Special Chapter
HAPPY SONGKRAN DAY
วันสงกรานต์คือวันแห่งความสุข เทศกาลนี้อาจไม่ใช่เทศกาลออริจินัลของคนไทย แต่ปฏิเสธไม่ได้ว่าประเทศเราค่อนข้างขึ้นชื่อ และเทศกาลนี้ก็มักจะมาพร้อมความคึกคักทุกปี มีทั้งเรื่องดีและไม่ดีปะปนกันไป
และแน่นอนมันมีทั้งคนที่เล่นน้ำและไม่เล่นน้ำ คนที่ได้หยุดและคนที่ยังต้องไปทำงาน ที่จริงวงเหล้าเองก็มีงานเหมือนกัน แต่เป็นแค่งานโชว์ตัวในวันสงกรานต์ที่สยามเท่านั้น...ก็แค่ไปที่นั่น เล่นน้ำและพูดคุยกับแฟนคลับ จะเรียกว่างานก็ยังเรียกได้ไม่เต็มปากด้วยซ้ำ เพราะเหมือนไปเล่นสงกรานต์ปกติธรรมดานี่แหละนะ
“พี่แทงค์ อ๊ายยย พี่แทงค์จ๋า”
“ครับผม” มือกลองหนุ่มหันไปยิ้มให้แฟนคลับมาเอ่ยเรียกเขา พอเห็นอีกฝ่ายถือสมาร์ทโฟนส่องมาทางเขา ชายหนุ่มก็ยกสองนิ้วให้แต่ก็ไม่ลืมที่จะถาม “ถ่ายรูปหรือวิดีโอครับเนี่ย”
“รูปค่า พี่แทงค์ หนูขอเซลฟี่ได้มั้ยง่า”
“ได้ครับ มาสิ”
แล้วแทงค์ก็แวะเวียนถ่ายรูปกับแฟนคลับที่เข้ามาขอถ่ายด้วยไปเรื่อย ๆ ทั้งถ่ายเดี่ยวบ้าง ถ่ายกับสมาชิกคนอื่นในวงบ้าง หมุนเวียนกันไป บางทีก็มีถ่ายวิดีโอด้วยเช่นกัน แฟนคลับบางคนก็ยื่นมือมาให้เขาวางคาง เป็นการถ่ายคลิปยอดฮิตในโซเชียลช่วงนี้นี่นะ
RRRrrr
เสียงริงโทนโทรศัพท์ของเขาดังขึ้น ให้ต้องหยิบมันออกมากดรับ ปลายสายคือคนรักผู้เป็นนายแบบของเขาเอง
“ครับพี่ภู อยู่ไหนครับเนี่ย”
(อยู่ที่งานแล้ว นายอยู่ไหน)
“ผมอยู่...”
“กรี๊ดดดดด!!!!!”
ยังไม่ทันจะคุยกันรู้เรื่อง เสียงกรี๊ดก็ดังขึ้นแทรกเสียก่อน พร้อมกับเสียงฮือฮาที่ดังเคล้าคลอกันไป
แทงค์เอี้ยวตัวมองหาที่มาของสิ่งที่ทำให้คนกรี๊ด แล้วก็เห็นว่าตรงที่ไกลๆ นั่น คนจำนวนมากกำลังมองอะไรบางอย่างอยู่ พร้อมกันนั้นเสียงอื้ออึงก็ดังเข้ามาในสายจากทางฝั่งของพี่ภู
(เฮ้ย สุดยอดอ่ะ แต่งคอสเพลย์เหรอวะ)
(หน้าตาโคตรดีเลยอ่ะ แต่ทำไมแต่งชุดนี้)
(อ๊าย แก! ฉันว่าฉันจำเขาได้นะ)
(หน้าคุ้น ๆ เหมือนเคยเห็นที่ไหนเลย)
เสียงที่ได้ยินลอดเข้ามาล้วนเป็นเสียงของคนอื่น จนมือกลองหนุ่มสงสัยว่ามันเกิดอะไรขึ้น เพราะเขาพอจะเดาได้แล้วว่าพี่ภูอยู่ตรงไหน...ก็น่าจะจุดที่คนพากันไปมุงนั่นล่ะ
“พี่ภูครับ?”
(ฮัลโหล ได้ยินพี่ไหม)
“ได้ยิน ๆ ตกลงพี่อยู่ไหนครับเนี่ย”
“เฮ้ยไอ้แทงค์ กูว่าที่คนกำลังมุงอยู่นั่นน่ะ คือพี่ภูของมึงนะ”
“หา?” แทงค์ค่อนข้างงุนงง แต่ก็จ้ำเท้าเดินไปยังทิศทางที่ว่า โดยมีแฟนคลับวงเหล้าไล่ตามมาเช่นกัน “พี่ภู?”
อีกฝ่ายตัดสายทิ้งไปแล้ว มือกลองหนุ่มจึงยิ่งไม่เข้าใจเข้าไปใหญ่ว่ามันเกิดอะไรขึ้น จวบจนกระทั่งได้แทรกตัวเข้ามาอยู่แถวหน้าสุดของวงล้อมผู้คนที่กำลังมุงบางสิ่งบางอย่างอยู่
และภาพที่เห็นก็ทำให้ชายหนุ่มเบิกตากว้าง...
“พี่ภู!!!”
“อ้าว หาพี่เจอแล้วเหรอ” อดีตเจ้าที่ศาลพระภูมิยิ้มละไม เดินตรงเข้ามาหาคนรักหนุ่ม ก่อนจะกางแขนออกให้ดูชุดที่เขาสวมใส่ พลางว่า “เป็นไง เหมาะกับพี่มั้ย?”
“นี่พี่ใส่ชุดอะไรมาเนี่ย” แม้จะพูดเหมือนต่อว่า แต่สุดท้ายแทงค์ก็หัวเราะลั่น “ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ”
“ทำไมอ่ะ ไม่เจ๋งเหรอ?”
“เจ๋ง...เจ๋งมากครับ ฮ่า ๆ ๆ พี่นี่ช่างกล้านะครับ นึกถึงหน้านายแบบหล่อ ๆ ของตัวเองบ้างเถอะ”
สิ้นคำพูดของมือกลองหนุ่มวงเหล้า รอบข้างที่ได้ยินก็เกิดเสียงฮือฮาขึ้นอีกครั้ง เมื่อบางคนเริ่มจำได้แล้วว่าคนที่กำลังใส่ชุด ‘เจ้าที่’ อยู่ตรงหน้านี้คือใคร
“ตายโหง นี่มัน PAIN ที่เป็นนายแบบดังนี่นา”
“หา?! คนที่เป็นแฟนของน้องแทงค์น่ะเหรอ?!”
“แน่นอน ก็เมื่อกี้น้องแทงค์พูดเองนี่นา อ๊าย แก ฉันจะเป็นลม ฉันชอบคู่นี้มากอ่ะ”
“นายแบบดังคนนั้นไง ๆ”
“คุณเพน ๆ ๆ”
...และใช่แล้ว ตอนนี้ภูตลากำลังอยู่ในชุดเจ้าที่ล่ะ
ก็ไอ้ชุดสีขาวเหมือนพวกพราหมณ์เขาใส่กันนั่นไง ที่ครั้งหนึ่งแทงค์เคยถามเขาว่าทำไมเป็นเจ้าที่แล้วไม่ใส่ชุดแบบนี้เหมือนนละครน่ะ มาวันนี้เขาก็เลยใส่มาเล่นน้ำสงกรานต์ที่นี่ซะเลย พร้อมหมวกทรงสูงแหลมอันเป็นเอกลักษณ์
“พี่ภูของมึงโคตรกล้าอ่ะแทงค์”
เสียงของไอ้เนสดังขึ้นที่ข้างตัว ตามด้วยเสียงของแฟนลูกครึ่งของมัน...ก็ไอ้คลาร์กนั่นล่ะ
“ทำไมต้องชุดนี้วะ คอสเพลย์”
“งั้นมั้ง ฮะ ๆ ๆ ๆ” แทงค์ได้แต่ตอบรับแบบขอไปที ก้าวเท้าเข้าไปหาคนรักหนุ่ม “ไม่อายสินะครับ”
“ไม่อาย เท่ดีออก หึ ๆ”
“ถามจริงนึกไงใส่ชุดนี้เนี่ย”
“ก็แค่จำได้ว่านายเคยถามเมื่อตอนเรารู้จักกันใหม่ ๆ เลยคิดว่าน่าจะลองใส่ให้นายเห็นสักครั้ง”
“ลงทุนไปนะครับ ฮ่า ๆ ๆ”
ระหว่างที่ทั้งสองพูดคุยกัน แน่นอนว่าแฟนคลับและผู้คนที่อยู่รายล้อมไม่พ้นต้องยกกล้องขึ้นมาถ่ายรูปอัดคลิปเก็บเอาไว้ พร้อมกับเสียงวิจารณ์เซ็งแซ่ตามมา
“แต่หล่ออ่ะ ไม่คิดว่าใส่ชุดนี้ก็ยังหล่อ”
“นับถือความกล้า แต่จะว่าไปมันเรียกกล้าหรือบ้าวะ?”
“มึงไม่ลองใส่แบบนี้มาเล่นน้ำบ้างอ่ะ ปีนี้สนับสนุนการแต่งผ้าไทยด้วยนี่หว่า”
“เออ นี่อาจจะเป็นการใส่ผ้าไทยของ PAIN ก็ได้ แต่อยากให้แหวกแนวงี้”
“ถ้ากูใส่กูคงเป็นเจ้าที่จริง ๆ อ่ะไอ้สัด ไม่ใช่นายแบบแต่งคอสเพลย์”
“ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ”
คำวิจารณ์ที่ทำให้แทงค์ยิ่งหลุดขำ แต่ก็ไม่ลืมที่จะยื่นมือไปหาคนรักหนุ่มร่างสูง...ภูตลายื่นมือมาจับกันเอาไว้ พร้อมกันนั้นเสียงกรี๊ดก็ดังขึ้นอีกครั้ง สลับไปกับเสียงลั่นชัดเตอร์ คาดว่าแฮชแท็กสงกรานต์วันนี้ต้องมีรูปของเขาสองคนเยอะมากแน่ ๆ
“ไปเล่นน้ำกันเถอะครับ”
แล้วหลังจากนั้นการเล่นสงกรานต์ก็กลับมาสนุกสนานเฮฮาตามปกติ มีแฟนคลับมาขอถ่ายรูปบ้างประปราย แทงค์ทั้งโดนฉีดน้ำและไล่ฉีดคนอื่น ตัวของเขาเปียกปอนไปหมด ต่างจากพี่ภูที่เปียกเป็นหย่อม ๆ เท่านั้น
ที่ไม่เปียกทั้งหมดเพราะแทบไม่มีใครกล้าสาดน้ำใส่เขาน่ะสิ คงกลัวเจ้าที่อาละวาดล่ะมั้ง ทั้ง ๆ ที่พี่ภูอยากตัวเปียกจะตายแล้ว ฮ่า ๆ ๆ
“พี่หน้าดุเหรอแทงค์ ทำไมไม่มีใครกล้าสาดน้ำพี่แรง ๆ เลย”
“กลัวเจ้าที่สาปมั้งครับ ฮะ ๆ”
“ไม่อยากทำคนหล่อเปียกมากกว่าหรือเปล่า” ฮัทที่อยู่ไม่ไกลเอ่ยแซวบ้าง วันนี้ทั้งวันมือเบสหนุ่มยิ้มมากกว่าหลายเดือนรวมกันซะอีก ก็นะ...เทศกาลมาเล่นน้ำแต่ทำหน้านิ่งก็ไม่ใช่เรื่องอ่ะ
“งั้นผมสาดพี่ให้เอาไหมครับ” เนสว่าพลางยักคิ้ว คนเป็นนายแบบกระตุกยิ้ม
“เอาสิ อยากเปียก”
“จัดไป” นักร้องนำของวงเหล้าสาวเท้าไปยังจุดบริการเติมน้ำที่อยู่ไม่ไกล โดยมีคลาร์กตามไปด้วย ไม่นานก็กลับมาพร้อมถังน้ำขนาดไม่เล็กไม่ใหญ่
ไม่พูดพร่ำทำเพลงให้สัญญาณใด ๆ ทั้งสิ้น หนุ่มผมทองจัดการวงสวิงถังในมือขึ้นสูงแล้วสาดน้ำใส่ภูตลาเต็มกำลัง
โครม! ซ่า!!
เปียกปอนมาก ๆ บอกเลย
“สมใจไหมพี่ ฮ่า ๆ” มือกีตาร์หนุ่มเอ่ยถามพลางหัวเราะ ขณะที่แทงค์ถึงขั้นกุมท้องหัวเราะจนหยุดไม่ได้ไปแล้ว
เวลานี้อดีตท่านเจ้าที่ในชุดพราหมณ์สีขาวเปียกไปทั้งตัว แรงสาดทำให้หมวกที่ใส่อยู่ปลิวหล่นไปเลยด้วยซ้ำ เส้นผมสีเข้มเปียกลู่ลงมา แต่กระนั้นก็ไม่อาจบดบังความหล่อของเขาได้อยู่ดี
ไม่มีอะไรมากลบความหล่อของชายไทยแท้วัยฉกรรจ์หุ่นล้ำหน้าหล่อได้อยู่แล้วล่ะนะ ขนาดใส่ชุดเจ้าที่มายังดูดีเลย แค่เปียกจะไปหมดสง่าได้ยังไง หึ ๆ
“ขอบใจนะ สะใจดี”
“ฮ่า ๆ ๆ”
“อ๊ายย หล่อค่า” เสียงแฟนคลับดังขึ้นพร้อมเสียงชัตเตอร์อีกครั้ง
แต่ระหว่างนั้นเอง จู่ ๆ ก็มีฝรั่งร่างสูงผิวขาวคนหนึ่งก้าวเข้ามาหาคนทั้งหมด...อีกฝ่ายส่งยิ้มเป็นมิตรมาให้ แบบที่สายฝ. ทั้งหลายต้องกรีดร้องในใจว่าผัวอย่างไม่ต้องสงสัย
“Hi~~”
“Hi” อดีตนายแบบหนุ่มไทยบนรันเวย์ปารีสทักทายกลับ ความเป็นมืออาชีพทำให้เขายิ้มรับได้อย่างเป็นธรรมชาติ
“Can I take a photo with you? (ขอผมถ่ายรูปกับคุณได้มั้ย?)”
“Yes! That’s fine (แน่นอน แค่นี้เองสบายมาก)”
แล้วชาวต่างชาติคนนั้นก็ยื่นกล้องให้กับฮัทที่ยืนอยู่ใกล้ ๆ พอดี พลางขอให้ช่วยถ่ายรูปให้ ไม่ลืมจะกวักมือเรียกเพื่อนที่มาด้วยกันให้เข้ามาถ่ายด้วยอีกคน
“Okay...one two three...smile!” มือเบสหนุ่มรัวชัตเตอร์ให้ทีเดียวหลายรูปมาก ก่อนจะส่งกล้องคืนให้เจ้าของของมัน ฝรั่งหนุ่มตัวโตรับมาเปิดดู ยิ้มอย่างพอใจพลางว่า...
“Thank you~” เขากับเพื่อนที่มาด้วยกันก้มหัวให้ทั้งภูตลาและฮัทเล็กน้อยอย่างขอบคุณ มือเบสหนุ่มเพียงพยักหน้ารับด้วยรอยยิ้มน้อย ๆ ส่วนนายแบบชื่อดังยิ้มอย่างเป็นมิตรตอบกลับไป
“You’re welcome~ (ด้วยความยินดีครับ)”
“Are you on Facebook? (คุณมีเฟสบุ๊คไหม?)” แทนที่จะไปหลังจากได้รูปถ่ายแล้ว แต่ฝรั่งหน้ามนคนเดิมก็ยังไม่ยอมไปไหน แถมยังถามหาเฟสบุ๊คของภูตลาอีกต่างหาก “Can I add you on Facebook? (ขอผมแอดเฟสบุ๊คคุณได้มั้ย?)”
“No, I don’t have Facebook. (ไม่ ผมไม่เล่นเฟสบุ๊คน่ะ)”
“So, Do you have a girlfriend? (ถ้างั้น...คุณมีแฟนหรือเปล่าครับ?)”
“โห คำถามแม่งโคตรรุกหนักอ่ะ ไอ้แทงค์ แฟนมึงโดนจีบอยู่นะ ไม่เข้าไปขวางหน่อยเหรอวะ?”
“ไม่” แทงค์ตอบเสียงเรียบ ใบหน้านิ่งเฉยไม่แสดงอารมณ์
คลาร์กถึงกับตาโต “เฮ้ย ไม่หวงหน่อยเหรอวะ นั่นแฟนมึงนะ”
“ไม่เหลือไอ้สัด กูหวงดิวะ!” มือกลองหนุ่มลืมตัวเผลอพูดคำหยาบออกมา แต่นาทีนั้นไม่ได้สนใจแล้วว่าจะมีแฟนคลับได้ยินหรืออัดคลิปเขาเอาไว้ เพราะเจ้าตัวไม่สนใจอะไรอีกนอกจากโผเข้าไปแตะแขนของนายแบบหนุ่มชื่อดัง ส่งยิ้มให้ฝรั่งหน้ามนทั้งสองคน โดยเฉพาะคนที่บังอาจมาจีบแฟนเขาซึ่งหน้า
ฝรั่งตัวโตเลิกคิ้วด้วยความแปลกใจ แต่ก่อนจะได้พูดอะไรแทงค์ก็เอ่ยขึ้นซะก่อนว่า...
“Sorry for interrupting but ‘my boyfriend’ and I have to work again. (ขอโทษที่ขัดจังหวะนะครับ แต่ว่าผมกับ ‘แฟนของผม’ ต้องไปทำงานต่อแล้ว)” มือกลองจากวงเหล้ายิ้มหวาน ไม่สนใจสีหน้าเหวอแดกของฝรั่งหนุ่มแล้วพูดต่อ “Good bye, have a nice trip (บ๊ายบาย เที่ยวให้สนุกนะครับ)”
แล้วจากนั้นแทงค์ก็ลากพี่ภูออกมาจากตรงนั้นทันที คิดแค่ว่าต้องไปให้ห่างจากไอ้ฝรั่งขี้เต๊าะนั่น เรื่องอะไรมาจีบแฟนของเขา เห็นแบบนี้หวงมากนะเว้ย!
ลากนายแบบคนดังมาได้สักพักชายหนุ่มก็หยุดเดิน ก่อนจะหันมาจ้องหน้าพี่ภูตาเขม็ง ไม่สนว่ารอบข้างจะมีผู้คนมองมากแค่ไหน
“ทำไมปล่อยให้เขาจีบครับ”
“พี่เปล่า กำลังจะตอบว่ามีแฟนแล้วด้วยซ้ำ แต่นายเข้ามาแสดงตัวซะก่อน” ภูตลายิ้มกว้าง ยิ้มกริ่มด้วยความพอใจ ส่งสายตาล้อเลียนให้กับคนรักอายุน้อยกว่าไปด้วย
“เหรอออ”
“ครับผม รักแฟนมาก จะไปยุ่งกับคนอื่นได้ไง เนอะ” มีการพยักพเยิดหน้าพลางยกนิ้วมาจิ้มแก้มขาวของมือกลองหนุ่มเล่นไปด้วย โดยที่คนโดนแหย่ก็ไม่ได้ว่า แค่พ่นลมหายใจหนัก ๆ พลางว่า
“ผมไม่น่าหึงเล้ย”
“ฮ่า ๆ ๆ แต่พี่ดีใจนะที่นายหึงพี่”
คนฟังนิ่งไปเล็กน้อย ก่อนสุดท้ายจะยกยิ้มให้คนรัก
“งั้นถ้าผมจะแสดงออกว่าหึงก็ไม่ว่าใช่ป่ะ?”
“ถ้าพี่ทำบ้างนายก็จะไม่ว่าใช่ไหมล่ะ เพราะงั้นก็ถือว่าเราต่างฝ่ายต่างหึงกันได้”
“โอเค ฮะ ๆ”
“ไอ้ตัวแสบเอ๊ย” นายแบบหนุ่มโยกหัวคนรักเล่นอย่างเอ็นดู ก่อนจะโอบไหล่บางเข้ามากอดแล้วพากันเดินถือปืนฉีดน้ำไปตามทางเพื่อเล่นน้ำอีกครั้ง
วันสงกรานต์เป็นวันแห่งความสุข และตอนนี้พวกเขาก็มีความสุขมากมากด้วย
กระนั้นแทงค์ก็อดจะแซวไม่ได้ว่า...
“ผมว่าพี่ควรไปเปลี่ยนชุดนะ ฮ่า ๆ ๆ”
__________
ย้อนหลังวันสงกรานต์ค่ะ มาช้าดีกว่าไม่มาเนอะ 555 แค่นี้ ไม่รู้จะตลกไหม แต่พยายามทำให้มันตลก ซึ่งตอนนี้ชีวิตตลกไม่ออกค่ะ งานสุมหัวจะตายคากองงานอยู่แล้ว ไม่รู้จะทำอันไหนก่อนดี แหงะ ไว้เจอกันครั้งหน้ากับตอนพิเศษที่อาจจะมีอีกในอนาคตนะคะ ส่วนเรื่องรูปเล่มของท่านเจ้าที่ อีกพักใหญ่เลยกว่าจะได้รายละเอียด ไว้มีกำหนดเปิดพรีเมื่อไหร่จะรีบมาแจ้งค่ะ โปรดอุดหนุนเราด้วยยย //ส่งจูบ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
