[นิยาย]สุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้..ไอ้โรคจิต (ไม่อนุญาตให้นำนิยายไปโพสเวปอื่นค่ะ)
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [นิยาย]สุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้..ไอ้โรคจิต (ไม่อนุญาตให้นำนิยายไปโพสเวปอื่นค่ะ)  (อ่าน 2493498 ครั้ง)

DekDoy

  • บุคคลทั่วไป
ทำใมแค่เราได้อ่าน

เราก้อร้องไห้แล้ว...

มีใครเป็นมั้ง

ดูหนังยังไม่ค่อยร้องเลยอ่ะ

 :m15:

van

  • บุคคลทั่วไป
คนอ่านก็อ่านไปร้องไห้ไปเหมือนกันค่ะ

จุ๊บ .. จุ๊บ  คนเขียนนะคะ  เป็นนักเขียนที่ขยันมาก ๆ แล้วก็เขียนไ้ด้สนุกมากด้วยค่ะ 
อ่านตอนแรกปุ๊บก็อยากติดตามตอนต่อไปทันที 

เอากำลังใจมาฝากคนเีขีัยนนะคะ :c5:  แถม +1 แล้วก็ :กอด1:ขอให้หลับฝันดีค่ะ 

ออฟไลน์ kaporzung

  • magKapleVE
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1327
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +66/-2
    • Get vivid impressions and unforgettable emotions
ยัง รัก กัน มา ตลอด จน ไม่ สามารถ รัก ใคร ได้ อีก จริงๆ  :m1:

anna1234

  • บุคคลทั่วไป
:t3: :jul3: เบบี๋เล่นแรงเน้อ

คนอ่านใจจะขาด

ถ้าข้าวไม่ได้กะตาร์

สงสัยน้ำคงท่วนเวปชัวร์ :a2:

toeyz12

  • บุคคลทั่วไป
ดีกันซักที  :เฮ้อ:


ช่วยลุ้นแทบแย่ๆๆ  :laugh:





น้ำค้าง

  • บุคคลทั่วไป
เฮ้อ ถอนใจโล่งอก ในที่สุดก็ดีกัน

ข้าวอย่าทำแบบนี้อีกนะ ถือเป็นบทเรียนราคาแพงเลย เพราะเข้าใจต้าร์เลยว่ามันเจ็บปวดขนาดไหน

ออฟไลน์ Mint

  • นิสัย!!
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2114
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +881/-17
 ลุ้นจนเหนื่อยยยยยย


:laugh5:

ป.ล. หัวเราะอารมณ์ดี

benxine

  • บุคคลทั่วไป

TAMAKUNG

  • บุคคลทั่วไป
 :m4: :m4: :m4: :m4:


อ่านแล้วน้ำตาใหลอ่ะนะ



ลุ้นกันจนตัวโก่งมาตั้งนาน


ได้อ่านหนังสือ  เตรียมสอนเด็กได้ซะที



เครียดกับเรื่องนี้มานาน  จนไม่ได้เตรียมสอนเลยอ่ะ



บอกตรงๆๆๆๆๆ


เหอๆๆๆๆๆๆ   เปงคุงคูที่ไม่ดีเอาซะเลย



อย่าเลียนแบบนะ




กลัวใจคนเขียนอ่ะ



อย่าทำร้ายจิตใจกันมากกว่านี้เลยนะ



ขอร้อง



ken_krub

  • บุคคลทั่วไป
เป็นกำลังใจให้ครับ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






Jeremy_F

  • บุคคลทั่วไป

เป็นกำลังใจให้ครับ  :L2:

เริ่มอ่านเมี่อ2วันที่แล้ว  สนุก เศร้า รัก ผูกพัน หื่น... ชอบๆ

จะขอตามติดไม่ห่างหาย

 :bye2:

ออฟไลน์ zingiber

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 439
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +30/-4
อ่านถึงตอนนี้แล้วรู้สึกว่า............................




เฮ้อออออออออออ  โล่งอก หลังจากที่เครียดมาหลายวัน




ปล.อยากอ่านคู่แสบกะปานมั่งอ่ะ น้องปานน่ารักดี อิอิ

Walkman

  • บุคคลทั่วไป
 :a1:

ตอนต่อไปเอาหวานเชี๊ยบหน่อยนะ

อิอิ

 :laugh:

crazykung

  • บุคคลทั่วไป
ปราบปลื้มม ซาบซึ้งน้ำตาไหล แงๆๆ



ขอให้รักกันนาน ออกมาหลังๆเรื่อง ข้าวแม้นนนแมนนน -*-


พี่ต้าเลยสาวไปเลยปริยาย


แง่มๆๆ น่าร๊ากกก มาต่ออีกนะงับ :man1:

ออฟไลน์ สาวตัวกลม

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1295
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +81/-2

ออฟไลน์ [€]ŝĊörŦ

  • ความพยามครั้งที่100 ดีกว่าคิดท้อถอยก่อนที่จะทำ
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2077
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +142/-0
โฮ...

