[นิยาย]สุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้..ไอ้โรคจิต (ไม่อนุญาตให้นำนิยายไปโพสเวปอื่นค่ะ)
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [นิยาย]สุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้..ไอ้โรคจิต (ไม่อนุญาตให้นำนิยายไปโพสเวปอื่นค่ะ)  (อ่าน 2647969 ครั้ง)

De_Lete

  • บุคคลทั่วไป
มารอแสบปาน .. คิดถึงจะแย่  

เบบี้รีบมาเน้อ ... อย่าทรมานกันอีกเลย  :m15:



// รัก ต้าร์ข้าว กะ สลิ่มเมตร ที่สุด \\
:-[
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 22-03-2011 22:56:29 โดย De_Lete »

ออฟไลน์ เบบี้

  • Take up an Hobby.
  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2072
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4336/-15
พิเศษนอกรอบ7
แสบกะปาน
(แปลกๆเนอะ)



“อื้อ โอ๊ะ”
“ซี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด” ยัง..มันยังไม่หยุด
“อ๊ะ อ่ะ..อ่า”
“พี่แสบ!” ผมตะคอกใส่
“ฮื้อ..” มันหันหน้ามามองหน้าผมแล้วหัวเราะด้วยสีหน้าที่กวนตีนมักๆ
“ปิดสักทีสิไอ้บ้า” ผมว่ามันเพราะพี่แสบมันเสือกตื่นเช้าเพื่อมานั่งดูหนังโป้ที่เพิ่งสั่งซื้อมาได้เมื่อวานนี้
“หึหึ..” มันยังหัวเราะไม่เลิกอีก  เอากับมันสิครับไอ้บ้านี่
“เมื่อไหร่จะอาบน้ำ โรคจิต..คนบ้าอะไรตื่นมาดูหนังโป้” ผมบ่นแล้วเดินไปเก็บซากเสื้อผ้าให้มัน
“ซื้อมาก็ต้องดูดิ ไม่งั้นมึงให้กูซื้อมาทำไม” มันพูดแล้วเข้ามากอดผมเหมือนกอดไปทีแล้วเดินไปหยิบผ้าขนหนูที่ราวตากผ้า
“ลามก” ผมว่า
“จกเปรต” มันต่อ T0T วันนี้ผมตื่นแต่เช้าเพราะแม่บ้านกับคนสวนจะมาทำความสะอาดบ้าน  วันนี้เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์แต่ผมก็ต้องคอยดูงานบ้านทั้งหมด  ยกเว้น..ทำกับข้าวที่ไม่สามารถทำได้  พอผมจัดเสื้อผ้าบนห้องนอนเสร็จซึ่งจะไม่ให้แม่บ้านเข้าห้องนี้เด็ดขาดเพราะของสำคัญทั้งของผมและพี่แสบมีอยู่เยอะมาก  ผมเดินมาดูสวนดูความเรียบร้อยรอบบ้านอะไรไปเรื่อยเปื่อย  ไม่นานพี่แสบก็เดินลงมายืนเท้าเอวมองนู่นนี่ไปทั่ว
“เอาต้นไม้มาลงอีกไหม” พี่แสบถาม
“ไม่เอา ปานกลัวงู” ผมตอบ
“งูเหี้ยไร วู้” ดูมันทำท่าบ่น  ยิ่งแก่ยิ่งบ่น  ยิ่งแก่ยิ่งเหวี่ยง..ไอ้ห่า
“งูบนหัวพี่ปานก็เก็บจะไม่ไหวอยู่ละ” ผมว่ามันแล้วเดินหนีไปหาคนสวนทันที
“ตัดใบต้นนี้ให้ด้วยนะครับ” ผมชี้บอก
“ครับ” คนสวนตอบ
“นี่พี่แสบ..ไปทำกับข้าวสิ” ผมเดินไปสั่งมันเอาแต่เดินลอยชายอยู่ได้
“....................” มันมองหน้าผมแล้วเดินไปนอนลงที่โซฟา
"...................." ผมยืนมองมันเงียบๆจนมันเงยหน้ามามองหน้าผมแต่แล้วก็พลิกตัวกลับไปนอนตะแคงหนีผมอีก
“ไปทำกับข้าว..เร็วๆ” ผมพูดย้ำ
“ขี้เกียจ” มันพูดเสียงเนือยๆ แล้วกดรีโมทโทรทัศน์เปลี่ยนช่องไปมา
“แล้ววันนี้ไม่มีสอนพิเศษรึไง” ผมถามเพราะพี่แสบมันเพิ่งโดนเพื่อนวานให้ไปช่วยสอนพิเศษนักเรียนเตรียมสอบเข้ามหาวิทยาลัยเพราะว่าขาดอาจารย์ที่มีธุระไปต่างประเทศหนึ่งคน
“มี..บ่ายๆ” มันตอบ
“แล้วจะไม่กินข้าวกินปลารึไง” ผมพูด
“แล้วทำไมต้องกูทำตลอดเลยล่ะ” มันย้อน
“ให้ปานทำไหมละ” ผมย้อนกลับบ้าง
“มีเมียส้นตีน ทำกับข้าวไม่เป็น” มันลุกขึ้นนั่งบ่น
“ไม่ว่าปานสักวันได้ไหมเนี่ย ไปทำกับข้าวไป เดี๋ยวปานไปเตรียมเสื้อผ้าให้” ผมบอกแล้วขึ้นมาเตรียมเสื้อผ้าให้พี่แสบ  แล้วลงไปนั่งรอพี่แสบจนพี่แสบทำกับข้าวเสร็จ
“ไปส่งกูด้วยนะ” พี่แสบพูดระหว่างกินข้าว
“ปานอยากพักผ่อน” ผมบอก
“ไปส่งหน่อย แล้วรอรับด้วย” มันพูดอีก
“....................” ผมเงียบ  ขี้เกียจอ่ะไม่อยากไปเลย
“พี่ขี้เกียจปานก็ขี้เกียจเหมือนกันอ่ะ” ผมพูดเพราะรู้ดีว่าพี่แสบมันทำแบบนี้เพราะขี้เกียจขับรถไปเอง
“....................” พี่แสบหยุดกินแล้วจ้องหน้าผมแต่ปากก็ยังไม่หยุดเคี้ยว
“ปานไม่ผิด” ผมหน้างอตอบ  แต่ที่จริงกลัวมันอยู่ลึกๆ -_-)
“จะไปไม่ไป” มันถามเสียงแข็ง
“ก็ปานไม่อยากรอนี่ ตั้งสามชั่วโมงแน่ะ” ผมพูด
“ก็เดินดูของ..ช็อปปิ้งอะไรไปสิ” มันพูดอ้างอีก
“แต่..” ผมกำลังจะอ้าปากเถียง
“จบ..ไปก็คือไป” มันพูดแค่นั้น  กลายเป็นว่าบ่ายนี้ที่ผมตั้งใจว่าหลังจากที่จ้างแม่บ้านกับคนทำสวนมาทำความสะอาดบ้านเสร็จแล้วผมจะนอนพักผ่อนแต่สุดท้ายแล้วผมก็ไม่ได้นอนอ่ะครับ  เฮ้อ..


