┌▼Oxygen ออกซิเจน▲┘ [ตอนพิเศษ HNY P.33]
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ┌▼Oxygen ออกซิเจน▲┘ [ตอนพิเศษ HNY P.33]  (อ่าน 366669 ครั้ง)

ออฟไลน์ MayA@TK

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4982
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-7
Re: ┌▼Oxygen ออกซิเจน▲┘ CHAPTER7 P.4 [16/12/16]
«ตอบ #120 เมื่อ17-12-2016 09:28:02 »

แทบจะรอให้พี่กีล์ไปหาโซไม่ไหว อยากรู้จริงว่าพี่กีล์จะได้จัดการพวกรุ่นพี่นั่นไหม

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ poppycake

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2670
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +119/-4
Re: ┌▼Oxygen ออกซิเจน▲┘ CHAPTER7 P.4 [16/12/16]
«ตอบ #121 เมื่อ17-12-2016 10:05:35 »

พี่กีลออกโรงงงงงงงงง พวกรุ่นพี่ขี้แกล้งทั้งหลายเตรียมตัวไว้จร้า

ออฟไลน์ PetitDragon

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4126
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +343/-5
Re: ┌▼Oxygen ออกซิเจน▲┘ CHAPTER7 P.4 [16/12/16]
«ตอบ #122 เมื่อ17-12-2016 10:47:00 »

ไม่รู้ซะแล้วว่าของใคร

 o18

ออฟไลน์ Snowermyhae

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4014
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +97/-7
Re: ┌▼Oxygen ออกซิเจน▲┘ CHAPTER7 P.4 [16/12/16]
«ตอบ #123 เมื่อ17-12-2016 11:43:00 »

พี่กีล์อย่าปล่อยลูกโดนแกล้ง จัดการเลย !!

ออฟไลน์ poterdow

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 662
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-1
Re: ┌▼Oxygen ออกซิเจน▲┘ CHAPTER7 P.4 [16/12/16]
«ตอบ #124 เมื่อ17-12-2016 12:57:00 »

คุณแม่เปิดตัว

ออฟไลน์ angel_Z4

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 783
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-1
Re: ┌▼Oxygen ออกซิเจน▲┘ CHAPTER7 P.4 [16/12/16]
«ตอบ #125 เมื่อ17-12-2016 13:56:27 »

ออกซิเจน...นิยายของคุณจะทำให้ดิฉันพร่องออกซิเจนใช่ไหมคะ? แอร๊ยย~~ :hao7:

ออฟไลน์ flyerrr

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 5
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
Re: ┌▼Oxygen ออกซิเจน▲┘ CHAPTER7 P.4 [16/12/16]
«ตอบ #126 เมื่อ17-12-2016 14:35:50 »

ฮืออออ น่ารักมากกกกกกกกกกกกก รอนะคะ ชอบเรื่องนี้มากเลย

ออฟไลน์ Pakeleiei

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 850
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-1
Re: ┌▼Oxygen ออกซิเจน▲┘ CHAPTER7 P.4 [16/12/16]
«ตอบ #127 เมื่อ17-12-2016 15:33:47 »

แววมากกกกกก :katai2-1:

ออฟไลน์ MSeraph

  • This too shall pass
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1751
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-3
Re: ┌▼Oxygen ออกซิเจน▲┘ CHAPTER7 P.4 [16/12/16]
«ตอบ #128 เมื่อ17-12-2016 16:49:01 »

ทำรุ่นพี่เดือนมหาลัยผู้ใจดีอย่างกีล์โกรธได้นี่ไม่ธรรมดาละนะ
คือนางใจดีมากอะเดือดขนาดนี้ระวังตัวเลยค่าาา
รู้เลยว่าน้องโซสำคัญขนาดไหนน
รอค่าา

ออฟไลน์ anntonies

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 847
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +27/-0
Re: ┌▼Oxygen ออกซิเจน▲┘ CHAPTER7 P.4 [16/12/16]
«ตอบ #129 เมื่อ17-12-2016 20:39:52 »

งานนี้มีคนโดนแน่นอน  :beat: :beat:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: ┌▼Oxygen ออกซิเจน▲┘ CHAPTER7 P.4 [16/12/16]
« ตอบ #129 เมื่อ: 17-12-2016 20:39:52 »
ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ utamon

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 695
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-2
Re: ┌▼Oxygen ออกซิเจน▲┘ CHAPTER7 P.4 [16/12/16]
«ตอบ #130 เมื่อ17-12-2016 21:16:21 »

แกล้งโซโล่นักหรอ เดี๋ยวก่อนๆ เดี๋ยวเจอพี่กีล์สายโหด งานนี้มาเอง เจอกันแน่ :angry2:

ออฟไลน์ Babelilong

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 304
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
    • Facebook  เข้ามาขอเป็นเพือนได้เลย
Re: ┌▼Oxygen ออกซิเจน▲┘ CHAPTER7 P.4 [16/12/16]
«ตอบ #131 เมื่อ18-12-2016 10:40:58 »

รออออออ
ชอบเรื่องนี้มาก โซฮัสกี้น่ารักอ่ะ
พี่กีส์คือดี555
รอตอนพี่กีส์ไปหาโซแทบไม่ไหว
รีบๆมาต่อนะ

 :katai4: :katai4:
 :katai5: :katai5:

ออฟไลน์ Pittabird

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 796
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-1
Re: ┌▼Oxygen ออกซิเจน▲┘ CHAPTER7 P.4 [16/12/16]
«ตอบ #132 เมื่อ18-12-2016 16:30:01 »

รุ่นพี่แบบนี้  มันน่าจัดการ   :katai1:  รอมาต่อค่ะ

ออฟไลน์ nijikii

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 293
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-0
Re: ┌▼Oxygen ออกซิเจน▲┘ CHAPTER7 P.4 [16/12/16]
«ตอบ #133 เมื่อ19-12-2016 11:01:04 »

เรื่องนี้น่ารักมากกกกกกก
แต่จีบกันแบบงงๆ
แป็บเดียวน้องโซพาพี่กีล์เข้าห้องได้แล้ว
ช่างไวไฟ 5555555555555

ตกลงพี่กีล์จะได้แฟนหรือได้ลูกคะ? /ยื่นไมค์

ออฟไลน์ Babelilong

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 304
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
    • Facebook  เข้ามาขอเป็นเพือนได้เลย
Re: ┌▼Oxygen ออกซิเจน▲┘ CHAPTER7 P.4 [16/12/16]
«ตอบ #134 เมื่อ19-12-2016 11:33:38 »

รอออออ เมื่อไรจะมา
มีเพจไหมอ่ะ เราอยากติดตาม

ออฟไลน์ mareya.no7

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 556
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-1
Re: ┌▼Oxygen ออกซิเจน▲┘ CHAPTER7 P.4 [16/12/16]
«ตอบ #135 เมื่อ19-12-2016 19:22:43 »

พวกรุ่นพี่ขี้แกล้งต้องเจอ พี่กีต้ามาเองเลย เหอๆ สนุกมากคับ ติดตามๆ

+เป็ด

ออฟไลน์ babaaa

  • tue10mar
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 113
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
Re: ┌▼Oxygen ออกซิเจน▲┘ CHAPTER7 P.4 [16/12/16]
«ตอบ #136 เมื่อ20-12-2016 10:01:50 »

ใครแกล้งน้องโซซซซซ

ออฟไลน์ EverGreen™

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1684
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +192/-1
Re: ┌▼Oxygen ออกซิเจน▲┘ CHAPTER7 P.4 [16/12/16]
«ตอบ #137 เมื่อ20-12-2016 11:34:23 »

ต้องให้พี่กีล์ออกโรงซะแล้ว  o18

ออฟไลน์ CHESS.

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 212
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +228/-2
Re: ┌▼Oxygen ออกซิเจน▲┘ CHAPTER7 P.4 [16/12/16]
«ตอบ #138 เมื่อ21-12-2016 20:47:06 »

-8-

 

“มึงว่าเลิกเรียนจะไปไหนนะ”

“ไปดูถ่ายงานมหา’ลัย”

ผมตอบไอ้โนว์ตามความจริง หลังจากมันเซ้าซี้จะให้ไปคณะสัตวแพทย์เป็นเพื่อนมันตอนเย็นให้ได้ เหตุผลก็ไม่มีอะไรมากนอกจากจะไปหาแฟนแล้วไม่อยากเด่น อยู่คนเดียวทีไรต้องมีคนเข้ามาคุยเข้ามาหามันตลอด แถมส่วนใหญ่จะเป็นพวกชายรุกเสียด้วย ผมออกจะขำมากกว่าสงสารเพราะมันทำตัวใสๆน่ารักๆให้ชาวบ้านเขาคิดเอง ใครเขาจะไปรู้ว่ามันเป็นรุก

“ทำไมต้องไปวะ มันงานของพวกดาวเดือนปีหนึ่งกับพวกชมรมถ่ายภาพ…”ไอ้โนว์หยุดชะงักก่อนจะหรี่ตามองผมแบบล้อเลียน

“มองอะไร”

“อ๋ออออออ แบบนี้เอง”

ผมเลิกสนใจมันแล้วหันกลับไปตั้งใจฟังอาจารย์แทน ซึ่งไอ้โนว์มันก็เข้าใจว่าเวลาเรียนผมไม่ชอบคุย มันเลยยอมหันกลับไปแต่โดยดี แต่ถึงเวลาเลิกเรียนเมื่อไหร่…

ยาวแน่…

“ยังไงวะกับเดือนมหา’ลัย”

ทันทีที่อาจารย์ปล่อยเสียงจากไอ้เพื่อนตัวดีที่รอโอกาสมาตลอดก็ดังขึ้นแทบจะทันที รู้สึกดีที่วันนี้เบียร์กับไวน์มันไม่เข้าเรียน…ไม่งั้นผมคงโดนถามจนหัวปั่น

“ก็ไม่ยังไง”

“ไอ้กีล์…”ไอ้โนว์เปลี่ยนไปใช้น้ำเสียงจริงจัง จนผมต้องหยุดมือที่กำลังเก็บของแล้วหันมาตั้งใจคุยกับมัน “มึงก็รู้ใช่ปะว่าเรื่องกูกับซันกว่าจะเป็นแบบนี้ได้ มันผ่านอะไรมามากขนาดไหน”

“กูรู้”ผมจำได้ดีถึงตอนที่มันเสียใจเพราะไปทำร้ายความรู้สึกของซัน คนปากดีกลายเป็นหมาหงอยไปหลายอาทิตย์ แต่ตอนนั้นมันก็เลวเองจะไปโทษซันก็ไม่ได้อีก พวกผมเลยได้แต่อยู่ใกล้ๆ ช่วยเตือนสติมัน จนสุดท้ายมันก็ลงเอยกันด้วยดี

“กูไม่อยากให้ใครเสียใจ”

“ทำไมมึงถึงพูดขึ้นมา”

“มึงรู้ดีใช่ปะว่าโซโล่มันคิดอะไร”มันขมวดคิ้วน้อยๆ มาดเข้มๆที่นานๆจะได้เห็นสักทีทำให้ผมถอนหายใจออกมาเบาๆเมื่อรู้ว่ามันเป็นห่วงเรื่องอะไร

ผมเป็นคนไม่มีความลับ เรื่องของผมถ้าเพื่อนถามก็เล่าหมดไม่ปิดแม้แต่นิดเดียว แม้แต่ก่อนเข้าเรียนที่มันให้ผมเล่าเรื่องโซโล่ให้ฟัง ผมก็เล่าให้มันฟังทั้งหมดจนลากยาวมาถึงเรื่องที่จะไปหาเย็นนี้

“กูไม่ใช่คนเลว”ผมบอกสั้นๆและมั่นใจว่ามันเข้าใจว่าผมหมายถึงอะไร

“กูรู้…แต่มึงเป็นคนใจดีไอ้กีล์”

“โนว์มึงฟังกูนะ…”การที่ผมเล่าเรื่องโซโล่ให้มันฟังและย้ำนักย้ำหนาว่าเขาเป็นคนดีมากแค่ไหนคงทำให้มันกังวล “กูรู้ดีว่าที่เป็นอยู่คืออะไร และตามที่มึงว่า…กูอาจจะเป็นคนใจดี แต่กูไม่ได้ทำอะไรแบบนี้กับทุกคน”

“…”

“ที่กูยอมไปห้องโซเพราะเขาไว้ใจได้ ไม่เคยทำตัวไม่ดีใส่กูแม้แต่ครั้งเดียว…”

“…”

“ไม่ชอบพูด ชอบทำหน้านิ่งเหมือนเข้าถึงยาก แต่จริงๆเป็นคนเอื่อยเฉื่อยแถมซื่อบื้อ กูรู้ว่าเขาพยายามมากแค่ไหนกับการแสดงออกอะไรหลายๆอย่างที่ไม่เข้ากับนิสัยตัวเองให้กูเห็น…”

“…”

“ขอบใจแทนโซที่มึงเป็นห่วง กลัวว่าความใจดีของกูจะไปทำร้ายคนที่เข้าหากู แต่กูถามหน่อยนะ คนเข้าหากูมาตั้งแต่ปีหนึ่ง มึงเคยเห็นกูใจดีกับใครจนทำให้เขาเสียใจปะวะ…”

“มึงไม่เคยใจดีขนาดนี้”

“ใช่..”ผมยิ้มให้มัน

“…”

“เพราะพิเศษกูถึงเป็นแบบนี้”

“เข้!”ไอ้โนว์ทำหน้าตกใจ มือกุมอกเหมือนเห็นผี “กูไม่คิดว่ามึงจะบอกตรงๆแบบนี้นะเนี่ย งั้นกูถามอีกอย่างดิ… ถ้าเป็นงี้แล้วทำไมไม่บอกมันไปเลยวะว่าชอบ”

“มึงคิดว่ากูรู้จักกับโซมานานแค่ไหนไอ้โนว์ ไม่ใช่รู้จักมาตั้งแต่เด็กแบบมึงกับซันนะ…ถึงกูจะไม่ได้คิดว่ามันต้องนานขนาดไหน แต่ที่เป็นอยู่มันก็ดีอยู่แล้ว ค่อยๆเห็นกันทีละด้าน ไม่ต้องพูดว่ารู้สึกอะไร แค่ทำอะไรแล้วคิดว่ามีความสุขก็พอ ที่เหลือเวลามันก็จัดการทุกอย่างเอง”

ผมรู้อยู่แล้วว่าโซโล่ทำทุกอย่างทำไมเพราะผมเองก็ไม่ต่างจากเขา มันยังไม่ใช่เพราะเขาต้องการคบกับผมหรือผมต้องการคบกับเขา แต่มันเป็นเพราะเรามีความสุขที่ได้อยู่ในจุดที่พิเศษกว่าคนอื่นและมากกว่าคนอื่น เขาทำหลายๆอย่างก็เพื่อให้ผมรับรู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ ในขณะที่ผมเองก็ตอบกลับในสิ่งที่รู้สึก

เพราะงั้นมันไม่จำเป็นต้องรีบอะไร เวลาจะทำให้เราพัฒนาต่อไปเรื่อยๆเอง และถ้าเราไปได้ถึงเวลานั้น…ผมคิดว่าฐานของเรามันจะแข็งแกร่งจนไม่มีอะไรมาทำลายได้

“ถ้ามีคนมาถามแบบกูมึงจะตอบปะ”

“แล้วมีเหตุผลอะไรที่กูต้องไม่ตอบ กูแค่ไม่เห็นเหตุผลที่กูต้องบอกต้องเล่าให้ใครฟังก่อนว่ากูคิดอะไร…”ผมลุกขึ้นสะพายกระเป๋าก่อนจะเดินไปที่ประตูห้อง

“คนจริงว่ะเพื่อนกู”ไอ้โนว์ตะโกนแล้วหัวเราะตามมาจนผมต้องหยุดเท้าแล้วหันไปยิ้มให้มัน ดีที่ไม่มีคนอยู่แล้วเลยไม่ต้องอายเท่าไหร่

“กูแค่ยอมรับความรู้สึกตัวเอง คิดก็บอกว่าคิด ไม่รู้จะลีลาแบบมึงเพื่ออะไร”หลังตะโกนกลับไปแล้วผมก็รีบออกมาจากห้องทันที แว่วเสียงมันด่าตามหลังมาเบาๆ

“เชี้ยกีล์!”

 

 

ผมยืนหลบมุมอยู่หน้าตึกนิเทศเพราะไม่อยากเด่นเหมือนคนที่ยืนนิ่งอยู่หน้าตึก อาจจะเพราะตำแหน่งเดือนมหา’ลัยด้วยเลยทำให้โซโล่โดนจ้องจนแทบทะลุ ซึ่งดูเหมือนเจ้าตัวจะไม่ได้สนใจแต่อย่างใด

“นั่นโซโล่มาทำอะไรอะ”

เสียงแว่วๆไม่ใกล้ไม่ไกลทำให้ผมหูผึ่ง เห็นนักศึกษาหญิงสองคนยืนคุยกันอยู่ไม่ไกลนัก น่าจะเป็นคนในคณะ

“ไม่รู้อะ แต่เมื่อวานก็มานะ เห็นเดินไปกับพวกพี่แยม…นั่นไงๆ”

ผมเลิกคิ้วน้อยๆก่อนจะหันไปมองตามเสียงนั้น มีกลุ่มผู้หญิงสามสี่คนเดินเข้าไปหาโซโล่ มีคนคุ้นหน้าคุ้นตาคนเดียวเป็นดาวนิเทศปีสี่ที่ชื่อแยม ผมจำได้เพราะเธอเคยเข้าหาตอนประกวดสมัยปีหนึ่ง

“เขาคบกันเหรอ”

“ไม่รู้อ่ะ แต่อย่าเลย…พี่แยมนิสัยเป็นไงก็รู้อยู่”

“นั่นสิ…ตอนนี้ต้องโซโล่กีล์เท่านั้นย่ะ”

ผมขำเบาๆให้กับประโยคสนทนานั้นก่อนจะหันไปมองทางกลุ่มแยม ตอนนี้พวกเธอกำลังเดินนำโซโล่ไปที่ไหนสักแห่งโดยมีแยมเดินคู่กับเขา แต่อยู่ๆโซโล่ก็ขมวดคิ้วแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากด เอาเข้าจริงผมก็เดาได้ไม่ยากว่าเขาหยิบมันขึ้นมาทำไม ผมเลยหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถือไว้รอ

ติ้ง

Solo Siwarokin : กีตาร์อยู่ไหน พวกรุ่นพี่จะพาผมไปที่ห้องชมรมถ่ายภาพ

Gui Jirayu : หันมาข้างหลังสิครับ

โซโล่หันมาตามที่ผมบอกแทบจะทันที ผมรีบยกมือแตะปากเป็นสัญญาณให้เขาเงียบแล้วยิ้มให้เหมือนเคย เขาเองก็ส่งยิ้มน้อยๆมาให้ก่อนจะหันกลับไปเดินต่อ

ชมรมถ่ายภาพค่อนข้างจะกว้างขวางเพราะมีงบเยอะ ถึงขนาดมีสตูดิโออยู่ด้านใน ผมเคยเข้าไปถ่ายมาก่อนเลยพอจะรู้ว่ามันมีหลายห้อง รอจนพวกเขาเข้าไปหมดผมก็เดินเปิดประตูตามเข้าไปเงียบๆ โซโล่คงจะอยู่ที่สตูแล้ว ผมไม่ได้ตามเข้าไปทันที แต่เลือกเดินไปที่ห้องประชุมแทน

ไม่ผิดคาดเท่าไหร่เพราะมีผู้ชายคนหนึ่งนั่งกดคอมพิวเตอร์อยู่ในนั้น

“เต”ผมเรียกเบาๆ ซึ่งดูเหมือนจะเป็นการขัดจังหวะการทำงานของมันไม่น้อย เพราะตอนนี้เจ้าของชื่อมันกำลังเงยหน้ามองผมด้วยสายตาหงุดหงิด

“กีล์!มาไงวะ”มันเปลี่ยนสีหน้าเป็นประหลาดใจ ก่อนจะลุกจากเก้าอี้แล้วเดินมาทักทายผม

คนๆนี้คือเตโชประธานชมรมถ่ายภาพที่อยู่ปีสี่ และแน่นอนว่าเป็นเดือนนิเทศ เอาจริงๆเพื่อนผมนอกจากในคณะแล้ว พวกนอกคณะก็มีแต่พวกดาวเดือนที่เคยทำกิจกรรมร่วมกันแทบจะทั้งนั้น นอกจากเรย์แล้วเตโชก็เป็นอีกคนที่ผมค่อนข้างจะสนิทถึงขั้นพูดหยาบใส่กันได้

“กูพอรู้ละว่ามาทำไม”มันยิ้มล้อเลียนก่อนจะดึงผมให้นั่งลง

“กูมีเรื่องจะถามหน่อย เมื่อวานมึงอยู่ตอนถ่ายงานปะ”

“ไม่อยู่ว่ะ กูติดงานเลยให้พวกแยมจัดการ…”มันหยุดชะงักไปก่อนจะขมวดคิ้ว “ลืมไปเลยว่าแยมมันเป็นคนยังไง…เกิดเรื่องอะไรขึ้นใช่ปะ”

ผมพยักหน้าแล้วเล่าเรื่องโซโล่ให้มันฟัง เตโชขมวดคิ้วตลอดเวลา และดูท่าทางเหมือนระเบิดพร้อมจะลงเต็มที่ พอผมเล่าจบมันก็ยกมือขึ้นนวดขมับเบาๆ ผ่านไปสักพักถึงเริ่มพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง

“ก่อนอื่นกูต้องขอโทษมึงด้วยนะกีล์…รวมถึงโซโล่ด้วย เดี๋ยวกูจะไปขอโทษมันเอง”เตโชหันไปรื้อลิ้นชักก่อนจะส่งเอกสารให้ผมอ่าน

“อันนี้คืองานที่กูได้มา ภาพนิ่งโปรโมทมหา’ลัยใช้ทั้งปี ซึ่งแน่นอนว่ามันต้องถ่ายแบบเรียบร้อย แล้วก็งานวีดีโอส่วนแรกจะเป็นแนะนำมหา’ลัย อีกส่วนเป็นแนะนำตัวดาวเดือนให้เป็นที่รู้จักคล้ายๆตอนมึงทำ”

ผมพยักหน้าเข้าใจ ตอนที่ผมเคยถ่ายสมัยปีหนึ่งก็มีแบบนี้เหมือนกัน แต่มันไม่ใช่งานรีบขนาดนี้ ออกจะมีเวลามากแล้วก็ถ่ายไม่ยากด้วย

“กูไม่รู้เหมือนกันว่าเขาเร่งงานทำไมนัก น่าจะอยากรีบโปรโมทให้เป็นที่รู้จักกว้างๆหรืออยากรีบทำให้เสร็จมั้ง เพราะเดี๋ยวงานก็มีเข้ามาเรื่อยๆอีก แต่ที่แน่ๆ…กูไม่เคยสั่งให้เอาน้ำราดน้องแน่นอน”

“กูรู้ว่ามึงไม่ได้สั่งหรอก”ผมตบไหล่มันเบาๆระหว่างที่เราทั้งคู่เดินออกมาเพื่อไปยังสถานที่ที่โซโล่ถ่ายทำอยู่ เตโชมันเป็นคนจริงจัง เป็นเด็กนิเทศที่มีความสามารถและเป็นที่ยอมรับมาก ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการถ่ายภาพหรือการบริหารจัดการก็ตาม และที่งบชมรมเยอะขนาดนี้ก็เพราะมันขยันทำกิจกรรมยิ่งกว่าใคร

“มีอีกอย่างที่กูอยากให้มึงเข้าใจก่อนจะเข้าไปในนั้นนะกีล์…”เตโชพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง ผมหยุดมือที่กำลังจะเปิดประตูแล้วหันไปมองมัน “พวกนั้นอาจจะมีส่วนผิดแต่ก็เป็นพวกมีฝีมือ กูรู้ว่ามึงเป็นคนยังไงก็เลยไม่ห่วง แต่อยากให้มึงเข้าใจการทำงานด้วย เพราะถ้าเด็กมันทำไม่ได้จริงๆเราก็จำเป็นต้องถ่ายใหม่”

“กูเข้าใจ”

เตโชมันต้องการบอกอะไรผมเข้าใจดี ถ้าผมจะพูดอะไรผมก็ว่าแต่ส่วนผิดอยู่แล้ว เรื่องงานผมไม่คิดเข้าไปยุ่งเกี่ยว ถ้าโซโล่ทำได้ไม่ดีเขาก็ต้องพยายามจนกว่าจะได้ และอีกอย่าง…

“เหตุผลหลักที่กูมาที่นี่ก็เพื่อช่วยให้งานมึงสำเร็จ”

ผมยืนพิงขอบประตูดูโซโล่ถ่ายทำอยู่กับเตโช ตอนนี้ด้านในกำลังเตรียมการถ่ายอยู่ ดูแล้วน่าจะเป็นภาพนิ่งก่อน เพราะโซโล่กำลังยืนอยู่หน้ากล้องด้วยใบหน้าเฉื่อยชา ด้านข้างกันมีแยมยืนยิ้มแย้มถือขวดน้ำเอาไว้ในมือ

“ขอโทษนะคะ”

ผมได้ยินเสียงนั้นชัดเจนเพราะมันไม่ใช่ห้องใหญ่นัก แยมกำลังเปิดฝาขวดน้ำ ทำท่าจะราดน้ำลงไปบนหัวคนที่ยืนนิ่ง ผมได้ยินเสียงกรีดร้องเบาๆจากพวกผู้หญิงมุมห้อง

“ผมก็เพิ่งรู้ว่าถ่ายภาพโปรโมทมหา’ลัยต้องให้นายแบบตัวเปียกด้วยนะครับเนี่ย”ผมยิ้มให้ทุกสายตาที่หันมามอง ก่อนจะก้มหัวนิดๆเพื่อทักทาย แล้วเดินเข้าไปด้านใน ต้องขอบคุณเตโชที่ให้ผมทำอะไรด้วยตัวเอง มันบอกว่าคนของผมก็เลยให้ผมจัดการเต็มที่

