เข้ามาทักทายเฉยๆ ยังไม่มาต่อจ้ะ
แบบว่าคิดถึงอะ แต่ไม่มีอารมณ์เขียน อิอิ
ค้างกันอีกแหละใช่ไหมหล่ะ เหอๆ...แบบว่าช่วงนี้
ยุ่งๆกับเรื่องเงินๆทองๆอะครับเลยไม่ค่อยมีกะจิตกะใจ จะทำอะไรซักเท่าไหร่นัก
หัวสมองไอโม มันตีบตัน ยังไงชอบกลอยู่เนาะ
เอาเป็นว่า...เรื่องของไอมด เดี๋ยวมาต่อแน่นอนครับ...
ขอไปเก็บข้อมูลกับมันอีกซักนิดซักหน่อยก่อนแหละกาน อิอิ
............
ว่าแต่ว่า เข้าพรรษา ปีนี้...ไป "เวียนเทียน" อิอิ ที่ไหนกันมาจ้ะ เพื่อนๆ
ไอโมไป"เวียนเทียน" ที่วัดแถวบ้านมา...อิ่มบุญสุดฤทธิ์?
นานๆเข้าวัดที ก็ร้อนวูบวาบเหมือนกันเนอะ อิอิ...
เออ จริงสิ.มันเทศกาลอะไรนะครับ ทีมีการจุดประทัดกันอะ
วันออกพรรษาใช่ปะนะ จำไม่ได้ละ(มันเป็นการบ่งบอกว่า ห่างหายจากวัดมานานโข)
ตอนผมเป็นหนุ่มน้อย (ทุกวันนี้ก็ยังน้อยอยู่นะ) จำได้ว่าเคย จุดประทัดแดงๆเป็นพวงๆ อะ
ตอนนั้นเนาะกลัวก็กลัว อยากก็อยาก ก็เอาไม้ง่ามลูกเสืออะครับให้ไอมดจับไว้(ตอนนั้นมันยังเด็กกระเปี๊ยกอยู่ ประมาณ ป.1-ป 2.ได้) เอาประทัดแดงตลับสองตลับ
ผูกๆติดกันไว้แล้วเอาไปผูกกับไม้ง่ามแล้ว จากนั้นก็เอาไฟแช็คไปจ่อ แล้วผมก็วิ่งหนีโดยไว
ส่วนไอมดก็ยืนตัวสั่นงันงก ร้องแว้ก จะปล่อยไม้ก็ไม่กล้า กลัวเสียงประทัดก็กลัวแสนกลัว(ไม่กลัวยังไงไหว เสียงยังกะปืนกลอิอิ)
สุดท้ายแล้วระหว่างกลัวประทัดกับกลัวผม ไอมดมันจึงเลือกที่จะกลัวผม มันจึงต้องจำใจ..ถือไม้ง่ามไว้แบบนั้น
พร้อมกับแผดเสียงแข่งกับเสียงประทัด อิอิ...............
จากนั้นไอโมก็โดนแม่ตี..แฮะ ก้นลายไปเลย

...
...แต่ว่าไม่เข็ดนะครับไม่เข็ด....
ตอนไปเวียนเทียนที่วัดใช่ปะ...คนหนุ่มๆเค้าก็จุดประทัดกันโป้งป้างโป้งป้าง
ไอโมกับเดอะแก๊ง...(หลังจากที่โดนตีจนตูดลาย) ...ก็ไปรวมแก๊งกันที่ร้านขายของพี่หวาน....
ซื้อประทัดกันคนละ 20-30 บาท อยากเล่นดอกไม้ไฟมากมายแต่ไม่กล้าซื้อ เดี๋ยวเพื่อนๆหาว่าแหย๋(เฮ้อเกิดเป็นไอโมแท้จริงแสนลำบาก)
มือซ้าย ถือประทัดแดงกับ ประทัดสามเหลี่ยม (อันนี้แพงอันละตั้งบาท นึงแหนะ แต่เสียงดังระเบิดระเบ้อดีชิบหายเลย)
ใส่ถุงก๊อปแก๊บ ถุงบักเอ๊บ มือขวาถือ พลุ 5 - 6อัน จักแร้หนีบตุ่มดอกไม้ไฟมาด้วย อีกหนึ่งตุ่ม (อันนี้แพงหน่อย ร้านขายของในหมู่บ้าน มีแต่ตุ่มเล็กๆ ไอโมเลยในเมืองไปซื้อตุ่มใหญ่ๆปกติแถวบ้าจะมีแค่ตุ่มละ 10 -20 บาท
ไอโมเข้าตัวเมืองกับพ่อ(พ่อไปทะลุ เอ้ย ธุระ ) ซื้อตุ่มใหญ่มา 5 - 6 ตุ่ม ตุ่มละ 50-60 บาท มั้งตอนนั้นอะ ใหญ่สะใจมาก
(เคยเห็นตุ่มดอกไม้ไฟกันปะครับ คล้ายกับ ตุ่มใส่น้ำอะอิอิ)
พอถึงวัดก็เอาเลยครับ....เห็นพวกพี่ๆที่เค้าโตๆกันแล้วอะ จับประทัดสามเหลี่ยม จุดแล้วโยน ตู้ม โยนตู้ม วุ้ย
สยองนะครับสยอง ...แต่นะไอโมยอมได้ที่ไหร เต็มไม้เต็มมือขนาดนี้
เริ่มจากประทัดแดงก่อนเลย ... กลัวนะไม่ใช่ไม่กลัว แต่แหม๋..ประทัดแดงมันเบสิค ไง จิ๊บๆจ้อยๆ ถึงมันแตกใส่มือก็คง
ก่อความเสียหายให้ไอโมได้นิดๆหน่อย พอแสบๆคันๆ ....เสียงก็ไม่ดังเท่าไหร่....
จุดทีละอันแล้วกันเนาะ...ไอโมก็เอาเลยครับ 0.....แต่จะทำท่ากลัวก็ไม่ได้อะ..the gang ยืนกันหน้าสลอนเลยเว้ยเฮ้ย
ตอนนั้นไม่รู้หรอกครับว่าพวกมันก็กลัว คิดแค่ว่าแม่ม ถ้าพวกมันรู้ว่าผมกลัวนี้...ต้องโดนพวกมันล้อแน่ๆเลยหวะ
เอาก็เอาวะ.....หยิบประทัดแดงมาอันจากในถุงก๊อบแก๊บ กดไฟแช็ค ดังแช๊ะ แล้วจ่อเข้าที่ไส้ประทัดจากนั้นก็..
เขวี้ยงออกไปสุดแรงเกิด..
ปัง ...
ยังเขวี้ยงไปไม่พ้นมือดีเลยหง่ะ...หงือ...ไอโมเหงื่อแตกพลักๆๆ..เออ เว้ยเฮ้ย นั้นคือประทัดดอกแรกที่จุด
และประทัดดอกแรกดอกนั้นก็ทำให้ไอโมรู้ว่า....อย่าจุดประทัดแดงทีละอัน..เพราะมันจะไหม้ไวมาก....
และจาก ณ จุดนั้น ฮิฮิ ก็ทำให้ไอโมเป็นเซียน ประทัด ณ บัดนาว ฮิ้ววววววววววววววววววววววว
.............การจุดประทัดดอกแรก ดอกนั้นของโอโม มันทำให้ไอโม ได้ข้อคิดดีๆ มาใช้ในชีวิตประจำ ได้อย่างไม่รู้ตัวเหมือนกันนะครับ...มันทำให้ผม ได้รู้ว่า...อย่า อย่ากลัวในสิ่งที่คุณยังไม่เคยได้ลองทำ...ลองทำดูก่อนจะกลัวตอนนั้นก็ยังไม่สาย......
สำบายดี นะ พ่อแม่ พี่น้อง
ไอโม ของ ไอคิม มีความสุขมากมายทุกวันนะครับผม
......................
และไอโมก็ยังรักไอยักษ์คิม ทุกวันเช่นเดิม หุหุ....
ป๋อหล๋อ......สำหรับเรื่องการรวมเล่ม ...ไอโมขอกลับไปคิดแบบจริงๆจังๆอีกซักครั้งก่อนนะครับผม ว่าจะเอาไงดี
เพราะถ้ารวมเล่มนี้ มันไม่ใช่เรื่องเล็กๆเลยนะ....เพราะเรื่องของผมแม่ม..โคตรยาวเลย..รวมขึ้นมาจริงๆ คงบานเบอะ...
..................ไปแย้ว...รักทุกคนมากมายเหมือนเดิมจ้ะ............
ป๋อหล๋อ 2........อาทิตย์ที่แล้วไอคิมเป็นไข้หวัด.ไอโมพาไปหาหมอ..โธ่นึกว่าที่รักเป็นหวัดใหญ่ 2009 ไอโมนี้ใจหายใจคว่ำครับ สุดท้ายแล้วก็เป็นไข้หวัดใหญ่เท่านั้นเองหง่ะ....เฮ้อ....ว่าแต่ว่า ไอโรคบ้านี้มันก็น่ากลัวเหมือนกันนะ...
