หัวข้อ: [นิยาย]สุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้..ไอ้โรคจิต (ไม่อนุญาตให้นำนิยายไปโพสเวปอื่นค่ะ)

[เบบี้]

ข้อตกลงในการเข้ามาเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยายboy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามโพสข้อความที่ไม่เหมาะสมและเกิดความขัดแย้ง
3.การนำเรื่องข้อความ รูปภาพมาโพสหรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อหรือขออณุญาติจากเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับการคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจากการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
...............................................................................................

นิยายเรื่อง
สุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้..ไอ้โรคจิต..


ขอต้อนรับสู่เรื่องใหม่นะค่ะ

จากนักเขียน เบบี้

เนื้อเรื่องโดย เบบี้
สงวนลิขสิทธิ์
ห้ามทำการดัดแปลง คัดลอก ทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใด รวมทั้งนำไปเผยแพร่ต่อโดยไม่ได้รับอณุญาติจากเจ้าของเรื่อง คุณเบบี้ เป็นลายลักษณ์อักษร

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้น โดยไม่ได้พาดพิงถึงใคร ทุกตัวละครเป็นเรื่องที่สมมุติขึ้นทั้งสิ้น  เผื่อให้ความบันเทิงแก่ผู้อ่านทุกคน โปรดใช้วิจาณญาณในการอ่านนะค่ะ

ขอบคุณมากค่ะ

*** ขออนุญาตแก้ไขคำห้อยท้ายของชื่อเรื่อง เพื่อลดความรุงรังของหัวข้อ  แต่หากผู้แต่งมีเรื่องแจ้งเพิ่มเติม ก็สามารถแก้ไขชื่อเรื่องได้ตามปกติค่ะ
ทิพย์โมบอร์ดนิยาย

V
V
V
V
V

บอกกล่าวให้ทราบ..

ทางเบบี้เพิ่งได้ตั้งกระทู้หนึ่งในเวปบอร์ดของเบบี้ My Web-board ..เพื่อสำหรับพูดคุย  วิจารณ์  สอบถามหรือแม้กระทั่งใครที่คิดถึงตัวละครในเรื่อง Memorial~ รักแรก รักสุดท้าย  และ  เรื่องสุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้..ไอ้โรคจิตด้วย  ซึ่งสามารถมาพบปะพูดคุยกันได้ที่กระทู้ Talk with us~ Salim & Met and the Gang หรือ Talk with us~ Guitar & Khao and the Gang นะคะ ^^


บ๊ายบาย
เบบี้..

[Mint]

อยากอ่านๆๆ มาต่อเร็วๆ

 

[THIP]

มาไม่ทันน้องมิ้นเลยวุ้ย 

[juuuno99]

 

[anna1234]

  ยินดีตอนเข้าเล้า อิอิ +1 เป็นกำลังใจให้ก่อน

[crazykung]

 

ชื่อเรื่อง ก้อชอบละ อาไรโรคจิตๆๆเนี้ย 55+


มารออ่านงับ

[เบบี้]

อะไรของกรูวะเนี้ย

[krappom]

^

^

เจาะไข่คนแต่ง

พี่แอนมัวแต่ชักช้าอ่ะ

ขอปาดเจาะก่อนแล้วกันนะ 

[shiawase]

จะรอคนเขียน(ใจเย็น)แล้วกันนะคะ

แต่บอกไว้อย่าง  คนอ่านที่นี่ ใจร้อนทุกคน 5555++

ทวงกันรุนแรงด้วย 

[pongsj]

ชอบโรคจิต 555

[freeplay009]

 

เอาฤกษ์เอาชัย ด้วยคนครับ อิอิ

เป็นกำลังใจให้นะครับ  รออ่านๆ อิอิ ชอบโรคจิตครับ เหอะๆ

 

[mist]

มารอเรื่องใหม่ด้วยคน คนเขียนสู้ 

ป.ล. ข้าวตัง นะจ้ะ ไม่ใช่ ข้าวตังค์

[sakiko]

แวะมารอ เรื่อง ใหม่

 

[เบบี้]

ผลงานที่ผ่านมาของ "เบบี้" ชี้แจงเพื่อทราบ ดังนี้...

1. [ ลงเวปปี 2551 ] สุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้..ไอ้โรคจิต
- มีลงให้อ่านทางเวปไซด์ Thaiboyslove และบอร์ดเบบี้เท่านั้น
- ได้จัดทำเป็นหนังสือแล้ว ตีพิมพ์ 1 ครั้งและไม่ทำการตีพิมพ์ในรูปแบบหนังสือซ้ำในอนาคต
- หนังสือขายหมดแล้ว

2. [ ลงเวปปี 2552 ] เพราะว่ารัก..แน่รึเปล่า
- ไม่ตีพิมพ์เป็นหนังสือ มีให้อ่านในบอร์ดเบบี้ที่เดียวเท่านั้น

3. [ ลงเวปปี 2552 ] ชุลมุนวุ่นรัก
- มีลงให้อ่านทางเวปไซด์ Thaiboyslove และบอร์ดเบบี้เท่านั้น
- ได้จัดทำเป็นหนังสือแล้ว ตีพิมพ์ 1 ครั้งและไม่ทำการตีพิมพ์ในรูปแบบหนังสือซ้ำในอนาคต
- หนังสือขายหมดแล้ว

4. [ ลงเวปปี 2553 ] Momorial~รักแรก รักสุดท้าย
- มีลงให้อ่านทางเวปไซด์ Thaiboyslove และบอร์ดเบบี้เท่านั้น
- จัดทำในรูปแบบหนังสือในปี 2558 (ตีพิมพ์ 1 ครั้งและจะไม่ทำการตีพิมพ์ในรูปแบบหนังสือซ้ำในอนาคต)
อ่านข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่ "แจ้งข่าวหน้า 516" หรือที่ลิ้งค์นี้ค่ะ http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=13100.15450

6. [ ลงเวปปี 2553 ] แฟนผมคนนี้..จี๊ดสุดๆ
- ไม่ตีพิมพ์เป็นหนังสือ มีให้อ่านในบอร์ดเบบี้ที่เดียวเท่านั้น

7. Summer~ร้อน Summer~ รัก
- ไม่มีโพสที่หน้าเวปไซต์ใดๆ  ตีพิมพ์ร่วมเป็นหนังสือของโปรเจคของทาง Thaiboyslove เท่านั้น

8. [ ลงเวปปี 2554 ] ~Limited Lovers~
- มีลงให้อ่านทางเวปไซด์ Thaiboyslove และบอร์ดเบบี้เท่านั้น
- ได้จัดทำเป็นหนังสือแล้ว ตีพิมพ์ 1 ครั้งและไม่ทำการตีพิมพ์ในรูปแบบหนังสือซ้ำในอนาคต
- หนังสือขายหมดแล้ว

ขอบคุณค่ะ
เบบี้

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

ตอนที่1 เปิดเทอม

เปิดเทอมได้สามอาทิตย์
“เฮ้ย..ไอ้ข้าว ดูนั่นดิ” เสียงเพื่อนผมครับไอ้ป๊อด 
ไอ้ป๊อดเพื่อนผมสมัยมัธยมต้น  เรียนม.ต้นมาด้วยกันที่โรงเรียน.................(ของพ่อผมนั้นแหละครับ) มันหน้าตาคมๆ ตอนนี้สูง 180 ซม. คนเหี้ยไร ม.4 สูง 180 ซม. มันไม่ได้ป๊อดสมชื่อมันหรอกครับ  มันเป็นนักมวยสากลของโรงเรียนด้วย  ไอ้ป๊อดรีบเข้าชมรมนี้ตั้งแต่เข้าโรงเรียนมาแล้วละครับ
“โห..แม่ง...หน้ามึงโคตรหื่นเลยวะ ไอ้ป๊อด” ส่วนนี่ไอ้เป้
ไอ้เป้นี่เหมือนกันครับเรียนม.ต้นโรงเรียนเดียวกันมา มันเล่นดนตรีมาตั้งแต่ม.ต้น  จนมันมาเข้าที่นี่มันก็เข้าชมรมดนตรีอีก  แล้วยังสมัครเป็นนักบาสโรงเรียนด้วยครับ มันสูงกว่าไอ้ห่าป๊อดอีกอะ  เมิงจะสูงกันไปไหนเนี้ย ไอ้สองคนนี้ก็ยังอยู่ห้องเดียวกับผมอีกตอนม.ปลายที่โรงเรียนใหม่ของพวกผมนี้  สงสัยคงจะเป็นเพื่อนไปจนตายเพราะเข้ากันได้ดีซ่ะเหลือเกิน
“ฮ่าๆๆ ...” ทุกคนในกลุ่มต่างหัวเราะกันดังลั่น  ในห้องผมได้เพื่อนใหม่เพิ่มอีกสามคน
ขอแนะนำ คนแรก
ไอ้แมน เรียนชมรมดนตรีเหมือนกัน มันชอบวิชาเคมี  เพื่อนเอาไหนมันเอากันครับ หน้าตามันดีครับ มันเป็นอิสลามแขกปากี  ม.ต้นได้ข่าวว่ามันเหี้ยโคตร แต่ว่ามันฉลาด พ่อมันจับเข้าโรงเรียนนี้จนได้  (อ่าว ตกลงเข้าด้วยความสามารถหรือเส้นพ่อเมิงว่าไอ้แมน)
คนที่สอง เข็ม(ชื่อจริงๆคือเข็มทิศ)แล้วชื่อจริงมันก็ชื่อนี้ด้วยอะครับ  น่ารักดีเนอะ ไอ้นี่หน้ามันตี๋ฟีเวอร์มากๆครับ  กระเทยติดตรึม  มันอยู่ชมรมบาสกับผมตัวมันก็สูงใช้ได้ 180 ซม.ผมกันมันแค่อยู่ชมรมอะครับไม่ได้เล่นจิงจังเหมือนไอ้เป้ 
สุดท้ายแล้ว ไอ้แสบ ไอ้นี่มันแสบสมชื่อมันครับ  พ่อมันมีบริษัทห่าไรก็ไม่รู้ บ้านมันรวยเลยทำเหี้ยรัยก็ได้  มันรักเพื่อนมากๆครับ  ไอ้แสบอยู่ชมรมเทควันโด มันบอกพ่อมันส่งเรียนเทควันโดตั้งมันจำความได้แระ  มันเลยได้เป็นตัวของจังหวัดตั้งแต่ม.ต้น ที่มันเข้าโรงเรียนนี่ผมนับถือมันจริงๆ  มันจะเหี้ยตะกวดยังไง  ความสามารถทางเทควันโดทำให้มันเข้าโรงเรียนนี้ได้สบายๆ แถมยังสอบได้ห้องเก่งที่สุดด้วย  เอาและครับแนะนำเพื่อนเสร็จเรียบร้อยแล้ว ผมว่ามันเหมือนฝนตกขี้หมูไหลคนจังไรมาเจอกันยังไงไม่รู้เนอะ
ส่วนผม.ข้าวปั้น นักเรียนชั้นม.สี่/หนึ่ง ผมถือว่าผมเรียนเก่งน่ะ ฮ่าๆๆ  จะยังไงก็ช่างพ่อกับแม่ผมบอกว่าขอให้เอาการเรียนไว้ก่อนเป็นพอ  ผมก็เคยเรียนเทควันโดมาเหมือนกันน่ะครับ  ตั้งแต่ป.หก ถึง ม.สาม ตอนนี้เลิกเรียนละ ขี้เกียจมากกว่าขี้เกียจไปเรียน  ผมชอบบาสมากกว่าตอนนี้ผมเข้าชมรมบาสเพราะอยากสูงเท่าพี่ๆ ทั้งบ้านผมเตี้ยสุดแระไม่นับคุณแม่  พี่ผมสูง 185-186 ทั้งคู่ ส่วนผมน่ะหรอ 175 ซม. กรูเตี้ย คือผมก็ยังถือว่าผมเตี้ยอะคับ มาตรฐาน ชายไทยของผมต้อง180 อัพ แต่ผมก็ดื่มนมทุกวันนะเช้าเย็นตั้งแต่เด็ก ไม่รู้ว่าทำไมมันยังไม่สูงขึ้น แล้วห้าเดือนที่ผ่านมาผมยังไม่ขึ้นเลยสักเซ็น ฮ่าๆๆ  แม่ผมเป็นลูกเซี้ยว  แม่บอกว่า ยายเป็นลูกครึ่งชาวเดนมาร์ก ไทย คุณตาก็เหมือนเป็นคนจีนอพยพมาอะครับ   ต่างคนต่างอยู่ไทยไม่ได้พูดภาษาอื่นได้เลย(อย่าคิดไกล) แม่กับพ่อตั้งหลักปักฐานได้กันเองนะครับ  แต่พ่อของผมเป็นคนไทยแท้ หน้าผมออกมาเป็นเช่นนี้ต้องขอบพระคุณ ฮ่าๆๆ  ที่ทำให้ลูกเกิดมาหน้าตาหล่อเยี่ยงนี้ กรูไม่ค่อยชมตัวเองเลย
 
