แอ๊บรัก : Abnormal Love ♥ แอ๊บที่ 30: แฟนกูไม่ใช่ตุ๊ด! ♥ ----- (จบบริบูรณ์)
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: แอ๊บรัก : Abnormal Love ♥ แอ๊บที่ 30: แฟนกูไม่ใช่ตุ๊ด! ♥ ----- (จบบริบูรณ์)  (อ่าน 64961 ครั้ง)

ออฟไลน์ puiiz

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3377
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +135/-4

ออฟไลน์ kun

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3592
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +122/-10
เอ็มมี่ผ่านขั้นนั้นมากแล้ว ถึก ทน ทาน ฮ่าๆๆๆๆๆ
ให้เวบาพี่แมนหน่อย
รอออออ

ออฟไลน์ winndy

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1128
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +89/-3
เอ็มมี่ สตรองมากค่ะ

ออฟไลน์ MayuYume

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 86
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
จะบอกว่าเศร้าหรือไงดี  :monkeysad:

ออฟไลน์ rockiidixon666

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 760
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-3
เอ็มสู้ๆ อิเอ็มนี่มันเหล็กชัดๆ 

ออฟไลน์ kun

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3592
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +122/-10

ออฟไลน์ iceman555

  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8196
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +149/-11

ออฟไลน์ JustWait

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3348
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +80/-4

ออฟไลน์ namngern

  • Flowers need to bloom
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1848
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +200/-2
สงสารเอ็มมี่เหมือนกันนะ เป็นกระสอบทรายเคลื่อนที่
ทนไทนมือดีจริงๆ55555555555
คราวนี้จะง้อเมียรักยังไงดีอะพี่แมน
ปล้ำเมียดีไหม เมียมันชอบ555
ถ้าความแตกนี่เรื่องจะเป็นไงน้า
แต่หวังว่าจะผ่านไปได้ด้วยดี

ออฟไลน์ missredlip

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 33
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-1
แอ๊บที่ 19: ก็อย่ามาจิ๊จ๊ะให้มันมากไป



“มึง...พี่แมนเขายังไม่ยอมให้มึงกลับไปนอนที่ห้องอีกเหรอ?”



นักศึกษาเอกดนตรีเงยหน้าขึ้นมาจากกีตาร์ที่กำลังฝึกซ้อมอยู่มองเพื่อนสาวคนพี่ที่ถามขึ้น ก่อนจะพยักหน้ารับอย่างเนือยๆ จริงๆ ก็ไม่รู้หรอกว่าเขายอมให้กลับไปนอนหรือยัง? แต่สืบเนื่องจากสถานการณ์เมื่อเย็น...ยังไงคืนนี้แยกกันอีกสักคืนจะดีกว่า



หลังจากพี่แมนดึงเขามากอดเมื่อตอนเย็น เจ้าตัวก็ไม่พูดอะไรอีกเลย รวมทั้งไม่ยอมลงไปเตะบอลกับแก๊งค์เพื่อนๆ อีก ได้แต่นั่งดูอยู่ข้างสนามอย่างเหม่อๆ จนกระทั่งพี่ๆ ทั้งแก๊งค์เขาต้องกลับไปทำงานกันต่อนั่นแหละ ทั้งสามคนจึงได้กลับหอมาก่อน



“อย่าคิดมากเลยมึง...นะ”



แฝดคนน้องเดินเข้ามาโอบไหล่เพื่อแล้วโยกตัวปลอบเหมือนคุณแม่ คนถูกปลอบหัวเราะหึๆ ก่อนจะพยักหน้ารับอีกครั้งเบาๆ แล้วปล่อยให้สองสาวเขาดูรายการเชฟกระทะเหล็กกันต่อ ในขณะที่ตัวเองก็เกาคอร์ดกันเหงามือต่อไป



<RRRRrrrrr>



เอ็มหยิบไอโฟนขึ้นมาดูสายเข้าและก็รู้สึกดีใจวูบขึ้นมาทันที มองเวลาแล้วพี่เขาคงเพิ่งกลับถึงหอ



“ฮัลโหล”



‘อืม...ทำไรอยู่?’



“ซ้อมกีตาร์ครับ...พี่แมนอาบน้ำยัง?”



‘ยัง’



เอ็มทำหน้ายู่ทั้งที่ปลายสายมองไม่เห็น



“ซกมกจัง อาบน้ำซะสิครับ”



‘ยังไม่ถึงหอเลย’



เอ็มเลิกคิ้ว ทำสีหน้าแปลกใจ



“อยู่ไหนแล้วครับ?”



‘...........’



“พี่แมน?”



‘อยู่ใต้หอมึง’



“ห๊ะ?”



คนป่วยผุดลุกขึ้นอย่างตกใจ จนสองสาวที่กำลังดูเชฟในทีวีเลาะเนื้อจระเข้อยู่ต้องเบนความสนใจมามอง



‘กูมารับ...กลับห้องกันนะ’



พอได้ยินดังนั้น เอ็มก็รับคำแล้วเก็บของเท่าที่จำเป็นวิ่งลงมาข้างล่างทันที ไฟด้านล่างของหอเพื่อนหญิงเปิดสว่างไสวไม่ได้น่ากลัว แต่ก็เงียบมากเพราะเวลานี้คนก็อยู่ในหอ หรือไม่ก็ยังไม่กลับจากแหล่งอโคจรแถวนี้กัน คนตัวบางยืนพิงฟีโน่คันโปรดอยู่หน้ามินิมาร์ท พอเห็นหน้าคุณแฟนก็ก้าวขึ้นรถสตาร์ทเครื่องรอให้อีกฝ่ายมาซ้อนอย่างรู้งาน



แกนคณะฯบิดฟีโน่ออกจากหอเพื่อนหญิงไปเงียบๆ ไม่ได้มีคำพูดอะไรให้เมียรักจวบจนถึงห้องหอของตนเอง พี่แมนเดินนำอีเอ็มมี่เข้าลิฟต์ขึ้นสู่ชั้นเจ็ดอันเป็นที่พำนักได้โดยสวัสดิภาพ พอเข้ามาถึงพี่แมนก็เข้าห้องน้ำชำระร่างกายแล้วออกมามองกะเทยร่วมห้องที่ปูที่นอนบนพื้นเตรียมตัวนอน



“มึง...นอนพื้นไม่ปวดหลังเหรอ?”



เอ็มทำหน้าไม่เข้าใจ ถ้าจำไม่ผิดคุณพี่เป็นคนไล่กระผมลงมานอนเองนะครับ?



“ก็มีบ้างอ่ะ”



“เหรอ?”



พี่แมนรับคำเสียงเรียบๆ เอ็มก็เลยล้มตัวลงนอนไม่ได้นึกเอะใจอะไร พอหลับตาไปได้สักพักใหญ่เห็นไฟยังไม่ปิดก็เลยลืมตาขึ้นอีกครั้ง จึงได้เห็นเจ้าของห้องนั่งห้อยขาอยู่บนเตียง ดวงตากลมโตจับจ้องมาทางเขา ทำท่าเหมือนจะพูดอะไรสักอย่างแต่ก็ไม่พูด ยิ่งพอเห็นเขาลุกขึ้นนั่งก็ทำสีหน้าเหมือนดีใจอะไรสักอย่าง



เอ็มล้มตัวลงนอนโดยที่ยังไม่ละสายตาไปจากหน้าพี่แมน เจ้าตัวทำสีหน้าเหมือนเสียดายนิดๆ พอเอ็มลุกขึ้นนั่งอีกหน พี่แมนก็ทำตาเป็นประกายจนน่าขย้ำ



กูว่ากูรู้ละ...



“พี่แมน...นอนด้วยได้ไหมอ่ะ?”



คนถูกร้องขอทำหน้าเหมือนกลั้นยิ้ม



“ก็เอาสิ”



พอได้ดั่งใจ พี่แมนก็ล้มตัวนอนชิดริมหนึ่งของเตียงแคบๆ เหลือที่ไว้ให้อีกคนมานอนด้วย เสียงสวิตซ์ไฟปิดลงตามด้วยสัมผัสยวบลงของพื้นที่ข้างเคียง คนนอนก่อนหลับตารออยู่พักใหญ่ ไอ้คนข้างตัวก็นิ่งไปเสียเฉยๆ แกนคณะคนดีเลยต้องชะโงกหน้ามามองเมียรักที่หลับไปโดยไม่มีสัญญาณใดๆ อีก



พี่แมนจิ๊ปากอย่างไม่พอใจ ก่อนจะล้มตัวลงนอนอีกครั้ง นอนเตียงเดียวกันแท้ๆ หันหลังให้กันแบบนี้หมายความว่าไงวะ? หน้าสวยๆ ยู่ลงอย่างขุ่นข้อง เหลียวหน้ามองอีกครั้งก็ไม่เห็นว่าเมียรักจะมีทีท่าอยากจะเข้ามาคลอเคลียเหมือนทุกที



“...............”



“หือ?”



เอ็มที่เคลิ้มใกล้หลับสะดุ้งเบาๆ เมื่อวงแขนเล็กๆ ของอีกคนบนเตียงวาดโอบเอวหนาไว้ ใบหน้าของแกนคณะจอมโหดซุกซบอยู่กับแผ่นหลังกว้างของคุณแฟน เอ็มนอนนิ่งปล่อยให้คนข้างกายซบอยู่พักใหญ่ก่อนจะถอนหายใจแล้วลุกขึ้นเปิดโคมไฟที่หัวเตียง



“พี่แมน...”



คนถูกเรียกลุกขึ้นนั่งบนเตียง ก้มหน้านิ่ง หลุบสายตาลงต่ำไม่ยอมเงยขึ้นมองคนเรียก



“คิดมากเหรอ?”



พี่แมนส่ายหัวตอบ แต่ยังคงก้มหน้าอยู่อย่างนั้น เอ็มเลยสรุปเอาเองในใจว่าคำตอบคือใช่นั่นแหละ



“กู...กลัวมึงคิดมาก”



“..............”



แกนคณะคว้ามืออีกฝ่ายไปคลึงเล่นเหมือนพยายามเบี่ยงจุดสนใจหรือทำอะไรสักอย่างเพื่อให้หลุดพ้นจากบรรยากาศเงียบๆ ที่พุ่งตรงมาหาแต่ตัวเอง



“มึงรู้ใช่เปล่าว่ากู...รักมึงอ่ะ”



แม้สามคำหลังจะเบาไปหน่อยแต่มันชัดเจนมากในห้องที่เงียบขนาดนี้ เอ็มผุดยิ้มบางๆ เพราะไม่บ่อยนักที่จะได้ยินคำบอกรักจากพี่แมน



“รู้ครับ...รักพี่แมนเหมือนกัน ที่ผมถามพี่แมนว่าอายไหม? ผมไม่ได้น้อยใจ...จริงๆ ก็นิดหน่อยนั่นแหละ แต่ผมเป็นห่วงความรู้สึกพี่แมนมากกว่านะครับ รู้ไหม?”



หัวกลมๆ ส่ายไปมาจนยุ่งเหยิง ดูแล้วน่ารักดีแต่ก็น่าตีไม่หยอก



“มึงอย่าน้อยใจสิ”



เสียงนั้นแข็งเกินกว่าจะเรียกว่าขอร้อง แต่ก็อ่อนเกินกว่าจะเรียกว่าคำสั่ง



“...ห้ามได้ด้วยเหรอครับ?”



ดวงตากลมโตที่ถอดคอนแทคเลนส์แล้วเงยมองหน้าเมียรักเป็นครั้งแรกเมื่อได้ยินคำพูดไม่เข้าหู แก้มป่องๆ แบบนั้นมันน่าหอมซ้ายหอมขวาให้ช้ำนักเชียว



“ผมดีใจนะที่พี่แมนเป็นห่วงความรู้สึกผมอ่ะ...แต่ก็ไม่อยากให้พี่แมนคิดมากนะ ผมบอกแล้วว่ารอได้ ก็หมายความตามนั้นจริงๆ”



พอพูดเสียงอ่อนโยนด้วยหน่อย แกนคณะในร่างแมวเหมียวก็กลับไปก้มหน้าเล่นมือคนอื่นอีกรอบ เห็นแบบนั้นแล้วมันอดวางมือบนหัวกลมๆ แล้วขยี้ไปมาเบาๆ เหมือนปลอบเด็กไม่ได้จริงๆ



“ลามปาม”



พี่แมนปัดมือออก ว่ากล่าวด้วยน้ำเสียงไม่จริงจังนัก แต่ก็มิวายทั้งเกาทั้งคลึงมือคนอื่นเขาต่อไปโดยไม่คิดจะปล่อยให้เจ้าของเขาได้ปลีกตัวไปนอน



“พี่แมน...”



“หือ?”



“ง่วงยัง?”



“อื้ม”



อื้ม...แต่ก็ไม่ปล่อย



“พี่แมน...อยากจูบอ่ะ”



มือที่เขี่ยคลึงอยู่เมื่อครู่ชะงักกึก คนตัวบางเงยหน้ามองเมียรักอย่างหวาดระแวง



“นะ?”



มึงอย่าอ้อนด้วยตาลูกหมาแบบนั้นเสะ!



เอ็มถือว่าขออนุญาตแล้วยังไม่โดนเตะกลิ้งลงไปกองกับพื้นก็แปลว่าสามารถทำได้ เพราะจะให้พี่แมนเอ่ยปากตรงๆ ว่า ‘เอาเลย กูอนุญาต’ เห็นทีชาตินี้คงจะไม่ได้ทำในสิ่งที่อยาก...



“จูบนะ?”



มิวายย้ำอีกทีเพื่อความแน่ใจในสวัสดิภาพ เวลาขัดใจพี่แมนโมโหร้ายแรงแค่ไหน เฝือกที่คอนี่ก็เป็นหลักฐานชั้นดี



“จิ๊...ถามมากว่ะ”



แปลสารนั้นได้อีกทีว่า ‘เออ...อนุญาต!’ กะเทยเสิ่นเจิ้นเลยได้รางวัลค่าน้อยใจเป็นจูบนิ่มๆ หวานๆ จากท่านแกนคณะ ยิ่งพี่แมนเงยหน้าหลับตาพริ้มไม่ท้วงติง รสชาติละมุนติดปลายลิ้นมันก็ยิ่งหวานซ่านจนหยุดไม่ได้ ปลายลิ้นชื้นเกี่ยวกระหวัดรัดพันกันไปมาอย่างสัมพันธ์ กว่าความหวามไหวจะดำเนินมาสู่จุดยุติได้ก็เล่นเอาหอบหายใจกันไปทั้งคู่



“อืม...”



“พี่แมน...อยากทำอ่ะ”



“ไม่ได้!”




คราวนี้พี่แมนปฏิเสธทันควัน คนที่แอบหวังอยู่นิดๆ ก็หน้าม่อยทันตา



“...อึดอัดอ่ะ”



พี่แมนมองต่ำลงไปสู่จุดอึดอัดที่เมียรักว่า ก่อนจะรีบหันหน้าหนีเกี่ยวผมตัวเองทัดหูเผยแก้มแดงเรื่อเหมือนสีมะเขือเทศ



“ไปทำในห้องน้ำไป”



คนหน้าบางเอ่ยปากไล่



“พี่แมนอ่า...จะไม่ให้จริงๆ เหรอ? ไม่สงสารเค้าเหรอ?”



“จิ๊...พรุ่งนี้กูมีเรียนนะ”



“งั้นคืนวันศุกร์ได้ใช่ป่ะล่ะ?”



คนป่วยต่อรอง



“เสาร์อาทิตย์กูทำละคร”



“งั้น 7 วันก็ทำไม่ได้เลยอ่ะดิ!”



เอ็มทำเสียงเหวี่ยง หน้างอง้ำเป็นม้าหมากรุกโดนตื้บ



“จิ๊...ก็บอกว่าละครจบก่อนไง!”



ไม่รู้ว่าวันนี้พี่แมนจิ๊ปากไปกี่ครั้งแล้ว แต่ถือว่าครั้งนี้เอ็มได้กำไรสุด ตุ๊ดจอมปลอมทำตาวาว ยิ้มกว้างปากแทบถึงไส้ติ่งอย่างมีความหวัง



“จริงนะ? หมดละครแล้วทำได้จริงนะ?”



“ฮื่อออออ”



แกนคณะโยกตัวหลบอาการเซ้าซี้พร้อมทำเสียงให้รู้ว่ากูรำคาญ



“สัญญาก่อนเร็ว”



“เซ้าซี้ว่ะ เข้าห้องน้ำไปเอาลูกมึงออกได้แล้วไป กูง่วง!!”



พูดจบ พี่แมนก็ล้มตัวนอนห่มผ้าแทบมิดเป็นสัญญาณว่าไม่ต้องรับรู้สรรพเสียงเซ้าซี้ใดๆ อีก แต่ถึงอย่างนั้นก็มิอาจบั่นทอนความร่าเริงของเอ็มที่ลุกขึ้นไปเขียนรูปหัวใจสีแดงแบบเด่นๆ เน้นๆ บนปฏิทินในวันสุดท้ายของการแสดงละครเวทีสถาปัตย์เพื่อเตือนตาเตือนใจทั้งตัวเองและคนร่วมห้อง ก่อนจะเข้าไปปฏิบัติกิจผ่อนคลายความอึดอัดอยู่ครู่ใหญ่ แล้วค่อยกลับออกมาล้มตัวนอนลงบนเตียงเคียงข้างใครอีกคนที่คงหลับไปก่อนแล้ว



จุ๊บ!



“ฝันดีนะครับ...สุดโหดของผม”



เอ็มเก็บกำไรสุดท้ายของคืนนี้ก่อนจะสวมกอดเอวบางไว้จากทางด้านหลังอย่างแนบชิด แล้วผล็อยหลับไปอย่างรวดเร็วเนื่องจากเลยเวลานอนของตัวเองมามากแล้ว แต่ก่อนที่การรับรู้จะหมดไป...เขาก็ยังได้ยินเสียงส่งเข้านอนจากคนในอ้อมได้อย่างชัดเจนแม้มันจะแผ่วเบา



“ฝันดีเหมือนกัน...อีหื่นของกู”







โปรดติดตามแอ๊บต่อไป







CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ B52

  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 13215
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +420/-26

ออฟไลน์ rockiidixon666

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 760
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-3
อ๊ากกกกก ตอนนี้พี่แมนน่ารักกกกก

ออฟไลน์ kun

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3592
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +122/-10
โอ๊ยฟินเบาๆๆๆกับความเขินอายของพี่แมน ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
เอ็มมี่หลังละครจบเตรียมตัวให้พร้อมน่ะ อิอิ

ออฟไลน์ iceman555

  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8196
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +149/-11

ออฟไลน์ panpang

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 497
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-1

ออฟไลน์ puiiz

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3377
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +135/-4

ออฟไลน์ boobooboo

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 748
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-2

ออฟไลน์ missredlip

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 33
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-1
แอ๊บที่ 20: อย่าลามปามเมียพี่



“อีเอ็มมี่”



พี่แมนที่ยืนพิงกรอบระเบียงกระจกเอ่ยเรียกเมียรักที่ยืนล้างจานอยู่หน้าอ่างหลังจากเสร็จสิ้นมื้อเช้าในวันเสาร์แล้ว เอ็มเหลือบมองคุณแฟนพลางล้างฟองออกจากจานใบสุดท้ายแล้วหันมายิ้มแฉ่งให้



“ครับ?”



“ทำไมมึงปล่อยให้หนวดเคราเป็นตอแบบนั้นอ่ะ? เป็นตุ๊ดเป็นนางทำไมไม่รู้จักดูแลตัวเอง?”



พี่แมนพูดเสียงไม่พอใจ มองไรหนวดเขียวๆ เสริมความเถื่อนบนหน้าเมียรักแล้วส่ายหัว ฝ่ายตุ๊ดจีนแดงที่เอาเฝือกที่คอออกเรียบร้อยแล้วก็ลูบตอหนวดของตัวเองสำรวจสภาพหน้า



“ทำไมอ่ะ? ถ้าหน้าไม่สวยแล้วพี่แมนจะไม่รักเหรอ?”



เมียตุ๊ดแกล้งกระเซ้า พี่แมนเลยทำหน้าเหมือนเหม็นอ้วกหมาใส่



“โถ...แม่นางงามทุเรียนชะนี 3 ปีซ้อน ทุกวันนี้นี่สวยจนกูรักกูหลงเลยสินะ?”



เอ็มแสร้งทำปากยู่เง้างอดกับคำสรรเสริญของคุณแฟน พี่แมนที่เหลือบมองนาฬิกาแล้วยังเหลือเวลาอีกนิดหน่อยก่อนจะต้องออกไปประชุมละครเวที ก็เดินเข้าห้องน้ำไปหยิบอุปกรณ์โกนหนวดทั้งหลายแหล่แล้วกวักมือเรียกเมียรักตามมาที่ระเบียงห้อง แกนคณะจอมโหดคว้าเก้าอี้ซักผ้ามานั่งแล้วตบตรงพื้นกลางหว่างขาตัวเอง



“มานั่งนี่”



เอ็มรีบถอดผ้ากันเปื้อนลายคิตตี้สีชมพูแขวนไว้แล้วตามมานั่งที่พื้นหันหลังให้พี่แมน เงยหัวแหมะไว้บนพุงฟิตๆ ของท่านแกนพลางมองใบหน้าน่ารักหาใดเกินของคุณแฟนไปด้วย อา...สาบานได้ว่าทุกคนในโลกต้องอิจฉากูคนนี้...โพสิชั่นฟินที่สุดในโลกละ! ว่าแล้วก็เอาแก้มแนบขาอ่อนที่โผล่พ้นกางเกงบอลย้วยๆ อย่างเนียนๆ



“อีหื่น!...เล็กน้อยก็เอานะมึงอ่ะ”



“โอกาสดีไม่ได้มีมาบ่อยๆ นี่”



“ยังจะเถียง...ชาติที่แล้วกูต้องทำบาปทำกรรมไว้หนักแน่ๆ ชาตินี้ถึงได้ต้องเกิดมาเป็นผัวมึงเนี่ย”



บ่นไป พี่ท่านก็จับล็อกหน้าเมียรักให้เงยขึ้นแล้วป้ายโฟมลงไปทั่วๆ ก่อนจะลงมือโกนปื้ดอย่างชำนาญ โกนไปก็ต้องคอยดุอีเมียรักไป เพราะพอเผลอมันก็ลวนลามลูบขาลูบแข้งไปตามประสาตุ๊ดหื่น ต้องขู่ว่าจะเอามีดโกนเฉือนปากมันนั่นแหละถึงยอมหยุด



“เสร็จแล้ว ลุกดิ”



“ไม่อยากลุกเลยอ่า”



เอ็มบอกเสียงอ้อน กางแขนสองข้างหนีบขาพี่แมนแนบเข้าหาตัว ฝ่ายพี่แมนก็ก้มมองเมียรักพลางหัวเราะหึหึ จะว่าเอ็นดูก็ไม่เชิง



“อย่าง๊องแง๊ง ลุกเร็ว”



“ม่ายยลุก”



“ลุก!”



“จุ๊บก่อน แล้วจะลุก”



เอ็มยิ้มเผล่ ส่วนพี่แมนถอนใจเฮือก ทำไมมันหัวไวแต่เรื่องแบบนี้วะ?



“จุ๊บเร็ว จุ๊บเร็ว”



กลายเป็นเอ็มที่เป็นฝ่ายเร่งเร้า พี่แมนเบ้ปากเบื่อหน่าย แต่ก็มองซ้ายมองขวาไปทางระเบียงห้องข้างๆ ว่าจะไม่มีใครโผล่ออกมาตอนนี้ ก่อนจะก้มลงจุ๊บปากเมียรักที่นั่งพิงพุงตัวเองดังจ๊วบด้วยแก้มสีแดงเรื่อ



“ฮิฮิ”



“หัวเราะน่าเกลียดว่ะ ลุกได้แล้ว!”



พอทั้งผลักทั้งไสเมียรักออกไปจนพ้นตัว พี่แมนก็ลุกขึ้นเดินกลับเข้ามาในบ้าน แต่มิวายที่ตุ๊ดเถื่อนจะตามเข้ามาโอบรั้งเอวจากด้านหลังแล้วหอมแก้มนิ่มหนักๆ อีกที



“ขอบคุณนะครับ...รักพี่แมนนะ”



“อืม...มึงไม่น้อยใจกูแล้วใช่ไหม?”



เอ็มยิ้มเฝื่อนๆ ก่อนจะคว้ามือพี่แมนมากดจูบอย่างแสนรัก



“ไม่หรอกครับ...แค่พี่แมนไม่ทิ้งผมก็พอ”



พี่แมนมองใบหน้าเหมือนจำยอมรับสภาพของคนรักแล้วก็หน้าเสียไปเล็กน้อยก่อนจะรีบปรับสีหน้าให้กลับมาเป็นปกติ



“กูทิ้งมึงไม่ได้หรอกน่า...”



“รักผมมากเลยใช่ม้า?”



“เปล่า..”



พี่แมนส่ายหัวทำหน้าอินโนเซนต์



“กูสงสารคนอื่นที่ต้องมารับภาระแทนกูอ่ะ”



“ง่ะ!”



คนหน้าสวยหัวเราะหึหึที่ได้บลัฟเมียได้ก่อนจะเข้าห้องน้ำอาบน้ำชำระร่างกายเตรียมพร้อมจะสู้รบกับกิจกรรมที่ทำอยู่ต่อไป โดยไม่ลืมจะเก็บเอาความรู้สึกของเมียรักไปคิดทบทวนอย่างละเอียดถี่ถ้วนอีกครั้ง



.

.

.



“กูว่านางเอกมึงเรื่องมากเกินไปไหมเนี่ย ไอ้เหี้ยโฟน? เล่นละครทะเลทรายเสือกจะถือหลุยส์ขึ้นเวทีเนี่ยนะ?”



“โห่...มันเพิ่งซื้อมาใหม่มันก็เห่อไงพี่ มันคงไม่บ้าถือขึ้นเวทีวันจริงหรอก”



ไอ้น้องโฟน แกนคณะปี 3 พยายามเกลี้ยกล่อมแกนคณะรุ่นพี่ไม่ให้ปรี๊ดแตกไปมากกว่านี้ นี่พวกเขาก็ประชุมกันมาตั้งแต่สิบโมงเช้ายันบ่ายสามก็ยังไม่สามารถแก้ปัญหาที่เกิดขึ้นได้ทั้งหมด นักแสดงแต่ละคนก็เยอะกันทั้งนั้น...พี่แมนไม่โมโหหิวไล่กระทืบทีละคนก็ดีเท่าไหร่แล้ว



<RRrrrrrr>



“ไอ้แมน...โทสับมึงอ่ะ!”



“รับแทนกูเลย”



พี่แมนตะโกนบอกสมุนฝ่ายซ้ายแล้วสุมหัวกลับไปปรึกษางานกับแก๊งค์แกนนำต่อ พี่เงิบเลยต้องรับหน้าที่แทนโดยจำเป็น และคนที่โทรหาพี่แมนยามบ่ายแก่แบบนี้ก็มิใช่ใครนอกจากอีเมียหื่นของพี่ท่านนั่นเอง



“ฮัลโหล”



‘อ้าว? ผมโทรผิดเหรอ?’



กะเทยเทียมถามอย่างงุนงงเมื่อเสียที่ได้ยินผิดแปลกไป



“ไม่ผิด แต่ไอ้แมนไม่ว่าง”



‘เหรอ? งานยุ่งมากเลยเหรอพี่เงิบ?’



เอ็มถามเพื่อนสามีที่ควบตำแหน่งสามีเพื่อนด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง



“เออ...ไอ้แมนจะแดกหัวนางเอกอยู่แล้วเนี่ย”



พี่เงิบตอบกลั้วหัวเราะ มองอีนางเอกที่เดินกระฟัดกระเฟียดเข้ามาวีนใส่เพื่อนเขาอย่างไม่กลัวตายแล้วก็ได้แต่สมเพช กูว่าเดี๋ยวแม่งได้มีเปลี่ยนตัวนางเอกแน่ๆ อ่ะ



‘แล้วพี่แมนกินข้าวกลางวันยังอ่ะ?’




“ยังว่ะ...ไอ้แมนแม่งบ้างานอ่ะ กูยังหิวแทนเลยเนี่ย”



‘...พี่เงิบไล่พี่แมนไปกินข้าวดิ’



“เชื่อกูก็ไม่ใช่ไอ้แมนแล้วดิ มึงอยากให้มันกินก็มาป้อนมันเองแล้วกัน แค่นี้นะ กูไปเพนท์ฉากต่อละ”



พี่เงิบตัดบทไปด้วยความรำคาญ ก่อนจะหนีไปเพนท์ฉากละครเวทีต่อดังว่า โดยหารู้ไม่ว่าคนที่ว่างงานอยู่ที่หอมันจะสวมวิญญาณแม่บ้านทำข้าวกล่องร้อนๆ มาเสิร์ฟให้คุณแฟนถึงที่คณะเสียจริงๆ



“พี่เงิบ~”



“ใครเรียกกูวะ?”



“พี่เงิบ...ทางนี้!”



ชายหนุ่มที่นั่งเพนท์ฉากอยู่คนเดียวหันหาเสียงจนเจอใบหน้าคุ้นตาของเพื่อนเมียแอบอยู่มุมเสา พี่เงิบอุทานดังเห้ย! เมียไอ้แมนนี่กล้าเสี่ยงตายยิ่งนัก มาเหยียบคณะสถาปัตย์ที่ซึ่งวันนี้แกนคณะอยู่กันครบยกเว้นปี 5 นี่สงสัยมันจะไม่กลัวตายจริงๆ



“มึงมาทำอะไรที่นี่?!!”



“เอาข้าวมาให้พี่แมนอ่ะ”



เอ็มรีบยื่นกล่องข้าวให้รุ่นพี่พลางชะโงกมองไปข้างในเผื่อจะเห็นหน้าคนที่อยากเจอ แต่ในใจก็แอบหวั่นไม่น้อยเพราะขนาดโรงอาหารยังไปกินข้าวไม่ได้ นับประสาอะไรกับตึกคณะ!

 

“มึงรีบไปเหอะ เดี๋ยวมีคนมาเห็นเข้า”



“ครับๆ”



เอ็มรับคำอย่างว่าง่าย พลางจะหมุนตัวกลับ แต่ดูเหมือนว่าวันนี้จะเป็นวันชงของตุ๊ดเสิ่นเจิ้นโดยแท้



“มาเหยียบถิ่นพี่แล้วจะหนีกลับบ้านง่ายๆ เหรอครับน้อง?”



เอ็มเบิกตาโพลง ส่วนพี่เงิบก็รีบซ่อนกล่องข้าวโดยไว เมื่อทั้งคู่ได้ยินเสียงไอ้โฟน แกนคณะปีสามผู้เจริญรอยตามทายาทอสูรได้อย่างดีไม่มีผิดเพี้ยน มันเดินมาพร้อมลูกสมุนซ้ายขวาแล้วเรียกรั้งตุ๊ดจำเป็นไว้ไม่ให้เดินหนี



“ไอ้โฟน...อย่ามีเรื่องเลยวะ งานพวกเราก็เยอะอยู่แล้ว”



คนเป็นรุ่นพี่พยายามห้าม แต่ดูเหมือนพ่อแกนคณะเลือดร้อนไม่ได้คิดจะฟัง



“ไม่สั่งสอนบ้างไม่ได้มั้งพี่ เป็นตุ๊ด...กล้ามาเหยียบให้เป็นเสนียดคณะกูแบบนี้ มึงไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วใช่ไหม? ห๊ะ?!”



“คนจริงเขาไม่เห่ากันนะครับพี่โฟน”



แกนฯ ปี 3 ได้ยินอย่างนั้นก็แทบพุ่งเข้าใส่ ดีที่พี่เงิบคว้าตัวไว้ได้ทันก่อนที่จะชกอีเอ็มมี่หน้าหันไปเสียก่อน ถึงไอ้โฟนจะไม่ได้โหดเท่าไอ้แมน แต่ดีกรีความหนักของมือของตีนนี่ไม่ได้ยิ่งหย่อนไปกว่ากันสักเท่าไหร่ ฝ่ายเอ็มก็เชิดหน้าไม่ยอมแพ้ ไม่ใช่ผัวกูอย่าคิดว่ากูจะยอมให้นะครับ...บอกไว้ก่อน!



“พี่เงิบ ปล่อยผมดิ้!”



“มึงใจเย็นดิ ไอ้โฟน!”



“ไม่เย็นแล้ว พวกมึงล็อกพี่เงิบไว้ดิ๊!”



สองสมุนของแกนฯ ปี3 ดึงตัวพี่เงิบไปล็อกไว้คนละข้าง พอหลุดจากรุ่นพี่ได้ หมัดลุ่นๆ ก็ซัดผัวะเข้าที่แก้มตุ๊ดเถื่อนลงไปกองกับพื้นอย่างง่ายดาย ไอ้โฟนตามไปนั่งคร่อมไว้กระชากเสื้อคู่ต่อสู้ขึ้นมาด้วยโทสะก่อนจะเงื้อหมัดกะซ้ำอีกซักหลายๆ รอบ แต่ถูกรั้งไว้ด้วยมือที่เปี่ยมด้วยพละกำลังของใครอีกคนเสียก่อน



“พี่แมน?”



“ลุกขึ้น...”



“กะอีแค่ตุ๊ดปีหนึ่งไม่ต้องให้ถึงมือพี่แมนหรอกครับ ผมจัดการเองได้”



โฟนบอกอย่างนั้น พร้อมขืนข้อมือให้หลุดจากรุ่นพี่แต่แกนปี 4 ก็ไม่ยอมให้ทำเช่นนั้น



“กูบอกให้ลุกขึ้น!!”



เสียงตวาดลั่นคอมมอนคณะทำให้ทุกคนที่อยู่บริเวณนั้นกลั้นหายใจพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย โฟนที่เห็นสีหน้าเหมือนจะฆ่าคนได้ของรุ่นพี่ก็รีบผละออกจากร่างกะเทยเฟรชชี่ที่มุมปากเลือดอาบ พี่แมนกระชากแขนคนเจ็บให้ลุกขึ้นยืนก่อนจะถามเสียงเข้ม



“มึงมาทำอะไรที่นี่?”



“..............”



เอ็มไม่ตอบ ใครจะกล้าพูดให้เด็ก’ถาปัตย์ที่เริ่มมามุงดูรู้ว่าเขามาส่งข้าวส่งน้ำให้ด้วยความเป็นห่วง



“พี่แมนไม่ต้องเสียเวลาเสวนากับมันหรอก พวกตุ๊ดน่ะมันมนุษย์ชั้นต่ำ สั่งสอนให้มันรู้ที่ทางของตัวเองแล้วไล่กลับไปก็พอ"



“เดี๋ยวนี้มึงกล้าสั่งรุ่นพี่แล้วใช่ไหม ไอ้โฟน?”



พี่แมนถามกลับเสียงเหี้ยม จนคนถูกถามต้องก้มหน้ากลืนน้ำลายดังอึ้ก



“อีเอ็มมี่...กูถามว่ามึงมาทำอะไรที่นี่?!”



พี่แมนตะคอกถามเมียรักอีกครั้ง คนถูกดุก้มหน้านิ่งเหมือนเดิม แต่ยิ่งกลับเพิ่มแรงโทสะให้พี่แมนโมโหมากขึ้น



“ตอบ!”



“...ผมเอาข้าว...มาให้พี่แมน”



เสียงฮือฮาดังขึ้นรอบบริเวณ ทุกคนต่างตกใจเมื่อได้ยินคำตอบที่ไม่คาดฝัน ฝ่ายพี่แมนที่ได้คำตอบแล้วก็ถอนใจเฮือก ใจหนึ่งก็อยากโกรธที่มันทำอะไรไม่คิด อีกใจหนึ่งก็รู้สึกดีที่มันเป็นห่วงเป็นใยเขาอยู่ตลอดเวลา



“บ้าใหญ่แล้ว...นี่พี่แมนรู้จักมันเหรอ?”



แกนฯ ปี 4 ไม่ยอมตอบ ในขณะที่รุ่นน้องตัวดีอ้าปากค้างเหมือนนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้



“มีข่าวลือว่าพี่ซุกเมียตุ๊ดไว้ที่หอ...ไม่จริงใช่ไหมพี่?”



คราวนี้เสียงฮือฮาดังขึ้นกว่าเก่า ไอ้โฟนกล้าเค้นคอรุ่นพี่ที่มันเคารพรักด้วยสายตาคาดหวัง พี่แมนจ้องหน้ามันกลับด้วยสีหน้าลำบากใจก่อนจะหลบสายตาหนี สองมือกำแน่นอย่างลังเลและอดทน



“ไม่จริงครับ...เราไม่ได้รู้จักกัน กล่องข้าวนั่น...เพื่อนผู้หญิงผมฝากมา”



พี่แมนเงยหน้ามองคนพูดอย่างไม่เข้าใจ มึงพูดแบบนั้น ยิ้มให้กู ทั้งๆ ที่มึงทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ได้ยังไง? ปกป้องกู...ทั้งๆ ที่มึงเป็นฝ่ายเจ็บได้ยังไง?



“กูว่าแล้ว...อย่างพี่แมนเขาไม่มีทางลงไปเกลือกกลั้วกับเผ่าพันธ์น่าขยะแขยงอย่างพวกมึงหรอก!”



มือที่กำหมัดไว้ของพี่แมนกระชับแน่นขึ้นจนเล็บจิกเข้าไปในเนื้อ พี่แมนก้มหน้าลงต่ำอย่างอดทนพลางลอบมองสีหน้าเมียรักอย่างสงสารและโกรธแทน



“ใช่...อีเอ็มมี่เป็นเมียกู”



คำพูดของแกนคณะผู้เป็นตำนานหยุดทุกการเคลื่อนไหวทุกอย่างโดยรอบ โฟนหันมองรุ่นพี่ตัวเองอย่างแทบไม่เชื่อหู แต่สิ่งที่ปรากฏในดวงตากลมโตทว่าแข็งกร้าวของพี่แมนก็เต็มไปด้วยคราวเกรี้ยวโกรธจนชวนให้ขนลุก



“พี่แมน?”



“คนที่มึงกำลังด่าเหมือนมันไม่ใช่คนอยู่นั่นน่ะ...เมียกู!”



ไอ้โฟนนิ่งอึ้งไป ทุกคนก็เช่นกัน เอ็มเห็นว่าสถานการณ์เหมือนจะเลวร้ายขึ้นจึงทำท่าจะเอ่ยปากแก้ตัว แต่พี่แมนกลับถลึงตาหยุดมันไว้



“ไม่มีทางอ่ะ พี่แมนอย่าล้อเล่นแบบนี้ดิ!”



“มึงไม่เชื่อใช่ไหม? ได้~”



“เห้ย!!”



เด็กสถาปัตย์ทุกผู้ที่อยู่ในเหตุการณ์อุทานเป็นเสียงเดียว เมื่อพี่แมนบีบคางตุ๊ดยักษ์แล้วดึงลงมาบดจูบร้อนแรงดูดดื่มชนิดนักแสดงหนังโป๊ยังต้องอาย ทีแรกเอ็มก็คิดจะขัดขืน...แต่พอถูกบังคับให้รับเรียวลิ้นที่เกี่ยวกระหวัดชวนวาบหวามแล้วก็ต้องปล่อยเลยตามเลย



“พี่...แมน?”



กว่าจะละออกจากกันได้ ทั้งคู่ก็หอบหายใจแรงอย่างกับไปวิ่งรอบสนามมา พี่แมนยิ้มให้เมียตัวเองแล้วหยิกแก้มขาวเรื่อของมันเบาๆ อย่างเอ็นดู



“พี่แมนบ้าไปแล้วหรือไง?! พี่จำไม่ได้เหรอว่าพวกตุ๊ดทำลายศักดิ์ศรีของท่านรุ่นที่ 1 ไว้ยังไง?! พวกเราเป็นแกนคณะนะพี่! พี่จะให้อีตุ๊ดนี่มาทำลายศักดิ์ศรีของคณะเราอีกคนเหรอ?!”



ไอ้โฟนระเบิดอารมณ์ใส่รุ่นพี่อย่างไม่กลัวเกรงหลังจากกลายเป็นผู้ชมหนังสดระยะประชิดไปหมาดๆ ตอนนี้ความเทิดทูนในตัวรุ่นพี่มันหล่อหลอมความเสียใจและความสับสนให้ตีกันจนพุ่งพล่าน



“กูรู้ และถ้านี่คือสิ่งที่ทุกคนคิดว่ามันผิด ใช่...กูผิด”



“พี่?”



“แต่กูยอมทำผิด นี่เป็นสิ่งที่กูเลือก คนที่กูเลือก กูยังเกลียดตุ๊ดอยู่เหมือนเดิมไม่ต่างจากมึงนั่นแหละ ไอ้โฟน แต่สำหรับอีเอ็มมี่... ถึงมันจะเป็นตุ๊ดที่กูเกลียด กูก็รักของกู



แกนคณะปีสามมองใบหน้าจริงจังของรุ่นพี่ด้วยความผิดหวัง ไอ้โฟนอึดอัดจนแทบอยากร้องไห้ อยากตะโกนออกมาดังๆ หรือไม่ก็ลากอีตุ๊ดต้นเหตุนั่นไปฆ่าทิ้งซะให้รู้แล้วรู้รอด



“กลับกันเถอะมึง”



พี่แมนหันไปบอกแฟนตัวเองที่วันนี้เรียกว่าแฟนได้เต็มปาก แล้วจูงแขนมันเดินฝ่าวงล้อมออกไป แต่แล้วพี่ท่านก็หยุดกึกหันกลับมามองรุ่นน้องตัวเองอีกครั้งด้วยสีหน้าเปี่ยมโทสะ



“แล้วอย่าให้กูได้ยินมึงก้าวร้าวเมียกูอีกนะ คราวนี้เพราะมึงเป็นรุ่นน้อง กูจะปล่อยไป แต่ถ้ามีคราวหน้า กูจะเลาะฟันมึงมาร้อยเป็นพวงมาลัยขอขมาเมียกูให้ดู!”



หลังจากขู่ทิ้งท้าย พี่แมนก็พาอีเอ็มมี่เดินออกจากคณะไปโดยไม่เหลียวมองปฏิกิริยาของใครอีก เพราะเขารู้แล้วว่าถ้าเขายังสนคนทั้งโลก คนที่เขารักก็ต้องทุกข์ กลับกัน...ถ้าเขาสนความรู้สึกของคนที่รัก คนทั้งโลกก็ไม่ได้มาทุกข์ร้อนอะไรกับชีวิตเขาสักเท่าไหร่หรอก อย่างมากก็พูดกันไป พูดมาเข้าหูแล้วไม่โดนกระทืบก็แล้วไปละกัน



“ยิ้มอะไร? ไม่เจ็บปากหรือไง?”



เอ็มส่ายใบหน้าเปื้อนยิ้มปฏิเสธ



“ดีใจครับ”



“อะไร? โดนต่อยแล้วดีใจเหรอ?”



“เปล่าครับ...ดีใจที่ได้จูงมือพี่แมนในมหา’ลัยแล้ว ถึงตอนนี้จะไม่ค่อยมีคนก็เหอะ”



พี่แมนหยุดเดิน หันมามองใบหน้าคนรักให้เต็มตา อีตุ๊ดนี่มันโง่จริงๆ เขาทำเรื่องใหญ่โตขนาดนี้ให้มันแล้วยังมาดีใจกับเรื่องจุ๋มจิ๋มแบบนี้อยู่อีก



“อีโง่”



พี่แมนดึงตัวเมียรักมากอด เขาต่างหากที่โง่...มันรักเขาขนาดนี้มันยังจะโง่ทำร้ายจิตใจมันอยู่ได้ตั้งนาน



“ขอบคุณมากเลยนะครับ”



เสียงอบอุ่นกระซิบอยู่ข้างหู มันอุ่นมากจริงๆ อุ่นซ่านไปทั้งกายทั้งใจ พี่แมนผละออกจากอ้อมกอดแล้วประคองใบหน้าเมียรักไว้อย่างหวงแหน



“กลับหอแล้วกูจะทำแผลให้นะ”



“ครับ...แถมจูบด้วยนะ?”



พี่แมนหลุดขำ มึงนี่คงคอนเซปป์หื่นได้ทุกสถานการณ์จริงๆ



“อื้ม...”



“พี่แมนทำหน้าเหมือนจะร้องไห้เลยอ่ะ”



“ใครร้อง...อีโง่ ตามึงฝาดแล้ว”



“พี่แมนจะเดินหนีไปไหน เดี๋ยวสิ”



“ตามมาเร็วๆ สิอีโง่ แดดมันร้อนนะ!!”



“หยุดด่าเมียว่าโง่ได้แล้วครับ”



“กูจะด่า”



“พี่แมนอ้า~!”



“.....หึหึ”



แล้วเสียงง๊องแง๊งแบบนั้นก็ดังไปตลอดทางสู่ห้องหอของพี่แมนกับเมียตุ๊ดของพี่ท่านนั่นแหละ...



โปรดติดตามแอ๊บต่อไป





ออฟไลน์ kokoro

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1089
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +138/-2
พี่แมนนนนน
เริ่มเปิดรับมากขึ้นเรื่อยๆแล้ว
เอมมี่พยายามต่อไปนะ

ออฟไลน์ rockiidixon666

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 760
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-3
กรี๊ดดด ตอนนี้พี่แมนเอาใจไปค่ะ แมนสมชื่อ มีความผัว มีความปกป้องคนที่รัก  o13

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ B52

  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 13215
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +420/-26
 o13 o13 ให้พี่แมนคนจริง

ออฟไลน์ puiiz

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3377
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +135/-4

ออฟไลน์ iceman555

  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8196
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +149/-11

ออฟไลน์ fc_fic

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2590
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +84/-7

ออฟไลน์ A_bookworm

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 127
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +22/-0
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ยิ่งอ่านยิ่งน่ารัก ดีต่อใจจริงๆๆ :hao6: :hao6: :hao6: :katai2-1: :katai2-1:

ออฟไลน์ Januarysky

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 507
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +19/-0
พี่แมนได้ใจไปเต็มๆ
เมียตุ๊ดของพี่ปลื้มปริ่มอย่างแรง
 :mew1:

ออฟไลน์ kun

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3592
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +122/-10
พี่ได้ใจอ่ะ สุดยอดดดดด ในที่สุดก็เปิดตัวเอ็มมี่เมียรักแล้ว ฮ่าๆๆๆๆๆๆ ดีใจอ่ะ งานนี้เมียรักก็ไปเฝ้าผัวทำงานละครได้แล้วอ่ะจิ พี่แมนมีความเป็นผัวมากกกกกแมนมากกกกก ถึงแม้บนเตียงจะมีความยั่วเป็นเมียก็เตอะ แต่เราเอ็นดูพี่แมนเพราะเป็นพี่แมนสายโหดดดดด ฮ่าๆๆๆๆ ชอบพี่แมนตอนไล่กระทืบก่อนเอ็มมี่จะเลือนสถานะเป็นเมีย อิอิ เอ็นดูเอ็มมี่เหมือนกันน่ะ ฮ่าๆๆๆๆ

ออฟไลน์ missredlip

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 33
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-1
แอ๊บที่ 21: กระตุกหนวดแกนคณะ



“จะยิ้มให้ปากฉีกถึงคอหอยเลยรึไงคะ คุณเพื่อน?”



น้องเมเม่ว่าพลางสอดส่ายสายตาหาเสื้อผ้าสวยๆ ไปพลาง ตอนนี้พวกเขาสามเพื่อนซี้กำลังเดินเล่นอยู่ที่ตลาดนัดหลังตึกคณะ กะว่าจะหาของกินเล่นด้วย และเสื้อผ้าชุดใหม่ไว้ใส่ไปแรดกับคุณแฟนด้วย



“ก็คนมันมีความสุขนี่หว่า”



คนโดนแขวะตอบเสียงน่าหมั่นไส้ เอ็มนั่งจ้องไอโฟนตัวเองด้วยท่าทางเหมือนเมากัญชามาตั้งแต่เช้า สาเหตุก็ไม่ใช่อะไร เพราะพี่แมนเธอเปลี่ยนสเตตัสโสดของอีตุ๊ดดวงขาขึ้นนี่ให้กลายเป็นมีผัวแล้ว แถมระบุชื่อคนเป็นสามีซะเด่นหรา เรียกว่ารู้กันตั้งแต่เพื่อนเก่าสมัยอนุบาลยันญาติที่อยู่ต่างประเทศ



“หมั่นไส้ว่ะ อยากแช่งให้แม่งโดนพี่แมนทิ้ง”



น้องมาม่าพูดอย่างเบื่อๆ ก็ช่วงนี้อีเอ็มมี่ชอบมาโม้ว่าพี่แมนตามใจอย่างงั้น เอาใจอย่างงี้ ใช่ซี้~! อยู่ในช่วงโปรโมชั่นลดแลกแจกแถมกันอยู่นี่! ชิ! หมั่นไส้!!



“อีม่าๆ ร้านนี้”



แฝดผู้พี่จูงแขนแฝดผู้น้องเข้าร้านกางเกงขาสั้นเสมอของสงวน มีทั้งสีหวานสีแรง ลายดอก ลายเสือ เอวต่ำเอวสูง ปักหมุด ปักมุก แขวนเรียงรายอยู่กว่าร้อยตัว เอ็มก็เดินตามเพื่อนเข้ามาอย่างรู้งาน มาช้อปกับผู้หญิงมันก็ต้องคอยมีผู้ชายเดิมตามและตอบคำถามพวกเธอว่าดีไหม สวยไหมนั่นแหละ สาวๆ เขาถึงจะซื้อของกันได้อย่างมีความสุข



“แก...ตัวนี้สวยอ่ะ”



น้องมาม่าหยิบกางเกงลายดอกสีพาสเทลมาทาบตัวด้วยสีหน้าพออกพอใจ



“จริงด้วย แกว่าสวยไหม อีเอ็มมี่?”



น้องเม่หยิบกางเกงลายเดียวกันขึ้นมาทาบตัวบ้าง ทฤษฎีที่เค้าว่าเป็นแฝดกันจะชอบอะไรเหมือนกันนี่ท่าจะจริง



“สวยครับ น้องเม่ขาเล็ก ใส่ขาสั้นยังไงก็สวย”



“มึงอ้า~”



น้องเม่ด่าแก้เขิน เอ็มเวลามาเดินตลาดนัดหรือไปห้าง จะทำตัวเป็นสุภาพบุรุษ เดินตามต้อยๆ ไม่มีบ่น ถามอะไรก็ชมก็ชอบ น่ารักที่สุดอ่ะ!



“ตัวเท่าไหร่อ่ะคะพี่?”



“250 ค่ะ แต่ถ้าคุณน้องซื้อลายเดียวกัน 3 ตัว พี่ลดให้เหลือตัวละ 180 นะ”



“อ๊า~ แล้วพวกหนูสองคนจะเอาไปทำอะไรตั้งสามตัวอ่า”



สองสาวต่อรองกับแม่ค้าอยู่นาน แต่เธอก็บอกได้แค่ว่าราคามันถูกแล้วจริงๆ และคงจะลดไม่ได้ถ้าไม่ซื้อในราคาส่งตามที่เธอบอก กุมารแฝดที่หน้าเลือดอยากจะประหยัดตังค์ไว้ช้อปอย่างอื่นจึงพุ่งเป้าหมายมายังเหยื่อที่อยู่ข้างตัว



“อีม่า...กูว่ามันก็เหมาะกับอีเอ็มมี่ดีเหมือนกันนะ”



อีเม่เพื่อนรักจับกางเกงลายดอกตัวที่ว่าทาบเข้าเอวเหยื่อ ตุ๊ดเทียมสะดุ้งโหยงรีบเบ่งตัวออกแล้วแยกเขี้ยวขู่เพื่อนกุมารทันที



“อย่ามา!”



“มึงอ่ะ! ช่วยกูซื้อคนละตัวดิ มันจะได้ลด”



“มึงจะให้กูใส่เล่นสงกรานต์รึไง?”



“อีเอ็มมี่ ช่วยกูหน่อยเด้~!”



เหยื่อหน้าหล่อทำท่าจะเดินหนี สองสาวเลยรั้งแขนไว้คนละข้างแล้วทำเสียงงุ้งงิ้งออดอ้อนจนตุ๊ดจีนแดงชักรำคาญ



“ปล่อยกู๊~!”



“โวยวายไรของมึง?”



แกนคณะสุดโหดที่กำลังตักไข่ปลาหมึกรสแซ่บเข้าปาก พ่วงมาด้วยสมุนหลักซ้ายขวารวมทั้งชาวคณะแก๊งค์ใหญ่ เดินมาหยุดอยู่หน้าร้านขายกางเกงขาสั้น สาวๆ ที่กำลังเลือกกางเกงอยู่ถึงกับออกอาการกรี๊ดกร๊าดเพราะแต่ละคนก็หน้าตาผ่านมาตรฐานกันทั้งนั้น



“พี่แมน...อีเม่กับอีม่ามันจะบังคับผมซื้อกางเกงอ่ะ!”



ได้โอกาสเอ็มก็ฟ้องคุณแฟนเอาตัวรอดทันที แต่เดี๋ยวนี้น้องเม่น้องม่าได้ใกล้ชิดกับพี่แมนมากขึ้น มิหนำซ้ำยังมีคุณแฟนทั้งสองอยู่ร่วมเหตุการณ์ จึงเลือกที่จะต่อปากต่อคำแทนที่จะยอมปล่อยเหยื่อให้หลุดมือ ลดไป 70 นี่เกือบได้อายไลเนอร์แท่งใหม่เลยนะคะ



“พี่แมน~ พี่แมนว่าอีเอ็มมี่ใส่แล้วน่ารักไหมคะ?”



น้องเม่ไม่ว่าเปล่า แปะกางเกงลายดอกสีพาสเทลทาบพุงเพื่อนรักพร้อมเอ่ยถามรุ่นพี่ด้วยน้ำเสียงสดใส คนเป็นรุ่นพี่มองตามมือรุ่นน้อง เงยหน้าขึ้นมองหน้าเมียแล้วเปรียบเทียบกับกางเกงอีกที ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาตอบด้วยรอยยิ้มชวนหลงใหล



“ก็น่ารักดีนะ”



เหมือนบางสิ่งในหัวเอ็มแตกสลาย ยิ้มแบบนั้น ตาปิดแบบนั้น น้ำเสียงแบบนั้น โฮ...คนที่น่ารักมันไม่ใช่กูอ่ะ ไม่ใช่กู๊~!!



“พี่ครับ...เอาตัวนี้ครับ”



สุดท้ายเอ็มก็หันไปจ่ายเงินด้วยความรู้สึกราวกับพ่ายแพ้ เพราะพี่แมนคนเดียวเลย คิดแล้วก็อยากจะร้องไห้ เขาพูดแบบนั้นแล้วกูจะใจร้ายขัดใจลงได้ยังไงล่ะ? ฝ่ายสองสาวที่ได้ส่วนลดสมดังใจก็หันไปแท็กมือกันอย่างเริงร่า



พอเสร็จสิ้นการจับจ่ายในร้านนั้น พี่แมนก็ขอแยกกับลูกสมุนในแก๊งค์ออกมาเดินเล่นกับเมียสองต่อสองแทน ไอ้พวกลูกกระจ๊อกก็เป็นใจเหลื๊อเกิน โดยเฉพาะไอ้งอกไอ้เงิบที่เสือกยิ้มล้ออย่างไม่กลัวตีนนั่นน่ะตัวดี



“จะว่าไป...กูก็ไม่เคยเห็นมึงแต่งตัวน่ารักๆ เหมือนตุ๊ดคนอื่นเลยนะ”



คุณสามีเอ่ยถาม ตุ๊ดเสิ่นเจิ้นเลยหัวเราะเหอะๆ เคยเห็นก็แปลกแล้วครับพี่....ก็กูไม่ใช่ตุ๊ด!



“แต่งหน้าก็ไม่เคยแต่ง”



พี่แมนเปรยต่อ พลางทำคิ้วขมวดเหมือนครุ่นคิดสักพัก แล้วยิ้มออกมานิดๆ คนข้างๆ ที่เดินไปมองไปงับไข่ปลาหมึกที่ถูกป้อนมาไป ก็มองใบหน้านั้นอย่างเพลิดเพลินใจ



“บางครั้งกูยังเคยคิดเลยว่ามึงอาจจะไม่ได้เป็นตุ๊ด”



พูดจบพี่ท่านก็หัวเราะเหมือนประโยคที่ตัวเองพูดมันเป็นมุขตลกทั่วไป แต่อีคนฟังนี่หน้าซีดเผือดไข่ปลาหมึกติดคอไปแล้ว จนพี่แมนต้องรีบซื้อน้ำเปล่าจากป้าร้านใกล้ๆ มาให้เมียรักดื่มก่อนจะขาดใจตาย



“อีตะกละ แดกเร็วจนไข่ติดคอเลยดูซิ!”



เอ็มอยากเถียงใจจะขาดว่าไม่ใช่เพราะไข่ แต่เพราะมึงนั่นแหละ! คิดแล้วขนลุกซู่!



“พี่แมนไม่ชอบที่ผมเป็นแบบนี้เหรอ?”



เอ็มถามเบี่ยงประเด็น แสร้งทำตาเศร้าออดอ้อนเป็นลูกหมาเพิ่งหย่านม พี่แมนเธอก็รีบมองซ้ายมองขวาก่อนผลักหน้าอีตุ๊ดหื่นที่ยื่นเข้ามาใกล้ให้ออกไปให้พ้นๆ 



“อะไรอ่ะ? ถามไม่ตอบอ่ะ”



“.....ฮื่อ”



“อายไรอ่ะ? คนเยอะแยะ”



ตุ๊ดเทียมหัวเราะหึๆ เมื่อเจอพี่แมนเอาไข่ปลาหมึกยัดปาก สุดโหดของมหาวิทยาลัยหน้าแดงเป็นตูดเด็ก เพราะหน้าบางอย่างงี้ไงเลยโดนอีเมียตุ๊ดมันแกล้งเอาเสียบ่อย



“ไข่ปลาหมึดเผ็ดมากอ๋อ? หน้าแดงเลยอ่ะ”



“เออ!!”



พี่แมนกระแทกเสียงก่อนจะเดินหนี ทิ้งให้เมียรักยืนถอนใจเฮือกอย่างโล่งอกอยู่คนเดียว...



.

.

.



โรงอาหารอาคารเรียนรวมชั้นบนยังคงถูกจับจองด้วยแก๊งค์ปี 4 ของแกนคณะรุ่นที่ 47 เหมือนทุกวัน เสียงคุยอึกทึกกลายเป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งที่ช่วยให้อาหารอร่อยขึ้น วันนี้พี่แมนกินก๋วยเตี๋ยวต้มยำ พี่งอกกินเห็ดเข็มทองผัดไข่ราดข้าว ส่วนพี่เงิบวันนี้กินอาหารญี่ปุ่น ข้าวแกงกะหรี่ไก่ทอด



เสียงพูดคุยจอแจค่อยๆ เงียบลงอย่างผิดสังเกต จนพี่แมนและสมุนเอกสองหน่อต้องเงยหน้าขึ้น ก่อนจะรีบวางช้อนแล้วยกมือขึ้นไหว้บุคคลตรงหน้าอย่างเคารพ



“หวัดดีครับพี่จิ๋ม”



“กูชื่อฉิม ไอ้สัด!”



นายฉิมพลี แกนคณะรุ่นที่ 46 นักศึกษาปีที่ 5 แห่งสถาปัตย์ตบหัวพี่งอกแล้วเพยิดหน้าให้มันเสียสละที่นั่งให้รุ่นพี่อย่างเขานั่งประจันหน้ากับแกนคณะรุ่นน้อง ปกติแล้วปี 5 จะไม่เข้ามาในมหาวิทยาลัยเพราะมีภารกิจฝึกงานตามบริษัทต่างๆ เหตุผลที่พี่ฉิมผู้มีทรงผมรุงรังและไว้หนวดหรอมแหรมเหมือนคนซกมกทั้งๆ ที่หน้าจริงออกจะหล่อ ถ่อมามหา’ลัยทั้งที่ไม่มีธุระแบบนี้ก็มีเหตุผลเดียว คือไอ้โฟน...แกนปี 3 มันโทรไปฟ้องเรื่องเมียเขาไงล่ะ!



“พี่ฉิมมาคุยกะอาจารย์เหรอ?”



พี่แมนแกล้งถาม แกนปี 5 แสยะยิ้มเหี้ยมตามแบบฉบับทายาทอสูรประจำคณะก่อนจะเอ่ยตอบเสียงโหด



“มึงก็รู้ดีว่ากูมาทำไม ไอ้แมน”



สุดโหดยักไหล่ ก่อนจะเลื่อนชามก๋วยเตี๋ยวให้สมุนเอาไปเก็บแล้วผายมือให้รุ่นพี่พูดธุระที่ทำให้ต้องเสียเวลามาจัดการถึงที่นี่



“โทรเรียกเมียมึงมาดิ๊ กูอยากเห็นหน้า”



พี่แมนสั่งให้สมุนฝ่ายขวาทำตามคำสั่งรุ่นพี่ทันที ไม่ถึง 5 นาที เมียรักกับเพื่อนกุมารทั้งสองก็เดินมายังโต๊ะที่พวกเขานั่งอยู่ด้วยรอยยิ้มร่าเริง



“พี่แมนเรียกเค้าเหรอ?”



“อื้ม”



“คนไหนวะ?”



พี่ฉิมมองหน้าสามตุ๊ดอย่างเดาไม่ถูกว่าคนไหนกันแน่เมียรุ่นน้อง อีหัวทองสองคนข้างหลังนั่นก็หน้าตาเหมือนผู้หญิงดีอยู่เหมือนกัน ไอ้แมนอาจจะชอบน่ารักๆ แบบนี้ก็ได้



“คนนี้พี่”



คุณเมืองแมนผายมือไปยังเมียรักที่ตัวเองแสนจะภูมิใจนำเสนอ พี่ฉิมพลีมองหน้าเมียรุ่นน้องจากหัวจรดเท้าและเท้ากลับขึ้นไปจรดหัวอีกครั้งอย่างแทบไม่เชื่อสายตา



“อย่าจ้องนานดิพี่ ผมหวง”



พี่แมนโอบเอวเมียรักมาใกล้ ทำหน้าไม่พอใจเหมือนหวงจริงดังปากว่า ฝ่ายพี่ฉิมที่สมองยังประมวลผลกับความเป็นจริงตรงหน้าไม่ดีนักก็ชี้หน้าผู้ชายหน้าเข้มตรงหน้า ก่อนจะเลื่อนมาชี้หน้ารุ่นน้องที่รักเพื่อขอความมั่นใจ ซึ่งพี่แมนก็พยักหน้ารับอย่างหนักแน่น



“ไอ้แมน ให้กูพามึงไปหาหมอเหอะว่ะ กูว่าไม่สายตาก็สมองมึงอ่ะต้องมีปัญหาสักอย่าง”



พี่งอกกับพี่เงิบหันหน้าหนีไปแอบหัวเราะ จนไอ้หัวหน้าแก๊งค์ต้องมองปรามอย่างดุๆ คำปรามาสของพี่ฉิมทำเอาคนถูกพาดพิงถึงกับทำปากยื่นอย่างไม่พอใจ



“เมียผมสวยแบบลิมิเต็ดอิดิชั่นพี่ ตาไม่ถึงจริงๆ จะมองไม่เห็น”



คราวนี้ไอ้สองสมุนปล่อยก๊ากแบบห้ามไม่อยู่ แต่แกนปี 5 เธอไม่ขำด้วย พี่ฉิมลุกขึ้นยืนเต็มความสูง กระแทกฝ่ามือเข้ากับโต๊ะเต็มแรงจนเสียงหัวเราะเงียบกริบ เหล่านักศึกษาที่นั่งอยู่ใกล้บริเวณและไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับสถานการณ์รีบจรลีอย่างเป็นห่วงความปลอดภัยของชีวิตและทรัพย์สิน



“กูไม่ขำนะไอ้แมน เป็นเหี้ยอะไรผู้หญิงมีเยอะแยะเสือกไม่เอา!”



พี่ฉิมตวาดลั่น ทำเอาน้องมาม่ากับน้องเมเม่กลัวจนต้องหลบหลังสามี ขนาดเอ็มยังรู้สึกหวั่นๆ เห็นจะมีแต่พี่แมนที่ยังจ้องหน้ารุ่นพี่อยู่ได้อย่างไม่สะทกสะท้าน



“ก็ไม่มีผู้หญิงคนไหนรักกู และทำให้กูรักได้เหมือนมันไง”



พี่แมนตอบด้วยสีหน้าและน้ำเสียงที่จริงจัง พี่ฉิมทำเสียงเหอะอย่างนึกดูถูกก่อนจะเบี่ยงสายตาไปจ้องตัวต้นเหตุอย่างขยะแขยง



“มึงกล้าเอาอีตุ๊ดนี่ทำเมีย ก็เท่ากับมึงกล้าเหยียบเกีรยติของท่านรุ่นที่ 1 ด้วยตีนของมึงเองนั่นแหละ!”



“งั้นพี่ก็ต้องไปจุดธูปด่าท่านรุ่นที่ 1 ที่ได้เมียตุ๊ดเหยียบเกียรติตัวเองด้วยตีนของท่านเองเหมือนกัน!”



“ไอ้เหี้ยแมน!”

พี่งอกกับพี่เงิบถลาคว้าแขนพี่ฉิมที่เตรียมซัดหน้าสวยๆ ของรุ่นน้องเต็มที่ ฝ่ายอีเอ็มมี่ก็ขยับตัวเข้ามาขวางผัวรักไว้ด้วยความเป็นห่วงเช่นกัน



“ถ้ามึงจะหน้ามืดตามัวเพราะหลงอีตุ๊ดนี่ก็อย่าเรียกตัวเองว่าแกนคณะเลยดีกว่า!”



“ก็โอเค! ตามนั้นก็ได้”



“ไอ้แมน!”



ชาวแก๊งค์สถาปัตย์ปี 4 เรียกชื่อเพื่อนเป็นเสียงเดียว ในขณะที่รุ่นพี่เองก็อ้าปากค้างมองหน้ารุ่นน้องอย่างไม่นึกเชื่อว่ามันจะกล้าทิ้งตำแหน่งที่สำคัญต่อรุ่นมากเพียงเพราะตุ๊ดคนเดียว



“ได้!! งั้นกูจะไม่นับว่ามึงเป็นรุ่น 47 อีกต่อไป!”



พี่ฉิมประกาศกร้าว ชี้หน้ารุ่นน้องอย่างเดือดดาล



“งั้นพวกผมก็ด้วย พวกผมก็มีเมียตุ๊ดเหมือนกัน”



พี่งอกกับพี่เงิบแสดงตัวอย่างอาจหาญ ก่อนจะโอบเอวที่รักไปยืนเคียงข้างพี่แมนอย่างไม่นึกหวั่น



“เหอะ...พวกมึงเตรียมเลือกแกนคณะคนใหม่ได้เลย”



แกนคณะปี 5 หันไปสั่งเหล่าแก๊งค์ปี 4 ที่เหลืออยู่ แต่ละคนทำหน้าลำบากใจก่อนที่ใครสักคนในนั้นจะพูดขึ้น



“ไม่พี่! ถ้าไอ้แมนไม่ใช่แกนคณะ ผมก็ยอมโดนตัดรุ่นเหมือนกัน!”



“ผมด้วยพี่”



“ผมก็ด้วยพี่!”



เสียงตะโกนเริ่มดังเซ็งแซ่จนพี่ฉิมโมโห แกตวาดลั่นอย่างไม่คิดว่าจะมีใครเข้าข้างรุ่นน้องวิปริตคนนี้



“พวกมึงไม่รังเกียจรึไงที่เพื่อนมึงมีเมียตุ๊ดเนี่ย?!!”



“ไม่พี่...ต่อให้ไอ้แมนเป็นตุ๊ดซะเองมันก็เพื่อนผม สี่ปีมานี่พวกผมช่วยเหลือกันมาตลอด ไอ้ธรรมเนียมคร่ำครึแบบนั้นมันเทียบไม่ได้กับคำว่าเพื่อนของพวกผมหรอกพี่ ถ้าพี่จะตัดรุ่นไอ้แมนก็ต้องตัดพวกเราทั้งหมดด้วย สถาปัตย์จะไม่มีรุ่นที่ 47 เลยสักคน ผมรับรอง!”



พี่ฉิมหายใจแรงอย่างหงุดหงิดสุดขีด มองหน้าไอ้รุ่นน้องแต่ละคนที่ไม่ได้มีความคิดเคารพธรรมเนียมเก่าด้วยความโมโห



“เอาอย่างนั้นก็ได้!! มึงจำสิ่งที่มึงทำวันนี้ไว้นะไอ้แมน กูจัดมึงหนักแน่!”



พี่ฉิมชี้หน้า ฝังความแค้นไว้ทิ้งท้ายก่อนจะเดินจากไปอย่างห้าวหาญ พี่แมนแสยะยิ้มเหี้ยมมองตามแผ่นหลังรุ่นพี่ไปอย่างมีเลศนัย



“กูขอแซงคิวจัดให้มึงก่อนเลยดีกว่า...ไอ้พี่ฉิม!”





โปรดติดตามแอ๊บต่อไป...







ออฟไลน์ puiiz

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3377
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +135/-4

ออฟไลน์ fullfinale

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 666
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-0
พี่แมนนนนนนนนน :hao7:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด