วันนี้ขอผมมาทำหน้าที่แทนคุณครูพี่กอล์ฟสุดที่รักของผมอีกวันก็แล้วนะคั๊บ (คิดว่าพี่กอล์ฟคงม่ายมีแรงมาลงแล้วอ่ะคั๊บ) ผมมิบังอาจมาเป็นคุณครูแทนพี่หรอกคั๊บ ตอนนี้ให้ผมอยู่ในฐานะอะไรก็ได้ จะเป็นคนใช้ เป็นภารโรง หรือ ผอ.ก็ได้คั๊บ แต่ที่แน่ๆวันที่ 9 December 2008 ผมจะได้อยู่ในฐานะคู่หมั้นของพี่กอล์ฟแล้วคั๊บ

เรื่องที่ผ่านมาพี่กอล์ฟคงม่ายอยากเล่า แต่ผมจะขอเป็นฝ่ายเล่าเองเพราะผมตั้งใจเอาไว้แล้วว่าผมจะขอเขียนสารภาพความผิดด้วยตัวเองให้พี่และทุกคนได้เป็นพยานว่าผมจะไม่มีวันทำเรื่องงี่เง่าอย่างนั้นอีก ไว้อ่านที่ Blog ของผมก็แล้วกันนะคั๊บ จะเขียนตั้งแต่เกิดเรื่องจนถึงวันนี้ วันที่พี่กอล์ฟยอมให้โอกาสผมอีกครั้ง ชีวิตนี้ผมคงรักใครไม่ได้อีกแล้วนอกจากพี่กอล์ฟคนนี้ แล้วถ้าชาติหน้ามีจริง ผมก็คงยังจะต้องรักพี่ต่อไป

บทเรียนเสริม ~~~ (ลูกเขย) ดารา
เรื่องนี้มันเกิดขึ้นหลังจากที่ไอ่กอล์ฟกับไอ่คุณโก๋มาพักอยู่ที่บ้านกับแม่ได้สองวันแล้วครับ
“กอล์ฟ ๆ เอ็งทำอะไรอยู่ มาดูนี่เร็วๆ”เสียงแม่ผมเองครับ ตะโกนซะลั่นบ้าน
ไอ่กอล์ฟที่เพิ่งงัวเงียตื่นนอน เดินลงบันไดมาได้ไม่กี่ก้าวก็ต้องรีบวิ่งครับ เพราะเสียงของแม่ร้องซะตกอกตกใจ ไอ่กอล์ฟนึกว่าแม่เป็นอะไร พอวิ่งมาถึงต้นเสียงเห็นแม่นั่งดูทีวีแล้วชี้ไปที่โฆษณาที่มันกำลังฉายอยู่
“นี่ๆ กอล์ฟ เอ็งมาดูนี่ เหมื๊อ................น มาก”เน้นเสียงสูงตรงคำว่าเหมือน
ไอ่กอล์ฟเลยเดินเข้าไปดู พร้อมกับที่ไอ่โก๋มันคงตกใจตื่นเสียงแม่เลยวิ่งลงมาแล้วตอนนี้มันยืนอยู่ข้างๆไอ่กอล์ฟ
“อะไรอ่ะแม่”ไอ่กอล์ฟถามอย่างหัวเสีย เพราะคิดว่าที่แม่ร้องเสียงดังลั่นบ้านกลัวว่าแม่จะเป็นอะไร
“นี่ไง เอ็งก็ดูซิ เอ็งว่าเหมือนไอ่เด็กหนุ่มนั่นไหม”แม่สาธยายพร้อมชี้ไปที่จอทีวีแล้วหันกลับมาชี้ที่พ่อยอดชายนายโก๋ (แม่ของผมจะเรียกโก๋ว่า ไอ่เด็กนั่นบ้าง ไอ่หนุ่มนั่นบ้าง พ่อเด็กหนุ่มบ้าง พ่อหนุ่มบ้าง แล้วแต่อารมณ์และสถานการณ์ของแม่แก)
ไอ่กอล์ฟเลยดูจริงๆจังๆอีกครั้ง เออ...ก็เหมือนว่ะ เหมือนถอดพิมพ์กันมาเลย (ยกเว้นตอนนี้ไอ่คุณโก๋มันผมยาว ถ้าไปทำทรงเกรียนๆอ่ะใช่เลย ฝาแฝด)
โฆษณาที่ว่าก็คือ โฆษณาเครื่องดื่มน้ำอัดลมสีดำ (ตอนแรกว่าจะพิมพ์ชื่อ แต่ไม่ได้ค่าโฆษณาเลยไม่พิมพ์ดีกว่า อิอิ) ที่มีเด็กหนุ่มตาตี่ๆ หัวเกรียนๆ หูกางๆ ใส่เสื้อสีขาวเข้ามาในร้านแล้วบอกว่าเอาอะไรก็ได้ แล้วสุดท้ายเลยสั่งเครื่องดื่มน้ำอัดลมสีดำ
คนที่โฆษณามันดัน(ซวย)ที่มาหน้าตาเหมือนพ่อยอดชายนายโก๋ แม่ของไอ่กอล์ฟเลยตะโกนให้มาดูซะลั่นบ้านเลย
“ไม่เหมือนครับแม่ ผมหล่อกว่าตั้งเยอะ”คนที่ถูกพาดพิงเอ่ยท้วง ซึ่งตอนนี้ไอ่กอล์ฟขยับตัวมาอยู่ฝ่ายเดียวกับแม่แล้ว ก็เหมือนหน้าเหมือนกันจริงๆอีกอย่างไม่อยากอยู่ข้างคนที่หลงตัวเอง ฮ่าๆ
“หล่อกว่าแล้วทำไมไม่ไปเป็นดารา เป็นดาราได้เงินเยอะ จะได้รวยๆแล้วมาช่วยแม่เลี้ยงไอ่กอล์ฟมันบ้าง”เอ่อ....แม่เรา แถไปโน่น ไม่เกี่ยวกันเลย (ขอเผาแม่นิดนะ คงไม่บาปหรอกนะ คือว่าโดยปกตินิสัยแม่ของไอ่กอล์ฟนี่เป็นคนจริงใจมากๆ จริงใจและตรงมากจนเหมือนขวานผ่าซาก แถมยังมีแอบงกเล็กน้อย)
“แม่ แล้วเกี่ยวอะไรกับกอล์ฟอ่ะ ทุกวันนี้กอล์ฟก็ไม่ได้ขอเงินแม่ใช้แล้วซะหน่อย แถมยังส่งมาให้แม่ใช้อีก”ไอ่กอล์ฟแย้งซิครับ
“เออ...แม่ไม่เคยเลี้ยงเอ็งมามั้ง”พูดเสร็จก็นั่งหน้ามุ่ยซะงั้นแม่เรา
“ไม่ใช่อย่างงั้น แม่ก็....”ไอ่กอล์ฟพูดแต่ไม่ทันจบ ไอ่คุณโก๋มันพูดแทรกเลยครับ
“ได้ครับแม่ ถึงแม้ผมจะไม่ได้เป็นดารา นายแบบ แต่ผมจะพยายามหาเงินให้เยอะๆรวยๆแล้วเลี้ยงพี่กอล์ฟเองครับ”เอ่อ....เท่าที่มรึงมีอยู่นี่ยังไม่รวยพออีกเหรอว่ะเนี๊ยะ ชาตินี้ต่อให้มีลูกซักสิบคนก็กินไม่หมดแล้ว อันนี้ไอ่กอล์ฟแอบคิดในใจ
แล้วมันก็พร่ามต่อไปอีก “แล้วผมจะให้พี่กอล์ฟส่งเงินมาให้แม่เพิ่มด้วยครับ ที่จริงผมก็บอกพี่กอล์ฟแล้วนะครับว่าส่งให้แม่ไปเลยเดือนละหมื่น แต่พี่กอล์ฟบอกว่าเท่าที่ส่งตอนนี้แม่ก็เหลือเก็บแล้ว”ดู....ดู๊...ดูมัน เอาดีใส่ตัวชัดๆ แต่มันก็เคยบอกจริงๆแหละ แต่ผมเห็นว่าที่ผมส่งให้ในแต่ละเดือนแม่ก็เหลือใช้แล้วอ่ะ (ผมส่งให้แม่เดือนละเจ็ดพัน ที่จริงไม่ส่งมาแม่ก็ไม่ได้เรียกร้องอะไร เพราะแกก็ทำธุรกิจส่วนตัวไป เรียกซะดูดี ที่จริงก็ร้านอาหารตามสั่งนั่นแหละครับ อิอิ แต่ก่อนเป็นแม่ค้าขายข้าวแกงใส่รถเข็น พอไอ่กอล์ฟได้ดิบได้ดีหน่อยก็เก็บเงินสร้างบ้านทำร้านให้แม่อ่ะครับ ก็ร้านธรรมดาๆนี่แหละครับไม่ใหญ่โตอะไรมากมาย ตอนแรกว่าจะไม่ให้ทำแม่ก็ไม่ยอม แม่ไอ่กอล์ฟนี่ดื้ออันดับหนึ่งเลย )
“เห็นไหมพ่อหนุ่มนี่ยังมีความคิดดีกว่าเอ็งอีก ไปลูก พ่อหนุ่ม อยากกินอะไรเช้านี้ แม่จะโชว์ฝีมือเอง”แม่พูดจบก็ลุกขึ้นเดินไปหาไอ่โก๋แล้วจูงมือกันออกไป ไอ่โก๋มันมีการหันมายิ้มเยอะอีกนะ
อะไรๆๆๆๆ ใครเป็นลูกแม่กันแน่ ไม่ยอมๆๆๆ ทำไมเป็นอย่างนี้อ่ะ ดูดิ่ไอ่กอล์ฟอุตส่าห์กลับมานะ อ้อนแล้วอ้อนอีก อ้อนให้แม่ทำโน่นทำนี่ให้กิน แม่ก็บอกว่าไปบอกเด็กมันซิ (เด็กที่ว่าคือลูกจ้างที่มาช่วยงานในครัว) ทีไอ่โก๋แม่จะทำให้มันกิน (บุญปากมันขนาด เดี๋ยวนี้ถ้าไม่ใช่ขาประจำหรือลูกค้า VIP ที่ให้ทริปหนักๆแม่ไอ่กอล์ฟไม่ค่อยโชว์ฝีมือเองหรอกครับ) แม่นะแม่ ทำกันได้ ชิชิชิ งอนแม่ไม่ได้ งอนไอ่โก๋มันแทนก็แล้วกัน ฮ่าๆ
HHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH
บทเรียนเสริมตอนนี้สอนให้รู้ว่า “ลูกคืออนาคตของพ่อแม่ แต่ถ้าจะให้แน่ต้องมีลูกเขยเป็นดารา(รวยๆ)”
พี่กอล์ฟรักแม่ & น้องโก๋ที่รักของแม่