หัวข้อ: [เรื่องเล่า] •• มาหา ' ไร ••

[august_may]

แล้วจบแล้วทำให้คิดอะไรได้มากขึ้น

มองอะไรกว้างขึ้น ดีใจที่ได้เข้ามาอ่านเรื่องของตรอง ถ้ายังไงก็สู้ต่อไปนะจ๊ะ

เชื่อว่าถ้ามีพรุ่งนี้ก็ต้องย่อมมีความหวัง  รออ่านตอนพิเศษ

[MonsterP]

ขอให้มีความสุขกับสิ่งที่เลือกนะค้าบ  สู้ๆ 

[TonG_x_Zhi]

น้องตรอง เลือกเลือกทางเดินแล้ว ขอให้ตั้งใจและก้าวต่อไปนะครับ

เป็นกำลังใจให้  แล้วจะรออ่านเรื่องต่อๆไปนะครับ

ขอบคุณที่แบ่งปันเรื่องราวให้อ่านกัน

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

ขอให้ตรองมีความสุข และพบกับความสำเร็จในทางที่เลือกน๊า

ชีวิต มันก็อย่างนี้แหละ ที่อยากจะพูด

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่กล้าบอกว่าอ่านแล้วเก็บเกี่ยวความรู้สึกดรๆในชีวิตได้เยอะเลย

มีมุมมองในเรื่องของความรักที่หลากหลาย และไม่ไกลตัว

แล้วจะรออ่านตอนพิเศษ นะคราบ อิๆ

[nOn†ღ]

ขอบคุณสำหรับการแบ่งปันประสบการณ์จ้าน้องตรอง 

ชีวิตยังคงต้องดำเนินต่อไป สู้ ๆ จ้า 

ยังรอตอนพิเศษอยู่นะจ้ะ 

[wan]

คนเราเลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกที่จะกำหนดชะตาชีวิตของตัวเราเองได้

ในเมื่อคิดเช่นนั้น ก็ไม่ควรจมปลักกับความทรงจำที่ไม่ดี แต่รู้จักเก็บความทรงจำ

ที่ดี ๆ ไว้ เป็นกำลังใจให้นะครับ ซีตรอง ยังไงซะ สักวัน คงได้พบกับความสุขที่เรา

เป็นผู้กำหนดก็ได้ ผูกพัน และให้ความรู้สึกรวมกันมา ( แม้จะไม่เคยพบกันเลยก็ตาม )

เป็นกำลังใจให้นะครับ รักและห่วงนายมากนะ ซีตรอง 

ปล. แล้วรีบมาต่อเรื่องที่ค้างไว้โดยด่วน 

[LingNERD*]

จบแล้วหรอ

จบดีจัง

สู้ๆนะตรอง

เค้าอยากซิ่วมั้ง

เรียนวิทหนักโคตะระ

แต่ถ้าซิ่วคงวนเวียนในสายวิทอยู่ดี

ก๊ากกกกกกกกกกกกกกก

[menano]

และแล้วเรื่องราวก็จบลงนะซีตรอง

ใกล้จะปีใหม่แล้ว

สิ่งดี ๆ มันจะเกิดขึ้นกับชีวิตแน่นอน

พี่เชื่อว่าไม่ว่าจะยังไงถ้าคนเราไม่เคยคิดแย่ ๆ กับใคร

สิ่งดี ๆ จะเกิดขึ้นกับเราแน่นอน

ที่มันเกิดช้าก็เพราะต้องการให้เราเรียนรู้เพื่อที่จะได้ระวังกับเรื่องต่าง ๆ นะจ๊ะ

มีความสุขมาก ๆ  เป็นกำลังใจให้เสมอ

เฝ้ารอเรื่องราวของซีตรอง

รักจ้ะ 

[jobisuka]

สู้ ๆ นะค้า
เที่ยวซะให้หนำใจ แล้วกลับมาสู้โลกของความเป็นจริง มีทั้งดีไม่ดี ยังไงก็ต้องเจอ

"jobisuka >> โว่ว .. คนนี้รู้จริง ถามพี่เค้าแล้วครับ เค้าบอกที่คุณเข้าใจก็ถูกแล้ว .. ตลาดโก้งโค้งหลังมอ ใช่ตลาดมีร้านเขาอยู่กับพื้นป่ะ เวลาซื้อของต้องก้มลงไปเลือกอะ"

ช่ายแร้วว เดินไปเดินมาปวดหลังซะงั้น เหอ ๆ

[TONG]

อ้าว จบซะอย่างนั้นเหรอเนี่ย

เฮ้อ....

ผู้ชายไม่ไร้เท่ใบพุทราค่ะ ไม่ตายก้หาใหม่ได้

เป็นกำลังใจให้ตรองตลอดไปค่ะ

ว่าแต่เห็นเที่ยวๆแบบนี้ ไปแต่ภุเขา ไปแต่ดอยนะ ไม่ลงใต้มาบ้างเลย

ทะเลสวยออก ถ้าลงประจวบก็บอกได้นะค่ะ

จะพาเที่ยว หุหุ

โชคดีตลอดไปค่ะ

[R@!nY~==~N!GhT]

ช้าไปนิด



รักคนอื่นน่ะรักได้แต่เหลือใจไว้รักตัวเองบ้าง

อ่านแล้วก็อยากจะรีบๆเรียนให้จบแล้วไปเที่ยวทั่วไทย  แต่ไม่มีตัง  วะ ฮ่ะ ฮ่า ฮ่า

[LIZZ]

โฮ่ว......

แอบไปเที่ยววันเดียว กลับมาอีกที ชิ่งจบเรื่องซะแระ   
แต่ก็จะรอตอนพิเศษต่อไปนะ แต่งมาให้อ่านด้วยล่ะ

ไม่ว่าตรองจะทำอะไร หนทางไหน ในเมื่อเลือกที่จะทำมันแล้ว ก็ทำให้ดีที่สุดล่ะ
มุ่งมั่นเอาหัวพุ่งชนเลย!!!! สู้ๆ เป็นกะลังใจให้นะ ^^
ส่วนเรื่องเรียน จะเข้าคณะไหนก็ดูที่ตัวเองชอบที่สุดละกัน 5ปี 2ใบก็ดีนะ
เอาที่อยากเรียนน่ะ ^^ ดูแลสุขภาพตัวเองด้วยอย่ามัวแต่เที่ยวเพลินนะ

อร๊ายยยยย... แล้วชั้นก็ไม่ได้หื่นเล็กๆย่ะ ชั้นหื่นมากๆต่างหากกก อุ๊ย! หลุด...
แต่ตลาดหลักทรัพย์หนุ่มหล่อจิงย่ะ ชิชิ อย่ามาขอตามไปส่องนะยะ ...อิอิ

โชคดี .... ไอ่น้องชาย....

[pongsj]

ขอบคุณที่ตรองมาถ่ายทอดเรื่องราวดีๆให้พวกเราได้อ่านกันน่ะ

ขอให้น้องตรอง เจอแต่สิ่งดีๆน่ะ สู้ๆ

[-~iK@iZ_KunG~-]

มาเป็นกำลังใจให้




และรออ่านตอนพิเศษครับซีตรอง

[[H]a[N]m[E]i[I]]

แง่มส์ๆๆ
จบแล้วหรอ
เมก็ขอให้ตรองโชคดีนะ
เริ่มต้นชีวิตใหม่ กับอะไรใหม่ๆ
เดินหน้าต่อไป อย่าท้อ แล้วก็พยายามเข้านะ
ขอให้มีสิ่งดีๆเข้ามาในชีวิต
ตามหาอะไรอยู่ก็ขอให้ได้เจอมันเร็วๆนะ
ไฟว์โตะโอ๊ะ โชคดีเน้

อ๊ะๆๆ
ตอนพิเศษ
อย่าลืมนะจะรอจ้ะ

[moonlight]

เที่ยวให้สบายใจ

แล้วกลับมาตั้งต้นกับอะไรใหม่ๆ

เป็นกำลังใจให้ซีตรองค่ะ

[kongkilmania]

ยังเป็นกำลังใจให้ตรองเสมอนะ   

ในอนาคต เมื่อตรองได้มองย้อนกลับมา

เรื่องที่ใจเคยรู้สึกว่า  หนักหนาเกินจะทนรับได้...

อาจจะเบาบางจนแทบนึกถึงความรู้สึกตอนนั้นไม่ได้เลยด้วยซ้ำ
ตรองสู้เว้ย!   

[PEAK]

รู้สึกดี ^__^  ที่ซีตรองรู้สึกดีขึ้นแล้ว  ...  เป็นกำลังใจให้นะครับ

เดินทางให้สนุก เก็บเกี่ยวความสุข ประสบการณ์มาเล่าให้ฟังปีหน้าบ้างนะ ..  ยังยืนยันว่าซีตรองเล่าเรื่องได้ดีมาก  ..  อยากอ่านอีกครับ

ขอบคุณทุก ๆ เรื่องเล่าครับ ...  รักซีตรองน้า ^__^

[Ak@tsuKII]

มาให้กำลังใจซีตรองค่า      ขอให้ซีตรองเจอแต่สิ่งดีๆนะคะ 

ขอบคุณสำหรับเรื่องเล่านะคะ  ซีตรองน่ารักมากๆ  เพื่อนๆตรองก็น่ารัก  โดยเฉพาะ 
อาร์ม  อิอิ ปันใจให้อาร์มเป็นพิเศษ      เป็นเพื่อนที่อยู่เคียงข้างตรองจริงๆ 
ซึ้งน้ำใจ   
ส่วนเยี่ยม  ก็เยี่ยมสมชื่อ   

... เซิ่น .. ฟ้าดินคงกำหนดมา ให้เป็นเวลาของคนใหม่ .. ไม่เกลียด ไม่โกรธ .. แต่แค่ไม่กลับ เข้าใจผมนะครับ ...

   ซีตรองคะ  >>

[PHUCK™]

ตอนพิเศษ >> ตรอง / โก้ / ตี๋ .+



ความเดิม ...




... สี่ทุ่มของคืนวันอังคารที่สิบสี่ตุลาคม ...
... ผมนั่งอยู่บนรถเมล์สักสายที่วิ่งผ่านหน้ามหาวิทยาลัย .. รถเมล์วิ่งไปยังจุดหมายปลายทาง .. แต่ผมกลับไร้ซึ่งปลายทาง ...
... ผู้โดยสารบนรถมีเพียงไม่กี่คน .. รถแวะจอดรับผู้โดยสารหน้าเมเจอร์ รังสิต ผู้คนที่ยืนอยู่หลายคนมองมาบนรถ ...
...
...
...
...






... ' คุณเคยเห็นผู้ชายนั่งร้องไห้อยู่บนรถเมล์ไหม ? ' ...


.



.
.
.


เพดานสีขาวโคมไฟทรงสูงสีแดง ... ทุกอย่างหมุนวนอยู่รอบตัว รู้สึกเหมือนนอนอยู่บนเรือที่โคลงเคลงไปมาเพราะคลื่นซัดตลอดเวลา มึนหัว .. อยากอ้วก ! ผมลุกขึ้นมานั่งบนเตียงสีขาว ผ้าห่มสีเทาคลุมท่อนล่างไว้ .. มองไปรอบๆห้องคงเป็นที่พักอาศัยของใครสักคน หากไม่ใช่ที่ๆผมเคยมาแน่ๆ แล้วผมก็ไม่รู้ว่าเจ้าของห้องแห่งนี้เขาเคยรู้จักกับผมไหม ? ผมอยู่ในชุดเสื้อกล้ามสีขาว กับ บ๊อกเซอร์สีเขียวสะท้อนแสง ... บ๊อกเซอร์ของผม แต่เสื้อเนี่ยของใคร ? แล้วเสื้อผ้าของผมไปไหนล่ะ ... เสียงคนพูดคุยกันอยู่ข้างนอกดังลอดเข้ามาภายในห้องนอน .. แต่ผมไม่รู้ว่าข้างนอกนั่นมีคนอยู่อีกกี่คนกันแน่ .. ผมตัดสินใจเดินลงจากเตียงแรงเหวี่ยงในหัวทำให้ผมต้องใช้มือยันผนังห้องเพื่อพยุงตัวเองไว้ ... เกิดอะไรขึ้นกับผม เมื่อคืนมีอะไร ทำไมผมมาอยู่ที่นี่ ในสภาพแบบนี้ ...



