ตอนที่12 ปายทะเลกานนะ
เย้ๆๆ สอบเสร็จวันสุดท้ายแล้วโว้ย ผมนึกในใจ เพราะตอนนี้นั่งอยู่บนเก้าอี้ในห้องสอบ รอออกจากห้องนะครับ เพราะทำข้อสอบเสร็จแล้วเรียบร้อย เฮ้อ .. เหนื่อยจริงน้า ผมและเพื่อนในกลุ่มนัดกันไปเที่ยวทะเลแห่งหนึ่งในประเทศไทยเนี้ยแหละครับ สอบเสร็จก็กะกันไปรุ่งเช้าของพรุ่งนี้เลย กะไม่ทำอะไรกันเลยครับ แฮะๆ ไปกันทั้งหมด สิบสามคนครับ ก็มีผม ไอ้แสบ ไอ้แมน ไอ้เข็ม ไอ้เป้ ไอ้ป๊อด พี่ใส แฟนพี่ใส พี่ไม้ พี่ปอง พี่ตัง แล้วก็ไอ้ห่าตัวเหี้ยนั่นแหละครับ เออ ไอ้โนอีกคน เหมารถตู้กันไปหนึ่งคัน แล้วก็เอารถขอบไอ้ป๊อดไปอีกคันนะครับแต่ว่าพี่ผมเป็นคนขับซะงั้น
เช้ารุ่งขึ้นไวปานวอก
“เฮ้ย.... ไอ้ข้าวโว้ย”เสียงไอ้ป๊อดนี่หว่า ผมเตรียมของในบ้านเสร็จแล้ว กำลังรอรถอยู่
“สงสัยมากันแล้วอะพี่ตัง”ผมหันไปบอกพี่ผมที่นั่งอยู่ด้วย ตอนนี้มีพี่เจ้ามารอส่ง ส่วยพ่อกับแม่นั้นหลับสบายอยู่บนห้องนู้ครับ
“ไปกัน”พี่ตังเตรียมยกกระเป๋า ของผมก็มีกระเป๋าใส่เสื้อผ้ามากมายหนึ่งใบแล้วก็กระเป๋าสะพายพกติดตัวใบนึงครับ
พอเดินออกไปหน้าบ้านก็อยู่กันครบเลยครับ ไม่รู้จะออกกันมานอกรถกันทำไม ตอนนี้เวลาตีสี่ มึดมากมายครับ
“มาครับพี่ช่วย”ไอ้ตาร์มันเดินยิ้มมาที่ผม ผมก็ยื่นอย่างโดยดีครับ ก็มันหนักนิ แฮะๆ บวกกับความขี้เกียจ
“เสื้อน่ารักอะข้าว”ไอ้โนมันจับเสื้อผม ก็เสื้อยืนธรรมดานั่นแหละครับ สีชมพูอ่อน ลายการตูนแฮะๆ
“แน่นอน คนหล่อใส่อะไรก็ดูดี”ผมพูดแล้วยิ้มภูมิอกภูมิใจ
“แหวะ”ทั้งหมดพากันทำเสียงแบบนี้ใส่ผมอะครับ
“โหย..อิจฉากรูกันนะสิพวกมึงที่กรูหน้าตาดีกว่า”ผมหันไปว่าพวกมัน พวกมันก็พากันยิ้ม
“ไปก่อนนะพี่เจ้า”ผมหันไปบอกพี่ชายสุดที่รัก
“อืมครับดูแลตัวเองด้วยนะ”พี่ผมบอก แล้วผมก็เข้าไปกอดพี่เจ้าเหมือนจะลากันไกลซะงั้นอะ
แล้วผมก็เดินขึ้นรถไปแบบไม่รอใครเลยครับ ผมนั่งตรงที่มันเป็นที่นั่งเดี่ยว เพราะไม่อยากนั่งเบียดใคร แต่พอไอ้ตาร์มันขึ้นมาแค่นั้นเองครับ
“มานั่งนี่สิครับ”มันจับข้อมือผม จะให้ไปนั่งตรงที่ๆมีที่นั่งสองคน
“ไม่เอา”ผมบอกมัน
“มานั่ง”มันขึ้นเสียงครับ
“กรูไม่นั่ง”ผมต่อล้อต่อเถียงกับมัน
“ได้”สิ้นเสียงมันครับ มันอุ้มผมเลยครับ พอดีเพดานรถมันสูงอะ มันเลยอุ้มผมได้
“เฮ้ย”ผมอุทานด้วยความตกใจ
“ดื้อดีนักนิ”มันพูดไปยิ้มไป ไอ้พวกที่ยืนอยู่ข้างนอกรถก็แซวกันใหญ่เลยครับ
“เล่นตัวดีนะมึงอะ”นั่งไงเสียงไอ้ห่าแสบครับ แล้วทุกคนก็พากันหัวเราะร่า
“สัด..หุบปากไปเลยมึง”ผมด่ามันเมื่อตูดผมแตะลงพื้นเบาะที่นั่งติดกระจก
“หึหึ”นั่งเสียงตัวเหี้ยมันหัวเราะครับ
“หุบปากมึงด้วย”ผมด่าทำหน้างอ
“คราบแม่”มันพูด แล้วก็พากันหัวเราะกันอีกรอบ ผมก็นั่งหน้างอนะสิครับ
“สัดเอ้ยกรูไม่น่ามาเลย”ผมก็บ่นๆ แล้วทุกคนก็พากันขึ้นรถ ในรถคันนี้ก็มี ไอ้แสบที่นั่งข้างคนขับ ไอ้ตาร์ผมนั่งตรงกลาง พี่ใสกับแฟนพี่แกนั่งข้างหลังครับ พี่ไม้ กับพี่ปอง แล้วก็ไอ้เข็มนั่งข้างหน้า ส่วนไอ้แมนนั่งด้านข้าง แล้วรถเก๋งอีกคันมีไอ้ป๊อดเจ้าของรถ ไอ้โนไม่รู้ไปเสือกไรนั่น พี่ตัง แล้วก็ไอ้เป้ครับ
“หิวรึป่าวครับ”มันถามผมเมื่อรถเคลื่อนตัวจากบ้านผมไปได้ชั่วโมงแล้ว มันคงเห็นว่าผมยังไม่หลับมั้งครับ เพราะทั้งรถหลับกันเกือบหมด มีแต่ไอ้พี่ไม้ พี่ปอง แล้วก็ ไอ้เข็ม ที่นั่งดูหนังกันอยู่
“ไม่”ผมตอบสั้นๆได้ใจความ
“แต่พี่หิว”ผมบอก
“แล้วมาบอกกรูทำเหี้ยไร”ผมหันไปมองหน้ามัน
“ก็ของที่อยากกินมันอยู่ตรงน้องข้าวนิครับ”นั่นไง ทำหน้าตาหื่นใส่กรูอีก กรูคิดผิดคิดถูกเนี้ยที่มากับมึงอะไอ้ตาร์
“โรคจิต”ผมบอกมันมันก็หัวเราะครับ แล้วตอนไหนก็ไม่รู้ที่หลับไป
สงสัยเช้าแล้วคิดในใจ แสงแดดมันโดนตา จนผมต้องตื่นขึ้นเองครับ เอ๊ะผ้าห่ม ผมหันไปมองหน้าไอ้ตาร์ซึ่งหลับอยู่ สงสัยมันคงห่มให้ผมแหละมั้งครับ มองดูนาฬิกา ก็เห็นว่าเจ็ดโมงเช้าแล้ว หิวแฮะ
อยู่ดีๆไอ้ตาร์มันก็พลิกหัวตัวเองมันหนุนไหล่ผม ผมก็มองมันแต่ว่าก็ทำไงได้อะครับคนหลับอะ เลยตามเลยละกัน
“ลุงครับ เดี๋ยวแวะปั้มกินข้าวกันก่อนนะครับ”เสียงไอ้แสบมันพูดบอกลุงคนขับรถ
“ครับ”ลุงแกตอบรับ
“ไอ้ตาร์”ผมเรียกชื่อมันเพราะคิดว่าอีกไม่นานคงถึงปั้มน้ำมันแล้ว
“ไอ้ตาร์”ผมเรียกชื่อมันอีกครั้งพร้อมกันสะกิดที่แขน แขนกรูแข็งแล้วโว้ย แม่งคนเหี้ยไรตัวหนักชิบหาย
“อ้ายเหี้ยตาร์”ผมพูดเสียงยานคางเป็นครั้งสุดท้าย
“หึหึ”นั่งไงตื่นแล้วสิมึงอะ หัวเราะเหี้ยๆของมันกรูละเกลียด
“สัดตื่นตั้งนานแล้วสิมึง”ผมทำหน้างอ
“ครับ...”มันยิ้มหน้าตาเฉย
“แล้วนอนให้กรูเมื่อยอยู่ได้”ผมบอกมันอีก
“ก็อยากนอนหนุนไหล่คนรักนิ”มันยิ้มหน้าไม่อายอีก
“โอ้ย..หวานเลี่ยนเดี๋ยวกรูกินข้าวไม่ลงวะ จะอ้วก”เสียงพี่ไม้ครับมันหันหน้ามาว่าผมสองคน แล้วทั้งรถก็ตื่นกันเลยครับ
“สาด..อิจฉากรูอะดิ”นั่งไงครับ มันไม่ลดละ ความหน้าด้านของมัน
“เออ..อิจฉาโว้ย”นั่นพี่ไม้ ปฏิเสธบ้างก็ได้คราบพี่
แล้วรถก็มาจอดเทียบที่ปั้มแห่งหนึ่ง ร้านอาหารมากมาย แหล่งอำนวยความสะดวกเยอะแยะ แล้วพวกเราก็พากันลง ครับ
ผมพอลงได้ก็อย่างแรกครับ บิดขี้เกียจก่อนเลยครับ
“โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยย”พร้อมกันทำเสียงไปด้วย
“จุ๊บ”
“เฮ้ย”ผมตกใจหันหน้าไปมองที่คนทำ ก็ไอ้เหี้ยตาร์นั่นแหละครับมันดันมาหอมแก้มผมทีเผลอซะงั้นอะ
“น่ารัก”มันยิ้มแล้วยืนห่างๆผม
“มาให้กรูถีบเลยมึง”ผมบอกมันแล้ววิ่งตามไปถีบมัน มันก็หัวเราะแล้ววิ่งหนีผมครับ จนต่างคนต่างเหนื่อย ผมเลยเดินไปหาข้าวกิน เย็นๆแบบนี้ก็ขอกินก๋วยเตี๋ยวแล้วกันครับ
“เอาอะไรครับ”เสียงตัวดีมันถาม
“เส้นเล็ก..ต้มยำหมูหมัก พิเศษ ไม่ผัก”ผมบอกมัน มันก็มองหน้าผมครับ
“เรื่องมากแฮะ”เสียงมันพูดแล้วยิ้มให้ผม
“อ่าว..มึงว่ากรูหรอ”ผมมองหน้ามัน
“ป่าวนิ.. ทำไมไม่กินผักละครับ “มันถาม
“ก็กรูไม่ชอบนี่หว่า”ผมบอก แล้วผมก็หันหน้าหนีมันครับ ก็ตามันตอนนี้ดิหวานเยิ้มไปไหนนิ
“เอาเส้นเล็กต้มยำหมูหมัก พิเศษ ..แล้วก็ หมี่เหลืองแห้งครับ”อ่าว
“เฮ้ย..บอกด้วยว่าไม่ผัก”ผมบอกมัน มันหันมามองหน้าผมแต่ทำเป็นไม่สนใจ
“เออ..กรูสั่งเองก็ได้”ผมทำหน้าโมโห
“ป้าครั....”ก่อนที่จะพูดจบมันก็เอามือมาปิดปากผมแล้วครับ
“อือออ”ผมดิ้นให้มือมันออกจากปากผม แต่ว่ามันไม่หลุดอะมือมันใหญ่อะ
มันปิดอย่างนั่นจน
“ได้แล้วหนู”เสียงป้าคนนั่นเรียก แล้วมันก็ปล่อยมือออก
“เฮ้ย..แม่ง”ผมหัวเสียง
“ฮ่าๆๆๆ...”มันหัวเราะร่า
“กรูสั่งใหม่ก็ได้”ผมบอก
แล้วผมทำท่าจะสั่งครับ แต่มันกลับ
“ลองสั่งสิครับ เดี๋ยวจับจูบตรงนี้เลยดีมั้ย”เอ้ยๆๆ ไอ้บ้า
ผมยืนเงียบเลยครับทำหน้างอ
“ไปครับ กินได้แล้ว หิวจะแย่”มันพูดแล้วเดินไปเลยครับ ถือไอ้สองชามนั้นไปด้วย ผมก็ยืนอยู่กับที่สิครับไม่ไปไหนหรอกกรูงอนโว้ย กรูไม่อยากกินผักนิ
“เดินไปดีๆหรือว่าให้อุ้มไปครับ”เฮ้ย มาจากไหนวะ ก็มันเดินไปถึงโต๊ะแล้วนิครับ อยู่ดีๆมากระซิบข้างหูผมเฉยเลย
“เฮ้ย..สองคนมึงอะ จะทำกันตรงนี้เลยหรอวะ”งะ ก็เสียงไอ้พี่ใสนะสิครับ
“เออกะอยู่วะ”ไอ้เหี้ยตาร์ คนเต็มเลย มึงอายคนอื่นเค้าบ้างมั้ยเนี้ย กรูอายโว้ย ผมเลยเดินไปที่โต๊ะที่มันวางก๋วยเตี๋ยวไว้แต่โดยดีครับ
พอตอนกินผมก็เขี่ยๆๆ ทำสีหน้าไม่พอใจ แล้วก็เขี่ยๆๆ ผักออกสิครับ
“หึหึหึ”มันยังมีหน้ามาหัวเราะอีกครับ ผมเงยหน้าไปมองหน้ามัน หน้างอมากครับ ตาขวางเลย กรูเกลียดผักโว้ย แล้วกรูก็เกลียดมึงด้วยไอ้โรคจิต
“มานี่”มันพูดเสร็จมันก็หยิบชามผม แล้วเอาผักๆๆๆๆ ทั้งหลายไปที่ชามมันเลยครับ แล้วมันก็เอาลูกชิ้นที่ชามมันมีอยู่ลูกใหญ่ๆ สี่ลูก เอามาให้ผมสองลูก แล้วมันเสือกเอาหมูผมไปซะงั้นอะ โหยทำอย่างนี้ เอาหมูหมักกรูคืนดีกว่า สาด
“โหยกรูคิดว่าจะมีน้ำใจ เสือกเอาหมูกรูไปทำไม”ผมบอกมันแล้วจับชามคืน แต่ไม่ได้เอาหมูคืนหรอกนะครับ
“อ่าวว..ก็เป็นค่าตอบแทนที่กินผักให้ไงครับ”มันยังมีข้ออ้าง
“แต่กรุไม่ได้ให้มึงสั่งผักให้กรู”ผมบอกมัน เอาตะเกียบทิ่มลงที่ชามอย่างโมโห
“ก็อยากให้ที่รักกินของมีประโยชน์นิครับ”ดูมันอ้างอีก
“มึงอยากแกล้งกรูมากกว่านะสิ”ผมบอกมัน แล้วจะเอาตะเกียบทิ่มที่หน้ามันแต่เสือกหลบทันครับ แล้วยังมีหน้ามาหัวเราะอีก
พอกินเสร็จผมก็เดินไปห้องน้ำ ทำภารกิจเสร็จก็เดินไปเซเว่นครับ หาอาหารประทังชีวิต
ผมก็เลือกนู้เลือกนี่ไป ช๊อกโกแลตนี่เพียบ เลย์นี่มากมายเลยครับ
“โหย..นี่กินหรือแดกครับ”นั่นไงเสียงอันไม่พึงประสงค์ครับ
“เสือก”ผมหันไปด่ามัน แล้วมันเสือกหัวเราะอีก แต่มันก็เดินตามผมไปนะครับ เลย์นี่สามถุงเลยครับถุงใหญ่ด้วย
“เอารสนี้ด้วย”มันหยิบมาให้ผม
“ไม่อาว”ผมบอกมันแล้วเดินหนี ก็มันเป็นเลย์รถดั้งเดิมอะ ไม่ชอบอะมันจืด เค็มๆ
“ก็เค้าชอบนิ”ดูทำมาเป็นน่ารัก สาด
“แต่กรูไม่”ผมหันไปบอกมันแล้วมันก็หัวเราะอีก แต่สุดท้ายมันก็ไม่ได้หยิบถุงนั้นมาหรอกนะครับ พอผมวางที่เคาเตอร์คิดเงิน ผมก็เดินออกมาเลยครับ
“อ่าว”ผมได้ยินจากเสียงมันแค่นั้นครับ
“แบรรร”ผมหันไปแลบลิ้นแล้วทำเสียงใส่มัน มันก็ยิ้มแล้วหัวเราะ ผมก็เดินออกมาให้มันจ่ายเงินไปครับ
ยืนรออยู่นาน จนมันออกมาแล้วอยู่ดีๆ ไม่ได้ตั้งตัวครับ
“จุ๊บ”
“เฮ้ย”ผมอุทายอีก เอาอีกแล้วนะมึง แล้วมันก็วิ่งไปเลยครับ คราวนี้จุ๊บที่ปากผมเลยครับแล้วให้กรูยืนงง กับที่ คนอื่นก็มอง อายเค้ามั้ย ไอ้สาดตาร์
...
ขอบคุณที่มากนะค่ะสำหรับนักอ่านทุกท่าน
ขอโทษที่มาต่อให้ช้า พึ่งทำการบ้านเสร็จก็รีบพิมพ์ๆเมื่อกี้เลยค่ะ
ขอบคุณทุกคำติชมนะค่ะ
รักคนอ่านทุกท่านคะ
ขอบคุณมากมายจากใจเลยค่ะ
หัวข้อ: [นิยาย]สุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้..ไอ้โรคจิต (ไม่อนุญาตให้นำนิยายไปโพสเวปอื่นค่ะ) (อ่าน 2483933 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก