12/2P' EUA
เสียงดนตรี
" Please...
don’t see ...
just a boy caught up in dreams and fantasies "
" เสียงใครว่ะ "
" ร้องเพราะนะเนี้ย "
" .......... "
กระแต และเชอร์รี่ทั้งคู่ทำหน้าตกใจ เมื่อได้ยินเสียงร้องเพลง ที่มีเสียงดนตรีมาจากลำโพง ในตอนนี้ที่ห้องรับแขกก็มีแค่ไอ้น้ำเงิน และจี้ที่อยู่ตรงนั้น ผมคิดว่านี่น่าจะเป็นเสียงของคนที่ผมพามานะ..
" Please...
see me....
reaching out for someone I can’t see "
" อ้าว! เสียงน้องจี้หรอ.. ร้องเพราะอ่ะ "
ผมพยักหน้าให้กระแตที่เดินตามมาอยู่ข้างผมที่หน้าประตูห้องครัว ตอนนี้เห็นไอ้น้ำเงินที่หันหน้ามาทางพวกผม ยืนถือไมค์ตาโตอ้าปากค้างอยู่ข้างๆ ไอ้จี้ที่กำลังหลับตาร้องเพลงอยู่
ถึงผมจะเห็นมันทางด้านข้าง แต่ก็ไม่สามารถละสายตาได้.. มือเล็กๆสองมือที่กำลังจับไมโครโฟนร้องเพลง หลับตาพริ้ม เหมือนไม่รับรู้ว่ามีคนหลายคนที่ต้องเดินกลับเข้ามา ตามเสียงร้องเพลงของมัน ทุกคนตั้งใจดูและฟังมันร้องเพลงมากๆ
เสียงนุ่มๆที่ปากเล็กๆนั้นเปล่งออกมาพร้อมกับการอมยิ้มน้อยๆที่มุมปากให้เห็น มันทำให้ผมเหมือนตกอยู่ในภวังค์ไปชั่วขณะ
" โห สำเนียงโคตรดี ฟังแล้วลื่นหู>~<" เชอร์รี่ยกมือขึ้นปรบเบา แล้วตั้งใจเอียงหูฟังต่อ
" อะแฮ่มๆ ไอ้เอื้อ มึงอึ้งเลยอะดิ " กระแตมันเอาศอกมันมากระแซะแขนผม หน้าตาเจ้าเล่ห์
" ......... " ผมหน้านิ่ง ส่ายหัวให้มัน ก็อึ้งนะ แต่ขี้เกียจตอบมันให้โดนแซว
" มึงรู้ป่ะ น้องร้องเพลงเป็น? " กระแตถามต่อ
" รู้ "
" แต่คงไม่คิดว่าเพราะขนาดนี้อะดิ "
" อืม " ผมตอบแค่นั้น ตั้งใจฟังเสียงมันต่อ
ผมนึกถึงครั้งแรกที่ผมได้ยินมันร้องเพลง ตอนนั้นอยู่ที่ร้านตื่นวันที่ผมไปทำงาน และมันไปกินเลี้ยงกับเพื่อน วันนั้นที่ผมเข้าไปทักมันจริงๆจัง นึกถึงก็ตลกดี .. ผมแม่งทำอะไรลงไป หึๆ ทั้งๆที่ควรจะทำอะไรดีๆ ผมกลับกวนตีนมัน แล้วยังไปสูบบุหรี่ใส่มันอีก แต่ก็โดนด่าว่าไม่มีมารยาทกลับมานั้นแหละครับ
" God, tell us the reason youth is wasted on the young
It’s hunting season and the lambs are on the run
Searching for meaning
But are we all lost stars, trying to light up the dark? "
" โห ขนลุกเลยอะ " เสียงไอ้เชอร์
" จีบให้ติดนะมึง กูอยากฟังเสียงน้องจี้บ่อยๆ "
" .......... "
" กูก็อยากฟัง>< "
" กูไม่ให้มึงฟัง " ผมตอบนิ่งๆ
" เอ้! มีการหวงโว้ย "
" ป่าว " นิ่งกว่าเดิม
" งั้นกูไปร้องด้วยดีกว่า ไปหาน้องจี้... เอ้ย สัด! " ไอ้กระแตมันจะเดินออกไป ผมเลยยกขากั้นประตูทางออก ตันทางมัน ผมไม่ให้มันไปอะ
" ........ "
" โอ๊ะ! หวง ไอ้ขี้หวง แล้วมาปากแข็ง "
" กลับไปตำน้ำจิ้ม เมื่อกี้กูสอนแล้ว "
" เออๆ ! "
" มาๆ กระแต มึงกลับมาตำน้ำจิ้ม ปล่อยให้มันฟังไป ฮ่าๆๆๆ "
" But don't you dare let our best memories bring you sorrow
Yesterday I saw a lion kiss a deer
Turn the page, maybe we'll find a brand new ending
Where we're dancing in our tears "
" เพราะมากเลย น้องจี้ " เสียงไอ้น้ำเงินทำให้จีจี้ลืมตาขึ้น และส่งเสียงหัวเราะเบาๆออกมาเหมือนเขินที่ถูกชม
มันหยุดร้องไปแป็บหนึ่งคงเพราะตกใจและเขิน เมื่อหันไปทางประตูหน้าบ้านที่มีทั้งพี่ น้องๆ และเพื่อนของผมหลายคนกำลังตั้งใจฟังมันร้อง และปรบมือให้มันใหญ่ คือพวกเพื่อนผมที่มาใหม่ คงงงน่ะครับว่าจีจี้มาได้ยังไง แต่มันคงพอจะรู้แล้วล่ะว่ามากับผม
" ร้องต่อๆ เพราะมากเลย "
" ร้องต่อๆ มีคนเขารอฟัง " อ้าวสัด ไอ้น้ำเงิน! มันชี้มาที่ผมซะงั้น
ไอ้จี้หันมามองตามมือที่ไอ้น้ำเงินชี้ พอมันเห็นว่าผมยืนกอดอกพิงประตูอยู่ มันดูตกใจผมมาก ผมเลยหยักคิ้วใส่มัน แล้วทำเป็นเดินหันกลับเข้ามาในครัว กลัวมันจะไม่กล้าร้องต่อผมเลยเดินหนี นั้นแหละครับ ซักพักก็ได้ยินเสียงมันร้องเพลงต่อ ... หึๆ
" I thought I saw you out there crying
I thought I heard you call my name
I thought I heard you out there crying
Just the same "
" But are we all lost stars, trying to light up the dark "
" เพราะมากๆ "
" แปะๆๆๆ "
" แหะๆ ขอบคุณคร้าบบบ "
" น้องมาได้ไงว่ะ " ไอ้หมากไอ้ชินที่เดินหน้าระรื่นชื่นบานเข้ามาในครัว หลังจากเมื่อกี้ที่ยืนฟังไอ้จี้ร้องเพลงอยู่ด้านนอก
" กระแตมึงตอบแทนกูหน่อย " คือ มันถามผมประโยคเดียวกันทุกคน จนผมขี้เกียจตอบอะ เลยโยนให้กระแต
" น้องมากับไอ้เอื้อ เดี๋ยวนี้ว่าเขาไม่ได้แล้วนะ เขารุกแล้ว รุกแรงมากกกกกก " กระแตตอบเสียงแหลม ตบไหล่ผมแรงๆสองสามทีอย่างพออกพอใจ
" ฮ่ะๆๆ พอรู้ๆ แต่..ทำไมน้องยอมมาว่ะ "
" ........... "
" มันไม่ตอบ มึงตอบแทนมันดิกระแต " ไอ้ชินถามผม แต่ผมไม่ได้ตอบ มันเลยหันไปถามกระแต
" ฮ่าๆๆ มันบังคับอะดิ "
" ไปขู่อะไรน้องเขาอีกล่ะ แม่งครั้งที่แล้วก็ถ่ายรูปขู่ให้รับแอด เมื่อวานก็ลากน้องออกไป ครั้งนี้อะไร "
" กู... ไม่ บอก! "
" ฮ่าๆๆ สัดด กูก็รอฟัง " ทุกคนวงแตก เดินหนีผมไปหมด หึๆ
" แต่เมื่อกี้น้องร้องเพลงเพราะว่ะ ไอ้แตมึงตกงานแล้ว " ไอ้ชินล้อ
" อะไร ไอ้เต็งต่างหาก เอามันออกแล้วให้น้องจี้มาร้องกับกู " กระแตไม่ยอมครับ มันโบ้ยให้ไอ้เต็งที่ไม่อยู่ซะงั้น
" ฮ่าๆๆ "
" กูไม่ออก มึงอะออก กูจะร้องชายคู่กับน้องจี้ " ไอ้เต็งเดินถือถุงน้ำแข็งกับถุงเซเว่นเต็มไปด้วยขนมเข้ามา พูดถึงปุ๊บมาปั๊บทันที
" อ้าว ไอ้เต็งกลับมาแล้ว "
" เออ มาแล้ว มาทันฟังน้องร้องเพลง lost stars เมื่อกี้โคตรเพราะ "
" เนาะ กูก็ว่า ใช่มั๊ยเอื้อเพื่อนรัก"
" พอๆ พวกมึงไปๆ ออกไปได้ละๆ " ผมไล่ ตอนนี้อัดกันอยู่ในครัว หกคน โคตรอึดอัด แล้วก็แต่ละคนไม่ค่อยจะมีประโยชน์ หึๆ
" แหม คนนี้ หวงจริงๆ "
" เปล่า! แต่พวกมึงวุ่นวาย ยกกุ้งกับปลาหมึกออกไป มึงไปเตรียมเตายัง ยืนขวางทาง "
" สัดเอื้อ! ฮ่าๆๆ "
ผมไล่พวกมันออกไป กว่าพวกมันจะยอมออกไป ผมก็โดนด่ากลับไปหลายคำเลยละครับ
ก็ไม่รู้อะไรกัน มายืนเถียงกันเรื่องจะร้องเพลงคู่ไอ้จี้ แล้วยังมาชมมันให้ผมฟังอีก จะชมอะไรหนักหนา ผมรู้เหอะ เป็นแบบนี้ ไม่หวงมันได้ไง
" ~ .... เพราะฉะนั้นฉันจึงทรนง ในศักดิ์ของตนไม่สนใจใคร
ใครเล่าจะมาเห็นใจ อย่างจริงใจกว่าใจตนเอง... ~ "
" สุดยอดพี่น้ำเงิน "
" สัดน้ำเงิน แหกปากอีกแล้ว พอเถอะะะะ "
" กูขอร้องมึงหยุดร้อง "
" ไม่โว้ยย เสียงพี่พอใช้ได้ใช่มั๊ยน้องจี้ ~...ถ้าฉันเงียบเหงา ผู้คนคงห่างไกล ความรักความเห็นใจ มีบ้างไหมโปรดแบ่งปัน ... ~ "
" ฮ่าๆๆๆ ได้ฮะพี่ๆ "
ตอนนี้เสียงร้องเพลงข้างนอกก็ได้ยินแต่เสียงไอ้น้ำเงินแหกปากใส่ไมค์ ร้องเพลงเปลี่ยนอารมณ์ไปอีก หูพวกผมที่อยู่ในครัวก็แทบจะแตก มีแต่ไอ้จี้ที่นั่งหัวเราะและปรบมือให้กำลังใจไอ้น้ำเงิน แต่ผมก็เห็นมันยิ้มแหยะๆ และปาดเหงื่อในบางที
ส่วนไอ้ชินไอ้หมากคีบถ่านใส่เตาเผาไป ตะโกนด่าและอ้อนวอนให้น้ำเงินมันหยุดร้องไป ฮ่าๆ มันเล่นดนตรีได้นะ แต่เสียงมันอย่าให้พูดถึงเลย
" อ้าว น้องจี้ ไอ้เอื้ออยู่ข้างในนั้นแหละ พี่ไปย่างกุ้งรอนะ "
" ครับผม "
ผมได้ยินเสียงกระแตที่เพิ่งเดินออกจากครัวไป ทักเมื่อเห็นไอ้จี้เดินเข้ามา มันคงไม่มีอะไรทำน่ะครับ ผมบอกมันว่ามาด้วยแปบเดียว แต่ความจริงก็จะให้มันมากินข้าวด้วยกันนั้นแหละครับ คงไม่ได้กลับง่ายเหมือนที่บอกมันไว้
อยากรู้ว่าจะเป็นยังไงถ้ามาเจอเพื่อนของผม เพราะเพื่อนผมเยอะ มันจะพอรับได้มั๊ย พอดูๆแล้ว ก็ดีนะ เพื่อนผมดูชอบมันกัน และจี้เองมันก็คุยได้กับทุกคน ก็โดนแซวไปแล้วแหละ ว่านี่ขนาดยังไม่ได้คบก็พามาได้ซะแล้ว แถมมันยังคุยกันกับเพื่อนผมได้ ดูสนุกซะอีก
" คือ ... มีอะไรให้จี้ช่วยมั๊ย แบบว่ามันไม่มีอะไรทำอะ " มันยิ้มให้พวกผู้หญิง แล้วถามผม
" ทำเป็นมั๊ยล่ะ "
" ก็ทำอะไรล่ะ " มันเดินเข้ามา แล้วชะโงกหน้ามาดู
" หมักเนื้อ " ผมพูดไป ทำไป ที่จริงจะเสร็จแล้วล่ะครับ เดี๋ยวก็ออกไปนั่งย่างนั่งกินกันข้างนอก
" ไม่อะ อันนี้น่ากินอะ " มันชี้ไปที่ยำในหม้อ
" ชิมเลยน้องจี้ นี่ส้อม " ไอ้เชอร์รี่ยิ้มแล้วยื่นส้อมให้มัน
" ชิมดูดิ กินได้ " ผมเห็นเหมือนมันไม่กล้าตักเพราะเกรงใจ ผมเลยย้ำมันอีกที ให้มันรู้ว่ากินได้จริงๆ
ผมละมือจากการหมักเนื้อ ไปหยิบน้ำในตู้เย็นมาเทใส่แก้วแล้วส่งให้มัน เพราะยำที่ทำค่อนข้างจะเผ็ด
" สูดด>//////< อื้มมมม แฮร่ เผ็ดดีอะ " ผมเงยหน้ามองมันที่เพิ่งโซ้ยวุ้นเส้นเข้าไป หน้านี่แดงปี้ดเลย
" ............. " มันรับแก้วน้ำไปแล้วยกดื่มทันที ทำหน้าอย่างนั้น แล้วอร่อยมั๊ยว่ะ .. แต่แล้วทำไมผมต้องลุ้นด้วยว่ะ หึๆ
" แซ่บๆ พี่เชอร์ทำหรอครับ " มีตาแต่ไม่มีแววเลย กูยืนหัวโด่อยู่เนี้ย
" ฮ่าๆๆ นั่นจ้ะคนทำ.. ไม่ใช่พี่ ฮ่ะๆ เป็นไงอร่อยใช่มั๊ย "
" จริงอะ! O.O " ไอ้เชอร์ชี้มาที่ผม แล้วไอ้จี้เอาส้อมชี้มาที่ผมตาม ตาโตขึ้นเหมือนไม่เชื่อ
" เออ " ผมส่ายหัว ขำกับท่าทางของมัน
" อืม งั้นก็พอใช้ได้ แล้วกัน ฮ่ะๆๆ " สงสัยยำที่ผมทำมันคงอร่อยมากจนไอ้จี้ไม่กล้ายอมรับมาตรงๆมั๊งครับ
" ฮ่าๆๆ " ไอ้เชอร์มันหัวเราะพอใจ มันคงชอบที่ไอ้จี้ไม่ยอมพูดชมผม
" อันนี้ยกไปข้างนอกเลยมั๊ยครับ " มันหันไปสนใจผักสดที่เพิ่งล้างเสร็จ ถามไอ้เชอร์
" ยกไปเลย ไปพร้อมพี่ ปล่อยให้มันหมักเนื้อต่อแล้วยกออกไปเอง " ไอ้เชอร์รี่ยกกะละมังที่ใส่ถ้วยจาน เดินนำไอ้จี้ออกไป
" ครับ ฮ่าๆ แบร่>u< " ไอ้จี้ก็หัวเราะแล้วหันมาแลบลิ้นให้ผม หึๆ ก็น่ารักดี
" Happy birthday to you, Happy birthday to you. Happy birthday Happy birthday. Happy birthday to you สุขสันต์วันเกิดไอ้น้องชาย "
เสียงร้องเพลงวันเกิด นำโดยไอ้เต็งที่ร้องขึ้นทำให้ทุกคนร้องและปรบมือตาม ในจังหวะเดียวกันเชอร์รี่ถือเค้กวันเกิดปักเทียนเล่มเล็กหลายเล่ม ไปหาเจ้าเชน เจ้าของวันเกิด
" อ่ะ ของขวัญวันเกิด อย่าดื้อให้มันมากล่ะ "
" ขอบคุณคร้าบ เฮียเอื้อ " ผมให้กล่องของขวัญที่ซื้อมา ให้เชน เจ้าของวันเกิด น้องมันรับไป และยิ้มแย้มดีใจใหญ่
" โอ้! ขอบคุณพี่จี้ด้วยนะครับ " มันยิ้มกว้างตาหยี๋มองไปที่ไอ้จี้ที่อยู่ข้างหลังผม
" อ่า สุขสันต์วันเกิดนะน้องเชน " คนข้างๆผมยิ้มหวาน แล้วแตะไหล่เชนเบาๆ ทั้งๆที่มืออีกข้างยังถือส้อมอยู่
หึๆ เมื่อกี้มันนั่งกินปลาหมึกย่างอยู่ ผมเลยสะกิดและดึงให้มันลุกมาด้วย เจ้าตัวเลยไม่ทันได้วางส้อม แถมยังเคี้ยวปลาหมึกไม่หยุด
" ครับบบบ พี่น่ารักจังเลยอะ " ไอ้เชนวิ่งเข้ามาเกาะแขน ไอ้จี้ก็ดูหัวเราะชอบใจ
" ไอ้เชน! " ผมเรียกเสียงนิ่ง แล้วทำมือไล่ พร้อมส่งสายตาที่แปลความหมายง่ายๆว่า มึงออกไปเลยนะ! -_-
" อู้ยยย หยอกๆนะเฮีย " เด็กน้อยมันก็รีบปล่อยแขนไอ้จี้ แล้วยกมือไหว้ แต่ผมรู้หน่า มันตั้งใจกวนตีน
" ....... " ผมไม่ตอบ แต่ทำท่าไล่มัน มันหัวเราะคิกคักก่อนไหว้อีกครั้ง แล้วเดินออกไปรับของขวัญจากพี่ๆคนอื่น แล้วยังหันว่าพูดไม่ออกเสียง ว่า 'หวงจังเลยนะเฮีย' อีก
" กับน้องกูก็หึงนะ " พี่เชอร์ตะโกนมา
" ........ " หึ กับใครกูก็ไม่ชอบทั้งนั้นแหละ
" กูบอกให้ ไอ้เอื้อนะ กับใครก็หึงก็หวงน้องจี้ทั้งนั้นแหละ " นี่เสียงไอ้น้ำเงิน สมกับเป็นเพื่อกูจริง เสือกรู้แม้กระทั่งในความคิด สัด!
"......." ส่วนคนข้างๆนะ แม่งยิ่งหน้าแดงไปดิ หึๆ
" มึง ไหนบอกกูว่าให้ของขวัญแล้วกลับไง " เสียงเล็กพูดขึ้นหลังจากผมพามันเดินกลับมานั่งที่โต๊ะ
ตอนนี้ทั้งโต๊ะ ก็เต็มไปด้วยอาหาร และแก้วเหล้า แก้วเบียร์นะครับ ไอ้จี้ก็รับไปแบบไม่ปฏิเสธ แต่ผมดื่มแค่นิดเดียว เพราะต้องไปส่งคนข้างๆนี่แหละ
" ทำไม ไม่อยากอยู่ต่อแล้วหรอ "
" ป่าว ก็แค่ถามดู กูว่าแล้วว่ามึงหลอกกูมา " มันเสียงเหวี่ยงนะ แต่ไม่มองหน้าผม นู้นเงยหน้ามองท้องฟ้า
" หึๆ "
" แล้วกูก็ปฏิเสธมึงไม่ได้เลย เหอะ! " อันนี้มีการค้อนใส่ผม
" นั้นสิ ทำไมปฏิเสธไม่ได้เลยนะ "
" นั้นสิ กูก็อยากรู้ ไอ้สัด! ครั้งหน้าอย่าหวังว่าจะบังคับกันได้นะ " มันนั่งลงที่เก้าอี้ตัวเดิมข้างๆผม ก่อนหยิบกุ้งที่อยู่ในจานที่ผมยื่นให้ขึ้นมาชี้หน้าผม
" หึๆ แล้วไม่เรียกพี่แล้วหรอ " ผมยกแก้วเบียร์ขึ้นจิบ แล้วมองมัน
" เอ่อ กูลืมครับ ไอ้พี่เอื้อ " เจ้าตัวเบ๋ปากนิดๆ ก่อนตอบผมด้วยน้ำเสียงกวนๆ มันหลบตาผม แล้วงับกุ้งย่าง เคี้ยวตุ้ยๆ
" หึๆ "
JIJEE
ตอนนี้ที่โต๊ะมีไอ้เอื้อ พี่หมาก พี่ชิน พี่เชอร์รี่ พี่น้ำเงิน และรุ่นพี่ของไอ้เอื้อ ตอนนี้เด็กๆเข้าไปดูทีวีในบ้านกันแล้ว ข้างนอกเหลือแต่พวกผมนี่แหละครับ ตอนนี้มีเวทีเล็กๆ ที่ประกอบไปด้วยเก้าอี้สามตัว กลองคาฮองตั้งอยู่ใกล้ มีพี่กระแตกำลังเตรียมไมโครโฟน และมีพี่เต็งกำลังนั่งจูนสายกีตาร์โปร่ง
" เอาอีกป่ะ " เอื้อยกแก้วขึ้นถาม มันกำลังลุกไปเติมแก้วมัน แล้วเอื้อมมาเอาแก้วของผมไปด้วย
" ไม่ๆแล้ว กูเอาโค้กดีกว่า " แหมมมมผมนี่ก็กินไปหลายแก้วแล้ว ไม่ค่อยอยากเมาอะนะ
" อืม "
" หมูย่างอร่อยว่ะเอื้อ "
" ........ " คนโดนเรียกเดินถือแก้วกลับมานั่งที่เดิม แล้วมันแค่พยักหน้าให้พี่หมาก
" อร่อยมั๊ยน้องจี้ พี่ปิ้งเองย่างเองเลยนะ " พี่น้ำเงินถามผม แล้วจิ้มหนวดปลาหมึกย่างเข้าปาก ก่อนสั่นหัวเหมือนเด็กกินของอร่อย น่ารักจริงๆ
" อ่าาา อร่อยฮะ ของฟรีจี้อร่อยหมด " ผมตอบ ก่อนจิ้มหมูย่างไปชนกับหนวดปลาหมึกที่พี่น้ำเงินยื่นมา เหมือนคนกินเหล้าชนแก้วก่อนกิน แต่นี่ชนหมูกับปลาหมึกกันก่อนกิน
" ฮ่าๆๆๆๆๆ " เราสองคนหัวเราะกันเสียงดัง ทำให้พี่ๆที่อยู่ใกล้หัวเราะตาม ผมสนิทกับคนง่ายหรือยังไงนะ ทำไมผมถึงมาสนิทกับพวกพี่เขาได้เร็วขนาดนี้
" ........ " ไอ้ข้างๆก็นั่งกินของมันไป แต่ผมดันหูดีมั๊ง ได้ยินมันแอบหัวเราะ 'หึๆ' ตามสไตล์มันด้วยอะ
ไอ้เอื้อบ้าเอ้ยยยย พาผมมาที่นี้ อาหารอร่อย จนตอนนี้ผมยังไม่หยุดกินเลยอะ มีการตักมาให้ผมเรื่อยๆอีก ทั้งกุ้งทั้งปลาหมึกแล้วก็หมูย่าง เต็มจานแล้ว
" พอแล้วๆ กินจะไม่หมด เสียดาย " ผมบอกไอ้เอื้อ ที่เอามีดหันหมูย่างแล้วครีบมาใส่จานของผมเรื่อยๆ
" นี่ไง กูกินกับมึง " มันหยิบหมูย่างในจานของผมจิ้มน้ำจิ้มแล้วโซ่ยเข้าปาก
" เออ! กินช่วยเลย ให้หมดด้วย " สลัดดดด เมื่อกี้มันยิ้มอีกแล้วอะ >/////////<
ครืดดดดดดด
" โหลๆ เทสสสสส อะแฮ่มๆ แค๊กๆ แค๊กๆ อะไม่ใช่ล่ะๆ " เสียงพี่เต็งที่พูดออกไมโครโฟน ทำให้บางคนที่กำลังก้มหน้าก้มตากิน หรือพูดคุยกันหันไปมอง แล้วต้องหัวเราะออกมากับการเทสไมค์ของพี่เขา
" ฮ่าๆๆๆๆ "
" มือกลองฮะ มือกลอง มาทำหน้าที่ได้แล้วครับ " พี่เต็งมองมาที่ไอ้เอื้อ แล้วพยักหน้าเชิงบอกให้ออกไปด้านหน้า
" .......... " เจ้าตัวหันไปพยักหน้าหน่อยๆก่อนหันมาหยิบหมูย่างเข้าปากอีกชิ้น ทุกคนก็หัวเราะอีกรอบกับปฏิกิริยาของไอ้เอื้อ ที่แม่งทำไมชิวจังล่ะเนี้ย ฮ่ะๆๆๆ
" แหม จีบกันมาทั้งวันแล้ว ตอนนี้มาทำหน้าที่ก่อนนะคะเพื่อน "
" แค่กๆ " -//////////////- กำลังยกแก้วโค้ก ถึงกลับสำลักที่พี่กระแตพูด ผมเนี้ย! ไม่ใช่ไอ้เอื้อนะ มันน่ะหันไปมองอีกครั้ง ผมแอบเห็นมุมปากมันกระตุกยิ้มนิดๆ เหมือนพอใจที่เพื่อนมันพูดแบบนี้ยังไงยังงั้น
" อ่ะๆ ครั้งนี้ อยากฟังเสียงมือกลองจังเลยอะคะ " พี่ผึ้งชี้ๆไปที่มัน ที่กำลังลุกเดินไป แล้วนั่งลงที่กลองคาฮองสีดำ
" อ้าวๆ เอาแล้ว ร้องซักเพลงหน่อยพี่ผึ้งขอ " พี่เต็ง หันไปถามมัน พี่ๆคนอื่นก็เชียร์กันใหญ่ แต่ไอ้เอื้อมันยิ้มบางๆพร้อมกับส่ายหัว
" ผมว่าผมตีแค่กลองดีกว่านะครับ ขอโทษครับพี่ " มันก้มหัวน้อยๆ
" อู้วว เสียดายอะ " พี่ผึ้งพูด แต่ก็ยังอมยิ้มอยู่
" อ่ะๆ ไม่เป็นไรนะครับ มีผมนะครับ พี่ๆ " พี่เต็งพูดหัวเราะร่าเริง
" เดี๋ยวไอ้เต็งกับกระแตแสนสวยคนนี้จะร้องเพลงเพราะๆให้ฟังนะคะ " พี่กระแต
" เพลงแรกก็ขอเป็นตัวแทนมือกลองร้องให้กับคนพิเศษที่พามาในวันนี้นะครับ " เอ่อ... >///////< ไม่ต้องร้องให้ผมก็ได้ฮะพี่ ขอผมนั่งฟังเงียบๆ แบบว่าไม่ต้องแซวผมกันแล้ว ขอเถอะนะฮะ
" ....(สัด).... " ไอ้เอื้อไม่ได้พูดออกเสียง แต่พอจะมองออกว่าด่าพี่เต็ง แต่คนโดนด่ากับหัวเราะเสียงดังออกไมค์
" อะ มาฟังกันเลยครับกับเพลง หวั่นไหว "
" ฮิ้วววววววววววววว " เสียงกรี้ด พร้อมเสียงปรบมือที่ดังขึ้น เมื่อจังหวะกีตาร์ดังขึ้น
" วันทูทรี.. รู้ก็ทั้งรู้ว่าเธอเป็นใคร และฉันก็ไม่คิดจะปีนขึ้นไป .. "
" ...... "
" มาส่งแล้ว ก็กลับได้แล้ว ชิวๆ " ผมลงจากมอเตอร์ไซต์เอื้อ ถอดหมวกกันน็อคยื่นคืนให้มัน แล้วสะบัดมือสองข้างทำท่าไล่มัน
เอื้อขับรถมาส่งผมที่บ้าน เมื่อกี้ไอ้เอื้อมันพาผมขอตัวออกมาหลังจากมันเลิกเล่นกลองได้ซักพัก พี่ๆแซวผมกับมันอีกรอบ กว่าจะได้ออกมา ตอนนี้ผมยังรู้สึกหน้าร้อนไม่หาย ผมนี่อยากรู้อย่างหนึ่งว่าไอ้เอื้อมันมีปฏิกิริยาอื่นมั๊ย นอกจากยิ้มพอใจเวลาโดนแซว
" จี้ ... "
" อ่า ว่า? "
" จี้ กู... "
" ฮะ! มีไรค้าบพี่เอื้อ " ผมตั้งใจกวนมัน คือผมหันหลังเดินกำลังจะเข้าบ้านแล้วไง แต่ถูกเรียกอะ แล้วก็เรียกชื่อผมอยู่นั้น มันไม่ยอมพูดอะ O.o
" กู.. "
.
.
.
.
-100%-
===============================
>/////< พี่เอื้อไม่ได้ขี้บังคับเล้ยยย จริงๆ จี้ก็ต้องจำยอมตลอดดด
พิมอาจจะสลับบทเป็นพาร์ทพี่เอื้อบ้าง พาร์ทจี้บ้างนะคะ เพื่ออรรถรสเนาะ
ติดตามกันต่อเน้อออ ว่าพี่เอื้อจะพูดอะไรกับจี้
ขอบคุณที่ติดตามนะคะ ร้ากกก
ขอกำลังใจหน่อยนะค้าาา 
#คอมเม้นติชมเป็นกำลังใจพิพิมได้นะ #แล้วรักรึป่าว #เอื้อจีจี้
TBC.
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