“กะ…กีล์”แยมดูจะตกใจไม่น้อย เธอถึงกับทำขวดน้ำที่เปิดฝาแล้วหล่นลงพื้น ลำบากคนอื่นต้องเข้ามาเก็บกวาด

“ครับแยม”

“เอ่อ…กีล์มาดูโซโล่เหรอคะ”ท่าทางลนลานของแยมทำให้ผมสงสัยอยู่หน่อยๆว่าทำไมต้องทำเหมือนกลัวความผิดขนาดนั้น

“ใช่ครับ…แล้วทำไมแยมต้องราดน้ำด้วยล่ะ ผมเห็นเมื่อวานก็เปียกไปทีแล้วนี่นา”

“คือ…คือว่า…”

“ก็มันเป็นงานปะพี่”เสียงแข็งๆที่ดังแทรกทำให้ผมต้องหันไปมองอย่างแปลกใจ ตรงนั้นมีผู้ชายไม่คุ้นหน้าที่น่าจะอยู่ปีสองหรือปีสามยืนทำหน้าตาไม่พอใจอยู่

“ก็รู้ครับว่างาน แล้วจำเป็นต้องทำขนาดนี้เลยเหรอ”

“จะทำยังไงก็เรื่องของพวกผมปะ พี่แยมไม่รู้เรื่องหรอก เป็นนายแบบก็ต้องทำตามที่ทีมงานสั่งดิ”

ผมส่ายหัวน้อยๆเมื่อหันไปเห็นโซโล่ขมวดคิ้วและทำท่าจะเดินเข้ามาหา ตอนนี้ผมอยากจัดการด้วยตัวเอง

“เอาจริงๆพี่ก็ยังไม่ได้ว่าอะไรแยมหรือพวกน้องเลยนะครับ”ผมยิ้มตามมารยาท ก่อนจะหันไปสบตาคู่สนทนา “พี่แค่สงสัยว่าทำไมต้องเอาน้ำราดในเมื่อมันเป็นงานโปรโมทมหา’ลัยที่ต้องใช้ภาพลักษณ์นักศึกษา หรือที่ลนขนาดนี้เพราะทำอะไรผิด…”

“พี่!”

“แล้วอีกอย่างนายแบบไม่ใช่ทาสนะครับ หรือถ้าน้องอยากรู้ว่ามันเป็นยังไงทำไมไม่ลองไปโดนแบบนั้นบ้าง แค่มาทำงานให้แล้วไม่ได้ทานข้าวตั้งแต่เย็นจนมืดพี่ว่ามันก็ไม่โอเคแล้วนะ แถมยังให้เปียกน้ำนานขนาดนั้น ถ่ายซ้ำแล้วซ้ำอีกมันงานน้องพี่ก็พอเข้าใจว่าโซโล่อาจทำได้ไม่ดี แต่เปียกแล้วเปียกอีกนี่ไม่ดีมั้งครับ หรือน้องว่าดี?”

ผมยังคงรักษารอยยิ้มบนใบหน้าไว้ ไม่ได้พูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจแต่อย่างใด ก็แค่พูดเหมือนปกติเท่านั้น ไม่ได้สนใจว่าผู้ชายคนนั้นจะทำหน้าแบบไหน หรือใครจะซุบซิบอะไร

“ละ…แล้วพี่จะมาเสือกอะไรนักหนาวะ!”

“ว่าพี่มาเสือกงานน้อง?....”ผมหุบรอยยิ้มลงช้าๆ ก้าวเท้าเข้าไปหาจนหยุดอยู่ตรงหน้าเขา รู้สึกได้ว่าเสียงในห้องเงียบกริบจนได้ยินกระทั่งลมหายใจ แต่นั่นก็ดีเหมือนกัน…

“…”

“แล้วทำไมตอนทำเสือกไม่คิด”

ผมรู้ตั้งแต่เมื่อกลางดึกว่าโซโล่เริ่มป่วยแต่เขาไม่แสดงออก และนั่นมันทำให้ผมหงุดหงิดถึงขีดสุดจนต้องยั้งตัวเองไว้หลายที แน่นอนว่าเพราะผมห่วงเขา

“พี่ค่อนข้างจะเกลียดพวกที่ทำผิดแล้วไม่ยอมรับผิดพอสมควร…”ผมเหลือบตาไปมองแยมที่กำลังตัวสั่นเหมือนจะร้องไห้จนเพื่อนๆผู้หญิงของเธอต้องเข้ามาปลอบ “ในเมื่อต้นเรื่องเขายังไม่พูดอะไร น้องก็ไม่ควรจะเข้ามาปกป้องแบบไม่ดูทิศดูทางแบบนี้นะครับ”

“…”

“และถึงพี่จะไม่ได้มีปัญหากับการที่รุ่นน้องไม่เคารพ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าพี่จะอยู่เฉยๆให้รุ่นน้องปีนเกลียว…ขอเตือนด้วยความหวังดีอีกอย่าง…”

“…”

“อย่าปากดีครับ”

ผมเลิกสนใจผู้ชายตรงหน้าที่เงียบไป แล้วหันไปหาแยมกับเพื่อนๆของเธอแทน รอยยิ้มที่สร้างขึ้นมาใหม่ประดับอยู่บนใบหน้าแล้วเรียบร้อย

“แยมมีอะไรจะพูดกับผมไหม”

แยมยกมือปิดปากน้ำตาไหล ก่อนจะพยักหน้าเบาๆ

“ขะ…ขอโทษนะ..แยม…”

“เราจะพูดแทนแยมเองกีล์”

ผมพยักหน้าให้เพื่อนของแยมด้วยความเข้าใจ ไม่ได้คิดเซ้าซี้อะไรให้แยมเป็นคนพูด เพราะดูพวกเธอจะรู้เรื่องกันหมด

“พวกเราชอบน้องโซโล่มาตั้งแต่แรกแล้ว…พอรู้ว่าน้องจะมาถ่ายงานนี้แล้วเตโชไม่อยู่ด้วย…ก็เลยให้แยมที่อยู่ชมรมนี้เสนอตัวแล้วพวกเราก็เข้ามาดู เราขอโทษนะ เรื่องข้าวพวกเราลืมจริงๆ ส่วนเรื่องที่เอาน้ำราดเป็นความผิดพวกเราเอง…”

“…”

“เรา…แค่รู้สึกว่าโซโล่ดูดีมากก็เลยอยากถ่ายภาพเก็บไว้ ตอนแรกเราให้ราดหัวเพราะมันดูเท่ดี ไปๆมาๆก็เลยเป็นแบบนั้น…พวกเราไม่ได้บอกคนอื่นว่างานเป็นแบบไหน และเพราะแยมเข้าไปฟังงานจากเตโชคนเดียว พวกผู้ชายก็เลยไม่รู้รายละเอียด แค่ถ่ายตามที่แยมสั่งเฉยๆ”

ผมถอนหายใจกับใบหน้ารู้สึกผิดของพวกเธอ รู้สึกเหนื่อยหน่ายกับความเห็นแก่ตัวเหล่านั้น แต่จะให้มาต่อว่าพวกผู้หญิงมันก็เกินไปหน่อย

“ผมเข้าใจความชอบของพวกคุณ…แต่ทีหลังก็ดูความเหมาะสมหน่อยนะครับ เพราะมันไม่ใช่หลอกแค่โซคนเดียว แต่เป็นคนในชมรมอีกหลายคน ไม่สงสารโซที่ต้องไม่สบายเพราะพวกคุณเหรอครับ”

สุดท้ายเตโชก็เข้ามาไกล่เกลี่ยอีกทีแล้วพาพวกผู้หญิงกับผู้ชายที่พูดจาไม่ดีใส่ผมออกไป คนที่มาดูงานต่อจากนั้นคือรองหัวหน้าชมรมชื่อแมวที่ไม่มาเรียนเมื่อวานนี้ พวกเขาคุยกันว่าจะถ่ายภาพนิ่งกันก่อน ซึ่งดูเหมือนจะผ่านไปได้ด้วยดี

ก่อนถ่ายผมเดินเข้าไปตบไหล่โซโล่เป็นเชิงให้กำลังใจแล้วมานั่งดูอยู่มุมห้อง เขาเองก็ส่งยิ้มกลับมาให้และหันมามองผมแทบทุกครั้งที่มีเวลาจนโดนพวกทีมงานแซวไม่หยุด

“เอาล่ะ ต่อไปเป็นปัญหาของน้องโซโล่สินะ เห็นเต้ที่อยู่ในกองตั้งแต่เมื่อวานบอกมา”

ปัญหาที่แมวพูดคงหมายถึงการถ่ายวีดีโอแนะนำตัว

มันเป็นการถ่ายโดยที่โซโล่จะต้องตอบคำถามจากเสียงถามของแมวซึ่งไม่ออกกล้อง ผมมองแล้วก็หลุดขำออกมาหลายที เพราะนอกจากเจ้าเด็กนี่จะตอบสั้นห้วนแล้วยังทำเสียงเหมือนหุ่นยนต์อีก ที่สำคัญเลยคือเขาไม่คิดจะปิดบังใบหน้าที่แสดงความเหนื่อยหน่ายเลยสักนิด

“แบบนี้คงได้ถ่ายทั้งคืน”แมวบ่น ใบหน้าดูเคร่งเครียดเหมือนไม่รู้จะทำอะไรก่อนดี ส่วนคนที่ทำให้ชาวบ้านเขาเครียดก็ยกน้ำกินอย่างสบายใจอยู่ข้างๆผม

“ให้ผมช่วยไหม”ผมยิ้มนิดๆเมื่อเห็นสายตาแวววาวของแมวตอนที่ผมเสนอตัว ยังไงนี่ก็เป็นจุดประสงค์หลักที่ผมมาที่นี่อยู่แล้วนี่นะ

สุดท้ายผมก็มานั่งอยู่ข้างกล้อง ในมือคือคำถามที่ต้องถามเดือนมหา’ลัย

“ทำเหมือนคุยกับพี่นะครับ”ผมย้ำอีกครั้ง ซึ่งโซโล่ก็พยักหน้าแต่โดยดี

“3 2 1”

“แนะนำตัวหน่อยครับ”

“โซโล่ ศิวโลคินทร์ ปี1 ดุริยางคศิลป์เอกกีตาร์”

ผมถามคำถามไปเรื่อยๆโดยปรับเปลี่ยนประโยคนิดหน่อยให้เหมือนกำลังคุยกับเขาไม่ใช่การถามตามบท ถึงแม้โซโล่จะตอบสั้นไปหน่อยแต่ก็ดีกว่าเดิมมาก จนผมได้ยินเสียงถอนหายใจโล่งอกจากทีมงานด้านหลัง

“สุดท้ายนี้บอกอะไรกับคนที่ชมวีดีโออยู่หน่อยครับ”

“ขอบคุณครับ”

ผมมองเดือนมหา’ลัยแล้วยิ้มออกมา เมื่อสายตาตอนที่เขาพูดมันไม่ได้มองไปที่กล้อง…แต่มองมาที่ผม

-----------------------------------------

 
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 15-03-2017 21:31:59 โดย CHESS. »

ออฟไลน์ กาลณัฐ

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 505
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-2
Re: ┌▼Oxygen ออกซิเจน▲┘ CHAPTER8 P.5 [21/12/16]
«ตอบ #139 เมื่อ21-12-2016 20:58:49 »

จ้าาาาา มดขึ้นจอแล้วจ้าาาา :-[

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: ┌▼Oxygen ออกซิเจน▲┘ CHAPTER8 P.5 [21/12/16]
« ตอบ #139 เมื่อ: 21-12-2016 20:58:49 »





ออฟไลน์ maemix

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4403
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +299/-3
Re: ┌▼Oxygen ออกซิเจน▲┘ CHAPTER8 P.5 [21/12/16]
«ตอบ #140 เมื่อ21-12-2016 21:07:08 »

พี่กีล์คนจริงๆ มาแล้ว
มาช่วยให้สถานะการณ์ดีขึ้นเยอะ

ออฟไลน์ oiruop

  • เ รื่ อ ง โ ง่ โ ง่ นี่ ฉ ล า ด นั ก ⊙﹏⊙∥
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 470
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +30/-0
    • https://www.facebook.com/book.yaoi?fref=ts
Re: ┌▼Oxygen ออกซิเจน▲┘ CHAPTER8 P.5 [21/12/16]
«ตอบ #141 เมื่อ21-12-2016 21:08:58 »

 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

ออฟไลน์ MayA@TK

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4982
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-7
Re: ┌▼Oxygen ออกซิเจน▲┘ CHAPTER8 P.5 [21/12/16]
«ตอบ #142 เมื่อ21-12-2016 21:24:48 »

รุ่นน้องปากดีพี่กิลล์น่าจะดาร์คใส่เยอะกว่านี้ เอาให้หัวหดลนลานขอโทษแทบไม่ทันยิ่งดี :m16: :m16:

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ Babelilong

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 304
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
    • Facebook  เข้ามาขอเป็นเพือนได้เลย
Re: ┌▼Oxygen ออกซิเจน▲┘ CHAPTER8 P.5 [21/12/16]
«ตอบ #143 เมื่อ21-12-2016 21:26:14 »

พี่กีส์คนจริงง
 :katai5: :katai5:

ออฟไลน์ m.starlight

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 76
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
Re: ┌▼Oxygen ออกซิเจน▲┘ CHAPTER8 P.5 [21/12/16]
«ตอบ #144 เมื่อ21-12-2016 21:28:59 »

สายโหดก็มา ชอบโหมดนี้อะ

ออฟไลน์ magic-moon

  • mgKapleGD
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 497
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-2
    • Pretty Girls from your city for night
Re: ┌▼Oxygen ออกซิเจน▲┘ CHAPTER8 P.5 [21/12/16]
«ตอบ #145 เมื่อ21-12-2016 21:31:26 »

จ้าาาาาาาาาาาาาาาา มดกัดดดดดด

ออฟไลน์ B52

  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 13215
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +420/-26
Re: ┌▼Oxygen ออกซิเจน▲┘ CHAPTER8 P.5 [21/12/16]
«ตอบ #146 เมื่อ21-12-2016 21:39:34 »

 o13

ออฟไลน์ utamon

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 695
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-2
Re: ┌▼Oxygen ออกซิเจน▲┘ CHAPTER8 P.5 [21/12/16]
«ตอบ #147 เมื่อ21-12-2016 21:40:36 »

กรี๊ดดดดด โคตรเท่ห์ พี่กีล์โคตรเท่ห์เลย :m3: :m3:

ออฟไลน์ bulldog17

  • ❤GOT7
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3689
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +265/-12
Re: ┌▼Oxygen ออกซิเจน▲┘ CHAPTER8 P.5 [21/12/16]
«ตอบ #148 เมื่อ21-12-2016 21:43:05 »

นางพญาสุดอ่ะ ควีนมากกกก

ออฟไลน์ tonnum18

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 83
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
Re: ┌▼Oxygen ออกซิเจน▲┘ CHAPTER8 P.5 [21/12/16]
«ตอบ #149 เมื่อ21-12-2016 21:47:04 »

พี่กีล์ออกโรงเปิดตัว ปกป้องน้องโซ่โลซะเลย

ชอบทีคู่นี้ค่อยๆ เป็นค่อยๆ พัฒนาความรักไปเรื่อยๆ

ไม่หวือหวา  แต่ก็ไม่ปฏิเสธ

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด