นครั้งแรกงะบ่นไปเรื่อยนะอย่าใส่ใจไรมากใครไม่ถูกใจก้ออย่าว่ากันเน้ออออออออ
-
ตอนนี้ยังน้อยตรองก้อลองฟังพี่วินด์ดูนะ
แล้วลองถามใจตัวเองดูว่าเรายังรักกันอยู่หรือเปล่า
แล้วลองฟังเหตุผลและฟังหัวใจตัวเองดูแล้วกัน
คำตอบมันก้อจะออกมาจากส่วนประกอบที่บอกมา
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
:m15: :m15: :m15:
อ่านแล้วเศร้าจังเลย
ที่พี่ปาล์มพูดมาก็ถูกลองถามตัวเองดูนะว่ารู้สึกอย่างไร
เราผ่านอะไรมาก็เยอะละความรู้สึกเป็นเรื่องที่เล่นตลกไม่ได้
ลองค่อยๆคิดดูดีๆว่าที่ผ่านมาจนถึงวันนี้เราคิดยังไงกันแน่
เรายังมีคำว่ารักหลงเหลืออยู่ไหม
ใช้สิ่งเหล่านี้ละบอกออกมาซะว่าเราคิดไง
อย่าปล่อยให้มันผ่านไปโดยไม่ได้ทำอะไร...
-
ปกติจะเข้ามาแอบอ่านเรื่องในเล้านี้นะครับ มีเรื่องนี่แหละที่เข้ามา comment
ขอแสดงความคิดเห็นนิดนึงละกันนะ ตัวผมเองก้ออาจจะคล้ายกับตัวละครเจมั้งคับ (แต่ไม่ใช่ตัวละครเจนะ)คือมีความเปงส่วนตัวที่ไม่อยากให้ใครรู้อยู่มาก แต่ถ้าใครถามที่ไม่อยากตอบผมก้อจะเลี่ยงนะ เพราะผมก้อไม่ชอบโกหกเหมือนกัน
ผมเชื่อนะคับความน้องตรองหวังดี แต่ทว่าบางทีคนเราก้อต้องการความเปงส่วนตัวให้เค้าตัดสินใจเองบ้าง มีพื้นที่เล็กๆให้เค้าเลือก ซึ่งในอนาคตจะดีขึ้นหรือแย่ลง ตัวเค้าก้อต้องรับผลกันไป เหมือนพ่อแม่ที่รุว่าลูกเปงเกย์อ่ะคับ รักลูกก้อต้องเตือนลูก รู้ว่ามันอาจจะลำบากในอนาคต แต่ก้อยังให้เค้าตัดสินใจเอง แล้วเปงห่วงอยู่ห่างๆ
อีกเรื่องนึงผมไม่รุว่าในท้ายที่สุดที่คุณคุยกันมันต้องตัดสินใจแล้วคุณเลือกสิ่งใด ถ้าตรองไม่เปงห่วง อาจหวงด้วยมั้ง ฮ่าๆ ก้อคงไม่ทำไรแบบนี้หรอกมั้ง การเว้นระยะห่างที่เหมาะสมกับคุณตัวละครเจก้อน่าจะทำนะ บางที่สิ่งที่คุณทำมันอบอุ่นนะ แต่มันจะทำให้เค้าเข้มแข็งจิงหรือ?? แต่การที่ทำให้คนอีกคนเข้มแข็งขึ้น ต้องแลกด้วยสิ่งมีค่าใกล้ตัวแบบนั้นหรอ และอื่นๆผมว่าคุณน่าจะเข้าใจควารุสึกในส่วนลึกของตัวเองดีที่สุด เหอๆๆ
เรื่องสุดท้าย ผมว่าคุณตัวละคนเจ เรื่องไหนที่ไม่อยากบอกคนอื่นก้อ เบี่ยงไม่บอก หรือบอกเค้าไปตรงๆว่าไม่พร้อมจะบอก มันดูจิงใจกว่าคับ
ถึงแม้เรื่องนี้มันอาจจบไปแล้วหรือไม่ก้อตาม แค่อยากเตือน ในอีกมุมมองหนึ่งบ้างครับ แอบหวังให้แค่ถอยกันคนละก้าวและอย่ากลัวที่จะขอโทษ
และผมต้องขอโทษที่พล่ามมาเยอะคับและอาจขัดแย้งกับความรุสึกของใครหลายๆคน แต่มันเปงความรุสึกของผมเองที่อยากเตือน ฮาา
ยังไงก้อขอให้ทุกคนมีความสุขคับ
iTor
-
หวัดดีค่ะพี่ตรอง
ไม่รู้ว่าพี่ตรองจะเข้ามาอ่านอีกไหม
อยากบอกว่า เสียดายที่มาช้าไป ได้อ่านเรื่องนี้ตอนที่พี่ตรองบอกว่าจะหยุดเขียนแล้ว(14/02/09)
ทั้งที่เพิ่งเจอ(อ่านรวดเดียวน่ะค่ะ) มีคำพูดมากมายที่อยากจะบอกพี่ตรอง อาจจะดูแปลกๆไปบ้างว่า
คนที่ไม่รุ้จักกันจะมาห่วงอะไรกันมากมาย เป็นเพราะมีเพื่อนแบบนี้มั้งคะ เลยรู้สึกผูกพัน วัยก็ไม่ห่างกัน
เลยเป็นห่วง เคยมีคนบอกว่าเรื่องในนี้เชื่อได้แค่ไหนว่าเป็นเรื่องจริง แต่ก็เชื่อทุกครั้งที่อ่านอ่ะค่ะ
ว่าเป็นเรื่องจริง ตอนอ่านถึงพี่เซิ่นก็ดีใจกับพี่ตรองด้วย ที่มีคนรัก...พออ่านถึงตอนที่พี่เลิกกัน
ก็ปวดใจ พี่รุ้ป่ะว่าเป็นคนที่บรรยายฉากเอ็มวีได้ซึ้งอ่ะ (เคยเป็นบ่อยๆ) อยากจะคอมเมนท์ให้กำลังใจพี่
แต่ว่ามันไม่ใช่ปัจจุบัน เมนท์ไปเดี๋ยวโถล่อีก เลยไม่ได้เม้นท์กะว่าจะเมนท์ทีเดียว พอถึงตอนที่พี่คบกะพี่วินด์
ก็ดีใจด้วย เหมือนจะดูแลกันดี แล้วพี่บอกว่าจะถึงตอนจบ ก็ดีใจจะได้เมนท์แล้ว(เศร้านิดๆที่มาช้าไป)
แล้วพอถึงตอนจบก็พบว่าพี่ทั้งสองคนจะเลิกกัน..... ไม่รู้นะคะว่าพี่จะตัดสินใจยังไง
จะเปลี่ยนใจไหม ถ้าพี่ยังคิดไม่ตก อยากให้พี่หยุดคิดซักนิด แล้วถอยกลับมา อย่าใช้อารมณ์ตัดสิน
แล้วพี่จะพบทางออกเอง ไม่ว่าพี่จะตัดสินใจยังไง คำตอบจะเป็นแบบไหน ไม่มีใครว่าพี่หรอกนะคะ
เพราะ ณ เวลานั้นมันคือตัวพี่ ทางที่พี่เลือกแล้ว ไม่อากให้พี่กลับมาย้อนเสียใจทีหลัง ว่าน่าจะเป็นอย่างนั้นนะ
น่าจะทำอย่างนี้นะ ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคะ -^^-
รับน้องสาวซักคนมั้ยคะ สุดหล่อ อิอิ
ขอให้มีความสุขกะชีวิตมากๆนะคะ ถ้าตัดสินใจยังไงช่วยบอกกันมั่งน้า
ห่วงค่ะ :L2:
-
:a5:
ตามอ่านอยู่เงียบๆเป็นพักๆอยู่เหมือนกัน
พอมาถึงตอนท้ายก็ใจหาย
ในฐานะคนนอก ก็มองแบบคนนอก ซึ่งคงไม่เหมือนกับเจ้าตัวที่รู้ดีว่าอะไรเป็นอะไร
มองตามประสาคนอื่น ก็คงจะเป็นว่า...
ตราบใดที่คนที่เรารักไม่สามารถทำให้เรารู้สึกว่าเขามั่นคงได้
ให้ฝืนคบไปก็คงจะทรมานกัน คิดว่าน้องตรองคงไม่ได้ต้องการคำขอโทษหรืออะไร คงต้องการความเชื่อที่เสียไป
ซึ่งสิ่งนี้ พอคนเราเสียไปแล้วมันก็เรียกคืนยากพอสมควร
:เฮ้อ:
แอบเศร้าไปด้วย :sad11:
-
เข้ามารับรู้
ตรองเอ้ยยยย ไม่มีไรจะพูดว่ะ
o7
ป.ล.เย็นๆจะมาเมนท์ใหม่ o3
-
เป็นกำลังใจให้น้องตรองนะ
สู้ๆ ดิ๊
-
เห็นชื่อครั้งแรกตกใจเลยน้อ..
ตรองอ่า สู้แล้วกัน
!
ก็เหมือนกับเม้นอื่นๆอ่า สู้ๆแล้วคิดให้ดี
-
โอ่ยเข้ามาอ่านด้วยความตกใจอย่างรุนแรง
ตอนแรกก็งงนิด ๆ ว่าตรองจะเข้ามาเล่นอะไร
แต่อ่าน ๆ ไปไม่เล่นนี่หว่า
คุณพี่ว่าคุณน้องตรองทำถูกแล้วนะคะ
ถ้าพี่วินด์เค้าเลือกที่จะเชื่อไอ้คนนั้น (ขออนุญาติเรียกไอ้ละกันเพราะทำใจไม่ได้อย่างแรง)
ก็ปล่อยให้เค้าเชื่อและเลือกที่จะไปกับคนนั้นเถอะ
อย่าเสียใจเลยค่ะที่เค้าไม่เลือกเรา
เพราะอย่างน้อย ๆ มันก็ดีที่เค้าไปซะตั้งแต่ตอนนี้
ดีกว่ามีอะไรที่มากกว่านี้แล้วมีใครโผล่เข้ามาก็เชื่อเค้าอีกแบบนี้เนอะ
ปล่อยให้เค้าโง่ต่อไปเถอะค่ะ
คุณน้องตรองต้องเข้มแข็งนะคะ
สิ่งเลวร้ายมักจะผ่านเข้ามาในชีวิตของคนเราเสมอ
หลังจากเราผ่านเรื่องเลวร้าย ต่อจากนี้ก็จะมีแต่สิ่งดี ๆ เกิดขึ้นกับชีวิตน้องตรองนะคะ
คุณพี่เชื่อว่าไม่มีคนที่ทำดีคิดดีคนไหนเจอแต่เรื่องเลวร้ายตลอดไปหรอกค่ะ
อย่าไปเจ็บกับคนที่ไม่เคยเห็นค่าเรานะคะ จำไว้นะคะ
คุณพี่เป็นกำลังใจให้คุณน้องตรองเสมอนะคะ
รักค่ะ :กอด1:
-
แค่รักอย่างเดียวบางครั้งอาจไม่พอ ...
"เรา" อาจต้องการเวลาเพื่อให้ "เรา" เข้าใจกันมากกว่าเพียงแค่รักกัน
ถ้า "เรา" ยังรัก ... ก็อย่าเพิ่งปิดโอกาสทำความเข้าใจกันเลยน้า
หากตอนนี้เหนื่อย เครียด สับสน ... พักก่อนดีไหม?
ถ้า "เรา" ได้พัก ... อาจทำให้ตัวเองเข้าใจความต้องการที่แท้จริงของตัวเอง และพร้อมจะเข้าใจอีกคนหนึ่งได้มากขึ้น
มันอาจเป็นเพียงแค่การเริ่มต้น? ... ที่จะรักและเข้าใจกันตลอดไป
เป็นกำลังใจให้ทั้งคู่ครับ ^__^
-
. . . . . น้องตรองคะ พี่ว่าใจเย็นๆ ก่อนดีมั้ยคะ เห็นหลายๆ คู่ที่เค้าอยู่กันนาน(ในเล้าเนี้ยแหละ) เค้าว่าต้องอาศัย
ความเข้าใจ คุยกันให้มากๆ ไม่ใช่เหรอ .. . . แต่ก็อย่างว่าถ้าไม่ทำให้คิดจะคิดมากได้อย่างไง . . .โลกไซเบอร์ไม่มีใครเค้า
บอกความจริงกันทุกอย่างก็จริงค่ะ แต่มันต้องมีอะไรซักอย่างสิ ที่ทำให้รู้สึกว่าคนคนนั้น แสแสร้งอ่ะ คิดว่างั้นนะคะ . . ..
. .. ลองคุยกันค่ะ ตัดสินใจคบกันมันก็ต้องเริ่มจากมั่นใจกันก่อนแล้ว ไม่เสียดายเวลาที่อุตส่าห์พยายามกันมาเหรอ . ...
. . . เฮ้ออออ อ อ อ ออ สงสารน้อง เข้มแข็งนะคะ :กอด1: . . . . .
-
อีกหนึ่ง...”ความคิด” ของผม
.....
.
.........
...
ผมเสียใจ...ที่ผม ชอบทำให้คนที่รักผม...ทุกๆคน ที่ได้ก้าวเข้ามาในชีวิตผม “ร้องไห้”
ผมเคยรักคนๆนึง ผมรักเค้ามาก เราคบกันมาเกือบ 8 ปี หลายครั้งที่เราทะเลาะกันแล้วเราต้องบอกเราเลิกกัน...เราก็ยังกลับมาคบกันใหม่...หลายครั้งที่ผมบอกเค้าว่า ถ้าเค้ามีคนใหม่ที่ดีกว่าผม...ผม ก็พร้อมที่จะเป็นฝ่ายไป เพราะผมทำผู้ชายคนนั้นร้องไห้มานับครั้งไม่ท้วน ผมเสียใจทุกครั้งที่ผมเห็นน้ำตาเค้า และเจ็บทุกครั้งที่ผมทำร้ายเค้า
แล้วมีอยู่วันนึงเค้าก็เดินมาบอกผม ว่าเค้าเจอคนคนนั้นแล้ว....ผมเลยปล่อยเค้าออกไปจากห้วงชีวิตความรักของผม เราปิดฉากคำว่า “รัก” ในวันเกิดของผมเอง....
ผมกับเค้าเรารู้จักกันมากเกินกว่าจะจากกันได้อีก...เราจึงตกลงที่จะเป็นพี่น้องกัน แล้วผมก็มีความสุขที่ผมยังเห็นคนที่ผมรักมีความสุขอยู่ข้างๆ อยู่ในสายตาผมที่ผมยังสามารถดูแลเค้าได้ หลายต่อหลายครั้งที่เค้าขอกลับมาคบกับผมอีก แต่ผมก็เลือกแล้วที่จะจบชีวิต “รักๆเลิกๆ” ของผม
ผมก็คงเป็นคนที่ดูไม่ดี...ในสายตาของใครหลายๆคน...แต่ผมเลือกที่จะเห็นคนที่ผมรักมีความสุข ผมไม่อยากให้ใครมาเสียน้ำตาเพราะผมอีก
..
...
.
หลายๆคนที่ผมได้คุยด้วย...เค้าบอกว่าผม เป็นคนที่อบอุ่น ผมก็ไม่เค้าใจหรอกนะว่ามันเกิดขึ้นมาจากอะไร มันคงเป็นเพราะว่า ผม อยากอยู่เป็นเพื่อนใครสักคน ในเวลาที่เค้าอ่อนแอ
ไม่ต่างกับตรอง....คนที่ทำให้นาฬิกาชีวิตของผม เริ่มต้นเดินอีกครั้งหนึ่ง ผมเคยอยู่เป็นเพื่อนเค้าในวันที่เค้าไม่มีใคร เคยบอกเค้าว่า...ไม่เป็นไร ยังคงมีคนอีกหลายคนที่รักตรอง คืนนั้น...คงเป็นคืนที่ ตรอง...คงได้รับความรู้สึกที่อบอุ่นของผมมั้ง
หลายครั้งที่ตรองเคยถามว่า “รัก” ตรองมั้ย แล้วผมก็ต้องคอยเลี่ยงตอบ โอ้มโน่นอ้อมนี่ ผมบอกว่าคำว่ารัก มันต้องนานๆพูดครั้งนึงสิ ที่จริงแล้วตัวผมเองที่ไม่กล้าพูดคำนั้นอีก ผมรู้ว่าการที่จะพูดคำว่า “รัก” ได้นั้นมันต้องแน่ใจแล้วถึงจะพูดออกมาได้ แล้วหลายครั้ง ผม ก็ได้พูดออกไปทั้งที่เจ้าตัวไม่ได้ถามก่อน เพราะผมเริ่มมั่นใจแล้วไง ที่จะพูดคำๆนั้น
ผมเสียใจที่...ตรอง ร้องไห้ เสียใจ เพราะเรื่องของผมหลายครั้ง ผมก็เป็นอีกคน...ที่เห็นแก่ตัว ขี้ขลาด ไม่ยอมพูดในสิ่งที่ตัวเองต้องพูด ผมไม่อยากหลอกใครให้มารักผมอีกแล้ว.....
ยังมีอีกหลายอย่าง หลายความคิด...ที่ผมไม่ได้บอกตรอง
หมอนสีแดงใบเล็กๆใบนั้น...มันยังคงอยู่ข้างๆตัวพี่ ข้างๆที่เคยมีคนๆนึงได้นอนอยู่.......
เหมือนกับตุ๊กตาตัวนั้น ที่อยู่ที่หัวเตียงของพี่ทุกคืน.....
ขอบคุณนะครับ ^ ^
..
….
..
.
สุดท้ายนี้....
ผมอยากขอโทษทุกๆคนในที่แห่งนี้ คนที่รักและเป็นห่วงตรอง
ขอบคุณทุกกำลังใจที่มีให้ตรองเค้า ขอบคุณมากๆคับ...
เล้าแห่งนี้ เป็นที่ๆผมเข้ามาแล้วมีความสุขกลับไปทุกครั้งที่มานั่งอ่านเรื่องราวต่างๆ ที่เพื่อนๆพี่ๆหรือน้องๆได้มาเล่าให้ฟัง
ผมจะยังคงอยู่....ในที่แห่งนี้ ไม่ว่าใครจะคิดยังไง คิดด้านไหน ดี หรือร้าย หรืออาจจะเกลียดใครๆก็ตาม
ผมอยากจะบอกว่า....
ผมก็มีส่วนผิดในเรื่องราวครั้งนี้......
..
…..
.
ผมขอโทษนะครับ Z’TronG ………
ปล.ต่อไปนี้ต้องเข้มแข็งขึ้น ต้องไม่ร้องไห้แล้วนะคับ ตอนเที่ยงๆคงไม่มีคนโทรปลุกแล้วนะต้องตื่นเองรู้มั้ย ตอนเที่ยงคืนคงไม่มีใครโทรไปทะเลาะด้วยอีกแล้ว....ดูแลตัวเองดีๆ นะคับ แล้วก็ตั้งใจเรียนกับที่เรียนแห่งใหม่นั้น....คงมีคนที่ดีกว่าพี่วินด์รออยู่นะคับ หาคนที่ได้อยู่ใกล้ๆกันตลอดเวลา หาคนที่คอยปกป้องดูแลตรองได้ เวลาที่ตรองอ่อนแอ หรือไม่มีใคร พี่วินด์ไม่สามารถเอามือตรองมากุมไว้ข้างกายได้ ไม่สามารถโอบกอดตรองไว้ได้เวลาที่ตรองร้องไห้ พี่ขอโทษนะคับ
รัก...และเป็นห่วง ตลอดไป
By สายลม...ที่เคยหวังดี และจะหวังดีตลอดไป ไม่ว่าจะเค้า...หรือเธอ ก็ตาม
...
..
.
อีกนิดนึงนะคับ....เรื่องที่ผมพูดออกมานี้ มันอาจจะเป็นเรื่อง ”โกหก” ของผมก็ได้นะคับ
แต่สำหรับผม...ผม ก็เชื่อคนง่าย อย่างที่เค้าว่าซ๊ะด้วยสิ
ปิดฉากคำว่า ”รักๆ..เลิกๆ” ของผมสักที ผมอยากรักใครอีกคนที่ผมไม่ต้องเลิกกับเค้าแล้ว....มันจะมีมั้ย
:bye2:
-
งดออกความคิดเห็น
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
นิวมะขอพูดไรละกันเรื่องนี้
เพียงแค่อยากให้ทั้งคนยังมีความรู้สึกดีๆให้แก่กันต่อไป
คงไว้ซึ่งความสัมพันธ์ที่อาจจะเป็นแค่เพื่อน หรือ พี่ต่อไปก็ได้
เพราะความสัมพันธ์อย่างนี้จะยาวนานและยั่งยืนกว่าเยอะ
อย่าฝังใจในสิ่งที่เคยผิดหวังเพราะอย่างไร
เราก็ต้องเดินหน้าต่อไปเพียงแต่ให้ระลึกไว้เสมอว่า
อย่างไรเค้าก็คือคนๆนึงมันก็มีพลาดกันบ้าง
อย่าได้จมอยู่กับความผิดหวังเลย แล้วทุกอย่างจะดีขึ้นเอง
:L2: :L2: :L2: :L2:
-
เป็นกำลังใจให้น้องตรอง สู้ๆสักวันหนึ่งพี่เชื่อว่าน้องตรองจะมีคนที่เข้าใจในตัวน้องตรอง และ+พี่เชื่อว่าคนที่ผ่านมาในชีวิตของน้องนั้นก็เป็นตัวละครหนึ่งที่เข้ามาให้น้องได้ใช้บทละครของน้องเพื่อที่จะเล่นคู่กับตัวละครที่ผ่านเข้ามาและพิสูจน์ว่าตัวละครนั้นสามารถจะดำเนินเรื่องไปได้ไกลแค่ไหนนั้นเองในเมื่อตัวละครนั้นไปไม่ไกล เราก็สามารถที่จะเขียนเรื่องต่อได้ไม่ว่าทางใหนนั้นขึ้นอยู่กับน้องเอง น้องรู้ตัวเปล่าว่าน้องโชคดีกว่าคนอีกหลายๆคน ที่น้องได้เขียนนิยายรักถึงมันอาจจะไม่สมหวังก็เหอะ
**แต่ยังไงก็ได้รัก
พี่อาจจะสื่อด้วยตัวหนังสือไม่เข้าใจของให้น้องเข้าใจแล้วกานอิอิสู้สู้
-
:เฮ้อ:
ไม่พูดไรดีกว่า...
เอาเป็นว่า....
เข้มแข็งๆๆ เดี๋ยวมันก็ผ่านไปเองแหล่ะนะ Z'Trong :a2:
ขออวยพรทั้งคู่ละกันนะ
Z'Trong ขอให้ได้เจอกับ"รัก"ที่ตรองควรค่าที่จะรักแล้วกันนะ
พี่ winds ขอให้มีความสุข กับ"สิ่ง"ที่พี่winds เชื่อแล้วกันนะคะ
:L2: :L2:
-
หอมแก้มตัวเองหนึ่งฟ้อออออออออดดดดด :o8:
-
เรื่องความรักเป็นเรื่องของคนสองคน
เมื่อตัดสินใจแล้วก็เคารพการตัดสินใจของทั้งน้องตรองและคุณวินด์
ความรักที่ผ่านๆ มาถือว่าเป็นประสบการณ์
เป็นอีกบทเรียนหนึ่งให้เราได้เรียนรู้
เรียนรู้จากความผิดพลาด เอาความผิดพลาดมาเป็นครู
ความรัก ไม่มีใครผิดใครถูก
การถอยออกมาคนละก้าว
เพื่อได้มองเห็นสิ่งต่างๆ มองกันและกันได้กว้างขึ้น น่าจะเป็นสิ่งที่ดี
อยากให้ทั้งคู่เลือกจำแต่เรื่องดีๆของอีกคนไว้
เพราะปลายทางของความรักไม่ว่าจะจบลงแบบไหนก็ตาม
แต่ระหว่างทางที่ผ่านมา มันก็เป็นความทรงจำที่สวยงาม
ที่ทำให้เราอมยิ้มได้ทุกครั้งเมื่อนึกถึงมัน
ถึงวันนี้จะมืดหม่น แต่พรุ่งนี้มันก็เช้าอีกแล้วไม่ใช่หรอ
เป็นกำลังใจให้จ้ะ :กอด1:
-
มาให้กำลังซีตรองนะคะ ให้เข้มแข็ง ฝ่าฟันทุกสิ่งที่เข้ามาแล้วก็ผ่านไป
รักษาสุขภาพและรักตัวเองให้มากๆด้วยนะ เหนื่อยนักก็พัก แล้วค่อยก้าวเดินต่อไปค่ะ
-
เป็นกำลังใจให้ทั้งคู่ค่ะ
สู้ๆและเข้มแข็งนะครับซีตรอง :กอด1:
-
Z'Trong ขอให้ได้เจอกับ"รัก"ที่ตรองควรค่าที่จะรักแล้วกันนะ
พี่ winds ขอให้มีความสุข กับ"สิ่ง"ที่พี่winds เชื่อแล้วกันนะคะ
:L2: :L2:
:L2: :L2: ตามนี้ค่ะตรอง
-
งดออกความคิดเห็น
-
อ่านแล้วคงจะทำได้แค่ให้กำลังน้องตรองละนะ ในฐานะ ที่ตามอ่านเรื่องของน้องตรองมาตลอด
เรื่องแบบนี้ ขอไม่ออกความคิดเห็น เพราะ ไม่มีใครรู้ดี เท่ากับน้องตรองและพี่วินด์ แต่ที่ได้อ่านที่พี่วินด์เขียน
แค่มีความรู้สึก ว่า ถ้าคนเรารู้จักรักตัวเองให้เป็นก่อน คงจะไม่ทำให้คนที่เรารัก ต้องเสียใจแน่นอน
................. :กอด1:..............
-
ถ้ามันเป็นแค่นิยายก็คงจะดีใช่ไหม
เมื่อเป็นเหตุการณ์จริงไม่ว่ากี่ครั้งๆ ก็ยากจะบรรยายเสมอ
หลายๆ คน ที่ติดตามกันมาตลอดก็คงอึ้งกันไปเป็นทิวแถว
ผมก็คงเป็นอีกคนหนึ่งที่ให้ได้แค่กำลังใจผ่านตัวอักษร
กับทุกๆ ความคิด ทุกๆการตัดสินใจ ของซีตรอง และ พี่วินด์
ก็หวังว่าทั้งสองคนจะมีความสุขกับทางที่เลือกเดินกันนะครับ
:L2: :L2: :L2:
-
เป็นคนที่แค่แวะผ่านมา แต่ผ่านไปเฉยๆไม่ได้
เค้าเป็นเพียงบุคคลนอกคงไม่ค่อยเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นมาเท่าทั้งคู่
ไม่รู้ว่ามีอะไรลึกซึ้งกว่านี้รึเปล่า แต่อยากให้มาคุยกันให้เข้าใจเพื่อความทรงจำที่มีให้กัน
จะไม่เป็นเพียงความทรงจำที่ไม่น่าจดจำนะคะ
ไม่รู้ว่าพี่วินด์กับซีตรองเป็นยังไงบ้างตอนนี้
แต่อยากให้รับรูว่ามีคนเป็นห่วงอยู่มากมายนะคะ เอาแค่ในเล้าก็เยอะแล้ว
ส่วนซีตรอง เป็นห่วงซีตรองจัง อย่าหนีหายไปนะค่ะ หายเหนื่อยอ่อนล้า แล้วก็กลับมา
ยังมีเพื่อน มีพี่ที่คอยห่วงเราอยู่นะ
-
กำ เกิดไรขึ้น
ทำไมเป็นแบบนี้
สู้ๆๆครับ
แต่เจอแบบนี้ก็ไม่ไหวเนอะ
เชื่อคนอื่นมากก่าเรา
เปงผมก็เลิกครับ
-
สู้ต่อไปนะครับพี่ตรอง ^^
เปนกำลังใจให้นะครับ . ..
-
ไม่ขอออกความเห็นนะคะเพราะเป็นเรื่องของคนสองคน
แต่จะเข้ามาเป็นกำลังใจให้กับทั้งน้องตรองแล้วก็พี่วินด์
ให้ก้าวผ่านเรื่องนี้ไปให้ได้
โดยเฉพาะน้องตรอง เข้มแข็งนะ
เป็นห่วง :กอด1:
-
.
.
.
... ขอบคุณ ขอบคุณจริงๆ ขอบคุณนะครับทุกคน ...
... ตอนนี้คงปฏิเสธไม่ได้ว่าตรองใช้ชีวิตอยู่ได้ด้วยคำว่า 'กำลังใจ' จริงๆ ...
... ตั้งใจว่าจะไม่เข้ามาในนี้แล้วสินะ .. แต่สุดท้ายแล้วก็ใจอ่อนทุกที ...
... เกลียดหัวใจตัวเองจังว่ะครับ .. ไม่เคยจะใจแข็งได้เลย .......... สักครั้ง ...
... อย่างที่เคยบอกไว้ว่าเมื่อไรที่รู้สึกท้อแท้ และ เหนื่อยใจ ...
... นั่นหมายถึง .. การเริ่มเดินทางครั้งใหม่ของผมได้เริ่มขึ้นแล้ว ...
... ตอนนี้ผมกำลังเริ่มเดินทางต่อไป อย่างไม่มีจุดหมาย ...
... ผมต้องรู้จักใช้ชีวิตคนเดียวให้เป็น !!! ...
... ทุกคอมเม้นท์ .. ผมพยายามอ่านให้ช้าที่สุด ...
... เพื่อยืดเวลาในการเก็บกำลังใจให้นานเท่าที่จะทำได้ ...
... เพราะไม่รู้ว่าวันพรุ่งนี้ที่ผมตื่นขึ้น .. ที่ๆผมจะไปมันจะมีอินเตอร์เน็ตให้เล่นไหม ? ...
... อยากบอกว่า 'รัก' ทุกคนในนี้จังครับ : ) ...
... พี่วินด์ครับ ...
... ยากจังเลยครับการใช้ชีวิตโดยไม่มีพี่อยู่ข้างๆผม ...
... วันนี้ตื่นขึ้นมาก็ยังเผลอหยิบโทรศัพท์มากดดู ว่ามีมิสคอลจากพี่รึเปล่า ...
... ยังอ่านข้อความทุกฉบับของพี่ .. เหมือนที่เคยทำมาทุกครั้งเวลาคิดถึง ...
... ยังนั่งฟังเพลงๆเดิมวนไปวนมาอยู่อย่างนั้น .. เพลงของเรา ...
... ' ความคิด ' ...
... ต่างแค่เมื่อก่อนผมนั่งฟังมันแล้วอมยิ้ม ...
... แต่ตอนนี้ผมนั่งฟัง .............. แล้วร้องไห้ ...
... แต่มีสิ่งนึงที่ยังเหมือนเดิมนะครับ .. คือผมคิดถึงพี่ ...
... วันไหนที่เริ่มท้อและหมดกำลังใจ .. ตรองจะเข้ามาในนี้อีกแล้วกันนะครับ ...
... ที่นี่คือรอยยิ้ม .. คือกำลังใจทั้งหมดของตรองตอนนี้ ...
... อาร์ม .. กูหวังว่ามึงคงจะได้เข้ามาอ่านข้อความในนี้นะ ...
... กูขอโทษที่ตัดสินใจหนีมึงมาแบบนี้ .. กูอาจจะทำอะไรโง่ๆอย่างที่มึงเคยบอกไว้ ...
... แต่ขอเวลาให้กูได้พักหายใจเงียบๆคนเดียวบ้างเถอะนะ ...
... บอกไอ้เยี่ยมกับชีสด้วยว่าไม่ต้องเป็นห่วง .. ไม่จำเป็นต้องโทรหากูหรอกนะ ...
... เพราะกูคงจะไม่รับเหมือนที่เป็นมาทั้งวัน ...
... แบตหมดเมื่อไร .. โทรศัพท์เครื่องนี้ก็คงจะหมดความหมาย ...
... ถ้ามึงได้เข้ามาอ่านถึงตอนนี้ .. มึงก็คงจะรู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง ...
... อย่าโกรธ อย่าเกลียด อย่าทำอะไรพี่วินด์นะ ...
... เพราะกูคงรู้สึกแย่มากๆ ที่ต้องรู้ว่าเพื่อนที่กูรักมาก ไม่ถูก กับคนที่กูรักมาก เช่นกัน ...
... อย่าพยายามทำอะไรให้ตัวเองเหนื่อยเปล่าๆเลยนะ .. กูไปไม่นานหรอก ...
... แล้วกูจะกลับมาเอง .. เมื่อกูสบายใจ .. ยังไงกูก็ต้องส่งมึงไปอังกฤษแน่ๆ ...
... แต่ถ้าถึงวันนั้นแล้วกูไปส่งมึงไม่ได้ ...
... ขอให้มึงรู้ไว้ว่ากูไม่ได้จากมึงไปไหนหรอกนะ .. กูยังมองดูมึงอยู่เสมอ ...
... วันนั้นกูคงไม่ต้องเดียวดายแบบวันนี้อีกแล้วล่ะ ...
... เพราะกูคงจะยืนยิ้มมองมึงอยู่ข้างบนนั้นกับไอ้ปริ๊นซ์ ^^ ...
... รักมึงเว้ย .. พวกไอ้เพื่อน ! ...
... คิดถึงกูก็นั่งฟังเพลงไป ...
... ถึงจะคนละสถานที่ แต่รับรองว่ามึงกำลังฟังเพลงเดียวกับกูแน่ๆ ...
http://media.imeem.com/m/kH4FxqTOpJ
... แต่ก็คงจะหมุนย้อนได้แค่ในความคิด
ในชีวิตจริง คงไม่เจอกันอีกแล้ว .....
... ฉันจะฝากเอาไว้ อยู่ในพื้นดินและท้องฟ้า
มันเป็นความคิดที่กระซิบว่า "ฉันยังรักเธอ " ....
-
น้องตรองเข้มแข็งนะ
ชีวิตเพิ่งเริ่มต้นเองนะ
น้องตรองยังมีคนที่รักและเป็นห่วงอีกหลายคน
ให้นึกถึงคนที่รักน้องตรองมากกว่าใครคือพ่อแม่
ถ้าน้องตรองเป็นอะไรไป ทั้งสองคนนี้จะเสียใจที่สุด
และเพื่อนๆที่เป็นเพื่อนตายของน้องตรอง
จะทำอะไรคิดให้ดีนะ
อยากบอกว่าพี่เป็นห่วงน้องตรองนะ
-
"ผมอยากรักใครอีกคนที่ผมไม่ต้องเลิกกับเค้าแล้ว....มันจะมีมั้ย"
ตอบได้เลยว่า ไม่มีแน่นอน ถ้าคุณเป็นแบบนี้ :beat: :z6:
สู้ๆนะ zetrong
-
เศร้าเกินกว่าที่จะแสดงความเห็นใดๆได้ แต่จะเป็นกำลังใจให้ตรองนะ พร้อมเมื่อไหร่ก็กลับมานะ
สู้ๆ
-
ถึงจะไม่ได้รู้จักน้องตรองส่วนตัว แต่ถ้าตรองเคยอ่านเม้นท์ที่ผ่านๆมา ของพี่ น่าจะสัมผัสได้ถึงความรู้สึกห่วงใยได้น่ะ ถึงแม้ว่าความรู้สึกของพี่ หรือ คนอื่นๆ อาจจะไม่ใช่เป็นของคนที่ตรองต้องการ แต่แค่อยากบอกตรองนะ ว่าตรองนะไม่ได้อยู่คนเดียวเลย
..ห่วงใยเสมอ .... :กอด1:
-
น้องตรอง ยังไงก็คิดถึงพ่อแม่แล้วก็เพื่อนๆที่รักและเป็นห่วงน้องตรองเยอะๆนะ
ไม่ว่าเราจะรักใคร อย่าลืมรักตัวเอง ดูแลตัวเองดีๆ
ชีวิตยังมีอะไรอีกเยอะที่เราไม่รู้
แต่ละเรื่องที่เราผ่านมันไปได้ พอมองย้อนแล้วจะรู้ว่าอย่างน้อยมันก็ทำให้เราเข้มแข็งขึ้น
ถ้าเจ็บปวดก็ร้องไห้ให้พอ เวลาที่เรายิ้มเรามีความสุขอีกครั้ง เราจะยิ่งรู้ถึงคุณค่าของการได้มีความสุข
สู้เค้า :กอด1:
-
รอวันน้องตรองกลับมายิ้มได้อีกครั้ง
เมื่อกี้ลืมถามว่าตอนนี้น้องตรองอยู่ที่ไหน
แต่ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน น้องตรองไม่ได้อยู่คนเดียวในโลกใบนี้นะ
ออกเดินทางไปแล้ว ถ้าเหนื่อยก็กลับมานะ
ตรงนี้ยังมีพี่และเพื่อนๆ รอน้องตรองกลับมา
มีกำลังใจให้เสมอนะ
-
ตรองครับความรักมันมีอยู่ในทุกที่นะครับ
อยู่ที่ว่ามันเป็นรักแบบไหนแล้วเราใช้มัน
แบบไหน ขอให้รักตัวเองให้มากๆ เวลา
จะทำให้ใจเรามันซ่อมรอยแผลของตัวเอง
แล้วทำให้เรากลับมาเข้มแข็งขึ้น ในที่นี้ยัง
มีความรักและความเป็นห่วงพร้อมด้วยกำลังใจ
จากทุกๆคนในที่นี้ ที่คอยดูและเป็นห่วงตรอง
อยู่เสมอ ตรองลองมองไปรอบๆจะเห็นว่ามี
ความรักและกำลังจากทุกๆคน อยู่ที่นี้เสมอ
แล้วก็อย่าลืมคนที่รักเรามากที่สุด และรักเรา
แบบที่ไม่หวังอะไรตอบแทนจากเราเลย
พ่อและแม่นะครับ เป็นกำลังใจให้นะครับ
ปัญหาและอุปสรรคนำพามาซึ่งความเข้มแข็ง
เหมือนกับเป็นบททดสอบความแข่งแกร่งของ
จิตใจ ถึงแม้ว่ามันจะเป็นเพียงก้อนเนื้อที่เต้นได้
แต่มันก็เข้มแข็งมากๆนะครับ มันจะเข้มแข็งไป
พร้อมๆกับเรา จงก้าวผ่านมันไปให้ได้
-
วันนึงมันก็เป็นของตรองเองแหล่ะคับ
เวลาจะช่วยตรองเองแหล่ะคับ
o13
(ปล. พิมพ์ไม่ค่อยเก่งอ่า...เลยพิมพ์เม้นสั้น ๆ ทุกทีเลย)
-
.
.
.
... ขอบคุณ ขอบคุณจริงๆ ขอบคุณนะครับทุกคน ...
... ตอนนี้คงปฏิเสธไม่ได้ว่าตรองใช้ชีวิตอยู่ได้ด้วยคำว่า 'กำลังใจ' จริงๆ ...
... ตั้งใจว่าจะไม่เข้ามาในนี้แล้วสินะ .. แต่สุดท้ายแล้วก็ใจอ่อนทุกที ...
... เกลียดหัวใจตัวเองจังว่ะครับ .. ไม่เคยจะใจแข็งได้เลย .......... สักครั้ง ...
... อย่างที่เคยบอกไว้ว่าเมื่อไรที่รู้สึกท้อแท้ และ เหนื่อยใจ ...
... นั่นหมายถึง .. การเริ่มเดินทางครั้งใหม่ของผมได้เริ่มขึ้นแล้ว ...
... ตอนนี้ผมกำลังเริ่มเดินทางต่อไป อย่างไม่มีจุดหมาย ...
... ผมต้องรู้จักใช้ชีวิตคนเดียวให้เป็น !!! ...
... ทุกคอมเม้นท์ .. ผมพยายามอ่านให้ช้าที่สุด ...
... เพื่อยืดเวลาในการเก็บกำลังใจให้นานเท่าที่จะทำได้ ...
... เพราะไม่รู้ว่าวันพรุ่งนี้ที่ผมตื่นขึ้น .. ที่ๆผมจะไปมันจะมีอินเตอร์เน็ตให้เล่นไหม ? ...
... อยากบอกว่า 'รัก' ทุกคนในนี้จังครับ : ) ...
... พี่วินด์ครับ ...
... ยากจังเลยครับการใช้ชีวิตโดยไม่มีพี่อยู่ข้างๆผม ...
... วันนี้ตื่นขึ้นมาก็ยังเผลอหยิบโทรศัพท์มากดดู ว่ามีมิสคอลจากพี่รึเปล่า ...
... ยังอ่านข้อความทุกฉบับของพี่ .. เหมือนที่เคยทำมาทุกครั้งเวลาคิดถึง ...
... ยังนั่งฟังเพลงๆเดิมวนไปวนมาอยู่อย่างนั้น .. เพลงของเรา ...
... ' ความคิด ' ...
... ต่างแค่เมื่อก่อนผมนั่งฟังมันแล้วอมยิ้ม ...
... แต่ตอนนี้ผมนั่งฟัง .............. แล้วร้องไห้ ...
... แต่มีสิ่งนึงที่ยังเหมือนเดิมนะครับ .. คือผมคิดถึงพี่ ...
... วันไหนที่เริ่มท้อและหมดกำลังใจ .. ตรองจะเข้ามาในนี้อีกแล้วกันนะครับ ...
... ที่นี่คือรอยยิ้ม .. คือกำลังใจทั้งหมดของตรองตอนนี้ ...
... อาร์ม .. กูหวังว่ามึงคงจะได้เข้ามาอ่านข้อความในนี้นะ ...
... กูขอโทษที่ตัดสินใจหนีมึงมาแบบนี้ .. กูอาจจะทำอะไรโง่ๆอย่างที่มึงเคยบอกไว้ ...
... แต่ขอเวลาให้กูได้พักหายใจเงียบๆคนเดียวบ้างเถอะนะ ...
... บอกไอ้เยี่ยมกับชีสด้วยว่าไม่ต้องเป็นห่วง .. ไม่จำเป็นต้องโทรหากูหรอกนะ ...
... เพราะกูคงจะไม่รับเหมือนที่เป็นมาทั้งวัน ...
... แบตหมดเมื่อไร .. โทรศัพท์เครื่องนี้ก็คงจะหมดความหมาย ...
... ถ้ามึงได้เข้ามาอ่านถึงตอนนี้ .. มึงก็คงจะรู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง ...
... อย่าโกรธ อย่าเกลียด อย่าทำอะไรพี่วินด์นะ ...
... เพราะกูคงรู้สึกแย่มากๆ ที่ต้องรู้ว่าเพื่อนที่กูรักมาก ไม่ถูก กับคนที่กูรักมาก เช่นกัน ...
... อย่าพยายามทำอะไรให้ตัวเองเหนื่อยเปล่าๆเลยนะ .. กูไปไม่นานหรอก ...
... แล้วกูจะกลับมาเอง .. เมื่อกูสบายใจ .. ยังไงกูก็ต้องส่งมึงไปอังกฤษแน่ๆ ...
... แต่ถ้าถึงวันนั้นแล้วกูไปส่งมึงไม่ได้ ...
... ขอให้มึงรู้ไว้ว่ากูไม่ได้จากมึงไปไหนหรอกนะ .. กูยังมองดูมึงอยู่เสมอ ...
... วันนั้นกูคงไม่ต้องเดียวดายแบบวันนี้อีกแล้วล่ะ ...
... เพราะกูคงจะยืนยิ้มมองมึงอยู่ข้างบนนั้นกับไอ้ปริ๊นซ์ ^^ ...
... รักมึงเว้ย .. พวกไอ้เพื่อน ! ...
... คิดถึงกูก็นั่งฟังเพลงไป ...
... ถึงจะคนละสถานที่ แต่รับรองว่ามึงกำลังฟังเพลงเดียวกับกูแน่ๆ ...
http://media.imeem.com/m/kH4FxqTOpJ
... แต่ก็คงจะหมุนย้อนได้แค่ในความคิด
ในชีวิตจริง คงไม่เจอกันอีกแล้ว .....
... ฉันจะฝากเอาไว้ อยู่ในพื้นดินและท้องฟ้า
มันเป็นความคิดที่กระซิบว่า "ฉันยังรักเธอ " ....
.....................................................
น้องตรองพี่ไม่รู้ว่าน้องตรองคิดอะไรอยู่นะ โดยเฉพาะข้อความนี้
*แต่ถ้าถึงวันนั้นแล้วกูไปส่งมึงไม่ได้ ...
... ขอให้มึงรู้ไว้ว่ากูไม่ได้จากมึงไปไหนหรอกนะ .. กูยังมองดูมึงอยู่เสมอ ...
... วันนั้นกูคงไม่ต้องเดียวดายแบบวันนี้อีกแล้วล่ะ ...
... เพราะกูคงจะยืนยิ้มมองมึงอยู่ข้างบนนั้นกับไอ้ปริ๊นซ์ ^^ ...พี่ไม่อยากให้เป็นที่น้องเขียน.นะ
น้องต้องเข้มแข็ง..คนข้างหลังก็ยังรักน้องอยู่อีกหลายคน..แค่น้องตรองหันกลับไปดูว่านั้นคือความรักที่แท้จริง
และพี่เป็นคนหนึ่งที่จะให้กำลังใจ..น้องตรอง..และยังมีคนให้เล้าแห่งนี้ด้วยนะ
สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
... เพราะกูคงจะยืนยิ้มมองมึงอยู่ข้างบนนั้นกับไอ้ปริ๊นซ์ ^^ ...
อ่านประโยคนี้แล้วไม่สบายใจมากๆ
น้องตรองคะ พี่ ทุกๆคนและเพื่อนๆน้องตรองเป็นกำลังใจให้น้องตรองอยู่นะ
น้องตรองพยายามเข้มแข็งนะคะ
ยังมีคนรักน้องตรองอยู่มาก คิดถึงคนที่รักน้องตรองไว้มากๆนะ
ความผิดหวังเสียใจมันเป็นเรื่องธรรมดาของชีวิต
น้องตรองต้องผ่านมันไปได้แน่ๆ น้องตรองทำได้พี่เชื่อ
ตอนนี้น้องตรองอาจเหนื่อย อาจล้า ก็พักซะ
พร้อมเมื่อไรก็กลับมาได้เสมอ
เวลาจะทำให้น้องตรองเข้มแข็งขึ้นเอง
สู้ๆนะคะน้องตรอง
สิ่งดีๆยังรอน้องตรองอยู่อีกมากมายนะ
เป็นกำลังใจให้น้องตรองนะ
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
^
^
^
^
คิดเหมือนกานเลย
-
หยุดแล้วมอง นิ่งแล้วคิดนะคะ
นั้นคือสิ่งที่กี้ทำเสมอเวลาที่กำลังเสียใจ
กี้เป็นคนหนึ่งที่ไม่ได้มีอะไรดีเลย
เคยเศร้ามั๊ย ลองก้าวเดินออกไปแล้วถามใครก็ได้ที่เจอนะคะ ซักสิบคนยี่สิบคน
คำตอบไม่ว่าใครก็ตามก็คงจะเหมือนๆกัน เศร้าบ้างน้อยบ้างตราบใดที่เรายังวนเวียน
ตราบใดที่เรายังไม่สามารถละสังขารที่ไม่นานจะเน่าเปื่อยนี่ลงทุกวันทุกวัน
ทุกคนย่อมต้องเจอกับมันไม่มีที่สิ้นสุดค่ะ
แต่ทำไมเรายังคงอยู่ได้หล่ะคะ
ทำไมบางคนถึงสู้อย่างที่สุดที่จะมีชีวิตรอด
ทำไมบางคนถึงเข้มแข็ง จนถึงขนาดที่เป็นกำลังให้ใครต่อใครได้
สิ่งเหล่านี้มันอยู่ที่ตัวเราไม่ใช่ใครมากำหนด เราจะสุข เราจะทุกข์ ก็ด้วยตัวเราเองนะคะ
โลกนี้ไม่ได้โหดร้ายเสมอไปหรอกนะคะ เราโชคดีกว่าใครหลายๆคนหรือเปล่า
เรามีพร้อมกว่าใครหลายๆคนหรือเปล่า
อย่าคิดสั้นเลยนะคะ อย่าตัดสินชีวิตของตัวเองด้วยวิธีที่อ่อนแอแบบนั้น
เลิกฟังเพลงเศร้าเถอะค่ะ มันไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้น นอกจะตอกย้ำเราก็เท่านั้น
ลองออกมาจากมุมมืดที่อยู่ในตอนนี้ดีกว่ามั๊ยคะ
อาจจะพบความรักอีกมากมาย ความรักเราอาจจะไม่เคยสัมผัสมาก่อน
จากเพื่อน จากครอบครัว
ขอโทษนะคะ ถ้าพูดอะไรแล้วทำให้รู้สึกไม่ดี
แต่........ถ้ามันสามารถเตือนสติได้ กี้ขอพูดค่ะ
รักและเป็นกำลังใจให้ยืนขึ้นได้อีกครั้งนะคะ เราแค่ล้มลงไปเท่านั้นค่ะ นั่นหมายความว่าซักวัน......เราจะต้องลุกขึ้นมาเดินได้ค่ะ...ซักวันหนึ่ง
-
เวลามันจะช่วยได้
อยากให้คิดไว้เสมอว่าไม่ได้อยู่คนเดียว
มีคนมากมายที่เป็นห่วง และรักเรา อยู่ที่ว่าเราจะมองเห็นรึเปล่า
ขนาดไม่ได้รู้จักตรองเป็นการส่วนตัว เรายังเศร้าขนาดนี้
เพื่อนๆตรองก็คงห่วงมากกว่าเราหลายเท่า
เป็นกำลังใจให้ หวังว่าสักวันคงจะพบกับความรักที่คู่ควรกับตรองจริงๆ
-
:sad4:
ไม่มีคำบรรยายใดๆ............................. :undecided: ล่องลอยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
-
งื้อออออ ซีตรองอย่างคิดไปแล้วจะไม่กลับมาจิ มันทำให้รู้สึกใจไม่ดีเลยรู้มั้ย :beat: ตั้งสติหน่อยน้าตรอง อย่าทำให้คนที่ตรองรักและรักตรองเสียใจเลยน้า รุ้ไหมว่าตั้งแต่ตรองเอาเรื่องราวเข้ามาเขียนให้คนในเล้านี้ได้อ่านกัน ตรองก็ไม่ใช่ตัวคนเดียวอีกต่อไปแล้ว ตรองมีคนที่รักตรองเพิ่มขึ้นอาจไม่มากแต่ก็จะไม่หายไปไหน(ตราบใดที่เล้านี้ยังคงอยู่) อย่างน้อยพี่ก็มีพื้นที่เล็กๆ ในหัวใจและความคิดของพี่ให้กับตรองเสมอ อาจไม่มากมายเท่ากับคนที่ตรองรักแต่ก็ไม่น้อยไปกว่าคนที่รักตรอง 20 ปี พี่ว่าตรองใช้ชีวิตไม่มันเลย แค่ 1 ใน 4 ของชีวิตเอง ( ตรองไม่อยากอยู่ดูความเป็นไปของประเทศกับไอ้คนที่มันคิดจะเป็นประธานาธิบดีหรือว่าท่านจะอยู่หรือมันจะไปขุมไหน ส่วนพี่จะอยุ่ดูท่านสั่งสอนมันให้จมขุม ปล.ถ้าข้อความในวงเล็บนี้ไปสะกิดต่อมคันทรีนใครเข้าก็ข้ามผ่านข้อความในวงเล็บนี้ไปละกันเนอะ มันจะได้ไม่เป็นประเด็นที่จะพาไปหาความซวย ) ยังมีโลกกว้างที่กำลังรอตรองเข้าไป National Geography อีกมากมายหลายหลาก ถ้ามันเหนื่อยนักก็พักลงก่อน ออกเดินทางหาความผ่อนคลายให้กับตัวเองแล้วลองหาเหตุที่มาของคำว่า "ถ้า"และผลของคำว่า"แล้ว" แล้วนำมันมาไล่เรียงในเล้าให้คนที่ผ่ามาพบเจอได้เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตตรองต่อได้พี่จะดีใจมากเลย(นั่นหมายความว่าตรองจะกลับมาหาคนที่รักตรองแล้วตรองก็รัก)
"ความคิด"มันก็เหมือนหนังสือเล่มหนึ่งที่เราได้อ่านมันแล้วอาจได้ทั้งความสุขและความเศร้าแล้วแต่เนื้อหาของตัวหนังสือ แต่เราสามารถนำมันมาเป็นบทเรียนให้กับชีวิตของเราว่าเมื่อเราได้อ่านมันแล้วเราจะหยุดอยู่แค่ที่ 20 หรือเราจะ National Geography ต่อไปในโลกกว้าง หนังสือเล่มนี้ของตรองมันจะอยู่ในความทรงจำของตรอง และคนที่ได้อ่านมัน อาจไม่ได้อยุ่ในห้วงคำนึงตลอดเวลา แต่มันจะอยู่ในใจตลอดไปตราบใดที่เรายังคิดถึงกัน
ความคิดของตรองที่อยากจะไปให้ไกลแล้วไม่กลับมาพี่ก็เคยคิดเมื่อตอนที่ยังอายุเท่าตรอง(เล่าเหมือนผ่านมานานมาก แต่จริงๆ เค้าเพิ่งผ่านจุดนั้นมาได้ 2-3 ปีเองน้า ไม่เหมือนลุงกะป้าบางคนที่คาดว่าน่าจะผ่านไปได้ซักชาตินึงแล้ว กร๊าก กรั่ก กรั่ก กรั่ก : ตรูจะโดนตรีนมั้ยนิ?) แต่เมื่อเรามีสติคิดให้กว้าง กว้างมากมาก และคิดแบบ "ถ้า...แล้ว..." คิดก่อนค่อยทำไม่มีอะไรเสียหาย ก็ในเมื่อเราคิดแล้วว่าถ้าเราทำอย่างนี้ผลมันจะออกมาในรูปแบบนี้ ถ้าผลมันออกมาดีก็ทำไป แต่ถ้าผลมันออกมาไม่ดีแล้วตรองจะทำไปเพื่ออะไร?? เพื่อความสะใจ? มันใช่หรอความสะใจมันเป็นสิ่งที่ตรองต้องการจริงๆ หรอ ลองถามตัวเองดูก็ดีนะตรองว่าสิ่งที่ตรองได้บอกกับเพื่อนและทุกคนในเล้าเป็นสิ่งที่เมื่อตรองทำลงไปแล้วตรองจะสบายใจ แล้วทุกคนที่ตรองรักแล้วก็รักตรองมีความสุขไม่เสียใจ ไปน่ะไปได้ แต่ไปแล้วต้องกลับมาและต้องกลับมาอย่าง Z'ตรอง 100% ด้วย
-
ส่วนนี้ถึงพี่สายลม ถ้าถามว่าทำไมไม่เรียกให้ตรงชื่อของพี่ ก็จะตอบว่า ฝนชอบคำๆนี้ มันให้ความรุ้สึกสบายปลอดโปร่งโล่งใจ เมื่อนึกถึงสายลมแล้วเหมือนกับเป็นสิ่งหนึ่งที่เมื่อฝนเจอกับปัญหาแล้วมาได้สายลมเย็นๆ พัดผ่านได้มองออกไปในมุมกว้างๆแล้วเหมือนมันจะช่วยผ่อนคลายปัญหาที่เจอมาลงไปได้บ้างไม่มากก็น้อย แต่ทำไมพี่สายลมถึงไม่แสดงคำว่า"ชัดเจน"ให้ได้รุ้กันไปเลยล่ะ มีคำถามมากมายที่อยากจะถาม แต่คำพูดบางครั้งสำหรับบางคนมันก็ไม่ชัดเจนเท่าการแสดงออก แล้วบางครั้งสำหรับบางคนการแสดงออกมันก็ไม่ชัดเจนเท่าคำพูด แต่คำถามนี้ต้องถามมันออกมาว่า "พี่จะยึดติดอยุ่กับสิ่งนั้นไปอีกนานเท่าไร" จนวันตายเลยหรอ?? งั้นฝนว่าพี่ก็คงจะต้องอยู่อย่างสายลมไปจนวันตายเลยล่ะ ที่ทำได้แค่เพียงพัดผ่าน แต่ไม่อาจคงอยู่ด้วยได้ตลอดไป คลายความทุกข์ให้ความสุขกับผู้คนที่พัดผ่าน แต่บางคราก็สร้างความเจ็บปวดโดยไม่ได้ตั้งใจ(หรือตั้งใจ)ให้กับคนที่พานพบ ซึ่งถ้าฝนเป็นตรองฝนคงไม่ไปประดาบกับพี่ก่อนแต่จะคุยกันไปเรื่อยๆจนกว่าฝนจะแน่ใจว่าพี่ได้ให้ความชัดเจนและความจริงใจทั้งทางด้านความคิดและการกระทำพี่จะเปลี่ยนจากยึดติดกับคนคนนั้นโดยไม่ได้ตั้งใจ(หรือพี่ตั้งใจ??) มาเป็นยึดติดกับ "Z'ตรอง" ด้วยความสมัครใจไม่ได้หรอคะ?? แค่นี้มันมากไปมั้ยคะสำหรับคนที่พี่บอกว่ารัก แต่สำหรับคนที่เป็นอดีตฝนว่ามันมากไปค่ะในความคิดของฝน
ที่พี่บอกว่าพี่จะเป็นสายลมที่หวังดีของตรองน่ะพี่พูดจากใจจริงหรือแค่ชั่ววูบคะ ถ้าพี่พูดจากใจจริงฝนก็อยากให้มันมาพร้อมกับความชัดเจนได้ไหมคะ แล้วเรามารอการกลับมาของน้องตรองด้วยกันถ้าพี่คิดจะเป็น"สายลมที่หวังดี"ของน้องตรองตลอดไป
-
..อย่าพึ่งท้อถอยนะซีตรอง วันพรุ่งนี้มันต้องดีกว่าวันนี้แน่นอน...เป็นกำลังใจให้ค่ะ :L2:
-
ไม่รู้ว่าจะพูดงัยจริงๆเพราะผมเป็นคนนอก
แต่ยังม่ายเห็นมีคนให้กะลังใจคุณสายลมเลย
ก็เลยขอเป็นกำลังใจนึงให้พี่วินละกัน
ยังงัยพี่วินก็สู้ๆนะ
ม่ายต้องคิดรัยมากนะคับ :กอด1:
ค่อยๆคิดค่อยๆทำ เด๋วมันก็ดีขึ้นเอง เชื่อเต๊อะ
-
ทุกๆครั้ง ที่เข้ามาอ่านเรื่องราวของน้องตรอง
เมื่ออ่านจบ ก็จะกดปิดไปเงียบๆ พร้อมกับรอยยิ้มเมื่อน้องตรอง มีความสุข
หรือ ตาแดงๆ เมื่อเห็นว่าน้องตรองทุกข์ และแอบส่งกำลังไปให้เสมอ
และแอบดีใจ เมื่อเห็นน้องตรองลุกขึ้นได้อีกครั้ง
จนวันนี้ พี่ได้มาอ่านอีกครั้ง พี่จะร้องไห้แล้วตรอง มันทั้งเจ็บปวดแทนตรอง
และก็เจ็บปวดแทนแม่ของตรอง เพื่อนของตรอง
อยากบอกว่าเข้าใจความรู้สึกของตรอง แต่อยากให้ตรองมีสติและพี่ก็หวังว่าครั้งนี้ น้องตรองจะสามารถลุกขึ้นยืนอย่างเข้มแข็งได้อีกครั้ง
หวังว่ากำลังใจอันนี้ของพี่ และ พี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ ในเล้าทุกคอมเม้นท์จะส่งถึงน้องตรอง
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
จงใช้เวลาที่มีช่วยให้เข้มแข็ง ใช้สติให้เป็นประโยชน์
คิดถึงผู้หญิงที่รักตรองมากที่สุด ให้มากๆนะตรอง
-
ตรอง พี่รู้นะว่าการที่เดินไปข้างหน้าโดยไม่มีคนคนนั้นข้างเรามันยาก มันท้อ มันทรมานซักแค่ไหน
แต่การที่เราจะเอาทั้งหมดของชีวิตเราไปผูกติดกับคนคนนั้น พี่ไม่อยากให้เป็นอย่างนั้น
จงมองว่า เราไม่ได้มีเค้าคนเดียว
ยังมีคนที่รักเราอีกมากมาย
ครอบครัวเราละ
เพื่อนๆๆละ
คนพวกนี้เค้าไม่เคยหนีไปจากตรองเลยนะ
แล้วอีกอย่าง
ตรองบอกว่าเมษาจะมาเที่ยวสงกรานต์ด้วยกัน
พี่หวังว่าสงกรานต์จะได้เล่นน้ำกะตรองนะ
พี่จะรอ
-
ไม่ได้ติดตาม เรื่องราวอะไรมาก่อน เห็นเพื่อนเขาเป็นห่วง มีสติให้มากๆ น๊า มีคนเขาอยู่ข้างๆ อยู่นะ
ปล.ไอ่รีบน ดูหนังกันว๊อยยยยย ไอ่คุณพี่
-
สู้ๆนะซีตรอง เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ :กอด1:
-
รักมีหลายความหมายนะตรอง
....รักแบบเพื่อน....
...รักแบบครอบครัว..
...รักแบบพี่น้อง...
ถึงวันนี้ตรองจะเสียคนที่รักแบบคนรักไป
แต่ก็ยังมีคนที่รักตรองแบบเพื่อน และครอบครัวอยู่เคียงข้างนะ
อย่าคิดว่าเราอยู่เพียงตัวคนเดียว
อย่าด่วนตัดสินใจทำอะไรไปเพราะความเศร้า
อย่าให้คนที่รักเราต้องเสียใจเลยนะน้อง
บางทีการพักใจ ปล่อยให้มันว่างไว้สักพักอาจจะดีกว่า
อย่าเพิ่งให้ใครมาอยู่ในใจ เพื่อให้เราอยู่ดูแลมัน
เพื่อวันพรุ่งนี้ ที่เราจะเข้มแข็งขึ้นใหม่
:L2:รักและเป็นห่วงน้องตรองเสมอ :L2:
-
ตรองพี่อ่านแล้วใจไม่ดีเลย
ตรองไปเที่ยวแล้วก็กลับมานะ ทุกคนในนี้รอตรองอยู่
รอตรองกลับมาต่อนิยาย รอตรองกลับมาพูดคุยกันอีก
ทุกคนในนี้ รักและห่วงตรองมากมาย แม้มันจะแค่ผ่านตัวอักษร
ผ่านข้อความ แต่ทุกคนก็รักตรองไม่แพ้คนที่ตรองเจอหน้า พบหน้า
หวังว่าเม้นของพี่ๆน้องๆเพื่อนๆจะช่วยให้ตรองคิดได้ว่า ตรองไม่ได้อยู่คนเดียว
ทุกคนอยู่กับตรองเสมอ ตรองเสียใจ ทุกคนก็เสียใจ ตรองมีความสุข
พวกเราก็ยินดีไปกับตรอง ทุกคนเป็นห่วงตรองนะ
ดูแลสุขภาพด้วย แล้วกลับมาต่อนิยายเร็วๆนะ
ตรองจะทิ้งมันลงหรอ...ทุกคนรออ่านอยู่นะ รออยู่เสมอ...
เจ๊..... รักและห่วง น้องชายเสมอ.......
............................////.................////....................
.........................///////..............///////..................
......................///////////.........////////////...............
...................////////////////../////////////////.............
..................////////////////////////////////////............
.................../////////////////////////////////...............
.....................////////////////////////////...................
........................//////////////////////.......................
...........................////////////////...........................
.............................///////////...............................
................................/////...................................
.........................................................................
.........................ดูแลสุขภาพด้วย..............................
-
ข้อให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่อยูในโลกนี้คุมครองน้องตรองด้วย...ไม่ว่าน้องตรองคิดอะไรไม่ดีกับตัวเองก็ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์นั้นช่วยดลบรรดาลให้น้องตรองเปลี่ยนใจด้วย...
ขอทุกคนช่วยกันภาวนาอย่าให้เกิดอะไรขึ้นกลับน้องตรองด้วยนะครับ
-
เอิ่ม...จะว่ายังไงดีล่ะ..
เรายังไม่ได้อ่านเรื่องนี้เลยอ่ะ...
คือยังไม่ได้อ่านเนื้อเรื่องเลย แต่คิดว่าจะอ่านตอนปิดเทอม
แต่มาเจอชื่อเลยเข้ามาดูก่อน...อ่านแค่เม้นล่าสุด...
..ยังไม่เข้าใจอะไรเลย รู้แต่ว่าร้องไห้เอง...
เป็นเรื่องแรก..ที่ถึงจะรู้ว่าตอนจบไม่ได้แฮปปี้แต่ก็อยากอ่านอยู่ดี...
...ไม่เข้าใจตัวเองจริงๆว่าเราจะมาเม้นท์เพื่ออะไร..อ่านก็ยังไม่ได้อ่าน...รู้แต่ว่าอยากที่จะเม้นท์
..เราคิดว่า.. เราคิดอะไรแทนนายทั้ง 2 คนไม่ได้...เราเป็นได้แค่ส่วนหนึ่งของกำลังใจที่คนในเล้านี้อยากให้พวกนาย..
..อุปสรรค มีไว้ให้เราผ่านไปเสมอ..
..เมื่อผ่านไปได้ นายจะรู้ว่ามันจะมีความสุขรออยู่ตรงหน้า..
...มีอะไรก็ยิ้มเข้าไว้เถอะ...
...^^...
ปล.เจอกันหลังเราสอบเสร็จ...อยากอ่านตอนนี้เลยอ่ะ แต่พรุ่งนี้มีสอบ!!...อ๊ากกกกกก
ไปล่ะค่ะ...ๆ
-
อยากจะบอกว่าเป็นอีกคนเหมือนกันที่ยังไม่ได้อ่านเรื่องของตรองนะ
ตรองอาจจะคิดว่า คนที่ไม่รู้เรื่องอะไรอย่างเราจะมาเข้าใจอะไร
แต่เชื่อมั๊ย เราอ่านบทสรุปและคำพูดของตรองแล้วเราร้องไห้นะ
ร้องไห้ให้กับใครก็ไม่รู้ รู้เรื่องอะไรกะเค้ามั๊ยก็เปล่า แต่เรารู้แค่ว่า...
เราอยากเห็นตรองกลับมาเข้มแข็งนะ
อย่าทำอะไรอย่างนั้นเลยนะ
ขอร้องหล่ะ....ในเมื่อเรายังร้องไห้ให้คนที่เราไม่รู้จักได้
แล้วตรองจะทำตามคำขอที่คนที่ตรองไม่รู้จักคนนี้ขอร้องสักครั้งได้มั๊ย
เข้มแข็งนะ...