กลับสู่จุดเริ่มต้น
กลุ่มเราหกคนก็ดังเหมือนกันครับ  เพราะว่าได้เข้ามาอยู่ห้องเก่งสุดแต่กลับมีเพื่อนสนิทเหี้ยๆของห้องสุดท้ายของทุกสายศิลป์และสายคำนวณ ฮ่าๆๆ  คบไว้ไม่เสียหายใช่รึเปล่าละครับ
“เฮ้ย..เดินมาแล้วเว้ย มาทางเราด้วยวะ” เสียงไอ้ป๊อดพูดแต่ทุกคนยังทำท่าเก๊กเหมือนเดิม เนียนอะเนียน.เด็กผู้หญิงคนนึงเดินเข้ามาที่โต๊ะผม   พร้อมกับเพื่อนๆอีกสี่ห้าคนยืนรอลุ้นอยู่ด้านหลังห่างๆ
“สัด..เงียบวางฟอร์มหน่อยสิวะ” นี่ผมเองครับ  ยังไม่วายกรูขอเก๊กหล่อหน่อย
“มาดูกันว่าจะมาถามใคร”เสียงไอ้แมนมันทำหน้าเรียบๆ แกมหื่นๆ
“เออ..ขอโทษนะค่ะ คือแกง..ผู้หญิงคนนั้นอะ”ผู้หญิงคนนี้ชี้ไปทางเพื่อนๆของเขาที่ยืนอยู่ด้านหลัง
“ครับ”ไอ้เหี้ยป๊อดมันตอบ
“แกงเค้าให้มาถามว่านายชื่ออะไรนะ”แล้วผู้หญิงคนนี้ก็หันหน้ามาทางผมครับ
“โหยยยยย”แล้วทั้งกลุ่มก็เก็ดกันแบบเซ็งๆ ฮ่าๆ   คราวนี้กรูกินสาด
“เราชื่อข้าวนะ..ข้าวปั้น..เรียกข้าวเฉยๆก็ได้”ผมพูดบอกแล้วยิ้มให้
“เราชื่อเป้ยน่ะ..คือเพื่อนเราชอบนายนะมาแค่นี้แหละ..บอกไว้ให้รู้ตัว ไปละ”เป้ยพูดไปยิ้มไปแล้วเป้ยก็วิ่งไปเฉยซะอย่างนั้นนะครับ
ผู้หญิงทั้งหลายก็วี๊ดว้าย แล้วแกงก็หันมาส่งยิ้มให้ผมนิดๆแบบอายๆแล้วเดินจากไป
“ผู้หญิงสมัยนี้นี่ยังไง...เข้ามาถามชื่อผู้ชายก่อน”ไอ้แสบบ่นแล้วทำหน้าเอือมๆ
“ทำไมวะ..มึงไม่ชอบหรอ”ไอ้เป้ถามกลับแบบหน้าสงสัย
“ป่าว...กรูชอบคราบบบบ..อยากได้..จัดให้คนได้ปะ ฮ่าๆๆ” ไอ้แสบมันพูดพร้อมหัวเราะทั้งกลุ่มก็พากันฮาอีกครั้ง
“สัด..กรูนึกว่าจะไม่เอาแต่แม่งเสียดายวะเสือกมาชอบไอ้ห่าข้าว..กรูเลยอดแดกเลย..น่ารักด้วย”ไอ้ป๊อดบ่นพึมพำ
   
   กรี้งงงงงงงงงงงงงงงง

อ๊อดโรงเรียนเรียกเตือนให้ขึ้นห้อง มันคล้ายๆกับอ๊อดนรกสำหรับพวกผมยังไงอย่างนั้นนะครับ
“โหย ..เรียนอีกแล้ววะ ต่อไปเรียนเหี้ยไรวะ”ผมหันหน้าไปทางไอ้เข็ม
“เคมีวะ..เจ๊โหดอีกแระ”ไอ้เข็มรู้หน้าที่แล้วบอกผม
“เออๆ..พวกเมิงไปก่อนนะเดี๋ยวกรูไปห้องน้ำก่อนกรูปวดฉี่วะ..เดี๋ยวตามไป”ผมบอกพวกมันพร้อมกับวิ่งไปทันที
ต้องทำเวลาหน่อยครับ  แค่ห้านาที  แค่ควักน้องชายตัวเองก็ใช้เวลานานแล้วแหละครับ กร๊าก ใหญ่ยาว..อะ  คิดไรอะ  เค้าหมายถึงซิบกางเกง


………………………………………………………………………………………………………


ไม่รู้ว่าจะชอบรึป่าว
คอมเม้นบอกก็แล้วกันน้าค่ะ

[pongsj]

ท่าทางเพื่อนจะกลุ่มใหญ่น่าดู อิอิ

[kurugmin]

เข้ามาเป็นกำลังใจให้คร๊าบ
ชอบๆอะไรจิตๆ
ถ้ามีซาดิสต์เพิ่มด้วยยิ่งชอบ
+1ให้ก่อนครับผม

จะรอคนเขียน(ใจเย็น)แล้วกันนะคะ

แต่บอกไว้อย่าง  คนอ่านที่นี่ ใจร้อนทุกคน 5555++

ทวงกันรุนแรงด้วย 

o7เห็นด้วย
โหดๆกันทั้งน้าน
แถมมีประเภททวงให้มาต่อแล้วไม่เห็นเข้าไปอ่านต่อ
คนเขียนก็เซ็งดิ  เนอะ
 

[inimeg]

คนเขียนกล้ารับเมนต์หนักมั้ยคะ... แบบว่าเห็นคำผิดแล้วหงุดหงิดค่ะ ถ้าไม่จะได้ข้าม....