" ไง .. ปวดหัวเหรอ ? " ชายคนหนึ่งเปิดประตูห้องนอนเข้ามาพบผมในสภาพนั่งกุมหัวตัวเองอยู่บนเตียง

" ที่ไหน ? "

" คอนโด " มันตอบเสียงเรียบก่อนจะเดินกลับออกไปข้างนอกอีกครั้ง ... ที่นี่เป็นคอนโดของมันงั้นเหรอ ? แล้วมันเป็นใคร ? ทำไมผมถึงมานอนอยู่ที่คอนโดมันได้ .. มันทำอะไรผมหรือเปล่า .. ผม .. ทำไม ??       ?

" อ่ะ กินซะ " มันลากเก้าอี้โต๊ะเครื่องแป้งมาใกล้ๆเตียงก่อนจะวางชามโจ๊กลง ผมเบือนหน้าหนีอาหารตรงหน้า .. มันพ่นลมหายใจอย่างหงุดหงิดก่อนจะทิ้งตัวลงมานั่งข้างๆ

" หรือต้องให้ป้อน " ผมขยับตัวหนีหากมือของมันเอื้อมมาคว้าไว้ก่อน

" เป็นใคร ? "

" ฮ๊ะ !? " มันชะโงกหน้าเข้ามาใกล้ๆ

" เป็นใคร ? ชื่อ ? " ผมหลีกเลี่ยงที่จะใช้สรรพนามเรียกแทน มัน มึง หรือ คุณ

" โก้ " มันตอบพร้อมกับช้อนที่ตักโจ๊กมาป้อน แต่เบือนหน้าหนีอีกครั้ง ... ไม่ใช่เพราะไม่หิว แต่เป็นเพราะต้นหอมกับขิงที่อยู่ในช้อนต่างหาก

" เรื่องมากจังวะมึงเนี่ย " มันทิ้งช้อนลงอย่างอารมณ์เสียก่อนจะเดินหนีออกจากห้องไป  ผมเตรียมตัวจะลุกหนีออกไปจากห้องแห่งนี้หากชายแปลกหน้าอีกคนกลับเดินเข้ามาทัก



" ลุกไหวแล้วเหรอ ? " ผมไม่ตอบแต่มองหน้านิ่ง

" ผมมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง " ชายแปลกหน้าส่ายหัวก่อนจะเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนให้ฟัง ผมเองก็จำได้บ้างไม่ได้บ้าง ... เมื่อคืนผมนั่งรถมาลงแถวสวนจตุจักร ก่อนจะนั่งแท๊กซี่ไปร้านเหล้าแถวนั้น ... เปิดโต๊ะได้ผมก็ดื่มๆๆๆๆๆ ... แล้วก็มารู้ตัวอีกทีที่นี่แหละ .. เขาบอกว่าเก็บผมมาได้จากหน้าร้าน เห็นมีเก้งกวางกลุ่มใหญ่ทำท่าจะลากผมกลับ เขากลัวผมจะโดนลงแขกตายไปซะก่อนก็เลยบอกว่าเป็นเพื่อนแล้วก็พากลับมาแทน ...

" ขอบคุณนะครับ " ผมก้มหัวให้เขาไป .. รู้สึกสมเพชตัวเองเหมือนกันที่เมาจนหมดสภาพขนาดนั้น

" กินโจ๊กซะ เดี๋ยวพาไปส่ง " ประโยคเรียบๆหากแฝงไปด้วยอำนาจ

" ไม่กินผัก "

" เวร ! งั้นรอแป๊บ " คนแปลกหน้าบอกก่อนจะเดินมาหยิบชามโจ๊กหายออกไปพักใหญ่ ก่อนจะกลับมาพร้อมโจ๊กหมูไม่มีผัก .. คำแรกที่เข้าปากไปก็ต้องบ้วนทิ้ง คนที่ยืนมองขมวดคิ้วด้วยความแปลกใจ

" กลิ่นมันยังติดอยู่ " ผมบอก .. ได้ยินเสียงหัวเราะในลำคอเบาๆ ก่อนจะส่ายหัวแล้วเดินออกจากห้องไป  ผมเดินโซเซเข้ามาล้างหน้าในห้องน้ำ ตาแดงก่ำของผมที่ไม่รู้ว่าเป็นเพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอลล์ หรือ เพราะการร้องไห้เมื่อคืนกันแน่ ภาพที่สะท้อนอยู่ในกระจกเห็นแล้วยังรับสภาพตัวเองไม่ได้ .. แต่ตอนนี้หล่อแล้วไงล่ะ ดูดีแล้วใครสน ... ในเมื่อสุดท้ายผมก็โดนทิ้งอยู่ดี ผมโดนทิ้ง ผมอกหัก ... เข้าใจไหมว่าผมอกหัก ...

" เป็นบ้าอะไรวะ ? " ไอ้โก้เปิดประตูเข้ามาอย่างแรงจนเกือบโดนผมที่ทรุดตัวนั่งอยู่ใต้อ่างล้างหน้า ... ผมตกใจกับแรงผลักของประตู ส่วนมันเองก็คงตกใจกับเสียงตะโกนอย่างบ้าคลั่งของผม

" กูบอกมึงแล้วใช่ไหมไอ้ตี๋ว่าอย่าลากมันกลับมา บ้ารึเปล่าก็ไม่รู้ " มันหันไปบ่นกับอีกคนที่ยืนทำหน้าตกใจอยู่ไม่แพ้กัน .. อ่อมันชื่อโก้กับตี๋ งั้นกูคงเป็นเจสินะ เหอะๆ !!

" แต่งตัวซะ เดี๋ยวพาไปกินข้าว " ไอ้คนที่ชื่อตี๋เดินเอาชุดมาให้ผมก่อนจะเดินออกไปพร้อมกับไอ้โก้ .. มันคือชุดของผมแหละครับ เพียงแต่ผ่านการส่งซักมาเรียบร้อยแล้ว .. ทันทีที่ได้เสื้อผ้าผมก็ควานหากระเป๋าสตางค์กับโทรศัพท์มือถือ ทว่า ... ไม่เจอ




ผมแต่งตัวเสร็จเดินออกมาจากห้อง เห็นไอ้คนที่ชื่อตี๋ยืนดูทีวีอยู่ ส่วนไอ้โก้นั่งกระดิกเท้าอยู่บนโซฟา

" กว่าจะเสร็จนะมึง แต่งตัวหรือชักว่าววะ นานสาด " ไอ้โก้บ่น .. ไอ้นี่กวนตีนตั้งแต่วินาทีแรกที่เจอกันแล้ว หาเรื่องนะมึงเนี่ย

" เอ่อ .. โทรศัพท์ " ผมหันมาถามคนที่คิดว่าพอจะคุยด้วยรู้เรื่องกว่า

" อ๋อ ... " ไอ้ตี๋ทำท่าคิดได้ก่อนจะเดินไปหยิบโทรศัพท์มือถือกับกระเป๋าสตางค์ของผมมายื่นให้

" ลองเช็คดูเงินก่อนนะ เพราะตอนผมกับไอ้โก้ไปเจอนาย .. นายก็นอนกองอยู่หน้าร้านแล้ว " ไอ้ตี๋พูดไปอมยิ้มไป ไม่ขำว้อย !

" ไม่เคยเมารึไงวะ ? " ผมบ่นงุบงิบคนเดียว

" เคยเมา .. แต่ไม่เคยเมาเหมือนหมา ! " ไอ้โก้พูดลอยๆ ก่อนจะเดินผิวปากใส่รองเท้าเดินออกจากห้องไป

" ชื่อไรล่ะ ? " ไอ้ตี๋ถามพร้อมกับล็อคห้อง ส่วนไอ้โก้น่ะเหรอเดินหายไปไหนแล้วก็ไม่รู้

" ตรอง "

" อืมๆ " มันพยักหน้าก่อนจะเดินโอบไหล่ผมลงลิฟท์มา ... ผมไม่จำเป็นต้องเช็คเงินในกระเป๋าสตางค์ เงินมีอยู่ไม่เท่าไหร่หรอกผมแค่อยากได้บัตรต่างๆคืนก็แค่นั้น .. ส่วนโทรศัพท์แบตหมดครับ ได้คืนมาก็โอเคแล้ว



" ขอยืมโทรศัพท์ได้ป่ะครับ " ผมถามไอ้ตี๋ตอนนั่งกินข้าวกัน .. ไอ้โก้ขับรถพามากินข้าวที่เซ็นทรัล ผมถึงได้รู้ว่าคอนโดของมันอยู่แถวปิ่นเกล้า ไอ้ตี๋ไม่ตอบแต่ยื่นโทรศัพท์ให้ ผมถืออยู่พักใหญ่ก่อนจะส่งคืนกลับไปให้เจ้าของ

" อ้าว ไม่โทรล่ะ "

" จำเบอร์ไม่ได้ " ผมตอบกลับไปความจริงว่าจะโทรหาไอ้เยี่ยมให้มันมารับ เพราะบ้านมันอยู่แถวนี้ ... แต่จำเบอร์มันไม่ได้ แถมในซิมอันใหม่ก็ยังไม่มีเบอร์ใครสักคน .. นอกจาก 'เขา' คนนั้น !

" เหอะๆ โง่ดีว่ะ " ไอ้โก้ก้มหน้าพูดกับปลาดิบในจาน แต่ฟังดูเหมือนมันพูดกับผมซะมากกว่า

" ผมอิ่มแล้ว .. ขอบคุณนะครับตี๋ " ผมลุกขึ้นก้มหัวขอบคุณก่อนจะหยิบธนบัตรสีม่วงวางลงบนโต๊ะเป็นค่าอาหาร มันคงไม่มากพอเมื่อเทียบกับสิ่งที่เขาทำเพื่อช่วยผมเมื่อคืนนี้ แต่ผมต้องเก็บเงินไว้เป็นค่ารถกลับหออีก

" จะกลับยังไงล่ะ " ตี๋ถามด้วยความเป็นห่วง

" แท๊กซี่มั๊งครับ "

" เดี๋ยวกูไปส่งนี่แหละ .. ตี๋จ่ายตังค์ด้วย เจอกันที่รถ " ไอ้โก้ลุกขึ้นมาคว้าข้อมือผมไว้แน่นก่อนจะลากผมเดินออกมาจากร้าน ตี๋รีบจ่ายตังค์ก่อนจะวิ่งตามมาด้วยความเป็นห่วง ... นี่มันอยู่ด้วยกันได้ยังไงวะเนี่ย สองคนสองขั้วเลย ... ให้ผมอยู่ห้องเดียวกับไอ้เชี่ยโก้เนี่ยนะ มีตายกันไปข้างนึงแน่ๆ !!




.
.



ห้าสิบห้านาทีสำหรับเวลาที่ไอ้โก้ขับรถมาส่งผมที่หอ ...

" ขอบคุณนะครับตี๋ " ผมบอกก่อนจะปรายตามองไอ้คนขับที่กำลังนั่งมองออกไปนอกหน้าต่าง เอานิ้วเคาะพวงมาลัยเล่น

" ขอบคุณ ! " ผมบอกมันก่อนจะเปิดประตูลงจากรถมา ... ไม่มีการขอเบอร์โทรระหว่างผมกับสองคนนั่น ใครบางคนอาจจะแค่เข้ามาเพื่อที่จะผ่านไป ... การพบเจอกันระหว่างผมกับพวกเขาเป็นเรื่องนอกเหนือความคาดหมาย .. ถ้าใครสักคนบนฟ้าอยากให้เราพบเจอกันจริงๆ สักวันครับ ... สักวันคงเจอ ...



.
.

[PHUCK™]

.
.
.


ขอดองการตอบคอมเม้นท์ไว้สักปีนะครับ .

ปีหน้าค่อยตอบละกันนะๆๆ .



' แฮปปี้ นิว เยียร์ ครับ ' .. บอกล่วงหน้าเลย ..

ตรองจะได้เป็นคนแรกของปีที่ได้บอกกับทุกคน โฮะๆๆๆ

[LIZZ]

^
จิ้มก่อนอ่าน

โก๋ ตี๋ สุดยอด คนดีในหลายล้านคนเลยอ่ะ....

โชคดีนะเจอสองคนนี้ นี่ถ้าไปเจอพวกไม่ดีเข้าล่ะก็.... แย่เลย

แต่อ่านชื่อแล้วนึกถึงเจจิงๆ 55  ดูแลตัวเองด้วยเน้อ.....^^

[||WiTHOuT_YoU||]

ไม่ต้องดองหรอกตรอง เพราะดองไว้เยอะหละ เอามากินมั้ง เด๊วมันจะบูดซะก่อน กร๊ากกกก
 
Happy New Years เหมือนกันๆ
 

[minkking]

แหมมม


ทันใจอิเจ๊จริงๆๆ



กร๊ากกกกก

จุ๊บๆๆๆ



รักนะตรอง



ไม่มีใครรักตรอง เจ้ก้จะเป้นคนรักให้ตรองเอง


กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

[pickki_a]

อีกไม่กี่วันก็ข้ามปีแล้วตรอง
 

[IZE]

จะดองเค็ม  หรือ ว่าดอง หวานดี คับ ตรอง อิอิ

แต่รู้สึกนานเนอะ คำว่าปีหน้าเนี่ย  ทั้งที่จริง เหลืออีกไม่กี่วัน

[nanalonely]

ปะ

ไว้ก่อนนะน้องตรอง

เดี๋ยวเข้ามาอ่านนะจ๊ะ

ขอคุยกับคนน่ารักแถวเรื่องนี้ก่อน

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ดีนะเนี่ยไม่โดนลากไปทำอะไร

โชคดีที่เจอคนดีๆ

ยังมีคนที่เป็นห่วงและพร้อมจะอยู่ข้างๆเราอีกนะ

ทำอะไรคิดถึงตัวเอง พ่อแม่และคนที่รักเราด้วยนะจ๊ะน้องตรอง

เป็นกำลังใจให้จ้า สู้ๆน๊า

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

[[€]ŝĊörŦ]

เหอะๆ...

อยู่กันได้สิครับคนละขั้วนี่แหละ

คนหนึ่งร้อนคนหนึ่งเย็น

แต่ถ้าร้อนกันทั้งคู่มันก็มีเฮกันมากกว่าอีก

เอาไว้ค่อยมาบอกดีปีใหม่ตรองตอนใกล้ๆ วันดีกว่า อิอิ

    

[yunjaelover]

ถ้าใครสักคนบนฟ้าอยากให้เราพบเจอกันจริงๆ สักวันครับ ... สักวันคงเจอ ...

ตอนนี้ก็คิดเหมือนกัน สักวัน... คงได้เจอ....


......................

[LingNERD*]

ยังดีนะเนี่ย เจอคนดีๆ