-
คิดให้รอบคอบนะคะพี่ตรอง
^^
เป็นห่วงนะคะ สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆค่ะ ลางเรื่องที่คิดแล้วปวดใจก็หยุดคิดก่อนนะคะ
ไว้มีแรงเมื่อไร ค่อยคิดใหม่ ^^
-
ตรองอยากบอกตรองว่า ตรองมีคุณค่าในตัวของตรองเอง
อย่าให้ใครมาตัดสินคุณค่าของเรา แล้วอย่าให้คุณค่าของเราต้องขึ้นอยู่กับคนอื่น
ให้กำลังใจตรองเสมอ :L1: :L1:
-
ตรองจ๊ะพี่รู้สึกใจไม่ดีกับประโยคนึงของตรองเลยที่บอกกับอาร์มน่ะ
ตรองคงไม่ได้คิดจะทำอะไรใช่ไหม
ตรองอย่าลืมนะคะ
ว่ามีคนที่รักและเป็นห่วงตรองมากมายเลย
ตรองอย่าลืมทุกคนในเล้าที่เมนท์ให้ตรองเสมอ
เป็นกำลังใจให้ตรองเสมอ
พี่เข้าใจว่าการทำใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นมันยากมากจริง ๆ
แต่ตรองจำไว้นะคะ
อย่าให้คนเพียงคนเดียวทำให้ชีวิตเราพัง
ไม่มีใครมาทำให้ชีวิตเราพังได้นะคะถ้าเราพร้อมที่จะสู้
อย่ายอมแพ้นะคะตรอง
อย่ามองและอย่าคิดว่าสิ่งที่ตัวเองเจอมามันหนักหนาสาหัสเหลือเกิน
ให้ตรองมองไปรอบข้าง มองไปข้างหน้า
ยังมีอีกหลาย ๆ คนนะคะที่เจอมาหนักกว่าตรองแต่เค้ายังเลือกที่จะสู้ต่อไป
สิ่งนึงที่พี่ขอน้องตรองไว้ตรงนี้โดยที่พี่ไม่รู้ว่าน้องตรองจะเข้ามาอ่านรึเปล่า
พี่ขอให้น้องตรองรักตัวเองให้มากที่สุดนะคะ
อย่าทำอะไรที่เป็นการทำร้ายตัวเองมากไปกว่านี้นะคะ
เพื่อน ๆ ที่รักน้องตรองเค้าคงจะเสียใจมากเหมือนกันนะคะ
รวมทั้งทุกคนที่รักน้องตรองในเล้าทุกคนด้วย
อย่าลืมนะคะ
พี่เป็นกำลังใจและรักน้องตรองเสมอค่ะ :กอด1:
-
- -' ก๊อฟขอเปงกำลังใจให้นะคับ อย่าคิดมากนะ มีไรก็เล่าๆได้นะคับ ไงๆก็มีหลายๆคนรับฟัง
ทุกๆคนเป็นห่วงนะ ^^'
-
เป็นอีกกำลังใจให้น้องตรองนะ
รักตัวเองให้มาก ๆ จ้ะ ยังมีอีกหลาย ๆ คนรักและเป็นห่วงน้องอยู่นะ :กอด1:
เหนื่อยก็พัก แล้วลุกเดินกันใหม่จ้ะ ชีวิตยังต้องเดินต่อไปนะ :L2:
-
เด๋วๆ มาอ่านต่อน๊าาา กรี๊ดดดดด
-
. . . . . :กอด1: น้องตรองสู้สู้ค่า ไม่ว่าจะอีกนานแค่ไหน พี่เชื่อว่าพวกเราชาวเล้าจะคอยเป็นกำลังใจให้กับผุ้ที่ให้
ความสุขกับพวกเรา ได้อุตส่าห์แบ่งปันเรื่องราวดีดีกันนะ แม้บางครั้งอาจจะไม่ได้ดีตลอด แต่ก็ถือว่าเป็นเรื่องราวที่
ทำให้พวกเราได้รู้จักกัน ได้รักกัน ได้เห็นใจ เป็นกำลังใจให้กัน พี่อยากให้น้องตรองลองคิดดูดีดีนะคะ ว่าคนที่รักน้องตรองที่
สุดควรเป็นใคร และใครควรเป็นคนที่น้องตรองควรรัก . . ... . . . ถ้าคิดไม่ออกพี่บอกให้ . . . ส่องกระจกดูนะคะ
นั่นล่ะ คนที่ทำให้พวกพี่ได้รักได้ผูกพันด้วยคน ไอ้เด็กที่อยู่หน้ากระจกนั่นล่ะค่ะ .. . . . ไหนจะครอบครัวอีก เพื่อนอีก
รักตัวเองให้มากๆ นะคะน้องตรอง หวังว่าจะได้เห็นรอยยิ้มน้อยๆ ผ่าน ตัวอักษรให้พวกพี่พี่ในเล้า ได้ฮากันเน้อ . . ..
. .. .. . . จงยิ้มสู้เมื่อเจอปัญหา และกอดตัวเองเมื่อยามท้อแท้ วันไหนรู้สึกไม่ไหวให้หยุดและยืนนิ่งๆ . .. . . .
-
บอกตามตรงว่ายังตามอ่านไม่ทัน แต่พอได้อ่านหลังๆ แล้ว
รู้สึกไม่ดีเลย :serius2:อาจจะดูแปลกๆที่มาพูดอย่สงนี้นะ แต่อยากจะบอกว่า
ทุกปัญหา มันมีทางออกเสมอ อยู่ที่ว่าเราจะรับมันได้มั้ยกับสิ่งที่ตามมา
ถ้ามัวแต่หนี หรือพยายามจะทำเป็นไม่รับรู้อะไรเลย แล้วคิดว่าคนที่เจ็บมีเพียงแค่เรา
มันไม่ใช่ความที่ดีนะ มีคนหลายคนที่เป็นห่วงเราอยู่เสมอ คิดถึงคนเรานั้นไว้ แล้วทุกๆอย่าง
จะดีขึ้นเอง ถึงมันจะไม่ดี 100% ก็เถอะ
ป.ล.จะทำอะไรคิดให้ดีก่อน ปรึกษาใครบ้างก็ได้ สู้ๆนะคร้าบ :L2:
-
^
^
เจาะไข่แล้ว +1
มารอข่าวน้องตรอง
น้องตรองไปอยู่ตรงไหนแล้ว รีบกลับมาไวๆนะ
เทคแคร์ตัวเองด้วยนะน้องตรอง
-
มาให้กำลังใจ ตรองนะ
ตรองเข้มแข็งนะ
อยากให้ตรองรักตัวเองให้มากกกกกกกก
ตรองยังมีใครอีกหลายๆๆ คนให้รัก และเค้าก็รักตรองนะ
อยากให้ตรองกลับมาเป็นตรองคนเดิมเร็วๆๆ
รอการกลับมาเป็นคนเดิม ซ่า แสบ เหมือนเดิมนะ
(โพสแรกสำหรับตรองเลยนะ รักตรองนะ)
-
ยังรอข่าวคราวของตรองเสมอนะ
เป็นห่วงมากด้วย
กลับมาเมื่อไหร่ก็อย่าลืมแวะเข้ามาในนี้นะ
รออยู่เสมอจ้า :กอด1:
-
งื้อออออ ซีตรองอย่างคิดไปแล้วจะไม่กลับมาจิ มันทำให้รู้สึกใจไม่ดีเลยรู้มั้ย :beat: ตั้งสติหน่อยน้าตรอง อย่าทำให้คนที่ตรองรักและรักตรองเสียใจเลยน้า รุ้ไหมว่าตั้งแต่ตรองเอาเรื่องราวเข้ามาเขียนให้คนในเล้านี้ได้อ่านกัน ตรองก็ไม่ใช่ตัวคนเดียวอีกต่อไปแล้ว ตรองมีคนที่รักตรองเพิ่มขึ้นอาจไม่มากแต่ก็จะไม่หายไปไหน(ตราบใดที่เล้านี้ยังคงอยู่) อย่างน้อยพี่ก็มีพื้นที่เล็กๆ ในหัวใจและความคิดของพี่ให้กับตรองเสมอ อาจไม่มากมายเท่ากับคนที่ตรองรักแต่ก็ไม่น้อยไปกว่าคนที่รักตรอง 20 ปี พี่ว่าตรองใช้ชีวิตไม่มันเลย แค่ 1 ใน 4 ของชีวิตเอง ( ตรองไม่อยากอยู่ดูความเป็นไปของประเทศกับไอ้คนที่มันคิดจะเป็นประธานาธิบดีหรือว่าท่านจะอยู่หรือมันจะไปขุมไหน ส่วนพี่จะอยุ่ดูท่านสั่งสอนมันให้จมขุม ปล.ถ้าข้อความในวงเล็บนี้ไปสะกิดต่อมคันทรีนใครเข้าก็ข้ามผ่านข้อความในวงเล็บนี้ไปละกันเนอะ มันจะได้ไม่เป็นประเด็นที่จะพาไปหาความซวย ) ยังมีโลกกว้างที่กำลังรอตรองเข้าไป National Geography อีกมากมายหลายหลาก ถ้ามันเหนื่อยนักก็พักลงก่อน ออกเดินทางหาความผ่อนคลายให้กับตัวเองแล้วลองหาเหตุที่มาของคำว่า "ถ้า"และผลของคำว่า"แล้ว" แล้วนำมันมาไล่เรียงในเล้าให้คนที่ผ่ามาพบเจอได้เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตตรองต่อได้พี่จะดีใจมากเลย(นั่นหมายความว่าตรองจะกลับมาหาคนที่รักตรองแล้วตรองก็รัก)
"ความคิด"มันก็เหมือนหนังสือเล่มหนึ่งที่เราได้อ่านมันแล้วอาจได้ทั้งความสุขและความเศร้าแล้วแต่เนื้อหาของตัวหนังสือ แต่เราสามารถนำมันมาเป็นบทเรียนให้กับชีวิตของเราว่าเมื่อเราได้อ่านมันแล้วเราจะหยุดอยู่แค่ที่ 20 หรือเราจะ National Geography ต่อไปในโลกกว้าง หนังสือเล่มนี้ของตรองมันจะอยู่ในความทรงจำของตรอง และคนที่ได้อ่านมัน อาจไม่ได้อยุ่ในห้วงคำนึงตลอดเวลา แต่มันจะอยู่ในใจตลอดไปตราบใดที่เรายังคิดถึงกัน
ความคิดของตรองที่อยากจะไปให้ไกลแล้วไม่กลับมาพี่ก็เคยคิดเมื่อตอนที่ยังอายุเท่าตรอง(เล่าเหมือนผ่านมานานมาก แต่จริงๆ เค้าเพิ่งผ่านจุดนั้นมาได้ 2-3 ปีเองน้า ไม่เหมือนลุงกะป้าบางคนที่คาดว่าน่าจะผ่านไปได้ซักชาตินึงแล้ว กร๊าก กรั่ก กรั่ก กรั่ก : ตรูจะโดนตรีนมั้ยนิ?) แต่เมื่อเรามีสติคิดให้กว้าง กว้างมากมาก และคิดแบบ "ถ้า...แล้ว..." คิดก่อนค่อยทำไม่มีอะไรเสียหาย ก็ในเมื่อเราคิดแล้วว่าถ้าเราทำอย่างนี้ผลมันจะออกมาในรูปแบบนี้ ถ้าผลมันออกมาดีก็ทำไป แต่ถ้าผลมันออกมาไม่ดีแล้วตรองจะทำไปเพื่ออะไร?? เพื่อความสะใจ? มันใช่หรอความสะใจมันเป็นสิ่งที่ตรองต้องการจริงๆ หรอ ลองถามตัวเองดูก็ดีนะตรองว่าสิ่งที่ตรองได้บอกกับเพื่อนและทุกคนในเล้าเป็นสิ่งที่เมื่อตรองทำลงไปแล้วตรองจะสบายใจ แล้วทุกคนที่ตรองรักแล้วก็รักตรองมีความสุขไม่เสียใจ ไปน่ะไปได้ แต่ไปแล้วต้องกลับมาและต้องกลับมาอย่าง Z'ตรอง 100% ด้วย
???
ผิดบอร์ด ผิดเวปมะเนี่ย ออกแนว ราชดำเนิน 55
ผมก็จะรอดูพร้อมคุณละกันค้าบ
:L3: ไม่มีเม้นสำหรับ เรื่องนี้
แต่อยากถามว่า ทำไมคนที่เขามีความรัก เขาไม่อยากจะถนอมรักษามันไว้เลยอ่ะ
แต่กับคนที่พยายามหา หาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ สักที
มีคนบอกว่าอยากให้คนอื่นรัก เราต้องให้รักกะเขาก่อนไม่ใช่เหรอครับ
ความเป็นจริง ไม่เห็นเป็นงั้นบ้างอ่ะ
:L3: :L3:
สนับสนุนให้คนรักกันครับ
-
หากซีตรองได้เข้ามาอ่านในนี้อีก
ก็คงจะเห็นได้แล้วว่ามีคนที่ห่วงซีตรองไม่น้อยเลย
ทุกคนก็รู้ว่าซีตรองเศร้า ซีตรองผิดหวัง จากความรัก
แต่ซีตรองก็ต้องรักตัวเองด้วยนะครับ มีรักได้และก็ต้องรักให้เป็น
อ่านประโยคท้ายแล้วใจหายวูบ เหมือนเพื่อนๆ หลายคน
ชีวิตนี้มีค่ายิ่งนะครับ ถ้าซีตรองย้อนกลับไปมองแล้ว
จะรู้ได้เลยว่ามีคนที่รัก และห่วงซีตรองเยอะมากเลย
เพราะฉะนั้นก่อนจะติดสินใจทำอะไรลงไป คิดดีๆ ก่อนน๊า
ทุกคนที่นี่รวมทั้งผม ก็จะเป็นกำลังใจให้ซีตรองเสมอน่ะ
(http://www.thaiboyslove.com/webboard/Smileys/Smilies/kapook_dookdik_16024_46513.gif) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/Smileys/Smilies/kapook_dookdik_16024_46513.gif) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/Smileys/Smilies/kapook_dookdik_16024_46513.gif)
-
อ่านถึงตอนที่ 24
รู้สึกว่าเจ้าของเรื่องชิวเกิ๊นน
ตอนที่ เซิ่นโดนหอมแก้มยังไม่เครียดเยย คาใจ
ชีวิตชิว มากมายยย เทพอ๊าาา
ทามงายอยากทามได้จางงง
:impress2:
-
เข้ามาดันตอนรับซีตรอง
-
........................เงียบ........................................
ยังไม่มีข่าวสารจากน้องตรอง
-
หายไปแบบนี้แล้ว....เป็นห่วงนะคะ
อืม เข้มแข็งนะคะ
ก็หวังว่าตอนนี้ตรองจะแค่หลบไปพัก
และพอดีขึ้นตรองจะกลับมานะคะ
:กอด1:
-
หว่ายๆ อะไรกันเนี่ย ตรองคร๊าบเกิดอะไรขึ้น ยังไม่ได้อ่านเลย ไม่ได้เข้ามาอ่าน ประมาณ 2 เดือนกว่าๆ
ขอกลับไปอ่านเรื่องราวของตรองก่อนนะ แต่ตอนนี้ขอบอกว่า เข้ามาให้กำลังใจ อย่าไปคิดอะไรมาก ทำใจให้สบาย จะสุขจะทุกข์ อยู่ที่ใจเรานะครับ
สู้ๆ แล้วซะวัน อะไรๆมันคงจะดีขึ้นเอง :L2: :L2:
-
เห้ยซีตรองอย่าคิดไรสั้นๆนะ
เป็๋นห่วง
-
:m22:
มานั่งรอน้องตรอง
-
:m15:
:3123:
:เฮ้อ:
:กอด1:
-
มารอน้องตรองด้วยคน
:กอด1:
-
เห็นหลายคนเป็นห่วงน้องตรองกันเลยมีข่าวคราวนิดๆหน่อยๆมาบอกค่ะ
ตอนนี้น้องตรองดีขึ้นแล้วค่ะ สำหรับหลายคนที่เป็นห่วงกับประโยคนึงที่น้องเค้าบอกไว้
ก็สบายใจได้ค่ะ ไม่มีอะไรแล้วค่ะ ตอนนี้น้องก็พักผ่อนที่ๆนึงในประเทศมันไม่มีเน็ตค่ะ :L2:
ถ้าน้องตรองสบายใจขึ้นกว่านี้คิดว่าคงกลับมาทักทายทุกคนเช่นเดิมค่ะ
เห็นหลายคนเป็นห่วงเลยมาบอกนิดหน่อยๆ บอกตรองไปแล้วว่าจะมาลงค่ะ :bye2:
น้องตรองฝากมาบอกว่า ตรองหล่อ ! :m20:
+ ให้กับทุกความห่วงใยค่ะ
ปอลอ ถ้าคราวหน้าเธอพูดประโยคที่โพสไว้อีกชั้นจะ :beat: :z6: เธอเลย ชิชิ !!!
-
^
^
ขอบคุณสำหรับข่าวคราว โล่งขึ้นแยะ :เฮ้อ:
-
^
^
^
^
จิ้มคุณLIZZ
ขอบคุณสำหรับข่าวคราวนะคะ
ก็รู้สึกโล่งใจเหมือนกัน ยอมรับว่ากลัวใจจริงๆนะคะ
กลัวแบบ อารมณ์ชั่ววูบอะค่ะ
ขอให้ตรองกลับมาเข้มแข็งอีกครั้งนะคะ
กลับมาหล่ออย่างที่เจ้าตัวฝากมา
ปล.รู้สึกขอบคุณเพื่อนๆพี่ๆน้องๆในเล้าด้วยนะคะ ที่ร่วมกันห่วงใยกันและกัน
เป็นครอบครัวที่อบอุ่นอีกหลังหนึ่งจริงๆค่ะ
:L1:
-
... ไม่รู้ว่านานเท่าใด .. ที่ 'ฉันและเธอ' ห่างไกล .. ตั้งแต่วันนั้น ...
... หลังจากตัดสินใจบอกเลิกกันไปแล้ว ผมก็หนีมาอยู่เงียบๆคนเดียวในที่ไกลๆ ...
... หนี ... ทั้งๆที่ไม่รู้ว่าหนีอะไร ? ...
... ผ้าพันคอที่พันไว้มันปลิวไปตามแรงกระพือของ 'แรงลม' ...
... ที่นี่ลมแรงจริงๆเลยนะ ...
... แรงจนทำให้ผมแสบตาและปล่อยน้ำตาให้ไหลออกมาจนได้ ...
... ผมร้องไห้ เพราะ ' แรงลม ' ...
... หรือบางที .. ผมอาจร้องไห้เพราะ ' ลม ' อย่างเดียวก็ได้ ...
... ผมแกล้งทำเป็น ' ไม่รัก ' ทั้งที่ยัง ' รัก ' ...
... คุณแกล้งทำเป็น ' รัก ' ทั้งที่ ' ไม่ได้รัก ' แล้ว ...
... ' เรา' ต่างทำในสิ่งที่ยากด้วยกันทั้งคู่เลยนะ ...
... ก็อย่างที่ไอ้อาร์มมันเคยบ่นไว้นั่นล่ะ ...
... ว่าไปเที่ยวทีไร .. ผมมักจะได้อาศัยโรงพยาบาลเป็นที่พักแทนโรงแรมซะทุกที ...
... ครั้งนี้ก็เช่นเดียวกัน .. แต่ไม่ต้องห่วงหรอกนะเพราะผมไม่ได้แอดมิดแล้วล่ะ ...
... แค่ได้ยากลับมานอนอมเล่นสองสามถุงใหญ่ๆก็แค่นั้นเอง : ) ...
... อาร์มมันคงจะบินไปอังกฤษก่อน 13 เมษา .. เพราะมันจะหนี ' สงกรานต์ ' ...
... เทศกาลที่นำพา ' ไอ้ปริ๊นซ์ ' จากไปพร้อมกับการสาดน้ำ ...
... แต่ผมกลับเฝ้ารอให้ถึงสงกรานต์เร็วๆ ...
... เพราะถึงตอนนั้นผมจะได้ร้องไห้ได้อย่างเต็มที่ มั่วนิ่มไปกับการสาดน้ำ ...
... ถ้าฝนตกก็คงจะดีสินะ ...
... แต่คงเป็นเรื่องยากที่จะหวังให้ท้องฟ้าปล่อยสายน้ำลงมายังพื้นดิน ในเดือนที่มีแต่ความหนาวแบบนี้ ...
... เช่นเดียวกับความหวัง .. ที่จะให้คุณกลับคืนมา ...
...
...
...
... ' พี่เขาเป็นห่วงน้องตรองมากนะ ' ...
...
... แสดงว่าตอนนี้ยังคุยกันอยู่อย่างงั้นสิ ...
... ' ก็แค่ในเอ็ม ' ...
... ครับ .. ก็แค่ในเอ็ม .. คุณยังเลือกเขามากกว่าผมเลย ...
... ' ถ้าวันนึงตรองไปอยู่แล้ว จะเลิกคุยกับเขาได้มั๊ยครับ ? ' ...
... ถึงจะฟังดูอ้อมโลกไปแต่คุณก็คงรู้ใช่ไหมว่าผมหมายถึงอะไร ...
... ถ้าผมตายไปยังจะคุยกับเขาอยู่อีกไหม .. ชีวิตผมแลกกับการให้คุณตัดความสัมพันธ์กับเขาได้ไหม ...
... ' พี่จะคุยกับเขาเท่าที่เขาให้คุย เหมือนที่พี่คุยกับน้องตรองเท่าที่น้องตรองให้คุย ' ...
...
... ถึงรู้ว่ามันเป็นคำถามที่งี่เง่า ไร้สมองและความคิด ...
... แต่ผมก็ไม่คิดที่จะเปลี่ยนคำถามหรอกนะ ...
... เพราะในวันหนึ่งข้างหน้า ผมคงเดินไปถามคำถามเดิมนี้กับใครสักคน ...
... ไม่เปลี่ยนคำถาม .. แต่จะเปลี่ยนคนถาม ...
...
... ถามใครสักคนที่เขาเชื่อมั่นและมั่นคงกับความรู้สึกตัวเองได้ ...
... ใครสักคนที่ไม่ ' โลเล ' .. เลือกที่คว้าทุกอย่างไว้กับตัวเอง ...
... บางทีนะ .. บางที ...
... ถึงเวลาที่ผมควรจะยอมรับความจริง .. และลืมคืนวันที่ไม่น่าจดจำนั้นเสียที ...
... ผมจะไม่โทษใคร .. และจะยอมรับทุกสิ่งทุกอย่างว่ามันเป็น ' ความผิดพลาด ' ของผมเองคนเดียว ...
... สิ่งที่ผมเสียไป คือ ' น้ำตา ' .. และสิ่งที่ได้มา คือ ' บทเรียน ' ...
... ถือว่า ' เสมอ ' กัน ...
...
...
...
... ผมนั่งอยู่บนโซฟาสีแดงหน้าโรงภาพยนตร์ ...
... ก้มมองนาฬิกาบนข้อมือทุกๆห้านาทีคล้ายกับกำลังรอ ' ใครสักคน ' อยู่ ...
... ตั๋วในมือก็ซื้อใบเดียว .. ขับรถก็นั่งมาคนเดียว ...
... หันมองทางซ้ายที ทางขวาที ...
... ได้แต่คิด .. ว่า ' บางที ' คนที่กำลังจะเดินเข้ามาอาจจะเป็น ' คุณ ' ...
... A MOMENT IN JUNE .. ณ ขณะรัก ...
... ผมนั่งดูอยู่ในโรงภาพยนตร์ ณ ขณะเลิกกับคุณแล้ว ...
... ดูไม่รู้เรื่องเลย .. หรือเพราะพยายามจะดูให้ไม่รู้เรื่องก็ไม่รู้สินะ ...
... ' กลัว ' ว่าถ้าดูรู้เรื่องแล้ว จะเผลอร้องไห้ออกมา ...
... หน้าจอสีขาวเลื่อนขึ้นพร้อมกับรายชื่อนักแสดง .. น้ำตาไหล ...
... ไม่ใช่เพราะชื่อของใครหรอกนะที่ทำให้ผมซาบซึ้งได้ขนาดนั้น ...
... ยังเดินผ่านทุกวัน .. ที่ๆเราพบกันเมื่อกันเมื่อก่อน ...
... ดูท่าว่าร่างกายของผมจะไม่สามารถสร้างภูมิต้านทานมาคุ้มกันเพลงนี้ได้เลยสินะ ...
... ' ความคิด ' ...
...
...
... แต่นี่ไม่ใช่เพลงเดียวหรอกนะที่ทำให้ผมร้องไห้ได้ ...
... ยังมีอีกหลายเพลงที่ร่างกายผมยังไม่สามารถต้านทานไหว อย่างน้อยก็ ' สายลม ' อีกเพลงนึงล่ะ ...
...
...
... ผมยังมีลมหายใจ .. และกำลังจะลุกขึ้นยืน ก้าวออกไปข้างหน้า ...
... ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้ .. ใครสักคนบนฟ้าจะส่งอะไรเข้ามาทำความวุ่นวายให้กับชีวิตเน่าๆของผมอีก ...
... แต่อย่างน้อย .. ...
... หากเมื่อไรที่สายลมพัดพาความหนาวเข้ามาสัมผัส ...
... ผมจะหลับตาจะยิ้มให้กับความทรงจำเก่าๆ ...
...
... ถึงสายลมที่พัดมามันจะเหน็บหนาว ...
...
...
... แต่ครั้งนึง .. สายลมเคยก็นำพาความอบอุ่นมาไว้กับผม ...
... เพราะรักแท้ก็เป็นเหมือน 'ลม' ที่โอบกอดฉัน .. แม้มองไม่เห็นแต่ฉันรู้สึกถึง 'เธอ' ...
ปล. 9 เมษานี้ก็จะสามสิบแล้วสินะครับ .. ขอให้มีความสุขมากๆ ไปในที่ๆอยากไป ทำในสิ่งที่อยากทำ รักคนที่คุณอยากรัก ... ขอให้ผมได้เป็นคนแรกที่ได้อวยพรคุณละกัน .... HAPPY BIRTHDAY ครับ .. คุณสายลม *
http://media.imeem.com/m/ekS1X3mawJ
-
ดีใจนะคะที่เข้ามาเห็นว่าน้องตรองกลับมาแล้ว
น้องตรองคะถึงยังไงน้องตรองก็ยังมีคนที่รักและเป็นห่วงน้องตรองอีกเยอะนะคะ
เข้มแข็งนะคะน้องตรอง
พี่เชื่อนะคะว่าไม่มีใครทำร้ายเราได้นอกจากเราคิดที่จะทำร้ายตัวเองค่ะ
พี่ไม่อยากให้น้องตรองใช้ชีวิตตัวเองแลกกับคนที่ไม่ได้คิดว่าเรามีค่าอะไรกับเค้านะคะ
ปล่อยเค้าไปเถอะค่ะน้องตรอง
บทเรียนครั้งนี้ที่น้องตรองได้รับ
พี่เชื่อว่ามันจะเป็นภูมิคุ้มกันชั้นดีทีเดียว
อย่าไปเสียใจกับเรื่องที่เจอ
แต่จงดีใจนะคะที่อย่างน้อยน้องตรองก็กลับมายืนอยู่คนเดียวได้
ุถึงแม้ว่าจะไม่อยากทำก็ตาม
จำไว้ค่ะรักใครก็รักได้ แต่ตรองอย่าลืมรักตัวเองนะคะ
พี่ขอแค่นี้
พี่ยังคงเป็นกำลังใจให้น้องตรองเสมอค่ะ
รักและเป็นห่วงเสมอค่ะ :กอด1:
-
welcome home น้า
:man1:
ขวัญเอ๊ย ขวัญมา
(ปลอบแบบนี้แล้วรู้สึกแก่พิลึกอะ :m29:)
สู้ๆจ้ะตรอง o13
-
เออ ตรองกลับมาก็ดีแระ
ชีวิตยังต้องดำเนินต่อไปเน้อ
-
จำที่เคยถามไว้ได้ไหมตรอง......
ถ้าวันนึงต้องเลิกกัน.....จะทำยังไง.....อกหักมันเจ็บนะ?....
.....วันนั้นตรองบอกว่ามันไม่มีทางเป็นจริง.....
......วันนี้.....ตรองเลือกที่จะเดินแล้ว....เลือกที่จะ "เจ็บ".....
แล้ว...จะปล่อยให้ความเจ็บ มันทำร้ายตรองทำไม...
บนโลกใบนี้ไม่ได้มีแค่สายลม...
มันมีทั้ง ดอกไม้ แสงแดด ก้อนหิน สายน้ำ .....
อยู่ที่ว่าตรองจะหันไปให้ความสำคัญกับอะไรเท่านั้นเอง
เมื่อสายลมก็คือสายลม......ลมมักจะพัดไปเรื่อยๆ ไม่หยุด.....เคยมีหรอคนที่จับสายลมไว้ได้......ไม่มีหรอกตรอง
..... ลมมันก็คืออากาศ.....แค่อากาศที่เราหายใจเข้าไป....ไม่นานเราก้ต้องหายใจออกมา......ไม่นาน.....อากาศหรือลมมันก็ไม่ได้มีความสำคัญมากมาย....เป็นแค่บางสิ่งที่ทำให้เราดำรงอยู่....แต่ไม่นานเราก็ต้องทิ้งมันไปอยู่ดี....เราก็ต้องเลือกสูดอากาศใหม่ที่บริสุทธิ์....เหมาะกับเรามากกว่าอากาศที่เราเพิ่งหายใจทิ้งไปเมื่อครู่......ถูกไม๊.......
-
"... ผมยังมีลมหายใจ .. และกำลังจะลุกขึ้นยืน ก้าวออกไปข้างหน้า ..." o13
ถ้าใจเรายัง "รัก" ยังไงมันก็คือ "รัก"
สัมผัสมันอย่างมีสติ ใช้มันในทางที่ดีต่อชีวิตเรา
วันนี้ เราอาจไม่รู้ว่าเราจะเจอใครสักคนที่พร้อมจะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้มาซึ่ง "รัก" และพยายามรักษามันตลอดไปไหม
ใช้ชีวิตวันนี้ให้มีความสุข เพื่อวันพรุ่งนี้ ... เราจะได้มีโอกาสไดู้รู้้ว่ามีคนคนนั้นอยู่จริง
เป็นกำลังใจให้ครับ :L2:
-
ยินดีต้อนรับกลับนะตรอง
อ่านที่ตรองเขียนแล้วแอบซึม เศร้าและดีใจไปพร้อมๆกัน
ซึมเศร้าให้กับเรื่องราวของตรอง และก็แอบดีใจที่เราไม่ใช่คนเดียวที่ไปดู A MOMENT IN JUNE ณ ขณะรัก คนเดียวในขณะที่ไม่มีใคร หุหุ
แล้วก็ดีใจที่เห็นตรองกลับมายืนได้อีกครั้ง ยินดีจริงๆนะตรอง
ยังไงก็ก้าวต่อไปนะตรอง เป็นกำลังใจให้เสมอ
-
ยินดีต้อนรับน้องตรองกลับมานะคะ :กอด1:
ดีใจที่น้องตรองกลับมาเข้มแข็งได้แล้ว
ชีวิตคนเราต้องก้าวต่อไปข้างหน้า
ให้อตีดเป็นความทรงจำที่สวยงาม
ยังมีสิ่งดีๆ ให้น้องตรองได้พบได้เจออีกมากมาย
ยิ้มให้กับทุกสิ่งที่ต่อไปน้องตรองจะได้เจอนะคะ
เป็นกำลังใจให้น้องตรองนะ
สู้ๆค่ะ :L2:
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
ชีวิตยังมีลมหายใจ ยังมีคนที่เป็นห่วงเรา
ยังไงก้อสู้ต่อไปนะตรอง เป็นกำลังใจให้เน้อ
:L2: :L2: :L2:
-
ดีใจนะที่ตรองกลับมาอีกครั้ง
ใจคนก็งี้แหละ มีรัก มีเจ็บ มีทุกข์สุขเศร้าเคล้าปนกันไป
เราคงทำได้แค่ เข้มแข็งให้ถึงที่สุดหล่ะมั้ง
เพลงรักหวานซึ้ง อักหักช้ำหนองอะ เลิกฟังได้แล้ว
ป่ะ ไปหาเพลงร็อคมันส์ๆ โดนใจวันสะรุ่นฟังกันเหอะ
โลกนี้ก็ออกจะกว้าง จะไปเดินในที่ๆมันคอยตอกย้ำเราทำไม
หนังรักหนังเศร้าอะ หยุด งด ละ เลิกเข้าพรรษาได้เลย
เช่าเดี่ยวอุดมมายังจะดีซะกว่า
รักตัวเองมากๆนะ
:กอด1:
-
ยินดีต้อนรับการกลับมาของ น้องซีตรอง
" เสียน้ำตา แต่ได้รับบทเรียน "
มันเป็นการคิดที่เจ็บปวด แต่ก็ทำให้เราเข้มแข็งขึ้น อนาคตข้างหน้าจะเป็นยังไง ไม่มีใครรู้
แต่ขอให้เราเข้มแข็ง พร้อมที่จะเจอกับเรื่องนั้น ๆ แล้ว มันก็คงเป็นเพียงเหตุการเหตุการณ์หนึ่ง
ในชีวิตเราเท่านั้น เป็นกำลังใจให้ น้องซีตรองนะครับ เข้มแข็ง อดทน มุ่งมั้น แล้วชีวิตจะเป็นสุข :กอด1:
-
... ผมยังมีลมหายใจ .. และกำลังจะลุกขึ้นยืน ก้าวออกไปข้างหน้า ...
เจ๊ดีใจที่ตรองเข้มแข็งขึ้นอีกครั้ง และไม่ว่าจะเจออะไรอีกในอนาคต ก็อยากให้ตรองเข้มแข็ง
ผ่านมันไปด้วยสติ และจิตใจที่มั่นคง ขอให้เจอแต่สิ่งดีๆ ดูแลสุขภาพด้วย :L2:
-
ทำไมมันโสด มันมีแฟน แล้วมันก็โสด เร็วจังวะ กูสับสนกะเมิงจริงๆ มากทมเมื่อไหร่ มารายงานตัวด้วย เข้าใจไหม เด็กดื้อ
-
มา :กอด1: รับขวัญซีตรอง
ดีใจที่กลับมานะจ้ะ
-
ดีแระที่กลับมา
คนเป็นห่วงกันทั้งเล้าแหน่ะ
อย่าหายไปไหนแบบนี้อีกนะ
:กอด1:ต้อนรับกลับ
-
เศร้าจางเลย
อย่าคิดมากนะครับ
-
ปล่อยให้เวลารักษาใจเถอะตรอง :bye2:
-
ดีใจที่น้องตรองไม่เป็นไร และกลับมาแล้ว
วันนี้เราเจ็บ แต่วันข้างหน้าเราจะเข้มแข็งนะน้องตรอง
เก็บเรื่องราวที่ผ่านมาเป็นบทเรียน ให้เราก้าวเดินผ่านไป
ที่นี่มีกำลังใจให้น้องตรองเสมอนะ
เทคแคร์ตัวเองด้วยนะน้องตรอง ที่ป่วยอยู่ก็ขอให้หายไวๆนะ :กอด1:
ขอบคุณLIZZ ด้วยนะคะ ที่แจ้งข่าวของน้องตรองให้เพื่อนๆได้ทราบ +1คืนกลับนะคะ :L2:
-
ดีใจจังเลยน้องตรองกลับมาแล้ว
สายลมก็ปล่อยให้เป็นเรื่องของสายลมเพราะลมยังไงไม่อยู่กับที่
ตอนนี้น้องตรองเป็นพระอาทิตย์ที่ส่องแสงไปทั่วทุกทีอย่างมั่นคง
o13
-
:กอด1:...พึ่งเสียใจกับบางเรื่องมา..แต่มาเห็นกระทู้ของตรอง..ขอยิ้มน้อยๆๆ หน่อยละกันนะ...
...ดีใจที่กลับมา...หนีอะไรก็หนีได้ แต่หนี...ใจตัวเองไม่ได้...คำพูดที่ได้ยินบ่อยๆๆแต่ยังใช้ได้เสมอ..
...พี่ได้อ่านที่..วินมาโพสแล้ว..แต่ไม่ได้โพสตอบ เพราะไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ตรองจะกลับมา..ฟังเหตุผลของสองคนแล้วขอบอกว่า
...ถ้ายังมีความรู้สึกดีๆๆ..และเรียกมันว่า..ความรัก..ถอยคนละก้าว..แล้วปรับตัวเข้าหากันดีไหม...
...อย่าตั้งกฎเกณฑ์ให้กับ..ความรักของเรา..และ..คนที่เรารัก...
...อย่าให้..คำพูด..มัน..สำคัญ..กว่า..การกระทำ...
...ให้ความสำคัญกับ..สิ่งดีๆๆที่เขาทำให้เรา..มองข้ามข้อเสียของเขาบ้าง..ไม่มีใคร..สมบูรณ์..
...อย่างน้อย..ตรองก็ยังมี..สายลมที่อบอุ่น...โอบล้อมไปด้วย..ความรัก..อยู่ใกล้ๆๆตัว...
...ถึงวิน..ความกล้า..การสร้างความมั่นใจให้คนที่เรารัก..มันสร้างขึ้นมาได้ด้วยตัวเราเอง..พยายามเข้านะ.. :กอด1:
-
คงไม่มีคำไหนบอกได้เกินคำว่า
ดีใจ....
ดีใจที่ ตรอง กลับมา
ดีใจที่ ตรอง กลับมาเข้มแข็งได้อีกครั้ง
และดีใจที่ ตรอง กลับมาเข้มแข็งได้ทุกครั้ง
อยู่กับสิ่งที่ ตรอง มีอยู่ ณ ขณะนี้นะ
อย่าอยู่กับสิ่งที่มันหลุดลอย จากไปจากเราอีกเลย
โลกยังมีอะไรอีกเยอะให้ค้นหา ยังมีคนอีกมากมายผ่านเข้ามาให้เรารู้จักและจดจำ
โลกยังมีความรักอีกมากมายให้ตรองนะ
o13
ซีตรองสู้ๆๆๆๆ
-
เม้นแรกเพื่อน้องตรองโดยเฉพาะ ดีใจจังที่น้องตรองกลับมาแล้ว :mc4:
ถึงเราจะไม่รู้จักกัน แต่แปลกนะ ที่เป็นห่วงน้องตรองได้มากขนาดนี้
ความเจ็บปวดที่น้องตรองถ่ายทอดออกมาเป็นตัวหนังสือ
พี่รู้สึกเจ็บปวดไปกับน้องตรองด้วยจริงๆ อ่านแล้วร้องไห้โฮเลยทีเดียว :m15:
น้องตรองสู้ๆ รักษาสุขภาพด้วย อย่าพูดอะไรให้น่าใจหายอีกนะ คนแก่หัวใจจะวายเอา o22
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
กอดตรองอย่างคนที่เข้าใจ
ความรู้สึกมันเป็นเรื่องที่จะบอกออกมาได้ด้วยคำพูด
หากแต่ในการกระทำที่แสดงออกมานั้นมันจะช่วยให้ทุกอย่างดูกระจ่างขึ้น
สิ่งที่ตรองเลือก พี่สายลมคนนั้นเลือก ชายหนุ่มผู้ทิ้งห่างจากวามจริงใจเลือก...
ล้วนแล้วแต่ไม่มีทางใดที่จะผิด เพราะทุกคนย่อมมีทางเลือกเป็นของตัวเอง
ด้วยความคิด ความเข้าใจในชีวิต ที่มีวิถีต่างกันมาตั้งแต่เริ่มเดินได้
มันทำให้ทุกคนมีมุมมองในการเดินทางสายชีวิตเส้นนี้ต่างกันออกไป
ดังนั้นแล้วจงมีความสุขกับสิ่งที่เรารับรู้และเข้าใจ...
อย่าจมปรักอยู่กับสิ่งที่ผ่านมาแล้วจงมองมันเป็นเพียงสายลมที่ผ่านเข้ามา
ครั้งหนึ่งมันอาจจะทำให้เรารู้สึกหวิวในใจ มันอาจจะทำให้รู้สึกดี
พอๆกับที่รู้สึกไม่สบายใจทุกครั้งที่มีสายฝนผ่านมาพัดพาสายลมให้ห่างเลยจากเราไป
ในวันนี้ สายลมก็ยังคงเป็นสายลม หากมันยังผ่านมาเราก็แค่เย็นผิวกาย
หากสายฝนผ่านมามันก็แค่สายฝนที่ไม่ทำให้เราทุกข์ร้อนใจได้อีกละ
นอกจากจะทำให้หวนนึกถึงครั้งนึงที่สายลมกับสายลมผ่านมาหาเราพร้อมกัน
แล้วดำเนินชีวิตของเราให้มีความสุข มองทุกอย่างให้เป็นไปในทางบวก
รับรู้ความเป็นไปของคนรอบข้าง มีความสุขกับสิ่งรอบตัว อยู่กับปัจจุบัน
ทำความเข้าใจกับสิ่งต่างๆที่ดำเนินอยู่รอบตัวใส่ใจให้มากขึ้น
ลองคิดว่าหากเราทำให้ชีวิตของเราในปัจจุบันมีความสุขมากๆแล้ว
เราจะรู้ว่าานับแต่วันนี้ไปจะทำให้เรามีแต่ความสุข อาจมีหลายคนมองว่า
ความทุกข์ร้อนใจละสิ่งเหล่ายังจะทำให้เราสุขได้หรือ ได้สิ เพียงแค่เรามองมันด้วย
สายตาของคนที่รับรู้ปัญหาค่อยๆหาทางแก้อย่างที่ว่าปัญหาทุกอย่างย่อมมีทางออกเสมอ
มันก็คงเหมือนกับเราอาจจะบอกว่า เราไม่มีอะไรมาห้ามเราจากสายลมสายใหม่ที่พัดผ่านมา
เช่นเดียวกันย่อมไม่มีอะไรห้ามสายฝนให้พัดผ่านได้ แล้วโลกเราจะน่าอยู่ขึ้นอีกเยอะ
นิว (ในสายตาผู้ที่มองทุกอย่างๆเป็นกลาง)
ปล.ดีใจด้วยนะถ้าตรองผ่านมันมาได้แล้ว
ไม่ว่าจะยังไงเราก็จะขอเป็นคนนึงที่พร้อมจะเป็นกำลังใจให้เสมอ...
-
ดีใจนะที่เข้มแข็งได้
-
เชื่อว่าสักวันหนึ่ง คุณจะเจอกับสิ่งที่หวังนะคับ
ดีใจนะที่ไม่บ้าแล้ว แต่ถึงแม้ว่าจะทำตลกกลบเกลื่อน บอกกับ ทุกคนว่าหายแล้ว
แต่ก็นะ รู้ว่ามันคงอีกนานกว่าจะหาย แล้วทุกอย่างจะดีเอง
เป็นกำลังใจให้ ชีวิตเรายังมีอีกเยอะ
อย่าจมอยู่กับความหลังที่ผ่านมาแล้วเลย
จงเดินไปข้างหน้าอย่างเข็มแข็งและเตรียมรับมือกับอะไรๆๆที่เกิดขึ้นระหว่างทางที่จะเดินไป
เหนื่อยก็พักหายแล้วก็ไปต่อ
แวะมาเป็นกำลังใจให้
-
ถึงไม่ 100% แต่ก็โอเค้ จะรอตรองกลับมาเป็นคนที่ร่าเริงเหมือนเดิม :กอด1:
ปล.เมื่อถึงจุดหนึ่งที่เราต้องเลือกก็ควรที่จะเลือก อย่าปล่อยให้มันค้างคา เพราะมันไม่เป็นผลดีสำหรับใครเลย
-
:กอด1: น้องตรองเป็นกำลังใจให้
เวลาจะเป็นตัวช่วยให้ทุกอย่างดีขึ้น มีทุกข์มีสุขคุยกับเพื่อน ๆ พี่ในบอร์ดนี้ได้นะ
จะรอวันที่น้องตรองเข้มแข็งและลุกขึ้นยืนได้เต็มกำลังต่อไป
:L1:
-
:กอด1: :กอด1:
กอดรับขวัญน้องตรอง
แล้วก็อยากบอกน้องตรองว่า พี่รู้สึกดีใจ ที่น้องตรองกลับมาแล้ว
และก็คิดว่า น้องตรองคงลุกขึ้นยืนได้แล้ว สู้ๆๆนะ
-
เป้นอย่างไรบ้างคะน้องตรอง สบายใจขึ้มาบ้างหรือยังคะ เวลาน้องตรองผิดหวัง เสียใจ ร้องให้ หรือทุกข์ใจ พี่อยากให้น้องตรองหันหลังหลับไปมองยังคนที่รักน้องตรองมากที่สุด คนๆนั้นพรอ้มเสมอที่จะเป็นที่ปรึกษาที่ดี รักและมีความจีงใจให้กับน้องตรองเสมอ รักโดยไม่หวังผลตอบแทน ยังพี่ขอให้น้องตรองเข้มแข็ง และมีกำลังที่ต่อสู้กับปัญหา ความผิดหวัง ถ้าผ่านมันไปได้น้องตรองก็จะได้โตเป็นผู้ใหญ่ขึ้น ฟ้าหลังฝนย่อมสดใสเสมอนะคะ
เป็นกำลังใจให้คะ
-
ดีใจที่ตรองกลับมา ...เป็นกำลังใจให้ค่ะสู้ ๆ :L2:
-
ใช่ค่ะ
สิ่งที่เสียไปคือน้ำตา สิ่งที่ได้มาคือบทเรียน
มันเป็นสิ่งที่แลกเปลี่ยนแล้วลงตัวกันมากที่สุด
เพราะถึงแม้จะเจ็บเท่าแต่เราก็ได้รู้และได้รับสิ่งต่างๆกลับมา
สู้ๆนะคะ ตรอง
กำลังใจจากทุกคนส่งไปให้ตรองค่ะ :กอด1:
-
:pig2: :pig2: :pig2:
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
:L2: :L2: :L2:
:n1: :n1: :n1:
-
. .. ดีใจที่น้องตรองกลับมาค่ะ ขอใช้ประโยคเดิมๆ นะคะ . . . .ดูแลสุขภาพตัวเองด้วย ..
.. . แต่ครั้งนี้จะ เติมคำว่า . .. . ขอร้อง .. . นะ ไม่อยากให้น้องตรองเครียดแล้ว .. .
. .. ถึงแม้ว่าพี่จะไม่รู้ว่าความรู้สึกที่น้องตรองเป็นอยู่รู้สึกอยู่จะมากมายแค่ไหน .. . แต่อยากให้รู้ว่าพวกเรา คอยดูและคิดถึง
. . .น้องตรองอยู่นะคะ .. . . ขอให้แสงอาทิตย์นำความสว่างมาสู่ชีวิตน้องตรองนะคะ . . .ไม่อยากให้สายลมเป็นตัวเชื่อม
. . . แต่ความรู้สึกที่หม่นหมองของน้องตรองแล้ว อย่าให้พัดเลย . . . ..
-
.
.
.
... เดี๋ยวจะเอาเรื่องของ ไอ้อาร์ม กับ ไอ้ปริ๊นซ์ มาลงให้นะครับ ...
... แต่จะลงในมาหา'ไร หรือ ฮว๊ากกกกฯ ดีหว่า ? ...
... อีกสองสามวัน .. ไม่น่าจะเกินนี้นะ XD ...
... ไปละ .. จุ๊ฟ ...
... ปอลอ. ลำปางหนาวมากกกกกกก .. เอิ๊กกกกกๆ ~~~* ...
... :laugh: :laugh: :laugh: ...
-
^
^
^
^
เฮ้ย o22
ได้จิ้มไอ้ตัวป่วงด้วย
:beat:ด้วยความรักและคิดถึง
-
ตั้งทู้ใหม่เลยจิคะน้องตรอง
:mc4: จุดปาทัดรอ
-
รอออออออ :mc4:
-
เข้ามารอตรอง :really2:
-
เข้ามารอเรื่องใหม่ด้วยคน แต่เปิดกระทู้ใหม่ไปเลยก็ได้นิเนอะ
-
:L2: :L2: :L2:
ให้คับ ^^
-
อ่านจบหมดแล้ว เหมือนเคยอ่านตอนสุดท้าย แต่ก็ไม่แน่ใจ
ถ้ายังมีฝันและหวังก็ขอให้มีความสุข
ปล. รู้สึกไรมากมาย แต่พูดอะไรไม่ออกสักอย่าง
-
:-[
-
จบสะที
อื้มๆ...
ไร้วาจาจะกล่าว
ขอบคุณที่ท่านนำสิ่งดีๆมาให้พวกเราให้ อ่านกันคับ
:pig4:
-
ตามมาอ่านภาคนี้จบด้วยความรวดเร็ว ยอ่งอ่านก็ยิ่งรู้สึกว่า
ครองเป็นคนที่น่าค้นหามาก ไม่น่าเชื่อว่าเด็กผู้ชายตัวเล็กๆ (รึเปล่า?)
คนหนึ่งจะเข้มแข็งกับสิ่ที่ต้องเจอในชีวิตได้มากขนาดนี้
ไม่อยากจะเชื่อเลยว่า กับเซิ่นจะจบลงแบบนี้ทำไมกันนะ
แต่ก็เอาเถอะ ในเมื่อมันเป็นการตัดสินใจของตรอง
ก็ต้องสู้ต่อไป อยากมีเพื่อนอย่างอาร์ม อยากมีเพื่อนอย่างที่ตรองมี
เสียน้ำตาไปมากมายจริงๆ กับเรื่องที่ได้อ่าน ยิ่งอ่านก็ยิ่งหลงรักคนแต่ง
จุ๊บุ จุ๊บุ
-
กลับมาอ่านอีกทีจนจบ
หลังจากล่าสุดอ่านได้ถึงแค่หน้าสี่สิบกว่าๆ
รู้สึกว่าตรองโตขึ้นนะ (จากเรื่องก่อน)
ทั้งเนื้อหาในเรื่อง
และการเล่าเรื่อง
:3123:
-
:laugh: ตรอง...พี่ทำสำเร็จแล้วด้วยการ(อู้งาน)อ่านเรื่องนี้จนจบในเวลา 2 วันหลังจากอ่านฮว๊ากจบเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว
......................
อ่านแล้วความรู้สึกมันเกิดมากมายและหลากหลายเหมือนขึ้นรถไฟเหาะจริงๆ
แต่...ยังไงก็แล้วแต่ ขอบอกว่า "ตรองเยี่ยมมาก" o13...แค่นี้แหละ
.....................
ตอนนี้ตรองคงไปเชียงใหม่แล้ว(มั๊ง)...โชคดีเน๊อ แล้วคุยกันนะครับ
ฝากส่งอาร์มด้วยนะครับ
:bye2:
-
:bye2:
สู้ๆ นะครับ
-
ดีจ้าน้องตรอง (นานๆทีจะเรียกคนอื่นเป็นน้อง555)
พี่ตามอ่านตั้งแต่เรื่องฮว๊ากกก มา เรื่องนั้นก็ทำให้พี่เสียน้ำตาไปแล้วอ่ะ
พอตามมาเรื่องนี้ก็นะ เอาอีก มันมีทั้งสุข ทั้งทุกข์ผสมกันไปเนอะ
อยากบอกว่าคนเราอ่ะมันต้องผ่านอะไรอีกมากมาย พี่จะบอกว่าเข้าใจตรองหมดก็ไม่ได้
เพราะว่าพี่ไม่ใช่ตรอง ไม่มีใตรสามารถเข้าใจอารมณ์ ความรุ้สึกแบบจริงๆที่อยู่ในใจตรองได้หรอก
แต่พี่และทุกคนรู้แค่ว่า ในใจของทุกคนมีความรุ้สึกห่วง ตรอง และเป็นกำลังใจให้ตรองเสมอ
แม้ว่าเราอาจไม่เคยคุยกันเลย ไม่เคยเจอหน้ากัน แต่จากการที่ได้อ่านเรื่องของตรอง
มันทำให้เกิดความผูกผัน และความห่วงใย อยากให้ตรองเข้มแข็ง อย่าเอาชีวิตเราไปผูกมัดกับคนๆเดียว
รักตัวเองให้มากๆ ถ้าไม่รักตัวเอง แล้วจะหวังให้ใครมารักตัวเรา ก็คงยาก
สิ่งที่สำคัญรักตัวเองให้มากๆนะ แล้วคนที่รักตรองมากๆ ตรองก็คงรู้ว่าเป็นใคร "คุณนายต๋อง" นั่นเอง พี่จำชื่อถูกป่าวหว่า
สักวันคนที่อยู่ข้างบนเค้ากำหนดว่าให้คู่กับตรอง ตรองก็ต้องได้เจอ ไม่ว่าจะช้าหรือเร็ว
ขอให้ตรองโชคดีนะจ๊ะ แล้วสรุปว่าตรองจะเขียนเรื่องอื่นป่าวอ่ะ จะได้ตามอ่านนะค่ะ
:กอด1: :L2: :L2: :กอด1:
-
อืม พี่ตามมาจาก ฮว๊ากกกกกกกกก ฯ อ่านสองวันจบ(แบบมึนๆ) แถมมีให้ใจหายใจคว่ำอีกนะไอ้น้อง
เฮ่อออออออออออออออออ อ่านภาคนี้ของตรองแล้ว สารภาพว่า งง เล็กน้อยถึงปานกลาง ในการคำนวณช่วงจังหวะเวลา
แต่ก็ โอเค๊! อิอิ พี่เพิ่งมาอ่านเอาป่านนี้ อาร์มก็ไปเมืองนอกซะแล้ว แต่พี่ก็ได้อ่านตอนพิเศษแล้วนะ น่ารักดี คิดถึงปริ๊นว่ะ
อ่านตอนนี้ทำให้รู้ว่าเป็นเด็กสายคลองเหมือนกันนะเนียะ (แต่พี่โคตรจะบ้านนอกกว่าอ่ะ เซ็ง!)
พี่ก็เป็นคนนึงที่อ่านเรื่องของตรองแล้วรู้สึกดีกับคนเขียนนะน่ะ เลยอยากจะเตือนด้วยความหวังดี
ตรองตั้งใจเรียนนะ เพื่ออนาคต เพื่อคุณนายต๋อง ส่วนความรักแบบชู้สาวนะ ไม่ตายก็ยังไม่สายที่จะหาใหม่นะ ให้ความสำคัญกับเพื่อนๆ ดีกว่า เพราะนั้น ตรองก็รู้ว่าความสัมพันธ์มันไม่มีทางเปลี่ยน มันมั่นคงกว่านะ สู้ๆ ไอ้น้อง
ปล. ฝากบอกด้วยว่า รักเยี่ยม รักชีส รักอาร์ม และคิดถึงปริ๊น น่ะค่ะ ^__^
-
อ่านจบแล้ว
จบแล้ว
ตั้งแต่ฮว๊ากกกกจนถึงเรื่องนี้ เดี๋ยวจะตามไปอ่านเรื่องอาร์มต่อ...
อื่ม... เอิ่ม... ตรองช่างเป็นคนที่มีเนื้อหาชีวิตดุเดือดดีจริง โหดร้ายบางเหตุการณ์มากมายว่ะ เป็นพี่คง... นะ (ใครมันจะอยากเป็นวะ) เอิ่ม... พูดไม่ถูกเลยแฮะ - -" ทั้งหมดที่มันเป็นไปก็นับว่าตรองเป็นคนที่มีประสบการณ์ชีวิตเกินวัยมาแล้วนะ ในฐานะผู้อ่านที่ก็ไม่ได้มีส่วนได้ส่วนเสียอะไรกับชีวิตน้อง แต่แค่รู้สึกผูกพันกับเวลา 2-3 วันที่(เรื่องราวชีวิต)ตรองที่อยู่เป็นเพื่อนกันมา เป็นห่วงน่ะค่ะ อยากบอกตรองว่าเอาไอ้เรื่องไม่ดีน่ะมาคิดทบทวนเป็นเกราะป้องกันตัวเองนะ พี่ไม่ได้บอกให้ปิดกั้นตัวเอง แต่อย่างน้อยคนเราต้องมีเซฟการ์ด (แต่ตรองดูล้อฟรีตลอดเมื่อมีความรักเข้ามาเป็นตัวแปร ^^') ยับยั้งชั่งใจบ้างนะน้อง เวลาล่วงเลยมาขนาดนี้แล้ว พี่คิดว่าตรองคงรู้ว่าอะไรเป็นอะไรไปมากโขแล้ว กับก้าวใหม่ คิดอะไรให้ถี่ถ้วนนะ ไม่ว่าจะในเรื่องอะไรก็ตาม ที่สำคัญ อย่าคิดว่าตัวเองตัวเปล่านะ เป็นห่วงคุณนายต๋องหน่อยนะ มีกันอยู่แค่สองคน
เป็นห่วงซีตรองนะจ๊ะ แล้วเจอกันในม.4 ปี 1 ;)
ป.ล. พี่แอดฮิ 5 ตรองไป รับ ไม่รับ บอกด้วย กระวนกระวายใจ ^^'
-
อ่านจบแล้วครับ หลังๆงง
ตามไม่ค่อยทันแฮะ
หึหึ หึหึ หึหึ หึหึ
-
ดันคร้าบบบบ
จาด้ายยย อ่านต่อซาดวก o13
-
อาจจะมีคนที่ 'ใช่' เข้ามาในชีวิตสักวัน .....
เพราะ ... ถ้า "คู่กันแล้ว ย่อมไม่แคล้วกัน" โบราณว่ายังไง ก็ยังโบราณอยู่ดี เอิ้กกกกกก.....
คนจะใชก็ต้องใช่ ... แต่ถ้าคนที่ไม่ใช่ ยังไง .. ก็ไม่ใช่อยู่วันยังค่ำ ....
แต่ถ้ามีใครเข้ามาในชีวิต ก็อย่าปิดโอกาสตัวเองน่ะ .... เป็นกำลังใจให้อีกคนนึง..... :bye2:
-
เอิ่ม อ่านจบแล้วมัน จี๊ดดด
อึ้ง จุก สงสาร เศร้า บรรยายไม่ถูก
-
เหอๆๆๆ ออกความเห็นไม่ถูก กลัวไม่เป็นกลาง เพราะเข้าข้างตรองงงงงงง อะ
เอาเป็นว่ามาขอบคุณสำหรับดีๆ ที่มาช้าเพราะว่าพึ่งเป็นสมาชิกอะ
เลยขอมาเป็นแฟน(เรื่องเล่า)รายช่าสุด ณ ปี 2010 โห ห่างไกลจากชาวบ้านเขาจัง
-
พึ่งได้มาอ่าน
อ่านแล้วเหมือนสนิทกะพี่ตรองมานานแสนนาน
เหมือนทุกคนคือเพื่อนที่ให้กำลังใจกัน
อาจจะช้า
สู่ต่อไปนะ พี่ตรอง
พี่ชายของหนู
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวนะคะ
ขอบคุณจริงๆ ที่ทำให้หนูได้รู้จักพี่ ขอบคุณค่ะ
รักและดูแลตัวเองด้วยนะคะ
รักและคิดถึงเสมอ
จ๋าย
-
อาจจะช้าไปหน่อยนะคะ
แต่จะขอเป็นกำลังใจให้พี่ตรองค่ะ
สู้ต่อไปค่ะ ชีวิตยังต้องเจออะไรอีกมากมาย
ไม่ว่าจะดีหรือร้าย อย่ายอมแพ้
เก็บประสบการณ์ต่างๆไว้เป็นบทเรียนอย่าที่พี่บอกดีแล้วค่ะ
ดูแลตัวเองดีๆนะค่ะ เป็นห่วงมาก จากใจค่ะ
NooBell
-
merry★ 。 • ˚ ˚ ˛ ˚ ˛ •
•。★Christmas★ 。* 。
° 。 ° ˚* _Π_____*。*˚
˚ ˛ •˛•*/______/~＼。˚ ˚ ˛
˚ ˛ •˛• ｜ 田田｜門｜ ˚★ 。 • ˚ ˚ ˛ ˚ ˛ •
Jaaaaaaaa \\(^^)//
-
สวัสดีครับพี่ซีตรอง
ผมพึ่งได้อ่านอ่ะ 555 พี่โชคดีจังนะครับ
ที่มีความรัก ดูผมดิ เหงาจะตาย :เฮ้อ: ถึงแม้รักจะไม่สมหวัง แต่มันก็สอนให้รู้กับคำว่ารัก
สู้ๆนะครับ เป็นกำลังใจ ให้ครับ :L2: อย่าพึ่งท้อหรือถอยนะครับ ชีวิตยังอีกยาวไกล
ยังมีคนที่รักเราอีกมากกว่าที่เราคิดครับ
หวังว่าคงได้รู้จักกันนะครับ^^
I'm โบราณ
-
ทำใจ ก็เรื่องมันเศร้าอ่ะ
-
พี่ตรอง โชคดีค่ะ
เป็นกำลังใจให้ชีวิตพี่เสมอ สู้ต่อไปค่ะ :a2: :a2: :a2:
-
NC :m25: :m25: :m25:
-
พี่ตรองสู้ต่อไป
ชีวิตที่ผ่านมามันเป็นบทเรียนที่ทำให้เราสามารถก้าวต่อไปข้างหน้าได้ เจ็บในวันนี้จะทำให้พี่เข้มแข็งได้ในภายภาคหน้า
แต่ถ้าพี่จมกับอดีตก็คงไม่มีคนที่สามารถช่วยพี่ได้นอกจากตัวพี่เอง ถ้าเราไม่เริ่มจากตัวเราแล้วใครที่ไหนจะมาช่วยเราได้
ขอบคุณค่ะ
-
ถึงตรอง
เข้ามาอ่านแล้วรู้สึกใจหาย
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆๆครับ
วันนี้แอบเห็นน้องตรอง หรือเพื่อนตรองหว่า แอบออนเข้ามาด้วย อิอิ
กะว่าจะทักไปแล้ว
ไม่รู้ว่าตอนนี้ตรองเป็นยังไงบ้าง คงสบายดีแหละ
ดูแลตัวเองดีๆๆนะ
วันนี้ แอบดีใจนึกว่าตรองจะมาเพื่มเรื่องราวอีกครั้ง
ดีใจที่ยังเห็นตรองแอบเข้ามา ออิอิอิ :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
-
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆนะค่ะ
พึ่งมีโอกาสได้มาเม้นต์ :-[
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้พี่ตรองค่ะ สู้ๆ :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
มาตอบให้เรื่องนี้เป็นอันดับที่สองของบอร์ด แฮ่ๆ
เพราะว่าเห็น จขกท ไปโผล่บ ที่กระทู้ที่ผมกำลังอ่านอยู่หอดี
แสดงว่า จขกท ยังสบายดี ว่าง ๆ น้องตรองก็มาทักทายกันหน่อยน้า
เพื่อน ๆ คนอื่น ๆ ในเล้า น่าจะคิดถึงกัน
o13 ปล.ขอจดบางประโยคไปเก็บไว้หน่อยน้า มันประทับใจอ่ะ :o8:
-
เจอเฮียแล้ววว....
อ่านจบแว้วววว....
รักเฮียเสมอ....
. :-[ :-[
.
.
แต่งเรื่องเจ๊เค้าด้วยสิ :impress3:
-
อ่านเรื่องนี้แล้วปวดใจเจงๆ
แต่ยังงัยก้อขอเป้นกำลังใจให้ตรองสู้ๆนะ
รู้สึกเป้นห่วงดูแลสุขภาพด้วยนะตรอง :bye2:
-
อ่านจบแล้ววว....
:a5:ขอเป้นกำลังใจให้สู้ๆนะ
o13 :bye2:
-
ตอนนี้เป็นยังไงบ้างคะตรอง
เป็นกำลังใจให้ค่ะ :กอด1:
-
ขอบคุณคับผม ^^
-
อ่านจบแล้ว ตั้งแต่แรกเลย
อ่านมาเลยๆๆๆๆ ........
จนถึงหน้าสุดท้าย
ถึงจะมี งง บ้างเป็นบางช่วง
แต่ก้ออยากเป็นกำลังใจให้
เหมื่อนกันครับ ถึงผมจะเป็น
คนที่เข้ามาอ่าน ทีหลังจาเรื่องที่เกิดนาน
แล้วก้อตาม แต่ก้ออยากเป็นส่วนหนึ่ง
ที่อยากเป็นกำลังใจ ครับผม
เออ ได้อ่านว่า ๙ เมษายน
เป็นวันเกิดของคุณสายลม ยังไงก้อมีความสุข
นะครับ ถ้าเป็นนี้ทายไม่ผิด แต่ถึงทายผิดก้อไม่รู้ว่าจะมีไค
เข้ามาเฉลยไหม ก้อคงจะ ๓๓ ขวบแล้ว
สินะครับคุณสายลม
แล้วก้ออยากบอกตรองว่า
ผมแสดงความคิดเห็นของตรองยาวที่สุด
เท่าที่เคยมีมาเลย และก้อไม่รู้ว่า
ตรองจะได้เข้ามาอ่านมั้นไหม
แต่ทุกอย่างมันต้องดีขึ้นเชื่อผมสิ
คนทุกคนคงไม่มีใครแย่ เจอเรื่องแย่ๆ
ตลอดไปหลอกครับ
สู้ ๆ ๆ นะครับ ชีวิตมันไม่ได้มีด้านเดีวย
ทุกข์ เดียว สุข มันก้อตามมาครับ เชื่อดิ
o13 o13 o13 o13 o13 o13
-
ผ่านมาหลายปีแล้ว ตอนนี้คุณจะเป็นยังงัยบ้างนะ คุณเข้มแข็งสุดๆเลยครับ
-
ThankS
-
อ่านจบแล้ว ขอบคุณมากค่ะ สำหรับการแบ่งปัน :mew4:
-
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวชีวิตของ เฮียตรอง สนุกเศร้าเหงา บลา.. หลายอารมณ์มากกก แต่ก็ขอบคุณมากก เป็นกำลังใจให้เฮียนะ o13 ยังไงชีวิตก็ต้องเกินต่อไปถ้ายังหายใจอย฿ :z6: บายคับ :bye2:
-
เพิ่งได้มีโอกาสมาอ่าน ผ่านมาแล้วสี่ปี ตอนนี้คงดีกว่าเดิมแล้วสิ
หวังว่า ตรองจะพบรักที่สมหวังบ้างนะ
สู้ๆ
-
:mew1:
-
ผมชอบประสบการณ์ความรักของพี่มากคับ ทั้งเเง่คิดของพี่เรื่องความรัก เเละการใช้ชีวิต (ผมติดตามพี่ช้าไปหน่อยก็เถอะ ผมมีความสุขมากๆครับที่ได้อ่านเรื่องราวของพี่ ขอบคุณที่มาเขียนประสบการณ์ความรักของพี่นะครับ)
-
คำโกหก...คือมีดที่กรีดใจเมื่อความลับมันได้เผยออกมา
โครตดีใจที่ตรองเลิกกับคนพวกนี้....เพราะจะอยู่ทำไมกับคนที่ไม่รับความจริงและหลอกลวง