[krappom]

เริ่มเรื่องมาก็ท่าทางน่าสนุกแล้ว

แต่ขอเม้นนิดนึงได้ป่ะ

แบบว่าเรื่องคำผิดอ่ะจ๊ะ

อย่างคำว่า "ขอโทษ" ไม่ใช่ "ขอโทด" น้า

โดยส่วนตัวแล้วคิดว่ามันทำให้อ่านได้ลื่นขึ้นนะ

[marchmenlo]

เนื้อเรื่องก็๋สนุกดีคับ น่าติดตาม แต่เสียรมณ์ก็ตรงที่ "ห้า ห้า ห้า" เนี๊ยแหล่ะ 

คืออารมณ์อ่านอ่ะน่ะ มันมาสะดุดตรงเสียงหัวเราะเนี๊ย มันไม่ใช่ทั้งภาษาเขียน และภาษาพูดน่ะ มันเป็นภาษาที่อ่านแล้วเป็นตัวเลข ดูแล้วขัด ๆ

คนเขียนกล้ารับเมนต์หนักมั้ยคะ... แบบว่าเห็นคำผิดแล้วหงุดหงิดค่ะ ถ้าไม่จะได้ข้าม....

ความจริงก็อารมณ์ก็เป็นเหมือนกะคนข้างบนอ่ะครับ แต่ก็น่ะ....ไม่กล้าข้ามไป เพราะอยากอ่านต่อ

[เบบี้]

มาตอบค่ะ

อยากเม้นอะไรกลับ อยากว่าอะไร หรือว่าด่าเลยก็ได้ค่ะ ชอบ เพราะคนเขียนชอบโดนด่า
555 เปลี่ยนให้แระค่ะ
แล้วจะแก้ไขน่ะค่ะ
ที่เขียนไปผิดๆก็เพราะบางทีอ่านนิยายก็อ่านแบบนี้เลยชินที่จะเห็นแบบนี้บ่อยๆ  แหะๆ โทษทีน่ะค่ะ พิมพ์ถูกแระ

รับคำติชมทุกๆคำ
ไม่ว่าประการใด
แล้วจะแก้ไข

สำหรับคนที่บอกว่า ชอบอะไรจิตๆ ขอมีซาดิสด้วย อันนี้คนแต่ง ขอคิดล่วงหน้าก่อนว่าเอาไงดี
แฮะๆ
ไปแระค่ะ

[● MaYa~Boy ●]

แวะมาอ่านคับ

มาเป็นกำลังใจให้นะคับ

สู้ๆ 

[เบบี้]

ตอนที่ 2 ฉี่ทำเรื่อง(กวนตีนนะมึงอะ)

เมื่อผมมาถึงห้องน้ำทำการล่าสัตว์เรียบร้อย(ยิงกระต่าย)แฮะๆ  แต่กำลังจะออกจากห้องน้ำ จะบอกให้ว่าห้องน้ำเป็นแบบเดินเข้าสองประตูซ้ายขวาอะครับ  มีแบบยืนด้านนอกกับข้างในแบบห้องน้ำส่วนตัว   ส่วนลึกเข้าไปในสุดเป็นห้องอาบน้ำอะครับ  ขณะนั้นก็ไม่มีคนแล้วเพราะขึ้นเรียนกันหมด  เอ๊ะ มีเสียงคนเดินมา
“เฮ้ย.ไอ้ตาร์เจ็บมากมั้ยวะมึง”เสียงผู้ชายคนหนึ่งถาม
“ไม่วะ..จิ๊บๆ..ไอ้เหี้ยกล้วยแม่งเล่นทีเผลอเอาไม้ตีกรูจากด้านหลัง..”เสียงผู้ชายอีกคนตอบรับ
“เออ..พวกกรูก็ไม่ทันมองวะโทษที”แล้วก็มีผู้ชายอีกคนพูดขึ้น
“เอาเหอะมึง..อย่าให้กรูเจออีกแล้วกัน คราวนี้เรื่องจบก็ให้มันจบ แต่ถ้ามันไม่จบ กรูไม่เอาไว้แน่ กรูจะกระทืบให้ แล้วจับล่อตูดแม่งเลย”เฮ้ย ..เสียงผู้ชายอีกคนพูด ไอ้คนที่ชื่อตาร์แหละคับ แม่ง มึงโรคจิตป่าววะ จะจับผู้ชายล่อตูด
“ฮ่าๆๆ ..”พวกมันหัวเรากัน  แต่กรูไม่ขำ..
“โอ้ย..เชี้ยเอ้ย..”ไอ้คนเจ็บร้อง
“เจ็บมากป่าวมึง..กลับบ้านไปทำแผลมั้ย..”เพื่อนมันถาม
“ไม่ต้องมึง ไกลหัวใจ..เย็นนี้กรูจะอยู่ดูพวกมันสักหน่อย..แม่งห้องพยาบาลมีไว้ก็ไปไม่ได้..สัด..แล้วพ่อกรูเสียเงินค่าบำรุงโรงเรียนให้ทำมัยวะเนี้ย”มันพูด พวกเพื่อนมันก็หัวเราะกัน ผมเหลือบดูนาฬิกา อ่าวเหี้ยสายแล้ว โดนอาจารย์ด่าแน่เลยมึง ไอ้ข้าว เมื่อผมนึกขึ้นได้ว่ามีเรียนผมก็รีบเปิดประตูออกไปไม่ได้ระวัง
“โอ้ย..”เสียงหนึ่งร้องอุทาน ผมหันไปเจอหน้ามันพอดี โหแม่งคิ้วแตกเลือดซึมเลยครับ มันไม่ใช่ฝีมือผมนะคับแต่ว่าคงจะเป็นไอ้โรคจิตที่เจ็บคนนั้น ผมหยุดมองหน้ามัน แล้วมันก็มองหน้าผม แล้วมันมองต่ำลงมาที่หน้าอกตรงชุดนักเรียนของผม
“อ่าว.น้องครับ..เปิดประตูมาชนพี่..ขอโทษสักคำมีมั้ยครับ”ไอ้โรคจิตมันพูดกับผม
“อ่าว..แล้วพี่มายืนขวางประตูทำไมละผมจะรู้มั้ยว่ามีคนยืนอยู่”ผมพูดพร้อมกับทำหน้ากวนตีนใส่มัน
“อ่าว.เปรี้ยวนิน้อง..หน้าตาก็น่ารักทำไมปากหมาจังละครับ”ไอ้โรคจิตมันพูดพร้อมกับทำตาหื่นแล้วยิ้มให้ผม
“ใครน่ารักวะ..ถอยไปผมจะไปเรียน”ผมบอกพร้อมกับจะเดินหลบมันเพราะมันยืนปิดทางเดินผมอยู่  พร้อมกับเพื่อนมันสองคนที่ยืนปิดสองข้างเลยครับ
“ไม่...ให้...ไป”มันทำหน้ากวนสุดๆพร้อมกับเอาแขนมากั้นไว้
“กรูบอกให้ถอยไป”ผมทำเสียงแข็งพร้อมกับมองหน้ามันที่ยิ้มอยู่ กรูสู้มึงน่ะไอ้โรคจิต ผมคิดในใจ แม่งคนเหี้ยไรวะะตัวใหญ่ชิบหาย  เท่าพี่ผมได้มั้งเนี้ย แถมตัวหนาอีกต่างหาก แล้วเพื่อนมันที่ยืนปิดสองข้างเนี้ยไม่รู้คนหรือควาย
“เฮ้ย..ไอ้ปอง ไอ้ไม้ มึงกลับไปก่อนเดี๋ยวกรูตามไป”มันพูดบอกเพื่อนมันทั้งๆที่มันยังยืนจ้องหน้าผมอยู่
“เอางั้นหรอวะ”เพื่อนมันถามเพื่อความแน่ใจของไอ้โรคจิตอีกครั้ง
“เออ...กรูเจอของน่าสนใจวะ..หึหึ”มันบอกเพื่อนมัน เย้ยยย มึงโรคจิตจริงๆด้วย หน้าหื่นชิบ มันหล่อนะครับผมยอมรับ ถ้าเป็นผู้หญิงคงละลายไปแระ แต่นี่ผมผู้ชายทั้งแท่งน้า..
“ยิ้มหน่อยสิครับ..หน้าบึ้งอยู่ได้เดี๋ยวไม่น่ารักนะ”มันบอกพร้อมยิ้มเจ้าเล่ห์
“เสือกละ..กรูมีเรียนมึงมีอะไรก็ว่ามา”ผมเหลืออดแล้วครับ
“โหย..พูดไม่เพราะเลยอะครับ”มันพูดไปยิ้มไปพร้อมกับเอามือไปกอดอก
“มึงเป็นใครกรูถึงจะมาพูดเพราะๆ”ผมพูดหน้านิ่งๆ เหอะๆ ปกติผมก็ไม่ใช่คนยอมคนอยู่แล้วแหละครับ แล้วดูมันสิครับ  กวนสะหะบาทาผมมากๆ
“น่ารักจังน้า”มันยังยิ้มอยู่ครับ ยิ้มๆๆๆ
“โรคจิตป่าวมึงอะ”ผมด่ามันพร้อมกับผลักมันแล้วเดินออกมา  มันไวมากครับ ดึงแขนผมแล้วกระชาก ผมเสียหลักเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดมันซะงั้นอะ  ตาจ้องกันซักพัก เฮ้ย มันกำลังจะก้มมา ก้มมา ก้มมาจูบผมคราบ
“เฮ้ย..ไอ้เหี้ย” ผมตั้งสติได้เอาแม่ไม้เทควันโด(มันต้องเป็นแม่ไม้มวยไทยไม่ใช่หรอ)ออกมาใช้  พอหลุดมาได้ เลยขอกลับไปเตะน้องน้อยมันเข้าจังๆหนึ่งที  มือมันกุมที่น้องชายมัน หน้าตาบู้บี้มากครับ สม กรูบอกแล้วว่ากรูสู้คน แฮะๆ กรูไม่กลัวมึงหรอกไอ้โรคจิต
“โอ้ยยยย..ที่รักทำไมทำแบบนี้ละครับ..เตะไปแล้วๆเราจะเอาอะไรไว้ใช้กันละเดี๋ยวไม่มีเสียบนะครับ”นั้นยังไม่วายลามกกวนตีนกรูอีก
“ไอ้โรคจิต..มึงจำไว้นะอย่ามายุ่งกับกรูอีก”ผมบอกชี้หน้ามัน แล้วจะอยู่ทำไมละครับวิ่งสิครับ เดี๋ยวมันหายเจ็บขึ้นมาทำไรผมแล้วจะสู้ไหวมั้ย ตัวยังกะควาย
วิ่งออกมาไม่เท่าไหร่
เสียงไอ้โรคจิตก็ตะโกนว่า
“แล้วเจอกันน่ะครับที่รัก...พรหมลิขิตทำให้เรามาเจอกันในห้องน้ำ..กวนตีนแบบเนี้ยพี่ชอบ”ผมหันหลังอยู่วิ่งไปหันหน้ามาหามันชูนิ้วกลางให้มัน แล้ววิ่งต่อครับ  เดี๋ยวไม่ทันเช็คชื่อกันพอดี
แม่งกรูไม่น่ามาฉี่เลย อั้นหน่อยไม่ได้ไงวะไอ้ข้าว แม่ง คนเหี้ยไรกวนตีน แถมยังลามกชิบหาย กรูว่ากรูก็ลามกพอตัวแล้วนะ  แค่ไม่แสดงออกแค่นั้นเอง  เอิ้กก


...


ที่จริงวันนี้กะจะไม่มาต่อแล้วน่ะค่ะ
แต่ว่ามาแก้ตัวคำผิดให้กับคนอ่านทุกท่าน
พิมพ์ไปลบไป
แฮะๆ
ไปละค่ะ
ขอบคุณที่กรุณามาอ่านแล้วคอมเม้นให้น่ะค่ะ ขอบคุณจริงๆ

[inimeg]

คนอ่านนิยายภาษาวิบัติแล้วติดเป็นจริงๆ ด้วยวุ้ย... เหราะฉะนั้น ถ้ารักจะเขียนก็ต้องปรับปรุงตัวเองให้เขียนให้ถูกนะครับ (แต่ไหงผมไม่ยักติดแฮะ)

งั้นไม่เกรงใจนะครับ

ติงเรื่องแรก วรรณยุกต์อักเสบ บางทีเห็นก็อยากจะปล่อยๆ บ้าง เพราะพูดทีไรก็โดนเมาท์ลับหลังว่าเรื่องมากทุกที แต่ไม่พูดก็กะไรอยู่ ยกตัวอย่างจากประโยคนี้แล้วกัน

“โห..แม่ง...หน้ามึงโคตรหื่นเลยวะ ไอ้ป๊อด”

ตัวหนาที่เน้นไว้ จะออกเสียงระดับเดียวกันกับ ตัวที่ขีดเส้นใต้ ซึ่งในชีวิตจริง ไม่มีใครออกเสียงวะตามหลังประโยคนี้แน่ๆ แต่จริงๆ ว่าจะปล่อยผ่าน... ถ้าไม่มาเจอประโยคนี้

สงสัยคงจะเป็นเพื่อนไปจนตายเพราะเข้ากันได้ดีซ่ะเหลือเกิน

  ในประโยคนี้ตัวหนาที่เน้นไว้จะออกเสียงว่า สะ เข้ากันได้ดีสะเหลือเกิน ถ้าเอาไม้เอกออกถึงจะออกเสียงว่า "ซะ" จึงจะถูก


พูดง่ายๆ ว่าใช้วรรณยุกต์สลับกันนั่นเอง

“เออ..ขอโทด

น่ะค่ะ คือแกง..ผู้หญิงคนนั้นอะ”ผู้หญิงคนนี้ชี้ไปทางเพื่อนๆของเขาที่ยืนอยู่ด้านหลัง

อันแรก ขอโทษ นะครับ ไม่ใช่ขอโทด จะอ่านผิดมายังไงตอนเด็กๆ ก็น่าจะเคยเห็นผ่านตาจากแบบเรียนมาบ้างแล่ะครับ อ้อ ลืมไปว่า สมัยนี้ไม่ใช้แบบเรียน มานีชูใจ เลยไม่รู้ว่ามีบทที่สอนเรื่องการขอโทษหรือเปล่า ถ้าไม่มีในแบบเรียนก็ขออภัยนะครับ

ส่วนอันที่สองแนะนำให้เข้าไปอ่านกระทู้นี้นะครับ แนะนำที่สุด ประโยคนี้ไม่ใช้เสียง หนะ - ขะ แบบนี้แน่นอนครับ

เพื่อนผมสมัยมัธยมต้นเรียนม.ต้นมาด้วยกันที่โรงเรียน......

สมัยมัธยมต้น แล้วยังบอกว่าเรียนม.ต้นด้วยกัน เอ่อ.... มันซ้ำซ้อนครับ บอกว่าเรียนด้วยกันก็คงพอ

“ห้าห้าห้า..” ทุกคนในกลุ่มต่างหัวเราะกันลั่น  ในห้องเราไดเพื่อนใหม่อีกสามคน เหมือนโดนชกเข้าเบ้าตา... เดินมาแล้วสะดุดเม็ดแมงลักล้ม อ่านแล้วไม่ได้อารมณ์หัวเราะเลยครับ จะใช้ใน msn ไม่ว่ากัน แต่ใช้ในนิยายมันเอ่อ... ไม่เข้าอย่างแรงครับ ใช้ "ฮ่าๆๆ" ก็ดีแล้ว ไม่ต้องไปวิวัฒน์วิบัติมันหรอกครับ

สุดท้ายแล้ว แสบ ไอ้นี่มันแสบสมชื่อมันคับ  พ่อมันมีบริษัทห่ารัยก็ไม่รู้ บ้านมันรวยเลยทำเหี้ยรัยก็ได้

  รัย นี่รู้ๆ กันว่าเป็นรูปย่อมาจาก อะไร เอาน่าไม่อยากจะพูดแต่ก็ต้องบอกว่าควรใช้ ไร นะครับ

มันบอกพ่อมันส่งเรียนเทควันโดตั้งมันจำความได้แระ

   ถ้าใช้คำว่าแล้วน่าจะดีกว่านะ

มาตราฐานชายไทยของผมต้อง180 อัพ

 มาตรฐาน ครับ ไม่มีสระ า

ไม่รู้ว่าทำมัยมันยังไม่สูงขึ้น

ถ้าเป็นหวยซื้อถูกแล้ว.... ว่าคำนี้ต้องมาแบบนี้ ทำไมครับ ทำไมเขียนทำมัยมันเพิ่มมาอีกตั้งปุ่มแน่ะ จะกดเพิ่มทำไมให้เสียเวลากัน

“มาดูกันว่าจะมาถามคัย”เสียงไอ้แมนมันทำหน้าเรียบๆ แกมหื่นๆ

เอ่อ.......

ผู้หญิงทั้งหลายก็วี๊ดว้าย แล้วแกงก็หันมาส่งยิ้มให้ผมแล้วเดินไป

วแหวน อักษรต่ำ... ไม่ใช้ไม้ตรีนะครับ ไม้โท ก็จะออกเสียงตรีให้ครับ

[abcd]

  เข้ามาเจิมเรื่องใหม่

ว่าจะบอกพอดีเรื่องวรรณยุกต์ แต่น้องต๊อบบอกไปแย้ว 

[เบบี้]

โห สุดยอด

ไม่คิดว่าตัวเองจะเขียนผิดเยอะขนาดนี้นะเนี้ย

เอ๊ะ!ผิดอีกรึปล่าวหว่า

แฮะ เกรงเลยไงคราวนี้

ขอบคุณมากนะค่ะ

สำหรับคำเตือนมากมาย

จะพยายามเขียนไม่ให้ผิด

เพราะบางทีก็อาจติดมากจากเอมด้วย

แฮะๆ

ยังไงจะตรวจสอบอย่างดี
แต่ว่าเอก ตรี อะไรแบบนี้ คงเขียนผิด เพราะว่าเรียงอาจผิดผลาดบ่อย
เพราะสอบตกเรื่องนี้ค่ะ

ขอบคุณนะค่ะ

บายจ้า

[fannan]

อิอิท่าทางกลุ่มนี้จะแสบใช่เล่นเลยน่ะเนี่ย

[naumi]

ชอบๆๆๆ นี่แหล่ะพระเอกในฝัน หื่น กวนตีนได้ใจ อิอิ

รีบๆมาต่อน้า เปนกำลังใจให้นะก้าบบบบบ เอ้า เจิมๆๆๆ

[astral]

ยินดีต้อนรับเรื่องใหม่ค๊าบบบบ เมนต์ได้ละเอียดดี ชอบบบ

[เบบี้]

ตอนที่ 3 ทำไมกรูเจอมันอีกแล้ว(แม่เจ้า)


และแล้วหลังจากวันนั้นผมก็เล่าเรื่องทุกอย่างให้เพื่อนผมฟังหมดนั้นแหละครับ  วันนี้ก็เป็นวันศุกร์สุดสัปดาห์แล้วครับ เย็นนี้พวกผมนัดกันไปกินน้ำเมาบ้านไอ้แสบกันครับ เพราะว่ากินบ้านมันสบายดีกินเสร็จแล้วไม่ต้องเก็บเอง แม่บ้านมันเก็บให้ หิหิ แล้วอีกอย่างเป็นบ้านคนอื่นแถมเพื่อนสนิทอีก เราก็ชิวสิ ความเห็นแก่ตัวเป็นเลิศ 
แต่ว่าพวกมันไม่รอผมกันเลยครับ ผมก็ไม่มีรถซะด้วยเลยต้องไปกับไอ้ป๊อด  ที่จริงรถผมก็มีแหละครับแต่ว่าไม่เอาครับไม่ชอบขับ  ชอบนั่งเป็นคุณชายมากกว่าฮาๆๆ ส่วนมากมาโรงเรียนผมจะให้พี่ชายหรือไม่ก็พ่อผมแล้วแต่คิวของพวกท่านมาส่งผมกัน  วันนี้ผมเลยต้องไปรอไอ้ป๊อดที่ชมรมมวยสากลของมัน  บางวันไอ้ป๊อดมันเอารถมอเตอร์ไซด์มาโรงเรียนวันดีคืนดีพ่อมันไม่อยู่มันก็ขอแม่มันเอารถยนต์ออกมาขับ  แต่วันนี้มันเอารถยนต์มาโรงเรียนครับ มันบอกว่าพ่อมันไม่อยู่ แล้วเอามาเพื่อเมาขับมอไซด์ไม่ไหว แล้วมันเกี่ยวอะไรกันวะเมาเหล้ามึงจะขับรถแบบไหนมึงก็คว่ำเหมือนกันนั้นแหละ ผมด่ามันไป
พอผมเดินไปถึงที่ชมรม เป็นโรงยิมนะครับ สำหรับโรงยิมซ้อมมวยโดยเฉพาะ  เพราะว่าโรงเรียนผมดังด้านกีฬามากๆเลยครับ
“นั้นไงไอ้ป๊อด”ผมมองไปรอบๆ พอเห็นไอ้ป๊อดก็พูดขึ้นคนเดียว  คนเยอะมากครับ เตะกันตุ้บตับ พอผมเดินเข้าไปกำลังจะไปหาไอ้ป๊อด ทุกคนก็หันมามองกัน ประมาณว่า มึง เป็น ใคร
งะ อย่ามามองเค้าแบบนั้นสิ แฮะๆ กรูเขินเป็นนะโวย(แทนที่จะกลัวเสือกเขินแทน)
“เฮ้ย...ไอ้ป๊อด” ผมเห็นทุกคนเงียบอีกครั้งเมื่อผมเรียกชื่อไอ้ป๊อด
“อ่าว.มาแล้วหรอมึง”ไอ้ป๊อดหันมาแล้วพูดกับผม
“เออ..คนในนี้เป็นห่าไรกันวะ...กรูเข้ามาแค่นี้มองกรูอย่างกับจะกินกรู”ผมกระซิบกับไอ้ป๊อดเมื่อมันเดินมาถึงผม
“เออน่า..ก็มึงแปลกหน้านี่หว่า อย่าคิดมากมันก็มองไปงั้นแหละ”มันบอก
“อ่าว...ที่รัก..มาหาพี่หรอครับ..คิดถึงพี่ขนาดนั้นเชียว”เฮ้ย เสียงนี้ คุ้นๆ แล้วผมก็หันไปมองโดยเร็ว
“เฮ้ย..ไอ้โรคจิต”ผมตะโกนออกมาดังลั่น ทุกคนหันมาสนใจผมกันหมดเลยครับ แฮะๆ อีกแล้วเรา
“อ่าวนี่มึงรู้จักพี่ตาร์ด้วยหรอวะ”ไอ้ป๊อดมันทำหน้าตกใจหันมาทางผมเป็นการสงสัย
“เออ..ไม่เชิงวะ..ก็ไอ้คนที่กรูเล่าให้ฟังในห้องน้ำไง”ผมพูดไม่ทันจบ มันเดินรี่เข้ามาทางผมเลยครับ
“เฮ้ย..จะทำเหี้ยอะไรของมึง”ผมครับตื่นตัวไว้ก่อนดิ  มันจะมาทำไรก็ไม่รู้
“โหย พูดเพราะๆหน่อยสิครับพี่ไม่ทำไรหรอก”ไอ้โรคจิตมันพูดยิ้มๆ
“เออ..มึงพูดกับพี่เค้าเพราะๆหน่อยสิวะ..เค้ารุ่นพี่มึงนะ”น้านนน.. ไอ้ห่าป๊อดมันหันมาสอนผมอีก
“เสือกละมึง..ตกลงมึงเป็นเพื่อนกรูมั้ย .เข้าข้างมันอยู่นั้นแหละ” ผมบอกมันหน้าดุ แบบว่าวางฟอร์มอะ
“ที่รักครับ”ดู ดูมันเรียกผม
“กรูมีชื่อ... เรียกกรูอยู่นั้นแหละที่รักๆ.. ไม่กระดากปากบ้างรึไง “ผมบอกมันอย่างสงบศึกไว้ก่อน แต่มันยังทำหน้ากวนตีน
“แล้วชื่ออะไรละครับ น้องไม่บอกพี่แล้วพี่จะตรัสรู้มั้ยละครับ”นั้นยอกย้อน ไอ้สัด
“ข้าว..ข้าวปั้น.. เรียกข้าวเฉยๆพอ”ผมบอกปัดๆ ส่งๆ ไม่มองหน้ามัน
“รู้แล้วครับแต่อยากเรียกที่รักเหมือนเดิม”อ่าวไอ้เหี้ยมึงรู้ชื่อกรูแล้ว แล้วมึงจะถามหาพ่อมึงเรอะ กวนตีน
“มึงจะบ้ารึไง กรูไปเป็นที่รักมึงตอนไหน ไอ้โรคจิต จิตเสื่อม” ผมหันไปด่ามัน ไอ้ป๊อดที่ดูการสนทนาอยู่ก็หัวเราะ
“เป็นในฝันพี่ทุกคืนตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอแล้วละครับ” แหวะ ไอ้บ้า มึงเอากรูไปฝันแบบไหนเนี้ย มึงเป็นพระเอกลิเกรึเปล่าวะ ไอ้ห่า
“โรคจิต”ผมด่ามันขี้เกียจด่ามากแล้วครับ เหมือนมันจะไม่เดือดร้อนอะไรเลย
“ไอ้ป๊อดจะไปกันได้รึยัง..กรูหิวข้าว”ผมหันไปบอกไอ้ป๊อด คิ้วนี่ผูกโบเลยครับ
“เออ..กรูเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะ..มึงนั่งรอก่อนละกัน”ไอ้ป๊อดพูด
“จะไปไหนกันหรอครับ”เสือกอีกแล้ว
“เสือก..นี่มึงไม่เสือกสักเรื่องมึงนอนไม่หลับใช่มั้ย”ผมหันไปด่ามัน
“อ๋อ..ไปกินเหล้าบ้านไอ้แสบกันนะครับ”นั้นไอ้เหี้ยป๊อดเสือกไปบอกมันอีก
“งั้นพี่ไปด้วยได้มั้ยครับ”ไม่ได้ชวนเสือกอีก มันพูดแต่สายตาก็ยิ้มให้ผมตลอดเวลา
“ไม่ได้ชวน”ผมตอบสั้นๆได้ใจความไม่มองหน้ามัน
“ได้ครับ..พี่ไปดิ ไปเยอะๆสนุกดี..ไงพี่ใสก็อยู่ด้วยอยู่แล้วพี่ พี่เค้าคงอยากเจอพี่เหมือนกันนั้นแหละ เห็นไอ้แสบมันบอกผม”นั่นมึงไปชวนมันทำมายยยย   เออแล้วมันรู้จักพี่ใสได้ไงวะ พี่ใสอยู่เทคนิคปี 3 แล้วรู้จักไอ้ห่าโรคจิตด้วยหรอ
“มึงไปชวนมันทำไม เปลืองเหล้า”ผมหันไปด่าไอ้ป๊อด
“เอาน่ามึง พี่เค้าเป็นเพื่อนสนิทพี่ใสนะเว้ย..มึงนิ”ไอ้ป๊อดหันมาว่าผมอีก อ่าวนี่ตกลงกรูผิดอีกใช่มัย ทำไงได้ละครับผมเลยเดินไปที่เก้าอี้ แล้วไอ้ป๊อดก็ไปเปลี่ยนเสื้อผ้า  ส่วยไอ้โรคจิตก็เสือกเดินตามผมมาอีก มานั่งข้างๆผม ผมก็ไม่มองหน้ามันหรอกครับ แล้วอยู่ดีๆมันก็พูดขึ้น
“พี่ชื่อตาร์นะครับ..น้องน่ารัก..เอ้ย..น้องข้าว”บอกกรูทำไมกรูไม่อยากรู้
“อยู่ชั้นม.6/3 ชอบเล่นดนตรี เป็นนักมวยสากลของโรงเรียน แล้วยัง....”ก่อนที่มันกำลังจะพูดต่อผมพูดแทรกขึ้นว่า
“กูไม่ได้ถามมึง บอกกรูทำไม”ผมหันไปว่ามัน ตาขวาง
“งะ....ก็อยากบอกนิครับ..อยากบอกทุกอย่างกับคนที่เราชอบ และกำลังจะจีบ เอ้ยไม่ใช่สิ จีบอยู่”หะนี่มึงจีบกรูหรอ  นี่มึงบ้ารึป่าว มาบอกว่าชอบกรู กรูเป็นผู้ชายนะไอ้บ้า ไอ้โรคจิต คือหน้ามันทะเล้นไม่สะทกสะท้านเลยครับ เห็นแล้วคันตีนยิบๆ
“กรูไม่ได้ชอบผู้ชาย กรูชอบผู้หญิง”ผมบอกมัน
“หึหึ”
“หัวเราะหาพ่อมึงหรอ”ผมด่ามัน
“อ่าว เล่นพ่อพี่อีก..ป่าวหรอกครับหัวเราะเพราะน้องน่ารักไง”มันยังหยอดไม่เลิกครับ พร้อมกับเอามือมาจับแก้มผม ผมก็ปัดออกทำหน้าโมโหมาก
“โอ๋..อย่าพึ่งโกรธนะครับ...บอกก็ได้...พี่เป็นไบท์นะ..ฮ่าๆๆๆ”โอโห  นี่มึงภูมิใจมากเลยใช่มัยพูดมาซะเต็มปากเต็มคำ แถมหัวเราะอีกนับถือความหน้าด้านของมันเลยครับ
“โรคจิต”ผมบ่นพึมพำ
“จีบได้มั้ยครับ”อยู่ดีๆก็ถามขึ้นมาครับ ดูมันถามครับ แล้วจะให้ตอบไงนิ ผมหันไปมองหน้ามัน
“ส้นตีนนิ”ผมลุกขึ้นแล้วยกตีนให้มัน เพราะว่าตอนนั้นไอ้ป๊อดกำลังเดินมาพอดีครับ ผมเลยเดินไปหาไอ้ป๊อดทันที มันก็ยังหัวเราะไม่เลิกครับ
“พี่ตาร์ครับ พี่ไปยังไงครับ ไปกับผมมั้ยครับ”ไอ้ป๊อดมึงจะมีน้ำใจไปไหน
“ไม่ดีกว่าครับ ถ้าพี่ไปด้วยแล้วไม่วาย ได้จับคนบางคนปล้ำ”มันพูดไปยิ้มทำตาเจ้าเลหใส่ผมครับ  ผมได้แต่ทำหน้าตาประมาณว่า มึงเป็นอะไรมากปะวะ
“ไอ้หื่น”ผมด่ามัน แต่มันกลับหัวเราะกลับมาให้ผม  ตอนนี้เริ่มปวดหัวหน่อยๆแล้วครับ มันจี๊ดขึ้น จี๊ดขึ้นเลยอะครับ
“พอดีพี่เอารถมานะครับ เดี๋ยวต้องไปรับน้องสาวด้วย  ป๊อดไปก่อนเถอะ”มันบอกไอ้ป๊อด แต่ไม่ได้มองหน้าไอ้ป๊อดเลยครับ  หนังสือมารยาทอะเคยอ่านมั้ย คุยกับใครเค้าให้มองหน้าคู่สนทนา 
“งั้นไปกันเร็วๆ ไอ้ป๊อด อยู่นานเดี๋ยวกรูได้กระทืบคน”ผมบอกพร้อมกับดึงแขนไอ้ป๊อด ส่วนไอ้ห่านั้นหรอครับ ยิ้มๆๆๆ อยู่นั้นแหละ  ผมรีบเดินหนีเลยครับ
แล้วมันยังไม่วายเลิกรา ตะโกนมาว่า
“แล้วเจอกันนะครับที่รัก จุ๊บๆ”ดู .. นี่มึงอายคนอื่นเค้าบ้านมั้ย สาดเอ้ย แดกเหล้าไม่อร่อยแล้ววันนี้


...

[inimeg]

ตอนเขียนก็อย่ากังวลครับ ผิดถูกช่างมัน เขียนเสร็จแล้วค่อยมาตรวจทาน เอาให้ผิดน้อยที่สุดเท่าที่จะทำได้ครับ