หัวข้อ: ✿Smoothie Love เรื่อง...รักของพี่เจิด ✿ 02-10-61 ✿ พิเศษ 01 : หลบหน่อย..พระเอกมา

[A-J.seiya*]

คนแก่กะคนท้องนี่ใคร งงด้วย
ฮอลลลลลล
น้องลิน่ารัก อิพี่เจิดปากหมา
แหมะ มันน่านักกก

[magic-moon]

นี่ ไม่ใช่ว่าพี่สาวท้องหรอฮึ

[Bellze12]

พี่เจิด หลงเมียขนาดนี้ยังทำปากแข็ง ไม่ยอมรับอีกนะ

[kun]

พี่เจิดสุดยอดการกระทำขัดกับคำพูดมาก ฮ่าาาา
คนท้องคนแก่คือ.......

[Pimjean]

เรื่องนี้น่ารัก

[NuTonKaw]

เรื่องนี้น่ารักจริงๆ พี่เจิดผู้ไม่รู้ตัวเอง

[เสพศิลป์]

  เพลียอีพี่เจิด จะว่าน่ารัก ก็น่ารัก  ซึนเกินไปแล้ววววว อิพี่เจิด

[tiew93]

ห่วงเค้าก็บอกพี่เจิด 

[neverland]

อยากเอาหนังยางดีดปากพี่เจิดจริงๆ คนอาไรรรรรร๊พูดจาไม่ดีเลย 

[cavalli]

 

ลิ มีลูกได้ ใช่ไหม อิอิ

[เด็กหญิงเย็นชา]

บทที่ 14 ติดเมีย


   “ไอ้เจิดดดดดด กูหนัก”

   “อย่าสำออยสิวะ มึงนี่ขี้สำออยนักเชียว”

   “มึงก็ลุกออกไปสิวะ มันหนัก!!”ไอ้มะลิมันหยุดปั่นจักรยานแล้วเอี้ยวตัวหันมาบ่นใส่พี่เจิดแถมแยกเขี้ยวเคี้ยวฟันใส่อย่างกับ
แมวขู่

   ผ่านมาเป็นอาทิตย์แล้วหลังจากที่ไอ้มะลิมันไม่สบายพาลเอาพี่เจิดแทบไม่ได้ไปคุมคนงานในไร่เลย พอมันหายไข้ดีมันก็มี
แรงมาหาเรื่องพี่เจิดมาแยกเขี้ยวใส่พี่เจิดเหมือนเดิม ดูท่าว่าครั้งนั้นที่พี่เจิดสั่งสอนมันไปคงไม่พอสินะมันถึงได้เหิมเกริมกับพี่เจิด
อยู่เรื่อย

   “แล้วมึงจะไปไหน”พี่เจิดเชิดหน้าถามมันทั้งที่คร่อมอยู่บนเบาะหลัง พี่เจิดรู้ตัวดีว่าพี่เจิดตัวใหญ่ตัวหนัก แต่พี่เจิดก็อยากจะ
แกล้งไอ้มะลิมันให้มันบ่นแก้เบื่อไปงั้นเอง

   “กูจะไปร้านแปะเฮ็ง”

   “งั้นกูไปด้วย”

   “มึงจะไปทำบ้าอะไรวะ”

   “กูก็อยากกินโอยั๊วะเหมือนกัน”

   “มึงจะไปมึงก็ไปเองสิวะจะมาซ้อนจักรยานกูให้มันหนักทำไม”

   “ไปทางเดียวกันก็ไปด้วยกันสิวะ ผัวเมียกันไปด้วยกันไม่เห็นจะแปลก”

   “มันแปลกตรงที่หมีควายอย่างมึงมาซ้อนจักรยานกูจนยางแบนเนี่ยแหละ ลุกออกไปเลย อยากไปมึงก็ขี่รถเครื่องมึงไปเอง
สิวะ”ดูสิดูมัน ไล่พี่เจิดอย่างกับหมูกับหมา นี่พี่เจิดผัวมันนะ ปากร้ายๆของมันน่าจับมาจูบสั่งสอนเสียให้เข็ด ถ้ามันพูดไม่ดีกับพี่
เจิดอีกรอบล่ะก็พี่เจิดจะจับมันจูบกลางถนนซะเลย

   “มึงจะพ่วงกูไปด้วยไม่ได้รึไง”นี่มันก็เกือบจะครึ่งทางไปตลาดแล้วมันก็มาไล่พี่เจิดเอาตอนนี้ ใจคอจะให้พี่เจิดเดินกลับบ้า
นรึไง

   “ไม่ได้ กูหนัก”

   “มึงเนี่ยนะ เรื่องมากฉิบหาย ลงมาเลย ลงมา”

   “เรื่องอะไร เดี๋ยวถ้ากูลงไปมึงก็แย่งจักรยานปั่นหนีกูไปทิ้งให้กูเดินกลับบ้าน อย่ามาคิดนะว่ากูรู้ไม่ทันแผนมึงน่ะ”

   ดูม๊านดูมัน ใจคอมันจะคิดแค่ว่าพี่เจิดเป็นคนเลวคนร้ายใช่ไหม เออ ใช่สิในเมื่อไอ้มะลิมันเกลียดพี่เจิดนี่ มันจะด่าจะว่าพี่
เจิดร้ายก็ธรรมดา แต่พอมันมองพี่เจิดแบบนี้แล้วพี่เจิดไม่ชอบเลยว่ะ

   “กูบอกให้ลงมาก็ลงมาสิวะ มึงจะเล่นตัวอะไรนักหนา”ไม่รอให้มันได้บ่นก็ดึงมันให้ลงมาจากจักรยานแล้วขึ้นคร่อมซะเอง

   “อย่านะเว้ย ถ้ามึงขโมยรถกูไปแล้วทิ้งกูๆถีบล้มจริงๆด้วย”ไอ้มะลิร้องโวยวายใช้มือดึงท้ายรถจักรยานไว้ นี่มันกลัวี่เจิดจะ
ปั่นจักรยานหนีมันจริงๆเหรอวะเนี่ย

   “มึงนี่ก็คิดได้นะ ขึ้นมา อย่ามัวโอ้เอ้ แดดมันเริ่มร้อนแล้วเดี๋ยวก็เป็นลมเป็นแล้งไปอีกหรอกมึง ให้พ่วงกูนิดดูหน่อยทำบ่น
เดือนร้อนกูต้องเป็นคนปั่นเองอีก”

   “ใครขอให้มึงกระโดดขึ้นมานั่งซ้อนท้ายกูเป็นสัมพเวสีล่ะขอแบ่งส่วนบุญล่ะ”ยังๆมันยังบ่นอุบอิบกว่าจะยอมนั่งซ้อนท้ายก็
นานโข ว่าแต่มันลืมอะไรไปรึเปล่า

   “กอดเอวกูด้วยสิวะ ตกไปเดี๋ยวก็หาว่ากูแกล้งมึงอีก”

   “มะ มึงจะบ้าเหรอ ใครจะไปกอดเอวมึงไม่มีทาง”

   “เอะ มึงนี่เรื่องมากนักนะ”พี่เจิดบอกให้มันกอดมันก็ต้องกอดสิวะ ทำไมมันชอบขัดพี่เจิดอยู่เรื่อยเชียว

   “โว้ยยยย ไอ้เจิดดดด ขี่ดีดีสิวะ มึงขี่จักรยานไม่เป็นรึไง ไอ้ห่าเจิด อย่าขี่อย่างนี้สิวะเดี๋ยวมันล้ม”ไอ้มะลิร้องเสียงดัง พี่เจิด
ขี่ปัดซ้ายปัดขวาบนทางลาดยาง พอเจิดหลุมเข้าหน่อยก็ขี่ไปลงหลุมให้ได้กระแทกกันบ้างแหละ ลองดูว่ามันจะทนได้กี่น้ำเชียว

   “งั้นมึงก็กอดเอวกูสิ”

   “ไม่เอา อะ ไอ้เจิด!! แหกตาดูหลุมข้างหน้าบ้างสิวะ ไอ้หมาบ้า”

   “มึงก็กอดเอวกูสิ”

   “ไม่เอา อึก!!”

   ยังไม่ทันพูดจบพี่เจิดก็เจอหลุมใหญ่ข้างทางอีกหลุม พี่เจิดปั่นจักรยานให้ตกหลุมไม่รีรอจักรยานก็กระแทกจนเกือบจะล้ม
ไอ้มะลิมันผวาเหมือนจะกลัวตกรีบกอดเอวพี่เจิดแทบไม่ทัน เป็นไงล่ะ พี่เจิดบอกแล้วว่าให้มันกอดเอวพี่เจิดมันก็ไม่เชื่อ



   ------------------------------------------------------------------------------



   “ไปไงมาไงล่ะพ่อเจิดวันนี้มากันเป็นคู่เชียว”แปะเฮ็งทักทายรับลูกค้าขาใหญ่ลูกชายเสี่ยมุ่ยผู้มั่งคั่ง

   “ฉันว่าจะพาเมียมาหาอะไรกินสักหน่อย โอ้ย!!”พอพี่เจิดพูดคำว่าเมียปุ๊บเอวแข็งๆก็โดนหยิกปั๊บเชียว หันไปมงไอ้มะลิมันก็
ปาค้อนใส่พี่เจิดวงโต

   “มะลิเอาโอวัลตินเย็นแก้วนึงกับกะหรี่ปับเหมือนเดิมจ้ะ”

   “แล้วของกูล่ะ ทำไมมึงไม่สั่งให้กูด้วยล่ะวะอีลิ”มันสั่งของมันคนเดียวใจคอมันจะไม่สั่งให้ผัวมันเลยรึไง นี่พี่เจิดอุตส่าห์ปั่น
จักรยานพามันมานะ ถึงแม้จะแค่ครึ่งทางก็เถอะ

   “กูจะไม่รู้เรอะว่ามึงอยากกินอะไร”

   “โอยั๊วะไงโอยั๊วะ เมื่อกี้กูก็บอกมึงไปแล้วไม่ใช่รึไงว่ากูจะกินโอยั๊วะ”มันทำเหมือนมันแกล้งลืมทั้งที่พี่เจิดพึ่งจะบอกมันไป
เอง

   “เรื่องของมึง อยากกินสั่งเอาเองก็แล้วกัน”มันตัดบทแล้วเดินหนีไปนั่งโต๊ะประจำของมัน

   “หนอยแน่ มึงนี่พอกูใจดีก็เหลิงนะ เดี๋ยวเถอะกลับบ้านไปมึงได้เห็นดีแน่ แปะเอาโอยั๊วะเข้มๆมาให้ฉันแก้วนึง”พี่เจิดคาด
โทษใส่มัน

   คืนนี้แหละมันเจอพี่เจิดแน่ ปล่อยตูดขาวๆของมันลอยนวลมาหลายวันแล้ว ถึงเวลาที่พี่เจิดจะต้องสั่งสอนมันซ้ำอีกรอบให้
มันได้จดจำว่าใครเป็นใคร คราวนี้ไก่ขันพี่เจิดก็ไม่หยุดแน่

   “มึงจะมานั่งโต๊ะเดียวกับกูทำไมวะ ไปนั่งโต๊ะอื่นเลยไป”

   “อย่างกับกูอยากนั่งนักแหละ กูแค่ไม่อยากเกะกะเวลาลูกค้าคนอื่นมานั่งโว้ย เดี๋ยวเขาจะไม่มีโต๊ะนั่งเอา”บอกไปอย่างนั้น
แหละ ทั้งร้านตอนนี้มีแค่โต๊ะที่พี่เจิดกับไอ้มะลินั่งกับโต๊ะลูกค้าคนอื่นอีกโต๊ะเดียวนอกนั้นว่างอีกเป็นเกือบสิบโต๊ะ

   “มาแล้วจ้ะอันนี้ของมะลิเหมือนเดิมนะ ส่วนอันนี้ของพี่เจิดสุดหล่อจ้ะ”น้องหมวยคนน่ารักเป็นคนเอามาเสิร์ฟกับมือ

   พร้อมกับยิ้มกว้างให้ไอ้มะลิ นี่ต่อหน้าต่อตาพี่เจิดนะมันยังจะมายิ้มให้กัน ดูสิดูไอ้มะลิมันทำหน้าบึ้งตลอดทางมาตลาดตอน
นี้มันเสือกยิ้มให้น้องหมวย

   “แน่นอน”พี่เจิดตอบน้องหมวย ก็วันนี้พี่เจิดใส่เสื้อลายสก๊อตสีเขียวอ่อนกับกางเกงขาม้าสีแดงสดผูกผ้าพันคอชีบานเย็นอีก
หน่อยก็โคตรจ๊าบ น้องหมวยจะชมพี่เจิดว่าหล่อก็ไม่แปลก ว่าแล้วก็ใช้มือลูบผมเรียบแปล้ที่บรรจงเซ็ตมาร่วมครึ่งชั่วโมงเป็นการ
อวดเบาๆ แต่ก็ได้ยินเสียงเหมือนจะหัวเราะเยาะเย้ยจากใครบางคนเลยตวัดตามองมัน

   “หึหึ”

   “มึงก็กินๆไปได้แล้ว มัวแต่ยิ้มให้ชาวบ้านเขาไปทั่วอยู่ได้”พี่เจิดหันไปว่ามัน พอโดนพี่เจิดว่าเข้ามันก็หันมาเบ้หน้าใส่แล้ว
หยิบแก้วโอวัลตินเย็นขึ้นมาดูดทำเหมือนไม่สนใจ

   “วันนี้มาพร้อมหน้าพร้อมตากันเชียวนะจ๊ะ”

   “เป็นธรรมดา ผัว-เมีย กันจะไปไหนมาไหนด้วยกันมันก็เป็นเรื่องปกติ โอ้ย!!”เอาอีกแล้ว พอพูดคำว่าเมียกับคนอื่นทีไรไอ้
มะลิเป็นอันต้องทำร้ายร่างกายพี่เจิดทุกที


   “เป็นอะไรเหรอจ๊ะพี่เจิด”น้องหมวยถามตกใจพอเห็นพี่เจิดหน้าเหยเกร้องโอดโอยออกมา

   “มดมันกัดน่ะ”พอตอบแบบนั้นไอ้มะลิมันก็แสยะยิ้มเย้ยใส่พี่เจิดเชียว แถมยังหัวเราะอีก มันน่านักไหมล่ะ

   “มดเหรอจ๊ะ แย่เชียว เดี๋ยวต้องบอกให้พ่อเอาซันเจี่ยมาโรยสักหน่อย”

   “ไม่ต้องหรอกมดตัวนี้มันร้าย คงต้องสั่งสอนมันยันเช้ามันถึงจะรู้ว่าอะไรเป็นอะไร ให้มันได้จับไข้ล้มหมอนนอนเสื้ออีกสักวัน
สองวัน”

   “แค่กๆๆ”ไอ้มะลิสำลักโอวัลตินไอแค่กๆออกมาทันทีที่พี่เจิดพูดส่อเรื่องทะลึ่งที่มันเองก็รู้ดีว่าพี่เจิดหมายถึงอะไร

   ไม่รู้ว่ามันสำลักโอวัลตินจนหน้าแดงก่ำหรือเพราะอะไรกันแน่ มันแยกเขี้ยวใส่พี่เจิดอีกรอบพร้อมถลึงตาใส่ สมน้ำหน้ามัน
เล่นกับใครไม่เล่นมาเล่นกับพี่เจิด



   -----------------------------------------------------------------------------

   


   ขากลับพี่เจิดก็เป็นคนปั่นจักรยานพ่วงไอ้มะลิมันกลับอีกนั่นแหละ ดีหน่อยที่ขากลับแดดล่มลมตกเลยไม่ร้อน ไม่อย่างนั้นพี่
เจิดกลัวว่าไอ้มะลิมันจะเป็นลมเป็นแล้งไปอีกรอบ สงสัยพี่เจิดคงต้องเข้าเมืองหาซื้อร่มมาให้มันสักคันเวลามันไปไหนมาไหนได้
ไม่โดดแดดนี่นอกจากมันจะมาเป็นมารในการใช้ชีวิตของพี่เจิดแล้วมันยังจะหาเรื่องให้พี่เจิดได้คอยปวดหัวคอยเดือดร้อนอยู่เรื่อย
เชียว ดูสิพอถึงบ้านมันก็เดินลิ่วๆออกหน้าบ้านไปไม่บอกไม่กล่าวสักคำ

   “แล้วนี่มึงจะไปไหนอีกล่ะ พึ่งจะกลับมาแหมบๆ”

   “กูจะไปหาพ่อ มึงจะไปด้วยไหมล่ะ”ถึงว่ามันถึงได้สั่งนมเย็นกับขนมใส่ถุงมาเยอะ ไอ้มะลิมันหันมาเหยียดยิ้มดูถูกใส่
ประมาณว่าพี่เจิดกลัวพ่อมัน ไม่กล้าไปบ้านมัน แต่มันรู้จักพี่เจิดน้อยไป

   “ไปสิวะ กูเองก็ไม่ได้ไปหาพ่อตาหลายวันแล้ว”

   “นี่ใจคอมึงจะตามกูไปทุกที่เลยรึไง”

   “เออ กูจะตามมึงเนี่ยแหละมึงจะทำไม”ขืนไม่ตามมันจะแอบไปไหนไปเป็นลมเป็นแล้งที่ไหนใครจะไปรู้ แล้วเกิดมันแอบไป
หาน้องหมวยขึ้นมาล่ะ ยังไงพี่เจิดก็ไม่วางใจหรอก วันนี้แค่สอนทำกับข้าววันหน้าอาจจะเกิดอะไรขึ้นก็ได้

   “น่ารำคาญจริง”

   มันสะบัดหน้าใส่แล้วเดินนำพี่เจิดข้ามคลองไป บ้านพี่เจิดอยู่ห่างจากบ้านมันแค่ข้ามคลองนี่เอง

   “เดินรอกูหน่อยสิวะ จะรีบจ้ำไปไหน”

   “กูบอกไว้ก่อนนะว่าพี่สร้อยไม่อยู่หรอก มึงจะมาก็เสียเที่ยวเปล่าๆ”

   “ใครบอกว่ากูมาหาน้องสร้อย กูบอกแล้วว่ากูมาเยี่ยมพ่อตา”

   พี่เจิดเกือบจะลืมน้องสร้อยทองไปเลย จะว่าไปพอได้ไอ้มะลิมาเป็นเมียพี่เจิดก็เผลอลืมน้องสร้อยทองไปซะได้ แล้วทำไม
ไอ้มะลิมันต้องพูดประชดประชันพี่เจิดวะเนี่ยพี่เจิดตามมันมาต่างหาก ไม่ได้มาหาน้องสร้อยทองเสียหน่อย แค่อยากตามรังควาญ
มันตามกวนมันก็แค่นั้น

   “บ๊ะ ไอ้ลูกเขย ข้าว่าจะข้ามคลองไปหาเอ็งอยู่พอดีเชียว มาก็ดีแล้วข้ามีเรื่องจะคุยกับเอ็งหน่อย”พอโพล่หน้าเข้าไปใต้ถุน
เรือนกำนันแม้นก็เดินเข้ามากอดคอพี่เจิดทำเอาพี่เจิดตัวเกร็งเชียว

   ชอบอยู่หรอกที่โดนเรียกว่าลูกเขย แต่พี่เจิดไม่ชินเลยกับหน้าโหดๆของพ่อกำนันมากอดคอลากพี่เจิดไปนั่งบนเตียงไม้
ใต้ถุนบ้าน แถมมีเรื่องจะคุยด้วยอีก

   “ระ เรื่องอะไรเหรอจ๊ะพ่อกำนัน”

   “ไอ้ไร่สวนผสมอะไรของเอ็งเนี่ยมันทำไปถึงไหนแล้ววะ เห็นชาวบ้านเขาบอกว่ามันดีนักดีหนาน่าเอาไปทำตาม”

   “ใกล้จะเสร็จแล้วจ้ะ เหลือแค่เอาพวกพืชผลไม้ต้นเล็กๆไปลงแซม”พี่เจิดเหลือก็แค่ลงต้นเล็กต้นน้อยจำพวกที่กินหัวในดิน
อย่างข่าขิงลงแซมๆผลไม้ประจำฤดูต้นใหญ่ๆ นอกนั้นก็เสร็จเรียบร้อยหมดแล้ว

   “เออดีดี เดี๋ยวอีกไม่กี่อาทิตย์ก็จะถึงงานลอยกระทง ปีนี้เขามีให้เสนอชื่อเกษตรกรดีเด่นประจำตำบลไป ข้าว่าจะเสนอชื่อ
เอ็งไปเอ็งจะว่ายังไง”

   “ฉันก็แล้วแต่พ่อกำนันเลยจ้ะ”

   “นี่ข้าเลือกเอ็งไม่ใช่เพราะเอ็งเป็นลูกเขยข้าหรอกนะ ข้าเลือกเอ็งตามที่เสียงชาวบ้านเขาบอกมาก็เลยถามความยินยอม
จากเอ็งก็แค่นั้น”

   “นี่จ้ะพ่อ นมเย็นลิไปร้านแปะเฮ็งมาเลยซื้อมาฝากพ่อดับร้อน”ไอ้มะลิยื่นขันใส่นมเย็นให้พ่อมัน

   “นี่เอ็งไปด้วยกันมาเรอะ”กำนันแม้นเหลือบตามองลูกชายทีลูกเขยที เพราะฤทธิ์เดชของแต่ละคนก็ใช่ย่อย

   “จ้ะ ไปด้วยกันมาจ้ะ”พี่เจิดตอบแทน

   “เออดีดี ข้าเห็นพวกเอ็งรักกันดีข้าก็ดีใจ เสียแต่ข้าคงจะอดอุ้มหลานเนี่ยแหละ คงต้องรอสร้อยมันมีผัวเสียก่อน”

   “พูดถึงน้องสร้อยแล้วน้องสร้อยไปไหนเสียล่ะจ๊ะ ไม่เห็นหน้าเห็นตาพักใหญ่ตั้งแต่งานแต่งนู่น”

   เคร้งงงง!!

   “อะไรของเอ็งไอ้ลิ ขันก็บุบเอาหมดหรอก”พ่อกำนันหันไปเอ็ดลูกชายคนเล็กที่ทำขันละบาตรตก

   “ขอโทษจ้ะ”

   “พูดถึงสร้อยป่านนี้คงขึ้นดอยไปแล้วกระมัง”

   “ขึ้นดอย?”

   “เออสิวะ ไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่ถึงได้อยากจะไปเป็นครูบนดอยไป เห็นว่าอยากไปสอนหนังสือพวกเด็กด้อยโอกาส”

   “แล้วพ่อกำนันไม่คัดค้านเหรอจ๊ะ ปกติพ่อกำนันไม่ค่อยจะให้น้องสร้อยไปไหนนี่จ๊ะทำไมถึงปล่อยให้ไปได้ล่ะ”พี่เจิดถาม
ปกติแล้วเห็นหวงลูกสาวนักหนา ทำไมถึงปล่อยให้ขึ้นดอยไปลำบากลำบนง่ายๆนักล่ะ ยกลูกสาวให้พี่เจิดไม่ง่ายกว่ารึไง

   “ข้าเห็นว่าเป็นเรื่องที่ดี ข้าก็ไม่อยากขัดอะไรนักหากลูกอยากจะทำเรื่องดีๆให้กับคนอื่น”

   “น้องสร้อยคงลำบากแย่”

   “ไอ้ลำบากมันลำบากแน่ล่ะ แทนที่จะมาเป็นครูบ้านเรากลับไปเป็นครูบนเขาบนดอยเสียได้”

   “งั้นก็นานสิจ๊ะกว่าน้องสร้อยจะกลับมาที”

   “ก็คงอย่างนั้น ขึ้นเหนือก็หนักแล้วยังต้องขึ้นไปบนดอยอีก เฮ้อ ลูกข้าแต่ละคน”

   ทำไมมันไม่เป็นไอ้มะลิวะที่ต้องขึ้นดอยไปสอนหนังสือเด็กบนนั้นแทนที่จะเป็นน้องสร้อยทอง ต่อไปนี้พี่เจิดก็คงจะไม่เจอ
นางฟ้าของพี่เจิด จะไม่ได้เห็นน้องสร้องทองคนสวย ว่าแต่ว่าไอ้มะลิเนี่ยมันหวงพี่มันนักหนาตามติดตลอดปกติมันต้องตามไป
ด้วยสิวะ แล้วนี่ทำไมมันถึงยอมห่างจากพี่มันแล้วมาเป็นครูที่บ้านดอนไฟไหม้ล่ะ พี่เจิดได้แต่มองข้ามไหล่พ่อกำนันจ้องมองไอ้
มะลิมันยืนหน้ามุ่ยตักน้ำรถต้นมะลิในกระถางโครมๆเหมือนไม่พอใจอะไร



   

   ---------------------------------------------------------------------------------


พี่เจิดกลายเป็นคนติดเมียแล้วล่ะ
ฝากแฟนเพจใหม่ด้วยเน้อ >>>เด็กหญิงเย็นชา2<<<<

[❣☾月亮☽❣]

เมียหึงแล้วง้อด่วนๆพี่เจิด
ว่าแต่หลุมมันเยอะปานนั้นเชียวเนาะ 
ดีนะที่ไม่เห็นพี่แก คงแสบตากับชุดแกน่าดู เหอๆๆ

[Toxic]

เมื่อไหร่เขาจะรู้ใจตัวเองกันน้อ อร๊าย!

[เสพศิลป์]

  หึหึ ลองมะลิไปจริงๆ แล้วจะรู้สึก อิพี่เจิดแฟชั่นนิสประจำตำบล ฮาาาา

[kun]

คนติดเมีย ฮ่าๆๆๆ พี่เจิดมะลิ อิอิ

[A-J.seiya*]

ง่ะ พูดให้ลิได้ยินอีก
รอสะสมความงอนก่อน แม่จะระเบิดให้

[qq_oo]

สนุกมากๆๆจ้า

[suikajang]

  แหมะตามติดทุกสถานะการณ์ ห่วง หวง หึง น้องลิแต่ปากนี้สิเสียทั้งคู่เลย
เฮ้อ...นู๋ลิก็ระแวงว่าจะโดนแกล้ง อิตาพี่เจิดก็ปากอย่างใจอย่าง  โอ๊ยเพลีย

[blove]

แหม่~~ทำมาเป็นคิดอยากจะให้เขาไปดอย โด่วแค่เขาไม่กอดเอวก็ยังไม่ยอม ต้องขี่ลงหลุม ดีนะไม่หัวทิ่มลงไปวัดพื้นทั้งสองคน 5555555 //ตลกไอ้พี่เจิดจัง มันบ้าๆบอๆป่วงๆดี ดูมันน่ารักไปอีกแบบ ทำเป็นปากแข็งไปงั้น ก็พอกันแบบเมียลิอะนะ คนนี้ก็ไม่ค่อยยอม เถียงกันไปเถียงกันมา รักกันตายห่าละมึงเอ้ยยยย 555555 เป็นไงละเจออีลิไปถึงกับลืมน้องสร้อย ตามตูดขาวต้อยๆ 5555 โดนงอนไปไม่รู้ตัวแล้วน่ะ ไอ้พี่เจิดมันยิ่งซื่อ&โง่ มันจะรู้ไหมนั่นว่าเมียลิมันตาขวางเพราะหึง 555555555 //ไอ้พี่เจิดมันเก่งนะเรื่องเกษตรเนี้ย เดี๋ยวเมียลิต้องปลื้ม พี่เจิดโช์พาวหน่อย 5555555 //รอๆตอนต่อไปค่ะ ตลกดีอ่านแล้วฮา #เจิดลิ น่ารัก

[sirin_chadada]

เริ่มห่วงเริ่ม(คิด)อยากดูแล แต่ยังชอบปากแข็งปากเสียใส่กันสินะ

[neverland]

ต่างคนต่างคิดชอบกันแต่น่าจะเป็นเพราะพฤติกรรมในอดีตของอิพี่เจิดที่ทำให้มะลิและคนอ่านอย่างเราหมั่นไส้มาก อยากโดดถีบ  5555555555

[lizzii]

ง้อเมียด้วยพี่เจิด งอนแล้วนั่น

[cavalli]

 


อยากให้มะลิ ทัอง +1

[ShadeoftheMoon]

รอพี่เจิดจัดหนักตูดขาวๆ มะลิ

[love boy]

ปากแข็งนะพี่เจิด 

[Snowermyhae]

เดี๋ยวมะลิเข้าใจผิดอีกพี่เจิด 

[twinmonkey0311]

 

[Bellze12]

มะลิหึงพี่เจิดกับสร้อยละสิ

[เด็กหญิงเย็นชา]

บทที่ 15 ง้อเมีย

   ตกเย็นกว่าจะคุยกับกำนันแม้นเรื่องเกษตรกรประจำตำบลอะไรนั่นเสร็จไอ้มะลิกับพี่เจิดเดินกลับบ้านพร้อมกัน แต่ดูเหมือน
ว่าไอ้มะลิมันจะเป็นอะไรไม่รู้ หรือว่ามันไม่พอใจอะไรพี่เจิดวะ มันไม่พูดไม่จาอะไรสักคำ เดินดุ่มๆไม่รอพี่เจิดอีกต่างหาก

   “มึงเป็นอะไรของมึงวะอีลิ”

   “…”มันไม่ตอบพี่เจิดอีกต่างหาก

   “เป็นอะไรไม่พูดไม่จา กูถามก็ไม่ตอบ”

   “…”

   “อีลิ!! ถ้ามึงไม่ตอบกูว่ามึงเป็นอะไรมึงได้เจอดีแน่”

   มันเป็นอะไรเอาแต่หน้ามุ่ยแถมเดินหนีอีกต่างหาก พี่เจิดตามมันไม่ทันแล้วนะเนี่ย พี่เจิดคว้าเอาแขนมันเอาไว้ก่อนที่มันจะ
เดินเข้าบ้าน เลยได้เห็นหน้ามันชัดๆว่ามันหน้าบึ้งแค่ไหน

   “ปล่อยกู”มันดึงแขนมันออก แต่พี่เจิดก็จับข้อมือมันเอาไว้แน่นไม่ยอมปล่อย

   “บอกกูมาว่ามึงเป็นอะไร”

   “กูไม่ได้เป็นอะไร”

   “ไม่ได้เป็นอะไรมึงจะหน้าบึ้งใส่กูทำไม”

   “กูก็เป็นของกูแบบนี้มึงจะทำไม กูไม่ใช่พี่สร้อยนี่จะได้ยิ้มให้มึงตลอดเวลา”

   อย่าบอกนะว่าไอ้มะลิมันน้อยใจพี่เจิดที่พี่เจิดถามหาน้องสร้อยทองต่อหน้ามัน หรือว่าพี่เจิดคิดไปเอง พอก้มมองหน้าไอ้
มะลิมันหน้าขาวๆของมันก็เบือนหน้าหนีใส่

   “อย่าบอกนะว่ามึงโกรธที่กูถามหาน้องสร้อย”

   “กูจะไปโกรธมึงทำไม กูก็บอกแล้วว่าพี่สร้อยไม่อยู่ แล้วมึงจะถามหาพี่สร้อยทำห่าอะไร”

   “นี่ไงล่ะ มึงโกรธกูที่กูถามหาน้องสร้อย”

   “ก็ไม่ได้โกรธ ทำไมกูจะต้องโกรธมึง กูจะโกรธมึงทำไมในเมื่อกูกับมึงไม่ได้เป็น อื้อออออออ”

   พี่เจิดคว้าตัวมันมากอดไม่ให้ดิ้น จับหน้ามันให้ตอบรับจูบของพี่เจิดแบบไม่ให้หันหนี จูบมันแรงๆเพราะว่ารู้สึกไม่พอใจ พี่
เจิดรู้ว่าไอ้มะลิมันจะพูดอะไร มันปากดี มันเอาอีกแล้ว มันกำลังจะพูดว่าพี่เจิดกับมันไม่ได้เป็นอะไรกัน ทั้งที่วันนั้นพี่เจิดกับมันเป็น
ผัวเมียกันแล้ว เป็นทั้งในนามทั้งบนเตียง

   “ถ้ามึงพูดว่ากูกับมึงไม่ได้เป็นอะไรกันอีกมึงเจอหนักกว่านี้แน่”

   “อย่ามาทำกับกูเหมือนกูเป็นของเล่นนะไอ้หมาเจิด!!”มันพูดใส่หน้าพี่เจิดทั้งที่มันหน้าแดง

   มันผลักอกพี่เจิดออกแล้วทำท่าจะต่อยพี่เจิด แต่มีเหรอพี่เจิดจะปล่อยให้มันทำ มือของมันก็เล็กนิดเดียวพี่เจิดรับได้สบาย
มาก แต่ที่พี่เจิดรับไม่ทันคือตาใสใสของมันมีน้ำตาคลอเนี่ยแหละ ตกลงอารมณ์ไหนของมันกันแน่

   “ทำไมไม่เป็นมึงวะที่ขึ้นดอยไปไกลๆแทนที่จะเป็นน้อยสร้อย”ปากพี่เจิดนี่ก็จริงๆเลยเชียว ดันไปก่อนความคิดด้วยความ
เคยชิน

   พอพูดแบบนั้นไอ้มะลิมันก็สะบัดแขนมันออกจากมือพี่เจิดแล้วเดินหนีขึ้นบ้านไปเลย ตกลงมันโกรธพี่เจิดเพราะพี่เจิดถาม
หาน้องสร้อยทองใช่ไหม พี่เจิดจะคิดเอาเองได้รึเปล่าว่ามันกำลังหึงพี่เจิดน้อยใจที่พี่เจิดถามหาคนอื่น

   

   “อะไรกันอีกล่ะวะพวกเอ็งนี่ สามวันดีสี่วันร้าย”เสี่ยมุ่ยถามลูกชายพลางส่ายหน้าเมื่อเห็นลูกสะใภ้เดินดุ่มๆขึ้นบ้านไปไม่พูด
ไม่จาตามมาด้วยลูกชายเดินหน้าบึ้งหน้ามึนมาแต่ไกล

   “ก็อีลิน่ะสิพ่อ มันเป็นอะไรของมันนักหนา”

   “เป็นอะไรที่ว่าน่ะอะไร แล้วไอ้เรื่องประเจิดประเจ้อกันก็เพลาๆหน่อย จะมาจูบกันหน้าบ้านไม่อายชาวบ้านชาวช่องรึไง”

   “ฉันจูบเมียตัวเองทำไมฉันต้องอายด้วย”ก็ไอ้มะลิมันเป็นเมียพี่เจิดพี่เจิดจะจูบมันแล้วใครจะทำไม ปากไออ้มะลิมันออกจะ
หวานยิ่งพึ่งจะกินโอวัลตินมานี่โคตรหวานเลย

   “เฮ้อ ว่าแต่ว่าเป็นอะไรกันอีกล่ะ”

   “ก็อีลิน่ะสิ จู่ๆมันเป็นอะไรก็ไม่รู้มาหน้าบึ้งโกรธฉันเป็นเรื่องเป็นราว”

   “ก็เอ็งไปทำอะไรให้น้องมันล่ะไอ้หนูน้องมันถึงได้โกรธเป็นเรื่องเป็นราวเอา”

   “ฉันก็แค่ถามหาน้องสร้อยทองกับพ่อกำนัน มันไม่พอใจโยนขันทิ้งโครมครามเชียว”พี่เจิดก็เล่าเกินจริง

   “นี่เอ็งไปถามหาผู้หญิงอื่นต่อหน้าเมีย เมียที่ไหนจะไม่โกรธวะ”

   “ก็แล้วทำไมมันต้องโกรธฉันด้วยล่ะ ฉันแค่ถามหา”


   “ไม่โกรธสิแปลก”

   “แปลกยังไงล่ะพ่อ”ปกติไอ้มะลิมันก็ทำท่าไม่พอใจใส่พี่เจิดเป็นเรื่องปกติ แต่ครั้งนี้มันทำหน้าทำตาไม่พอใจแล้วทำเหมือน
จะร้องไห้ไง แถมยังไม่พูดไม่จา

   “แปลกสิวะ ถ้าเมียเอ็งไม่โกรธก็แสดงว่าไม่หึง แล้วเอ็งรู้ไหมว่าถ้าเมียไม่หึงมันหมายความว่ายังไง”

   “หมายความว่ายังไงล่ะพ่อ ฉันจะไปรู้ได้ยังไง ฉันไม่เคยมีเมีย”

   “เอ็งเนี่ยนะไอ้หนู เก่งแต่เรื่องไม่เป็นเรื่อง ถ้าเมียไม่หึงไม่โกรธเวลาที่เอ็งถามหาผูหญิงอื่นก็แสดงว่าเมียเอ็งไม่รักเอ็งไง”

   “พ่ออย่าบอกกนะว่า…อีลิมันรักฉันน่ะ”ไอ้มะลิมันรักพี่เจิดเหรอวะ จะเป็นไปได้เหรอ ก็มันพูดใส่พี่เจิดแทบทุกวันว่ามัน
เกลียดพี่เจิดอย่างนั้นอย่างนี้

   “ถ้าน้องมันไม่รักเอ็งมันจะมาแต่งงานกับเอ็งทำไมล่ะวะ ให้ข้าไปแต่งงานกับไอ้แม้นข้าก็ไม่เอาหรอก เอ็งคิดซะบ้างสิไอ้หนู
มีหัวเอาไว้คั่นหูรึไง”

   “จริงเหรอพ่อ อีลิมันรักฉันจริงๆเหรอ”

   ทำไมพี่เจิดไม่เคยรู้มาก่อนเลยวะ หรือว่าที่มันทำไม่พอใจเพราะมันกลัวพี่เจิดจะรู้ว่ามันรักพี่เจิด มิน่ามันถึงได้ไม่พอใจที่พี่
เจิดถามหาน้องสร้อยทอง

   พี่เจิดไม่รู้ตัวเลยว่าเผลอยิ้มออกมาตั้งแต่เมื่อไร แต่ก็ยิ้มกว้างจนปากจะฉีกถึงรูหูเดินขึ้นบันไดบ้านมาแล้ว ตอนนี้ไอ้มะลิมัน
โกรธพี่เจิดน้อยใจพี่เจิดอยู่สินะ พี่เจิดจะทำยังไงดีให้มันหายโกรธพี่เจิด



   ------------------------------------------------------------------------------



   พอเปิดพระตูห้องหอเข้ามาพี่เจิดนี่แทบลมจับ ไอ้มะลิมันกำลังเก็บเสื้อผ้าพับใส่กระเป๋าของมันอยู่หน้าตู้เสื้อผ้า พอพี่เจิด
เข้ามามันก็หันมามองแล้วกันกลับไปพับผ้ายัดใส่กระเป๋าต่อ

   “นั่นมึงจะเก็บเสื้อผ้าไปไหน”

   “กูจะไปนอนบ้านพ่อ”มันตอบทั้งที่ไม่มองหน้าพี่เจิด

   “มึงจะไปนอนบ้านพ่อมึงได้ไง เดี๋ยวพ่อมึงเขาก็มาว่ากูหาว่ากูรังแกมึง”เดี๋ยวจะหาว่าพี่เจิดไปรังแกไอ้มะลิมันแล้วว่าจัดการ
พี่เจิดเอาอีก

   “…”

   “กูไม่ให้มึงไป”ไอ้มะลิไม่ตอบแต่มันรูดซิบกระเป๋าเสร็จสรรพพร้อมกับลุกขึ้นเตรียมจะออกไปจากห้อง

   อันที่จริงพี่เจิดต้องดีใจสิวะที่มันทนไม่ไหวแล้วหนีกลับบ้านไปหาพ่อมัน แต่นี่พี่เจิดไม่พอใจเลย มันถึงกับเก็บเสื้อผ้าใส่
กระเป๋าหนีพี่เจิด อีกหน่อยมันคงจะทิ้งพี่เจิดไปจริงๆ พี่เจิดคว้ามันเอาไว้แล้วออกแรงดึงเพราะไอ้มะลิมันขืนตัว

   “ปล่อยกู”

   “กูไม่ให้มึงไป”

   “มึงไม่มีสิทธิมาห้ามกู”


   “ทำไมกูจะไม่มีสิทธิ นี่กูผัวมึงนะ มึงจะเก็บเสื้อผ้ากลับไปนอนบ้างมึงโดยที่กูไม่อนุญาตไม่ได้”

   “ปล่อยแขนกู กูจะกลับบ้าน”คราวนี้มันทั้งดึงแขนมันทั้งผลักอกพี่เจิดออกห่าง แต่มีเหรอพี่เจิดจะยอมให้มันไปง่ายๆ

   “กูไม่ปล่อย มึงกับกูต้องคุยกัน”

   พี่เจิดดึงมันเข้ามากอดก่อนจะแย่งกระเป๋าเสื้อผ้ามันโยนทิ้งไปมุมห้อง ทำไมกันนะ ไหนพ่อบอกว่ามันรักพี่เจิดไง แล้วมันจะ
หนีพี่เจิดไปเนี่ยนะ พี่เจิดไม่ยอมปล่อยมันไปง่ายๆหรอก มันต้องอยู่ให้พี่เจิดแกล้งไปจนตายเนี่ยแหละ


   “อย่ามากอดกูนะ”

   “ทำไม กูจะกอดมึง จะจูบมึง จะเอามึงมึงจะทำไม”

   “มึงอย่ามาพูดหมาๆนะไอ้เจิด ปล่อยกู อื้อ ไอ้เวรนี่”ไอ้มะลิมันว่าเสียงสั่นก่อนจะเบือนหน้าหนี


   พี่เจิดไม่ได้แค่ขู่ พี่เจิดจูบแก้มมันจูบปากมันเพราะมันกำลังพูดมากแถมยังดิ้นไม่ยอมหยุด

   เคยได้ยินอยู่เวลาที่พวกคนงานมันกินเหล้ามันชอบอวดว่าเวลาเมียพวกมันโกรธมันจะจัดชุดใหญ่เป็นการสั่งสอน พอเช้ามา
เมียพวกมันก็หายงอน พี่เจิดจะลองดูดีไหมวะ จะลองจัดชุดใหญ่ให้ไอ้มะลิ เผื่อมันจะหายงอนยอมคุยกับพี่เจิดดีดี เผื่อมันจะ
ยอมรับว่ามันรักพี่เจิด หึงที่พี่เจิดถามหาน้องสร้อยทอง

   ไม่รอช้าพี่เจิดก็ผลักมันลงกับเตียงทันทีตามด้วยขึ้นคร่อมมันในท่าที่มันจะขัดขืนพี่เจิดได้ยาก

   “มึงจะทำอะไรกู!!”

   พอเห็นอย่างนั้นไอ้มะลิมันเบิกตากว้างจ้องมองพี่เจิดด้วยความตกใจ รู้ตัวอีกทีแผ่นหลังก็ติดกับที่นอนไปแล้ว ไม่ว่าจะผลัก
เท่าไรร่างที่ทาบทับอยู่ด้านบนก็ไม่ยอมลูกออกสักที


   “มึงโกรธกูที่กูถามหาน้องสร้อยใช่ไหมล่ะ”

   “กูบอกว่ากูไม่ได้โกรธ”ถึงจะตอบมาอย่างนั้นแต่ไอ้มะลิมันก็ไม่กล้าสบตาพี่เจิดเลย มันกำลังโกหกพี่เจิดอยู่สินะ

   “กูรู้ว่ามึงโกรธ แต่ไม่เป็นไร เดียวกูง้อมึงเอง”พี่เจิดจะง้อไอ้มะลิมันยันเช้าเลย มันจะไม่หายงอนก็ให้มันรู้ไป

   “อะ ไอ้เจิด อย่านะ อื้อ”

   จัดการจูบมันไม่ให้มันพูดมาก จับมันแก้ผ้าถอดเสื้อผ้าจนมันโล่งโจ้งเห็นตัวขาวๆนอนขดหันหลังให้พี่เจิดแถมยังตัวสั่น

   “มึงนี่นะ ปากแข็ง โกรธกูก็บอกมาดีดีสิวะ”ป่านนี้แล้วยังจะไม่ยอมรับว่ามันโกรธพี่เจิดหึงพี่เจิด พี่เจิดเอื้อมไปหยิบน้ำมันมะ
กรอกที่วางเตรียมเอาไว้เผื่อฉุกเฉินบนหัวเตียง


   ไอ้มะลิมันดิ้นไม่ยอมให้พี่เจิดแตะตัวมัน มันกัดปากแน่นครางเสียงแผ่วเมื่อพี่เจิดเข้าไปในตัวมัน ไอ้มะลิมันตัวสั่นพี่เจิดเลย

จูบหน้าผากมันเบาเป็นการปลอบใจ

   “กูไม่ได้ตั้งใจถามหาน้องสร้อย กูแค่ถามหาเป็นมารยาทก็แค่นั้น”พี่เจิดกระซิบบอกมันเบาๆ มองดูมันก้มหน้างุดแถมหน้า
แดงก่ำ มือสองข้างเกาะไหล่พี่เจิดแน่น

   “กูบอกว่ากูไม่ได้โกรธ กูไม่สนหรอก…ว่ามึงจะถามถึงใคร อึก เอาออกไป...สิวะ”ป่านนี้แล้วมันยังจะปากแข็งอีก เสียงของ
มันทั้งสั่นทั้งแหบ แถมน้ำตายังคลออีกต่างหาก

   “หายโกรธกูได้แล้ว แล้วก็เลิกคิดที่จะกลับบ้านมึงเลย มึงเป็นเมียกูนะมึงต้องอยู่กับกูกูไม่ยอมให้มึงไปไหนหรอก มึงอยู่กับ
กูที่บ้านกูเนี่ยแหละ”

   “ปล่อยนะ อื้อ ไอ้เจิด เอาออก”

   “อยู่เฉยๆสิ เดี๋ยวก็เจ็บหรอก”พี่เจิดจูบมันไปอีกหนึ่งทีให้มันยอมนิ่ง

   รู้ดีว่ามันไม่ยอมสารถาพออกมาง่ายๆ แต่พี่เจิดตอนนี้ก็ทนไม่ไหวแล้ว ไอ้มะลิมันตัวสั่นขนาดนั้น แถมยังเกาะไหล่พี่เจิด
แน่นเพราะพี่เจิดดันเข้าไปจนลึก ยิ่งรู้สึกฮึกเหิมเข้าไปอีกเวลาที่มันเรียกชื่อพี่เจิดถึงแม้บางครั้งมันจะพยายามผลักพี่เจิดออกก็
เถอะ

   ทำไมนะไอ้มะลิมันถึงได้ปากแข็งนักนะ มันจะรู้ตัวไหมว่ามันเริ่มให้ให้พี่เจิดรู้สึกแปลกๆขึ้นมา พี่เจิดยิ่งขยับแรงๆจนไอ้มะลิ
หัวคลอน ได้ยินเสียงครางเหมือนจะขาดใจก็ยิ่งพึงพอใจหนักเข้าไปอีก หรือว่าพี่เจิดกำลังถูกมันล่อลวงอยู่ มันต้องกำลังล่อลวงพี่
เจิดอยู่แน่ๆพี่เจิดถึงได้รู้สึกว่าไม่อยากให้มันหนีพี่เจิดไป อยากจะให้มันรักพี่เจิดจริงๆอย่างที่พ่อพี่เจิดบอก



   -------------------------------------------------------------------------------------
นอกจากจะโง่เรื่องรักๆแล้ว ยังโง่เรื่องวิธีง้อเมียอีก

[Tennyo_Y]

ความมั่นหน้านี้ของพี่เจิดท่านได้แต่ใดมา อื้อหื้ม พี่เจิดมีความน่าหมั่นไส้มากมาย แบบหมั่นไส้มากอะ น้องลิ น้องลิสู้ ๆ