ตอนพิเศษ: เนื้อหอม
สามปีที่ผ่านมาในมหาวิทยาลัยของกานดามีทั้งเรื่องง่ายและยากปะปนกันไป ต่อให้ต้องตื่นเช้าไปเรียนแทบจะทุกวัน งานโปรเจ็คที่ท่วมหัวกองเท่าภูเขาก็ไม่อาจจะทำลายความเป็นแม่ในตัวของกานดาลงได้ กานดายังคงไปเรียนเช้า เย็นกลับมาเลี้ยงลูกก่อนจะส่งเด็กๆ ต่อให้คุณพ่ออย่างปัฐวีทำหน้าที่พาเข้านอนทุกวันก่อนที่จะแอบมานั่งทำงานโปรเจ็คต่อจนดึกดื่น ถึงอย่างนั้นก็ยังมีคุณสามีมาคอยดูแลและนั่งเฝ้าตลอดไม่ยอมปลอยให้ภรรยาต้องทำทุกอย่างเพียงคนเดียว โชคดีที่แม่แก้วว่างจึงพอมาช่วยเลี้ยงหลานๆ ให้ คลายกังวลไปได้ แต่มีสิ่งนึงที่กานดายังคงกังวลตลอดไม่ว่าจะตื่นหรือนอน คือมักจะมีรุ่นน้องมาตามจีบเป็นขบวน จะหลบไปทางไหนก็ไม่เคยพ้น ปฎิเสธไปก็เท่านั้นโชคดีหน่อยที่บางครั้งสงครามมากันท่าให้ได้บ้าง กานดาไม่อยากให้คุณปัฐรู้เลยจริงๆ กลัวว่าจะตามไปหาเรื่องหาราวกันใหญ่โตเหมือนครั้งที่แล้วอีก อายุปูนนี้แล้วและใช่ว่าตัวเองจะไม่มีชื่อเสียง มีหวังได้ขึ้นหน้าหนึ่งว่า ‘นักธุระกิจหนุ่มไฮโซชื่อดังชกหน้านักศึกษาหนุ่มเหตุหึงหวง’ ขอลาตายดีกว่าถ้าเป็นแบบนั้น
“พี่ดาครับ! พี่ดา รับรักผมเถอะพี่ ผมสัญญาว่าจะเป็นแฟนเด็กที่ดีของพี่นะครับ”
ตายแล้วดาเอ้ย! แกจะมาคอยวิ่งหลบน้องมันทุกวันแบบนี้ก็ไม่ไหวนะ ต้องทำอะไรสักอย่างแล้วล่ะ กานดาที่แอบอยู่ในซอกหลืบของตึกเรียนแทบจะกลั้นหายใจตอนที่น้องมันเดินผ่านไป แค่จะหายใจออกมายังกลัวน้องมันได้ยินเลย
“พี่ดา!”
“ตะเถน! โอ๊ยสงครามมาให้สุ้มให้เสียงหน่อยสิตกใจหมด”
“ฮ่าๆ ขอโทษครับ ว่าแต่พี่มาทำไรตรงนี้ยุงตรงนี่ยิ่งเยอะๆ อยู่”
“แอบเมฆน่ะสิ”
“อีกแล้วเหรอ?”
“อืม”
“ผมว่าพี่ควรบอกพี่ปัฐอ่ะ ถ้าคนแก่ๆ อย่างพี่ปัฐมารู้ทีหลังเดี๋ยวก็เป็นเรื่องแบบครั้งที่แล้วอีก”
กานดาย่นจมูกอย่างนึกหนักใจ คุณปัฐอารมร์ร้อนพร้อมบวกแบบนั้นใครจะกล้าบอกกันล่ะ
“ผมเป็นไม้กันหมาให้พี่ได้ไม่ตลอดนะ”
“รู้แล้วน่า แต่จะลองหาทางอื่นดูก่อน”
ไม่ใช่ว่ากานดาไม่อยากบอกไปว่าตัวเองมีลูกมีสามีแล้ว แต่การที่ตัวเองเป็นนักศึกษาและยังมีเพศสภาพที่เป็นผู้ชายแบบนี้แต่กลับมีลูกได้มันพูดยยากนะ ไม่รู้ว่าควรเริ่มจากตรงไหนและไม่อยากอธิบายอะไรอีกแล้ว
“โอเคครับพี่มีอะไรให้ช่วยก็โทรมานะผมไปเรียนก่อน”
“ขอบใจนะ ตั้งใจเรียนล่ะ”
สงครามยิ้มให้พี่รหัสที่หน้าเด็กและตัวเล็กกว่าตัวเองหลายเท่าก่อนจะเดินจากไป กานดามองซ้ายมองขวาอีกครั้งก่อนจะรีบเดินออกไปจากตรงนี้ให้เร็วที่สุด หลังจากเรียนช่วงเช้าเสร็จแล้วก็นัดกันไปกินข้าวกับเพื่อนๆ ในสาขาพร้อมกับหนีบน้องรหัสอย่างสงครามไปด้วยเพื่อความปลอดภัย
“กินอะไรกันดีล่ะดา”
ส้มจี๊ดเพื่อนสาวคนสวยหันมาถามกานดาที่เดินมองทางนู้นทีทางนั้นทีอย่างระแวง
“จี๊ดเลือกเลยเรากินได้หมด”
“งั้นไปกินก๋วยเตี๋ยวไก่หน้ามอกันไหม”
“ไปสิๆ”
เมื่อมาถึงร้านก๋วยเตี๋ยวสงครามก็จัดการสั่งก๋วยเตี๋ยวให้พี่ๆ ทั้งสอง ก่อนจะหันไปมองโต๊ะข้างๆ ที่มีนักศึกษาต่างคณะมองมาที่โต๊ะ และแน่นอนว่าหนุ่มๆ พวกนั้นมองมาที่กานดาและจี๊ด
“อย่าหันไปมองนะ โต๊ะข้างๆ มองมาที่เราไม่แน่ใจว่ามองพี่ดาหรือพี่จี๊ด”
“จริงอ่ะ”
จี๊ดรีบถามทันที เพราะถ้าหนุ่มโต๊ะข้างๆ มองดาจะได้ช่วยกันรับมือ จนเวลาผ่านไปจนทุกคนทานก๋วยเตี๋ยวเสร็จก็ไม่มีทีท่าว่าโต๊ะข้างๆ จะลุกมาขอเบอร์ใครแต่อย่างใด
“ป้าครับคิดเงินเลยครับ”
สงครามเรียกป้าเจ้าของร้านมาคิดเงิน
“ของพ่อหนุ่มสี่สิบบาท ส่วนอีกสองคนมีคนจ่ายให้แล้วจ้า”
“หือ? ใคร”
จี๊ดถามทันที
“ผมเองครับ”
ไม่ต้องรอให้ป้าตอบหนุ่มสายเปย์ก็ปรากฏตัวขึ้น ที่แท้ก็คือหนุ่มโต๊ะข้างๆ
“สวัสดีครับชื่อโต้งนะครับ ชื่ออะไรกันครับอยากรู้จัก”
“ชื่อสงครามครับยินดีที่ได้รู้จัก”
สงครามรีบแนะนำตัวทันทีพร้อมกับลุกมานั่งบังพี่รหัสตัวเองจนมิด
“ครับ แล้วคนสวยกับตัวเล็กชื่ออะไรครับ”
“ไม่บอกครับหวง’
สงครามตอบกลับพร้อมกับรอยยิ้มแสนกวน
“กวนตีนเหรอวะ”
ชายชื่อโต้งถามน้ำเสียงเริ่มดูหงุดหงิด
“แล้วคุณล่ะครับกวนตีนเหรอ อยากจะมารู้จักอะไรกับแฟนชาวบ้าน”
“ครามพอเถอะ ไปกันดีกว่านะ”
“นั่นสิอยากจะมารู้จักแฟนชาวเค้าทำไม”
ยังไม่ทันที่กานดาจะได้พูดอะไรต่อ น้ำเสียงที่แสนจะคุ้นหูก็ดังขึ้นพร้อมกับร่างกายที่สูงใหญ่และใบหน้าหล่อเหลาที่ย่างก้าวเข้ามาในวงสนทนา
“คุณปัฐ!”
“ว่าไงครับเมีย”
ไม่พูดอย่างเดียวมือไม้ก็ตะหวัดเอวกานดาเข้ามากอดแนบชิดตัวเองอย่างไม่อายคนนับสิบในร้านที่มองมา
“อ้าวมีผัวแล้วเหรอ พวกมึงไปเหอะเสียเวลาว่ะ”
“เดี๋ยว”
ปัฐวีเอ่ยขึ้นด้วยเสียงเรียบๆ ก่อนจะควักกระเป๋าสตางค์แบรนด์หรูออกมาแล้วหยิบเงินให้นักศึกษาหนุ่มตรงหน้า
“คืนเงินที่จ่ายให้เมียกับเพื่อนๆ ของเมียฉันน่ะ พอดีที่บ้านรวยมากไม่จำเป็นต้องให้คนอื่นเลี้ยง”
ชายหนุ่มทำได้เพียงแต่ยืนกัดฟันกรอดด้วยความหงุดหงิดและรู้สึกเสียหน้าก่อนจะหยิบเงินแล้วเดินออกไปพร้อมกับเพื่อนๆ ของเขา
“สวัสดีค่ะคุณปัฐ”
“สวัสดีครับพี่ปัฐ”
ส้มจี๊ดและสงครามยกมือไหว้ปัฐวี
“คุณปัฐมาได้ไงครับ”
“เธอลืมแบบไฟนอลโปรเจ็คไว้ที่ห้องทำงานฉันว่างเลยเอามาให้”
ไม่พูดเปล่าพร้อมกับยื่นกระดาษเขียนแบบที่ถูกม้วนไว้ให้กับกานดา
“โอ๊ย ลืมได้ไงเนี่ยขอบคุฯมากนะครับที่เสียเวลาเอามาให้ ดานี่ขี้ลืมจริงๆ”
กานดายิ้มแป้น ต่างจากส้มจี๊ดและสงครามที่ยืนเงียบตัวเกร็งอยู่ข้างหลัง
“ว่าแต่คุณปัฐทานอะไรมาหรือยังครับ”
“ยังเลย หิวอยู่เหมือนกัน”
“งั้นทานก๋วยเตี๋ยวมั้ยครับ ร้านนี้อร่อยนะ”
“เอาสิ”
“เอ่อ…งั้นส้มจี๊ดกับครามไปรอที่หอสมุดนะ ไม่อยู่รบกวนสามีภรรยาเค้าอยู่ด้วยกันดีกว่า”
“อ้าว โอเคๆ เดี๋ยวดาตามไปนะ”
ส้มจี๊ดลากครามออกมาจากร้านด้วยความรวดเร็วก่อนที่จะกระอักเลือดตาย อยู่ใกล้คุณปัฐแล้วอึดอัดเป็นบ้าคนอะไรเหมือนมีรังสีอำมหิตกระจายออกมาตลอดเวลา
“เดี๋ยวนี้เมียฉันเนื้อหอมจังนะ มีหนุ่มๆ เด็กๆ ตามจีบเป็นขบวน”
“งุ้ยยย แต่ดาก็รักคุณปัฐคนเดียวนะครับ”
“หึ ให้มันจริง”
“จริงๆ นะ”
เจอลูกอ้อนของเมียทีไรมีหรือปัฐวีจะไม่ยิ้มออกมา สงสัยว่าจะต้องไว้นวดไว้เคลาถือปืนบ้างแล้วเมียก็มีคนมาจีบ ลูกสาวก็โดนไอ้สงครามเต๊าะ อย่าคิดจะมาล้วงคองูเห่าเชียว
---------------------------------------------------------
อู้วววววว มีตอนพิเศษมาแย้ววว สำหรับใครที่ถามว่าจะมีReprintมั้ย ตอบเลยว่ากำลังจะมีค่าาา เย่ๆ สำหรับใครที่เคยจองไม่ทันและรอReprint นะคะเตรียมเงินรอไว้เลยย มีอะไรใหม่รอติดตามกันที่แฟนเพจ Meemii lion ได้เลยค่า
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
