No limit...แรงรัก|กระแทก♥|ลึก - [อัพ**No Limit MiNi Lover สปอย *{11.08.18}
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: No limit...แรงรัก|กระแทก♥|ลึก - [อัพ**No Limit MiNi Lover สปอย *{11.08.18}  (อ่าน 202057 ครั้ง)

ออฟไลน์ OoniceoO

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 975
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-2
ยังไง เอะยังไง 5555

ออฟไลน์ Kelvin Degree

  • ถ้าวันนั้นเลือกที่จะเดินออกไป คงไม่เจ็บมาจนถึงทุกวันนี้...
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1700
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +57/-2
ปล้ำจอม?  มาแล้วววว ธาร จอม,,,

ออฟไลน์ matame

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 707
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +48/-1
อิพี่มันอ่อยชัดๆ

ออฟไลน์ TachibanaRain

  • มาโกโตะเทนชิ
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2418
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +76/-3
เราชอบความสัมพันธ์ของเพื่อนกลุ่มนี้นะแต่ก็ไม่ชอบเทียนหมอกอยู่ดีไม่รู้ทำไมเหมือนกันคือปกติเราจะแพ้ทางคู่รองมากนะแต่กับคู่นี้มันชอบไม่ได้จริงๆ ส่วนธารนี่ไปปล้ำใครคิดว่าไม่น่าเดายากนะแต่ก็ยังงงๆกับธารหน่อยก็เท่านั้นเอง ว่าแต่พี่รบของน้องจะทำอะไรคะ อย่าบอกนะว่าจะขอพี่ฝาแต่งงานกลางสวนสนุกน่ะ หืม?

ออฟไลน์ HISY

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3645
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +61/-3

ออฟไลน์ Yoghurt

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 378
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +89/-2
    • แฟนเพจ

ask.fm


วันนี้ไม่ได้อัพตอนจบจ้าาา เนื่องจากว่าอินข่าวถ้ำหลวงมาก เลยทำไม่เสร็จจ้าาา ขอโทษมากๆเลย

แต่ว่า แคทอยากจะเขียนเกี่ยวกับask.fm​ ดังนั้น ขอรบกวนว่า คนอ่านมีคำถามอะไร โปรดถามมาเลยจ้า

แคทจะให้พี่ๆในเรื่อง No Limitมาตอบให้เลยจ้าาาา

ยกตัวอย่าง

-ถามพี่รบค่ะ แว๊บแรกที่เห็นน้องฝารู้สึกยังไง

พี่รบ: ตอนแรกไม่เห็นครับ จริงๆก็คือมันไม่เคยอยู่ในสายตาเลยครับ

อะไรแบบนี้จ้าาา ใครมีคำถามใดๆ ส่งมาเล๊ยยยยน้าาา ถามใครก็ได้นะคะ *0* ถามแคทเองก็ได้ คิกๆ

แคทและพี่รอคำถามอยู่น้าาา จ๊วฟฟฟฟ >3<


ปล. ปิดรับคำถาม 27/06/18 เวลา 16.00น. เด้อ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 27-06-2018 15:45:28 โดย Yoghurt »

ออฟไลน์ TachibanaRain

  • มาโกโตะเทนชิ
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2418
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +76/-3
มา ask.fm กันเถอะ
ถามเฮียรบก่อนเลย
1. ทำไมต้องสีเหลืองคะ
2. ถ้าไม่มีสีเหลืองในโลกนี้จะทำยังไง จะใช้สีอะไรแทน
3. ขนมตาลที่ชอบกินนี่เพราะเป็นสีเหลืองหรือเพราะพี่ฝาซื้อให้
4. เรื่องที่ทำให้โกรธพี่ฝามากที่สุดคือเรื่องอะไรคะ
5. แล้วถ้าพี่ฝาจะง้อให้หายต้องทำยังไง
6. ในบรรดาสี่พี่น้องพี่รบสนิทกับใครมากที่สุด
7. ความในใจที่ไม่เคยเอ่ย สิ่งที่พี่รบอยากจะบอกกับคนในครอบครัว(ไล่มาทีละคนเลยนะคะทั้งป๊า แม่ใหญ่ เฮียทัพ เฮียรุก และน้องจอม)
8. ถ้าตอนนั้นพี่ฝาไม่เดินเข้าไปจีบพี่รบก่อน คิดว่าตอนนี้ชีวิตตัวเองจะเป็นยังไง แล้วคิดว่าจะมีโอกาสได้เป็นแฟนกับพี่ฝาแบบตอนนี้มั้ย
9. เป็นเอฟซีพี่รบมาตั้งแต่เรื่องของเฮียรุกจนกระทั่งมาถึงเรื่องนี้ อยากจะบอกอะไรกับเอฟซีคนนี้มั้ยคะหรืออยากให้อะไรตอบแทนมั้ย
10. คำถามสุดท้ายของพี่รบ ถ้าอยากกินเป๊บซี่ต้องใส่ถัง แล้วถ้าอยากกินพี่รบจังต้องใส่อะไรคะ

ออฟไลน์ TachibanaRain

  • มาโกโตะเทนชิ
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2418
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +76/-3
ต่อค่ะ มันไม่พอ

ต่อไปถามพี่ฝาคนคูล
1. ทำไมพี่ฝาถึงต้องคูลด้วยคะ ไม่คูลได้มั้ย
2. ถ้าไม่คิดจะจีบพี่รบตอนนั้น คิดว่าตอนนี้จะมีแฟนแบบไหน
3. นิสัยอะไรของพี่รบที่เวลาพี่รบทำแล้วใจสั่นตลอด
4. ถ้าสมมติตื่นมาแล้วสลับร่างกับพี่รบ สิ่งแรกที่พี่ฝาจะทำคืออะไร แล้วคิดว่าสิ่งแรกที่พี่รบทำคืออะไร
5. พี่ฝาเป็นคนฉลาดนะแต่ไม่ค่อยเฉลียวสักเท่าไหร่ถ้าพัฒนาสกิลด้านนี้หน่อยก็จะขอบคุณมากค่ะ

ต่อไปถามพี่กัณฑ์
1. ตกลงพี่เป็นคนดีจริงๆใช่มั้ยคะ
2. ครั้งแรกที่จับตัวพี่ฝาไปนี่คิดอะไรอยู่คะ
3. แล้วครั้งต่อๆมาที่มาป้วนเปี้ยนกับพี่ฝานี่คิดอะไรอยู่คะ
4. เคยคิดอยากเป็นเพื่อนกับพี่รบบ้างรึเปล่า
5. ถึงจะไม่ชอบหน้ากัน แต่เขาว่าคนที่เราไม่ชอบมักจะมีนิสัยหรืออะไรสักอย่างนึงที่ถูกใจเรา สิ่งนั้นของพี่รบคือ?
6. อันนี้ไม่ใช่คำถามแต่อยากบอก แอบชอบนิสัยพี่กัณฑ์ตอนหลังๆนะ ดูกวนแบบน่ารักดี แต่ถ้าพี่ปรับเรื่องชอบเอาชนะลงได้นี่จะน่ารักมากขึ้นอีกค่ะ ขอให้ออกจากโรงพยาบาลเร็วๆนะคะ  :L2:

ขอจบการถามแต่เพียงเท่านี้ ขอบคุณค่ะ

ออฟไลน์ GMT101

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 234
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-2

ออฟไลน์ lcortsess

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 174
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-3
รอตอนต่อไปจร้าาาาา :mew1:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ Yoghurt

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 378
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +89/-2
    • แฟนเพจ


Ask.fm





แคท: มีคำถามเข้ามามากมายหลากหลายเลยคุณเอ๊ย ขอบคุณคนอ่านมากๆเลยนะคะ น่าร๊ากกก อ่ะๆ...เรามาเริ่มกันที่คำถามนี้เลยดีกว่า เป็นคำถามของพี่เหลืองของเรา ปะ! ยาวรัวๆกันไปจ้า



คำถาม: ถ้าพี่ฝาคนคูล ใส่เสื้อเชิ๊ตสีขาว ยาวปิดถึงแค่ขาอ่อน ตอนพี่รบมอง พี่รบรู้สึกยังไงบ้างคะ



แคท: เชิญมาตอบจ๊ะพ่อพระเอก...



นักรบ: ยังต้องรู้สึกอะไรอีก จืดๆซีดๆแบบนั้น รกสายตาครับ จะโยนมันลงเตียงซะ เกะกะสายตาจริงๆ



ฝา: ไอ้สาดดดดดดด



คำถาม: พี่ฝามีเสน่ห์ตรงไหน พี่เหลืองถึงรัก



นักรบ: ตอบได้เลยว่า ไม่มี ไม่มีเสน่ห์  ไม่มีอะไรเลยนอกจากความสะเหล่อ เด๋อ และขี้ตื๊อ... แต่ก็นั่นแหล่ะ ก็เพราะเป็นมันแบบนั้น ก็เลย...ต้องเป็นมันนั่นแหล่ะครับ



ฝา: อะ รักพิมพ์แบบนี้นะ พิมพ์ให้ละ ก็อปไปวางได้ -..-



นักรบ: เสือก



ฝา: คนเขินอายก็จะหน้าตาแบบนี้นะครับทุกคน เหลืองๆหน่อยคล้ายคนเป็นดีซ่าน หุหุ ... อะๆ คำถามต่อไป มา!



คำถาม: พี่รบหลงน้องฝาคนคูลตรงไหนอ่ะค่ะ



ฝา: ตรงหน้าตา ตอบไปๆๆ มึงตอบไปไอ้พี่



นักรบ: คือถ้าเป็นเพราะหน้าตาของมึง คือกูต้องตาบอดแน่ๆอ่ะ ... จริงๆผมไม่เคยหลงมันนะไอ้ฝาเนี่ย ไม่เคยรู้สึกว่าตัวเองหลง รู้ตัวอีกที ก็รักมันไปแล้ว



ฝา: หวายยยย บอกรักๆๆ เขินเลอๆๆ



นักรบ: กูก็อปตามที่มึงพิมพ์ไว้จากข้างบนเถอะ



ฝา: ฉัด! คำถามต่อไปมาเลย นามคานอิพี่เหลืองงงงง



คำถาม: ถามซินเซียร์รู้สึกยังไงกับการเป็นผู้หญิงคนเดียวที่มีบทบาทมากที่สุดในเรื่องและถ้าให้เลือกผู้ชายในเรื่องได้1คนอย่างได้คนไหนเป็นสามี เพราะอะไร? (เลือกได้โดยไม่ต้องแคร์เพื่อนนะ เพราะเป็นเรื่องสมมติ)



ซินเซียร์ : กรี๊ดๆๆๆ ซีนกูค่ะๆๆๆ มีคนฝากถามถึงคนสวยๆด้วยอ่า เป็นคนมีรสนิยมอะไรแบบนี้อ่ะคะ แบบว่าน่ารักมากๆ



ฝา: มึงจะเวิ่นเว้อไปไหนอ่ะเซียร์



ซินเซียร์: ทำไมต้องเสือก ทำไมต้องขี้เสือก หลบไป๊! นี่มันซีนกูค่ะอิจืดดดด



ฝา: - -



ซินเซียร์: อะๆ...มาตอบคำถามกันหน่อย ขอเซียร์อ่านแป๊บ กรี๊ดดด คำถามแบบว่าอยากเอามือทาบอกมากๆค่ะ ... ถ้าถามว่ารู้สึกยังไงที่เป็นผู้หญิงคนเดียวที่มีบทมากที่สุด ก็ต้องตอบว่ารู้สึกดีมาก เพราะฉันจะสวยที่สุดในเรื่องนี้ ไม่มีใครสวยไปกว่าเซียร์อีกแล้วในเรื่อง หุหุ



หมอก: แต่ถึงจะสวย ก็โสดนะ



ซินเซียร์: อิหม๊อกกกก กูจะตบมึ๊งงงงงง



ฝา: มาตอบต่อก่อนเว้ย กินเวลาเหลือเกิน



ซินเซียร์: อะต่อๆ ถ้าให้เลือกผู้ชายหนึ่งคนในเรื่องหรอ กรี๊ดดดด แบบว่าไม่อยากจะพูดเลย ผู้ชายในเรื่องคืองานดีงานเด่นมาก แต่2สิ่งมีชิวิตแรกที่จะตัดออกจากสายตาคือไอ้ฝาและก็ไอ้หมอกค่ะ



หมอกฝา: อ้าว/ อ้าวมึง!



ซินเซียร์: แบบว่าอิหมอกก็ติดสำอางค์นะคะ เสื้อผ้าหน้าผมต้องเป๊ะเสมอ คือรำคาญคิดว่ามันต้องแย่งเราซื้อเสื้อผ้าแน่ๆ และไอ้ฝา คือเป็นสิ่งมีชิวิตที่อยู่เพื่อความคูล ความคูลของมันก็คือความเด๋อค่ะ แบบว่าคงปกป้องผู้หญิงสวยๆแบบเซียร์ไม่ได้ เพราะงั้นตัดมันสองตัวทิ้งไปเลย  และตัดภาพกลับมา เห็นนั่นไหม พี่รบๆๆๆ พี่นักรบเจ้าค่ะ ถึงจะบ้าสีเหลืองไปหน่อยแต่แซ่บนะคะคุณ แบบมองแล้วก็แบบ อั๊ย ท่าทางจะเอวดุจังเลย อยากจะกรี๊ดๆๆ อยากจะเห็นซิกแพ็คพี่เค้า



ฝา: มึงนี่มัน....



ซินเซียร์: ตัดภาพมาทางพี่เทียน นี่ก็งานดีอีกหนึ่ง คือหล่อ และเป็นผู้ชายแบบดูนิ่งๆ แต่ก็เทคแคร์ดูแลนะ เห็นแล้วก็แบบอยากเข้าไปค้นหา ขอมุดได้ไหมคะ ขอสัมผัสสักนิดนึง



หมอก: เกินเบอร์



ซินเซียร์: เอ๊ะ ก็เข้าบอกไม่ต้องให้กูเกรงใจงะ ... อะ ต่อๆ อิธาร อิธารนี่เห็นแบบนั้นมันเป็นคนจริงจังนะคะ ไม่ได้มีดีแค่หน้าตา แต่บทมันจะบ้าก็บ้าดีเดือดอ่ะ ก็เป็นแนวแซ่บๆ ป่าเถื่อนกันไป๊ แต่มันพึ่งพาได้ อยู่ด้วยแล้วก็วางใจ



ธาร: นี่มึงด่าหรือมึงชม



ซินเซียร์: เสือก นี่ซีนกูค่ะ ... สรุปเลยน้า ถ้าต้องให้เลือกผู้ชายในเรื่องนี้ อื้มมม...ตัวอย่างที่กล่าวมาข้างบนนั้น แซ่บมากเด้อ แต่ไม่อยากได้สักคนเลยค่ะ



นักรบ/เทียน/ธาร: อ้าว!



ซินเซียร์: ไม่ได้เกรงใจเพื่อนนะคะ แต่ว่าแต่ละคนไม่ใช่เสป๊คเซียร์อ่ะ ผู้ชายในฝันของเซียร์ต้องเป็นคนที่ละมุนกว่านี้ มีความเป็นผู้ใหญ่แต่ก็เป็นเด็กได้ อารมณ์มองแล้วเหมือนเห็นกงยู



ฝา: มึงเอากรงขังไปก่อน



ซินเซียร์: เอ๊ะอินี่!



ฝา: พอ หลบไป หมดคำถามมึงแล้วเพื่อนนน เชิญคำถามต่อไปครับโผ้ม



คำถาม:  ถ้าพี่รบขอพรวิเศษได้หนึ่งข้อพี่รบจะข้อว่าอะไร และน้องฝาคนคลูมีนิสัยเป็นยังไงสำหรับพี่รบ แบบน่ารักอะไรแบบนั้น



ฝา: แม่ง มีแต่ของไอ้กล้วย



นักรบ: ช่วยไม่ได้นะน้อง พอดีพี่มันคนฮ็อต ... อะ ถ้าขอพรวิเศษได้หรอ ...อืม ก็คงขอให้ได้เกิดมาในครอบครัวที่สมบูรณ์และอบอุ่น ไม่ต้องโดดเดี่ยวในช่วงวัยเด็กล่ะมั้ง



ฝา: พี่มึง ... (เดินเข้ามากอดเอว แล้วเอาหน้าซบไหล่)



นักรบ: เป็นเชี่ยไร กูก็พูดไปงั้นอ่ะ กูเคยสนใจขอพงขอพรอะไรแบบนี้หรอวะ (เอามือเขกหัวคนที่กอดอยู่) ทำหน้าให้มันดีๆหน่อยมึง อะ กูจะตอบต่อแล้วนะ ... ส่วนไอ้ฝามีนิสัยเป็นยังไงน่ะหรอ ก็ดูเอาดิ มันก็เป็นแบบนี้เนี่ย



ฝา: เชี่ย เค้าอุตส่าห์ยกตัวอย่างว่าแบบน่ารงน่ารัก มึงนี่แม่ง -0-



นักรบ: หึ แล้วมึงน่ารักตรงไหนล่ะ?



ฝา: เอ๊อ! (เดินหนีปึงปังออกไป)



นักรบ: หึ  ... ถ้าจะให้ตอบจริงๆแล้วล่ะก็นะ ไอ้ฝามันเป็นเด็กนิสัยดี แต่ชอบขี้เสือก มันเป็นคนใจดีครับ รู้จักเห็นใจคนอื่น ผมว่ามันค่อนข้างจะกล้าได้กล้าเสียในเรื่องบางเรื่องด้วย ถ้ามันคิดว่ามันจะทำ มันก็ทำเลย เพราะมันเป็นแบบนี้ หลายๆครั้งมันถึงพาตัวเองเข้าไปอยู่ในสถานการณ์อันตราย ... ก็เหมือนที่มันอยากจะชอบผม มันก็แค่ลุยเลย ทำเลย พอถึงเวลาที่มันคิดว่าไม่ไหว จะตัดใจ มันก็ทำ เป็นคนเด็ดเดี่ยวภายใต้หน้ากากโง่ๆของมันนั่นแหล่ะครับ ...รวมๆก็ ...อื้ม ก็น่ารักดี



ฝา: แน๊  ชมเค้าๆๆ (โผล่หน้าเข้ามายิ้มล้อ)



นักรบ: เห็นไหม มันขี้เสือกจริงๆ - - คำถามต่อไปมาเลย...



คำถาม: อยากให้พี่ฝา ใส่ชุด ว่ายน้ำกางเกง ขาสั้น ตัวเดียว พี่รบ ว่าดีมั้ย?



ฝา: เดี๋ยวๆๆ คำถามอะไรวะเนี่ยยยยย



นักรบ: ผมว่าไม่ดี ถ้ามันใส่แบบนั้นแล้วลงสระ  คนอื่นก็เห็นดิวะ



เทียน: หวงว่างั้น?



นักรบ: ก็เมียกู ... แต่ถ้าจะให้ดี ไม่ต้องใส่เชี่ยไรเลยคงดีกว่า แล้วก็มาว่ายกับกูแค่สองคน เออสร้างสระว่ายน้ำในห้องก็น่าจะดีนะ กูสั่งให้สร้างสระว่ายน้ำดีไหม เออ...น่าจะดี กูโทรบอกเฮียทัพแป๊บ ... โหลๆ เฮีย ขอเงินหน่อย...จะสร้างสระว่ายน้ำบนคอนโด เอาแบบส่วนตัวเว่ย...



เทียน: อ้าวๆ ไอ้สัดนี่ ใจเย็นไหมมึงๆ เห้ยๆ อะ...เอ่อ...ช่างแม่งมัน คำถามต่อไปดีกว่าครับ



คำถาม:  อยากถามพี่ฝาคนคูลว่า ถ้าตอนนี้มีสาวสวยดั่งนางฟ้ากับหนุ่มหล่อดั่งเทพมาจุติ พี่ฝาจะเลือกใครคะ (เอ่อ...ต้องหลบตรีนพี่รบป่ะอ่ะ) หมายถึงมาจีบอ่ะคะ



นักรบ: ใครแม่งกล้ามาถามคำถามนี้วะ - -*



ฝา: หูยยย คำถามพี่ฝามาแล้วเว้ย หลบๆ หลบไปไอ้หน้าเหลือง เก๊ะก๊ะ ... สาวสวยหรอครับ นมตูมๆด้วยไหมยังไง หูยย หืดหาดหน่อยๆเลย



นักรบ: อะหึ่ม



ฝา: ส้นตีนติดคอเหรอ? สาวสวยกับหนุ่มหล่อหรอออ พี่ฝาว่าพี่ฝาไม่เลือกหนุ่มหล่อครับ เอามาทำไมวะ ไปไกลๆ พี่ฝาไม่ได้ชอบผู้ชายทุกคนบนโลกครับ แม่งไม่คูลอ่ะ แค่คิดก็ขนลุก



แคท: แต่พี่รบก็ผู้ชายนะจ๊ะ ขนไม่ลุกหรอแบบนั้น



ฝา: ก็ไม่ได้ชอบผู้ชายไงไรท์... คือแบบว่าก็ชอบแค่ไอ้พี่รบไง



แคท: แล้วสรุปคำตอบในข้อนี้คือ?



ฝา:...อืมม ไม่เลือกได้ไหมวะ ถ้าพูดแบบตรงๆ พี่ฝาก็ยังชอบมองผู้หญิงสวยนะครับ แบบว่าสวยก็ชอบมอง แต่ถ้าเค้าเข้ามาจีบ พี่ฝาก็ไม่เอาว่ะ ชอบเป็นฝ่ายเข้าหาก่อน ชอบเข้าไปจีบเอง



แคท: แบบที่เข้าไปรุกจีบพี่รบเองอ่ะนะ



ฝา: ช่ายยยยย รุกเข้าไปๆๆ



ซินเซียร์: สุดท้ายก็โดนกระแทกจ้า ^0^



ฝา: สัดเอ๊ย....นั่นแหล่ะ พี่ฝาจะตอบให้ว่า ไม่เอาใครเลยครับผู้หญิงสวยที่เข้ามาจีบ พี่ไม่ชอบพี่ชอบไปจีบเองครับ ส่วนถ้ามีผู้ชายหล่อเข้ามาจีบก็....



นักรบ: ก็มีแล้วไง กูเนี่ยไง ผู้ชายหล่อที่เข้ามาจีบมึง จบนะ จะหาเชี่ยไรอีก



ฝา: อ๊ะๆ...ตามนั้นครับพ่อ ฮี่ๆ คำถามต่อไปๆเลยยยย (ยกมือปาดเหงื่อ)



คำถาม:  อยากถามว่า ถ้าย้อนเวลากลับไปได้น้องฝายังอยากจะจีบหรือรักนักรบไหม เพราะนักรบเคยทำให้น้องฝาเสียใจมากเลย



ฝา: อื้มมม ถ้าย้อนกลับไปได้หรอ ... ฝาคิดว่าฝาจะจีบนะครับ มันก็จริงแหล่ะที่ไอ้พี่เหลืองมันดีแต่ทำให้เสียใจอ่ะ แต่ว่านะ...ช่วงเวลาที่ยิ้มได้มันก็มี แล้วตอนที่ดีๆกันมันก็มีความสุขมากๆเลยนะ จริงๆถ้าคิดว่าครั้งนึงคนจืดๆแบบฝานะ ได้เป็นแฟนกับไอ้พี่นักรบอ่ะ มันก็น่าตกใจมากๆแล้วใช่ไหมล่ะ เพราะงั้น ถ้าย้อนกลับไปก็ยังจะจีบครับ จีบให้มันรู้ ว่าคนจืดๆแบบกูนี่แหล่ะ ที่มึงจะต้องยอม หุหุ



แคท: ต่อไปคำถามพี่รบเด้อออ



คำถาม:  อยากถามว่า นักรบชอบส่วนไหนในร่างกายน้องฝามากที่สุด ให้เหตุผลด้วยว่าทำไมถึงชอบส่วนนั้น (เช่น ชอบเล็บ เพราะ บลาๆ...)



นักรบ: ฝามันมีอะไรดีด้วยหรอวะ ตัวก็บาง ก้นก็แบน แขนก็ลีบ แถมตัวก็ยังเสือกซีดไปอีก



ฝา: กูตายแล้วมั้งแบบนั้นอ่ะไอ้สัดพี่กล้วยยยยยยยยยย  (ตะโกนเข้ามาด่า)



นักรบ: หึ ตลกว่ะ...เอาจริงๆ อย่าไปบอกมันนะ ผมชอบตามัน จริงๆมันเป็นคนที่โคตรจะจืด แบบมองผ่านๆโคตรไม่มีอะไรให้น่าสนใจ แต่ถ้าลองได้มองตามัน ตามันจะสะกดเราได้นะ ลูกตาใสๆกลมๆคู่นั้นน่ะ โคตรอยากจะจิ้มให้ตาบอด เพราะตามันนี่แหล่ะ ที่ทำให้ผมมองเห็นมันตอนวันแข่งรถตอนนั้น ก็เอาแต่จ้องมาที่ผม จนผมเองก็ละสายตาไปไม่ได้เหมือนกัน



แคท: อู้หูววว เป็นแบบนี้เองหรอ ถึงตามน้องไปในห้องน้ำตอนนั้น ไปขโมยจูบน้องๆๆ



นักรบ: ก็มองซะรู้เลยว่าคิดอะไรอยู่ ก็จัดไปสิ รอไรล่ะ ... ไหนมีคำถามไรอีก



คำถาม: อยากถามว่าพี่รบชอบน้องฝาตั้งแต่ตอนไหนคะ



นักรบ: ไม่รู้ดิ ตอนแรกเห็นมันมาวอแวก็รำคาญนะ ไม่ชอบว่ะ ไม่เคยคิดอยากจะชอบผู้ชาย แล้วแม่งก็วอแววุ่นวาย กวนใจชะมัด แต่พอตอนที่มันหายไป เงียบไป ก็รู้สึกว่าไม่ได้แล้วว่ะ แล้วยิ่งมีไอ้หมอเมืองหลวงเกาหลีใต้นั่นมายุ่งกับมันอีกนะ เหอะ หงุดหงิดชิพหาย ก็คงเป็นตอนนั้นแหล่ะมั้งที่เริ่มรู้ตัวว่าชอบของแปลกแบบมัน



ฝา: มึงสิแปลกไอ้พี่! คำถามต่อไป๊



คำถาม: ถามว่าหาแฟนแบบนักรบได้ที่ไหน-.,-



ฝา: ตามดงกล้วยสุกครับพี่ฝาพูดเลย



นักรบ: เดี๋ยวกูจะเอากล้วยกูยัดปากมึง ปากดีนัก ... ส่วน แฟนแบบผมหรอ ...หึ หาได้ที่นี่แหล่ะครับ สนใจไหม สนใจทิ้งเบอร์ไว้นะ (ขยิบตา)



ฝา: ทิ้งตีนพี่ฝานี่!



แคท: คำถามต่อไปจ้า   ถามพี่ฝาคนคลู คิดว่าพี่รบเป็นคนหื่นมากมั้ย555



ฝา: โหยยย คำถามนี้ไม่ต้องคิดอะไรอีกแล้ว ทำไมต้องคิดอี๊ก มันเห็นๆอยู่ แค่มองหนังหน้ามันก็รู้ไปถึงสันดานครับ เป็นคนหื่นที่มักมาก มากไหม ข้างนอกถ้ามันจะเอามันก็เอาได้!



นักรบ: ก็เห็นไม่ห้าม ก็เห็นสมยอมกูนะ



ฝา: ก็มึงปิดปากกู!



นักรบ: แล้วมึงดูดปากกูตอบทำไมล่ะ (ยักคิ้วใส่  .... ฝาได้แต่อ้าปากพะงาบๆ อยากจะเถียงต่อแต่คิดคำต่อล้อต่อเถียงอีกฝ่ายไม่ได้)



แคท: คำถามต่อไป  ถามพี่รบทำไมถึงชอบสีเหลือง



นักรบ: อืม...จริงๆคำถามนี้ มีเฉลยในหนังสือOne Night...คืนเดียวก็เสียวได้ในตอนพิเศษของผมเองนะครับ แต่ว่า บางคนอาจจะไม่ได้จับจอง งั้นขอตอบแค่สั้นๆว่า เพราะไอ้รุกฆาตครับ



คำถาม: ถามพี่ฝาทำไมต้องคูลด้วย เกรียนโคตร รักพี่ฝา พี่รบ สู้ๆน้าไรท์



ฝา: ทำไมอ่ะ พี่ฝาไม่คูลหรอ พี่ฝาเกรียนหรอ เห้ย ไม่จริงดิ พี่ว่าพี่แบบ พี่คูลมากอ่ะ เป็นคนคูลๆ ใช้ชีวิตชิคๆคูลๆในแบบของพี่อ่ะครับ



รบ: คูลเชี่ยไร มึงเกรียนอ่ะถูกของเขาแล้ว และก็ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะครับ



แคท: งื้อออ น่าร๊ากกก ขอบคุณสำหรับกำลัใจดีๆที่ให้แคทมาตลอดเลยนะคะ แคทจะสู้ๆน้า



ฝา: เห้ยๆ อย่าเมินพี่ๆ พี่ว่าพี่คูลนะเห้ย ไรท์แคทว่าไงๆ พี่คูลชะๆ



แคท: อะ...คำถามต่อไปเด้อ



ฝา: เมินกู๊!



คำถาม: ถามพี่เทียน ถามว่าน้องหมอกสมัยเรียนม.ปลายกับตอนนี้ต่างกันไหมคะ แล้วถามน้องหมอกว่าทำไมถึงชอบพี่เทียน เป็นธารไม่ได้หรออออ ว๊าย จะโดนตบไหม



เทียน: หมอกสมัยเรียนม.ปลายกับตอนนี้หรอครับ โคตรต่าง ต่างมากๆ หมอกตอนม.ปลายเป็นเด็กพูดน้อยๆพูดจาน่ารักครับ เวลาพูดก็จะ ครับๆพี่เทียน พี่เทียนหมอกว่า...แบบนี้ตลอด ส่วนตอนนี้ก็ ไอ้สัดเทียน ไอ้เหี้ยเทียน...จ๊ะ พี่ก็ไม่ได้ว่าอะไร



หมอก: มันเป็นเพราะใครล่ะ เพราะมึงไม่ใช่รึไง!



เทียน: จ๊ะ เพราะพี่เอง ขอโทษนะ พี่ผิดไปแล้วนะ



หมอก: เอาหนังหน้ามึงหลบไป กูจะตอบคำถาม ขออ่านแป๊บ โอโห...คำถามหนักจัง แต่ว่าก็จะตอบนะ ที่ชอบเทียนก็เพราะว่าเทียนเป็นเทียน เป็นผู้ชายเหี้ยๆคนนึงที่ยื่นมือมาดึงผมให้ออกมาจากกรอบ อาจเป็นเพราะแบบนั้นมั้งครับ ผมเลยรักมัน...จริงๆก็คล้ายๆกับหมานะผมน่ะ เหมือนกับว่า ยังไงเราก็จะจำได้เสมอ ว่าใครคือคนๆแรก ที่ให้ข้าวเรา ก็คงเป็นแบบนั้นผมก็เลยรักมัน ยังไงก็ต้องเป็นมัน ... ส่วนธาร มันเป็นเพื่อนที่ดี ดีมากๆ และผมก็เสียใจ ที่ตอบแทนความรู้สึกของมันไม่ได้ครับ



ธาร: ก็เจ็บดี ขยี้กูจั๊ง...ข้ามๆ เอาคำถามต่อไปมา เป็นของไอ้รบล้วนๆเลยว่ะ



คำถาม: ทำไมต้องสีเหลืองคะ



นักรบ: ก็ชอบครับ แต่พี่อธิบายไว้ข้างบนแล้ว ย้อนกลับไปอ่านนะครับ



คำถาม: ถ้าไม่มีสีเหลืองในโลกนี้จะทำยังไง จะใช้สีอะไรแทน



นักรบ: ทำไมต้องไม่มีสีเหลืองด้วยวะ แค่คิดก็เศร้าเลยแม่ง ไม่อยากหาสีอะไรแทนเลยว่ะ พี่ชอบของพี่ ยังไงดีวะ กูซื้อสีเหลืองเป็นของกูเลยดีไหม



เทียน: ไอ้สัดนี่ก็ช่วยใจเย็นนิดนึง มึงจะรวยเกินหน้าเกินตาไม่ได้ไอ้สัด ต่อ!



คำถาม: ขนมตาลที่ชอบกินนี่เพราะเป็นสีเหลืองหรือเพราะพี่ฝาซื้อให้



นักรบ: เอาจริงๆก็คือ ไม่เคยกินเลยไอ้ขนมตาลอะไรเนี่ย ครั้งแรกที่กินก็เพราะไอ้จืดมันซื้อมา เห็นสีเหลืองก็เออ ก็ชอบสีเลย ก็เลยกิน จริงๆไม่ได้เกี่ยวกับไอ้ฝาเลยนะ ไม่ได้เกี่ยวว่ามันจะมาทำหน้าเศร้าว่าขนมของมันบ้านนอก ขนมของมันราคาถูก ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับมันจริงๆ ที่กินก็เพราะสีเถอะ ชอบ



ฝา: ตอแหลไม่เนียนไปเรียนมาใหม่เลยปะ กิ๊วๆ



นักรบ : ยุ่ง! คำถามต่อไปมา! - -



คำถาม:  เรื่องที่ทำให้โกรธพี่ฝามากที่สุดคือเรื่องอะไรคะ



นักรบ: เรื่องที่มันเอาตัวเข้าไปพัวพันกับไอ้สัดกัณฑ์ โคตรโกรธ โกรธชิพหาย ตอนรู้คืออยากต่อยอะไรสักอย่างเพื่อระบายอารมณ์ แค่ไปใกล้มันก็หงุดหงิดแล้ว ยังเสือกไปเสี่ยงอันตรายอยู่บนรถนั่นอีก แค่คิดก็อยากลุกไปกระทืบหน้าไอ้สัดกัณฑ์นั่นอีกรอบเลยแม่ง



คำถาม:   แล้วถ้าพี่ฝาจะง้อให้หายต้องทำยังไง



นักรบ: จนถึงตอนนี้ฝาแม่งไม่เคยง้อเลยเหอะ



ฝา: ก็มึงไม่เคยโกรธอ่ะ



นักรบ: กูโกรธมึงก็โง่ไอ้สัด



ฝา: อะๆ แล้วถ้าโกรธต้องง้อยังไง



นักรบ: (ยกยิ้มมุมปาก)



ฝา: ไอ้สัดเอ๊ยยย ไม่เอาๆๆไม่ง้อแล้วแม่ง (เดินหนีไป)



นักรบ: ถ้ามึงได้ง้อขึ้นมา กูจะทำให้ลุกไม่ได้เลย! 18+



คำถาม: ในบรรดาสี่พี่น้องพี่รบสนิทกับใครมากที่สุด



นักรบ: ไม่อยากจะยอมรับ แต่จริงๆก็สนิทกับไอ้รุกมากที่สุด



แคท: เหมือนตอนพิเศษในเล่ม One Night…คืนเดียวก็เสียวได้อ่ะนะ ที่คนอ่านบอกว่าพี่ๆไม่น่าโตกันอ่ะนะ คิกๆ



นักรบ: พอ! ไม่พูดถึงมัน นี่เรื่องของกูนะ กูพระเอกนะครับ!



รุกฆาต: แล้วไง กูพระเอกคนแรก จำ!



แคท: ไม่ตีกันจ๊ะพี่น้องคู่นี้ พอๆ คำถามต่อไปเนอะๆ



คำถาม: ความในใจที่ไม่เคยเอ่ย สิ่งที่พี่รบอยากจะบอกกับคนในครอบครัว(ไล่มาทีละคนเลยนะคะทั้งป๊า แม่ใหญ่ เฮียทัพ เฮียรุก และน้องจอม)



นักรบ: ทำไมต้องตอบ ไม่อยากตอบ



แคท: นิดนึงสิพี่ เอ๊ คนอ่านเค้าถามเนี่ย เค้าอยากรู้ ทำหน้าให้มันด้านๆหน่อย



ฝา: จริงๆปกติมันก็หน้าด้านนะ ยังต้องด้านกว่านี้อีกอ่อ โหหหห แบบนี้ก็ชั้นผิวแกนโลกแล้วนา



นักรบ: ไอ้ฝา!



ฝา: น่าๆตอบมาหน่อยสิๆ รบบบบบบ น้า~~



นักรบ: เออๆ น่ารำคาญว่ะแม่ง ให้บอกใคร ป๊า...ก็ สุขภาพแข็งแรงละกัน จะได้อยู่แก่ไปอีกนานๆ



คุณป๊า: ปากหมาจริงๆเลย ไม่รู้มันเหมือนใคร



ฝา: คือมันแปลได้ว่า พี่มันอยากให้คุณป๊าสุขภาพแข็งแรง และอยู่กับพี่นักรบไปได้อีกนานๆเลยคร๊าบบบ



นักรบ: สำหรับแม่ใหญ่…ขอบคุณนะครับ ขอบคุณที่ดูแลผมมาอย่างดี แม้ว่าผมจะเป็นคนที่ทำให้ชีวิตแม่ใหญ่ไม่สมบูรณ์ก็ตาม



แม่ใหญ่: แม่ใหญ่รักรบนะครับลูก แม่ไม่เคยไม่สมบูรณ์ มีรบเข้ามา ก็ถือเป็นเรื่องดีๆอีกเรื่องนึง อย่าคิดอะไรแบบนี้อีกนะครับ ^^



นักรบ: เฮียทัพ ... ขอบคุณที่เฮียเป็นเฮีย เป็นที่พึ่งและเชื่อใจได้เสมอ รวมถึงเงินที่ส่งให้ตลอดตอนอยู่ญี่ปุ่น มันดีตรงนี้ ตั้งใจทำงานนะเฮีย จะได้มีเงินส่งมาให้อีก



ทัพหน้า: เฮ้อ~ น่าเบื่อจริงๆ กูมีลูกมีเมียต้องดูแลเว่ยไอ้ล้างผลาญ (นั่งกอดอกไขว่ห้างมองน้องชายด้วยสีหน้านิ่งๆ)



รุกฆาต: เห็นด่ามัน เฮียก็ส่งให้มันตลอด



ทัพหน้า: กูก็ส่งให้มึงเหมือนกัน ไอ้พวกเด็กล้างผลาญ (ปลายตามองรุกฆาตนิ่งๆ)



นักรบ: สมโว้ยยยย ฮ่าๆ โดนด่าๆ



รุกฆาต: มึงจะเอาไงไอ้เฮีย!



นักรบ: มาดิๆ มึงเข้าม๊า!~



จอม: พออออ เลิกกัดกัน นามคานนนน เฮียรบบบ จอมล่ะๆ จอมด้วย พูดถึงจอมหน่อยครับบ (น้องเดินไปกอดแขนอ้อน นักรบก้มลงมองหน้าน้องแล้วยิ้มให้)



นักรบ: น้องจอมหรอ น้องจอมน่ารัก พี่รักน้องจอมครับ



จอม: เนี่ย น่ารัก รักจอมที่สุดเลยใช่ป๊ะล่ะ จอมรู้



นักรบ: แน่นอน



รุกฆาต: กูรักมึงมากกว่าเถอะไอ้เปี๊ยก



ทัพหน้า: เฮียต่างหาก มาหาเฮียมา



จอม: ฮ้า~~ บ้าจริง รู้สึกได้รับความรัก แบบนี้ไม่ต้องมีใครก็ได้ มีแค่เฮียๆก็พอคร๊าบบบบ



รุกฆาต: มึงจะไปมีใคร - -



นักรบ: ทำไมจะต้องมีวะ - -



ทัพหน้า: หึ มีแค่เฮียก็พอ มานี่!



จอม: (กลืนน้ำลายลงคอ และยิ้มอ่อน)



แคท: หวงน้องเนอะๆ คิดว่าต้องมีสิ่งมีชีวิตเสียวสันหลังอยู่แน่ๆเลย



นักรบ: ใคร!



จอม:  โว้ยยย มีที่ไหนเล่า มาๆๆ ไหนคำถามเฮียรบข้อต่อไป มา...จอมอ่านให้น้า เค้าถามว่า  ..... เป็นเอฟซีพี่รบมาตั้งแต่เรื่องของเฮียรุกจนกระทั่งมาถึงเรื่องนี้ อยากจะบอกอะไรกับเอฟซีคนนี้มั้ยคะหรืออยากให้อะไรตอบแทนมั้ย....



นักรบ: ขอบคุณนะครับ พี่ว่าพี่จำได้นะว่าเราคือใคร ขอบคุณมากๆนะครับที่ชอบตัวละครตัวนี้ และอยู่กับพี่ยาวมาจนถึงเรื่องนี้นะครับ พี่หวังว่าเราจะเดินไปด้วยกันจนสุดทางนะครับ ... ส่วนเรื่องตอบแทน เอาตัวและหัวใจพี่ไปได้รึเปล่า? (ยกยิ้ม ขยิบตา)



ฝา: ไม่ได้ มึงให้กูมาหมดแล้วไอ้เชี่ยกล้วย!!



นักรบ: อะ...ถ้างั้น ไอ้ฝาเผลอแล้วเจอกันนะ // และคนอ่านคนอื่นๆที่รักพี่ เชียร์พี่ ทีมพี่ พี่ขอบคุณนะครับ ไม่มีอะไรจะพูดนะ นอกจากคำนี้ เดินไปด้วยกันนะ ใครไม่ไป...ตามไปตีนะเว้ย! ... พี่หมายถึงตีด้วยปากนะครับทุกคน หึ



ฝา: มึงว่าไงนะ?



นักรบ: กูบอกว่าจะตีด้วยปาก ปากกูประกบปากมึงน่ะ



จอม : อะๆ มาๆ คำถามสุดท้ายของพี่รบ ถ้าอยากกินเป๊บซี่ต้องใส่ถัง แล้วถ้าอยากกินพี่รบจังต้องใส่อะไรคะ



นักรบ: ใส่ถุง



(มีต่อจ้า)

ออฟไลน์ Yoghurt

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 378
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +89/-2
    • แฟนเพจ


ซินเซียร์: อู๊ววววว แซ่บๆๆๆ พี่นักรบแซ่บไม่หยุ๊ดดดด >////< มาๆค่ะอิฝา มาต่อของมึงกัน รัวๆยาวๆ



ฝา:จัดมา พี่พร้อมมาก



คำถาม: ถ้าตอนนั้นพี่ฝาไม่เดินเข้าไปจีบพี่รบก่อน คิดว่าตอนนี้ชีวิตตัวเองจะเป็นยังไง แล้วคิดว่าจะมีโอกาสได้เป็นแฟนกับพี่ฝาแบบตอนนี้มั้ย



นักรบ: ถ้าวันนั้นมันไม่เข้ามาจีบหรอ หึ...คิดว่าตอนนี้ก็คงคั่วอยู่กับผู้หญิงที่ไหนสักคน อาจจะเป็นดาวสักคณะนึงล่ะมั้ง และก็คิดว่าคงไม่มีแฟนนะ รำคาญ ไม่ชอบต้องมาดูแลใครๆ



คำถาม: ทำไมพี่ฝาถึงต้องคูลด้วยคะ ไม่คูลได้มั้ย



ฝา: เนี่ย พี่ก็บอกแล้วว่าพี่อ่ะคูล แบบว่าเป็นคนที่ใช้ชีวิตแบบมีสไตล์อ่ะ ชิคๆคูลๆ แต่คนอื่นไม่เห็นด้วยกับพี่ พี่ว่าพี่ก็คูลระดับนึงนะ



คำถาม: ถ้าไม่คิดจะจีบพี่รบตอนนั้น คิดว่าตอนนี้จะมีแฟนแบบไหน



ฝา: ถ้าตอนนั้นไม่โดนเล่นของเหลืองนะหรอครับ ฮ่าๆ คิดว่าตอนนี้อาจจะไม่มีแฟนนะ พี่แบบว่าชอบใช้ชีวิตคูลๆไปเรียนกลับห้องมาเล่นเกมส์นอนและไปเรียน วนเวียนไปแบบนี้ มีบ้างที่จะขอตามไอ้หมอกไปดูงานแข่งรถ แบบว่าชอบ แต่ก็เป็นชีวิตที่โคตรจะคูล พี่ว่ามันก็มีความสุขดี คิดว่าถ้าไม่จีบมันตอนนั้น ตอนนี้คงนอนกินขนมอยู่ที่ห้องและไม่มีแฟนครับ



คำถาม: นิสัยอะไรของพี่รบที่เวลาพี่รบทำแล้วใจสั่นตลอด



ฝา: เกลียดดด พี่เกลียดเวลาที่มันมาทำให้ใจสั่น จริงๆมันทำหลายอย่างมาก ไม่รู้มันจงใจหรือเปล่า แต่พี่ใจสั่นเวลามันมารับแล้วก็ชอบดึงกระเป๋าเป้พี่ไปถือไว้เอง สักพักก็ดึงมือพี่ไปจับแล้วพาที่รถเพื่อขับกลับบ้าน เวลามันมารับมันชอบทำแบบนี้ตลอดเลย คือมันเป็นเรื่องธรรมดาๆ แต่ก็ใจสั่นเสมอๆเลยอ่ะ เหมือนแบบเราไม่ได้คิดว่ามันจะทำนะ แต่ก็เสือกทำ เนี่ย แค่คิดก็สั่นเลย เซ็ง



คำถาม: ถ้าสมมติตื่นมาแล้วสลับร่างกับพี่รบ สิ่งแรกที่พี่ฝาจะทำคืออะไร แล้วคิดว่าสิ่งแรกที่พี่รบทำคืออะไร



ฝา: ตื่นมาคงแหกปาก กูสูงเว้ยยย จะยืนข่มแม่งเลย กูสูงกว่ามึงกูมีกล้ามท้องด้วย ยืนข่มแม่งให้มันเศร้าเลย ส่วนไอ้รบ พี่ฝามั่นใจว่ามันต้อง.....



รบ: จับนมจับตูดลูบเนื้อลูบตัวมึง คิดว่าจะช่วยตัวเองแล้วถ่ายคลิปไว้ อยากเห็นหน้ามึงตอนเสร็จชัดๆ เอาให้หายอยาก



ฝา: ไม่ต่างจากที่กูคิดเท่าไหร่ แต่ก็ไม่คิดว่าจะจังไรขนาดนี้!



คำถาม:  พี่ฝาเป็นคนฉลาดนะแต่ไม่ค่อยเฉลียวสักเท่าไหร่ถ้าพัฒนาสกิลด้านนี้หน่อยก็จะขอบคุณมากค่ะ



ฝา: อันนี้ด่าหรือชมพี่ เอ๊ะ ยังไง เอ้า งงเลยอ่ะ?



แคท: ก็ถูกของเขา ไปงงไกลๆไปไอ้น้องฝา  คำถามชุดต่อไปเป็นของ กรี๊ดดดด ของพี่กัณฑ์นะหือออ พี่กัณฑ์ๆๆ มานี่ๆ มีของพี่ด้วยนะคะ



กัณฑ์: ของผม?



แคท: ใช่! พี่นี่จะเป็นแบบพี่รบหรอ มาแว๊บๆเป็นตัวประกอบแต่แย่งซีนตัวหลักงี้  มาๆมาตอบคำถามกันค่ะ



คำถาม: ตกลงพี่เป็นคนดีจริงๆใช่มั้ยคะ



กัณฑ์: ไม่รู้สิ ก็แล้วแต่คนมองนะ



คำถาม: ครั้งแรกที่จับตัวพี่ฝาไปนี่คิดอะไรอยู่คะ



กัณฑ์: ครั้งแรกที่จับตัวไอ้ฝา ไม่ได้คิดอะไรนอกจากอยากแก้แค้นไอ้สัดรบครับ



คำถาม: แล้วครั้งต่อๆมาที่มาป้วนเปี้ยนกับพี่ฝานี่คิดอะไรอยู่คะ



กัณฑ์: อืม....เอาจริงๆเลย จริงๆไอ้ฝามันน่ารักนะ ที่บอกว่าชอบ ก็ชอบมันจริงๆ ก็อยากได้ และถามว่าอยากเอาไหม ก็อยาก ถ้าทำได้ก็จะทำเลย



นักรบ: ไอ้เหี้ย ไอ้หน้าเหี้ยยยย ออกมาให้กูถีบหน้ามึงเดี๋ยวนี้!! (ตะโกนเข้ามาจากด้านนอกห้อง)



กัณฑ์: อย่าสนใจเสียงหนูเสียงมาครับ มาคำถามต่อไปดีกว่า หึ



คำถาม: เคยคิดอยากเป็นเพื่อนกับพี่รบบ้างรึเปล่า



กัณฑ์: หึ ถามว่าเคยคิดไหม ก็ต้องตอบว่าเคย เพราะครั้งนึงก็เคยเป็นเพื่อนกัน แต่ตอนนี้ไม่แล้ว



คำถาม: ถึงจะไม่ชอบหน้ากัน แต่เขาว่าคนที่เราไม่ชอบมักจะมีนิสัยหรืออะไรสักอย่างนึงที่ถูกใจเรา สิ่งนั้นของพี่รบคือ?



กัณฑ์: ไอ้รบมีข้อดีด้วยหรอวะ?



นักรบ: กูดีกว่ามึงเยอะไอ้หน้าส้นตีน กูเป็นพระเอกเว้ย!! (ตะโกนเข้ามาอีก)



กัณฑ์: แถวนี้เสียงหมูเสียงหมารบกวนเยอะนะ น่ารำคาญ แต่ถ้าถามถึงนิสัยที่ผมชอบของไอ้รบน่ะหรอ มันคงเป็นคนที่มีดีแค่อย่างเดียว คือถ้ามันชอบใคร มันก็พร้อมจะทำทุกอย่างให้ แต่ถ้าไม่ มันจะไม่ทำสักอย่าง



 แคท: คนอ่านฝากอวยพรให้พี่ออกจากโรงพยาบาลไวๆด้วยค่ะพี่กัณฑ์



กัณฑ์: ขอบคุณมากครับ ตอนนี้ดีขึ้นมากแล้วไม่ต้องห่วง



แคท: อะๆ มีคำถามมาถึงน้องฝาอีกแล้ว



คำถาม: อยากชวน น้องฝาคนคูลมากินหมี่เผ็ด x2 x4 อยากรู้ว่าคนจืด คนคูล จะชิลขนาดไหน หรือว่าต้องดื่มนมรสกล้วยแก้เผ็ชชชช



นักรบ: ใช่ มันต้องกินนมรสกล้วย!



ฝา: เค้าถามกูๆๆๆ มึงเสือกตอบทำไมพี่



นักรบ: กูจะตอบ มึงจะทำไม หรือมึงจะไปกินนมรส กล้วย ตอนนี้เลยไหม



ฝา: ไอ้เชี่ย ไอ้พี่ มึงแม่งงงงง



แคท: เอื่ม...มาดู อืม....คำถามสุดท้ายแล้ว กรี๊ดๆๆๆ เค้าถามแคทๆๆๆๆล่ะ *0*



นักรบ: ตัดจบไปเลยก็ได้นี่ ไรท์มันไม่สำคัญหรอก รำคาญ



แคท: หลบไปอิกล้วย! ฉันปั้นแกมา ถอยออกไป เดี๋ยวแม่เขียนให้ตอนจบตายซะนี่! -0-



นักรบ: อะ...เชิญตามสบายเลยงั้น



คำถาม: ถามว่าแคท ทำงานหรือเรียนอยู่



แคท: ตอนนี้แคทเรียนจบแล้วจ้า จบมาจากคณะศิบปศาสตร์ เอกภาษาจีนค่ะ  กรี๊ดดด เขินเลย เดาอายุได้สินะๆ > < ตอนเขียนเรื่องOne Night…คืนเดียวก็เสียวได้  ตอนนั้นเรียนอยู่มหาลัยค่ะ ส่วนถ้าถามว่าตอนนี้ทำงานไหม งานก็ทำหลายอย่างแต่อาจจะไม่ถูกใจผู้ใหญ่ มีร้านขายหนังสือออนไลน์ และก็เขียนนิยายอยู่ค่ะในปัจจุบัน เพราะฉะนั้น ช่วยอุดหนุนหนังสือหนูหน่อยน้า ก่อนที่แม่จะกดดันให้เลิกเขียนนิยายและไปหางานใหม่ทำซะ T0T (นีมึงแอบขายของเรอะ) พูดเลยว่าไม่แอบ เชิญชวนให้มาซื้อกันจ้า 555555+



คำถาม: ถามพี่แคทค่ะ ว่าอะไรเป็นสิ่งที่จูงใจที่จะมาแต่งนิยายเรื่องนี้ เรื่องวันไนท์ และเรื่องอื่นๆค่ะ



แคท: ขอบคุณสำหรับคำถามค่ะ (ยกมือไหว้ย่อตัวสวยงาม)



นักรบ: มึงไม่ได้ตอบคำถามนางงาม รีบๆตอบมา เสียเวลาเว้ย



แคท: เออๆ ขอฉันสวยๆหน่อยไม่ได้เลยนะ ... มาตอบๆ สิ่งจูงใจที่ทำให้เขียนนิยาย คือเริ่มแรกเลย พี่เขียนหนังสือมาตั้งแต่ม.ต้นค่ะคือชอบ ต่อๆมาก็เขียนแฟนฟิคชั่นมาเรื่อยๆ จนพอเข้ามหาลัย’ ก็ได้อ่านงานวายไทยเรื่องแรกจากนามปากกาของไรท์เตอร์ท่านนึง ซึ่งเขียนดีมาก เป็นไรต์เตอร์ที่แคทชอบมากค่ะ หลายๆท่านอาจจะรู้จักพี่ขนม เป็นไรท์เตอร์ที่แคทปลื้มมากจ้า งานดี และนิสัยดีมากๆ พี่ขนมเป็นนักเขียนที่คอยผลักดันและช่วยเหลือแคทมาจนถึงตอนนี้เลยล่ะ อะ ทีนี้เลยอยากลองมีหนังสือเป็นของตัวเองบ้าง ก็เลยลองพัฒนางานตัวเองมาเรื่อยๆ แหม่...ตอบซะดูดี พัฒนางานตัวเอง แต่เหตุผลอีกข้อนึงจริงๆคือ ไม่มีนิยายที่แบบตบจูบลากถูที่โดนจริตตัวเองจ๊ะ เลยเขียนเองซะเลย แบบสนองอารมณ์ ก๊ากกกก 555555 ก็เลยก่อกำเนิดเรื่องOne Night…คืนเดียวก็เสียวได้ มาเป็นเรื่องแรก ส่วนเรื่องของพี่รบเรื่องนี้ ก็ต่อยอดกันมา คืออยากลองเขียนเรื่องราวของผู้ชายที่ไม่ได้ร้ายมากไม่ได้เลวมาก แต่ค่อนข้างปากหนักปากร้าย แต่ถ้ารักใครเค้าก็จะใส่เต็มที่เต็มกำลังสุดแรงเท่าที่เค้ามี และเราสามารถพบเห็นเค้าได้ทั่วๆไปบนโลกใบนี้ เลยเขียนเรื่องนี้ขึ้นมาจ้า แต่อาจจะถูกใจไม่ถูกใจบ้าง เพราะแคทเองก็ยังไม่เก่งมาก ถ้าหากว่านิยายของแคททั้ง2เรื่องนี้ มีผิดพลาดตรงไหน แคทต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ ^^



นักรบ: ตอบสวย มอบโล่เลยดีไหมวะ



รุกฆาต: มอบสายสะพายมารัดคอคนเขียนมันซะน่าจะดีกว่า ตอนเรื่องกูคือเอากูมาฆ่า



นักรบ: กูด้วย ตอนกูอยู่เรื่องมึงกูนี่หล่อมาก มาเรื่องตัวเอง ไอ้สัด โดนด่าเกือบทุกตอน



รุกฆาต: กูเตือนมึงแล้วว่าเดี๋ยวมึงก็โดน



นักรบ: กูเศร้าแทนพระเอกคนต่อไปเลย



ทัพหน้า: ใครวะ



แคท: ก็ไม่รู้สินะ...มาๆๆๆ คำถามถามว่า ... ถามพี่แคทค่ะ พี่แคทสเปของรุกเลิฟ จะมาตอนไหนน ยังค้างอยู่นะ ในจอยง่าา ... ขุ่นพระ!! ยังจำได้อีกเรอะ คือแบบว่า คิดว่าไม่มีคนอยากอ่านนี่เลยไม่เขียนต่อนะหือๆ



รุกฆาต: กูบอกแล้วว่าให้ฆ่าคนเขียน เหอะ



แคท: กรี๊ดด คนเรามันลืมกันได้ แหมๆ ไม่โกรธไม่งอน ถ้ามีคนอยากอ่านแคทก็จะไปเขียนๆนะเออ อะต่อๆ



คำถาม: ถามน้องฝา ถ้าไม่มีพี่ฝา คิดว่าตัวเองตอนนี้จะเป็นยังไง



แคท: ถามใครนะ?



ฝา: คิดว่าคงหมายถึงว่าไม่มีไอ้รบล่ะมั้ง งั้นก็ขอตอบเลยว่า ถ้าไม่มีไอ้รบ ชีวิตตอนนี้ก็คงคูลๆสบายๆอ่ะ คือตั้งแต่ไปตามจีบมัน ชีวิตพี่ฝาก็ไม่ค่อยคูล ไม่ค่อยได้ชิว คือแอดแวนเจอร์มากตั้งแต่เจอมัน แต่ก็ดี ไม่งั้นโลกของพี่ฝาคนจะจืดๆแบบพี่ฝาน่าดูอ่ะ



แคท: อะๆ มีอีกๆ อันนี้ถามถึงพี่ธารจ้า



คำถาม: ถามพี่ธารค่ะ แว็บแรกที่เห็นน้องจอมรู้สึกอย่างไร



ธาร: จอม...ไอ้เด็กนั่นน่ะหรอ ความรู้สึกมีแค่ ไม่ชอบ ไม่ชอบ และไม่ชอบ เกลียดเด็กแบบนั้น แรดและปากร้าย



จอม: กูชอบมึงตายล่ะไอ้เชี่ย! ลุกออกมาให้กูต่อยมึงเดี๋ยวนี่นะไอ้พี่!! (เตะประตูหน้าห้องสัมภาษณ์รัวๆ)



ธาร: เห็นไหมล่ะครับ ดื้อ มึน ปากเสีย มันน่า....



แคท: น่าอะไรๆๆๆๆ *0*



ธาร: สักเรื่องได้ไหมล่ะ แล้วมีอีกไหม ถ้าไม่มีจะไปแล้ว จะไปจัดการคน



แคท: มีๆๆๆ คำถามสุดท้ายเลยๆ ....ถามพี่ธารค่ะ คนที่พี่ไปปล้ำคือใครคะ...อุ๊ย



ธาร: หึ อยากรู้หรอ



แคท: อยากสิ!!



ธาร: งั้นก็รอสิ เดี๋ยวรู้เลย...หึ (ยกยิ้ม)



แคท: อะ...เห้ย ไปแบบนี้เลยหรอพี่ธาร รีบไปไหนวะ อ้าวๆ...เอ่อ...โอเคค่ะ ในจุดๆนี้ ก็ขอจบการถามตอบกันไว้แต่เพียงเท่านี้  ตอบหมดทุกคำถาม ขอขอบคุณคนอ่านที่น่ารักของแคททุกคนเลยนะคะ รักน้า~~



นักรบ: สักที รีบกลับบ้านโว้ย!



ฝา: คนหิวกล้วยมันเป็นแบบนี้



นักรบ: เออ กูจะกลับไปกินกล้วยไข่อันเล็กๆของมึงนั่นแหล่ะ พูดมากนัก!



ฝา: 0///////////0 ไม่คูลเลยแม่ง!





------------------------------------
มาแล้วจ้าาา ขอบคุณคนอ่านที่เข้ามาถามคำถามกันนะคะ งื้อ ไม่คิดว่าจะได้ยาว15หน้าเช่นนี้ สนุกดีอ่ะ

อยากทำแบบนี้ไปลงในเล่ม อิอิ ... แคทรวบรวมคำถามจากทั้ง3เว็บ มาตอบหมดเลยเด้อจ้าา อิอิ

รักคนอ่าน รักพี่No Limitทุกคนเด้ออออออ

ออฟไลน์ TachibanaRain

  • มาโกโตะเทนชิ
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2418
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +76/-3
เฮียรบของน้องงงงงงตอบคำถามแบบนี้ก็เอาใจน้องไปเลยค่ะ งือออ น้ำตาจิไหลจำเราได้ด้วย เดี๋ยวขอวิ่งไปซื้อถุงแปบนึงนะคะแล้วพี่ฝาเผลอเมื่อไหร่ค่อยมาเจอกัน  :-[

ออฟไลน์ วายซ่า

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2224
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +205/-6
แต่ละคนนี่นะ ตอบคำถามได้ตรงตัวเป๊ะ โดนเฉพาะอิพี่เหลืองอวยน้องฝาสิ้นดี ไม่รู้เลยว่ารักน้อง หลงน้องขนาดนี้

ออฟไลน์ ursleepingxd

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 148
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
เรากลับมาแล้ววว ไปเที่ยวเพิ่งกลับมา ไม่ทันได้ถามเลยอะ แง เศร้า ; w ;

คิดถึงทุกคน เรื่องหน้าสัญญาจะไม่ด่าน้องธาร (ถ้าเป็นเรื่องของน้องธารนะ) ถ้าโมโหจะมาด่าพี่เหลืองแทน เย่ะะะ

เป็นฝั่งเป็นฝากันซะทีนะเด็กๆ ต่อไปขอให้มีแต่เรื่องดีๆเน้อ

ออฟไลน์ Yoghurt

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 378
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +89/-2
    • แฟนเพจ
วันนี้คิดว่าคงอัพ #Nolimitแรงรัก ตอนจบไม่ทันนนนน

นั่งแก้แล้วมันยังไม่ดีเลย งั้นวันนี้ขอเอาโปสการ์ดของแถมรอบจองรอบแรกมาอวดก่อนเบาๆ คริๆ ... เอาแบบร่างมาให้ชมก่อน ครุคริ
พี่รบน้องฝา~~~







« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 30-06-2018 23:36:47 โดย Yoghurt »

ออฟไลน์ HISY

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3645
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +61/-3
กรี๊ดดด อิพี่เหลืองแกละมุนเกินไปแล้ว

ออฟไลน์ LadySaiKim

  • ▫▪□Dezine'Kim□▪▫
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1705
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +47/-0

ออฟไลน์ Yoghurt

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 378
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +89/-2
    • แฟนเพจ


บทส่งท้าย





“รบบบบ ไอ้พี่เหลืองงงงง” 



เสียงลากเหนื่อยๆที่มาพร้อมกับร่างบางที่ดูจะห่อเหี่ยวเป็นพิเศษ วันนี้ไม่ได้ไปรับมันกลับมา วันนี้มันมีเรียนทั้งวัน ส่วนผมไม่มี แต่จริงๆตอนแรกตั้งใจจะไปรับ แต่มันยืนยันที่จะกลับเองก็เลยไม่ได้ว่าอะไร แต่ไหงมันถึงกลับมามีสภาพเหมือนผักนึ่งแบบนี้ล่ะวะ เหี่ยวมาเลย



“ทำไมทำเสียงงอแงแบบนั้น หน้ามึงก็ขมวดเป็นปมมาเลย มีอะไร” 



หันไปหามัน พร้อมกวักมือเรียก  ไอ้ฝาที่เดินไหล่ตกเข้ามาหา มันโยนกระเป๋าเป้ของมันทิ้งลงตรงหน้าประตู แล้วพุ่งเข้ามาหาผมที่นั่งดูข่าวอยู่หน้าทีวี  คือช่วงนี้อินเรื่องถ้ำหลวง ข่าวเด็กสิบสามคนที่ติดอยู่ในถ้ำ ก็จะเกาะติดมากหน่อย ... กลับมาที่ไอ้จืดตรงหน้า  มันที่ทรุดตัวลงนั่งข้างๆ ก่อนจะโถมตัวเข้ามาแนบไปกับตัวผม คล้ายๆกับนอนทับกูลงมาแบบไม่กั๊กน้ำหนักตัวเองสักนิด



“เป็นอะไร”  ถามมันแบบนั้น พร้อมๆกับกอดเอวบ้างเข้ามาหาตัว อุ้มมันขึ้นมาให้นั่งลงบนตักดีๆอยากจะเห็นหน้ามัน แต่อีกคนก็เอาแต่มุดอยู่ที่อกของผม



“ฝา”



“กูเหนื่อย แล้วก็มีเรื่องให้คิด”



“สมองเล็กๆแบบมึงจะคิดอะไรให้มันเยอะแยะ”



“มึงด่ากูอ่อ?” 



ว่าแบบนั้นด้วยเสียงอู้ๆอี้ๆ เพราะมันยังเอาแต่มุดอกผมอยู่แบบนั้น วางมือลงบนหัวกลมๆของมันก่อนจะลูบหัวเบาๆ พยายามดึงหน้ามันให้ขึ้นมามองกัน แต่อีกฝ่ายก็ไม่ให้ความร่วมมือ เป็นเหี้ยอะไรอีกล่ะ



“ฝา เป็นอะไร”



“ขอชาตแบตก่อน แบบว่าพี่ฝาเหนื่อยและใช้ความคิดด้วย”



“เหนื่อยก็ไม่ต้องคิด”



“ก็อยากคิด แบบว่ามันค้างคาใจ”



“ดื้อ” ว่ามันออกไปแบบนั้นพร้อมเขกลงไปที่หัวมันไม่แรง แต่คงไม่เบา เพราะอีกฝ่ายก็เงยหน้าขึ้นมามองกันด้วยสีหน้าบูดๆ ปากของมันที่ยื่นออกมา กูล่ะอยากจะดึงให้ยืดติดมือ หมั่นไส้จริงเว้ย



“ทำร้าย เจ็บนะเว้ย”



“มากไหมวะ”



“มากๆ รวดร้าวเลย” 



เบะปากออกมาตอนที่มันพูดจบ ตากลมๆของมันที่ช้อนมองกันอยู่ตอนนี้ ไม่ได้ดูน่ารักนักหรอก มองลงมาจากดาวอังคารก็รู้ดีว่าอีกคนกำลังแกล้งสำออย อย่าคิดว่ารู้ไม่ทัน



“สำออย” 



อดไม่ได้ก็พูดออกไปแบบที่คิดซะเลย มันที่กำลังอ้าปากจะสวนกลับก็ต้องเงียบไป เมื่อผมก้มหน้าเข้าไปใกล้และกดจูบเบาๆที่ริมฝีปากของมันซะก่อน ก็แค่จูบธรรมดาแบบปากแนบปาก แต่มันก็ตาเบิกกว้างมองหน้าผมแบบอึ้งๆ ระยะที่ใกล้กันจนได้ยินเสียงลมหายใจ เห็นอีกฝ่ายหน้าแดงขึ้นมาในตอนนั้น อดใจไม่ไหวที่จะไม่ยิ้มออกมา เอียงหน้าไปหอมแก้มอีกคนที่ก็ยังคงเอ๋ออยู่  รวบเอวบางของมันเข้ามานั่งคล่อมตัก จะได้หันหน้ามองกันดีๆ ... ไม่รู้เป็นอะไร อยู่ใกล้แล้วอยากนัวมันตลอด



“ทำไรอ่า รบทำไรฝาว้า~” 



มันที่ลากเสียงยาวแบบกวนตีนๆมาให้ แต่รู้ดีว่ามันก็แค่ทำเพราะเขินจะตาย มองหน้ามันชัดๆ ก็ได้แต่คิดว่า นี่หรอวะไอ้จืดในวันนั้นที่กูไม่ชอบหน้าเลย แล้วดูวันนี้สิ ตรงไหนบ้างที่มันจืด ... คิดว่าไม่มีนะ เพราะชิมมาหมดแล้ว



“ดึงมึงมาคล่อมตักกูแบบนี้ก็คงไม่ซักผ้าหรอกมึงว่าไหม”  เอื้อมมือเอาผมมันไปทัดหู ยิ่งพอทำแบบนั้น อีกคนก็ยิ่งอาย มันที่หลบสายตาผมอยู่ตอนนี้



“ไหน มองตากันหน่อย”



“ไม่เอา เดี๋ยวตาแดง”



“กูไม่ได้เป็นโรค อย่ากวนตีน เงยหน้ามามองดิ๊”



“ทำไมชอบบังคับวะ วุ่นวาย”



“ฝา”



“อะไรเล่า”  พอกดเสียงต่ำแกมบังคับอีกคนก็เถียงออกมาแบบนั้น แต่สุดท้ายก็ยอมเงยหน้าขึ้นมามองกันได้สักที



“ไหน เล่าให้ฟังหน่อย เป็นอะไร” 



พอถามออกไปแบบนั้น หน้าของมันก็กลับมาเหนื่อยอีกครั้ง ริมฝีปากของมันที่เม้มเข้าหากัน และคิ้วก็เริ่มขมวด เห็นแบบนั้นก็กลัวมันจะกัดจนปากมันแตกเลยต้องก้มลงไปจูบเบาๆให้มันเลิกทำ  ไม่ได้อยากจะจูบนะ ก็แค่กลัวปากมันเจ็บ



“อื้อ อ อ.....ก็แค่เหนื่อยอ่ะ”



“เหนื่อยเรื่อง?”



“ก็วันนี้ที่บีทีเอสคนเยอะสัด เลยเหนื่อย”



“ตอแหลไม่เนียนไปเรียนมาใหม่ไป...จมูกมึงยาวเป็นพินอคคิโอละ สรุปจะไม่เล่า?” 



จ้องตามันนิ่งๆไม่ยอมหันไปไหน จนอีกฝ่ายต้องถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่แบบยอมแพ้ แล้วมันก็เอาหน้าฟุบลงมาที่ไหล่ของผมอีกที วันนี้ก็ดูค่อนข้างที่จะอ้อนเหลือเกิน สงสัยจะเหนื่อยจริงๆว่ะ



“ว่าไง”  ยกมือขึ้นไปลูบหัวมันเบาๆ อดใจไม่ไหว ก้มลงไปหอมหัวมันอีกที ... นี่มึงยังไม่สระผมสินะ



“ก็คิดเรื่องไอ้ธาร”



“คิดทำไม มึงคบชู้หรอฝา”



“สัด! ใช่ที่ไหนเล่าไอ้เชี่ยพี่กล้วย” 



มันว่าออกมาแบบหงุดหงิดแถมเอาหัวกระแทกไหล่กูอีก เจ็บไหมล่ะมึงไหล่กูแข็งมาก  แล้วชื่อกูก็มีเป็นพันล้านที่มึงตั้งให้ใหม่ อยากจะเรียกกูว่าอะไรก็เรียก ไม่ได้คัดให้เข้ากับหน้าหล่อๆของกูสักนิด



“แล้วมึงคิดทำไม”



“ก็ไอ้ธารอ่ะมึง วันนี้นะ มันพูดอะไรแปลกๆมากเลย แบบว่ากูป็นห่วง แล้วกูก็คิดๆๆๆเว่ย แต่ความเป็นไปได้ในสิ่งที่กูคิดออกอ่ะ มันแบบ มันไม่น่าใช่ มันไม่น่าจะเป็นไปได้”



“พูดอะไรของมึงวะ”



“เนี่ย คนโง่แบบมึงไม่เข้าใจอ่ะรบ มึงไม่คูล”



“ปากดีจังวะ”



“แน่นอนอยู่ละ พี่ฝาซะอย่าง ธรรมดาได้ที่ไหนล่ะ”



“เหรอ”



“อ๊ะๆ แน่นอนสิจ๊ะน้องรบของพี่”



“ปากดีแบบนี้ ลองซักทีดีไหมเผื่อจะสงบปากมากขึ้นหน่อย”



“หือ...ได้ยินแบบนี้แล้วรู้สึกอยากอาบน้ำเลย พรุ่งนี้เราต้องไปเที่ยวใช่รึเปล่า พี่ว่าพี่ต้องรีบนอนเนอะ...” 



มันที่กรอกตาหลุกหลิกไปซ้ายทีขวาที ก่อนจะพยายามดิ้นลงจากตักของผมแบบเนียนๆในความรู้สึกของมันคนเดียว  แต่เสียใจ กูรู้ทัน



“ไม่เนียน”  จ้องตาคนตรงหน้า ก่อนจะรวบเอวมันเข้ามาใกล้



“อะ...อะไรวะ”



“มึงน่ะไม่ต้องไปเครียดเรื่องของคนอื่นเค้าหรอก เพื่อนมึงน่ะเอาตัวรอดได้ เค้าไม่โง่เหมือนมึงหรอก”  ยื่นมือไปบีบจมูกมัน อีกคนก็ย่นจมูกย่นหน้าตามไปด้วย เห็นแล้วก็ตลก



“เออ ใช่สิ ไม่มีใครโง่เหมือนกูหรอก นี่นะ ถ้าฉลาดก็ไม่ตามจีบมึงหรอกไอ้พี่เหลือง จำ!”



“หึ หรอ...มึงแน่ใจนะว่าจะห้ามใจไม่รักกูได้น่ะ กูหล่อนะ”



“โหยยยย มั่นหน้ามั่นโหนกมั่นกะโปกมั่นเบ้ามันเป็นแบบนี้เองนะขรั่บ”



“กวนตีนจริงๆนะมึงเนี่ย”



“กวนตีนแล้วรักไหมล่ะ ยังไงๆ รักพี่ฝาไหมรบบบบบ”   



มันที่ยื่นหน้าเข้ามาเอียงซ้ายเอียงขวาล้อเลียนผม มันที่ทำแบบนั้นเพราะรู้ดีว่าผมจะเลี่ยงไม่ตอบ กะทำให้กูแพ้สินะ หึ



“รักสิ ก็รักมึงเนี่ยไงจืด” 



ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ ก่อนจะจุ๊บลงไปบนจมูกรั้นๆนั่นทีนึง ก็เหมือนว่าเลือดของมันจะมารวมกันอยู่บนหน้าทันที ... หึ มึงนั่นแหล่ะที่จะแพ้จำไว้ พี่นักรบเวอร์ใหม่ กูไม่กากแล้วบอกก่อน



“ชะ....เชี่ยไรเนี่ย! มึงเป็นใคร มึงคายแฟนกูออกมาเลยนะเว่ย”



“คายเชี่ยไร ก็กูเนี่ยแฟนมึง”



“ไม่ใช่อ่ะ! ไอ้พี่กล้วยจะไม่ตอบกูแบบนี้ มึงไม่ใช่แฟนกู”



“เออจริงด้วย กูไม่ใช่แฟนมึงจริงๆแหล่ะ”



“นั่นไง! กูจะเอาข้าวสารเสกสาดมึง”



“..หึกูไม่ใช่แฟนมึง...เพราะกูเป็นผัวไง มากกว่าแฟนเยอะเลยมึงว่าไหมล่ะ”



กระตุกยิ้มตบท้ายตอนที่อีกคนอ้าปากพงาบๆ คงอยากจะเถียงแต่เสือกเขินด้วยเลยเป็นแบบนี้ล่ะมั้ง เชี่ยเอ๊ย มึงน่ารักขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่วะฝา



“ตอนนี้ก็อยากจะเป็นผัวมึงแล้วว่ะ”



“ห๊ะ?...เชี่ยอะไรนะพี่มึง”



“อยากว่ะ”



“มึงจะอยากไร กูไม่...”



“ไม่ปฏิเสธหรอวะ ร้อนแรงนะเรา”  เอามือลูบแก้มใส ทำหน้าล้อมันเบาๆ แต่อีกคนก็ทำหน้าบูดใส่ แถมยังฟาดมือเข้าไหล่กูเต็มๆอีก



“เจ็บนะมึง”



“ก็ตีให้มึงเจ็บนี่แหล่ะ ทำไมกวนตีนจังวะ”



“กูก็กวนตีนแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไรแล้วไหมวะ”



“ก็ใช่ แต่เดี๋ยวนี้แบบมากอ่ะ กวนแล้วก็ยังหื่นอีก เลิกรุ่มร่ามกับช่วงล่างกูได้ไหมวะ”



“งั้นให้กูไปรุ่มร่ามกับช่วงล่างของคนอื่นแทนงี้?”  เลิกคิ้วถามมัน และมันก็สวนตอบออกมาแบบเต็มๆหน้าว่า  “สัด”



“กูพูดเล่น กูทำแบบเดิมไม่ได้แล้วว่ะ” 



มองตาอีกคนที่ก็จ้องตอบกลับมา ดวงตาใสที่มองผมแบบไม่ค่อยเข้าใจ เห็นแบบนั้นเลยยิ้มให้มันหน่อยๆ ก่อนจะเอื้อมมือไปจับมืออีกคนมากุมไว้ แต่ตาก็ยังไม่ยอมละไปจากหน้าของมัน



“ก็เพราะตอนนี้ กูรู้แล้วว่าอะไรสำคัญ ... กูจะไม่ทำให้สิ่งๆนั้นต้องเสียใจอีก”   



พูดออกไปแบบนั้น และก็ได้ปฏิกิริยาตอบรับที่ดีกลับมา มันที่เสตาหลบแทบจะทันที และพวงแก้มก็แดงหน่อยๆ  ได้ยินเสียงในลำคอของมันที่ตอบกลับมาเบาๆก็ชื่นใจว่า



“อื้ม...”   ทำไมมึงน่ารักจังวะ



.

.

.





เช้าวันใหม่ในช่วงเที่ยงกว่าที่เงียบเชียบ ภายในห้องนอนขนาดใหญ่ ม่านยังคงปิดสนิทและแอร์ก็ยังคงทำงานอย่างต่อเนื่องมาทั้งคืน ... ร่างสูงของนักรบที่เริ่มขยับตัวพร้อมๆกับดวงตาคมที่ค่อยๆเปิดเปลือกตาขึ้นมาช้าๆ วงแขนแกร่งที่กวาดไปด้านข้างตัวอย่างคุ้นเคย เป็นเรื่องเคยชินไปซะแล้วที่ต้องทำแบบนี้ นักรบยกยิ้มมุมปากขึ้นเมื่อคนที่อยู่ข้างกายขยับตัวน้อยๆก่อนจะมุดมาซุกที่อกแกร่งอย่างคุ้นชิน  เอื้อมมือไปจิ้มแก้มขาวๆนั่นด้วยสีหน้านิ่งๆ คนที่โดนกวนทำแค่ขยับตัวหน่อยๆแต่ก็ยังไม่ยอมตื่น



“ฝา ตื่นได้แล้วมึง”  กระซิบลงข้างหู จงใจเป่าลมหายใจใส่หูมันอย่างแกล้งๆ



“อื้ออ”  เสียงตอบรับที่ดังมาจากในลำคอ แต่คนร่างบางก็ทำแค่ตะแคงข้างหันหนีไปอีกฝั่งอย่างรู้สึกรำคาญ ก่อนจะมุดหน้าลงหมอนและขดตัวนอนอยู่ในผ้าห่มแบบไม่มีทีท่าว่าอยากจะตื่น



“บ่ายแล้วนะมึง ตื่นไอ้จืด”



“อื้ออ ไม่เอา ขออีกห้านาที อื้อออ” 



เสียงแหบๆที่เปล่งออกมาแบบคนยังไม่ได้สติ แถมตาก็ยังไม่ยอมลืม นักรบที่ถอนหายใจออกมาหนักๆ



“มึงจะไม่ตื่นใช่ไหม”



“อื้ออ กล้วย อย่ากวนเว่ย”   ได้ฟังแบบนั้นก็ถึงกับขมวดคิ้ว ร่างสูงที่หน้าตึงไปนิดนึงแต่สักพักก็เปลี่ยนเป็นกระตุกยิ้มมุมปากออกมาแบบมีเลศนัย



“ดี...ไม่ตื่นก็ดี” ว่าแบบนั้นก่อนจะยิ้มร้าย ฝ่ามือที่สอดเข้าไปใต้ผ้าห่มก่อนจะค่อยๆเลื่อนไปวางไว้บนสะโพกมนของร่างบางที่นอนอยู่



“อื้อ”  ฝาที่ครางออกมาในลำคอพร้อมขมวดคิ้ว ร่างสูงที่มองอีกฝ่ายนิ่งๆ ก็เลื่อนมือสอดเข้าไปในกางเกงนอนของอีกคน



“มึงแน่ใจนะว่าจะไม่ตื่น” กระซิบลงข้างหู ก่อนจะกอบกุมแกนกายของร่างบางเอาไว้ในมือพร้อมยกยิ้มร้าย  อีกฝ่ายที่ขมวดคิ้วแน่น และร้องครางเสียงกระเส่า  นักรบที่ทำแค่ลูบไล้และขยับมือไปมาจนสิ่งที่อยู่ในฝ่ามือเริ่มขยาย



“อ๊ะ....นะ...นักรบ”



“หมดเวลาปลุก”



“อ๊ะ อื้ออ”  ร่างบางที่ลืมตาตื่นขึ้นมาอย่างตกใจ ก่อนจะพยายามเลื่อนมือบางของตัวเองไปคว้าข้อมือใหญ่ให้หยุดการกระทำอุกอาจนี้ แต่นักรบก็ใช้ปลายนิ้วมือลูบไล้วนไปมาตรงส่วนปลายอย่างกลั่นแกล้ง และแน่นอนไม่ได้คิดจะหยุด



“อา.........อะ...ไอ้พี่เหลื....อื้ออ”  ร่างบางหลับตาแน่นเอนแผ่นหลังพิงอกคนที่นอนซ้อนหลังตัวเองอยู่ตอนนี้ ลมหายใจเข้าออกก็ถี่กระชั้นมากขึ้นเรื่อยๆ



“ระ...รบ กู ตะ...ตื่น ตื่นแล้ว อื้ออ” ฝาที่พยายามบอกอีกฝ่ายแต่เสียงกลับสั่น



“หรอ”  และนักรบก็เพียงแค่ตอบกลับออกมาแบบไม่ใส่ใจ แถมยังเร่งฝ่ามือขยับเร็วไปตามจังหวะอย่างชักจูง



“กูปลุกมึงนานแล้ว ตอนนี้หมดเวลา เด็กดื้อต้องถูกทำโทษ” 



เลื่อนหน้าลงไปขบเม้มเบาๆที่ริมหู ลิ้นร้อนไล้เลียไปตามแนวกูเล็กเบาๆจนร่างบางต้องจิกปลายเท้า รู้สึกเสียววูบวาบไปทั่วท้องน้อย ร่างสูงที่ปล่อยมือออกจากแกนกายของร่างบาง ก่อนจะพลิกตัวขึ้นคล่อมและดึงกางเกงนอนของร่างบางโยนทิ้งไปไกลๆ ก่อนจะจับขาเรียวให้แยกออกกว้าง และดึงกางเกงของตัวเองลงและสอดตัวเข้าระหว่างขาเรียวโดยทันที



“ดะ เดี๋ยว ...มึง...อ๊ะ” 





ฝาที่ไม่ทันได้ตั้งตัวแหงนหน้าครางเสียงสั่นเพราะอีกฝ่ายสอดใส่เข้ามาแบบไม่ทันได้ตั้งตัว  ได้แต่กัดริมฝีปากแน่น ตัวบางสั่นสะท้านไปทั้งตัว นักรบที่มองคนใต้ร่างที่นอนหอบสะท้านแหงนหน้าปรือตามามองเขา ยิ่งเห็นแบบนี้ยิ่งปลุกเร้าอารมณ์ได้เป็นอย่างดี ร่างสูงที่มองคนใต้ร่างอย่างร้อนแรงก่อนจะแลบลิ้นเลียริมฝีปากตัวเอง ร่างบางที่นอนหอบกระเส่าปรือตามองขึ้นสบตากับอีกฝ่ายก็อดจะหน้าแดงไม่ได้เมื่อเห็นแบบนั้น



“ฮึ่ม อย่ายั่วกู”  นักรบข่มกรามคำรามเสียงทุ้มเมื่อแกนกายโดนช่องทางรักบีบรัดไว้แน่น เป็นแบบนี้ก็ไม่อยากจะทนแล้วเว่ย



“อ๊า อื้มม ระ..รบ”



“อย่าเกร็งน่า” 




บอกแบบนั้นก่อนจะก้มลงจูบที่ซอกคอขาว ขบเม้มบีบกัดจนขึ้นสีสวย ฝ่ามือหนาเลื่อนขึ้นไปบีบเบาๆที่หัวนมของอีกฝ่าย ร่างบางที่ก็แอ่นอกขึ้นรับสัมผัสจากอีกฝ่ายอย่างยอมจำนน ร่างสูงจะก้มลงไปกดจูบอย่างร้อนแรง ปลายลิ้นร้อนสอดแทรกเข้าไปดูดดึงทั่วโพร่งปากอย่างร้อนแรง สะโพกแกร่งที่ขยับเข้าออกเป็นจังหวะรุนแรงสอดแทรกลึกลงไปมากกว่าเดิม ทุกครั้งที่สอดใส่ ช่องทางสีสวยที่ก็บีบรัดแกนกายของร่างสูงจนนักรบแทบจะคลั่ง



“อ๊ะ อ๊า รบ รบ อื้ออ”



“ฮึ่ม ฝา อื้มมม” 





สะโพกแกร่งขยับถี่กระชั้นกระแทกกระทั้นรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ นักรบครางเสียงทุ้มซุกหน้าลงกับไหล่เนียน ก่อนจะดึงเสื้อนอนของคนร่างบางทิ้งอย่างไม่ใยดี ก้มลงขบกัดไปบนผิวขาวของอีกฝ่าย สร้างรอยฟันคมลงบนไหล่เนียนอย่างแสดงความเป็นเจ้าของ



“อื้ออ...อ้า”



“อื้มม อ๊ะๆ อ๊า...” 



ร่างบางที่แอ่นตัวกระตุกเกร็งตัวบีบรัดแกนกายของร่างสูงจนปั่นป่วนไปหมด  นักรบที่ทนไม่ไหวกระแทกสะโพกแกร่งเข้าออกแรงๆอีกสองครั้งก่อนจะปลดปล่อยออกมาภายในช่องทางรักของร่างบางในที่สุด


เสียงหอบหายใจของร่างสองร่างดังสะท้อนไปทั่วห้อง ฝาทิ้งสะโพกลงบนที่นอนอย่างเหนื่อยอ่อน ก่อนจะค่อยๆปรือตามองหน้าคนที่คล่อมทับตัวอยู่ นักรบที่ยกมือขึ้นไปเสยที่ชื้นเหงื่อให้ออกจากใบหน้าและจ้องลงมามองสบกับอีกคน



 “คราวนี้มึงตื่นรึยัง”



“อื้ออ ตื่นแล่วไอ้บ้า”  ว่าออกมาด้วยเสียงหอบๆพร้อมหน้าที่บูดหน่อยๆ  เห็นแบบนั้นแล้วก็เผลอหลุดยิ้มออกมาอีกครั้งจนได้



“ดื้อนักก็ต้องแบบนี้แหล่ะ” ร่างสูงค่อยๆถอนแกนกายตัวเองออกมา ก่อนจะลุกขึ้นยืนทั้งที่เปลือยเปล่าอยู่ ร่างบางเบิกตากว้าง ก่อนจะเสหน้าหนี



“หน้าด้าน”



“แล้วไง แต่ใหญ่นะ”



“ไอ้ เหวออ”  ร่างบางที่ตั้งใจจะด่าแต่ก็ต้องหลุดเสียงตกใจออกมาก่อน เพราะร่างสูงที่ก้มลงไปอุ้มอีกฝ่ายขึ้นมาจากที่นอน



“ไปอาบน้ำกันได้แล้วไอ้จืด”



“งื้อออ ปล่อยเว้ยๆ ไม่...ไม่ปายยยยยยยย ไม่ไปกับมึงงงงง”



“หึ อีกรอบดีไหมวะ”



“ปล่อยกู๊~~”



...


(ต่อๆ)

ออฟไลน์ Yoghurt

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 378
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +89/-2
    • แฟนเพจ




“คือกูไม่เข้าใจจริงๆเลยว่าทำไมมึงถึงอยากมาสวนสนุกแบบนี้วะ แค่ไอ้เซียร์ชวนก็ตกลงทันที” 



หันไปหาอีกคนที่มันดูจะกระตือรือร้นมากเป็นพิเศษ  พี่มันไม่ได้แสดงออกมากนักหรอก แต่มันก็ดูไม่นิ่งผิดวิสัยจากปกติ ดูได้จากที่มันตื่นก่อน แถมมาปลุก ไอ้บ้าเอ๊ย นึกถึงที่มันปลุกแล้วก็....



“เป็นไรทำไมหน้าแดง มึงคิดเรื่องลามกหรอวะ”



“สัด บ๊า ใคร๊”  ชิพหาย  เสียงพี่ฝาดูสูงไปหรือเปล่าวะ ยังไงดี



“หึ”



“ไม่ต้องมาหัวเราะใส่ นี่กูงงเรื่องว่าทำไมอยากมาเที่ยวสวนสนุกแล้ว กูยังต้องงงต่ออีกว่าทำไมมึงพากูมาช่วงเย็นย่ำก็ฮัมเพลงแบบนี้วะไอ้พี่”   



ก็ตอนนี้แม่งช่วงเวลาโพล้เพล้มาก ห้าโมงจะหกโมง ปลุกกูตั้งแต่บ่าย แต่ก็เอ้อระเหยลอยชายไม่ยอมพามาสักที ดีแต่นัวกูอยู่ในห้อง และแถมพอโทรไปหาไอ้เซียร์ไอ้หมอก หรือแม้กระทั่งไอ้ธาร แม่งก็ไม่มีใครรับสายพี่ฝาสักคนเลย คือระ?



“ก็แค่อยากพามา ทำไมขี้เสือกวะ”



“เอ้า พูดงี้มึงลงไปต่อยกับกูเลยมะ นี่พี่ฝาคนคูลศิษย์อาจารย์ประเทืองสอสะกิดใจนะเว่ย”



“เหี้ยอะไรของมึงวะไอ้จืด” 



ว่ากูแบบนั้นก็เลื่อนมือมาผลักหัว ก่อนที่มันจะตบไฟเลี้ยว เลี้ยวเข้าไปในสวนสนุกแห่งใหญ่ที่ใครๆก็คงรู้จักดี บรรยากาศโดยรอบที่ค่อนข้างจะหน้าดู สวนสนุกที่ประดับตกแต่งไปด้วยไฟ เพราะนี่เริ่มจะมืดแล้ว ดอกไม้และแสงสีที่เห็นทำให้ยิ้มออกมาได้ในที่สุด



“กูไปก่อนล่ะ”  หันไปบอกมันแบบนั้น ก็ปลดเข็มขัดก่อนจะวิ่งลงจากรถนำอีกคนไปในทันที  ไอ้เชี่ยยยย สวยเว่ยๆ



“ใจเย็นๆไอ้คนไม่อยากมา”



“ใครว่า ใครพูด พี่ไม่เค๊ยยยยย”  หันไปพูดแบบนั้นใส่มันทันที ก่อนจะหน้าเหวอออกมาเมื่อเห็นอีกฝ่ายยกกล้องถ่ายรูปขึ้นมาถ่ายหน้ากันแบบจังๆ



‘แชะ’



“เห้ยยยย ถ่ายอะไรวะ”



“หึ ก็น่ารักดี”   พี่มันที่ว่าออกมาแบบนั้น ว่าแต่มันเอากล้องโปรมาด้วยตอนไหนวะ ยืนคิดไม่นานไอ้ห่าตรงหน้าก็ถ่ายรูปกูรัวๆไปเรื่อย คือไม่อยากจะคิดว่าหน้ากูจะเหี้ยแค่ไหน



“มึงมานี่”



“มึงถ่ายกูแต่หน้าเหี้ยๆ”



“ไม่เหี้ย ไหนมานี่ดิ”  เดินกลับไปหามันตอนที่มันกางแขนออกมาหา ไปยืนข้างๆอีกคนก็ยกมือมากอดไหล่ ดึงหัวผมเข้าไปใกล้ๆจนหน้าแทบจะแนบกัน และแน่นอน มันยกกล้องขึ้นมาแล้วถ่ายรูปเราสองคน



‘แชะ’



“กูยังไม่ได้ตั้งตัวเลยเว้ย”



“งั้นเอาใหม่ นับ”



“1”



“2”



“ซั่ม!”



‘แชะ’



ยิ้มออกมากว้างๆตอนที่นับสามออกมาเสียงดัง  ตื่นเต้นสุดๆก่อนจะหันไปมองคนข้างตัว มันที่ตอนนี้กำลังก้มหน้าลงดูรูปอยู่ตอนนี้ รอยยิ้มของพี่มันยังประดับอยู่บนใบหน้าตอนที่มันเลื่อนดูภาพของผมที่มันถ่าย ไม่เคยรู้เลยว่ามันเป็นคนที่ยิ้มแล้วหล่อแบบนี้ อดใจไม่ได้เลยยื่นหน้าเข้าไปหา กูอยากดูด้วย



“รูปคู่รูปแรกของเรามันดีมากหรอวะ” 



เอียงหน้ามองหน่อยๆ อดที่จะถามไม่ได้ ก็มันเอาแต่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่คนเดียวแบบนั้น  มันที่หันมาหา ไม่ได้หุบรอยยิ้มของมันลง ทำเพียงแค่เลื่อนหน้าเข้ามากดจูบลงบนปลายจมูกของผมเบาๆ ไอ้ฉัด!



“อืม...โคตรน่ารักเลยว่ะ”



“อะ...เหรอ อื้ม ฮ่าๆ”



เขินชิพหายไอ้เชี่ยเอ๊ย อยากจะกรี๊ดให้สาวแตก ทำไมสายตาพี่มันต้องวาววับขนาดนั้นวะ ไม่ไหวๆ หัวใจพี่ฝาสั่นเต้นผับๆๆ กูนึกว่าแม่งจะออกมาเซิ้ง  ไอ้หัวใจนี่ มึงควรจะชินเว่ย จะปล่อยให้เป็นแบบนี้ไม่ได้ พี่กลัวหัวใจพี่ล้มเหลว



“ว่าแต่กูพึ่งรู้ว่าสวนสนุกแม่งเปิดตอนเย็นด้วยหรอวะ”



“แล้วเราเข้ามาได้ไหมล่ะ”



ก็ได้นะ”



“ก็แสดงว่ามันเปิด”



“เออ รู้แล้ว แม่ม...ว่าแต่ ทำไมเพื่อนๆกูไม่มีคนรับโทรศัพท์เลยวะ โทรหาแม่งไม่รับเลย หรือพวกมันจะเทเราวะพี่”



“เอาน่า เดี๋ยวก็มาแหล่ะ มึงไปเล่นอันนั้นกับกูปะ”



“เล่นอันนั้น มึงเด็กมากอ่อ สายสวยใสวิ่งลงทุ้งลาเวนเดอร์หรอ”



“มึงจะไม่ไป?”



“ตล๊กกกก มาแล้วเรื่องอะไรจะไม่ไปล่ะวะ กูโคตรอยากขึ้นชิงช้าสวรรค์อ่ะ ไปกันๆกูอยากมองวิวจากข้างบน...ว่าแต่ เหมือนไม่ค่อยมีคนเลยเนอะ”



“จะสนทำไมวะ ตอนนี้มีกูก็พอแล้วไม่ใช่รึไง”   



พี่มันที่ว่าออกมาแบบนั้น ก่อนจะเอื่อมมือมาดึงมือผมไปจับไว้  สายลมเอื่อยๆในช่วงเวลาเย็นๆที่พัดมาในตอนนั้น  ผมที่มองไปที่มัน ผู้ชายร่างสูงหน้านิ่งปากร้ายที่ชอบสีเหลืองเป็นชีวิตจิตใจ  ไม่ต่างจากเดิมเลยแม้แต่น้อย การแต่งตัวหรือหน้าตามันยังคงเป็นเหมือนเดิมไม่ต่างจากวันแรกที่ผมเคยเจอ ... แต่ตอนนี้ ระหว่างผมกับมัน กลับมีอะไรหลายๆอย่างที่เปลี่ยนไป ... เปลี่ยนไปจากเดิมมากๆ มากจนอดที่จะแปลกใจไม่ได้เลย



“ปะ”  เสียงทุ้มที่มาพร้อมฝ่ามือที่บีบกระชับมือของผม มันที่จูงมือไม่ปล่อยและเราที่เริ่มออกเดินไปพร้อมๆกัน



...





[หมอก]



“คือมึงคะ พวกเราต้องแอบอยู่เป็นจุดๆใช่หรือเปล่า”



“ก็ใช่”



“อิเชี่ยเอ๊ย พี่รบนี่เล็กๆไม่ใหญ่ๆทำตลอดเลยนะคะ”



“แน่นอน มันต้องเล่นใหญ่ตลอด มันกลัวไอ้ฝาไม่ประทับใจ”  ไอ้เทียนที่ตอบออกไปแบบนั้น ก็ทำไอ้เซียร์สวนขึ้นมาเลย



“โอ๊ยอิดอก แค่ได้พี่นักรบเป็นผัว มึงยังจะต้องการความประทับใจอะไรอีกหรอถามจริง” 



ไอ้เซียร์ที่เบะปากออกมาแบบหมั่นไส้หน่อยๆ จริงๆก็เห็นด้วยกับมันนะ พี่นักรบเหมือนจะไม่สนใจอะไรไอ้ฝา แต่ที่จริงๆก็สนใจตลอด โกรธทะเลาะกันทีไร ความง้อใหญ่ก็ต้องมา ผมรู้นะ ว่าการจะง้อกัน หรือทำอะไรให้กันสักอย่างมันไม่ได้ขึ้นอยู่กับความใหญ่โต แค่จริงใจก็พอ...แต่ที่พี่รบมันทำอะไรใหญ่ตลอด จริงๆมันก็คงแค่อยากให้อีกฝ่ายประทับใจล่ะมั้ง ...และครั้งนี้ก็เช่นกัน



“แล้วนี่จะมีแค่เรา3คน?”



“บ้าบอค่ะพี่เทียน สามคนจะมาเอาอยู่อะไร นู่น มานู่นนนนนน...น้องจอมๆทางนี้ค่ะลูกกก” 



ผมหันไปมองทางด้านหลัง เด็กผู้ชายหน้าตาน่ารักที่เคยเจอครั้งนึง น้องที่วันนี้ค่อนข้างจะแตกต่างจากวันนั้นมาก เพราะวันนี้น้องแต่งตัวธรรมดาๆมา ตัวเล็กๆในเสื้อยืดลายกราฟฟิกสีสดใส และกางเกงยีนส์สีดำขาดเข่า ... น่ารักจนตกใจว่าเป็นพี่น้องกับพี่รบพี่รุก สงสัยน้องจะได้แม่



“สวัสดีครับพี่ๆ”  น้องจอมที่ยกมือไหว้พวกเรา และผู้ชายอีกคนที่มาด้วยกันกับน้องก็ยกมือไหว้ตาม



“พาใครมาด้วยอ่ะ แฟนหรา”  อิเซียร์ผู้ที่ต้องการเสือกทุกเรื่องบนโลกใบนี้ก็ถามออกมาแบบหน้าตาเฉยๆ  น้องผู้ชายอีกคนระบายรอยยิ้มออกมาหน่อยๆ



“ผมชินนะครับ”  น้องผู้ชายที่มากับน้องจอมแนะนำตัว และพวกเราก็ยิ้มรับ



“ว่าแต่ต้องทำอะไรบ้างหรอครับพี่เซียร์”  ไม่ยากๆ เดี๋ยวพวกเราไปแอบตามจุดๆและจัดสถานที่ใช่ป๊ะ พอถึงเวลาก็ค่อยจัดการเลย



“เดี๋ยวนะ กูสงสัยเรื่องนึง คือมึงกับน้องจอมไปรู้จักกันได้ยังไง” 



ขอกูขัดนิดนึง ดูสนิทกันเกินหน้าเกินตามาก คือมึงไปรู้จักน้องมันตอนไหน ทำไมกูไม่รู้



“แหม ยากอะไร๊ กูนี่คนกว้างขวางยิ่งกว่ามหาสมุทรนะคะ ก็ใช่ปาแปงไปขอจากพี่รุกอีกที กูก็ได้น้องมา คิกๆ”



“มึงดูลงทุนเนอะ”



“แน่น๊อน”



“กับเรื่องเรียนช่วยตั้งใจแบบนี้หน่อยนะครับป้า”  ผมที่ว่าออกไปแบบนั้นและไอ้น้องชินก็โพร่งขำออกมาแรงมาก ทำเอาทั้งกลุ่มเราต้องเงียบมอง  ไอ้เซียร์นี่จิกตามองกูกับไอ้น้องชินแรงมากพูดเลย



“อะๆ แล้วพวกเราไปจุดกันเลยไหมครับ แบ่งกันรึยัง”



“ยังๆ เดี๋ยวรอ...นั่นไง มาพอดีเลย ทางนี้ๆอิธาร!” 



ไอ้เซียร์ที่ตะโกนออกมา พร้อมทั้งโบกไม้โบกมืออยู่ตอนนี้ พอหันไปก็เห็นอีกคนที่ชวนมันไปเมื่อวันก่อน ไอ้ธารที่เดินหน้าหล่อมาในเสื้อยืดแขนยาวสีเทากับกางเกงยีนส์สีเข็ม ใส่แว่นกันแดดสีดำมาด้วยในวันนี้ ก็ต้องยอมรับว่ามันก็หล่อแบบวัวตายควายล้ม ในมือมันถือแก้วน้ำยี่ห้อดังเข้ามาด้วย  มองเห็นมันมองมา ก่อนจะชะงักหน่อยๆ คิ้วเข้มๆของมันที่ขมวดเข้าหากัน ก็รู้สึกไม่สบายใจหน่อยๆ กลัวว่ามันจะรู้สึกไม่ดีที่เห็นผมกับไอ้เทียน เลยขยับตัวออกห่างจากเทียนมันนิดหน่อย



“มากันนานยัง”



“นานแล้วค่ะอิเชี่ยยยย นี่ๆไอ้ธาร มึงจำน้องจอมได้ไหมนี่น้องจอมน้องเฮียรบที่ต่อยกับมึงตอนนั้น ส่วนนั่นน้องชิน แฟนน้องจอมเนอะลูกเนอะ อิอิ” 



ไอ้เซียร์ที่พูดแบบนั้นพร้อมรอยยิ้มร่าเริงของมัน  เห็นไอ้ธารมองน้องจอม มันที่ขมวดคิ้วหน้าตาบึ้งตึงทันที  ไอ้สัด ห้ามมาต่อยกันในวันนี้นะเห้ย



“เห้ย มึงทำไมมาช้าวะ” 



เห็นแบบนั้นผมเลยรีบเข้าไปขวาง กูกลัวมันตีกัน เดี๋ยวจะเสียงาน  ไอ้ธารที่หันมามองผม มันถอนหายใจออกมาหน่อยๆ แต่หน้าตาก็ลดความบึ้งตึงได้ในระดับนึง



“ก็รอนี่อยู่ เอาไป มัทฉะกรีนทีปั่นเพิ่มวิป”



“มึงซื้อมาให้กูหรอวะ”



“กูไม่ชอบกินอันนี้มึงก็รู้” 



มันที่ว่าแบบนั้น ก่อนจะยื่นแก้วที่มันถือมาให้ผม  รู้สึกจุกๆในใจยังไงไม่รู้ ไม่ว่าชอบอะไร มันก็รู้ตลอด แต่ถึงจะเป็นแบบนั้น ผมก็ไม่ได้รู้สึกอะไรกับมันอยู่ดี  ถอนหายใจออกมาหน่อยๆก่อนจะยื่นมือไปรับมาไว้



“ขอบใจนะ”  ตอบมันหน่อยๆ อีกฝ่ายก็พยักหน้ารับ  พอหันมามองข้างๆ กูต้องสะดุ้งเลย ไอ้เทียนที่ปรายตามองมาหน่อยๆ กูไม่กล้าดูดเลยคราวนี้



“เอาล่ะๆ แบ่งกันไปตามจุดๆตามนี้เลยนะ อะ...กูนี่มาร์คจุดลงบนแผนที่ให้แล้วค่ะ ดู กูใส่ใจแค่ไหน อะ เอาไป อันนี้ของพี่เทียนกับไอ้หมอกนะ แล้วนี่ก็....”



“ไปหมอก”   ไอ้เทียนไม่ได้อยู่ฟังต่อ มันแค่จับมือผมแล้วลากออกมาจากตรงนั้น



“เทียน”  เรียกมันออกมาเบาๆ เข้าใจว่ามันกำลังรู้สึกอะไรอยู่ คงไม่มีใครพอใจ ที่เห็นว่าคนที่ชอบแฟนเรา ยังมาวุ่นวายอยู่ด้วย แต่ก็นั่นแหล่ะ ไอ้ธารมันคือเพื่อนผม ผมเองก็ไม่สามารถตัดมันออกไปได้เหมือนกัน



“กูเข้าใจหมอก แต่กูไม่พอใจว่ะ”



“อื้ม  กูรู้ แต่กูไม่รับไม่ได้หรอก” 



บอกมันออกไปแบบนั้น ไอ้เทียนที่หยุดเดิน มันหันมามองหน้าผม ในแววตามีแววหงุดหงิดอยู่ตอนนี้ มันหายใจเข้าปอดลึกๆ เหมือนพยายามสงบสติอารมณ์



“อื้ม”



“เทียน”   เรียกมันเสียงอ่อย เมื่อมันตอบรับออกมาสั้นๆแบบนั้น



“มึงอยากกินน้ำหรอ”



“เปล่า ก็ไม่ได้หิวอะไร แต่มันเอามาให้ กูรับไว้ ไม่อยากให้มันเสียน้ำใจ ไม่อยากให้มันคิดว่ากูรังเกียจเพราะยังไงมันก็คือเพื่อน”



“อืม...มึงรับได้ แต่มึงไม่กินได้”



“หื้ม” และมันเองที่ก็ไม่ปล่อยให้ได้งงนาน  ไอ้เทียนที่คว้าแก้วชาเขียวปั่นนั่นไปถือไว้ ก่อนที่มันจะเขวี้ยงแก้วลงไปในถังขยะต่อหน้าต่อตากู ได้แต่อ้าปากค้างกับการกระทำนั่น



“หึ ค่อยยังชั่ว”  มันที่ว่าออกมาแบบนั้น เหมือนมันจะรู้สึกดีขึ้นหน่อยที่ไม่เห็นแก้วนั่นอยู่ในสายตาแล้ว



“ทำไม มึงไม่พอใจ?”



“เปล่าอ่ะ กูแค่คิดว่ามันก็แพงนะ”



“ใครสน กูรวย ซื้อใหม่ก็ได้ ไป กูพาไปซื้อ” 



ว่าออกมาแบบนั้น ก่อนจะดึงผมให้เดินไปซื้อน้ำปั่นแก้วใหม่ โดยมีมันที่เป็นคนจ่าย แพงแค่ไหนไม่หวั่น ขอให้มันสบายใจก็พอ โอเค...ไม่ได้ว่าอะไร ยังไง ผมก็ไม่อยากให้การกระทำของผมทำให้มันไม่สบายใจเหมือนกัน  เพราะถ้าลองคิดกลับกัน ถ้ามีคนที่ประกาศโต้งๆว่าชอบไอ้เทียนแล้วยังมาวอแวไม่เลิก กูเองก็คงจะไม่พอใจเหมือนกันนั่นแหล่ะ



“อร่อยไหม” 



มันถามออกมาตอนที่ผมดูดเข้าไป ตอนนี้พวกเราเข้ามาแอบอยู่ในรูปปั้นเห็ด เห็ดที่ตามสวนสนุกชอบปั้นให้ใหญ่ๆแต่ข้างในมีโพรง นั่นแหล่ะครับ ไม่ได้ใหญ่มาก แต่ผมกับไอ้เทียนก็มาหลบเพื่อรอเวลาอยู่ในนี้ได้ ก็สบายไป ไม่ร้อนด้วย...ตอนนี้ไอ้ฝากับพี่รบยังไม่มา แต่มองเวลาที่ฟ้าใกล้จะมืด ก็คงจะอีกไม่นาน



“อ๊ะ ตกใจหมดไอ้เทียน”  ว่ามันออกไปแบบนั้น ตอนที่อีกคนก้มลงมาจูบที่หลังคอ เพราะพื้นที่ไม่ใหญ่ มันเลยต้องมานั่งซ้อนหลังกันอยู่ตอนนี้ ลำบากชิพหาย แต่พี่รบก็จ่ายค่าเสียเวลามาให้อย่างสมน้ำสมเนื้อ อิอิ



“ก็มันขาว”



“เกี่ยวเหี้ยอะไร มึงหื่นก็พูด แล้วดูดทำเชี่ยไร เป็นรอยไหมเนี่ย”



“เป็นสิดี”  มันที่ว่าแบบนั้น ผมก็เงยหน้าไปมองมัน เอนตัวพิงอกมันไปด้วยเลย สบายกูล่ะ



“อยากให้ไอ้ธารเห็นล่ะสิ”



“ก็แน่นอน มันจะได้รู้ตัวว่ามึงเป็นของกู”



“ตอนนี้มันก็รู้”



“รู้ แต่กูจะทำ ทำให้มันรู้อีก”



“มึงใจร้ายจังวะเทียน”



“แล้วไง ทำไมกูต้องใจดีกับคนที่คิดจะแย่งเมียกูอ่ะ แล้วอีกอย่าง กูไม่เคยลืมหรอกว่ามันเคยคิดจะปล้ำมึงด้วย”



“เทียน...มันผ่านไปแล้ว ลืมมันได้ไหม” 



ว่าแบบนั้น แต่อีกฝ่ายก็จ้องตาแข็งๆลงมามองหน้าผม  รับรู้ได้ในทันทีที่มันไม่ตอบ มันไม่พูด เพราะไม่อยากฝืนความรู้สึกตัวเอง และอีกอย่างก็คงไม่อยากทำลายน้ำใจผม ถอนหายใจออกมาหน่อยๆ ก่อนจะดันตัวให้ตัวเองนั่งหลังตรง ก่อนจะพลิกตัวกลับไปหามัน



“เทียน...”



“อะไร”



“เราสองคนน่ะ เสียเวลาทะเลาะกันมานานแล้วนะ อย่าเสียเวลาต่อด้วยเรื่องของคนที่กูไม่มีทางรักมันแบบไอ้ธารเลยนะ”



 ผมที่พูดออกมาแบบนั้น ... เพราะผมรู้ตัวเองดี รู้ดีกว่าใคร ว่าต่อให้ไอ้ธารจะดีแค่ไหน...คนที่ผมรัก ก็จะไม่มีทางเป็นไอ้ธารได้แน่นอน



“กูรักมึงนะ...ไม่สิ หมอกรักพี่เทียนนะ”   



พูดออกไปแบบนั้น สายตาแข็งๆจากอีกคนก็เปลี่ยนไปทันที ไอ้เทียนที่เอื้อมมือมาช้อนคางของผม ก่อนจะโน้มหน้าลงประกบจูบที่ริมฝีปากสวย ดูดดึงกลีบปากสวยก่อนจะสอดแทรกลิ้นร้อนเข้าไปในโพรงปาก ช้าๆแผ่วเบาแต่กลับร้อนแรง 



“อื้มม”



เทียนที่ผละหน้าออกมาช้าๆ  หน้าหล่อที่มองจ้องไปในตาของคนตรงหน้าด้วยแววตาจริงจัง และไม่มีแววล้อเล่นเลยแม้แต่น้อย ....



“พี่เทียนเองก็รักหมอกนะครับ” 



ว่าแบบนั้นจบ คนร่างบางก็โถมตัวไปกอดอีกฝ่ายที่ก็รับอีกคนไว้ได้ทัน  รอยยิ้มอบอุ่นของคนทั้งคู่ที่ถูกระบายออกมา  ไม่มีสิ่งใดที่ดีกว่าตอนนี้  ...



ไม่มีใครรู้ ไม่มีใครเข้าใจในเรื่องของเรา ได้ดีไปกว่าเรา...ที่เข้าใจกันและกัน



“อ่า...จวนจะได้เวลาแล้ว เราเตรียมตัวดีไหม”



“อื้ม ก็เอาสิ”



ผมที่ตอบรับคำพูดของมัน ก่อนจะส่งยิ้มออกมาให้กันและกัน  ไม่ว่าเมื่อไหร่ ไม่ว่าตอนไหน... สำหรับผม นายพยับหมอก หมอกสีเทาจางๆที่ไม่เคยสว่างและชัดเจนใดๆ  มันก็บอกมาแต่แรกแล้วไม่ใช่หรอว่า ชีวิตของผม มันจะสดใสขึ้นได้ก็ต่อเมื่อ...



.... ผมมีเทียน ...





...





“โว้ววว โคตรเจ๋งอ่ะพี่ ตอนอยู่บนนั้นมันสุดยอดมากเลยเนอะ มองลงมาเห็นแสงระยิบระยับเลย แถมมองดาวบนท้องฟ้าก็เหมือนใกล้แค่เอื้อมเอง”  ผมที่หันไปหาคนที่กำลังเดินตามมาจากด้านหลัง พี่มันที่ยิ้มให้หน่อยๆ



“อื้ม มึงชอบไหม”



“ชอบดิ แต่กูงงว่าทำไมไม่มีคนเลยวะ ยังกับว่าปิดสวนสนุก เอ๊ะ...อะไรวะนั่นอ่ะ”   



กำลังเดินพูดอยู่ดีๆ กลับต้องเปลี่ยนเรื่อง เมื่อตอนที่ผมกำลังเดินลงมาจากบันไดขั้นสุดท้ายของชิงช้าสวรรค์ เพื่อเดินไปสู่ลานกว้างข้างล่าง ได้แต่กระพริบตาปริบๆกับภาพตรงหน้า อะไรน่ะ....อะไรกันวะ



เทียนสีเหลืองรูปหัวใจที่ถูกจุดต่อๆกันเรียงไว้เป็นตัวอักษรทำเอาต้องอ้าปากค้าง ทำได้แต่ยกมือขึ้นมาปิดปากตัวเอง รู้สึกร้อนๆที่ขอบตาอย่างบอกไม่ถูก...ข้อความที่เรียกไว้ว่า HAPPY BIRTHDAY ข้อความที่ถูกจุดจากเสียงเทียนถูกล้อมรอบไปด้วยดอกไม้นานาพันธุ์  ก่อนที่จะทำอะไรถูก ก็รู้สึกว่าแผ่นหลังได้รับความอบอุ่นจากใครบางคน อ้อมกอดอุ่นๆที่รู้ดีว่าเป็นของใคร เสียงเพลงที่มาจากไหนไม่รู้ค่อยๆดังขึ้นมา พร้อมๆกับชิงช้าสวรรค์ที่พวกเราสองคนพึ่งเดินลงมาเริ่มต้นหมุนอีกรอบ ความรู้สึกเย็นๆบางอย่างแนบลงมาที่คอ จี้แกะสลักเล็กๆถูกสวมลงมา ข้อความที่ไอ้ได้ว่า ‘นักรบ’



“สุขสันต์วันเกิดครับฝา”



เสียงทุ้มเข้มๆที่ดังชิดอยู่ริมหู ทำเอากลั้นน้ำตาไว้ไม่ไหว ร่างสูงที่จับตัวผมหันกลับไปเผชิญหน้ากัน น้ำตาผมไหลออกมาในตอนนั้น แต่หน้าทั้งหน้าของผมกลับยังมีรอยยิ้มประดับอยู่



“พี่....”



“ไม่รู้ว่ามึงจะชอบไหม แต่อยากทำให้นะ แล้วก็อยากบอกว่า ขอบคุณ ขอบคุณสำหรับทุกอย่างที่ผ่านมา ขอบคุณที่วันนั้น ตัดสินใจมาตามจีบผู้ชายที่ไม่ได้เรื่องแบบกูนะ”



แรงรัก



“หื้ม?”



“เพราะว่าความรักของผมมันไม่มีลิมิต เป็นรักที่No Limitไง ผมถึงได้ตั้งใจเข้าไปจีบพี่ ทั้งๆที่รู้ว่าพี่ไม่ชอบผู้ชาย ถึงพี่จะรังเกียจแค่ไหนผมก็แค่ใส่แรงรักที่มีลงไปให้หมด”



“อื้ม แล้วมันก็ได้ผลนะ...เพราะมันกระแทกลงมาที่ใจของกู...ลึกมากเลยว่ะ”



ผมยิ้มออกมาตอนที่พี่มันพูดแบบนั้น สายตาของเราที่จ้องมองกันบอกความรู้สึกอะไรมากมาย สายลมเย็นๆเอื่อยๆที่พัดผ่านตัวพวงเราสองคน ไม่ได้ทำให้รู้สึกหนาวเลย เมื่อมือของผมจับอยู่กับคนตรงหน้านี้



“ฝา....”



“หื้ม...”



“ดูนู่นสิ” 



ในวินาทีที่มันพูดจบพร้อมๆกับชีมือขึ้นฟ้า  สายตาของผมก็ต้องเบิกกว้างอีกครั้ง



‘ฟี๊ววววว ...ปุ้ง ปุ้ง ปุ้ง’



เสียงพลุที่ดังสนั่นพร้อมๆกับแสงสว่างที่กระจายเต็มท้องฟ้า พลุหลากสีที่ส่องสว่างอยู่ทั่วท้องฟ้า มองจากมุมนี้ก็สว่างอยู่เบื้องหลังของคนตรงหน้าผม ผู้ชายที่ผมรัก...และในวันนี้มันเองก็รักผม



พี่รบรักฝานะ!!



คนตรงหน้าที่ตะโกนแข่งกับเสียงพลุในตอนนั้น ก่อนจะโน้มตัวเข้ามาดึงรั้งเอวของผมให้เข้าไปใกล้ ใบหน้าหล่อที่เอียงลงมาพร้อมประกบจูบริมฝีปากของผม เป็นจูบอุ่นๆที่ไม่ได้ลุกล้ำมากมาย แต่กลับอบอุ่นไปทั้งใจของผมเลยในตอนนี้



ฝาก็รักพี่รบ



ผมที่เอาแขนคล้องคอของอีกฝ่ายเอาไว้พร้อมๆกับช้อนตามอง เอ่ยกระซิบชิดริมฝีปากอีกคน เราสองคนที่มองตากันอยู่แบบนั้นพร้อมๆกับที่ต่างฝ่ายต่างส่งยิ้มออกมาให้กัน  เป็นรอยยิ้มกว้างๆที่ต้องถูกบันทึกไว้ในหัวใจของผมตลอดไป





~~It's the start of our romance, You and I are ready for the chance.~~

เรื่องราวความรักของเราได้เริ่มขึ้นแล้วตอนนี้

เตรียมตัวให้พร้อมสำหรับการเปลี่ยนแปลง

 ไม่ต้องกลัว อย่าไปลังเล

ก็แค่...

ทุ่มความรู้สึกลงไปให้แรง  รักลงไปให้ลึก  กระแทกลงไปให้สุด

ตามแบบของฉบับของ

No Limit ... แรงรัก|กระแทก❤|ลึก

.....



“คูลไหม พี่ฝาว่ามันคูลนะหือ ~~~”



“พอ เลิกคูล กลับบ้าน!”



“กลับอะไร พี่ฝาขอถ่ายรูปก่อน เนี่ยๆรบทำให้ ...รบบบ ถ่ายรูปๆให้พี่ฝาหน่อย หนึ่ง สอง ซั่ม!”



“เรื่องมาก!”



“แล้วมึงจะถ่ายไหมไอ้กล้วย?”​



“เออ!”



‘แชะ’



~~ก็แค่เนี้ย~~



 
-THE END-​


-------------------------------------


สวัสดีค่าาาา.....ในที่สุดก็ถึงวันนี้ ...

จบแล้ววว ....  งื้อออ รู้สึกแปลกๆเลยอ่าพอเห็นคำว่าTHE ENDแบบว่าอยู่กับเรื่องนี้มาเป็นปีเลย ขอบคุณคนอ่านทุกๆคนจริงๆที่อยู่ด้วยกันมาจนถึงตอนนี้ ไม่ว่าคนอ่านที่อยู่ด้วยกันมาตั้งแต่แรก หรือท่านใดที่พึ่งรู้จักกัน แคทขอบคุณจริงๆค่ะ แค่เปิดเข้ามาอ่านเรื่องนี้ สนใจเรื่องนี้แคทก็ขอบคุณมากแล้วจริงๆค่ะ ขอบคุณที่ร่วมเดินทางมาด้วยกัน เรียนรู้ ยิ้ม ร้องไห้ เสียใจ และมีความสุขไปด้วยกัน แคทหวังเสมอว่า นิยายเรื่องนี้ จะทำให้ทุกคนยิ้มมีความสุขไม่มากก็น้อยไปกับพี่รบน้องฝาและผองเพื่อนไม่มากก็น้อยนะคะ

อ๊ะๆ...

และพรุ่งนี้ รออ่านธารจอมกันต่ออีก5ตอน แต่ไม่อ่านก็ไม่เป็นไร เพราะจะลงไม่จบเด้อออ แคททำเล่มสเปเชียลธารจอมเป็นของแถมให้สำหรับคนอ่านที่สั่งซื้อ หนังสือเรื่องนี้นะจ๊ะ จุ๊บๆ 

เอาล่ะ... เปิดจองนิยายในวันที่ 02/07/18 เริ่มวันนี้เป็นวันแรก  ตามมาตำกันได้ ที่ลิ้งค์นี้เลยน้าา



ลิ้งจองจิ้มตามมา!


สั่งจองนิยาย


อะๆ... คุคิๆ >//////< หืดหาดๆ


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 02-07-2018 22:40:49 โดย Yoghurt »

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ HISY

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3645
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +61/-3
จบแบบคูลๆ ละมุนๆ อิอิ
ขอบคุณสำหรับนิยายนะคะ

ออฟไลน์ วายซ่า

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2224
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +205/-6
จัดใหญ่ไฟกระพริบ แค่ HBD เองเหรอ  นึกว่าจะขอแต่งงานซะอีก  พี่กล้วยสายเปย์  555
 
น้องฝานับวันยิ่งน่ารัก ทำให้พี่กล้วยเปลี่ยนไปเย้อเลย  :katai2-1:

ออฟไลน์ O-RA DUNGPRANG

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1783
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +50/-5

ออฟไลน์ klaew

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1258
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-2
จัดใหญ่จัดโต เหนื่อยเพื่อนเหนื่อยน้อง
เพราะแค่อยากเบิร์ดเดย์แฟนเนี่ยนะอิพี่กล้วย
ทำไมไม่เซอร์ไพรส์ขอแต่งงานนนน
เรารึก็อุตส่าห์คาดหวัง

เรื่องนี้ดีงานมากกก อิน้องฝาคนคูลน่ารัก
เรื่องต่อไปขอน้องจอมได้ป่ะ

ออฟไลน์ Yoghurt

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 378
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +89/-2
    • แฟนเพจ


No Limit … MiNi Lover  ธารจอม

รักเล็กๆของเด็กเอาแต่ใจ





INTRO


ถ้าถามหาถึงความเกลียด ในโลกใบนี้ไม่มีอะไรที่ผมเกลียดเป็นพิเศษ



ตลอดเวลาอายุ20ปี ไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าตัวเองเกลียดอะไร



แต่วันนี้ ตอนนี้ เดี๋ยวนี้



กูรู้ละ...



“กูเกลียดไอ้เด็กเหี้ยนี่ชิพหาย!”



ไอ้เด็กดื้อ ที่โคตรน่ารัก





   
---------------------------------



บทที่1





เสียงจอแจดังหึ่งๆเหมือนผึ้งแตกรังของนักศึกษามหาวิทยาลัยเอกชนยังคงดังเหมือนทุกๆวัน ไม่ว่าจะช่วงเช้า สาย บ่าย หรือช่วงเวลายามเย็นโพล้เพล้เสียงของเหล่านักศึกษาก็ยังมีให้ได้ยิน และยิ่งดังเป็นพิเศษในวันนี้ วันที่มหาลัย’ของเรา จัดงานOpen Houseขึ้น  เป็นงานที่เปิดให้เด็กนักเรียนม.ปลาย หรือบุคคลที่สนใจ ได้เข้ามาดูว่ามหาลัย’ของเราเป็นยังไง ทั้งสถานที่ หลักสูตร และรูปแบบการเรียนการสอน  แต่ถึงแบบนั้น เปิดเปล่าๆเราก็ไม่ได้อะไรถูกไหมล่ะ และเพราะแบบนั้น แต่ละคณะทุกๆสาขาเลยต้องตั้งซุ้มขายของกันรอบมหาลัย’ไปหมด และสิ่งที่สาขาโฟโต้ของเราต้องทำก็คือ



ขายน้ำ!



“มาจ๊ะ มาเป็นเด็กขายน้ำ น้ำของมึงจะอร่อยแค่ไหนกันจ๊ะอิธาร”



“อร่อยจนคนที่เคยกินต้องร้องขอดูดซ้ำๆอ่ะ”



“อ๊ายยยย เวอร์วังมักๆโลยยย”



“เฮ่อ ถ้าเป็นผู้หญิงทั่วไปเค้าจะต้องเขินอายเว่ย”



ผมได้แต่หันไปถอนหายใจใส่คนข้างๆ ... มันไม่ใช่ใครที่ไหน ผู้หญิงสวยรูปร่างดี เป็นคุณหนูมีเงินที่นิสัยสถุนไม่เข้ากับหนังหน้า มันชื่อซินเซียร์ เรียกสั้นๆว่าเซียร์ หรือ อิเซียร์ เพื่อนผู้หญิงหนึ่งเดียวในกลุ่มผมเอง เป็นผู้หญิงที่ไม่ควรเป็นผู้หญิง เหมือนเกิดมาเพื่อทำลายความสวยงามและความอ่อนหวานของผู้หญิงทั่วโลก อุปนิสัยที่โดดเด่นที่สุดคือการเสือกเรื่องของเพื่อน



“กูน่ะมันผู้หญิงยุคใหม่เว่ย”



“เป็นผู้หญิงแรดน่ะสิ”



“แรดหน้ามึงสิคะอิธาร กูขอให้มึงได้เมียที่แรดมากกว่ากูค่ะ” 



สาปแช่งผม พร้อมกับปากระดาษทิชชูมาใส่ ได้แต่ส่ายหน้าน้อยๆ มันไม่มีทางเป็นไปได้แบบที่ไอ้เซียร์แช่งหรอกครับ  เพราะคนที่ผมชอบเค้าไม่แรด...เป็นคนที่ห่างไกลจากคำว่าแรดโดยสิ้นเชิง หรืออย่างมาก ก็คงเรียกว่าเจ้าชู้ล่ะมั้ง  คนที่ผมชอบคือเพื่อนที่เคยเรียนม.ปลายมาด้วยกัน เมื่อก่อนไม่สนิท แทบไม่เคยคุยกัน เพราะผมมันป๊อด ชอบแอบมองมันอยู่ห่างๆ แต่พอมาเจอกันที่นี่ ที่มหาลัยนี้ก็ตัดสินใจได้ทันทีว่าต้องรุก แต่ถึงจะคิดแบบนั้น เวลามันก็ผ่านมาเป็นปี จนตอนนี้ขึ้นปี2แล้ว ได้เป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกันแท้ๆ แต่ยังไม่ได้ทำอะไรให้มันรู้สักทีว่าเพื่อนคนนี้ แอบชอบมันมานานแค่ไหน...ไอ้หมอก กูโคตรชอบมึงเลยว่ะ ... อยากตะโกนคำนี้ใส่หน้ามันดังแต่น่าตลก คำๆนี้ผมก็พูดได้แค่ในใจเท่านั้นเอง



“ก๊ากๆๆ อย่าตามมานะเว้ยไอ้ชิน ฮ่าๆๆ อ๊ะ...0.0”



พรึบ



เพล้ง!



ในจังหวะที่เวลาเหมือนกับหยุดหมุน ภาพโถน้ำโอวัลตินที่จะเอาไว้ขาย กำลังลอยเคว้งๆทำมุมองศาเป็นภาพสโล และ ... กระจายลงพื้นอย่างสวยงาม - -* ตกลงไม่ไกลจากตีนกู



“ไอ้สัดเอ๊ย!”   ยืนกำมือแน่น มองภาพตรงหน้าอย่างโมโห น้ำกู! กูต้มทั้งคืน!!



“เชี่ยแล้ว!”  เสียงใสๆที่ทำให้ผมต้องหันไปมองเขม็ง ภาพของเด็กผู้ชายที่ยืนทำตาเหลือกมองภาพตรงหน้าอย่างอึ้งๆ  อึ้งแน่ เดี๋ยวมึงได้อึ้งมากกว่านี้แน่



“มึง!! ไอ้เด็กเวร!!” 



เดินออกมาจากหลังโต๊ะก่อนจะจ้องหน้ามันเขม็ง อีกฝ่ายที่พอมองชัดๆแล้ว หน้าตาก็น่ารักดีอยู่หรอก



“ห๊ะ”  มันที่หันมามองหน้าผมที่ด่ามันออกไปแบบนั้น  ปากเล็กๆนั้นอ้าออกน้อยๆเหมือนคนตกใจที่โดนด่า แต่สักพักนึงสีหน้าท่าทางของมันก็เปลี่ยนไป  ตากลมๆที่สั่นหน่อยๆเมื่อก่อนหน้า เปลี่ยนเป็นจ้องผมเขม็งอย่างดื้อรั้น มือเรียวนั่นกำเข้าหากันแน่น



““มึงสิไอ้พี่!! ไอ้พี่เวรเอ๊ย”



“มึงว่าไงนะไอ้เตี้ย”  ย่างสามขุมไปหามันเลย  เด็กปากดี กูจะตีให้ปากแตกเลย



“จอม ไม่เอา อย่ามีเรื่องดิวะ”



“ก็มันด่ากูอ่ะ”  หน้าตาเอาเรื่องที่มองตรงมาที่ผม เปรี้ยวเหลือเกินตัวเท่าลูกหมาไอ้สัด



“เห้ยธาร  เกิดไรขึ้นวะ” 



กะจะเข้าไปบวกแม่งสักหน่อย แต่เสียงของคนคุ้นเคยก็ดังมาขัดซะก่อน หันไปก็เห็นไอ้ฝาที่พึ่งเดินเข้ามา มันมองภาพตรงหน้าอย่างงงๆ ข้างๆมันคือพี่รบ ผัวมัน ... สองคนมองมาแบบงงๆ  ไอ้ฝาก็มองกูตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า คิดว่าถ้าอยู่ในสถานการณ์อื่นมันคงล้อผมยับ กับไอ้ผ้าโพกหัวและชุดกันเปื้อนสีสดใสนี่  ไม่อยากจะพูด ไอ้เซียร์มันบังคับกูใส่เถอะ - -



“ก็ไอ้เด็กเวรนี่ดิ เล่นลัลลากับเพื่อนเชี่ยไรไม่รู้ มาชนโถล้มหมด” 



ผมหันไปบอกไอ้ฝาแบบโคตรของโคตรหงุดหงิด พี่รบที่ยืนอยู่ข้างๆไอ้ฝา มองไปที่เด็กนักเรียนนั่น จ้องอยู่แบบนั้น กูรู้สึกตะหงิดๆใจยังไงแปลกๆ



“น้องจอม”



“เฮียรบบบบ เฮียช่วยจอมด้วยยยยยยย”



เฮียรบ น้องจอม ... เชี่ยไรอีกไอ้สัด! วิ่งหน้าแรดไปเกาะแขนผัวเพื่อนกูอีก เด็กแรด



“น้องจอมมางานนี้ด้วยหรอ หื้ม”



“จอมมา แต่ถ้ารู้ว่ามาแล้วจะเจอหมาบ้าแบบนี้ ไม่มาหรอก!”



“ไอ้เตี้ย มึงว่าใครวะ”



“แล้วมึงว่าใครเตี้ย! ต่อยกันไหมวะ”   สัด มองแรงใส่กูอีก ไอ้เด็กพุดเดิ้ลเอ๊ย  ปากดีชิพหายตัวเท่าลูกหมา ผมโคตรจะเกลียดเด็กนิสัยแบบนี้ชะมัด



ปากหมา



ดื้อด้าน



อวดเก่ง



แรด





อ่อยผัวคนอื่นได้หน้าตาเฉย  โดยเฉพาะคนที่มันกำลังเกาะแกะนั่นคือผัวเพื่อนผม !! น่าหงุดหงิดชะมัด ....                 และนับจากวันนั้น ตั้งแต่วันที่ผมได้เจอมัน ชีวิตของผมก็ไม่เป็นปกติดีอีกเลย...จะพูดว่าแค่ชีวิตก็คงจะไม่ใช่ เพราะจริงๆมันอาจจะรวมไปทั้งใจที่สั่นไหวแปลกๆตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้...แต่ที่รู้ๆ ใจของผมมันสั่น ก็เพราะคนแบบมันนี่แหล่ะ





....



-TBC-



ยัง...ยังไม่มาอ่านกันอีก เสียใจนะเห้ยยยยย

ปล.ตอนแรกมันก็แค่เกริ่นๆอ่ะนะจ๊ะ ....

หนังสือยังสามารถสั่งจองได้อยู่ จองไว้ก่อนยังไม่โอนก็ได้เหมือนกันจ้า ... สำหรับรอบแรก แถมเล่มพิเศษธารจอมฟรี รอบต่อไปไม่ฟรีนะคะ เพื่อความยุติธรรมสำหรับคนอ่านที่มาซื้อกันไปในรอบแรกแล้วน้า ^^
 :L2: :3123:

ออฟไลน์ ❣☾月亮☽❣

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6774
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-6
น้องจอมมาแล้ว

ออฟไลน์ tae1234

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 381
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
ธารมีคู่ล่ะ

ออฟไลน์ klaew

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1258
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-2
เอาน่าธารถือว่าเป็นสีสันของชีวิต
ขอกราบคนแต่งงามๆ ที่เอาคู่นี้มาเสิร์ฟ

ออฟไลน์ Yoghurt

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 378
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +89/-2
    • แฟนเพจ
ตัวอย่างหนังสือทั้งชุด







รายละเอียดของหนังสือ :: No Limit...แรงรัก


หนังสือ1ชุด ประกอบไปด้วย :

 - หนังสือขนาดA5  จำนวน2เล่มจบ เล่ม1 จำนวน 350(+-)หน้า เล่ม2 จำนวน 300(+)หน้า
 [จำนวนหน้าคร่าวๆยังไม่แน่นอนเนื่องจากอยู่ในขั้นตอนการจัดทำ แต่ตามจำนวนหน้าA4 ได้ 460หน้าA4 ถ้าทำเป็นเล่มขนาดA5ก็น่าจะประมาณ700หน้า+-ค่ะ]

- ในเล่มประกอบด้วยตอนปกติจำนวน 40 ตอน
- ตอนพิเศษในเล่มไม่ลงเว็บไซต์ จำนวน 5 ตอน

- หน้าปกทำจากกระดาษ อาร์ตการ์ต260แกรม เนื้อในกระดาษถนอมสายตา75แกรม
- เคลือบแบบ เงา เข้าเล่มแบบ ไสกาว
- ของแถมเป็น (ที่คั่นหนังสือ1/โปสการ์ด1/)


หนังสือหนึ่งชุด ราคา :: 799 บาท
ค่าจัดส่งแบบลงทะเบียน ราคา :: 50 บาท
ค่าจัดส่งแบบEMS ราคา::90 บาท
ห่อกันกระแทก 5 ทบแบบหนา + ใส่กล่องพัสดุ

จัดส่งแบบ ::(ส่งทางไปรษณีย์)

รวมราคาหนังสือ1 ชุด จำนวน3เล่ม  รวมค่าจัดส่งแบบลงทะเบียน = 849 บาท
รวมราคาหนังสือ1ชุด  จำนวน3เล่ม  รวมค่าจัดส่งแบบEMS = 889 บาท


กำหนดเวลาการเปิด/ปิดจอง+โอนเงิน ::

เปิดจองวันที่ 02/07/18                 ปิดจองวันที่ 16/08/18
โอนเงินได้ตั้งแต่วันที่ 02/07/18   ปิดการโอนเงินวันที่ 16/08/18
โปรดแจ้งการโอนเงินก่อนวันที่  17/08/18



สั่งจองนิยายได้ที่  >> กดกันเบาๆ>///<



มารับพี่ๆไปดูแลกันนะคะ จ๊วฟฟฟฟ
^0^

ออฟไลน์ บีเวอร์

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 394
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-1

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด