บทที่ ๒
รักจริงหวังเคลม
เจ้าบ่าว
♥Ryo♥
"สวัสดีครับ ยังจำผมได้มั้ยสามีคุณเมื่อ 12 ปีก่อนไง"
"ริว"ผัวกูจริงๆด้วย! "คุณสวยขึ้นมากจริงๆสโนว์ ผมยิ่งตกหลุมรักคุณมากขึ้นไปอีก"ขอบคุณที่ชมแต่กูไม่ต้องการโว้ย ดูไอ้เด็กริวมันทำหน้าดิ่ หวานเยิ้มซะกูขนลุก
"คุณก็ไม่เปลี่ยนไปเลยนะคะ...น่าขยะแขยงยังไงก็อย่างงั้น"คำหลังผมพูดเบาๆ ถ้าลับหลังคุณประเสริฐผมคงใช้ตีนยันหน้ามันด้วยแต่นี่ต่อหน้าผู้ใหญ่ต้องสำรวมมารยาท
"ขยะอะไรนะครับ"สัดหมา เสือกได้ยินอีก ห่างกันเป็นร้อยโยชน์ขนาดนี้ คุณประเสริฐที่นั่งใกล้กว่ายังไม่ได้ยินเลย หูหมาจริงๆไอ้ริว
"ขยะมีใครเอาไปทิ้งบ้างรึเปล่าคะ ห้องมันเหม็นๆอ่ะค่ะ"แถสีข้างถลอกเลยครับ
"จริงหรอครับ แย่จริง...ป๊าได้ให้พนักงานมาเก็บขยะบ้างรึเปล่าครับเนี่ย น่าอายจริงๆ"เด็กริวบ่นไม่พอยังเดินไปหยิบสเปรย์ดับกลิ่นฉีดๆพ่นๆไปทั่วห้อง กลิ่นส้มฟุ้งจรุงใจเลยไอ้เด็กห่า ฉีดใส่หน้ามึงดีกว่านะไอ้ขยะเน่า ด่าออกหน้าไม่ได้ก็ด่าในใจมันเนี่ยแหละ
"พอแล้วริว เล่นใหญ่ตลอด"คุณประเสริฐเอ็ดมันเบาๆ หล่อซะเปล่าทำตัวเท่าเด็กอายุ 5 ขวบ ปัญญาอ่อน
ที่จริงผมเป็นคนปากตรงกับใจสุดๆถ้าอยู่ในรูปแบบผู้ชาย ยอมรับจากใจว่าไอ้เด็กริวโคตรพ่อโคตรแม่หล่อตามวาจาไอ้เก้ง ผมดกดำรับกับคิ้วเข้ม จมูกโด่งสัน นัยน์ตาสีดำดูลึกลับน่าค้นหาแต่ก็ดูขี้เล่น ปากอิ่มหนากำลังพอดี ผิวไม่ขาวและก็ไม่ดำ รูปร่างสูงโปร่งน่าจะประมาณ 187 ที่ขาดไม่ได้คือภายใต้เสื้อต้องมีซิกแพกส์เรียงตัวกันแน่นขนัดน่ากัดเป็นแน่ พอมองต่ำลงมาหน่อย ซี้ดด คงใหญ่น่าดู น่ากิน แอ๊ะ คิดทุเรศอะไรของกูเนี่ย ต้องเป็นจิตวิญญาณอันแรงกล้าของยัยสโนว์แน่เลย ฮือ
เดี๋ยวสิ ผมกำลังข้ามสิ่งสำคัญไป ก็รู้นะว่าคุณประเสริฐมีลูกชายที่กำลังเรียนต่อที่อเมริกาแต่ไม่ยักรู้ว่าลูกชายคนนั้นที่จะมาสืบทอดกิจการต่อคือไอ้เด็กริว
เด็กบ้าริว = ลูกคุณประเสริฐ
คุณประเสริฐ = รู้ว่าผมเป็นผู้ชาย
คุณประเสริฐรู้ = ไอ้เด็กบ้ารู้!
"ได้เวลาคุยกันจริงๆจังๆแล้วล่ะ"เมื่อคุณประเสริฐทำท่าจะเข้าประเด็นผมก็ขอขัดไว้ก่อน
"เดี๋ยวครับ!...ดะ เดี๋ยวค่ะ"ห่าราก ลืมตัว
"มีอะไรหรือหนูสโนว์"
"ริวรู้เรื่องนั้นมั้ยคะ"ผมเอามือป้องปากแล้วกระซิบถามคุณประเสริฐ แกได้ยินแล้วก็ยิ้มอ่อนพลางส่ายหัวเบาๆ แค่นั้นแหละครับ ผมเชื่อว่าแกพูดจริง
"คุยอะไรบอกผมด้วยสิครับ"ตัวเสือกก็โผล่มา เห้ยแม่ง มานั่งตรงพนักแขนโซฟาที่กูนั่งอยู่ด้วย ตอนไหนวะ ไอ้เด็กห่านี่แม่งเคลมเร็ว
"ริว เสียมารยาทกับผู้หญิงแบบนั้นได้ไง กลับไปนั่งที่เดิม"คุณประเสริฐดุแต่แกดูไม่ห่วงอะไรมากก็เนื้อแท้ผมเป็นผู้ชายนี่หว่า
"โถ่ ป๊าครับ ที่เมกาเขาไม่ถือกันสักหน่อย"
"แต่ที่ไทยถือค่ะ ถ้าคุณจะกลับมาอยู่ที่ไทยกรุณาเอาวัฒนธรรมไทยมาใช้ ให้เกียรติสุภาพสตรีและมีมารยาท จริงมั้ยคะท่านประธาน"ขอสั่งสอนหน่อยเถอะเจ้าเด็กนรก
"จริงอย่างที่หนูสโนว์ว่านั่นแหละ"
"ครับๆ"ว่าขนาดนี้แล้วยังไม่มีสลดเลยไอ้เด็กนรก ยิ้มกริ่มจนแก้มจะฉีกแล้วมั่งน่ะ น่าหมั่นไส้ว่ะ อยากเตะเด็กให้พุ่งไปไกลๆ
"มาๆ เข้าเรื่องเลย เสียเวลามามากแล้ว"เมื่อเด็กนรกกลับไปนั่งที่เดิม ไม่วายส่งยิ้มหวานเชื่อมมาให้ผมเลยโชว์นิ้วกลางไปให้ตอนคุณประเสริฐเผลอ เด็กนั่นเงิบเลย หึหึ
"ค่ะ"รีบหุบนิ้วลงและตอบรับสั้นๆเมื่อคุณประเสริฐหันมา
"อย่างแรกเลยนะ ริวจะกลับมาเรียนต่อที่ไทย 4 ปี และระหว่างนั้นก็ดูงานไปด้วย"เกี่ยวไรกับผมอ่ะ"แต่ระหว่างนั้นตาริวต้องการที่จะทำงานร่วมกับหนูสโนว์จนกว่าขะได้ขึ้นเป็นประธานคนต่อไป"
"ค่ะ...คะ?"What the hell!? นี่มันเรื่องห่าเหวอะไร
"อย่างที่สอง เมื่อ 12 ปีก่อนที่พวกเธอถ่ายโฆษณาน้ำหอมแล้วฉากสุดท้ายที่ตาริวขอแต่งงานนั่นจำได้มั้ย นั่นแหละ ไอ้นนมันเก็บฉากนั้นไว้เพราะมีลางสังหรณ์ว่าต้องใช้ซึ่งก็ได้ใล้จริงๆ เพราะตอนนี้บริษัทน้ำหอมเจ้าของโฆษณาตัวนั้นต้องการให้เด็กที่เล่นคู่เมื่อ 12 ปีก่อนกลับมาเล่นคู่กันใหม่ด้วยน้ำหอมกลิ่นเดิมแต่รูปแบบใหม่ เอาฉากที่ตาริวขอหนูสโนว์แต่งงานเป็นฉากทีเซอร์ให้ติดตามซึ่งจะปล่อยออกไปในวันพรุ่งนี้...เอาง่ายๆเลยไม่ว่ายังไงทั้งคู่ก็ต้องกลับไปแสดงด้วยกัน ไม่มีทางปฏิเสธแต่ทั้งคู่คงไม่ปฏิเสธแน่นอน ใช่มั้ย"
"ผมไม่มีปัญหาอะไรเลยครับ"
"แล้วหนูสโนว์ล่ะ"คุณประเสริฐยิ้มแต่เป็นยิ้มมี่คาดคั้นคำตอบมาก ถ้าจะถามความสมัครใจแบบบีบคั้นขนาดนี้ก็ไม่ต้องถามนะครับ จับโยนลงกระทะเลย
"ไม่มีปัญหาค่ะ"วันนี้เป็นวันเวรกรรมอะไรผมเนี่ย ละเมอชื่อริวมันก็มา โดนบังคับทั้งไอ้ฟอกซ์แล้วก็คุณประเสริฐ
"ทั้งหมดก็...แค่นี้แหละ"
"ป๊า ยังมีอีกเรื่องหนึ่ง"เมื่อผมจะรีบชิ่ง เด็กนรกก็พูดขึ้นมาก่อน
"ถ้าไม่เกี่ยวกับฉัน ฉันขอตัวก่อนนะคะ"
"เกี่ยวครับ เกี่ยวมากด้วย...เรื่องของคุณกับผม"
"อะไร"แววตาจริงจังของริวทำให้ผมประหม่าจนต้องหลบตา เรื่องอะไรกันมันสำคัญขนาดนั้นเลยหรอ เพื่อแก้อาการประหม่าผมเลยหยิบแก้วน้ำขึ้นมาจิบ
"ผมจะขอคุณหมั้น"
พรวด
น้ำที่ยังไม่ทันกลืนลงคอพ่นออกมาเป็นฝอยเมื่อเด็กนรกพูดบอกในสิ่งที่ไม่คาดคิด เข็มขัดโคตรสั้น(คาดไม่ถึงสุดๆ) ทุกอย่างเงียบกริบจนผมรู้ว่าเผลอทำกิริยาไม่งามเข้าให้ ไม่รู้ว่าน้ำเปล่าผสมเอนไซม์ฝอยไปโดนใครบ้าง
"ขอโทษค่ะ"ผมวางแก้วน้ำลงกับโต๊ะแล้วเช็ดปาก มองคุณประเสริฐกับไอ้เด็กนรกก็ไม่มีใครโดนพิษที่ผมพ่นไปเมื่อกี้ก็โล่งใจ
"ฮะๆ ไปขอเขาหมั้น เขาสมัครใจรึเปล่า หืม ตาริว"
"ตอนนี้สโนว์อาจจะยังไม่รักผมแต่อยู่กันไปเดี๋ยวก็รักกันเองแหละครับ"แหม ทีนี้ล่ะรักวัฒนธรรมไทยขึ้นมาเชียวนะมึง โคตรคลุมถุงชนเลย
"แต่คงไม่มีวันที่ฉันจะรักคุณได้หรอกค่ะ"ก็กูเป็นผู้ชายนี่หว่า ถ้าไม่ติดว่าต้องปิดความลับไว้คงถกกระโปรงโชว์ดุ้นให้มันเบิ่งเนตรแล้ว
"คุณไม่รักผมก็ไม่เป็นไร แค่ผมรักคุณก็พอ"ไอ้เห็บหมา แม่งหน้าด้านชิบหาย ขอสักทีได้มั้ย คันมือคันตีนยิบๆแล้วเนี่ย โว้ยยย
"ลุงว่าบอกเรื่องนั้นดีกว่ามั้ย"คุณประเสริฐกระซิบเมื่อเห็นว่าเจ้าลูกชายตัวดีของแกเอาจริงเอาจังมาก
"ถ้าเขาอยากหมั้น...ก็ได้ค่ะ"ในเมื่อเอาน้ำมาลูบแล้วไม่เย็นก็ใส่น้ำมันให้ร้อนจนตายไปเลยก็แล้วกัน แน่นอนผมยอมแบบนี้ผมมีแผนเด็ดเผ็ดตีน เอาให้ไอ้เด็กริวฝังใจไปจนวันตายเลย หึหึ ฮ่าๆ ก๊ากกกกกก สะใจเว้ย
"แต่"คุณประเสริฐทำท่าลำบากใจ
"ไม่ต้องห่วงค่ะ ฉันจัดการได้"ผมขยิบตาให้ลุงแกไปที คุณประเสริฐก็ถอนหายใจแล้วพยักหน้าอย่างปลงๆ
"จริงหรอ สโนว์พูดจริงนะ อย่าโกหกผมนะ...ผมดีใจมากที่คุณยอมใช้ชีวิตคู่กับผม"ริวรีบข้ามฝากมากุมมือผมไว้แล้วบีบเบาๆอย่างดีใจ เช็คแฮนด์กับมือผมไม่พอยังใช้ปากเช็คแฮนด์ด้วย ผมนี่รีบสะบัดให้หลุดจากการแต๊ะอั๋งของมัน ไอ้นี่ถึงเนื้อถึงตัวจริงๆ
แต่ที่ผมสงสัยคนแบบนี้ยังมีอยู่บนโลกด้วยหรอวะ ปกติพระเอกจะต้อง เงียบขรึม เป็นผู้ใหญ่ ไม่ก็เจ้าชู้ แบดบอย เท่ห์ เลว ไม่ก็ใจดี อ่อนโยน ไม่ก็โหด ดิบ ซาดิสถ์ หรือกวนตีน ขี้เอา ขี้เหล้า ขี้หลี อะไรทำนองนี้ แต่ไอ้เด็กริวนี่มันเกินจะบรรยาย ผมที่เจอผู้ชายเข้ามาจีบหลายแบบยังเทียบมันไม่ติด คนอื่นผมดูออกว่าใครเป็นไง แต่เด็กนี่ แม่งหลายบุคคลิก ที่รู้ๆเลยคือ ขี้ตื๊อเป็นที่หนึ่ง
"ถ้างั้นฉันขอตัว ตอนเย็นมีถ่ายละครค่ะ"กำลังจะพ้นประตูแต่ริวก็รั้งข้อมือผมไว้ก่อน เอ๊ะ ตื๊อจริง เดี๋ยวแม่อัดนมปลอมใส่หน้าเสียนี่
"วันนี้ผมไม่มีอะไรทำ ไปด้วยนะครับ ไปรถผมนะ...ป๊า เดี๋ยวผมคุยเรื่องวันหมั้นกับสโนว์เสร็จแล้วจะมาบอกนะครับ"
"ฉันรีบนะคะ ไม่อยากพกใครไปเป็นตัวถ่วง"จัดไปหนึ่งดอกพร้อมทำหน้ารำคาญสุดขีด
"ไปครับเดี๋ยวไม่ทัน ผมขอตารางคุณจากคุณคมแล้ว ถ่ายที่บ้าน...ใช่มั้ยครับ"ไอ้พี่คม คนทรยศ ไว้ใจคนแปลกหน้าเกินไปแล้วนะเฟ้ย
เหนื่อยครับขี้เกียจเถียงด้วย เด็กริวเป็นคนแรกที่ผมรับมือยาก ขอพักแล้วค่อยเริ่มหาจุดอ่อนของมันแล้วกัน ก้นแตะถึงเบาะรถหรูของริวปุ๊บผมก็พักสายตาและสมองปั๊บ ช่วยเป็นตาแมวให้ผมด้วยนะครับ อย่าให้เด็กนรกแตะตัวผมนะ ตอนนี้ขอรีแลกซ์ตื่นมาจะได้ฉะปะดะรัวๆ Z z z
"อืม"รู้สึกดีจังนิ่มเหมือนมาชแมลโรเลยขอกินอีก ผมดูดดึงมาชแมลโรเบาๆแล้วกัด เลียให้หนำใจ แล้วอะไรบางอย่างที่เรียวยาวก็แทรกผ่านเข้ามาในโพรงปากผม ถึงมันจะแปลกๆแต่ก็รู้สึกดียามสิ่งนั้นกระหวัดเกี่ยวกับลิ้นผม เหมือนเวลาที่ผมดูดปากกับสาวๆเลย ส่งลิ้นเข้าไปทักทายกับลิ้น รู้สึกแดจาวู
ลิ้น?
ลิ้น!!
ผมเบิกตาโพลง เหมือนภาพเมื่อ 12 ปีไหลย้อนกลับ ต่างกันตรงที่ตอนนั้นเป็นปากแต่ตอนนี้เป็นลิ้น ภาพตรงหน้าคือริวคร่อมผมแล้วกำลังดูดลิ้นผมอย่างเมามันส์ หน้านี่เยิ้มซะเหมือนคนโรคจิต
"อื้ออ"ไม่ใช่เสียงครางแต่อย่างใดโปรดอย่าเข้าใจผิด มันคือเสียงของการขัดขืนต่างหาก จะต่อยหน้ามันให้หงายก็ไม่ได้ในเมื่อมันรวบมือผมซะแน่นหนา แม่งโคตรดักทาง
"จ๊วบๆ จุ๊บ"ใครก็ด้วยช่วยหยุดหมาบ้าที ปล้นจูบผมไม่หยุดแถมด้วยเสียงดูดปากอย่างหยาบโลนนั่นอีก หมดกันความแมนของโน
"อื้ออออ"ปล่อยกู๊ววว
"จ๊วบๆ อืม"เด็กนรกครางอย่างเคลิบเคลิ้ม ไม่ปล่อยใช่มั้ย ได้ๆ
กึก
"โอ๊ย"กัดปากแม่มเลย เป็นไงล่ะมึงได้เลือดเลย สมน้ำหน้ากะลาหัวเจาะ แล้วก็นะพวกคุณไม่ดูแลผมเลยบอกแล้วใช่มั้ยว่าเป็นตาแมวให้ผมด้วย น้อยใจชะมัด โป้งแล้ว
"น่ารังเกียจที่สุด คุณมันหน้าตัวเมีย ลักหลับฉัน ไม่ให้เกียรติผู้หญิง เลว"คำด่าจำมาจากในละครทั้งนั้นแหละครับ ปกติจะตามด้วยตบแต่กูไม่ครับ กูต่อยเว้ยย
"อ๊ะ เกือบไป...จุ๊ๆ มุขนี้ใช้ไม่ได้กับผมแล้วนะครับสโนว์"พลาดได้ไง ผมว่าผมเล็งเบ้าตาข้างเดิมของมันแล้วนะ
"คุณมันทุเรศ อย่ามายุ่งกับฉันอีก ฉันเกลียดคุณ"กล่าวคำผลุสวาทจบก็สะบัดผมใส่แล้วเปิดประตูรถ เดินเข้าบ้านที่ใช้เป็นที่ถ่ายทำด้วยความไวแสง นางเอกไปอีก
"ว้าย ขุ่นน้อง ปากไปโดนอะไรมาคะ อย่างกับไปฟัดกับหมามาแหนะ"ช่างแต่งหน้าปรี้เข้ามาถึงตัวผมแล้วทำหน้าตกอกตกใจใหญ่ ผมรู้เลยว่าปากคงเลอะเพราะโดนบดขยี้มา
"ค่ะ ไปฟัดกับหมาบ้ามา"ตอบอย่างเคืองๆแต่เป็นนางเอกก็ต้องเก็บอาการไว้
"ไม่รอผมเลย ใจร้ายจังนะว่าที่คู่หมั้น"เสียงมาพร้อมกับมือที่โอบเอวผมไว้แนบแน่นจนเบียดเสียดกับตัวมัน ไอ้เด็กนรกขี้ตื๊อ จะตามมาหลอกหลอนกูทำไมวะเนี่ย
"กรี๊ดดด ขุ่นน้อง นี่ใครคะทำไมไม่เห็นแนะนำให้รู้จักบ้าง"พอเสียงแปดหลอดของกระเทยช่างแต่งหน้าลั่น ทุกคนที่อยู่แถวนี้เลยแห่กันมาเหมือนแห่ขันเสือกงั้นแหละ
มีต่อด้านล่างค่ะ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
