:z3:ปวดหัวเหมือนกัน...ปวดมากกว่าที่พี่พากย์กับมาร์ชปวดรวมกันอีก
(เวอร์ได้อีก...แต่ปวดจริงนะคิดงานไม่ออก)
แต่เราก็ยังพร้อมที่จะมาลั่นลากับมาร์ชซันได้
หึหึ....เปิดมาคิดว่าอยู่เมืองนอกซะอีกนะนั้น
ทำบรรยายซะไอ่เราคิดว่าอยู่เมกาชัวร์!!
ที่ไหนได้พี่ไทยเรานี้เอง..มาร์ชก็หนาวซะ
แต่แปลกใจมากว่ามาร์ชไม่เห้นเราได้ไงตอนที่มองไปรอบๆ555คนอื่นเขาสนใจแต่คู่ของเราแต่ว่าฉันนี้แหละสนใจ
คู่ของมาร์ชอยากเห็นมากมาย......คริๆๆๆ
ชอบจังเลยนะนั้นสิเน๊าะไปสนคนอื่นทำไมในเมื่อคนที่อยู่ข้างเราเขายังสนใจแต่เราคนเดียวเลย
เฮ้ยยยย...โคตรชอบเลยอ่ะพี่พากย์แบบว่าความคิดนี้ถ้าไม่อ่านเรื่องนี้เขาคิดเองไม่ได้เลยนะเนี้ย
อ่านแล้วสบายใจขึ้นเลยที่เดียว.....แล้วตอนอ่านนะแบบว่าสองคนนี้เดินด้วยกันวันหนึ่งคงเถียงทะเลาะกัน
ได้ลงกินเน็ตบุ๊คแน่ๆเพราะว่าแค่นี้ก็หวานเริ่ม...แล้วก็เริ่มโหมโรง...กลับมาดี...แล้วก็กลับมาโหมโรงอีกรอบ
แล้วตอนนี้ก็โหมใหญ่เลยนะ....ซันเราไม่ไหวทน..หึหึมันต้องจัดการ
แต่ตอนต้อนน่ารักขั้นมหาเทพมากๆเลยพี่พากย์เขาชอบอ่ะอ่านแล้วยิ้มหายเครียดไป0.5วิเลย
ตอนนี้คงวุ่นกันทั้งประเทศกันเลยที่เดียว....สู้ๆนะจ้า
ในฐานะที่มาร์ชทำให้ซันมีช่วงประชดชีวิตแห่งชาติมาแล้ว..เพราะงั้นไม่ขออะไรมาก...
แค่ตอนหน้าอยากให้มาร์ชรู้จักคำว่าการนอนเป็นเรื่องที่เสียเวลาเท่านั้นเองงงงงงง
:jul3:เริ่มไปเรื่อยๆแล้วไปเครียดงานต่อแล้วนะ..ขอบคุณมากๆที่ทำให้ยิ้มได้ในตอนที่ยิ้มยาก(กรู๊ๆๆ)
ฝันดีนะจ้า........วันนี้ไม่ว่างยังไงดูแลพี่กูลิโกะของเขาให้ดีๆนะเดี๋ยวพรุ่งนี้ไปรับกลับของส่งงานจารย์ก่อน