---- ของขวัญ ----
"วันนี้เป็นวันเกิดคุณเหรอ ฆาเบียร์?"
เจนยุทธพูดนิ่งๆ ตาของเขารื้นไปด้วยน้ำตา ทำไมฆาบี้ไม่เคยบอกเขาเลย
"ผม...ผมยังไม่มีอะไรให้คุณเลย"
เจก้มหน้าลง เขานี่ช่างไม่รู้อะไรเลย ฆาบี้กุมมือทั้งสองของเจไว้
"แค่เจมาที่นี่ก็เป็นเหมือนของขวัญให้ฉันแล้วนะ ที่ฉันไม่บอกก็เพราะตอนแรกกะไปบอกและฉลองกับเจสองคนที่เชียงใหม่ แต่ก็ดันมีงานเข้ามาซะนี่"
ฆาเบียร์กุมขมับ แต่ก่อนที่เขาจะทันพูดอะไรอีกก็ได้ยินเสียงคนเดินเข้ามา ริคกี้เดินนำคริสเข้ามายังกระโจมน้อยๆ ริมหาด ฆาเบียร์รีบลุกไปหาอาปาของเขา ระฆังพักยกมาช่วยเขาไว้พอดี พนักงานเอาเก้าอี้ที่เตรียมไว้แล้วมาเสริมให้ คริสลงนั่งและรับไหว้เจนยุทธแล้วหันไปถามฆาเบียร์ด้วยสีหน้ายิ้มๆ
"ไง ฆาบี้ เจ ได้ไวน์ของอาปาหรือยัง นี่อาปาเก็บไว้หลายปีเลยนะเพื่อเอามาเปิดในวันพิเศษของลูก หายากมากเลยนะรู้ไหม เขาว่าปีนี้มันเป็นปีที่ไม่ค่อยดีของไวน์ฝรั่งเศส แต่ไหนๆ มันก็เป็น La Tache ที่เป็นไวน์โปรดของลูก สุดท้ายก็หามาจนได้"
คริสที่ช่างพูดเป็นพิเศษในคืนนี้ไม่ได้ทำให้สถานการณ์ดีขึ้นเลย หน้าที่จ๋อยอยู่แล้วของเจนยุทธยิ่งสลดลงอีก เขากับฆาเบียร์นี่รู้จักกันแค่ผิวเผินจริงๆ สินะ ดูสิ วันเกิดของฆาเบียร์เขาก็ยังไม่รู้เลย
"ผมยังไม่ได้ชิมเลยครับ ก็ว่ากำลังจะลองเหมือนกัน ดีที่อาปามาพอดีจะได้ดื่มด้วยกันเลย พวกผมเพิ่งกินแชมเปญหมดไปขวดหนึ่ง ต่อไวน์อีกขวดก็จะเยอะไปหน่อย อาปากินข้าวมาหรือยังครับ?"
คริสตอบว่าเขากินบนเครื่องมาแล้ว ฆาเบียร์กวักมือเรียกริคกี้ที่ยืนอยู่ห่างๆ ให้มานั่งด้วยกัน ตอนนี้เขาต้องการกำลังเสริม ยิ่งคนมากยิ่งดี ริคกี้นั่งลงอย่างเกรงใจ แล้วหันไปทักทายเจ เจนยุทธทักตอบอย่างสนิทสนม ใบหน้าของเจดูแช่มชื่นขึ้นเล็กน้อย ฆาเบียร์พยายามข่มใจไม่ให้ออกอาการหวงคนตัวเล็กที่ดูจะคุยกับคนวัยเดียวกันอย่างเลขาหนุ่มของเขาอย่างออกรสออกชาติ
"เกิดอะไรขึ้น ทำไมบรรยากาศดูตึงเครียดพิกล?"
คริสแอบกระซิบถามเป็นภาษากวางตุ้ง ฆาเบียร์ถอนหายใจแล้วเล่าให้ฟังเบาๆ คริสจุ๊ปาก ไอ้ลูกชายคนนี้ก็เหลือเกิน เรื่องสำคัญแบบนี้ทำไมไม่บอกเจ หรืออย่างน้อยควรจะบอกตัวเขาจะได้ไม่ต้องแพลนอะไรให้แบบนี้
"เอ่อ เป็นอย่างไรบ้าง เจ อาหารอร่อยไหม? เห็นฆาบี้บอกว่ากินบาบีคิวกันนี่?"
คริสถาม เจนยุทธที่เริ่มยิ้มออกตอบว่าอร่อย แล้วจาระไนว่าเขากินอะไรบ้าง คริสแย้มยิ้ม
"ดีนะที่ปีนี้มีเจมากินข้าวกับพวกเราด้วย วันเกิดของฆาบี้ทุกปีก็จะมีอาปากับฆาบี้กินข้าวกันแค่สองคน อาปาก็รออยู่ว่าเมื่อไหร่จะมีคนที่ 3 มากินด้วยซักที"
เจนยุทธนั่งก้มหน้างุด คริสพูดต่อ
"ปีนี้พอดีมีงานติดพัน อาปาเลยเห็นว่าไหนๆ ก็ไหนๆ เราก็เลยน่าจะถือโอกาสมาฉลองวันเกิดฆาบี้พร้อมกัน 3 คน ที่โรงแรมสวยๆ แบบนี้ เจชอบที่นี่ไหม?"
เจนยุทธบอกว่าชอบ ซึ่งเขาก็ชอบจริงๆ ทุกอย่างมันลงตัวไปหมด คริสซ่อนยิ้ม เขากำลังหาทางออกให้ไอ้ลูกชายตัวดีของเขา
"...แต่อาปาไม่รู้ว่าจริงๆ ว่าฆาเบียร์เขามีแผนจะทิ้งอาปาไปฉลองกับเราแค่ 2 คนที่เชียงใหม่ ถ้ารู้นะ อาปาจะไม่ให้เขาอยู่สมุยต่อหรอก"
เจนยุทธทำตาโต เขาหันไปดุฆาเบียร์เรื่องที่จะทิ้งคริสมาฉลองกับเขา ฆาเบียร์ทำท่ากลัวแต่ก็ชุ่มชื่นหัวใจที่อย่างน้อยเจก็ยอมคุยกับเขาแล้ว
"ฉันขอโทษที่ไม่ได้บอกเจก่อน ฉันกะให้มันเป็นเซอร์ไพรส์"
เขากุมมือเจนยุทธ แล้วหันไปก้มหัวขอบคุณอาปาที่หาทางลงให้เขา
"อย่าโกรธฉันเลยนะเจ"
ฆาเบียร์มองลึกไปในตาเจด้วยสายตาเว้าวอน เจถอนหายใจ ใครจะไปต้านทานสายตาทรงพลังคู่นี้ได้
"ไม่ต้องกังวลหรอก เจ ฆาบี้เขาไม่ได้ต้องการของขวัญมีค่าอะไรหรอก สำหรับเขาแล้ว การได้อยู่พร้อมหน้าครอบครัวสำคัญที่สุด ใช่ไหม?"
คริสหันไปถามลูกชายตัวดี พร้อมลุ้นให้ฆาบี้ตอบออกมาดีๆ
"ใช่ สำหรับฉัน การที่ได้นั่งกินข้าว นั่งดื่ม ได้พูดคุยร่วมกันกับเจกับอาปาแบบนี้มันคือของขวัญที่วิเศษกว่าไวน์แพงๆ หรือของขวัญชิ้นเลิศใดๆ ในโลกนี้นะ"
พูดจบ ฆาเบียร์ก็แอบขโมยจูบจากริมฝีปากรูปกระจับสีแดงระเรื่อของเจที่นั่งอยู่ข้างๆ เขา
"แค่ได้ทำแบบนี้ก็ชื่นใจแล้ว..."
คนตัวโตทำหน้ากรุ้มกริ่ม เจนยุทธหน้าร้อนวาบ คนหน้าไม่อาย อาปานั่งอยู่ตรงนั้นแท้ๆ คริสหัวเราะร่า
"เอา ไหน ฆาบี้ รินไวน์มาหน่อยซิ มันน่าจะใช้ได้แล้วนะ"
ฆาเบียร์ยกมือห้ามพนักงานที่ทำท่าจะช่วยรินให้ แล้วจัดการรินไวน์จากดีแคนเตอร์ใส่แก้วเบอร์กันดีที่กลมใหญ่กว่าแก้วไวน์แดงปกติ เขารินเพียงเล็กน้อยให้คริสกับตัวเองเพื่อชิมก่อน ทั้งคู่แกว่งแก้วเพื่อดูและดมกลิ่นไวน์อย่างชำนาญก่อนจะยกขึ้นชิม ฆาเบียร์ขมวดคิ้ว
"อืมม์ ไวน์แดงยุโรปปี 1977 นี้มันไม่ค่อยอร่อยจริงๆ ครับ อาปา" คริสพยักหน้าเห็นด้วย
"...คือมันก็ไม่ถึงกับแย่นะ แต่ถ้าเทียบกับไวน์ตัวเดียวกันจากปีอื่นที่ฉันเคยกิน มันสู้ไม่ได้ ทั้งกลิ่น รส อะไรพวกนั้น แต่ถ้าเทียบว่ามันมาจากปี 1977 ที่เป็นปีที่ไวน์แดงโซนยุโรปห่วยแตกที่สุดแล้วก็ยังนับว่าดีเกินคาด"
เขาหันไปตอบคำถามเจที่ว่ามันแย่จนกินไม่ได้เลยเหรอพร้อมกับเทไวน์จำนวนมากขึ้นให้กับตัวเอง คริส เจแล้วก็ริคกี้ที่ตอนแรกปฏิเสธลั่นด้วยความเกรงใจแต่ก็ถูกบังคับให้รับไป เจนยุทธชิมดู เขาก็ว่ามันไม่ได้แย่อะไร ความหอมแบบไวน์เบอร์กันดียังคงอบอวล มันให้รสแบบผลไม้ปานกลางก่อนจะทิ้งรสเครื่องเทศจางๆ ไว้ในปาก สำหรับเจแล้ว นี่นับเป็นไวน์รสเลิศที่สุดขวดหนึ่งที่เขาเคยกิน
"ตอนแรกอาปาลังเลว่าจะเลือก Petrus หรือขวดนี้มาดี เพราะได้ยินว่าสำหรับปี 77 เปตรุสดีกว่า แต่ก็เลือกเอาที่ลูกชอบแล้วกัน"
ฆาเบียร์นึกโล่งใจว่าอย่างน้อยอาปาไม่ได้คิดจะหาไวน์ราคาเกือบครึ่งล้านอย่าง Romanée-Conti มาให้
"...แต่อาปานึกแล้วว่าไวน์ขวดนั้นต้องไม่ได้เรื่องเลยหาอีกขวดที่เวิร์คแน่ๆ มาให้"
คริสให้ริคกี้หยิบกล่องสีทองอร่ามของแชมเปญชื่อดังอย่าง Louis Roederer Cristal Brut Millesime ออกมา
"ขวดนี้ก็วินเทจ 1977 แต่รับรองว่าออกมาดีกว่าพวกไวน์แดงแน่"
ฆาเบียร์กรอกตา อาปาเขานี่สายเปย์จริงๆ ลา ตาชขวดเมื่อครู่นี้ก็น่าจะเกือบ 1,500 ดอลล่าร์สหรัฐฯ แล้วไหนจะคริสตาลอีก ริคกี้ส่งแชมเปญราคาเกือบ 1,000 ดอลล่าร์ขวดนั้นให้พนักงานเอาไปแช่ให้เย็นเฉียบ ทั้งสี่คนนั่งดื่มไวน์เบอร์กันดีกันต่อ เสียงหัวเราะดังขึ้นเป็นระยะๆ สำหรับฆาเบียร์แล้วนี่เป็นวันเกิดที่ยอดเยี่ยมที่สุดนับตั้งแต่พ่อแม่ของเขาจากไป
ไวน์แดงหมดแล้ว ก็ถึงเวลาเปิดแชมเปญขวดที่สองของวัน ฆาเบียร์ที่เริ่มหน้าตึงๆ ยืนขึ้นดีดจุกขวดไม้คอร์กของแชมเปญคริสตาลเปิดดังปังท่ามกลางเสียงเชียร์ของเจและริคกี้ที่หน้าแดงแจ๋เพราะฤทธิ์ไวน์ เขารินแชมเปญแจกทุกคนและชนแก้วกัน ผู้เฒ่าคริสที่ดื่มเพียงเล็กน้อยนั่งมองบรรดาเด็กรุ่นใหม่ที่เป็นเหมือนลูกหลานของเขาด้วยความสุขใจ เมื่อแชมเปญพร่องไปได้เล็กน้อย คริสก็ขอตัวกลับห้องโดยมีริคกี้ตามไปส่งนายท่านที่เป็นเหมือนผู้ให้ชีวิตใหม่แก่เขา ทั้งคู่พักที่ห้อง Club Panoramic Ocean Suite ที่ตั้งอยู่บนหน้าผาต่ำลงมาจากล็อบบี้หนึ่งชั้น ริคกี้ผู้เจียมตัวนอนที่โซฟาแม้ผู้เฒ่าคริสจะอนุญาตให้ขึ้นมานอนบนเตียงใหญ่ด้วยได้ก็ตาม
ฆาเบียร์และเจนยุทธเองก็กลับไปที่ห้องของตน ทั้งคู่เดินไปบนชายหาดที่น้ำเริ่มขึ้นสูง น้ำทะเลซัดสาดเท้าเปลือยเปล่าของทั้งคู่ รอยเท้าทั้งสองที่เดินเคียงคู่กันประทับบนชายหาดเป็นแนวยาว มือของทั้งคู่เกาะกุมกันแน่น มืออีกข้างของฆาเบียร์ถือตะกร้าใส่รองเท้าที่โรงแรมเตรียมไว้ให้ ส่วนมืออีกข้างของเจถือขวดแชมเปญคริสตาลที่รสชาติยังคงดีมากอย่างที่คริสว่าจริงๆ เจยกขวดนั้นขึ้นกระดกอึกน้อยๆ ฆาเบียร์โวยว่าอย่าพึ่งกินหมดต้องเหลือให้เขาด้วย
"งั้น ก็กินสิ"
เจนยุทธพูดพร้อมสายตายิ้มพราย เขายกขวดขึ้นจิบอีกอึกน้อยๆ ฆาเบียร์ยิ้มกริ่มอย่างรู้ทันแล้วก้มหน้าลงดูดดื่มแชมเปญนั้นจากปากน้อยๆ ของเจ
"อืมม์ ทั้งหอม ทั้งหวาน"
เขาไม่ได้พูดถึงแชมเปญแน่นอน เจปล่อยมือฆาเบียร์และยกแขนขึ้นโอบรอบคอของเมียตัวโตของเขาและโน้มคอลงมาประทับจูบอันดื่มด่ำ ทั้งคู่ยืนจุมพิตกันบนหาดทรายโดยมีน้ำซัดสาดเท้าอยู่ครู่ใหญ่
"สุขสันต์วันเกิดครับ ฆาบี้ของผม"
เจกระซิบแผ่วๆ ที่หูของฆาเบียร์ ฆาบี้กอดร่างเพรียวแนบอก
"เจคือของขวัญที่ดีที่สุดของฉัน รู้ตัวไหม?"
เขาจูบแผ่วเบาที่หน้าผากของคนตัวเล็ก เจส่งเสียงตอบรับเบาๆ ในลำคอ แล้วกอดร่างสูงใหญ่นั้นตอบ ทั้งคู่แลกจูบกันอีกครู่หนึี่งแล้วชวนกันเดินกลับห้อง
"เออ แล้วพวกทีมเลขาฯ เขาเอาอะไรให้คุณน่ะ? สำคัญขนาดต้องเก็บในเซฟเลยเหรอ?"
แชมเปญแพงระยับหมดขวดแล้ว เจที่กำลังเตรียมจะอาบน้ำถามถึงกล่องที่ฆาเบียร์เอาเก็บเข้าตู้เซฟไว้อย่างดี ฆาเบียร์หัวเราะออกมาแล้วเปิดตู้เซฟเอากล่องที่ว่ามาให้เจดู เมื่อเปิดกล่องออกมาเจนยุทธก็ต้องหน้าแดงซ่าน แล้วหันไปมองหน้าฆาเบียร์ ที่ยืนหัวเราะไม่หยุด ในกล่องนั้นล้วนเป็นอุปกรณ์ที่ใช้บนเตียง มีตั้งแต่เจลรสช็อคโกแลตที่ใช้ตอนโหมโรง น้ำมันนวด เจลหล่อลื่น ของเล่นผู้ใหญ่ ถุงยางหลายกล่องซึ่งมีทั้งขนาดของฆาเบียร์และของเขาที่ไม่รู้ว่าคนซื้อรู้ได้อย่างไร ไปจนถึงแส้เล็กๆ และกุญแจมือหุ้มนวม
เจนยุทธยกไวเบรเตอร์ที่มีรูปทรงเรียวยาวและมีรูปร่างเหมือนลูกประคำใหญ่ๆ หลายขนาดเรียงกันขึ้นดู ของเล่นสำหรับชาย-ชายพวกนี้เป็นของใหม่สำหรับเขา เขานึกไม่ออกเลยว่าจะใช้มันยังไง แล้วไอ้ที่เหมือนจุกนมนี่คืออะไร? เขายกขึ้นถามฆาเบียร์แล้วก็หน้าร้อนวูบเมื่อผู้เชี่ยวชาญกระซิบตอบเขา
"ฝีมือยัยเมลิน่าแน่นอน"
ฆาเบียร์โคลงหัวเมื่อนึกถึงเลขาฯ สาวคู่ใจ ความคิดหลุดโลกแบบนี้มีหล่อนคนเดียวเท่านั้น เขาเปิดการ์ดอ่านก็จริงตามคาด ลายมือที่เขียนบนการ์ดเป็นของเมลิน่าที่อวยพรยาวยืดโดยมีใจความหลักๆ ว่า
"มีความสุขมากๆ ในวันเกิดปีนี้นะคะและช่วยอ่อนโยนกับคุณเจด้วยแต่อย่างไรก็ขอให้เกรงใจห้องข้างๆ ด้วยนะคะ, Jefe"
โดยมีลายเซ็นต์ของเจ้าตัวและคนอื่นๆ ในทีมเลขาฯ อยู่ด้านล่าง ฆาเบียร์โคลงหัว พวกนี้ไม่รู้หรอกว่าคนที่ต้องขอให้อ่อนโยนน่ะ ไม่ใช่เขา แต่เป็นไอ้เจ้าเจตัวแสบต่างหาก อุปกรณ์ครบขนาดนี้ คืนนี้เขาจะโดนจัดหนักอะไรบ้างนะ?
"เดี๋ยวฉันจะลงสระอีกรอบ เจจะลงด้วยไหม?"
ฆาเบียร์ถาม เขาปลดเปลื้องเสื้อผ้าออกจนเปลือยเปล่าทั้งตัว เขาขี้เกียจใส่กางเกงว่ายน้ำ อีกทั้งดึกขนาดนี้คงไม่มีคนเดินผ่านหน้าห้องเขาแล้ว เจนยุทธปฏิเสธบอกว่าเขาขอไปเข้าห้องน้ำก่อนแล้วกะว่าจะนอนแช่น้ำสักพักฆาเบียร์ทำท่าจะเปลี่ยนใจไปแช่อ่างจากุซซี่ด้วยแต่เจไม่ยอม เขารีบเดินหนีเข้าห้องน้ำไปแล้วปิดล็อค
เจหายไปนานจนฆาเบียร์นึกเป็นห่วงว่าจะหลับคาอ่างอาบน้ำไป เขาขึ้นจากน้ำแล้วหยิบผ้าเช็ดตัวชายหาดมาพันกาย แต่ก่อนที่เขาจะทันเดินเข้ามาในห้อง เจก็เดินออกมายังบริเวณริมสระว่ายน้ำ เขาใส่กางเกงเลตัวเมื่อกลางวันแล้วคลุมทับด้วยเสื้อคลุมอาบน้ำโดยไม่รัดสายคาดเอวโชว์แผงอกขาวเนียนและตุ่มไตสีทับทิม มือของเขามีผ้าเช็ดตัวผืนน้อยคลุมอยู่
เจนยุทธมาหยุดยืนตรงหน้าฆาเบียร์ด้วยหน้าที่แดงก่ำ ฆาเบียร์แอบรู้สึกว่าคืนนี้เจของเขาแลดูเย้ายวนกว่าทุกที เจเม้มปากบางๆ แสดงว่าเขากำลังตัดสินใจอะไรบางอย่าง
"ฆาเบียร์ครับ..." เจพูดขึ้นเบาๆ
"ในวันเกิดของคุณในปีนี้ ผมไม่ได้เตรียมอะไรให้คุณ..." ฆาเบียร์กลั้นหายใจรอฟัง
"แต่มีสิ่งหนึ่งที่ผมมีให้คุณในคืนนี้ มันอาจไม่ได้มีราคาค่างวดอะไร แต่ผมก็ตั้งใจอยากมอบมันให้กับคุณ"
เขาปล่อยผ้าเช็ดตัวผืนน้อยที่ถือไว้ลง เผยให้เห็นข้อมือเพรียวทั้งสองที่ถูกพันรวบไว้ด้วยริบบิ้นสีทองที่ใช้ผูกกล่องของขวัญของทีมเลขาเมื่อครู่นี้ มันถูกมัดไว้เป็นโบว์ ฆาเบียร์แทบหยุดหายใจ
"ผมพร้อมแล้ว...ได้โปรดรับตัวผมไว้ด้วย ฆาเบียร์..."
เขาขยับกายเข้าใกล้และส่งมือของเขาให้กับคนตัวโตที่ยืนตะลึงอยู่
"Tonight, I'm all yours"
ฆาเบียร์ปากคอสั่น เขาเข้าใจถูกหรือเปล่า เขาจับไหล่ของเจแล้วจ้องลึกเข้าไปในตากลมคู่งามนั้น
"เจ เจหมายความอย่างที่ฉันคิดหรือเปล่า?" เจนยุทธพยักหน้าอย่างเอียงอาย
"เจไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้ก็ได้นะ อย่าฝืนใจตัวเองเพียงเพราะอยากจะเอาใจฉันในวันเกิดหรอก"
ฆาเบียร์ระล่ำระลักพูด เขาไม่อยากใช้วันเกิดของเขากดดันเจให้มอบกายให้เขา โอเค เขาก็แอบคิดนิดหน่อย แต่มันก็เป็นแค่ความฝันลมๆ แล้วๆ ของเขา หากเจส่ายหน้าและบอกว่านี่คือความตั้งใจของเขา ซึ่งก็เป็นอย่างที่เจ้าตัวพูด เจนยุทธได้ครุ่นคิดเรื่องนี้มาสักพักแล้ว เขาพร้อมแล้วเรื่องที่จะมอบกายให้ฆาเบียร์และได้ให้เมียตัวโตของเขาได้ปลดปล่อยและทำในสิ่งที่ตัวเองถนัด เพียงแต่ว่าจังหวะและเวลามันยังไม่เหมาะสม แต่ในคืนนี้ไม่มีอะไรที่จะหยุดเขาได้ ที่เขาหายไปนานในห้องน้ำก็เพื่อเตรียมตัวเองให้พร้อมแบบที่เคยอ่านมาในเน็ต
"ถ้าอย่างนั้น ฉันขอรับของขวัญวันเกิดของฉันแล้วนะ"
ฆาเบียร์รวบมือทั้งสองของเจที่ยื่นมาแล้วใช้แรงดึงเบาๆ ร่างเพรียวนั้นก็เข้ามาอยู่ในอ้อมอกแข็งแรงของเขา เขาอุ้มร่างของเจขึ้นแล้วพาเดินเข้าไปในห้องนอนและวางเจนยุทธลงบนเตียงอย่างทะนุถนอม ฆาเบียร์ก้มลงจูบหน้าผากและตามด้วยริมฝีปากแสนหวานของของขวัญชิ้นงามของเขาก่อนที่จะเดินไปปิดประตูและผ้าม่าน เขาเดินกลับมาที่เตียงด้วยท่าทีของสิงห์ที่พร้อมตะปบเหยื่ออันโอชะ เจนยุทธใจเต้น ท่าทีแบบนี้ของฆาเบียร์นี่แหละที่เขาอยากเห็น
-----------------------------------------------------
ตัดตอนตรงนี้ก่อนนะคะ เดี๋ยวยาว
สังเกตว่าจอชโผล่มาทีไรต้องมีคนเสียตัว (ฮา)