คิดถึงเพื่อนนน
เพื่อนผู้หญิงคนนั้นน...
ที่กลายมาเป็นแฟน แม้จาช่วยเวลาสั้นๆๆ (เกือบ3ปี)
และสุดท้าย ก็กลับมาเป็นเพื่อนที่สนิทใจที่สุดคนนึงง
คนที่สามารถจะระบายเรื่องราวทุกๆอย่างให้ฟังได้อย่างสนิทใจ
คิดถึงคนคนนั้น
ผู้ชายคนแรก ที่ทำให้เราได้ค้นพบตัวเองงง
คนที่เป็นเพื่อนสนิท
ที่ไม่ค่อยสนิท
ชอบหาเรื่อง
ชอบแหย่
ชอบทำให้โกรธ
แต่ก็คอยง้อ
และ...
คนที่เกือบจาได้เป็นแฟน
แต่สุดท้ายยย
ก็...
ไม่รู้สิ
เป็นคนคนเดียวกันที่ทำให้เราได้เป็นแฟนกับผู้หญิง
ผู้หญิงคนแรก
.
.
.
คิดถึงพ่ออ
พ่อที่ไม่เหมือนพ่อของมาร์ช
พ่อที่แสดงออกชัดเจนเสมอ
ว่ารักลูก
ไม่เคยขัด
ตามใจทุกอย่าง
แต่ไม่ปล่อยปละละเลย
แต่.
.
.
.
.
.ผมเกลียด
เกลียด
เกลียดมัน
มันที่ทำให้พ่อผมเปลี่ยนไป
พ่อไม่กลับบ้านเป็นอาทิตย์
บางทีเป็นเดือน
กลับมาก็หาเรื่องกับผู้หญิงที่ผมเรียกว่าแม่
และ...
ทุกๆครั้ง
ก็มาลงที่ผมมม
....
และ
ทำให้ผมม
ผมเกลียดเค้า
ไม่
ไม่สิ
เกลียดเหล้า
เพราะเหล้าตัวเดียวว
แต่ถึงยังไงง
ผมก็รักพ่อของผมม
เหมือนกับมาร์ช
ผมเกลียดสิ่งที่ทำให้พ่อผมเปลี่ยนไป
.......
แต่ผมก็ยังดีใจนะ
คืนสุดท้ายของพ่ออ
พ่ออยู่กับผมตลอด
ไม่ว่าผมจาไปไหน
ทำอะไร
พ่อก็จาตามไป
สุดท้ายย
อาหารมื้อสุดท้ายย
ที่ผมมีโอกาสทำให้พ่อทาน
ตักกับข้าวให้พ่อ พ่อยิ้ม
บอกว่า
" อร่อยมากลูก "
กินไปยิ้มไป
แล้วก็ไม่พูดอะไรอีกก
ผมก็ไม่ได้พูดอะไร
และไม่ได้พูดอะไรกับพ่ออีกเลย
ไม่มีโอกาส
แม้แต่จาเอ่ยลา
.
.
.
.
.คิดถึง
คิดถึงพ่ออ
และ
ทำให้ผมคิดถึงพ่อและรักพ่อมากๆๆๆๆๆๆๆๆ
มากขึ้นไปอีกไม่รู้กี่สิบกำลังเท่า
หลังจากรู้จักซันกับมาร์ช
.
.
.
.
สุดท้ายยย
คิดถึงตัวเองง
อนาคตตัวเองง
จาเป็นอย่างไรร
จะจบอย่างไรร
อยากให้เป็นเหมือนซันกับมาร์ชช
แล้วว
มันจาเป็นไปได้ไหม
ไม่รู้
ไม่มีคำตอบ
ไม่เป็นไร
อนาคตเป็นสิ่งไม่แน่นอน
อย่างน้อย
เค้าสองคนก็ทำให้ผมได้รู้ว่า
ความรัก
มีอยู่จริง
และความรัก
ถ้าให้แค่ความสุขอย่างล้นใจอย่างเดียว
ก็ดูจะเป็นสิ่งที่เรียกว่า เห็นแก่ตัวมากเกินไปนนะ
มันต้องมีความทุกข์ด้วย
มันจึงเป็นความรักที่สมบูรณ์แบบ
แต่ไม่ว่าอย่างไร
ทั้งๆที่รู้
มันมันสุขและทุกข์
ยิ่งสุขมากเท่าไร
ก็ทุกข์มากเท่านั้น
แต่
เราก็ยังโหยหาความรักก
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ขอบคุณ
ซัน สำหรับตัวอย่างของความมั่นคง จริงใจ ไม่ยึดเอาบรรทัดฐานทางสังคมมาเป็นเครื่องมือตัดสิน "ใจ" ตัวเอง
ขอบคุณ
มาร์ช สำหรับตัวอย่างของการตัดสินใจ โดยไม่โกหก "ใจ"ของตัวเอง หลังจากที่ลังเลอยู่พักหนึ่ง
ขอบคุณ
แม่ซัน สำหรับตัวอย่างของความเปิดกว้างยอมรับการเปลี่ยนแปลงทางสังคม ซึ่งมีที่มาจากการเปิด "ใจ" ยอมรับมัน
ขอบคุณ
พ่อมาร์ช สำหรับตัวอย่างของความ ไม่เข้า "ใจ"ว่าที่แท้จริงคนเราย่อมมีความเป็นปัจเจกบุคคล ทุกคนมี "ใจ" เป็นของของ
ไม่มีใครสามารถมาบังคับได้
ขอบคุณ
เฮียแดน สำหรับตัวอย่างของความ เข้า"ใจ"
และ
สุดท้ายยยย
ขอบคุณ
พี่ Par[R]K
สำหรับทุกๆอย่างของบทละคร
และทุกๆใจที่ถ่ายทอดผ่านตัวละครแต่ละตัวออกได้อย่างสมบูรณ์แบบยิ่งงง
ผมมิบังอาจชมว่า
นี่คือนิยายเรื่องที่ดีที่สุด
แต่ผมอยากบอกว่า
นี่คือนิยายเรื่องที่ผมรัก และประทับใจที่สุดด
.
.
.
.
.
.
.
และขอบคุณแฟนๆของพี่ Par[R]K ทุกๆท่านนะครับบ
ที่เป็นกำลังใจให้พี่เค้ามาตลอด
เหอะๆๆๆ
(แล้วเราเกี่ยวไรด้วย)
+5+5+5+5+5+
เอาเป็นว่า
ผมรักทุกคนนะคร้าบบบบบบบบบบ
สวัสดีปีใหม่ครับ