กว่าจะอ่านทันหมด

น้ำตาร่วงเผาะๆ เลย

 o7   o7   o7

ออฟไลน์ bellbomb

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1561
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1261/-7
    • Bellbomb's Blog
ฮุๆๆๆ ดีกันแล้ว

ชอบข้าวน้อย น่าร้ากกกก  :m4:

ออฟไลน์ pongsj

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6054
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +213/-9
ปลื้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม น้ำตาซึมเลย

ออฟไลน์ boboaje

  • ไม่ชอบหวาน ชอบครบรส
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2178
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +101/-4
 ......... ลุ้นกันจนหืดขึ้นคอเลยอ่ะค่ะ  ...........  ดีกันแล้ว ว่าแต่ ใครจะเป็นแม่ล่ะทีนี้  .....



yee

  • บุคคลทั่วไป
กินข้าวได้เมือนเดินละ.....เศร้ามาสองวัน :oni2:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






kurugmin

  • บุคคลทั่วไป

สารภาพว่าน้ำตาซึม  นิดๆ(เมื่อกี้เพิ่งดูซีรี่ส์เรื่องหมอเฮลิคอปเตอร์  บ่อน้ำตาแตก)
มาเจอข้าวบอกรักพี่ตาร์  อารมณ์เลยต่อเนื่อง
เข้าใจหาที่ง้อนะ  รีสอร์ทเนี่ย  แบบดีกันแล้วก็ต่อเลย  ฮ่าๆ

ชอบข้าวปั้นน้อย  คนเป็นแม่คงหนักใจน่าดู
ชื่อเหมือนกัน  ถ้าลูกตูโตขึ้นแล้วเป็นแบบไอ้ข้าวปั้นใหญ่  จะทำยังไงฟระ  :m29:

anna1234

  • บุคคลทั่วไป
 :laugh: เส้นทางนี้ข้าวเลือกเอง อิอิ :m32:

มาต่อได้แล้วเบบี๋ o13
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 02-11-2008 17:50:47 โดย ไต๋ »

akike

  • บุคคลทั่วไป
เหมือจามีอุปสรรคน้องข้าวปั้นตัวเล็กหรือป่าว

ออฟไลน์ nbee

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 849
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +63/-1

อ่านจนตาแฉะ  ในที่สุดก็ทันซะที :laugh:

ทันตอน Happy ซะด้วย

 :กอด1:  คืนดีกันซะทีนะ

เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะคับ

+1 ให้เลย

 

ออฟไลน์ Mint

  • นิสัย!!
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2114
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +881/-17
 :o

ยังไม่มาต่ออีกเหรอวันนี้

 :m16:

abcd

  • บุคคลทั่วไป

SheRbEt

  • บุคคลทั่วไป
ในที่สุดก้อดีกันซักที โล่งใจ  :เฮ้อ:

อ่านไปก้อร้องไห้ อิน ซึ้งสุดๆ

ในที่สุดพี่ตาร์ก้อมีวันนี้วันนี้ได้ยินคำบอกรักจากปากน้องข้าว  :m1:

มา + ให้เบบี้นะจ๊ะ ขอบคุณมากที่มาเขียนเรื่องดีดีให้ได้อ่านกัน

อ้างถึง
“กรูจะไม่สาบานอะไรหรือสัญญาอะไรกับมึงทั้งนั้น..กรูยังจำคำที่มึงเคยบอกกรูได้เลยนะ..ว่าจะทำทุกๆวันให้ดีที่สุด ทำให้กรูรักมึง..กรูก็ขอพูดเหมือนกัน..กรูจะทำทุกๆวันให้ดีที่สุด..กรูรักมึงนะตาร์...เรามาเริ่มกันใหม่นะ”

“ข้าวรักตาร์นะครับ...รักมาก..รักมากจนไม่สามารถรักใครได้อีกแล้ว..ยกโทษให้ข้าวนะ”

“พี่ก็รักข้าว...รักมากเหมือนกัน..รักจนไม่สามารถรักใครได้อีกแล้ว.”

“เราไม่ต้องเริ่มต้นกันใหม่หรอก..เพราะเราได้เริ่มต้นกันมานานแล้ว..นี่คือประสบการณ์สำหรับเรา....เรารักกันมาตลอด..ไม่มีอะไรที่ต้องเริ่มต้นใหม่...เพราะเราไม่เคยเลิกรักกัน..พี่ไม่เคยหยุดรักข้าวเลยนะ”

“กรูก็ไม่เคยหยุดรักมึงเหมือนกัน”

ชอบมาก  o13
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 03-11-2008 01:02:20 โดย SheRbEt »

ออฟไลน์ เบบี้

  • Take up an Hobby.
  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2072
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4336/-15
ตอนที่75 เพลงกวนตีน
“ทำไมมึงไม่ใส่สร้อย”ผมเริ่มถามหลังจากเราเดินรีบหาดกันมาเริ่มไกลผู้คนแล้ว พระอาทิตย์เริ่มตกดิน
“สร้อยมันขาด”ไอ้ตาร์บอก
“ทำไมขาด”ผมรีบถามแล้วหันไปมองหน้ามัน
“ก็ทะเลาะกับน้ำ..ที่จริงพี่”ไอ้ตาร์กำลังเล่าผมก็ขัดขึ้นซะก่อน
“พูดมึงกรูกับกรูเหมือนเดิมดิ”ผมบอกสีหน้าจริงจัง
“บ้า..”ไอ้ตาร์มันพูด สีหน้ามันจริงจังเช่นกัน
“อ่าว..ทำไมก็กรูชอบอะ”ผมบอก
“คู่รักทีไหนเค้าอยากให้พูดมึงกรูกัน”ไอ้ตาร์บอก
“กรูนี่ไง”ผมรีบเถียง
“แต่พี่ไม่อยากพูด..พี่ยังชอบตอนข้าวพูดแทนตัวเองว่าข้าวกับพี่เลย”ไอ้ตาร์มันบอก
“ไม่เอาอะ..มันไม่ใช่ตัวกรูนัก..นั้นมันแล้วแต่อารมณ์”ผมบอกแล้วยิ้ม
“อ่าว..ที่ข้าวอยากให้พูดมันก็ไม่ใช่ตัวพี่เหมือนกันอะ..แล้วแต่อารมณ์”อืมหืม เดี๋ยวนี้มียอกย้อนครับ
“ก็กรูชอบแบบนั้น”ผมยังเถียงต่อ
“แต่มันไม่เพราะ...”ไอ้ตาร์เถียงกลับ
“โว้ย..ก็กรูชอบอะ..”ผมเริ่มหน้างอ
“แต่พี่ไม่ชอบ”ไอ้ตาร์เริ่มเอาบ้าง
“แม่ง...”ผมเริ่มของขึ้นนิดนึงครับ หน้างอทั้งคู่แล้วครับ
“ไม่พูดก็ไม่พูดวะ”ผมบอกแล้วเดินหนี แล้วอยู่ดีๆมันก็หัวเราะครับ ผมเลยหันไป
“หัวเราะเชี้ยไร”ผมด่ามัน แล้วยืนเท้าเอว
“ข้าวโมโหแล้วหน้าเหมือน..อะไรไม่รู้อะ..ฮ่าๆๆ..ยู้ยี้ไปหมดเลยอะ..”ไอ้ตาร์มันขำแล้วกุมท้องนั่งอยู่ตรงนั้น
“สัด..”ผมเดินไปแล้วผลักตัวมัน มันล้มนอกลงกับทราย
“ข้าวคราบ..ไม่ชอบพี่ที่พูดแบบนี้หรอ”ไอ้ตาร์มันอ้อน แล้วเอาเท้ามาเขี่ยผม ผมยืนเท้าเอว ที่จริงจะหลุดขำแหละ เพราะว่าแกล้งทำขรึม
“ก็เค้าชอบแบบนี้อะ..ทำไมรับไม่ได้หรอ”ไอ้ตาร์มันยังเล่นต่อ แต่เท้ามันเนี้ย เริ่มลุกลานลูบไปลูบมาแล้วครับ ผมใส่กางเกงนักศึกษานะครับ ไอ้ตาร์ก็ยังใส่ชุดนักศึกษาอยู่เหมือนกัน
“เล่นเหี้ยไร”ผมหันไปหามัน เห็นหน้ามันผมก็ต้องหลุดยิ้มที่มุมปากทันที
“นั่งลงเร็ว”ไอ้ตาร์บอกผมพร้อมกับเอามือตีที่ท้องตัวเอง
“เดี๋ยวคนอื่นมาเห็น”นั่นครับ ผมเสือกเล่นกับมัน
“เร็วสิ.ครับ”ไอ้ตาร์พูดต่อ ไม่ฟังอะไรเลยครับ ผมหันไปมองรอบๆ เออ ไม่มีคน ผมเลยนั่งลง คร่อมตัวไอ้ตาร์ไว้ครับ นั่งตรงท้องมัน
“ไหนลองพูดครับสิ”ไอ้ตาร์เสือกสั่ง
“นั้นมึงก็พูดมึงกรูกับกรูก่อนดิ”ผมบอก
“ข้าวโรคจิตป่าวเนี้ย”ไอ้ตาร์รีบถาม คิ้วขมวด
“ก็กรูชอบนี่หว่า..มันดูสนิทสนมดี..ถ้าตอนมีอะไรกันกรูว่ามันก็น่าจะมันส์ดี”ผมพูด แล้วทำท่าคิด
“หึหึ..พี่ว่าเข้าข่ายโรคจิตแล้วแหละ..ชอบซาดิสหรอครับ”ไอ้ตาร์มันพูดแล้วมือมันก็จับที่เอวผม ผมหันไปยิ้มให้มัน
“เล่าต่อสิเรื่องน้ำ”ผมยังไม่ลืมครับ
“ก็พี่คบกับน้ำ..ประชดใครบางคนแหละ ที่จริงสงสารน้องน้ำด้วยเพราะว่าจีบพี่มานานแระ..ก็เลยคบไปเพื่อว่าจะลืมใครบอกคนแถวนี้ได้..แต่ลืมไม่ได้ซะงั้น”ไอ้ตาร์พูด แล้วยิ้ม
“อะแน่นอน..คนมันหล่ออะ”ผมก็ยังเล่นตอบมัน
“..แล้วน้ำก็สงสัยสร้อยที่คอนะ..บอกว่าใส่ตลอดเลยใครให้หรอ..พี่ก็บอกว่า.แฟนเก่าให้”ไอ้ตาร์มันเล่า ผมก็เริ่มตั้งใจฟังมันแระ
“น้ำก็บอกว่าทำไมไม่ถอด..พี่ก็บอกว่าไม่อยากถอด..ที่จริงน้ำไม่ได้สงสัยข้าวหรอก..แต่พอวันนั้นที่นัดเจอข้าวน้ำก็เริ่มสงสัย เพราะว่าเราเริ่มทะเลาะกันเพราะว่าพี่ไม่ค่อยใส่ใจน้ำเท่าไหร่..น้ำเลยบอกว่าจะไปหาใครไรเงี้ย..ทะเลาะกัน น้ำบอกให้ถอดสร้อย ถ้าไม่ถอดน้ำจะถือว่าพี่นะหลอกน้ำ แต่สุดท้ายพี่ก็ไม่ถอด น้ำเลยกระชากซะเลย..หึหึ”ไอ้ตาร์เล่าไปยิ้มไป หัวเราะไป มือก็ลูบไล้อยู่แถวเอวผมแหละครับ
“แล้วไงต่อ”ผมบอก
“ก็นั่นแหละ..หลังจากที่ข้าวคุยกับพี่ที่ร้านวันนั้น พี่ก็บอกเลิกน้ำ..แต่ว่าน้ำก็ยังไม่ยอมเลิก..ตามตื้อพี่..พี่ไปมหาลัย น้ำก็ไปหาตลอด ทะเลาะกันตลอดว่าทำไมพี่ทำแบบนั้นกับน้ำ..ที่จริงไปเพราะจะให้ใครบางคนแถวนี้มาง้อ แต่ดันไม่มาซะงั้น..เลยกลับไปเมาที่บ้านดีกว่า”ไอ้ตาร์มันพูดแกมประชดผมอีกครับ
“อ่าว..สาด..ก็กรูเห็นมึงไม่ใส่สร้อย..กรูก็คิดว่ามึงจะเอาไอ้น้ำแล้วทิ้งทั้งผัวทั้งเมียเก่าอย่างกรู”ผมพูด แล้วตบแก้มมันเบาๆ มันหัวเราะ
“โอ้ย..ใครจะทิ้งลง..ลีลาเด็ดขนาดนี้”ไอ้เหี้ยตาร์ไม่พูดป่าวครับ กระดกน้องชายมัน แถมจับสะโพกผมโยกอีก
“ไอ้เหี้ย.เดี๋ยวคนอื่นเค้าก็คิดว่าวิปริตรหรอก” ผมเขกหัวไอ้ตาร์เบาๆ
“อืม..วันนั้นเมาตื่นมาอีกทีสร้อยหายไปแล้ว..เซ็งเลย..ถามป่านๆบอกไม่รู้ไม่เห็น..ยังงงเลยว่าหายไปได้ไงที่ไหนได้..หมาน้อยมาเอาไปนี่เอง”ไอ้ตาร์ยิ้ม
“กรูกะจะตัดใจแล้วนะโว้ย..ที่จริงวันนั้นไปคุยกับมึงกรูจะตัดใจแล้ว.ก็มึงเสือกถอดสร้อย กรูยังไม่ถอดแหวนเลยเห็นมั้ย”ผมเลื่อนเท้าจากที่อยู่ข้างหลังมาให้มันดู มันก็หัวเราะ
“บอกว่ามันโดนกระชากขาด..ไม่ได้ถอดเอง”ไอ้ตาร์พูด
“แต่พี่ป่านนะ..สายกรู...ฮ่าๆๆ..พี่แกโทรบอกว่ามึงเมาเยี่ยงหมา..กรูเลยไปดู..โทรมอย่างกะไปล่าสัตว์มากรูเห็นสร้อย เลยเอามาซ่อมให้เนี้ยแหละ..เพราะว่ากะจะกลับมาง้อหมาขี้เหล้าเป็นครั้งสุดท้าย ถ้าง้อแล้วไม่กลับมาคืนดีก็กะว่าจะพอแระ..หาเมียใหม่ดีกว่าวะ”ผมพูด แล้วยิ้มให้มัน
“กล้าหรอ”ไอ้ตาร์พูด
“ทำไมจะไม่กล้า..เออ..แล้วเคยมีใครไปนอนห้องมึงนอกจากกรูรึป่าว”ผมเริ่มนึกขึ้นได้ วันนั้นที่ผมไปเจอน้ำที่คอนโดมัน
“ไม่มีหรอกคราบ”ไอ้ตาร์เริ่มเสียงอ้อน
“อย่าแม้แต่จะคิดที่จะโกหกนะ..”ผมพูดเสียงเรียบ สีหน้าจริงจัง
“หึหึ..ไม่มีจริงๆ..ขนาดน้ำพี่ยังไม่เคยให้เข้าห้องนอนเลย”ไอ้ตาร์พูด กรูจะเชื่อมึงดีมะ วันนั้นกรูยังเห็นเลย
“แล้วทำไมกรูเห็นน้ำออกจากคอนโดมึง”ผมพูด หน้ามันงง แล้วคิดสักพัก
“อ่อ..ก็วันนั้นน้ำจะให้ไปเป็นเพื่อน..ทำบุญตอนเช้าที่วัด..แล้วน้ำมารับนะครับ..ทำไม ไปรอหรอ”ไอ้ตาร์รีบถามด้วยสีหน้าดีใจ
“เออ..ซื้อน้ำเต้าหู้กับนมสดไปให้..แต่แม่งเห็นแล้วกรูเลยทิ้งขยะไปแล้ว”ผมพูด
“ฮ่าๆๆ...แหมๆ..หึงอะดิ”มันรีบแซว
“เออ..”ผมตบหัวมันเบาๆ
“แล้วทีนี้จะเอาไง..ถ้าเกิดน้ำไม่ยอมเลิกละ”ผมถาม มันหยุดหัวเราะแระ
“ก็คงต้องบอกไปนะว่าเรารักกันนิ..จะให้กลับไปคบกับน้ำได้ไง..ตลอดเวลาพี่คิดว่าน้ำเป็นน้องเสมอ”ไอ้ตาร์มันพูด แล้วมองหน้าผม
“อืม....มันก็น่ารักดี..ไม่จับทำเมียอีกสักคนละ”ผมพูด
“โอ้ย..พี่ไม่เหมือนใครบางคนแถวนี้หรอก..ที่จะคนไหนก็ได้นะ”ไอ้ตาร์มันแขวะมาเรื่องเดิมครับ
“สาด..ผ่านมาตั้งนานแล้ว..ลืมบ้างเหอะ..อันนั้นหน้ามืดโว้ย..”ผมบอก มันก็ยิ้ม
“อย่าทำอีกนะ..ถ้าทำอีก..แม้คำว่าขอโทษสักล้านครั้งที่ข้าวพูด..พี่ก็จะไม่ยกโทษให้”ไอ้ตาร์มันพูด แล้วยันตัวเองขึ้นมา ทำให้ผมต้องเอาเท้ามาเหยียบที่พื้น แล้วจับไหล่มัน หน้ามันเอามาชิดกับหน้าของผมแล้วครับ
“อืม..ไม่ทำแล้วครับ..พอใจยัง..รักมึงคนเดียวเนี้ยแหละ..หึ..แต่ถ้ามึงมีเมื่อไหร่..อย่าหวังว่าจะมีความสุข..กรูจะตัดไปให้เป็ดมันกินทั้งคู่เลย”ผมพูด มันยิ้มออกมา
“อะ..อย่าคิดว่าล้อเล่นนะครับ..เพราะว่าข้าวคนนี้พูดจริงทำจริง”ผมพูด แล้วขย้ำที่ผมมันครับ
“คราบเชื่อ..ก็เมียพี่โหดนิ”ไอ้ตาร์มันพูด แล้วจูบลงที่ปากผม
“เมียกรูก็ขี้หึงเหมือนกัน”ผมบอก แล้วรับจูบจากมัน เราจูบกันสักพัก ผมก็ต้องดันหน้ามันออก เพราะว่ามือเริ่มไม่อยู่สุขแระครับ
“กลับบ้านกัน..อาบน้ำ..หาไรกิน..กรูหิว”ผมบอก แล้วลุกขึ้น
“คราบ”มันก็ลุกขึ้นตามแล้วจับมือผม เราเดินกลับมาที่บ้าน แล้วเปลี่ยนกันอาบน้ำ ไอ้ตาร์มันไม่มีเสื้อผ้าหรอกครับ แต่ว่าผมเตรียมของผมมาเยอะ มันเลยเปลี่ยนกับของผม แล้วก็เดินออกมาเรื่อยๆ แต่ว่าที่นั้นสีสันมันไม่ค่อยมีครับ เพราะว่ารีสอร์ตแห่งนี้ก็อย่างที่บอกว่าผมชอบธรรมชาติ ก็เลยต้องนอกเมืองหน่อยครับ ผมเลยกลับไปขับรถ แล้วรับไอ้ตาร์ที่ยืนเลือกซื้อผลไม้อยู่ มันบอกอยากกินเงาะ เออดี มาทะเลมากินเงาะ
“เสร็จยัง”ผมเปิดกระจกถามมัน
“เอาไรอีกป่ะ”มันหันมาถาม
“ทุเรียน”ผมบอก มันหัวเราะ ที่จริงผมพูดเล่นนะครับ
“เฮ้ย..กรูพูดเล่น”ผมรีบบอกมัน มันก็วางทุเรียนแล้ว กลับมาขึ้นรถ
“ทำไมซื้อคันนี้อะครับ”มันรีบถาม
“มึงก็รู้ว่ากรูชอบยังจะถามอีก”ผมบอก เพราะว่าในคอมผมมีรูปรถมินิเยอะมากครับ ไอ้ตาร์มันก็เล่นรถด้วยอะเนอะ แต่ว่ารถมันอะBMW ซึ้งขอบอกว่า ผมไม่ชอบอย่างแรง มันบอกว่าสวย แต่กรูว่ามันไม่สวยโว้ย เถียงกับมันก็ไม่ชนะหรอกครับ ก็คนมันชอบแตกต่างกันนี่เนอะ
“ทำไมไม่เอาสีขาวละครับ”ไอ้ตาร์มันก็ยังไม่หยุดครับ
“ก็กรูชอบสีแดงนี่หว่า”ผมบอก ซึ่งหลังจากที่ผมซื้อมาก็ได้หาคนที่เชี่ยวชาญการแต่งรถ ซึ่งผมแต่งไม่เป็นครับ แล้วผมก็ไม่ได้ชอบให้แต่งมากด้วย เดี๋ยวรถดีๆราคามันจะเสียเอาได้ครับ แค่ทำสีให้มันเป็นแดงแถบดำก็เท่านั้นแหละครับ แล้วก็ล้อรถด้วย ซึ้งเลือกๆแบบ มันเรียกอะไรผมก็ไม่รู้หรอกครับ บอกพี่เค้าเอาแบบนี้ๆๆ พี่แกก็จัดให้อย่างดี
“..แล้วทำไม”มันกำลังจะถามอีกครับ
“พอเลยมึง..กรูขี้เกียจตอบแล้ว..มึงจะเอารถกรูไปเปลี่ยนเป็นสีขาวพรุ่งนี้เลยมั้ย..เชี้ยชอบสีขาวแต่รถมึงสีดำ”ผมรีบเถียงตีกลับทันที มันก็หัวเราะ
“ยังไม่เคยไปคอนโดข้าวเลยครับ”ไอ้ตาร์มันพูดขึ้น
“กรูจะให้ไปแล้ว.แต่หมาตัวไหนวะ..ไม่ยอมไป..”ผมบอกมัน
“หึ.......ก็หมันไส้นี่หว่า.”ไอ้ตาร์มันพูด แล้วอมยิ้ม จะยิ้มเหี้ยไรนักหนาวะ
“เออดี..ต่างคนต่างจะลงแดงตาย..นี่ถ้ามึงไม่เลิกงอนกรู..กรูได้เป็นโรคตับแข็งตายไปแล้ว.ไอ้สาด”ผมด่ามัน มันก็ยิ่งหัวเราะใหญ่
“คราบๆ..เป็นก็เป็นด้วยกันเนี้ยแหละ..พี่นี่ไมเกรนจะกินหัว”ไอ้ตาร์มันพูด เออดีเนอะ เครียดกันเองทะเลาะกันเอง บ้าป่าววะคู่กรู  งอนกันให้ทรมานตัวเองกันทำไมเนี้ย
ผมขับรถมาเรื่อยๆแล้วก็จอดอยู่ที่ร้านๆนึง เห็นมันตกแต่งด้วยไม้สีขาวนะครับ บรรยากาศมันเหมือนเราอยู่ในบ้านดี ผมเลยจอดแวะร้านนี้ พอลงมาพนักงานต้อนรับก็น่ารักซะด้วย ต้อนรับเป็นอย่างดีครับ ผมนะครับ ถ้าอาหารอร่อยขนาดไหน แต่ว่าถ้าพนักงานต้อนรับ เด็กเสริฟ หน้าไม่ยิ้ม แถมกวนส้นตีนทำเหมือนเรามาขออีกเนี้ย ไม่กินเลยครับ ถ้ากินแล้วก็จะไม่ไปเหยียบอีกเป็นอันขาด
แต่ถ้าร้านต้อนรับดี อาหารไม่อร่อย เราก็ยังพอทนได้นะครับ ยังให้อภัยได้ครับ พอเข้ามาในร้าย บรรยากาศดีมากเลยครับ มีวงดนตรีเล็กๆด้วยครับ แต่ว่าตอนนี้มีนักร้องคนเดียวที่เล่นกีตาร์อยู่ ติดริมหาด เห็นทะเลลมพัดเย็นดีครับ เมื่อผมหาที่นั่งเหมาะๆได้ก็พากันสั่งอาหารครับ ผมสั่งไปสอง ไอ้ตาร์สั่งไปสาม พร้อมกับ เบียร์เบาๆอีกครับ ไฮเนเก้น
“แกะให้หน่อย”ผมเอากุ้งเผาวางไปที่จานมัน มันก็อมยิ้มแล้วแกะให้ผมแต่โดยดีครับ
“ฮัลโหลครับ”ผมรับ เมื่อพี่ป่านโทรมาครับ
“เป็นไงบ้างจ๊ะไปได้สวยรึป่าว”พี่ป่านรีบถาม ผมเงยหน้าไปยิ้มให้ไอ้ตาร์ที่งง และสงสัยว่าใครโทรมาแล้วยิ้มอะไร
“สวยเลยครับ..แล้วทางนั้นละว่าไงบ้างครับ”ผมถามพี่ป่าน
“โอ้ย..กว่าจะหยุดร้องไห้เล่นเอาพวกพี่เหนื่อยเลยเนี้ย..ดีนะไอ้ไม้มันเล่าเรื่องข้าวให้น้ำฟังไม่งั้นคงไม่ยอมหยุดอยู่แค่นี้”พี่ป่านบอก
“เล่าไรหรอครับ”ผมเริ่มงงเอง และสงสัยทันที
“ก็เล่าวีรกรรมของข้าวไงทั้งพี่เกมส์ทั้งเรื่องชอบมีเรื่องมีราว..เล่าเรื่องตอนข้าวหึงน่ากลัวแค่ไหน..หน้าน้องน้ำเศร้าไปเลย..แบบกรูไม่ยุ่งแล้ว..สงสารน้องแกเหมือนกันแหละพี่ว่าอะ..ร้องไห้ตาบวมเลย”พี่ป่านบอก
“หรอครับ..”ผมก็รู้สึกผิดหน่อยๆ
“แต่ไม่เป็นไรหรอก..เดี๋ยวน้องเค้าคงเข้าใจเอง เพราะว่าพี่เล่าเรื่องราวระหว่างข้าวกับตาร์ให้ฟังหมดแล้ว.น้องเค้าก็ตกใจเหมือนกัน..พี่ก็บอกว่าข้าวกับตาร์รักกันมา..น้ำไม่อยากเห็นคนที่น้ำรักมีความสุขหรอก..น้องแกก็พยักหน้านะ..คงเข้าใจแหละ..อย่าคิดมากเลย”พี่ป่านพูดปลอบผมนิดนึง
“อืมครับ..ถ้าเข้าใจก็ดีแล้ว.ผมก็ไม่อยากมีเรื่องด้วย”ผมบอก เพราะกรูของขึ้นง่ายโว้ย
“แล้วนี่ทำไรกันอยู่จ๊ะเนี้ย”พี่ป่านรีบถาม ทำเสียงแบบ สอดรู้สุดๆครับ
“ก็กินข้าวอยู่ครับ”ผมตอบแล้วยิ้ม ไอ้ตาร์มันแกะกุ้งเสร็จไปสามตัวแล้วครับ วางไว้บนจานผม
“แหม..สวีทวิ๊ดวิ้วกันเลยละสิ”พี่ป่านแซว
“คราบ..ขอบคุณพี่มากๆเลยนะครับที่ช่วยข้าวมาตลอด..”ผมบอก
“จ้า..จุ๊บทีนึงดีกว่ามั้ยจ๊ะ”พี่ป่านก็ไม่วายครับทั้งๆที่ทางโทรศัพท์
“จุ๊บๆครับ..ทานข้าวให้อร่อยนะครับ”พอผมจุ๊บๆแค่นั้นเองครับ ไอ้ตาร์เริ่มหน้างอทันที เอนหลังพิงพนักเก้าอี้
“จ้า..เช่นกันนะ..กลับวันไหนก็บอกนะจ๊ะ”พี่ป่านบอก
“ครับ..สวัสดีครับ”ผมวางแล้วหันไปยิ้มให้มัน
“มีความสุข”มันเริ่มแขวะครับ หน้างอ
“กินดิ”ผมก็ยังแกล้งมันไม่บอกว่าเป็นใครครับ
“เป็นไรวะ”ผมตัดกุ้งแล้วจิ้มน้ำจิ้มเข้าปากตัวเอง แล้วยิ้มให้มันที่หน้างออยู่ครับ
“อิ่ม”มันตอบผมคำเดียวสั้นๆง่ายๆ
“หรอครับ..งั้นก็พอเนอะ”ผมบอก แล้วรวบซ่อมกับช้อนเข้าหากัน นั่งสักหน้านาทีมันก็ยังหน้างอเป็นตูดครับ นั่งมองไปที่นักร้องที่อยู่บนเวที
“ชอบหรอ”ผมแกล้งแซวมันไปงั้นแหละครับ
“เออ..”หน้ามันไม่สบอารมณ์ที่จะตอบครับ ผมยกมือเรียกพนักงานเสริฟ  น้องเค้าก็มารยาทดีมากเลยครับ เดินก้มหัวงุดๆมาที่ผม
“ขอกระดาษกับปากกาหน่อยได้มั้ยครับ”ผมบอก น้องยิ้ม แล้วฉีกกระดาษที่อยู่ในผ้ากันเปื้อนของชุดพนักงานให้ผม
ผมเขียนลงกระดาษเสร็จก็บอกให้พนักงานเอาไปให้นักร้องบนเวทีให้หน่อยครับ
“มีคนขอเพลงขึ้นมานะครับ..บอกว่าคนรักงอน...ช่วยง้อหน่อย...ได้ครับ..จัดไปครับ..เพลงที่ขอมาสามเพลงนี้ นักร้องเราเล่นเป็นเพลงเดียวครับ..ฮ่าๆ..ขออภัยเป็นอย่างสูงนะครับ..แต่รู้สึกพี่คนนี้จะง้อแฟนแปลกๆนะครับ ฮ่าๆ เรามาดูความแปลกกันดีกว่าครับ ขอมอบเพลงๆนี้ให้กับแฟนขี้หึงของพี่คนนี้นะครับ” นักร้องพูดจบ ผมก็นั่งยิ้มมองหน้าไอ้ตาร์ที่นั่งมองนักร้อง ไม่ยอมมองหน้าผมเลยครับ เพราะว่ามันคงทำหน้าไม่ถูก ก็มันรู้ว่าใครขอเพลงนิ กร๊าก แล้วนักร้องบนเวทีก็เรียกให้เพื่อนๆในวงขึ้นมาแล้วครับ ตลก ผมนึกเพลงที่ผมขอก็ตลกแล้วครับ ฮ่าๆ

.....................................
อยู่ๆ ก็มาหวานใส่
เอาอกเอาใจกับฉัน
มาออด มาอ้อน อย่างนั้น
ฉันดูว่ามันยังไงยังไงอยู่นะ

เปิดปากก็เห็นลิ้นไก่
ต้องการอะไรหรือเปล่า
ทำเป็นมายิงมุขเก่า
ฉันว่าฉันเดา. . .ดูใจเธอไม่ผิดนะ

มาทำแบบนี้ดูไม่น่าไว้ใจ
เธอต้องการอะไรจากฉัน ?
เท่าที่เห็นก็คงพอรู้ทัน
เธอมีแผนการ. . .แววตามันฟ้อง
รู้นะ ชั้นรูนะ ว่าเธอ คิดอะไรอยู่
แววตา มีเลศใน หัวใจคิดอะไรอยู่
.........................................................
“เพลงบ้าอะไร..”ไอ้ตาร์มันหันมาเตะขาผมที่ให้โต๊ะผมที่ขำกร๊ากจนท้องแข็ง ก็หันหน้าไปมองมันที่ตอนนี้ค่อนข้างโกรธผมแล้ว ครับ แต่ผมรู้มันไม่โกรธจริงหรอกครับ เพราะมันเหมือนจะหลุดยิ้มครับ
“อ่าว..ก็ป้างไงไม่รู้จักหรอ”ผมพูดไปหัวเราะไป จับท้องตัวเองไปด้วย มันคงคิดว่าผมจะขอเพลงซึ้งๆให้มันครับ แต่กลายเป็นว่าอีเพลงที่ขอเนี้ย ไม่ได้เข้ากับสถานการณ์ที่ผมต้องง้อมันเลยครับ พอจบเพลงนักร้องก็พูดขึ้น
“เมื่อกี้ซ้อมนะครับ..ยังไมเอาจริง..เพลงต่อไปขอให้ทุกคนมีความสุขกับคนที่รักนะครับ”นักร้องพูดจบดนตรีก็ขึ้นครับ เพลงนี้ที่จริงผมขอไปด้วยนะครับ ผมบอกให้นักร้องพูดตามบทที่ผมเขียนเมื่อกี้ ที่จริงผมขอไปสองเพลงนะครับ บอกว่าอีกเพลงนึงให้เป็นเพลงอะไรก็ได้ กับความรัก ที่นักร้องๆได้นะครับ
“ฟังสิ...หน้างออยู่ได้”ผมพูดไปยิ้มไป หัวเราะไปครับ ไอ้พนักงานที่มารับกระดาษที่ผมจดโน๊ตเมื่อกี้ก็ยืนยิ้มใหญ่ครับ มันคงเห็นผมขำนั้นแหละครับ
................................
หากคืนนี้มีดาวอยู่ล้านดวง ฉันขอได้ไหมสักดวงหนึ่งช่วยฟังฉันที
เพราะว่าคืนนี้ฉันมีเรื่องร้อนใจ อยากอธิฐานและขอดวงดาวให้ช่วยฉันสักที

เนื่องจากตอนนี้ฉันรู้สึกจิตใจมันอ่อนไหว อยากจะรู้ว่าเขาเป็นยังไงจากคำพูดวันนี้

เพราะฉันเพิ่งบอกรักไป และเขาก็รับฟังทุกอย่างทุกถ้อยคำ เหมือนความฝัน
แต่ฉันเองก็ไม่อาจแน่ใจ ว่าพรุ่งนี้เรื่องของเราจะสุขหรือแสนเศร้า
จึงวอนขอดาวให้ช่วยบอก(ที)

หากว่าตัวเขาใจให้ฉันจริง ฉันขอได้ไหมให้ทุกสิ่งเป็นจริงเรื่อยไป
ให้ต่อจากวันนี้เขามีแต่ฉันในหัวใจ จะอธิฐานและขอดวงดาวให้ช่วยฉันสักที

เนื่องจากตอนนี้ฉันรู้สึกจิตใจมันอ่อนไหว อยากจะรู้ว่าเขาเป็นยังไงจากคำพูดวันนี้

เพราะฉันเพิ่งบอกรักไป และเขาก็รับฟังทุกอย่างทุกถ้อยคำ เหมือนความฝัน
แต่ฉันเองก็ไม่อาจแน่ใจ ว่าพรุ่งนี้เรื่องของเราจะสุขหรือแสนเศร้า
จึงวอนขอดาวให้ช่วยบอก(ที)

ช่วยบอกให้ฉันรู้ ให้มั่นใจ การรอคอยมันยากเกินทนไหว
ได้โปรดช่วยบอกฉันและตอบหน่อยได้ไหม ว่าพรุ่งนี้เขากับฉันนั้นจะเป็นยังไง

เพราะฉันเพิ่งบอกรักไป และเขาก็รับฟังทุกอย่างทุกถ้อยคำ เหมือนความฝัน
แต่ฉันเองก็ไม่อาจแน่ใจ ว่าพรุ่งนี้เรื่องของเราจะสุขหรือแสนเศร้า
จึงวอนขอดาวให้ช่วยบอก(ที)
.....................................
“ไร..”มันหันมายิ้มให้ผมแล้วครับ ผมก็หัวเราะไม่หยุดกับไอ้เพลงเมื่อกี้
“...หึหึ....ป่าว”ผมหัวเราะแล้วบอกมัน
“ชอบปะ..”ผมถาม แล้วเอาเท้าไปเขี่ยๆรองเท้ามันครับ
“อืม....แต่กวนตีนนะเพลงแรกนะ”มันพูด แล้วหยิบแก้วเบียร์มาซด
“ฮ่าๆๆ..ก็อยากให้หายงอนไงครับ...เมื่อกี้พี่ป่านโทรมา..มึงนี่ก็งอนไม่เข้าเรื่อง”ผมบอกมัน
“อะ..แกะกุ้งสิ..”ผมยื่นกุ้งให้มันอีกตัว
“..แม่งใช้เอาๆ..”ไอ้ตาร์มันบ่นๆครับ
“ตาร์..”ผมเรียกมัน ไอ้ตาร์หันหน้ามามองผมครับ
“....อะไรครับ..”ไอ้ตาร์หันหน้ามาถามผม
“อืม..เชื่องดีวะ..เรียกก็หัน”ผมพูดแล้วหัวเราะ มันก็ยิ้มครับ
“กวนตีน.”.ไอ้ตาร์มันพูด
ผมกับไอ้ตาร์นั่งกินกันอยู่ จนอาหารหมดครับ พากันอิ่มไปตามๆกัน เบียร์หมดไปสามขวดเองครับ นิดหน่อย ยังชิวได้อีกครับ ผมก็เรียกคิดเงิน เสร็จแล้วก็พากันไปซื้อขนมที่เซเว่นครับ ไอ้เหี้ยตาร์นี่จังไรอยู่ในหัวมันเลยครับ หยิบถุงยางสองกล่องต่อหน้าผมและพนักงานคิดเงิน ผมหันไปมองหน้ามัน
“ไม่พอหรอครับ”ดูครับ ไอ้หน้าด้าน แถมยิ้มร่าเริงอีกครับ
“ไอ้เวร”ผมพูดเบาๆ แล้วเดินออกมาเลยครับ ทำเอาพนักงานในร้านตรงเคาร์เตอร์คิดเงินสามคน ยืนหัวเราะกัน พอขึ้นมาบนรถผมก็ตบหัวมันเบาๆ
“มึงนี่นะ..จะอะไรยังไงไม่ต้องป่าวประกาศชาวโลกก็ได้”ผมบอกมัน มันก็หัวเราะอีกครับ
“คืนนี้งด..กรูเหนื่อย..ตามล่ามึงเนี้ยแหละ”ผมพูด
“โห..ไรวะ...”ไอ้ตาร์เริ่มเหมือนวัยรุ่นโดนขัดใจครับ
“ไม่มีข้อแม้..กรูเหนื่อยจริงๆ..อยากทำก็ชักเอาเอง”ผมพูด
มันก็บ่นอุบอิบครับ หน้างอเป็นตูด แต่ช่างแม่งเหอะ ผมเหนื่อยจริงๆนิครับ พอกลับถึงบ้านพัก ก็เข้าไปอาบน้ำไม่สนใจมันเลยครับ ไอ้ตาร์ก็เปิดดูโทรทัศน์อยู่ตรงห้องนั่งเล่น
...

มาต่อแล้วค่ะ
ถึงแม้ว่าจะดึกไปหน่อย
หึหึ ไม่หน่อยแระ
ก็ไปเที่ยวมาอ่า
แล้วก็มัวอ่านเรื่องของคนอื่นอะ กร๊าก โยนความผิด แล้วก็ดูหนังไปด้วยอะ เลยไม่ได้ต่อสักกะที
กิ๊กกิ้ว
แต่ยังไงก็มาต่อแล้วน้า
ที่จริงกะว่าเอาตอนนี้เป็นตอนจบ
แต่เหมือนจะจบเร็วไปนิ
ก็เลยยังหาทางจบไม่ได้เลยไง
กรูหาทางออกกับชีวิตไม่เจอเลยทีนี้
ฮ่าๆ
ไปแระ
เดี๋ยวก็มีทางออกเองแหละ
จุ๊บๆ
ฝานดีค่ะ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 04-11-2008 00:45:23 โดย เบบี้ »

ออฟไลน์ Mint

  • นิสัย!!
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2114
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +881/-17
 :m1:


ตอนหน้าจะมีเรียกเลือดรึเปล่าเนี่ย  :laugh:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 03-11-2008 02:28:32 โดย Mint »

YO DEA

  • บุคคลทั่วไป
 :เฮ้อ:

กว่าเรื่องราวจะดำเนินมาถึงตอนนี้






ผมลุ้นแทบขาดใจ



ทุกๆ ครั้งที่เข้ามาอ่านนิยายในเว็ปนี้


ผมต้องเข้ามาอ่านเรื่องนี้ก่อนทุกครั้ง


ประมาณว่าอินจัดในทุกตอนของเรื่องราวที่เกิดขึ้น


บางวันอ่านหนังสือประมาณว่าจะสอบ


ยังต้องคิดว่าน้ำจะง้อตาร์สำเร็จไหม



อิอิ



สับสนกะชีวิตตัวเอง


ไม่เป็นไร



เค้ารักคนเขียนนะ


อิอิ

 :o8:


 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด