หวัดดีค่ะ พี่พากษ์
..หนูคือคนๆหนึ่งที่แอบซ่อนอยู่ในบอร์ดนี้ อยู่อย่างเงียบๆมานานและ..(ไม่เคยคิดจาสมัครสมาชิกเลยจริงจริ๊งง..ขอโทษ)
..แต่พี่คะ วันนี้หนูจะไม่ใช่คนต่างด้าวอีกต่อปายยย..เย้ๆๆๆๆๆ
มันก้อเพราะพี่อ่ะแหละที่ทำให้หนูเป็นเยี่ยงนี้

เยี่ยงนี้

และเยี่ยงนี้

อ่านเรื่องไหนมันไม่อารมณ์ค้างแบบนี้เรยจริ๊ง วันๆก้อมีแต่..ซัน..มาร์ช..ซัน..มาร์ช...
อาการจาก่งก๊ง :really2:มึนๆ (กรูจาตายมั๊ย)
..โหย..ยิ่งตอนอาคุนมาร์ชแกเปนคุนปู่อ่ะ..พี่..หนูพูดจริงๆ(จริงจังนะ)หนูอ่านแล้วร้องไห้เลยอ่ะ..ไม่ใช่น้ำตาแค่ล้นๆนะ
มันเรียกว่า น้ำตาแตกอ่ะพี่ ซึ่งหนูไม่เคยเปนแบบนี้มาก่อน(ยังจริงจังอยู่)ความรักของเค้ามันชั่ง..อ้ากกกก

...อยากได้คุนพี่ซันซักคนมาอยู่บ้านบ้างจัง เคลิ้มๆๆ
++พี่พากษ์คะ..หนูสัญญาว่าจาหาคนเเบบคุนซันให้ได้!!! จริงจิ๊งงง!(มึงก้อหาคานเกาะ รอไปก่อนละกัน..อิอิ)
..พี่พากษ์ขอบคุณนะคะที่ทำให้เรามีความสุข..