................
................


“อ่าวน้องปาน”
“สวัสดีครับพี่ติ๋ม” ผมยกมือไหว้พี่เจ้าของโรงเรียนกวดวิชาของที่นี่
“รอแสบหรอ” พี่แกถาม
“ครับ จะเสร็จรึยังไม่ทราบ” ผมพูด  เพราะผมไปหาอะไรกิน ช็อปปิ้ง ซื้อหนังสือจนใกล้เวลาเลิกสอนผมก็รีบกลับมาที่โรงเรียนทันทีเพราะกลัวว่าพี่แสบมันจะรอแล้วก็จะบ่นอีก
“เข้าไปนั่งรอในห้องทำงานเลยก็ได้นะ” พี่แกบอก
“ครับ ปานว่าจะไปหาที่ห้องน่ะ” ผมบอกแล้วเดินไปที่ห้องเรียนเพราะเวลาผมมาหามันบางทีก็แอบเข้ามานั่งด้วย  เด็กก็ไม่รู้หรอกครับเพราะว่าเด็กจะนั่งหน้าๆกันหมดและคนมันเยอะ  แล้วพี่แสบมันดุด้วยเด็กก็ไม่ค่อยกล้าจะหือเท่าไหร่นัก
“สุดท้ายแล้ว..หลักกฎหมายยกเว้นโทษนั้นเป็นกรณีที่มีการกระทำอันเป็นความผิดเกิดขึ้นแล้ว..แต่กฎหมายไม่ประสงค์ที่จะ ลงโทษผู้กระทำความผิดนั้น” พอผมเข้าห้องไปพี่แสบมันเหลือบมามองผมหน่อยๆ  ผมเดินไปนั่งที่เก้าอี้ด้านหลังแล้วหยิบหนังสือออกมาจะอ่านเล่นรอมัน
“เช่น กรณีตาม ป.อ.มาตรา 67 เป็นเรื่องของการกระทำความผิดด้วยความจำเป็น หากการกระทำนั้นไม่เกินสมควรแก่เหตุผู้นั้นไม่ต้องรับโทษ ผู้กระทำความผิดด้วยความจำเป็นนั้นถือว่าได้กระทำความผิดแล้ว แต่กฎหมายไม่ประสงค์จะลงโทษ เนื่องจากเป็นการกระทำเพราะความจำเป็นเพื่อให้ตนหรือบุคคลอื่นพ้นจาก ภยันตรายอันใกล้..จะถึงและไม่อาจหลีกเลี่ยงให้พ้นโดยวิธีอื่นใดได้” มันพูดซะเร็วทำให้ผมต้องละจากหนังสือเงยไปมองหน้ามัน  กลายเป็นว่าผมเห็นนักเรียนยกมือท้วงมันกันเต็มแต่พี่แสบก็ยังคงไม่สนใจ
“จารย์..ไม่ทันอ่ะ” เด็กคนหนึ่งพูด
“ตรงไหน” มันถาม
“เอ่อ..” เด็กตะกุกตะกักก่อนที่จะก้มลงดูกระดาษตัวเอง
“โครงสร้างอันดับที่สาม กฎหมายยกเว้นโทษค่ะ” เด็กผู้หญิงคนหนึ่งพูดขึ้น
“มีใครทันไหม” ดูมัน..กับเด็กมันก็ยังกวนตีนอีก -_-“
“..................” เด็กๆมองหน้ากันไปมา
“ผมครับ” เด็กคนหนึ่งยกมือขึ้นตอบ
“อ่านให้เพื่อนฟังสิ” มันพูดส่งๆแล้วขึ้นนั่งบนโต๊ะเหมือนรอ
“หลักกฎหมายยกเว้นโทษนั้น เป็นกรณีที่มีการกระทำอันเป็นความผิดเกิดขึ้นแล้วแต่กฎหมายไม่ประสงค์ที่จะลงโทษผู้กระทำความผิดนั้น..” เด็กนักเรียนคนนั้นอ่านอย่างช้าๆ  เพื่อนๆก็รีบจดตาม
“เช่น กรณีตาม ป.อ.มาตรา 67 เป็นเรื่องของ การกระทำความผิดด้วยความจำเป็น” มันก็เว้นวรรคไปช่วงหนึ่งอีก  ผมส่ายหัวให้พี่แสบหน่อยๆประมาณว่าเอือมกับมันมากจริงๆ  ไม่รู้ว่าเค้าต้องการตัวมันมาสอนได้ยังไง  พอเด็กคนนั้นอ่านจนจบ  พี่แสบก็นั่งเงียบไปพักนึงเหมือนกำลังคิดว่าตัวเองจะพูดอะไร
“หมดละ” อยู่ดีๆมันก็พูดขึ้นทำเอาเด็กหัวเราะกันคิกคัก  แล้วมันก็จ้องมองหน้าเด็กตอบแต่เด็กก็ยังไม่เลิกหัวเราะกันอีก
“วันจันทร์สอบ” มันพูดหน้านิ่ง
“โหหหหหหหหหหหหหหหหหห~” เด็กๆโห่พร้อมกันทันที
“วันจันทร์สอบวัดกฎหมายอาญาครั้งแรก พร้อมเฉลย..ใครตกให้อยู่ต่อแล้วสอบอีกท้ายชั่วโมง” มันพูด นี่มึงกะฆ่าเด็กเลยใช่ไหม T__T
“จันทร์หน้านู้นไม่ได้หรอครับ” เด็กคนหนึ่งถามขึ้น
“คุณก็ลงคอร์สใหม่สิ” มันพูดด้วยสีหน้ากวนส้นตีนอีก
“โหหหหหหหหหหหหห อาจารย์อ่า..” เด็กโวยวายกันใหญ่แต่พี่แสบมันก็ยังนิ่งอยู่อีก
“โอเคนะครับ..วันจันทร์สอบกฎหมายอาญาครั้งที่หนึ่งพร้อมเฉลย ใครตกอยู่เรียนต่อแล้วสอบอีกท้ายชั่วโมง ถ้าตกอีกก็ไม่รู้จะว่าไงละ เลิกเรียนกันไปเหอะ” มันพูดทำเสียงเซ็งๆทำเอาเด็กหัวเราะกันอีกครั้ง
“ส่วนวันอังคารจะเริ่มกฎหมายระหว่างประเทศ” มันพูดแล้วหยิบหนังสือแจกให้ทุกคน
“เหมือนเดิม ชีสที่ให้ไปทำมาเลย..ส่วนหนังสือเล่มเล็กก็ช่วย!อ่านมาก่อนล่วงหน้าด้วย” มันย้ำคำว่า “ช่วย” เหมือนประชดประชันซะไม่มี
“โหงี้มันก็อ่านเยอะอ่ะดิจารย์ ไหนจะอ่านเตรียมสอบ ไหนจะอ่านนี่อีก” เด็กคนหนึ่งโวยวายอย่างเกรียนๆ
“......................” พี่แสบเงียบมองหน้ามันเอือมๆ
“แล้วมึงมาเรียนทำไมเนี้ยไอ้หม่ำเอ๊ย” พี่แสบว่าตอบทำเอาเด็กๆหัวเราะกันทั้งห้องที่พี่แสบมันไปล้อชื่อไอ้น้องคนนั้น
“ระหว่างอ่านระหว่างทำก็เหมือนเตรียมสอบไปแล้ว ไม่งั้นจะเรียนว่าเตรียมเอ็นท์ทำไมวะ กูละงงพวกมึงจริงๆว่าจะบ่นทำไมเนี้ยห๊ะ” พี่แสบบ่นยาวแต่เด็กก็เสือกไม่หยุดหัวเราะอีก  มันจะขำอะไรกันนัก
“ใครที่รู้ตัวว่าโดนถามบ่อยๆก็อ่านมาด้วยล่ะ อย่าให้กูต้องเอือมกับพวกมึงมากไปกว่านี้เลย” มันพูด  เด็กก็หัวเราะชอบใจกันอีก  แล้วจากคุณกับผมเมื่อกี้ทำไมกลายเป็นมึงกับกูไวจังวะ
“ใครมีคำถามอะไรไหม” พี่แสบถาม
“หนูค่ะ” เด็กคนหนึ่งยกมือขึ้นถาม  เด็กทั้งห้องเงียบไปทันที  ที่จริงพี่แสบมันก็บ่นกับด่าไปอย่างนั้นเองแหละครับ  ที่จริงแล้วมันรักเด็กห้องนี้มากที่สุด  ผมจำได้ว่ามันจะไปบ่นให้ฟังบ่อยๆว่าเด็กกรุ๊ปว่าเสาร์ จันทร์ อังคาร จะเรียนเก่งมากและก็ไม่เกรียนมากเท่าไหร่ สอนง่ายดี ตอบโต้ดี  แต่ถ้าเจอเด็กกรุ๊ปวันอังคารเย็นกับวันพุธ  รายนั้นเล่นตลอดศกจนทำให้พี่แสบเหวี่ยงไปครั้งนึงเสร็จแล้วมันก็ไม่เข้าสอนในชั่วโมงต่อไปจนเด็กต้องมาขอโทษมันกันยกห้อง เหอะๆ
“ถ้ากรณีที่มีการกู้ยืมเงินกันในจำนวนหนึ่งและได้ทำสัญญากู้กันเรียบร้อยถูกต้อง ตามสัญญาบอกไว้ว่าลูกหนี้จะชำระดอกเบี้ยภายในวันที่ระบุไว้ของทุกเดือนตลอดไปจนกว่าเงินต้นจะหมดและจะนำเงินกู้นี้มาชำระและได้ระบุวันไว้อย่างชัดเจน แต่ไม่มีทรัพย์สินมาค้ำประกันแต่อย่างใด แต่ลูกหนี้ก็ไม่มีการชำระตามกำหนดเพราะเนื่องจากว่าทั้งสองเป็นญาติกัน แต่เมื่อเวลาผ่านไปสัญญาเกินสิบปีแล้ว  เจ้าหนี้ยังมีสิทธิ์ทวงหนี้โดยใช้สัญญาเป็นหลักฐานทวงหนี้จำนวนนั้นคืนได้อยู่ไหมคะ” เอาซะยาว..ขนาดกูยังงง o_o
“แล้วไม่คิดจะจดกันเลยหรอ” พี่แสบพูดประชด  เด็กเลยรีบกุลีกุจอเตรียมจดกันใหญ่  ผมละไม่เข้าใจว่ามันจะประชดเด็กทำไม..มันพูดดีๆไม่ได้รึไงกัน  แต่คงไม่ได้..ขนาดกับผมนี่ก็อยู่กินกันมาหลายปีมันก็ยังไม่เลิกนิสัยนี้
“ในเรื่องเกี่ยวกับสัญญากู้ ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์กำหนดอายุความการฟ้องร้องคดีไว้ 10 ปี นับจากวันที่อาจใช้สิทธิในการฟ้องร้องได้ ในกรณีข้อเท็จจริง..วันที่อาจฟ้องคดีเรียกเงินกู้ตามสัญญาได้ คือวันที่ครบกำหนดชำระเงินกู้นับถึงปัจจุบันก็เกินกว่า 10 ปี” พี่แสบพูดซะเร็ว  ผมได้แต่มองเด็กด้วยความสงสารเพราะมันเร่งจดกันจนไม่ได้เงยหน้าเงยตาขึ้นมาพักหายใจกันเลยทีเดียว  แต่พี่แสบก็หยุดเว้นช่วงพักนึงก่อนที่จะพูดต่อ
“ดังนั้น หากมีการฟ้องคดี แล้วลูกหนี้ยกอายุความขึ้นต่อสู้ว่า คดีขาดอายุความ เจ้าหนี้ฟ้องไปก็เสียเวลา  แต่อย่างไรก็ตาม กรณีอาจฟ้องร้องได้ หากมีข้อเท็จจริงอื่นนอกเหนือไปจากที่ให้มา เช่น เรื่องจริงไม่ใช่การกู้ยืมเงิน แต่เป็นการเอาเงินไปลงทุน โดยทังสองต่างร่วมกันลงทุน โดยคนเอาเงินไปเป็นคนลงแรงทำกิจการอย่างหนึ่ง คนให้เงินไปลงทุนเป็นเงิน แบบนี้จะเข้าลักษณะกฎหมายเรื่องอื่น คือ หุ้นส่วน ซึ่งอาจทำให้ฟ้องคดีเรียกเงินได้” มันพูดแล้วหยุดเงียบไป  แต่เด็กก็เหมือนยังจดไม่เสร็จกันอีก
“มีไรอีกไหม” มันถาม
“จารย์จะรีบไปไหนเนี้ย” เสียงเด็กคนหนึ่งพูดบ่นซะเสียงดัง ทำให้คนอื่นๆหัวเราะ
“เรื่องของกู” มันตอบ
“วันจันทร์อย่าลืมนะ อ่านกันมาด้วยล่ะ..มีไรก็ส่งเมลมาถาม แล้วครั้งนี้อย่าให้ได้เห็นว่ามีสอบตกทีละสองสามคนเหมือนคราวที่แล้วอีกล่ะ” มันพูดขู่อีก
“มึงจะตกมึงก็ตกทีละสิบๆคนไปเลย” มันพูด
“โหจารย์ การที่ตกน้อยนี่แสดงว่าจารย์สอนดีไง” เด็กพูด
“สอนใหม่สามคน เปลืองน้ำลายกูสิ” พี่แสบบ่น  ทำเอาเด็กหัวเราะกันยกใหญ่อีกครั้ง
“ไปได้แล้วไป” พี่แสบบอก
“นักเรียนทั้งหมดทำความเคารพ” เด็กผู้ชายคนหนึ่งพูดขึ้นเหมือนกวนแกล้งพี่แสบไม่หยุด
“ขอบคุณคร้าบ ขอบคุณค่า” เด็กประสานเสียงพร้อมกันยานคางกวนพี่แสบอีก  พี่แสบส่ายหัวเซ็งๆเดินเข้าไปตบหัวไอ้เด็กผู้ชายตัวการเบาๆแล้วเดินออกมา
“หิวอ่ะ” มันบ่นทันทีเมื่อเดินมาถึงผม
“ช่วยปานถือหน่อย” ผมบอกแล้วยื่นถุงให้เพราะของมันเยอะมาก  พี่แสบก็รับไปถือให้
“ซื้อไรมาบ้าง” มันถามแล้วมองเข้าไปในถุง
“ซื้อเสื้อมาให้ด้วย” ผมยิ้มบอก
“ไปห้องก่อน เอาของ” มันบอก  ผมกับพี่แสบเดินไปที่ห้องพักของครูพร้อมกัน
“เอ่อ..พี่แสบครับ” ผมหันกลับไปมองตามเสียงเรียกทันที  ก็เห็นเด็กนักเรียนม.ปลายยืนอยู่  แต่ที่ผมสงสัยอยู่ตรงนี้คือ..แล้วทำไมมันถึงเรียกว่า “พี่แสบ”
“อ่าว ว่าไง..มีไรสงสัยหรอ” พี่แสบหันไปถาม
“ครับคือ..พี่ทิตย์บอกว่าให้พี่แสบไปส่ง” น้องแกพูด  ผมได้แต่ยืนมองงงๆและก็อึ้งด้วยว่าไอ้เด็กนี่มันเป็นใคร
“มันไม่มารับหรอ” พี่แสบถามอีก
“พี่ติดประชุม” น้องแกตอบ
“เออ..ได้ๆ” พี่แสบตอบรับ
“งั้นปาร์คไปรอข้างนอกนะครับ” น้องแกบอก
“อืม” พี่แสบพยักหน้าตอบให้
“.........................” ผมยืนจ้องหน้าพี่แสบ
“ใครอ่ะ” ผมถามเพราะว่ามันดันไม่พูดบอกว่าไอ้เด็กนั่นเป็นใคร
“ลูกพี่ลูกน้องไอ้ทิตย์มัน มาอยู่กับมันตอนเตรียมสอบน่ะ” พี่แสบบอก ลูกพี่ลูกน้องพี่ทิตย์แล้วทำไมต้องมาสนิทกับพี่แสบขนาดนี้ด้วย
“ก็นั่งเรียนในห้องเมื่อกี้ด้วยไม่เห็นหรอ” พี่แสบพูดแล้วหยิบถุงกระดาษมาแล้วเก็บหนังสือใส่ไปในถุง
“ไม่เห็น” ผมพูดเสียงแข็ง
“อะไรของมึง นั่นมันน้องไอ้ทิตย์นะ” พี่แสบพูด
“แล้วทำไมต้องเรียกว่าพี่แสบด้วย ทำไมไม่เรียกว่าอาจารย์เหมือนคนอื่นๆเค้า” ผมพูด
“ก็กูรู้จักกับน้องมันก่อนที่น้องมันจะมาเรียนที่นี่อีก เออไม่ใช่ดิ..เออใช่ กูรู้จักก่อนตอนไปบ้านไอ้ทิตย์ แล้วน้องมันก็มาเรียนที่นี่ แล้วกูก็มาสอนที่นี่พอดี” พี่แสบอธิบาย
“นี่อย่าบอกนะว่าหึง” มันพูดเซ็งๆ
“ก็ไม่ชอบนิ” ผมบอก
“ต่อหน้าเพื่อนมันก็เรียกอาจารย์แหละ แต่ส่วนตัวก็เรียกกันแบบนี้..ทำไมวะ ก็คนรู้จักกันไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย” พี่แสบพูดแล้วเดินนำออกไป
“ปานไม่ชอบ” ผมพูดแล้วเดินตามออกไปด้วย
“นี่ปาน” พี่แสบแนะนำทันทีเมื่อเดินไปถึงไอ้น้องที่ชื่อปาร์คอะไรนี่
“สวัสดีครับ” ปาร์คยกมือไหว้ให้ผมยิ้มๆ
“ครับ” ผมรับไหว้ตอบให้แบบไม่ให้เสียมารยาท  พอขึ้นรถผมก็นั่งข้างคนขับส่วนน้องคนนั้นก็นั่งข้างหลัง  พี่แสบไม่พูดอะไรเรื่องกินข้าวผมก็เลยไม่พูดเพราะไม่อยากไปกินกับคนแปลกหน้า  ที่จริงวันนี้ผมอยากไปกินข้าวกับพี่แสบสองคนเพราะยังไงมันก็วันหยุดพักผ่อนของผมสองคนนี่นะ
“ซื้ออะไรมาบ้าง จะออกไปกินข้าวไหม” พี่แสบถามระหว่างทาง
“แล้วแต่พี่อ่ะ ปานซื้อแค่เค้กกับขนมปังมา นอกนั้นก็เสื้อผ้ากับหนังสือ” ผมบอก
“ไปกินแถวหมู่บ้านแล้วกันเนอะ” มันพูดบอก  
“อื้อ ก็ได้” ผมตอบ  เพราะแถวหมู่บ้านผมก็มีร้านอาหารเยอะแยะอยู่เหมือนกัน  
“ไอ้ทิตย์กลับกี่โมงล่ะปาร์ค” พี่แสบถาม
“น่าจะเย็นๆอ่ะครับ” น้องแกตอบ
“ซื้ออะไรก่อนไหม เดี๋ยวพี่แวะให้” พี่แสบถาม
“เอ่อ ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวปาร์คขับรถออกมาซื้อได้” น้องปาร์คตอบ
“แล้ววันนี้เป็นไงบ้าง มีไรสงสัยไหม” พี่แสบถามอีก
“ไม่..” น้องตอบเสียงเบา
“เอ่อแต่..ที่จริงปาร์คสงสัยนิดหน่อย แต่เดี๋ยวปาร์คส่งอีเมลไปให้พี่แสบได้ไหม” น้องปาร์คพูด
“ได้ดิ แต่ถ้าเกินเที่ยงคืนพี่จะตอบอีเมลให้พรุ่งนี้นะ” พี่แสบบอก
“ครับ” ปาร์คตอบ
“เฮ้ยปาน..ลอดช่อง” พี่แสบพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นสายตาก็มองที่ข้างทาง  มันไม่พูดเปล่าแต่มันจอดรถเลยทันที
“ลงไปซื้อให้หน่อย” มันพูดเหมือนสั่ง
“จิ้” ผมจิปากไปอย่างงั้นแต่สุดท้ายก็ลงไปซื้อลอดช่องให้พี่แสบมัน  ผมซื้อมาสี่ถุงแยกสองกับสองแบ่งให้น้องปาร์คด้วย  สานสัมพันธ์สักหน่อยอย่างน้อยก็รู้จักกันแล้ว
“อ๊ะ พี่ซื้อให้..ฝากให้พี่ทิตย์ด้วยนะ” ผมยื่นให้คนข้างหลัง
“ขอบคุณครับ” น้องแกยิ้มให้หน่อยๆก่อนที่จะไหว้ผมแล้วหยิบถุงไป  ผมดูแล้วน้องแกจะอัธยาศัยไม่ค่อยดีเท่าไหร่  หรือผมคิดไปเองว่าน้องแกไม่ค่อยจะยิ้มเอาซะเลย  หรือเพราะอารมณ์ไม่ดีอยู่แล้วอันนี้ก็ไม่ทราบเหมือนกัน  แต่ก็ช่างมันเหอะไม่ใช่ญาติเราสักหน่อย  ไม่เห็นจะต้องสนใจอะไร
“ขอบคุณนะครับพี่แสบ” พอถึงบ้านน้องปาร์คพูดพร้อมกับยกมือไหว้มาทางผมกับพี่แสบ
“อืม มีไรก็โทรหาพี่ได้ล่ะ” พี่แสบบอก
“ครับ หวัดดีครับ” น้องแกบอกอีกครั้งก่อนที่จะลงจากรถไป
“......................” แล้วอยู่ๆในรถก็เงียบไป  เหมือนพอคนนอกลงไปปุ๊บในสมองก็ต่างคนต่างมีอะไรคิดอยู่
“ปานว่าน้องเค้าแปลกๆ” ผมพูด
“แปลกตรงไหน” พี่แสบถามทันที
“แปลกอ่ะ ไม่รู้ดิ” ผมบอกเพราะไม่รู้จะอธิบายยังไงเหมือนกัน  และผมก็งงๆกับความรู้สึกของตัวเองตอนนี้ด้วยว่าทำไมถึงรู้สึกแปลกๆ
“อคติ” พี่แสบพูด
“หรอ” ผมย้อน  
“วันๆไม่คิดอะไรล่ะ เอาแต่จับผิดผัว” มันพูดด้วยน้ำเสียงเหมือนผมนี่เลวมากอ่ะที่พูดออกไปแบบนั้น
“พูดเหมือนตัวเองดีซะเต็มประดาเนอะ” ผมย้อนโทนเสียงเดียวกับพี่แสบกลับให้บ้าง
“หึ..ปากดี” มันหันมาหัวเราะว่าตอบให้  หลังจากนั้นบทสนทนาก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีก  เราคุยเรื่องอื่นไปเรื่อยจนถึงร้านอาหาร  ผมกับพี่แสบกินอาหารเย็นกันที่นั่น  พอกลับบ้านก็อาบน้ำ  ผมอ่านหนังสือส่วนพี่แสบก็เชคอีเมลตอบเด็กนักเรียน  ตอบไปตอบมามันกลับมานั่งเล่นเกมซะงั้น  กว่าจะนอนได้ก็ดึกผมเลยชิ่งหนีนอนไปก่อนเพราะว่าง่วงมากๆและคงเพราะเมื่อเช้าตื่นเช้าด้วยเลยทำให้เป็นผลให้ผมต้องนอนไว  เก็บแรงไว้เพื่อเป็นทาสรับใช้พี่แสบวันพรุ่งนี้อีก





.............................................

อีกเมื่อไหร่ไม่ทราบ ?


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 21-03-2011 23:38:25 โดย เบบี้ »

ออฟไลน์ nang_nang

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 85
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-0
เย้ๆมาต่อแล้ววววว ^^

ต้องร้องเพลงนี้ให้พี่เบบี้เลย

รักนะคะ คนดีของช้านนนน

555555

ออฟไลน์ pui

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2178
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +177/-3
กำลังคิดถึงแสบ ปาน พอดีเลย
แค่ได้อ่านก็มีความสุข :-[
ชอบอ่ะ เถื่อนดี o13
 :กอด1: :กอด1: :กอด1:

ออฟไลน์ gumrai3

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1966
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +149/-4
กริ๊ด~~~ปานค่ะจับตาดูมันดีๆน่ะ งานเข้าขัวร์


+1 พี่เบบี้จุ๊บๆ :3123:

ออฟไลน์ พระสนมฝ่ายซ้าย

  • ❤วั ง ว น ว า ย เ วิ่ น เ ว้ อ❤
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2293
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +283/-2
กอดดดดดน้องปาน  :-[
พี่แสบสอนเด็กแล้วดูมีสาระนะคะ  :laugh:
คิดถึงคู่นี้มากกกกเลยค่า

NATYU

  • บุคคลทั่วไป
แสบปาน   :man1:
ขอบคุณค่ะที่มาต่อให้ รักพี่เบบี้
เด็กนี่มันแอบชอบพี่แสบอยู่รึเปล่าเนี่ย  :m16:
ปานอย่าวางใจเด็กนี่นะ อีพี่แสบมันยิ่งโง่ๆอยู่ 555
มีความสุขก่อนนอนละที่ได้อ่านแสบปาน

รัก รัก รัก พี่เบบี้ด้วยคน   :กอด1:

ออฟไลน์ A-J.seiya*

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3335
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +306/-8
ค้างมากนะ
ไอ้น้องปาร์คมันแปลก ,, ก็ค้างพอแรงแล้ว
เบบี้ยังมาบอกว่า อีกเมื่อไรไม่ทราบ
ฮึกกก ค้างคา จริงๆ (TT_TT)
เอาน่า เราเชื่อว่าคงอีกไม่นาน ฮ่าๆๆๆ

mc.q

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ luvY

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 589
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +70/-0
สงสัยงานจะเข้าแน่ๆเลย
ปานจับตาดูเด็กดีๆนะ
พี่แสบคงไม่รู้อะไร อิอิ

 :pig4:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






lovelucifer

  • บุคคลทั่วไป
 รักเบบี้จังเลย  มาต่อแล้ว
 :L2: :L2: :L2:

loveorlike

  • บุคคลทั่วไป
ฉันเกลียดคำลงท้ายแกจริงๆเลยให้ตายเถอะ :jul3: ฮ่าๆๆ
ในที่สุดก็ได้อ่านแล้วเฟ้ยยยยยย
อิพี่แสบมันโรคจิตเสมอต้นเสมอปลายจริง แต่ว่าก็ถูกของมันอ่ะ
ไม่ให้ดูแล้วให้ซื้อมาทำไมกันละน้องปาน ฮ่าๆ
มันเอาแต่ใจกันดีนะคู่นี้ น่ารักไปไหน แต่แลดูเหมือนจะมีคน
อยากเป็นมือที่สามนะ :angry2: หึหึ อยากรู้จริงว่ามันส่งเมล์มาให้ไอ่พี่แสบว่าไง
ทำเป็นไม่พูดต่อหน้า โด่ไม่แน่จริงนิ
น้องปานดีมาก คนของเราใช่ย่อยซะเมื่อไร กันไว้ก่อน ถ้าเห็นแปลก
บีบคอแมร่งเลย ฮ่าๆ มันไม่กล้าสู้หรอก แค่เมียมานั่งรอมันยังรีบ
ไล่นักเรียนเลิกเลย หรือว่าที่จริงแล้วพี่แสบมันจะ กลัวที่ไหนเกรงใจหรอกน่า o18 ฮ่าๆ
อยากอ่านตอนต่อไปแล้วอ่ะแก สั้นใจหาย เหมือนไม่ช่ายแกเลยอ่ะ กร๊ากกกกกกกก

พยายามเข้า  ต่อให้ไว้ เอายาวๆนะตอนพิเศษตอนนี้ ฉันคิดถึงเว่อเลยอ่ะ ขอบอก

ขอบใจมากแกที่แต่งมาสังเวย  :กอด1:วะฮ่าๆๆๆ

ออฟไลน์ Smirnoff

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1110
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +84/-1
 :z2: :z2:  รอตอนต่อไปอย่างชิลๆ   พี่แสบนี่ก้อเหมือนเดิม ไม่เปลี่ยนจิงๆ 5555

ออฟไลน์ DraCo_SLa13

  • I swear that, will love Super Junior forever..........
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2123
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +314/-3
ว๊าววววววววววววว   คิดถึงแสบปาน ที่ซู๊ดดดดดดดดดดดด

แต่กลิ่นเริ่มไม่ดีแล้วนะนเย อิเด็กปาร์คเนี่ย

YourSister

  • บุคคลทั่วไป
ขอบคุณค่ะที่มาต่อให้จ้า 

เป็นกำลังใจให้จ้า    :L2:

ออฟไลน์ phai

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 406
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +22/-1
แสบ ปาน

คู่นี้นี่น่ารักจริงๆ ฮ่าๆๆๆ

 :laugh: :laugh:

ออฟไลน์ qq_oo

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1748
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +143/-4

ออฟไลน์ kokikung

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1594
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +133/-3
มาแว้วววววว
คู่นี้ยังเหมือนเดิมเลยฮ๋าๆๆๆๆๆ
พี่แสบนี่ยังกวนตีนเหมือนเดิมตั้งแต่เด็กยันแก่
ฮ๋าๆๆๆ

rowetszaa

  • บุคคลทั่วไป

win200

  • บุคคลทั่วไป

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






กุ๊กกู๋

  • บุคคลทั่วไป
(โดดจูบสามที ตอนหน้าขอยาวๆ)

อะหืม นึกว่านั่งเรียนกฏหมายกะมันไปด้วย ฮ่าๆๆๆๆ
เด็กปาร์คนี่ต้องมีอะไรแอบแฝงแน่เลย ฮึ่มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม ..
แต่ตอนนี้แสบปานน่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก น้องปาร์คไม่น่าติดรถมาด้วยเลย

papui

  • บุคคลทั่วไป
สั้นอ่า า า า า า า า า า


แต่ก็ยังดีใจที่เบบี้มาต่อให้ คิดว่าลืมไปแล้วนะ

ออฟไลน์ kitty

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3289
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +258/-7

ออฟไลน์ ♥a2k♥

  • 見えないままだって愛しい
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +206/-2
กรี๊ด คิดถึงน้องปาน ขอฟัดหน่อย อร๊าย

ปาร์คนี่กลิ่นแปลกๆมั้ย?
หรือปานคิดไปเอง ถ้ามีอะไรก็จัดหนักเลยนะปาน ชอบเวลาน้องปานอาละวาด น่ารักก ><

ขอบคุณเบบี้ค่ะ

zheeiiz*

  • บุคคลทั่วไป
ได้อ่านเรื่องนี้ดีใจอ่ะ~~

คิดถึงปาน แต่ไม่คิดถึงไอพี่แสบบ้าได้มะ 555555
ยังกวนตีนกันเสมอต้นเสมอปลายยย

ดูเหมือนคงมีเรื่องราวอะไรต่อ แต่จะยาวแค่ไหนคงอยู่ที่เบบี้ แล้วล่ะ ฮ่าๆ
อยากรู้ความเป็นไปของคนอื่นด้วยอ่า  ตาร์ข้าว เป้เข็ม .. . ทุกคนในเรื่องเลย

ขอบคุณเบบี้มากค๊าบบบ

Saint De Jupiter

  • บุคคลทั่วไป
เย้ๆๆๆๆ ป้าบี๋มาต่อแล้นนนนนนนนนนนนนนนนนน

:กอด1: :L2: :3123: :L1: :pig4:

^_________^

ออฟไลน์ YYY

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 176
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +13/-1
เห็นตอนใหม่เลยรีบตามมาอย่างไวว่อง "น้องปานกะพี่แสบ" คิดถึงจังยังน่ารักกันเหมือนเดิม ^^

ออฟไลน์ yoyo

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 579
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-0
เย้ๆ ได้อ่านแล้ว :mc4:

อ่านย้อนไปตอนเก่าๆ สงสัยว่าจะมีพาร์ทของพี่เพลงตอนโตโผล่มาอีกมั้ย
ถ้าจำไม่ผิด เพลงยังไม่มีคู่นี่นา น้องขนมก็ไม่รัก โถๆ น่าสงสาร
แต่แบบพี่เพลง สมควรจะรีโปรดิวซ์ออกมาเยอะๆ ให้ได้กะหญิงก็ดะ โด่ว :impress2:

ออฟไลน์ noy

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1212
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +189/-9
ขอบคุณมากๆนะค่ะที่มาต่อ  เข้ามาเปิดดูทุกวันเลย :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ kuku

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 402
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +39/-1

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด