(◕‿◕Miracle of ⓌⓘⓈⒽ♥ ปาฏิหาริย์แห่งคำอธิษฐาน -18 THE END- [12.3.60] P.20
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: (◕‿◕Miracle of ⓌⓘⓈⒽ♥ ปาฏิหาริย์แห่งคำอธิษฐาน -18 THE END- [12.3.60] P.20  (อ่าน 118199 ครั้ง)

ออฟไลน์ LadySaiKim

  • ▫▪□Dezine'Kim□▪▫
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1697
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +47/-0
มาหาน้องจันทร์ได้และค่ะพี่ยู น้องรออออออ :z1:

ออฟไลน์ มะปรางเปรี้ยว

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 340
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-2

ออฟไลน์ Wrwrwr

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 163
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
วันนี้จะได้อ่านตอนต่อไปมั๊ยหนอ :z13:

ออฟไลน์ RIRIN

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 250
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +492/-2
Miracle of WISH ผมเรียกมันว่าปาฏิหาริย์แห่งคำอธิษฐาน






-7-






“โอนิจางงง”
 
หญิงสาวร่างเล็กน่ารักในชุดเอี๊ยมกระโปรงยีนส์ยืนส่งยิ้มโบกมือให้ผมทันทีที่ประตูอัตโนมัติตรงช่องทางผู้โดยสารขาเข้าเปิดออก และความสดใสที่ปรากฏตรงหน้าก็ทำให้ผมระบายยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัวทุกครั้ง

อิเคดะ ไอ เธอเป็นลูกสาวของคุณอิเคดะ เจโกะ ผู้มีฐานะเป็นลูกสาวคนกลางและเป็นลูกสาวเพียงคนเดียวของคุณปู่ของผมซึ่งเป็นประมุขแห่งตระกูลอิเคดะในรุ่นปัจจุบัน ดังนั้นถ้านับกันตามสายเลือดคุณอิเคดะ เจโกะ ก็คือคุณอาของผม และอิเคดะ ไอ ลูกสาวของเธอก็คือน้องสาวของผม และเนื่องจากทายาทสายตรงของตระกูลอิเคดะทั้งหมดล้วนเป็นผู้ชายทั้งสิ้นซึ่งหนึ่งในนั้นก็คือผม เพราะฉะนั้นไอจังจึงเป็นทายาทคนสุดท้องและเป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวของตระกูล

คุณอาเจโกะได้แต่งงานกับผู้ชายไทยและได้อาศัยอยู่ในเมืองไทยเกือบสามสิบปี ดังนั้นไอจังจึงเป็นสาวน้อยลูกครึ่งไทยญี่ปุ่น เติบโตและดำเนินชีวิตในประเทศไทยมาโดยตลอด จนเมื่อ 7 ปีที่แล้วคุณปู่ได้รับคุณอาเจโกะกลับเข้าสู่ตระกูลอีกครั้ง นั่นเป็นครั้งแรกที่ทำให้ผมได้เจอกับน้องสาวคนนี้ แม้เราจะไม่ได้เติบโตมาด้วยกัน แต่สายเลือดของตระกูลก็เต็มเปี่ยมอยู่ในตัวเธอ และแม้ว่านานๆ ครั้งเธอและสามีจะเดินทางไปพักผ่อนที่ญี่ปุ่นแต่ผมก็ยังเอ็นดูน้องคนนี้มากหรืออาจจะพูดได้ว่าผมสนิทกับไอจังมากกว่าน้องชายบางคนที่เติบโตมาด้วยกันเสียอีก แน่นอนครับว่าเธอเป็นคนสอนภาษาไทยให้ผม ในวงการธุรกิจและคนในครอบครัวอิเคดะต่างรู้จักเธอในฐานะคุณหนูอิเคดะ ไอ ที่น่ารักและมากความสามารถภรรยาของนายแพทย์เปรมนทีป์ อัศววิรุณฉาย แต่ผมและคนในครอบครัวที่ไทยต่างรู้จักเธอในฐานะมัณฑนากรรุ่นใหม่ไฟแรง พบรัก รัชชารักษ์ แต่ไม่ว่าจะในฐานะไหนหรือเพศอะไร ‘ไอจัง’ ก็คือน้องของผมครับ

“น้องเปี๊ยก สวัสดีโอะจิซังสิครับ”
ขึ้นมานั่งในรถปุ๊ปก็เจอลูกชายสุดที่รักของไอจังเค้าเลยครับ

“บ๊อกๆ”

“น้องเปี๊ยก บอกว่า  คนนิจิวะ โอะจิซัง, โดโซะ โยโระชิขุ”
แม่ไอกินวุ้นแปลภาษามาให้เรียบร้อยแล้วครับว่า ‘สวัสดีตอนกลางวันและขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ’ ผมในฐานะโอจิซังหรือคุณลุงของน้องเปี๊ยกก็ต้องตอบขอฝากเนื้อฝากตัวเช่นกันกลับไป

“โดโซะ โยโระชิขุ”

วันนี้ไอจังขับรถมินิคันโปรดมารับผมด้วยตัวเอง แต่ถึงอย่างนั้นก็มีรถบอดี้การ์ดขับตามหลังแบบประชิด ซึ่งบอดี้การ์ดคนสนิทของผมก็อยู่ในรถคันนั้นด้วย

“มารอบนี้พี่ชายจะอยู่กี่วัน?”

“หนึ่งเดือน”
คำตอบของผมทำให้คนฟังเลิกคิ้วสูงพร้อมกับหันมามองหน้าผมแว่บนึง

“มานานแบบนี้ถ้าไอไม่ได้น้องจันทร์มาเป็นพี่สะใภ้มีเคืองนะเนี่ย”
โปรดทิ้งภาพลักษณ์สาวหวานน่ารักของคุณหนูไอทิ้งไปก่อนนะครับ ตอนนี้เราอยู่ในรถด้วยกันสองคนจึงมีแค่ตัวตนจริงๆ ของกันและกัน

“ไหนยิ้มสิ พี่ชายลองยิ้มให้ไอดูสิ”

“หืม?” เกี่ยวอะไรกับการยิ้ม?

ฉายาของผมในวงการธุรกิจคือ ‘ซามูไรหน้าเดียว’ หันปลายดาบไปทางเป้าหมายใดเป็นอันต้องสำเร็จแต่ก็ไม่เคยมีใครได้เห็นรอยยิ้มของผมเลย ยกเว้นไอจังและใครบางคนที่ผมเพิ่งจะตามหาเค้าเจอ

“ไอตกหลุมรักพี่เปรมแบบหน้ามืดตามัวก็เพราะพี่เปรมยิ้มให้ไอบ่อยๆ นี่แหละ”

หรี่ตามองคนพูด แก้มใสแดงระเรื่อคงเพราะเขิน ไอจังจะเป็นอย่างนี้ทุกครั้งเมื่อพูดถึงคนรัก คู่นี้เค้ารักกันมากครับ เป็นความรักที่เติมเต็มให้แก่กันอย่างลงตัว แต่มีใครเชื่อบ้างครับว่าไอจังอายุใกล้จะเข้าเลขสามแล้ว

“พี่ชายยิ้มแล้วโคตรหล่อเลยรู้ตัวบ้างปะ?”

เลิกคิ้วมองคนถามประมาณว่า ‘จริงเหรอ?’ หรือถ้าจะให้พูดกันตามตรง ผมเองยังลืมไปด้วยซ้ำว่าใบหน้าของตัวเองเวลายิ้มแล้วมันเป็นยังไง

“ก็ไอบอกอยู่นี่ไง”

อ่อ.. ผมพยักหน้าแล้วก็เผลออมยิ้ม

“แบบนี้แหละ แบบที่อยู่กับไอนี่แหละพี่ชายหล่อที่สุด”

“อาริกาโต”

“ไม่ต้องขอบคุณหรอก พี่ชายหล่อที่สุดก็จริงแต่พี่เปรมโคตรหล่อยิ่งกว่า”
คนพูดยืดอกและใบหน้าน่ารักก็เชิดขึ้นอย่างภูมิอกภูมิใจในความหล่อของสามี เห็นแบบนี้ก็หลุดหัวเราะในความน่าเอ็นดูไม่ได้จริงๆ ครับ

สี่ล้อเคลื่อนตัวเข้าสู่ตัวเมืองที่การจราจรติดขัด ช่วงที่รอสัญญาณไฟจราจรผมจึงเอ่ยถามถึงเรื่องที่เคยขอให้ไอจังช่วยเหลือเป็นภาษาญี่ปุ่น

“อะโนโกะ วะ โดอุเด็ทสึก๊ะ?”
ผมก็แค่อยากจะรู้ว่าในความคิดเห็นของคนในครอบครัว ‘เด็กคนนั้นเป็นยังไงบ้าง?’

“คาวาอิเด็ทสึเนะ ฮอนโตะอุนิอิกิโตะอุโกะอุชิทันเดะสุ”
สาวน้อยของผมยิ้มแป้นตอบกลับเป็นภาษาญี่ปุ่นเช่นเดียวกันว่า ‘น่ารักดีและรู้สึกถูกชะตา’ แต่หลังจากนั้นก็ทำหน้าครุ่นคิดก่อนจะถามกลับมาว่า ‘พี่ชายมั่นใจแล้วใช่มั๊ย?’

“โอนิจัง ฮอนโตะอุเด็ทสึก๊ะ?”
ครางตอบในลำคอว่า ‘อืม’ ผมมั่นใจ คนถามก็พยักหน้ารับทราบทว่าคิ้วยังคงขมวด พอดีกับที่จำนวนตัวเลขสีแดงนับถอยหลังเหลือแค่หลักสิบ ไอจังจึงหันกลับไปสนใจถนนอีกครั้งแต่ก่อนที่สัญญาณไฟจะเปลี่ยนเป็นสีเขียวไอจังก็เอ่ยประโยคหนึ่งขึ้นมาคล้ายจะพึมพำกับตัวเองมากกว่าคุยกับผม

“ไดจิ นะ ฮิโตะ, วะสุเระตะคุไนฮิโตะ, วะสุเระชาอิเคไนฮิโตะ”
คนที่สำคัญ.. คนที่ไม่อยากลืม.. คนที่ลืมไม่ได้..

สัญญาณไฟเปลี่ยนเป็นสีเขียว รถด้านหน้าเริ่มเขยื้อน ไอจังหันมาส่งยิ้มให้น้องเปี๊ยกและผม

“คิเสะคิ”

หืม?? ผมทวนคำของไอจังอีกครั้ง

“คิเสะคิ?”

“ภาษาไทยเรียกว่า ‘ปาฏิหาริย์’ ครับ”

จบประโยคคนพูดก็ตั้งใจขับรถมองถนนต่อไป ทิ้งให้พี่ชายอย่างผมนั่งใช้ความคิดอยู่เงียบๆ คนเดียวจนถึงคอนโด

“พี่เปรมจะมารับพี่ชายตอนห้าโมงเย็นนะคะ”
ใบหน้าใสระบายรอยยิ้มในภาพลักษณ์สวยหวานตามแบบฉบับคุณหนูอิเคดะไอ

“เราจะมีปาร์ตี้บาร์บีคิวต้อนรับพี่ชายกันครับ”
ปิดท้ายด้วยการขยิบตาข้างเดียวส่งวิ๊งตามสไตล์ตัวตนของพบรัก รัชชารักษ์



.
.
.
.
.
.



ห้าโมงเย็นน้องเขยเสร็จจากงานก็มารับผมที่คอนโดตรงเวลา แต่ถึงอย่างนั้นบอร์ดี้การ์ดก็ยังคอยติดตามผมอยู่อย่างไม่คลาดสายตาและยังได้รับคำเชิญจากคุณอาเจโกะให้ร่วมงานปาร์ตี้ได้อีกด้วย

แม้การจราจรจะทำให้เรามาถึงงานปาร์ตี้เกือบหนึ่งทุ่ม แต่ทุกคนก็ยังรอด้วยสีหน้าสดใส  ปาร์ตี้เป็นไปอย่างเป็นกันเอง นอกจากครอบครัวของคุณอาเจโกะ ก็ยังมีปลื้มชลล์ และครอบครัวของเพื่อนบ้านที่คุณอาเจโกะและไอจังรักและนับถือเสมือนญาติ  แต่สีสันของงานคงจะเป็นเด็กฝาแฝดลูกครึ่งวัยกำลังซนสองคนชื่อพี่ดาวและน้องเดือนเป็นลูกชายของคุณหมอดิน คนที่ไอจังนับถือเหมือนพี่ชายแท้ๆ อีกทั้งยังเป็นคนเดียวกับที่ปลื้มชลล์ตามจีบมานานถึงห้าปีและจนถึงตอนนี้ก็ยังจีบไม่ติด

ผมกับปลื้มชลล์เราจบไฮสคูลจากเมืองนอกที่เดียวกัน ตอนเรียนมหาวิทยาลัยก็เป็นรูมเมทกัน แต่เมื่อเรียนจบปริญญาตรีปลื้มชลล์เลือกเรียนต่อปริญญาโทที่มหาวิทยาลัยเดิม ในขณะที่ผมกลับไปเรียนต่อปริญญาโทที่ญี่ปุ่นเพื่อจะได้ศึกษางานควบคู่ไปด้วย เราทั้งคู่ยุ่งอยู่กับภาระหน้าที่ของตัวเองจนได้มาเจอกันอีกครั้งในงานแต่งงานของไอจัง เพราะน้องเขยของผมเป็นพี่ชายฝาแฝดของปลื้มชลล์ ในเมื่อโลกมันกลมทำให้ผมได้มาเจอเพื่อนเก่าและด้วยการทำงานในสายวงการธุรกิจเหมือนกันเราจึงติดต่อกันมากขึ้น ซึ่งนี่คือจุดที่ทำให้ผมได้เจอกับนักธุรกิจไทยสาวคนเก่งอย่างคุณศศิ จินตเลิศวิวัฒน์ คนที่เพียงแค่ได้เห็นหน้าก็รู้ว่าเราต่างฝ่ายต่างเฝ้ารอที่จะมาเจอกันนานแค่ไหน..

“พี่ชายเอาเบียร์อีกสักกระป๋องมั๊ย?”
เสียงของไอจังทำให้ผมหลุดออกจากความคิด แล้วหันไปส่ายหน้าปฏิเสธน้องชาย ถูกต้องแล้วครับ ตอนนี้ไอจังอยู่ในตัวตนที่แท้จริงนั่นคือพบรัก และผมก็คิดว่าถ้าไม่ติดเงื่อนไขและข้อตกลงของคุณปู่และคุณย่าผมเองก็ชอบให้น้องชายเป็นแบบนี้มากกว่า

พวกผู้ใหญ่เข้าไปดูโทรทัศน์ด้านในกันหมดแล้ว ครอบครัวของน้องชายของคุณหมอดินก็กลับไปสักพักแล้ว ส่วนคุณหมอดินก็พาเด็กๆ ไปนอนโดยมีปลื้มตามไปช่วยแต่ผมคิดว่าตามไปจีบคุณหมอดินมากกว่า ลานสนามหน้าบ้านในตอนนี้จึงมีแค่ผม ไอจัง น้องเขยและน้องเปี๊ยก ห่างออกไปก็มีแม่บ้านสองคน เขื่อน โทชิโอะ และมาซารุ บอร์ดี้การ์ดของผม ซึ่งทั้งหมดกำลังช่วยกันเก็บข้าวของ

“พี่ชายเอาจริงใช่มั๊ย?”

พยักหน้ารับ

“ถ้าพี่ชายมั่นใจว่าเด็กคนนั้นคือคนที่คุณทวดรองเคยทำนายไว้แล้วพี่ชายจะทำยังไงกับคุณว่าที่คู่หมั้นครับ?”

“ทซึกิจะเป็นคนตัดสินใจ”

“แล้วระหว่างพี่สาวกับน้องชาย.. พี่ชายรักใคร?”
ดวงตาคู่ใสจับจ้องดวงตาของผมเพื่อรอฟังคำตอบ ไม่ต่างจากน้องเปี๊ยกที่นั่งอยู่บนตักของไอจังดวงตากลมโตนั่นก็มองมาที่ผมเหมือนแม่ของมันไม่มีผิด

“พบรัก”
คุณหมอเปรมคงจะเกรงใจผมจึงปรามคนรักเบาๆ คนถูกปรามก็ทำหน้ายู่เหมือนเด็กถูกขัดใจ

“ถ้าคุณทวดรองยังอยู่ไอจะถามเรื่องของพี่ชายให้หมดเลยจะได้ไม่ต้องสงสัยอยู่แบบนี้”
บ่นพึมพำแล้วก็พองแก้มงอน พอแม่งอนน้องเปี๊ยกก็ครางหงิงตามเลยครับ เห็นแล้วอดยิ้มไม่ได้จริงๆ และก่อนที่น้องชายจะโดนน้องเขยดุอีกรอบผมจึงต้องหาเรื่องคุยต่อ

“คนที่พี่รักคือคนที่พี่เคยร่วมพิธีด้วยกัน”

“พิธี?”
ตาลุกวาวทั้งแม่ไอและลูกเปี๊ยกเลยครับ คุณหมอเปรมยังส่ายหน้าให้เลย

“ทซึกิมีจิตวิญญาณของซามูไร”

“แล้วคุณมิกิล่ะครับ?”

“เธอคือพี่สาวของทซึกิ”

“อ๋า---- หรือว่ามิกิก็คือคุณเดือน?”
การคาดเดาของไอจังทำให้ผมเงียบ

“ในอดีตพี่ชายถูกบังคับให้แต่งงานกับคุณมิกิ ทั้งๆ ที่รักกับทซึกิ”
ไอจังกับน้องเปี๊ยกยังคงจ้องหน้าผมและผมเองก็ไม่คิดจะหลบตา

“วันหนึ่งคุณมิกิจับได้ว่าพี่ชายไม่ได้รักเธอ เลยสั่งคนให้ไปทำร้ายทซึกิซึ่งเป็นน้องชายแท้ๆ ของตัวเอง”
นี่น้องชายของผมดูละครหลังข่าวมากไปรึเปล่าครับ?

“โซ่ ยู โคะโตะ ค่ะ!”
จู่ๆ ก็ร้องออกมาว่า ‘เรื่องมันเป็นแบบนั้นนี่เอง’ จนผมและคุณหมอเปรมต้องแอบหัวเราะเบาๆ พูดเองแล้วก็เออเอง สรุปความทุกอย่างเรียบร้อยเลยครับ เก่งจริงๆ

อ่อ ผมลืมเล่าเรื่องคุณทวดให้ทุกคนฟัง ความจริงแล้วคุณทวดสายตรงของผมเป็นนักธุรกิจครับ แต่ท่านมีน้องชายที่ดวงตามองไม่เห็นทั้งสองข้างตั้งแต่กำเนิด น้องชายของท่านออกบวชตั้งแต่อายุได้แค่ 5 ขวบ ท่านรอให้ผมโตพอที่จะเข้าใจในสิ่งที่ท่านบอกเล่าแล้วจึงให้คุณปู่พาผมไปเจอ ท่านบอกผมว่าท่านรอผมมานานแสนนานเพื่อที่จะได้บอกเล่าเรื่องราวบางอย่างให้ผมได้รู้ และหลังจากที่ท่านพูดเรื่องของผมจนหมดไม่นานท่านก็จากโลกนี้ไปอย่างสงบ ราวกับว่าท่านได้ทำหน้าที่เรียบร้อยแล้ว ซึ่งผมก็เคยเล่าเรื่องราวบางส่วนให้กับไอจังฟัง ย้ำว่าแค่บางเรื่องครับ จะมีเพียงแค่เรื่องเกี่ยวกับอดีตที่ผมไม่เคยเล่าให้ใครฟัง จะมีเพียงก็แค่ผมและคุณปู่เท่านั้นที่รู้เรื่องราวทั้งหมด

“พี่ชาย”

“หืม?”

“โอนิจัง! ยารุ นาระ อิมะ ชิคะ ไน!”
น้องชายสุดน่ารักชูกำปั้นเพื่อให้กำลังใจพร้อมกับบอกว่า ‘ถ้าจะทำก็ทำเลยตอนนี้!’ ผมก็ได้แต่ยิ้มและพยักหน้ารับทั้งๆ ที่ไม่รู้สักนิดว่าน้องชายต้องการจะให้ผมทำอะไร ฝั่งทางด้านน้องเขยก็มีการถอนหายใจให้ภรรยาตัวเองเบาๆ

“ดึกมากแล้ว คุณยูคงอยากจะกลับไปพักผ่อน”
คุณหมอเปรมคงจะเกรงใจผมแบบสุดๆ จึงพูดตัดบทขึ้นมา ไอจังบุ้ยปากใส่คนรักไปหนึ่งทีแต่ก็ยอมอย่างว่าง่าย

“งั้นเดี๋ยวไอเข้าไปตามแม่ก่อน”
พูดจบก็ลุกขึ้นอุ้มน้องเปี๊ยกวิ่งหายเข้าไปในบ้านก่อนจะกลับออกมาพร้อมกับคุณอาเจโกะ ผมบอกลาญาติผู้ใหญ่และสัญญาว่าตลอดเวลาที่อยู่เมืองไทยผมจะมาทานอาหารที่บ้านนี้บ่อยๆ แค่นั้นคุณอาก็ยิ้มจนแก้มแทบปริแล้วครับ



.
.
.
.
.



ขากลับผมกลับด้วยรถส่วนตัวโดยมี ‘มาซารุ’ บอร์ดี้การ์ดคนสนิททำหน้าที่เป็นคนขับ ถ้าถามว่าเมื่อถึงที่พักตอนนี้ผมต้องการจะพักผ่อนมั๊ย? ตอบตามตรงคือใช่ แต่ทว่ามีบางอย่างที่ผมอยากจะทำก่อนกลับเข้าห้องของตัวเอง ดังนั้นระหว่างทางก่อนจะถึงห้องพักผมจึงล้วงหยิบไอโฟนในกระเป๋าแล้วกดโทรออก ฟังสัญญาณรอสายประมาณ 30 วินาทีปลายสายจึงกดรับ

“นอนแล้ว?”

‘นี่มันกี่โมงกี่ยามกันแล้วล่ะครับคุณ?’

ฟังจากน้ำเสียงงัวเงียก็รู้ว่านี่ไม่ใช่คำถามแต่เป็นการประชดประชันแต่มันกลับทำให้ผมรู้สึกอิ่มเอมใจ

‘คุณควรจะโทรแฟนคุณ ไม่ใช่โทรหาน้องชายแฟน’

“เมื่อคืนฝันดีมั๊ย?”

‘อย่าเปลี่ยนเรื่องสิ’

“เมื่อคืนก่อนวางสายฉันบอกให้เธอฝันดี”

‘คุณเป็นเทพเจ้าแห่งความฝันรึไง?’

พูดไปกี่คำก็โดนสวนกลับทุกครั้ง และน่าแปลกตรงที่ผมรู้สึกชอบใจ

“ฉันเป็นคนที่เธอรออยู่ต่างหาก”

คำตอบของผมทำให้ปลายสายเงียบ ผมรู้ว่าอีกฝ่ายกำลังใช้ความคิด ซึ่งผมเองก็ไม่ได้เร่งเร้าและทำเพียงแค่มองตัวเลขไต่ลำดับชั้นขึ้นไปเรื่อยๆ จนถึงเลข 18 ประตูลิฟท์เปิดออก ผมเดินนำโดยมีมาซารุเว้นระยะห่างตามด้านหลัง

‘ผมไปรอคุณตั้งแต่เมื่อไหร่?’

“ตลอด.. จนกระทั่งตอนนี้”

เงียบอีกครั้ง..

คอนโดหรูย่านใจกลางเมืองหลวง ผมรู้จักที่นี่เพราะปลื้มชลล์เป็นคนแนะนำ และด้วยความสะดวกสบายเหมาะแก่การติดต่อธุรกิจ มีห้างสรรพสินค้าชั้นนำ ติดรถไฟฟ้า จึงนับว่าเป็นทำเลที่ดีผมจึงตัดสินใจซื้อห้อง Penthouse แบบ 2 ชั้น คือชั้น 18 และ 19 ประกอบด้วย 3 ห้องนอน 5 ห้องน้ำ ห้องนั่งเล่น ห้องครัว อีกทั้งยังมีสระว่ายน้ำส่วนตัวภายในห้อง หลังจากนั้นไม่นานผมก็ได้รู้ว่าห้องพักฝั่งตรงกันข้ามเป็นของน้องเขยของผมเอง ผมจึงขอซื้อต่อมาอีกที

เดินมาจนถึงหน้าประตู 1809 และประตูฝั่งตรงข้ามที่อยู่เยื้องกันแค่ 1 เมตร คือห้อง 1808 ปลายสายที่เงียบไปนานก็ยอมส่งเสียง

‘มั่ว’

“เธอเป็นคนบอกให้ฉันตามหาเธอ”

‘เมื่อไหร่?’

“เธอรู้ดี.. ทซึกิ”

‘ถ้าอย่างนั้นคุณบอกผมมาตามตรง คุณเป็นใครกันแน่?’

“อิเคดะ ยู”

‘กวนตีนว่ะ!’

ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อแหละครับว่าคนหน้าเดียวแบบผมจะหลุดฟอร์มได้ง่ายขนาดนี้ แม้แต่มาซารุเองก็คงจะแปลกใจ เพราะตั้งแต่จำความได้ไม่เคยมีใครทำให้ผมยิ้มและหัวเราะได้เลยแม้แต่ภรรยาเก่า จนกระทั่งได้เจอไอจังคน น้องชายที่สอนให้ผมรู้จักรอยยิ้ม แต่คนที่ทำให้ผมเข้าใจคำว่า ‘ความสดใส’ อย่างแท้จริงคือเด็กหนุ่มที่ผมเฝ้าตามหามานาน

“ชั้นอยากเจอเธอ”

‘ทำไม?’

“คิดถึง”

‘ไปบอกพี่สาวผมโน่น’

“ฉันกำลังบอกเธอ”

‘จะจีบผมรึไง?’

“ถ้าใช่?”

เจอคำตอบของผมไปอีกฝ่ายถึงกับเงียบไปอีกแล้วครับ ผมจึงหันไปมองมาซารุ ส่งสัญญาณให้อีกฝ่ายกลับเข้าไปพักผ่อนในห้องได้ก่อน ส่วนผมขอยืนมองตัวเลขมงคล 1808 ต่ออีกสักครู่

‘ไอ้หัวงู!!’

ผมพยายามกลั้นเสียงหัวเราะ

“ฉันไม่เคยจีบมิกิ”

‘ไปหลอกเด็กเลยโน่น’

“หลอกอยู่นี่ไง”

‘ชาติหน้าเถอะ!’

“รอมานานแล้ว ขอชาตินี้แหละ”

‘นี่พูดไม่รู้เรื่อง?’

“เธอต่างหากที่ทำเป็นไม่รู้เรื่อง”

‘อย่ามาใส่ร้าย คอยดูนะผมจะฟ้องคุณเดือนให้หมด’

“มิกิไม่มีวันเชื่อเธอ”

เสียงฟึดฟัดขัดใจดังขึ้นจากปลายสาย

‘จะนอนแล้วโว้ย!’

“เธอควรจะตอบก่อน อย่าเสียมารยาทสิ”

‘ตอบอะไรอีกวะ?’

“ก่อนหน้านี้เธอถามว่าอะไรล่ะ? ฉันตอบ ‘ใช่’ ไปแล้ว เพราะฉะนั้นเธอควรจะต่อให้จบ”

ความเงียบเข้ามาครอบครองพื้นที่เป็นรอบที่สี่ คงกำลังใช้ความคิดอย่างหนักเพื่อที่จะเอาชนะผม จนใกล้จะครบนาที ผมก็ได้ยินเสียงหัวเราะเยาะเย้ยคล้ายจะมั่นใจว่าตัวเองเป็นผู้ชนะดังขึ้น

‘เอางี้นะ ถ้าคุณมาหาผมได้ในตอนนี้ผมจะยอมให้คุณจีบผม’

กระต่ายน้อยได้ตกหลุมนายพรานซะแล้ว ผมกระตุกยิ้มอย่างพอใจ

“เปิดประตูสิ”

‘คุณไปยืมประตูโดเรม่อนมารึไง?’

“ขอซื้อเลยต่างหาก”

อีกฝ่ายกำลังลงจากเตียงและเดินออกจากห้องนอนมาที่ประตู และเพราะคงจะส่องดูตรงช่องตาแมวแล้วไม่เห็นใครจึงได้มั่นใจว่าตัวเองชนะแน่นอน

‘ถ้าเปิดแล้วไม่เจอผมจะเรียกคุณว่าไอ้ตุ๊ด!’

“ถ้าเปิดเจอ?”

‘ผมจะยอมเป็นผัวคุณ!’

สิ้นเสียงมั่นใจอันแกล้วกล้าบานประตูก็เปิดออก พร้อมกับโทรศัพท์ในมือเล็กร่วงหล่นบนพื้นด้วยความตกใจ ดวงตาคู่สวยเบิกกว้าง ริมฝีปากเล็กๆ ที่ช่างต่อปากต่อคำนั้นอ้าค้าง ร่างเล็กยืนนิ่งมองมาที่ผมราวกับถูกสต๊าฟ ผมจึงใช้จังหวะนี้เข้าประชิดตัว รวบเอวเล็กเข้ามาแนบชิดแล้วประทับจูบลงบนริมฝีปากนุ่ม ด้วยเพราะอีกฝ่ายไม่ทันได้ตั้งตัวผมจึงถือโอกาสสอดลิ้นทักทายในโพรงปาก และนั่นก็ทำให้คนในอ้อมกอดได้สติคืนมา

“อื้อๆๆ อ่อยยย อ๊อยยย”

ยิ่งดิ้นขลุกขลักผมก็ยิ่งรัดแน่น และบดขยี้พร้อมหยอกล้อลิ้นเล็กมากยิ่งขึ้น ถ้าหากจะถอดความรู้สึกของผมออกมาเป็นคำพูดคงมีแต่คำว่า ‘คิดถึง’ อยู่นับหมื่นล้านล้านคำ

ก่อนที่อีกฝ่ายจะขาดอากาศหายใจผมจึงยอมปล่อยริมฝีปากสีแดงก่ำช้ำให้เป็นอิสระ แล้วเปลี่ยนมาขบเน้นๆ ที่ซอกคอแทน

“อื้ออออ กัดทำพ่อง!”

กำปั้นหนักๆ ทุบลงบนแผ่นหลังของผม

“ฉันแค่ประทับตราคำพูดของเธอ”

แนบหน้าผากลง ดวงตาอยู่ห่างแค่ครึ่งคืบ ปลายจมูกชนกัน

“เป็นผัวพี่ต้องทำตัวดีๆ นะน้อง”

คำว่า ‘สัด!’ ถูกพ่นใส่หน้าผมเต็มๆ

“เป็นเกย์รึไงวะ?!”

ผมส่ายหน้า

“เป็นเพราะเธอต่างหากที่ทำให้ฉันต้องเป็นแบบนี้”

“ผมไปทำอะไรให้คุณเนี่ย?!”

“คำตอบนี้อยู่ที่ตัวเธอเอง”

คิ้วบางขมวดแน่น พร้อมกัดฟันกรอด ดูก็รู้ว่าคงจะโกรธผมน่าดู ทำให้เสียหน้าและ(เกือบ)เสียตัวขนาดนี้ ผมจึงยอมปล่อยอ้อมแขนแล้วจับร่างเล็กหมุนกลับเข้าห้องของตัวเองไป

“ไปนอนได้แล้ว พรุ่งนี้ต้องไปรายงานตัวแต่เช้าไม่ใช่รึไง?”

“ฝ.....”

โครม!!

ถูกปิดประตูใส่หน้าโครมใหญ่ ทั้งๆ ที่ยังไม่ทันได้พูดคำว่าฝันดีเลยด้วยซ้ำ เด็กหนอเด็ก แต่ก็สนุกดีเหมือนกันครับ น่ากลัวว่าผมคงจะซาดิสนะเนี่ย

ผมเดินกลับเข้าห้องของตัวเอง มาซารุยืนรอผมอยู่ตรงหน้าโซฟาพร้อมกับค้อมศีรษะให้ผมเล็กน้อย

“อ๊ทสุคาเระซามะ”

กล่าวขอบคุณมาซารุสำหรับการทำงานดูแลผมในวันนี้ มาซารุค้อมศีรษะรับและรอให้แน่ใจว่าผมเดินเข้าห้องนอนล็อคห้องเรียบร้อยแล้วตัวเองจึงค่อยพักผ่อน

คืนนี้ท้องฟ้าสีเข้มมองไม่เห็นแม้แต่ดวงดาว คำทำนายเกี่ยวกับชาติกำเนิด การสูญเสีย และเรื่องราวต่างๆ ในอดีตชาติของผมที่คุณทวดบอกไว้ตั้งแต่เด็กล้วนเป็นจริงทุกอย่าง เรื่องราวที่ผ่านมาไม่อาจจะกลับไปแก้ไขได้ แต่พลังศรัทธา ความมุ่งมั่นแห่งจิตใจที่ต่างฝ่ายได้ตั้งจิตอธิษฐานไว้จะเป็นตัวแปรสำคัญที่เชื่อมโยงมาถึงชาติปัจจุบัน และผมมีเวลาแค่ 1 เดือนเท่านั้นที่จะจัดการหัวใจของตัวเอง..

พรุ่งนี้เจอกัน ทซึกิ..











.
.
.
.


TBC... :oni1:


พระเอกเรื่องนี้เป็นนักธุรกิจที่ค่าตัวแพง ดังนั้นการออกสื่อทุกครั้งต้องได้กำไร(จากน้องจันทร์) ฮ่าาาาาาาาาาาาาาาาาาา

ออฟไลน์ simpleyaoi

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 137
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
ได้เจิมคนแรกเลย  :hao6:





แว่บไปอ่านแล้วจะตามมาอีดิทค่ะ :katai2-1:

ออฟไลน์ mild-dy

  • ☆ ทาสแมว ☆
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8891
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +389/-80

ออฟไลน์ B52

  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 13215
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +420/-26

ออฟไลน์ sirin_chadada

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4102
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +114/-8
ระวังโดนข้อหาค้ากำไรเกินควรนะจ๊ะ

ออฟไลน์ lizzii

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6283
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +271/-2

ออฟไลน์ ♥►MAGNOLIA◄♥

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7515
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +193/-11
จันทร์ ยอมรับได้แล้ว
อุตส่าห์ตามเจอกันในชาตินี้แล้ว
มิกิ ไส้เดือน ชาตินู้นนนนน เป็นพี่สาว
ชาติก่อนโน้น ก็ทำร้ายน้องตัวเอง
ชาตินี้ยังตามมาอีก ทั้งที่เขาไม่รักตัวเองซะหน่อย
มีแววว่าจะทำร้ายจันทร์ อีกแน่เลย
แล้วที่มาเป็นคู่หมั้น เพราะเหตุใดกัน  :katai1: :katai1: :katai1:
       :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ Yara

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2104
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-2
ลืมไปแล้วนะเนี่ยะว่า ไอจังคือใคร จนอ่านมาถึงพบรัก อ๋อเลยทีนี้ 555

ออฟไลน์ poterdow

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 662
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-1
จูจุ๊บบบบบ น่ารัก 55555

ออฟไลน์ fay 13

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5635
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +286/-44

ออฟไลน์ •♀NoM!_KunG♀•

  • *,*โสดสนิทศิษย์พยักหน้า*,*
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7524
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +181/-8
โอ้ยยย!! คนเจ้าแผนการมารวมตัวกันขนาดนั้น จะสู้ไหวมั้ยลูก. 5555

คงได้แต่สมยอมอ่าเนาะ

ออฟไลน์ Kaemmiizz

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 727
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-4
น้องจันทร์เสียตัวไปเยอะอยู่นะเนี่ยะ คราวนี้พระเอกคงจะได้ออกบ่อยๆแล้วใช่ม่ะ?

ออฟไลน์ B.Lumi

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 54
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
 :katai4:

เอ๊ะ !!
น้องไอมาทำให้พี่หวั่นไหวจากน้องจันทร์นะนิ ^ ^

ไม่ได้ ๆ ต้องดึงสติกลับมา

เดี๋ยวรีบตามอ่านเลยนะ



ออฟไลน์ มะปรางเปรี้ยว

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 340
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-2
สมทบทุนค่าตัวให้คุณยู เพื่อกำไรที่ควรค่าแก่คนอ่านค่ะ  :hao6:

ตอนนี้แบบนั่งอมยิ้มตั้งแต่ต้นจนจบ  :-[
น้องจันทร์เอ้ยยย หนูไปไหนไม่รอดแน่ลูก  :hao6:

ออฟไลน์ มะปรางเปรี้ยว

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 340
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-2
โอ้ยยย!! คนเจ้าแผนการมารวมตัวกันขนาดนั้น จะสู้ไหวมั้ยลูก. 5555

คงได้แต่สมยอมอ่าเนาะ


จริงค่ะ  :hao6:

ออฟไลน์ Unnie

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 177
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
ว้าปมาอย่างไว


พี่ยูร้ายกาจจจจจจจจจจจจจมากกกกกกกกกกก  :laugh:

ออฟไลน์ greensnake

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3440
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +920/-14
เหมือนนายเอกเรื่องนี้กำลังจะถูกฝ่ายพระเอกล่อลวงยังไงก็ไม่รู้
ฝั่งพระเอกนี่จัดมาเต็มขนาดนี้ น้องจันทร์จะไปสู้อะไรเขาได้ล่ะ
แค่มาถึงวันแรกก็ถึงเนื้อถึงตัวขนาดนี้ อีกตั้งเดือน จะขนาดไหน
เห็นเงียบๆไม่คิดว่าพี่ยูจะเป็นคนอย่างนี้เลยนะคะ :o8:
พระเอกเขาว่ามาอย่างนี้ น้องจันทร์ล่ะคะว่ายังไง :-[
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:



CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ Ryoooo

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3146
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +288/-2
ค่ากำไรกับน้องจันทร์ก็น่าจะได้เยอะอยู่นะ
ออกมาเยอะๆละพี่ยู

คิดถึงน้องเปี๊ยกมากกกกก กอดแน่นๆ

ออฟไลน์ Wrwrwr

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 163
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
เสร้จแน่ๆ น้องจันทร์เอ้ย  :z1:

ออฟไลน์ THiiCHA

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1840
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +212/-4
มีน้องเปี๊ยกโผล่มาด้วย โอ้ยยยย คิดถึงๆ 
 
ยังไม่ชอบใจเท่าไหร่เพราะยูทำตัวไม่เคลียร์เรื่องคู่หมั้น 
 
เพราะฉะนั้นตอนนี้เราอยู่ทีมจันทร์
 
 ยู ก็ จง ตาม ง้อ จันทร์ ต่อ  ไป !!!

ออฟไลน์ r.saranya

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 113
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
พ่อนักธุรกิจ เจอน้องจันทร์ทีไรเอากำไรทุกทีแถมคิดดอกเยอะขึ้นทุกครั้ง แต่ชอบนะ อิอิ  :hao6: น้องไอกับน้องเปี๊ยกคิดถึงงง มาหอมแก้มมาๆๆๆ ม๊วฟๆๆ

ออฟไลน์ r.saranya

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 113
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
โอ้ยยย!! คนเจ้าแผนการมารวมตัวกันขนาดนั้น จะสู้ไหวมั้ยลูก. 5555

คงได้แต่สมยอมอ่าเนาะ


จริงค่ะ  :hao6:

 :hao6:

ออฟไลน์ LadySaiKim

  • ▫▪□Dezine'Kim□▪▫
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1697
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +47/-0

ออฟไลน์ simpleyaoi

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 137
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
แทบไม่มีคำอธิบายใดๆ เลยสำหรับพระเอกเรื่องนี้  :z1:
เอาเถอะค่ะ อยากจะได้กำไรจากน้องจันทร์เท่าไหร่ก็ได้คนอ่านยอม  :hao6:

ออฟไลน์ PinkCaramel

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 149
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0

ออฟไลน์ lemonpreaw

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 882
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-1

ออฟไลน์ hoshinokoe

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1042
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +31/-0
อยากอ่านต่อแล้วว
วืาจดรุกยังไง มีเวลาแค่เดือนเดียว เวลาเป็นเงินเป็นทอง เพราะฉะนั้น ขอให้ได้กำไรทุกตอนนะคะ พี่ยู 55555

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด